(၅၈၃) အသက္၏ လမ္းခရီးသည္ မည္သူမဆို ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္သည့္ အရာတစ္ခု မဟုတ္သကဲ့သို႔၊ မည္သူမဆို အလြယ္တကူ ရယူႏိုင္ေသာအရာ တစ္ခုလည္း မဟုတ္ေပ။ ဤသည္မွာ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ အသက္သည္ ဘုရားသခင္ထံမွသာ လာႏိုင္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္၏၊ ဆိုလိုသည္မွာ ဘုရားသခင္ ကိုယ္တိုင္သည္သာ အသက္၏အႏွစ္သာရကို ပိုင္ဆိုင္ၿပီး၊ ဘုရားသခင္ကိုယ္တိုင္သာ အသက္၏ လမ္းခရီး ရွိေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္သာလွ်င္ အသက္၏အရင္းအျမစ္ျဖစ္ၿပီး၊ အစဥ္စီးဆင္းေနေသာ ရွင္သန္သည့္ အသက္စမ္းေရျဖစ္၏။ ကမာၻေလာကကို သူဖန္ဆင္းခဲ့ခ်ိန္ကတည္းမွစ၍ ဘုရားသခင္သည္ အသက္၏ စြမ္းအားပါဝင္သည့္ အမႈမ်ားစြာကို လုပ္ေဆာင္ၿပီး ျဖစ္သည္၊ လူသားထံ အသက္ ေဆာင္ၾကဥ္းေပးသည့္ အမႈမ်ားစြာကို လုပ္ေဆာင္ၿပီးျဖစ္သကဲ့သို႔၊ လူသားအေနျဖင့္ အသက္ရရွိေစႏိုင္ရန္ အလို႔ငွာ ႀကီးမားေသာ အဖိုးအခတစ္ခုကို ေပးဆပ္ၿပီးျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္သည္ ထာဝရအသက္ျဖစ္ၿပီး၊ ဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္သည္ လူသားကို ရွင္ျပန္ထေျမာက္ေစသည့္ လမ္းခရီး ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္၏။ ဘုရားသခင္သည္ လူသား၏ႏွလုံးသားမွ မည္သည့္အခါမွ် ကင္းမဲ့ျခင္းမရွိသကဲ့သို႔၊ လူသားအလယ္တြင္ တစ္ခ်ိန္လုံး အသက္ရွင္ေနေပသည္။ သူသည္ လူသား အသက္ရွင္မႈ၏ လႊမ္းမိုးေစ့ေဆာ္မႈ၊ လူသားျဖစ္တည္မႈ၏ အရင္းအျမစ္ႏွင့္ ေမြးဖြားၿပီးေနာက္ လူ၏ ျဖစ္တည္မႈအတြက္ ႂကြယ္ဝေသာ သိုက္ ျဖစ္သည္။ သူသည္ လူသားကို ျပန္လည္ေမြးဖြားဖို႔ ျဖစ္ေစၿပီး၊ ၎ကို ၎၏အခန္းက႑တိုင္း၌ ဇြဲနပဲႀကီးစြာ ရွင္သန္ႏိုင္ေစ၏။ သူ၏တန္ခိုးႏွင့္ သူ၏ျငႇိမ္းသတ္၍မရေသာ အသက္ အင္အားေၾကာင့္ လူသားသည္ မ်ိဳးဆက္တစ္ဆက္ၿပီးတစ္ဆက္ အသက္ရွင္ၿပီး ျဖစ္သည္၊ ယင္းကာလတစ္ေလွ်ာက္လုံး ဘုရားသခင္၏ အသက္တန္ခိုးသည္ လူသား တည္ရွိမႈ၏ အဓိကပံ့ပိုးမႈျဖစ္ကာ၊ မည္သည့္သာမန္လူသားကမွ် ေပးဆပ္ဖူးျခင္းမရွိေသာ အဖိုးအခကို ဘုရားသခင္ ေပးဆပ္ၿပီးျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္၏ အသက္အင္အားသည္ မည္သည့္တန္ခိုးကိုမဆို ေအာင္ႏိုင္၏။ ထို႔အျပင္ မည္သည့္တန္ခိုးထက္မဆို သာလြန္၏။ သူ၏အသက္သည္ ထာဝရျဖစ္၏၊ သူ၏တန္ခိုးသည္ ထူးကဲသာလြန္ကာ၊ သူ၏ အသက္အင္အားကို မည္သည့္ အဖန္ဆင္းခံ သတၱဝါ၊ သို႔မဟုတ္ မည္သည့္ ရန္သူအင္အားကမွ် မလႊမ္းမိုးႏိုင္ေပ။ အခ်ိန္၊ သို႔မဟုတ္ ေနရာကို ပဓာနမထားဘဲ၊ ဘုရားသခင္၏ အသက္အင္အားသည္ တည္ရွိ၍ ၎၏ေတာက္ပေသာေရာင္ျခည္ကို ထြန္းလင္း၏။ ေကာင္းကင္ႏွင့္ ေျမႀကီးသည္ ႀကီးမားေသာ ေျပာင္းလဲမႈမ်ားကို ႀကဳံေကာင္းႀကဳံရႏိုင္ေသာ္လည္း၊ ဘုရားသခင္၏ အသက္မွာမူ ထာဝရ မေျပာင္းလဲေပ။ ဘုရားသခင္သည္ အရာခပ္သိမ္း၏ တည္ရွိျခင္း အရင္းအျမစ္ျဖစ္ၿပီး၊ ၎တို႔တည္ရွိျခင္း၏ ေရေသာက္ျမစ္ ျဖစ္သည့္အတြက္၊ အရာခပ္သိမ္း မတည္ေသာ္လည္း၊ ဘုရားသခင္၏ အသက္သည္ ဆက္လက္တည္ရွိလိမ့္မည္။ လူသား၏အသက္သည္ ဘုရားသခင္ထံမွ အစျပဳ၏။ ေကာင္းကင္၏ တည္ရွိျခင္းသည္ ဘုရားသခင္ေၾကာင့္ျဖစ္ၿပီး၊ ကမာၻေျမႀကီး တည္ရွိျခင္းသည္ ဘုရားသခင္၏ အသက္တန္ခိုးေၾကာင့္ျဖစ္၏။ အသက္၏ စြမ္းအားရွိသည့္ မည္သည့္အရာမွ် ဘုရားသခင္၏ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာကို ေက်ာ္လြန္ႏိုင္ျခင္း မရွိသကဲ့သို႔၊ အားမာန္ရွိသည့္ မည္သည့္အရာမွ် ဘုရားသခင္၏ ၾသဇာ အာဏာပိုင္နက္မွ မလြတ္ေျမာက္ႏိုင္ေပ။ ဤနည္းျဖင့္ မည္သူပင္ျဖစ္ေစ အေယာက္တိုင္း ဘုရားသခင္၏ အုပ္စိုးမႈေအာက္ နာခံရမည္၊ အေယာက္တိုင္း ဘုရားသခင္၏ ကြပ္ကဲမႈေအာက္တြင္ အသက္ရွင္ရမည္ျဖစ္ၿပီး၊ မည္သူမွ် သူ၏လက္မွ မလြတ္ေျမာက္ႏိုင္ေပ။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ၏ ခရစ္ေတာ္သည္သာ လူသားအား ထာဝရအသက္၏ လမ္းခရီးကို ေပးႏိုင္သည္

(၅၈၄) အရာခပ္သိမ္းကို ဘုရားသခင္ ဖန္ဆင္းခဲ့ကတည္းက၊ ထိုအရာအားလုံးသည္ စနစ္က်သည့္ နည္းလမ္းႏွင့္ သူ ျပ႒ာန္းထားသည့္ နိယာမမ်ားႏွင့္အညီ လည္ပတ္ေနၾကၿပီး ဆက္လက္ တိုးတက္ေနၾကၿပီးျဖစ္သည္။ သူ၏ အၾကည့္ေအာက္တြင္၊ သူ၏ အုပ္စိုးမႈေအာက္တြင္၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ ရွင္သန္ၿပီးျဖစ္ကာ တစ္ေလွ်ာက္လုံးတြင္ အရာခပ္သိမ္းသည္ စနစ္က်သည့္ နည္းလမ္းျဖင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေနၿပီး ျဖစ္သည္။ ဤနိယာမမ်ားကို ေျပာင္းလဲႏိုင္သည့္အရာ သို႔မဟုတ္ ဖ်က္ဆီးႏိုင္သည့္အရာ မည္သည့္အရာမွ် မရွိေပ။ သတၱဝါအားလုံး ပြားမ်ားႏိုင္သည္မွာ ဘုရားသခင္၏ အုပ္စိုးမႈေၾကာင့္ ျဖစ္ၿပီး သတၱဝါအားလုံး ရွင္သန္ႏိုင္သည္မွာ သူ၏ အုပ္စိုးမႈႏွင့္ စီမံခန္႔ခြဲမႈေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ဆိုလိုသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ အုပ္စိုးမႈေအာက္တြင္ သတၱဝါအားလုံး ျဖစ္တည္လာသည္၊ ရွင္သန္သည္၊ ေပ်ာက္ကြယ္ကာ အစီအစဥ္တက်ပုံစံျဖင့္ ျပန္ဝင္စား ၾကေလသည္။ ေႏြဦးရာသီ ေရာက္သည့္အခါတြင္၊ ဖြဲဖြဲ႐ြာေနသည့္ မိုးက လတ္ဆတ္သည့္ ရာသီႏွင့္ဆိုင္ေသာ ခံစားခ်က္ကို ေဆာင္ၾကဥ္းလာၿပီး ကမာၻေျမကို စြတ္စိုေစသည္။ ေျမျပင္သည္ စတင္ေပ်ာ့‌ေပ်ာင္းလာကာ ျမက္ပင္မ်ားက ေျမဆီလႊာကို ျဖတ္သန္းထိုးတက္ကာ အေညႇာင့္စထြက္စဥ္တြင္၊ သစ္ပင္မ်ားက တျဖည္းျဖည္း အစိမ္းေရာင္ သန္းလာၾကသည္။ ဤသက္ရွိအရာ အားလုံးက ကမာၻေျမႀကီးဆီသို႔ လတ္ဆတ္သည့္ ရွင္သန္တက္ႂကြမႈ ေဆာင္ၾကဥ္းလာသည္။ ဤသည္မွာ သတၱဝါအားလုံး ျဖစ္တည္လာၿပီး ရွင္သန္လာေနခ်ိန္ကဲ့သို႔ပင္ ျဖစ္သည္။ တိရစာၦန္မ်ိဳးစုံသည္ ေႏြဦး၏ ေႏြးေထြးမႈကို ခံစားၿပီး ႏွစ္သစ္တစ္ခုကို စတင္ရန္ ၎တို႔၏ တြင္းမ်ားထဲမွ ထြက္လာၾကသည္။ သက္ရွိသတၱဝါ အားလုံးသည္ ေႏြရာသီအတြင္းတြင္ ေနပူစာလႈံၾကၿပီး ရာသီဥတုက သယ္ေဆာင္ လာသည့္ ေႏြးေထြးမႈကို ႏွစ္သက္ခံစားၾကသည္။ ၎တို႔ လ်င္ျမန္စြာ ႀကီးထြားၾကသည္။ သစ္ပင္မ်ား၊ ျမက္ပင္မ်ားႏွင့္ အပင္အမ်ိဳးအစား အားလုံးသည္ အလြန္ လ်င္ျမန္သည့္ႏႈန္းျဖင့္ ႀကီးထြားေနၾကသည္မွာ ေနာက္ဆုံးတြင္ ဖူးပြင့္ကာ အသီးသီးၾကသည္အထိ ျဖစ္သည္။ လူသားတို႔ အပါအဝင္ သက္ရွိသတၱဝါအားလုံးသည္ ေႏြရာသီအတြင္းတြင္ အလြန္အလုပ္မ်ားၾကသည္။ ေဆာင္းဦးရာသီတြင္၊ မိုးသည္ ေဆာင္းဦးရာသီ၏ ေအးျမမႈကို သယ္ေဆာင္လာၿပီး သက္ရွိသတၱဝါ အမ်ိဳးအစားအားလုံးသည္ ရိတ္သိမ္းျခင္း ရာသီ ေရာက္ရွိျခင္းကို စတင္ခံစားၾကရသည္။ အရာအားလုံးသည္ အသီးသီးၾကၿပီး၊ ေဆာင္းရာသီအတြက္ ျပင္ဆင္ရာတြင္ အစားအစာရွိရန္အလို႔ငွာ လူသားတို႔သည္ ဤအသီးအႏွံ အမ်ိဳးအစား အမ်ိဳးမ်ိဳးကို စတင္ရိတ္သိမ္း ၾကသည္။ ေဆာင္းရာသီတြင္ အရာအားလုံးသည္ ေအးျမသည့္ရာသီ စတင္လာသည္ႏွင့္အမွ် ဆိတ္ၿငိမ္မႈႏွင့္ ၿငိမ္သက္မႈတို႔တြင္ တျဖည္းျဖည္း စတင္ေနသားက် လာၾကၿပီး၊ လူတို႔သည္လည္း ဤရာသီ အေတာအတြင္းတြင္ အနားယူၾကေလသည္။ တစ္ရာသီမွ တစ္ရာသီ၊ ေႏြဦးရာသီမွ ေႏြရာသီ၊ ေဆာင္းဦးရာသီ၊ ေဆာင္းရာသီသို႔၊ ကူးေျပာင္းျခင္း- ဤေျပာင္းလဲမႈမ်ားသည္ ဘုရားသခင္ တည္ေထာင္ခဲ့သည့္ နိယာမမ်ားအတိုင္း အားလုံး ျဖစ္ေပၚၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ သူသည္ ဤနိယာမမ်ားကို အသုံးျပဳလ်က္ အရာခပ္သိမ္းႏွင့္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ဦးေဆာင္ၿပီး ျခားနားသည့္အပူခ်ိန္မ်ားႏွင့္ ရာသီဥတုမ်ားရွိသည့္ ရွင္သန္ျခင္းအတြက္ ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခုကို ျပင္ဆင္ရင္း၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အတြက္ ထူးကဲဆန္းစုံၿပီး စိတ္ဝင္စားဖြယ္ေကာင္းေသာ ဘဝလမ္းခရီး တစ္ခုကို ဖန္တီးခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ရွင္သန္ျခင္းအတြက္ ဤစနစ္က်သည့္ ပတ္ဝန္းက်င္မ်ိဳးအတြင္းတြင္၊ လူသားမ်ားသည္ စနစ္က်သည့္နည္းလမ္းတစ္ခုျဖင့္ ရွင္သန္ကာ တိုးပြားႏိုင္ေလသည္။ လူသားမ်ားက ဤနိယာမမ်ားကို မေျပာင္းလဲႏိုင္သကဲ့သို႔၊ မည္သည့္ လူ သို႔မဟုတ္ သတၱဝါကမွ် ယင္းတို႔ကို မခ်ိဳးေဖာက္ႏိုင္ေပ။ မေရတြက္ႏိုင္ေသာ ေျပာင္းလဲမႈမ်ား ျဖစ္ပြားၿပီးျဖစ္ေသာ္လည္း- ပင္လယ္မ်ားက ကြင္းျပင္မ်ား ျဖစ္လာစဥ္ ကြင္းျပင္မ်ားက ပင္လယ္မ်ားျဖစ္လာကာ- ဤနိယာမမ်ားက ဆက္လက္ တည္ရွိေနသည္။ ဘုရားသခင္ တည္ရွိေသာေၾကာင့္၊ ၿပီးလွ်င္ သူ၏အုပ္စိုးမႈႏွင့္ သူ၏စီမံခန္႔ခြဲမႈေၾကာင့္ ထိုနိယာမမ်ား တည္ရွိေပသည္။ ဤစနစ္က်သည့္ ပိုမိုႀကီးမားသည့္ က်ယ္က်ယ္ျပန႔္ျပန႔္ ျဖစ္ေသာ ပတ္ဝန္းက်င္မ်ိဳးျဖင့္၊ လူတို႔၏ ဘဝမ်ားသည္ ဤနိယာမမ်ားႏွင့္ စည္းမ်ဥ္းမ်ားအတြင္းတြင္ ေရွ႕ဆက္ေလသည္။ ဤနိယာမမ်ားေအာက္တြင္ လူတို႔၏ မ်ိဳးဆက္မ်ား တစ္ဆက္ၿပီးတစ္ဆက္ ျဖစ္ေပၚေစၿပီး လူတို႔၏ မ်ိဳးဆက္ တစ္ဆက္ၿပီးတစ္ဆက္သည္ ထိုနိယာမမ်ား ေအာက္တြင္ ရွင္သန္ၾကၿပီး ျဖစ္သည္။ လူတို႔သည္ ရွင္သန္ျခင္းအတြက္ ဤစနစ္က်သည့္ ပတ္ဝန္းက်င္အျပင္၊ မ်ိဳးဆက္ တစ္ဆက္ၿပီးတစ္ဆက္အတြက္ ဘုရားသခင္ ဖန္ဆင္းခဲ့သည့္ မ်ားစြာေသာ အရာအားလုံးကို ေမြ႕ေလ်ာ္ၾကၿပီး ျဖစ္သည္။ ဤနိယာမအမ်ိဳးအစားမ်ားသည္ ပင္ကိုအားျဖင့္ ျဖစ္သည္ဟု ခံစားၾကၿပီး ယင္းတို႔ကို အထင္ေသးစြာ အေလးမမႈၾကေသာ္လည္း၊ ၎တို႔သည္ ဤနိယာမမ်ားကို ဘုရားသခင္က စီစဥ္ၫႊန္ၾကားေနသည္၊ ဤနိယာမမ်ားအေပၚ ဘုရားသခင္ အုပ္စိုးေနသည္ဆိုသည္ကို မခံစားႏိုင္ၾကေသာ္လည္း၊ မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစကာမူ ဘုရားသခင္သည္ ဤမေျပာင္းလဲသည့္အမႈတြင္ အၿမဲ ပါဝင္ပတ္သက္ေပသည္။ ဤမေျပာင္းလဲသည့္ အမႈတြင္ သူ၏ရည္႐ြယ္ခ်က္သည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ ရွင္သန္ျခင္းႏွင့္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္က ဆက္လက္ရွင္သန္ႏိုင္ဖို႔အလို႔ငွာ ျဖစ္ေပသည္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၂)၊ ဘုရားသခင္ကို သိကြၽမ္းျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍၊ အတုမရွိ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ (၉)

(၅၈၅) ဘုရားသခင္သည္ အရာခပ္သိမ္း၏ လည္ပတ္မႈကို အုပ္စိုးသည့္ စည္းမ်ဥ္းမ်ားကို အမိန္႔ေပးခ်ဳပ္ကိုင္သည္။ သူသည္ အရာခပ္သိမ္း၏ ဆက္လက္ရွင္သန္ႏိုင္ေရးကို အုပ္ခ်ဳပ္သည့္ စည္းမ်ဥ္းမ်ားကို ထိန္းခ်ဳပ္သည္။ သူသည္ အရာခပ္သိမ္းကို ေသေၾကပ်က္စီး မသြားေအာင္ သို႔မဟုတ္ ေပ်ာက္ကြယ္မသြားေအာင္ ထိန္းခ်ဳပ္ ထားၿပီး၊ အခ်င္းခ်င္း အားလည္းျဖည့္ၿပီး မွီလည္းမွီခိုေစသည္။ ထိုမွသာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ ဆက္လက္ရွင္သန္ႏိုင္မည္။ ထိုမွသာ သူတို႔သည္ ထိုသို႔ေသာ ပတ္ဝန္းက်င္မ်ိဳးတြင္ ဘုရားသခင္၏ လမ္းျပမႈေအာက္၌ ေနထိုင္ႏိုင္မည္။ ဘုရားသခင္သည္ ဤလည္ပတ္မႈစည္းမ်ဥ္းမ်ား၏ အရွင္သခင္ျဖစ္ၿပီး၊ မည္သူတစ္ဦး တစ္ေယာက္ကမွ် ၎တို႔ကို ၾကားဝင္ေႏွာင့္ယွက္ မရႏိုင္သကဲ့သို႔၊ ေျပာင္းလဲ၍မရႏိုင္ပါ။ ဘုရားသခင္ ကိုယ္တိုင္သာလွ်င္ ဤစည္းမ်ဥ္းမ်ားကို သိနားလည္ၿပီး သူကိုယ္တိုင္ကသာ ၎တို႔ကို စီမံခန္႔ခြဲသည္။ သစ္ပင္မ်ား မည္သည့္အခ်ိန္ အေညႇာက္ေပါက္မည္၊ မိုး မည္သည့္အခ်ိန္႐ြာမည္၊ ကမာၻေျမႀကီးက အပင္မ်ားကို ေရႏွင့္ အာဟာရ မည္မွ်ေပးမည္၊ မည္သည့္ရာသီတြင္ သစ္႐ြက္မ်ား ေႂကြက်မည္၊ မည္သည့္ရာသီတြင္ သစ္ပင္မ်ား အသီးသီးမည္၊ ေနေရာင္ျခည္က သစ္ပင္ကို အာဟာရမည္မွ်ေပးမည္၊ ေနေရာင္ျခည္၏ ေကြၽးေမြးခံလာရၿပီးေနာက္ သစ္ပင္မ်ားက မည္သည့္အရာကို ရွဴထုတ္ေပးမည္- ဤအရာမ်ားအားလုံးအား ဘုရားသခင္က အရာခပ္သိမ္းကို ဖန္ဆင္းခဲ့သည့္အခ်ိန္တြင္ မည္သူမွ် မခ်ိဳးေဖာက္ႏိုင္သည့္ စည္းမ်ဥ္းမ်ားအျဖစ္ သူႀကိဳတင္ ျပဌာန္း ထားခဲ့သည္။ အသက္ရွိသည္ျဖစ္ေစ၊ သို႔မဟုတ္ လူ႔အျမင္တြင္ အသက္မဲ့သည္ျဖစ္ေစ ဘုရားသခင္ဖန္ဆင္းခဲ့သည့္ အရာမ်ားမွာ သူ႔အေနျဖင့္ သူတို႔ကိုထိန္းခ်ဳပ္ၿပီး သူတို႔အေပၚ အုပ္စိုးသည့္ေနရာျဖစ္ေသာ သူ၏လက္ထဲတြင္ တည္ေနၾကသည္။ ဤစည္းမ်ဥ္းမ်ားကို မည္သူကမွ် မေျပာင္းလဲႏိုင္သကဲ့သို႔ မေဖာက္ဖ်က္ႏိုင္ပါ။ တစ္နည္းအားျဖင့္ ဘုရားသခင္က အရာခပ္သိမ္းကို ဖန္ဆင္းသည့္အခ်ိန္တြင္ သစ္ပင္သည္ ကမာၻေျမႀကီးမရွိဘဲ အျမစ္မ်ားႏွင့္ အေညႇာက္တို႔ကို ခ်မွတ္၍ မရႏိုင္သည့္အျပင္ မႀကီးထြားႏိုင္မည့္အေၾကာင္း၊ ကမာၻေျမႀကီးသည္ သစ္ပင္မ်ား မရွိလွ်င္ ေျခာက္ေသြ႕သြားမည့္အေၾကာင္း၊ သစ္ပင္သည္ ေက်းငွက္တို႔၏ နားခိုရာအိမ္ ျဖစ္လာသင့္ၿပီး ေလဒဏ္မွ သူတို႔ အကာအကြယ္ယူရမည့္ ေနရာျဖစ္လာမည့္အေၾကာင္း ႀကိဳတင္ ျပ႒ာန္းထားၿပီး ျဖစ္ခဲ့သည္။ သစ္ပင္တစ္ပင္က ေနေရာင္ျခည္ မရွိလွ်င္ ရွင္သန္ႏိုင္မည္ေလာ။ (မရွင္သန္ႏိုင္ပါ။) သစ္ပင္က ကမာၻေျမႀကီးႏွင့္သာလွ်င္လည္း မရွင္သန္ႏိုင္ပါ။ ဤအရာမ်ား အားလုံးမွာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အတြက္၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ ဆက္လက္ ရွင္သန္မႈအတြက္ ျဖစ္သည္။ လူသည္ သစ္ပင္မွ လတ္ဆတ္သည့္ ေလကို ရရွိၿပီး လူသည္ သစ္ပင္မွ ကာကြယ္ေပးထားသည့္ ကမာၻေျမႀကီးေပၚတြင္ ေနထိုင္ၾကရသည္။ လူသားသည္ ေနေရာင္ျခည္ သို႔မဟုတ္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ သက္ရွိအရာမ်ားမရွိဘဲ အသက္မရွင္ႏိုင္ပါ။ ဤဆက္ႏြယ္မႈမ်ားမွာ ရႈပ္ေထြးေသာ္လည္း အရာခပ္သိမ္းတို႔သည္ အခ်င္းခ်င္း ခြန္အားျဖည့္ေပးႏိုင္ရန္၊ အခ်င္းခ်င္း မွီခိုရန္ႏွင့္ အတူတကြ တည္ရွိရန္ အလို႔ငွာ ဘုရားသခင္က ၎တို႔ကိုအုပ္စိုးသည့္ စည္းမ်ဥ္းမ်ားအား ဖန္ဆင္းခဲ့သည္ကို သင္ အမွတ္ရဖို႔လိုသည္။ အျခားနည္းျဖင့္ ဆိုရေသာ္ သူဖန္ဆင္းခဲ့သည့္ အရာတစ္ခုစီတိုင္းတြင္ တန္ဖိုးႏွင့္ အေရးပါမႈတို႔ ရွိၾကသည္။ အကယ္၍ အရာတစ္ခုခုကို အေရးပါမႈမရွိဘဲ ဖန္ဆင္းခဲ့သည္ဆိုလွ်င္၊ ဘုရားသခင္က ၎ကို ေပ်ာက္ကြယ္ေစမည္ ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ အရာခပ္သိမ္းကို ေထာက္ပံ့ရန္ ဘုရားသခင္အသုံးျပဳသည့္ နည္းလမ္းမ်ားထဲက တစ္ခုပင္ျဖစ္သည္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၂)၊ ဘုရားသခင္ကို သိကြၽမ္းျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍၊ အတုမရွိ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ (၇)

(၅၈၆) ဘုရားသခင္သည္ အရာခပ္သိမ္းကို ဖန္ဆင္းခဲ့ခ်ိန္တြင္ ယင္းတို႔ကို ဟန္ခ်က္ညီေစရန္၊ ေတာင္မ်ားႏွင့္ အင္းအိုင္မ်ား၊ အပင္မ်ားႏွင့္ တိရစာၦန္မ်ိဳးစုံ၊ ငွက္မ်ားႏွင့္ ပိုးမႊားမ်ား၏ အသက္ရွင္သန္မႈ အေျခအေနမ်ားကို ဟန္ခ်က္ညီေစရန္ နည္းစနစ္ မ်ိဳးစုံကို အသုံးျပဳခဲ့သည္။ သူ၏ ရည္မွန္းခ်က္ ပန္းတိုင္မွာ သူထူေထာင္ခဲ့သည့္ နိယာမမ်ားေအာက္တြင္ သက္ရွိသတၱဝါ မ်ိဳးစုံကို ရွင္သန္ေနထိုင္ၿပီး ပြားမ်ားခြင့္ေပးရန္ ျဖစ္သည္။ ဖန္ဆင္းျခင္း အရာမ်ားထဲမွ မည္သည့္အရာမွ် ဤနိယာမမ်ား၏ အျပင္ဘက္သို႔ သြား၍ မရႏိုင္သကဲ့သို႔၊ ဤနိယာမမ်ားကို ခ်ိဳးေဖာက္၍ မရႏိုင္ေပ။ ဤအေျခခံ ပတ္ဝန္းက်င္ အမ်ိဳးအစား အတြင္းတြင္သာ လူသားမ်ားသည္ မ်ိဳးဆက္ တစ္ဆက္ၿပီးတစ္ဆက္ ေဘးကင္းစြာႏွင့္ ပြားမ်ားစြာ ရွင္သန္ႏိုင္ေပသည္။ မည္သည့္ သက္ရွိသတၱဝါမဆိုသည္ ဘုရားသခင္ ထူေထာင္ထားသည့္ အေရအတြက္ သို႔မဟုတ္ နယ္ပယ္ကို ေက်ာ္သြားပါက၊ သို႔မဟုတ္ သူ ခ်မွတ္သည့္ ႀကီးထြားမႈႏႈန္း၊ မ်ိဳးပြားမႈ အႀကိမ္ေရ သို႔မဟုတ္ အေရအတြက္ကို ေက်ာ္လြန္ပါက၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ ရွင္သန္မႈ အတြက္ ပတ္ဝန္းက်င္သည္ ပ်က္စီးမႈ အဆင့္အမ်ိဳးမ်ိဳးကို ခံစားရပါေပမည္။ ၿပီးလွ်င္ တစ္ခ်ိန္တည္းတြင္၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ ရွင္သန္မႈသည္ ၿခိမ္းေျခာက္ ခံရေပမည္။ သက္ရွိသတၱဝါ အမ်ိဳးအစား တစ္ခုက အေရအတြက္ အလြန္မ်ားလွ်င္၊ လူမ်ား၏ အစားအစာကို လုယက္လိမ့္မည္၊ လူမ်ား၏ ေရ အရင္းအျမစ္မ်ားကို ဖ်က္ဆီးလိမ့္မည္ ျဖစ္ၿပီး၊ ၎တို႔၏ ေမြးရပ္ေျမမ်ားကို ဖ်က္ဆီးၾကလိမ့္မည္။ ထိုသို႔ျဖင့္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ မ်ိဳးပြားမႈ သို႔မဟုတ္ ရွင္သန္မႈ အေျခအေနသည္ ခ်က္ခ်င္း ထိခိုက္ခံရေပမည္။...သက္ရွိသတၱဝါမ်ား၏ အမ်ိဳးအစားတစ္မ်ိဳးသာ သို႔မဟုတ္ အမ်ိဳးအစား အခ်ိဳ႕သည္ ၎တို႔၏သင့္ေတာ္သည့္ အေရအတြက္ကို ေက်ာ္လြန္သြားပါက၊ ရွင္သန္မႈအတြက္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ ေနရာအတြင္းရွိ ေလ၊ အပူခ်ိန္၊ အစိုဓာတ္ႏွင့္ ေလထု ဖြဲ႕စည္းမႈပင္လွ်င္ အဆိပ္သင့္လိမ့္မည္ျဖစ္ၿပီး အဆင့္အမ်ိဳးမ်ိဳးအထိ ဖ်က္ဆီးခံရလိမ့္မည္။ ဤအေျခအေနမ်ားေအာက္တြင္၊ လူသားတို႔၏ ရွင္သန္မႈႏွင့္ ကံၾကမၼာသည္ ဤေဂဟစနစ္ဆိုင္ရာ အေၾကာင္းရင္းမ်ားက ျဖစ္ေပၚေစသည့္ ၿခိမ္းေျခာက္မႈမ်ားကိုလည္း ခံရလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဤဟန္ခ်က္ညီမႈမ်ား ဆုံးရႈံးသြားပါက၊ လူတို႔ အသက္ရွဴသည့္ေလသည္ ပ်က္စီးလိမ့္မည္၊ ၎တို႔ေသာက္သည့္ေရ ညစ္ညမ္းလိမ့္မည္ ျဖစ္ကာ၊ ၎တို႔လိုအပ္သည့္ အပူခ်ိန္သည္လည္း ေျပာင္းလဲသြားလိမ့္မည္ ျဖစ္ကာ၊ အဆင့္အမ်ိဳးမ်ိဳးထိ ထိခိုက္ခံရေပလိမ့္မည္။ ထိုအရာျဖစ္ပါက လူသားမ်ိဳးႏြယ္ႏွင့္ ပင္ကိုအားျဖင့္ သက္ဆိုင္သည့္ ရွင္သန္မႈအတြက္ ပတ္ဝန္းက်င္မ်ားသည္ အလြန္ ႀကီးမားသည့္ ထိခိုက္မႈမ်ားႏွင့္ စိန္ေခၚမႈမ်ားကို ခံရလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ လူသားတို႔၏ ရွင္သန္မႈအတြက္ အေျခခံ ပတ္ဝန္းက်င္ ဖ်က္ဆီးခံရၿပီးျဖစ္သည့္ ဤျဖစ္ရပ္မ်ိဳးတြင္၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ ကံၾကမၼာႏွင့္ ေရွ႕ေရးသည္ မည္သည့္အရာ ျဖစ္မည္နည္း။ ဤသည္မွာ အလြန္ အေရးႀကီးသည့္ ျပႆနာ တစ္ခု ျဖစ္သည္။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အတြက္ ဖန္ဆင္းျခင္း အရာအသီးသီးသည္ မည္သည့္ အေၾကာင္းရင္းအတြက္ တည္ရွိရသည္၊ သူ ဖန္ဆင္းခဲ့သည့္ အမႈအရာ အမ်ိဳးအစားတိုင္းက မည္သည့္ အခန္းက႑ ရွိၾကသည္၊ အမႈအရာ အသီးသီးက လူသားမ်ိဳးႏြယ္အေပၚ မည္သည့္ သက္ေရာက္မႈမ်ိဳးရွိၿပီး၊ မည္သည့္ အဆင့္ထိ ယင္းက လူသားမ်ိဳးႏြယ္အတြက္ အက်ိဳးျပဳသည္ကို ဘုရားသခင္ သိသည့္အတြက္ေၾကာင့္၊ ဘုရားသခင္၏ စိတ္ႏွလုံးထဲတြင္ ဤအရာ အားလုံးအတြက္ အစီအစဥ္ တစ္ခုရွိၿပီး သူ ဖန္ဆင္းခဲ့သည့္ အမႈအရာ အားလုံး၏ သြင္ျပင္လကၡဏာ တစ္ခုစီတိုင္းကို သူ စီမံေသာေၾကာင့္၊ ယင္းမွာ သူ လုပ္ေဆာင္သည့္ အမႈအရာ တစ္ခုစီတိုင္းသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အတြက္ အလြန္ အေရးႀကီးရသည့္ အေၾကာင္းရင္း ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ယခုမွစ၍၊ ဘုရားသခင္၏ ဖန္ဆင္းျခင္း အရာအားလုံးထဲတြင္ ေဂဟစနစ္ဆိုင္ရာ ျဖစ္ရပ္အခ်ိဳ႕ သို႔မဟုတ္ ဘုရားသခင္၏ ဖန္ဆင္းျခင္း အရာမ်ားထဲတြင္ သဘာဝနိယာမ အခ်ိဳ႕ အလုပ္လုပ္သည္ကို သင္ သတိျပဳမိသည့္အခါတိုင္းတြင္၊ ဘုရားသခင္ ဖန္ဆင္းခဲ့သည့္ အရာ တစ္ခုစီတိုင္း၏ လိုအပ္မႈႏွင့္ပတ္သက္၍ သင္သည္ သံသယျဖစ္လိမ့္မည္ မဟုတ္ေတာ့ေပ။ အရာခပ္သိမ္းႏွင့္ဆိုင္သည့္ ဘုရားသခင္၏ စီမံခန္႔ခြဲမႈမ်ားႏွင့္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အတြက္ သူ၏ ေထာက္ပံ့ျခင္း နည္းလမ္း အမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔ကို ထင္ရာျမင္ရာ ေဝဖန္အကဲျဖတ္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ရန္ မသိနားမလည္သည့္ စကားမ်ားကို သင္ အသုံးျပဳေတာ့မည္ မဟုတ္ေပ။ သူ၏ ဖန္ဆင္းျခင္း အရာအားလုံးအတြက္ ဘုရားသခင္၏ နိယာမမ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍ ထင္ရာျမင္ရာ ေကာက္ခ်က္ခ်ျခင္းမ်ားလည္း သင္ ျပဳလိမ့္မည္ မဟုတ္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၂)၊ ဘုရားသခင္ကို သိကြၽမ္းျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍၊ အတုမရွိ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ (၉)

