၁၉၉၁ ခုနှစ်၊ ဖေဖော်ဝါရီလ ၁၁ ရက်နေ့တွင် ဘုရားသခင်သည် ထိုစဉ်က သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်၏ ရေစီးကြောင်းတွင် အသက်ရှင်နေကြသော လူတစ်ဦးစီအပေါ် ထူးကဲသောသက်ရောက်မှုရှိခဲ့သည့် သူ၏ပထမဆုံးသော မိန့်မြွက်ချက်ကို အသင်းတော်တွင် ဟောပြောခဲ့၏။ ဤမိန့်မြွက်ချက်သည် “ဘုရားသခင်၏ ကျိန်းဝပ်တော်မူရာအရပ်သည် ပေါ်ထွန်းလာခဲ့ပေ၏” နှင့် “စကြဝဠာ၏ဦးသျှောင်၊ နောက်ဆုံးသောကာလ၏ခရစ်တော်- သူသည် တောက်ပနေသည့်နေဖြစ်၏” တို့ကို ဖော်ပြခဲ့၏။ ဤလူအားလုံးတို့သည် အလွန်အမင်းအဓိပ္ပာယ်ရှိသည့် ဤနှုတ်ကပတ်တော်များဖြင့် လောကသစ်တစ်ခုအတွင်းသို့ ခေါ်ဆောင်လာခြင်း ခံရ၏။ ဤမိန့်မြွက်ချက်ကို ဖတ်သူအားလုံးတို့သည် ဘုရားသခင်စတင်တော့မည့် ကြီးမားသောအမှုဖြစ်သည့် အမှုသစ်၏ အရိပ်အမြွက်ကို ခံစားခဲ့ရ၏။ လူသားအားလုံးကို ဘုရားသခင်၏အမှုအသစ်နှင့် ခေတ်သစ်တစ်ခုအတွင်းသို့ ခေါ်ဆောင်လာလျက် ဤလူ့ဇာတိခံယူခြင်းရှိ ဘုရားသခင်၏အမှုအတွက် အခြေခံအုတ်မြစ်ချပေးခဲ့ပြီး အခြေအနေကို ပြင်ဆင်ပေးခဲ့သည်မှာ ဤလှပကာ ချိုသာငြိမ့်ညောင်း၍ ကျစ်လစ်ပြည့်စုံသော မိန့်မြွက်ချက်ပင်ဖြစ်၏။ ဤအချိန်၌ ဘုရားသခင်ဟောပြောခဲ့သော မိန့်မြွက်ချက်သည် ခေတ်များကို ပေါင်းကူးပေးသည့် မိန့်မြွက်ချက်ဖြစ်သည်ဟု ဆိုနိုင်ပြီး ယင်းမှာ ကျေးဇူးတော်ခေတ်အစကတည်းက ဘုရားသခင်သည် လူသားတို့အား ပထမဆုံးအကြိမ် လူသိရှင်ကြား ပြောဆိုခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်ဟု ဆိုနိုင်သည်၊ ထိုထက်ပို၍ ယင်းမှာ သူသည် အနှစ်နှစ်ထောင် ကွယ်ဝှက်နေခဲ့ပြီးနောက် ပထမဆုံးအကြိမ် ပြောဆိုခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်ဟုလည်း ဆိုနိုင်သည့်အပြင် နိုင်ငံတော်ခေတ်တွင် ဘုရားသခင်က ဆောင်ရွက်တော့မည့်အမှုအတွက် နိဒါန်းပျိုးခြင်းတစ်ရပ်၊ အရေးပါသော အစပြုရာအမှတ် တစ်ခုဟုလည်း ဆိုနိုင်သည်။

ဘုရားသခင်က ပထမဦးဆုံးအကြိမ် မိန့်မြွက်ချက်တစ်ရပ်ကို ဟောပြောခဲ့စဉ်တွင် တတိယလူတစ်ဦး၏ ရှုထောင့်အမြင်မှ ချီးမွမ်းခြင်းပုံစံဖြင့် သူပြောခဲ့ခြင်းဖြစ်ပြီး တစ်ချိန်က ကြော့ရှင်း၍ ခန့်ညားကာ ရိုးစင်းပေါ်လွင်သော ဘာသာစကားဖြင့် သူပြောခဲ့သည့်အပြင် အသက်အထောက်အပံ့ကိုလည်း လွယ်လွယ်ကူကူနှင့် အရန်သင့် ရယူနိုင်ခဲ့၏။ ဤအရာဖြင့် သူသည် သခင်ယေရှုပြန်အလာကို စိတ်အားထက်သန်စွာ မျှော်လင့်ရင်း သူ၏ကျေးဇူးတော်ကို မည်သို့မွေ့လျော်ရမည်ကိုသာ သိခဲ့သည့် အနည်းငယ်သော ဤလူစုကို ခေါ်ဆောင်သွား၍ ၎င်းတို့အား ဘုရားသခင်၏ စီမံခန့်ခွဲမှုအစီအစဉ်ရှိ အမှုနောက်တစ်ဆင့်အတွင်းသို့ တိတ်တဆိတ် ခေါ်ဆောင်လာခဲ့၏။ ဤအခြေအနေများအောက်၌ ဘုရားသခင်သည် အဆုံးတွင် မည်သို့သော အမှုကိုပြုလုပ်မည်၊ သို့မဟုတ် အနာဂတ်လမ်းခရီးတွင် မည်သည့်အရာက စောင့်ကြိုနေသည်ကို လူသားအနေဖြင့် မသိသည်သာမက စိတ်ကူးကြည့်ရန် သာ၍ပင် မဝံ့မရဲဖြစ်ခဲ့၏။ ၎င်းနောက်တွင် ဘုရားသခင်သည် လူသားမျိုးနွယ်ကို ခေတ်သစ်အတွင်းသို့ တစ်ဆင့်ပြီးတစ်ဆင့် ခေါ်လာရန် ပိုမိုများပြားသော မိန့်မြွက်ချက်များကို ဆက်၍ဟောပြောခဲ့၏။ အံ့အားသင့်ဖွယ်ကောင်းစွာပင် ဘုရားသခင်၏ မိန့်မြွက်ချက်တိုင်းသည် ပါဝင်သောအကြောင်းအရာ ကွဲပြားသည့်အပြင် ကွဲပြားသော ချီးမွမ်းခြင်းပုံစံများနှင့် ဖော်ပြချက်နည်းလမ်းများကို အသုံးပြု၏။ ဤမိန့်မြွက်ချက်များသည် သဘောလက္ခဏာအားဖြင့် တူညီသော်လည်း ပါဝင်သည့်အကြောင်းအရာအားဖြင့် ကွဲပြားကာ ဘုရားသခင်၏ ဂရုပြုမှုနှင့် စိုးရိမ်မှုခံစားချက်တို့ဖြင့် အစဉ်ပြည့်နေလျက် တစ်ခုစီတိုင်းနီးပါးတွင် ကွဲပြားသော အကြောင်းအရာဖြင့် အသက်အထောက်အပံ့များပါဝင်သည့်အပြင် လူသားအတွက် ဘုရားသခင်၏ သတိပေးစကားများ၊ တိုက်တွန်းစကားများနှင့် နှစ်သိမ့်စကားများလည်း ပါဝင်သည်။ ဤမိန့်မြွက်ချက်များတွင် “တစ်ပါးတည်းသော စစ်မှန်သောဘုရားသခင်မှ လူ့ဇာတိကို ခံယူခဲ့သည်၊ ကိုယ်တော်သည် စကြဝဠာ၏ ဦးဆောင်သူ ဖြစ်ပြီး အရာရာတိုင်းကို အုပ်ချုပ် လျက်ရှိ၏”၊ “အောင်ပွဲခံသော