၁ ဘုရားသခင္ကို သိကြၽမ္းျခင္းက သည္ ဘုရားသခင့္အမႈ၏နိဂုံးတြင္ ရရွိရမည့္ ေနာက္ဆုံးအက်ိဳးတရား ျဖစ္သည္။ ယင္းသည္ ဘုရားသခင္ အေနျဖင့္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ျပဳလုပ္သည့္ ေနာက္ဆုံးသတ္မွတ္ခ်က္ ျဖစ္သည္။ ဤအရာကို ဘုရားသခင္ လုပ္ေဆာင္ရသည့္ အေၾကာင္းရင္းမွာ သူ၏ေနာက္ဆုံး သက္ေသခံခ်က္အတြက္ျဖစ္သည္။ လူသားအေနျဖင့္ ေနာက္ဆုံးတြင္ သူ႔ထံသို႔ လုံးဝ ျပန္လွည့္ႏိုင္ေစဖို႔အလို႔ငွာ၊ ဤအမႈကို သူျပဳျခင္း ျဖစ္သည္။ လူသားသည္ ဘုရားသခင္ကို သိကြၽမ္းျခင္းအားျဖင့္သာ ဘုရားသခင္ကို ခ်စ္လာႏိုင္ၿပီး၊ ဘုရားသခင္ကို ခ်စ္ရန္ သူသည္ ဘုရားသခင္ကို သိကြၽမ္းရမည္ ျဖစ္သည္။ သူသည္ မည္သို႔ရွာေဖြသည္ျဖစ္ေစ၊ သို႔မဟုတ္ မည္သည့္အရာကိုရရွိရန္ ႀကိဳးစားသည္ျဖစ္ေစ၊ သူသည္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ပတ္သက္ေသာ အသိပညာကို ရရွိႏိုင္ရမည္ျဖစ္သည္။ ဤနည္းျဖင့္သာ လူသည္ ဘုရားသခင္၏စိတ္ႏွလုံးကို ေက်နပ္ေစႏိုင္ေပသည္။ ဘုရားသခင္ကို သိကြၽမ္းျခင္းအားျဖင့္သာ လူသားသည္ ဘုရားသခင္၌ စစ္မွန္သည့္ ယုံၾကည္ျခင္း ရွိႏိုင္ၿပီး၊ ဘုရားသခင္ကို သိကြၽမ္းျခင္းအားျဖင့္သာ သူသည္ ဘုရားသခင္ကို အမွန္တကယ္ ၾကည္ညိဳကာ နာခံႏိုင္ေပသည္။ ဘုရားသခင္ကို မသိေသာ သူတို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို စစ္မွန္စြာနာခံျခင္းႏွင့္ ၾကည္ညိဳျခင္းသို႔ မည္သည့္အခါမွ် ေရာက္ရွိမည္မဟုတ္ေပ။

၂ ဘုရားသခင္ကို သိကြၽမ္းျခင္းတြင္ သူ၏စိတ္သေဘာထားကိုသိျခင္း၊ သူ၏အလိုကို နားလည္ျခင္းႏွင့္ သူ၏ျဖစ္ျခင္းကိုသိျခင္းတို႔ ပါဝင္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း တစ္စုံတစ္ေယာက္သည္ မည္သည့္ရႈေထာင့္ကို သိရွိလာသည္ျဖစ္ေစ၊ ရႈေထာင့္အသီးသီးသည္ လူတို႔အေနျဖင့္ အဖိုးအခေပးရန္ လိုအပ္ၿပီး၊ နာခံရန္ အလိုဆႏၵ လိုအပ္ေပသည္၊ ထိုအရာမပါဘဲႏွင့္ မည္သူမွ် အဆုံးထိ ဆက္လက္လိုက္ေလွ်ာက္ႏိုင္မည္ မဟုတ္ေပ။ ဘုရားသခင္၏အမႈသည္ လူသား၏ အယူအဆမ်ားႏွင့္ အလြန္ သဟဇာတ မျဖစ္ေပ။ ဘုရားသခင္၏ စိတ္သေဘာထားႏွင့္ ဘုရားသခင္၏ ျဖစ္ျခင္းတို႔သည္ လူသားအတြက္ သိရွိရန္ အလြန္ခက္ခဲၿပီး၊ ဘုရားသခင္ ေျပာဆိုကာ လုပ္ေဆာင္ေသာ အရာရာတိုင္းသည္ လူသားအတြက္ အလြန္နားမလည္ႏိုင္ေသာအရာ ျဖစ္သည္။ လူသား ဘုရားသခင္ေနာက္သို႔ လိုက္ရန္ ဆႏၵရွိေသာ္လည္း၊ သူ႔ကို နာခံရန္ လိုလားျခင္းမရွိပါက၊ လူသည္ မည္သည့္အရာကိုမွ် ရရွိမည္ မဟုတ္ေပ။

“ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ဘုရားသခင္ကိုသိေသာသူမ်ားသာလွ်င္ ဘုရားသခင္ကို သက္ေသခံႏိုင္ၾကသည္” ကို ေကာက္ႏုတ္၍ ဆီေလ်ာ္စြာ ျပဳျပင္ထားသည္