စကြဝဠာတစ်ခုလုံးအတွက် ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များ - အခန်း (၁၂)
ငါ၏ နှုတ်ကပတ်တော်များကို ငါ စတင်မိန့်မြွက်သည့် အခိုက်အတန့် အတိအကျလည်းဖြစ်သည့် အရှေ့အရပ်မှ လျှပ်ပြက်ခြင်းပေါ်ထွက်ချိန်- လျှပ်ပြက်ခြင်း ပေါ်ထွက်သည့်အခါတွင်၊ စကြဝဠာတစ်ခုလုံး ထွန်းလင်းသွားပြီး ခပ်သိမ်းသော ကြယ်များတွင် အသွင်ပြောင်းလဲမှုတစ်ခု ဖြစ်ပေါ်လေသည်။ လူသားမျိုးနွယ် တစ်ရပ်လုံးသည် ရွေးထုတ်ခံရပြီး ဖြစ်သည့်အလား ဖြစ်သည်။ အရှေ့အရပ်မှ ဤအလင်းရောင်ခြည်မျှင်တန်း၏ တောက်ပမှုအောက်တွင် လူသားမျိုးနွယ် အားလုံးသည် ၎င်းတို့၏ မူလသဏ္ဌာန်ဖြင့် ထုတ်ဖော်ပြခံကြရသည်၊ ၎င်းတို့၏ မျက်လုံးများ ပြာသွားကြသည်၊ မည်သည့်အရာ လုပ်ဆောင်ရမည်ကို မရေရာဖြစ်ကြပြီး၊ ၎င်းတို့၏ အကျည်းတန်သော ရုပ်များကို မည်သို့ ဖုံးကွယ်ရမည်ကို သာ၍ မသေချာမရေရာ ဖြစ်ကြသေး၏။ ၎င်းတို့သည် ငါ၏အလင်းမှ ထွက်ပြေးပြီး တောင်ပေါ်ဂူများတွင် ခိုလှုံကြကုန်သော တိရစ္ဆာန်များကဲ့သို့ ဖြစ်ကြသည်- သို့သော်လည်း ၎င်းတို့ထဲမှ တစ်ဦးမျှ ငါ၏ အလင်းရောင်အတွင်းမှ မှေးမှိန်ပျောက်ကွယ်မသွားနိုင်ပေ။ လူသားအားလုံးသည် အလွန် အံ့အားသင့်ကြသည်၊ အားလုံး စောင့်ဆိုင်းနေကြသည်၊ အားလုံး စောင့်ကြည့်နေကြသည်၊ ငါ၏ အလင်း ပေါ်ထွန်းခြင်းနှင့်အတူ အားလုံးသည် ၎င်းတို့ မွေးဖွားခဲ့သော နေ့ရက်၌ ဝမ်းမြောက်ကြပြီး၊ ထိုနည်းတူ အားလုံးသည် ၎င်းတို့ မွေးဖွားခဲ့သော နေ့ရက်အား ကျိန်ဆဲကြလေသည်။ ကွဲလွဲလျက်နေသော စိတ်ခံစားချက်များကို ရှင်းလင်းစွာပြောဆိုရန် မဖြစ်နိုင်ပေ။ မိမိကိုယ်ကိုယ် အပြစ်ပေးသော မျက်ရည်များက မြစ်များကို ဖြစ်ပေါ်စေပြီး ရိုက်ပုတ်သော ရေစီးဖြင့် သယ်ဆောင်သွားခြင်း ခံရကာ၊ တစ်ခဏချင်း အစအနမရှိဘဲ ပျောက်ကွယ်သွားလေသည်။ လူသားမျိုးနွယ်အား နောက်တစ်ဖန် နှိုးဆော်ရင်း၊ နောက်ထပ်အစပြုခြင်းအသစ်ကို လူသားမျိုးနွယ်အား ပေးရင်း၊ ငါ၏ နေ့ရက်သည် နောက်တစ်ဖန် လူသားမျိုးနွယ်အပေါ် အပူတပြင်း နီးကပ်လာသည်။ ငါ၏နှလုံးသည် ခုန်လျက်ရှိပြီး ငါ၏ နှလုံးခုန်သံ စည်းချက်များနောက်လိုက်ရင်း၊ တောင်များသည် ဝမ်းမြောက်ခြင်းဖြင့် ခုန်ပေါက်ကြပြီး၊ ရေတို့သည် ဝမ်းမြောက်ခြင်းဖြင့် ကခုန်ကြကာ လှိုင်းလုံးများသည် ကျောက်ဆောင်အတိပြီးသော ကျောက်တန်းများကို ရိုက်ခတ်ကြလေသည်။ ငါ၏ စိတ်နှလုံးထဲ၌ ရှိသော အရာကို ဖော်ပြရန် ခက်ခဲလှသည်။ ငါသည် မသန့်ရှင်းသော အရာအားလုံးကို ငါ၏ အကြည့်အောက်တွင် ပြာမှုန့်များအဖြစ်သို့ လောင်ကျွမ်းသွားစေချင်မိသည်။ ငြင်းဆန်သောသူအားလုံးကို နောက်ထပ် မည်သည့်အခါမျှ တဝဲလည်လည် မတည်ရှိတော့ရန်၊ ငါ၏မြင်ကွင်းမှ ကွယ်ပျောက်သွားစေချင်သည်။ ငါသည် အဆင်းနီသော နဂါးကြီး နေထိုင်ရာနေရာတွင် အသစ်သော အစပြုခြင်းတစ်ခုကို ဖြစ်စေပြီးသည် သာမက၊ စကြဝဠာတွင် အသစ်သော အမှုကိုလည်း စတင်ပြီး ဖြစ်သည်။ ငါသည် အောင်မြင်မှုကို ရရှိနှင့်ပြီးဖြစ်သောကြောင့်၊ ငါသည် အောင်မြင်လျက် ပြန်ကြွလာပြီးဖြစ်သောကြောင့်၊ မကြာမီ၊ ကမ္ဘာမြေ၏ တိုင်းနိုင်ငံများသည် ငါ၏ နိုင်ငံတော် ဖြစ်လာကြလိမ့်မည်၊ မကြာမီ ငါ၏ နိုင်ငံတော်ကြောင့် ကမ္ဘာမြေ၏ တိုင်းနိုင်ငံများ ထာဝရ တည်ရှိမှု ရပ်စဲလိမ့်မည်။ မြေကြီးပေါ်တွင် ငါ၏ အမှုကို ဖျောက်ဖျက်ပစ်ရန် မျှော်လင့်ချက်ဖြင့် ငါ၏ အစီအစဉ်ကို နှောင့်ယှက်ရန် အဆင်းနီသော နဂါးကြီးသည် ကြံစည်၍ရနိုင်သမျှ နည်းလမ်းများ ကုန်ခန်းသွားပြီ ဖြစ်သည်၊ သို့သော် ငါသည် ၎င်း၏ လိမ်လည်လှည့်ဖြားသော ပရိယာယ်အားဖြင့် တိုး၍ စိတ်ပျက်အားလျော့နိုင်သလော။ ၎င်း၏ ခြိမ်းခြောက်မှုများအားဖြင့် ငါသည် စိတ်ချယုံကြည်မှု ဆုံးရှုံးခြင်းဖြင့် အထိတ်တလန့် ဖြစ်နိုင်သလော။ ငါ၏ လက်ဖဝါးတွင် ငါ ဆုပ်ကိုင်ထားခြင်း မရှိသော သတ္တဝါတစ်ဦးမျှ ကောင်းကင် သို့မဟုတ် မြေကြီးပေါ်တွင် မရှိဖူးပေ။ ငါ့အား အဖြည့်ခံတစ်ခုအဖြစ် အစေခံသည့် ဤတန်ဆာပလာဖြစ်သော အဆင်းနီသော နဂါးကြီးနှင့် ပတ်သက်၍ ဤသည်မှာ မည်မျှပို၍ မှန်ကန်သနည်း။ ၎င်းသည်လည်း ငါ၏လက်ဖြင့် ကြိုးကိုင်ခြယ်လှယ်ခံရမည့် အရာတစ်ခု ဖြစ်သည်မဟုတ်လော။
