သမၼာက်မ္းစာသည္ ဣသေရလ၌ ဘုရားသခင္ ျပဳသည့္ အမႈ၏ သမိုင္းမွတ္တမ္းျဖစ္ၿပီး ေရွးေခတ္ ပေရာဖက္မ်ား၏ အနာဂတၱိေဟာၾကားခ်က္ မ်ားစြာအျပင္ ထိုအခ်ိန္က သူ၏ အမႈတြင္ ေယေဟာဝါ၏ မိန႔္ႁမြက္ခ်က္အခ်ိဳ႕ကို မွတ္တမ္းတင္ထားေပသည္။ သို႔ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ လူအားလုံးသည္ (ဘုရားသခင္သည္ သန႔္ရွင္းၿပီး ႀကီးျမတ္သည့္အတြက္) ထိုက်မ္းစာကို သန႔္ရွင္းသည့္အရာအျဖစ္ ၾကည္ညိဳၾကေလသည္။ ယင္းသည္ ေယေဟာဝါကို ၎တို႔၏ ႐ိုေသေလးျမတ္မႈႏွင့္ ဘုရားသခင္ကို ၎တို႔၏ ၾကည္ညိဳျခင္း၏ရလဒ္ ျဖစ္သည္မွာ အမွန္ပင္ျဖစ္၏။ ထိုက်မ္းစာကို လူမ်ားက ယင္းကဲ့သို႔သာ ရည္ၫႊန္းၾကျခင္းမွာ ဘုရားသခင္၏ ဖန္ဆင္းခံမ်ားသည္ ၎တို႔၏ဖန္ဆင္းရွင္ကို အလြန္ေၾကာက္႐ြံ႕ၿပီး ၾကည္ညိဳၾက၍ျဖစ္ကာ ဤက်မ္းအား ေကာင္းကင္ဘုံႏွင့္ဆိုင္ေသာ က်မ္းစာဟူ၍ပင္ ေခၚေဝၚသူမ်ား ရွိၾကသည္။ စင္စစ္အားျဖင့္ ၎သည္ လူ႔မွတ္တမ္းတစ္ခုမွ်သာ ျဖစ္သည္။ ယင္းကို ေယေဟာဝါက ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် အမည္ေပးထားျခင္း မဟုတ္သကဲ့သို႔၊ ေယေဟာဝါသည္ သူဖန္တီးသည့္ အရာအတြက္ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် လမ္းမၫႊန္ခဲ့ေခ်။ တစ္နည္းေျပာရလွ်င္၊ ထိုက်မ္းစာကို ေရးခဲ့သူမွာ ဘုရားသခင္ မဟုတ္ဘဲ လူသားမ်ားျဖစ္သည္။ သန႔္ရွင္းေသာ သမၼာက်မ္းစာဟူသည္မွာ လူမ်ားက ေပးခဲ့သည့္ ေလးစားထိုက္ေသာ အမည္သာျဖစ္သည္။ ဤအမည္နာမမွာ ေယေဟာဝါႏွင့္ ေယရႈတို႔ အခ်င္းခ်င္း ေဆြးေႏြးၿပီးေနာက္ ဆုံးျဖတ္လိုက္ၾကျခင္း မဟုတ္ေပ။ ယင္းသည္ လူ၏ စိတ္ကူးတစ္ခုထက္ ဘာမွ်မပိုေပ။ အေၾကာင္းမွာ ထိုစာအုပ္ကို ေယေဟာဝါ ေရးသားထားျခင္း မဟုတ္ဘဲ၊ ေယရႈ ေရးသားခဲ့ျခင္း သာ၍မဟုတ္ေပ။ ထိုအစား၊ ၎သည္ မ်ားျပားလွသည့္ ေရွးေခတ္ ပေရာဖက္မ်ား၊ တမန္ေတာ္မ်ားႏွင့္ ေရွ႕ျဖစ္ေဟာသူမ်ားမွ ေပးအပ္ခဲ့ၾကသည့္ ျဖစ္စဥ္မ်ား ျဖစ္ၿပီး၊ ေနာက္ပိုင္းမ်ိဳးဆက္မ်ားက ေရွးေခတ္ အေရးအသားအျဖစ္ စုစည္း ေပးလိုက္ၾက၍၊ လူမ်ားအေနႏွင့္ အထူးကို သန႔္ရွင္းေသာ က်မ္းစာအုပ္ႀကီး၊ အနာဂတ္မ်ိဳးဆက္မ်ားက ေဖာ္ထုတ္ေပးဖို႔ ေစာင့္ဆိုင္းေနၾကသည့္ နားမလည္ႏိုင္ကာ ေလးနက္သည့္ လွ်ိဳ႕ဝွက္ဆန္းၾကယ္မႈ မ်ားစြာပါဝင္ေသာ က်မ္းအုပ္တစ္အုပ္ျဖစ္သည္ဟု ယုံၾကည္ၾကသည္။ ထိုသို႔ျဖစ္သျဖင့္၊ လူတို႔က ဤစာအုပ္သည္ ေကာင္းကင္ဘုံႏွင့္ဆိုင္ေသာ က်မ္းစာဟု သာ၍ပင္ ယုံၾကည္လိုၾကေလသည္။ ခရစ္ဝင္က်မ္း ေလးက်မ္းႏွင့္ ဗ်ာဒိတ္က်မ္း စာအုပ္တို႔ကို ေပါင္းထည့္လ်က္၊ ထိုက်မ္းအေပၚ လူတို႔၏ သေဘာထားသည္ အထူးသျဖင့္ အျခားမည္သည့္ စာအုပ္ႏွင့္မွ်မတူဘဲ ျခားနားၿပီး၊ ထိုသို႔ျဖင့္ အလြန္ “သန႔္ရွင္း” ေသာေၾကာင့္ ဤ “ေကာင္းကင္ဘုံႏွင့္ဆိုင္ေသာစာအုပ္” ကို ခြဲျခမ္း ဆန္းစစ္ျခင္းကို အဘယ္သူမွ် မလုပ္ဝံ့ၾကေခ်။

လူတို႔သည္ သမၼာက်မ္းစာကို ဖတ္သည္ႏွင့္တစ္ၿပိဳင္နက္ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ရန္ လမ္းေၾကာင္းမွန္ကို ထိုအထဲ၌ အဘယ္ေၾကာင့္ ရွာေတြ႕ႏိုင္ၾကသနည္း။ သူတို႔အေနႏွင့္ နားလည္မရႏိုင္သည့္အရာမ်ား အမ်ားအျပားကို အဘယ္ေၾကာင့္ ရရွိႏိုင္ၾကသနည္း။ ယေန႔တြင္ ငါသည္ သမၼာက်မ္းစာအား ဤနည္းျဖင့္ စိတ္ျဖာ ေလ့လာေဆြးေႏြးေနၿပီး ယင္းမွာ ငါသည္ ထိုက်မ္းစာကို မုန္းသည္၊ သို႔မဟုတ္ ထိုက်မ္းစာ၏ကိုးကားခ်က္ တန္ဖိုးကို ျငင္းဆိုသည္ဟု မဆိုလိုေပ။ သမၼာက်မ္းစာ၏ ပင္ကိုတန္ဖိုးႏွင့္ ဇာစ္ျမစ္မ်ားကို သင္နားလည္ေအာင္ ရွင္းျပေနရျခင္းက သင္အေမွာင္ထဲတြင္ ရွိေနျခင္းကို ရပ္တန႔္ရန္ျဖစ္သည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ လူတို႔သည္ သမၼာက်မ္းစာႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး မ်ားျပားလွေသာ အျမင္မ်ားရွိၾကကာ၊ အမ်ားစုက