ယေရှုနှင့် ကုန်ခဲ့သည့် အချိန်အတောအတွင်း ပေတရုက ယေရှုထံတွင် နှစ်လိုဖွယ်ကောင်းပြီး ထူးခြားသည့် လက္ခဏာများစွာ၊ အတုယူဖွယ်ကောင်းသည့် သွင်ပြင်များစွာနှင့် သူ့အား အထောက်အပံ့ဖြစ်စေသည့် အရာများစွာကို မြင်တွေ့ခဲ့ရသည်။ ပေတရုအနေနှင့် ယေရှုသည် ဘုရားသခင်ဖြစ်ကြောင်းကို နည်းအမျိုးမျိုးဖြင့် မြင်တွေ့ခဲ့ပြီး နှစ်လိုဖွယ် အရည်အချင်းများစွာကို မြင်တွေ့ခဲ့ရသော်လည်း ပထမတွင် ယေရှုကို မသိခဲ့ပေ။ ပေတရုသည် ယေရှု၏နောက်တော်ကို အသက် ၂၀ အရွယ်တွင် စတင်လိုက်ခဲ့ခြင်းဖြစ်ပြီး ၆ နှစ်ကြာအောင် လိုက်ခဲ့သည်။ ထိုအချိန်က ယေရှုကို မည်သို့မျှ သူသိမလာခဲ့ပေ၊ သို့သော်လည်း သူသည် ယေရှုကို ကြည်ညိုချစ်ခင်စိတ် တစ်ခုနှင့်သာ လိုက်နေခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ယေရှုသည် သူ့ကို ဂါလိလဲပင်လယ်ကမ်းခြေမှ ပထမအကြိမ်ခေါ်ခဲ့စဉ်က “ယောန၏သား ရှိမုန်၊ သင်ငါ့နောက်သို့ လိုက်မည်လော။” ဟုယေရှုက မေးသောအခါ ပေတရုက “ကောင်းကင်ဘုံအဖ စေလွှတ်သည့်သူနောက်ကို ကျွန်ုပ်လိုက်ရမည်။ သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော် ရွေးချယ်သည့်သူကို ကျွန်ုပ်ဝန်ခံရမည်။ ကိုယ်တော့်နောက်ကို ကျွန်ုပ်လိုက်မည်။” ဟု ပြန်ဖြေခဲ့သည်။ ထိုအချိန်က ယေရှုဟုခေါ်သည့် လူတစ်ဦးအကြောင်း ပြောဆိုနေကြခြင်းကို ကြားဖူးပြီး သူသည် ပရောဖက်တကာတို့ထဲ၌ အကြီးမြတ်ဆုံး ဘုရားသခင်၏ ချစ်လှစွာသော သားတော်ဖြစ်ကာ ထိုသူကို ပေတရု ရှာဖွေရန် မျှော်လင့်နေခြင်းဖြစ်သကဲ့သို့ ဆုံတွေ့ရန် အခွင့်အရေးကိုလည်း မျှော်လင့်နေခဲ့သည်။ (အကြောင်းမှာ ဤသည်မှာ သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်က သူ့ကိုခေါ်ဆောင်ပုံဖြစ်ပေသည်။) ပေတရုသည် ကိုယ်တော့်ကို တစ်ခါမျှ မမြင်ဖူးဘဲ ကိုယ်တော့်အကြောင်း ကောလဟာလများကိုသာ ကြားဖူးနေပါသော်လည်း သူ့နှလုံးသားထဲတွင်မူ ယေရှုကို မြတ်နိုးခြင်းနှင့် တမ်းတခြင်းများသည် ကြီးထွားလာနေခဲ့ကာ ယေရှုကို တစ်နေ့တွင် တွေ့ရဖို့ သူတမ်းတနေခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ယေရှုက ပေတရုကို မည်သို့ခေါ်ခဲ့သနည်း။ ကိုယ်တော်ကလည်း ပေတရုဆိုသည့် လူတစ်ယောက်အကြောင်း ကြားဖူးနေခဲ့ပြီး “ဂါလိလဲပင်လယ်ကိုသွားပါ၊ ထိုနေရာ၌ ယောန၏သား ရှိမုန်ဆိုသည့် လူတစ်ယောက်ရှိသည်။” ဆိုပြီး သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်က သူ့ကို လမ်းညွန်ခဲ့၍ မဟုတ်ခဲ့ပေ။ ယေရှုက ယောန၏သား ရှိမုန်ဆိုသူအကြောင်းနှင့် သူသည်လည်း ကောင်းကင်နိုင်ငံတော်အကြောင်း ဟောကြားနေသည့်သူဖြစ်ကာ သူ့ဟောကြားချက်ကို ကြားရသူတိုင်း မျက်ရည်ကျခဲ့ကြရသည်ဆိုသည့် သူ၏တရားတော်ကို ကြားနာဖူးခဲ့သူတို့အကြောင်းကို တစ်စုံတစ်ယောက် ပြောခြင်းကို ကြားဖူးခြင်းဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့ကို ကြားရပြီးနောက် ယေရှုသည် ထိုလူနောက်လိုက်ပြီး ဂါလိလဲရေအိုင်သို့ သွားခဲ့ခြင်းဖြစ်ပြီး ယေရှုခေါ်တော်မူခြင်းကို ပေတရုလက်ခံပြီးသည့်နောက်တွင် သူသည် ယေရှုနောက်ကို လိုက်ခဲ့သည်။

ယေရှု၏ နောက်တော်သို့ လိုက်နေသည့်အချိန်မှာပင် ပေတရုသည် ယေရှုအပေါ် ထင်မြင်ချက်များစွာရှိခဲ့ကာ ယေရှုကို သူ့အမြင်အတိုင်း အမြဲစီရင်နေခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ သူသည် ဝိညာဉ်တော်နှင့်ပတ်သက်ပြီး အတိုင်းအတာတစ်ခုထိ နားလည်မှုရှိသော်လည်း “ကောင်းကင်ဘုံအဖ စေလွှတ်သည့်သူနောက်ကို ကျွန်ုပ်လိုက်ရမည်။ သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော် ရွေးချယ်သည့်သူကို ကျွန်ုပ်ဝန်ခံရမည်။” ဆိုပြီး ပြောခဲ့သကဲ့သို့ ပေတရုသည် အလင်းပြခံရခြင်း မဟုတ်သေးပေ။ သူသည် ယေရှုလုပ်ခဲ့သည့် အရာများနှင့် ပတ်သက်ပြီး နားမလည်ခဲ့သလို သူသည် အလင်းပြခြင်းလည်း မခံရသေးပေ။ အချိန်အနည်းငယ်ကြာ ကိုယ်တော့်နောက်သို့ လိုက်ပြီးသည့်နောက်တွင်မူ သူသည် ယေရှု ဘာတွေလုပ်ခဲ့သနည်း၊ ဘာတွေပြောခဲ့သနည်း ဆိုသည်နှင့် ယေရှုကိုယ်တော်တိုင်၏ အကြောင်းကို စိတ်ဝင်စားမှု မြင့်တက်လာခဲ့သည်။ ယေရှုသည် ချစ်ခြင်းမေတ္တာနှင့် လေးစားမှုတို့ကို ဖြစ်ပေါ်စေကြောင်း သူခံစားလာခဲ့ရသကဲ့သို့ သူသည် ကိုယ်တော်နှင့်ပူးပေါင်းဖို့နှင့် ကိုယ်တော့်အနား၌ နေဖို့အပြင် သူ့ကို အထောက်အပံ့နှင့် အကူအညီပေးသည့် ယေရှု၏စကားတို့ကို နားထောင်ဖို့ သူနှစ်သက်လာခဲ့သည်။ ယေရှုနောက်ကိုလိုက်သည့် အချိန်မှာပင် ပေတရုသည် ယေရှု၏ စကားတော်များ၊ လုပ်ရပ်များ၊ လုပ်ရှားမှုများနှင့် ဖော်ပြပုံများဖြစ်သည့် ယေရှု၏ သက်တော်စဉ်အကြောင်းကို လေ့လာကာ နှလုံးသွင်းမှတ်သားလာခဲ့သည်။ ယေရှုသည် သာမန်လူတို့နှင့် မတူသည့်အကြောင်းကို သူအတွင်းကျကျ နားလည်လာခဲ့သည်။ ကိုယ်တော်၏ လူသားပုံစံသည် သာမန်ထက် အလွန်ထူးခြားနေသော်လည်း ကိုယ်တော်သည် လူသားတို့အတွက် ချစ်ခြင်း၊ နှစ်သက်ခြင်းနှင့် သည်းခံခြင်းတို့နှင့် ပြည့်နှက်နေခဲ့သည်။ ကိုယ်တော် ပြောသမျှနှင့် လုပ်သမျှသည် လူတိုင်းအတွက် အထောက်အကူ ဖြစ်ခဲ့ပြီး ပေတရုသည် သူအရင်က မမြင်ဖူး မတွေ့ဖူးသည့် အရာများကို ယေရှုနား၌ မြင်တွေ့ခဲ့ရသည်။ ယေရှုသည် တော်ဝင်ပုံစံနှင့် သာမန်ထက်ထူးသည့် လူသားဖြစ်ခြင်းတို့ မရှိသော်ငြားလည်း ကိုယ်တော်သည် မိမိနှင့်ပတ်သက်၍ သာမန်ထက်ထူးခြားပြီး ပုံမှန်မဟုတ်သည့်ဟန်ပန် အမှန်တကယ် ရှိနေခဲ့ခြင်းကို ပေတရု တွေ့မြင်ခဲ့ရသည်။ ပေတရုအနေဖြင့် ၎င်းကို ပြည့်ပြည့်စုံစုံ မရှင်းပြနိုင်သော်လည်း သာမန်လူသားများ လုပ်ဆောင်ခြင်းနှင့် အလွန်ပင် ကွဲကွဲပြားပြား လုပ်ဆောင်သည့်အတွက် လူတိုင်းနှင့်မတူဘဲ ကွဲပြားခြားနားနေသည့် ယေရှု၏ လုပ်ဆောင်ချက်များကို ပေတရု မြင်တွေ့ခဲ့ရသည်။ ယေရှုနှင့် တွေ့ဆုံခဲ့သည့်အချိန်မှစ၍ ပေတရုက ယေရှု၏ စရိုက်လက္ခဏာတို့သည် သာမန်လူများနှင့် မတူခြားနားကြောင်းကိုလည်း သတိပြုမိခဲ့သည်။ သူသည် အမြဲတစေ တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်ရှိပြီး အလောတကြီး မည်သည့်အခါမျှ မလုပ်ဆောင်ခဲ့သကဲ့သို့ မည်သည့်အခါမျှ ချဲ့ကားမပြောဘဲ ကိစ္စတစ်ခုခုကိုလည်း အရေးမကြီးလေဟန် မှေးမှိန်ပစ်ခြင်းမျိုး မလုပ်သည့်အပြင် မိမိဘဝကို သာမန်ဆန်ပြီး နှစ်လိုဖွယ်ကောင်းအောင် နေထိုင်ခဲ့သည်။ စကားပြောသည့်အခါတွင်လည်း ယေရှုသည် ရည်မွန်ပြီး ယဉ်ကျေးသိမ်မွေ့သကဲ့သို့ ပွင့်လင်းပြီး ရွှင်လန်းတက်ကြွသော်လည်း သဘောရိုးပြီး၊ မိမိအလုပ်ကို လုပ်သည့်အခါတွင်လည်း သူ့ဂုဏ်သိက္ခာကို မည်သည့်အခါမျှ မကျအောင် လုပ်ခဲ့သည်။ ယေရှုက တစ်ခါတစ်ရံ နှုတ်နည်းသော်လည်း အခြားအချိန်များတွင် ဆက်တိုက် စကားပြောဆိုတတ်ခြင်းကိုလည်း ပေတရုတွေ့ဖူးသည်။ တစ်ခါတစ်ရံ ကိုယ်တော် အလွန်ပျော်ရွှင်သည့် အခါမျိုး၌ ချိုးငှက်တစ်ကောင်ကဲ့သို့ လျင်မြန်သွက်လက် တက်ကြွနေသလို၊ ဝမ်းနည်းသည့်အခါ၌ ရာသီဥတုဒဏ် အဆက်မပြတ်ခံထားရသည့် ငှက်မိခင်ကဲ့သို့မျိုး စကားတစ်ခွန်းမျှ မပြောဘဲ နေသည့်အချိန်များလည်း ရှိခဲ့သည်။ ကိုယ်တော် ဒေါသထွက်သည့်အချိန်မျိုးတွင်မူ ရန်သူများကို ချေမှုန်းဖို့ ဆန္ဒစောနေသည့် ရဲရင့်သည့်စစ်သားပုံပေါက်နေသကဲ့သို့ တစ်ခါတစ်ရံတွင် ဟိန်းဟောက်နေသည့် ခြင်္သေ့တစ်ကောင်လိုမျိုးလည်း ဖြစ်နေတတ်သည်။ တစ်ခါတစ်ရံပြုံးပြီး တစ်ခါတစ်ရံ ကိုယ်တော်သည် ဆုတောင်းပြီး ငိုကြွေးနေတတ်သူဖြစ်သည်။ ယေရှု ဘယ်လိုပင် ဖြစ်နေပါစေ၊ ပေတရုသည် ကိုယ်တော့်အပေါ် လေးစားမှုများနှင့် အဆုံးမဲ့အချစ်များ ထားရှိမှုသည် ကြီးထွားလာနေခဲ့သည်။ ယေရှု၏ ကရုဏာ၊ ခွင့်လွှတ်မှုနှင့် စည်းကမ်းရှိမှုတို့သည် ပေတရုအား ယေရှုအပေါ် အမှန်တကယ် ချစ်လာစေသကဲ့သို့ ကိုယ်တော့်ကို စစ်မှန်စွာ ကြည်ညိုလျက် မျှော်လင့်တောင့်တနေစေသည်။ ယေရှု၏ ရယ်မောသံသည် ပေတရုကို ပျော်ရွှင်ခြင်းများနှင့် ပြည့်နှက်နေစေခဲ့သည်၊ ယေရှု၏ ဝမ်းနည်းမှုများသည် သူ့ကို ပူဆွေးခြင်းသို့ ရောက်စေခဲ့သည်၊ ယေရှု၏ အမျက်ဒေါသသည် သူ့ကို ကြောက်ရွံစေသည်။ ဟုတ်ပါသည်။ ပေတရုသည် ယေရှု၏အနားတွင် နှစ်အနည်းငယ်နေထိုင်ပြီးမှသာ ၎င်းတို့ကို တစ်ဖြည်းဖြည်း သိကျွမ်းလာခဲ့ခြင်းပင်ဖြစ်သည်။

ပေတရုသည် သဘာဝအသိဉာဏ်နှင့် မွေးဖွားလာခဲ့ပြီး အထူးသဖြင့် စဉ်းစားချင့်ချိန်တတ်သူဖြစ်သည်၊ သို့သော်လည်း သူသည် ယေရှုနောက်တော်ကို လိုက်နေစဉ်တွင်ပင် မိုက်မဲသည့် ကိစ္စတော်တော်များများကို လုပ်ခဲ့သည်။ အစပိုင်းတွင် သူသည် ယေရှုနှင့် ပတ်သက်ပြီး ထင်မြင်ချက်အချို့ ရှိနေခဲ့သည်။ ပေတရုက ယေရှုကို မေးသည် “ကိုယ်တော်သည် ပရောဖက်တစ်ယောက်ဖြစ်သည်ဟု လူတို့ကပြောသည်။ သို့ဆိုလျှင် ကိုယ်တော့် အသက် ၈ နှစ်အရွယ်၊ အမှုကိစ္စများကို နားလည်သည့်အရွယ် ရောက်ချိန်၌ ကိုယ်တော်သည် ဘုရားသခင်ဖြစ်ကြောင်းကို သိခဲ့ပါသလော။ ကိုယ်တော်သည် သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်အားဖြင့် ပဋိသန္ဓေဖြစ်တည်သူမှန်း သိခဲ့ပါသလော။” ဟုမေးသောအခါ ယေရှုကပြောသည် “မသိပေ၊ ငါမသိခဲ့ပေ။ ငါသည် သင်၏အမြင်တွင် သာမန်လူတစ်ယောက်နှင့် မတူဘူးလော။ ငါသည် တပါးသူတို့နှင့် အတူတူပင်ဖြစ်သည်။ အဖဘုရားသခင် စေလွှတ်လိုက်သည့်လူသည် သာမန်လူပင်ဖြစ်သည်၊ အလွန်အမင်းထူးခြားသည့်လူ မဟုတ်ပေ။ ငါလုပ်သည့်အလုပ်များက ကောင်းကင်ဘုံအဖဘုရားသခင်ကို ကိုယ်စားပြုသော်လည်း ငါ့ပုံရိပ်၊ ငါ၏လူဖြစ်ခြင်းနှင့် ငါ့ကိုယ်ခန္ဓာသည် ငါ၏ကောင်းကင်ဘုံအဖ ဘုရားသခင်ကို အပြည့်အဝ ကိုယ်စားမပြုနိုင်ပေ၊ ဘုရားသခင်၏ တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းသာလျှင် ဖြစ်သည်။ ငါသည် ဝိညာဉ်တော်မှလာခဲ့သော်ငြား ငါသည် သာမန်လူတစ်ယောက်ပင် ဖြစ်နေသေးပြီး အဖဘုရားသခင်သည် ငါ့ကို ထူးခြားသည့်သူအနေဖြင့် မဟုတ်ဘဲ သာမန်လူအဖြစ်နှင့်သာ စေလွှတ်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။” ၎င်းကို ပေတရုကြားပြီးမှသာလျှင် သူသည် ယေရှုနှင့်ပတ်သက်သည့် နားလည်မှုကို အနည်းအကျဉ်း ရရှိခဲ့သည်။ သူသည် ယေရှု၏ အလုပ်များ၊ သင်ကြားမှုများ၊ လမ်းပြမှုများနှင့် ထိန်းကြောင်းမှုများနှင့်အတူ အချိန်အကြာကြီး နေခဲ့ပြီးမှသာ သူသည်ပိုမိုနက်နဲသည့် နားလည်ခြင်းကို ရရှိခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ယေရှုက သူ၏အသက်တော် ၃၀ ပြည့်နှစ်တွင် ပေတရုကို မိမိ၏ ရောက်ရှိလာတော့မည့် ကားစင်တင်ခြင်းအကြောင်းကို ပြောခဲ့ပြီး ကိုယ်တော်သည် လူသားများကို