ရှင်ဘုရင်သည် ဘုန်းအသရေနှင့်ပြည့်သော သူ၏ပလ္လင်ပေါ်၌ ထိုင်လေ၏”၊ “သူသည် စကြဝဠာကို သူ၏လက်ထဲ၌ ဆုပ်ကိုင်၍” စသည်ဖြင့် ဤသို့သောစာပိုဒ်များကို ကြိမ်ဖန်တလဲလဲ မြင်ရ၏။ ဤစာပိုဒ်များတွင် သတင်းစကားတစ်ရပ်ကို အသိပေးထား၏၊ သို့မဟုတ် ဤစာပိုဒ်များသည် လူသားတို့ထံသို့ သတင်းစကားတစ်ရပ်ကို ထုတ်လွှင့်သည်ဟု ဆိုနိုင်၏- ဘုရားသခင်သည် လူ့လောကသို့ ကြွလာနှင့်ပြီးဖြစ်သည်၊ ဘုရားသခင်သည် သာ၍ကြီးမားသောအမှုကို စတင်မည်ဖြစ်သည်၊ ဘုရားသခင်၏နိုင်ငံတော်သည် အချို့သောလူတစ်စုအတွင်း ဆင်းသက်ခဲ့ပြီးဖြစ်ပြီး ဘုရားသခင်သည် ဘုန်းပွင့်ပြီးဖြစ်ကာ မြောက်မြားစွာသော သူ၏ရန်သူတို့ကို ရှုံးနိမ့်စေခဲ့ပြီးဖြစ်သည်ဟူ၍ဖြစ်၏။ ဘုရားသခင်၏ မိန့်မြွက်ချက်တစ်ခုစီသည် လူအယောက်တိုင်း၏ နှလုံးသားကို ဖမ်းဆုပ်ထားသည်။ လူသားအားလုံးသည် သာ၍များပြားသော နှုတ်ကပတ်တော်သစ်များကို ဘုရားသခင်ဖွင့်ဟရန် စိတ်အားထက်သန်စွာဖြင့် စောင့်ကြ၏၊ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ဘုရားသခင်စကားပြောသည့်အခါတိုင်းတွင် သူသည် လူသား၏နှလုံးသားကို အမြစ်များတိုင် ကိုင်လှုပ်သည့်အပြင် လူသားတို့အနေဖြင့် ဘုရားသခင်၏နှုတ်ကပတ်တော်များကို စတင်အားထားကာ ထိုထက်ပင်ပို၍ ဘုရားသခင်၏နှုတ်ကပတ်တော်များကို လေးစားရန်အတွက် လူသား၏ လှုပ်ရှားမှုတိုင်းနှင့် စိတ်ခံစားမှုတိုင်းအပေါ် သူထိန်းချုပ်၍ ထောက်ကန်ထားပေးသောကြောင့်ဖြစ်၏။...ဤနည်းအားဖြင့် မြောက်မြားစွာသော လူတို့သည် အမှတ်တမဲ့ပင် သမ္မာကျမ်းစာကို အခြေခံအားဖြင့် မေ့သွားခဲ့ကြကာ ဝိညာဉ်ရေးရာ ပုဂ္ဂိုလ်များ၏ ခေတ်နောက်ကျသော တရားဟောချက်များနှင့် ရေးသားချက်များကို သာ၍ပင် အလေးမထားကြတော့ပေ၊ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ၎င်းတို့သည် အတိတ်က ရေးသားချက်များထဲတွင် ဘုရားသခင်၏ ဤနှုတ်ကပတ်တော်များအတွက် အခြေခံအကြောင်းရင်း တစ်စုံတစ်ရာကို ရှာမတွေ့ကြသကဲ့သို့ ဤမိန့်မြွက်ချက်များကို ဟောပြောရခြင်းနှင့်ဆိုင်သည့် ဘုရားသခင်၏ရည်ရွယ်ချက်ကိုလည်း မည်သည့်နေရာတွင်မျှ မရှာတွေ့နိုင်ကြသောကြောင့်ဖြစ်သည်။ ဤသို့ဖြစ်သောကြောင့် ဤမိန့်မြွက်ချက်များသည် ရှေးအတီတေကတည်းက မမြင်ဖူး၊ မကြားဖူးသော ဘုရားသခင်၏အသံဖြစ်ကြောင်း၊ ဘုရားသခင်ကိုယုံကြည်သူ မည်သူမဆို လက်လှမ်းမမီကြောင်းနှင့် ၎င်းတို့သည် အတိတ်ခေတ်များမှ မည်သည့်ဝိညာဉ်ရေးရာ ပုဂ္ဂိုလ်မဆိုက ပြောခဲ့သောအရာ တစ်ခုခုထက်ဖြစ်စေ၊ အတိတ်က ဘုရားသခင်၏ မိန့်မြွက်ချက်များအားလုံးထက်ဖြစ်စေ သာလွန်ကြောင်းကို လူသားများအနေဖြင့် မည်မျှသာ၍ပင် ဝန်ခံထိုက်ခဲ့လေသနည်း။ ဤမိန့်မြွက်ချက်တစ်ခုစီ၏ စေ့ဆော်မှုဖြင့် လူသားတို့သည် သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်အမှု၏ ရောင်ဝါလက္ခဏာအတွင်း၊ ခေတ်သစ်၏ရှေ့တန်းအကျဆုံး အသက်တာအတွင်း အမှတ်တမဲ့ပင် ဝင်ရောက်လာခဲ့၏။ ဘုရားသခင့်နှုတ်ကပတ်တော်များ၏ စေ့ဆော်မှုဖြင့် မျှော်မှန်းချက်များပြည့်လျက်ရှိသော လူသားတို့သည် ဘုရားသခင်၏နှုတ်ကပတ်တော်များအားဖြင့် ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ ဦးဆောင်လမ်းပြခံရသည့် ချိုမြိန်မှုကို မြည်းစမ်းခဲ့ရသည်။ ဤတဒင်္ဂကာလသည် တာရှည်ခံသည့် အမှတ်တရအဖြစ် လူတိုင်းပြန်ပြောင်းတွေးမြင်ကြမည့် အချိန်တစ်ရပ်ဖြစ်သည်ဟု ငါယုံကြည်သည်၊ အကယ်စင်စစ်မူ ဤကာလအတွင်း လူသားမျိုးနွယ်မွေ့လျော်ခဲ့သည်မှာ သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်အမှု၏ ရောင်ဝါလက္ခဏာထက် မပိုပေ၊ သို့မဟုတ် ၎င်းကို အောက်တွင်ရှိသောဆေးလုံးကို အုပ်ထားသည့် သကာ၏ ချိုမြိန်သောအရသာဟု ဆိုနိုင်သည်။ ဤသည်မှာ ယခုအချိန်မှစ၍ ဘုရားသခင့်နှုတ်ကပတ်တော်များ၏ လမ်းပြမှုအောက်တွင်ပင်၊ သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်အမှု၏ ရောင်ဝါလက္ခဏာတွင်ပင် လူသားမျိုးနွယ်သည် ဘုရားသခင့်နှုတ်ကပတ်တော်များ၏ နောက်ထပ်အဆင့်တစ်ခုအတွင်းသို့ မသိမသာ လမ်းပြခံရသောကြောင့်ဖြစ်၏၊ ဤသည်မှာ နိုင်ငံတော်ခေတ်တွင် ဘုရားသခင်၏ အမှုတော်နှင့် မိန့်မြွက်ချက်များ၏ ပထမအဆင့်၊ အစေခံသူများ၏ စစ်သပ်ခံရခြင်းဖြစ်သည်။

