လူတို့သည် မိမိတို့အသိစိတ်၏ ခံစားချက်များကိုသာ နားထောင်ပါက၊ ဘုရားသခင်၏ ချစ်ဖွယ်ကောင်းခြင်းကို ၎င်းတို့ ခံစားနိုင်မည် မဟုတ်။ ၎င်းတို့သည် မိမိတို့၏ အသိစိတ်အပေါ်၌သာ မှီခိုပါက ဘုရားသခင်အတွက် ၎င်းတို့၏ ချစ်ခြင်း အားနည်းလိမ့်မည်။ သင်သည် ဘုရားသခင်၏ ကျေးဇူးတော်နှင့် ချစ်ခြင်းကို ပြန်လည်ပေးဆပ်ခြင်းကိုသာ ပြောဆိုပါက၊ သူ့အတွက် သင်၏ချစ်ခြင်း၌ မည်သည့်စိတ်ဓာတ်ခွန်အားမျှ ရှိမည်မဟုတ်ချေ။ သင့်အသိစိတ်၏ ခံစားချက်များအပေါ် အခြေခံ၍ သူ့ကိုချစ်ခြင်းသည် တက်ကြွလှုပ်ရှားမှုမရှိသော ချဉ်းကပ်မှုသာဖြစ်သည်။ တက်ကြွလှုပ်ရှားမှု မရှိသော ချဉ်းကပ်မှုဟု အဘယ်ကြောင့် ငါပြောသနည်း။ ဤသည်မှာ လက်တွေ့ကျသော ပြဿနာတစ်ခုဖြစ်၏။ ဘုရားသခင်အတွက် သင်၏ ချစ်ခြင်းမေတ္တာမှာ မည်သို့သော ချစ်ခြင်းမျိုးနည်း။ ယင်းမှာ ဘုရားသခင်ကို လှည့်စားခြင်းနှင့် သူ့အတွက် ဟန်ဆောင်လုပ်ပြနေခြင်းသာ ဖြစ်သည် မဟုတ်လော။ ဘုရားသခင်ကို ချစ်ခြင်းအတွက် ဆုလာဘ်မရှိသည့်အပြင် သူ့ကိုမချစ်ခြင်းအတွက် ပြစ်တင်ဆုံးမခြင်းခံရမည် ဖြစ်သည့်အတွက်၊ ခြုံကြည့်လျှင် အပြစ်မလုပ်ခြင်းသက်သက်က လုံလောက်သည်ဟု လူအများစုက ယုံကြည်ကြသည်။ ထို့ကြောင့် မိမိအသိစိတ် ခံစားချက်များပေါ်အခြေခံ၍ ဘုရားသခင်ကို ချစ်ခြင်းနှင့် သူ၏ ချစ်ခြင်းမေတ္တာအတွက် ပြန်ပေးဆပ်ခြင်းသည် တက်ကြွလှုပ်ရှားမှုမရှိသော ချဉ်းကပ်မှုဖြစ်ပြီး ယင်းသည် မိမိစိတ်နှလုံးမှ သဘာဝအလျောက်လာသော ဘုရားသခင်အတွက် ချစ်ခြင်း မဟုတ်ပေ။ ဘုရားသခင်အတွက် ချစ်ခြင်းသည် လူတစ်ဦးနှလုံးသား၏ နက်ရှိုင်းသောနေရာမှ စစ်မှန်သည့် ခံစားချက်တစ်ခု ဖြစ်သင့်ပေသည်။ လူအချို့က၊ “ကျွန်ုပ်ကိုယ်တိုင် ဘုရားသခင်ကို ရှာဖွေပြီး သူ့နောက်လိုက်ဖို့ ဆန္ဒရှိသည်။ ယခု ဘုရားသခင်က ကျွန်ုပ်ကို စွန့်ပစ်ချင်လျှင်ပင်၊ သူ့နောက် ကျွန်ုပ် လိုက်နေဦးမည်ဖြစ်သည်။ သူ ကျွန်ုပ်ကို လိုချင်သည်ဖြစ်စေ၊ မလိုချင်သည်ဖြစ်စေ၊ သူ့ကို