လူသားသည္ သန္႔ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္၏အလုပ္ႏွင့္အညီ စစ္မွန္စြာ ဝင္ေရာက္ႏိုင္ပါက၊ သူ၏ဘဝသည္ ေႏြဦးမိုး႐ြာၿပီးေနာက္ မွ်စ္စို႔ေပါက္လာသကဲ့သို႔၊ လ်င္ျမန္စြာ ေပါက္ေရာက္လိမ့္မည္။ လူအမ်ားစု၏ လက္ရွိဝိညာဥ္ရင့္က်က္မႈမွ အကဲျဖတ္ျခင္းအရ၊ လူတို႔သည္ ဘဝကို အေရးႀကီးသည္ဟု အေလးမထားၾကေပ၊ ယင္းအစား အေရးပါမႈ ရွိပုံမရသည့္ ကိစၥအခ်ိဳ႕ကိုသာ အေလးေပးၾက၏။ သို႔မဟုတ္ပါက ၎တို႔သည္ ေရာက္တတ္ရာရာႏွင့္ ႀကဳံရာက်ပန္း ပရမ္းပတာႏိုင္ေသာ ပုံစံျဖင့္ အလုပ္လုပ္ရင္း၊ မည္သူ႔အတြက္ဆိုသည္ကို သိဖို႔မဆိုထားႏွင့္၊ မည္သည့္ဦးတည္ရာသို႔ သြားရမည္မွန္းကိုပင္ မသိဘဲ၊ ဟိုဟိုသည္သည္ ေျပးလႊားၾကေလသည္။ ၎တို႔သည္ “မိမိတို႔ကိုယ္ကိုယ္ ႏွိမ့္ခ်စြာ ဖုံးကြယ္ေနၾကျခင္း” သာျဖစ္သည္။ အမွန္တရားမွာ သင္တို႔ထဲမွ အနည္းငယ္သည္ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ အတြက္ ဘုရားသခင္၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ား ႏွင့္ပတ္သက္၍ မည္သည့္ အရာကိုမဆို သိၾက၏။ ဘုရားသခင္၏ ေျခရာကိုသိသူ သင္တို႔ထဲမွ တစ္ဦးတစ္ေလ အႏိုင္ႏိုင္ရွိေသာ္လည္း၊ သာ၍ပင္ဆိုးသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ ေနာက္ဆုံးၿပီးေျမာက္ ေအာင္ျမင္ျခင္းသည္ မည္သည့္အရာ ျဖစ္မည္ကို မည္သူမွ် မသိေပ။ သို႔ေသာ္ အင္မတန္ စိတ္ဓာတ္ႀကံ့ခိုင္ျခင္းႏွင့္ ခံႏိုင္ရည္တို႔မွတစ္ဆင့္၊ အေယာက္တိုင္းသည္ ၎တို႔၏ ေအာင္ပြဲခံမည့္ အခ်ိန္နာရီကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ျခင္းျဖင့္ အေၾကာအခ်ဥ္မ်ားကို ဆန္႔ေနၿပီး၊ တိုက္ပြဲတစ္ခုအတြက္ အဆင္သင့္ျပင္ေန^၁ သည့္အလ အျခားသူမ်ား၏ ဆုံးမပဲ့ျပင္ျခင္းႏွင့္ ျပဳျပင္ျခင္းတို႔ကို ႀကဳံေနၾကရ၏။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အလယ္ရွိ ဤ “ထူးဆန္းေသာ ျမင္ကြင္းမ်ား” အေပၚ ငါသည္ မည္သည့္ ရွင္းလင္းေဝဖန္ခ်က္ကိုမွ် ေပးမည္ မဟုတ္ေသာ္လည္း၊ သင္တို႔အားလုံး နားလည္ရမည့္ အခ်က္တစ္ခ်က္ ရွိ၏။ ယခု လူအမ်ားစုသည္ မူမမွန္မႈ^၂ ဆီသို႔ တိုးတက္ေနၾကၿပီး၊ ၎တို႔၏ ဝင္ေရာက္မႈ ေျခလွမ္းမ်ားသည္ လမ္းဆုံး^၃ တစ္ခ ဆီသို႔ ခ်ီတက္ေနၾကေပသည္။ ယင္းကို လြတ္လပ္မႈ နယ္ပယ္အျဖစ္ ယုံၾကည္ရင္း၊ လူသားက ေတာင့္တသည့္ လူ႔ေလာက အျပင္ဖက္ရွိ စိတ္ကူးယဥ္ေလာကတစ္ခု ျဖစ္သည္ဟု ထင္ေသာသူ မ်ားစြာ ရွိႏိုင္သည္၊ သို႔ေသာ္ အမွန္တြင္ မဟုတ္ေပ။ သို႔မဟုတ္ လူတို႔သည္ လမ္းလြဲသြားႏွင့္ၿပီးျဖစ္သည္ဟု ဆိုေကာင္း ဆိုႏိုင္ေပမည္။ သို႔ရာတြင္ လူတို႔မည္သည့္အရာကို လုပ္ေဆာင္ေနသည္ ျဖစ္ေစ၊ လူသားအေနျဖင့္ ဝင္ေရာက္သင့္သည့္အရာ မည္သည့္အရာ ျဖစ္သည့္အေၾကာင္းကို ငါေျပာလိုေသး၏။ လူအေျမာက္အျမားတို႔၏ ေကာင္းက်ိဳးမ်ားႏွင့္ အားနည္းခ်က္မ်ားသည္ ဤေဟာေျပာခ်က္၏ အဓိကအေၾကာင္းအရာ မဟုတ္ေပ။ အသင္ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမ အားလုံးသည္ ငါ၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို မွန္ကန္သည့္နည္းလမ္းျဖင့္ သေဘာေပါက္နားလည္ႏိုင္ၿပီး ငါ၏ရည္႐ြယ္ခ်က္ကို နားလည္မႈလြဲလိမ့္မည္မဟုတ္ဟု ငါေမွ်ာ္လင့္သည္။

