(၅၅၄) ေခတ္ကို အဆုံးသတ္ျခင္းႏွင့္ဆိုင္သည့္ သူ၏ ေနာက္ဆုံး အမႈတြင္၊ ဘုရားသခင္၏ စိတ္သေဘာထားသည္ လူအားလုံးကို လူသိရွင္ၾကား တရားစီရင္ရန္ႏွင့္ သူ႔ကို စစ္မွန္႐ိုးသားသည့္ စိတ္ႏွလုံးျဖင့္ ခ်စ္ေသာသူတို႔ကို စုံလင္ေစရန္အလို႔ငွာ မေျဖာင့္မတ္သည့္ အရာအားလုံးကို သူ ထုတ္ေဖာ္ျပသည့္ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္း၊ တရားစီရင္ျခင္းႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ စိတ္သေဘာထားတစ္ခု ျဖစ္သည္။ ဤသို႔ေသာ စိတ္သေဘာထားသည္သာလွ်င္ ေခတ္ကို အဆုံးသတ္ေစႏိုင္သည္။ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလသည္ ေရာက္ရွိႏွင့္ၿပီ ျဖစ္သည္။ ဖန္ဆင္းျခင္းထဲက အရာအားလုံးသည္ ၎တို႔၏ အမ်ိဳးအစားအလိုက္ ခြဲျခားခံရလိမ့္မည္ျဖစ္ၿပီး၊ ၎တို႔၏ သဘာဝအေပၚ အေျခခံ၍ မတူကြဲျပားေသာ အမ်ိဳးအစားမ်ားအျဖစ္ ခြဲျခားခံရလိမ့္မည္။ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္က လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ အဆုံးသတ္ႏွင့္ ၎တို႔၏ ပန္းတိုင္ကို ထုတ္ေဖာ္ျပသည့္ အခ်ိန္ အခိုက္အတန႔္ ျဖစ္သည္။ အကယ္၍ လူတို႔သည္ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းႏွင့္ တရားစီရင္ျခင္းကို မႀကဳံၾကရပါက၊ ၎တို႔၏ မနာခံမႈႏွင့္ မေျဖာင့္မတ္မႈကို ေဖာ္ထုတ္ျခင္း နည္းလမ္းရွိလိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းႏွင့္ တရားစီရင္ျခင္းမွတစ္ဆင့္သာ ဖန္ဆင္းျခင္း အားလုံး၏ အဆုံးသတ္သည္ ထုတ္ေဖာ္ျပ ခံရႏိုင္ေပသည္။ လူသည္ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းႏွင့္ တရားစီရင္ျခင္း ခံရေသာ အခါမွသာ သူ၏စ႐ိုက္အမွန္ကို ျပသသည္။ မေကာင္းမႈ ျပဳသူမ်ားကို မေကာင္းေသာသူမ်ားႏွင့္အတူ၊ ေကာင္းေသာသူမ်ားကို ေကာင္းေသာသူမ်ားႏွင့္အတူ ထားရွိလိမ့္မည္ျဖစ္ၿပီး၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ အားလုံးသည္ ၎တို႔၏ အမ်ိဳးအစားအလိုက္ ခြဲျခားခံရၾကလိမ့္မည္။ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းႏွင့္ တရားစီရင္ျခင္းမွတစ္ဆင့္၊ မေကာင္းေသာ သူမ်ားသည္ အျပစ္ဒဏ္ေပးခံရၿပီး ေကာင္းေသာသူမ်ားသည္ ဆုလာဘ္မ်ားရရွိကာ လူအားလုံးတို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ အုပ္စိုးျခင္းကို ခံၾကရဖို႔အလို႔ငွာ၊ ဖန္ဆင္းျခင္း အားလုံး၏ အဆုံးသတ္သည္ ထုတ္ေဖာ္ျပခံရလိမ့္မည္။ ဤအမႈအားလုံးကို ေျဖာင့္မတ္ေသာ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းႏွင့္ တရားစီရင္ျခင္းမွတစ္ဆင့္ ရရွိရေပမည္။ လူသား၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္းသည္ အျမင့္ဆုံးသို႔ ေရာက္ရွိၿပီးျဖစ္ကာ သူ၏ မနာခံျခင္းသည္ အလြန႔္အလြန္ ျပင္းထန္လာေသာေၾကာင့္၊ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းႏွင့္ တရားစီရင္ျခင္းတို႔ အဓိကအားျဖင့္ ေပါင္းစပ္ထားၿပီး၊ ေနာက္ဆုံးေသာကာလအတြင္းတြင္ ထုတ္ေဖာ္ျပခံရသည့္ ဘုရားသခင္၏ ေျဖာင့္မတ္ေသာ စိတ္သေဘာထားသည္သာ လူကို အျပည့္အဝ ေျပာင္းလဲႏိုင္ၿပီး ျပည့္စုံေစႏိုင္ေပသည္။ ဤစိတ္သေဘာထားသည္သာ မေကာင္းမႈကို ေဖာ္ထုတ္ႏိုင္ၿပီး၊ ထိုသို႔ျဖင့္ မေျဖာင့္မတ္ေသာသူအားလုံးကို ျပင္းထန္စြာ အျပစ္ေပးႏိုင္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဤသို႔ေသာ စိတ္သေဘာထားတစ္ခုသည္ ေခတ္၏အေရးပါမႈႏွင့္ ျပည့္ဝၿပီး၊ သူ႔စိတ္သေဘာထား၏ ထုတ္ေဖာ္ခ်က္ႏွင့္ ေဖာ္ျပခ်က္သည္ ေခတ္သစ္ အသီးသီး၏ အမႈအတြက္ ေပၚလြင္ထင္ရွားေလသည္။ ယင္းမွာ ဘုရားသခင္သည္ သူ၏စိတ္သေဘာထားကို ထင္ရာျမင္ရာႏွင့္ အေရးပါမႈမရွိဘဲ ထုတ္ေဖာ္ျပသည္ မဟုတ္ေပ။ အကယ္၍ ေနာက္ဆုံးေသာကာလအတြင္း လူ၏အဆုံးသတ္ကို ထုတ္ေဖာ္ျပရာတြင္ ဘုရားသခင္သည္ လူသားကို ေျဖာင့္မတ္ေသာ တရားစီရင္မႈ မခံရေစဘဲ၊ ယင္းထက္ သည္းခံျခင္း၊ စိတ္ရွည္ျခင္းႏွင့္ ခြင့္လႊတ္ျခင္းတို႔ကို သူ႔အားျပသရင္းႏွင့္ ေျဖာင့္မတ္ေသာ တရားစီရင္မႈ တစ္စက္မွ်မရွိဘဲ သူ၏အျပစ္မ်ား မည္မွ်ႀကီးမားသည္ျဖစ္ေစ လူသားကို အျပစ္လႊတ္ေပးရင္း၊ လူသားအေပၚ အဆုံးမဲ့ က႐ုဏာႏွင့္ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာတို႔ကို ခ်ေပးသနားဆဲျဖစ္ၿပီး သူ႔အေပၚ ဆက္လက္ ခ်စ္ခင္ပါက၊ ဘုရားသခင္၏ စီမံခန္႔ခြဲမႈအားလုံးသည္ မည္သည့္အခ်ိန္တြင္ အဆုံးသတ္ျခင္းသို႔ ေရာက္လိမ့္မည္နည္း။ ဤသို႔ေသာ စိတ္သေဘာထားသည္ လူတို႔ကို လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ သင့္ေလ်ာ္ေသာ ပန္းတိုင္ထဲသို႔ မည္သည့္အခ်ိန္တြင္မွ ဦးေဆာင္မည္နည္း။ ဥပမာအားျဖင့္ အစဥ္အၿမဲ ခ်စ္ခင္တတ္ေသာ တရားသူႀကီး၊ ၾကင္နာေသာ မ်က္ႏွာႏွင့္ ႏူးညံ့ေသာ ႏွလုံးသားရွိသည့္ တရားသူႀကီးတစ္ဦးကို ၾကည့္ေလာ့။ သူသည္ လူတို႔ကို ၎တို႔ က်ဴးလြန္ခဲ့ေသာ ျပစ္မႈမ်ား မည္သို႔ပင္ရွိသည္ျဖစ္ေစ ခ်စ္ၿပီး ၎တို႔ မည္သူျဖစ္ေစကာမူ သူသည္ ၎တို႔ကို ခ်စ္ခင္ၿပီး သည္းခံ‌ေလသည္။ ထိုသို႔ဆိုပါက၊ သူသည္ မွ်တေသာ တရားစီရင္ခ်က္ကို မည္သည့္အခါတြင္မွ ခ်မွတ္ႏိုင္မည္နည္း။ ေနာက္ဆုံးေသာကာလအတြင္းတြင္ ေျဖာင့္မတ္ေသာ တရားစီရင္မႈ သည္သာ လူသားကို ၎တို႔၏ အမ်ိဳးအစားအလိုက္ ခြဲျခားႏိုင္ၿပီး၊ လူကို နယ္ပယ္သစ္သို႔ ေဆာင္ယူႏိုင္ေပသည္။ ဤနည္းျဖင့္ ေခတ္တစ္ခုလုံးသည္ ဘုရားသခင္၏ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းႏွင့္ တရားစီရင္ျခင္းတို႔ႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ ေျဖာင့္မတ္ေသာ စိတ္သေဘာထားမွတစ္ဆင့္ အဆုံးသို႔ ေရာက္ရွိေပသည္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ဘုရားသခင့္အမႈေတာ္၏ ႐ူပါ႐ုံ (၃)

(၅၅၅) ငါ၏နာမသည္ တိုင္းႏိုင္ငံအားလုံးႏွင့္ ဦးတည္ရာ အားလုံး၌ အိမ္တစ္အိမ္မွ တစ္အိမ္သို႔ ပ်ံ႕ႏွံ႔လိမ့္မည္ျဖစ္ၿပီး စၾကဝဠာေလာက တစ္ဝွမ္းလုံး လူႀကီးမ်ားေရာ ကေလးမ်ားပါ ၎တို႔၏ ႏႈတ္မ်ားမွ ဟစ္ေအာ္ၾကလိမ့္မည္။ ဤသည္မွာ အႂကြင္းမဲ့ သမၼာတရားတစ္ရပ္ ျဖစ္သည္။ ငါသည္ အတုမရွိ ဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ျဖစ္သည့္အျပင္၊ ငါသည္ တစ္ဆူတည္းေသာ ဘုရားသခင္၏ ဇာတိအျဖစ္ေတာ္လည္း ျဖစ္သည္။ ထို႔ထက္ပင္ပို၍၊ ဇာတိပကတိ အလုံးစုံျဖစ္ေသာ ငါသည္ ဘုရားသခင္၏ စုံလင္ေသာ သ႐ုပ္သကန္ျဖစ္သည္။ ငါ့ကို မၾကည္ညိဳဘဲ ေနဝံ့သူ၊ မိမိတို႔၏ မ်က္စိမ်ားတြင္ ခုခံမႈကို ေဖာ္ျပဝံ့သူႏွင့္ ငါ့အား အာခံေသာ စကားမ်ား ေျပာဝံ့ေသာသူ မည္သူမဆိုတို႔သည္ ငါ၏က်ိန္ျခင္းမ်ားႏွင့္ အမ်က္ေၾကာင့္ ဧကန္မုခ် ေသၾကရမည္ (ငါ၏အမ်က္ေၾကာင့္ က်ိန္ျခင္း ရွိလိမ့္မည္)။ ထို႔အျပင္ ငါ့ကို သစၥာမေစာင့္သိဝံ့သူ သို႔မဟုတ္ ရင္းႏွီးကြၽမ္းဝင္ျခင္း မရွိဘဲ ေနဝံ့ေသာသူ မည္သူမဆိုႏွင့္ ငါ့ကို လွည့္ျဖားရန္ ႀကိဳးစားဝံ့ေသာသူ မည္သူမဆိုသည္ ငါ၏ အမုန္းတရားေၾကာင့္ ဧကန္အမွန္ ေသၾကရမည္။ ငါ၏ ေျဖာင့္မတ္ျခင္း၊ ဘုန္းအာႏုေဘာ္ႏွင့္ တရားစီရင္ျခင္းတို႔သည္ ထာဝရကာလပတ္လုံး တည္တံ့လိမ့္မည္။ ဦးစြာပထမ၊ ငါသည္ ခ်စ္တတ္ၿပီး သနားက႐ုဏာႏွင့္ ျပည့္ေသာ္ျငားလည္း၊ ဤသည္မွာ ငါ၏ၿပီးျပည့္စုံေသာ ဘုရားသေဘာသဘာဝ၏ စိတ္သေဘာထား မဟုတ္ေပ။ ေျဖာင့္မတ္ျခင္း၊ ဘုန္းအာႏုေဘာ္ႏွင့္ တရားစီရင္ျခင္းတို႔သည္ စုံလင္ေသာ ဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ျဖစ္သည့္ ငါ၏ စိတ္သေဘာထားတြင္ ဖြဲ႕စည္းပါဝင္႐ုံမွ် ျဖစ္သည္။ ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္အေတာအတြင္းတြင္၊ ငါသည္ ခ်စ္တတ္ၿပီး က႐ုဏာတရား ျပည့္ဝသည္။ ငါၿပီးစီးရမည့္အမႈေၾကာင့္ ငါသည္ ေမတၱာႏွင့္ သနားက႐ုဏာတို႔ ပိုင္ဆိုင္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္၊ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ထိုသို႔ေသာ အရာမ်ား မလိုအပ္ေတာ့ေပ (ထို႔အျပင္ ထိုအခ်ိန္ကတည္းကစၿပီး တစ္ခုမွ မရွိေတာ့ေပ)။ ယင္းသည္ ေျဖာင့္မတ္ျခင္း၊ ဘုန္းအာႏုေဘာ္ႏွင့္ တရားစီရင္ျခင္းသာ ျဖစ္ၿပီး၊ ဤသည္မွာ ငါ၏ စုံလင္ေသာ ဘုရားသဘာဝႏွင့္ ယွဥ္တြဲရွိေနေသာ ငါ၏ ပုံမွန္ လူ႔သဘာဝ၏ စုံလင္ေသာ စိတ္သေဘာထား ျဖစ္သည္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ အစအဦး၌ ခရစ္ေတာ္၏ မိန္႔ႁမြက္ခ်က္မ်ား၊ အခန္း (၇၉)

(၅၅၆) ဘုရားသခင္၏ ေျဖာင့္မတ္သည့္ စိတ္သေဘာထားကို နားလည္ဖို႔ လူတစ္ဦးသည္ ဘုရားသခင္၏ ခံစားခ်က္မ်ားကို ဦးစြာနားလည္ရမည္- ကိုယ္ေတာ္ မည္သည္ကိုမုန္းသည္၊ ကိုယ္ေတာ္ မည္သည္ကို႐ြံရွာသည္၊ ကိုယ္ေတာ္ မည္သည္ကိုခ်စ္သည္၊ ကိုယ္ေတာ္ မည္သူ႔ကိုသည္းခံၿပီး သနားၾကင္နာသည္၊ ထို႔ျပင္ ကိုယ္ေတာ္သည္ မည္သို႔ေသာ လူမ်ိဳးအေပၚ သနားၾကင္နာမႈကို ေပးအပ္သည္ စသည္တို႔ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ အေရးႀကီးသည့္အခ်က္တစ္ခု ျဖစ္သည္။ လူတစ္ဦးသည္ ဘုရားသခင္က မည္မွ်ေလာက္ခ်စ္ပါေစ၊ သူက လူတို႔အတြက္ က႐ုဏာႏွင့္ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ မည္မွ်ေလာက္ရွိပါေစ ဘုရားသခင္သည္ သူ၏ အဆင့္အတန္းႏွင့္ အေနအထားကို ေစာ္ကားေသာ မည္သူ႔ကိုမွ် သည္းမခံသည္သာမက၊ သူ၏ဂုဏ္သိကၡာကို ေစာ္ကားေသာ မည္သူ႔ကိုမွလည္း သည္းမခံသည္ကို နားလည္ထားရမည္။ ဘုရားသခင္သည္ လူတို႔ကို ခ်စ္ေသာ္လည္း လူတို႔ကို သူ အလိုမလိုက္ပါ။ သူသည္ လူတို႔ကို သူ၏အခ်စ္၊ သူ၏က႐ုဏာႏွင့္ သူ၏သည္းခံျခင္းကို ေပးေသာ္လည္း၊ သူသည္ သူတို႔ကို ဘယ္ေသာအခါမွ် ဖူးဖူးမႈတ္မထားပါ။ ဘုရားသခင္၌ သူ၏ နည္းဥပေဒသမ်ားႏွင့္ သူ၏ ကန္႔သတ္ခ်က္မ်ား ရွိသည္။ ဘုရားသခင္၏ အခ်စ္ကို သင္ မည္မွ် ခံစားရၿပီးပါေစ၊ ထိုအခ်စ္က မည္မွ် နက္ရႈိင္းေနပါေစ၊ သင္သည္ ဘုရားသခင္ကို အျခားလူတစ္ေယာက္အား ဆက္ဆံသကဲ့သို႔ လုံးဝမဆက္ဆံရပါ။ ဘုရားသခင္က လူတို႔ကို အဆုံးစြန္ရင္းႏွီးမႈျဖင့္ ဆက္ဆံသည္မွာ မွန္ေသာ္လည္း အကယ္၍ လူတစ္ေယာက္သည္ ဘုရားသခင္ကို တစ္ျခားလူတစ္ေယာက္ကဲ့သို႔ပင္၊ သူသည္ အျခားဖန္ဆင္းခံ သက္ရွိကဲ့သို႔ပင္၊ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္သဖြယ္ သို႔မဟုတ္ ကိုးကြယ္ခံအရာဝတၳဳတစ္ခုကဲ့သို႔ သေဘာထားမိလွ်င္ ဘုရားသခင္သည္ သူ၏မ်က္ႏွာကို ဖုံးကြယ္ထားၿပီး ထိုလူမ်ားကို စြန္႔ပစ္ထားလိမ့္မည္။ ဤသည္မွာ သူ၏ စိတ္သေဘာထားျဖစ္ၿပီး၊ လူတို႔သည္ ဤအေၾကာင္းကိစၥကို ေပါ့ေပါ့တန္တန္ မွတ္ယူ၍ မျဖစ္ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ငါတို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ စိတ္သေဘာထား ႏွင့္ပတ္သက္၍ သူမိန္႔ဆိုသည့္ ဤကဲ့သို႔ေသာ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ေတြ႕ရေလ့ရွိသည္- သင္သည္ လမ္းမ်ား မည္မွ်ကို ခရီးျပဳၿပီးပါေစ၊ သင္ အလုပ္မည္မွ်ကို ျပဳလုပ္ၿပီးပါေစ သို႔မဟုတ္ ဒုကၡမည္မွ်ကို ႀကံ့ႀကံ့ခံၿပီးပါေစ ဘုရားသခင္၏ စိတ္သေဘာထားကို သင္ေစာ္ကားမိသည္ႏွင့္ ဘုရားသခင္သည္ သင္တို႔တစ္ဦးခ်င္းအား သင္ျပဳလုပ္ထားသည့္ အရာကို အေျခခံ၍ ျပန္ေပးဆပ္လိမ့္မည္။ ဤအရာက ဆိုလိုသည္မွာ ဘုရားသခင္က လူတို႔ကို အဆုံးစြန္ေသာ ရင္းႏွီးမႈႏွင့္ ဆက္ဆံေသာ္လည္း လူတို႔က ဘုရားသခင္ကို သူငယ္ခ်င္းကဲ့သို႔ သို႔မဟုတ္ ေဆြမ်ိဳးကဲ့သို႔ ဆက္ဆံ၍ မရပါ။ ဘုရားသခင္ကို သင့္ “အေပါင္းအေဖာ္” ဟု မေခၚႏွင့္။ သူ႔ထံက ခ်စ္ျခင္းေမတၱာမည္မွ် သင္ရထားသည္ျဖစ္ေစ၊ သူက သင့္ကို သည္းခံမႈမည္မွ် ေပးထားသည္ျဖစ္ေစ သင္သည္ ဘုရားသခင္ကို သင္၏ မိတ္ေဆြသဖြယ္ မဆက္ဆံရပါ။ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ ေျဖာင့္မတ္သည့္ စိတ္သေဘာထားပင္ ျဖစ္သည္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၂)၊ ဘုရားသခင္ကို သိကြၽမ္းျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍၊ အတုမရွိ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ (၇)

(၅၅၇) ထိပါးေစာ္ကားျခင္းအေပၚ ဘုရားသခင္၏သည္းမခံျခင္းသည္ သူ၏အတုမရွိေသာ အႏွစ္သာရျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္၏အမ်က္ေဒါသသည္ သူ၏အတုမရွိေသာ စိတ္သေဘာထားျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္၏ဘုန္းအာႏုေဘာ္သည္ သူ၏အတုမရွိေသာ အႏွစ္သာရျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္၏ ေဒါသေနာက္ကြယ္ရွိ နိယာမသည္ သူသာလွ်င္ပိုင္ဆိုင္သည့္ သူ၏ဝိေသသလကၡဏာႏွင့္ ဂုဏ္ျဒပ္တို႔၏ ထုတ္ေဖာ္ခ်က္ျဖစ္သည္။ ဤနိယာမသည္ အတုမရွိ ဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္၏ အႏွစ္သာရဆိုင္ရာ သေကၤတတစ္ခုလည္းျဖစ္ေၾကာင္းကို ေျပာစရာမလိုေပ။ ဘုရားသခင္၏ စိတ္သေဘာထားသည္ သူ၏ကိုယ္ပိုင္ရွိရင္းစြဲအႏွစ္သာရျဖစ္ၿပီး ယင္းသည္ အခ်ိန္ကုန္လြန္သည္ႏွင့္ လိုက္ေျပာင္းလဲျခင္းလုံးဝမရွိသကဲ့သို႔ တည္ေနရာ အေျပာင္းအလဲမ်ားကိုလိုက္၍လည္း မေျပာင္းလဲေပ။ သူ၏ရွိရင္းစြဲစိတ္သေဘာထားသည္ သူ၏ပင္ကိုအႏွစ္သာရျဖစ္သည္။ သူ၏အမႈကို မည္သူ႔အေပၚ၌ သူျပဳသည္ျဖစ္ေစ သူ၏အႏွစ္သာရသည္ မေျပာင္းလဲသကဲ့သို႔ သူ၏ေျဖာင့္မတ္သည့္ စိတ္သေဘာထားသည္လည္း မေျပာင္းလဲေခ်။ လူတစ္ေယာက္သည္ ဘုရားသခင္ကို ေဒါသထြက္ေစသည့္အခါ ဘုရားသခင္ထုတ္လႊတ္သည့္အရာသည္ သူ၏ရွိရင္းစြဲစိတ္သေဘာထားျဖစ္သည္။ ဤအခ်ိန္၌ သူ႔ေဒါသေနာက္ကြယ္မွ အေျခခံမူက မေျပာင္းလဲသကဲ့သို႔ သူ၏အတုမရွိသည့္ ဝိေသသလကၡဏာႏွင့္ ဂုဏ္ျဒပ္တို႔ကလည္း မေျပာင္းလဲေပ။ သူ၏အႏွစ္သာရက ေျပာင္းလဲေသာေၾကာင့္၊ သို႔မဟုတ္ သူ၏စိတ္သေဘာထားမွ မတူညီသည့္ သေဘာတရားမ်ား ထြက္ေပၚလာေသာေၾကာင့္ သူေဒါသထြက္လာျခင္း မဟုတ္ဘဲ သူ႔အေပၚ လူသား၏ ဆန႔္က်င္မႈသည္ သူ၏စိတ္သေဘာထားကို ထိပါးေစာ္ကားေသာေၾကာင့္ျဖစ္၏။ ဘုရားသခင္ကို လူသား၏ ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္း ရန္စျခင္းက ဘုရားသခင္၏ ကိုယ္ပိုင္ဝိေသသလကၡဏာႏွင့္ ဂုဏ္ျဒပ္အတြက္ အလြန္ျပင္းထန္သည့္ စိန္ေခၚမႈတစ္ခုပင္ ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္၏အျမင္တြင္ လူသားက သူ႔ကို စိန္ေခၚသည့္အခါ လူသားသည္ သူ႔ကိုယွဥ္ၿပိဳင္ေနျခင္းျဖစ္ၿပီး သူ၏ေဒါသကို အကဲစမ္းေနျခင္းျဖစ္သည္။ လူသားက ဘုရားသခင္ကို ဆန႔္က်င္သည့္အခါ၊ လူသားက ဘုရားသခင္ကို ယွဥ္ၿပိဳင္သည့္အခါ၊ လူသားက ဘုရားသခင္၏ ေဒါသကို အဆက္မျပတ္ အကဲစမ္းသည့္အခါ- ဤကဲ့သို႔ေသာအခ်ိန္မ်ိဳးမွာ အျပစ္တရားထႂကြေသာင္းက်န္းသည့္ အခ်ိန္ျဖစ္သည္- ဘုရားသခင္၏ အမ်က္ေဒါသသည္ အလိုအေလ်ာက္ ထုတ္ေဖာ္ၿပီး ထြက္ေပၚလာလိမ့္မည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူ၏အမ်က္ေဒါသကို ဘုရားသခင္၏ေဖာ္ျပခ်က္က ဆိုးယုတ္ေသာ စြမ္းအားခပ္သိမ္းသည္ မတည္ရွိေတာ့မည့္ သေကၤတတစ္ခုျဖစ္ၿပီး ရန္လိုသည့္ စြမ္းအားခပ္သိမ္းသည္ ဖ်က္ဆီးခံရမည့္ သေကၤတတစ္ခုျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ ေျဖာင့္မတ္သည့္ စိတ္သေဘာထားဆိုင္ရာ အတုမရွိမႈႏွင့္ ဘုရားသခင့္အမ်က္ေဒါသ၏ အတုမရွိမႈျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္၏ ဂုဏ္သိကၡာႏွင့္ သန႔္ရွင္းျခင္းတို႔ စိန္ေခၚခံရသည့္အခါ၊ လူသားက တရားမွ်တမႈ၏ စြမ္းအားမ်ားကို ပိတ္ဆို႔ထားၿပီး ၎တို႔ကို မျမင္သည့္အခါ ဘုရားသခင္သည္ သူ၏အမ်က္ေဒါသကို ေစလႊတ္လိမ့္မည္။ ဘုရားသခင္ကို ယွဥ္ၿပိဳင္သည့္၊ သူ႔ကိုဆန႔္က်င္ၿပီး သူ႔ကိုရင္ဆိုင္သည့္ စြမ္းအားခပ္သိမ္းသည္ ဘုရားသခင္၏ အႏွစ္သာရေၾကာင့္ ဆိုးယုတ္ကာ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးၿပီး မတရားၾကေပ။ ၎တို႔သည္ စာတန္ထံမွလာၿပီး စာတန္ႏွင့္သက္ဆိုင္၏။ ဘုရားသခင္သည္ တရားမွ်တၿပီး အလင္းျဖစ္သည့္အျပင္ အျပစ္အနာအဆာကင္းမဲ့စြာ သန႔္စင္မြန္ျမတ္ေသာေၾကာင့္ ဘုရားသခင္၏ အမ်က္ေဒါသကို ထုတ္လႊတ္လိုက္ေသာအခါ ဆိုးယုတ္၍ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးၿပီး စာတန္ႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ အရာအားလုံးသည္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားလိမ့္မည္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၂)၊ ဘုရားသခင္ကို သိကြၽမ္းျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍၊ အတုမရွိ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ (၂)

(၅၅၈) ဘုရားသခင္က သူ၏ေဒါသကို ေစလႊတ္လိုက္သည့္အခါ ဆိုးယုတ္သည့္ စြမ္းအားမ်ားသည္ ဟန္႔တားခံရၿပီး ဆိုးယုတ္သည့္အရာမ်ားသည္ ဖ်က္ဆီးခံရကာ တရားမွ်တၿပီး အျပဳသေဘာေဆာင္သည့္အရာမ်ားက ဘုရားသခင္၏ ဂ႐ုစိုက္မႈႏွင့္ အကာအကြယ္တို႔ကို ရရွိခံစားၿပီး ေရွ႕ဆက္ခြင့္ရေလသည္။ တရားမမွ်တကာ အႏုတ္သေဘာေဆာင္ၿပီး ဆိုးယုတ္သည့္အရာမ်ားသည္ တရားမွ်တၿပီး အျပဳသေဘာေဆာင္သည့္အရာမ်ား၏ ပုံမွန္လႈပ္ရွားမႈႏွင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈကို ပိတ္ပင္တားဆီးျခင္း၊ ေႏွာင့္ယွက္ျခင္း၊ သို႔မဟုတ္ ဖ်က္ဆီးျခင္းတို႔ ျပဳလုပ္ေသာေၾကာင့္ ဘုရားသခင္က သူ၏အမ်က္ေဒါသကို ထုတ္လႊတ္သည္။ ဘုရားသခင့္ေဒါသ၏ပန္းတိုင္သည္ သူ၏ကိုယ္ပိုင္ဂုဏ္ျဒပ္ႏွင့္ ဝိေသသလကၡဏာကို ကာကြယ္ရန္မဟုတ္ဘဲ တရားမွ်တ၍ အျပဳသေဘာေဆာင္ကာ လွပၿပီး ေကာင္းမြန္သည့္အရာမ်ား၏ ျဖစ္တည္မႈကို ကာကြယ္ရန္၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ ပုံမွန္ရွင္သန္ရပ္တည္ေရး နိယာမမ်ားႏွင့္ အစီအစဥ္က်မႈတို႔ကို ကာကြယ္ရန္ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင့္အမ်က္ေဒါသ၏ အေၾကာင္းခံဇာစ္ျမစ္ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္၏ ေဒါသသည္ သူ႔စိတ္သေဘာထား၏ အလြန္သင့္ေလ်ာ္ၿပီး သဘာဝက်ကာ မွန္ကန္သည့္ ထုတ္ေဖာ္ခ်က္ျဖစ္သည္။ သူ၏ေဒါသထဲ၌ ဆႏၵရမၼက္မ်ား၊ ေကာက္က်စ္ျခင္း၊ အႏၲရာယ္ေပးျခင္း၊ အၾကမ္းဖက္ျခင္း၊ ဆိုးယုတ္ျခင္း၊ သို႔မဟုတ္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၌ရွိသည့္ အျခားေသာ လကၡဏာမ်ား ပါဝင္ေနရန္မဆိုထားႏွင့္၊ တစ္ဖက္လွည့္ ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ားပင္ မရွိသကဲ့သို႔ လွည့္စားျခင္း၊ သို႔မဟုတ္ အကြက္ခ်စီစဥ္ျခင္းတို႔လည္း မရွိေပ။ ဘုရားသခင္က သူ၏ေဒါသကို မထုတ္လႊတ္မီတြင္ အေၾကာင္းအရာတိုင္း၏ အႏွစ္သာရကို လုံးဝရွင္းလင္းစြာႏွင့္ ျပည့္စုံစြာသိျမင္ထားၿပီးျဖစ္သည့္အျပင္ တိက်ၿပီး ရွင္းလင္းသည့္ အနက္ဖြင့္ခ်က္မ်ားႏွင့္ သုံးသပ္ခ်က္မ်ားကိုလည္း ေဖာ္ထုတ္ၿပီးျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္ျပဳေလသမွ် အရာရာတိုင္း၌ သူ၏ရည္႐ြယ္ခ်က္သည္ သူ၏သေဘာထားကဲ့သို႔ပင္ ရွင္းလင္းျပတ္သား၏။ သူသည္ ေယာင္ခ်ာခ်ာျဖစ္ျခင္း၊ မ်က္ကန္းျခင္း၊ စိတ္လိုက္မာန္ပါျပဳျခင္း၊ သို႔မဟုတ္ ဂ႐ုမစိုက္ျခင္းတို႔ မရွိသည့္အျပင္ အေျခခံမူမရွိသည့္သူလည္း လုံးဝမဟုတ္ေပ။ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင့္အမ်က္ေဒါသ၏ လက္ေတြ႕က်သည့္ ရႈေထာင့္ျဖစ္ၿပီး လူသားမ်ိဳးႏြယ္က ၎၏ပုံမွန္ျဖစ္တည္မႈကို ရရွိထားျခင္းမွာ ဘုရားသခင့္အမ်က္ေဒါသ၏ လက္ေတြ႕က်သည့္ ဤရႈေထာင့္ေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္၏အမ်က္ေဒါသ မရွိပါက လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ ပုံမွန္မဟုတ္သည့္ လူေနမႈအေျခအေနမ်ားထဲသို႔ က်ဆင္းသြားမည္ျဖစ္ၿပီး တရားမွ်တကာ လွပေကာင္းမြန္သည့္ အရာအားလုံးသည္ ဖ်က္ဆီးခံရကာ တည္ရွိေတာ့မည္ မဟုတ္ေပ။ ဘုရားသခင္၏အမ်က္ေဒါသ မရွိပါက ဖန္ဆင္းခံသတၱဝါတို႔အတြက္ ျဖစ္တည္မႈနိယာမမ်ားႏွင့္ စည္းမ်ဥ္းမ်ားသည္ ပ်က္စီးသြားလိမ့္မည္၊ သို႔မဟုတ္ လုံးလုံးလ်ားလ်ား ၿဖိဳဖ်က္ခံရလိမ့္မည္။ လူသားကို ဖန္ဆင္းၿပီးကတည္းက ဘုရားသခင္သည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ ပုံမွန္ျဖစ္တည္မႈကို ကာကြယ္ရန္ႏွင့္ တည္တံ့ေစရန္အတြက္ သူ၏ေျဖာင့္မတ္သည့္ စိတ္သေဘာထားကို အဆက္မျပတ္ အသုံးျပဳခဲ့သည္။ သူ၏ေျဖာင့္မတ္သည့္ စိတ္သေဘာထားထဲ၌ အမ်က္ေဒါသႏွင့္ ဘုန္းအာႏုေဘာ္တို႔ ပါဝင္ေသာေၾကာင့္ ဆိုးယုတ္သည့္လူမ်ားအားလုံး၊ အရာဝတၳဳႏွင့္ ပစၥည္းအားလုံးတို႔အျပင္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ ပုံမွန္ျဖစ္တည္မႈကို ထိခိုက္ၿပီး ေႏွာင့္ယွက္သည့္ အရာအားလုံးသည္ သူ၏အမ်က္ေဒါသေၾကာင့္ အျပစ္ဒဏ္ခတ္ခံရၿပီး ထိန္းခ်ဳပ္ခံရကာ ဖ်က္ဆီးခံၾကရသည္။ လြန္ခဲ့သည့္ ေထာင္စုႏွစ္အခ်ိဳ႕တစ္ေလွ်ာက္၌ ဘုရားသခင္သည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို စီမံခန႔္ခြဲသည့္ သူ၏အမႈ၌ ဘုရားသခင္ကို ဆန႔္က်င္သည့္အျပင္ စာတန္၏ ႀကံရာပါမ်ားႏွင့္ လက္ပါးေစမ်ားကဲ့သို႔ ျပဳမူသည့္ ညစ္ညမ္းၿပီး ဆိုးယုတ္ေသာ ဝိညာဥ္အားလုံးကို ႐ိုက္ခ်၍ ဖ်က္ဆီးဖို႔ရန္အတြက္ သူ၏ေျဖာင့္မတ္သည့္ စိတ္သေဘာထားကို အဆက္မျပတ္ အသုံးျပဳေနခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္၏ လူသားကို ကယ္တင္ျခင္းအမႈသည္ သူ၏အစီအစဥ္အတိုင္း အၿမဲတမ္း ေရွ႕ဆက္သြားေနခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ဆိုလိုသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ အမ်က္ေဒါသ တည္ရွိမႈေၾကာင့္ လူသားတို႔၏ အေျဖာင့္မတ္ဆုံးေသာ အေၾကာင္းတရားမ်ားသည္ တစ္ခါမွ် မဖ်က္ဆီးခံရေပ။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၂)၊ ဘုရားသခင္ကို သိကြၽမ္းျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍၊ အတုမရွိ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ (၂)

(၅၅၉) လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ မိုက္မဲၿပီး ပညာမဲ့ေသာ္လည္း လူသားမ်ိဳးႏြယ္တစ္ခုလုံးကို ဘုရားသခင္၏ ဆက္ဆံမႈက သနားက႐ုဏာႏွင့္ သည္းခံမႈအေပၚ၌ အဓိကအေျခခံထားသည္။ သူ၏အမ်က္ေဒါသကိုမူ အခ်ိန္အမ်ားစုႏွင့္ ျဖစ္ရပ္အမ်ားစု၌ ဖုံးကြယ္ထားၿပီး ၎ကို လူသားက မသိေပ။ ရလဒ္အေနႏွင့္ ဘုရားသခင္က သူ၏အမ်က္ေဒါသအား ေဖာ္ျပျခင္းကို ျမင္ရဖို႔ရန္ လူသားအတြက္ ခဲယဥ္းၿပီး သူ၏အမ်က္ေဒါသကို နားလည္ဖို႔ရန္လည္း ခဲယဥ္းသည္။ ထိုသို႔ျဖင့္ လူသားသည္ ဘုရားသခင္၏အမ်က္ေဒါသကို ေပါ့ေပါ့တန္တန္ သေဘာထားေလ၏။ လူသားကို သည္းခံျခင္းႏွင့္ ခြင့္လႊတ္ျခင္းဆိုင္ရာ ဘုရားသခင္၏ေနာက္ဆုံးအမႈႏွင့္ အဆင့္ကို လူသားရင္ဆိုင္ရသည့္အခါ- ဆိုလိုသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ ေနာက္ဆုံးသနားက႐ုဏာႏွင့္ သူ၏ေနာက္ဆုံးသတိေပးခ်က္တို႔က လူသားတို႔ထံ ေရာက္လာသည့္အခါ- လူတို႔အေနျဖင့္ ဘုရားသခင္ကို ဆန႔္က်င္ဖို႔ရန္ ဤနည္းလမ္းကိုပင္ အသုံးျပဳဆဲျဖစ္ၿပီး ေနာင္တရဖို႔ရန္၊ သူတို႔၏လမ္းမ်ားကို ျပင္ဆင္ဖို႔ရန္ႏွင့္ ဘုရားသခင္၏သနားက႐ုဏာကို လက္ခံဖို႔ရန္ မည္သည့္အားထုတ္မႈမွ် မျပဳလုပ္ပါက ဘုရားသခင္သည္ သူ၏သည္းခံမႈႏွင့္ စိတ္ရွည္မႈတို႔ကို သူတို႔အား ေပးသနားေတာ့မည္ မဟုတ္ေပ။ ဆန႔္က်င္ဘက္အေနႏွင့္ ထိုအခ်ိန္တြင္ ဘုရားသခင္က သူ၏သနားက႐ုဏာကို ျပန္႐ုပ္သိမ္းမည္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ သူ၏အမ်က္ေဒါသကိုသာ သူေစလႊတ္လိမ့္မည္။ သူ၏အမ်က္ေဒါသကို မတူညီသည့္ နည္းလမ္းမ်ားျဖင့္ သူေဖာ္ျပႏိုင္၏။ လူတို႔ကို အျပစ္ဒဏ္ခတ္ၿပီး ဖ်က္ဆီးဖို႔ရန္ မတူညီသည့္ နည္းလမ္းမ်ားကို သူအသုံးျပဳႏိုင္သကဲ့သို႔ပင္ျဖစ္သည္။