(၅၈၇) အကယ္၍ ဖန္ဆင္းျခင္း အရာခပ္သိမ္းသည္ ၎တို႔၏ ကိုယ္ပိုင္ နိယာမမ်ား ဆုံးရႈံးခဲ့လွ်င္၊ ၎တို႔သည္ တည္ရွိေတာ့မည္ မဟုတ္ေပ။ အကယ္၍ အရာခပ္သိမ္း၏ နိယာမမ်ားသည္ ဆုံးရႈံးသြားပါက၊ အရာခပ္သိမ္းထဲတြင္ ရွိသည့္ သက္ရွိသတၱဝါတို႔သည္ ေရွ႕ဆက္ႏိုင္မည္ မဟုတ္ေတာ့ေပ။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္လည္း ရွင္သန္မႈအတြက္ ၎တို႔ မွီခိုရသည့္ ၎တို႔၏ပတ္ဝန္းက်င္ကို ဆုံးရႈံးသြားမည္ ျဖစ္သည္။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ ဤအရာအားလုံး ဆုံးရႈံးသြားပါက၊ ၎တို႔ ရွင္သန္ေနၾကၿပီးသည့္အတိုင္း မ်ိဳးဆက္မ်ား တစ္ဆက္ၿပီး တစ္ဆက္ ရွင္သန္ကာ ပြားမ်ားဖို႔ ဆက္လက္ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ၾကမည္ မဟုတ္ေပ။ ယခုအခ်ိန္ထိ လူသားမ်ား ရွင္သန္ၿပီးျဖစ္သည့္ အေၾကာင္းရင္းမွာ ဘုရားသခင္သည္ ၎တို႔ကို ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ရန္၊ မတူညီေသာ နည္းလမ္းမ်ားျဖင့္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ရန္ ဖန္ဆင္းျခင္း အရာခပ္သိမ္းအား ေထာက္ပံ့ေပးထားၿပီး ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ ယခုအခ်ိန္ထိ၊ မ်က္ေမွာက္ေခတ္ အထိ ရွင္သန္ၿပီးျဖစ္သည္မွာ ဘုရားသခင္သည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို မတူညီသည့္ နည္းလမ္းမ်ားျဖင့္ ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ ေသာေၾကာင့္သာ ျဖစ္သည္။ သင့္ေလ်ာ္ၿပီး သဘာဝ နိယာမမ်ားက ေကာင္းမြန္သည့္ အစီအစဥ္ျဖင့္ ရွိၾကသည့္ ရွင္သန္မႈအတြက္ သတ္မွတ္ထားေသာ ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခုျဖင့္၊ ကမာၻေျမ၏ မတူညီေသာ လူအမ်ိဳးအစားအားလုံး၊ မတူညီေသာ လူမ်ိဳးစုအားလုံးသည္ သူတို႔၏ ကိုယ္ပိုင္ ျပ႒ာန္းထားသည့္ နယ္ေျမမ်ားအတြင္းတြင္ ရွင္သန္ႏိုင္ၾကေလသည္။ ယင္းတို႔ကို ခ်မွတ္ထားသည္မွာ ဘုရားသခင္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္၊ ဤနယ္ေျမမ်ား သို႔မဟုတ္ နယ္နိမိတ္မ်ားကို မည္သူမွ် ေက်ာ္မသြားႏိုင္ေပ။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၂)၊ ဘုရားသခင္ကို သိကြၽမ္းျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍၊ အတုမရွိ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ (၉)

(၅၈၈) ဝိညာဥ္ေလာကသည္ အေရးႀကီးေသာေနရာတစ္ခု၊ ႐ုပ္ဝတၳဳေလာကႏွင့္ ကြဲျပားေသာေနရာ တစ္ခု ျဖစ္သည္။ ယင္းသည္ အေရးႀကီးသည္ဟု ငါအဘယ္ေၾကာင့္ ေျပာသနည္း။ ဤအရာကို ငါတို႔ အေသးစိတ္ ေဆြးေႏြးၾကမည္။ ဝိညာဥ္ေလာက၏ တည္ရွိျခင္းသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ ႐ုပ္ဝတၳဳေလာကႏွင့္ ခြဲျခား၍မရေအာင္ ဆက္စပ္ေနသည္။ ယင္းသည္ အရာခပ္သိမ္းအေပၚ ဘုရားသခင္၏ အုပ္စိုးမႈထဲက လူသား၏ ရွင္ျခင္းႏွင့္ ေသျခင္းသံသရာတြင္ အဓိကအခန္းက႑တစ္ခုကို ေဆာင္႐ြက္သည္။ ဤသည္မွာ ယင္း၏အခန္းက႑ျဖစ္ၿပီး၊ ဤသည္မွာ ယင္း၏တည္ရွိျခင္းက အေရးႀကီးရသည့္ အေၾကာင္းရင္းမ်ားထဲမွ တစ္ခုျဖစ္သည္။ ယင္းသည္ အာ႐ုံငါးပါးအဖို႔ မသိသာေသာေနရာတစ္ခုျဖစ္ေသာေၾကာင့္၊ ဝိညာဥ္ေလာက တည္ရွိသည္၊ မတည္ရွိသည္ကို မည္သူမွ် တိက်စြာ အကဲမျဖတ္ႏိုင္ေပ။ ယင္း၏ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ အင္အားမ်ားသည္ လူသား တည္ရွိမႈႏွင့္ အတြင္းက်က် ဆက္စပ္ေနသည္၊ ယင္း၏ အက်ိဳးဆက္အေနျဖင့္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ အသက္တာ စနစ္က်မႈသည္ ဝိညာဥ္ေလာကအားျဖင့္ ႀကီးမားစြာ လႊမ္းမိုး ခံရေလသည္။ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ ပါဝင္သေလာ မပါဝင္သေလာ။ ပါဝင္ပါသည္။ ဤအရာကို ငါေျပာေသာအခါ၊ ဤအေၾကာင္းအရာကို ငါအဘယ္ေၾကာင့္ ေဆြးေႏြးေနသည္ကို သင္တို႔နားလည္ၾက၏။ ယင္းမွာ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ယင္းသည္ ဘုရားသခင္၏ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာအျပင္၊ သူ၏စီမံအုပ္ခ်ဳပ္မႈတို႔ႏွင့္ သက္ဆိုင္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ လူတို႔အဖို႔ ျမင္၍မရႏိုင္သည့္- ဤကဲ့သို႔ေသာ ေလာကတစ္ခုတြင္၊ ယင္း၏ ေကာင္းကင္ဘုံႏွင့္ဆိုင္ေသာ အမိန္႔ျပန္တမ္း၊ အမိန္႔ႏွင့္ စီမံအုပ္ခ်ဳပ္မႈစနစ္တို႔သည္ ႐ုပ္ဝတၳဳေလာကႏွင့္ဆိုင္ေသာ မည္သည့္ႏိုင္ငံမဆို၏ ဥပေဒမ်ားႏွင့္ စနစ္တိုင္းထက္ မ်ားစြာသာလြန္ၿပီး၊ ဤေလာက၌ အသက္ရွိေနသည့္ မည္သည့္သတၱဝါကမွ် ယင္းတို႔ကို ဆန္႔က်င္ဝံ့မည္မဟုတ္ သို႔မဟုတ္ ခ်ိဳးေဖာက္ဝံ့မည္ မဟုတ္ေပ။ ဤအရာက ဘုရားသခင္၏ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာႏွင့္ စီမံအုပ္ခ်ဳပ္မႈတို႔ႏွင့္ ဆက္စပ္သေလာ။ ဝိညာဥ္ေလာကတြင္၊ ရွင္းလင္းသည့္ စီမံအုပ္ခ်ဳပ္မႈဆိုင္ရာ အမိန္႔မ်ား၊ ရွင္းလင္းသည့္ ေကာင္းကင္ဘုံႏွင့္ဆိုင္ေသာ အမိန္႔ျပန္တမ္းမ်ားႏွင့္ ရွင္းလင္းေသာ ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ား ရွိ၏။ ကြဲျပားေသာအဆင့္မ်ားႏွင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ နယ္ပယ္မ်ားတြင္၊ အေႁခြအရံမ်ားသည္ ေကာင္းကင္ဘုံႏွင့္ သက္ဆိုင္ေသာ အမိန္႔ျပန္တမ္းတစ္ရပ္ကို ခ်ိဳးေဖာက္ျခင္း၏အက်ိဳးဆက္က မည္သည့္အရာျဖစ္သည္ကို ၎တို႔သိၾကသည့္အတြက္၊ ၎တို႔၏တာဝန္မ်ားကို တင္းက်ပ္စြာ လိုက္နာေစာင့္ထိန္းၾကၿပီး စည္းမ်ဥ္းႏွင့္ စည္းကမ္းမ်ားကို လိုက္နာၾကသည္။ ဘုရားသခင္က ဆိုးယုတ္သူကို မည္သို႔ အျပစ္ေပးၿပီး၊ ေကာင္းသူကို မည္သို႔ ဆုလာဘ္ခ်ီးျမႇင့္သည္၊ ၿပီးလွ်င္ အရာခပ္သိမ္းအေပၚ သူ မည္သို႔စီမံအုပ္ခ်ဳပ္ကာ အုပ္စိုးသည္ကို ၎တို႔ ရွင္းလင္းစြာသိၾကေလသည္။ ထို႔အျပင္ သူသည္ ေကာင္းကင္ဘုံႏွင့္သက္ဆိုင္ေသာ အမိန္႔ျပန္တမ္းမ်ားႏွင့္ ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားကို မည္သို႔ ေဆာင္႐ြက္သည္ကို ၎တို႔ ရွင္းလင္းစြာ ျမင္ၾကေလသည္။ ဤသည္တို႔သည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္တို႔ ေနထိုင္ေသာ ႐ုပ္ဝတၳဳေလာကႏွင့္ ကြဲျပားသေလာ။ ဧကန္အမွန္ ႀကီးမားစြာ ကြဲျပားေပသည္။ ဝိညာဥ္ေလာကသည္ ႐ုပ္ဝတၳဳေလာကႏွင့္ လုံးဝကြဲျပားေသာ ေလာကတစ္ခုျဖစ္၏။ ေကာင္းကင္ဘုံႏွင့္ သက္ဆိုင္ေသာ အမိန္႔ျပန္တမ္းမ်ားႏွင့္ ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ား ရွိသည့္အတြက္၊ ဤအရာက ဘုရားသခင္၏ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ၊ စီမံအုပ္ခ်ဳပ္မႈ၊ ထို႔အျပင္ သူ၏စိတ္သေဘာထားအျပင္၊ သူ၏ အရာအားလုံးႏွင့္ ျဖစ္ျခင္းတို႔ကို ၿခဳံငုံေပသည္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၂)၊ ဘုရားသခင္ကို သိကြၽမ္းျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍၊ အတုမရွိ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ (၁၀)