ဘုရားသခင္သည္ တ႐ုတ္ျပည္မတြင္ သို႔မဟုတ္ ေဟာင္ေကာင္ႏွင့္ ထိုင္ဝမ္ရွိ တစ္နယ္တည္းသားမ်ား၏ စကားမ်ားအရ “ကုန္းတြင္းပိုင္း” တြင္ လူ႔ဇာတိခံယူ၏။ ဘုရားသခင္သည္ အထက္ေကာင္းကင္မွ ေျမႀကီးသို႔ ႂကြလာခဲ့ခ်ိန္တြင္၊ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္သည္ ဖုံးကြယ္ျခင္းေအာက္တြင္ ျပန္ႂကြလာျခင္း၏ စစ္မွန္ေသာ အဓိပၸာယ္ျဖစ္သည့္အတြက္၊ ေကာင္းကင္ႏွင့္ ေျမႀကီးေပၚရွိ မည္သူမွ် ဤအရာကို မသိခဲ့ေပ။ သူသည္ လူ႔ဇာတိ၌ အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာ အမႈျပဳကာ အသက္ရွင္ေနခဲ့ၿပီးျဖစ္ေသာ္လည္း၊ မည္သူမွ် မသိၾကေလၿပီ။ ဤေန႔ထိတိုင္ပင္ မည္သူမွ် သတိမျပဳမိၾကေပ။ ဤသည္မွာ ထာဝရ ပုစာၦတစ္ရပ္အျဖစ္ ဆက္လက္တည္ရွိေကာင္း တည္ရွိေပမည္။ ဤအႀကိမ္ ဘုရားသခင္၏ လူ႔ဇာတိခံလာျခင္းသည္ မည္သည့္လူကမွ် သိလာႏိုင္သည့္ အရာတစ္ခု မဟုတ္ေပ။ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ အလုပ္ သက္ေရာက္မႈသည္ မည္မွ် က်ယ္ျပန႔္ၿပီး တန္ခိုးႀကီးမားသည္ျဖစ္ေစ၊ ဘုရားသခင္သည္ မည္သည့္အရာကိုမွ် လုံးဝ မထုတ္ေဖာ္ဘဲ၊ အၿမဲ မထုံတက္ေသး ေနေလသည္။ သူ႔အမႈ၏ ဤအဆင့္သည္ ေကာင္းကင္ နယ္ပယ္တြင္ ျဖစ္ပ်က္ေနခဲ့သည့္အလားျဖစ္သည္ဟု ဆိုႏိုင္၏။ ယင္းသည္ မ်က္လုံးရွိသူတို႔အားလုံး ျမင္ရန္ သိသာထင္ရွား ေသာ္လည္း၊ ၎ကို မည္သူမွ်သတိမျပဳမိေပ။ ဘုရားသခင္သည္ သူ႔အမႈ၏ ဤအဆင့္ကို ၿပီးစီးသည့္အခါ၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အားလုံးသည္ ၎တို႔၏ ရွည္လ်ားေသာ အိပ္မက္မွ ႏိုးထၿပီး ၎တို႔၏ ပုံမွန္သေဘာထားကို ေျပာင္းလဲ^၄ ၾကလိမ့္မည္။ ဘုရားသခင္သည္ တစ္ခ်ိန္က၊ “လူ႔ဇာတိအျဖစ္ ဤတစ္ႀကိမ္ လာရျခင္းမွာ က်ား၏ သားရဲတြင္းထဲသို႔ က်ျခင္းႏွင့္အလားတူသည္။” ဟု ေျပာသည္ကို ငါမွတ္မိသည္။ ဤအရာက ဆိုလိုသည္မွာ ဘုရားသခင္၏အမႈ ဤအခ်ီတြင္ ဘုရားသခင္ လူ႔ဇာတိခံလာသည့္အျပင္၊ အဆင္းနီေသာ နဂါးႀကီး၏ ေနထိုင္ရာအရပ္တြင္ ေမြးဖြားေလသည္၊ ဤအႀကိမ္ ကမာၻေျမႀကီးသို႔ လာျခင္းအားျဖင့္ သူသည္ ျပင္းထန္ေသာ အႏၲရာယ္ကို ယခင္ထက္ သာ၍ပင္ ရင္ဆိုင္ရသည္ဟု ဆိုလိုေပသည္။ သူ ရင္ဆိုင္ရသည့္ အရာမ်ားမွာ ဓားမ်ား၊ ေသနတ္မ်ား၊ တင္းပုတ္မ်ားႏွင့္ အသင္းအဖြဲ႕မ်ား ျဖစ္၏။ သူရင္ဆိုင္ရသည္မွာ စမ္းသပ္မႈမ်ား ျဖစ္၏၊ သူ ရင္ဆိုင္ရသည္မွာ သတ္ျဖတ္မည့္အႀကံျဖင့္ ျပည့္ေနသည့္ မ်က္ႏွာမ်ားထားရွိသည့္ လူအုပ္မ်ား ျဖစ္ၾက၏။ သူသည္ အခ်ိန္မေ႐ြး အသတ္ခံရမည့္ အႏၲရာယ္ ရွိသည္။ ဘုရားသခင္သည္ သူႏွင့္အတူ အမ်က္ေဒါသ ယူေဆာင္ရင္း ႂကြလာခဲ့၏။ သို႔ရာတြင္ သူသည္ စုံလင္ျခင္းအမႈကို လုပ္ေဆာင္ဖို႔အလို႔ငွာ ႂကြလာခဲ့သည္၊ ယင္းမွာ သူသည္ ေ႐ြးႏုတ္ျခင္းအမႈၿပီးေနာက္ ဆက္လက္ လုပ္ေဆာင္သည့္ သူ၏အမႈ ဒုတိယအပိုင္းကို ေဆာင္႐ြက္ဖို႔အလို႔ငွာ သူ ႂကြလာသည္ဟု ေျပာရေပမည္။ သူ႔အမႈ၏ ဤအဆင့္အတြက္ ဘုရားသခင္သည္ အစြမ္းကုန္ေတြးေခၚမႈႏွင့္ ဂ႐ုစိုက္ျခင္းတို႔ကို