အစေခံသူများ၏ စစ်သပ်ခံရခြင်းမတိုင်မီ မိန့်မြွက်ခဲ့သော နှုတ်ကပတ်တော်များသည် အများအားဖြင့် သင်ကြားပို့ချခြင်း၊ တိုက်တွန်းခြင်း၊ အပြစ်တင်ခြင်း၊ ဆုံးမပဲ့ပြင်ခြင်းပုံစံတို့ဖြစ်ခဲ့ပြီး အချို့နေရာများတွင် ကျေးဇူးတော်ခေတ်က အသုံးပြုခဲ့သော အမည်တပ်ခေါ်သည့် ပုံစံဟောင်းကို ၎င်းတို့အသုံးချခဲ့ကြသည်၊ လူသားတို့အနေဖြင့် ဘုရားသခင်ထံသို့ တိုးဝင်ချဉ်းကပ်ရာတွင် သာ၍လွယ်ကူစေရန်၊ သို့မဟုတ် လူသားတို့အနေဖြင့် ဘုရားသခင်နှင့် ၎င်းတို့၏ဆက်ဆံရေးကို ရင်းနှီးသောဆက်ဆံရေးဟု သဘောထားနိုင်စေရန် ဘုရားသခင်နောက်လိုက်သူများအတွက် “ငါ၏သားများ” ဟူသည့်အမည်ကို အသုံးပြုခဲ့၏။ ဤနည်းအားဖြင့် လူသားမျိုးနွယ်၏ မိမိကိုယ်ကိုအထင်ကြီးခြင်း၊ ဝင့်ဝါခြင်းနှင့် အခြားသော ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသည့် စိတ်သဘောထားများအပေါ် ဘုရားသခင်က မည်သည့်တရားစီရင်ချက်ကို ချမှတ်သည်ဖြစ်စေ လူသားအနေဖြင့် သူ၏ “သား” ဟူသော ကိုယ်ပိုင်လက္ခဏာ၌ “ခမည်းတော်တည်းဟူသော ဘုရားသခင်” ၏ မိန့်မြွက်ချက်များအပေါ် ရန်ငြိုးမထားဘဲ ထိုစီရင်ချက်ကို ကိုင်တွယ်ဖြေရှင်း၍ လက်ခံနိုင်မည်ဖြစ်သည်၊ ထို့အပြင် “ခမည်းတော်တည်းဟူသော ဘုရားသခင်” က သူ၏ “သားများ” ကို ပေးခဲ့သည့်ကတိသည် မရေရာခြင်းမျိုး မည်သည့်အခါကမျှ မရှိခဲ့ပေ။ ဤကာလအတွင်း လူသားအားလုံးသည် နို့စို့ကလေးတစ်ဦးတမျှ ဒုက္ခကင်းဝေးသည့် အသက်ရှင်ရပ်တည်မှုကို မွေ့လျော်ခဲ့ကြပြီး ဤအရာက ၎င်းတို့အရွယ်ရောက်သည့်အခါ သူသည်၎င်းတို့အပေါ် တရားစီရင်ချက်ကို စတင်ချမှတ်မည်ဟူသော ဘုရားသခင်၏ရည်ရွယ်ချက်ကို အထမြောက်စေခဲ့၏။ ဤအရာက နိုင်ငံတော်ခေတ်တွင် ဘုရားသခင်တရားဝင်စတင်သည့် လူသားတို့အား တရားစီရင်သည့်အမှုအတွက် အခြေခံအုတ်မြစ်ကိုလည်း ချပေးခဲ့၏။ ဤလူ့ဇာတိခံယူခြင်း၌ ဘုရားသခင်၏အမှုသည် အဓိကအားဖြင့် လူသားတစ်ရပ်လုံးကို တရားစီရင်ရန်နှင့် သိမ်းပိုက်ရန်ဖြစ်သဖြင့် လူသားအနေနှင့် မြေကြီးပေါ်တွင် သူ၏ခြေတို့ကို မြဲမြံစွာချပြီးသည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် ဘုရားသခင်သည် သူ့အမှု၏ နည်းစနစ်အတွင်း၊ လူသားကို တရားစီရင်၍ ပြစ်တင်ဆုံးမသည့် အမှုအတွင်း ချက်ချင်းပင် ဝင်ရောက်ခဲ့၏။ အလွန်ထင်ရှားသည်မှာ အစေခံသူများ၏ စမ်းသပ်ခံရခြင်းမတိုင်မီက မိန့်မြွက်ချက်အားလုံးမှာ အကူးအပြောင်းကာလကို ကျော်လွန်ရန်အတွက် ဟောပြောထားခြင်းဖြစ်သည်၊ ရည်ရွယ်ချက်အစစ်အမှန်မှာ ထင်ရသည့်အရာ မဟုတ်ပေ။ ဘုရားသခင်၏စိတ်အားထက်သန်သော ရည်ရွယ်ချက်မှာ နိုင်ငံတော်ခေတ်တွင် သူ၏အမှုကို တတ်နိုင်သမျှအမြန်ဆုံး တရားဝင်စတင်နိုင်ရန်ဖြစ်သည်။ သူသည် သကာဖုံးထားသော ဆေးလုံးများကို ကျွေးခြင်းဖြင့် လူသားမျိုးနွယ်ကို ဆက်လက်၍နားဝင်အောင်ပြောလိုသည့် ဆန္ဒလုံးဝမရှိပေ၊ ယင်းထက် သူသည် သူ၏တရားပလ္လင်ရှေ့မှောက်ရှိ လူတိုင်း၏စစ်မှန်သော မျက်နှာထားကိုကြည့်ရန် စိတ်အားထက်သန်၍ သူ၏ကျေးဇူးတော်ကို ဆုံးရှုံးပြီးနောက် လူသားတစ်ရပ်လုံးက သူ့အပေါ်ထားရှိမည့် စစ်မှန်သော သဘောထားကို သိလိုသောဆန္ဒမှာ သာ၍ပြင်းပြခဲ့၏။ သူသည် ရလဒ်များကိုသာ ကြည့်လိုသော ဆန္ဒရှိ၍ လုပ်ငန်းစဉ်ကို ကြည့်လိုသော ဆန္ဒမရှိပေ။ သို့ရာတွင် ထိုအချိန်၌ ဘုရားသခင်၏စိတ်အားထက်သန်သော ရည်ရွယ်ချက်ကို နားလည်သူ တစ်ဦးမျှမရှိပေ၊ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် လူ၏နှလုံးသားသည် ၎င်း၏ပန်းတိုင်နှင့် အနာဂတ်မျှော်လင့်ချက်များနှင့်သာ စိတ်မအေးဖြစ်နေသောကြောင့်ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်၏ တရားစီရင်ခြင်းကို လူသားတစ်ရပ်လုံးအပေါ် ကြိမ်ဖန်တလဲလဲ ဦးတည်ထားခဲ့သည်မှာ သိပ်အံ့သြဖွယ်မကောင်းပေ။ ဘုရားသခင်၏ လမ်းညွှန်မှုအောက်၌ လူသားသည် လူတို့၏သာမန်ဘဝတွင် စတင်နေထိုင်သောအခါမှသာ လူသားမျိုးနွယ်အပေါ် ဘုရားသခင်၏သဘောထား ပြောင်းလဲသွားခဲ့သည်။