လူ့လောကထဲတွင် ငါ၏လူ့ဇာတိခံခြင်းအတောအတွင်းတွင်၊ လူသားမျိုးနွယ်သည် ငါ၏လမ်းပြမှုအောက်တွင်၊ ဤနေ့ရက်ထိ အမှတ်တမဲ့ ရောက်ရှိလာပြီးဖြစ်ကာ ငါ့ကို အမှတ်တမဲ့ သိလာကြပြီးဖြစ်သည်။ သို့သော် ရှေ့တွင်ရှိသည့်လမ်းကြောင်းကို မည်သို့ လျှောက်လှမ်းရမည် နှင့်စပ်လျဉ်း၍မူ မည်သူမျှ အရိပ်အမြွက် မရှိ၊ မည်သူမျှ မသိကြပေ- ပြီးလျှင် ထိုလမ်းကြောင်းက ၎င်းတို့ကို မည်သည့်ဦးတည်ရာသို့ ခေါ်ဆောင်သွားမည်နှင့်ပတ်သက်၍ မည်သူမျှ သဲလွန်စတစ်ခုတစ်လေ သာ၍ မရှိကြသေးချေ။ ၎င်းတို့အပေါ် ဂရုစိုက်နေသည့် အနန္တတန်ခိုးရှင်နှင့် အတူသာ မည်သူမဆိုသည် ထိုလမ်းကြောင်းကို အဆုံးတိုင် လျှောက်လှမ်းနိုင်လိမ့်မည် ဖြစ်သည်။ အရှေ့အရပ်မှ လျှပ်ပြက်ခြင်းအားဖြင့် လမ်းပြခံရလျက်သာ၊ မည်သူမဆိုသည် ငါ၏နိုင်ငံတော်သို့ ဆိုက်ရောက်စေသည့် တံခါးခုံကို ဖြတ်သန်းနိုင်မည် ဖြစ်သည်။ လူသားများအကြားတွင်၊ ငါ၏မျက်နှာကို တွေ့မြင်ဖူးသောသူ၊ အရှေ့အရပ်မှ လျှပ်ပြက်ခြင်းကို တွေ့မြင်ဖူးသော သူတစ်ဦး မည်သည့်အခါကမျှ မရှိဖူးပေ။ ငါ၏ပလ္လင်မှ မိန့်မြွက်ချက်များကို ကြားဖူးသောသူ မည်မျှ သာ၍ မရှိလေပြီနည်း။ အမှန်တွင် ရှေးခေတ်အချိန်ကာလများမှ၊ လူသားတစ်ဦးမျှ ငါ၏ ဇာတိအဖြစ်တော်နှင့် တိုက်ရိုက် ထိတွေ့ဆက်သွယ်မလာဖူးပေ။ ယနေ့တွင်သာ၊ ကမ္ဘာလောကထဲသို့ ယခု ငါ ကြွလာပြီးဖြစ်သောကြောင့်၊ လူသားတို့သည် ငါ့အား တွေ့မြင်ရန် အခွင့်အရေးတစ်ခု အမှန် ရှိလာကြပေသည်။ သို့သော် ယခုတွင်ပင်လျှင် လူတို့သည် ငါ၏ မျက်နှာကိုသာ ကြည့်ရုံမျှသာ ကြည်ညိုကြပြီး၊ ငါ၏ အသံကို ကြားရုံသာ ကြားကြသော်လည်း ငါဆိုလိုသောအရာကို နားလည်ခြင်း မရှိကြသည်နှင့်အမျှ၊ လူတို့သည် ငါ့အား မသိကြသေးပေ။ လူသားအားလုံးမှာ ဤကဲ့သို့ ဖြစ်ကြသည်။ ငါ၏လူများထဲမှ တစ်ဦးဖြစ်လျက်၊ သင်တို့သည် ငါ၏မျက်နှာကို တွေ့မြင်ရသည့်အခါ၊ သင်တို့သည် ကြီးမားသော ဂုဏ်ယူမှုကို မခံစားရသလော။ ပြီးလျှင် သင်တို့သည် ငါ့အား မသိကြသောကြောင့် ဆိုးရွားသည့် အရှက်ရခြင်းကို မခံစားရသလော။ ငါသည် လူ့ဇာတိခံယူခဲ့ပြီး လူ့လောကထဲသို့ ကြွလာပြီးဖြစ်သည့်အတွက်၊ ငါသည် လူသားများအလယ် လျှောက်လှမ်းပြီး လူသားများအလယ် အသက်ရှင်လေသည်။ ငါ၏ ရည်မှန်းချက်မှာ လူသားများက ငါ၏ လူ့ဇာတိကို ကြည်ညိုကြစေဖို့မျှသာ မဟုတ်ချေ။ ပို၍ အရေးကြီးသည်မှာ၊ ယင်းသည် လူသားမျိုးနွယ်အား ငါ့ကို သိကျွမ်းနိုင်စေဖို့ ဖြစ်သည်။ ထို့အပြင် ငါသည် ငါ၏ လူ့ဇာတိခံ ခန္ဓာမှတစ်ဆင့်၊ လူသားမျိုးနွယ်အား ၎င်းတို့၏ အပြစ်များကို စီရင်ချက်ချမည်။ ငါသည် ငါ၏ လူ့ဇာတိခံ ခန္ဓာမှတစ်ဆင့် အဆင်းနီသော နဂါးကြီးကို နှိမ်နင်းကာ ၎င်း၏ သားရဲတွင်းကို အမြစ်ဖြတ်ချေမှုန်းမည်။