ေပးအပ္ျမႇဳပ္ႏွံကာ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ႏွိမ့္ခ်စြာ ကြယ္ဝွက္လ်က္ သူ၏ပင္ကိုလကၡဏာကို မည္သည့္အခါမွ် ႂကြားလုံးထုတ္ျခင္း မရွိဘဲ၊ ဤစမ္းသပ္မႈမ်ား၏ တိုက္ခိုက္မႈမ်ားကို ေရွာင္ရွားရန္ စိတ္ကူးႀကံစည္၍ရႏိုင္သမွ် နည္းလမ္းတိုင္းကို အသုံးျပဳေန၏။ လူသားကို လက္ဝါးကပ္တိုင္မွ ကယ္ဆယ္ရာတြင္ ေယရႈသည္ ေ႐ြးႏုတ္ျခင္းအမႈကိုသာ ျပည့္စုံေစခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ သူသည္ စုံလင္ေစျခင္းအမႈကို လုပ္ေဆာင္ေနခဲ့ျခင္း မဟုတ္ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္၏အမႈ တစ္ဝက္သာ လုပ္ေဆာင္လ်က္ရွိခဲ့ၿပီး ေ႐ြးႏုတ္ျခင္းအမႈကို ၿပီးစီးျခင္းသည္ သူ၏ အစီအစဥ္တစ္ရပ္လုံး၏ ထက္ဝက္သာျဖစ္သည္။ ေခတ္သစ္ အစျပဳေတာ့မည္ျဖစ္ၿပီး ေခတ္ေဟာင္း ေမွးမွိန္သြားေတာ့မည္ ျဖစ္သည္ႏွင့္အမွ်၊ ခမည္းေတာ္ ဘုရားသခင္သည္ သူ႔အမႈ၏ ဒုတိယအပိုင္းကို စတင္စဥ္းစားခ်င့္ခ်ိန္ၿပီး၊ ယင္းအတြက္ စတင္ျပင္ဆင္ခဲ့၏။ ေနာက္ဆုံးေသာကာလထဲက ဤလူ႔ဇာတိခံယူျခင္းကို အတိတ္တြင္ ရွင္းလင္းစြာ ပေရာဖက္ျပဳခဲ့ျခင္း မရွိခဲ့ေပ၊ ထိုသို႔ျဖင့္ ဤအႀကိမ္ ဘုရားသခင္၏ လူ႔ဇာတိ၌ႂကြလာျခင္း ဝန္းက်င္ကို တိုး၍ လွ်ိဳ႕ဝွက္ထားျခင္းအတြက္ အေျခခံအုတ္ျမစ္တစ္ခု ခ်ေနခဲ့၏။ မိုးလင္းသည့္အခါ၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ အေျမာက္အျမားက သတိမထားလိုက္မိဘဲႏွင့္၊ ဘုရားသခင္သည္ ေျမႀကီးေပၚသို႔ ႂကြလာခဲ့ၿပီး၊ လူ႔ဇာတိ၌ သူ၏ဘဝကို စတင္ခဲ့၏။ လူတို႔သည္ ဤအခိုက္အတန႔္ ေရာက္လာျခင္းကို မသိခဲ့ေပ။ ၎တို႔အားလုံး အိပ္ေမာက်ေကာင္း အိပ္ေမာက်ေနႏိုင္သည္။ ဂ႐ုစိုက္လ်က္ ႏိုးေနေသာသူ အမ်ားအျပား ေစာင့္ခဲ့ေကာင္း ေစာင့္ခဲ့ေနႏိုင္ၿပီး၊ မ်ားစြာေသာသူတို႔သည္ ေကာင္းကင္ဘုံရွိ ဘုရားသခင္ကို တိတ္ဆိတ္စြာ ဆုေတာင္းခဲ့ေကာင္း ဆုေတာင္းေနႏိုင္သည္။ သို႔ရာတြင္ ဤလူမ်ားအားလုံးထဲတြင္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကမွ် ဘုရားသခင္ ကမာၻေျမႀကီးေပၚသို႔ ေရာက္ရွိႏွင့္ၿပီးျဖစ္သည္ကို မသိခဲ့ၾကေခ်။ ဘုရားသခင္သည္ သူ၏အမႈကို သာ၍ ေခ်ာေမြ႕စြာ ေဆာင္႐ြက္ဖို႔ အလို႔ငွာႏွင့္ သာ၍ ေကာင္းမြန္ေသာ ရလဒ္မ်ားကို ရရွိရန္၊ ၿပီးလွ်င္ သာ၍မ်ားျပားေသာ စမ္းသပ္မႈမ်ားကိုလည္း ေရွာင္ရွားရန္ ဤသို႔ အမႈျပဳခဲ့ေပသည္။ လူ၏ ေႏြဦးကာလ အိပ္စက္ျခင္း အဆုံးသတ္သည့္အခ်ိန္တြင္၊ ဘုရားသခင္သည္ ကမာၻေျမႀကီးေပၚ သူ၏ ေျခဦးတည့္ရာသြားျခင္းႏွင့္ တည္းခိုေနျခင္းဘဝကို အဆုံးသတ္လ်က္ ဘုရားသခင္၏အမႈသည္ အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာက ၿပီးစီးလိမ့္မည္ ျဖစ္ၿပီး၊ သူသည္ ထြက္ခြာလိမ့္မည္။ ဘုရားသခင္၏အမႈသည္ ဘုရားသခင္ ကိုယ္တိုင္ ျပဳမူကာ ေျပာဆိုရန္ လိုအပ္ေသာေၾကာင့္၊ ၿပီးလွ်င္ လူသားအတြက္ ၾကားဝင္စြက္ဖက္ဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ေသာေၾကာင့္၊ ဘုရားသခင္သည္ အမႈကို သူကိုယ္တိုင္ လုပ္ေဆာင္ရန္ ေျမႀကီးေပၚသို႔ႂကြလာရန္အလို႔ငွာ ျပင္းထန္ေသာ ဆင္းရဲဒုကၡကို ခံစားခဲ့၏။ ဘုရားသခင္၏ အမႈအတြက္ လူသားသည္ အစားဝင္မေပးႏိုင္ေပ။ ဤအေၾကာင္းေၾကာင့္ ဘုရားသခင္သည္ သူ၏ စဥ္းစားေတြေခၚမႈႏွင့္ ဂ႐ုစိုက္မႈအားလုံးကို အသုံးျပဳရင္း၊ ဤဆင္းရဲေသာလူတစ္စု၊ ႏြားေခ်းပုံတြင္ နစ္ေနေသာ ဤလူတစ္စုကို ေ႐ြးႏုတ္ဖို႔၊ သူ၏ကိုယ္ပိုင္အမႈကို လုပ္ေဆာင္ရန္ အဆင္းနီေသာနဂါးႀကီး ေနထိုင္ရာ တိုင္းျပည္သို႔ ႂကြဆင္းလာဖို႔ ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္အတြင္းရွိ အႏၲရာယ္မ်ားထက္ အဆ ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာ သာ၍ႀကီးမားေသာ အႏၲရာယ္မ်ားကို ရဲဝံ့စြာ ရင္ဆိုင္ခဲ့သည္။ ဘုရားသခင္ တည္ရွိျခင္းကို မည္သူမွ်မသိေသာ္လည္း၊ ဤသည္မွာ သူ၏အမႈကို ႀကီစြာ အက်ိဳးျပဳသျဖင့္ ဘုရားသခင္သည္ ေသာကမေရာက္ေပ။ အေယာက္တိုင္းက လြန္လြန္ကဲကဲ စက္ဆုပ္႐ြံရွာဖြယ္ေကာင္းၿပီး ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္သည္ကို ေထာက္ဆလွ်င္၊ ဘုရားသခင္၏တည္ရွိျခင္းကို ၎တို႔ မည္သို႔သည္းခံႏိုင္မည္နည္း။ ထိုအေၾကာင္းေၾကာင့္ ကမာၻေျမႀကီးေပၚသို႔ ဘုရားသခင္ ႂကြလာၿပီးသည့္ေနာက္တြင္ သူသည္ တိတ္ဆိတ္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ လူသားသည္ အဆိုး႐ြားဆုံး ရက္စက္မႈ လြန္ကဲျခင္းတြင္ ႏွစ္ျမႇဳပ္သည္ျဖစ္ေစ၊ ဘုရားသခင္သည္ ယင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ မည္သည့္အရာကိုမွ် အေလးအနက္မထားဘဲ၊ ေကာင္းကင္ဘုံရွိ ခမည္းေတာ္က သူ႔ကို အပ္ႏွင္းခဲ့သည့္ သာ၍ႀကီးမားေသာ ေစခိုင္းခ်က္တာဝန္ကို ျဖည့္ဆည္းဖို႔အလို႔ငွာ သူလုပ္ရန္ လိုအပ္သည့္ အရာကိုသာ လုပ္ေဆာင္ၿမဲလုပ္ေဆာင္ေနခဲ့သည္။ သင္တို႔ထဲမွ မည္သူသည္ ဘုရားသခင္၏ ခ်စ္ခင္ႏွစ္လိုဖြယ္ျဖစ္ျခင္းကို သတိျပဳမိၿပီး ျဖစ္ပါသနည္း။ ခမည္းေတာ္ဘုရားသခင္၏ ဝန္ထုပ္အတြက္ သူ၏သားထက္ မည္သူက သာ၍ စာနာေထာက္ထားမႈကို ျပပါသနည္း။ ခမည္းေတာ္ ဘုရားသခင္၏အလိုကို မည္သူနားလည္ႏိုင္သနည္း။ ေကာင္းကင္ဘုံရွိ ဘုရားသခင္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ မၾကာခဏ စိတ္ဒုကၡေရာက္ကာ ေျမႀကီးေပၚရွိ သူ၏သားသည္ သူ႔ႏွလုံးသားမ်ား အစိတ္စိတ္အမႊာမႊာကြဲသည္အထိ ပူပင္ေသာကေရာက္လ်က္၊ ခမည္းေတာ္ ဘုရားသခင္၏ အလိုအတြက္ စဥ္ဆက္မျပတ္ ဆုေတာင္းေပးေလသည္။ သူ၏သားအတြက္ ခမည္းေတာ္ ဘုရားသခင္၏ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို သိေသာသူ တစ္စုံတစ္ေလ ရွိသေလာ။ ခ်စ္သားသည္ ခမည္းေတာ္ ဘုရားသခင္အား လြမ္းဆြတ္သည့္ ႏွလုံးသားကို သိရွိသူ တစ္ဦးတစ္ေလ ရွိပါသေလာ။ ေကာင္းကင္ႏွင့္ေျမႀကီး ႏွစ္ခုအၾကား ခြဲခြာေနရလ်က္၊ ႏွစ္ဦးသားသည္ ဝိညာဥ္ေတာ္၌ တစ္ေယာက္ေနာက္မွ တစ္ေယာက္ လိုက္လ်က္၊ အေဝးမွေန၍ တစ္ဦးကိုတစ္ဦး စဥ္ဆက္မျပတ္ ေငးစိုက္ၾကည့္ေနၾကသည္။ အို လူသားမ်ိဳးႏြယ္။ သင္သည္ မည္သည့္အခါ ဘုရားသခင္၏ ႏွလုံးသားကို အေရးထားမည္နည္း။ ဘုရားသခင္၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ားကို သင္ မည္သည့္အခ်ိန္တြင္ နားလည္မည္နည္း။ ခမည္းေတာ္ ႏွင့္သားေတာ္တို႔သည္ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး အၿမဲ မွီခိုၾကၿပီးျဖစ္သည္။ သို႔ျဖစ္လွ်င္ ၎တို႔သည္ အထက္ေကာင္းကင္၌တစ္ဦး၊ ေအာက္အရပ္ေျမႀကီး၌တစ္ဦး အဘယ္ေၾကာင့္ ခြဲခြာရသင့္သနည္း။ ခမည္းေတာ္သည္ သူ႔သားေတာ္ကို ခ်စ္သကဲ့သို႔၊ သားေတာ္သည္လည္း ခမည္းေတာ္ကို ခ်စ္၏။ ထိုသို႔ျဖစ္လွ်င္ ခမည္းေတာ္သည္ ထိုသို႔ေသာ နက္ရႈိင္းကာ နာက်င္ရသည့္ ေတာင့္တမႈျဖင့္ သားေတာ္ကို အဘယ္ေၾကာင့္ ေစာင့္ဆိုင္းရမည္နည္း။ ၎တို႔သည္ အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာ ခြဲခြာေကာင္းခြဲခြာရၿပီး မျဖစ္ႏိုင္ေသာ္လည္း၊ ခမည္းေတာ္သည္ ေန႔ေပါင္းညေပါင္း မည္မွ်မ်ားစြာ နာက်င္သည့္ ေတာင့္တမႈျဖင့္ တမ္းတေနခဲ့ၿပီး သူ၏ခ်စ္သား လ်င္ျမန္စြာ ျပန္ႂကြလာျခင္းကို မည္မွ်ၾကာျမင့္စြာ လြမ္းဆြတ္ေတာင့္တေနၿပီးျဖစ္သည္ကို အဘယ္သူ သိသနည္း။ သူသည္ ေစာင့္ၾကည့္သည္၊ ၿငိမ္ၿငိမ္သက္သက္ ထိုင္ကာ ေစာင့္ဆိုင္းသည္။ သူ၏ခ်စ္သား အလ်င္အျမန္ ျပန္လာျခင္းအတြက္ မဟုတ္သည့္အရာ မည္သည့္အရာကိုမွ် သူ မလုပ္ေဆာင္ေပ။ ကမာၻေျမဆုံးတိုင္ လွည့္လည္ သြားလာၿပီးျဖစ္သည့္ သားေတာ္ ျဖစ္သည္။ မည္သည့္အခ်ိန္တြင္ ၎တို႔ ျပန္ေပါင္းစည္းမည္နည္း။ တစ္ခ်ိန္က ျပန္ေပါင္းစည္းခဲ့လ်က္၊ ၎တို႔သည္ ထာဝရကာလ အတူရွိၾကမည္ ျဖစ္ေသာ္လည္း၊ အထက္ ေကာင္းကင္ဘုံတြင္ တစ္ဦးႏွင့္ ေအာက္အရပ္ေျမႀကီးေပၚတြင္ တစ္ဦးရွိလ်က္၊ ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာေသာ သီးျခားစီေနရသည့္ ေန႔ညမ်ားကို သူ အဘယ္သို႔ ခံႏိုင္မည္နည္း။ ေျမႀကီးေပၚ ဆယ္စုႏွစ္မ်ားသည္ ေကာင္းကင္ဘုံ၌ အႏွစ္ေထာင္ေပါင္း မ်ားစြာကဲ့သို႔ျဖစ္၏။ ခမည္းေတာ္ ဘုရားသခင္သည္ အဘယ္သို႔ မစိုးရိမ္ဘဲရွိႏိုင္မည္နည္း။ ကမာၻေျမေပၚသို႔ ဘုရားသခင္ ႂကြလာခ်ိန္တြင္၊ လူသားကဲ့သို႔ပင္ လူ႔ေလာက၏ မေရမတြက္ႏိုင္သည့္ ေလာကဓံတရားတို႔ကို ႀကဳံေတြ႕ခံစားရသည္။ ဘုရားသခင္သည္ အျပစ္ကင္းစင္သည္၊ ထို႔ေၾကာင့္ သူသည္ လူသားကဲ့သို႔ အလားတူ ဆင္းရဲဒုကၡကို အဘယ္ေၾကာင့္ ခံစားသင့္သနည္း။ ခမည္းေတာ္ ဘုရားသခင္သည္ သူ၏သားေတာ္ကို လြန္စြာအေရးတႀကီး ေတာင့္တသည္မွာ အံ့ၾသဖြယ္မရွိေပ။ ဘုရားသခင္၏ ႏွလုံးသားကို အဘယ္သူ နားလည္ႏိုင္သနည္း။ ဘုရားသခင္သည္ လူသားကို အလြန္မ်ားလွစြာ ေပး၏။ လူသားသည္ ဘုရားသခင္၏ႏွလုံးသားကို အဘယ္သို႔ အျပည့္အဝ ျပန္ဆပ္ေပးႏိုင္မည္နည္း။ သို႔ေသာ္ လူသားသည္ ဘုရားသခင္ကို အလြန္နည္းပါးစြာ ေပးေလသည္။ ထိုအတြက္ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္သည္ မစိုးရိမ္ဘဲ အဘယ္သို႔ ေနႏိုင္မည္နည္း။

လူသားမ်ား၏ အစြမ္းအစသည္ ညံ့ဖ်င္းလြန္းၿပီး ၎တို႔၏ ဝိညာဥ္သည္ အေတာ္ထုံထိုင္းေနေသာေၾကာင့္ ဘုရားသခင္၏ စိတ္အေျခအေနထဲမွ အေဆာတလ်င္ျဖစ္ျခင္းကို လူသားအလယ္ နားလည္သည့္သူ မရွိသေလာက္ရွားပါးကာ ၎တို႔ အားလုံးသည္ ဘုရားသခင္ လုပ္ေဆာင္ေနသည့္အရာကို ဂ႐ုစိုက္ျခင္းမရွိသကဲ့သို႔ အေရးစိုက္ျခင္းလည္း မရွိေပ။ ဤအေၾကာင္းေၾကာင့္၊ လူသား၏ သားရဲသဘာဝသည္ အခ်ိန္မေ႐ြး ေပၚေပါက္လာႏိုင္ဘိသည့္အလား၊ ဘုရားသခင္သည္ လူသားႏွင့္ပတ္သက္၍ စဥ္ဆက္မျပတ္ ေနမထိထိုင္မသာ ျဖစ္ေနေပသည္။ ကမၻေျမေပၚသို႔ ဘုရားသခင္၏ ႂကြလာျခင္းႏွင့္အတူ အလြန႔္အလြန္ႀကီးမားေသာ စမ္းသပ္မႈမ်ား လိုက္ပါလာသည္ကို ဤအရာမွ သာ၍ပင္ ရွင္းလင္းစြာ ျမင္ႏိုင္ေပသည္။ သို႔ေသာ္ လူတစ္စုအား စုံလင္ေစျခင္းအတြက္၊ ဘုန္းအသေရႏွင့္ ျပည့္ဝေနေသာ ဘုရားသခင္သည္ သူ႔ထံမွ မည္သည့္အရာကိုမွ် ဖုံးကြယ္ျခင္းမရွိဘဲ၊ လူသားအား သူ၏ရည္႐ြယ္ခ်က္တိုင္းကို ေျပာျပခဲ့၏။ ဤလူတစ္စုကို စုံလင္ေစရန္ သူသည္ ခိုင္မာစြာ စိတ္ဆုံးျဖတ္ၿပီးျဖစ္သည္၊ ထို႔ေၾကာင့္ မည္သည့္ အခက္အခဲ သို႔မဟုတ္ မည္သည့္ စမ္းသပ္မႈလာသည္ျဖစ္ေစ၊ သူသည္ မ်က္ႏွာလႊဲကာ လုံးဝ လ်စ္လ်ဴရႈ၏။ ဘုရားသခင္က သူ၏ ဘုန္းအသေရကို ပိုင္ဆိုင္ၿပီးျဖစ္သည့္ တစ္ေန႔တြင္ လူသားသည္ သူ႔ကို သိမည္ဟု ခိုင္မာစြာ ယုံၾကည္လ်က္၊ လူသားသည္ ဘုရားသခင္၏ စုံလင္ေစျခင္း ခံရၿပီးျဖစ္သည္ႏွင့္တစ္ၿပိဳင္နက္၊ ဘုရားသခင္၏ ႏွလုံးသားကို အျပည့္အဝနားလည္မည္ဟု ယုံၾကည္ရင္း၊ သူသည္ သူ၏ ကိုယ္ပိုင္ အမႈကိုသာ တိတ္ဆိတ္စြာ လုပ္ေဆာင္ေလသည္။ ယခု ဘုရားသခင္အား စမ္းသပ္ေနေသာ လူမ်ား သို႔မဟုတ္ ဘုရားသခင္ကို နားလည္မႈလြဲေနေသာ လူမ်ား သို႔မဟုတ္ ဘုရားသခင္အား ေစာဒကတက္ေနေသာလူမ်ား ရွိေကာင္း ရွိႏိုင္သည္။ ဘုရားသခင္သည္ ဤအရာမ်ားထဲမွ မည္သည့္အရာကိုမွ် အေလးအနက္မထားေပ။ ဘုရားသခင္သည္ ဘုန္းအသေရထဲသို႔ ႂကြဆင္းသည့္အခါတြင္၊ ဘုရားသခင္ လုပ္ေဆာင္သည့္အရာ အားလုံးသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ ေပ်ာ္႐ႊင္ျခင္းအတြက္ျဖစ္သည္ကို လူမ်ားအားလုံးက နားလည္ၾကလိမ့္မည္ျဖစ္ၿပီး၊ ဘုရားသခင္ လုပ္ေဆာင္သည့္အရာတိုင္းသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္က သာ၍ ေကာင္းမြန္စြာ အသက္ရွင္သန္ႏိုင္ရန္အလို႔ငွာ ျဖစ္သည္ကို ၎တို႔ နားလည္ၾကလိမ့္မည္။ ဘုရားသခင္ ႂကြလာျခင္းတြင္ စမ္းသပ္မႈက ေနာက္ကလိုက္ပါလာသကဲ့သို႔ ဘုန္းအာႏုေဘာ္ႏွင့္ အမ်က္ေဒါသကလည္း လိုက္ပါလာသည္။ လူသားကို ဘုရားသခင္ စြန္႔ခြာခ်ိန္တြင္၊ သူသည္ အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာကတည္းက ဘုန္းအသေရ ပိုင္ဆိုင္လာႏွင့္ၿပီးျဖစ္ကာ ဘုန္းအသေရ၊ ျပန္ႂကြလာျခင္း၏ ဝမ္းေျမာက္မႈတို႔ျဖင့္ အလြန္မ်ားစြာ ျပည့္လ်က္ သူ စြန႔္ခြာေပသည္။ ကမာၻေျမေပၚ အမႈျပဳေသာ ဘုရားသခင္သည္ လူတို႔က သူ႔အား မည္သို႔ပင္ျငင္းပယ္ၾကေစကာမူ၊ အမႈအရာမ်ားကို အေလးအနက္ မထားေပ။ သူသည္ သူ၏အမႈကိုသာ လုပ္ေဆာင္ၿမဲ လုပ္ေဆာင္ ေနသည္။ ဘုရားသခင္၏ ကမာၻေျမႀကီးကို ဖန္ဆင္းျခင္းသည္ ႏွစ္ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာသို႔ ေျခရာေကာက္ ႏိုင္ေပသည္။ သူသည္ အတိုင္းမသိေသာ အမႈပမာဏကို လုပ္ေဆာင္ရန္ ကမာၻေျမသို႔ ႂကြလာၿပီးျဖစ္ကာ လူ႔ေလာက၏ ျငင္းပယ္မႈႏွင့္ အသေရဖ်က္မႈတို႔ကို အျပည့္အဝ ေတြ႕ႀကဳံခံစားရၿပီးျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္ ေရာက္ရွိလာျခင္းကို မည္သူမွ် မႀကိဳဆိုေပ။ သူသည္ ေအးတိေအးစက္ ႀကိဳဆိုျခင္းခံခဲ့ရသည္။ ဤၾကမ္းတမ္းသည့္ ႏွစ္ေပါင္း