မွားယြင္းၾကသည့္အတြက္ ျဖစ္သည္။ ယခုကဲ့သို႔ေသာ နည္းလမ္းျဖင့္ သမၼာက်မ္းစာကို ဖတ္ရႈျခင္းက လူတို႔အေနႏွင့္ ရသင့္သည့္အရာကို မရရွိရန္ ဟန႔္တားေန႐ုံသာမက၊ သာ၍ အေရးပါသည္မွာ ၎သည္ ငါျပဳလုပ္ရန္ ရည္႐ြယ္သည့္ အမႈကို ေႏွာင့္ယွက္ေနသည္။ ၎သည္ အနာဂတ္ အလုပ္ကို အလြန္႔အလြန္ ဝင္ေရာက္ေႏွာင့္ယွက္ၿပီး ေကာင္းက်ိဳးမ်ား မေပးဘဲ၊ ဆိုးက်ိဳးမ်ားသာ ေပး၏။ သို႔ျဖစ္၍၊ ငါသင္တို႔ကို သြန္သင္ေနသည့္အရာမွာ သမၼာက်မ္းစာ၏ အႏွစ္သာရႏွင့္ အတြင္းပိုင္း အေၾကာင္းအရာတို႔ပင္ ျဖစ္သည္။ ငါသည္ သင့္အား သမၼာက်မ္းစာကို မဖတ္ဖို႔ သို႔မဟုတ္ ဟိုဟိုသည္သည္ သြားကာ ထိုအရာက တန္ဖိုးမဲ့ေၾကာင္းကို ေၾကညာဖို႔ ေတာင္းဆိုေနျခင္း မဟုတ္ဘဲ၊ သင္၌ သမၼာက်မ္းစာဆိုင္ရာ မွန္ကန္သည့္ အသိပညာႏွင့္ အျမင္ ရွိေစဖို႔ရန္သာ ျဖစ္သည္။ အလြန္အကြၽံ တစ္ဖက္သတ္ မဆန္ေလႏွင့္။ သမၼာက်မ္းစာသည္ လူသားမ်ားက ေရးသားခဲ့သည့္ သမိုင္းစာအုပ္ ျဖစ္ေသာ္ျငားလည္း၊ ၎သည္ ေရွးေခတ္ သန္႔ရွင္းသူမ်ားႏွင့္ ပေရာဖက္မ်ားက ဘုရားသခင္အား အေစခံရာတြင္ အသုံးျပဳခဲ့သည့္ အေျခခံသေဘာတရား မ်ားစြာအျပင္၊ မ်ားမၾကာမီကတမန္ေတာ္မ်ား ဘုရားသခင္ကို အေစခံရာ၌ အေတြ႕အႀကဳံမ်ားကိုလည္း မွတ္တမ္းတင္ေလသည္- ယင္းအခ်က္မ်ား အားလုံးကို ဤလူတို႔က အမွန္ပင္ ျမင္ကာ သိခဲ့ၾကၿပီး ဤေခတ္ လူတို႔အတြက္ မွန္ေသာ လမ္းခရီးကို လိုက္စားရာတြင္ ရည္ၫႊန္းခ်က္အျဖစ္ အသုံးခ်ႏိုင္ေပသည္။ သို႔ျဖစ္၍၊ သမၼာက်မ္းစာကို ဖတ္ရႈျခင္းျဖင့္ လူမ်ားသည္ အျခားစာအုပ္မ်ား၌ ရွာမေတြ႕ႏိုင္သည့္ အသက္လမ္းခရီးမ်ားစြာကို ရရွိႏိုင္ၾကသည္။ ဤလမ္းခရီးမ်ားသည္ အတိတ္ကာလ ပေရာဖက္မ်ားႏွင့္ တမန္ေတာ္မ်ား ေတြ႕ႀကဳံခဲ့ၾကရသည့္ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ အလုပ္၏ အသက္လမ္းခရီးမ်ား ျဖစ္ၾကၿပီး၊ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ မ်ားစြာတို႔သည္ တန္ဖိုးရွိၿပီး၊ လူတို႔ လိုအပ္သည့္အရာကို ေထာက္ပံ့ေပးႏိုင္ေလသည္။ သို႔ျဖစ္ေသာေၾကာင့္၊ လူအားလုံးက သမၼာက်မ္းစာ ဖတ္ရႈရျခင္းကို ႏွစ္သက္ၾကသည္။ သမၼာက်မ္းစာထဲတြင္ သြယ္ဝွက္ထားသည္မ်ား အလြန္မ်ားျပားသျဖင့္၊ က်မ္းစာအေပၚ လူတို႔၏ ရႈျမင္ပုံမ်ားသည္ ဝိညာဥ္ေရးရာ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးမ်ား၏ ေရးသားခ်က္မ်ားအေပၚ ရႈျမင္ပုံမ်ားႏွင့္ မတူၾကေပ။ သမၼာက်မ္းစာသည္ ေခတ္ေဟာင္းႏွင့္ ေခတ္သစ္မ်ားထဲတြင္ ေယေဟာဝါႏွင့္ ေယရႈတို႔ကို အေစခံခဲ့ၾကသူမ်ား၏ အေတြ႕အႀကဳံမ်ားႏွင့္ အသိပညာမ်ားကို စုစည္းထားသည့္ မွတ္တမ္းျဖစ္၍၊ ေနာက္ပိုင္း မ်ိဳးဆက္မ်ားသည္ ဉာဏ္အလင္းဖြင့္ျပမူ၊ အလင္းေပးမႈႏွင့္ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ရမည့္ လမ္းေၾကာင္းမ်ားကို မ်ားစြာ ရယူႏိုင္ခဲ့ၾကသည္။ သမၼာက်မ္းစာသည္ မည္သည့္ ဝိညာဥ္ေရးရာပုဂၢိဳလ္ႀကီးမ်ား၏ ေရးသားခ်က္မ်ားထက္မဆို ပိုျမင့္မားရျခင္း၏ အေၾကာင္းရင္းမွာ ထိုသူတို႔၏ ေရးသားခ်က္ အားလုံးသည္ သမၼာက်မ္းစာထဲမွ ေကာက္ယူထားျခင္း ျဖစ္ၿပီး၊ သူတို႔၏ အေတြ႕အႀကဳံမ်ား အားလုံးက သမၼာက်မ္းစာထဲမွ လာၾကျခင္း ျဖစ္ကာ၊ ၎တို႔အားလုံး သမၼာက်မ္းစာကို ရွင္းျပေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ သို႔ျဖစ္၍၊ လူတို႔သည္ မည္သည့္ ဝိညာဥ္ေရးရာပုဂၢိဳလ္ႀကီးမ်ား၏ စာအုပ္မ်ားမွမဆို ေထာက္ပံ့ျခင္းကို ရရွိႏိုင္ၾကေသာ္လည္း၊ သူတို႔အတြက္ သမၼာက်မ္းစာသည္ အလြန္ျမင့္မားၿပီး ေလးနက္သည့္ပုံေပၚသည့္အတြက္ က်မ္းစာကို ၎တို႔ ကိုးကြယ္ေနၾကဆဲ ျဖစ္သည္။ သမၼာက်မ္းစာသည္ ေပါလု၏ၾသဝါဒစာမ်ားႏွင့္ ေပတ႐ု၏ၾသဝါဒစာမ်ားကဲ့သို႔ အသက္ႏွင့္ဆိုင္ေသာ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားပါသည့္ က်မ္းစာအုပ္မ်ားကို အတူတကြ စုစည္းေပးထားေသာ္လည္း၊ လူတို႔သည္ ထိုက်မ္းအုပ္မ်ား၏ ေထာက္ပံ့မႈႏွင့္ မစမႈတို႔ကို ခံရႏိုင္ၾကေသာ္လည္း၊ ဤက်မ္းအုပ္မ်ားသည္ ေခတ္မမီဆဲ ျဖစ္သည္၊ ေခတ္ေဟာင္းႏွင့္သာ သက္ဆိုင္ၾကဆဲျဖစ္ၿပီး၊ ၎တို႔သည္ မည္မွ်ပင္ ေကာင္းမြန္ေစကာမူ၊ ကာလတစ္ခု အတြက္သာ သင့္ေတာ္ၿပီး၊ ထာ၀ရသင့္ေတာ္သည္ မဟုတ္ေပ။ ဘုရားသခင္၏ အမႈသည္ အစဥ္တိုးတက္လ်က္ ရွိသည့္အတြက္၊ ၎သည္ ေပါလုႏွင့္ ေပတ႐ုတို႔၏ ေခတ္၌သာ ရပ္တန႔္မသြားႏိုင္ခဲ့သကဲ့သို႔၊ ေယရႈ ကားစင္တင္ခံခဲ့ရသည့္ ေက်းဇူးေတာ္ ေခတ္ထဲတြင္ ထာဝရ က်န္ရွိမေနႏိုင္ေပ။ သို႔ျဖစ္၍၊ ဤစာအုပ္မ်ားသည္ ေက်းဇူးေတာ္ ေခတ္အတြက္သာ သင့္ေတာ္ၿပီး ေနာက္ဆုံးေသာကာလ၏ ႏိုင္ငံေတာ္ေခတ္အတြက္ မသင့္ေတာ္ေခ်။ ၎တို႔သည္ ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္မွ ယုံၾကည္သူမ်ားကိုသာ ေထာက္မေပးႏိုင္ၿပီး၊ ႏိုင္ငံေတာ္ေခတ္၏ သန္႔ရွင္းသူမ်ားအတြက္မူ မေထာက္မေပးႏိုင္ေပ၊ ၎တို႔ မည္မွ် ေကာင္းေစကာမူ၊ ေခတ္ကုန္သြားၿပီျဖစ္ဆဲ ျဖစ္သည္။ ထိုအရာသည္ ဣသေရလႏိုင္ငံထဲတြင္ ေယေဟာဝါ၏ ဖန္ဆင္းျခင္း သို႔မဟုတ္ သူ၏အမႈမ်ားႏွင့္ အလားတူပင္ ျဖစ္သည္။ ဤအမႈ မည္မွ်ပင္ ႀကီးျမတ္ေစကာမူ၊ ၎သည္ ေခတ္ကုန္လာဦးမည္ ျဖစ္ၿပီး ၎ေခတ္ ကုန္လြန္သြားသည့္အခ်ိန္ ေရာက္လာဦးမည္ ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္၏ အမႈသည္လည္း အလားတူပင္ ျဖစ္သည္၊ ၎သည္ ႀကီးျမတ္သည္၊ သို႔ေသာ္ အဆုံးသတ္ရမည့္ အခ်ိန္က်လိမ့္ဦးမည္ ျဖစ္သည္၊ ၎သည္ တစ္ခ်ိန္လုံး ဖန္ဆင္းျခင္း အမႈၾကား၌ အစဥ္အၿမဲ ရွိမေနႏိုင္သကဲ့သို႔၊ ကားစင္တင္ခံရျခင္း အမႈၾကားတြင္လည္း အစဥ္အၿမဲ ရွိမေနႏိုင္ေပ။ ကားစင္တင္ခံရျခင္း အမႈသည္ မည္မွ်ပင္ ယုံၾကည္လက္ခံစရာ ေကာင္းပါေစ၊ ၎သည္ စာတန္ကို ခ်ိဳးႏွိမ္ရာတြင္ မည္မွ်ပင္ ထိေရာက္မႈ ရွိခဲ့ပါေစ၊ စင္စစ္မွာမူ အမႈသည္ အမႈအျဖစ္ ရွိေနဆဲ၊ ေခတ္မ်ားသည္လည္း