ကမ္ဘာမြေတွင် မှီတင်းနေထိုင်ကြသော လူသားများသည် ကြယ်များလောက် များပြားကြသော်လည်း၊ ငါသည် ၎င်းတို့အားလုံးကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်း ကောင်းစွာ သိ၏။ ပြီးလျှင် ငါ့ကို “ချစ်သော” လူသားများသည် ပင်လယ် သဲပွင့်များလောက် မရေမတွက်နိုင်လောက်အောင် များပြားကြ သော်လည်း၊ အနည်းငယ်သာလျှင် ငါ၏ ရွေးချယ်ခြင်းကို ခံကြရသည်- ငါ့ကို “ချစ်သော” သူများမှအပ တောက်ပသော အလင်းကို လိုက်စားအားထုတ်သောသူများသာ ငါ၏ ရွေးချယ်ခြင်းကို ခံကြရသည်။ ငါသည် လူသားတို့အား ပိုလွန်ခန့်မှန်းခြင်း မရှိသကဲ့သို့၊ ၎င်းတို့အား လျှော့တွက်ခြင်းလည်း မရှိပေ။ ယင်းထက် ငါသည် လူသားအား ၎င်း၏ ပင်ကိုအရည်အချင်းများနှင့်အညီ တောင်းဆိုမှုများ ပြုလုပ်ပြီး၊ ထို့ကြောင့် လူတို့ကို ရွေးချယ်ခြင်းနှင့်ဆိုင်သည့် ငါ၏ ရည်မှန်းချက်ကို ငါ ရရှိနိုင်ဖို့အလို့ငှာ၊ ငါလိုအပ်သည်မှာ ငါ့အား စိတ်ရင်းအမှန်ဖြင့် ရှာဖွေသော လူစားမျိုး ဖြစ်သည်။ တောင်များပေါ်တွင် တောရဲသားကောင်များ မရေမတွက်နိုင်အောင် ရှိကြသော်လည်း၊ ၎င်းတို့အားလုံးသည် ငါ့ရှေ့တွင် သိုးများကဲ့သို့ ယဉ်ပါးကြ၏။ လှိုင်းလုံးများအောက်တွင် ဉာဏ်မမီနိုင်သည့် နက်နဲမှုများ တည်ရှိသော်လည်း၊ ၎င်းတို့သည် မြေမျက်နှာပြင်ပေါ်က အရာခပ်သိမ်းကဲ့သို့ ရှင်းလင်းစွာ ငါ့ထံ မိမိတို့ကိုယ်ကိုယ် ပြသကြလေသည်။ ကောင်းကင်ဘုံတွင်ရှိသည်မှာ လူတို့ မည်သည့်အခါမျှ လက်လှမ်းမမီနိုင်သည့် နယ်ပယ်များ ဖြစ်သော်လည်း၊ ငါသည် ထိုဝင်ခွင့်မရနိုင်သော နယ်ပယ်များထဲသို့ လွတ်လပ်စွာ လျှောက်လှမ်းသွားသည်။ လူသည် အလင်းထဲတွင် ငါ့ကို လုံးဝ မမှတ်မိဘဲ၊ အမှောင်လောကထဲတွင်သာ ငါ့ကို မြင်ဖူးလေသည်။ သင်တို့သည် ယနေ့တွင် အလားတူ အခြေအနေတွင် အတိအကျ ရှိကြသည် မဟုတ်လော။ ငါ၏ အမှုကို လုပ်ဆောင်ရန် လူ့ဇာတိကို