ေသာဒုံၿမိဳ႕ကို ဖ်က္ဆီးဖို႔ရန္ မီးကို ဘုရားသခင္အသုံးျပဳျခင္းသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၊ သို႔မဟုတ္ အျခားမည္သည့္အရာကိုမဆို လုံးလုံးလ်ားလ်ား အျမစ္ျဖတ္သည့္ သူ၏အျမန္ဆုံးနည္းလမ္းပင္ျဖစ္သည္။ ေသာဒုံၿမိဳ႕သားတို႔ကို ေလာင္ကြၽမ္းေစျခင္းက သူတို႔၏႐ုပ္ခႏၶာမ်ားကိုသာ ဖ်က္ဆီးခဲ့ျခင္းမဟုတ္ေပ။ ၿမိဳ႕ထဲရွိ လူတို႔သည္ ႐ုပ္ေလာကႏွင့္ လူသားတို႔မျမင္ႏိုင္သည့္ေလာက ႏွစ္ခုစလုံး၌ မတည္ရွိေတာ့ေစေရးအတြက္ သူတို႔၏ဝိညာဥ္၊ သူတို႔၏စိတ္ႏွင့္ သူတို႔၏ကိုယ္ခႏၶာအလုံးစုံတို႔ကို ဖ်က္ဆီးခဲ့သည္။ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္က သူ႔အမ်က္ေဒါသကို ထုတ္ေဖာ္သည့္နည္းႏွင့္ ေဖာ္ျပသည့္နည္းတစ္ခုျဖစ္သည္။ ဤထုတ္ေဖာ္ျခင္းႏွင့္ ေဖာ္ျပျခင္းပုံစံက ဘုရားသခင္၏အမ်က္ေဒါသဆိုင္ရာ အႏွစ္သာရ၏ ရႈေထာင့္တစ္ခုျဖစ္သည္။ ၎သည္ ဘုရားသခင္၏ ေျဖာင့္မတ္သည့္ စိတ္သေဘာထားဆိုင္ရာ အႏွစ္သာရကို ထုတ္ေဖာ္ျခင္း အလိုအေလ်ာက္ ျဖစ္သကဲ့သို႔ပင္ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္က သူ၏အမ်က္ေဒါသကို ထုတ္လႊတ္သည့္အခါ သူသည္ မည္သည့္သနားက႐ုဏာ၊ သို႔မဟုတ္ မည္သည့္စာနာသနားမႈကိုမွ် မထုတ္ေဖာ္ျပေတာ့သကဲ့သို႔ သူ၏သည္းခံျခင္း၊ သို႔တည္းမဟုတ္ စိတ္ရွည္ျခင္းတို႔ကိုလည္း ထပ္မျပေတာ့ေပ။ သူ႔ကို ဆက္ၿပီး စိတ္ရွည္ေစဖို႔၊ သူ၏သနားက႐ုဏာကို ထပ္ေပးဖို႔၊ သူ၏သည္းခံျခင္းကို ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ေပးသနားဖို႔ ေဖ်ာင္းဖ်ႏိုင္သည့္ လူ၊ အရာဝတၳဳ၊ သို႔မဟုတ္ အေၾကာင္းျပခ်က္တို႔ မရွိေပ။ ဤအရာမ်ားအစား ဘုရားသခင္သည္ ခဏေလးမွ် တုံ႔ဆိုင္းျခင္းမရွိဘဲ သူဆႏၵရွိသည့္အတိုင္းျပဳလ်က္ သူ၏အမ်က္ေဒါသႏွင့္ ဘုန္းအာႏုေဘာ္တို႔ကို ေစလႊတ္လိမ့္မည္။ သူသည္ သူ၏ကိုယ္ပိုင္ဆႏၵႏွင့္အညီ လ်င္ျမန္ၿပီး ရွင္းလင္းသည့္ပုံစံႏွင့္ ဤအရာမ်ားကို လုပ္ေဆာင္လိမ့္မည္။ ဤသည္မွာ လူသားအေနျဖင့္ ထိပါးျခင္း မျပဳလုပ္ရသည့္ သူ၏အမ်က္ေဒါသႏွင့္ ဘုန္းအာႏုေဘာ္ကို ဘုရားသခင္ထုတ္လႊတ္သည့္ နည္းလမ္းျဖစ္သည္။ ထို႔ျပင္ သူ၏ေျဖာင့္မတ္သည့္ စိတ္သေဘာထားဆိုင္ရာ ရႈေထာင့္တစ္ခု၏ ေဖာ္ျပခ်က္လည္း ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္က လူသားအေပၚ ပူပန္ျခင္းႏွင့္ ခ်စ္ျခင္းတို႔ ျပသည္ကို လူတို႔ျမင္ေသာအခါ သူတို႔သည္ သူ၏အမ်က္ေဒါသကို သတိမျပဳမိႏိုင္ၾက၊ သူ၏ဘုန္းအာႏုေဘာ္ကို မျမင္ႏိုင္ၾက၊ သို႔တည္းမဟုတ္ ထိပါးေစာ္ကားမႈအေပၚ သူ၏သည္းမခံျခင္းကို မခံစားႏိုင္ၾကေပ။ ဘုရားသခင္၏ ေျဖာင့္မတ္သည့္ စိတ္သေဘာထားသည္ သနားက႐ုဏာ၊ သည္းခံျခင္းႏွင့္ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာသက္သက္ပင္ ျဖစ္သည္ဟု ဤအရာမ်ားက လူတို႔ကို ယုံၾကည္သြားေစခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ဘုရားသခင္က ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ကို ဖ်က္ဆီးျခင္း၊ သို႔မဟုတ္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္တစ္စုကို ႐ြံမုန္းျခင္းကို တစ္ဦးတစ္ေယာက္က ေတြ႕ရသည့္အခါ လူသားကို ဖ်က္ဆီးျခင္းထဲရွိ သူ၏အမ်က္ေဒါသႏွင့္ သူ၏ဘုန္းအာႏုေဘာ္တို႔က လူတို႔အား သူ၏ေျဖာင့္မတ္သည့္ စိတ္သေဘာထား၏ အျခားတစ္ဖက္ကို ရိပ္ခနဲျမင္ေစသည္။ ဤသည္မွာ ထိပါးေစာ္ကားျခင္းကို ဘုရားသခင္၏ သည္းမခံျခင္းျဖစ္သည္။ ထိပါးေစာ္ကားျခင္းကို သည္းမခံသည့္ ဘုရားသခင္၏ စိတ္သေဘာထားသည္ မည္သည့္ဖန္ဆင္းခံသတၱဝါမဆို၏ စိတ္ကူးႏိုင္စြမ္းထက္ သာလြန္သည္။ ဖန္ဆင္းခံမဟုတ္သည့္ သတၱဝါမ်ားထဲ၌ မည္သူကမွ် ထိုအရာကို ဝင္စြပ္ဖက္ျခင္း၊ သို႔မဟုတ္ ထိခိုက္ေစျခင္းတို႔ မျပဳလုပ္ႏိုင္ေပ။ ထို႔ျပင္ ထိုအရာကို တူေအာင္တုျခင္း၊ သို႔တည္းမဟုတ္ အတုခိုးျခင္းလည္း သာ၍ပင္ မျပဳလုပ္ႏိုင္ၾကေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္၏ စိတ္သေဘာထားႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ ဤရႈေထာင့္သည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ အသိသင့္ဆုံးေသာ ရႈေထာင့္တစ္ခုျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္၌သာ ဤကဲ့သို႔စိတ္သေဘာထားမ်ိဳးရွိသည္။ ထို႔ျပင္ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္သာလွ်င္ ဤကဲ့သို႔စိတ္သေဘာထားမ်ိဳးကို ပိုင္ဆိုင္သည္။ ဘုရားသခင္သည္ ဆိုးသြမ္းမႈ၊ အေမွာင္ထု၊ ပုန္ကန္ျခင္းႏွင့္ စာတန္၏ ဆိုးယုတ္ေသာ လုပ္ရပ္မ်ားကို-လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေစၿပီး ဝါးမ်ိဳျခင္း- စက္ဆုပ္႐ြံရွာသည့္အတြက္ေၾကာင့္၊ သူႏွင့္ဆန႔္က်င္သည့္ အျပစ္၏လုပ္ရပ္အားလုံးကို စက္ဆုပ္႐ြံရွာသည့္အတြက္ေၾကာင့္၊ ထို႔ျပင္ သူ၏သန႔္ရွင္းၿပီး ညစ္ညမ္းျခင္းမရွိသည့္ အႏွစ္သာရေၾကာင့္ ဘုရားသခင္သည္ ထိုသို႔ေသာေျဖာင့္မတ္သည့္ စိတ္သေဘာထားကို ပိုင္ဆိုင္သည္။ ဤအေၾကာင္းေၾကာင့္ ဖန္ဆင္းခံ၊ သို႔တည္းမဟုတ္ ဖန္ဆင္းခံမဟုတ္သည့္ သတၱဝါတို႔က သူ႔အား ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ဆန႔္က်င္ျခင္းကိုေသာ္လည္းေကာင္း ယွဥ္ၿပိဳင္ျခင္းမ်ားကိုေသာ္လည္းေကာင္း သူခံမည္မဟုတ္ျခင္းျဖစ္သည္။ တစ္ခါက သူသနားက႐ုဏာျပခဲ့ဖူးသည့္၊ သို႔မဟုတ္ သူေ႐ြးခ်ယ္ခဲ့ဖူးသည့္ လူပုဂၢိဳလ္ပင္လွ်င္ သူ၏စိတ္သေဘာထားကို ရန္စၿပီး သူ၏စိတ္ရွည္ျခင္းႏွင့္ သည္းခံျခင္းဆိုင္ရာ အေျခခံမူမ်ားကို ေဖာက္ဖ်က္လိုက္သည္ႏွင့္ သူသည္ သနားက႐ုဏာ၊ သို႔တည္းမဟုတ္ တြန႔္ဆုတ္ျခင္းတို႔ အနည္းငယ္မွ်မရွိဘဲ ထိပါးေစာ္ကားမႈကို သည္းမခံေသာ သူ၏ေျဖာင့္မတ္သည့္ စိတ္သေဘာထားကို ထုတ္လႊတ္ၿပီး ထုတ္ေဖာ္ျပလိမ့္မည္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၂)၊ ဘုရားသခင္ကို သိကြၽမ္းျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍၊ အတုမရွိ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ (၂)