၁၉၉၁ ခုနှစ်သည် ထူးခြားသောနှစ်ဖြစ်၏၊ ဤနှစ်ကို “ရွှေရောင်လွှမ်းသောနှစ်” တစ်နှစ်ဟု ခေါ်ကြစို့။ ဘုရားသခင်သည် နိုင်ငံတော်ခေတ်၏အမှုသစ်ကို စတင်ခဲ့ကာ သူ၏မိန့်မြွက်ချက်ကို လူသားတစ်ရပ်လုံးထံ ဦးတည်ခဲ့သည်။ တစ်ချိန်တည်းမှာပင် လူသားသည် မကြုံစဖူးသော နွေးထွေးမှုကို မွေ့လျော်ခဲ့ကာ ထိုထက်ပို၍ ဘုရားသခင်၏ လူသားအပေါ် မကြုံစဖူးတရားစီရင်ခြင်းနောက် လိုက်ပါလာသည့်နာကျင်မှုကို ခံစားခဲ့ရသည်။ လူသားသည် ယခုအချိန်အထိ မသိခဲ့ဖူးသည့် ချိုမြိန်မှုကို မြည်းစမ်းခဲ့သည့်အပြင် ယခုအချိန်အထိ မသိခဲ့ဖူးသည့် တရားစီရင်ခြင်းနှင့် စွန့်ပစ်ခံလိုက်ရခြင်းကိုလည်း ခံစားခဲ့ရသည်မှာ ဘုရားသခင်ကို ရရှိခဲ့သော်လည်း ဘုရားသခင်ကို ထပ်မံဆုံးရှုံးခဲ့သည့်အလားဖြစ်၏။ ပိုင်ဆိုင်ခြင်း၌ ဒုက္ခခံရခြင်းနှင့် ဆင်းရဲခြင်း၌ ဒုက္ခခံရခြင်း၊ ဤခံစားချက်များကို ကိုယ်တိုင်ခံစားခဲ့ဖူးသူများသာ သိ၏၊ ၎င်းတို့သည် လူသားအနေဖြင့် ဖော်ပြရန် စွမ်းရည်ဖြစ်စေ၊ နည်းလမ်းများဖြစ်စေ မရှိသည့်အရာဖြစ်၏။ ဤသို့သော ဒဏ်ရာများသည် လက်ဆုပ်လက်ကိုင် မပြနိုင်သည့် အတွေ့အကြုံနှင့် တန်ဖိုးရှိသော ပိုင်ဆိုင်မှုပုံစံဖြင့် ဘုရားသခင်က လူတိုင်းအပေါ်ချပေးသောအရာ ဖြစ်၏။ ဤနှစ်အတွင်း၌ ဘုရားသခင်ဟောပြောခဲ့သော မိန့်မြွက်ချက်များတွင် ပါဝင်သည့်အရာသည် အမှန်စင်စစ်အားဖြင့် အဓိကအစိတ်အပိုင်း နှစ်ရပ်ရှိ၏၊ ပထမသည် ဧည့်သည်များအဖြစ် လူသားများ သူ၏ပလ္လင်ရှေ့ လာရေးအတွက် လူသားအားဖိတ်ခေါ်ရန် လူသားများ၏လောကသို့ ဘုရားသခင် ဆင်းသက်ခဲ့သည့်အပိုင်းဖြစ်၏၊ ဒုတိယမှာ ဝလင်သည်အထိ စားသောက်ခဲ့ပြီးနောက် လူသားမျိုးနွယ်သည် အစေခံသူများအဖြစ် ဘုရားသခင်၏ ခန့်အပ်ခြင်းခံရသည့်အပိုင်းဖြစ်၏။ ဟုတ်ပေသည်၊ ပထမအပိုင်းသည် လူသား၏ အမြတ်နိုးဆုံးနှင့် အလေးနက်ဆုံးဆန္ဒဖြစ်သည်မှာ ပြောစရာမလိုပေ၊ လူတို့သည် ဘုရားသခင်၏အရာအားလုံးအား မွေ့လျော်ခြင်းကို ဘုရားသခင်အား ၎င်းတို့ယုံကြည်ရခြင်း၏ ရည်ရွယ်ချက်အဖြစ် ပြုလုပ်ကြသည်မှာ ကာလကြာမြင့်စွာပင် အကျင့်ဖြစ်နေခဲ့သဖြင့် ဤသို့ သာ၍ပင်ဖြစ်သည်။ ဤအကြောင်းကြောင့် ဘုရားသခင်သည် သူ၏မိန့်မြွက်ချက်ကို စတင်ဖွင့်ဟလိုက်သည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် လူသားသည် နိုင်ငံတော်သို့ဝင်ရောက်ရန် အားလုံးအဆင်သင့်ဖြစ်၍ ၎င်းတို့အပေါ် ဘုရားသခင်က ဆုအမျိုးမျိုးချပေးစေရန် ထိုနေရာ၌ စောင့်ခဲ့ကြသည်။ ထိုအခြေအနေများတွင်ရှိသူများသည် ၎င်းတို့၏စိတ်သဘောထားများကို ပြောင်းလဲခြင်း၊ ဘုရားသခင်အား ကျေနပ်စေရန်ကြိုးစားခြင်း၊ ဘုရားသခင်၏ အလိုတော်ကို အလေးထားကြောင်းပြခြင်း အစရှိသော သင့်တော်သည့် အဖိုးအခကို အကယ်မပေးခဲ့ကြပေ။ အပြင်ပန်းအားဖြင့်ကြည့်လျှင် လူတို့သည် ၎င်းတို့ကိုယ်ကို ဘုရားသခင်အတွက် အသုံးခံ၍ အမှုဆောင်စဉ် စဉ်ဆက်မပြတ် ဟိုဟိုသည်သည် ပျားပန်းခပ်မျှ လှုပ်ရှားနေပုံရသော်လည်း အကယ်စင်စစ် ၎င်းတို့နှလုံးသားများ၏ အတွင်းကျဆုံး လျှို့ဝှက်ချောင်ကြိုချောင်ကြားတွင် ၎င်းတို့သည် ကောင်းချီးမင်္ဂလာများ ရရှိရန်၊ သို့မဟုတ် ဘုရင်များအဖြစ် အုပ်စိုးရန် ၎င်းတို့ပြုလုပ်ရမည့် နောက်အဆင့်ကို တွက်ဆနေခဲ့ကြခြင်းဖြစ်၏။ လူ့နှလုံးသားသည် ဘုရားသခင်ကို မွေ့လျော်နေစဉ်တစ်ချိန်တည်းမှာပင် ၎င်းသည် ဘုရားသခင်ကို အပိုင်ကြံနေခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်ဟု ဆိုနိုင်၏။ ဤအခြေအနေတွင်ရှိသည့် လူသားသည် ဘုရားသခင်၏ အနက်ရှိုင်းဆုံးသော မုန်းတီးခြင်း၊ စက်ဆုပ်ခြင်းတို့နှင့် တွေ့ကြုံရ၏၊ ဘုရားသခင်၏စိတ်သဘောထားသည် သူ့အပေါ် မည်သည့်လူသား၏ လှည့်ဖြားမှု၊ သို့မဟုတ် အသုံးချမှုကိုမျှ သည်းမခံပေ။ သို့သော် ဘုရားသခင်၏ ဉာဏ်ပညာကို မည်သည့်လူမျှ လက်လှမ်းမမီပေ။ ဤဒုက္ခအားလုံးကို အောင့်အည်းသည်းခံမှုအလယ်တွင် သူသည် သူ့မိန့်မြွက်ချက်များ၏ ပထမအပိုင်းကို ပြောဆိုခဲ့ခြင်းဖြစ်၏။ ဘုရားသခင်သည် ဒုက္ခမည်မျှကို