ဘုရားသခင္၏အျမင္တြင္၊ လူတို႔သည္ တိရစာၦန္ေလာကထဲက တိရစာၦန္မ်ားကဲ့သို႔ျဖစ္၏။ ၎တို႔သည္ အခ်င္းခ်င္းရန္ျဖစ္ၾကသည္၊ အခ်င္းခ်င္းသတ္ျဖတ္ၾကၿပီး၊ အခ်င္းခ်င္း ထူးကဲသည့္ တုံ႔ျပန္မႈမ်ား ရွိၾက၏။ ဘုရားသခင္၏ အျမင္တြင္၊ ၎တို႔သည္ မည္သည့္အသက္အ႐ြယ္ သို႔မဟုတ္ မည္သည္လိင္တို႔ျဖစ္ပါေစ တစ္ဦးကိုတစ္ဦး လွ်ိဳ႕ဝွက္ႀကံစည္ေနၾကရင္း၊ လူဝံမ်ားကဲ့သို႔လည္း ျဖစ္ၾကသည္။ ထိုသို႔ျဖင့္၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္တစ္ရပ္လုံး လုပ္ေဆာင္ၿပီး၊ ထင္ရွားေစသမွ်အားလုံးသည္ ဘုရားသခင္၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ားႏွင့္ မည္သည့္အခါတြင္မွ် ကိုက္ညီဖူးျခင္း မရွိေပ။ ဘုရားသခင္က သူ၏မ်က္ႏွာကို ဖုံးအုပ္သည့္အခ်ိန္သည္ ေလာကတစ္ဝွမ္းလုံးရွိ လူတို႔ စမ္းသပ္ခံရသည့္ အခ်ိန္ အတိအက် ျဖစ္သည္။ လူတို႔အားလုံးသည္ နာက်င္မႈျဖင့္ ညည္းညဴၾက၏၊ ၎တို႔အားလုံးသည္ ႐ုတ္တရက္ ျဖစ္ပြားေသာ ကပ္ေဘး၏ၿခိမ္းေျခာက္မႈေအာက္၌ အသက္ရွင္ၾကၿပီး၊ ၎တို႔ထဲမွ တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ် ဘုရားသခင္၏တရားစီရင္ျခင္းမွ မလြတ္ေျမာက္ဖူးေပ။ အမွန္တြင္၊ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္း၌ ဘုရားသခင္၏အဓိက ရည္မွန္းခ်က္မွာ လူသားအား တရားစီရင္ရန္ႏွင့္ သူ၏ဇာတိပကတိျဖင့္ လူသားအား ျပစ္တင္ရႈတ္ခ်ရန္ ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္၏စိတ္ထဲတြင္ ၎တို႔၏အႏွစ္သာရႏွင့္အညီ မည္သူသည္ ကယ္တင္ျခင္းခံရမည္၊ သို႔မဟုတ္ ဖ်က္ဆီးျခင္းခံရမည္ကို အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာကတည္းက ဆုံးျဖတ္ထားၿပီးျဖစ္ကာ ဤအရာကို ေနာက္ဆုံးေသာအဆင့္တြင္ တျဖည္းျဖည္း ေပၚလြင္ေစမည္ျဖစ္သည္။ ေန႔ရက္မ်ားႏွင့္ လမ်ားကုန္လြန္သည္ႏွင့္အမွ်၊ လူတို႔သည္ ေျပာင္းလဲၿပီး၊ ၎တို႔၏ မူလသဏၭာန္သည္ ထုတ္ေဖာ္ျပခံရ၏။ ဥထဲတြင္ ၾကက္ရွိသေလာ သို႔မဟုတ္ ဘဲရွိသေလာ ဆိုသည္ကို ဥကြဲ၍ပြင့္သည့္အခါ သိသာလာေပသည္။ ဥကြဲသည့္အခ်ိန္သည္ ေျမႀကီးေပၚရွိ ေဘးဒုကၡမ်ား အဆုံးသတ္သို႔ ေရာက္လာမည့္ အခ်ိန္ျဖစ္သည္။ ဤအရာမွ အထဲတြင္ “ၾကက္” တစ္ေကာင္ရွိသည္ သို႔မဟုတ္ “ဘဲ” တစ္ေကာင္ရွိသည္ကိုသိရန္အလို႔ငွာ၊ “ဥ”သည္ အက္ကြဲကာ ပြင့္ရမည္ျဖစ္သည္ကို ျမင္ႏိုင္သည္။ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ စိတ္ႏွလုံးထဲက အစီအစဥ္ျဖစ္ၿပီး၊ ယင္းကို ၿပီးေျမာက္ရမည္ ျဖစ္သည္။

