ယခင္ေခတ္မ်ားႏွင့္ ႏႈိင္းယွဥ္ပါက ႏိုင္ငံေတာ္ေခတ္အတြင္း ဘုရားသခင္၏ အလုပ္သည္ ပို၍လက္ေတြ႕က်ၿပီး၊ လူသားျဖစ္တည္မႈႏွင့္ သူ၏ စိတ္သေဘာထား ေျပာင္းလဲမႈမ်ားကို ပိုမိုရည္မွန္းၿပီး၊ သူ႔ကို လိုက္ေလွ်ာက္သူတို႔ အားလုံးအတြက္ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ကို ပိုမိုသက္ေသခံေစႏိုင္သည္။ တစ္နည္းဆိုေသာ္ ႏိုင္ငံေတာ္ေခတ္တြင္ သူအလုပ္လုပ္သည္ ႏွင့္အမွ်၊ အတိတ္ကာလ မည္သည့္အခ်ိန္ကထက္မဆို ပိုမိုၿပီး ဘုရားသခင္သည္ သူ႔အေၾကာင္းကို ျပသေတာ္မူသည္။ ဆိုလိုသည္မွာ လူသားက သိသင့္ေသာ ႐ူပါ႐ုံမ်ားသည္ ယခင္ေခတ္မ်ားထက္ ပိုမို ျမင့္မားသည္။ လူတို႔အၾကားရွိ ဘုရားသခင္၏ အလုပ္သည္ ယခင္မေရာက္ဖူးေသးေသာ နယ္ပယ္ကို ဝင္ေရာက္ခဲ့သည့္အတြက္၊ ႏိုင္ငံေတာ္ေခတ္တြင္ လူသားက သိေသာ ႐ူပါ႐ုံမ်ားသည္ စီမံခန႔္ခြဲမႈအလုပ္မ်ား အားလုံးတြင္ အျမင့္ဆုံးျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္၏ အလုပ္သည္ ယခင္က မေရာက္ဖူးေသးေသာ နယ္ပယ္ကို ဝင္ေရာက္ခဲ့ၿပီး၊ လူသားက သိျမင္ရမည့္ ႐ူပါ႐ုံမ်ားသည္ ႐ူပါ႐ုံမ်ားအားလုံးတြင္ အျမင့္ဆုံးျဖစ္ၿပီး၊ ရလဒ္ျဖစ္ေသာ လူသား၏ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္မႈသည္လည္း ယခင္ေခတ္မ်ားထက္ ပိုမိုျမင့္မားသည္။ အေၾကာင္းမွာ ႐ူပါ႐ုံမ်ားႏွင့္အတူ လူ၏လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္မႈမ်ားသည္ အဆင့္လိုက္ ေျပာင္းလဲမႈမ်ားရွိၿပီး ႐ူပါ႐ုံမ်ား၏ ျပည့္စုံျခင္းသည္လည္း လူ႔သတ္မွတ္ခ်က္၏ ျပည့္စုံျခင္းကို အမွတ္အသားျပဳေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္၏ စီမံခန႔္ခြဲမႈအားလုံး ရပ္တန႔္သြားသည္ႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္နက္ လူသား၏ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္မႈသည္လည္း ရပ္တန္႔သြားသည္၊ ထို႔အျပင္ ဘုရားသခင္၏ အလုပ္မရွိပါက လူသည္ အတိတ္ကာလမ်ား၏ အယူဝါဒကို ထိန္းသိမ္းရန္မွလြဲ၍ အျခားေ႐ြးခ်ယ္စရာမရွိဘဲ ျဖစ္လိမ့္မည္၊ သို႔တည္းမဟုတ္ အကယ္ပင္ အားကိုးရာမရွိဘဲ ျဖစ္လိမ့္မည္။ ႐ူပါ႐ုံအသစ္မ်ားမရွိဘဲ လူ၏ လက္ေတြ႕ လုပ္ေဆာင္မႈအသစ္မ်ား ရွိမည္မဟုတ္၊ ၿပီးျပည့္စုံေသာ ႐ူပါ႐ုံမ်ားမရွိဘဲ လူ၏ စုံလင္ေသာ လက္ေတြ႕ လုပ္ေဆာင္မႈ ရွိလိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။ ပိုမို ျမင့္မားေသာ ႐ူပါ႐ုံမ်ား မရွိဘဲ လူ၏ ပိုမို ျမင့္မားေသာ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္မႈလည္း ရွိမည္မဟုတ္ေပ။ လူ၏ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္မႈသည္ ဘုရားသခင္၏ ေျခလွမ္းမ်ားႏွင့္အတူ ေျပာင္းလဲသည္၊ အလားတူပင္ လူ၏ အသိပညာႏွင့္ အေတြ႕အႀကဳံသည္လည္း ဘုရားသခင္၏ အလုပ္ႏွင့္အတူ ေျပာင္းလဲသည္။ လူသည္ မည္မွ် လုပ္ေဆာင္ႏိုင္စြမ္း ရွိသည္ျဖစ္ေစ၊ သူသည္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ ခြဲ၍ မရႏိုင္ဆဲပင္ ျဖစ္သည္၊ အကယ္၍ ဘုရားသခင္သည္ အခ်ိန္အခိုက္အတန႔္မွ် အလုပ္လုပ္ျခင္းကို ရပ္လိုက္ပါက လူသည္ သူ၏ ေဒါသေၾကာင့္ ခ်က္ခ်င္း ေသဆုံးသြားလိမ့္မည္။ ယေန႔တြင္ လူ၏ အသိပညာသည္ မည္မွ် ျမင့္သည္ျဖစ္ေစ၊ သူ၏ အေတြ႕အႀကဳံမ်ား မည္မွ် ႀကီးမားသည္ျဖစ္ေစ၊ သူသည္ ဘုရားသခင္၏ အလုပ္ႏွင့္ ခြဲႏိုင္ျခင္းမရွိသျဖင့္ လူ၌ ႂကြားဝါစရာ ဘာမွ်မရွိ၊ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ လူ၏ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္မႈႏွင့္ ထိုလုပ္ေဆာင္မႈမွတစ္ဆင့္ သူ႔အေနျဖင့္ ဘုရားသခင္အေပၚ သူ၏ယုံၾကည္မႈကို ရွာေဖြရန္တို႔မွာ ႐ူပါ႐ုံမ်ားႏွင့္ ခြဲျခား၍ မရေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္အလုပ္၏ ျဖစ္စဥ္တိုင္းသည္ လူသားသိသင့္ေသာ ႐ူပါ႐ုံမ်ားျဖစ္သည္၊ လူအေပၚထားေသာ သင့္တင့္ေလ်ာက္ပတ္သည့္ ဘုရားသခင္၏ သတ္မွတ္ခ်က္မ်ား ဆက္လိုက္လာေသာ ႐ူပါ႐ုံမ်ားျဖစ္သည္။ ယင္း႐ူပါ႐ုံမ်ားကို အေျခခံအျဖစ္မပါရွိဘဲ လူသည္ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္မႈကို ဧကန္စင္စစ္ မတတ္ႏိုင္သကဲ့သို႔၊ လူသည္ ဘုရားသခင္ကို မဆုတ္မနစ္ လိုက္ေလွ်ာက္ႏိုင္မည္လည္း မဟုတ္ေပ။ အကယ္၍ လူသည္ ဘုရားသခင္ကို မသိပါက၊ သို႔မဟုတ္ ဘုရားသခင္၏ အလိုေတာ္ကို နားမလည္ပါက လူသား လုပ္ေဆာင္သမွ် အလုံးစုံသည္ အခ်ည္းႏွီးသာျဖစ္ၿပီး ဘုရားသခင္၏ အတည္ျပဳမႈကို ရႏိုင္မည္ မဟုတ္ေပ။ လူသား၏ ဆုေက်းဇူးမ်ားသည္ မည္မွ်ပင္ မ်ားျပားသည္ျဖစ္ေစ၊ သူသည္ ဘုရားသခင္၏ အလုပ္ႏွင့္ ဘုရားသခင္၏ လမ္းျပမႈမွ ခြဲမရႏိုင္ဘဲ ရွိေသးသည္။ လူ၏ လုပ္ေဆာင္မႈမ်ားသည္ မည္မွ်ေကာင္းသည္ျဖစ္ေစ၊ မည္မွ် မ်ားျပားသည္ျဖစ္ေစ၊ ယင္းတို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ အလုပ္ကို အစားထိုးႏိုင္ျခင္း မရွိေသးေပ။ သို႔ျဖစ္ရာ မည္သည့္ အေျခအေနေအာက္တြင္မွ် လူ၏ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္မႈသည္ ႐ူပါ႐ုံမ်ားမွ ခြဲထြက္၍မရႏိုင္ေပ။ ႐ူပါ႐ုံအသစ္မ်ားကို လက္မခံသူသည္ လက္ေတြ႕ လုပ္ေဆာင္မႈအသစ္မ်ား ရွိမည္မဟုတ္ေပ။ ထိုသူတို႔၏ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္မႈသည္ သမၼာတရားႏွင့္ ဆက္ႏြယ္မႈ မရွိ၊ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ သူတို႔သည္ အယူဝါဒမ်ားကို လိုက္နာၿပီး အသက္မရွင္ေသာ ပညတ္ေတာ္မ်ားကိုသာ ထိန္းသိမ္းထား၍ ျဖစ္သည္။ သူတို႔တြင္ ႐ူပါ႐ုံသစ္မ်ား လုံးဝမရွိ၊ ရလဒ္အျဖစ္ သူတို႔သည္ ေခတ္သစ္တြင္ မည္သည့္အရာကိုမွ် လက္ေတြ႕မလုပ္ေဆာင္ၾကေပ။ သူတို႔သည္ ႐ူပါ႐ုံမ်ား ေပ်ာက္ဆုံးေနခဲ့ၿပီး၊ ထိုသို႔ျဖစ္သည့္အတြက္ သူတို႔သည္ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ အလုပ္ကိုလည္း ဆုံးရႈံးကာ၊ သမၼာတရားကိုလည္း ဆုံးရႈံးရသည္။ သမၼာတရားမရွိသူတို႔သည္ အဓိပၸာယ္မဲ့မႈ၏ အႏႊယ္မ်ားသာ ျဖစ္သည္။ သူတို႔သည္ စာတန္၏ ျပယုဂ္ျဖစ္ၾကသည္။ တစ္ဦးတစ္ေယာက္သည္ မည္သို႔ေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးျဖစ္ေစကာမူ၊ ဘုရားသခင္အလုပ္၏ ႐ူပါ႐ုံမ်ားမရွိဘဲ မရပ္တည္ႏိုင္၊ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ မ်က္ေမွာက္ေတာ္ကို ဆုံးရႈံး၍လည္း မရေပ။ တစ္စုံတစ္ေယာက္သည္ ႐ူပါ႐ုံဆုံးရႈံးသည္ႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္နက္တည္းတြင္ သူတို႔သည္ မရဏႏိုင္ငံသို႔ သက္ဆင္းရၿပီး အေမွာင္ထုတြင္ ေနထိုင္ၾကသည္။ ႐ူပါ႐ုံမ်ား မရွိသူတို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို မိုက္မဲစြာ လိုက္ေလွ်ာက္သူတို႔ျဖစ္သည္၊ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ အလုပ္ ကင္းမဲ့သူမ်ား ျဖစ္ၾကၿပီး သူတို႔သည္ ငရဲတြင္ ေနထိုင္ေနၾကသည္။ ထိုသို႔ေသာ လူမ်ားသည္ သမၼာတရားကို မီေအာင္မလိုက္ေလွ်ာက္ဘဲ ဘုရားသခင္၏ နာမေတာ္ကို ဆိုင္းဘုတ္တစ္ခုကဲ့သို႔သာ ခ်ိတ္ဆြဲသူမ်ားျဖစ္သည္။ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ အလုပ္ကို မသိသူ၊ လူ႔ဇာတိခံယူေသာ ဘုရားသခင္ကို မသိသူ၊ ဘုရားသခင္ စီမံခန႔္ခြဲမႈ တစ္ခုလုံးတြင္ အလုပ္အဆင့္ သုံးဆင့္ကို မသိသူ၊ ထိုသူတို႔သည္ ႐ူပါ႐ုံမ်ားကို မသိၾက၊ ထို႔ေၾကာင့္ သမၼာတရား မရွိၾကေပ။ သမၼာတရားကို မပိုင္ဆိုင္သူတို႔သည္ မေကာင္းမႈလုပ္သူမ်ား မဟုတ္ေလာ။ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္လိုသူ၊ ဘုရားသခင္အား သိရွိနားလည္ျခင္းကို ရွာေဖြလိုသူႏွင့္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ အမွန္တကယ္ ပူးေပါင္းလိုသူတို႔အတြက္၊ ႐ူပါ႐ုံမ်ားသည္ အေျခခံအုတ္ျမစ္ျဖစ္ၾကသည္။ သူတို႔ကို ဘုရားသခင္က လက္ခံသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ သူတို႔သည္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ ပူးေပါင္းေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ယင္းပူးေပါင္းေဆာင္႐ြက္မႈမွာ လူတို႔ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္သင့္ေသာ အရာျဖစ္ေပသည္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ဘုရားသခင္၏ အမႈႏွင့္ လူ၏လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္မႈ