သမၼာက်မ္းစာသည္ သမိုင္းအေျခခံေသာ စာအုပ္တစ္အုပ္ ျဖစ္သည္၊ သင္သည္ ဓမၼေဟာင္းက်မ္းကို ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္ထဲတြင္ စားေသာက္ခဲ့မည္ဆိုလွ်င္၊ ဓမၼေဟာင္းက်မ္း ေခတ္က သတ္မွတ္ထားခဲ့သည့္ အရာကို ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္ထဲတြင္ လက္ေတြ႕က်င့္သုံးခဲ့ပါက၊ ေယရႈသည္ သင္တို႔ကို ျငင္းပယ္ခဲ့ၿပီး ရႈတ္ခ်ခဲ့မည္ျဖစ္သည္၊ သင္က ဓမၼေဟာင္းက်မ္းကို ေယရႈ၏အမႈ၌ က်င့္သုံးခဲ့လွ်င္ သင္သည္ ဖာရိရွဲျဖစ္ခဲ့လိမ့္မည္။ သင္သည္ ယေန႔တြင္ ဓမၼေဟာင္းႏွင့္ ဓမၼသစ္က်မ္း ႏွစ္ခုစလုံးကို စားေသာက္ရန္အတြက္ ေပါင္းစည္းကာ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္မည္ဆိုလွ်င္၊ ယေန႔၏ ဘုရားသခင္သည္ သင့္ကို ရႈတ္ခ်လိမ့္မည္၊ သင္သည္ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ ယေန႔အလုပ္၌ ေနာက္က်ေနခဲ့မည္ ျဖစ္သည္။ အကယ္၍ သင္သည္ ဓမၼေဟာင္းက်မ္းႏွင့္ ဓမၼသစ္က်မ္းကို စားေသာက္လွ်င္၊ သင္သည္ သန္႔ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ ေရစီးေၾကာင္း အျပင္၌ ရွိေနသူ ျဖစ္သည္။ ေယရႈ၏ လက္ထက္၌၊ ေယရႈသည္ ထိုစဥ္က သန္႔ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္က သူ႔ထဲတြင္ အလုပ္လုပ္ခဲ့သည္ႏွင့္အညီ ယုဒလူမ်ားႏွင့္ သူ၏ ေနာက္သို႔လိုက္သူမ်ား အားလုံးကို လမ္းျပခဲ့သည္။ ေယရႈသည္ မိမိျပဳခဲ့သည့္ အမႈမ်ားအတြက္ သမၼာက်မ္းစာကို အေျခခံအျဖစ္ မခံယူခဲ့ဘဲ၊ မိမိ၏အမႈႏွင့္အညီ ေျပာဆိုခဲ့သည္။ သမၼာက်မ္းစာထဲ မိန႔္ဆိုထားသည္မ်ားကို သူဂ႐ုမစိုက္ခဲ့သလို၊ သူ၏ ေနာက္လိုက္မ်ားကို ဦးေဆာင္ရမည့္ လမ္းေၾကာင္းကိုလည္း သမၼာက်မ္းစာထဲမွာ မရွာခဲ့ေပ။ သူသည္ စတင္ အမႈျပဳသည့္အခါမွစ၍ ဓမၼေဟာင္းက်မ္း၏ ပေရာဖက္ျပဳျခင္းမ်ား၌ လုံးဝ မေဖာ္ျပထားခဲ့သည့္ စကားတစ္လုံးျဖစ္သည့္- ေနာင္တရျခင္း လမ္းခရီးကို သူ ျဖန႔္ေဝခဲ့ေလသည္။ ေယရႈသည္ သမၼာက်မ္းစာႏွင့္အညီ မျပဳမူခဲ့သည့္အျပင္၊ သူသည္ လမ္းေၾကာင္းအသစ္ကိုလည္း ဦးေဆာင္လမ္းျပခဲ့ၿပီး အမႈသစ္ကို ေဆာင္႐ြက္ခဲ့သည္။ ေယရႈက တရားေဟာရာတြင္ သမၼာက်မ္းစာကို