“ညံ့ဖ်င္းသည့္၊ သနားစဖြယ္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ပါတကား။ လူသားသည္ ငါ့ကို ခ်စ္ေသာ္လည္း၊ ငါ့ဝိညာဥ္ေတာ္၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ားကို မလိုက္နာႏိုင္သည္မွာ အဘယ္ေၾကာင့္နည္း။” လူသား၏ ဤအေျခအေနေၾကာင့္၊ ဘုရားသခင္၏ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ားကို ျဖည့္ဆည္းရန္အလို႔ငွာ သူသည္ ျပဳျပင္ျခင္းကို ႀကဳံရမည္ျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အတြက္ ဘုရားသခင္၏စက္ဆုပ္မႈေၾကာင့္ သူသည္ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ၊ “အို၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ အားလုံးထဲမွ ပုန္ကန္သူမ်ား။ ၎တို႔သည္ ငါ၏ေျခေအာက္တြင္ ဖ်က္ဆီးျခင္းခံရမည္။ ၎တို႔သည္ ငါ၏ျပစ္တင္ဆုံးမမႈ အလယ္တြင္ ေပ်ာက္ကြယ္ရမည္ျဖစ္ၿပီး၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ တစ္ရပ္လုံးသည္ ၎တို႔၏ အက်ည္းတန္ေသာ မ်က္ႏွာကို သိၾကဖို႔အလို႔ငွာ၊ ၎တို႔သည္ ငါ၏ ႀကီးျမတ္ေသာ လုပ္ငန္းႀကီး ၿပီးစီးသြားသည့္ ေန႔ရက္တြင္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အလယ္မွ ႏွင္ထုတ္ျခင္း ခံရမည္”ဟု ေၾကညာၿပီးျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္သည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အားလုံးအား လူ႔ဇာတိျဖင့္ စကားေျပာေနၿပီး၊ စၾကဝဠာတစ္ခုလုံးအထက္ရွိ ဝိညာဥ္ေလာကထဲက စာတန္ကိုလည္း ေျပာဆိုေန၏။ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ားျဖစ္ၿပီး ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ အႏွစ္ ၆၀ဝ၀ အစီအစဥ္အားျဖင့္ စြမ္းေဆာင္ရရွိမည့္အရာ ျဖစ္သည္။

အကယ္စင္စစ္၊ ဘုရားသခင္သည္ အထူးသျဖင့္ သာမန္ျဖစ္ၿပီး၊ သူက လူကိုယ္တိုင္ ေဆာင္႐ြက္ၿပီး၊ သူ၏ကိုယ္ပိုင္မ်က္လုံးမ်ားျဖင့္ ျမင္မွသာ ၿပီးေျမာက္ႏိုင္သည့္ အရာအခ်ိဳ႕ရွိ၏။ ယင္းမွာ လူတို႔စိတ္ကူးသကဲ့သို႔၊ အရာခပ္သိမ္း သူ၏ဆႏၵအတိုင္း လုပ္ေဆာင္ေနစဥ္တြင္ ဘုရားသခင္က ထိုေနရာတြင္ လဲေလ်ာင္းသည္ဟူ၍ မဟုတ္ေပ။ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္၏စစ္မွန္ေသာမ်က္ႏွာႏွင့္ ပတ္သက္၍ လူတို႔ကို မရွင္းမလင္းျဖစ္ေစသည့္ စာတန္၏ လူတို႔၌ ေႏွာင့္ယွက္ျခင္း အက်ိဳးဆက္ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ျဖင့္၊ ေနာက္ဆုံးေသာေခတ္အတြင္းတြင္၊ ဘုရားသခင္သည္ မည္သည့္အရာမွ် ကြယ္ဝွက္ျခင္းမရွိဘဲ၊ လူသားထံ သူ၏လက္ေတြ႕က်ျခင္းကို ပြင့္လင္းစြာ ထုတ္ေဖာ္ျပရန္ လူ႔ဇာတိခံယူၿပီးျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္သည္ ကမာၻေလာကကို စကားတစ္လုံးျဖင့္ သို႔မဟုတ္ အေတြး အနည္းငယ္မွ်ျဖင့္ အျမစ္ျဖတ္သုတ္သင္ႏိုင္သည္ဟူ၍ ဆိုထားသည့္အခါကဲ့သို႔ေသာ၊ ဘုရားသခင္၏စိတ္သေဘာထားႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ အခ်ိဳ႕ေသာ ေဖာ္ျပခ်က္မ်ားမွာ ခ်ဲ႕ကားေျပာျခင္းစစ္စစ္ ျဖစ္သည္။ အက်ိဳးဆက္အေနျဖင့္၊ လူအမ်ားစုက၊ ဘုရားသခင္သည္ အရာခပ္သိမ္း တတ္စြမ္းႏိုင္ေသာ္လည္း၊ စာတန္အား တစ္လုတ္တည္းျဖင့္ မမ်ိဳခ်ႏိုင္သည္မွာ အဘယ္ေၾကာင့္နည္းဟူသကဲ့သို႔ေသာ အရာမ်ားကို ေျပာၾကသည္။ ဤစကားမ်ားမွာ ရယ္ဖြယ္ေကာင္းၿပီး လူတို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို မသိၾကေသးသည္ကို ျပေပသည္။ ဘုရားသခင္အတြက္ သူ၏ရန္သူမ်ားအား အျမစ္ျဖတ္သုတ္သင္ရန္မွာ လုပ္ငန္းစဥ္တစ္ရပ္လိုအပ္၏၊ သို႔ေသာ္ ဘုရားသခင္သည္ အလုံးစုံ ေအာင္ျမင္သည္ဟု ေျပာရန္မွာ မွန္ကန္၏။ ဘုရားသခင္သည္ ေနာက္ဆုံးတြင္ သူ၏ရန္သူမ်ားကို အႏိုင္ယူလိမ့္မည္။ အင္အားႀကီးေသာႏိုင္ငံ တစ္ႏိုင္ငံသည္ အားနည္းေသာႏိုင္ငံ တစ္ႏိုင္ငံကို အႏိုင္ယူသည့္အခါ၊ ယင္းသည္ မိမိဘာသာ တစ္ဆင့္ၿပီးတစ္ဆင့္၊ တစ္ခါတစ္ရံ အင္အားသုံးလ်က္၊ တစ္ခါတစ္ရံနည္းဗ်ဴဟာအသုံးျပဳလ်က္၊ ေအာင္ပြဲ ရရွိရမည္ျဖစ္သကဲ့သို႔သာ ျဖစ္သည္။ လုပ္ငန္းစဥ္တစ္ရပ္ ရွိ၏၊ သို႔ေသာ္ အင္အားႀကီးႏိုင္ငံသည္ မ်ိဳးဆက္သစ္ အဏုျမဴလက္နက္မ်ားရွိၿပီး၊ အားနည္းသည္ႏိုင္ငံသည္ လြန္စြာနိမ့္က်သည့္အတြက္၊ အားနည္းသည့္ႏိုင္ငံသည္ မတိုက္ခိုက္ဘဲ အရႈံးေပးလိမ့္မည္ဟု ေျပာ၍မရေပ။ ယင္းသည္ ရယ္ဖြယ္ေကာင္းေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္တစ္ရပ္ျဖစ္၏။ အင္အားႀကီးသည့္ႏိုင္ငံသည္ အႏိုင္ရမည္မွာေသခ်ာၿပီး၊ အင္အားနည္းသည့္ႏိုင္ငံသည္ ရႈံးမည္မွာေသခ်ာသည္ဟုေျပာသည္မွာ တရားနည္းလမ္းက်ေသာ္လည္း၊ အင္အားႀကီးသည့္ႏိုင္ငံသည္ အင္အားနည္းသည့္ႏိုင္ငံကို ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် က်ဴးေက်ာ္ဝင္ေရာက္သည့္အခါ သာ၍ႀကီးမားေသာ အင္အားရွိသည္ဟုသာ ေျပာ၍ရႏိုင္ေပသည္။ သို႔ျဖစ္၍ လူသားသည္ သူ႔ကိုမသိဟု ဘုရားသခင္ အၿမဲ ေျပာျခင္း ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အထက္က စကားမ်ားသည္ ဘုရားသခင္ကို လူသားမသိရသည့္ အေၾကာင္းရင္း၏ တစ္ဖက္ကိုသာ ကိုယ္စားျပဳသေလာ။ ဤသည္တို႔မွာ လူသား၏အယူအဆမ်ားေလာ။ အဘယ္‌ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္သည္ လူသားအေနျဖင့္ သူ၏လက္ေတြ႕က်ျခင္းကိုသာ သိရန္သာ ေတာင္းဆိုၿပီး၊ ထိုသို႔ျဖင့္ လူကိုယ္တိုင္ လူ႔ဇာတိခံယူလာခဲ့သနည္း။ ထို႔ေၾကာင့္ လူအမ်ားစုသည္ ေကာင္းကင္ဘုံကို လႈိက္လွဲစြာ ကိုးကြယ္ၾကေသာ္လည္း၊ “ေကာင္းကင္ဘုံသည္ လူ၏ လုပ္ရပ္မ်ားအားျဖင့္ မည္သည့္အခါမွ် စိုးစဥ္းမွ် အက်ိဳးသက္ေရာက္ျခင္း မရွိဖူးေပ၊ ၿပီးလွ်င္ လူသားႏွင့္ဆိုင္သည့္ ငါ၏ ဆက္ဆံမႈသည္ သူ၏ လုပ္ရပ္တိုင္းအေပၚ အေျခခံခဲ့မည္ဆိုပါလွ်င္၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ တစ္ရပ္လုံးသည္ ငါ၏ ျပစ္တင္ဆုံးမမႈ အလယ္တြင္ အသက္ရွင္ၾကေပမည္။”

ဘုရားသခင္သည္ လူသား၏အႏွစ္သာရကို ရိပ္စားမိသည္။ ဘုရားသခင္၏ မိန္႔ႁမြက္ခ်က္မ်ားတြင္၊ ဘုရားသခင္သည္ လူသား၏ “ညႇဥ္းဆဲျခင္း” အလြန္ခံရသည္မွာ သူသည္ လူသားကို ေနာက္ထပ္ မည္သို႔မွ် အာ႐ုံစိုက္ရန္ စိတ္မဝင္စားသကဲ့သို႔ လူသား၌ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ စိုးစဥ္းမွ် မရွိသည့္ပုံ ရ၏။ လူသားသည္ ကယ္တင္၍မရႏိုင္ေတာ့ ပုံေပၚေပမည္။ “၎တို႔၏ ပါးျပင္မ်ားေပၚ မ်က္ရည္မ်ား စီးေနၾကသည့္ မ်ားစြာေသာ လူတို႔ကို ငါျမင္ၿပီးၿပီျဖစ္ကာ၊ ငါ၏ႂကြယ္ဝမႈမ်ားအတြက္ အလဲအလွယ္အေနျဖင့္ ၎တို႔၏ ႏွလုံးသားမ်ားကို ပူေဇာ္ၾကသည့္ မ်ားစြာေသာ လူတို႔ကိုလည္း ငါျမင္ရၿပီးျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ေသာ ‘ဘာသာတရား ကိုင္းရႈိင္းမႈ’ ရွိေသာ္ျငားလည္း၊ လူသားသည္ ငါ၏ ေရွ႕ေမွာက္တြင္ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ ဆက္ကပ္ရန္ လိုလားျခင္း လုံးဝ မရွိဖူးသည့္အတြက္၊ လူသား၏ ႐ုတ္ျခည္းျဖစ္သည့္ ျပင္းျပေသာဆႏၵမ်ား၏ အက်ိဳးဆက္အေနျဖင့္ ငါသည္ သူ႔အား ဘယ္ေသာအခါမွ် ငါ၏အလုံးစုံကို အခမဲ့ မေပးဖူးေပ။” ဘုရားသခင္သည္ လူသား၏သဘာဝကို ထုတ္ေဖာ္ျပသည့္အခါ၊ လူသားသည္ မိမိကိုယ္ကိုယ္ အရွက္ရေသာ္လည္း ဤသည္မွာ အေပၚယံအသိသာျဖစ္ၿပီး၊ သူသည္ သူ၏သဘာဝကို ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၌ အမွန္တကယ္ သိႏိုင္စြမ္းမရွိေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ လူအမ်ားစုသည္ ဘုရားသခင္၏ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ားကို နားမလည္ေပ၊ ဘုရားသခင္၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားတြင္ ၎တို႔၏ အသက္တာအတြက္ လမ္းေၾကာင္း ရွာမေတြ႕ႏိုင္ၾကေခ်၊ ထို႔ေၾကာင့္ ၎တို႔ ႏုံအေလေလ၊ ၎တို႔ကို ဘုရားသခင္က သာ၍ျပင္းထန္စြာ သေရာ္ေလေလျဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ၎တို႔သည္ အက်ည္းတန္မႈ အခန္းက႑ထဲသို႔ မရည္႐ြယ္ဘဲ ဝင္ေရာက္ၾက၏။ အက်ိဳးဆက္အေနျဖင့္၊ ၎တို႔သည္ “ေပ်ာ့ေျပာင္းေသာ ဓား”ျဖင့္ အထိုးခံရသကဲ့သို႔ မိမိတို႔ကိုယ္ကိုယ္ သိလာၾက၏။ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားသည္ လူသား၏လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားကို ခ်ီးမြမ္းပုံရၿပီး လူသား၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားကို အားေပးပုံရေသာ္လည္း လူတို႔အေနျဖင့္ ဘုရားသခင္သည္ ၎တို႔အား ေလွာင္ေနသည္ဟု အစဥ္ခံစားၾက၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တို႔ကို ၎တို႔ ဖတ္သည့္အခါ၊ ၎တို႔မ်က္ႏွာရွိ ႂကြက္သားမ်ားသည္ ရံဖန္ရံခါ အေၾကာဆြဲသည့္အလား ဆတ္ခနဲ႔လႈပ္သြားၾကသည္။ ဤသည္မွာ ၎တို႔ အသိတရား၏ မစင္ၾကယ္ျခင္းျဖစ္ၿပီး၊ ယင္းတို႔သည္ တမင္မဟုတ္မလုပ္ဘဲႏွင့္ ဆတ္ခနဲ႔ လႈပ္ၾကသည္မွာ ဤအရာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ လူတို႔၏ရယ္ဖြယ္ေကာင္းေသာ ပုံစံကို ရီမုတ္ကြန္ထ႐ိုး “ဗီစီအာရ္” ျဖင့္ ဖြင့္ေနေသာ္လည္း ပိတ္၍မရဘဲ သည္းခံ႐ုံသာ တတ္ႏိုင္သည့္အတြက္၊ ၎တို႔၏နာက်င္မႈသည္ ရယ္လိုေသာ္လည္း မရယ္နိင္သကဲ့သို႔ မငိုႏိုင္သည့္ နာက်င္မႈမ်ိဳးျဖစ္သည္။ “ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားအေပၚ အာ႐ုံစိုက္ျခင္း” ကို လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္အားလုံး အစည္းအေဝးမ်ားအတြင္းတြင္ ေဟာေျပာထားေသာ္လည္း၊ အဆင္းနီေသာနဂါးႀကီး၏ သားေပါက္မ်ား၏ သဘာဝကို မသိသူ မည္သူရွိသနည္း။ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္သည့္အခါ၊ ၎တို႔သည္ သိုးသငယ္မ်ားတမွ် နာခံၾကေသာ္လည္း ေက်ာခိုင္းလိုက္သည့္အခါ၊ ၎တို႔သည္ ဝံပုေလြမ်ားတမွ် ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္ၾကၿပီး ယင္းကို “မ်ားစြာေသာ လူတို႔သည္ ငါ၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ေထာက္ပံ့ေပးေသာအခါ ငါ့ကို အမွန္တကယ္ ခ်စ္ၾကသည္၊ သို႔ေသာ္ျငားလည္း ၎တို႔၏ စိတ္ဝိညာဥ္မ်ားထဲတြင္ ငါ၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးျခင္းမရွိ၊ ထိုအစား ထိုႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို အမ်ားျပည္သူပိုင္သည့္ ပစၥည္းကဲ့သို႔ သာမန္ကာလွ်ံကာမွ်သာ အသုံးျပဳၾကၿပီး ၎တို႔ ဆႏၵရွိသည့္အခါတိုင္း ယင္းတို႔ကို လာသည့္ေနရာသို႔ ျပန္ပစ္ေပးေနၾကသည္။” ဟူသည့္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားတြင္ ေတြ႕ျမင္ႏိုင္သည္။ ဘုရားသခင္သည္ လူသားအား အဘယ္ေၾကာင့္ အစဥ္ ေဖာ္ထုတ္ေလၿပီနည္း။ ဤအရာက လူသား၏သဘာဝအေဟာင္းသည္ မည္သည့္အခါတြင္မွ် တစ္လက္မမွ် မလႈပ္ဖူးသည္ကို ျပသေပသည္။ တိုင္ေတာင္ကဲ့သို႔၊ ယင္းသည္ သန္းရာေပါင္းမ်ားစြာေသာ လူတို႔၏ႏွလုံးသားမ်ားတြင္ ဝင့္ႂကြားကာ ယုံၾကည္စိတ္ခ်ရေသာ္လည္း၊ ယူေဂါင္း^ကက ထိုေတာင္ကို ေ႐ြ႕ေသာေန႔ရက္ ေရာက္လာလိမ့္မည္။ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ အစီအစဥ္ျဖစ္သည္။ သူ၏မိန္႔ႁမြက္ခ်က္မ်ားတြင္ ဘုရားသခင္သည္ လူသားႏွင့္သက္ဆိုင္၍ သတ္မွတ္ခ်က္မ်ား မျပဳသည့္အခိုက္အတန႔္၊ သို႔မဟုတ္ လူသားအား သူ၏ အသက္တာတြင္ ထုတ္ေဖာ္ျပသည့္ သူ၏ သဘာဝကို မေထာက္ျပသည့္ အခိုက္အတန႔္ဟူ၍ မရွိေပ။ “လူသားသည္ ငါႏွင့္ ေဝးကြာေသာအခါႏွင့္ ငါ့ကို သူ စစ္ေဆးေသာအခါတြင္၊ ငါသည္ သူ႔ထံမွ ငါ့ကိုယ္ငါ တိမ္မ်ားၾကားတြင္ ကြယ္ဝွက္ထား၏။ အက်ိဳးဆက္အေနျဖင့္၊ သူသည္ ငါ၏ မည္သည့္ အရိပ္အေယာင္စိုးစဥ္းကိုမွ် ရွာမေတြ႕ႏိုင္သကဲ့သို႔၊ ဆိုးယုတ္ေသာသူတို႔ ေတာင္းဆိုသမွ် လုပ္ေဆာင္ရင္း၊ ၎တို႔ကို အေၾကာင္းျပဳ၍သာ အသက္ရွင္ရေလသည္။” လက္ေတြ႕အရွိတရားတြင္၊ လူတို႔သည္ ရွာေဖြျခင္းအတြက္ စိတ္ဆႏၵ အလြန္နည္းပါးေသာေၾကာင့္၊ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္၏မ်က္ေမွာက္၌ အသက္ရွင္ရန္ အခြင့္အလမ္း ရွိခဲ၏၊ အက်ိဳးဆက္အေနျဖင့္၊ လူအမ်ားစုသည္ ဘုရားသခင္ကို ခ်စ္ၾကေသာ္လည္း၊ ၎တို႔သည္ နတ္ဆိုး၏လက္ေအာက္တြင္ အသက္ရွင္ၾကၿပီး၊ ၎တို႔ လုပ္ေဆာင္သမွ်အားလုံးကို နတ္ဆိုးက ၫႊန္ၾကားထားျခင္း ျဖစ္သည္။ အကယ္၍ လူတို႔သည္ ေန႔စဥ္ အခိုက္အတန္႔တိုင္း၌ ဘုရားသခင္ကို ရွာေဖြရင္း၊ ဘုရားသခင္၏အလင္း၌ အမွန္တကယ္ အသက္ရွင္ခဲ့ၾကပါက၊ ဘုရားသခင္အတြက္ ဤသို႔ေျပာရန္ လိုမည္မဟုတ္ေပ၊ ဟုတ္ပါသေလာ။ လူတို႔သည္ စာကို ေမ့ထားလိုက္သည့္အခါ၊ ၎တို႔သည္ ထိုစာအုပ္ႏွင့္အတူ ဘုရားသခင္ကို ခ်က္ခ်င္း ေမ့ထားလိုက္ျခင္းျဖစ္ကာ၊ ထို႔ေၾကာင့္ ၎တို႔သည္ ၎တို႔ကိုယ္တိုင္၏ ကိစၥကိုသာ စိတ္ဝင္စားၾကသည္၊ ယင္းေနာက္တြင္ ဘုရားသခင္သည္ ၎တို႔၏ႏွလုံးသားမ်ားမွ ေပ်ာက္ကြယ္သြား၏။ သို႔ရာတြင္ ၎တို႔သည္ ထိုစာအုပ္ကို တစ္ဖန္ေကာက္ယူသည့္အခါ၊ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္အား သိပ္မစဥ္းစားခဲ့ၾကေလၿပီကို ႐ုတ္တရက္ ေတြးမိသြား၏။ ယင္းမွာ လူသား၏ “မွတ္ဉာဏ္မရွိေသာ” ဘဝ ျဖစ္သတည္း။ ဘုရားသခင္ သာ၍ စကားေျပာေလေလ၊ သူ၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား သာ၍ ျမင့္မားေလေလျဖစ္၏။ ထိုႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား အထြတ္အထိပ္သို႔ေရာက္ေသာအခါ၊ အမႈအားလုံး အဆုံးသတ္ကာ အက်ိဳးဆက္အေနျဖင့္၊ ဘုရားသခင္သည္ သူ၏မိန္႔ႁမြက္ခ်က္မ်ားကို ရပ္တန႔္လိုက္၏။ ဘုရားသခင္ အမႈျပဳသည့္ အေျခခံသေဘာတရားမွာ သူ၏အမႈ အထြတ္အထိပ္သို႔ေရာက္ရွိခ်ိန္တြင္ ယင္းကို အဆုံးသတ္ရန္ျဖစ္၏၊ ယင္းသည္ အထြတ္အထိပ္သို႔ေရာက္သည္ႏွင့္တစ္ၿပိဳင္နက္၊ သူသည္ ဆက္လက္ အမႈျပဳေနျခင္းမရွိဘဲ၊ ႐ုတ္ျခည္း ရပ္လိုက္၏။ သူသည္ မလိုအပ္ေသာအမႈကို မည္သည့္အခါမွ် မျပဳေပ။

ေအာက္ေျခမွတ္စု(မ်ား)-

က။ “အဘိုးအို ယု” ဟုလည္း သိထားၾကသည့္ ယုေဂါင္းသည္ တ႐ုတ္ေရွး႐ိုးစဥ္လာ ပုံျပင္တြင္ အထင္ကရပုဂၢိဳလ္တစ္ဦး ျဖစ္သည္။ ယုက ေတာင္မ်ားကို ဖယ္ရွားခဲ့သည့္ ဇာတ္လမ္းသည္ အျမင္အားျဖင့္ မျဖစ္ႏိုင္ေသာ အလုပ္တစ္ခုကို ရင္ဆိုင္ႀကဳံေတြ႕ရာတြင္ ဇြဲလုံ႔လရွိျခင္းကို သ႐ုပ္ေဖာ္ေလသည္။