(၅၆၀) ဘုရားသခင္၏ အမ်က္ေဒါသကို သြန္ခ်ျခင္းက သူ၏ေျဖာင့္မတ္သည့္ စိတ္သေဘာထားဆိုင္ရာ ေဖာ္ျပခ်က္၏ ရႈေထာင့္တစ္ခုျဖစ္ေသာ္လည္း ဘုရားသခင္၏ေဒါသသည္ ၎၏ပစ္မွတ္အေပၚ မဆင္မျခင္လုပ္ျခင္း လုံးဝမရွိသကဲ့သို႔၊ အေျခခံမူမပါဘဲ လုပ္ျခင္းလည္း လုံးဝမရွိေပ။ ဆန႔္က်င္ဘက္အေနႏွင့္ ဘုရားသခင္က အမ်က္ထြက္ရာ၌ လ်င္ျမန္ျခင္း လုံးဝမရွိသကဲ့သို႔ သူ၏အမ်က္ေဒါသႏွင့္ သူ၏ဘုန္းအာႏုေဘာ္ကို ေပါ့ေပါ့တန္တန္ ထုတ္ေဖာ္ျခင္းလည္း မျပဳေပ။ ထို႔အျပင္ ဘုရားသခင္၏ အမ်က္ေဒါသသည္ အေတာ္ပင္ ထိန္းထိန္းခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ရွိၿပီး ခ်င့္ခ်င့္ခ်ိန္ခ်ိန္ ရွိသည္။ လူသား၏ ေထာင္းခနဲ ေဒါသူပုံထတတ္ပုံမ်ိဳး၊ သို႔မဟုတ္ ေဒါသအိုး ေပါက္ကြဲပုံမ်ိဳးႏွင့္ လုံးဝႏႈိင္းယွဥ္၍မရေပ။ လူသားႏွင့္ ဘုရားသခင္တို႔၏ စကားစျမည္ေျပာဆိုမႈမ်ားစြာကို သမၼာက်မ္းစာထဲ၌ မွတ္တမ္းတင္ထားသည္။ ထိုစကားစျမည္ေျပာဆိုမႈမ်ားထဲတြင္ ပါဝင္ေသာ လူပုဂၢိဳလ္အခ်ိဳ႕၏ စကားလုံးမ်ားက ေပါ့တန္ကာ ပညာမဲ့ၿပီး ကေလးကလားဆန္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ဘုရားသခင္က သူတို႔ကို ႐ိုက္မခ်သကဲ့သို႔ သူတို႔ကို ရႈတ္လည္း မရႈတ္ခ်ခဲ့ေပ။ အထူးသျဖင့္ ေယာဘစမ္းသပ္ခံရသည့္ကာလအေတာအတြင္း၌ ေယာဘ၏ မိတ္ေဆြသုံးေယာက္ႏွင့္ အျခားလူမ်ားက ေယာဘကို ေျပာခဲ့သည့္ စကားမ်ားကို ေယေဟာဝါဘုရားသခင္က ၾကားၿပီးေနာက္တြင္ ထိုသူတို႔ကို သူမည္သို႔ဆက္ဆံခဲ့သနည္း။ သူတို႔ကို သူရႈတ္ခ်ခဲ့သေလာ။ သူတို႔အေပၚ ေဒါသူပုန္ထခဲ့သေလာ။ ထိုသို႔ ဘာတစ္ခုမွ် သူမလုပ္ခဲ့ေပ။ ထိုအစား သူတို႔ကိုယ္စား အသနားခံေတာင္းေလွ်ာက္ဖို႔၊ သူတို႔အတြက္ ဆုေတာင္းေပးဖို႔ ေယာဘကို ဘုရားသခင္ေျပာခဲ့ၿပီး သူကိုယ္ေတာ္တိုင္ကမူ သူတို႔အမွားမ်ားကို ေဗြမယူခဲ့ေပ။ ဤျဖစ္ရပ္မ်ားအားလုံးသည္ လက္ရွိအေျခအေနအတိုင္း ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီး၍ ပညာမဲ့သည့္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ဘုရားသခင္က ဆက္ဆံသည့္ အဓိကသေဘာထားကို ကိုယ္စားျပဳသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္၏ အမ်က္ေဒါသကို ထုတ္လႊတ္ျခင္းက သူ႔စိတ္ေနစိတ္ထား၏ ေဖာ္ျပခ်က္ လုံးဝမဟုတ္သကဲ့သို႔၊ သူ၏ခံစားခ်က္မ်ားကို ဖြင့္ခ်ျခင္းလည္း လုံးဝမဟုတ္ေပ။ ဘုရားသခင္၏ အမ်က္ေဒါသက လူသားနားလည္သကဲ့သို႔ လုံးလုံး ေဒါသေပါက္ကြဲျခင္း မဟုတ္ေပ။ ဘုရားသခင္က သူ၏ကိုယ္ပိုင္စိတ္ေနစိတ္ထားကို မထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္၍၊ သို႔မဟုတ္ သူ၏ေဒါသက ေရဆူမွတ္ကိုေရာက္သြားၿပီး ဖြင့္ခ်မွရေတာ့မည္ျဖစ္၍ သူ၏အမ်က္ေဒါသကို ထုတ္လႊတ္ျခင္းမဟုတ္ေပ။ ဆန႔္က်င္ဘက္အေနႏွင့္ သူ၏အမ်က္ေဒါသသည္ သူ၏ေျဖာင့္မတ္သည့္ စိတ္သေဘာထားဆိုင္ရာ ျပသခ်က္ျဖစ္ၿပီး စစ္မွန္သည့္ ေဖာ္ျပခ်က္ျဖစ္သည္။ ထို႔ျပင္ ဤသည္မွာ သူ၏သန႔္ရွင္းသည့္ အႏွစ္သာရႏွင့္ သက္ဆိုင္သည့္ ပုံေဆာင္ထုတ္ေဖာ္ျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္သည္ အမ်က္ေဒါသျဖစ္၏။ ထို႔ျပင္ သူသည္ ထိပါးေစာ္ကားမႈကို သည္းမခံေပ- ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ေဒါသသည္ အေၾကာင္းတရားမ်ားကို ခြဲျခားမႈမရွိဟုလည္းေကာင္း၊ အေျခခံမူမရွိဟုလည္းေကာင္း မဆိုလိုေပ။ အေၾကာင္းတရားမ်ားကို မခြဲျခားေသာ ေဒါသေပါက္ကြဲျခင္းမ်ိဳးျဖစ္သည့္ အေျခခံမူမရွိဘဲ ႀကဳံသလို ေဒါသအိုးေပါက္ကြဲျခင္းမ်ိဳးကို ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးသည့္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္က အထူးသီးသန႔္ မူပိုင္ခြင့္ယူထား၏။ လူတစ္ေယာက္၌ ဂုဏ္ျဒပ္ရွိသြားသည္ႏွင့္ ထိုသူသည္ သူ၏စိတ္ေနစိတ္ထားကို ထိန္းခ်ဳပ္ဖို႔ရန္ မၾကာခဏပင္ အခက္ေတြ႕လိမ့္မည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူ၏မေက်နပ္မႈကို ေဖာ္ျပၿပီး သူ၏ခံစားခ်က္မ်ားကို ဖြင့္ခ်ဖို႔ရန္ အခြင့္အေရးမ်ားကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီးႏွင့္ အမိအရ သူဆုပ္ကိုင္လိမ့္မည္။ သူ၏အရည္အခ်င္းကို ထုတ္ေဖာ္ျပရန္အျပင္ သူ၏ဂုဏ္ျဒပ္ႏွင့္ ဝိေသသလကၡဏာမ်ားသည္ သာမန္လူတို႔ႏွင့္ မတူကြဲျပားေၾကာင္း အျခားလူမ်ား သိေစဖို႔ရန္အတြက္ သူသည္ သိသာသည့္ အေၾကာင္းျပခ်က္မရွိပါဘဲႏွင့္ မၾကာခဏ ေထာင္းခနဲ ေဒါသူပုန္ထျပလိမ့္မည္။ မွန္ေပ၏၊ ဂုဏ္ျဒပ္မရွိေသာ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးသည့္ လူတို႔က မၾကာခဏ ထိန္းမႏိုင္သိမ္းမရျဖစ္ၾကလိမ့္မည္။ သူတို႔၏ကိုယ္ပိုင္အက်ိဳးစီးပြားမ်ား ထိခိုက္ပ်က္စီးမႈေၾကာင့္ သူတို႔သည္ မၾကာခဏ ေဒါသထြက္ၾကသည္။ သူတို႔၏ ကိုယ္ပိုင္ဂုဏ္ျဒပ္ႏွင့္ ဂုဏ္သိကၡာကို ကာကြယ္ဖို႔အတြက္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးသည့္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ မိမိတို႔၏ခံစားခ်က္မ်ားကို မၾကာခဏဖြင့္ခ်ၿပီး မိမိတို႔၏မာနေထာင္လႊားသည့္ သဘာဝကို ထုတ္ေဖာ္ျပလိမ့္မည္။ လူသားသည္ အျပစ္တရား၏ ျဖစ္တည္မႈကို ကာကြယ္ရန္ႏွင့္ ထိန္းသိမ္းရန္အလို႔ငွာ ေထာင္းခနဲ ေဒါသအိုးေပါက္ကြဲၿပီး သူ၏ခံစားခ်က္မ်ားကို ဖြင့္ခ်လိမ့္မည္။ ဤလုပ္ရပ္မ်ားသည္ လူသားက သူ၏မေက်နပ္မႈကို ေဖာ္ျပသည့္ နည္းလမ္းမ်ားျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ မစင္ၾကယ္ျခင္းမ်ား၊ လွ်ိဳ႕ဝွက္ႀကံစည္ျခင္းမ်ားႏွင့္ ေျခပုန္းခုတ္ျခင္းမ်ား၊ လူသား၏ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္းႏွင့္ ဆိုးယုတ္ျခင္းတို႔ႏွင့္ ျပည့္လွ်ံေနၿပီး၊ အျခားမည္သည့္အရာထက္မဆို လူသား၏ ခက္ထန္သည့္ ရည္မွန္းခ်က္မ်ား၊ ဆႏၵမ်ားႏွင့္ ျပည့္လွ်ံေနသည္။ တရားမွ်တမႈသည္ ဆိုးသြမ္းမႈႏွင့္ ထိပ္တိုက္ေတြ႕သည့္အခါ၌ လူသားသည္ တရားမွ်တမႈ၏ ျဖစ္တည္မႈကို ကာကြယ္ရန္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ထိန္းသိမ္းရန္ေသာ္လည္းေကာင္း ေဒါသူပုန္ထလိမ့္မည္မဟုတ္ေပ။ ဆန႔္က်င္ဘက္အေနႏွင့္ တရားမွ်တျခင္း၏ စြမ္းအားတို႔ ၿခိမ္းေျခာက္ခံရသည့္အခါ၊ ညႇဥ္းဆဲခံရၿပီး တိုက္ခိုက္ခံရသည့္အခါ လူသား၏သေဘာထားသည္ လ်စ္လ်ဴရႈျခင္း၊ ေရွာင္ၾကဥ္ျခင္း၊ သို႔မဟုတ္ တြန႔္ဆုတ္ျခင္းတို႔ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ဆိုးယုတ္မႈ၏ စြမ္းအားမ်ားႏွင့္ ရင္ဆိုင္ရသည့္အခါ လူသား၏သေဘာထားသည္ ျဖည့္ဆည္းေပးျခင္း၊ မ်က္ႏွာခ်ိဳေသြးျခင္းတို႔ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လူသား၏ စိတ္ဖြင့္ခ်ျခင္းသည္ ဆိုးယုတ္သည့္ စြမ္းအားတို႔အတြက္ လြတ္လမ္းတစ္လမ္းျဖစ္ၿပီး ဇာတိပကတိလူသားတို႔၏ ထႂကြေသာင္းက်န္းေနၿပီး တားဆီး၍မရေသာ ဆိုးယုတ္သည့္အျပဳအမူဆိုင္ရာ ေဖာ္ျပခ်က္တစ္ခုျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ဘုရားသခင္က သူ၏အမ်က္ေဒါသကို ထုတ္လႊတ္သည့္အခါ ဆိုးယုတ္သည့္ စြမ္းအားခပ္သိမ္းသည္ ရပ္သြားလိမ့္မည္။ လူသားကို အႏၲရာယ္ျပဳသည့္ အျပစ္တရားအားလုံးသည္ ရပ္တန႔္သြားလိမ့္မည္။ ဘုရားသခင္၏အမႈကို ပိတ္ပင္တားဆီးသည့္ ရန္လိုေသာစြမ္းအားခပ္သိမ္းသည္ သိသာထင္ရွားလာမည္၊ ကြဲျပားလာၿပီး က်ိန္ဆဲျခင္းကိုခံရမည္။ ထို႔ျပင္ ဘုရားသခင္ကို ဆန႔္က်င္သည့္ စာတန္၏ ႀကံရာပါအားလုံးသည္ အျပစ္ဒဏ္ခတ္ခံရမည္ျဖစ္ၿပီး အျမစ္ပါမက်န္ ဖယ္ရွားခံရမည္ျဖစ္သည္။ သူတို႔၏ေနရာတြင္ ဘုရားသခင္၏အမႈသည္ ပိတ္ပင္တားဆီးမႈတို႔ မရွိဘဲ ေရွ႕ဆက္လိမ့္မည္။ ဘုရားသခင္၏ စီမံခန႔္ခြဲမႈ အစီအစဥ္သည္ စီစဥ္ထားခ်က္ႏွင့္အညီ တစ္ဆင့္ၿပီးတစ္ဆင့္ ဆက္လက္ တိုးတက္ျဖစ္ေပၚလာလိမ့္မည္ျဖစ္ၿပီး ဘုရားသခင္ေ႐ြးခ်ယ္ထားသည့္ လူမ်ားသည္ စာတန္၏ေႏွာင့္ယွက္ျခင္းႏွင့္ လွည့္စားျခင္းမွ လြတ္ကင္းလိမ့္မည္။ ထို႔ျပင္ ဘုရားသခင္၏ေနာက္ကို လိုက္သူမ်ားသည္ ၿငိမ္သက္ ေအးခ်မ္းသည့္ ပတ္ဝန္းက်င္ထဲတြင္ ဘုရားသခင္၏ ဦးေဆာင္မႈႏွင့္ အေထာက္အပံ့ကို ေမြ႕ေလ်ာ္ၾကရလိမ့္မည္။ ဘုရားသခင္၏ အမ်က္ေဒါသသည္ ဆိုးယုတ္သည့္စြမ္းအားတို႔ ထပ္ဆင့္ပြားမ်ားျခင္းႏွင့္ ထႂကြေသာင္းက်န္းတို႔ မရွိေစရန္ တားဆီးေပးသည့္ အကာအကြယ္တစ္ခုျဖစ္သည္။ ထို႔ျပင္ ၎သည္ တရားမွ်တၿပီး အျပဳသေဘာေဆာင္သည့္အရာမ်ားအားလုံး၏ ျဖစ္တည္မႈႏွင့္ ျပန္႔ပြားျခင္းကို ကာကြယ္ေပးၿပီး ဖိႏွိပ္ခံရျခင္းႏွင့္ ဖ်က္လိုဖ်က္ဆီး လုပ္ခံရျခင္းတို႔ မခံရေအာင္ ထိုအရာမ်ားကို ထာဝရေစာင့္ၾကပ္ေပးသည့္ အကာအကြယ္တစ္ခုလည္း ျဖစ္သည္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၂)၊ ဘုရားသခင္ကို သိကြၽမ္းျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍၊ အတုမရွိ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ (၂)

(၅၆၁) ဘုရားသခင္၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္တစ္ခုစီႏွင့္ ႀကဳံေတြ႕ဆက္ဆံရသည့္အခါ ဘုရားသခင္၏ ေျဖာင့္မတ္သည့္ စိတ္သေဘာထားသည္ အျခားသေဘာသဘာဝမ်ားႏွင့္ ကင္းလြတ္ေၾကာင္း၊ သန႔္ရွင္းၿပီး ေျခာက္ျပစ္ကင္းေၾကာင္း သင္စိတ္ခ်ေနရမည္။ ဤလုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ား၌ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ဘုရားသခင္က ႐ိုက္ခ်ျခင္း၊ အျပစ္ဒဏ္ခတ္ျခင္းႏွင့္ ဖ်က္ဆီးျခင္းတို႔ ပါဝင္သည္။ ႁခြင္းခ်က္မရွိဘဲ ဘုရားသခင္၏ လုပ္ရပ္တစ္ခုစီတိုင္းကို သူ၏ရွိရင္းစြဲစိတ္သေဘာထားအျပင္ သူ၏အစီအစဥ္ႏွင့္ ယတိျပတ္ကိုက္ညီေအာင္ ျပဳထားျခင္းျဖစ္ၿပီး လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ အသိပညာ၊ ႐ိုးရာဓေလ့ႏွင့္ ဒႆနအျမင္တို႔ မပါဝင္ေပ။ ဘုရားသခင္၏ လုပ္ရပ္တစ္ခုစီတိုင္းသည္ သူ၏စိတ္သေဘာထားႏွင့္ အႏွစ္သာရတို႔၏ ေဖာ္ျပခ်က္ျဖစ္ၿပီး ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးသည့္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ႏွင့္သက္ဆိုင္ေသာ မည္သည့္အရာႏွင့္မွ် မဆက္စပ္ေပ။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အေပၚ ဘုရားသခင္၏ခ်စ္ျခင္း၊ သနားက႐ုဏာထားျခင္းႏွင့္ သည္းခံျခင္းတို႔သည္သာ ေျခာက္ျပစ္ကင္း၍ အေရာအေႏွာကင္းၿပီး သန႔္ရွင္းျမင့္ျမတ္သည္ဟု လူတို႔က ယူဆၾကကာ ဘုရားသခင္၏ ေဒါသူပုန္ထျခင္းႏွင့္ သူ၏အမ်က္ေဒါသတို႔သည္လည္း အလားတူပင္ အေရာအေႏွာကင္းေၾကာင္းကိုမူ မည္သူမွ် မသိေပ။ ထို႔အျပင္ ဘုရားသခင္က အဘယ့္ေၾကာင့္ ထိပါးေစာ္ကားမႈကို သည္းမခံသနည္း၊ သို႔မဟုတ္ သူ၏ေဒါသူပုန္ထျခင္းသည္ အဘယ့္ေၾကာင့္ အလြန္ႀကီးမားသနည္းဆိုသည့္ ေမးခြန္းမ်ိဳးကို မည္သူမွ် မဆင္ျခင္ၾကည့္ၾကေပ။ ဆန႔္က်င္ဘက္အေနႏွင့္ အခ်ိဳ႕က ဘုရားသခင္၏ အမ်က္ေဒါသကို ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးသည့္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ ေဒါသစိတ္ကဲ့သို႔ ေဒါသေပါက္ကြဲျခင္းႏွင့္ အျမင္မွားၾကၿပီး ဘုရားသခင္၏ေဒါသကို ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးသည့္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ ေဒါသူပုန္ထျခင္းႏွင့္ အတူတူပင္ျဖစ္သည္ဟု အထင္မွားၾကသည္။ ဘုရားသခင္၏ ေဒါသူပုန္ထျခင္းက လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးသည့္ စိတ္သေဘာထားကို သဘာဝအေလ်ာက္ ထုတ္ေဖာ္ျခင္းကဲ့သို႔ ျဖစ္သည္ဟုပင္ တလြဲယူဆၾကသည္။ ဘုရားသခင္၏ အမ်က္ေဒါသကို ထုတ္လႊတ္ျခင္းက ေဖာက္ျပန္ေသာ လူတို႔အေနျဖင့္ စိတ္မခ်မ္းေျမ့စရာ အေျခအေနႏွင့္ ရင္ဆိုင္ရေသာအခါ ထြက္လာတတ္သည့္ လူတို႔၏ေဒါသကဲ့သို႔ ျဖစ္သည္ဟုလည္း တလြဲယူဆၾကကာ ဘုရားသခင္၏ အမ်က္ေဒါသကို ထုတ္လႊတ္ျခင္းသည္ သူ႔စိတ္ေနစိတ္ထား၏ ေဖာ္ျပခ်က္ျဖစ္သည္ဟု ယုံၾကည္ၾကသည္။ ဤမိတ္သဟာယၿပီးသည့္ေနာက္ သင္တို႔တစ္ေယာက္ခ်င္းစီတိုင္း၌ ဘုရားသခင္၏ ေျဖာင့္မတ္သည့္ စိတ္သေဘာထားႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ တလြဲယူဆျခင္းမ်ား၊ စိတ္ကူးထင္ျမင္ခ်က္မ်ား၊ သို႔မဟုတ္ မွန္းဆခ်က္မ်ား မရွိေတာ့ဖို႔ ငါေမွ်ာ္လင့္သည္။ ငါ၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ၾကားၿပီးေနာက္ သင္တို႔အေနျဖင့္ ႏွလုံးသားထဲ၌ ဘုရားသခင္၏ ေျဖာင့္မတ္သည့္ စိတ္သေဘာထားဆိုင္ရာ အမ်က္ေဒါသကို အမွန္တကယ္ သိျမင္ျခင္းရွိႏိုင္ဖို႔၊ ဘုရားသခင္၏ အမ်က္ေဒါသအေပၚ ယခင္က မွားယြင္းစြာ နားလည္ထားျခင္းမ်ားကို ေဘးဖယ္ထားႏိုင္ဖို႔၊ ဘုရားသခင့္အမ်က္ေဒါသ၏ အႏွစ္သာရအေပၚ သင္တို႔၏မွားယြင္းသည့္ ယုံၾကည္မႈမ်ားႏွင့္ အျမင္မ်ားကို ေျပာင္းလဲပစ္ႏိုင္ဖို႔ ငါေမွ်ာ္လင့္သည္။ ထို႔အျပင္ သင္တို႔၏ႏွလုံးသားထဲ၌ ဘုရားသခင့္စိတ္သေဘာထား၏ တိက်သည့္ အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆိုခ်က္ ရွိႏိုင္ဖို႔၊ ဘုရားသခင္၏ ေျဖာင့္မတ္သည့္ စိတ္သေဘာထားအေပၚ မည္သည့္သံသယမွ် မရွိေတာ့ဖို႔၊ ဘုရားသခင္၏ စိတ္သေဘာထားစစ္စစ္အေပၚ လူသား၏ မည္သည့္က်ိဳးေၾကာင္းဆင္ျခင္မႈမ်ား၊ သို႔မဟုတ္ စိတ္ကူးထင္ျမင္မႈမ်ားကိုမွ် မသတ္မွတ္ဖို႔ ငါေမွ်ာ္လင့္သည္။ ဘုရားသခင္၏ေျဖာင့္မတ္သည့္ စိတ္သေဘာထားသည္ ဘုရားသခင္၏ကိုယ္ပိုင္အႏွစ္သာရစစ္စစ္ျဖစ္သည္။ လူသားက ေရးသားထားသည့္အရာေသာ္လည္းေကာင္း၊ ပုံသြင္းထားသည့္အရာေသာ္လည္းေကာင္း မဟုတ္ေပ။ သူ၏ ေျဖာင့္မတ္သည့္ စိတ္သေဘာထားသည္ သူ၏ေျဖာင့္မတ္သည့္ စိတ္သေဘာထားပင္ျဖစ္ၿပီး မည္သည့္ဖန္ဆင္းခံႏွင့္မွ် ဆက္ႏႊယ္ျခင္း၊ သို႔မဟုတ္ ဆက္စပ္ျခင္းမရွိေပ။ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္က ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ပင္ျဖစ္သည္။ သူသည္ ဖန္ဆင္းျခင္းအစိတ္အပိုင္းတစ္ခု ဘယ္ေတာ့မွ် ျဖစ္လာမည္ မဟုတ္ေပ။ သူ႔အေနျဖင့္ ဖန္ဆင္းခံသတၱဝါဝင္တစ္ဦး ျဖစ္လာလွ်င္ပင္ သူ၏ရွိရင္းစြဲစိတ္သေဘာထားႏွင့္ အႏွစ္သာရသည္ ေျပာင္းလဲမည္မဟုတ္ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္ကို သိျခင္းက အရာဝတၳဳတစ္ခုကို သိျခင္းႏွင့္ မတူေပ။ ဘုရားသခင္ကို သိျခင္းသည္ တစ္ခုခုကို ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာေလ့လာျခင္း မဟုတ္သကဲ့သို႔ လူတစ္ေယာက္ကို နားလည္ျခင္းအျဖစ္ႏွင့္လည္း မတူညီေပ။ အကယ္၍ လူသားသည္ အရာဝတၳဳတစ္ခုကိုသိဖို႔၊ သို႔မဟုတ္ လူတစ္ေယာက္ကို နားလည္ဖို႔အတြက္သုံးသည့္ သူ၏အယူအဆ၊ သို႔တည္းမဟုတ္ နည္းလမ္းကို ဘုရားသခင္ကို သိဖို႔ရန္ အသုံးျပဳလွ်င္ သင္သည္ ဘုရားသခင္၏အေၾကာင္းကို ဘယ္ေတာ့မွ် သိႏိုင္မည္မဟုတ္ေပ။ ဘုရားသခင္ကိုသိျခင္းက အေတြ႕အႀကဳံ၊ သို႔မဟုတ္ စိတ္ကူးထင္ျမင္ျခင္းအေပၚမွာ အမွီမျပဳေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ သင္သည္ သင္၏အေတြ႕အႀကဳံ၊ သို႔မဟုတ္ စိတ္ကူးထင္ျမင္မႈကို ဘုရားသခင္အေပၚ ဘယ္ေတာ့မွ် သတ္မွတ္ျခင္း မျပဳရေပ။ သင္၏အေတြ႕အႀကဳံႏွင့္ စိတ္ကူးထင္ျမင္မႈတို႔က မည္မွ်ပင္ႂကြယ္ဝေနပါေစ ၎တို႔က အကန႔္အသတ္ရွိသည္။ ထို႔အျပင္ သင္၏စိတ္ကူးထင္ျမင္မႈက သမၼာတရားႏွင့္ ကိုက္ညီရန္ မဆိုထားႏွင့္၊ အခ်က္အလက္မ်ားႏွင့္ပင္ ကိုက္ညီျခင္း မရွိေပ။ ၎က ဘုရားသခင္၏ စိတ္သေဘာထားအမွန္အျပင္ အႏွစ္သာရအမွန္တို႔ႏွင့္လည္း သဟဇာတမျဖစ္ေပ။ ဘုရားသခင္၏ အႏွစ္သာရကို နားလည္ဖို႔ရန္ သင္၏စိတ္ကူးထင္ျမင္မႈကို အမွီျပဳလွ်င္ သင္ဘယ္ေတာ့မွ် ေအာင္ျမင္မည္မဟုတ္ေပ။ တစ္ခုတည္းေသာ လမ္းေၾကာင္းမွာ ဤသို႔ျဖစ္သည္- ဘုရားသခင္ထံမွလာသည့္ အရာအားလုံးကို လက္ခံေလာ့၊ ထို႔ေနာက္ ၎ကို တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ ေတြ႕ႀကဳံခံစားၿပီး နားလည္ေလာ့။ သင္၏ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္မႈေၾကာင့္၊ သမၼာတရားအေပၚ သင္၏ငတ္မြတ္ဆာေလာင္မႈေၾကာင့္ ဘုရားသခင္သည္ သူ႔ကိုအမွန္တကယ္နားလည္ၿပီး သိဖို႔ရန္ သင့္ကို ဉာဏ္အလင္းဖြင့္ျပသည့္ေန႔ ေရာက္လာလိမ့္မည္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၂)၊ ဘုရားသခင္ကို သိကြၽမ္းျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍၊ အတုမရွိ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ (၂)

(၅၆၂) ဘုရားသခင္သည္ သူ၏လုပ္ေဆာင္ခ်က္တို႔၌ မျပတ္သားျခင္း၊ သို႔မဟုတ္ တြန႔္ဆုတ္ျခင္းတို႔ မည္သည့္အခါမွ်မရွိေပ။ သူ၏လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားေနာက္က အေျခခံမူမ်ားႏွင့္ ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ားအားလုံးသည္ ရွင္းလင္းၿပီး ပြင့္လင္းျမင္သာ၏၊ သန႔္စင္ၿပီး ေျခာက္ျပစ္ကင္း၏။ အတြင္း၌ လွည့္ကြက္မ်ား၊ သို႔မဟုတ္ လွ်ိဳ႕ဝွက္အႀကံအစည္မ်ား ေရာေထြးေနျခင္း လုံးဝမရွိေပ။ တစ္နည္းေျပာရလွ်င္ ဘုရားသခင္၏အႏွစ္သာရထဲ၌ အေမွာင္ထုေသာ္လည္းေကာင္း၊ ဆိုးယုတ္ျခင္းေသာ္လည္းေကာင္း မပါဝင္ေပ။ နိေနေဝၿမိဳ႕သားမ်ား၏ ဆိုးညစ္သည့္ လုပ္ရပ္မ်ားက သူ႔ေရွ႕ကို ေရာက္လာသည့္အတြက္ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္က ေဒါသထြက္ခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္တုန္းက သူ၏ေဒါသသည္ သူ၏အႏွစ္သာရမွ ဆင္းသက္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ဘုရားသခင္၏ေဒါသသည္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားၿပီး သူ၏သည္းခံျခင္းကို နိေနေဝၿမိဳ႕သားတို႔အေပၚ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ခ်ေပးသနားသည့္အခါ သူဖြင့္ျပသည့္အရာအားလုံးက သူ၏ကိုယ္ပိုင္အႏွစ္သာရပင္ ျဖစ္ေနေသး၏။ ဤေျပာင္းလဲမႈတစ္ခုလုံးက ဘုရားသခင္အေပၚ လူသား၏သေဘာထား ေျပာင္းလဲမႈေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ဤအခ်ိန္ကာလတစ္ခုလုံးအတြင္း၌ ဘုရားသခင္၏ ထိပါးေစာ္ကား၍မရသည့္ စိတ္သေဘာထားက ေျပာင္းလဲမသြားေပ။ ဘုရားသခင္၏ သည္းခံသည့္ အႏွစ္သာရက ေျပာင္းလဲမသြားေပ။ ထို႔ျပင္ ဘုရားသခင္၏ ေမတၱာက႐ုဏာႏွင့္ျပည့္စုံေသာ အႏွစ္သာရက ေျပာင္းလဲမသြားေပ။ လူတို႔က ဆိုးညစ္သည့္ လုပ္ရပ္မ်ားကို က်ဴးလြန္ၿပီး ဘုရားသခင္ကို ထိပါးေစာ္ကားသည့္အခါ သူ႔ေဒါသကို သူတို႔အေပၚ က်ေရာက္ေစလိမ့္မည္။ လူတို႔က အမွန္တကယ္ ေနာင္တရသည့္အခါ ဘုရားသခင္၏ ႏွလုံးသားသည္ ေျပာင္းလဲမည္ျဖစ္ၿပီး သူ၏ေဒါသသည္ ရပ္တန႔္သြားလိမ့္မည္။ လူတို႔က ဘုရားသခင္ကို ေခါင္းမာမာႏွင့္ ဆက္ၿပီးဆန႔္က်င္ေနလွ်င္ သူ၏ေဒါသက ရပ္စဲလိမ့္မည္ မဟုတ္ဘဲ သူ၏အမ်က္ေဒါသသည္ ထိုသူတို႔ဖ်က္ဆီးခံရသည့္အထိ တစ္စၿပီးတစ္စ သူတို႔အေပၚ ဖိအားေပးသြားမည္ ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင့္စိတ္သေဘာထား၏ အႏွစ္သာရျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္က အမ်က္ေဒါသကို ေဖာ္ျပေနသည္ျဖစ္ေစ၊ သို႔မဟုတ္ သနားက႐ုဏာႏွင့္ ခ်စ္ခင္ၾကင္နာမႈကို ေဖာ္ျပေနသည္ျဖစ္ေစ ဘုရားသခင့္စိတ္သေဘာထား၏ ထုတ္ေဖာ္ခ်က္မွတစ္ဆင့္ ျပသသည့္အရာကို လူသား၏လုပ္ေဆာင္ခ်က္၊ အျပဳအမူႏွင့္ လူသား၏ႏွလုံးသားအတြင္းရွိ ဘုရားသခင္အေပၚထားေသာ သေဘာထားတို႔က သတ္မွတ္သည္။ ဘုရားသခင္က သူ၏အမ်က္ေဒါသကို လူတစ္ေယာက္အေပၚမွာ အဆက္မျပတ္ သက္ေရာက္ေစလွ်င္ ဤလူ၏ႏွလုံးသားသည္ ဘုရားသခင္ကို ဆန႔္က်င္သည္မွာ သံသယျဖစ္စရာ မလိုေပ။ ဤလူ႔အေနျဖင့္ တစ္ခါမွ် အမွန္တကယ္ ေနာင္တရဖူးျခင္း မရွိသည့္အတြက္ေၾကာင့္၊ ဘုရားသခင္ေရွ႕၌ ဦးၫႊတ္ျခင္း၊ သို႔မဟုတ္ ဘုရားသခင္အေပၚ စစ္မွန္သည့္ ယုံၾကည္မႈကို ပိုင္ဆိုင္ျခင္း မရွိသည့္အတြက္ေၾကာင့္ သူသည္ ဘုရားသခင္၏ သနားက႐ုဏာႏွင့္ သည္းခံျခင္းကို တစ္ခါမွ် မရရွိျခင္းျဖစ္သည္။ လူတစ္ဦးသည္ ဘုရားသခင္၏ ဂ႐ုစိုက္မႈ၊ သနားက႐ုဏာႏွင့္ သည္းခံျခင္းတို႔ကို မၾကာခဏလက္ခံရရွိလွ်င္ ဤလူ၏ႏွလုံးသား၌ ဘုရားသခင္ကို စစ္မွန္သည့္ယုံၾကည္ျခင္းရွိၿပီး သူ႔ႏွလုံးသားသည္ ဘုရားသခင္အား မဆန႔္က်င္သည္ကို ယုံမွားဖြယ္ရာမရွိေပ။ ဤသူသည္ ဘုရားသခင္ေရွ႕၌ မၾကာခဏ အမွန္တကယ္ ေနာင္တရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္၏ ပဲ့ျပင္ဆုံးမျခင္းက ဤလူအေပၚသို႔ မၾကာခဏ သက္ေရာက္လွ်င္ပင္ သူ၏အမ်က္ေဒါသက က်ေရာက္မည္ မဟုတ္ေပ။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၂)၊ ဘုရားသခင္ကို သိကြၽမ္းျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍၊ အတုမရွိ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ (၂)

(၅၆၃) နိေနေဝၿမိဳ႕သားတို႔အေပၚ ဘုရားသခင္က မည္မွ်ပင္ စိတ္ဆိုးခဲ့ပါေစ သူတို႔သည္ အစာေရွာင္ျခင္းကို ေၾကညာခဲ့ၿပီး ျပာမ်ားႏွင့္ ေလွ်ာ္ေတအဝတ္ကို ဝတ္ဆင္ၿပီးသည္ႏွင့္ သူ၏ႏွလုံးသားသည္ တျဖည္းျဖည္းေပ်ာ့ေျပာင္းလာၿပီး သူ၏စိတ္ကို သူစတင္ေျပာင္းခဲ့၏။ သူတို႔၏ၿမိဳ႕ကို သူဖ်က္ဆီးမည့္အေၾကာင္း သူတို႔ကို ေၾကညာလိုက္သည့္အခါ-သူတို႔၏အျပစ္မ်ားအတြက္ သူတို႔၏ဝန္ခံျခင္းႏွင့္ ေနာင္တရျခင္းတို႔ မတိုင္ခင္အခ်ိန္၌- ဘုရားသခင္က သူတို႔ကို ေဒါသထြက္ေနဆဲပင္ျဖစ္သည္။ သူတို႔သည္ ေနာင္တရသည့္ လုပ္ရပ္တသီတသန္းႀကီးကို လုပ္ေဆာင္ၿပီးသည္ႏွင့္ နိေနေဝၿမိဳ႕သားတို႔အေပၚ ဘုရားသခင္၏ေဒါသသည္ သူတို႔အတြက္ သနားက႐ုဏာႏွင့္ သည္းခံျခင္းအျဖစ္ တျဖည္းျဖည္းေျပာင္းလဲသြားခဲ့သည္။ အျဖစ္အပ်က္တစ္ခုတည္းတြင္ ဘုရားသခင့္စိတ္သေဘာထား၏ ဤရႈေထာင့္ႏွစ္ခုကို တစ္ခ်ိန္ထဲ၌ ထုတ္ေဖာ္ျပျခင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ မကိုက္ညီမႈ တစ္ခုမွ်မရွိေပ။ ဤမကိုက္ညီမႈမရွိျခင္းကို မည္ကဲ့သို႔နားလည္ၿပီး သိရွိႏိုင္မည္နည္း။ နိေနေဝၿမိဳ႕သားတို႔က ေနာင္တရခဲ့သည့္အခါ ဘုရားသခင္သည္ လုံးဝဆန႔္က်င္ဘက္ျဖစ္ေနသည့္ ဤအႏွစ္သာရႏွစ္ခုကို တစ္လွည့္စီ ထုတ္ေဖာ္ဖြင့္ျပခဲ့ၿပီး ဘုရားသခင့္အႏွစ္သာရ၏ စစ္မွန္ျခင္းႏွင့္ ထိပါးေစာ္ကား၍ မရႏိုင္ျခင္းကို လူတို႔အား ျမင္ေစခဲ့သည္။ ဘုရားသခင္က လူတို႔အား ေအာက္ပါအေၾကာင္းမ်ားကိုေျပာဖို႔ သူ၏သေဘာထားကို အသုံးျပဳခဲ့သည္- ဘုရားသခင္က လူတို႔ကို သည္းမခံျခင္း၊ သို႔မဟုတ္ သူတို႔အေပၚမွာ သနားက႐ုဏာ မျပလိုျခင္းမ်ိဳး မဟုတ္ဘဲ စင္စစ္အားျဖင့္ လူတို႔က ဘုရားသခင္အေပၚ အမွန္တကယ္ ေနာင္တရျခင္းသာ ရွားပါးေနျခင္းျဖစ္၏၊ ထို႔ျပင္ လူတို႔က မိမိတို႔၏ဆိုးယုတ္သည့္လမ္းမ်ားကို အမွန္တကယ္ထားခဲ့ၿပီး မိမိတို႔၏လက္ထဲမွာရွိသည့္ အဓမၼအမႈမ်ားကို စြန႔္လႊတ္ျခင္းက ရွားပါးေနျခင္းသာျဖစ္သည္။ တစ္နည္းေျပာရလွ်င္ ဘုရားသခင္က လူသားကို ေဒါသထြက္သည့္အခါ လူသားသည္ အမွန္တကယ္ ေနာင္တရႏိုင္ဖို႔ သူေမွ်ာ္လင့္၏။ လူသား၏ စစ္မွန္သည့္ ေနာင္တကို ျမင္ရဖို႔ သူဧကန္အမွန္ေမွ်ာ္လင့္သည္။ ထိုကဲ့သို႔ျဖစ္လာပါက သူသည္ လူသားအေပၚ သူ၏သနားက႐ုဏာႏွင့္ သည္းခံျခင္းကို ရက္ရက္ေရာေရာ ဆက္လက္၍ ခ်ေပးသနားမည္ျဖစ္သည္။ ဆိုလိုသည္မွာ လူသား၏ ဆိုးယုတ္သည့္ အျပဳအမူက ဘုရားသခင္၏ အမ်က္ေဒါသကို ျဖစ္ပြားေစေသာ္လည္း ဘုရားသခင္ကို နားေထာင္ၿပီး သူ႔ေရွ႕၌ အမွန္တကယ္ ေနာင္တရသူမ်ားအေပၚ၊ ထို႔ျပင္ မိမိတို႔၏ဆိုးယုတ္သည့္လမ္းမ်ားကို ေရွာင္ၿပီး မိမိတို႔လက္ထဲရွိ အဓမၼအမႈမ်ားကို စြန႔္လႊတ္ႏိုင္သည့္သူတို႔အေပၚ၌မူ ဘုရားသခင္၏ သနားက႐ုဏာႏွင့္ သည္းခံျခင္းတို႔ကို ခ်ေပးသနားသည္။ နိေနေဝၿမိဳ႕သားမ်ားအေပၚ သူ၏ဆက္ဆံမႈတြင္ ဘုရားသခင္၏ သေဘာထားကို အလြန္ပင္ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ထုတ္ေဖာ္ထားသည္။ ဘုရားသခင္၏ သနားက႐ုဏာႏွင့္ သည္းခံျခင္းတို႔ကို ရရွိဖို႔ လုံးဝမခဲယဥ္းေပ။ သူေတာင္းဆိုသည့္အရာမွာ စစ္မွန္သည့္ ေနာင္တျဖစ္သည္။ လူတို႔အေနျဖင့္ မိမိတို႔၏ ဆိုးယုတ္သည့္လမ္းမ်ားကို ေရွာင္ၿပီး မိမိတို႔လက္ထဲရွိ အဓမၼအမႈမ်ားကို စြန႔္လႊတ္လွ်င္ ဘုရားသခင္က သူ၏ႏွလုံးသားကို ေျပာင္းလဲမည္ျဖစ္ၿပီး သူတို႔အေပၚ သူ၏သေဘာထားကို ေျပာင္းလဲမည္ ျဖစ္သည္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၂)၊ ဘုရားသခင္ကို သိကြၽမ္းျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍၊ အတုမရွိ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ (၂)