မည္သည့္အခါမွ် မကိုးကားခဲ့ေပ။ ပညတ္ေတာ္ေခတ္အတြင္း၌၊ နာမက်န္းေသာ သူမ်ားကို ကုသေပးရန္ႏွင့္ နတ္ဆိုးမ်ားကို ႏွင္ထုတ္ျခင္းတို႔ႏွင့္ သက္ဆိုင္ေသာ သူ၏ အံ့ဖြယ္အရာမ်ားကို မည္သူမွ် တစ္ခါမွ် လုပ္ျပႏိုင္စြမ္း မရွိခဲ့ၾကေပ။ ေယရႈ၏ အမႈ၊ သူ၏ သြန္သင္ခ်က္မ်ားႏွင့္ ပညတ္ေတာ္ေခတ္တုန္းက မည္သည့္ လူသားကိုမဆို ေက်ာ္လြန္သည့္ သူ႔ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၏ ဩဇာအာဏာႏွင့္ တန္ခိုးေတာ္တို႔မွာလည္း ထို႔အတူပင္ျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။ ေယရႈက သူ၏ သာ၍သစ္ေသာ အမႈကိုသာ လုပ္ခဲ့သည္၊ ထို႔အျပင္ လူအမ်ားအျပားတို႔က သမၼာက်မ္းစာကို အသုံးခ်ၿပီး သူ႔ကို ျပစ္တင္ရႈတ္ခ်ခဲ့ၾကသည့္တိုင္ေအာင္၊ သူ႔အား လက္ဝါးကပ္တိုင္ေပၚကို တင္၍ အဆုံးစီရင္ရန္ ဓမၼေဟာင္းက်မ္းကိုပင္ အသုံးျပဳခဲ့ၾကသည့္တိုင္ေအာင္၊ သူ၏ အမႈသည္ ဓမၼေဟာင္းက်မ္းကို ေက်ာ္လြန္သြားခဲ့သည္၊ ထိုသို႔သာမဟုတ္ခဲ့လွ်င္၊ လူမ်ားက သူ႔ကို လက္ဝါးကပ္တိုင္ေပၚ၌ သံမႈိစြဲခဲ့ၾကသည္မွာ အဘယ္ေၾကာင့္နည္း။ ထိုသို႔ ျဖစ္ခဲ့ရသည္မွာ ဓမၼေဟာင္းက်မ္းထဲတြင္ ေယရႈ၏ သြန္သင္မႈမ်ားအျပင္၊ သူ၏ နာမက်န္းေသာ သူမ်ားကို ကုသေပးႏိုင္စြမ္းႏွင့္ နတ္ဆိုးမ်ားကို ႏွင္ထုတ္ေပးႏိုင္စြမ္းတို႔အေၾကာင္း တစ္လုံးတစ္ပါဒမွ် မိန္႔ၾကားမထားျခင္းေၾကာင့္ မဟုတ္သေလာ။ ေယရႈ၏ အမႈသည္ လမ္းေၾကာင္းအသစ္ျဖင့္ ဦးေဆာင္လမ္းျပရန္ျဖစ္သည္၊ သမၼာက်မ္းစာႏွင့္ တိုက္ပြဲ တမင္ဆင္ႏႊဲရန္ သို႔မဟုတ္ ဓမၼေဟာင္းက်မ္းကို တမင္မသုံးဘဲ ဖယ္ထားရန္ မဟုတ္ေပ။ ေယရႈသည္ သူ၏ အမႈေတာ္ကို ေဆာင္႐ြက္ဖို႔ႏွင့္၊ ၎ကို တမ္းတ၍ ရွာေဖြခဲ့ၾကသူတို႔ထံသို႔ အမႈသစ္ကို ယူေဆာင္လာဖို႔သက္သက္ လာခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ေယရႈသည္ ဓမၼေဟာင္းက်မ္းကို ရွင္းျပရန္ သို႔မဟုတ္ ယင္း၏ အမႈကို အတည္ျပဳရန္ လာခဲ့ျခင္း မဟုတ္ေပ။ ေယရႈ၏ အမႈမွာ ပညတ္ေတာ္ေခတ္ကို ဆက္လက္ၿပီး ဖြံ႕ၿဖိဳးေစရန္ မဟုတ္ေပ၊ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ သူ၏အမႈသည္ သမၼာက်မ္းစာကို အေျခခံထားခဲ့ျခင္း ရွိ မရွိ ထည့္သြင္း