(၅၈၉) ဘုရားသခင္သည္ ဝိညာဥ္ေလာကတြင္ ေကာင္းကင္ဘုံႏွင့္သက္ဆိုင္ေသာ အမိန္႔ျပန္တမ္းမ်ား၊ အမိန္႔မ်ားႏွင့္ စနစ္မ်ား အမ်ိဳးမ်ိဳးကို ထူေထာင္ၿပီးျဖစ္ကာ၊ ဤအရာမ်ားကို ေၾကာျငာၿပီးသည္ႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္နက္၊ ယင္းတို႔ကို ဘုရားသခင္ သတ္မွတ္ထားသည့္အတိုင္း ဝိညာဥ္ေလာကရွိ တရားဝင္ ရာထူးအမ်ိဳးမ်ိဳးတြင္ ရွိေသာ သတၱဝါမ်ားက အလြန္တင္းက်ပ္စြာ ေဆာင္႐ြက္ၾကၿပီး၊ ယင္းတို႔ကို မည္သူကမွ် မခ်ိဳးေဖာက္ဝံ့ၾကေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ လူ႔ေလာကရွိ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ ရွင္ျခင္းႏွင့္ေသျခင္း သံသရာ၌၊ တစ္စုံတစ္ဦးသည္ တိရစာၦန္တစ္ေကာင္အျဖစ္ ဝင္စားသည္ျဖစ္ေစ၊ လူသားတစ္ဦးအျဖစ္ ဝင္စားသည္ျဖစ္ေစ၊ ႏွစ္ခုလုံးအတြက္ ဥပေဒမ်ားရွိ၏။ ဤဥပေဒမ်ားသည္ ဘုရားသခင္ထံမွ လာေသာေၾကာင့္၊ မည္သူမွ် မခ်ိဳးေဖာက္ဝံ့ၾကသကဲ့သို႔ မည္သူမွ် ခ်ိဳးေဖာက္ႏိုင္ျခင္းလည္း မရွိေပ။ လူတို႔ ျမင္ရသည့္ ႐ုပ္ဝတၳဳေလာကသည္ ပုံမွန္ျဖစ္ကာ စနစ္တက် ရွိသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ ဤအခ်ဳပ္အျခာ အာဏာေၾကာင့္ႏွင့္ ထိုသို႔ေသာ ဥပေဒမ်ား တည္ရွိေသာေၾကာင့္သာ ျဖစ္သည္။ လူသားမ်ားသည္ ၎တို႔အဖို႔ လုံးဝ ျမင္၍မရႏိုင္သည့္ အျခားေလာကႏွင့္အတူ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ အတူယွဥ္တြဲ တည္ရွိႏိုင္ၿပီး ယင္းႏွင့္အတူ သဟဇာတျဖစ္စြာ အသက္ရွင္ႏိုင္သည္မွာ ဘုရားသခင္၏ ဤအခ်ဳပ္အျခာ အာဏာေၾကာင့္သာ ျဖစ္သည္- ထိုအရာအားလုံးကို ဘုရားသခင္၏ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာမွ ခြဲျခား၍မရႏိုင္ေပ။ လူတစ္ဦး၏ ေသြးသားဘဝ ေသဆုံးၿပီးေနာက္၊ ဝိညာဥ္သည္ အသက္ရွိဆဲျဖစ္ၿပီး၊ ထို႔ေၾကာင့္ ယင္းသည္ ဘုရားသခင္၏ စီမံအုပ္ခ်ဳပ္မႈေအာက္တြင္ မရွိပါက၊ မည္သည့္အရာ ျဖစ္မည္နည္း။ ထိုဝိညာဥ္သည္ ေနရာတိုင္းကို က်ဴးေက်ာ္ ဝင္ေရာက္ရင္း၊ ေနရာအႏွံ႔ သြားလာမည္ျဖစ္ကာ၊ လူ႔ေလာကရွိ သက္ရွိအရာမ်ားကိုပင္ အႏၲရာယ္ေပးလိမ့္မည္။ ထိုသို႔ေသာ အႏၲရာယ္သည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အေပၚတြင္သာမက၊ အပင္မ်ားႏွင့္ တိရစာၦန္မ်ားအေပၚလည္း အႏၲရာယ္ျပဳႏိုင္ေပမည္- သို႔ေသာ္ ပထမဆုံး အႏၲရာယ္ျပဳခံရမည္မွာ လူတို႔ ျဖစ္ေပမည္။ ဤသည္သာ ျဖစ္ခဲ့ပါက- ထိုသို႔ေသာ ဝိညာဥ္တစ္ခုသည္ စီမံအုပ္ခ်ဳပ္မႈ မရွိဘဲ၊ လူတို႔ကို အစစ္အမွန္ အႏၲရာယ္ျပဳကာ ဆိုးညစ္သည့္ အရာမ်ားကို အမွန္တကယ္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ပါက- ဝိညာဥ္ေလာကတြင္လည္း ဤဝိညာဥ္သည္ သင့္တင့္ေလ်ာက္ပတ္စြာ ကိုင္တြယ္ျခင္းခံရလိမ့္မည္။ အမႈအရာမ်ားသည္ ဆိုး႐ြားခဲ့ပါက၊ ထိုဝိညာဥ္သည္ မၾကာခင္ တည္ရွိေတာ့မည္ မဟုတ္သကဲ့သို႔၊ ဖ်က္ဆီးျခင္းခံရေပမည္။ ျဖစ္ႏိုင္ပါက၊ ယင္းကို တစ္ေနရာရာတြင္ ထားရွိမည္ျဖစ္ၿပီး၊ ထို႔ေနာက္ ျပန္ဝင္စားေစလိမ့္မည္။ ဆိုလိုသည္မွာ ဝိညာဥ္အမ်ိဳးမ်ိဳးႏွင့္ဆိုင္သည့္ ဝိညာဥ္ေလာက၏ စီမံအုပ္ခ်ဳပ္မႈကို အဆင့္မ်ားႏွင့္ စည္းမ်ဥ္းမ်ားႏွင့္အညီ ၫႊန္ၾကားကာ ေဆာင္႐ြက္ေပသည္။ လူသား၏ ႐ုပ္ဝတၳဳေလာကသည္ ပရမ္းပတာ ျဖစ္ျခင္းထဲသို႔ မက်ေရာက္သည္မွာ၊ ႐ုပ္ဝတၳဳေလာက၏ လူသားမ်ားသည္ ပုံမွန္စိတ္ေနစိတ္ထား၊ ပုံမွန္ ဆင္ျခင္တုံတရားႏွင့္ စနစ္တက်ရွိေသာ ေသြးသားဘဝကို ပိုင္ဆိုင္သည္မွာ ထိုသို႔ေသာ စီမံအုပ္ခ်ဳပ္မႈေၾကာင့္သာ ျဖစ္သည္။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ ထိုသို႔ေသာ သာမန္ဘဝတစ္ခု ရွိသည့္ေနာက္တြင္သာ ဇာတိပကတိ၌ အသက္ရွင္သူတို႔သည္ ဆက္လက္ ရွင္သန္ႏိုင္လိမ့္မည္ျဖစ္ၿပီး၊ မ်ိဳးဆက္မ်ားတစ္ေလွ်ာက္ မ်ိဳးပြားႏိုင္လိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၂)၊ ဘုရားသခင္ကို သိကြၽမ္းျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍၊ အတုမရွိ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ (၁၀)

(၅၉၀) သက္ရွိသတၱဝါတစ္ခု၏ ေသဆုံးျခင္းသည္- ႐ုပ္ခႏၶာအသက္ အဆုံးသတ္ျခင္းသည္- ထိုသက္ရွိသတၱဝါသည္ ႐ုပ္ဝတၳဳေလာကမွ ဝိညာဥ္ေလာကထဲသို႔ ကူးေျပာင္းၿပီးျဖစ္သည္ကို ၫႊန္ျပသည္၊ အသစ္ေသာ ႐ုပ္ခႏၶာအသက္၏ ေမြးဖြားျခင္းမွာမူ သက္ရွိသတၱဝါ တစ္ခုသည္ ဝိညာဥ္ေလာကမွ ႐ုပ္ဝတၳဳေလာကသို႔ ေရာက္လာၿပီးျဖစ္ကာ ၎၏အခန္းက႑ကို စတင္တာဝန္ယူကာ ေဆာင္႐ြက္သည္ကို ၫႊန္ျပေပသည္။ ယင္းသည္ သတၱဝါတစ္ခု၏ ထြက္ခြာျခင္းျဖစ္ေစ ေရာက္ရွိျခင္းျဖစ္ေစ၊ ႏွစ္ခုလုံးသည္ ဝိညာဥ္ေလာက၏အလုပ္မွ ခြဲျခား၍မရေပ။ တစ္စုံတစ္ဦးသည္ ႐ုပ္ဝတၳဳေလာကထဲသို႔ ေရာက္လာသည့္အခ်ိန္တြင္၊ မည္သည့္ မိသားစုသို႔ ထိုလူ သြားမည္၊ ၎တို႔ဆိုက္ေရာက္မည့္ ေခတ္၊ ၎တို႔ဆိုက္ေရာက္မည့္အခ်ိန္ႏွင့္ ၎တို႔ေဆာင္႐ြက္မည့္ အခန္းက႑အဖို႔၊ ဝိညာဥ္ေလာကတြင္ ဘုရားသခင္က သင့္ေတာ္သည့္ အစီအမံမ်ားႏွင့္ ခ်မွတ္ခ်က္မ်ား ေဖာ္ေဆာင္ထား ႏွင့္ၿပီး ျဖစ္သည္။ ထို႔သို႔ျဖင့္ ဤလူ၏အသက္တာတစ္ခုလုံး- ၎တို႔ လုပ္ေဆာင္သည့္အရာမ်ားႏွင့္ ၎တို႔ ေလွ်ာက္လွမ္းသည့္ လမ္းေၾကာင္းမ်ားသည္- ေသြဖည္မႈ စိုးစဥ္းမွ်မရွိဘဲ ဝိညာဥ္ေလာကတြင္ ျပဌန္းထားသည့္ အစီအစဥ္မ်ားအတိုင္း ေရွ႕ဆက္လိမ့္မည္။ ထို႔အျပင္ ႐ုပ္ခႏၶာအသက္ အဆုံးသတ္သည့္အခ်ိန္ႏွင့္ ယင္းအဆုံးသတ္သည့္ ပုံစံႏွင့္ ေနရာတို႔သည္ ဝိညာဥ္ေလာကအဖို႔ ရွင္းလင္းသိသာကာ ထိုးထြင္းသိျမင္ႏိုင္ေပသည္။ ဘုရားသခင္သည္ ႐ုပ္ဝတၳဳေလာကကို အုပ္စိုးၿပီး၊ ဝိညာဥ္ေလာကကိုလည္း အုပ္စိုးကာ၊ သူသည္ ဝိညာဥ္တစ္ပါး၏ ပုံမွန္ ရွင္ျခင္းႏွင့္ေသျခင္း သံသရာကို ေႏွာင့္ေႏွးေစမည္ မဟုတ္သကဲ့သို႔၊ ထိုသံသရာႏွင့္ဆိုင္သည့္ အစီအစဥ္မ်ားတြင္ မည္သည့္ အမွားမ်ားမွ် က်ဴးလြန္ႏိုင္မည္ မဟုတ္ေပ။ ဝိညာဥ္ေလာက၏ တရားဝင္ရာထူးမ်ား၌ ရွိသည့္ အေစာင့္အသီးသီးသည္ ဘုရားသခင္၏ ၫႊန္ၾကားခ်က္မ်ား၊ စည္းမ်ဥ္းမ်ားႏွင့္အညီ ၎တို႔၏ တာဝန္တစ္ခုခ်င္းစီကို ထမ္းေဆာင္ကာ ၎တို႔ လုပ္သင့္ေသာ အရာမ်ားကို လုပ္ၾကေပမည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ေလာကတြင္၊ လူသားက ရႈျမင္ရသည့္ ႐ုပ္ဝတၳဳ ျဖစ္စဥ္တိုင္းသည္ စနစ္တက်ရွိၿပီး၊ ပရမ္းပတာမ်ား မပါရွိေပ။ ဤအရာအားလုံးမွာ ဘုရားသခင္၏ အရာခပ္သိမ္းအေပၚ စနစ္တက် အုပ္ခ်ဳပ္မႈေၾကာင့္အျပင္၊ သူ၏ ၾသဇာအာဏာသည္ အရာခပ္သိမ္းအေပၚ အုပ္စိုးသည္ဆိုသည့္ အခ်က္ေၾကာင့္လည္း ျဖစ္သည္။ သူ၏ အုပ္စိုးမႈတြင္ လူသားမ်ား ေနထိုင္သည့္ ႐ုပ္ဝတၳဳေလာက ပါဝင္သည့္အျပင္၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ ေနာက္ကြယ္ရွိ မျမင္ႏိုင္ေသာ ဝိညာဥ္ေလာကလည္း ပါဝင္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ လူသားမ်ားသည္ ေကာင္းမြန္ေသာဘဝ ရွိလိုၿပီး ေကာင္းမြန္ေသာ ပတ္ဝန္းက်င္မ်ားတြင္ ေနထိုင္ရန္ ေမွ်ာ္လင့္ပါက၊ ျမင္၍ရႏိုင္သည့္ ႐ုပ္ဝတၳဳ ေလာကတစ္ခုလုံးျဖင့္ ေထာက္ပံ့ေပး ခံရျခင္းအျပင္၊ ၎တို႔ကို မည္သူမွ် မျမင္ႏိုင္သည့္၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကိုယ္စား သက္ရွိသတၱဝါတိုင္းကို အုပ္ခ်ဳပ္ကာ စနစ္တက်ရွိသည့္ ဝိညာဥ္ေလာကျဖင့္လည္း ေထာက္ပံ့ေပးရမည္ ျဖစ္သည္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၂)၊ ဘုရားသခင္ကို သိကြၽမ္းျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍၊ အတုမရွိ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ (၁၀)

(၅၉၁) ကမာၻႀကီးထဲသို႔ သင္ငိုယိုကာ ေရာက္ရွိလာသည့္အခ်ိန္မွစ၍ သင္သည္ သင္၏တာဝန္ကို စတင္ျဖည့္ဆည္းရေပေတာ့သည္။ ဘုရားသခင္၏ အစီအစဥ္ႏွင့္ သူ၏ခ်မွတ္ဆုံးျဖတ္မႈအတြက္ သင္၏က႑ကို သင္ေဆာင္႐ြက္ၿပီး သင့္ဘဝ၏ ခရီးစဥ္ကို စတင္ရေတာ့သည္။ သင့္ေနာက္ေၾကာင္းႏွင့္ သင့္ေရွ႕ဆက္ခရီးတို႔ မည္သို႔ပင္ ျဖစ္ေနေစကာမူ မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကမွ် ေကာင္းကင္ဘုံ၏ စီစဥ္ၫႊန္ၾကားမႈမ်ားႏွင့္ စီစဥ္ျခင္းမ်ားကို မေရွာင္ႏိုင္သကဲ့သို႔၊ မိမိကံတရားကို ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္သူလည္း မရွိေပ၊ အေၾကာင္းမွာ အရာခပ္သိမ္းကို အုပ္စိုးေတာ္မူေသာ ဘုရားသခင္တစ္ပါး တည္းသာလွ်င္ ထိုသို႔ေသာအရာမ်ားကို လုပ္ႏိုင္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ လူသားစတင္ျဖစ္တည္လာသည့္ေန႔မွစကာ ဘုရားသခင္သည္ စၾကဝဠာကို စီမံခန္႔ခြဲလ်က္၊ အရာအားလုံးအတြက္ ေျပာင္းလဲမႈ စည္းမ်ဥ္းမ်ားႏွင့္ ၎တို႔ေ႐ြ႕လ်ားသည့္ လမ္းေၾကာင္းကို လမ္းၫႊန္ျပသေပးလ်က္ ဤကဲ့သို႔ အမႈျပဳလာခဲ့သည္။ ခပ္သိမ္းေသာ အရာမ်ားနည္းတူ လူသားသည္ ဘုရားသခင္ထံမွ ခ်ိဳၿမိန္သာယာမႈ၊ မိုးေရႏွင့္ ႏွင္းစက္ႏွင္းေပါက္တို႔၏ အာဟာရေပးမႈကို တိတ္တဆိတ္ႏွင့္ အမႈမဲ့အမွတ္မဲ့ ရရွိေနသည္၊ ခပ္သိမ္းေသာအရာမ်ားနည္းတူ လူသားသည္ ဘုရားသခင္၏လက္ေတာ္၏ စီစဥ္ၫႊန္ၾကားမႈေအာက္တြင္ အမႈမဲ့အမွတ္မဲ့ ေနထိုင္လ်က္ရွိသည္။ လူသား၏ ႏွလုံးသားႏွင့္ စိတ္ဝိညာဥ္ကို ဘုရားသခင္သည္ လက္၌ကိုင္ေဆာင္ထားၿပီး၊ လူသား၏ ဘဝတစ္ခုလုံးကို ဘုရားသခင္သည္ သူ၏မ်က္လုံးမ်ားျဖင့္ ၾကည့္ရႈလ်က္ရွိသည္။ သင္သည္ ဤအခ်က္ကို ယုံသည္ျဖစ္ေစ၊ မယုံသည္ျဖစ္ေစ၊ သက္ရွိျဖစ္ျဖစ္၊ သက္မဲ့ျဖစ္ျဖစ္ အရာအားလုံးသည္ ဘုရားသခင္၏ အႀကံအစည္မ်ားႏွင့္အညီ ေ႐ြ႕လ်ားေျပာင္းလဲကာ ျပန္လည္စတင္ၿပီး ကြယ္ေပ်ာက္သြားရမည္ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ အရာအားလုံးကို ဘုရားသခင္တာဝန္ယူသည့္ နည္းလမ္းျဖစ္သည္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ဘုရားသခင္သည္ လူ႔အသက္၏ အရင္းအျမစ္ျဖစ္သည္

(၅၉၂) ဘုရားသခင္သည္ ဤကမာၻႀကီးကို ဖန္ဆင္းခဲ့ၿပီး၊ အသက္ကို သူအပ္ႏွင္းေပးခဲ့သည့္ သက္ရွိသတၱဝါျဖစ္ေသာ လူသားကို ထိုအထဲသို႔ ေခၚေဆာင္ခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ လူသားသည္ မိဘေဆြမ်ိဳးမ်ားရွိလာၿပီး တစ္ဦးတည္း မဟုတ္ေတာ့ေပ။ လူသားသည္ ဤ႐ုပ္ဝတၳဳကမာၻႀကီးကို စတင္ေတြ႕ျမင္သည့္အခ်ိန္မွစကာ သူသည္ ဘုရားသခင္၏ စီမံမႈ အတြင္းတြင္သာ တည္ေနရန္ စီရင္ျခင္းခံခဲ့ရသည္။ ဘုရားသခင္ထံမွ ဇီဝအသက္သည္ သက္ရွိတစ္ဦးခ်င္းစီတိုင္းကို အ႐ြယ္ေရာက္သူအျဖစ္ ႀကီးထြားလာရန္ ေတာက္ေလွ်ာက္ပံ့ပိုးေပးသည္။ ဤျဖစ္စဥ္အတြင္းတြင္ လူသားသည္ ဘုရားသခင္၏ ေစာင့္ေရွာက္မႈေအာက္၌ ႀကီးထြားေနသည္ဟု မည္သူမွ် မခံစားရၾကေပ၊ ယင္းအစား လူသားသည္ သူ႔မိဘ၏ ခ်စ္ခင္ၾကင္နာသည့္ ေစာင့္ေရွာက္မႈေအာက္တြင္ ႀကီးထြားလာၿပီး၊ သူ၏ႀကီးထြားမႈကို သူ႔အသက္၏ပင္ကိုအသိစိတ္က လမ္းျပေပးသည္ဟု ၎တို႔ယုံၾကည္ၾကသည္။ အေၾကာင္းရင္းမွာ လူသားသည္ သူ႔အား အသက္ကို အပ္ႏွင္းေပးခဲ့ေသာသူကို မသိေသာေၾကာင့္၊ သို႔မဟုတ္ ထိုအသက္သည္ မည္သည့္အရပ္မွ လာသည္ကို မသိေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္၊ အသက္၏ပင္ကိုအသိစိတ္က အံ့ဖြယ္တို႔အား မည္ကဲ့သို႔ ဖန္တီးေပးသည္ကို သာ၍ပင္ မသိၾကေသာေၾကာင့္လည္းျဖစ္သည္။ လူသားသည္ အစားအစာမွာ အသက္ဆက္ရန္ အေျခခံျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဇြဲရွိျခင္းသည္ သူတည္ရွိေနျခင္း၏ အရင္းအျမစ္ျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ သူ႔စိတ္ထဲရွိ ယုံၾကည္မႈမ်ားသည္ သူဆက္လက္ရွင္သန္ႏိုင္ရန္ မွီခိုေနရသည့္ အရင္းအႏွီးျဖစ္သည္ဟုသာ သိရွိၾကသည္။ ဘုရားသခင္၏ ေက်းဇူးေတာ္ႏွင့္ ေထာက္မမႈတို႔ကို လူသားသည္ လုံး၀ သတိမမူမိေပ၊ ထို႔ေၾကာင့္ သူ႔အေပၚ ဘုရားသခင္အပ္ႏွင္းေပးထားေသာ အသက္ကို သူျဖဳန္းတီးပစ္သည္...။ ဘုရားသခင္က ေန႔ေရာညပါ ေစာင့္ေရွာက္သည့္ ဤလူသားတို႔အထဲမွ တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ်ပင္ မိမိအသိႏွင့္မိမိ ဘုရားသခင္ကို မဝတ္ျပဳမကိုးကြယ္ၾကေပ။ ဘုရားသခင္သည္ သူေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မထားထားေသာ လူသားအေပၚ သူစီစဥ္ထား သည့္အတိုင္း ဆက္လက္ လုပ္ေဆာင္လ်က္ရွိသည္။ သူထိုသို႔ ျပဳလုပ္ရျခင္းမွာ တစ္ေန႔တြင္ လူသားသည္ သူ၏အိပ္မက္မွ ႏိုးထကာ ဘဝ၏တန္ဖိုးႏွင့္ အဓိပၸာယ္၊ ဘုရားသခင္က သူ႔ကိုေပးထားသည့္ အရာအားလုံးအတြက္ ေပးဆပ္ခဲ့ရသည့္ အဖိုးအခႏွင့္ လူသားအေနျဖင့္ သူ႔ထံျပန္လွည့္လာေစရန္ ဘုရားသခင္သည္ စိတ္ထက္သန္ေသာ ဂ႐ုစိုက္မႈျဖင့္ ေစာင့္ဆိုင္းေနသည္ကို ႐ုတ္တရက္ နားလည္ေစရန္ ျဖစ္သည္။...