(၅၆၄) ဘုရားသခင္က နိေနေဝၿမိဳ႕သားမ်ားအေပၚ သူ၏ႏွလုံးသားကို ေျပာင္းလဲခဲ့သည့္အခါ သူ၏သနားက႐ုဏာႏွင့္ သည္းခံျခင္းတို႔သည္ အေရၿခဳံဗန္းျပတစ္ခု ျဖစ္သေလာ။ မည္သို႔ျဖစ္ႏိုင္ပါ့မည္နည္း။ သို႔ဆိုလွ်င္ အေျခအေနတစ္ခုတည္းကို ဘုရားသခင္ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းေနစဥ္တြင္ ဘုရားသခင့္စိတ္သေဘာထား၏ ဤရႈေထာင့္ႏွစ္ရပ္ၾကား ေျပာင္းလဲျခင္းက ဘာကိုျပသနည္း။ ဘုရားသခင္၏ စိတ္သေဘာထားသည္ ျပည့္ဝစုံလင္၏- စိတ္ပိုင္းထားျခင္း လုံးဝမရွိေပ။ သူ႔အေနျဖင့္ လူတို႔အေပၚ၌ ေဒါသကို ျပေနသည္ျဖစ္ေစ၊ သနားက႐ုဏာႏွင့္ သည္းခံျခင္းကို ျပေနသည္ျဖစ္ေစ၊ ၎တို႔အားလုံးက သူ၏ေျဖာင့္မတ္သည့္ စိတ္သေဘာထား၏ ေဖာ္ျပခ်က္မ်ားပင္ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္၏ စိတ္သေဘာထားသည္ ခ်က္ခ်ာၿပီး အထင္းသားျမင္သာကာ အမႈအရာမ်ား ေျပာင္းလဲျဖစ္ေပၚျခင္းအေပၚမူတည္၍ သူ၏အေတြးမ်ားႏွင့္ သေဘာထားတို႔ကို သူေျပာင္းလဲသည္။ နိေနေဝၿမိဳ႕သားတို႔အေပၚ သူ၏သေဘာထား ေျပာင္းလဲျခင္းက သူ၌ သူ၏ကိုယ္ပိုင္အေတြးႏွင့္ စိတ္ကူးမ်ားရွိေၾကာင္းကို လူသားမ်ိဳးႏြယ္အား ျပသည္။ သူသည္ စက္႐ုပ္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ေျမ႐ုပ္တုေသာ္လည္းေကာင္း မဟုတ္ဘဲ အသက္ရွင္သည့္ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ျဖစ္သည္။ နိေနေဝၿမိဳ႕သားတို႔ကို သူတို႔၏သေဘာထားမ်ားအရ သူတို႔၏အတိတ္မ်ားကို ခြင့္လႊတ္ႏိုင္သကဲ့သို႔ သူတို႔ကို သူေဒါသထြက္ႏိုင္သည္။ နိေနေဝၿမိဳ႕သားတို႔အေပၚ ကံဆိုးျခင္းမ်ား က်ေရာက္ေစဖို႔ သူဆုံးျဖတ္ႏိုင္သကဲ့သို႔ သူတို႔၏ေနာင္တေၾကာင့္ သူ၏ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကိုလည္း သူေျပာင္းလဲႏိုင္သည္။ လူတို႔က ဘုရားသခင္၏ စိတ္သေဘာထားကို သိရန္ႀကိဳးစားရာ၌ ပုံေသနည္းမ်ား အသုံးျပဳရျခင္းကို ႏွစ္သက္သကဲ့သို႔ စည္းမ်ဥ္းမ်ားကို တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ က်င့္သုံးလိုၾကၿပီး ဘုရားသခင္ကို ေဘာင္ခတ္၍ အဓိပၸာယ္သတ္မွတ္ရန္ ထိုသို႔ေသာ စည္းမ်ဥ္းမ်ားကို အသုံးျပဳလိုၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လူသား၏အေတြးနယ္ပယ္အရမူ ဘုရားသခင္သည္ စဥ္းစားျခင္းမျပဳသကဲ့သို႔ အေျခအျမစ္ ခိုင္လုံသည့္ စိတ္ကူးမ်ားလည္း မရွိေပ။ အမွန္စင္စစ္မွာမူ ဘုရားသခင္၏ အေတြးမ်ားသည္ အေၾကာင္းအရာမ်ားႏွင့္ ပတ္ဝန္းက်င္တို႔ ေျပာင္းလဲမႈမ်ားႏွင့္အညီ အစဥ္တစိုက္ ေျပာင္းလဲေနသည္။ ဤအေတြးမ်ားက ေျပာင္းလဲေနစဥ္တြင္ ဘုရားသခင့္အႏွစ္သာရ၏ မတူညီသည့္ ရႈေထာင့္မ်ားက ထုတ္ေဖာ္ခံရေလသည္။ ဤေျပာင္းလဲမႈျဖစ္စဥ္ကာလအတြင္း ဘုရားသခင္က သူ၏စိတ္ႏွလုံးသားကို ေျပာင္းလဲသည့္အခ်ိန္အတိအက်တြင္ သူသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို သူ႔အသက္၏ျဖစ္တည္မႈစစ္စစ္ႏွင့္ သူ၏ေျဖာင့္မတ္သည့္ စိတ္သေဘာထားက အင္တိုက္အားတိုက္ အသက္ပါျခင္းႏွင့္ ျပည့္ဝေနေၾကာင္း ျပသသည္။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္ သူ၏အမ်က္ေဒါသ၊ သူ၏သနားက႐ုဏာ၊ သူ၏ခ်စ္ခင္ၾကင္နာျခင္းႏွင့္ သူ၏သည္းခံျခင္းတို႔၏ ျဖစ္တည္မႈဆိုင္ရာ အမွန္တရားကို လူသားမ်ိဳးႏြယ္အား သက္ေသျပဖို႔ သူ၏ကိုယ္ပိုင္ စစ္မွန္သည့္ထုတ္ေဖာ္ျခင္းမ်ားကို ဘုရားသခင္အသုံးျပဳသည္။ အေၾကာင္းအရာမ်ား တိုးတက္ေျပာင္းလဲမႈအရ သူ၏အႏွစ္သာရကို အခ်ိန္မေ႐ြး၊ ေနရာမေ႐ြးတြင္ ထုတ္ေဖာ္ျပလိမ့္မည္။ ျခေသၤ့တစ္ေကာင္၏ အမ်က္ေဒါသအျပင္ မိခင္တစ္ဦး၏ သနားက႐ုဏာႏွင့္ သည္းခံျခင္းတို႔ကို သူပိုင္ဆိုင္သည္။ သူ၏ေျဖာင့္မတ္သည့္ စိတ္သေဘာထားက မည္သူ႔ကိုမွ် ေမးခြန္းထုတ္ျခင္း၊ ခ်ိဳးေဖာက္ျခင္း၊ ေျပာင္းလဲျခင္း၊ သို႔မဟုတ္ ပုံစံပ်က္ေအာင္ျပဳလုပ္ျခင္းတို႔ကို ခြင့္မျပဳေပ။ အမႈအရာမ်ား အားလုံးႏွင့္ အေၾကာင္းအရာမ်ား အားလုံးထဲတြင္ ဘုရားသခင္၏ ေျဖာင့္မတ္သည့္ စိတ္သေဘာထားကို- ဆိုလိုသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ အမ်က္ေဒါသႏွင့္ ဘုရားသခင္၏ သနားက႐ုဏာကို- အခ်ိန္မေ႐ြး၊ ေနရာမေ႐ြးတြင္ ထုတ္ေဖာ္ျပႏိုင္သည္။ သူသည္ ဤရႈေထာင့္မ်ားကို ဖန္ဆင္းျခင္း၏ ေနရာတိုင္းတြင္ အသက္ပါစြာ ေဖာ္ျပၿပီး ၎တို႔ကို အခ်ိန္တိုင္းတြင္ အသက္ပါတက္ႂကြမႈျဖင့္ အေကာင္အထည္ေဖာ္၏။ ဘုရားသခင္၏ ေျဖာင့္မတ္သည့္ စိတ္သေဘာထားသည္ အခ်ိန္၊ သို႔မဟုတ္ ေနရာတို႔၏ ကန႔္သတ္ထားျခင္းကို မခံရေပ။ တစ္နည္းေျပာရလွ်င္ ဘုရားသခင္၏ ေျဖာင့္မတ္သည့္ စိတ္သေဘာထားကို အခ်ိန္၊ သို႔မဟုတ္ ေနရာတို႔၏ ေဘာင္ခတ္သတ္မွတ္ခ်က္မ်ားအရ စက္ယႏၲရားဆန္ဆန္ ေဖာ္ျပျခင္းလည္း မဟုတ္၊ ထုတ္ေဖာ္ျခင္းလည္း မဟုတ္ဘဲ ထိုအစား အခ်ိန္တိုင္း ေနရာတိုင္း၌ ပကတိလြတ္လပ္မႈျဖင့္ ထုတ္ေဖာ္ဖြင့္ျပျခင္းျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္က သူ၏ႏွလုံးသားကို ေျပာင္းလဲၿပီး သူ၏အမ်က္ေဒါသအား ေဖာ္ျပျခင္းကို ရပ္တန႔္ကာ နိေနေဝၿမိဳ႕အား မဖ်က္ဆီးဘဲ စိတ္ခ်ဳပ္တည္းလိုက္ျခင္းကို သင္ျမင္သည့္အခါ ဘုရားသခင္သည္ သနားက႐ုဏာ၊ ေမတၱာႏွင့္သာ ျပည့္စုံသည္ဟု သင္ဆိုႏိုင္သေလာ။ ဘုရားသခင္၏ အမ်က္ေဒါသတြင္ အႏွစ္မရွိသည့္ စကားလုံးမ်ားသာလွ်င္ ပါဝင္သည္ဟု သင္ဆိုႏိုင္သေလာ။ ဘုရားသခင္သည္ ျပင္းထန္သည့္ အမ်က္ေဒါသျဖင့္ ေဒါသူပုန္ထၿပီး သူ၏သနားက႐ုဏာကို ႐ုပ္သိမ္းလိုက္ေသာအခါ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အေပၚ သူသည္ စစ္မွန္စြာမခ်စ္ဟု သင္ဆိုႏိုင္သေလာ။ လူတို႔၏ ဆိုးယုတ္သည့္ လုပ္ရပ္မ်ားကို တုံ႔ျပန္သည့္အေနႏွင့္ ျပင္းထန္သည့္ ဤအမ်က္ေဒါသကို ဘုရားသခင္ေဖာ္ျပ၏။ သူ၏အမ်က္ေဒါသသည္ ေျခာက္ျပစ္ကင္း၏။ ဘုရားသခင္၏ ႏွလုံးသားသည္ လူတို႔၏ ေနာင္တေၾကာင့္ တို႔ထိခံရသည္။ သူ၏ႏွလုံးသားကို ေျပာင္းလဲေစသည္မွာလည္း ဤေနာင္တပင္ ျဖစ္သည္။ သူတို႔ထိခံရသည့္အခါ၊ သူ၏ႏွလုံးသားေျပာင္းလဲသည့္အခါ၊ ထို႔ျပင္ လူသားအေပၚ သူ၏သနားက႐ုဏာႏွင့္ သည္းခံျခင္းတို႔ကို ျပသသည့္အခါ ဤအရာအားလုံးသည္ လုံးလုံးလ်ားလ်ား ေျခာက္ျပစ္ကင္း၏။ ၎တို႔သည္ သန႔္ရွင္း၍ ျဖဴစင္ကာ ျပစ္မ်ိဳးမွဲ႔မထင္ျဖစ္ၿပီး အေရာအေႏွာကင္း၏။ ဘုရားသခင္၏ သနားက႐ုဏာက သနားက႐ုဏာမွလြဲ၍ အျခားဘာမွ် မဟုတ္သကဲ့သို႔ ဘုရားသခင္၏ သည္းခံျခင္းသည္လည္း သည္းခံျခင္းသက္သက္သာျဖစ္သည္။ လူသား၏ေနာင္တႏွင့္ လူသားအျပဳအမူ၏ အေျပာင္းအလဲမ်ားႏွင့္အညီ သူ၏စိတ္သေဘာထားသည္ အမ်က္ေဒါသ၊ သို႔မဟုတ္ သနားက႐ုဏာႏွင့္ သည္းခံမႈတို႔ကို ထုတ္ေဖာ္ျပ၏။ သူ႔အေနျဖင့္ မည္သည့္အရာကိုပင္ ထုတ္ေဖာ္ၿပီး ဖြင့္ျပသည္ျဖစ္ေစ အားလုံးက သန႔္စင္ၿပီး တိုက္႐ိုက္ျဖစ္သည္။ သူ၏အႏွစ္သာရသည္ ဖန္ဆင္းျခင္းထဲရွိ အႏွစ္သာရအားလုံးႏွင့္ ကြဲျပား၏။ ဘုရားသခင္သည္ သူ႔လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ား၏ေအာက္ေျခရွိ အေျခခံမူမ်ားကို ေဖာ္ျပသည့္အခါ ၎တို႔သည္ ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္မ်ား၊ သို႔မဟုတ္ အျပစ္အနာအဆာမ်ား ကင္း၏၊ ထို႔ျပင္ သူ၏အေတြးမ်ား၊ စိတ္ကူးမ်ားအျပင္ သူခ်မွတ္သည့္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ တစ္ခုစီတိုင္းႏွင့္ သူျပဳသည့္ လုပ္ေဆာင္ခ်က္တစ္ခုစီတိုင္းသည္လည္း ထိုကဲ့သို႔ပင္ ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္က ထိုကဲ့သို႔ ဆုံးျဖတ္ၿပီး ထိုကဲ့သို႔ လုပ္ေဆာင္ေသာေၾကာင့္ သူ၏လုပ္ငန္းမ်ားကိုလည္း ထိုကဲ့သို႔ ျပည့္စုံေစသည္။ သူ႔လုပ္ငန္းမ်ား၏ရလဒ္မ်ားက မွန္ကန္ၿပီး ေျပာစရာမရွိသည္မွာ ၎တို႔၏ အရင္းအျမစ္က ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္ကင္းၿပီး အျပစ္အနာအဆာကင္းသည့္ အေၾကာင္းရင္းအတိအက်ေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္၏ အမ်က္ေဒါသသည္ ေျခာက္ျပစ္ကင္း၏။ အလားတူပင္ မည္သည့္ဖန္ဆင္းခံမွ် မပိုင္သည့္ ဘုရားသခင္၏ သနားက႐ုဏာႏွင့္ သည္းခံျခင္းတို႔သည္လည္း သန႔္ရွင္းၿပီး ေျခာက္ျပစ္ကင္းကာ ေတြးေတာသုံးသပ္ျခင္းႏွင့္ ေတြ႕ႀကဳံခံစားျခင္းတို႔ကို ႀကံ့ႀကံ့ခံႏိုင္သည္။

နိေနေဝဇာတ္လမ္းကို နားလည္ၿပီးေနာက္ ဘုရားသခင္၏ ေျဖာင့္မတ္သည့္ စိတ္သေဘာထားဆိုင္ရာ အႏွစ္သာရ၏ အျခားဘက္ကို သင္တို႔ျမင္ၾကသေလာ။ ဘုရားသခင္၏ အတုမရွိသည့္ ေျဖာင့္မတ္ေသာ စိတ္သေဘာထား၏ အျခားဘက္ကို ျမင္သေလာ။ ဤစိတ္သေဘာထားမ်ိဳးကို လူသားမ်ိဳးႏြယ္ထဲ၌ ပိုင္ဆိုင္ေသာသူရွိသေလာ။ ဘုရားသခင္၏ အမ်က္ေဒါသျဖစ္သည့္ ဤအမ်က္ေဒါသမ်ိဳးကို ပိုင္ဆိုင္ေသာသူ ရွိသေလာ။ ဘုရားသခင္ပိုင္ဆိုင္ေသာ အရာျဖစ္သည့္ သနားက႐ုဏာႏွင့္ သည္းခံျခင္းကို ပိုင္ဆိုင္ေသာသူ ရွိသေလာ။ ဖန္ဆင္းခံမ်ားထဲမွ မည္သူက ထိုမွ်ေလာက္ ႀကီးမားေသာ အမ်က္ေဒါသကို ေစ့ေဆာ္ႏိုင္ၿပီး လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ဖ်က္ဆီးရန္၊ သို႔မဟုတ္ ေဘးဒုကၡက်ေရာက္ေစရန္ ဆုံးျဖတ္ႏိုင္သနည္း။ ထို႔ျပင္ လူသားအေပၚ သနားက႐ုဏာကို ခ်ေပးသနားဖို႔၊ သည္းခံဖို႔၊ ခြင့္လႊတ္ဖို႔ႏွင့္ ထိုသို႔အားျဖင့္ လူသားကိုဖ်က္ဆီးရန္ ယခင္ကဆုံးျဖတ္ခ်က္ကို ေျပာင္းလဲဖို႔ မည္သူက အရည္အခ်င္းမီသနည္း။ ဖန္ဆင္းရွင္သည္ သူ၏ေျဖာင့္မတ္သည့္ စိတ္သေဘာထားကို သူ၏ကိုယ္ပိုင္အတုမရွိသည့္ နည္းလမ္းမ်ားႏွင့္ အေျခခံမူမ်ားမွတစ္ဆင့္ ေဖာ္ျပသည္။ လူမ်ား၊ အျဖစ္အပ်က္မ်ား၊ သို႔မဟုတ္ အေၾကာင္းအရာမ်ား၏ ထိန္းခ်ဳပ္မႈကိုေသာ္လည္းေကာင္း၊ ကန႔္သတ္မႈမ်ားကိုေသာ္လည္းေကာင္း သူမခံရေပ။ သူ၏ အတုမရွိသည့္ စိတ္သေဘာထားေၾကာင့္ သူ၏အေတြးမ်ားႏွင့္ စိတ္ကူးမ်ားကို မည္သူကမွ် မေျပာင္းလဲႏိုင္သကဲ့သို႔ သူ႔ကို ေဖ်ာင္းဖ်ၿပီး သူ၏ဆုံးျဖတ္ခ်က္ တစ္ခုတေလကို ေျပာင္းလဲေစရန္လည္း မည္သူမွ်မလုပ္ႏိုင္ေပ။ ဖန္ဆင္းျခင္းအားလုံး၌ တည္ရွိသည့္ အျပဳအမူႏွင့္ အေတြးအလုံးစုံသည္ သူ၏ေျဖာင့္မတ္သည့္ စိတ္သေဘာထား၏ တရားစီရင္မႈေအာက္၌ တည္ရွိသည္။ အမ်က္ေဒါသကို သူက်င့္သုံးမည္ေလာ၊ သနားက႐ုဏာကို သူက်င့္သုံးမည္ေလာဆိုသည္ကို မည္သူကမွ် မထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ေပ။ ဖန္ဆင္းရွင္၏ အႏွစ္သာရသာလွ်င္၊ သို႔မဟုတ္ တစ္နည္းေျပာရပါက ဖန္ဆင္းရွင္၏ ေျဖာင့္မတ္သည့္ စိတ္သေဘာထားကသာလွ်င္ ၎ကို ဆုံးျဖတ္ႏိုင္သည္။ ဤသည္မွာ ဖန္ဆင္းရွင္၏ ေျဖာင့္မတ္သည့္ စိတ္သေဘာထားဆိုင္ရာ အတုမရွိသည့္ သဘာဝျဖစ္သည္။

နိေနေဝၿမိဳ႕သားတို႔အေပၚ ဘုရားသခင္၏ သေဘာထား ေျပာင္းလဲျခင္းကို ခြဲျခမ္းစစ္ေဆးၿပီး နားလည္ျခင္းမွတစ္ဆင့္ ဘုရားသခင္၏ ေျဖာင့္မတ္သည့္ စိတ္သေဘာထားအတြင္း၌ ေတြ႕ရသည့္ သနားက႐ုဏာကို ေဖာ္ျပဖို႔ရန္ “အတုမရွိ” ဟူသည့္စကားလုံးကို သင္တို႔အသုံးျပဳႏိုင္သေလာ။ ဘုရားသခင္၏ အမ်က္ေဒါသသည္ သူ၏အတုမရွိ ေျဖာင့္မတ္သည့္ စိတ္သေဘာထားဆိုင္ရာ အႏွစ္သာရ၏ ရႈေထာင့္တစ္ခုျဖစ္သည့္အေၾကာင္းကို ယခင္က ေျပာခဲ့သည္။ ယခု ဘုရားသခင္၏ အမ်က္ေဒါသႏွင့္ ဘုရားသခင္၏ သနားက႐ုဏာျဖစ္သည့္ ရႈေထာင့္ႏွစ္ခုကို သူ၏ေျဖာင့္မတ္သည့္ စိတ္သေဘာထားအေနႏွင့္ ငါအဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆိုမည္။ ဘုရားသခင္၏ ေျဖာင့္မတ္သည့္ စိတ္သေဘာထားသည္ သန႔္ရွင္းသည္။ ၎သည္ ထိပါးေစာ္ကားျခင္းကိုေသာ္လည္းေကာင္း၊ ေမးခြန္းထုတ္ျခင္းကိုေသာ္လည္းေကာင္း သည္းမခံေပ။ ၎သည္ ဖန္ဆင္းခံ၊ သို႔မဟုတ္ ဖန္ဆင္းခံမဟုတ္သည့္ သတၱဝါမ်ားထဲ၌ မည္သူကမွ် မပိုင္ဆိုင္သည့္ အရာျဖစ္သည္။ ႏွစ္ခုစလုံးက ဘုရားသခင္အတြက္ အတုမရွိျဖစ္ၿပီး အထူးသီးသန႔္ျဖစ္သည္။ ဆိုလိုသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ အမ်က္ေဒါသသည္ သန႔္ရွင္းၿပီး ထိပါးေစာ္ကား၍မရႏိုင္ေပ။ ထိုနည္းတူပင္ ဘုရားသခင္၏ ေျဖာင့္မတ္သည့္ စိတ္သေဘာထားဆိုင္ရာ အျခားရႈေထာင့္တစ္ခုျဖစ္သည့္ ဘုရားသခင္၏ သနားက႐ုဏာသည္ သန႔္ရွင္းၿပီး ထိပါးေစာ္ကား၍ မရႏိုင္ေပ။ ဖန္ဆင္းခံ၊ သို႔မဟုတ္ ဖန္ဆင္းခံမဟုတ္သည့္ မည္သည့္သတၱဝါမဆို ဘုရားသခင္၏လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားထဲ၌ သူ႔ကို အစားထိုး၍ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ကိုယ္စားျပဳ၍ေသာ္လည္းေကာင္း မရႏိုင္သကဲ့သို႔ ေသာဒုံၿမိဳ႕ကို ဖ်က္ဆီးျခင္း၌၊ သို႔မဟုတ္ နိေနေဝၿမိဳ႕ကို ကယ္တင္ျခင္း၌ မည္သူကမွ် သူ႔ကို အစားထိုး၍ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ကိုယ္စားျပဳ၍ေသာ္လည္းေကာင္း မရႏိုင္ခဲ့ေပ။ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ အတုမရွိ ေျဖာင့္မတ္သည့္ စိတ္သေဘာထားဆိုင္ရာ စစ္မွန္သည့္ ေဖာ္ျပခ်က္ျဖစ္သည္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၂)၊ ဘုရားသခင္ကို သိကြၽမ္းျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍၊ အတုမရွိ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ (၂)