ကယ်တင်ဖို့ ကားစင်တင်ခံခြင်းအလုပ်ကို လုပ်ရန်လာခြင်းကို ပြောခဲ့သည်။ ကားစင်တင်ခံရပြီး သုံးရက်အကြာတွင် လူသားသည် ပြန်လည်ရှင်ပြန်ထမြောက်မည်၊ ထမြောက်ပြီးနောက် ရက် ၄၀ ကြာ လူသားများရှေ့၌ ထင်ရှားပြမည့်အကြောင်းကိုလည်း ပြောပြခဲ့သည်။ ဤစကားများကို ကြားရသည်တွင် ပေတရု ဝမ်းနည်းပြီး ဤစကားများကို နှလုံးသွင်းခဲ့သည်၊ ထိုအချိန်မှစ၍ သူသည် ယေရှုနှင့် ပို၍ပို၍ပင် နီးကပ်လာခဲ့သည်။ အချိန်အတော်ကြာ တွေ့ကြုံခဲ့ပြီးနောက် ယေရှုလုပ်သမျှအားလုံးသည် ဘုရားသခင်အနေနှင့် လုပ်ခဲ့မှန်း သူသိလာခဲ့ပြီး ယေရှုသည် အလွန်ပင် ချစ်ခင်နှစ်သက်ဖွယ်ကောင်းမှန်း သူပြန်သတိရမိခဲ့သည်။ ဤကဲ့သို့ နားလည်မှုမျိုး သူရရှိလာမှသာလျှင် သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်က သူ့ကို အတွင်းထဲမှ အလင်းပြခဲ့သည်။ ထိုစဉ် ယေရှုက မိမိ၏ နောက်လိုက်တော်များဘက်သို့ လှည့်ပြီးမေးသည် “ယောဟန်၊ သင်သည် ငါ့ကို အဘယ်သူဖြစ်သည် ဆိုသနည်း။” ယောဟန်က “သင်သည် မောရှေဖြစ်သည်။” ဟုပြန်ပြောသည်။ ထို့နောက် လုကာဘက်သို့ လှည့်မေးသည် “သင်ကော လုကာ၊ သင်သည် ငါ့ကို အဘယ်သူဖြစ်သည် ဆိုသနည်း။” လုကာက “သင်သည် ပရောဖက်များထဲတွင် အကြီးမြတ်ဆုံးဖြစ်သည်။” ဟုပြန်ပြောသည်။ ကိုယ်တော်က မိန်းကလေးတစ်ယောက်ကိုလည်း မေးရာ သူမက ပြန်ဖြေသည်မှာ- “သင်သည် ထာဝရစကားများကို ပြောကြားသည့် အကြီးမြတ်ဆုံး ပရောဖက်ပင်ဖြစ်သည်။ သင်၏ ပရောဖက်ပြုခြင်းများလောက် မည်သူမျှ မကြီးမြတ်ခဲ့ဖူးပေ။ သင်၏အသိဉာဏ်ထက် ကြီးကျယ်ကြီးမျိုး မရှိခဲ့ဖူးပေ။ သင်သည်ပရောဖက်တစ်ဦးဖြစ်သည်။” ပြီးနောက် ယေရှုသည် ပေတရုဘက်ကို လှည့်ပြီးမေးသည် “ပေတရု သင်သည် ငါ့ကို အဘယ်သူဖြစ်သည် ဆိုသနည်း။” ပေတရုက “သင်သည် အသက်ရှင်တော်မူသည့် ဘုရားသခင်၏သားတော် ခရစ်တော်ဖြစ်သည်။ သင်သည် ကောင်းကင်ဘုံက လာခဲ့သည်။ သင်သည် ဤကမ္ဘာက မဟုတ်ပေ။ သင်သည် ဘုရားသခင်၏ ဖန်ဆင်းခံအရာများနှင့် မတူပေ။ ကျွန်ုပ်တို့သည် ဤကမ္ဘာမှဖြစ်ပြီး အရှင်သည် ကျွန်ုပ်တို့နှင့်အတူ ရှိနေသော်လည်း သင်သည် ကောင်းကင်ဘုံကလူဖြစ်သည်၊ ဤကမ္ဘာက မဟုတ်သလို ဤလောကကလည်း မဟုတ်ပေ။” ဟုပြန်ပြောသည်။ ဤသည်မှာ သူ့အတွင်းထဲမှ သန့်ရှင်းသော ဝိညာဉ်တော်က အလင်းပေးခဲ့သည့် သူ၏ အတွေ့အကြုံများအရဖြစ်ပြီး ထို့အတွက်ကြောင့် သူသည် ဤကဲ့သို့နားလည်ခြင်းမျိုးကို ရခြင်းဖြစ်သည်။ ဤအလင်းပြမှုနောက်ပိုင်း သူသည် ယေရှုလုပ်သမျှတိုင်းကို ပို၍ပင် လေးစားအားကျခဲ့သည်။ ယေရှုသည် ပိုမို ချစ်ခင်နှစ်သက်ဖွယ်ကောင်းမှန်း ပိုသိလာသကဲ့သို့ ယေရှုနှင့်ဝေးကွာရမည်ကို သူတွန့်ဆုတ်နေခဲ့ရသည်။ ထို့ကြောင့် ယေရှု ကားစင်တင်ခံရပြီး ပြန်လည်ထမြောက်လာသည့်နောက် ပထမအကြိမ် ပေတရုထံ ထင်ရှားပြခဲ့သည့်အချိန်က ပေတရုသည် နှိုင်းမရသည့် ပျော်ရွှင်မှုများနှင့် ငိုကြွေးနေခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ “အရှင်၊ ကိုယ်တော်သည် ထမြောက်ပြီ။” ထို့နောက် သူငိုကြွေးနေခဲ့သည်။ သူသည် အလွန်ကြီးမားသည့် ငါးတစ်ကောင်ကို ဖမ်းပြီး ယေရှုကို ချက်ကျွေးခဲ့သည်။ ယေရှုက ပြုံးပြီး မည်သို့မျှမပြောခဲ့ပေ။ ပေတရုသည် ယေရှုပြန်လည်ထမြောက်မှန်း သိသော်လည်း သူသည် ထိုဆန်းကြယ်မှုကို နားမလည်ခဲ့ပေ။ သူ ယေရှုကို ငါးပေးသည့်အချိန်၌ ယေရှုက မငြင်းခဲ့သကဲ့သို့ ထိုင်စားခြင်းလည်းမပြုဘဲ ပြန်လည်ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့သည်။ ဤသည်မှာ ပေတရုကို အကြီးအကျယ် အံ့သြစေခဲ့ပြီး ပြန်လည်ထမြောက်လာသည့် ယေရှုသည် အရင်ကယေရှုကဲ့သို့ မဟုတ်တော့မှန်း သူနားလည်လာခဲ့ရသည်။ ၎င်းကို သိပြီးနောက် ပေတရု ငိုကြွေးခဲ့သော်ငြားလည်း သခင်ဘုရား လုပ်ဆောင်ရမည့်အလုပ်ကို ပြီးမြောက်သွားမှန်း သိသည့်နောက် နှစ်သိမ့်မှုကို ရခဲ့သည်။ ယေရှု၏အလုပ် ပြီးစီးခဲ့ပြီမှန်း ပေတရုသိခဲ့သည်။ ကိုယ်တော်၏ လူသားနှင့် အတူနေသည့်အချိန်သည် ကုန်လွန်ခဲ့ပြီဖြစ်ပြီး လူသားသည် သူ့လမ်းသူ ဆက်လျှောက်ရတော့မည်ပင်ဖြစ်သည်။ ယေရှု တစ်ခါက သူ့ကိုပြောဖူးသည် “ငါသောက်သုံးခဲ့သည့် ခါးသောခွက်ကို သင်တို့လည်း သောက်သုံးရမည်ဖြစ်သည် (ဤသည်မှာ ရှင်ပြန်ထမြောက်ပြီးသည့်နောက် ပြောခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်) ငါလျှောက်လှမ်းခဲ့သည့်လမ်းကို သင်တို့လည်း လျှောက်လှမ်းရမည်ဖြစ်သလို သင်တို့သည် သင်တို့ဘဝကို ငါ့အတွက် ထားခဲ့ရမည်ဖြစ်သည်။” ဟူ၍ ပြောခဲ့သည်။ ယခုနှင့်မတူခြင်းက ထိုစဉ်က အလုပ်များသည် မျက်နှာချင်းဆိုင် စကားပြောဆိုမှုပုံစံ မဟုတ်ပေ။ ကျေးဇူးတော်ခေတ်၌ သန့်ရှင်းသော ဝိညာဉ်တော်၏အလုပ်သည် အလွန်လျှို့ဝှက်ပြီး ပေတရုသည် ခက်ခဲမှုမျိုးစုံကို ကြုံတွေ့ခဲ့ကာ တစ်ချိန်တစ်ခါမှာတော့ “အဖဘုရား ဤအသက်ကလွဲပြီး ကျွန်ုပ်၌ ဘာမျှမရှိပါ။ ဤအရာသည် ကိုယ်တော့်အတွက် သိပ်မထိုက်တန်သော်ငြားလည်း ကိုယ်တော့်ကို ပေးအပ်ဖို့ ကျွန်ုပ် လိုလားပါသည်။ လူသားများသည် ကိုယ်တော့်ကိုချစ်ဖို့ မထိုက်တန်သည့်အပြင် သူတို့၏ နှလုံးသားနှင့် ချစ်ခြင်းသည်လည်း ထိုက်တန်ခြင်း မရှိပေ။ လူသားများ၏ နှလုံးသားဆန္ဒများကို ကိုယ်တော် သိသည်ဟု ကျွန်ုပ် ယုံကြည်ပါသည်။ လူသားများ၏ ခန္ဓာကိုယ်များသည် ကိုယ်တော့်လက်ခံမှုနှင့် မကိုက်ညီသော်လည်း ကျွန်ုပ်၏နှလုံးကို ကိုယ်တော်လက်ခံဖို့ ဆန္ဒပြုပါသည်။” ဤကဲ့သို့ ဆုတောင်းများကို ဖွင့်ဟပြီးသည့်နောက် သူသည် အားပေးမှုကို လက်ခံရရှိခဲ့သည်။ အထူးသဖြင့် သူဆုတောင်းသည့် အခါတွင်ဖြစ်သည်၊ “ဘုရားသခင်ထံသို့ ကျွန်ုပ်၏ နှလုံးသားအလုံးစုံကို အပ်နှံဖို့ အလိုရှိပါသည်။ ဘုရားသခင်အတွက် ဘာကိုမျှ ကျွန်ုပ်မလုပ်နိုင်သော်လည်း ဘုရားသခင်အလိုတော် ပြည့်စုံအောင် သစ္စာရှိစွာဆောင်ရွက်ဖို့ လိုလားသလို ကျွန်ုပ်ကိုယ်တိုင်ကိုလည်း ကိုယ်တော့်အတွက် နှစ်နှစ်ကာကာ အပ်နှံရန်အလိုရှိပါသည်။ ကိုယ်တော် ကျွန်ုပ်နှလုံးသားကို ကြည့်ရှုမည်ကိုလည်း ယုံကြည်ပါသည်။” သူက “ကျွန်ုပ်ဘဝတွင် ဘာကိုမျှ မတောင်းဆိုပေ၊ သို့သော်လည်း ဘုရားသခင်အတွက် ကျွန်ုပ်တွေးတောသည့် ချစ်ခြင်းနှင့် ကျွန်ုပ်၏ နှလုံးသားဆာငတ်ခြင်းကိုသာ ကိုယ်တော်လက်ခံဖို့ ကျွန်ုပ်တောင်းဆိုပါသည်။ ကျွန်ုပ်က သခင်ယေရှုနှင့် အချိန်တော်တော်ကြာ ရှိခဲ့ပါသော်လည်း သူ့ကို လုံးဝမချစ်ခဲ့ပေ၊ ဤသည်မှာ ကျွန်ုပ်၏ အကြီးမားဆုံးအကြွေးလည်း ဖြစ်ပါသည်။ ကိုယ်တော်နှင့်အတူ နေခဲ့သော်လည်း ကိုယ်တော့်ကို မသိခဲ့သကဲ့သို့ ကိုယ်တော့်နောက်ကွယ်တွင် မသင့်လျော်သည့် အရာအချို့ကိုလည်း ပြောခဲ့ပါသည်။ ၎င်းတို့ကိုတွေးပြီး သခင်ယေရှုထံ ပိုမိုအကြွေးတင်သကဲ့သို့ ခံစားရပါသည်။” ဟုထပ်ပြောသည်။ သူသည် ဤကဲ့သို့ အမြဲတစေ ဆုတောင်းနေခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ သူက “ကျွန်ုပ်သည် ဖုန်မှုန့်ထက် မပိုပေ။ ကျွန်ုပ်၏ သစ္စာရှိသော နှလုံးသားကို ဘုရားသခင်ထံ အပ်နှံရုံကလွဲပြီး ကျွန်ုပ်ဘာမျှ မလုပ်နိုင်ပေ။” ဟု ဆိုလေသည်။

ပေတရု၏ အတွေ့အကြုံများထဲတွင် အထွတ်အထိပ်ကာလတစ်ခု ရှိခဲ့သည်၊ သူ၏ခန္ဓာ လုံးဝမပျက်သုဉ်းခင် ယေရှုက သူ့ကို အထဲမှ အားပေးမှုပေးခဲ့သည်။ ထို့နောက် သူ့ရှေ့၌ တစ်ခါပေါ်လာခဲ့သည်။ ပေတရုသည် အလွန်အမင်း နာကျင်ခံစားနေရပြီး သူ့နှလုံးသား ကွဲကြေပြီဟု ခံစားခဲ့ရသည့်အချိန်တွင် ယေရှုက သူ့ကို “သင်သည် ငါနှင့်အတူ ဤကမ္ဘာတွင် အတူရှိခဲ့သည်၊ ထို့အတူ ငါလည်း သင့်နှင့်အတူ ရှိခဲ့သည်။ ငါတို့အတူတူ ကောင်းကင်ဘုံ၌ အတူမရှိခင် တကယ်တမ်း၌ ဝိညာဉ်လောက၌ အတူတူရှိခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ယခုငါသည် ဝိညာဉ်လောကကို ပြန်သွားရမည်ဖြစ်ပြီး သင်သည် ဤကမ္ဘာတွင် နေခဲ့သည်။ ငါသည် ဤကမ္ဘာကလူ မဟုတ်သကဲ့သို့ သင်လည်း ကမ္ဘာလူမဟုတ်သော်ငြား ဤကမ္ဘာပေါ်တွင် သင်လုပ်စရာရှိသည့် တာဝန်များကိုတော့ သင်လုပ်ရဦးမည်။ သင်သည် ငါ့၏နောက်လိုက် ဖြစ်သည့်အလျောက် သင်တတ်စွမ်းသလောက် သင့်တာဝန်ကို သင်ထမ်းဆောင်ရမည်။” ဟုညွှန်ကြားခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်ထံကို ပြန်သွားရဦးမည်ကို ကြားသိပြီးသည့်နောက် ပေတရုသည် နှစ်သိမ့်ခြင်းကို ခံစားခဲ့ရသည်။ ပေတရုသည် ထိုကဲ့သို့ ပူပင်သောကရောက်ပြီး အိပ်ယာထဲ လဲနေသည့်အချိန်၌ “ငါသည် အတော်ပင်ပျက်ယွင်းနေခဲ့သည်၊ ဘုရားသခင်ကို ကျေနပ်စေဖို့ ငါတတ်နိုင်မည် မဟုတ်ပေ။” ဟု သူပြောခဲ့သည့်စကားနှင့်ပတ်သက်ပြီး နောင်တရနေခဲ့ရသည်။ ယေရှုက သူ့ရှေ့၌ပေါ်လာပြီး သူ့ကို “ပေတရု၊ ငါ့ရှေ့၌ သင်ပြုခဲ့သည့် ကတိကဝတ်များကို မေ့ပျောက်သွားပြီဆိုသည်မှာ ဖြစ်သင့်ပါ၏လော။ ငါပြောခဲ့သည့်စကားများ အားလုံးကို မေ့ပစ်လိုက်ပြီလော။ ငါ့ရှေ့၌ သင်ပြုခဲ့သည့် ကတိကဝတ်များကို မေ့ဖျောက်လိုက်ပြီလော။” ဟုပြောလေသည်။ ပေတရုသည် ယေရှုကိုတွေ့ပြီး အိပ်ယာပေါ်မှ ထလိုက်လျှင် ယေရှုက “ငါပြောခဲ့ဖူးသကဲ့သို့ ငါသည် ဤကမ္ဘာက မဟုတ်ပေ၊ ဤသည်ကို သင်နားလည်ထားရမည်၊ သို့သော်လည်း ငါပြောခဲ့သည့်အရာများကို သင်မေ့သွားပြီလော။ ‘သင်တို့သည် ဤကမ္ဘာက မဟုတ်ပေ၊ ဤလောကကြီးက မဟုတ်ပေ’ ယခု သင်လုပ်ရမည့် အလုပ်များရှိသည်၊ ဤကဲ့သို့ပင် ဝမ်းနည်းကြေကွဲနေ၍ မရပေ၊ ဤကဲ့သို့ခံစားနေ၍ မရပေ။ ဘုရားသခင်နှင့် လူသားသည် ကမ္ဘာတစ်ခုတည်းတွင် ယှဉ်တွဲနေ၍မရသော်လည်း ငါ့ထံတွင် လုပ်စရာရှိသကဲ့သို့ သင်၌လည်း လုပ်စရာရှိသည်၊ သင့်အလုပ်များ ပြီးသည့်တစ်နေ့ ငါတို့တစ်နေရာတွင် ပြန်ဆုံစည်းကြပြီး ငါနှင့်အတူ ထာဝရရှိနေဖို့ သင့်ကိုငါ ဦးဆောင်သွားမည်။” ဟု သူ့ကို နှစ်သိမ့်ပေသည်။ ဤစကားများကို ပေတရုကြားပြီးနောက် စိတ်သက်သာရာရလျက် ပူပင်သောကများ ပြေပျောက်သွားခဲ့သည်။ ဤကဲ့သို့သော နာကျင်မှုများသည် ကြုံတွေ့ခံစားပြီး ကြံ့ကြံ့ခံလျက် ပြန်လည်ခွန်အားယူရမည့် အရာဆိုသည်ကို သူသိနှင့်နေခဲ့သည်။ အဓိကအချိန်တိုင်းတွင် ယေရှုသည် သူ့ထံတွင် ပေါ်ထွက်လာခဲ့ပြီး အထူးဉာဏ်အလင်းနှင့် အားပေးမှုများကို ပေးခဲ့သကဲ့သို့ အလုပ်များစွာကို သူမှတစ်ဆင့် လုပ်ခဲ့သည်။ သို့ဆိုလျှင် ပေတရု နောင်တအရဆုံးက အဘယ်နည်း။ ပေတရုက ယေရှုကို “သင်သည် အသက်ရှင်သည့် ဘုရား၏သားတော်ပဲ။” ဆိုသည်ကိုပြောပြီး မကြာခင် (၎င်းကို ကျမ်းစာထဲ၌ ဤကဲ့သို့ မှတ်တမ်းမတင်ထားသော်လည်း) ယေရှုက ပေတရုကို မေးခွန်းနောက်တစ်ခု ထပ်မေးခဲ့သည်။ ၎င်းက “ပေတရု သင်ငါ့ကို ချစ်ခဲ့ဖူးရဲ့လား။” ဟူ၍ဖြစ်သည်။ ကိုယ်တော် ဘာကိုဆိုလိုသလဲ ဆိုသည်ကို ပေတရု