အကယ်၍ လူသား၏ စိတ်နှလုံးသည် ဘုရားသခင်ကို ရန်လိုပါက သူသည် ဘုရားသခင်ကို အဘယ်သို့ ကြောက်ရွံ့ပြီး မကောင်းမှုကို ရှောင်နိုင်မည်နည်း

ယနေ့ခေတ် လူများသည် ယောဘကဲ့သို့သော လူ့သဘာဝကို မပိုင်ဆိုင်ကြခြင်းကြောင့် ၎င်းတို့၏ သဘာဝနှင့် သဘောထား၏ အနှစ်သာရသည် ဘုရားသခင်အပေါ် မည်သို့ရှိသနည်း။ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်ကို ကြောက်ရွံ့ကြသလော။ ၎င်းတို့သည် မကောင်းမှုကို ရှောင်ကြသလော။ ဘုရားသခင်ကို ကြောက်ရွံ့ခြင်း သို့မဟုတ် မကောင်းမှုကို ရှောင်ခြင်း မရှိသောသူများကို ဘုရားသခင်၏ ရန်သူများဟူသော ဤစကားစုဖြင့်သာ အကျဉ်းချုပ်သုံးသပ်နိုင်သည်။ သင်တို့သည် ဤစကားစုကို မကြာခဏ ပြောကြသော်လည်း သင်တို့သည် ၎င်းတို့၏ အဓိပ္ပာယ်အမှန်ကို မည်သည့်အခါမျှ သိခဲ့ကြခြင်း မရှိပေ။ “ဘုရားသခင်၏ ရန်သူများ” ဟူသော စကားလုံးများတွင် အနှစ်သာရရှိသည်၊ ၎င်းတို့မှာ ဘုရားသခင်သည် လူသားကို ရန်သူအဖြစ် မြင်ကြောင်း ပြောနေခြင်း မဟုတ်သော်လည်း လူကသာ ဘုရားသခင်ကို ရန်သူအဖြစ် မြင်နေခြင်း ဖြစ်သည်။ ပထမဦးစွာ၊ လူတို့သည် ဘုရားသခင်ကို စတင်ယုံကြည်သည့်အခါ မည်သူ့ထံ၌ ၎င်းတို့၏ ရည်မှန်းချက်များ၊ စိတ်ပါဝင်စားမှုများနှင့် မျှော်မှန်းချက်များ မရှိသနည်း။ ၎င်းတို့၏ တစ်စိတ်တစ်ဒေသသည် ဘုရားသခင်၏ တည်ရှိခြင်းကို ယုံကြည်ပြီး ဘုရားသခင်၏ တည်ရှိခြင်းကို မြင်ဖူးသော်လည်း၊ ဘုရားသခင်၌ ၎င်းတို့၏ ယုံကြည်မှုတွင် ကြံရွယ်ချက်များ ပါရှိနေဆဲဖြစ်ပြီး ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ရာတွင် ၎င်းတို့၏ အဆုံးစွန်သော ရည်မှန်းချက်မှာ သူ၏ကောင်းချီးမင်္ဂလာများနှင့် ၎င်းတို့ အလိုရှိသော အရာများကို ရရှိရန် ဖြစ်သည်။ လူတို့၏ ဘဝအတွေ့အကြုံများထဲတွင် ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့ကိုယ်ကို မကြာခဏ တွေးတတ်ကြသည်၊ ကျွန်ုပ်သည် ဘုရားသခင်အတွက် ကျွန်ုပ်၏ မိသားစုနှင့် အသက်မွေးမှုလုပ်ငန်းကို လက်လွှတ်ခဲ့သည်၊ ကိုယ်တော်သည် အကျွန်ုပ်ကို မည်သည့်အရာ ပေးခဲ့ပြီးပြီနည်း။ ကျွန်ုပ်သည် ထပ်ဖြည့်၍ အတည်ပြုရဦးမည်၊ မကြာသေးမီက ကောင်းချီးမင်္ဂလာတစ်စုံတစ်ခုကို လက်ခံရရှိခဲ့ပြီးပြီလော။ အကျွန်ုပ်သည် ဤအချိန်အတောအတွင်း များစွာ ပေးခဲ့ပြီးဖြစ်သည်၊ အကျွန်ုပ် ပြေးလျက် ပြေးလျက်နေခဲ့ပြီး