(၅၆၅) နိေနေဝၿမိဳ႕သည္ ေသာဒုံ၌ ရွိေသာသူမ်ားကဲ့သို႔ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ၊ ဆိုးယုတ္၍ ႐ုန္႔ရင္းၾကမ္းၾကဳတ္ေသာ လူမ်ားႏွင့္ ျပည့္ေနခဲ့လင့္ကစား၊ သူတို႔၏ေနာင္တက ဘုရားသခင္၏ႏွလုံးသားကို ေျပာင္းလဲေစခဲ့ၿပီး သူတို႔ကို မဖ်က္ဆီးရန္ ဆုံးျဖတ္ေစခဲ့သည္။ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားႏွင့္ ၫႊန္ၾကားခ်က္မ်ားကို သူတို႔၏သေဘာထားပုံက ေသာဒုံၿမိဳ႕သားမ်ားႏွင့္ သိသိသာသာ ကြာျခားေသာ သေဘာထားတစ္ခုကို ထင္ထင္ရွားရွား ျပေသာေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ ထို႔ေနာက္ ဘုရားသခင္ထံ သူတို႔၏ ႐ိုးသားေသာ နာခံျခင္းႏွင့္ သူတို႔၏အျပစ္မ်ားအတြက္ ႐ိုးသားေသာ ေနာင္တရျခင္းအျပင္၊ အဖက္ဖက္၌ သူတို႔၏ စစ္မွန္၍ လႈိက္လွဲေသာ အျပဳအမူမ်ားေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ ဘုရားသခင္သည္ သူ၏ လႈိက္လွဲေသာ သနားျခင္းကို ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ျပခဲ့ၿပီး ယင္းကို သူတို႔အေပၚ ႏွင္းအပ္ခဲ့သည္။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အေပၚ ဘုရားသခင္ႏွင္းအပ္ေပးေသာအရာႏွင့္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အတြက္ သူ၏သနားျခင္းကို အဘယ္သူမွ် တုပရန္မျဖစ္ႏိုင္ေပ၊ ဘုရားသခင္၏ သနားက႐ုဏာ၊ သို႔မဟုတ္ သည္းခံျခင္းကိုျဖစ္ေစ၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အေပၚ သူ၏စစ္မွန္ေသာ ခံစားခ်က္မ်ားကိုျဖစ္ေစ အဘယ္ပုဂၢိဳလ္ကမွ် မပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ေခ်။ ျမင့္မားေသာအဆင့္မွဆိုပါက ႀကီးျမတ္ေသာ လူေယာက္်ား၊ သို႔မဟုတ္ လူမိန္းမကဲ့သို႔ ေျပာဆိုမည့္သူ၊ သို႔တည္းမဟုတ္ အျမင့္ဆုံးအဆင့္မွဆိုပါက လူသားမ်ိဳးႏြယ္၊ သို႔မဟုတ္ ဖန္ဆင္းရာမ်ားအေပၚ ဤကဲ့သို႔ေသာ ထုတ္ျပန္ခ်က္မ်ိဳး ျပဳလုပ္မည့္ ႀကီးျမတ္ေသာ လူေယာက္်ား၊ သို႔မဟုတ္ လူမိန္းမ၊ သို႔တည္းမဟုတ္ အာဂလူဟုပင္ သင္မွတ္ယူသည့္လူ တစ္စုံတစ္ေယာက္ ရွိသေလာ။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္တြင္ မည္သူသည္ လူ႔ေလာက၏ အသက္ရွင္မႈ အေနအထားမ်ားကို မိမိလက္ဖဝါးကဲ့သို႔ သိႏိုင္သနည္း။ လူ႔ေလာက၏ ျဖစ္တည္ျခင္းအတြက္ မည္သူသည္ ဝန္တာထားကာ တာဝန္ယူႏိုင္သနည္း။ ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ဖ်က္ဆီးျခင္းကို ေၾကညာရန္ မည္သူသည္ အရည္အခ်င္းမီသနည္း။ ထို႔ျပင္ ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ကို ခြင့္လႊတ္ရန္ မည္သူသည္ အရည္အခ်င္းမီသနည္း။ သူတို႔ကိုယ္တိုင္ဖန္ဆင္းရာကို သူတို႔ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးသည္ဟု မည္သူဆိုႏိုင္သနည္း။ ဖန္ဆင္းရွင္သာလွ်င္ ျဖစ္၏။ ဖန္ဆင္းရွင္သာလွ်င္ ဤလူသားမ်ိဳးႏြယ္အေပၚ ၾကင္နာယုယျခင္း ထားသည္။ ဖန္ဆင္းရွင္သာလွ်င္ ဤလူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို သိမ္ေမြ႕ျခင္းႏွင့္ ခ်စ္ခင္ၾကင္နာျခင္းကို ျပသည္။ ဖန္ဆင္းရွင္သာလွ်င္ ဤလူသားမ်ိဳးႏြယ္အတြက္ စစ္မွန္၍ မခ်ိဳးႏွိမ္ႏိုင္ေသာ ခ်စ္ခင္ၾကင္နာျခင္း စြဲကိုင္ထားသည္။ ထိုနည္းတူပင္ ဖန္ဆင္းရွင္သာလွ်င္ ဤလူသားမ်ိဳးႏြယ္အေပၚ သနားက႐ုဏာႏွင္းအပ္ႏိုင္ကာ မိမိ၏ဖန္ဆင္းရာအားလုံးကို ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးႏိုင္သည္။ သူ၏ႏွလုံးသားသည္ လူသား၏လုပ္ရပ္တစ္ခုစီတိုင္းတြင္ ခုန္ေပါက္၍ နာက်င္သည္၊ လူသား၏ ဆိုးယုတ္မႈႏွင့္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈအေပၚ သူသည္ ေဒါသထြက္ကာ ေသာကေရာက္ၿပီး ဝမ္းနည္းေၾကကြဲသည္၊ လူသား၏ ေနာင္တႏွင့္ ယုံၾကည္မႈအတြက္ သူသည္ ေက်နပ္ကာ ေပ်ာ္႐ႊင္၍ ခြင့္လႊတ္ၿပီး ဂုဏ္ယူဝင့္ႂကြားသည္၊ သူ၏အေတြးမ်ားႏွင့္ စိတ္ကူးမ်ား တစ္ခုစီတိုင္းသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အတြက္ ျဖစ္တည္ေန၍ လူသားကို ဗဟိုျပဳေနသည္၊ သူ၏ ျဖစ္ျခင္းႏွင့္ အရာအားလုံးကို လူသားမ်ိဳးႏြယ္အတြက္သာလွ်င္ ေဖာ္ျပထားသည္၊ သူ၏ခံစားခ်က္တစ္ခုလုံးသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ ျဖစ္တည္မႈႏွင့္အတူ ေရာယွက္ေနသည္။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အဖို႔အလို႔ငွာ သူသည္သြားလာၿပီး အပူတျပင္းလုပ္ေဆာင္သည္၊ သူသည္ သူ႔အသက္၏ အပိုင္းအစတိုင္းကို တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ ထုတ္လႊတ္ေပးသည္၊ သူသည္ သူ႔အသက္၏ မိနစ္တိုင္း၊ စကၠန္႔တိုင္းကို ဆက္ကပ္ထားသည္။...သူသည္ မိမိကိုယ္တိုင္၏အသက္ကို ႏွေျမာရေကာင္းမွန္း လုံးဝမသိခဲ့ေပ၊ သို႔ေသာ္လည္း သူသည္ သူကိုယ္တိုင္ဖန္ဆင္းခဲ့ေသာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို အၿမဲခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးခဲ့သည္။...သူသည္ ဤလူ႔ေလာကအတြက္ သူ၌ရွိသမွ်အားလုံးကို ေပးအပ္သည္။...သူသည္ သူ၏သနားက႐ုဏာႏွင့္ သည္းခံျခင္းကို ဆုလာဘ္အတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မပါဘဲ အႂကြင္းမဲ့ခ်ေပးသည္။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္က သူ၏အသက္ေထာက္ပံ့ျခင္းကို ရရွိၿပီး၊ သူ႔မ်က္စိေရွ႕တြင္ ဆက္လက္အသက္ရွင္ ရပ္တည္ႏိုင္ရန္အတြက္သာ သူဤသို႔ျပဳလုပ္သည္။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အေနျဖင့္ တစ္ေန႔တြင္ သူ၏ေရွ႕ေမွာက္၌ က်ိဳးႏြံနာခံကာ၊ သူသာလွ်င္ လူသား၏ျဖစ္တည္မႈကို အာဟာရျဖစ္ေစၿပီး ဖန္ဆင္းရာအားလုံး၏ အသက္ကို ျဖည့္စြမ္းေပးေသာသူျဖစ္ေၾကာင္း သိရန္အလို႔ငွာ သူဤသို႔ ျပဳလုပ္ျခင္းျဖစ္သည္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၂)၊ ဘုရားသခင္ကို သိကြၽမ္းျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍၊ အတုမရွိ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ (၂)

(၅၆၆) ဘုရားသခင္၏ သနားက႐ုဏာႏွင့္ သည္းခံျခင္းသည္ ဧကန္အမွန္ တည္ရွိေသာ္လည္း၊ ဘုရားသခင္သည္ သူ၏ အမ်က္ကို လႊတ္သည့္အခ်ိန္ ဘုရားသခင္၏ သန႔္ရွင္းျခင္းႏွင့္ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းတို႔သည္လည္း ျပစ္မွားျခင္းကို သည္းခံမည္ မဟုတ္ေသာ ဘုရားသခင္၏ သေဘာထားကို လူအား ျပသေပသည္။ လူသည္ ဘုရားသခင္၏ ပညတ္မ်ားကို အျပည့္အဝ နာခံႏိုင္စြမ္းရွိၿပီး ဘုရားသခင္၏ သတ္မွတ္ခ်က္မ်ားႏွင့္အညီ ျပဳမူႏိုင္စြမ္းရွိသည့္အခါ၊ ဘုရားသခင္သည္ လူသားအေပၚ သူ၏ သနားက႐ုဏာ၌ အလွ်ံပယ္ျဖစ္ေလသည္။ လူသည္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္း၊ မုန္းတီးမႈႏွင့္ ကိုယ္ေတာ့္ကို ရန္လိုမႈတို႔ျဖင့္ ျပည့္ႏွက္သည့္အခါတြင္၊ ဘုရားသခင္သည္ အႀကီးအက်ယ္ အမ်က္ထြက္ေလ၏။ သူသည္ မည္သည့္ အတိုင္းအတာအထိ အႀကီးအက်ယ္ အမ်က္ထြက္သနည္း။ ဘုရားသခင္သည္ လူ၏ အတိုက္အခံျပဳျခင္းႏွင့္ မေကာင္းမႈ ဒုစ႐ိုက္မ်ားကို မျမင္ရေတာ့သည္အထိ၊ ၎တို႔သည္ သူ၏မ်က္စိေရွ႕ေမွာက္တြင္ မရွိၾကေတာ့သည့္အထိ သူ၏အမ်က္သည္ ရွည္ၾကာလိမ့္မည္။ ထို႔ေနာက္တြင္မွ ဘုရားသခင္၏ အမ်က္‌ေဒါသသည္ ကြယ္ေပ်ာက္လိမ့္မည္။ တစ္နည္းအား‌ျဖင့္ လူသည္ မည္သူျဖစ္ပါေစ၊ အကယ္၍ ၎တို႔၏ စိတ္ႏွလုံးမ်ားသည္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ ေဝးကြာလာၿပီး ဘုရားသခင္ထံမွ လွည့္ထြက္သြားကာ၊ မည္သည့္အခါမွ် ျပန္လာျခင္းမရွိပါက၊ ေတြ႕ျမင္ရသည္မွာ သို႔မဟုတ္ ၎တို႔၏ ဓမၶဓိဌာန္မက်ေသာ လိုအင္မ်ားအရ၊ ၎တို႔သည္ မိမိတို႔၏ ခႏၶာကိုယ္ သို႔မဟုတ္ မိမိတို႔၏ အေတြးတြင္ ဘုရားသခင္ကို မည္သို႔ ကိုးကြယ္ကာ လိုက္ေလွ်ာက္ၿပီး နာခံရန္ ဆႏၵရွိၾကသည္ျဖစ္ေစ၊ ဘုရားသခင္၏ အမ်က္သည္ မရပ္မနား ပြင့္အန္ထြက္မည္ ျဖစ္သည္။ ယင္းမွာ လူကို လုံေလာက္ေသာ အခြင့္အေရးမ်ား ေပးထားလ်က္၊ ဘုရားသခင္သည္ သူ၏ အမ်က္ေဒါသကို အလြန္အမင္း ထုတ္လႊတ္သည့္အခါတြင္၊ ထုတ္လႊတ္သည္ႏွင့္တစ္ၿပိဳင္နက္ ျပန္႐ုပ္သိမ္းျခင္းငွာ မည္သို႔မွ် ျဖစ္ႏိုင္မည္မဟုတ္သကဲ့သို႔၊ သူသည္ ထိုသို႔ေသာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ႏွင့္ သက္ဆိုင္၍၊ တစ္ဖန္ လုံးဝ သနားက႐ုဏာႏွင့္ သည္းခံျခင္း ရွိမည္ မဟုတ္ေပ။ ဤသည္မွာ ပုန္ကန္ျပစ္မွားျခင္းကို သည္းမခံသည့္ ဘုရားသခင္၏ စိတ္သေဘာထား၏ တစ္ဘက္ျခမ္း ျဖစ္သည္။...သူသည္ ၾကင္နာမႈရွိကာ လွပၿပီး ေကာင္းျမတ္ေသာအရာမ်ားအေပၚ သည္းခံၿပီး သနားက႐ုဏာ ရွိသည္။ ဆိုးယုတ္ၿပီး အျပစ္ႏွင့္ျပည့္ကာ ေကာက္က်စ္ေသာ အရာမ်ားအေပၚ သူသည္ အႀကီးအက်ယ္ အမ်က္ထြက္သည္မွာ သူ၏အမ်က္၌ မရပ္စဲႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ေပသည္။ ဤသည္တို႔မွာ ဘုရားသခင္၏ စိတ္သေဘာထား၏ အဓိကက်ၿပီး အေရးပါဆုံးေသာ ရႈေထာင့္ႏွစ္ခု- အလွ်ံပယ္ျဖစ္ေသာ သနားက႐ုဏာႏွင့္ အလြန္ ေလးနက္ေသာ အမ်က္ေဒါသ- ျဖစ္သည့္အျပင္၊ ဘုရားသခင္သည္ ၎တို႔ကို အစမွအဆုံး ထုတ္ေဖာ္ျပခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၂)၊ ဘုရားသခင္ကို သိကြၽမ္းျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍၊ ဘုရားသခင္၏ အမႈေတာ္၊ ဘုရားသခင္၏ စိတ္သေဘာထားႏွင့္ ဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ (၂)