အောင့်ခံခဲ့သည်နှင့် ဤအချိန်တွင် သူသည် မည်ရွေ့မည်မျှသော ဂရုပြုမှုနှင့် တွေးတောမှုတို့ အသုံးပြုခဲ့သည်ကို မည်သည့်လူမျှ စိတ်ကူးနိုင်စွမ်းမရှိပေ။ ဤမိန့်မြွက်ချက်များ၏ ပထမအပိုင်းနှင့်ဆိုင်သည့် ရည်ရွယ်ချက်မှာ ရာထူးရာခံ၊ အမြတ်အစွန်းတို့နှင့် ရင်ဆိုင်ရသည့်အခါ လူသားပြသသည့် ကွဲပြားသော အကျည်းတန်မှုပုံစံအားလုံးကို ဖော်ထုတ်ရန်ဖြစ်၍ လူသား၏လောဘနှင့် စက်ဆုပ်ဖွယ်ကောင်းခြင်းတို့ကို ဖော်ထုတ်ရန်ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်သည် ပြောဆိုသည့်အခါ ချစ်ခင်သောမိခင်တစ်ဦး၏ စစ်မှန်၍ စိတ်အားထက်သန်သော လေသံဖြင့် သူ၏နှုတ်ကပတ်တော်များကို သုံးနှုန်းပြောဆိုသော်လည်း သူ၏အတွင်းကျဆုံး နှလုံးသားရှိ အမျက်ဒေါသသည် သူ၏ရန်သူများကို ဦးတည်ထားသည့်အလား မွန်းတည့်နေကဲ့သို့ တောက်လောင်၏။ လူသား၏သာမန်ပုံသဏ္ဌာန်ကင်းမဲ့နေသော လူတစ်စုကို စကားပြောရန် ဘုရားသခင်သည် မည်သည့်အခြေအနေတွင်မျှ လိုလိုလားလား မရှိပေ၊ ထို့ကြောင့် သူစကားပြောသည့်အခါတိုင်း သူသည် သူ၏နှလုံးသားထဲရှိ အမျက်ဒေါသကို ချုပ်တည်းထားလျက် တစ်ချိန်တည်းမှာပင် သူ၏မိန့်မြွက်ချက်ကို ဖျစ်ညှစ်၍ ဖော်ပြရ၏။ ထို့အပြင် သာမန်လူ့သဘာဝ မရှိသော၊ ဆင်ခြင်တုံတရားကင်းမဲ့သော၊ အလွန်အကျူးပျက်စီးသော၊ ပင်ကိုစရိုက်သဖွယ်ဖြစ်သွားသည့် လောဘနှင့် ခါးသီးသောအဆုံးတိုင်အောင် ဘုရားသခင်ကို နာခံမှုမရှိဘဲ ပုန်ကန်သည့်သဘောရှိသော လူသားတစ်ရပ်အား သူစကားပြောနေခြင်းဖြစ်၏။ လူသားမျိုးနွယ်ကျဆင်းခဲ့သည့် နက်ရှိုင်းမှုများ၊ ထို့အပြင် လူသားမျိုးနွယ်အပေါ် ဘုရားသခင်၏ မုန်းတီးမှုနှင့် စက်ဆုပ်ရွံရှာမှု အတိုင်းအတာကို လွယ်ကူစွာ စိတ်ကူးကြည့်နိုင်၏၊ လူသားမျိုးနွယ်အနေဖြင့် စိတ်ကူးရန် ခက်ခဲနေသည်မှာ စကားများဖြင့် ဖော်ပြရန်မဖြစ်နိုင်သော ဘုရားသခင်အပေါ် ၎င်းတို့ပေးသည့် နာကျင်မှုဖြစ်၏။ သို့သော် ဘုရားသခင်၏နှလုံးသား မည်သို့ခံစားနေသည်ကို မည်သူမျှ မတွေ့ရနိုင်သည့် နေရာ၊ ထို့အပြင် လူသားမျိုးနွယ်သည် မည်မျှလျော်ကန်ခြင်းမရှိ၍ ပြုပြင်၍မရသည်ကို မည်သူမျှ မတွေ့ခဲ့ရသည့်နေရာဖြစ်သည့် ဤနောက်ခံ အတိအကျတွင် အရှက်တစ်ရွေးသားမျှမရှိ၊ သို့မဟုတ် ကိုယ်ကျင့်သိက္ခာ တစ်စက်မျှမရှိဘဲ လူတစ်ဦးစီတိုင်းသည် ဘုရားသခင်၏သားများအနေဖြင့် လူသားအတွက် ဘုရားသခင်ပြင်ဆင်ထားခဲ့သော ဆုအားလုံးကို လက်ခံရရှိရန် အခွင့်အရေးတစ်ရပ် ၎င်းတို့တွင်ရှိသည်ဟု မှတ်ယူခဲ့သည်မှာ၊ မည်သူမျှ နောက်ကျကျန်နေလိုသည့်ဆန္ဒမရှိဘဲ လူအားလုံးတို့သည် အခွင့်အရေး ဆုံးရှုံးရမည်ကို အလွန်အမင်းစိုးရိမ်လျက် တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး တုပြိုင်သည်အထိပင်ဖြစ်၏။ ထိုအချိန်က လူများသည် ဘုရားသခင်၏အမြင်၌ မည်သည့်အနေအထားမျိုး နေရာယူခဲ့သည်ကို ယခုဆိုလျှင် သင်သိလောက်ပေပြီ။ ဤကဲ့သို့သော လူသားမျိုးနွယ်တစ်စုသည် ဘုရားသခင်၏ဆုလာဘ်များကို မည်သို့ရနိုင်မည်နည်း။ သို့သော် ဘုရားသခင်ထံမှ လူသားရရှိသည့်အရာသည် အချိန်တိုင်းတွင် အဖိုးတန်ဆုံးရတနာဖြစ်၍ အပြန်အလှန်အားဖြင့် လူသားထံမှ ဘုရားသခင်ရရှိသည့်အရာသည် အထွတ်အထိပ်နာကျင်မှုဖြစ်၏။ ဘုရားသခင်နှင့်လူသားအကြား ဆက်ဆံရေးစတင်ကတည်းက ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်ထံမှ လူသားအစဉ်အမြဲလက်ခံရရှိခဲ့သည့်အရာဖြစ်၍ ဘုရားသခင်အား ၎င်းက အစဉ်အမြဲပြန်ပေးခဲ့သော အရာဖြစ်၏။

ဘုရားသခင်သည် စိုးရိမ်စိတ်ဖြင့်ပူလောင်နေသော်လည်း ရိုးတွင်းခြင်ဆီအထိ ပျက်စီးနေသော ဤလူသားမျိုးနွယ်ကို သူတွေ့သည့်အခါ သူ့အနေဖြင့် ၎င်းတို့စစ်ဆေးခြင်းခံရရန်အလို့ငှာ ၎င်းတို့ကို မီးကန်အတွင်းသို့ ပစ်ချရုံမှတစ်ပါး အခြားရွေးချယ်စရာမရှိခဲ့ပေ။ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်သည် လူသားမျိုးနွယ်အား သူ၏အစေခံသူများအဖြစ် အသုံးပြုသော သူ့မိန့်မြွက်ချက်၏ ဒုတိယအပိုင်းဖြစ်သည်။ နည်းလမ်းရော အချိန်အတိုင်းအတာနှင့်ပါ ပတ်သက်၍ ဤအပိုင်းတွင် ဘုရားသခင်သည် နုရာမှ ကြမ်းရာသို့ ပြောင်းသွားကာ နည်းရာမှ များရာသို့ ပြောင်းသွား၏။ လူသား၏ ပျက်စီးသောသဘာဝကို ဖော်ထုတ်ရန် “ဘုရားသခင်၏ဇာတိအဖြစ်တော်” အနေအထားကို တည်ကြက်အဖြစ်အသုံးပြုလျက် တစ်ချိန်တည်းမှာပင် လူသားတို့ရွေးချယ်ရန် အစေခံသူများ၊ လူများနှင့် သားများဟူသည့် ကွဲပြားသည့်အတန်းအစားများကို^က အဆိုပြုခဲ့၏။ ဘုရားသခင်ကြိုတင်ပြောခဲ့သည့်အတိုင်းပင် ဘုရားသခင်အတွက် အစေခံသူတစ်ဦးဖြစ်ရန် မည်သူကမျှ မရွေးချယ်ဘဲ အားလုံးသည် ဘုရားသခင်၏ ဇာတိအဖြစ်တော်ဖြစ်ရန် ကြိုးစားခဲ့ကြ၏။ ဤကာလအတွင်း ဘုရားသခင်ပြောဆိုခဲ့သောအရာ၏ လေးနက်ပြင်းထန်မှုမှာ လူတို့အနေဖြင့် ကြားဖူးရန်မဆိုနှင့် မည်သည့်အခါကမျှ မျှော်လင့်ထားခဲ့ခြင်း မရှိသည့်အရာ ဖြစ်သော်ငြားလည်း လူတို့သည် ဂုဏ်ဒြပ်အဆင့်အတန်းနှင့်ပတ်သက်၍ အလွန်အမင်းစိုးရိမ်နေခဲ့ကြသည့်အပြင် ကောင်းချီးမင်္ဂလာများ ရရှိရေးအပေါ် ထက်ထက်သန်သန် စိတ်အာရုံရောက်နေသောကြောင့် ဘုရားသခင်၏ ပြောဆိုမှုလေသံနှင့် သူ၏ပြောဆိုနည်းအကြောင်း အယူအဆတစ်ရပ် ပုံဖော်ရန် ၎င်းတို့၌ အချိန်မရှိခဲ့ကြပေ၊ သို့သော် ယင်းအစား ၎င်းတို့ကိုယ်တိုင်၏ ဂုဏ်ဒြပ်အဆင့်အတန်းနှင့် အနာဂတ်တွင် ဖြစ်ကောင်းဖြစ်နိုင်မည့် အရာတို့က ၎င်းတို့အား အစဉ်စိတ်လေးနေစေ၏။ ဤနည်းအားဖြင့် လူသားမျိုးနွယ်သည် ဘုရားသခင်က ၎င်းတို့အတွက် ချမှတ်ထားသည့် “ဝင်္ကပါ” ထဲသို့ ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်အားဖြင့် အမှုမဲ့အမှတ်မဲ့ဖြင့် ခေါ်ဆောင်ခဲ့ခြင်း ခံရ၏။ အနာဂတ်၏မက်လုံးနှင့် ၎င်းတို့၏ကံကြမ္မာအားဖြင့် ကြိုက်သည်ဖြစ်စေ၊ မကြိုက်သည်ဖြစ်စေ ဖြားယောင်းသွေးဆောင်ခံရသည့် လူများသည် မိမိတို့မှာ ဘုရားသခင်၏ဇာတိဖြစ်ရန် အရည်အချင်းမပြည့်မီကြောင်း မိမိကိုယ်ကို သိကြသော်လည်း သူ၏အစေခံသူများအဖြစ် ဆောင်ရွက်ရန် တွန့်ဆုတ်နေကြ၏။ ဤဆန့်ကျင်ဘက်စိတ်နေသဘောထားနှစ်ခုအကြား ဝေခွဲမရဖြစ်နေကာ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်က လူသားအပေါ် ချမှတ်ပေးသည့် ယခင်မကြုံဖူးသော တရားစီရင်ခြင်းနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမခြင်းကို မရည်ရွယ်ဘဲ လက်ခံလိုက်ကြ၏။ ဤတရားစီရင်ခြင်းနှင့် စစ်ဆေးခြင်းပုံစံသည် လူသားအနေဖြင့် လက်ခံရန် လုံးဝလိုလိုလားလားမရှိသောအရာတစ်ခု ဖြစ်သည်မှာ ဟုတ်ပေသည်။ မည်သို့ပင်ဖြစ်စေကာမူ ပျက်စီးနေသည့် ဤလူသားမျိုးနွယ်အားလုံးသည် လိုလိုလားလားရှိသည်ဖြစ်စေ၊ လိုလိုလားလား မရှိသည်ဖြစ်စေ အဆုံး၌အလျှော့ပေးကြစေရန်အလို့ငှာ ၎င်းတို့ထံမှ အောက်ကျို့သည့် နာခံခြင်းကို အရယူရေးအတွက် ဘုရားသခင်သည်သာ ဉာဏ်ပညာရှိ၍၊ ဘုရားသခင်၌သာ တန်ခိုးရှိပေသည်။ လူသားမျိုးနွယ်၌ ရွေးချယ်စရာ အခြားနည်းလမ်း မရှိပေ။ ဘုရားသခင်၌သာ ဆုံးဖြတ်ချက်အာဏာရှိ၍ ဘုရားသခင်သည်သာ လူသားအပေါ် သမ္မာတရားနှင့် အသက်ချပေးကာ လမ်းညွှန်ပြရန် ဤကဲ့သို့သောနည်းလမ်းကို အသုံးချနိုင်၏။ ဤနည်းလမ်းသည် လူသားအပေါ် ဘုရားသခင့်အမှု၏ ရှောင်လွှဲ၍မရခြင်းဖြစ်ကာ လူသား၏မရှိမဖြစ်သော လိုအပ်ချက်လည်းဖြစ်သည်မှာ သံသယဖြစ်စရာ မရှိနိုင်ပေ၊ သို့မဟုတ် အငြင်းပွားစရာ မရှိနိုင်ပေ။ လူတို့အား အောက်ပါအချက်ကို အသိပေးရန် ပြောဆိုလုပ်ကိုင်ရာတွင် ဘုရားသခင်သည် ဤသို့သောနည်းလမ်းတစ်ရပ်ကို အသုံးပြု၏- လူသားမျိုးနွယ်ကို ကယ်တင်ရာ၌ ဘုရားသခင်သည် သူ၏ချစ်ခြင်းမေတ္တာနှင့် အကြင်နာတို့ကြောင့် ကယ်တင်ခြင်းဖြစ်၍ သူ၏စီမံခန့်ခွဲမှုအတွက်ဖြစ်၏၊ ဘုရားသခင်၏ကယ်တင်ခြင်းကို လက်ခံရာ၌ လူသားမျိုးနွယ်သည် ဘုရားသခင်က ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ မပြောဘဲမနေနိုင်သည့်အဆင့်သို့ ကျဆင်းခဲ့သည့်အတွက် ဤသို့လက်ခံခြင်းဖြစ်၏။ လူသားသည် ဘုရားသခင်၏ကယ်တင်ခြင်းကို လက်ခံသည့်အခါ ယင်းသည် အကြီးမားဆုံးသော ကျေးဇူးတော်ဖြစ်၍ အထူးအခွင့်အရေးလည်းဖြစ်၏၊ တစ်နည်းဆိုရလျှင် ဘုရားသခင်သည်သာ သူ၏မိန့်မြွက်ချက်များကို ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ ဖွင့်ဟခဲ့ခြင်းမရှိခဲ့ပါက လူသားမျိုးနွယ်၏ကံကြမ္မာမှာ တိမ်ကောပျောက်ကွယ်ခြင်းပင် ဖြစ်လိမ့်မည်။ ဘုရားသခင်သည် လူသားမျိုးနွယ်ကို စက်ဆုပ်ရွံရှာသည့် တစ်ချိန်တည်းမှာပင် သူ့အနေနှင့် လူသား၏ကယ်တင်ခြင်းအတွက် မည်သည့်အဖိုးအခကိုမဆိုပေးရန် အဆင်သင့်ရှိ၍ လိုလိုလားလား ရှိနေဆဲဖြစ်၏။ ထိုအတောအတွင်း လူသားသည် ဘုရားသခင်အပေါ် သူ၏ချစ်ခြင်းမေတ္တာနှင့် ဘုရားသခင်ထံ အရာခပ်သိမ်းကို သူမည်သို့ဆက်ကပ်သည်ကို ထပ်တလဲလဲပြောစဉ် သူသည် ဘုရားသခင်ကို ပုန်ကန်နေ၍ ဘုရားသခင်ထံမှ ကျေးဇူးတော်မျိုးစုံကို အတင်းအကျပ်တောင်းယူကာ တစ်ချိန်တည်းမှာပင် ဘုရားသခင်အား နာကျင်စေ၍ သူ၏နှလုံးသားအပေါ် ပြောမပြနိုင်သော နာကျင်မှုကိုပင် ဖြစ်ပေါ်နေစေသည်။ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်နှင့် လူသားအကြား အတ္တကင်းမဲ့ခြင်းနှင့် အတ္တဆန်ခြင်းတို့၏ ထင်ရှားသည့် ကွဲပြားမှုဖြစ်၏။

လုပ်ကိုင်ပြောဆိုရာတွင် ဘုရားသခင်သည် မည်သည့်အထူးနည်းလမ်းကိုမျှ လိုက်နာရန် ကန့်သတ်ခံထားရခြင်းမရှိဘဲ ရလဒ်များအထမြောက်ခြင်းကို သူ၏ရည်ရွယ်ချက်ပန်းတိုင်အဖြစ် ပြုလုပ်သည်။ ဤအကြောင်းကြောင့် သူ့မိန့်မြွက်ချက်များ၏ ဤအပိုင်းတွင် ဘုရားသခင်သည် မိမိ၏ပင်ကိုလက္ခဏာကို ရှင်းလင်းစွာ ဖော်ထုတ်ခြင်းမပြုဘဲ “နောက်ဆုံးသောကာလ၏ခရစ်တော်”၊ “စကြဝဠာ၏ဦးသျှောင်” အစရှိသည့် အခေါ်အဝေါ်အနည်းငယ်ကို ထုတ်ဖော်ရန်ကိုသာ မပျက်မကွက်ပြုလုပ်ခဲ့၏။ အထူးသဖြင့် ထိုရှေးဦးနေ့ရက်များတွင် လူသားမျိုးနွယ်သည် “ခရစ်တော်” နှင့် “လူ့ဇာတိခံယူခြင်း” ဟူသော အယူအဆများကို လုံးဝမသိသောကြောင့် ဘုရားသခင်သည် သူ၏မိန့်မြွက်ချက်ကို ဖော်ပြဖို့ရန် “အထူးအလုပ်” တစ်ရပ်ရှိသူတစ်ဦးအဖြစ် မိမိကိုယ်ကို နှိမ့်ချရသဖြင့် ဤသည်မှာ ခရစ်တော်၏အမှုတော်အပေါ်၊ သို့မဟုတ် လူတို့၏ ဘုရားသခင်ကိုသိခြင်းအပေါ် လုံးဝသက်ရောက်ခြင်း မရှိပေ။ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်၏ အပတ်တကုတ်လုပ်ရသော ရည်ရွယ်ချက်၏ သာဓကတစ်ရပ်ဖြစ်၏၊ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ထိုအချိန်က လူတို့သည် ဤအမည်တပ်ခေါ်သည့်ပုံစံကိုသာ လက်ခံနိုင်ခဲ့ကြ၍ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်သည် မည်သည့်အမည်တပ်ခေါ်သည့်ပုံစံကို အသုံးပြုသည်ဖြစ်စေ သူ့အမှု၏ရလဒ်များအပေါ် သက်ရောက်မှုမရှိပေ၊ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် သူလုပ်သမျှအားလုံးတွင် ဘုရားသခင်သည် လူသားပြောင်းလဲရေးအတွက် အထောက်အကူပြုရန်နှင့် ဘုရားသခင်၏ကယ်တင်ခြင်းကို လူသားရရှိရေးအတွက် အထောက်အကူပြုရန် ရည်ရွယ်သောကြောင့် ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်သည် မည်သည့်အရာကို ပြုလုပ်သည်ဖြစ်စေ သူ၏စိတ်ထဲတွင် လူသား၏လိုအပ်ချက်များ အစဉ်ရှိသည်။ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်၏လုပ်ကိုင်ပြောဆိုခြင်း နောက်ကွယ်မှ ရည်ရွယ်ချက်ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်သည် လူသား၏ရှုထောင့်အားလုံးကို စဉ်းစားရာတွင် အလွန်စေ့စေ့စပ်စပ်ဖြင့် ဂရုတစိုက်ရှိလှ၍ သူပြုသမျှ၌ အလွန်ပြောင်မြောက်စွာ ဉာဏ်အမြော်အမြင်ရှိသော်လည်း ဘုရားသခင်သည် မိမိကိုယ်ကို သက်သေမခံခဲ့လျှင် ဘုရားသခင်ကိုယ်တော်တိုင်ကို သိနိုင်စွမ်းရှိသူ၊ သို့မဟုတ် ဘုရားသခင်ကိုယ်တော်တိုင်ကို ထ၍သက်သေခံနိုင်စွမ်းရှိသူ တစ်ဦးမျှ ဖန်ဆင်းခံလူသားမျိုးနွယ်အကြားတွင် ရှိမည်မဟုတ်ဟု ငါပြောနိုင်၏။ ဘုရားသခင်သည် သူ၏အမှု၌ အမည်တပ်ခေါ်သည့်ပုံစံအဖြစ် “အထူးအလုပ်တစ်ရပ်ရှိသူတစ်ဦး” ကို ဆက်လက်၍ အသုံးပြုနေခဲ့ပါက ဘုရားသခင်ကို ဘုရားသခင်ဟု သဘောထားမည့်လူ တစ်ဦးမျှရှိခဲ့မည် မဟုတ်ပေ၊ ဤသည်မှာ လူသားမျိုးနွယ်၏သောကဖြစ်သည်။ တစ်နည်းဆိုရလျှင် ဖန်ဆင်းခံလူတို့အကြားတွင် ဘုရားသခင်ကို သိနိုင်သောသူ တစ်ဦးမျှမရှိ၊ ဘုရားသခင်ကို ချစ်မည့်သူတစ်ဦး သာ၍ပင်မရှိပေ၊ ဘုရားသခင်ကို ဂရုစိုက်မည့်သူနှင့် ဘုရားသခင်ထံသို့ တိုးဝင်ချဉ်းကပ်မည့်သူ တစ်ဦးမျှမရှိပေ။ လူသား၏ယုံကြည်ခြင်းသည် ကောင်းချီးမင်္ဂလာများ ရရန်အတွက်သာဖြစ်၏။ အထူးအလုပ်တစ်ရပ်ရှိသူ လူတစ်ဦးအဖြစ် ဘုရားသခင်၏ပင်ကိုလက္ခဏာသည် လူတစ်ဦးစီတိုင်းအား အရိပ်အမြွက်တစ်ခု ပေးခဲ့၏၊ လူသားမျိုးနွယ်အနေဖြင့် ဘုရားသခင်အား ဖန်ဆင်းခံလူသားမျိုးနွယ်အကြားမှ တစ်ဦးအဖြစ် သဘောထားရန် လွယ်ကူ၏၊ လူသားက ဘုရားသခင်ကိုပေးသည့် အကြီးမားဆုံးသောနာကျင်မှုနှင့် အရှက်ကွဲစေမှုသည် အတိအကျအားဖြင့်ဆိုလျှင် သူပွင့်လင်းစွာ ပေါ်ထွန်းသည့်အခါ၊ သို့မဟုတ် လုပ်ကိုင်သည့်အခါ ဘုရားသခင်သည် လူသား၏ငြင်းပယ်မှုကို ခံရဆဲဖြစ်ကာ သူ၏မေ့လျော့မှုကိုပင် ခံရခြင်းဖြစ်၏။ လူသားမျိုးနွယ်ကိုကယ်တင်ရန် ဘုရားသခင်သည် အကြီးမားဆုံးသော အရှက်ကွဲခြင်းကို သည်းခံ၏၊ အရာခပ်သိမ်းကိုပေးရာတွင် သူ၏ရည်ရွယ်ချက်မှာ လူသားမျိုးနွယ်အား ကယ်တင်ရန်၊ လူသားမျိုးနွယ်၏ အသိအမှတ်ပြုခြင်းကို ရယူရန်ဖြစ်သည်။ ဤအရာအားလုံးအတွက် ဘုရားသခင်ပေးခဲ့သော အဖိုးအခမှာ သြတပ္ပစိတ်ရှိသူတိုင်း ခံစားနိုင်မည့်အရာတစ်ခုဖြစ်၏။ လူသားမျိုးနွယ်သည် ဘုရားသခင်၏ပြောဆိုလုပ်ကိုင်ခြင်းကို ရရှိခဲ့ပြီး ဘုရားသခင်၏ ကယ်တင်ခြင်းကို ရရှိခဲ့ပြီးဖြစ်၏။ တစ်ချိန်တည်းမှာပင် ဘုရားသခင်သည် လူသားမျိုးနွယ်ထံမှ မည်သည့်အရာရရှိခဲ့ပြီးသနည်းဟု မေးရမည်ကို မည်သူမျှ မစဉ်းစားမိခဲ့ပေ။ ဘုရားသခင်၏ မိန့်မြွက်ချက် တစ်ခုစီတိုင်းမှ လူသားသည် သမ္မာတရားကို ရရှိခဲ့၏၊ ပြောင်းလဲရာတွင် အောင်မြင်ခဲ့၏၊ အသက်တာတွင် ဦးတည်ချက်ကို တွေ့ရှိခဲ့ပြီးဖြစ်၏၊ သို့သော်လည်း ဘုရားသခင်ရရှိခဲ့သည်မှာ ဘုရားသခင်အပေါ် ၎င်းတို့၏ ကျေးဇူးကြွေးတင်ခြင်းကိုဖော်ပြရန် လူသားတို့ အသုံးပြုသောစကားများနှင့် အားနည်းသော တီးတိုးချီးမွမ်းသံများထက် မပိုပေ။ ဤသည်မှာ လူသားထံမှ ဘုရားသခင်တောင်းဆိုသည့် နစ်နာကြေး မဟုတ်သည်မှာ သေချာ၏မဟုတ်လော။

ယခုအခါ ဘုရားသခင်၏မိန့်မြွက်ချက်အများပြားကို ဖော်ပြခဲ့ပြီးဖြစ်သော်လည်း လူအများစု၏ ဘုရားသခင်အပေါ်သိခြင်းနှင့် နားလည်ခြင်းတို့ကမူ အစအဦး၌ ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်တို့အားဖြင့် ကိုယ်စားပြုသည့်အဆင့်၌သာ ရပ်တန့်နေဆဲပင်ရှိနေသေး၏၊ ထိုအဆင့်မှ ရှေ့မဆက်သေးပေ၊ ယင်းမှာ အမှန်တကယ် စိတ်မချမ်းမြေ့စရာ အကြောင်းအရာတစ်ခု ဖြစ်သည်။ “အစအဦး၌ ခရစ်တော်၏ မိန့်မြွက်ချက်များ” ၏ ဤအပိုင်းသည် လူသား၏နှလုံးသားကိုဖွင့်ရန် သော့တစ်ချောင်းမျှသာ ဖြစ်၏၊ ဤနေရာတွင် ရပ်တန့်ခြင်းမှာ ဘုရားသခင်၏ရည်ရွယ်ချက်ကို ဖြည့်ဆည်းရာ၌ အဆင့်မီရန် များစွာလိုနေခြင်းဖြစ်၏။ သူ့မိန့်မြွက်ချက်များ၏ ဤအပိုင်းကိုပြောရာ၌ ဘုရားသခင်၏ရည်ရွယ်ချက်မှာ လူသားကို ကျေးဇူးတော်ခေတ်မှ နိုင်ငံတော်ခေတ်အတွင်းသို့ ခေါ်ဆောင်လာရန်သာဖြစ်၏၊ သူ့မိန့်မြွက်ချက်များ၏ ဤအပိုင်းတွင် လူသားတို့ လုံးဝဥဿုံရပ်နေစေရန်၊ သို့မဟုတ် သူ့မိန့်မြွက်ချက်များ၏ ဤအပိုင်းကို လမ်းညွှန်ချက်တစ်ရပ်အဖြစ် သဘောထားစေရန်ပင် သူ၌လုံးဝဆန္ဒမရှိပေ၊ သို့မဟုတ်ပါက ဘုရားသခင်၏ နောင်မိန့်မြွက်ချက်များသည် လိုအပ်မည်မဟုတ်၊ သို့မဟုတ် အဓိပ္ပာယ်ရှိမည်လည်း မဟုတ်ပေ။ ဘုရားသခင့်မိန့်မြွက်ချက်များ၏ ဤအပိုင်းတွင် လူသားရရှိရန် ဘုရားသခင်တောင်းဆိုသည့်အရာအတွင်း ဝင်ရောက်နိုင်ခြင်းမရှိသေးသူ တစ်စုံတစ်ဦးရှိပါက ထိုသူ၏ဝင်ရောက်မှုသည် မသိသေးသောအရာတစ်ခုအဖြစ် ဆက်လက်တည်ရှိနေသည်။ ဘုရားသခင့်မိန့်မြွက်ချက်များ၏ ဤအပိုင်းသည် နိုင်ငံတော်ခေတ်တွင် ဘုရားသခင်က လူသားအပေါ် ပြဋ္ဌာန်းသည့် အခြေခံအကျဆုံး သတ်မှတ်ချက်ဖြစ်၍ လမ်းကြောင်းမှန်သို့ လူသားမျိုးနွယ်ဝင်ရောက်မည့် တစ်ခုတည်းသော နည်းလမ်းဖြစ်သည်။ အကယ်၍ သင်သည် မည်သည့်အရာကိုမျှ နားမလည်သူတစ်ဦးဖြစ်ပါက ဤအပိုင်းတွင်ရှိသည့် နှုတ်ကပတ်တော်များကို ဖတ်ခြင်းဖြင့် စတင်လျှင် အကောင်းဆုံးဖြစ်ပေလိမ့်မည်။

အောက်ခြေမှတ်စု(များ)-

က။ မူရင်းစာသားတွင် “ကွဲပြားသည့်အတန်းအစားများ” ဆိုသည့် စကားစု မပါဝင်ပါ။