ႏွစ္ေထာင္ သုံးေထာင္ ကာလအတြင္း လူသား၏ အျပဳအမူသည္ အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာကတည္းက ဘုရားသခင္ကို နက္ရႈိင္းစြာ ထိခိုက္ေစၿပီးျဖစ္သည္။ သူသည္ လူတို႔၏ ပုန္ကန္မႈကို အာ႐ုံမစိုက္ေတာ့သကဲ့သို႔၊ ယင္းအစား လူသားအား ေျပာင္းလဲရန္ႏွင့္ သန္႔စင္ရန္ ေနာက္ထပ္အစီအစဥ္ ျပဳလုပ္ၿပီးျဖစ္သည္။ ေလွာင္ေျပာင္ျခင္း၊ အသေရဖ်က္ျခင္း၊ ညႇဥ္းပန္းႏွိပ္စက္ျခင္း၊ ဆင္းရဲဒုကၡႀကီးစြာခံရျခင္း၊ ကားစင္တင္ခံရျခင္း ဆင္းရဲဒုကၡ၊ လူသား၏ အပယ္ခံရျခင္း စသည္ျဖင့္၊ လူ႔ဇာတိခံယူကတည္းက ဘုရားသခင္ ႀကဳံရၿပီးျဖစ္သည့္အရာမ်ား၊ ဤအရာမ်ားကို ဘုရားသခင္ အလုံအေလာက္ ျမည္းစမ္းရၿပီးျဖစ္သကဲ့သို႔၊ လူ႔ေလာက၏ အခက္အခဲမ်ားကိုမူ၊ လူ႔ဇာတိခံလာၿပီးျဖစ္သည့္ ဘုရားသခင္သည္ ဤအရာအားလုံးကို အျပည့္အဝ ခံစားရၿပီးျဖစ္သည္။ ေကာင္းကင္ဘုံရွိ ခမည္းေတာ္ ဘုရားသခင္၏ဝိညာဥ္သည္ အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာကတည္းက ထိုသို႔ေသာ ျမင္ကြင္းမ်ားကို မခံမရပ္ႏိုင္ျဖစ္ရၿပီး ေခါင္းေမာ့ကာ မိမိ၏ မ်က္လုံးမ်ား မွိတ္လ်က္၊ သူ၏ခ်စ္သား ျပန္လာဖို႔ ေစာင့္ဆိုင္းေလသည္။ သူ ဆႏၵရွိသမွ်သည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္က နားေထာင္ကာ က်ိဳးႏြံနာခံရန္၊ ၿပီးလွ်င္ သူ၏ လူ႔ဇာတိေရွ႕ေမွာက္၌ အဆုံးစြန္ အရွက္ရလ်က္၊ သူ႔အား ဆန္႔က်င္ပုန္ကန္မႈ ရပ္စဲႏိုင္ရန္ ျဖစ္၏။ သူ ဆႏၵရွိသမွ်မွာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္က ဘုရားသခင္၏ တည္ရွိျခင္းကို ယုံၾကည္ႏိုင္ရန္ ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္သည္ ျမင့္မားလွသည့္ အဖိုးအခတစ္ခုကို ေပးၿပီးျဖစ္ေသာ္လည္း၊ လူသားသည္ စိတ္ေအးသက္သာ ေနလ်က္^၅ ရွိကာ၊ ဘုရားသခင္၏ အမႈကို အနည္းငယ္မွ် အေလးအနက္ မထားေသာေၾကာင့္၊ ကာလၾကာျမင့္စြာကတည္းက သူသည္ လူသားအေပၚ သာ၍ႀကီးမားေသာ ေတာင္းဆိုမႈမ်ား ျပဳလုပ္ျခင္းကို ရပ္တန္႔ၿပီးျဖစ္သည္။

ယေန႔ ဘုရားသခင္၏အမႈအေၾကာင္း ငါ ေျပာေနသည့္ အရာမ်ားသည္ “အေျခအျမစ္မရွိေသာ ရယ္ဖြယ္ေကာင္းမႈ”^၆ မ်ားစြာ ပါရွိေကာင္းပါရွိႏိုင္သည္၊ သို႔ေသာ္လည္း ယင္းသည္ လူသား၏ ဝင္ေရာက္ျခင္းအတြက္ နက္နဲေသာ ဆက္စပ္မႈရွိေပသည္။ ငါသည္ အမႈႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ အရာအခ်ိဳ႕ကိုသာ ေျပာဆိုေနၿပီးေနာက္၊ ဝင္ေရာက္ျခင္းအေၾကာင္း အခ်ိဳ႕ ေျပာဆိုေဆြးေႏြးေနေသာ္လည္း၊ ရႈေထာင့္ႏွစ္ခုလုံးသည္ တန္းတူညီမွ် မရွိမျဖစ္ျဖစ္ၾကၿပီး၊ ေပါင္းစပ္လိုက္ေသာအခါတြင္ ၎တို႔ ႏွစ္ခုလုံးသည္ လူသား၏ အသက္တာအတြက္ သာ၍ပင္ အက်ိဳးရွိေပသည္။ ဤရႈေထာင့္ ႏွစ္ခုသည္ တစ္ခုႏွင့္တစ္ခု ျပည့္စုံေစသည္^၇၊ ၿပီးလွ်င္ လူတို႔အား ဘုရားသခင္၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ားကို ပိုမိုေကာင္းမြန္စြာ နားလည္ခြင့္ေပးၿပီး လူမ်ားႏွင့္ ဘုရားသခင္ၾကား ဆက္သြယ္မႈ ျဖစ္ႏိုင္ေစရင္း၊ ႀကီးစြာ အက်ိဳးျပဳေလသည္။ အမႈႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ ယေန႔ ေျပာဆိုေဆြးေႏြးမွတစ္ဆင့္၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ႏွင့္ ဘုရားသခင္၏ ဆက္ဆံေရးသည္ သာ၍ တိုးတက္သည္၊ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဘက္ နားလည္မႈသည္ သာ၍နက္ရႈိင္းလာၿပီး၊ လူသည္ ဘုရားသခင္၏ဝန္ကို သာ၍ႀကီးစြာေသာ စာနာေထာက္ထားမႈႏွင့္ ဂ႐ုစိုက္မႈကို ေပးႏိုင္ေလသည္။ လူသားသည္ ဘုရားသခင္ ခံစားရသည့္အရာကို ခံစားဖို႔၊ ဘုရားသခင္အားျဖင့္ ေျပာင္းလဲရန္ သာ၍ ယုံၾကည္စိတ္ခ်မႈ ရွိဖို႔ႏွင့္ ဘုရားသခင္ တဖန္ေပၚထြန္းျခင္းကို ေစာင့္ဆိုင္းဖို႔ ျဖစ္ေပသည္။ ဤသည္မွာ ယေန႔ လူသားထံမွ ဘုရားသခင္ျပဳသည့္ တစ္ခုတည္းေသာ ေတာင္းဆိုခ်က္ျဖစ္သည္- ဘုရားသခင္၏ ဉာဏ္ပညာ ပုံေဆာင္မႈအလင္းသည္ အေမွာင္ေခတ္တြင္ ၿပိဳးၿပိဳးျပက္ျပက္ ထြန္းေတာက္ရန္အလို႔ငွာႏွင့္ လူသား၏အသက္ရွင္ေနထိုင္မႈသည္ ကမာၻေလာက၏ အေရွ႕အရပ္တြင္ ထာဝစဥ္ထြန္းလင္းလ်က္၊ ကမာၻေလာက၏ဂ႐ုျပဳျခင္းႏွင့္ အရာခပ္သိမ္း၏ ႏွစ္ေထာင္းအားရ ျဖစ္မႈကို ခံယူရရွိရင္း၊ ဘုရားသခင္၏အမႈတြင္ ေတာက္ပေသာ စာမ်က္ႏွာတစ္ခု ေနာက္ခ်န္ထားႏိုင္ေစဖို႔အလို႔ငွာ ဘုရားသခင္ကို ခ်စ္ေသာသူတစ္ဦး၏ ပုံရိပ္ကို အသက္ရွင္ေနထိုင္ရန္ ျဖစ္သည္။ အေသခ်ာဆုံးအေနျဖင့္၊ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္ကို ခ်စ္သည့္ မ်က္ေမွာက္ေခတ္တြက္ရွိသူတို႔အတြက္ သာ၍ပင္ ေကာင္းမြန္ေသာ ဝင္ေရာက္ျခင္းျဖစ္ေပသည္။

ေအာက္ေျခမွတ္စု(မ်ား)-

၁။ “အေၾကာအခ်ဥ္မ်ားကို ဆန္႔ေနၿပီး၊ တိုက္ပြဲတစ္ခုအတြက္ အဆင္သင့္ျပင္ေန” ဆိုသည္ကို ပ်က္ရယ္ျပဳသည့္သေဘာျဖင့္ အသုံးျပဳထားျခင္း ျဖစ္သည္။

၂။ “မူမမွန္မႈ” သည္ လူတို႔၏ဝင္ေရာက္ျခင္းသည္ ေသြဖည္ၿပီး၊ ၎တို႔၏ အေတြ႕အႀကဳံမ်ားသည္ တစ္ဖက္သတ္ျဖစ္သည္ကို ဆိုလို၏။

၃။ “လမ္းဆုံး” သည္ လူတို႔ ေလွ်ာက္လွမ္းေနသည့္ လမ္းေၾကာင္းက ဘုရားသခင္၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ားႏွင့္ ဆန႔္က်င္ေနသည္ကို ဆိုလိုသည္။

၄။ “၎တို႔၏ ပုံမွန္သေဘာထားကို ေျပာင္းလဲ” သည္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ လူတို႔၏ အယူအဆမ်ားႏွင့္ အျမင္မ်ားသည္ ဘုရားသခင္ကို ၎တို႔ သိရွိသည္ႏွင့္ ေျပာင္းလဲသြားပုံကို ရည္ၫႊန္း၏။

၅။ “စိတ္ေအးသက္သာ ေနလ်က္” သည္ လူတို႔သည္ ဘုရားသခင္၏အမႈအေၾကာင္း ဂ႐ုမစိုက္သကဲ့သို႔၊ ယင္းကို အေရးႀကီးသည္ဟု မယူမွတ္သည္ကို ဆိုလိုသည္။

၆။ “အေျခအျမစ္မရွိေသာ ရယ္ဖြယ္ေကာင္းမႈ” သည္ ဘုရားသခင္ ေျပာသည့္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၏ အေျခခံကို လူတို႔ နားလည္ႏိုင္စြမ္း မရွိသကဲ့သို႔ ဘုရားသခင္ မည္သည့္အရာ ေျပာဆိုေနမွန္း မသိၾကသည္ကို ဆိုလိုေပသည္။ ဤပုဒ္စုကို ႐ြဲ႕သည့္သေဘာျဖင့္ အသုံးျပဳထား၏။

၇။ “တစ္ခုႏွင့္တစ္ခု ျပည့္စုံေစသည္” သည္ မိတ္သဟာယတြင္ “အမႈ” ႏွင့္ “ဝင္ေရာက္ျခင္း” ႏွစ္ခုလုံးကို ေပါင္းစပ္ျခင္းသည္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ သက္ဆိုင္သည့္ ကြၽန္ုပ္တို႔၏ အသိပညာအဖို႔ သာ၍ပင္ အက်ိဳးျပဳမည္ကို ဆိုလိုသည္။