၉၆။ အေယာင္ေဆာင္ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္အား ခ်က္ခ်င္း မထုတ္ပယ္ျခင္းကို ဆင္ျခင္သုံးသပ္ျခင္းမ်ား
၂၀၂၁ခုႏွစ္၊ ဩဂုတ္လမွာ ကြၽန္မက ေရေလာင္းသင္းေထာက္အျဖစ္ အေ႐ြးခံရတယ္။ အဲဒီတုန္းက ကြၽန္မက လူသစ္ေတြကို ေရေလာင္းတာနဲ႔ ဧဝံေဂလိ ျဖန႔္ေဝတာ ႏွစ္ခုလုံးလုပ္တယ္။ ကြၽန္မက ဧဝံေဂလိ အေတြ႕အႀကဳံမရွိေတာ့ ဧဝံေဂလိအလုပ္မွာ အရမ္းေကာင္းတဲ့ ရလဒ္ေတြ မရဘူး။ တစ္ရက္က်ေတာ့ ဧဝံေဂလိအလုပ္ရဲ႕ ေနာက္ဆက္တြဲအလုပ္ေတြကို လုပ္ဖို႔ အစ္မဂ်နင္းကို ကြၽန္မနဲ႔တြဲလုပ္ဖို႔ ေခါင္းေဆာင္က စီစဥ္တယ္။ အစ္မဂ်နင္းက ဧဝံေဂလိအလုပ္မွာ လူတိုင္းမွာရွိေနတဲ့ ျပႆနာေတြကို အျမန္ သေဘာေပါက္တယ္။ မိတ္သဟာယဖြဲ႕ၿပီး စစ္ေဆးဖို႔အတြက္ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြကို အတူစုေဝးတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေအာင္ျမင္တဲ့ အေတြ႕အႀကဳံနဲ႔ နည္းလမ္းတခ်ိဳ႕ကို ေဝမွ်တယ္။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ သူတို႔ေတြက ဧဝံေဂလိအလုပ္မွာ ပိုၿပီး စိတ္ထက္သန္လာၾကတယ္။ ၿပီးေတာ့ အလုပ္ရဲ႕ စည္းမ်ဥ္းတခ်ိဳ႕ကို ကြၽမ္းက်င္လာၾကတယ္။ မၾကာခင္မွာပဲ ကြၽန္မတို႔႐ြာက လူ ၂၀ ေက်ာ္က အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာကာလအမႈေတာ္ကို လက္ခံၾကတယ္။ တျခားေနရာေတြမွာလည္း လက္ခံတဲ့သူေတြ ပိုပိုမ်ားလာတယ္။ မၾကာခင္မွာ အသင္းေတာ္အသစ္တစ္ခုကို ကြၽန္မတို႔ တည္ေထာင္တယ္။ ကြၽန္မ ေတြးမိတယ္။ ဂ်နင္းက ယုံၾကည္တာ ေတာ္ေတာ္ၾကာၿပီ။ ေတာ္ေတာ္အစြမ္းအစရွိတယ္။ အလုပ္ကို လုပ္ႏိုင္စြမ္းရွိတယ္ေပါ့။ သူ ေရာက္လာကတည္းက ဧဝံေဂလိအလုပ္က ေတာ္ေတာ္ေလး တိုးတက္လာတယ္။ ကြၽန္မ သူ႔ကို ေတာ္ေတာ္ေလးစားတယ္။ သူက အစြမ္းအစရွိတဲ့ အမႈေဆာင္ျဖစ္တယ္၊ သမၼာတရားကို လိုက္စားတယ္လို႔ ကြၽန္မ ခံစားမိတယ္။ သူက ကြၽန္မကို ေတာ္ေတာ္အထင္ႀကီးတယ္။ ကြၽန္မက တာဝန္သိတတ္တယ္။ တာဝန္ခံယူမႈရွိတယ္ဆိုၿပီး သူကေျပာတယ္။ သူမ်ားေတြေရွ႕မွာ ကြၽန္မ အစြမ္းအစက ဘယ္ေလာက္ေကာင္းတယ္၊ ဘယ္ေလာက္လုပ္ႏိုင္စြမ္းရွိတယ္ဆိုၿပီး ေသခ်ာေျပာျပတယ္။ သူက ဒီလိုေျပာတာၾကားရေတာ့ ကြၽန္မ ေတာ္ေတာ္အံ့ဩတယ္။ တကယ္တမ္းက်ေတာ့ သူက ကြၽန္မကို ေတာ္ေတာ္အထင္ႀကီးေနတာကိုး။ သူ႔စိတ္ႏွလုံးထဲမွာ ကြၽန္မက ေတာ္ေတာ္ေနရာယူထားတဲ့ပုံစံရွိတယ္။ ကြၽန္မ အရမ္းေပ်ာ္တာေပါ့။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ကြၽန္မက ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ အေ႐ြးခံရတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္မက ကြၽန္မတာဝန္မွာ ဂ်နင္းနဲ႔ တြဲလုပ္ရတုန္းပဲ။
၂၀၂၂ခုႏွစ္၊ ဇြန္လမွာ ကြၽန္မက တရားေဟာဆရာမ ျဖစ္လာၿပီး ဂ်နင္းက ေခါင္းေဆာင္အေနနဲ႔ အေ႐ြးခံရတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူ႔အလုပ္ကို ကြၽန္မ ႀကီးၾကပ္ရတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဂ်နင္းရဲ႕ ဧဝံေဂလိအလုပ္က ဘာတိုးတက္မႈမွမရွိဘူး။ ကြၽန္မလည္း ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိဘူး။ သူက လူသစ္ေတြကို ပ်ိဳးေထာင္ေပးဖို႔ကို အာ႐ုံမစိုက္ဘူး။ ဧဝံေဂလိအမႈေဆာင္ေတြနဲ႔ မစုေဝးဘူး။ တျခားလူေတြျဖစ္ေနတဲ့ အေျခအေနေတြ၊ အခက္အခဲေတြကို မိတ္သဟာယဖြဲ႕တာ၊ ေျဖရွင္းတာမရွိဘူး။ ဒီျပႆနာေတြကို ျမင္ေတာ့ ကြၽန္မ ေတာ္ေတာ္စိတ္ပူၿပီး သူ႔အလုပ္အေၾကာင္းသိရဖို႔ သူ႔ကို မက္ေဆ့တစ္ခုပို႔လိုက္တယ္။ သူက ဖတ္ေပမဲ့ စာမျပန္ဘူး။ ကြၽန္မ စဥ္းစားတယ္။ “အစ္မက ေခါင္းေဆာင္ပဲ။ အသင္းေတာ္အလုပ္ကိုဘာလို႔ အရမ္း တာဝန္မဲ့ရတာလဲ” ေပါ့။ ကြၽန္မ ေတာ္ေတာ္စိတ္တိုမိတယ္။ သူ႔ကို တကယ္ကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းၿပီး သူ႔ျပႆနာေတြကို ေဖာ္ထုတ္ခ်င္တယ္။ ဒါေပမဲ့ အရင္တုန္းက ကြၽန္မတို႔ တြဲလုပ္ခဲ့တာ ဘယ္ေလာက္ အဆင္ေျပတာေတြ၊ သူက ကြၽန္မကို အေကာင္းျမင္ၿပီး ကြၽန္မက ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းျဖစ္တယ္လို႔ သူေျပာခဲ့တာေတြကို ေတြးမိတယ္။ ကြၽန္မက သူ႔ကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းရင္ ကြၽန္မကို သူအေကာင္းျမင္ေနတာက ေပ်ာက္သြားမွာလားေပါ့။ ကြၽန္မတို႔ ဆက္ဆံေရးကို ကာကြယ္ဖို႔ တိတ္တိတ္ေလးေနလိုက္တာ အေကာင္းဆုံးပဲလို႔ ခံစားမိတယ္။ ဒီလိုစဥ္းစားၿပီး ဘာမွမေျပာဖို႔ကို ေ႐ြးလိုက္တယ္။ သူဖတ္ဖို႔ ေခါင္းေဆာင္နဲ႔ အမႈေဆာင္ေတြရဲ႕ တာဝန္ေတြကိုပဲ ကြၽန္မ သူ႔ဆီ ပို႔လိုက္ၿပီး သူ႔ကို တာဝန္သိစိတ္ရွိေအာင္လို႔ သူတာဝန္ရွိတဲ့ အပိုင္းနဲ႔ သူလုပ္ရမဲ့ အလုပ္ကို အသိေပးလိုက္တယ္။ ကြၽန္မ သူ႔ကို ရွင္းျပလိုက္ၿပီ၊ ေနာက္ထပ္ ဘာလုပ္ရမယ္ဆိုတာ သူ သိေလာက္ၿပီ၊ သူ႔ရဲ႕ ဧဝံေဂလိအလုပ္က တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ တိုးတက္လာမွာပါဆိုၿပီး ကြၽန္မ ခံစားမိတယ္။ ဒါေပမဲ့ အခ်ိန္နည္းနည္းၾကာေတာ့ သူ႔အလုပ္က ရလဒ္ေတြ မရေနေသးဘူး။ ဒီဟာေၾကာင့္ ကြၽန္မ ေတာ္ေတာ္ စိတ္ညစ္မိတယ္။ သူက အရင္က ဒီလိုမဟုတ္ဘူး။ ဘာလို႔အခု ဒီလိုျဖစ္ေနတာလဲ ေပါ့။ သူ႔ကို ေတာ္ေတာ္ကို ျပဳျပင္ၿပီး ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခ်င္တယ္။ သူ႔တာဝန္မွာ သူ႔သေဘာထားကို ျပဳျပင္ေအာင္လို႔ သူက သူ႔တာဝန္မွာ တာဝန္ခံယူမႈမရွိဘူး၊ တကယ့္အလုပ္ကို မလုပ္ဘူးဆိုၿပီး ေထာက္ျပခ်င္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ေနာက္ေတာ့ ကြၽန္မ စဥ္းစားတယ္။ “သူက ငါ့ကို ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းတစ္ေယာက္လို႔ အၿမဲတမ္း ထင္ေနတာ။ ၿပီးေတာ့ ငါက အသင္းေတာ္အလုပ္ကို ဘယ္ေလာက္ တာဝန္ခံတယ္၊ ဘယ္ေလာက္ စိတ္ရွည္ၿပီး သနားၾကင္နာတတ္တယ္ဆိုတာကို ခဏခဏ ေသခ်ာေျပာျပတယ္။ ငါက သူ႔ျပႆနာကို ေဖာ္ထုတ္လိုက္ရင္ သူ ငါ့ကို အေကာင္းျမင္ေနတာက ေပ်ာက္သြားမွာပဲ” ေပါ့။ ဒီလိုေတြးၿပီး ကြၽန္မက သူ႔ကို ႏွစ္သိမ့္တဲ့စကားနည္းနည္းပဲ ေျပာလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ စုေဝးဖို႔အတြက္၊ အသင္းေတာ္အလုပ္ကို ေနာက္ဆက္တြဲလုပ္ဖို႔အတြက္ အားေပးလိုက္တယ္။ ဂ်နင္းက ဒါကို ၾကားရေတာ့ သူ႔တာဝန္အေပၚ သူ႔သေဘာထားကို ျပင္ရမယ္လို႔ ေျပာၿပီး ေနာင္က်ရင္ သူ ေကာင္းေကာင္းလုပ္ခ်င္တယ္ဆိုၿပီး ေျပာျပတယ္။ ကြၽန္မ ေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္သြားၿပီးေတာ့ “ဂ်ႏိုင္းက ဒီတစ္ခါေတာ့ သူ႔တာဝန္ကို ေကာင္းေကာင္းလုပ္ဖို႔ ေသခ်ာတယ္။ ဧဝံေဂလိအမႈေဆာင္ေတြကို သူဦးေဆာင္ေတာ့ သူတို႔ရလဒ္ေတြက တိုးတက္လာဖို႔ ေသခ်ာတယ္” ဆိုၿပီး ေတြးမိတယ္။ သိပ္မၾကာဘူး။ ကြၽန္မရဲ႕ တြဲဖက္အစ္မက ေျပာတယ္။ “ဂ်နင္းက ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ၿပီး ေနာက္ဆက္တြဲအလုပ္ေတြကို မလုပ္ဘူး၊ လူေတြကို မပ်ိဳးေထာင္ေပးဘူး။ သူက အမည္ခံ ေခါင္းေဆာင္သက္သက္ပဲ။ တကယ့္အလုပ္ကို ဘယ္ေတာ့မွ မလုပ္ဘူး။ အေယာင္ေဆာင္ေခါင္းေဆာင္ပဲ။ သူ႔ကို ထုတ္ၿပီး တျခားေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ ေ႐ြးဖို႔ အႀကံေပးခ်င္တယ္။ ဒါဆို အသင္းေတာ္အလုပ္ တိုးတက္လာႏိုင္တယ္” တဲ့။ တျခားအစ္မတစ္ေယာက္ကလည္း ကြၽန္မကို ေထာက္ျပတယ္။ ဂ်နင္းက တကယ့္အလုပ္ကို မလုပ္ေတာ့ အသင္းေတာ္အလုပ္က ေႏွာင့္ေႏွးေနၿပီ၊ သူ႔ကို အျမန္ ထုတ္သင့္တယ္ တဲ့။ ဒါေပမဲ့ ဂ်နင္းက လုပ္ရည္ကိုင္ရည္ရွိတယ္၊ အစြမ္းအစေကာင္းတယ္၊ သူ႔မိသားစုက သူ႔ကို ဖိႏွိပ္ေနေတာ့ သူက ျပႆနာေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ႀကဳံေနရတာ သူ႔အေျခအေနကို ေျပာင္းလဲလိုက္ရင္ ဧဝံေဂလိအလုပ္က တိုးတက္မွာပဲဆိုၿပီး ကြၽန္မက ထင္ေနတုန္းပဲ။ အဲဒါနဲ႔ ကြၽန္မက သူ႔ကို ထုတ္ဖို႔ကို ေ႐ႊ႕ဆိုင္းထားလိုက္တယ္။ ေနာက္က်ေတာ့ ဂ်နင္းရဲ႕ စြမ္းေဆာင္မႈက ဆက္က်လာတယ္။ သူက အရင္ကအတိုင္းပဲလို႔ သူမ်ားေတြက ဆက္တိုက္တိုင္ေနၾကတယ္။ ေကာင္းတဲ့ဟာ တစ္ခုခုေျပာတယ္၊ ဒါေပမဲ့ ဘာမွမလုပ္ဘူး တဲ့။ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ မွတ္ခ်က္ေတြေၾကာင့္ ကြၽန္မ ေတာ္ေတာ္ဝမ္းနည္းၿပီး ကြၽန္မ သူ႔ကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း မျမင္ႏိုင္သလို ခံစားမိတယ္။ ဘုရားကို ကြၽန္မ ဆုေတာင္းၿပီး စဥ္းစားခ်င့္ခ်ိန္ႏိုင္စြမ္းရွိေအာင္ လမ္းျပေပးဖို႔ ေတာင္းခံခဲ့တယ္။
ေနာက္ပိုင္းမွာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ကြၽန္မ ဖတ္တယ္။ “ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္သည္ သူ၏တာဝန္ကို ျဖည့္ဆည္းျခင္းရွိသေလာ၊ သို႔မဟုတ္ အေယာင္ေဆာင္ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္သေလာဆိုသည္ကို မည္သို႔ အကဲျဖတ္ႏိုင္သနည္း။ အေျခခံအက်ဆုံးအဆင့္တြင္ သူသည္ တကယ့္အလုပ္ကို လုပ္ႏိုင္စြမ္းရွိမရွိ၊ သူ႔တြင္ ဤအရည္အခ်င္းရွိမရွိကို ၾကည့္ရမည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ သူသည္ တကယ့္အလုပ္ကို အမွန္တကယ္လုပ္ျခင္းရွိမရွိကို ၾကည့္သင့္သည္။ ၎တို႔ ေျပာသည့္အရာမ်ားႏွင့္ သမၼာတရားအေပၚ မည္သည့္နားလည္ျခင္းမ်ိဳး ၎တို႔ ရွိသည္တို႔ကို လ်စ္လ်ဴရႈေလာ့။ ၎တို႔လုပ္သည့္ အေပၚယံအလုပ္တြင္ ၎တို႔၌ အစြမ္းအစ၊ ပါရမီႏွင့္ ဆုေက်းဇူးရွိမရွိ၊ သို႔မဟုတ္ ၎တို႔သည္ ဤအလုပ္ကို ေကာင္းစြာလုပ္ေဆာင္ျခင္း ရွိမရွိတို႔အေပၚ အာ႐ုံမစိုက္ႏွင့္၊ ဤအရာမ်ားသည္ အေရးမပါေပ။ အေရးႀကီးသည့္အရာမွာ ၎တို႔သည္ အသင္းေတာ္၏ အေျခခံအက်ဆုံးေသာအလုပ္ကို ေကာင္းစြာလုပ္ေဆာင္ႏိုင္ျခင္း ရွိမရွိ၊ သမၼာတရားကို အသုံးျပဳ၍ ျပႆနာမ်ားကို ေျဖရွင္းႏိုင္ျခင္း ရွိမရွိဆိုသည္ႏွင့္ ၎တို႔သည္ လူမ်ားကို သမၼာတရား၏ စစ္မွန္မႈထဲသို႔ ဦးေဆာင္ႏိုင္ျခင္း ရွိမရွိတို႔ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ အေျခခံအက်ဆုံးႏွင့္ အလိုအပ္ဆုံးေသာအလုပ္ျဖစ္သည္။ အကယ္၍ ၎တို႔သည္ ဤစစ္မွန္သည့္အလုပ္မ်ိဳးကို လုပ္ႏိုင္စြမ္းမရွိပါက ၎တို႔၏ အစြမ္းအစ မည္မွ်ေကာင္းမြန္သည္ျဖစ္ေစ၊ ၎တို႔ မည္မွ် ပါရမီရွိသည္ျဖစ္ေစ၊ သို႔မဟုတ္ ဆင္းရဲဒုကၡကို မည္မွ်ႀကံ့ႀကံ့ခံႏိုင္ၿပီး အဖိုးအခ ေပးဆပ္ႏိုင္သည္ျဖစ္ေစ၊ အေယာင္ေဆာင္ ေခါင္းေဆာင္မ်ား ျဖစ္ေနဆဲျဖစ္သည္။ လူအခ်ိဳ႕က၊ ‘၎တို႔ ယခုတြင္ တကယ့္အလုပ္တစ္ခုမွ် မလုပ္ရၾကသည္ကို ေမ့ထားေလာ့။ ၎တို႔သည္ အစြမ္းအစေကာင္းရွိၿပီး တတ္စြမ္းႏိုင္သည္။ ၎တို႔ကို ခဏမွ် ေလ့က်င့္ေပးေလာ့။ ၎တို႔သည္ တကယ့္အလုပ္ကို လုပ္ႏိုင္ဖို႔ ေသခ်ာသည္။ ထို႔အျပင္ သူသည္ မေကာင္းေသာအရာ၊ ဆိုးယုတ္ေသာအရာတစ္ခုမွ် မျပဳလုပ္ခဲ့၊ သို႔မဟုတ္ အေႏွာင့္အယွက္၊ အဖ်က္အဆီးတစ္ခုမွ် မျဖစ္ေစခဲ့ေပ။ သူသည္ အေယာင္ေဆာင္ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္သည္ဟု သင္မည္သို႔ ဆိုႏိုင္သနည္း။’ ဤအရာကို မည္သို႔ ရွင္းျပႏိုင္သနည္း။ သင္သည္ မည္မွ် ပါရမီရွိသည္ျဖစ္ေစ၊ မည္သည့္အစြမ္းအစရွိသည္ျဖစ္ေစ သို႔မဟုတ္ သင္မည္မွ်ပညာတတ္သည္ျဖစ္ေစ အေရးပါသည့္အရာမွာ တကယ့္အလုပ္ကို သင္လုပ္မလုပ္၊ ေခါင္းေဆာင္ႏွင့္ အမႈေဆာင္တစ္ေယာက္အျဖစ္ တာဝန္ဝတၱရားမ်ားကို သင္ျဖည့္ဆည္းျခင္း ရွိမရွိျဖစ္သည္။ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ေနသည့္ သင္၏ အခ်ိန္ကာလအတြင္းတြင္ သင္၏ တာဝန္ဝတၱရားနယ္ပယ္အတြင္းတြင္ရွိေသာ အေသးစိတ္ ပေရာဂ်က္တိုင္းတြင္ ပါဝင္ခဲ့သေလာ၊ အလုပ္တြင္ ေပၚေပါက္လာေသာ ျပႆနာမည္မွ်ကို သင္ ထိေရာက္စြာ ေျဖရွင္းခဲ့သနည္း၊ သင္၏ အလုပ္၊ သင္၏ ေခါင္းေဆာင္မႈ၊ သင္၏ လမ္းျပမႈတို႔ေၾကာင့္ လူမည္မွ်သည္ သမၼာတရား၏ အေျခခံသေဘာတရားမ်ားအား နားလည္လာခဲ့ၾကသနည္း၊ အသင္းေတာ္၏ အလုပ္မည္မွ်သည္ ခရီးေရာက္ခဲ့ၿပီး ေရွ႕ဆက္တိုးခဲ့သနည္း။ ဤရလဒ္မ်ားသာ အက်ဳံးဝင္သည္။ ေဆာင္ပုဒ္မည္မွ်ကို သင္ ႐ြတ္ဆိုႏိုင္သည္ျဖစ္ေစ၊ အယူဝါဒစကားမ်ား၊ စကားစုမ်ား မည္မွ်ကို သင္ကြၽမ္းက်င္ၿပီးသည္ျဖစ္ေစ၊ ေန႔စဥ္ အလုပ္လုပ္လ်က္ အခ်ိန္နာရီမည္မွ် ကုန္ဆုံးသည္ျဖစ္ေစ၊ မည္မွ် ေမာပန္းသည္ျဖစ္ေစ အေရးမႀကီးေပ။ သင္မည္မွ် ခရီးသြားခဲ့သည္ အသင္းေတာ္မည္မွ်ကို သင္သြားေရာက္လည္ပတ္ခဲ့သည္၊ စြန္႔စားမႈမ်ားကို မည္မွ်အထိ သင္လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည္၊ သင္မည္မွ် ဒုကၡခံၿပီးျဖစ္သည္၊ ဤအရာတစ္ခုမွ် အေရးမပါေပ။ အေရးပါသည့္အရာမွာ သင္၏တာဝန္နယ္ပယ္အတြင္းရွိ အလုပ္ မည္မွ်ထိေရာက္ၿပီးျဖစ္သည္၊ ရလဒ္တစ္ခုခုရၿပီးျခင္း ရွိမရွိ၊ ဘုရားအိမ္ေတာ္၏ အစီအစဥ္မ်ားႏွင့္ ပစ္မွတ္မ်ား မည္မွ်ကို သင္ လက္ေတြ႕အေကာင္အထည္ေဖာ္ၿပီးစီးခဲ့သည္၊ ထိုအရာမ်ားကို မည္မွ် ေကာင္းမြန္စြာ အေကာင္အထည္ေဖာ္ခဲ့ၿပီး၊ မည္မွ် ေကာင္းမြန္စြာ ေနာက္ဆက္တြဲလုပ္ေဆာင္သည္တို႔ျဖစ္သည္။ အေရးႀကီးသည္မွာ သတိမထားမိျခင္းမ်ား၊ ေသြဖည္ျခင္းမ်ား၊ သို႔မဟုတ္ စည္းမ်ဥ္းမ်ားကို ခ်ိဳးေဖာက္ျခင္းမ်ားႏွင့္ သက္ဆိုင္ေသာ အလုပ္တြင္ရွိသည့္ ျပႆနာမည္မွ်ကို သင္ ေျဖရွင္းခဲ့သည္၊ ျပဳျပင္ခဲ့သည္၊ သို႔မဟုတ္ ဖာေထးလုပ္ေဆာင္ခဲ့သည္၊ အမႈထမ္းမ်ား၊ အက္မင္၊ သို႔မဟုတ္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ အထူးကြၽမ္းက်င္မႈဆိုင္ရာ အလုပ္မ်ားႏွင့္ သက္ဆိုင္ေသာ ျပႆနာမည္မွ်ကို သင္ကူညီေျဖရွင္းေပးခဲ့သည္၊ ဘုရားအိမ္ေတာ္၏ စည္းမ်ဥ္းမ်ားႏွင့္ သတ္မွတ္ခ်က္မ်ားႏွင့္အညီ ထိုသို႔ သင္ လုပ္ေဆာင္ျခင္းရွိမရွိတို႔ျဖစ္သည္။ ဤအရာတို႔သည္ ေခါင္းေဆာင္၊ သို႔မဟုတ္ အမႈေဆာင္တစ္ေယာက္က သူ၏ တာဝန္မ်ားကို ျဖည့္ဆည္းျခင္းရွိမရွိ အကဲျဖတ္ႏိုင္ေသာ စံႏႈန္းအခ်ိဳ႕သာျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၅)၊ ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ အမႈေဆာင္မ်ား၏ တာဝန္မ်ား) ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္က အရည္အခ်င္းရွိသလား၊ အေယာင္ေဆာင္ေခါင္းေဆာင္ဟုတ္သလားဆိုတာကို သူတို႔စကားေျပာတာ ေကာင္းသလားဆိုတာ နားေထာင္ၿပီးေတာ့ ဒါမွမဟုတ္ သူတို႔ရဲ႕ အစြမ္းအစ၊ အရည္အခ်င္း၊ သူတို႔ရဲ႕ ေကာင္းမႈအေရအတြက္ေတြကို စစ္ေဆးၿပီးေတာ့ အကဲျဖတ္လို႔မရဘူး။ စစ္ေဆးဖို႔ အဓိကအခ်က္ေတြက တကယ့္အလုပ္ကို သူတို႔ လုပ္သလား၊ တာဝန္သိစိတ္ရွိသလား၊ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ရဲ႕ တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ႏိုင္သလားဆိုတာပဲ။ ဂ်နင္းက အစြမ္းအစနည္းနည္းရွိၿပီး လုပ္ကိုင္ႏိုင္တဲ့ အမႈေဆာင္တစ္ေယာက္ပဲ။ ဒါေပမဲ့ ၾကားေကာင္းတာေတြကိုပဲ ေျပာၿပီး တကယ္မလုပ္ဘူး၊ ေကာင္းေကာင္းမလုပ္ဘူး။ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ လုပ္သင့္တဲ့အလုပ္ကို မလုပ္ဘူး။ သူက မေကာင္းတာ၊ ဆိုးယုတ္တာ တစ္ခုခုကို လုပ္ေနတဲ့ပုံစံမရွိဘူး။ ဒါေပမဲ့ ေခါင္းေဆာင္အေနနဲ႔ သူက မက္ေဆ့ေတြပဲ ပို႔ၿပီး ေဆာင္ပုဒ္ေတြပဲ ႐ြတ္ျပတယ္။ အသင္းေတာ္အလုပ္ကို မစစ္ေဆးဘူး၊ ေနာက္ဆက္တြဲမလုပ္ဘူး။ တာဝန္ေတြကို အခုမွစလုပ္တဲ့ လူသစ္ေတြကို ပ်ိဳးေထာင္မေပးဘူး။ တျခားလူေတြက ဧဝံေဂလိအလုပ္မွာ ျပႆနာေတြရွိတဲ့အခါ သူက မိတ္သဟာယမဖြဲ႕ဘူး။ မေျဖရွင္းေပးဘူး။ သူ႔တာဝန္ကို ခဏခဏ လ်စ္လ်ဴရႈတယ္။ သူ႔တာဝန္အေပၚ သူ႔သေဘာထားကို ျပဳျပင္ဖို႔ ဒီကာလတစ္ေလွ်ာက္လုံးမွာ ကြၽန္မ သူ႔ကို ခဏခဏ သတိေပးတယ္။ သူက ေျပာင္းလဲဖို႔ သေဘာတူေပမဲ့ အရင္အတိုင္းပဲဆက္လုပ္ၿပီး ဘယ္မွာမွ သူ႔ကို မေတြ႕ရဘူး။ ဧဝံေဂလိအလုပ္က ရပ္သြားၿပီး ပေရာဂ်က္မ်ိဳးစုံက ရလဒ္ေတြ မထြက္ဘူး။ သူက ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ မဆင္ျခင္ဘူး။ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြကို ဆင္ေျခေတြနဲ႔ပဲ ပထုတ္ပစ္တယ္။ အလုပ္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ စုေဝးပြဲအတြက္ အခ်ိန္မရွိဘူး၊ သူ႔မိသားစုက သူ႔ကို ဖိအားေပးေနၿပီး တာဝန္ထမ္းေဆာင္ဖို႔ ခက္တယ္ဆိုတာမ်ိဳးေတြေပါ့။ သူက ဘုရားသခင္ ဖြင့္ျပသလိုပဲ အေယာင္ေဆာင္ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္တယ္၊ အျမန္ထုတ္သင့္တယ္ဆိုတာ သူ႔တာဝန္အေပၚ သူ႔သေဘာထားနဲ႔သူ႔ရဲ႕ အျပဳအမူအမ်ိဳးမ်ိဳးၾကည့္ရင္ သိသာတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မက ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို အေျခခံၿပီး မၾကည့္ဘူး၊ လူေတြအေၾကာင္း သိေအာင္မလုပ္ဘူး။ ဂ်နင္းရဲ႕ ဦးေႏွာက္၊ အစြမ္းအစ၊ လုပ္ကိုင္ႏိုင္စြမ္းေတြကိုပဲ ကြၽန္မ ျမင္တယ္။ သူက အလုပ္လုပ္ႏိုင္တယ္လို႔ ကြၽန္မ ခံစားမိတယ္။ ဒါေပမဲ့ တကယ္တမ္း သူက ဘာအလုပ္ကို လုပ္ေနတယ္၊ ဘယ္လိုရလဒ္မ်ိဳးေတြ ရေနတယ္ဆိုတာကို မၾကည့္ခဲ့ဘူး။ ကြၽန္မ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြကို သူ႔အေပၚမွာ ထားထားေနတုန္းပဲ။ အရင္ကလို အသင္းေတာ္အလုပ္ကို သူ တိုးတက္ေအာင္လုပ္ဖို႔ ကြၽန္မ ေမွ်ာ္လင့္မိတယ္။ ဒါဆိုရင္ သူ႔ကို ပိုၿပီး အခြင့္အေရးေပးလို႔ရတယ္ ေပါ့။ ကြၽန္မက ဘယ္ေလာက္ မသိနားမလည္တဲ့ အ႐ူးျဖစ္ခဲ့သလဲ။ ကြၽန္မရဲ႕ တြဲဖက္အစ္မက ကြၽန္မကို ဂ်နင္းနဲ႔ပတ္သက္လို႔ မွတ္ခ်က္ေပးၿပီး သူ႔ကို ထုတ္ဖို႔ အႀကံေပးခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မက သူ႔ကို အခြင့္အေရးေပးၿပီး ဆက္ၿပီး ပံ့ပိုးေပးခ်င္ေတာ့ ကြၽန္မ အျမင္ေတြကိုပဲ ဆုပ္ကိုင္ထားခဲ့တယ္။ အဲဒါနဲ႔ သူ႔ကို ခ်က္ခ်င္းမထုတ္ေတာ့ အသင္းေတာ္အလုပ္က ေတာ္ေတာ္ေလး ထိခိုက္သြားတယ္။ ကြၽန္မက ကိုယ့္တာဝန္မွာ ေကာင္းေကာင္းမႀကီးၾကပ္ေတာ့ အသင္းေတာ္အလုပ္ထိခိုက္သြားတာကို ျမင္ရတယ္။ ဒါကလည္း အေယာင္ေဆာင္ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ရဲ႕ အျပဳအမူပဲမဟုတ္ဘူးလား။ ဘုရားကို ကြၽန္မ ဆုေတာင္းၿပီး ကြၽန္မရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈကို သိေအာင္လမ္းျပဖို႔ ေတာင္းခံခဲ့တယ္။
တစ္ေန႔ေတာ့ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ကြၽန္မ ဖတ္တယ္။ “အခ်ိဳ႕ အသင္းေတာ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္ မိမိတို႔၏ တာဝန္ကို ေပါ့ဆစြာႏွင့္ ဝတ္ေက်တမ္းေက် ေဆာင္႐ြက္ေနသည့္ ညီအစ္ကိုမ်ား သို႔မဟုတ္ ညီအစ္မမ်ားကို ၎တို႔ျမင္ေတြ႕ရလ်က္ ၎တို႔အား ျပစ္တင္ေမာင္းမဲျခင္း ျပဳသင့္ေသာ္ျငားလည္း မျပဳၾကေခ်။ ဘုရားသခင္၏ အိမ္ေတာ္ အက်ိဳးစီးပြားမ်ားကို သိသိသာသာ ထိခိုက္နစ္နာေစသည့္အရာတစ္ခုကို ၎တို႔ ျမင္သည့္အခါ၊ အျခားသူမ်ား ယုတ္စြအဆုံး စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ပင္ မျဖစ္ေစဖို႔အလို႔ငွာ၊ ၎တို႔သည္ မသိက်ိဳးကြၽန္ျပဳၾကၿပီး မည္သည့္ ေမးျမန္းစုံစမ္းျခင္းမ်ားကိုမွ် မျပဳၾကေခ်။ အမွန္မွာမူ ၎တို႔သည္ လူမ်ား၏ အားနည္းခ်က္မ်ားကို အမွန္တကယ္ ထည့္တြက္စဥ္းစားေနျခင္း မဟုတ္ေပ။ ထိုအစား ၎တို႔၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္က လူမ်ားကို သိမ္းသြင္းစည္း႐ုံးဖို႔ ျဖစ္ကာ၊ ယင္းကို ၎တို႔ ေကာင္းစြာ သိရွိေလသည္။ ‘ဤအရာကို ငါ ဆက္ထိန္းထားၿပီး မည္သူကိုမွ် စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ မျဖစ္ေစပါက၊ ငါသည္ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းတစ္ဦးျဖစ္သည္ဟု ၎တို႔ ထင္ၾကလိမ့္မည္။ ၎တို႔သည္ ငါႏွင့္သက္ဆိုင္၍ ေကာင္းမြန္၊ ျမင့္မားသည့္ ထင္ျမင္ခ်က္တစ္ခု ရွိၾကလိမ့္မည္။ ငါ့ကို ၎တို႔ အသိအမွတ္ျပဳကာ ႏွစ္သက္ၾကလိမ့္မည္။’ ဘုရားသခင္၏ အိမ္ေတာ္ အက်ိဳးစီးပြားမ်ားအား မည္မွ် ထိခိုက္နစ္နာေစသည္ျဖစ္ေစ၊ ၿပီးလွ်င္ ဘုရားသခင္ ေ႐ြးခ်ယ္ထားေသာ လူမ်ားက ၎တို႔၏ အသက္ဝင္ေရာက္မႈတြင္ မည္မွ် ႀကီးမားစြာ ၾကန႔္ၾကာေစျခင္းခံရသည္ျဖစ္ေစ၊ သို႔မဟုတ္ ၎တို႔၏ အသင္းေတာ္ အသက္တာသည္ မည္မွ် ႀကီးမားစြာ ေႏွာင့္ယွက္ခံရသည္ ျဖစ္ေစ၊ ထိုသို႔ေသာ ေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္ ၎တို႔၏ဆိုးယုတ္ေသာ ဒႆနကို မေလွ်ာ့တမ္း ထားရွိၿပီး မည္သူ႔ကိုမွ် မေစာ္ကားၾကေခ်။ ၎တို႔၏ စိတ္ႏွလုံးမ်ားထဲတြင္ မည္သည့္အခါတြင္မွ် မိမိကိုယ္ကိုယ္ အျပစ္တင္မႈ အသိစိတ္တစ္ခု မရွိၾကေပ။ တစ္စုံတစ္ဦးက အေႏွာင့္အယွက္ႏွင့္ အလ်ဥ္ျပတ္ေစျခင္းတို႔ကို ျဖစ္ေစသည္ကို ျမင္သည့္အခါ၊ အလြန္ဆုံးအေနျဖင့္၊ ၎တို႔သည္ အလ်ဥ္းသင့္၍ ဤျပႆနာမ်ားကို သာမန္ကာလွ်ံကာ ေျပာဆိုေကာင္း ေျပာဆိုၿပီးေနာက္ ထိုအရာႏွင့္ပတ္သက္၍ အဆုံးသတ္လိုက္ၾကသည္။ ၎တို႔သည္ ဤလူကို သမၼာတရားအေပၚ မိတ္သဟာယမျပဳသကဲ့သို႔၊ ျပႆနာ၏ အႏွစ္သာရကိုလည္း ၎တို႔ မေထာက္ျပၾကေပ၊ ထိုသူတို႔၏ အေျခအေနကို ၎တို႔ ဆန္းစစ္ျခင္းမွာ သာ၍ပင္ နည္းပါးသည္။ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ အလိုေတာ္က မည္သည့္အရာျဖစ္သည္ကို လုံးဝ ေျပာျပျခင္းမရွိေပ။ အေယာင္ေဆာင္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္ လူမ်ားက မည္သည့္အမွားမ်ိဳးကို မၾကာခဏ ျပဳေလ့ရွိသည္ကိုျဖစ္ေစ၊ လူမ်ား မၾကာခဏ ထုတ္ေဖာ္ျပသည့္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးသည့္ စိတ္သေဘာထားကိုျဖစ္ေစ မည္သည့္အခါမွ် မေဖာ္ထုတ္ေပ၊ သို႔မဟုတ္ မဆန္းစစ္ေပ။ ၎တို႔သည္ မည္သည့္တကယ့္ျပႆနာကိုမွ် မေျဖရွင္းဘဲ၊ ထိုအစား လူမ်ား၏ လက္မခံႏိုင္ေသာ အျပဳအမူႏွင့္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈ ထုတ္ျပျခင္းမ်ားကို အစဥ္သျဖင့္ သည္းခံၾကသည္။ ၿပီးလွ်င္ လူမ်ားက မည္မွ် အပ်က္သေဘာေဆာင္ပါေစ၊ အားနည္းပါေစ အယူဝါဒစကားအခ်ိဳ႕ကို တရားေဟာ႐ုံမွ်၊ ဝတ္ေက်တမ္းေက် တိုက္တြန္းအားေပးျခင္း အနည္းငယ္ ျပဳ႐ုံမွ်၊ သေဘာထားကြဲလြဲမႈကို ေရွာင္ဖို႔ ႀကိဳးစား႐ုံမွ်ျဖင့္ စိုးရိမ္ေၾကာင့္ၾကမႈ မရွိၿမဲသာ ျဖစ္သည္။ အက်ိဳးဆက္အေနျဖင့္ ဘုရားသခင္ ေ႐ြးခ်ယ္ထားေသာသူမ်ားသည္ မိမိတို႔ကိုယ္ကိုယ္ ဆင္ျခင္ျခင္းႏွင့္ မိမိတို႔ကိုယ္ကိုယ္ သိဖို႔ ႀကိဳးစားျခင္း မရွိၾကေခ်။ ၎တို႔သည္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈ မ်ိဳးစုံ ထုတ္ျပျခင္းအတြက္ ေျဖရွင္းခ်က္ မရၾကဘဲ၊ အသက္ဝင္ေရာက္မႈ မရွိၾကဘဲ၊ စကားမ်ား၊ စကားစုမ်ား၊ အယူအဆမ်ားႏွင့္ စိတ္ကူးမ်ားအလယ္တြင္ အသက္ရွင္ၾကသည္။ ၎တို႔၏ စိတ္ႏွလုံးမ်ားထဲ၌ ‘ငါတို႔၏ေခါင္းေဆာင္သည္ ငါတို႔၏ အားနည္းခ်က္မ်ားအတြက္ ဘုရားသခင္ထက္ပင္ ပို၍မ်ားေသာ နားလည္မႈရွိသည္။ ငါတို႔၏ဝိညာဥ္ရင့္က်က္မႈသည္ ဘုရားသခင္၏ သတ္မွတ္ခ်က္မ်ားအတိုင္း ေလ်ာ္ညီဖို႔ အလြန္ေသးငယ္ေကာင္း ေသးငယ္လိမ့္မည္ျဖစ္ေသာ္လည္း၊ ငါတို႔၏ေခါင္းေဆာင္၏ သတ္မွတ္ခ်က္မ်ားကို ငါတို႔ ျဖည့္ဆည္းရန္သာ လိုအပ္သည္။ ငါတို႔၏ေခါင္းေဆာင္ကို နာခံျခင္းအားျဖင့္ ငါတို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို နာခံျခင္း ျဖစ္သည္။ အထက္က ငါတို႔ေခါင္းေဆာင္ကို အစားထိုးသည့္ေန႔ရက္ေရာက္လာသည့္အခါ၊ ငါတို႔ ၾကားေအာင္ဖြင့္ေျပာမည္။ ငါတို႔ ေခါင္းေဆာင္ကို ထိန္းသိမ္းထားဖို႔ႏွင့္ အထက္က သူ႔ကို အစားထိုးျခင္းမွ တားဆီးဖို႔၊ ငါတို႔သည္ အထက္ႏွင့္ညႇိႏႈိင္းရမည္ျဖစ္ၿပီး ၎တို႔အား ငါတို႔၏ ေတာင္းဆိုမႈကို လက္ခံသေဘာတူေအာင္ ဖိအားေပးရမည္။ ဤသည္မွာ ငါတို႔၏ေခါင္းေဆာင္ကို တရားမွ်တစြာ ဆက္ဆံသည့္ ပုံစံျဖစ္ေပသည္’ဟုပင္ ယုံၾကည္လာၾကသည္။ လူမ်ားသည္ ၎တို႔၏စိတ္ႏွလုံးထဲတြင္ ထိုသို႔ေသာ အေတြးမ်ားရွိသည့္အခါ၊ ၎တို႔၌ ေခါင္းေဆာင္ႏွင့္ပတ္သက္၍ ထိုသို႔ေသာ ဆက္ဆံေရးတစ္ခုရွိၿပီး ၎တို႔၏စိတ္ႏွလုံးထဲတြင္ ၎တို႔၏ေခါင္းေဆာင္အေပၚ မွီခိုမႈ၊ အားက်မႈ၊ ၾကည္ညိဳျခင္းတို႔ ရွိသည့္အခါ၊ ၎တို႔သည္ ဤေခါင္းေဆာင္အေပၚ သာ၍ပင္ ႀကီးမားေသာ ယုံၾကည္ျခင္း ရွိလာလိမ့္မည္။ ၎တို႔ ၾကားလိုသည္မွာ ေခါင္းေဆာင္၏ စကားမ်ားျဖစ္ၿပီး ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၌ သမၼာတရားကို ရွာေဖြျခင္းအား ၎တို႔ ရပ္တန႔္လိုက္သည္။ ထိုသို႔ေသာ ေခါင္းေဆာင္သည္ လူမ်ား၏ စိတ္ႏွလုံးမ်ားထဲ၌ ဘုရားသခင္၏ ေနရာကို ယူၿပီးလုနီးပါး ျဖစ္ေလသည္။ ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးသည္ ဘုရားသခင္ ေ႐ြးခ်ယ္ထားေသာ လူမ်ားႏွင့္ ထိုသို႔ေသာ ဆက္ဆံေရးကို ထိန္းသိမ္းထားလိုပါက၊ ၎တို႔၏ စိတ္ႏွလုံးထဲတြင္ ယင္းမွ ေပ်ာ္႐ႊင္မႈ ခံစားခ်က္တစ္ခု ရရွိပါက၊ ဘုရားသခင္ ေ႐ြးခ်ယ္ထားေသာသူမ်ားသည္ ၎တို႔ကို ဤကဲ့သို႔ ဆက္ဆံသင့္သည္ဟု ယုံၾကည္ပါက၊ ၎တို႔ႏွင့္ ေပါလုၾကားတြင္ ကြာျခားခ်က္မရွိသကဲ့သို႔၊ ၎တို႔သည္ အႏၲိခရစ္တို႔၏ လမ္းေၾကာင္းေပၚ ေျခခ်မိႏွင့္ၿပီးျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၄)၊ အႏၲိခရစ္တို႔ကို ေဖာ္ထုတ္ျခင္း၊ အခ်က္ ၁) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္က ကြၽန္မတာဝန္မွာရွိတဲ့ ကြၽန္မရဲ႕ စက္ဆုပ္စရာ ရည္႐ြယ္ခ်က္ေတြကို ဖြင့္ျပတယ္။ ဂ်နင္းက တကယ့္အလုပ္ကို မလုပ္ဘူးဆိုတာ ကြၽန္မ ျမင္ေပမဲ့ သူ႔ျပႆနာကို မေဖာ္ထုတ္ဘူး၊ မစစ္ေဆးဘူး။ သူ႔ကို ခ်က္ခ်င္း ထုတ္မပစ္ဘူး။ သူ႔ကို လိုက္ေလ်ာၿပီးေတာ့ ေနာင္တရဖို႔ အခြင့္အေရးပဲ ေပးခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒါက သူ႔အားနည္းခ်က္ကို ကြၽန္မ ေထာက္ထားလို႔၊ သူ႔ကို ကူညီခ်င္လို႔ မဟုတ္ဘူး။ ကြၽန္မရဲ႕ တကယ့္ ရည္႐ြယ္ခ်က္ေတြက ကြၽန္မက ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းတစ္ေယာက္လို႔ ဂ်နင္းက ျမင္ေနတာကို ထိန္းထားဖို႔၊ သူမ်ားေတြ ေလးစားတာကို ခံရဖို႔ပဲ။ ကြၽန္မတို႔က အရင္က တာဝန္ေတြမွာ အတူတြဲလုပ္ခဲ့ဖူးတယ္။ သူက ကြၽန္မကို အၿမဲတမ္း အေကာင္းျမင္တယ္။ သူမ်ားေတြေရွ႕မွာ ကြၽန္မက အသင္းေတာ္အလုပ္အေပၚ ဘယ္လို တာဝန္သိတတ္တယ္၊ ဘယ္လိုေကာင္းတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို ခဏခဏ ေသခ်ာေျပာျပတယ္။ ကြၽန္မက သူ႔ျပႆနာေတြကို ေဖာ္ထုတ္ၿပီး ေထာက္ျပၿပီးေတာ့ သူ႔ကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းရင္ ကြၽန္မတို႔ ဆက္ဆံေရးက ပ်က္စီးသြားၿပီး ကြၽန္မကို သူအေကာင္းျမင္ေနတာ ေပ်ာက္သြားမွာပဲ။ ကြၽန္မကို ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းျဖစ္တယ္လို႔ ဂ်နင္းက ျမင္ေနတာကို ကာကြယ္ဖို႔ သူ႔ျပႆနာေတြကို ကြၽန္မက မေဖာ္ထုတ္ခဲ့ဘူး။ သူ႔ကို ကိုင္တြယ္မေျဖရွင္းခဲ့ဘူး။ ဒါမွမဟုတ္ သူ႔လုပ္ရပ္ေတြနဲ႔ အျပဳအမူကို မစစ္ေဆးခဲ့ဘူး။ ဒီလိုလုပ္ခဲ့ရင္ သူ႔ျပႆနာေတြကို သူ သတိထားမိၿပီး သူ႔ပုံစံကို ခ်က္ခ်င္းျပင္ခြင့္ရသြားမွာပဲ။ ကြၽန္မက သူ႔ကို ႏွစ္သိမ့္ၿပီး အႀကံေပးစကားနည္းနည္းပဲ ေျပာခဲ့တယ္။ စုေဝးပြဲေတြပိုတက္ၿပီး အလုပ္ကို ေနာက္ဆက္တြဲလိုက္လုပ္ဖို႔ အားေပးၿပီးေတာ့ တျခားဟာေတြပဲေျပာၿပီး လ်စ္လ်ဴရႈလိုက္တယ္။ ကြၽန္မနဲ႔ တြဲလုပ္တဲ့အစ္မက ဂ်ႏိုင္းကို စည္းမ်ဥ္းေတြနဲ႔အညီ ထုပ္ဖို႔ သုံးေလးႀကိမ္ေတာင္းဆိုခဲ့ေပမဲ့ ဒီလိုလုပ္ရင္ သူ စိတ္ဆိုးသြားမွာ၊ ကြၽန္မအေပၚ အေကာင္းမျမင္ေတာ့မွာစိုးၿပီး သူ႔ကို ထုတ္ဖို႔ကို ေႏွာင့္ေႏွးေနခဲ့တယ္။ အႏၲိခရစ္ေတြက သူတို႔ရဲ႕ နာမည္နဲ႔ အဆင့္အတန္းအတြက္ အလုပ္လုပ္ၿပီး စကားေျပာတယ္၊ သူမ်ားေတြက တာဝန္မွာ စည္းမ်ဥ္းေတြ ခ်ိဳးေဖာက္ေနတာကို သူတို႔ျမင္တဲ့အခါ အဲဒီလူေတြကို မေဝဖန္ဘူး၊ ကိုင္တြယ္မေျဖရွင္းဘူးလို႔ ဘုရားသခင္က ဖြင့္ျပတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ ပန္းတိုင္က လူေတြရဲ႕ စိတ္ႏွလုံးထဲမွာ ေနရာတစ္ရာရဖို႔၊ သူမ်ားေတြက ေလးစားတာ ခံရဖို႔၊ လူေတြကို သူတို႔ေရွ႕ေခၚေဆာင္ဖို႔ပဲ။ ကြၽန္မအေပၚမွာ သူမ်ားေတြထားတဲ့အျမင္ကို ကာကြယ္ဖို႔ ကြၽန္မက အသင္းေတာ္အလုပ္ကို လ်စ္လ်ဴရႈခဲ့တယ္။ အေယာင္ေဆာင္ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္က တကယ့္အလုပ္ မလုပ္တာကို ကြၽန္မ ေတြ႕ေတာ့ သူ႔ကို မေဖာ္ထုတ္ဘူး၊ ကိုင္တြယ္မေျဖရွင္းဘူး၊ လူစားမလဲဘူး။ လူေတြရဲ႕ စိတ္ႏွလုံးထဲမွာ ေနရာယူဖို႔ ကြၽန္မက သနားၾကင္နာတယ္၊ စိတ္ရွည္တယ္၊ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းျဖစ္တယ္လို႔ လူတိုင္း ထင္ေအာင္လုပ္ဖို႔ ဒီလို လုပ္ခဲ့တာပဲ။ ကြၽန္မက ကိုယ့္တာဝန္ကို ဒီလိုလုပ္တာက ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြကို ကူညီေပးေနတာ၊ တည္ေဆာက္စရာျဖစ္ေစတာမဟုတ္ဘူး။ ဒီဟာေၾကာင့္ သူတို႔က သမၼာတရားကို နားလည္မွမဟုတ္ဘူး။ ဘုရားေရွ႕ကို ေခၚေဆာင္မွာမဟုတ္ဘူး။ ဒါေတြထက္ ကြၽန္မေရွ႕ကိုပဲ ေခၚေဆာင္ၿပီး ကြၽန္မကိုပဲ ေလးစား ကိုးကြယ္ၾကမွာပဲ။ ဒီေနရာမွာ ကြၽန္မက လူေတြကို လွည့္စားၿပီး စည္း႐ုံးၿပီးေတာ့ အႏၲိခရစ္လမ္းေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ေနတာပဲ။ အသင္းေတာ္ကေန တစ္ေယာက္ခ်င္း ႏွင္ထုတ္ခံရတဲ့၊ ေဖာ္ထုတ္ၿပီး စြန႔္ပစ္ခံရတဲ့ အႏၲိခရစ္ေတြကို ကြၽန္မ ေတြးမိတယ္။ ကြၽန္မက ေနာင္တမရဘဲ၊ မေျပာင္းလဲဘဲ ဒီလိုဆက္လုပ္ေနရင္ သူတို႔လိုပဲ ႏွင္ထုတ္ခံရၿပီး ဖယ္ရွားခံရမွာပဲ။ ဒီလို ေတြးၿပီး ဘုရားကို ကြၽန္မ ဆုေတာင္းတယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ က်ရႈံးမႈေတြရဲ႕ အေၾကာင္းရင္းကို ဆင္ျခင္ဖို႔အတြက္ လမ္းျပေပးဖို႔ ေတာင္းခံတယ္။
ေနာက္ပိုင္းမွာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တစ္ပိုဒ္ကို ကြၽန္မ ဖတ္တယ္။ “တစ္စုံတစ္ခု ျဖစ္ေပၚေသာအခါ သင္သည္ ဘဝအေတြးအေခၚတစ္ခုျဖင့္ ရွင္သန္ၿပီး သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕မလုပ္ေဆာင္ေပ။ အျခားလူမ်ားအား စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ေပးမိမည္ကို သင္ အစဥ္ စိုး႐ြံ႕ေသာ္လည္း၊ ဘုရားသခင္အား ပုန္ကန္ျပစ္မွားမိမည္ကို သင္ မေၾကာက္႐ြံ႕သကဲ့သို႔ သင္၏ အျပန္အလွန္ဆက္ဆံေရးမ်ားကို ကာကြယ္ရန္ ဘုရားအိမ္ေတာ္၏ အက်ိဳးစီးပြားမ်ားကိုပင္ စေတးလိမ့္မည္။ ဤသို႔လုပ္ေဆာင္ျခင္း၏ အက်ိဳးဆက္မ်ားမွာ အဘယ္နည္း။ သင္၏ အျပန္အလွန္ ဆက္ဆံေရးမ်ားကို အေတာ္အတန္ ေကာင္းစြာ ကာကြယ္ၿပီး ျဖစ္လိမ့္မည္ျဖစ္ေသာ္လည္း ဘုရားသခင္ကို ပုန္ကန္ျပစ္မွားၿပီး ျဖစ္လိမ့္မည္။ ဘုရားသခင္သည္ သင့္အား မုန္းတီးၿပီး ျငင္းပယ္လိမ့္မည္ျဖစ္ကာ သင့္အေပၚ စိတ္ဆိုးလိမ့္မည္။ ယွဥ္ၾကည့္လွ်င္ မည္သည္က ပို၍ေကာင္းသနည္း။ သင္မခြဲျခားႏိုင္လွ်င္ သင္သည္ လုံးဝ မေရမရာျဖစ္ေနသည္။ သင္သည္ သမၼာတရားကို အနည္းငယ္မွ်ပင္ နားမလည္သည္ကို သက္ေသျပသည္။ သင္သည္ လုံးဝ သတိမဝင္ဘဲ ဤသို႔ဆက္သြားလွ်င္ အႏၲရာယ္က အမွန္ပင္ ႀကီးမားသည္။ အဆုံးတြင္ သမၼာတရားကို သင္ရယူႏိုင္မည္မဟုတ္ေပ။ ဆုံးရႈံးျခင္းကို ခံစားရမည့္သူမွာ သင္ျဖစ္လိမ့္မည္။ ဤကိစၥတြင္ သမၼာတရားကို သင္မရွာေဖြဘဲ က်ရႈံးလွ်င္ ေနာင္တြင္ သမၼာတရားကို ရွာေဖြႏိုင္လိမ့္မည္ေလာ။ မရွာေဖြႏိုင္ေသးလွ်င္ ဆုံးရႈံးျခင္းကို ခံစားရမည့္ ျပႆနာျဖစ္မည္မဟုတ္ေတာ့ဘဲ သင္သည္ အဆုံး၌ ထုတ္ပယ္ျခင္းခံရလိမ့္မည္။ ‘သေဘာေကာင္းေသာ လူတစ္ဦး’ ၏ စိတ္ဓါတ္လႈံ႕ေဆာ္မႈမ်ားႏွင့္ ရႈေထာင့္အျမင္ သင့္တြင္ ရွိလွ်င္၊ အေျခအေနအားလုံးတြင္ သင္သည္ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ျခင္းႏွင့္ အေျခခံသေဘာတရာမ်ားကို လိုက္နာျခင္းတို႔ကို လုပ္ေဆာင္ႏိုင္စြမ္းရွိမည္ မဟုတ္ေခ်၊ ၿပီးလွ်င္ သင္သည္ အစဥ္ က်ရႈံးၿပီး လဲက်လိမ့္မည္။ သင္သည္ အသိတရားမရပါက၊ မည္သည့္အခါမွ် သမၼာတရားကို မရွာေဖြပါက သင္သည္ မယုံၾကည္သူတစ္ဦးျဖစ္ၿပီး သမၼာတရားႏွင့္ အသက္တို႔ကို မည္သည့္အခါမွ် ရရွိလိမ့္မည္ မဟုတ္ေခ်။ သို႔ဆိုလွ်င္ သင္ မည္သည့္အရာကို လုပ္ေဆာင္သင့္သနည္း။ ထိုသို႔ေသာ အရာမ်ားႏွင့္ ရင္ဆိုင္ရသည့္အခါ၊ ကယ္တင္ျခင္းအတြက္ အသနားခံရင္း၊ ဘုရားသခင္က သင့္ကို ခြန္အားေပး၍ သင့္အား အေျခခံသေဘာတရားကို လိုက္နာႏိုင္ေစရန္၊ သင္ လုပ္သင့္သည့္အရာကို လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ေစရန္၊ အေျခခံ သေဘာတရား အတိုင္း အမႈအရာမ်ားကို ကိုင္တြယ္ႏိုင္ေစရန္၊ သင္၏အေနအထားအတိုင္း ရပ္တည္ခြင့္ေပးရန္၊ ဘုရားအိမ္ေတာ္၏ အက်ိဳးစီးပြားမ်ားကို ကာကြယ္ရန္ႏွင့္ ဘုရားသခင္အိမ္ေတာ္၏ အမႈေတာ္ဆီသို႔ အႏၲရာယ္ ေရာက္လာခြင့္ မေပးရန္အတြက္ ေတာင္းေလွ်ာက္ရင္း ဆုေတာင္းျခင္း၌ ဘုရားသခင္ကို သင္ ေအာ္ေခၚရမည္။ သင္သည္ မိမိ၏ ကိုယ္က်ိဳးစီးပြား၊ ဂုဏ္သတင္း ႏွင့္ ‘သေဘာေကာင္းေသာ လူတစ္ဦး’ ႏွင့္ဆိုင္ေသာ ရႈေထာင့္တို႔ကို သင္ စြန႔္လႊတ္ႏိုင္လွ်င္၊ သင္လုပ္သင့္သည့္ အရာကို ႐ိုးသားသည့္ စိတ္ႏွလုံးျဖင့္ မမွိတ္မသုန္ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္လွ်င္၊ စာတန္ကို သင္ အႏိုင္ယူၿပီး လိမ့္မည္ျဖစ္ၿပီး၊ သမၼာတရား၏ ဤရႈေထာင့္ကို သင္ ရရွိၿပီး ျဖစ္လိမ့္မည္။ သင္သည္ စာတန္၏ဒႆနတို႔ျဖင့္ အစဥ္ အသက္ရွင္ပါက၊ အျခားသူမ်ားႏွင့္ သင္၏ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးကို ထိန္းသိမ္းၿပီး သမၼာတရားကို မည္သည့္အခါမွ် လက္ေတြ႕မလုပ္ေဆာင္ပါက၊ အေျခခံသေဘာတရားအတိုင္း မလိုက္နာရဲပါက၊ သင္သည္ အျခားကိစၥရပ္မ်ား၌ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ႏိုင္လိမ့္မည္ေလာ။ သင္၌ မည္သည့္ယုံၾကည္မႈ၊ မည္သည့္ခြန္အားမွ် ရွိမည္ မဟုတ္။ သင္သည္ မည္သည့္အခါမွ် သမၼာတရားကို ရွာေဖြႏိုင္ျခင္း၊ သို႔မဟုတ္ လက္ခံႏိုင္ျခင္း မရွိပါက၊ ဘုရားသခင္ကို ထိုသို႔ ယုံၾကည္ျခင္းသည္ သင့္ကို သမၼာတရားရေစမည္ေလာ။ (မရပါ။) ၿပီးလွ်င္ သင္သည္ သမၼာတရားကို မရရွိႏိုင္လွ်င္၊ သင္သည္ ကယ္တင္ျခင္း ခံရႏိုင္သေလာ။ သင္ မခံရႏိုင္ေပ။ သင္သည္ သမၼာတရား၏ လက္ေတြ႕အရွိတရား လုံးလုံး ကင္းမဲ့ၿပီး စာတန္၏ဒႆနျဖင့္ အစဥ္ အသက္ရွင္ပါက၊ သင္ မည္သည့္အခါမွ် ကယ္တင္မခံရႏိုင္ေပ။ သမၼာတရားကို ရရွိျခင္းသည္ ကယ္တင္ျခင္းအတြက္ လိုအပ္သည့္ သတ္မွတ္ခ်က္တစ္ခု ျဖစ္သည္ကို သင္ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း သိသင့္သည္။ သို႔ဆိုလွ်င္ သင္သည္ သမၼာတရားကို မည္သို႔ ႀကိဳးပမ္းရရွိသနည္း။ သမၼာတရားကို သင္လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ၿပီး၊ သင္သည္ သမၼာတရားအားျဖင့္ အသက္ရွင္ႏိုင္ကာ၊ သမၼာတရားသည္ သင့္အသက္တာ၏အေျခခံ ျဖစ္လာပါက၊ သင္သည္ သမၼာတရားကို ရရွိမည္ျဖစ္ၿပီး အသက္ကို ရရွိမည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သင္သည္ ကယ္တင္ျခင္းခံရသည့္ သူမ်ားထဲမွ တစ္ဦးျဖစ္လိမ့္မည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၃)၊ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ခရစ္ေတာ္၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား၊ အပိုင္း သုံး) ကြၽန္မရဲ႕ အဆင့္အတန္း၊ ပုံရိပ္၊ ဆက္ဆံေရးေတြကို ကြၽန္မ ကာကြယ္ေနၿပီး အသင္းေတာ္အလုပ္ကို အေရးမစိုက္တဲ့ အေၾကာင္းရင္းက အဓိကက လူ႔အႀကိဳက္လိုက္တဲ့၊ ေလာကီဆန္တဲ့ အေတြးအေခၚေတြရဲ႕ လႊမ္းမိုးမႈကို ကြၽန္မ ခံရလို႔ပဲဆိုတာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကေန ကြၽန္မ နားလည္သြားတယ္။ ကြၽန္မက “မိတ္ေဆြေကာင္းမ်ား၏ အျပစ္မ်ားအေပၚ ႏႈတ္ဆိတ္ေနေပးျခင္းသည္ ၾကာရွည္၍ ေကာင္းမြန္ေသာ ခင္မင္မႈျဖစ္ေစ၏” “မကင္းႏိုင္ရင္ ေကာင္းေအာင္ေန” ဆိုတာမ်ိဳး ဆိုးယုတ္တဲ့ ေလာကီအယူအဆေတြရဲ႕ လႊမ္းမိုးမႈကို ခံခဲ့ရတာပါ။ တျခားလူေတြ ကိုယ့္ကို ႏွစ္သက္ၿပီး ေလးစားေအာင္လုပ္ဖို႔ ကိုယ္က ႏူးညံ့ၿပီး ၾကင္နာရမယ္၊ လူေတြကို ဘယ္ေတာ့မွ ေလသံမာမာနဲ႔ မေျပာသင့္ဘူး၊ သူမ်ားေတြရဲ႕ ျပႆနာေတြကို ျမင္တဲ့အခါ လ်စ္လ်ဴရႈလိုက္လို႔ရတယ္၊ ဘယ္သူ႔ကိုမွ အရမ္း မညႇာမတာမလုပ္သင့္ဘူး စိတ္ဆိုးေအာင္မလုပ္သင့္ဘူး၊ ဒါဆိုရင္ လူတိုင္းက ကိုယ့္ကို သေဘာက်မယ္လို႔ ကြၽန္မ ေတြးခဲ့တယ္။ ကြၽန္မက ဒီ လူ႔အႀကိဳက္လိုက္တဲ့ စိတ္ကူးေတြကို လိုက္နာၿပီး ဂ်နင္းက တကယ့္အလုပ္ မလုပ္တာကို ကြၽန္မ ျမင္ေတာ့ သူ႔ကို ေဖာ္ထုတ္တာ၊ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းတာ၊ ထုတ္ပယ္တာ မလုပ္ခဲ့ဘူး။ ကြၽန္မက ကိုယ့္အဆင့္အတန္းနဲ႔ ပုံရိပ္ကို ကာကြယ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဂ်နင္းရဲ႕ ျပႆနာေတြကို ေဖာ္ထုတ္တာ၊ သူ႔ကို ခ်က္ခ်င္း ထုတ္ပစ္တာေတြ မလုပ္ေတာ့ ဧဝံေဂလိအလုပ္က ေႏွာင့္ေႏွးသြားတယ္။ ကြၽန္မက ကိုယ့္ရဲ႕ ဂုဏ္၊ အဆင့္အတန္းနဲ႔ ဆက္ဆံေရးကို ကိုယ့္တာဝန္အထက္မွာ ထားခဲ့တယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ ပုံရိပ္နဲ႔ အဆင့္အတန္းကို ကာကြယ္ဖို႔ အသင္းေတာ္အလုပ္ကို လုံးဝ မကာကြယ္ခဲ့ဘူး။ ကြၽန္မက တကယ္ကို တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ၿပီး စက္ဆုပ္စရာေကာင္းခဲ့တယ္။ ဒီလူ႔အႀကိဳက္လိုက္တဲ့ အယူအဆေတြကို လိုက္နာေတာ့ ကြၽန္မက ပိုပိုၿပီး စိတ္မခ်ရျဖစ္လာတယ္။ မ႐ိုးသားဘူး။ လူ႔သဘာဝ ကင္းမဲ့လာတယ္။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္က ေျပာတယ္။ “အလယ္အလတ္ လမ္းစဥ္လိုက္သူတို႔ အားလုံးသည္ အႏၲရာယ္ အျပဳဆုံးသူတို႔ျဖစ္သည္။ ထိုသူတို႔သည္ မည္သူ႔ကိုမွ် မေစာ္ကားမိေစဖို႔ ႀကိဳးစားၾကသည္၊ ထိုသူတို႔သည္ လူမုန္းမခံခ်င္သူမ်ားျဖစ္သည္၊ ထိုသူတို႔သည္ အမႈအရာမ်ားကို လိုက္ေလ်ာ၍ မည္သူမွ် ထိုသူတို႔ကို မရိပ္စားမိႏိုင္ေပ။ ထိုသို႔ေသာ သူသည္ အသက္ရွင္ ေနေသာ စာတန္ျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၃)၊ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ခရစ္ေတာ္၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား၊ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ျခင္းအားျဖင့္သာ သင္သည္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထား၏ အခ်ဳပ္အေႏွာင္မ်ားကို ဖယ္ရွားပစ္ႏိုင္သည္) ဘုရားသခင္က လူ႔အႀကိဳက္လိုက္သူေတြကို စက္ဆုပ္႐ြံရွာတယ္။ လူ႔အႀကိဳက္လိုက္တဲ့ အယူအဆေတြကို အားကိုးၿပီး သမၼာတရားကို ရတာ၊ ကယ္တင္ျခင္းခံရတာ ဘယ္ေတာ့မွ ျဖစ္မွာမဟုတ္ဘူး။ ဒါကို သေဘာေပါက္သြားၿပီး ကြၽန္မ ေတာ္ေတာ္ ေၾကာက္သြားတယ္။ ကြၽန္မက ဘုရားေရွ႕မွာ ျပစ္မွားခဲ့ၿပီ၊ ဒီအေျခအေနကို ျပဳျပင္ၿပီး တကယ္ ေနာင္တမရရင္ ဘုရားက စြန႔္ပစ္ၿပီး ဖယ္ရွားတာ ခံရမွာပဲဆိုတာ ကြၽန္မ သိခဲ့တယ္။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္က ကြၽန္မကို လက္ေတြ႕လုပ္ဖို႔ လမ္းေၾကာင္းတစ္ခုလည္း ၫႊန္ျပေပးခဲ့တယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ နာမည္နဲ႔ အဆင့္အတန္းကို ကာကြယ္ခ်င္တဲ့အခ်ိန္မွာ ဘုရားကို ကြၽန္မ ပိုၿပီး ဆုေတာင္းသင့္တယ္၊ ခြန္အားေပးဖို႔ ေတာင္းခံသင့္တယ္၊ ၿပီးရင္ စည္းမ်ဥ္းနဲ႔အညီ ျပဳမူၿပီး ႐ိုးသားတဲ့ စိတ္ႏွလုံးနဲ႔ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ဖို႔ သင္ယူသင့္တယ္ဆိုတာပဲ။ ဒါက ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ အသက္ဝင္ေရာက္မႈအတြက္ အက်ိဳးရွိ႐ုံမကဘူး။ အသင္းေတာ္အလုပ္အတြက္လည္း အက်ိဳးရွိတယ္။ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္မယ္၊ စည္းမ်ဥ္းနဲ႔အညီ ျပဳမူမယ္၊ အသင္းေတာ္ အက်ိဳးကို ကာကြယ္မယ္ဆိုၿပီး ဘုရားကို ကြၽန္မ ဆုေတာင္းတယ္။
အဲဒီေနာက္ေတာ့ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ဖတ္တယ္။ “မသင့္ေလ်ာ္ေသာလူမ်ားကို အလုပ္ခန႔္အပ္ျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္ေသာ ဆုံးရႈံးမႈမ်ားကို ေရွာင္ၾကဥ္ရန္၊ သို႔မဟုတ္ ေလ်ာ့ပါးေစရန္ႏွင့္ အလုပ္ထိေရာက္မႈႏွင့္ ေခ်ာေမြ႕စြာ တိုးတက္မႈကို ေသခ်ာေစႏိုင္ရန္အတြက္ မတူညီေသာအလုပ္မ်ားမွ ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးမ်ားႏွင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ အေရးႀကီးအလုပ္မ်ားအတြက္ တာဝန္ရွိေသာ အမႈထမ္းမ်ား၏ အေျခအေနမ်ားကို မျပတ္ေစာင့္ၾကည့္ေလာ့၊ ၿပီးလွ်င္ ၎တို႔ကို လိုအပ္သလို ခ်က္ခ်င္း အျခားတာဝန္ခြဲခန႔္သတ္မွတ္ေပးေလာ့၊ သို႔မဟုတ္ လူစားထိုးေလာ့။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၅)၊ ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ အမႈေဆာင္မ်ား၏ တာဝန္မ်ား) “ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ အမႈေတာ္ေဆာင္မ်ား၏ ဝတၱရားတစ္စိတ္တစ္ေဒသမွာ ပေရာဂ်က္အမ်ိဳးမ်ိဳးကို ႀကီးၾကပ္သူမ်ားႏွင့္ အေရးပါသည့္ အလုပ္အတြက္ တာဝန္ရွိေသာ သူမ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍ မည္သည့္အရာမ်ားျဖစ္ေနသည္ကို သိရွိျခင္း ျဖစ္သည္။ သို႔ဆိုလွ်င္ ဤအမႈထမ္းမ်ားသည္ အဘယ္သူမ်ားနည္း။ အေျခခံအက်ဆုံးမွာ အသင္းေတာ္ ေခါင္းေဆာင္မ်ား ျဖစ္ၿပီး ၎တို႔ေနာက္၌ အဖြဲ႕ႀကီးၾကပ္သူမ်ားႏွင့္ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္မ်ားျဖစ္ၾကသည္။ ပေရာဂ်က္အမ်ိဳးမ်ိဳးကို ႀကီးၾကပ္သူမ်ားႏွင့္ အေရးပါသည့္အလုပ္ကို တာဝန္ယူထားေသာသူမ်ား ျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ သမၼာတရား စစ္မွန္မႈကို ပိုင္ဆိုင္ျခင္းရွိမရွိ၊ ၎တို႔၏ လုပ္ရပ္မ်ားတြင္ စည္းမ်ဥ္းရွိၿပီး၊ အသင္းေတာ္အလုပ္ကို၊ ေကာင္းစြာ လုပ္ႏိုင္ျခင္းရွိမရွိတို႔ကို နားလည္ၿပီး ေသခ်ာေအာင္ ေလ့လာစိစစ္ရန္မွာ အလြန္အေရးပါ အလြန္ အေရးႀကီးသည္မဟုတ္ေလာ။ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ ပေရာဂ်က္မ်ားကို ဦးေဆာင္ေသာ အဓိက ႀကီးၾကပ္သူမ်ား၏ အေျခအေနကို ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ အမႈေဆာင္မ်ားက အတိအက် နားလည္ၿပီး သင့္ေတာ္ေသာ ခ်ိန္ညႇိမႈမ်ား ျပဳလုပ္လွ်င္ ယင္းသည္ အလုပ္အစီအစဥ္တစ္ခုကို ကာကြယ္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ ယင္းသည္ ၎တို႔၏ တာဝန္ဝတၱရားကို ျဖည့္ဆည္းျခင္းႏွင့္ ညီမွ်သည္။ ဤအမႈထမ္းမ်ားကို မွန္ကန္စြာ မစီစဥ္ထားဘဲ ျပႆနာတစ္ခု ေပၚေပါက္လွ်င္ အသင္းေတာ္၏အလုပ္သည္ အလြန္ပင္ ထိခိုက္လိမ့္မည္။ ဤအမႈထမ္းမ်ားသည္ လူ႔သဘာဝေကာင္းရွိလွ်င္၊ ယုံၾကည္ျခင္း၌ အေျခခံအုတ္ျမစ္တစ္ခုကို ပိုင္ဆိုင္လွ်င္၊ ကိစၥမ်ားကို ကိုင္တြယ္ရာ၌ တာဝန္သိတတ္လွ်င္၊ ျပႆနာမ်ားကို ေျဖရွင္းရန္ သမၼာတရားကို ရွာေဖြႏိုင္လွ်င္ ၎တို႔ကို အလုပ္ကို ဦးေဆာင္ေစျခင္းသည္ ျပႆနာ အလြန္နည္းလိမ့္မည္။ အေရးႀကီးသည့္အရာမွာ အလုပ္သည္ ေခ်ာေမြ႕စြာ ေရွ႕ဆက္ႏိုင္ဖို႔ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ အဖြဲ႕မ်ား၏ ႀကီးၾကပ္သူမ်ားက အားကိုး၍ မရလွ်င္၊ လူ႔သဘာဝညံ့ဖ်င္းၿပီး ေကာင္းမြန္စြာ ျပဳမူျခင္းမရွိလွ်င္၊ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕မလုပ္ေဆာင္လွ်င္၊ ထို႔အျပင္ အေႏွာင့္အယွက္မ်ားျဖစ္ေပၚေစႏိုင္ေျခရွိလွ်င္ ယင္းသည္ ၎တို႔တာဝန္ရွိသည့္အလုပ္အေပၚႏွင့္ ၎တို႔ဦးေဆာင္သည့္ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမတို႔၏ အသက္ဝင္ေရာက္မႈအေပၚ အပ်က္သေဘာေဆာင္ေသာသက္ေရာက္မႈတစ္ခု ရွိလိမ့္မည္။ ထိုသက္ေရာက္မႈက ႀကီးျခင္း၊ ငယ္ျခင္းရွိႏိုင္မည္မွာ မွန္သည္။ ႀကီးၾကပ္သူမ်ားသည္ ၎တို႔၏ တာဝန္မ်ားႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး အေလးအနက္မထား႐ုံမွ်၊ သို႔မဟုတ္ လ်စ္လ်ဴရႈ႐ုံမွ် ျဖစ္ပါက ဤအရာက အလုပ္၌ ေႏွာင့္ေႏွးမႈမ်ား ျဖစ္ေစႏိုင္သည္။ တိုးတက္မႈသည္လည္း အေတာ္အတန္ ေႏွးေကြးလိမ့္မည္ျဖစ္ၿပီး အလုပ္သည္လည္း ခရီးေရာက္မႈ အေတာ္အတန္ နည္းလိမ့္မည္။ သို႔ရာတြင္ ၎တို႔သည္ အႏၲိခရစ္မ်ားျဖစ္ပါက ျပႆနာက ႀကီးေလး၏။ ဤသည္မွာ အလုပ္က အနည္းငယ္ ခရီးေရာက္မႈမရွိျခင္းႏွင့္ ထိေရာက္မႈ မရွိျခင္း ျပႆနာမဟုတ္ေပ— ၎တို႔သည္ ၎တို႔တာဝန္ယူရသည့္ အလုပ္အားလုံးကို ေႏွာင့္ယွက္ၿပီး ထိခိုက္လိမ့္မည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ပေရာဂ်က္ အမ်ိဳးမ်ိဳးကို ႀကီးၾကပ္သူမ်ားႏွင့္ အေရးပါသည့္အလုပ္ကို တာဝန္ယူထားသူမ်ား၏ အေျခအေနကို သိထားျခင္း၊ တစ္စုံတစ္ဦးက လက္ေတြ႕က်သည့္ အလုပ္လုပ္မေနသည္ကို ၎တို႔ ေတြ႕သည့္အခါ အခ်ိန္မီခ်ိန္ညႇိျခင္းမ်ား၊ ထုတ္ပယ္ျခင္းမ်ားျပဳလုပ္ျခင္းသည္ ေခါင္းေဆာင္ႏွင့္ အမႈေဆာင္မ်ား ေရွာင္ႏိုင္သည့္ တာဝန္ဝတၱရားတစ္ခုမဟုတ္ေပ။ ယင္းသည္ အလြန္ေလးနက္ၿပီး အလြန္အေရးႀကီးေသာ အလုပ္ျဖစ္သည္။ ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ အမႈေတာ္ေဆာင္မ်ားသည္ ပေရာဂ်က္အမ်ိဳးမ်ိဳးကို ႀကီးၾကပ္သူမ်ားႏွင့္ အေရးပါသည့္အလုပ္ကို တာဝန္ယူထားသူမ်ား၏ ပင္ကိုစ႐ိုက္ႏွင့္ ၎တို႔ တာဝန္ႏွင့္ သမၼာတရားအေပၚ သေဘာထားအျပင္ အခ်ိန္ကာလအသီးသီးအတြင္းႏွင့္ အဆင့္တစ္ခုစီတိုင္းရွိ ထိုသူတို႔၏အေျခအေနႏွင့္ သ႐ုပ္သကန္တို႔ကို အစဥ္သိေနဖို႔ ႀကိဳးစားႏိုင္ၿပီး အေျခအေနမ်ားအရ ထိုလူစမ်ားကို မဆိုင္းမတြ ညႇိႏႈိင္းႏိုင္ပါက၊ သို႔မဟုတ္ ကိုင္တြယ္ႏိုင္ပါက အလုပ္သည္ တည္ၿငိမ္စြာ ေရွ႕ဆက္ႏိုင္သည္။ ဆန႔္က်င္ဘက္အေနျဖင့္ ထိုလူမ်ားသည္ အသင္းေတာ္မ်ားတြင္ စည္းလြတ္ေဘာင္လြတ္ ေသာင္းက်န္းၿပီး တကယ့္အလုပ္ကို မလုပ္ပါဘဲ ေခါင္းေဆာင္မ်ား ႏွင့္ အမႈေဆာင္မ်ားကလည္း ဤအရာကို ေဖာ္ထုတ္ျခင္းႏွင့္ ေစ့စပ္ညႇိႏႈိင္းမႈမ်ားလုပ္ျခင္း၌ မဆိုင္းမတြ လုပ္ေဆာင္ျခင္း မရဘဲ အေရးႀကီးေသာျပႆနာမ်ိဳးစုံကို မကိုင္တြယ္မီ၊ သာမန္ကာလွ်ံကာျဖင့္ ၎တို႔ကို ကိုင္တြယ္ရန္၊ ညႇိႏႈိင္းမႈမ်ား ျပလုပ္ရန္ မႀကိဳးစားမီတြင္၊ အေျခအေနကို ျပဳျပင္ၿပီး အဖတ္မဆည္မီတြင္ ထိုျပႆနာမ်ိဳးစုံေပၚလာသည္အထိ ေစာင့္ဆိုင္းကာ ဘုရားအိမ္ေတာ္၏ အလုပ္အေပၚ ႀကီးမားေသာ ဆုံးရႈံးမႈမ်ားက်ေရာက္ေစလွ်င္ ထိုေခါင္းေဆာင္၊ အမႈေဆာင္မ်ားသည္ အလကားလူမ်ားျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ လူစားထိုးၿပီး ထုတ္ပယ္ရမည့္ တကယ့္အေယာင္ေဆာင္ေခါင္းေဆာင္မ်ားပင္ျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၅)၊ ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ အမႈေဆာင္မ်ား၏ တာဝန္မ်ား) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကေန ကြၽန္မ နားလည္သြားတယ္။ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္က အသင္းေတာ္ရဲ႕ ပေရာဂ်က္ေတြ ေအာင္ျမင္စြာ ဖြံၿဖိဳးတိုးတက္ဖို႔ကို ေသခ်ာေစဖို႔အတြက္ ပေရာဂ်က္တိုင္းရဲ႕ ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးနဲ႔ တျခား အေရးႀကီးတဲ့ အမႈထမ္းေတြရဲ႕ အေျခအေနကို ခ်က္ခ်င္းစစ္ၾကည့္ဖို႔၊ သူရွာေတြ႕ႏိုင္တဲ့ မသင့္ေတာ္တဲ့ ဘယ္သူကိုမဆို ခ်က္ခ်င္းထုတ္ဖို႔၊ တာဝန္ေျပာင္းေပးဖို႔ ဝတၱရားရွိပါတယ္။ ႀကီးၾကပ္ေရးမႉး၊ ေခါင္းေဆာင္၊ ဒါမွမဟုတ္ အမႈေဆာင္တစ္ေယာက္က တကယ့္အလုပ္ကို မလုပ္ဘဲ အသင္းေတာ္အလုပ္ ထိခိုက္ၿပီး ေႏွာင့္ေႏွးေနတာကို ေတြ႕ရင္ ေခါင္းေဆာင္က သူတို႔နဲ႔ ခ်က္ခ်င္း မိတ္သဟာယဖြဲ႕ဖို႔ လိုတယ္။ သူတို႔က မေျပာင္းလဲရင္၊ အေစခံဖို႔အတြက္ေတာင္ မထိုက္တန္ရင္ သူတို႔ကို ခ်က္ခ်င္း တာဝန္ေျပာင္းေပးဖို႔၊ ဒါမွမဟုတ္ ထုတ္ဖို႔ လိုတယ္။ ဒါဟာ အသင္းေတာ္အလုပ္ကို အက်ိဳးျဖစ္ေစတယ္။ အသုံးျပဳဖို႔အတြက္ သင့္ေတာ္သူေတြကို ထားၿပီး မသင့္ေတာ္သူေတြကို ထုတ္ရမယ္။ လိုအပ္သူေတြကို မိတ္သဟာယဖြဲ႕ၿပီး ကူညီရမယ္။ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခံရမယ့္သူေတြကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းၿပီး သမၼာတရားကို လိုက္စားသူေတြကို ပ်ိဳးေထာင္ေပးရမယ္။ ဂ်နင္းက သူ႔တာဝန္မွာ တစ္ေလွ်ာက္လုံး ဝတ္ေက်တမ္းေက်လုပ္တယ္။ တာဝန္ခံမႈမရွိဘူး။ တာဝန္မသိတတ္ဘူး။ ေခါင္းေဆာင္ေတြက သူ႔ကို ခဏခဏ မိတ္သဟာယဖြဲ႕တယ္။ ဒါေပမဲ့ သူက လုံးဝ မေျပာင္းလဲဘူး။ ဒီဟာေၾကာင့္ အသင္းေတာ္အလုပ္ကို ေတာ္ေတာ္ထိခိုက္ေနတယ္။ သူက တကယ္ပဲ လက္ေတြ႕အလုပ္မလုပ္တဲ့ အေယာင္ေဆာင္ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ၿပီး ခ်က္ခ်င္း ထုတ္ပစ္ဖို႔လိုတယ္။ လူ႔သဘာဝေကာင္းရွိတဲ့ တာဝန္သိတတ္သူကိုေတာ့ ပ်ိဳးေထာင္ေပးဖို႔ လိုပါတယ္။ ဒါဆိုရင္ အသင္းေတာ္အလုပ္အတြက္ အက်ိဳးရွိၿပီး ဧဝံေဂလိအလုပ္က ေခ်ာေခ်ာေမြ႕ေမြ႕နဲ႔ တိုးတက္မွာပဲ။ ဒီလိုေတြးမိၿပီး ကြၽန္မ စိတ္ႏွလုံးက လုံးဝ ရွင္းလင္း ေတာက္ပသြားတယ္။ ဘုရားကို ကြၽန္မ ကတိတစ္ခုေပးခဲ့တယ္။ “ဒီျပႆနာမ်ိဳးကို သမီး ထပ္ႀကဳံေတြ႕တဲ့အခါ စည္းမ်ဥ္းေတြနဲ႔အညီ လက္ေတြ႕လုပ္ၿပီး သမီးတာဝန္ေတြကို ျဖည့္ဆည္းပါမယ္” ဆိုၿပီးေတာ့။ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္တဲ့ေနရာမွာလည္း လမ္းျပေပးဖို႔ ဆုေတာင္းခဲ့တယ္။
ေနာက္က်ေတာ့ ဂ်နင္းကို သူ႔ျပႆနာတစ္ခုခ်င္းစီကို ထုတ္ေျပာျပတယ္။ တကယ့္အလုပ္ကို မလုပ္တဲ့ အေယာင္ေဆာင္ေခါင္းေဆာင္အေနနဲ႔ သူကို ေဖာ္ထုတ္တယ္။ သူက အရမ္းစိတ္တိုသြားတာကို ကြၽန္မ ျမင္ၿပီး ဘာမွ ဆက္မေျပာရဲေတာ့ဘူး။ ကြၽန္မ စဥ္းစားတယ္။ “ငါ ေနာက္ထပ္ သူ႔ျပႆနာေတြကို ေဖာ္ထုတ္ရင္ ငါတို႔ ဆက္ဆံေရးက ေရွ႕ဆက္လို႔မရတဲ့ အေျခအေနျဖစ္သြားၿပီး သူ ငါ့ကို အေကာင္းျမင္ေနတာက ပ်က္စီးသြားမွာပဲ” ေပါ့။ ေနာက္ေတာ့ ကြၽန္မက ကြၽန္မရဲ႕ အရင္ပုံစံအတိုင္း ျပန္လုပ္ေနတယ္ဆိုတာ သတိထားမိလိုက္တယ္။ အဲဒါနဲ႔ ဘုရားကိုဆုေတာင္းလိုက္တယ္။ “ဘုရားသခင္ သမီး သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ခ်င္ပါတယ္။ တာဝန္ ထမ္းေဆာင္ခ်င္ပါတယ္။ မိတ္သဟာယဖြဲ႕သင့္တာကို ဖြဲ႕ၿပီး သမီးအေပၚ သူမ်ားေတြရဲ႕ အျမင္ကို ဂ႐ုမစိုက္ခ်င္ေတာ့ပါဘူး။ သမီးရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထားရဲ႕ ခ်ဳပ္ကိုင္မႈကို ေက်ာ္လႊားဖို႔ ခြန္အားေပးေတာ္မူပါ” ဆိုၿပီးေတာ့။ ဆုေတာင္းၿပီးေတာ့ ကြၽန္မက ဂ်နင္းနဲ႔ ဆက္ၿပီး မိတ္သဟာယဖြဲ႕တယ္။ သူ႔ျပႆနာေတြကို တစ္ခုခ်င္းစီ ထုတ္ေျပာၿပီး သူ လက္ေတြ႕အလုပ္မလုပ္တာကို ေဖာ္ထုတ္တယ္။ သူက အဲဒီအခ်ိန္မွာေတာ့ မေက်နပ္ေပမဲ့ ေနာက္ဆုံးက်ေတာ့ ကြၽန္မက ေဖာ္ထုတ္ၿပီး ေဝဖန္တာမလုပ္ရင္ သူ႔ျပႆနာေတြကို သူျမင္မွာမဟုတ္ဘူးဆိုၿပီး ေျပာတယ္။ သူ႔ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈရဲ႕ ေလးနက္မႈကို သူဝန္ခံၿပီး သူ ေျပာင္းလဲခ်င္တယ္၊ အသင္းေတာ္က သူ႔ကို ဘယ္လိုကိုင္တြယ္ခ်င္သည္ျဖစ္ေစ လက္ခံမယ္ဆိုၿပီး ေျပာတယ္။ သူဒီလိုေျပာတာကို ၾကားရေတာ့ ကြၽန္မ ဘုရားကို ေက်းဇူးတင္မိတယ္။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို လက္ေတြ႕လုပ္ေတာ့ ကြၽန္မ ဆက္ဆံေရးေတြက ကြၽန္မ ေမွ်ာ္လင့္သလို ၿပိဳလဲမသြားဘူး။ ၿပီးေတာ့ ေတာ္ေတာ္ၿငိမ္းခ်မ္းၿပီး စိတ္ေအးသြားတယ္။ ဂ်နင္းကို ထုတ္ၿပီးသြားေတာ့ ဧဝံေဂလိအလုပ္ကို ႀကီးၾကပ္ဖို႔ တစ္ျခားအစ္ကိုတစ္ေယာက္ကို ကြၽန္မတို႔ ေ႐ြးၾကတယ္။ သူက သူ႔တာဝန္ကို တကယ္ထမ္း႐ြက္ၿပီး ဧဝံေဂလိျဖန႔္ေဝတဲ့ေနရာမွာ သူမ်ားေတြကို ဦးေဆာင္တယ္။ အခ်ိန္နည္းနည္းၾကာေတာ့ ဧဝံေဂလိအလုပ္က စၿပီး တိုးတက္လာတယ္။
ကိုယ့္တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ဖို႔အတြက္ ဆိုးယုတ္တဲ့ စိတ္သေဘာထားကို အမွီျပဳတာက ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ထိခိုက္႐ုံတင္မကဘူး။ အသင္းေတာ္အလုပ္လည္း ထိခိုက္တယ္ဆိုတာ ဒီအေတြ႕အႀကဳံေၾကာင့္ ကြၽန္မ သေဘာေပါက္သြားတယ္။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္နဲ႔ သမၼာတရားစည္းမ်ဥ္းေတြနဲ႔အညီ တာဝန္ထမ္းေဆာင္မွပဲ ဘုရားအလိုေတာ္နဲ႔ ညီပါတယ္။