ေခတ္မ်ားအျဖစ္ ရွိေနဆဲ ျဖစ္သည္။ ဖန္ဆင္းျခင္းရွိခဲ့ၿပီး ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလရွိရမည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အမႈသည္ အေျခခံအုတ္ျမစ္ တစ္ခုတည္းအေပၚတြင္ အစဥ္အၿမဲ မေနႏိုင္သကဲ့သို႔၊ အခ်ိန္ကာလမ်ားသည္လည္း မည္သည့္အခါမွ် မေျပာင္းလဲဘဲ မရွိႏိုင္ေပ။ ဤသည္မွာ ေရွာင္လႊဲ၍ မရႏိုင္ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္၊ ယေန႔တြင္ ဓမၼသစ္က်မ္းထဲက အသက္ႏွင့္ဆိုင္ေသာ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားျဖစ္သည့္ တမန္ေတာ္မ်ား၏ ၾသဝါဒစာမ်ားႏွင့္ ခရစ္ဝင္က်မ္း ေလးက်မ္းသည္ သမိုင္းဆိုင္ရာ စာအုပ္မ်ား ျဖစ္လာၾကေလၿပီ၊ ၎တို႔သည္ ႏွစ္ခ်ဳပ္စာအုပ္ အေဟာင္းမ်ား ျဖစ္လာၾကၿပီးျဖစ္ကာ ေခတ္ေဟာင္း ႏွစ္ခ်ဳပ္စာအုပ္မ်ားက လူမ်ားကို ေခတ္သစ္ထဲသို႔ မည္သို႔ ေခၚေဆာင္သြားႏိုင္မည္နည္း။ ဤႏွစ္ခ်ဳပ္ စာအုပ္မ်ားသည္ လူတို႔ကို အသက္ျဖင့္ မည္သို႔ပင္ ေထာက္ပံ့ေပးႏိုင္ပါေစ၊ ၎တို႔သည္ လူတို႔ကို ကားတိုင္ဆီသို႔ မည္သို႔ပင္ ေခၚေဆာင္ေပးႏိုင္ပါေစ၊ ၎တို႔သည္ ေခတ္ကုန္သြားၾကၿပီ မဟုတ္ေလာ။ ၎တို႔သည္ တန္ဖိုးမဲ့ေနၾကၿပီ မဟုတ္ေလာ။ သို႔ျဖစ္၍ သင္သည္ ထိုႏွစ္ခ်ဳပ္စာအုပ္မ်ားကို မ်က္စိမွိတ္ မယုံၾကည္အပ္ဟု ငါေျပာ၏။ ၎တို႔သည္ အလြန္ ေဟာင္းႏြမ္းသြားၾကၿပီ၊ ၎တို႔သည္ သင့္ကို အမႈအသစ္ဆီသို႔ ေခၚေဆာင္ မေပးႏိုင္ၾကဘဲ၊ သင့္ကို ဝန္သာ ပိေစႏိုင္၏။ ၎တို႔သည္ သင့္အား အမႈသစ္ႏွင့္ ဝင္ေရာက္မႈ အသစ္ဆီသို႔ မေခၚေဆာင္ေပးႏိုင္႐ုံသာမက၊ သင္တို႔ကို အိုေဟာင္းေသာ ဘာသာေရး အသင္းေတာ္မ်ားအတြင္း ေခၚေဆာင္ေပသည္- ထိုသို႔ဆိုပါက ဘုရားသခင္၌ သင္၏ ယုံၾကည္ျခင္းသည္ ဆုတ္ယုတ္သြားေနသည္ မဟုတ္ေလာ။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ သမၼာက်မ္းစာႏွင့္ ပတ္သက္၍ (၄)