မစဥ္းစားထားေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ေယရႈသည္ ၎အေနႏွင့္ ျပဳအပ္သည့္အမႈကို ေဆာင္႐ြက္ဖို႔သက္သက္ လာခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္၊ ေယရႈသည္ ဓမၼေဟာင္းက်မ္းထဲက ပေရာဖက္ျပဳခ်က္မ်ားကို ရွင္းမျပခဲ့သလို၊ ဓမၼေဟာင္းက်မ္း ပညတ္ေတာ္ေခတ္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားႏွင့္ အညီလည္း မေဆာင္႐ြက္ခဲ့ေပ။ သူသည္ ဓမၼေဟာင္းက်မ္းက ဆိုထားသည္မ်ားကို လ်စ္လ်ဴရႈခဲ့သည္၊ ထိုက်မ္းသည္ သူ၏အမႈႏွင့္ ကိုက္ညီျခင္း ရွိ၊ မရွိကို ဂ႐ုမစိုက္ခဲ့ေပ၊ ထို႔အျပင္ အျခားသူတို႔က သူ၏အမႈအေၾကာင္း မည္သည့္အရာမ်ား သိရွိၾကသည္၊ သို႔မဟုတ္ သူတို႔က ၎အား မည္သို႔ ရႈတ္ခ်ခဲ့ၾကသည္ကိုလည္း ဂ႐ုမစိုက္ခဲ့ေပ။ လူအမ်ားအျပားတို႔က ဓမၼေဟာင္းက်မ္းထဲက ပေရာဖက္တို႔၏ ႀကိဳတင္ေဟာကိန္းမ်ားကို အသုံးျပဳၿပီး ေယရႈကို ရႈတ္ခ်ခဲ့ၾကေသာ္လည္း၊ သူသည္ လုပ္ေဆာင္အပ္သည္မ်ားကိုသာ ဆက္ၿပီးလုပ္ေဆာင္ခဲ့သည္။ လူတို႔အတြက္၊ ေယရႈ၏ အမႈမွာ အေျခခံအေၾကာင္းရင္း မရွိသကဲ့သို႔ ထင္စရာျဖစ္ခဲ့ၿပီး၊ ဓမၼေဟာင္းက်မ္းထဲက မွတ္တမ္းမ်ားႏွင့္ မကိုက္ညီသည့္ အခ်က္မ်ား အမ်ားအျပား ရွိခဲ့ပုံ ထင္ရသည္။ ဤအခ်က္မွာ လူသား၏ အမွားျဖစ္သည္ မဟုတ္ေလာ။ ဘုရားသခင္၏ အမႈတြင္ အယူဝါဒမ်ားကို အသုံးခ်ဖို႔ရန္ လိုအပ္သေလာ။ ထို႔အျပင္ ဘုရားသခင္သည္ ပေရာဖက္မ်ား၏ ႀကိဳတင္ေဟာကိန္းမ်ားႏွင့္ အညီ လုပ္ကိုင္ရမည္ေလာ။ အမွန္စင္စစ္ ပိုႀကီးျမတ္သည္က မည္သည့္အရာနည္း- ဘုရားသခင္ေလာ၊ သမၼာက်မ္းစာေလာ။ ဘုရားသခင္သည္ မည္သည့္အတြက္ေၾကာင့္ သမၼာက်မ္းစာႏွင့္အညီ အမႈျပဳရမည္နည္း။ ဘုရားသခင္သည္ သမၼာက်မ္းစာကို ေက်ာ္လြန္ခြင့္ မရွိျခင္းေၾကာင့္မ်ား ျဖစ္ႏိုင္သေလာ။ ဘုရားသခင္သည္ သမၼာက်မ္းစာမွ ေသြဖည္လ်က္ အျခားအမႈကို မျပဳႏိုင္ေပဘူးေလာ။ ေယရႈႏွင့္ သူ၏ တပည့္မ်ားက ဥပုသ္ေန႔ကို မေစာင့္ထိန္းခဲ့ၾကသည္မွာ အဘယ့္ေၾကာင့္နည္း။ ေယရႈသည္ ဥပုသ္ေန႔ကို ေစာင့္ထိန္းလ်က္ ဓမၼေဟာင္းက်မ္းလာ ပညတ္မ်ားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ခဲ့မည္ ဆိုပါက၊ သူလာၿပီးေနာက္ ေယရႈသည္ ဥပုသ္ေန႔ကို မေစာင့္ထိန္းခဲ့ဘဲႏွင့္ ယင္းအစား ေျခကိုေဆးေၾကာျခင္း၊ ေခါင္းကိုဖုံးအုပ္ျခင္း၊ မုန႔္ကိုခ်ိဳးဖဲ့ျခင္းႏွင့္ စပ်စ္ရည္ကို ေသာက္သုံးျခင္း ျပဳလုပ္ခဲ့သည္မွာ အဘယ္ေၾကာင့္နည္း။ ထိုအခ်က္မ်ား အားလုံးသည္ ဓမၼေဟာင္းက်မ္းလာ ပညတ္မ်ား၌ ကင္းမဲ့ေနသည္ မဟုတ္ေလာ။ ေယရႈက ဓမၼေဟာင္းက်မ္းကို ေလးစားခဲ့သည္ဆိုလွ်င္၊ သူသည္ ထိုအယူဝါဒမ်ားကို ခ်ိဳးေဖာက္ခဲ့သည္မွာ အဘယ္ေၾကာင့္နည္း။ ဦးစြာလာသည္မွာ ဘုရားသခင္ေလာ၊ သမၼာက်မ္းစာေလာ ဆိုသည္ကို သင္ သိသင့္သည္။ ဥပုသ္ေန႔၏ သခင္ျဖစ္လ်က္၊ သူသည္ သမၼာက်မ္းစာ၏ သခင္ပါ မျဖစ္ႏိုင္ေလာ။

ဓမၼသစ္က်မ္းကာလထဲက ေယရႈျပဳသည့္ အမႈသည္ အမႈသစ္ကို စတင္ေပးခဲ့သည္- ေယရႈသည္ ဓမၼေဟာင္းက်မ္းလာ အမႈေတာ္အတိုင္း မလုပ္ကိုင္ခဲ့သည့္ အျပင္၊ ဓမၼေဟာင္းက်မ္းလာ ေယေဟာဝါ ေျပာသည့္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကိုလည္း မက်င့္သုံးခဲ့ေပ။ ေယရႈသည္ မိမိ၏ကိုယ္ပိုင္အမႈကို ျပဳခဲ့ၿပီး၊ ပိုသစ္သည့္အမႈကို ျပဳခဲ့ကာ၊ ပညတ္ခ်က္ထက္ ပိုျမင့္မားသည့္အမႈကို ျပဳခဲ့သည္။ သို႔ျဖစ္၍၊ သူသည္- “ပညတၱိက်မ္း၊ အနာဂတၱိက်မ္းမ်ားကို ဖ်က္ပယ္ျခင္းငွါ ငါလာသည္ဟု မထင္ၾကႏွင့္။ ဖ်က္ပယ္ျခင္းငွါ ငါလာသည္မဟုတ္။ ျပည့္စုံေစျခင္းငွါ ငါလာသတည္း။” ဆိုခဲ့၏။ ထို႔ေၾကာင့္၊ ေယရႈ အထေျမာက္ေအာင္ ေဆာင္႐ြက္ၿပီးခဲ့သည့္ အရာႏွင့္အညီ၊ မ်ားစြာေသာ အယူဝါဒမ်ား ခ်ိဳးေဖာက္ခံခဲ့ၾကရသည္။ ဥပုသ္ေန႔တြင္ ေယရႈသည္ တပည့္မ်ားကို ဂ်ဳံစပါးလယ္ကြက္မ်ားၾကား ေခၚသြားခဲ့ၿပီး စပါးအသီးအႏွံမ်ားကို သူတို႔ ေကာက္စားခဲ့သည္။ ေယရႈသည္ ဥပုသ္ေန႔ကို မေစာင့္ထိန္းခဲ့ဘဲ- “လူသားသည္ ဥပုသ္ေန႔ကို အစိုးရသည္ဟု မိန႔္ေတာ္မူ၏။” ထိုအခ်ိန္က၊ ဣသေရလလူမ်ိဳးမ်ား၏ စည္းကမ္းမ်ားအရ၊ ဥပုသ္ေန႔ကို မေစာင့္ထိန္းသူကို ေက်ာက္တုံးမ်ားျဖင့္ သတ္ခဲ့၏။ သို႔ေသာ္ ေယရႈသည္ ဗိမာန္ေတာ္ထဲကိုလည္း မဝင္ခဲ့၊ ဥပုသ္ေန႔ကိုလည္း မေစာင့္ထိန္းခဲ့ေပ၊ ထို႔အျပင္ သူ၏အမႈကို ဓမၼေဟာင္းက်မ္းေခတ္အတြင္းတြင္ ေယေဟာဝါမွ ျပဳခဲ့သည္ မဟုတ္ေပ။ သို႔ျဖစ္ေသာေၾကာင့္၊ ေယရႈျပဳခဲ့သည့္ အမႈမွာ ဓမၼေဟာင္းက်မ္း၏ ပညတ္ခ်က္ကို