နားလည်ပြီး ယခုလိုပြောခဲ့သည်။ “အရှင်၊ ကောင်းကင်ဘုံအဖကို တစ်ချိန်တုန်းက ကျွန်ုပ်ချစ်ခဲ့ပါသည်၊ သို့သော်လည်း အရှင့်ကိုတော့ ဘယ်တုန်းကမျှ မချစ်ခဲ့ဖူးကြောင်းကို ဝန်ခံပါသည်။” ယေရှုက ပြန်ပြောပုံမှာ “လူတို့သည် ကောင်းကင်ဘုံအဖကို မချစ်လျှင် မြေကြီးပေါ်က သားတော်ကို မည်ကဲ့သို့ ချစ်မည်နည်း၊ တဖန် ဖခမည်းတော် စေလွတ်တော်မူသည့် သားတော်ကို မချစ်လျှင် ကောင်းကင်ဘုံအဖကို မည်ကဲ့သို့ ချစ်နိုင်မည်နည်း။ မြေကြီးပေါ်က သားတော်ကို လူတို့ အမှန်တကယ် ချစ်နိုင်မှသာလျှင် ကောင်းကင်ဘုံက အဖကိုလည်း ချစ်နိုင်မည်ဖြစ်သည်။” ၎င်းကို ပေတရုကြားရသည့်အချိန်၌ သူ့ထံတွင် ပျောက်ဆုံးနေခဲ့သည့်အရာကို ပေတရု သတိရလာခဲ့သည်။ “ကောင်းကင်ဘုံအဖကို တစ်ချိန်တုန်းက ကျွန်ုပ်ချစ်ခဲ့ပါသည်၊ သို့သော်လည်း အရှင့်ကိုတော့ ဘယ်တုန်းကမျှ မချစ်ခဲ့ဖူးပေ။” ဆိုသည့် စကားနှင့်ပတ်သက်ပြီး ကျခဲ့သည့် မျက်ရည်များအတွက် သူအမြဲတစေ နောင်တရနေခဲ့သည်။ ယေရှု ပြန်လည်ရှင်ပြန်ထမြောက်လာပြီး ကောင်းကင်ဘုံသို့ တက်သွားပြီးသည့်နောက် ၎င်းတို့နှင့် ပတ်သက်ပြီး ပို၍ပင် နောင်တရ ဝမ်းနည်းနေခဲ့ရသည်။ အတိတ်က အလုပ်များ၊ လက်ရှိအခြေအနေများကို ပြန်တွေးပြီး ယေရှုထံ၌ မကြာခဏ ဆုတောင်းသည်။ ဘုရားသခင်၏ အလိုတော်ကို မဖြည့်ဆည်းနိုင်ဘဲ ဘုရားသခင်၏ စံနှုန်းများအတိုင်း မတိုင်းတာခဲ့သည့်အတွက် သူသည် အကြွေးတင်သကဲ့သို့ ခံစားရပြီး အမြဲနောင်တရနေခဲ့သည်။ ဤပြဿနာများသည် သူ၏အကြီးဆုံးဝန်ထုပ် ဖြစ်ခဲ့သည်။ သူက “တစ်နေ့ ကျွန်ုပ်ထံတွင် ရှိသမျှနှင့် ကျွန်ုပ်တွင်ဖြစ်သမျှကို ကိုယ်တော့်ဆီကို အပ်နှံပါမည်၊ တန်ဖိုးအကြီးဆုံးဖြစ်မည့်အရာကို ကိုယ်တော့်ကို ကျွန်ုပ်ပေးအပ်ပါမည်။” ဟုဆိုပြီးနောက် “ဘုရားသခင် ကျွန်ုပ်တွင် ယုံကြည်ခြင်းတစ်ခုနှင့် အချစ်တစ်ခုပဲရှိပါသည်။ အကျွန်ုပ်၏ အသက်တာသည် ဘာမျှ တန်ဖိုးမရှိသကဲ့သို့ ခန္ဓာသည်လည်း တန်ဖိုးမရှိပေ။ ကျွန်ုပ်တွင် ယုံကြည်ခြင်းတစ်ခုနှင့် အချစ်တစ်ခုပဲရှိပါသည်။ ကျွန်ုပ်၏စိတ်ထဲ၌ ကိုယ်တော့်ကို ယုံကြည်ခြင်းနှင့် နှလုံးသားထဲ၌ ကိုယ်တော့်ကို ချစ်ခြင်းသာ ရှိပါသည်၊ ကျွန်ုပ်တွင် ဤအရာနှစ်ခုသာ ကိုယ်တော့်ကို ပေးစရာရှိပြီး ကျန်တာ ဘာမျှမရှိပါ။” ဟု ဆက်ပြောသည်။ ပေတရုက ယေရှု၏ စကားတို့ကြောင့် အကြီးအကျယ် နှစ်သိမ့်ခြင်း ခံစားခဲ့ရသည်။ အကြောင်းမှာ ယေရှုကားစင်အတင်မခံရခင်က သူပြောခဲ့ဖူးသည်၊ “ငါသည် ဤကမ္ဘာက မဟုတ်သကဲ့သို့ သင်သည်လည်း ဤကမ္ဘာက မဟုတ်ပေ။” နောက်ပိုင်း ပေတရုနာကျင်မှုကို အကြီးအကျယ်ခံစားရစဉ် ယေရှုက ထပ်ပြောသည် “ပေတရု သင်မေ့သွားပြီလော။ ငါသည် ဤကမ္ဘာက မဟုတ်ပေ၊ ငါသည် အလုပ်ရှိ၍သာ ဤနေရာမှ စောစောထွက်ခွာသွားရခြင်း ဖြစ်သည်။ သင်သည်လည်း ဤကမ္ဘာက မဟုတ်ဘူးဆိုသည်ကို သင်မေ့သွားပြီလော။ ငါသင့်ကိုပြောသည်မှာ နှစ်ကြိမ်ရှိပြီ၊ သင်မမှတ်မိတော့ဘူးလော။” ပေတရုက သူပြောသည့်စကားများကိုကြားပြီး ပြန်ပြောသည် “ကျွန်ုပ်မမေ့သေးပေ။” ယေရှုက ထပ်ပြောသည် “သင်သည် ငါ့အနား၌ အတူရှိစဉ်ကာလနှင့် ကောင်းကင်ဘုံတို့တွင် ငါနှင့်အတူရှိသည့် ပျော်ရွှင်စရာအချိန်များကို ခံစားခဲ့ရပြီးပြီ။ သင် ငါ့ကို သတိရသကဲ့သို့ ငါလည်း သင့်ကို သတိရသည်။ သတ္တဝါများသည် ငါ့အရှေ့၌ ဖော်ပြခံရဖို့ မထိုက်တန်သော်လည်း အပြစ်ကင်းစင်ပြီး နှစ်လိုဖွယ်ကောင်းသည့်သူများကို မည်သို့ မချစ်ဘဲ နေနိုင်မည်နည်း။ ငါ့ကတိကို သင်မေ့သွားပြီလော။ ဤကမ္ဘာအတွက် ငါပေးထားသည့် တာဝန်များကို သင်လက်ခံရမည်၊ ငါယုံကြည်စွာ ပေးအပ်ခဲ့သည့် တာဝန်များကို ပြီးစီးအောင် လုပ်ရမည်။ တစ်နေ့ သင့်ကို ငါ့အနား၌ရှိဖို့ သေချာပေါက် ငါဦးဆောင်သွားမည်။” ၎င်းတို့ကို ကြားရပြီးနောက် ပေတရုသည် ပို၍ပင် နှစ်သိမ့်ခြင်းခံစားရပြီး ပိုမိုကြီးမားသည့် စိတ်ခွန်အားကို ရရှိခဲ့သည်။ ထိုကဲ့သို့ပင် သူ ကားစင်ပေါ်၌ “ဘုရားသခင်၊ အရှင့်ကို လုံလောက်အောင် မချစ်နိုင်ခဲ့ပေ။ အကျွန်ုပ်၏အသက်ကို ပေးအပ်ဖို့ တောင်းဆိုခဲ့လျှင်တောင်မှ ကျွန်ုပ်၏ချစ်ခြင်းသည် မလုံလောက်သေးပေ။ တာဝန်များကို ပြီးဆုံးခြင်းမရှိဘဲ ကျွန်ုပ်ဝိညာဉ်ကို ဘယ်ကိုပင် စေခိုင်းစေခိုင်း၊ ကိုယ်တော့်ကတိတော်များကို ကိုယ်တော်တည်သည်ဖြစ်စေ မတည်သည်ဖြစ်စေ၊ ကိုယ်တော် ဘာကိုပဲ ဆက်လုပ်ဆက်လုပ် အရှင့်ကို ကျွန်ုပ်ယုံကြည်စွာ ချစ်ပါသည်။”ဟု သူပြောနိုင်ခဲ့သည်။ သူကိုင်စွဲထားသည်တို့က သူ၏ ယုံကြည်ခြင်းနှင့် စစ်မှန်သောချစ်ခြင်း ဖြစ်သည်။

တစ်ခုသောညနေခင်းတွင် ပေတရုအပါအဝင် နောက်လိုက်တော်များသည် ငါးဖမ်းလှေတစ်စင်းပေါ်၌ ရှိနေခဲ့ကြသည်။ သူတို့အားလုံးသည် ယေရှုနှင့်အတူတူ ရှိနေခဲ့ကြခြင်းဖြစ်ပြီး ပေတရုသည် ယေရှုကို အလွန်ရိုးအသည့် မေးခွန်းတစ်ခုမေးသည်- “ကိုယ်တော်၊ ကိုယ်တော့်ကို အချိန်အတော်ကြာကတည်းက မေးချင်နေခဲ့သည့် မေးခွန်းတစ်ခုရှိသည်။” ယေရှုက ပြန်ပြောသည်၊ “သို့ဆိုလျှင် ကျေးဇူးပြုပြီး မေးပါ။” ပေတရုက “ကိုယ်တော့်အလုပ်များသည် ပညတ်တော်ခေတ်တွင် အပြီးသတ်ခဲ့ပြီ မဟုတ်ပါလား။” ယေရှုက “ဤကလေး တော်တော်ရိုးအတာပဲ။” ဟု ပြောသကဲ့သို့မျိုး ပြုံးနေခဲ့သည်။ ထို့နောက် အခိုင်အမာ ဆက်ပြောသည်၊ “၎င်းသည် ငါ့အလုပ်မဟုတ်ပေ၊ ၎င်းက ယေဟောဝါနှင့် မောရှေတို့၏ အလုပ်များ ဖြစ်သည်။” ပေတရုကြားပြီး အံသြသွားသည် “အို သို့ဆိုလျှင် ကိုယ်တော်လုပ်ခဲ့ခြင်း မဟုတ်ဘူးပေါ့။” ပေတရုပြောပြီးသည့်နောက် ယေရှုက ထပ်မပြောတော့ပေ။ ပေတရု တွေးကြည့်လိုက်သည်၊ “၎င်းတို့ကို ကိုယ်တော်လုပ်ခဲ့ခြင်း မဟုတ်ပေ၊ သို့ဆိုလျှင် ကိုယ်တော်သည် ပညတ်တော်များကို ဖျက်ဆီးဖို့လာခဲ့သည်ဆိုသည်မှာ အံ့သြစရာမရှိပေ။ ၎င်းကို ကိုယ်တော်လုပ်ခဲ့ခြင်းမှ မဟုတ်သည်ပဲ။” သူ့နှလုံးသား ငြိမ်သက်ရာရခဲ့သည်။ ထို့နောက် ယေရှုက ပေတရု အလွန်ရိုးအမှန်း သိလာခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း ယင်းအချိန်တုန်းက ပေတရုတွင် အတွေးအမြင် သိပ်ရှိခဲ့သည်မဟုတ်သည့်အတွက် ယေရှုက ပေတရုကို ဘာမျှ မပြောခဲ့ပေ၊ သို့မဟုတ် တိုက်ရိုက် မငြင်းခဲ့ပေ။ တစ်ခါတုန်းက ယေရှုက ပေတရုအပါအဝင် လူအများကြီးရှိသည့် တရားဇရပ်တစ်ခုတွင် တရားဟောခဲ့သည်။ သူ၏ တရားတော်ထဲတွင် ယေရှုက “ထာဝရမှ ထာဝရဆီသို့ လာသည့်သူတစ်ယောက်သည် ကျေးဇူးတော်ခေတ်၌ လူသားအားလုံးကို အပြစ်ထဲမှ ရွေးနုတ်ခြင်းကို ပြုလုပ်ဖို့ လာမည်ဖြစ်သည်၊ သို့သော်လည်း သူသည် လူသားများကို အပြစ်မှရွေးနုတ်ဖို့ ဦးဆောင်နေချိန်တွင် မည်သည့် စည်းမျဉ်းစည်းကမ်းကမျှ သူ့ကို တားမြစ်နေမည်မဟုတ်ပေ။ သူသည် ပညတ်တော်မှထွက်ပြီး ကျေးဇူးတော်ခေတ်ထဲသို့ ဝင်ရောက်သွားမည်။ သူသည် လူသားအားလုံးကို ရွေးနုတ်မည်။ ယေဟောဝါထံမှလာသည့် သူ့ကို မည်သူမျှ မသိကြသော်လည်း ပညတ်တော်ခေတ်မှ ကျေးဇူးတော်ခေတ်ကို ချီတက်သွားမည် ဖြစ်သည်။ မောရှေလုပ်ခဲ့ခြင်းများသည် ယေဟောဝါ ခွင့်ပြုခဲ့ခြင်းဖြစ်ပြီး ယေဟောဝါ ပြုလုပ်ခဲ့သည့် အလုပ်တို့ကြောင့် မောရှေသည် ပညတ်တော်ကို မူကြမ်းပြုစုခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။” ၎င်းတို့ကိုပြောပြီး ကိုယ်တော်က ဆက်ပြောသည် “ကျေးဇူးတော်ခေတ်၌ ကျေးဇူးတော်ခေတ်က ပညတ်တော်များကို ဖျက်သိမ်းသည့်သူများသည် ကပ်ဘေးဆိုးနှင့် ရင်ဆိုင်ရမည်။ သူတို့သည် ဘုရားကျောင်းတော်ထဲတွင် ရပ်ပြီး ဘုရားသခင်၏ ဖျက်ဆီးခြင်းကို ခံရမည်ဖြစ်သကဲ့သို့ မီးဘေးသည်လည်း သူတို့ဆီသို့ လာလိမ့်မည်။” ပေတရုက ဤအရာများကို နားထောင်အပြီးတွင် သူသည် တုံ့ပြန်မှုတစ်ခုပြုလုပ်ခဲ့ပြီး သူ၏အတွေ့အကြုံကာလ တောက်လျှောက် ယေရှုက ပေတရုကို နှလုံးသားချင်း ဆက်သွယ်စကားပြောပြီး ထိန်းကျောင်းအားပေးခဲ့ခြင်းကြောင့် ပေတရုသည် ယေရှုအကြောင်းကို ပိုမိုနားလည်လာခဲ့ရသည်။ ထိုနေ့က ယေရှု၏ တရားဟောခြင်းအကြောင်းကို ပေတရုတွေးပြီး ငါးဖမ်းလှေပေါ်တွင် သူမေးခဲ့သည့်မေးခွန်း၊ ယေရှုပေးခဲ့သည့် အဖြေ၊ ကိုယ်တော် ရယ်မောခဲ့ခြင်းများကို ပြန်တွေးပြီး ထိုအချိန်၌ အလုံးစုံကို သူနားလည်သွားခဲ့ရသည်။ ထို့နောက် သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်သည် ပေတရုကို အလင်းပြခဲ့ပြီးမှသာလျှင် ယေရှုသည် အသက်ရှင်တော်မူသည့် ထာဝရဘုရား၏သားတော် ဖြစ်ခြင်းကို နားလည်လာခဲ့သည်။ ပေတရု၏ နားလည်မှုသည် သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်၏ အလင်းပြမှုကြောင့်ဖြစ်သော်လည်း ထိုနားလည်မှု၌ ဖြစ်စဉ်တစ်ခု ရှိခဲ့သည်။ ၎င်းက မေးခွန်းများ မေးမြန်းခြင်းမှဖြစ်သကဲ့သို့၊ ယေရှု၏ တရားတော်များ ကြားနာခြင်း၊ ယေရှု၏ အထူးမိတ်သဟာယကို ခံယူခြင်းနှင့် ကိုယ်တော်၏ အထူးထိန်းကျောင်းခြင်းများမှတစ်ဆင့် ယေရှုသည် အသက်ရှင်တော်မူသည့် ဘုရား၏ သားတော်ဆိုသည်ကို သိလာခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ နေ့ချင်းညချင်း ရရှိခဲ့ခြင်းမဟုတ်ပေ၊ ဤသည်မှာ ဖြစ်စဉ်တစ်ခုဖြစ်ပြီး သူ၏ နောက်ပိုင်း အတွေ့အကြုံများအတွက် အထောက်အကူဖြစ်ခဲ့သည်။ ယေရှုက ဤပြည့်စုံစေခြင်းအလုပ်ကို အခြားသူများအပေါ်၌ မလုပ်ဘဲ ပေတရုမှာပင် အဘယ့်ကြောင့် လုပ်သနည်း။ အကြောင်းမှာ ပေတရုသာလျှင် ယေရှုသည် အသက်ရှင်တော်မူသည့် ဘုရားသခင်၏သားတော် ဖြစ်ခြင်းကို သိရှိနားလည်၍ ဖြစ်သည်။ အခြားသူများသည် မသိခဲ့ကြပေ။ ယေရှုနောက်ကို လိုက်ကြသည့်အချိန်၌ မြောက်မြားစွာသိရှိကြသည့် နောက်လိုက်များ များစွာရှိသော်လည်း သူတို့၏ နားလည်မှုများသည် အပေါ်ယံများ ဖြစ်ကြသည်။ ဤသည်မှာ ပြည့်စုံစေခြင်းစံနမူနာအဖြစ် ပေတရုကို ယေရှုရွေးချယ်ခဲ့ရခြင်း အကြောင်းရင်းပင် ဖြစ်သည်။ ထိုအချိန်က ပေတရုကို ယေရှုပြောခဲ့ခြင်းများသည် ယနေ့ ကိုယ်တော် လူတို့ကို ပြောနေသည့် အကြောင်းလည်းဖြစ်ပြီး ထိုကဲ့သို့ လူတို့၏သိမှုနှင့် ဘဝလမ်းရှိသူများသည် ပေတရု၏ ဘဝဆီကို ရောက်ရှိကြမည်ဖြစ်သည်။ ဤလိုအပ်ချက်၊ လမ်းစဉ်နှင့်အညီ ဘုရားသခင်သည် အယောက်စီတိုင်းကို ပြည့်စုံစေမည်ဖြစ်သည်။ ယနေ့ လူတို့ ဘာကြောင့် စစ်မှန်သည့် ယုံကြည်ခြင်းနှင့် စစ်မှန်သည့်ချစ်ခြင်း ရှိဖို့လိုအပ်သနည်း။ ပေတရုကြုံတွေ့ခဲ့ရသကဲ့သို့ပင် သင်တို့လည်း မလွဲမသွေကြုံရမည်ဖြစ်သည်၊ သူ၏အတွေ့အကြုံများမှ ပေတရုရရှိခဲ့သည့် အသီးအပွင့်များသည်လည်း သင်တို့အားလုံးတွင် ပေါ်ပေါက်လာမည် ဖြစ်သကဲ့သို့၊ ပေတရုခံစားရသည့် နာကျင်မှုများလိုပင် သင်တို့လည်း ခံစားရမည်ဖြစ်သည်။ သင်တို့လျှောက်သည့်လမ်းသည် ပေတရုလျှောက်ခဲ့သည့်လမ်းနှင့် အတူတူပင်ဖြစ်သည်။ သင်တို့ခံစားရသည့် နာကျင်မှုသည် ပေတရုခံစားခဲ့ရသည့် နာကျင်မှုပင်ဖြစ်သည်။ သင်တို့ ဂုဏ်အသရေကို ရရှိပြီး စစ်မှန်သည့်ဘဝတွင် နေထိုင်သည့်အခါ သင်သည် ပေတရု၏ ပုံရိပ်အတိုင်း နေထိုင်ခြင်းပင်ဖြစ်သည်။ လမ်းစဉ်သည် အတူတူပင်ဖြစ်သည်။ ဤသို့ထပ်တူညီမှသာလျှင် လူတစ်ယောက်သည် ပြည့်စုံမည်။ သို့သော်လည်း သင်တို့၏ အစွမ်းအစများသည် ပေတရုနှင့်ယှဉ်လျှင် လိုအပ်နေသေးသည့်အရာများရှိပြီး အချိန်တို့ ပြောင်းလဲလာသကဲ့သို့ ပျက်ဆီးမှုပမာဏများသည်လည်း ပြောင်းလဲလာနေသည်။ ယုဒပြည်ဆိုလျှင်လည်း ရှေးခေတ်ယဉ်ကျေးမှုအရ သာယာဝပြောခဲ့သည့် နိုင်ငံတော်ဖြစ်ခဲ့သကဲ့သို့ သင်တို့လည်း သင်တို့၏ ကိုယ်ရည်ကိုယ်သွေးကို တိုးမြင့်ဖို့ကြိုးစားရမည်။

ပေတရုသည် အလွန်စဉ်းစားချင့်ချိန်တတ်သည့်သူဖြစ်ပြီး သူလုပ်သမျှတိုင်းကို ပါးနပ်ချက်ချာစွာ လုပ်တတ်သူဖြစ်သကဲ့သို့ အလွန်အမင်း ရိုးသားသည့်လူလည်းဖြစ်သည်။ သူသည် အနှောင့်အယှက်များစွာကို ခံခဲ့ရသူလည်းဖြစ်သည်။ သူသည် အသက် ၁၄ နှစ်ခန့်တွင် ကျောင်းတက်ခြင်း၊ တရားဇရပ်သို့လည်း မကြာခဏသွားခြင်းဖြင့် လူမှုအသိုင်းအဝိုင်းနှင့် စတင်ထိတွေ့လာခဲ့သည်။ သူသည် အလွန်တက်တက်ကြွကြွရှိပြီး အစည်းအဝေးပွဲများကို တက်ရောက်ဖို့ အမြဲဆန္ဒရှိခဲ့သည်။ ထိုအချိန်၌ ယေရှုသည် သူ့အလုပ်ကို တိတိကျကျ မစတင်ရသေးပေ၊ ဤသည်မှာလည်း ကျေးဇူးတော်ခေတ်၏ အစပိုင်းအချိန် ဖြစ်သည်။ ပေတရုသည် သူ့အသက် ၁၄ နှစ်အရွယ်တွင် ဘာသာရေးပုဂ္ဂိုလ်များနှင့် စတင်ထိတွေ့လာခဲ့ပြီး သူ့အသက် ၁၈ နှစ်အရွယ်တွင် ဘာသာရေးခေါင်းဆောင်ကြီးများနှင့် ထိတွေ့ခဲ့ရသူ ဖြစ်သော်လည်း နောက်ကွယ်က ဘာသာရေးရှုပ်ထွေးမှုများကို မြင်တွေ့ခဲ့ရအပြီး၌ သူသည် ကျောခိုင်းခဲ့သည်။ ဤလူတို့ မည်မျှ ဉာဏ်နီဉာဏ်နက်များပြီး ကောက်ကျစ်စဉ်းလဲသနည်း၊ ရန်လိုစီရင်သနည်း ဆိုခြင်းများကို မြင်တွေ့ပြီး သူသည် အကြီးအကျယ်ရွံရှာသွားခဲ့သည်။ (ဤသည်မှာ ထိုစဉ်တုန်းက သူ့ကို ပြီးပြည့်စုံစေဖို့ သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော် အလုပ်လုပ်ပုံဖြစ်သည်။ ကိုယ်တော်သည် ပေတရုကို သီးသန့် နေရာရွှေ့ပြီး သူ့အပေါ် အထူး အလုပ်လုပ်ခဲ့သည်) သို့ကြောင့်ပင် သူသည် အသက် ၁၈ နှစ်အရွယ်တွင် တရားဇရပ်မှ ဆုတ်ခွာခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ သူ့မိဘများသည် သူ့ကိုနှိပ်စက်ပြီး သူ့ကို ယုံကြည်ခွင့် မပေးခဲ့ပေ။ (သူတို့သည် နတ်ဆိုးအပိုင်ဖြစ်ပြီး ယုံကြည်ခြင်း မရှိသည့်သူများလည်းဖြစ်သည်)။ နောက်ဆုံး၌ ပေတရုသည် အိမ်မှ ထွက်ခွာလာခဲ့ပြီး သဘောအတိုင်း ငါးဖမ်းလိုက် တရားဟောလိုက်နှင့် နှစ်နှစ်တာမျှ ခရီးသွားနေခဲ့သည်။ ထိုအချိန်၌ သူ့ထံတွင် နောက်လိုက်လူ အတန်အသင့်လည်း ရှိသည်။ ယခုလောက်ဆိုလျှင် သင်တို့အနေနှင့် ပေတရု လိုက်လျှောက်ခဲ့ရသည့်လမ်းစဉ်ကို အထင်းသား မြင်တွေ့သင့်ပါပြီ။ ၎င်းကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မြင်ပြီးနောက် ယနေ့ ပြီးစီးခဲ့သည့်အလုပ်များကို ဆုံးဖြတ်သတ်မှတ်ပြီးဖြစ်မည်ဟု ထင်ပါသည်၊ တဖန် စောဒကတက်ခြင်း သို့မဟုတ် မတုန်မလှုပ်နေခြင်း သို့မဟုတ် တစ်ခုခုကို တောင့်တခြင်းတို့ကို သင်တို့ လုပ်မည်မဟုတ်ပါ။ ထိုအချိန်က ပေတရု၏ ခံစားချက်ကို သင်တို့လည်း ခံစားရသင့်ပါသည်၊ ဝမ်းနည်းပူဆွေးမှုကို ခံစားရပြီး သူသည် အနာဂတ်တစ်ခု၊ သို့မဟုတ် ကောင်းကြီးတစ်ခုခုအတွက် မတောင်းဆိုတော့ပေ။ သူသည် အကျိုးအမြတ်၊ ပျော်ရွှင်မှု၊ ကျော်ကြားမှု၊ သို့မဟုတ် လောက၏စည်းစိမ်ကို ရှာဖွေနေခြင်းမဟုတ်ဘဲ အဓိပ္ပါယ်အရှိဆုံး ဘဝတစ်ခုသာ ရှင်သန်ဖို့ ရှာဖွေနေခဲ့ခြင်းဖြစ်ပြီး ဤသည်မှာလည်း ဘုရားသခင်၏ ချစ်ခြင်းမေတ္တာကို ပြန်လည်ပေးဆပ်ဖို့နှင့် သူ၌ရှိသမျှ၏ အကြီးမားဆုံး၊ အဖိုးတန်ဆုံးကို ဘုရားသခင်ထံ အပ်နှံဖို့သာဖြစ်သည်။ ထိုကဲ့သို့လုပ်မှ မိမိနှလုံးသားထဲ၌ ကျေနပ်အားရမည်ဖြစ်သည်။ “သခင်ယေရှု ခရစ်တော်၊ ကိုယ်တော့်ကို တစ်ခါက ကျွန်ုပ်ချစ်ခဲ့ပါသည်၊ သို့သော်လည်း ကိုယ်တော့်ကို အမှန်တကယ်ချစ်ခဲ့ခြင်း မဟုတ်ပေ။ ကိုယ်တော့်ကို ကျွန်ုပ် ယုံကြည်ပါသည်ဟု ဆိုသော်ငြား ကျွန်ုပ် ကိုယ်တော့်ကို ဘယ်တုန်းကမျှ စစ်မှန်သည့်နှလုံးသားနှင့် မချစ်ခဲ့ဖူးပေ။ ကိုယ်တော့်ကို ကျွန်ုပ်ငံ့လင့်ခဲ့သည်၊ မြတ်နိုးခဲ့သည်၊ တမ်းတခဲ့သည်၊ သို့သော်လည်း ကိုယ်တော့်ကို ဘယ်တုန်းကမျှ မချစ်ခဲ့ဖူးပါ၊ သို့မဟုတ် ကိုယ်တော့်ကို ယုံကြည်ခြင်း မရှိခဲ့ပါ။” ဆိုသည့်စကားများနှင့် ပေတရုသည် မကြာခဏ ယေရှုထံ ဆုတောင်းခဲ့ဖူးသည်။ သူသည် အမြဲတစေ သူ၏ကတိတို့ကို လုပ်ဆောင်ဖို့ ဆုတောင်းခဲ့ခြင်းဖြစ်ပြီး သူသည် ယေရှု၏ စကားတော်များနှင့် စဉ်ဆက်မပြတ် အားပေးခံရခြင်းဖြစ်သကဲ့သို့ ၎င်းတို့ကိုလည်း တွန်းအားအဖြစ် ပြောင်းလဲခဲ့သည်။ အတွေ့အကြုံအတော်များများ ကြုံတွေ့ရပြီးနောက်ပိုင်း ယေရှုက သူ့ကို စမ်းသပ်ခဲ့သည်၊ ကိုယ်တော့်ကို ပိုမိုတောင့်တဖို့ လှုံ့ဆော်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ “အရှင် ယေရှုခရစ်တော်၊ ကျွန်ုပ် ကိုယ်တော့်ကို ဘယ်လောက် လွမ်းခဲ့ရသနည်း၊ ဘယ်လောက် မျှော်လင့်ခဲ့ရသနည်း။ သို့သော်လည်း