အမှန်ဆိုရလျှင် ဘုရားသခင်၏ နှုတ်တော်မှလာသည့် နှုတ်ကပတ်တော်များ အားလုံးသည် လူသားတို့ မသိသည့်အရာများ ဖြစ်ကြသည်၊ ထိုအရာအားလုံးတို့သည် လူတို့မကြားဖူးသော ဘာသာစကားဖြစ်၏၊ ထို့ကြောင့် ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များ ကိုယ်တိုင်သည်ပင်လျှင် ဆန်းကြယ်မှုတစ်ခုဖြစ်ပေ၏ဟု ဆိုနိုင်ပေသည်။ လူအများစုတို့သည် အမြင်သဘောထားပိုင်းအရ လူတို့မစွမ်းဆောင် မရရှိနိုင်သော အရာများသာ၊ ယခုတွင် လူတို့ကို ဘုရားသခင်က သိခွင့်ပေးသော ကောင်းကင်ဘုံ၏ အရေးကိစ္စများ၊ သို့မဟုတ် ဝိညာဉ်ရေးရာ လောကကြီးတွင် ဘုရားသခင်က အဘယ်အရာလုပ်ဆောင်သည် ဆိုခြင်းအကြောင်း၏ သမ္မာတရားတို့သည် ဆန်းကြယ်မှုများ ဖြစ်ကြသည်ဟု လွဲမှားစွာ ယုံကြည်ကြသည်။ လူတို့သည် ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များ အားလုံးကို တန်းတူညီမျှစွာ မှတ်ယူခြင်း မရှိသကဲ့သို့ ထိုနှုတ်ကပတ်တော်များကို တန်ဖိုးထားခြင်းလည်း မရှိဘဲ “ဆန်းကြယ်မှုများ” ဟု ၎င်းတို့ယုံကြည်သည့် အရာများကို အာရုံထားနေကြကြောင်း ဤအရာက ပြသနေသည်။ ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များမှာ အဘယ်အရာများဖြစ်သည်၊ သို့မဟုတ် ဆန်းကြယ်မှုများမှာ အဘယ်အရာများဖြစ်သည်ဆိုခြင်းကို လူတို့သိရှိခြင်း မရှိကြဟု ဤအရာက သက်သေပြနေ၏၊ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များကို မိမိတို့၏ အယူအဆများ အတွင်းမှသာ ဖတ်ရှုကြသည်။ လက်တွေ့အရှိတရားမှာ ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များကို ဧကန်အမှန် ချစ်မြတ်နိုးသူ တစ်ဦးတစ်လေမျှ မရှိခြင်းပင် ဖြစ်သည်၊ “လူတို့သည် ငါ့ကို လိမ်လည်လှည့်ဖြားရာ၌ ထူးချွန်သူများ ဖြစ်ကြသည်” ကိုပြောရခြင်း၏ အရင်းအမြစ်မှာ ဤနေရာ၌ပင် ရှိသည်။ လူတို့သည် ကောင်းမှုကုသိုလ် ကင်းမဲ့သည်၊ သို့မဟုတ် ၎င်းတို့သည် အကြွင်းမဲ့ ကမောက်ကမ ဖြစ်နေသည်ဟု ဘုရားသခင်က ပြောဆိုခြင်း မဟုတ်သည်မှာ သေချာပါသည်။ ယင်းမှာ လူသားမျိုးနွယ်၏ အခြေအနေအမှန်ပင် ဖြစ်သည်။ လူတို့ကိုယ်တိုင်ပင် မိမိတို့၏ နှလုံးသားများထဲ၌ ဘုရားသခင်သည် အကယ်စင်စစ် မည်မျှနေရာယူသည်နှင့် ပတ်သက်၍ သိပ်ရှင်းလင်းခြင်း မရှိကြ၊ ဘုရားသခင်ကိုယ်တော်တိုင်သာလျှင် သိပေသည်။ ထို့ကြောင့် ယခုလောလောဆယ်တွင် လူတို့သည် နို့စို့သူငယ်များကဲ့သို့ ဖြစ်ကြသည်၊ ၎င်းတို့သည် အဘယ်ကြောင့် နို့ရည်ကို သောက်သုံးရသနည်းနှင့် အဘယ်အတွက်ကြောင့် အသက်ဆက်နေရသနည်းဆိုခြင်းနှင့် ပတ်သက်၍ လုံးလုံးလျားလျား မသိဘဲလျက်နှင့် ရှိသည်။ ၎င်းတို့၏ မိခင်သာ ၎င်းတို့၏ လိုအပ်ချက်များကို နားလည်သည်၊ ၎င်းတို့၏ မိခင်သည် ၎င်းတို့ကို အစာငတ်ပြီး သေဆုံးစေမည်မဟုတ်၊ သေစေသည်တိုင်အောင် လွန်ကျူးစွာ စားသုံးစေမည်လည်း မဟုတ်ချေ။ ဘုရားသခင်သည် လူတို့၏ လိုအပ်ချက်များကို အကောင်းဆုံး သိသည်၊ ထို့ကြောင့် တစ်ခါတစ်ရံ သူ၏ချစ်ခြင်းမေတ္တာသည် သူ၏နှုတ်ကပတ်တော်များထဲတွင် သရုပ်ထင်သည်၊ တစ်ခါတစ်ရံ သူ၏တရားစီရင်ခြင်းသည် ထိုနှုတ်ကပတ်တော်များထဲ၌ ထုတ်ဖော်ခြင်းခံရသည်၊ တစ်ခါတစ်ရံတွင် သူ၏နှုတ်ကပတ်တော်များသည် လူတို့၏ အတွင်းကျဆုံးသော နှလုံးသားများကို ထိခိုက်စေပြီး ရံဖန်ရံခါတွင် သူ၏နှုတ်ကပတ်တော်များသည် အလွန်စိတ်ရင်းမှန်၍ အလွန်စိတ်ထက်သန်လေသည်။ ထိုအရာသည် လူတို့ကို ဘုရားသခင်၏ သနားကရုဏာနှင့် နားလည်ရန်လွယ်ကူခြင်းတို့ကို ခံစားစေသည်၊ သူသည် စိတ်ကူးထားသော ထိတွေ့၍မရသည့် “ခံ့ညားထည်ဝါသော ပုဂ္ဂိုလ်” မဟုတ်သကဲ့သို့ သူသည် မျက်နှာတော်ကို တိုက်ရိုက်ဖူးမြော်၍မရသော လူတို့၏စိတ်များအထဲရှိ “ကောင်းကင်၏သားတော်” မဟုတ်သည်ကို ခံစားစေပြီး သူသည် လူတို့ စိတ်ကူးသည့် အပြစ်မဲ့သောသူများကို သတ်ဖြတ်သော “ပါးကွက်သား” အထူးသဖြင့် မဟုတ်သည်ကို ခံစားစေသည်။ ဘုရားသခင်၏ စိတ်သဘောထားတစ်ရပ်လုံးသည် သူ၏အလုပ်တွင် ထုတ်ဖော်ခြင်းခံရသည်၊ ယနေ့ကာလ လူ့ဇာတိရှိ ဘုရားသခင်၏ စိတ်သဘောထားသည် သူ၏အလုပ်မှတစ်ဆင့် သရုပ်ထင်လျက်ရှိဆဲ ဖြစ်သည်၊ ထို့ကြောင့် ဘုရားသခင်ဆောင်ရွက်သည့် အမှုသည် နှုတ်ကပတ်တော်များ၏ အမှုဖြစ်သည်၊ ထိုအမှုသည် သူလုပ်ဆောင်သောအရာ၊ သို့မဟုတ် အပြင်ပန်းတွင် သူသည် မည်ကဲ့သို့သဏ္ဌာန်ပေါ်ပုံ မဟုတ်ပေ။ အဆုံးတွင် လူအားလုံးသည် ဘုရားသခင် နှုတ်ကပတ်တော်မှ တည်ဆောက်ခြင်းကို ရရှိကြလိမ့်မည်ဖြစ်ပြီး ထိုနှုတ်ကပတ်တော်များအားဖြင့် စုံလင်အောင် ပြုခြင်းခံရမည်ဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့၏ အတွေ့အကြုံများ၌ ဘုရားသခင် နှုတ်ကပတ်တော်များ၏ လမ်းညွှန်မှုကြောင့် ၎င်းတို့သည် လက်တွေ့ကျင့်ဆောင်ခြင်းအတွက် လမ်းကြောင်းတစ်ခုကို ရရှိလိမ့်မည်ဖြစ်ပြီး ဘုရားသခင်၏ နှုတ်တော်မှလာသော နှုတ်ကပတ်တော်များမှတစ်ဆင့် လူတို့သည် သူ၏စိတ်သဘောထားတစ်ရပ်လုံးကို သိလာကြလိမ့်မည်။ နှုတ်ကပတ်တော်များကြောင့် ဘုရားသခင်၏ အလုပ်ခပ်သိမ်းသည် ပြည့်စုံလိမ့်မည်ဖြစ်ပြီး လူတို့သည် အသက်ရှင်လာကြကာ ရန်သူများ အားလုံးတို့သည် အနိုင်ယူခြင်းကို ခံရကြလိမ့်မည်။ ဤသည်မှာ ပဓာနအလုပ်ဖြစ်ပြီး မည်သူမျှ လျစ်လျူရှု၍ မရပေ။ ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များကို ကြည့်လျှင် သာ၍ကောင်းမည်- “ငါ၏အသံသည် မိုးချုန်းသံကဲ့သို့ ကမ္ဘာမြေတစ်ခွင်လုံးနှင့် အရပ်လေးမျက်နှာလုံးကို ထွန်းလင်းစေလျက် မြည်ဟီးသည်၊ မိုးချုန်းသံနှင့် လျှပ်ပြက်ခြင်းအလယ်တွင် လူသားမျိုးနွယ်သည် ထိုးနှက်ခြင်းခံရ၏။ မိုးချုန်းသံနှင့် လျှပ်ပြက်ခြင်းအလယ်တွင် မည်သည့်လူသားကမျှ ခိုင်ခံ့စွာ ရပ်တည်နိုင်ခြင်း မရှိခဲ့၊ လူသားအများစုသည် ငါ့အလင်း၏ ကြွလာခြင်း၌ ၎င်းတို့၏ အသိစိတ်များ လွတ်သွားသည်အထိ ကြောက်လန့်တကြားဖြစ်ကြပြီး အဘယ်အရာလုပ်ဆောင်ရမည်ကို မသိကြ။” ဘုရားသခင်သည် သူ၏နှုတ်ကိုဖွင့်လေသောအခါ နှုတ်ကပတ်တော်များသည် ထွက်လာ၏။ သူသည် အရာခပ်သိမ်းကို နှုတ်ကပတ်တော်များမှတစ်ဆင့် အထမြောက်စေပြီး၊ အရာအားလုံးသည် သူ၏နှုတ်ကပတ်တော်များအားဖြင့် ပုံသဏ္ဌာန်ပြောင်းလဲခြင်းသို့ရောက်ကြကာ သူ၏နှုတ်ကပတ်တော်များမှတစ်ဆင့် လူအားလုံးသည် အသစ်ပြုပြင်ခြင်းခံရ၏။ “မိုးချုန်းသံနှင့် လျှပ်ပြက်ခြင်း” သည် အဘယ်အရာကို ရည်ညွှန်းသနည်း။ ပြီးလျှင် “အလင်း” သည် အဘယ်အရာကို ရည်ညွှန်းသနည်း။ ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များမှ လွတ်မြောက်နိုင်သောအရာ တစ်ခုတစ်လေမျှပင် မရှိချေ။ လူတို့၏စိတ်များကို ဖော်ထုတ်ရန်အလို့ငှာနှင့် ၎င်းတို့၏အကျည်းတန်မှုကို သရုပ်ဖော်ပြစိမ့်သောငှာ သူသည် မိမိ၏နှုတ်ကပတ်တော်များကို အသုံးပြုသည်။ သူသည် လူတို့၏သဘာဝအဟောင်းကို ကိုင်တွယ်ရန်နှင့် သူ၏လူအားလုံးကို စုံလင်စေရန် နှုတ်ကပတ်တော်များကို အသုံးပြု၏။ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင် နှုတ်ကပတ်တော်များ၏ အရေးပါမှုပင် မဟုတ်လော။ စကြဝဠာတစ်ခွင်လုံးတွင် ဘုရားသခင့်နှုတ်ကပတ်တော်များ၏ ထောက်မခြင်းနှင့် ခိုင်ခံ့စေခြင်း မရှိပါက လူသားမျိုးနွယ်အားလုံးသည် မတည်ရှိတော့သည့် အတိုင်းအတာထိ ဖျက်ဆီးခြင်းခံရလိမ့်မည် ဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်လုပ်ဆောင်သောအရာများ၏ နိယာမဖြစ်ပြီး သူ၏အနှစ်ခြောက်ထောင် စီမံခန့်ခွဲမှု အစီအစဉ်အတွက် လုပ်ကိုင်ပုံနည်းလမ်းဖြစ်သည်။ သူ့နှုတ်ကပတ်တော်များ၏ အရေးပါမှုကို ထိုအရာမှတစ်ဆင့် ရှင်းလင်စွာ တွေ့မြင်နိုင်သည်။ ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များသည် လူသားမျိုးနွယ်၏ စိတ်ဝိညာဉ်များ၏ နက်ရှိုင်းရာများအတွင်းသို့ တိုက်ရိုက်ထိုးဖောက်သည်။ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များကို မြင်သည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် အံ့သြမှင်တက်ကြ၍ ကြောက်ဒူးတုန်ကာ အလောတကြီးပင် ထွက်ပြေးကြသည်။ ၎င်းတို့သည် သူ့နှုတ်ကပတ်တော်များ၏ လက်တွေ့အရှိတရားမှ လွတ်မြောက်လိုကြသည်။ ယင်းကြောင့်ပင် ဤ “ဒုက္ခသည်များ” ကို နေရာအနှံ့ တွေ့နေရခြင်းဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များ မြွက်ဆိုပြီးသည်နှင့် ချက်ချင်းပင် လူတို့သည် ဖနောင့်နှင့်တင်ပါး တစ်သားတည်းကျအောင် ပြေးလေတော့သည်။ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်က သရုပ်ဖော်ပြသော လူသားမျိုးနွယ် အကျည်းတန်မှု၏ လက္ခဏာသွင်ပြင်တစ်ခုဖြစ်သည်။ ယခုတွင် လူအားလုံးတို့သည် ၎င်းတို့၏ မိန်းမောနေခြင်းမှ တဖြည်းဖြည်းနှင့် နိုးထလာနေပြီဖြစ်သည်။ ၎င်းမှာ ယခင်က လူအားလုံးတို့သည် စိတ်ဖောက်ပြန်မှုအဖြစ်မျိုး ဖြစ်ခဲ့သည့်အလားဖြစ်ပြီး ယခုတွင်မူ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များကို မြင်ကြကာ အနာရောဂါပြီးနောက် သက်ရောက်မှုများ စွဲကျန်ရစ်လေသည့်အလားဖြစ်၍ ၎င်းတို့၏ ယခင်အခြေအနေကို ပြန်လည်ရယူရန် မတတ်နိုင်ကြချေ။ ဤသည်မှာ လူအားလုံးတို့၏ အခြေအနေအမှန်ပင်ဖြစ်ပြီး အောက်ပါဝါကျ၏ စစ်မှန်သော သရုပ်ဖော်ချက်လည်းဖြစ်သည်၊ “များစွာသော လူတို့သည် အလွန်သေးမျှင်သော ဤထွန်းတောက်မှုအားဖြင့် တို့ထိခံရကာ တစ်ပြိုင်နက်ပင် ၎င်းတို့၏ အစွဲမှားများမှ နိုးထလာကြသည်။ သို့သော်လည်း ငါ၏အလင်းသည် ကမ္ဘာမြေကြီးပေါ်သို့ သက်ဆင်းလာသော အချိန်ဖြစ်သည့် နေ့ရက်သည် ရောက်လာခဲ့ပြီဆိုခြင်းကို မည်သူကမျှ သဘောပေါက်ခြင်း မရှိခဲ့ကြ။” ထို့ကြောင့်ပင် ဘုရားသခင်သည် “အများစုသော လူသားများသည် အလင်း၏ ရုတ်ခြည်းပေါ်ထွန်းမှုကြောင့် အံ့အားသင့်လွန်း၍ မှက်တက်ကြလေသည်” ဟူ၍ ပြောခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ၎င်းကို ဤကဲ့သို့ ပြောဆိုခြင်းသည် လုံးဝပင် ဆီလျော်သည်။ ဘုရားသခင်၏ လူသားမျိုးနွယ်အား သရုပ်ဖော်ချက်သည် အပ်ထိပ်အတွက်ပင် နေရာမရှိအောင် စေ့စပ်လွန်းလှသည်၊ သူသည် ဤအရာကို တိကျမှန်ကန်စွာနှင့် အမှားအယွင်းမရှိဘဲ လုပ်ဆောင်ခဲ့သည်မှာ စစ်မှန်၏။ ယင်းကြောင့်ပင် လူအားလုံးတို့သည် လုံးလုံးလျားလျား လက်ခံယုံကြည်ကြပြီး မသိလိုက်ပါဘဲနှင့် ဘုရားသခင်အတွက် ၎င်းတို့၏ ချစ်ခြင်းမေတ္တာသည် ၎င်းတို့၏ နှလုံးသားများအတွင်းရှိ နက်ရှိုင်းရာမှ စတင်၍ ကြီးထွားလာလေသည်။ ဤနည်းအားဖြင့်သာလျှင် လူတို့၏နှလုံးသားများထဲ၌ ဘုရားသခင်၏နေရာသည် သာ၍သာ၍ပင် စစ်မှန်လာမည်ဖြစ်ကာ ဤသည်မှာပင် ဘုရားသခင်အလုပ်လုပ်သော နည်းလမ်းတစ်ခုလည်း ဖြစ်ပေသည်။

“လူသားအများစုတို့သည် စိတ်ရှုပ်ထွေးကြ၏၊ ၎င်းတို့သည် အလင်းကြောင့် မျက်လုံးများ ထိခိုက် အနာတရဖြစ်ပြီး ရွှံ့ထဲသို့ အလင်း၏ ပစ်ချခြင်းကို ခံရကြသည်။” ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင် အလိုတော်ကို ဆန့်ကျင်သည့်အတွက် (၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်ကို ခုခံသည်ဟု ဆိုလိုသည်) ထိုကဲ့သို့သော ပုဂ္ဂိုလ်မျိုးသည် ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော် ကြွလာသောအခါ ၎င်းတို့၏ ပုန်ကန်မှုကြောင့် ပြစ်တင်ဆုံးမခြင်းကို ခံရသည်၊ ဤအကြောင်းကြောင့်ပင် ၎င်းတို့သည် အလင်းကြောင့် မျက်လုံးများ ထိခိုက်အနာတရဖြစ်သည်ဟု ဆိုရခြင်းဖြစ်သည်။ ယင်းကဲ့သို့သော ပုဂ္ဂိုလ်မျိုးသည် စာတန်ထံ အပ်နှံခြင်းခံရပြီးဖြစ်၍ အသစ်သော အလုပ်အတွင်းသို့ ဝင်ရောက်သောအခါ ၎င်းတို့သည် မည်သည့်ဉာဏ်ပွင့်စေခြင်း၊ သို့မဟုတ် အလင်းပေးခံရခြင်းမျှ မရှိကြ။ သန့်ရှင်းသော ဝိညာဉ်တော်၏ လုပ်ဆောင်ချက်မရှိသော ထိုသူအားလုံးတို့သည် စာတန်၏ သိမ်းပိုက်ခြင်း ခံထားရသူများ ဖြစ်ကြပြီး ၎င်းတို့နှလုံးသားများ၏ နက်ရှိုင်းရာတွင် ဘုရားသခင်အတွက် နေရာမရှိကြ၊ ထို့ကြောင့် ၎င်းတို့သည် “ရွှံ့ထဲသို့ ပစ်ချခြင်းကို ခံရကြသည်” ဟုပြောခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ဤအခြေအနေထဲ၌ရှိသော သူအားလုံးတို့သည် ကစဉ့်ကလျား အနေအထားတွင် ရောက်နေကြသည်။ ၎င်းတို့သည် မှန်သော လမ်းကြောင်းပေါ်သို့ မဝင်ရောက်နိုင်ကြသကဲ့သို့၊ ပုံမှန်အခြေအနေကို ပြန်လည်မရရှိနိုင်ကြ၊ ၎င်းတို့၏ အတွေးများအားလုံးမှာ ဆန့်ကျင်ဘက်ပင် ဖြစ်သည်။ ကမ္ဘာမြေကြီးပေါ်ရှိ လူအားလုံးတို့သည် စာတန်၏ တစ်ဖက်စွန်းတိုင်အောင် ယိုယွင်းဖျက်ဆီးခြင်းကို ခံခဲ့ရသည်။ ၎င်းတို့တွင် ရှင်သန်ခြင်းစွမ်းအား မရှိကြဘဲ အလောင်းကောင်များ၏ အနံ့အသက်နှင့် ပြည့်နေကြသည်။ ကမ္ဘာမြေကြီးပေါ်ရှိ လူအားလုံးတို့သည် ရောဂါပိုးများ၏ ရောဂန္တရကပ်အလယ်တွင် ရှင်ကျန်ရစ်နေကြရပြီး မည်သူကမျှ ထိုအရာမှ မလွတ်မြောက်နိုင်ကြ။ ၎င်းတို့သည် ကမ္ဘာမြေကြီးပေါ်တွင် ရှင်ကျန်ရစ်ရန် မလိုလားကြ၊ သို့သော်လည်း ၎င်းတို့သည် လူတို့ကို ထိုအရာအား မိမိတို့ကိုယ်တိုင် မြင်စေခြင်းငှာ ဖြစ်ပျက်လာမည့် သာ၍ကြီးမြတ်သောအရာ တစ်စုံတစ်ခုရှိသေးသည်ဟု အစဉ်အမြဲ ခံစားကြသည်၊ ထို့ကြောင့် လူအားလုံးသည် အားတင်း၍ ဆက်လက်ရှင်သန်ကြလေသည်။ လူတို့သည် ကြာမြင့်စွာကတည်းက ၎င်းတို့၏ နှလုံးသားများထဲ၌ ခွန်အားမရှိကြတော့ချေ၊ ၎င်းတို့သည် မိမိတို့၏ မျက်မြင်မရသော မျှော်လင့်ချက်များကိုသာ ဝိညာဉ်ရေးရာ ဒေါက်တိုင်အဖြစ် အသုံးပြုသည်၊ ထို့ကြောင့် ၎င်းတို့သည် တည်ငြိမ်စွာထားလျက် လူသားသဖွယ်ပြုမူ၍ ကမ္ဘာမြေကြီးပေါ်ရှိ ၎င်းတို့၏နေ့ရက်များကို ကုန်လွန်စေရင်း အသက်ဆက်နေကြသည်။ ယင်းမှာ လူအားလုံးတို့သည် လူယောင်ဆောင်သော မာရ်နတ်၏သားများဖြစ်သည့်အလားပင် ဖြစ်ကြသည်။ ထို့ကြောင့်ပင် ဘုရားသခင်က “ကမ္ဘာမြေကြီးသည် ပရမ်းပတာဖြစ်ခြင်းအောက်၌ ဖုံးလွှမ်းလျက် တည်ရှိပြီး စေ့စေ့စပ်စပ် စစ်ဆေးပါက လူတစ်ယောက်ကို အလွန့်အလွန် ညှိုးငယ်ခြင်းနှင့် ထိုးနှက်သည့် မခံမရပ်နိုင်လောက်အောင်ပင် ဆိုးရွားသည့် မြင်ကွင်းကို ဖြစ်စေသည်” ဟု ပြောခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ ဤအခြေအနေ ပေါ်လာခြင်းကြောင့် ဘုရားသခင်သည် စကြဝဠာတစ်ခွင်လုံးသို့ “ငါ့ဝိညာဉ်တော်၏ မျိုးစေ့များကို ကြဲခြင်း” ငှာ စတင်ခဲ့ပြီး ကမ္ဘာမြေကြီးတစ်ခွင်၌ သူ၏ကယ်တင်ခြင်းအလုပ်ကို စတင်ထမ်းဆောင်ခဲ့သည်။ ဤအလုပ်၏ ထောက်မမှုကြောင့် ဘုရားသခင်သည် ဘေးအန္တရာယ် အမျိုးမျိုးတို့ကို ရွာချရန်အလို့ငှာ စတင်ခဲ့သည်၊ ဤသို့နှင့် အကြင်နာကင်းသော လူသားများကို ကယ်တင်သည်။ ဘုရားသခင့်အလုပ်၏ အဆင့်များတွင် ကယ်တင်ခြင်းမှာ အမျိုးမျိုးသော ဘေးအန္တရာယ်၏ ပုံသဏ္ဌာန်ကို ခံယူဆဲဖြစ်ပြီး ပျက်စီးကိန်းကြုံရသူများ တစ်ဦးတစ်ယောက်မျှ ထိုဘေးအန္တရာယ်များမှ မလွတ်မြောက်နိုင်ကြပေ။ အဆုံးတွင်သာ “တတိယကောင်းကင်ဘုံကဲ့သို့ တည်ငြိမ်အေးချမ်းသည်၊ ဤအရပ်၌ သက်ရှိသတ္တဝါ အကြီးအငယ်တို့သည် သဟဇာတဖြစ်စွာ အတူယှဉ်တွဲနေထိုင်ကြပြီး ‘နှုတ်နှင့်လျှာ၏ ပဋိပက္ခများ’ ၌ တစ်ခါမျှ တိုက်ခိုက်ခြင်း မရှိကြ” ဟူသည့် အခြေအနေသည် ကမ္ဘာမြေကြီးပေါ်၌ ပေါ်ပေါက်လာနိုင်မည် ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင့်အလုပ်၏ ကဏ္ဍတစ်ရပ်မှာ လူသားမျိုးနွယ်အားလုံးကို သိမ်းပိုက်ရန်နှင့် ရွေးချယ်ခံလူများကို သူ၏နှုတ်ကပတ်တော်များမှတစ်ဆင့် ရယူရန်ဖြစ်သည်။ နောက်ကဏ္ဍတစ်ရပ်မှာ ပုန်ကန်ခြင်း၏သားများအားလုံးကို ဘေးအန္တရာယ်အမျိုးမျိုးမှတစ်ဆင့် သိမ်းပိုက်ရန်ဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ ကျယ်ပြန့်များပြားသော ဘုရားသခင်အလုပ်၏ တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းဖြစ်သည်။ ဤနည်းလမ်းအားဖြင့်သာ ဘုရားသခင်အလိုရှိသော ကမ္ဘာမြေကြီးပေါ်မှ နိုင်ငံတော်သည် အပြည့်အဝ အထမြောက်နိုင်မည်ဖြစ်ပြီး ဤသည်မှာ ရွှေစင်ကဲ့သို့သော ဘုရားသခင့်အလုပ်၏ အစိတ်အပိုင်းဖြစ်သည်။

ကောင်းကင်ဘုံ၏ အစွမ်းတန်ခိုးကို လူတို့နားလည်ရန် ဘုရားသခင်သည် အစဉ်အမြဲတောင်းဆိုသည်။ ၎င်းတို့သည် ယင်းတောင်းဆိုမှုကို အမှန်တကယ် စွမ်းဆောင်နိုင်မည်လော။ လက်တွေ့အရှိတရားမှာ စာတန်၏ နှစ်ပေါင်း ၅၉၀၀ ကျော်တိုင် ယိုယွင်းဖျက်ဆီးခြင်းကို ခံခဲ့ရပြီးဖြစ်သည့် လူတို့၏ မျက်မှောက်အခြေအနေအမှန်များကို အခြေခံသော် ၎င်းတို့သည် ပေတရုနှင့် နှိုင်းယှဉ်၍ မရနိုင်ချေ၊ သို့အတွက်ကြောင့် ၎င်းတို့သည် ယင်းတောင်းဆိုမှုကို