ေက်ာ္လြန္ခဲ့သည္၊ ဓမၼေဟာင္းက်မ္း၏ ပညတ္ခ်က္ထက္ ပိုျမင့္မားခဲ့ၿပီး ယင္းႏွင့္ ကိုက္ညီမႈ မရွိခဲ့ေပ။ ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္အတြင္း၌၊ ေယရႈသည္ ဓမၼေဟာင္းက်မ္း၏ ပညတ္ခ်က္ႏွင့္အညီ အမႈျပဳခဲ့ျခင္း မဟုတ္ဘဲ၊ ထိုၾသဝါဒမ်ားကို ခ်ိဳးေဖာက္ခဲ့ႏွင့္ၿပီးျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ဣသေရလ အမ်ိဳးသားတို႔သည္ သမၼာက်မ္းစာကို အလြန္အၾကဴး ဖက္တြယ္ထားၿပီး၊ ေယရႈကို ျပစ္တင္ရႈတ္ခ်ခဲ့သည္၊ ဤသည္မွာ ေယရႈ၏အမႈေတာ္ကို ျငင္းပယ္ေနျခင္း မဟုတ္သေလာ။ ယေန႔ ဘာသာေရးေလာကသည္လည္း သမၼာက်မ္းစာကို အလြန္အၾကဴး ဖက္တြယ္ထားၿပီး၊ အခ်ိဳ႕ေသာသူတို႔က “သမၼာက်မ္းစာသည္ သန႔္ရွင္းေသာစာအုပ္တစ္အုပ္ျဖစ္ၿပီး ယင္းကို ဖတ္ရႈရမည္” ဟု ေျပာဆိုၾကသည္။ အခ်ိဳ႕ေသာသူတို႔က “ဘုရားသခင္၏ အမႈကို ထာဝရ ထိန္းသိမ္းထားရမည္၊ ဓမၼေဟာင္းက်မ္းသည္ ဣသေရလလူမ်ိဳးမ်ားႏွင့္ ထားရွိခဲ့သည့္ ဘုရားသခင္၏ ပဋိညာဥ္ျဖစ္ၿပီး၊ ၎ကို ေဘးဖယ္ထား၍ မရႏိုင္၊ ဥပုသ္ေန႔ရက္ကို အစဥ္ ေစာင့္ထိန္းရမည္” ဟု ဆိုၾကသည္။ သူတို႔သည္ ရယ္စရာ မေကာင္းၾကေပဘူးေလာ။ ေယရႈသည္ အဘယ္ေၾကာင့္ ဥပုသ္ေန႔ရက္ကို မေစာင့္ထိန္းခဲ့သနည္း။ သူသည္ မေကာင္းမႈကို က်ဴးလြန္ေနခဲ့သေလာ။ မည္သူက ယင္းကဲ့သို႔ေသာ အမႈအရာမ်ားကို ေစ့စပ္ေသခ်ာစြာ နားလည္ႏိုင္သနည္း။ လူတို႔သည္ သမၼာက်မ္းစာကို မည္သို႔ပင္ ဖတ္ရႈသည္ျဖစ္ေစ၊ ၎တို႔၏ သေဘာေပါက္ နားလည္ႏိုင္စြမ္းမ်ားကို အသုံးျပဳလ်က္ ဘုရားသခင္၏ အမႈကို သိနားလည္ရန္ မျဖစ္ႏိုင္ေပ။ ထိုသူတို႔သည္ ဘုရားသခင္အေၾကာင္း စစ္မွန္သည့္ အသိပညာကို မရ႐ုံသာမက၊ ၎တို႔၏ အယူအဆမ်ားသည္ သာ၍ပင္ ထူးျခားစြာ ဆိုး႐ြားလာသည္မွာ ဘုရားသခင္ကို ၎တို႔သည္ စတင္ဆန႔္က်င္သည္အထိ ျဖစ္လာလိမ့္မည္။ ယေန႔ဘုရားသခင္၏ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္း မရွိခဲ့လွ်င္၊ လူတို႔သည္ ၎တို႔၏ ကိုယ္ပိုင္အယူအဆမ်ားေၾကာင့္ ဖ်က္ဆီးျခင္းခံၾကရလ်က္ ဘုရားသခင္၏ ျပစ္တင္ဆုံးမမႈမ်ားအၾကား ေသဆုံးၾကလိမ့္မည္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ သမၼာက်မ္းစာႏွင့္ ပတ္သက္၍ (၁)