ကျွန်ုပ် ချစ်နေဦးမည်ဖြစ်ပြီး၊ အဆုံးတွင် သူ့ကို ကျွန်ုပ် ရရှိရမည်။ ကျွန်ုပ်သည် ကျွန်ုပ်နှလုံးသားကို ဘုရားသခင်အား ပူဇော်ပြီး၊ သူ မည်သည့်အရာကို လုပ်ဆောင်ပါစေ၊ ကျွန်ုပ်၏ တစ်သက်တာလုံး သူ့နောက်လိုက်ပါမည်။ မည်သို့ပင်ဖြစ်စေ၊ ဘုရားသခင်ကို ကျွန်ုပ် ချစ်ရမည်ဖြစ်ပြီး သူ့ကို ရရှိရမည်။ သူ့ကို မရမချင်း ကျွန်ုပ် နားမည်မဟုတ်” ဟူ၍ ပြောကြသည်။ သင်၌ ဤသန္နိဌာန်မျိုး ရှိသလော။

ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ခြင်း လမ်းကြောင်းနှင့် သူ့ကိုချစ်ခြင်း လမ်းကြောင်းသည် တစ်ခုတည်းပင်ဖြစ်၏။ သင်သည် သူ့ကို ယုံကြည်ပါက သူ့ကို ချစ်ရမည်။ သို့သော် သူ့ကိုချစ်ခြင်းသည် သူ၏ ချစ်ခြင်းမေတ္တာကို ပြန်ပေးဆပ်ခြင်း သို့မဟုတ် သင်၏အသိစိတ်၏ ခံစားချက်များပေါ် အခြေခံ၍ သူ့ကို ချစ်ခြင်းအား မရည်ညွှန်းပေ- ယင်းသည် ဘုရားသခင်အတွက် ဖြူစင်သည့် ချစ်ခြင်းဖြစ်သည်။ တစ်ခါတစ်ရံတွင် လူတို့သည် မိမိတို့၏ အသိစိတ်တစ်ခုတည်းပေါ် အခြေခံ၍ ဘုရားသခင်၏ ချစ်ခြင်းမေတ္တာကို မခံစားနိုင်ကြပေ။ “ဘုရားသခင်၏ ဝိညာဉ်တော်သည် ငါတို့၏ စိတ်ဝိညာဉ်များကို တို့ထိပါစေ” ဟု အဘယ်ကြောင့် ငါအမြဲပြောသနည်း။ ဘုရားသခင်ကို ချစ်ရန် လူတို့၏ အသိစိတ်များကို နှိုးဆော်ခြင်းအား အဘယ်ကြောင့် ငါမပြောခဲ့သနည်း။ ယင်းမှာ လူတို့၏ အသိစိတ်သည် ဘုရားသခင်၏ ချစ်ဖွယ်ကောင်းခြင်းကို မခံစားနိုင်သောကြောင့် ဖြစ်သည်။ သင်သည် ဤနှုတ်ကပတ်တော်များအားဖြင့် ယုံကြည်လက်ခံခြင်းမရှိပါက၊ သူ၏ချစ်ခြင်းကို ခံစားရရန် သင်၏ အသိစိတ်ကို အသုံးပြုဖို့ ကြိုးစားကြည့်လော့။ သင်သည် ခဏတာ စိတ်ဓာတ်ခွန်အား ရှိလိမ့်မည်ဖြစ်သော်လည်း မကြာမီ ပျောက်ကွယ်သွားမည် ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်၏ ချစ်ဖွယ်ကောင်းမှုကို သင်၏ အသိစိတ်ဖြင့်သာ သင် ခံစားပါက၊ သင်ဆုတောင်းစဉ်တွင် လှုံ့ဆော်ခံရမည်ဖြစ်သော်လည်း မရှေးမနှောင်းပင် တက်ကြွမှုသည် လျော့ပါးကာ ကွယ်ပျောက်သွားလိမ့်မည်။ ယင်းမှာ အဘယ်ကြောင့်နည်း။ သင်သည် မိမိ၏ အသိစိတ်ကိုသာ အသုံးပြုပါက ဘုရားသခင်အတွက် သင်၏ချစ်ခြင်းကို သင်နှိုးဆွနိုင်မည် မဟုတ်ပေ။ သင့်နှလုံးသားထဲ၌ ဘုရားသခင်၏ ချစ်ဖွယ်ကောင်းမှုကို အမှန်တကယ် ခံစားရသောအခါ၊ သင်၏ စိတ်ဝိညာဉ်သည် သူ၏ တို့ထိခြင်းကို ခံရလိမ့်မည်ဖြစ်ပြီး သင်၏ အသိစိတ်က ၎င်း၏ နဂိုအခန်းကဏ္ဍကို ဆောင်ရွက် နိုင်လိမ့်မည်မှာ ဤအချိန်တွင်သာ ဖြစ်သည်။ ဆိုလိုသည်မှာ လူသား၏ စိတ်ဝိညာဉ်ကို ဘုရားသခင် တို့ထိသောအခါ၊ ပြီးလျှင် လူသားသည် အသိပညာရှိပြီး သူ၏ စိတ်နှလုံးထဲတွင် တိုက်တွန်းခြင်းခံရသည့်အခါ၊ ဆိုလိုသည်မှာ အတွေ့အကြုံ ရရှိသည့်အခါ၊ ထိုအခါတွင်မှ သူသည် မိမိ၏ အသိစိတ်ဖြင့် ဘုရားသခင်ကို ထိရောက်စွာ ချစ်နိုင်မည်ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်ကို သင်၏အသိစိတ်ဖြင့် ချစ်ခြင်းက မမှားပေ- ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်အတွက် ချစ်ခြင်း၏ အနိမ့်ဆုံး အတိုင်းအတာ ဖြစ်သည်။ “ဘုရားသခင်၏ ကျေးဇူးတော်ကို ထိုက်တန်ရုံမျှသာ” ချစ်ခြင်းသည် မိမိဘက်မှ စ၍ တက်ကြွစွာ ဝင်ရောက်ဖို့ လူသားကို တကယ် စေ့ဆော်လိမ့်မည် မဟုတ်။ သန့်ရှင်းသော ဝိညာဉ်တော်၏ လုပ်ဆောင်မှုအချို့ကို လူတို့ရရှိသည့်အခါ၊ ဆိုလိုသည်မှာ၊ ၎င်းတို့၏ လက်တွေ့အတွေ့အကြုံထဲ၌ ဘုရားသခင်၏ ချစ်ခြင်းကို မြင်တွေ့ပြီး ခံစားရသည့်အခါ၊ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်နှင့်ဆိုင်သော အသိပညာအချို့ရှိပြီး ဘုရားသခင်သည် လူသားမျိုးနွယ်၏ ချစ်ခြင်းနှင့် အလွန်ထိုက်တန်ပြီး အဘယ်မျှ ချစ်ဖွယ်ကောင်းသည်ကို အမှန်တကယ် သိမြင်သည့်အခါ၊ ထိုအခါမှသာ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်ကို အမှန်တကယ် ချစ်နိုင်ကြပေသည်။

—နှုတ်ကပတ်တော်၊ အတွဲ (၁)၊ ဘုရားသခင်၏ ပေါ်ထွန်းခြင်းနှင့် အမှုတော်၊ ဘုရားသခင်အတွက် စစ်မှန်သောချစ်ခြင်းသည် သဘာဝအလျောက် ဖြစ်သည်