ဤကမာၻေျမႀကီးထဲသို႔ ေရာက္ရွိလာသူ အားလုံးသည္ အသက္ရွင္ျခင္းႏွင့္ ေသျခင္းကို ႀကဳံေတြ႕ရမည္ျဖစ္ၿပီး၊ ၎တို႔အထဲမွ အမ်ားစုသည္ ေသဆုံးျခင္းႏွင့္ ျပန္လည္ေမြးဖြားျခင္း သံသရာကို ႀကဳံေတြ႕ခဲ့ၾကၿပီးျဖစ္သည္။ အသက္ရွင္ေနသူမ်ားသည္ မၾကာမီတြင္ ေသဆုံးရမည္ျဖစ္ၿပီး၊ ေသဆုံးသူမ်ားသည္ မၾကာမီ ျပန္လာရလိမ့္မည္။ ဤအရာအားလုံးသည္ သက္ရွိတစ္ဦးစီအတြက္ ဘုရားသခင္ စီစဥ္ ေပးထားေသာ ဘဝလမ္းေၾကာင္းျဖစ္သည္။ ဤလမ္းေၾကာင္းႏွင့္ သံသရာသည္ လူသားကို ဘုရားသခင္မွ ျမင္ေတြ႕ေစလိုသည့္ အမွန္တရားအတိအက်ပင္ ျဖစ္သည္၊ ဘုရားသခင္မွ လူသားအေပၚ အပ္ႏွင္းထားေသာ အသက္သည္ အဆုံးမရွိေၾကာင္း၊ အေသြးအသား၊ အခ်ိန္၊ သို႔မဟုတ္ ေနရာတို႔၏ ေႏွာင္ဖြဲ႕ထားျခင္းကို မခံရေၾကာင္းပင္ ျဖစ္သည္။ ယင္းမွာ လူသားအေပၚ ဘုရားသခင္ အပ္ႏွင္းေပးထားေသာ အသက္၏နက္နဲရာျဖစ္ၿပီး အသက္သည္ သူ႔ထံမွလာေၾကာင္း သက္ေသလည္းျဖစ္သည္။ အသက္သည္ ဘုရားသခင္ထံမွ လာသည္ကို လူအေတာ္မ်ားမ်ားက မယုံၾကည္ၾကေသာ္ျငားလည္း၊ ဘုရားသခင္၏ တည္ရွိမႈကို ၎တို႔ယုံၾကည္သည္ျဖစ္ေစ၊ ျငင္းဆိုသည္ျဖစ္ေစ လူသားတို႔သည္ ဘုရားသခင္ထံမွ လာေသာအရာအားလုံးကို မလြဲဧကန္ ေမြ႕ေလ်ာ္ေနၾကေပသည္။ အကယ္၍ ဘုရားသခင္သည္ တစ္ေန႔၌ ႐ုတ္တရတ္ စိတ္ေျပာင္းကာ ကမာၻႀကီးေပၚတြင္ တည္ရွိေသာ အရာအားလုံးႏွင့္ သူေပးခဲ့ေသာအသက္ကို ျပန္သိမ္းလိုပါက အရာအားလုံးသည္ တည္ရွိေတာ့မည္မဟုတ္ေပ။ ဘုရားသခင္သည္ သူ၏စြမ္းအားႏွင့္ ၾသဇာအာဏာတို႔ကို အရင္းခံ၍ အရာအားလုံးကို စည္းစနစ္က်နေစျခင္းျဖင့္ သက္ရွိသက္မဲ့ အရာအားလုံးကို သူ၏အသက္ကိုအသုံးျပဳ၍ ေထာက္ပံ့သည္။ ယင္းမွာ မည္သူမွ် စိတ္ကူး၍မရႏိုင္သည့္ သို႔မဟုတ္ နားမလည္ႏိုင္သည့္ အမွန္တရားျဖစ္ၿပီး၊ ဤနားမလည္ႏိုင္ေသာ အမွန္တရားမ်ားသည္ ဘုရားသခင္၏ အသက္စြမ္းအားအတြက္ သက္ေသခံခ်က္ႏွင့္ ၎၏ သ႐ုပ္သကန္ပင္ျဖစ္သည္။ ယခုသင့္ကို လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္တစ္ခု ငါေျပာျပမည္၊ ဘုရားသခင့္အသက္၏ ႀကီးမားမႈႏွင့္ သူ႔အသက္၏ တန္ခိုးကို မည္သည့္ဖန္ဆင္းခံကမွ် ဉာဏ္မမီႏိုင္ေပ။ ဤအခ်က္သည္ ယခု၊ ယခင္ႏွင့္ ေနာင္လာမည့္ ကာလအတြက္လည္း ထိုအတိုင္းပင္ ျဖစ္ေနမည္ျဖစ္သည္။ ငါေပးမည့္ ဒုတိယလွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္မွာ ဤအရာျဖစ္သည္။ ဖန္ဆင္းခံအရာ အားလုံးသည္ သက္ရွိပုံသဏၭာန္အရ၊ သို႔မဟုတ္ တည္ေဆာက္ပုံအရ မည္သို႔ပင္ ကြဲျပားေနေစကာမူ ၎တို႔အားလုံးအတြက္ အသက္၏ အရင္းအျမစ္သည္ ဘုရားသခင္ထံမွ လာ၏။ သင္သည္ မည္သည့္သက္ရွိအမ်ိဳးအစား ျဖစ္ေနေစကာမူ ဘုရားသခင္ ခ်မွတ္ထားသည့္ အသက္လမ္းေၾကာင္းကို မခ်ိဳးေဖာက္ ႏိုင္ေပ။ မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ လူသားအေနျဖင့္ ေအာက္ပါအခ်က္ကို နားလည္ရန္သာ ငါအလိုရွိသည္- ဘုရားသခင္၏ ေစာင့္ေရွာက္မႈ၊ ထိန္းသိမ္းမႈႏွင့္ ေထာက္ပံ့ေပးမႈတို႔ မရွိပါက လူသားသည္ မည္မွ်ပင္ ဝီရိယရွိရွိ ႀကိဳးစားေစကာမူ၊ သို႔မဟုတ္ မည္မွ်ပင္ အားသြန္ခြန္စိုက္ ႐ုန္းကန္ေစကာမူ သူရရွိရန္ ရည္႐ြယ္ထားသမွ် အရာအားလုံးကို မရႏိုင္ေပ။ ဘုရားသခင္ထံမွ အသက္ေထာက္ပံ့ေပးျခင္း မရွိပါက လူသားသည္ အသက္ရွင္ျခင္း၏ တန္ဖိုးႏွင့္ အသက္၏အဓိပၸာယ္တို႔ကို ဆုံးရႈံးရမည္ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္သည္ သူ႔အသက္၏တန္ဖိုးကို ေပါ့ျပက္ျပက္ျဖဳန္းတီးပစ္ေသာ လူသားကို မည္သို႔လွ်င္ အလြန္အမင္း ပူပင္ေၾကာင့္ၾကကင္းမဲ့ခြင့္ ေပးထားႏိုင္မည္နည္း။ ယခင္က ငါေျပာခဲ့သည့္အတိုင္း ဘုရားသခင္သည္ သင့္အသက္၏ အရင္းအျမစ္ ျဖစ္သည္ကို မေမ့ႏွင့္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ဘုရားသခင္သည္ လူ႔အသက္၏ အရင္းအျမစ္ျဖစ္သည္

(၅၉၃) ဘုရားသခင္သည္ အရာခပ္သိမ္းကို အုပ္စိုးၿပီး အရာခပ္သိမ္းကို စီမံအုပ္ခ်ဳပ္ေသာသူ ျဖစ္၏။ သူသည္ ရွိသမွ်အားလုံးကို ဖန္ဆင္းခဲ့၏။ ရွိသမွ်အားလုံးကို စီမံအုပ္ခ်ဳပ္ၿပီး၊ ရွိသမွ်အားလုံးအေပၚ အုပ္စိုးကာ ရွိသမွ်အားလုံးအတြက္ ေထာက္ပံ့ေပး၏။ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ အဆင့္အတန္းျဖစ္ၿပီး၊ သူ၏ ပင္ကိုလကၡဏာျဖစ္၏။ အရာခပ္သိမ္းႏွင့္ ရွိသမွ်အရာ အားလုံးအတြက္ ဘုရားသခင္၏ စစ္မွန္ေသာ ပင္ကိုလကၡဏာမွာ ဖန္ဆင္းရွင္ႏွင့္ ဖန္ဆင္းျခင္းအားလုံးကို အုပ္ခ်ဳပ္သူ ျဖစ္၏။ ယင္းမွာ ဘုရားသခင္ ပိုင္ဆိုင္ေသာ ပင္ကိုလကၡဏာျဖစ္ၿပီး၊ သူသည္ အရာခပ္သိမ္းတို႔အလယ္တြင္ အတုမရွိျဖစ္၏။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ထဲတြင္ ျဖစ္ေစ၊ ဝိညာဥ္ေလာကတြင္ျဖစ္ေစ- ဘုရားသခင္၏ သတၱဝါမ်ားထဲမွ မည္သူကမွ် ဘုရားသခင္၏ ပင္ကိုလကၡဏာႏွင့္ အဆင့္အတန္းကို တူေအာင္တုရန္ သို႔မဟုတ္ အစားထိုးရန္ မည္သည့္နည္းလမ္း သို႔မဟုတ္ မည္သည့္အခြင့္အလမ္းမွ် အသုံးမျပဳႏိုင္ေပ။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ အရာခပ္သိမ္းတို႔ အလယ္တြင္ ဤပင္ကိုလကၡဏာ၊ တန္ခိုး၊ ၾသဇာအာဏာႏွင့္ ဖန္ဆင္းျခင္းအေပၚ အုပ္ခ်ဳပ္ႏိုင္စြမ္းကို ပိုင္ဆိုင္ေသာသူ- ငါတို႔၏ အတုမရွိေသာ ဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္- တစ္ဦးတည္းသာ ရွိေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ သူသည္ အရာခပ္သိမ္းအလယ္ ေနထိုင္ကာ ေ႐ြ႕လ်ားသြားလာသည္။ သူသည္ အရာခပ္သိမ္း၏အထက္ အျမင့္ဆုံးေသာေနရာသို႔ တက္ႂကြႏိုင္၏။ သူသည္ လူသားျဖစ္လာျခင္း၊ အေသြးအသား ရွိသည့္ သူတို႔ထဲမွ တစ္ဦးျဖစ္လာျခင္း၊ လူတို႔ႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္လာျခင္းႏွင့္ ၎တို႔ႏွင့္အတူ အေကာင္းအဆိုးမ်ားကို မွ်ေဝခံစားျခင္းျဖင့္ သူ႔ကိုယ္သူ ႏွိမ့္ခ်ႏိုင္၏၊ သို႔ေသာ္ တစ္ခ်ိန္တည္းတြင္ သူသည္ ရွိသမွ်အရာ အားလုံး၏ ကံၾကမၼာႏွင့္ ယင္းတို႔အားလုံး