ကျွန်ုပ်၌ လိုအပ်ချက်များစွာရှိပြီး ကိုယ်တော်၏ ချစ်ခြင်းအတွက် ထိုက်တန်အောင် မလုပ်ဆောင်နိုင်ခဲ့ပေ။ ကျွန်ုပ်ကို မကြာခင် ခေါ်ဆောင်ဖို့ ကိုယ်တော့်ကို တောင်းဆိုပါသည်။ ကျွန်ုပ်ကို ဘယ်အချိန် လိုအပ်မည်နည်း။ ကျွန်ုပ်ကို ကိုယ်တော် ဘယ်အချိန် ခေါ်ဆောင်မည်နည်း။ ကျွန်ုပ်သည် ကိုယ်တော့်မျက်နှာကို မည်သည့်အချိန်၌ နောက်ထပ်တစ်ခါ ဖူးတွေ့ရမည်နည်း။ ဆက်လက် ပျက်ယွင်းလာနေမည့် ဤခန္ဓာနှင့်ထပ်ပြီး ကျွန်ုပ် မရှင်သန်ချင်တော့ပေ၊ နောက်ထပ် မပုန်ကန်ချင်တော့ပေ။ ကျွန်ုပ်တတ်နိုင်သမျှ အမြန်ဆုံး ကျွန်ုပ်ထံတွင် ရှိသမျှအားလုံးကို ကိုယ်တော့်လက်သို့ အပ်ဖို့ အဆင်သင့်ရှိပါသည်၊ ကိုယ်တော့်ကို ဝမ်းနည်းစေအောင် ကျွန်ုပ် ထပ်မလုပ်ချင်တော့ပေ။” ဟု ပေတရုက ပြောသည်။ ဤသည်မှာ သူ့ဆုတောင်းပုံဖြစ်သော်လည်း ယေရှုက သူ့ကို ပြည့်စုံစေမည့်အကြောင်း ထိုအချိန်က သူမသိခဲ့ပေ။ သူ၏ စမ်းသပ်ကာလအတွင်း၊ ပူပင်သောကရောက်နေရသည့် ကာလအတောအတွင်းတွင် ယေရှုသည် သူ့ရှေ့၌ ထပ်ပေါ်လာပြီး “ပေတရု၊ သင့်ကို ငါ သစ်သီးတစ်လုံးလိုမျိုး ပြည်စုံစေချင်သည်၊ ငါနှစ်သက်မည့်သင့်အတွက် ငါ့၏ပြည့်စုံခြင်းများကို ပုံပေါ်လာစေချင်သည်။ သင်သည် ငါ့သက်သေကို အမှန်တကယ်ခံနိုင်မည်လော။ ငါလုပ်ခိုင်းသည့်အရာများ သင်လုပ်ပြီးပြီလော။ ငါပြောသည့်စကားများနှင့် သင်ရှင်သန်ပြီးပြီလော။ သင်ငါ့ကိုချစ်ခဲ့ဖူးသည်၊ သို့သော်လည်း သင်ငါ့ကို ချစ်ခဲ့သော်လည်း ငါ့အတွက် သင်အသက်ရှင်နေထိုင်ခဲ့ပြီလော။ ငါ့အတွက် သင်ဘာလုပ်ပေးခဲ့ပြီးပြီနည်း။ သင်သည် ငါ့မေတ္တာနှင့် မထိုက်တန်ဘူးဟု ဝန်ခံသည်၊ သို့သော်လည်း သင် ငါ့အတွက် ဘာလုပ်ပေးခဲ့ပြီးပြီနည်း။” ဟုဆိုသည်။ ပေတရုသည် ယေရှုအတွက် သူဘာမျှ မလုပ်ပေးရသေးမှန်း သိရှိခဲ့သည့်နောက် သူ့အသက်ကို ဘုရားသခင်ကိုပေးဖို့ ကတိကဝတ် ပြုခဲ့ခြင်းကို သူပြန်သတိရသွားသည်။ ထို့နောက် သူနောက်ထပ် စောဒကမတက်တော့ဘဲ နောက်ပိုင်း သူ့ဆုတောင်းချက်များသည် ပိုမိုကြီးမားလာခဲ့သည်။ “အရှင်ယေရှုခရစ်တော် ကျွန်ုပ် ကိုယ်တော့်ကို တစ်ခါက ထားရစ်ခဲ့ဖူးသကဲ့သို့ ကိုယ်တော်လည်း ကျွန်တော့်ကို တစ်ခါထားရစ်ခဲ့ဖူးသည်။ ကျွန်ုပ်တို့ ခွဲခွာပြီး နေခဲ့ဖူးသကဲ့သို့၊ အတူတကွလည်း နေခဲ့ဖူးသည်။ သို့သော်လည်း ကိုယ်တော်သည် ကျွန်ုပ်ကို အရာအားလုံးထက် ပိုချစ်ခဲ့သည်။ ကျွန်ုပ်သည် ကိုယ်တော့်ကို အမြဲတမ်းလိုလို ပုန်ကန်ခဲ့သကဲ့သို့ ကိုယ်တော့်ကို ထပ်ခါထပ်ခါ စိတ်ပျက်စေခဲ့ဖူးသည်။ ဤအရာများကို ကျွန်ုပ် ဘယ်လိုမေ့လို့ရမည်နည်း။ ကိုယ်တော် ကျွန်ုပ်အထဲတွင် လုပ်ခဲ့သည့်အလုပ်များနှင့် ကျွန်တော့်အပေါ် ယုံကြည်ခဲ့ခြင်းများကို စိတ်ထဲ၌ အမြဲတမ်းရှိပါသည်။ မည်သည့်အခါမျှ မမေ့ပေ။ ကိုယ်တော် ကျွန်ုပ်အထဲတွင် လုပ်ခဲ့သည့်အလုပ်များအားဖြင့် ကျွန်ုပ် အကောင်းဆုံး ကြိုးစားခဲ့ပါသည်။ ကျွန်ုပ် မည်သည်ကို လုပ်နိုင်သည်ဆိုခြင်းကို ကိုယ်တော်သိပြီး မည်သည့်အဆင့်ကို ကျွန်ုပ်ဆောင်ရွက်နိုင်သည်ဆိုခြင်းကို ကိုယ်တော့်အဖ သိပါသည်။ ကိုယ့်တော့်အလိုသည် ကျွန်ုပ်၏တာဝန် ဖြစ်ပြီး ကျွန်ုပ်၌ရှိသမျှအားလုံးကို ကိုယ်တော့်ထံ အပ်နှံပါမည်။ ကိုယ်တော့်အတွက် ကျွန်ုပ်ဘာလုပ်နိုင်သည်ဆိုခြင်းကို ကိုယ်တော်သာ သိပါသည်။ စာတန်က ကျွန်ုပ်ကို များစွာအရူးလုပ်ခဲ့ပြီး ကိုယ်တော့်ကို ကျွန်ုပ် ပုန်ကန်ခဲ့သော်လည်း၊ ဤလုပ်ရပ်မှားများကို အခြေခံပြီး ကျွန်ုပ်ကို ဆက်ဆံမည် မဟုတ်ဘဲ ၎င်းတို့အတွက် ကိုယ်တော် ကျွန်ုပ်ကို အမှတ်မထားဘူး ဆိုခြင်းကို ကျွန်ုပ်ယုံကြည်ပါသည်။ ကျွန်ုပ်၏ ဘဝတစ်ခုလုံးကို ကိုယ်တော့်ထံသို့ အပ်နှံလိုပါသည်။ ကျွန်ုပ် ဘာကိုမျှ မတောင်းဆိုပေ၊ အခြားမျှော်လင့်ချက်များ၊ အစီအစဉ်များလည်း မရှိပေ။ ကိုယ်တော့်ရည်ရွက်ချက်အတိုင်း လုပ်ဆောင်ဖို့နှင့် ကိုယ်တော့်အလိုကို လုပ်ဆောင်ဖို့သာ ကျွန်ုပ်ဆန္ဒရှိပါသည်။ ကိုယ်တော်၏ ခါးသောခွက်ကို ကျွန်ုပ်သောက်ပါမည်။ ကျွန်ုပ် ကိုယ်တော့်အမိန့်ကို နာခံပါမည်။”

သင်တို့သည် သင်တို့လျှောက်လှမ်းမည့်လမ်းအတွက် ရှင်းလင်းနေရမည်ဖြစ်သည်၊ ဘုရားသခင်က မည်သည်ကို ပြည့်စုံစေမည်နည်း ဆိုခြင်းနှင့် သင့်အပေါ် မည်သည်တို့ကို ယုံယုံကြည်ကြည်ပေးအပ်ထားသနည်း ဆိုခြင်းများနှင့်ပတ်သက်ပြီး သင်တို့၏ အနာဂတ်လမ်းကိုလည်း ရှင်းလင်းစွာ သိထားရမည်ဖြစ်သည်။ တစ်နေ့တော့ သင်တို့သည် စမ်းသပ်စုံစမ်းခံရလိမ့်မည်၊ ထိုစဉ်အခါကျမှပင် ပေတရု၏ အတွေ့အကြုံမှတဆင့် သင်တို့ အားယူနိုင်မည်ဖြစ်ပြီး သင်တို့သည် ပေတရုလျှောက်လှမ်းခဲ့သည့်လမ်းကို အမှန်တကယ် လျှောက်လှမ်းနေကြောင်းကို ဖော်ပြလိမ့်မည်။ ပေတရု၏ စစ်မှန်သော ယုံကြည်မှု၊ ချစ်ခြင်းမေတ္တာနှင့် ဘုရားသခင်ထံ သစ္စာစောင့်သိမှုတို့ကြောင့် သူသည် ဘုရားသခင်၏ အမိန့်ပေးအုပ်ချုပ်မှုကို ရရှိခဲ့သည်။ သူ၏ရိုးသားမှုနှင့် သူ့နှလုံးသားထဲမှ ဘုရားသခင်က မျှော်လင့်မှုကြောင့်သာလျှင် ဘုရားသခင်က သူ့ကို ပြည့်စုံစေခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ပေတရုကဲ့သို့ သင်တို့လည်း မှန်ကန်သည့်ချစ်ခြင်းနှင့် ယုံကြည်ခြင်း ရှိမည်ဆိုလျှင် ယေရှုက သင်တို့ကို ပြည့်စုံစေမည်ဆိုသည်မှာ သေချာပါသည်။