ဘုရားသခင် လူ့ဇာတိခံယူခြင်းမှာ ခေတ်ကာလကို ဦးဆောင်ရန်နှင့် အမှုသစ်ကို စတင်လှုပ်ရှားစေရန်သာဖြစ်သည်။ ဤအချက်ကို သင်တို့အနေဖြင့် နားလည်ရန် လိုအပ်သည်။ ဤအရာသည် လူသား၏အလုပ်နှင့် များစွာကွာခြားပြီး၊ ထိုနှစ်ခုကို တစ်ချိန်တည်းတွင်ဖော်ပြရန် မဖြစ်နိုင်ချေ။ လူသားအား အမှုတော်ကို လုပ်ဆောင်စေရန်အတွက် အသုံးမပြုနိုင်သေးခင်တွင်၊ သူ့အား အချိန်ကာလကြာမြင့်စွာ ပျိုးထောင်ရန်နှင့် စုံလင်အောင်ပြုလုပ်ပေးရန် လိုအပ်ပြီး၊ အလိုရှိသော လူ့သဘာဝမှာလည်း အထူးသဖြင့် အဆင့်အတန်းမြင့်သည်မျိုးဖြစ်၏။ လူသားသည် သူ၏သာမန် လူသားစွမ်းရည်ဖြစ်သော ဆင်ခြင်ခြင်းကို ထိန်းသိမ်းနိုင်စွမ်း ရှိရမည်သာမက၊ အခြားသူများနှင့်ပတ်သက်သော သူ၏အပြုအမူအား ထိန်းချုပ်သည့် စည်းမျဉ်းစည်းကမ်းများစွာကိုလည်း ထပ်မံ၍ နားလည်ရမည်ဖြစ်သည်၊ ထို့အပြင် သူသည် ဉာဏ်ပညာနှင့် လူသား၏ကျင့်ဝတ်ဆိုင်ရာအသိ အကြောင်းကို ပို၍ပင် လေ့လာသင်ယူရန် စိတ်ပိုင်းဖြတ်ရမည်ဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ လူသားအနေဖြင့် ဖြည့်ဆည်းသင့်သော အရာများဖြစ်၏။ သို့သော် လူ့ဇာတိခံယူသော ဘုရားသခင်အတွက်မူ ဤသို့မဟုတ်ပေ၊ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် သူ၏အမှုသည် လူသားကို ကိုယ်စားပြုခြင်း မဟုတ်သကဲ့သို့ လူသား၏အမှုလည်း မဟုတ်ချေ။ ယင်းသည် သူ၏ဖြစ်ခြင်းကို တိုက်ရိုက်ဖော်ပြချက်တစ်ခုဖြစ်ပြီး၊ သူပြုသင့်သောအမှုကို တိုက်ရိုက်အကောင်အထည်ဖော်မှုတစ်ခုသာ ဖြစ်သည်။ (သဘာဝအားဖြင့် သူ၏အမှုသည် သင့်လျော်သောအချိန်တွင် လုပ်ဆောင်ခြင်းဖြစ်၍၊ သာမန်ကာလျှံကာနှင့် ကြုံရာကျပန်း မဟုတ်သည့်အပြင်၊ သူ၏အမှုတော်ကို ဖြည့်စွမ်းရန် အချိန်ရောက်မှသာ အစပြုခြင်းဖြစ်၏။) သူသည် လူသား၏အသက်တာ သို့တည်းမဟုတ် လူသား၏အလုပ်တွင် ပါဝင်ပတ်သက်ခြင်းမရှိ၊ တစ်နည်းဆိုသော် သူ၏လူ့သဘာဝသည် ဤအရာတစ်စုံတစ်ခုဖြင့် ဖြည့်ဆည်းထားခြင်းမရှိပေ (သို့သော်လည်း ဤသည်မှာ သူ၏အမှုကို ထိခိုက်စေခြင်းမရှိချေ)။ သူသည် သူ၏အမှုတော်ကို ပြုရန်အချိန်ကျသည့်အခါ၊ ယင်းအား ဖြည့်စွမ်းခြင်းသာ ဖြစ်သည်။ သူ၏အဆင့်အတန်း မည်သို့ရှိသည်ဖြစ်စေ၊ သူသည် သူပြုသင့်သောအမှုဖြင့် ရှေ့သို့သာ ဆက်တိုး၏။ လူသားသည် သူ့အပေါ် မည်သို့သိသည်ဖြစ်စေ၊ သူ့အပေါ် မည်သို့ထင်မြင်ယူဆသည်ဖြစ်စေ၊ သူ၏အမှုမှာ အလျှင်းထိခိုက်ခြင်းမရှိပေ။ ဥပမာအားဖြင့် ယေရှုသည် သူ၏အမှုကို လုပ်ဆောင်ခဲ့သည့်အချိန်၌ သူသည် မည်သူဖြစ်ကြောင်းကို အဘယ်သူမျှ တိတိကျကျ သိခဲ့ခြင်းမရှိသော်လည်း၊ သူသည် သူ၏အမှုဖြင့် ရှေ့သို့သာ ဆက်တိုးခဲ့၏။ ဤအရာတို့သည် သူပြုသင့်သောအမှုကို လုပ်ဆောင်ရာ၌ အဟန့်အတား မဖြစ်ခဲ့ပေ။ ထို့ကြောင့် သူသည် သူမည်သူမည်ဝါဖြစ်ကြောင်းကို ကနဦးတွင် ဝန်ခံခြင်း သို့မဟုတ် ကြေညာခြင်း မရှိခဲ့ဘဲ၊ လူတို့အား သူ၏နောက်သို့သာ လိုက်စေခဲ့၏။ ပင်ကိုအားဖြင့် ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်၏နှိမ့်ချမှု ဖြစ်ခဲ့ရုံမကဘဲ၊ ယင်းသည် ဘုရားသခင်အနေဖြင့် လူ့ဇာတိ၌ အမှုပြုခဲ့သော နည်းလမ်းလည်း ဖြစ်ခဲ့၏။ သူသည် ဤနည်းဖြင့်သာ အမှုကို ပြုနိုင်ခဲ့၏၊ အကြောင်းမှာ လူသားသည် သာမန်မျက်စိဖြင့် သူ့အား မှတ်မိသိရှိနိုင်ခြင်း မရှိသောကြောင့်ဖြစ်သည်။ ထို့အပြင် အကယ်၍ လူသားသည် သူ့အား မှတ်မိသိရှိခဲ့လျှင်ပင်၊ သူ၏အမှုအတွက် လူသားသည် ကူညီနိုင်စွမ်း ရှိခဲ့လိမ့်မည်မဟုတ်ပေ။ ထို့အပြင် သူသည် လူတို့အနေဖြင့် သူ၏လူ့ဇာတိကို သိလာစေရန်အလို့ငှာ လူ့ဇာတိခံယူခဲ့ခြင်း မဟုတ်ပေ၊ သူ၏အမှုတော်ကို ဆောင်ရွက်ကာ ဖြည့်စွမ်းရန်ပင်ဖြစ်သည်။ ဤအကြောင်းရင်းကြောင့် သူမည်သူမည်ဝါဖြစ်ကြောင်းကို လူအများသိခြင်းငှာ ပြုလုပ်ခြင်းကို သူအလေးမပေးခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ သူပြုသင့်သောအမှုအားလုံးကို ပြီးစီးခဲ့သည့်အချိန်၌မူ၊ သူမည်သူမည်ဝါဖြစ်ကြောင်းနှင့် သူ၏ဂုဏ်ဒြပ်တို့သည် လူသားတို့အတွက် အလိုလိုပင် ရှင်းလင်းသွားခဲ့၏။ လူ့ဇာတိခံယူသော ဘုရားသခင်သည် နှုတ်ဆိတ်လျက်နေပြီး၊ ထုတ်ဖော်ချက်တစ်စုံတစ်ရာကို မည်သည့်အခါမျှ မပြုပေ။ သူသည် လူသားကိုသော်လည်းကောင်း၊ လူသားအနေဖြင့် သူ၏နောက်သို့လိုက်ရာတွင် မည်သို့ရှိသည်ကိုသော်လည်းကောင်း အရေးစိုက်ခြင်းမရှိဘဲ၊ သူ၏အမှုတော်ကို ဖြည့်စွမ်းရင်း၊ သူပြုသင့်သော အမှုကို လုပ်ဆောင်ရင်းဖြင့် ရှေ့သို့သာ ဆက်တိုး၏။ သူ၏အမှုတော်လမ်းကြောင်း၌ မည်သူမျှ ပိတ်ဆို့နိုင်စွမ်းမရှိပေ။ သူ၏အမှုကို နိဂုံးချုပ်ရန် အချိန်ကျရောက်သည့်အခါ၊ ယင်းအမှုသည် သေချာပေါက် နိဂုံးချုပ်၍ အဆုံးသို့ ရောက်ရှိမည်ဖြစ်ပြီး၊ မည်သူကမျှ အခြားသောတစ်နည်းဖြင့် ဆုံးဖြတ်ပေးနိုင်မည်မဟုတ်ချေ။ သူ၏အမှုပြီးဆုံး၍ လူသားထံမှ သူထွက်ခွာသွားပြီးမှသာ လူသားသည် အပြည့်အဝ မရှင်းလင်းသေးသော်လည်း၊ သူပြုသောအမှုကို နားလည်လာမည်ဖြစ်သည်။ ထို့အပြင် လူသားအနေဖြင့် လူ့ဇာတိခံယူသော ဘုရားသခင်က သူ၏အမှုကို စတင်ကာ လုပ်ဆောင်ခဲ့သည့် ရည်ရွယ်ချက်ကို အပြည့်အဝနားလည်ဖို့ရန် အချိန်ကြာမြင့်ပေလိမ့်မည်။ တစ်နည်းဆိုသော် လူ့ဇာတိခံယူသော ဘုရားသခင်၏ ခေတ်ကာလအမှုကို နှစ်ပိုင်းခွဲခြားထား၏။ တစ်ပိုင်းတွင် လူ့ဇာတိခံယူသော ဘုရားသခင် ကိုယ်တော်တိုင် ပြုသည့်အမှုနှင့် လူ့ဇာတိခံယူသော ဘုရားသခင် ကိုယ်တော်တိုင် မိန့်ဆိုသည့် နှုတ်ကပတ်တော်များ ပါဝင်၏။ သူ့လူ့ဇာတိ၏ အမှုတော် လုံးလုံးပြီးမြောက်သည့်အခါ၊ အမှု၏ကျန်အပိုင်းကို သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်၏ အသုံးပြုခြင်းကိုခံရသောသူများအားဖြင့် လုပ်ဆောင်ရန် ကျန်ရှိသေး၏။ လူသားအနေဖြင့် သူ၏အလုပ်ကို ကျေပွန်အောင်လုပ်ဆောင်သင့်သည်မှာ ဤအချိန်ပင်ဖြစ်သည်၊ အကြောင်းမှာ ဘုရားသခင်သည် လမ်းဖွင့်ပေးနှင့်ပြီဖြစ်ပြီး၊ ယင်းအား လူသားကိုယ်တိုင် လျှောက်လှမ်းရန်သာ လိုအပ်တော့သည်။ တစ်နည်းဆိုရသော် လူ့ဇာတိခံယူသော ဘုရားသခင်သည် အမှု၏ကနဦးအပိုင်းကို လုပ်ဆောင်ပြီးနောက်၊ သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော် သာမက သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်၏ အသုံးပြုခြင်းကို ခံရသူများသည် ဤအမှုကို ဆက်ခံကြမည်ဖြစ်၏။ ထို့ကြောင့် လူသားသည် ဤအဆင့်၌ လူ့ဇာတိခံယူသော ဘုရားသခင် လုပ်ဆောင်သည့် အရင်းခံအမှုအကြောင်းကို သိသင့်သည်။ ထို့ပြင် လူသားအပေါ်ပြုထားသော တောင်းဆိုချက်များနှင့်အညီ ဘုရားသခင်ထံ တောင်းဆိုနေမည့်အစား၊ ဘုရားသခင်လူ့ဇာတိခံခြင်း၏ အဓိပ္ပာယ်မှာ မည်သို့ဖြစ်ကြောင်းနှင့် သူပြုသင့်သောအမှုမှာ အဘယ်အရာဖြစ်သည်တို့ကို အတိအကျ နားလည်ရပေမည်။ ဤနေရာတွင် လူသား၏အမှား၊ သူ၏အယူအဆနှင့် ထိုမျှမက သူ၏မနာခံခြင်းတို့ ရှိနေ၏။

—နှုတ်ကပတ်တော်၊ အတွဲ (၁)၊ ဘုရားသခင်၏ ပေါ်ထွန်းခြင်းနှင့် အမှုတော်၊ လူ့ဇာတိခံယူခြင်း၏ နက်နဲရာအချက် (၃)