မြောက်မြားစွာ ခံစားရခဲ့ပြီးဖြစ်သည်၊ ဘုရားသခင်သည် အကျွန်ုပ်အား တုံ့ပြန်သည့်အနေဖြင့် ကတိတစ်စုံတစ်ရာကို ပေးခဲ့ပြီးပြီလော။ ကိုယ်တော်သည် အကျွန်ုပ်၏ ကောင်းသော လုပ်ဆောင်ချက်များကို အမှတ်ရပြီးပြီလော။ ကျွန်ုပ်၏ အဆုံးသတ်မှာ အဘယ်အရာ ဖြစ်လိမ့်မည်နည်း။ ကျွန်ုပ်သည် ဘုရားသခင်၏ ကောင်းချီးမင်္ဂလာများကို လက်ခံရရှိနိုင် သလော...အယောက်တိုင်းသည် ယင်းကဲ့သို့ တွက်ချက်မှုများကို ၎င်းတို့၏စိတ်နှလုံးအတွင်း အဆက်မပြတ်နှင့် မကြာခဏ ပြုတတ်ကြပြီး ၎င်းတို့၏ စိတ်ပါဝင်စားမှုများနှင့် ရည်မှန်းချက်များနှင့် အပေးအယူများပါသော တောင်းဆိုချက်များ ကို ဘုရားသခင်ထံ တင်ပြကြသည်။ တစ်နည်းအားဖြင့်ဆိုသော် လူသားသည် သူ၏ စိတ်နှလုံးထဲတွင် ဘုရားသခင်ကို အဆက်မပြတ် စစ်ဆေးခြင်း၊ ဘုရားသခင်နှင့်သက်ဆိုင်သော အစီအစဉ်များကို အဆက်မပြတ် တီထွင်ခြင်းနှင့် သူ၏အဆုံးသတ်အတွက် ဘုရားသခင်နှင့် အဆက်မပြတ် ငြင်းခုံခြင်းနှင့် ဘုရားသခင်ထံမှ ထွက်ဆိုချက်တစ်ခုကို နှိုက်ယူရန် ကြိုးစားခြင်း၊ ဘုရားသခင်သည် သူအလိုရှိသော အရာကို ပေးမည် သို့မဟုတ် မပေးမည်ကို ကြည့်ခြင်းတို့ကို ပြုလျက်နေသည်။ ဘုရားသခင်ကို လိုက်စားနေသည့် တစ်ချိန်တည်း၌ပင် လူသားသည် ဘုရားသခင်ကို ဘုရားသခင်ကဲ့သို့ သဘောမထားပေ။ သူသည် ဘုရားသခင်နှင့် အပေးအယူများလုပ်ရန် အမြဲကြိုးစားခဲ့သည်၊ သူ့အပေါ် မရပ်မနား တောင်းဆိုချက်များကို တင်ပြပြီး ခြေလှမ်းတိုင်းတွင် သူ့အား ဖိအားပေးခြင်းပင်ပြု၍ တစ်လက်မ ပေးပြီးနောက် တစ်မိုင်လောက် ယူရန် ကြိုးစားလျက်ရှိသည်။ ဘုရားသခင်နှင့် အပေးအယူများ လုပ်ရန် ကြိုးစားနေသည့် တစ်ချိန်တည်းတွင် လူသားသည် သူနှင့်ငြင်းခုံပြီး စမ်းသပ်မှုများ ၎င်းတို့အပေါ် ကျရောက်သည့်အခါ သို့မဟုတ် တိကျသော အခြေအနေများ၌ ၎င်းတို့ကိုယ်ကို ရောက်ရှိနေကြောင်း သိသည့်အခါ မကြာခဏ ခွန်အားနည်းခြင်း၊ မတုန်မလှုပ် ဖြစ်ခြင်းနှင့် ၎င်းတို့၏ အလုပ်ထဲ၌ ပေါ့ဆခြင်းဖြစ်လာပြီး ဘုရားသခင်နှင့်ပတ်သက်၍ ညည်းညူစရာများ အပြည့်ရှိသည်။ သူသည် ဘုရားသခင်ကို ပထမဦးဆုံး စတင်ယုံကြည်ခဲ့ကတည်းက လူသားသည် ဘုရားသခင်အား ကော်နူကိုပီယာ ခေါ် ဆွစ်တပ်မတော် စွယ်စုံသုံးဓားကဲ့သို့ သဘောထားခဲ့ပြီး သူ့ကိုယ်သူ ဘုရားသခင်၏ အကြီးဆုံးသော အကြွေးရှင်အဖြစ် သဘောထားခဲ့ကာ ဘုရားသခင်ထံမှ ကောင်းချီးမင်္ဂလာများနှင့် ကတိများကိုရရန် ကြိုးစားခြင်းမှာ သူ၏ ရှိရင်းစွဲ အခွင့်အရေးနှင့် တာဝန်ဝတ္တရားဖြစ်၍ ဘုရားသခင်၏ တာဝန်မှာ လူသားကို ကာကွယ် စောင့်ရှောက်ရန်နှင့် ထောက်ပံ့ရန် ဖြစ်သကဲ့သို့ သဘောထားခဲ့သည်။ ယင်းမှာ ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်သော သူအားလုံး၏ “ဘုရားသခင်အပေါ် ယုံကြည်ခြင်း” ၏ အခြေခံအသိဖြစ်ပြီး ဘုရားသခင်အပေါ် ယုံကြည်ခြင်း အယူအဆနှင့်ဆိုင်သော ၎င်းတို့၏ အနက်ရှိုင်းဆုံးသော အသိဖြစ်သည်။ လူ၏ သဘာဝ အနှစ်သာရမှ သူ၏ ဓမ္မဓိဌာန်မကျသော လိုက်စားမှုတွင် ဘုရားသခင်ကို ကြောက်ရွံ့ခြင်းနှင့်သက်ဆိုင်သောအရာ တစ်ခုမျှ မရှိပေ။ ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ရာ၌ လူသား၏ ရည်မှန်းချက်မှာ ဘုရားသခင်ကို ကိုးကွယ်ခြင်းနှင့် သက်ဆိုင်နိုင်ခြေ ရှိမည်မဟုတ်ပေ။ ဆိုလိုသည်မှာ ဘုရားသခင်အပေါ် ယုံကြည်ခြင်းတွင် ဘုရားသခင်ကို ကြောက်ရွံ့ခြင်းနှင့် ဘုရားသခင်ကို ကိုးကွယ်ခြင်း လိုအပ်ကြောင်း လူသားသည် မည်သည့်အခါမျှ သဘောထားခဲ့ခြင်း သို့မဟုတ် နားလည်ခဲ့ခြင်း မရှိပေ။ ယင်းကဲ့သို့ အခြေအနေများအရ လူသား၏ အနှစ်သာရမှာ သိသာထင်ရှားပေသည်။ ထို့အပြင် ဤအနှစ်သာရမှာ အဘယ်အရာ ဖြစ်သနည်း။ လူသား၏ စိတ်နှလုံးမှာ အငြိုးထားတတ်ခြင်း၊ သစ္စာမဲ့ခြင်းနှင့် လှည့်ဖြားမှုကို လက်သင့်ခံခြင်း၊ မျှတမှုနှင့် ဖြောင့်မတ်ခြင်း သို့မဟုတ် အပြုသဘောဆောင်သော အရာကို မနှစ်သက်ခြင်း၊ စက်ဆုပ်ဖွယ်ဖြစ်၍ အလိုကြီးခြင်းကြောင့် ဖြစ်သည်။ လူသား၏ စိတ်နှလုံးသည် ဘုရားသခင်နှင့် သာ၍ နီးကပ်နိုင်ခြင်း မရှိပေ၊ သူသည် စိတ်နှလုံးကို ဘုရားသခင်အား လုံးဝ ပေးခဲ့ပြီးခြင်း မရှိပေ။ ဘုရားသခင်သည် လူသား၏ စစ်မှန်သော စိတ်နှလုံးကို တစ်ကြိမ်တစ်ခါမျှ မြင်ဖူးခြင်း မရှိသည့်အပြင် သူသည် လူသား၏ ကိုးကွယ်ခြင်းကိုလည်း ခံဖူးခြင်း မရှိပေ။ ဘုရားသခင်သည် မည်မျှ ကြီးမားသော အဖိုးအခကို ပေးပါစေ သို့မဟုတ် အလုပ်မည်မျှကို သူ ပြုပါစေ၊ သို့မဟုတ် လူသားကို မည်မျှ ထောက်ပံ့ပါစေ၊ လူသားသည် ၎င်းကို သတိမပြုမိဘဲ လုံးလုံးလျားလျား စိတ်ဝင်စားမှု မရှိပေ။ လူသားသည် သူ၏ စိတ်နှလုံးကို ဘုရားသခင်အား မည်သည့်အခါမျှ ပေးဖူးခြင်း မရှိပေ၊ သူ၏စိတ်နှလုံးကို သူကိုယ်တိုင်သာ ဂရုစိုက်ရန်၊ သူ၏ ကိုယ်ပိုင် ဆုံးဖြတ်ချက်များကို ချရန် အလိုရှိသည်၊ ဤအရာ၏ သွယ်ဝှက်သော အဓိပ္ပာယ်မှာ လူသားသည် ဘုရားသခင်ကို ကြောက်ရွံ့ပြီး မကောင်းမှုကို ရှောင်သည့် လမ်းခရီးကို လိုက်နာရန် သို့မဟုတ် ဘုရားသခင်၏ အချုပ်အခြာအာဏာနှင့် အစီအစဉ်များကို နာခံရန် အလိုမရှိခြင်း ဖြစ်သည် သာမက သူသည် ဘုရားသခင်ကို ဘုရားသခင်အဖြစ် မကိုးကွယ်လိုခြင်းပင် ဖြစ်သည်။ ၎င်းမှာ ယနေ့ခေတ် လူသား၏ အနေအထား ဖြစ်သည်။ ယခု ငါတို့ ယောဘကို နောက်တစ်ကြိမ် ကြည့်ကြပါစို့။ ပထမဆုံးအနေဖြင့် သူသည် ဘုရားသခင်နှင့် အပေးအယူ တစ်ခု လုပ်ခဲ့သလော။ ဘုရားသခင်ကို ကြောက်ရွံ့ပြီး မကောင်းမှုကို ရှောင်သည့် လမ်းခရီးကို မြဲမြံစွာ ဆုပ်ကိုင်ရာတွင် ဖုံးကွယ်ထားသော ရည်ရွယ်ချက် တစ်စုံတစ်ရာ သူ၌ရှိခဲ့သလော။ ထိုအချိန်က ဘုရားသခင်သည် အစွန်အဖျားမှ တစ်စုံတစ်ဦးအား လာရန် ပြောခဲ့ပြီးပြီလော။ ထိုအချိန်က ဘုရားသခင်သည် အဆုံးသတ် အကြောင်း မည်သူ တစ်ဦးတစ်ယောက်ကိုမျှ ကတိများ ပေးခဲ့ခြင်း မရှိသည့်အပြင် ၎င်းမှာ ယောဘသည် ဘုရားသခင်ကို ကြောက်ရွံ့ပြီး မကောင်းမှုကို ရှောင်နိုင်ခဲ့သည်ဟူသော ဤနောက်ခံအကြောင်းနှင့် ဆန့်ကျင်ဘက် ဖြစ်ခဲ့သည်။ ယနေ့ခေတ် လူများသည် ယောဘနှင့် နှိုင်းယှဉ်ခြင်းကို ရင်ဆိုင်ရဲသလော။ အလွန်ပင် ကွာဟချက် တစ်ခုရှိပြီး ၎င်းတို့မှာ မတူညီသော အတန်းအစားများထဲ၌ ရှိကြသည်။ ယောဘသည် ဘုရားသခင်အကြောင်း အသိပညာ မြောက်မြားစွာ မရှိခဲ့သော်လည်း သူသည် သူ၏စိတ်နှလုံးကို ဘုရားသခင်အား ပေးခဲ့ပြီး သူ၏ စိတ်နှလုံးသည် ဘုရားသခင်နှင့် သက်ဆိုင်ခဲ့သည်။ သူသည် ဘုရားသခင်နှင့် မည်သည့်အခါမျှ အပေးအယူ မလုပ်ခဲ့သည့်အပြင် ဘုရားသခင်အပေါ် လွန်ကဲသော အလိုဆန္ဒများ သို့မဟုတ် တောင်းဆိုချက်များ မရှိခဲ့ပါ၊ ထိုသို့မဟုတ်ဘဲ “ယေဟောဝါသည် ပေးတော်မူ၏၊ ပြီးလျှင် ယေဟောဝါသည် ပြန်နှုတ်သိမ်းတော်မူ၏” ဟူ၍ သူယုံကြည်ခဲ့သည်။ ဤအရာမှာ များစွာသော အသက်တာ နှစ်များအတောအတွင်း ဘုရားသခင်ကို ကြောက်ရွံ့ပြီး မကောင်းမှုကို ရှောင်သည့် လမ်းခရီးကို စစ်မှန်စွာ စွဲကိုင်ရာမှ သူမြင်ပြီး ရရှိခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ ထို့နည်းတူစွာ၊ “ငါတို့သည် ဘုရားသခင်၏လက်တော်မှ သုခချမ်းသာကို ခံယူသည်ဖြစ်၍၊ ဒုက္ခဆင်းရဲကို မခံမယူရာသလော” ဟူသည့် ရလဒ်ကိုလည်း သူရခဲ့သည်။ ဤဝါကျနှစ်ကြောင်းမှာ သူ၏အသက်တာ အတွေ့အကြုံများအတွင်း ဘုရားသခင်အပေါ် သူ၏နာခံခြင်း သဘောထား၏ ရလဒ်ကြောင့် မြင်ခဲ့ပြီး သိလာသော အရာဖြစ်၍ ၎င်းတို့မှာ စာတန်၏ စုံစမ်းနှောင့်ယှက်မှုများ၌ အောင်နိုင်ခဲ့သော သူ၏ တန်ခိုးအရှိဆုံး လက်နက်များ ဖြစ်သည့်အပြင် ဘုရားသခင်ကို သက်သေခံရာတွင် မြဲမြံစွာ သူရပ်တည်ရခြင်း၏ အုတ်မြစ်လည်း ဖြစ်သည်။ ဤနေရာတွင် သင်တို့သည် ယောဘအား နှစ်လိုဖွယ်ကောင်းသူ တစ်ဦးအဖြစ် တွေးကြည့်ကြသလော။ သင်တို့သည် ယင်းကဲ့သို့သော သူတစ်ဦးဖြစ်ရန် မျှော်လင့်ကြသလော။ သင်တို့သည် စာတန်၏ စုံစမ်းနှောင့်ယှက်မှုများကို ခံရမည်ကို စိုးရိမ်သလော။ ယောဘကဲ့သို့ တူညီသော စမ်းသပ်မှုများကို သင်တို့လည်းခံရန် ဘုရားသခင်ထံ ဆုတောင်းဖို့အတွက် သင်တို့ စိတ်ဆုံးဖြတ်ခြင်း ရှိသလော။ ယင်းကဲ့သို့သော အရာများကို လူအများစုအနေဖြင့် ဆုတောင်းဝံ့မည် မဟုတ်သည်မှာ သံသယ ဖြစ်ဖွယ် မရှိပေ။ သင်တို့၏ ယုံကြည်ခြင်းမှာ သနားစရာကောင်း လောက်အောင်ပင် သေးငယ်သည်မှာ ထင်ရှားမြင်သာပါသည်၊ ယောဘနှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါက သင်တို့၏ ယုံကြည်ခြင်းမှာ ဖော်ပြရန်ပင် မထိုက်တန်ပေ။ သင်တို့သည် ဘုရားသခင်၏ ရန်သူများ ဖြစ်ကြသည်၊ သင်တို့သည် ဘုရားသခင်ကို ကြောက်ရွံ့ခြင်း မရှိကြပေ၊ ဘုရားသခင်အား သင်တို့ သက်သေခံရာ၌ မြဲမြံစွာ ရပ်တည်နိုင်စွမ်း မရှိကြသည့်အပြင် စာတန်၏ တိုက်ခိုက်မှုများ၊ စွပ်စွဲချက်များနှင့် စုံစမ်းနှောင့်ယှက်မှုများကို အောင်မြင်နိုင်ခြင်း မရှိကြပေ။ ဘုရားသခင်၏ ကတိများကို လက်ခံရရှိစေရန် မည်သည့်အရာက သင်တို့အား အရည်အချင်းပြည့်မီစေသနည်း။ ယောဘ၏ ဘဝဇာတ်ကြောင်းကို ကြားခဲ့ပြီး လူသားကို ကယ်တင်ရာ၌ ဘုရားသခင်၏ ရည်ရွယ်ချက်နှင့် လူသားကို ကယ်တင်ခြင်း၏ အဓိပ္ပာယ်ကို နားလည်ပြီးနောက် ယောဘကဲ့သို့ တူညီသော စမ်းသပ်မှုများကို လက်ခံရန် သင်တို့၌ ယုံကြည်ခြင်း ရှိသလော။ ဘုရားသခင်ကို ကြောက်ရွံ့ပြီး မကောင်းမှုကို ရှောင်သည့် လမ်းခရီးကို လိုက်နာဖို့အတွက် သင်တို့ကိုယ်ကို အခွင့်ပေးရန် သင်တို့၌ အနည်းငယ်သော စိတ်ဆုံးဖြတ်ချက် မရှိသင့်သလော။

—နှုတ်ကပတ်တော်၊ အတွဲ (၂)၊ ဘုရားသခင်ကို သိကျွမ်းခြင်းနှင့် စပ်လျဉ်း၍၊ ဘုရားသခင်၏ အမှုတော်၊ ဘုရားသခင်၏ စိတ်သဘောထားနှင့် ဘုရားသခင် ကိုယ်တော်တိုင် (၂)