ေ႐ြ႕လ်ားသည့္ဦးတည္ရာကို ဆုံးျဖတ္ရင္း၊ ရွိသမွ်အရာအားလုံးကို ကြပ္ကဲအုပ္ခ်ဳပ္ေလသည္။ ထို႔အျပင္ သူသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အားလုံး၏ ကံၾကမၼာကို လမ္းျပၿပီး၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ ဦးတည္ခ်က္ကို ထိန္းေက်ာင္းေပး၏။ ဤကဲ့သို႔ေသာ ဘုရားသခင္တစ္ပါးကို သက္ရွိသတၱဝါအားလုံးက ဝတ္ျပဳ ကိုးကြယ္သင့္သည္၊ နာခံသင့္ၿပီး သိရွိသင့္ေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သင္သည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ထဲမွ မည္သည့္အုပ္စု သို႔မဟုတ္ မည္သည့္ အမ်ိဳးအစားႏွင့္သက္ဆိုင္သည္ျဖစ္ေစ၊ ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ျခင္း၊ ဘုရားသခင္ ေနာက္လိုက္ျခင္း၊ ဘုရားသခင္အား ႐ိုေသေလးျမတ္ျခင္း၊ ဘုရားသခင္၏ အုပ္ခ်ဳပ္မႈကို လက္ခံျခင္းႏွင့္ သင္၏ကံၾကမၼာအတြက္ သူ၏ အစီအစဥ္မ်ားကို လက္ခံျခင္းသည္သာ မည္သည့္ လူမဆိုႏွင့္ မည္သည့္ သက္ရွိသတၱဝါအတြက္မဆို တစ္ခုတည္းေသာ ေ႐ြးခ်ယ္စရာ- လိုအပ္ေသာ ေ႐ြးခ်ယ္စရာ- ျဖစ္၏။ ဘုရားသခင္၏ အတုမရွိမႈတြင္၊ လူတို႔က သူ၏ၾသဇာအာဏာ၊ သူ၏ ေျဖာင့္မတ္ေသာ စိတ္သေဘာထား၊ သူ၏အႏွစ္သာရႏွင့္ အရာခပ္သိမ္းအဖို႔ သူေထာက္ပံ့ေပးသည့္ နည္းလမ္းမ်ား အားလုံး လုံးဝ အတုမရွိသည္ကို ေတြ႕ၾက၏။ ဤအတုမရွိမႈသည္ ဘုရားသခင္ကိုယ္တိုင္၏ စစ္မွန္ေသာ ပင္ကိုလကၡဏာကို သတ္မွတ္ၿပီး သူ၏အဆင့္အတန္းကိုလည္း သတ္မွတ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ သတၱဝါတို႔ အားလုံးထဲတြင္၊ ဝိညာဥ္ေလာကထဲရွိ သို႔မဟုတ္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အလယ္ရွိသည့္ မည္သည့္ သက္ရွိသတၱဝါမဆို ဘုရားသခင္၏ကိုယ္စား ရပ္တည္ရန္ ဆႏၵရွိပါက၊ ဘုရားသခင္ကို တုပရန္ မည္သည့္ ႀကိဳးပမ္းမႈမဆိုကဲ့သို႔ ေအာင္ျမင္ဖို႔ ျဖစ္ႏိုင္မည္ မဟုတ္ေပ။ ဤသည္မွာ အမွန္တရားျဖစ္၏။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၂)၊ ဘုရားသခင္ကို သိကြၽမ္းျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍၊ အတုမရွိ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ (၁၀)

(၅၉၄) ငါ၏ေနာက္ဆုံးအလုပ္သည္ လူသားကို အျပစ္ေပးရန္အတြက္သာ မဟုတ္ဘဲ၊ လူသား၏ ပန္းတိုင္ကို စီစဥ္ရန္ အတြက္လည္းျဖစ္၏။ ထိုထက္မက ယင္းသည္ ငါ၏ ျပဳမူလုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားကို လူအားလုံး အသိအမွတ္ျပဳရန္အလို႔ငွာ ျဖစ္သည္။ ငါျပဳလုပ္ခဲ့သည့္ အမႈအရာအားလုံးသည္ မွန္ကန္ေၾကာင္းႏွင့္ ငါျပဳလုပ္ခဲ့သည့္ အမႈအရာ အားလုံးသည္ ငါ၏ စိတ္သေဘာထားကို ေဖာ္ျပျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း လူခပ္သိမ္းတို႔အား ငါသိေစလို၏။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ေမြးဖြားခဲ့သည့္အရာသည္ လူသား၏လုပ္ေဆာင္ခ်က္ မဟုတ္၊ သဘာဝေၾကာင့္ သာ၍ပင္မဟုတ္ဘဲ ဖန္ဆင္းျခင္းတြင္ သက္ရွိအရာတိုင္းကို အာဟာရေပးသည္မွာ ငါ ျဖစ္သည္။ ငါမရွိလွ်င္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ ပ်က္စီးျခင္းသို႔သာ ေရာက္ၿပီး ကပ္ေဘးမ်ားစြာ၏ဒုကၡကို ခံစားရလိမ့္မည္။ လွပသည့္ေနႏွင့္လ သို႔မဟုတ္ စိမ္းလန္းစိုေျပသည့္ ကမာၻေျမကို မည္သည့္လူသားမွ် ေနာက္ထပ္ ျမင္ေတြ႕ရလိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ အလြန္ေအးစက္ေသာ ညမ်ားႏွင့္ ေရွာင္လႊဲမရသည့္ ေသမင္း၏အရိပ္လႊမ္းမိုးေသာ ခ်ိဳင့္ဝွမ္းႏွင့္သာ ႀကဳံေတြ႕ရလိမ့္မည္။ ငါသာလွ်င္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ တစ္ခုတည္းေသာ ကယ္တင္ရာျဖစ္၏။ ငါသာလွ်င္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ တစ္ခုတည္းေသာ ေမွ်ာ္လင့္ရာ ျဖစ္သည္သာမက၊ ငါသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္တစ္ရပ္လုံး၏ တည္ရွိျခင္းအတြက္ တည္မွီရာျဖစ္သည္။ ငါမရွိလွ်င္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ ခ်က္ခ်င္း လုံးဝဥႆုံရပ္တန္႔သြားမည္။ ငါ့ကို မည္သူမွ် အေလးမစိုက္ေသာ္လည္း၊ ငါမရွိလွ်င္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ ႐ုတ္တရက္ ျဖစ္ပြားသည့္ ကပ္ေဘးဒဏ္ခံရၿပီး တေစၦအမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔၏ ဖဝါးေအာက္ နင္းေခ်ျခင္းခံရလိမ့္မည္။ အျခားမည္သူမွ် မျပဳႏိုင္သည့္အမႈကို ငါျပဳခဲ့ၿပီျဖစ္ၿပီး လူသားသည္ ငါ့ကို အခ်ိဳ႕ေသာ ေကာင္းမႈမ်ားျဖင့္ ေက်းဇူးျပန္ဆပ္ရန္သာ ငါေမွ်ာ္လင့္သည္။ ငါ့ကို ေက်းဇူးဆပ္ႏိုင္သူတို႔မွာ အလြန္နည္းပါးေသာ္လည္း၊ ငါသည္ ဤလူ႔ေလာကတြင္ ငါ၏ခရီးကို အဆုံးသတ္ၿပီး ငါ၏ဖြင့္လွစ္ျပျခင္းအမႈ၏ ေနာက္တစ္ဆင့္ကို စတင္ဦးမည္ ျဖစ္သည္၊ အေၾကာင္းမူကား ဤႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ လူသားအၾကား ငါ၏ေခါက္တုံ႔ေခါက္ျပန္ အပူတျပင္း လုပ္ေဆာင္မႈသည္ အက်ိဳးျဖစ္ထြန္းၿပီးျဖစ္၍ ငါသည္ အလြန္ေက်နပ္၏။ ငါအေရးစိုက္သည္မွာ လူအေရအတြက္ မဟုတ္ဘဲ၊ သူတို႔၏ ေကာင္းမႈမ်ားသာ ျဖစ္၏။ မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစကာမူ သင္တို႔ကိုယ္တိုင္၏ ပန္းတိုင္အတြက္ ေကာင္းမႈမ်ားအလုံအေလာက္ သင္တို႔ျပင္ဆင္မည္ဟု ငါေမွ်ာ္လင့္၏။ ထိုအခါ ငါေက်နပ္လိမ့္မည္။ သို႔မဟုတ္ပါက သင္တို႔ အေပၚက်ေရာက္လာမည့္ ေဘးအႏၲရာယ္ကို သင္တို႔တစ္ဦးမွ် ေရွာင္ႏိုင္မည္ မဟုတ္။ ဤေဘးဒုကၡသည္ ငါ့ထံမွစတင္၍ ငါစီစဥ္ၫႊန္ၾကားျခင္း ျဖစ္သည္မွာ မွန္ေပသည္။ ငါ၏အျမင္၌ သင္တို႔သည္ ေကာင္းမြန္ပုံ မေပါက္လွ်င္ သင္တို႔သည္ ေဘးဒုကၡခံစားရျခင္းမွ လြတ္ေျမာက္ႏိုင္လိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ သင္၏ ပန္းတိုင္အတြက္ လုံေလာက္ေသာ ေကာင္းမႈမ်ားကို ျပင္ဆင္ေလာ့