(၅၆၇) လူမ်ားက ဘုရားသခင္သည္ ေျဖာင့္မတ္ေသာ ဘုရားသခင္ ျဖစ္ၿပီး လူသည္ အဆုံးထိ ဘုရားသခင္ေနာက္သို႔ လိုက္သမွ် ကာလပတ္လုံး၊ ဘုရားသခင္သည္ အေျဖာင့္မတ္ဆုံး ျဖစ္သည့္အတြက္၊ သူသည္ လူသားအေပၚ ဧကန္မုခ် သမာသမတ္က်လိမ့္မည္ဟု ဆိုၾကသည္။ လူသည္ အဆုံးထိ သူ႔ေနာက္သို႔ လိုက္ပါက၊ ဘုရားသခင္သည္ လူသားကို ေဘးဖယ္ထားႏိုင္မည္ေလာ။ ငါသည္ လူသားအားလုံးအေပၚ သမာသမတ္က်ကာ လူအားလုံးအား ငါ၏ ေျဖာင့္မတ္ေသာ စိတ္သေဘာထားျဖင့္ တရားစီရင္သည္၊ သို႔ေသာ္ လူသားႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ ငါျပဳေသာ သတ္မွတ္ခ်က္မ်ားအဖို႔ သင့္ေလ်ာ္သည့္ အေျခအေနမ်ားရွိၿပီး၊ ၎တို႔ မည္သူျဖစ္သည္ကို ပဓာနမထားဘဲ၊ ငါေတာင္းဆိုေသာအရာကို လူသားအားလုံး ၿပီးေျမာက္ရမည္။ သင္၏ အရည္အခ်င္းမ်ား မည္သို႔ရွိသည္ သို႔မဟုတ္ ယင္းတို႔ကို သင္ မည္မွ်ၾကာ ကိုင္စြဲၿပီးျဖစ္သည္ ဆိုသည္ကို ငါ ဂ႐ုမစိုက္ေပ။ သင္သည္ ငါ၏ လမ္းခရီး၌ ေလွ်ာက္လွမ္းျခင္း ရွိမရွိဆိုသည္ႏွင့္ သမၼာတရားကို သင္ခ်စ္ျခင္း သို႔မဟုတ္ ဆာငတ္ျခင္း ရွိမရွိဆိုသည္တို႔ကိုသာ ငါ ဂ႐ုစိုက္သည္။ သင္သည္ သမၼာတရားမရွိဘဲ၊ ယင္းအစား ဂ႐ုစိုက္ျခင္း သို႔မဟုတ္ အေလးထားျခင္းမရွိဘဲ လိုက္ေလွ်ာက္႐ုံမွ် လိုက္ေလွ်ာက္ရင္း၊ ငါ၏ အမည္နာမကို အရွက္ရေစကာ ငါ၏လမ္းခရီးအတိုင္း မျပဳမူပါက၊ ထိုအခ်ိန္တြင္ ငါသည္ သင့္ကို ဒဏ္ခတ္မည္ျဖစ္ၿပီး၊ သင္၏မေကာင္းမႈအတြက္ သင့္ကို ငါ အျပစ္ေပးမည္၊ ထိုအခါ သင္သည္ ေျပာစရာ မည္သည့္အရာ ရွိလိမ့္မည္နည္း။ ဘုရားသခင္သည္ မေျဖာင့္မတ္ဟု သင္ေျပာႏိုင္လိမ့္မည္ေလာ။ ယေန႔တြင္ ငါေျပာၿပီးေသာ စကားမ်ားကို သင္ အသုံးျပဳပါက၊ သင္သည္ ငါလက္ခံေသာ လူစားမ်ိဳးျဖစ္လိမ့္မည္။ ဘုရားသခင္ ေနာက္လိုက္စဥ္တြင္၊ သင္သည္ အၿမဲ ဒုကၡဆင္းရဲ ခံစားရသည္၊ သင္သည္ သူ႔ေနာက္သို႔ ေအးအတူပူအမွ် လိုက္ေလွ်ာက္ၿပီး ျဖစ္ကာ၊ သူႏွင့္ အေကာင္း အဆိုး အတူေဝမွ်ခံစားၿပီးျဖစ္သည္ဟု သင္ဆိုေသာ္လည္း၊ သင္သည္ ဘုရားသခင္ေျပာခဲ့သည့္ စကားမ်ားကို အသက္ရွင္ေနထိုင္ျခင္း မရွိေလၿပီ။ ေန႔ရက္တိုင္းတြင္ သင္သည္ ဘုရားသခင္အတြက္ အလုပ္မ်ားကာ ဘုရားသခင္အတြက္ သင့္ကိုယ္သင္ အသုံးခံရန္သာ ဆႏၵရွိၿပီး၊ အဓိပၸာယ္ရွိေသာ အသက္တာကို အသက္ရွင္ေနထိုင္ရန္ ဘယ္ေသာအခါမွ် သင္ မစဥ္းစားဖူးေပ။ သင္က “မည္သို႔ဆိုေစ၊ ဘုရားသခင္သည္ ေျဖာင့္မတ္သည္ဟု ကြၽန္ုပ္ ယုံၾကည္သည္။ ကြၽန္ုပ္ သူ႔အတြက္ ဒုကၡဆင္းရဲခံၿပီးျဖစ္သည္၊ သူ႔အတြက္ အလုပ္မ်ားၿပီးျဖစ္သကဲ့သို႔၊ ကြၽန္ုပ္ကိုယ္ကြၽန္ုပ္ သူ႔အတြက္ ဆက္ကပ္ အပ္ႏွံထားၿပီးျဖစ္ကာ၊ မည္သည့္ အသိအမွတ္ျပဳျခင္းကိုမွ် မရရွိေသာ္လည္း၊ ကြၽန္ုပ္ ႀကိဳးစားလုပ္ေဆာင္ၿပီးျဖစ္သည္။ သူသည္ ကြၽန္ုပ္ကို ေအာက္ေမ့သတိရမည္မွာ ေသခ်ာပါသည္” ဟုလည္း သင္ေျပာသည္။ ဘုရားသခင္ ေျဖာင့္မတ္သည္မွာ အမွန္ျဖစ္၏။ သို႔ေသာ္ ဤ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းသည္ မည္သည့္ မစင္ၾကယ္ျခင္းႏွင့္မွ် မစြန္းထင္းသကဲ့သို႔၊ ယင္းသည္ လူသားတို႔၏ အလိုဆႏၵ မပါရွိေပ၊ ၿပီးလွ်င္ ဇာတိပကတိ သို႔မဟုတ္ လူသား၏ ကိစၥတို႔ျဖင့္ စြန္းထင္းျခင္း မရွိေပ။ ပုန္ကန္တတ္ၿပီး ဆန္႔က်င္ေသာသူအားလုံး၊ သူ၏လမ္းခရီးကို မလိုက္နာေသာသူအားလုံးသည္ အျပစ္ေပးခံရလိမ့္မည္။ မည္သူမွ် ခြင့္လႊတ္ျခင္းကို မခံရသကဲ့သို႔၊ မည္သူ႔ကိုမွ် ခ်မ္းသာမေပးေပ။ လူအခ်ိဳ႕က “ယေန႔တြင္ ကိုယ္ေတာ့္အတြက္ ကြၽန္ုပ္ အလုပ္မ်ားပါ၏။ အဆုံးသတ္ေရာက္ေသာအခါ၊ ကြၽန္ုပ္အား ေကာင္းခ်ီးအနည္းငယ္ ေပးႏိုင္ပါမည္ေလာ” ဟု ဆိုသည္။ သို႔ဆိုလွ်င္ သင့္ကို ငါေမးမည္၊ “သင္သည္ ငါ့ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို လိုက္နာေစာင့္ထိန္းၿပီးၿပီေလာ။” သင္ေျပာဆိုေသာ ေျဖာင့္မတ္မႈသည္ အေရာင္းအဝယ္ တစ္ခုအေပၚ မွီတည္ေနသည္။ ငါသည္ ေျဖာင့္မတ္ၿပီး လူသားအားလုံးအေပၚ သမာသမတ္က်ကာ တကယ့္အဆုံးထိ ငါ့ေနာက္လိုက္သူအားလုံးသည္ ကယ္တင္ျခင္းကို ခံရၿပီး ငါ၏ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ားကို ရရွိဖို႔ ေသခ်ာသည္ဟုသာ သင္ထင္သည္။ “တကယ့္အဆုံးထိ ငါ့ေနာက္သို႔ လိုက္ေသာသူ အားလုံးသည္ ကယ္တင္ခံရဖို႔ ေသခ်ာသည္” ဟူေသာ ငါ့ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားတြင္ သိုဝွက္ေသာ အဓိပၸာယ္ရွိသည္- တကယ့္အဆုံးထိ ငါ့ေနာက္သို႔ လိုက္ေသာသူတို႔သည္ ငါ၏ အျပည့္အဝ ရယူျခင္း ခံရမည့္သူမ်ား ျဖစ္သည္၊ ၎တို႔သည္ ငါ၏ သိမ္းပိုက္ျခင္းခံရၿပီးေနာက္ သမၼာတရားကို ရွာေဖြကာ စုံလင္ေစျခင္း ခံၾကရသူမ်ားျဖစ္သည္။ မည္သည့္ သတ္မွတ္ခ်က္မ်ားကို သင္ စြမ္းေဆာင္ရရွိၿပီး ၿပီနည္း။ သင္သည္ တကယ့္အဆုံးထိ ငါ့ေနာက္လိုက္ျခင္းကိုသာ စြမ္းေဆာင္ရရွိၿပီး ျဖစ္သည္၊ သို႔ေသာ္ အျခားမည္သည့္အရာရွိေသးသနည္း။ ငါ့စကားမ်ားကို သင္ လိုက္နာေစာင့္ထိန္းၿပီးၿပီေလာ။ သင္သည္ ငါ၏ သတ္မွတ္ခ်က္ ငါးခုထဲမွ တစ္ခ်က္ကိုၿပီးေျမာက္ၿပီးျဖစ္ေသာ္လည္း၊ က်န္ရွိေသာ ေလးခ်က္ကို ၿပီးေျမာက္ရန္ သင္ မည္သည့္ ရည္႐ြယ္ခ်က္မွ် မရွိေပ။ သင္သည္ အ႐ိုးရွင္းဆုံး၊ အလြယ္ကူဆုံးလမ္းကိုသာ ေတြ႕ရွိၿပီးျဖစ္ကာ၊ ကံေကာင္းဖို႔သာ ေမွ်ာ္လင့္ေနသည့္ သေဘာထားတစ္ခုျဖင့္ ယင္းကို လိုက္စားၿပီး ျဖစ္သည္။ သင္ကဲ့သို႔ေသာ ထိုလူတစ္ဦးအေပၚ ငါ၏ ေျဖာင့္မတ္ေသာ စိတ္သေဘာထားသည္ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းႏွင့္ တရားစီရင္ျခင္းထဲမွ တစ္ခု ျဖစ္သည္။ ယင္းသည္ ေျဖာင့္မတ္ေသာ ဒဏ္ခတ္ခံျခင္းတစ္ခုျဖစ္ၿပီး ယင္းသည္ မေကာင္းမႈ ျပဳလုပ္သူအားလုံးႏွင့္ဆိုင္သည့္ ေျဖာင့္မတ္ေသာ ျပစ္ဒဏ္ေပးျခင္း ျဖစ္သည္။ ငါ့လမ္း၌ မေလွ်ာက္လွမ္းေသာ သူအားလုံးသည္ တကယ့္အဆုံးထိ ၎တို႔လိုက္ေလွ်ာက္လွ်င္ပင္ ဧကန္မုခ် အျပစ္ေပး ခံရလိမ့္မည္။ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ ေျဖာင့္မတ္ျခင္း ျဖစ္၏။ ဤေျဖာင့္မတ္ေသာ စိတ္သေဘာထားကို လူသားအား ျပစ္ဒဏ္ေပးရာတြင္ ေဖာ္ျပသည့္အခါ၊ လူသားသည္ မွင္တက္ကာ၊ ဘုရားသခင္ ေနာက္သို႔လိုက္စဥ္ ဘုရားသခင္၏လမ္းခရီး၌ မေလွ်ာက္ခဲ့သည္ကို သူေနာင္တရလိမ့္မည္။ “ထိုအခ်ိန္တြင္၊ ဘုရားသခင္ ေနာက္လိုက္စဥ္ ငါသည္ အနည္းငယ္သာ ဒုကၡခံစားခဲ့ေသာ္လည္း ဘုရားသခင္၏လမ္းခရီး၌ မေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့ပါ။ မည္သည့္ဆင္ေျခမ်ား ရွိသနည္း။ ျပစ္တင္ဆုံးမခံရျခင္းမွလြဲ၍ အျခားေ႐ြးခ်ယ္စရာမရွိပါ။” သို႔တိုင္ သူ႔စိတ္ထဲတြင္ သူက၊ “မည္သို႔ပင္ဆိုေစ၊ တကယ့္အဆုံးထိ ကြၽန္ုပ္ လိုက္ေလွ်ာက္ၿပီး ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကိုယ္ေတာ္ ကြၽန္ုပ္ကို ျပစ္တင္ဆုံးမလွ်င္ပင္၊ ယင္းသည္ အလြန္ျပင္းထန္ေသာ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္း မျဖစ္ႏိုင္သကဲ့သို႔၊ ဤျပစ္တင္ဆုံးမမႈကို အရယူၿပီးေနာက္ ကိုယ္ေတာ္သည္ ကြၽန္ုပ္ကို အလိုရွိလိမ့္ဦးမည္ ျဖစ္သည္။ ကိုယ္ေတာ္သည္ ေျဖာင့္မတ္သကဲ့သို႔၊ ကြၽန္ုပ္အား ထိုနည္းျဖင့္ အစဥ္ထာဝရ ဆက္ဆံလိမ့္မည္ မဟုတ္သည္ကို ကြၽန္ုပ္ သိပါ၏။ အဆုံးတြင္ေတာ့၊ ကြၽန္ုပ္သည္ ရွင္းထုတ္ျခင္း ခံရမည့္ သူမ်ားႏွင့္ မတူပါ။ ရွင္းထုတ္ျခင္း ခံရမည့္သူမ်ားသည္ ျပင္းထန္ေသာ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္း တစ္ခုကို ရရွိလိမ့္မည္ျဖစ္သည္၊ ကြၽန္ုပ္၏ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းမွာမူ သာ၍ေပါ့ပါးလိမ့္မည္” ဟု ေတြးေနေပသည္။ ေျဖာင့္မတ္ေသာ စိတ္သေဘာထားသည္ သင္ေျပာသကဲ့သို႔ မဟုတ္ေပ။ မိမိတို႔ အျပစ္မ်ားကို ဝန္ခံရာတြင္ ေတာ္သည့္သူမ်ားကို သက္ညႇာစြာ ဆက္ဆံသည္မွာ မဟုတ္ေပ။ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းသည္ သန္႔ရွင္းျခင္းျဖစ္ၿပီး လူသား၏ ပုန္ကန္ျပစ္မွားမႈကို သည္းမခံေသာ စိတ္သေဘာထားတစ္ခု ျဖစ္ကာ၊ ညစ္ညဴးေသာ အရာမ်ား ႏွင့္ မေျပာင္းလဲေသာအရာမ်ား အားလုံးသည္ ဘုရားသခင္၏ စက္ဆုပ္႐ြံရွာျခင္း ခံရေသာ အရာျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္၏ ေျဖာင့္မတ္ေသာ စိတ္သေဘာထားသည္ ပညတ္ခ်က္မဟုတ္ဘဲ၊ စီမံအုပ္ခ်ဳပ္မႈဆိုင္ရာ အမိန္႔ျဖစ္သည္- ယင္းသည္ ႏိုင္ငံေတာ္အတြင္းရွိ စီမံအုပ္ခ်ဳပ္မႈဆိုင္ရာ အမိန္႔ျဖစ္ၿပီး၊ ဤစီမံအုပ္ခ်ဳပ္မႈဆိုင္ရာ အမိန္႔သည္ သမၼာတရားကို မပိုင္ဆိုင္သကဲ့သို႔၊ မေျပာင္းလဲေသးေသာသူ မည္သူမဆိုႏွင့္ဆိုင္သည့္ ေျဖာင့္မတ္ေသာ အျပစ္ေပးျခင္းျဖစ္ကာ၊ ကယ္တင္ျခင္းအတြက္ အကန႔္အသတ္အတိုင္းအတာ မရွိေပ။ အေၾကာင္းမွာ လူအသီးသီးသည္ အမ်ိဳးအစားအလိုက္ ခြဲျခားသည့္အခါ၊ ေကာင္းေသာသူမ်ားသည္ ဆုလာဘ္ခ်ီးျမႇင့္ခံရမည္ျဖစ္ၿပီး ဆိုးယုတ္ေသာသူမ်ားသည္ အျပစ္ေပးျခင္းကို ခံရမည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ယင္းသည္ လူ၏ခရီးပန္းတိုင္ကို ရွင္းလင္းေစလိမ့္မည့္ အခ်ိန္ ျဖစ္သည္။ ကယ္တင္ျခင္းအမႈ အဆုံးသတ္မည့္ အခ်ိန္ျဖစ္သည္၊ ယင္းေနာက္တြင္ လူကိုကယ္တင္ျခင္း အမႈကို ေနာက္ထပ္ လုပ္ေဆာင္ေတာ့မည္မဟုတ္သကဲ့သို႔၊ ဒဏ္ခတ္ခံရျခင္းသည္ မေကာင္းမႈကို က်ဴးလြန္သူတိုင္းအေပၚသို႔ က်ေရာက္လိမ့္မည္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ေပတ႐ု၏ အေတြ႕အႀကဳံမ်ား- ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းႏွင့္ တရားစီရင္ျခင္းတို႔ႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ သူ၏အသိပညာ

(၅၆၈) ငါ့ကိုခ်စ္ၿပီး မိမိကိုယ္ကို ျငင္းပယ္သူတို႔အား ငါ၏သနားက႐ုဏာကို ေဖာ္ျပ၏။ သို႔ေသာ္လည္း ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲသူတို႔အေပၚ က်ေရာက္သည့္ အျပစ္ဒဏ္မွာ ငါ၏ေျဖာင့္မတ္ေသာ စိတ္သေဘာထား၏ သက္ေသအတိအက်ျဖစ္ၿပီး ငါ့အမ်က္ေဒါသအား သက္ေသခံခ်က္ သာ၍ပင္ ျဖစ္၏။ ေဘးဒုကၡ ေရာက္လာသည့္အခါ ငါ့ကိုဆန္႔က်င္သူ အားလုံးသည္ ၎တို႔အေပၚ အငတ္ေဘးႏွင့္ ကပ္ဆိုးက်ေရာက္သည္ႏွင့္အမွ် ငိုေႂကြးၾကလိမ့္မည္။ ေကာက္က်စ္ စဥ္းလဲမႈအမ်ိဳးမ်ိဳး က်ဴးလြန္ခဲ့ေသာ္လည္း ငါ့ေနာက္သို႔ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ လိုက္ခဲ့သူမ်ားသည္ မိမိတို႔၏အျပစ္မ်ားအတြက္ ေပးဆပ္ရျခင္းမွ လြတ္ေျမာက္လိမ့္မည္ မဟုတ္။ ၎တို႔သည္လည္း ႏွစ္သန္းေပါင္းမ်ားစြာ တစ္ေလွ်ာက္လုံး ျမင္ေတြ႕ရခဲေသာ ေဘးဒုကၡမ်ိဳးထဲသို႔ ထိုးဆင္း၍ စဥ္ဆက္မျပတ္ ထိတ္လန႔္တုန္လႈပ္၊ ေၾကာက္႐ြံ႕ျခင္း၌ အသက္ရွင္ရလိမ့္မည္။ ထို႔အျပင္ ငါ့အေပၚ၌ သစၥာေစာင့္သိမႈကို ျပသၿပီးျဖစ္ေသာ ငါ၏ေနာက္လိုက္မ်ားသည္ ဝမ္းေျမာက္၍ ငါ၏အစြမ္းသတၱိကို ခ်ီးမြမ္းၾကလိမ့္မည္။ သူတို႔သည္ ေျပာမျပႏိုင္ေလာက္ေသာ ေရာင့္ရဲတင္းတိမ္မႈကို ႀကဳံေတြ႕ရၿပီး ယခင္က လူသားမ်ိဳးႏြယ္အေပၚ ငါမႏွင္းအပ္ခဲ့ဖူးေသာ ဝမ္းေျမာက္ျခင္းအလယ္ အသက္ရွင္ၾကလိမ့္မည္။ အေၾကာင္းမူကား ငါသည္ လူသား၏ ေကာင္းမြန္ေသာ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားကို တန္ဖိုးထား၍ ၎တို႔၏ ဆိုးယုတ္ေသာ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားကို စက္ဆုပ္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္၏။ ငါသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို စတင္ဦးေဆာင္ခဲ့စဥ္မွစ၍ ငါ၏စိတ္ေတာ္ႏွင့္ တညီတၫြတ္တည္းျဖစ္ေသာ လူတစ္စုကိုရရွိရန္ စိတ္အားထက္သန္စြာျဖင့္ ေမွ်ာ္လင့္ေနခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ငါ၏စိတ္ေတာ္ႏွင့္ တညီတၫြတ္တည္း မရွိေသာသူတို႔ကိုမူ ငါသည္ မည္သည့္အခါမွ် ေမ့ေလ်ာ့ျခင္း မရွိေပ။ ထိုသူတို႔အေပၚ အျပစ္ဒဏ္ခတ္ရန္ အခြင့္အေရးကို ျမင္ေတြ႕ရလွ်င္ ငါသည္ သေဘာေတြ႕မည္ ျဖစ္ၿပီး၊ ယင္းအခြင့္အေရးကိုသာ ေစာင့္စားလ်က္ ငါ့ႏွလုံးသားထဲတြင္ သူတို႔ကို ငါအၿမဲတေစ စက္ဆုပ္႐ြံရွာ၏။ ယခု ငါ၏ေန႔ရက္သည္ ေနာက္ဆုံးတြင္ ေရာက္လာၿပီျဖစ္ၿပီး ငါသည္ ဆက္လက္ ေစာင့္ဆိုင္းရန္ မလိုေတာ့ေပ။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ သင္၏ ပန္းတိုင္အတြက္ လုံေလာက္ေသာ ေကာင္းမႈမ်ားကို ျပင္ဆင္ေလာ့