ငါ တရားဝင် ယူတင်ဝတ်ဆင်ခဲ့သည်မှာ အဆင်းနီသော နဂါးကြီး၏ ဆူပူသောင်းကျန်းခြင်း အထွတ်အထိပ်အချိန်တွင် ဖြစ်သည်။ အဆင်းနီသော နဂါးကြီးသည် ၎င်း၏ စစ်မှန်သော သဏ္ဌာန်ကို ပထမဦးဆုံးအကြိမ် ထုတ်ဖော်ပြသခဲ့အချိန်တွင်၊ ငါသည် ငါ၏ နာမကို သက်သေခံခဲ့၏။ ငါသည် လူသားများ၏ လမ်းမများပေါ် လျှောက်လှမ်းသွားချိန်တွင်၊ မည်သည့် သတ္တဝါ၊ မည်သည့် လူတစ်ဦးကမျှ အိပ်မရခြင်းအဖြစ်သို့ လန့်ဖျပ်သွားခဲ့ခြင်းမရှိပေ၊ ထို့ကြောင့် ငါသည် လူ့လောကထဲတွင် လူ့ဇာတိခံယူလာခဲ့သည့်အခါတွင်၊ ယင်းကို မည်သူမျှ မသိခဲ့ပေသည်။ သို့သော်လည်း ငါ၏ လူ့ဇာတိခံ ခန္ဓာဖြင့်၊ ငါ၏အမှုကို ငါစတင်ဆောင်ရွက်ခဲ့ချိန်တွင်၊ လူသားမျိုးနွယ်သည် ငါ၏ ထစ်ချုန်းသော အသံအားဖြင့် မိမိတို့၏ အိပ်မက်များမှ နိုးထကာ လန့်ဖျပ်သွားကြပြီး၊ ဤအခိုက်အတန့်မှစ၍၊ ၎င်းတို့သည် ငါ၏ လမ်းပြမှုအောက်တွင် ၎င်းတို့၏ အသက်တာများကို စတင်ခဲ့ကြလေသည်။ ငါ၏ လူများအလယ်တွင်၊ ငါသည် နောက်တစ်ဖန် အသစ်သော အမှုကို စတင်ပြီးဖြစ်သည်။ မြေကြီးပေါ်ရှိ ငါ၏ အမှု မပြီးဆုံးသေးသည်ကို ပြောထားခြင်းက ငါပြောခဲ့သော ငါ၏ လူများသည် ငါ့ စိတ်နှလုံးထဲတွင် ငါ လိုအပ်သောသူများ မဟုတ်သည်ကို ပြသဖို့ လုံလောက်ပေသည်၊ သို့သော် မည်သို့ပင်ဆိုစေ၊ ၎င်းတို့ထဲမှ အချို့ကို ငါ ရွေးချယ်ဆဲဖြစ်သည်။ ငါသည် ငါ၏ လူတို့ကို လူ့ဇာတိခံ ဘုရားသခင်အား သိရှိနိုင်စေရုံသာမက၊ ၎င်းတို့ကို သန့်ရှင်းလည်း သန့်ရှင်းစေလျက်ရှိသည်ကို ဤအရာမှ ထင်ရှား မြင်သာပေသည်။ ငါ၏ စီမံအုပ်ချုပ်ရေးဆိုင်ရာ အမိန့်များ၏ ပြင်းထန်မှုကြောင့်၊ လူပေါင်းမြောက်မြားစွာတို့သည် ငါ၏ ပယ်ထုတ်ခြင်းကို ခံရမည့် အန္တရာယ်တွင် ရှိနေဆဲဖြစ်သည်။ သင်တို့သည် မိမိတို့ကိုယ်ကိုယ် ကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းရန်၊ သင်တို့၏ ကိုယ်ပိုင်ခန္ဓာကိုယ်ကို ချိုးနှိမ်ရန် တတ်နိုင်သမျှ ကြိုးပမ်းအားထုတ်မှု မရှိပါက- သင်တို့ ဤအရာကို မလုပ်ဆောင်ပါက၊ ပေါလုသည် ငါ၏လက်မှ ပြစ်တင်ဆုံးမခြင်းကို တိုက်ရိုက် ရရှိသကဲ့သို့၊ ယင်းမှ လွတ်မြောက်ရာ လမ်းမရှိခဲ့သည့်အတိုင်းပင်၊ သင်တို့သည် ငါ စက်ဆုပ်ရွံ့ရှာပြီး ငြင်းပယ်သော အရာတစ်ခု၊ ငရဲထဲသို့ ပစ်ချခြင်းကို ခံရမည့်အရာတစ်ခု ဧကန်မုချဖြစ်လာလိမ့်မည်။ သင်တို့သည် ငါ၏ နှုတ်ကပတ်တော်များမှ တစ်စုံတစ်ရာကို ထုတ်ယူပြီးပြီလော။ ငါသည် အလုံးစုံ သန့်ရှင်းပြီး အပြစ်ဆိုစရာ မရှိသည့်၊ ဘုရားသခင်ကိုယ်တိုင် ဖြစ်သောကြောင့်၊ ယခင်ကကဲ့သို့၊ အသင်းတော်အား ဆေးကြောသန့်စင်ရန်၊ ငါလိုအပ်သော လူတို့အား ဆက်၍စင်ကြယ်စေရန်မှာ ငါ၏ ရည်ရွယ်ချက် ဖြစ်သည်။ ငါသည် ငါ၏ဗိမာန်တော်ကို သက်တံရောင်များဖြင့် ပြိုးပြိုးပြက်ပြက် တောက်ပစေမည်သာမက၊ အတွင်းနှင့် အပြင် လိုက်ဖက်ညီလျက်၊ အစက်အပျောက်လည်းမရှိဘဲ သန့်စင်ရှင်းစေမည်။ ငါ၏ မျက်မှောက်တွင်၊ သင်တို့ အားလုံးသည် အတိတ်က မည်သည့်အရာ သင်တို့ လုပ်ဆောင်မိပြီးဖြစ်သည်ကို ပြန်တွေးသင့်ပြီး ယနေ့တွင် ငါ၏ စိတ်နှလုံးထဲ၌ ငါ့အား စုံလင်သော စိတ်ကျေနပ်ခြင်းကိုပေးရန် သင်တို့ စိတ်ပိုင်းဖြတ်နိုင်ခြင်း ရှိမရှိ ဆိုသည်ကို ဆုံးဖြတ်သင့်သည်။
လူသည် ငါ၏လူ့ဇာတိဖြင့် ငါ့အား သိရုံမျှမသိကြချေ။ ယင်းထက် ပို၍၊ သူသည် သွေးသားခန္ဓာထဲတွင် နေထိုင်သော မိမိကိုယ်တိုင်၏ ဇာတိကို နားမလည်နိုင်သေးပေ။ နှစ်ပေါင်းများစွာကြာ၊ လူသားများသည် ငါ့ကို ပြင်ပ ဧည့်သည့်အဖြစ် ငါ့ကို ဆက်ဆံလျက်၊ လှည့်စားနေကြပြီးဖြစ်သည်။ အကြိမ်ပေါင်းများစွာ၊ ၎င်းတို့သည် ငါ့အား “၎င်းတို့၏ အိမ်တံခါးများ” အပြင်ဘက်တွင် ပိတ်ထားကြပြီးဖြစ်သည်။ အကြိမ်ပေါင်းများစွာ ၎င်းတို့သည် ငါ့ ရှေ့တွင် ရပ်လျက် ငါ့အား အရေးမစိုက်ကြလေပြီ။ အကြိမ်ပေါင်းများစွာ ၎င်းတို့သည် အခြားလူများ အလယ်တွင် ငါ့အား ပစ်ပယ်ကြပြီးဖြစ်သည်။ အကြိမ်ပေါင်းများစွာ ၎င်းတို့သည် နတ်ဆိုး၏ ရှေ့တွင် ငါ့အား ငြင်းပယ်ကြပြီးဖြစ်ကာ၊ အကြိမ်ပေါင်းများစွာ ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့၏ ငြင်းခုံတတ်သော နှုတ်များဖြင့် ငါ့အား တိုက်ခိုက်ကြပြီး ဖြစ်ပေသည်။ သို့တိုင် ငါသည် လူသား၏ အားနည်းချက်ကို မှတ်သားခြင်း မရှိသကဲ့သို့၊ ငါသည် သူ၏ နာခံမှု မရှိခြင်းအတွက် သွားတစ်ချောင်းအတွက် သွားတစ်ချောင်း တောင်းဆိုခြင်းလည်း မရှိပေ။ ငါ လုပ်ဆောင်ပြီးသမျှ အားလုံးမှာ ငါ့ကို သူ သိရှိလာနိုင်ဖို့အလို့ငှာ၊ သူ၏ ကုသ၍မရသော အနာရောဂါများ ပျောက်ကင်းစေဖို့ရန် သူ၏ နာမကျန်းဖြစ်ခြင်းများအပေါ် ဆေးလိမ်းပေးခြင်းဖြစ်ပြီး၊ ထိုသို့ဖြင့် သူ့အား တစ်ဖန်ပြန်လည် ပကတိကျန်းမာစေခြင်း ဖြစ်သည်။ ငါ လုပ်ဆောင်ပြီးသမျှအားလုံးသည် လူသားမျိုးနွယ်၏ ရှင်သန်ခြင်းအတွက်၊ လူသားမျိုးနွယ်အား အသက်ရှင်စဉ် အခွင့်အရေးတစ်ခု ပေးခြင်းအတွက် မဟုတ်လေပြီလော။ ငါသည် လူ့လောကထဲသို့ အကြိမ်များစွာ ကြွလာခဲ့သော်လည်း၊ ငါသည် လောကထဲသို့ ငါ၏ကိုယ်ပိုင် ဇာတိအဖြစ်တော်ဖြင့် လာခဲ့ပြီး ဖြစ်သောကြောင့်၊ လူသားတို့သည် ငါ့အား မည်သည့် အလေးထားမှုမျှ မပေးကြပေ။ ယင်းအစား၊ အသီးသီးသည် သင့်တော်သည်ဟု မိမိထင်သည့်အတိုင်း ပြုမူကြပြီး မိမိကိုယ်တိုင်အတွက် ထွက်ပေါက် တစ်ခုကို ရှာဖွေခဲ့ကြသည်။ ကောင်းကင်အောက်ရှိ လမ်း တစ်လမ်းစီတိုင်းသည် ငါ၏လက်မှ ထွက်ပေါ်လာသည်ကို ၎င်းတို့ မသိကြပေ။ ကောင်းကင်အောက်ရှိ အမှုအရာတစ်ခုစီတိုင်းသည် ငါ၏ စီမံမှုခံရသည်ကို ၎င်းတို့ မသိကြပေ။ သင်တို့ထဲမှ မည်သူသည် မိမိတို့၏စိတ်နှလုံးထဲ၌ မကျေနပ်ချက်ကို သိုထားဝံ့သနည်း။ သင်တို့ထဲမှ မည်သူသည် ပေါ့ပေါ့တန်တန် ကောက်ချက်ချဝံ့သနည်း။ ငါသည် လူသားမျိုးနွယ်အလယ်တွင် ငါ၏အမှုကို တိတ်ဆိတ်စွာ လုပ်ဆောင်မြဲသာ လုပ်ဆောင်ပြီး ဖြစ်သည်- ထိုမျှသာဖြစ်၏။ ငါ၏လူ့ဇာတိခံယူခြင်း အတောအတွင်းတွင် ငါသည် လူ၏ အားနည်းချက်နှင့်ပတ်သက်၍ မစာနာခဲ့ဖူးပါက၊ လူသားမျိုးနွယ်အားလုံးသည် ငါ၏လူ့ဇာတိခံယူခြင်း တစ်ခုတည်းကြောင့် အလွန်အမင်း ကြောက်ရွံ့ကြမည်ဖြစ်ကာ အကျိုးဆက်အနေဖြင့် မရဏနိုင်ငံထဲသို့ ကျဆင်းသွားကြပေမည်။ လူသားမျိုးနွယ်က ကပ်ဘေးမှ လွတ်မြောက်သည်မှာ၊ ငါ၏ ပြစ်တင်ဆုံးမခြင်းမှ ကယ်လွှတ်မှုကို ကြုံရပြီး၊ ဤနည်းဖြင့် ယနေ့သို့ ရောက်ရှိသည်မှာ ငါသည် မိမိကိုယ်ကိုယ် နှိမ့်ချပြီး မိမိကိုယ်ကိုယ် ကွယ်ဝှက်သောကြောင့်သာ ဖြစ်သည်။ ယနေ့သို့ရောက်ရန် မည်မျှ ခက်ခဲသည်ကို ဂရုပြုလျက်၊ သင်တို့သည် ရောက်လာရန် ရှိသေးသည့် မနက်ဖြန်ကို သာ၍ပင် ချစ်ခင်မြတ်နိုးသင့်သည် မဟုတ်လော။
၁၉၉၂ ခုနှစ်၊ မတ်လ ၈ ရက်