အကယ်ပင် မစွမ်းဆောင်နိုင်ချေ။ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင့်အလုပ်၏ နည်းလမ်းများထဲမှ တစ်ခုဖြစ်သည်။ သူသည် လူတို့ကို တုံဏှိဘာဝေနှင့် စောင်းဆိုင်းစေလိမ့်မည် မဟုတ်ဘဲ ၎င်းတို့ကို တက်ကြွစွာဖြင့် ရှာဖွေစေလိမ့်မည် ဖြစ်သည်။ ဤနည်းလမ်းအားဖြင့်သာ ဘုရားသခင်သည် လူတို့အထဲ၌ အလုပ်လုပ်ရန် အခွင့်အလမ်း ရရှိလိမ့်မည် ဖြစ်သည်။ ဤအရာကို အနည်းငယ် ထပ်၍ရှင်းပြလျှင် သာ၍ကောင်းမည်၊ သို့မဟုတ်ပါက လူတို့သည် အပေါ်ယံနားလည်ခြင်းသာ ရှိပေလိမ့်မည်။ ဘုရားသခင်သည် လူသားမျိုးနွယ်ကို ဖန်ဆင်းပြီး ၎င်းတို့ကို ဝိညာဉ်များ ပေးသနားခဲ့နောက်တွင် အကယ်၍ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်ကို ဟစ်ခေါ်ခြင်းမပြုခဲ့ပါက ၎င်းတို့သည် သူ၏ ဝိညာဉ်တော်နှင့် ဆက်သွယ်ရန် တတ်နိုင်လိမ့်မည် မဟုတ်ဘဲ ဤသို့နှင့် ကောင်းကင်ဘုံမှ “ဂြိုလ်တုရုပ်မြင်သံကြားစနစ်” သည် ကမ္ဘာမြေကြီးပေါ်တွင် ဖမ်းယူရရှိနိုင်လိမ့်မည် မဟုတ်ဟု သူသည် ၎င်းတို့ကို ဆုံးမသြဝါဒပေးခဲ့သည်၊ ဘုရားသခင်သည် လူတို့၏ ဝိညာဉ်များထဲ၌ မရှိတော့သောအခါ အခြားသောအရာများအတွက် နေရာလွတ်တစ်ခု ပွင့်သွားပြီး ထိုနည်းနှင့် စာတန်သည် ဝင်လာရန် အခွင့်အရေးကို မလွှတ်တမ်း ယူခြင်းဖြစ်သည်။ လူတို့သည် ၎င်းတို့၏ နှလုံးသားများနှင့် ဘုရားသခင်ကို ဆက်သွယ်သောအခါ စာတန်သည် ချက်ချင်းပင် ချောက်ချားသွားပြီး လွတ်မြောက်ရန် တဟုန်ထိုးပြေးလေသည်။ လူသားမျိုးနွယ်၏ အော်ဟစ်သံများမှတစ်ဆင့် ဘုရားသခင်သည် ၎င်းတို့လိုအပ်သည့် အရာများကို ၎င်းတို့အား ပေးသည်၊ သို့သော်လည်း ကနဦး၌ ဘုရားသခင်သည် ၎င်းတို့အထဲတွင် “ကျိန်းဝပ်ခြင်း” မရှိချေ။ ၎င်းတို့၏ အော်ဟစ်သံများကြောင့် သူသည် ၎င်းတို့ကို အစဉ်တစိုက်သာ အကူအညီပေးခဲ့ပြီး လူတို့သည် အတွင်း၌ရှိသော ထိုခွန်အားမှ ကြံ့ခိုင်ခြင်းကို ရရှိကြသောကြောင့် စာတန်သည် ၎င်းသဘောရှိ “ကစား” ရန်အလို့ငှာ ဤနေရာသို့ မလာဝံ့ပေ။ ဤနည်းလမ်းဖြင့် အကယ်၍ လူတို့သည် အစဉ်တစိုက် ဘုရားသခင်၏ ဝိညာဉ်တော်နှင့် ဆက်သွယ်ပါက စာတန်သည် လာရောက်နှောင့်ယှက်ရန် ဝံ့ရဲမည်မဟုတ်။ စာတန်၏ နှောင့်ယှက်ခြင်း မရှိပါက လူအားလုံးတို့၏ အသက်တာများသည် ပုံမှန်ဖြစ်ကြပြီး ဘုရားသခင်သည် မည်သည့်တားဆီးခြင်းများမျှ မရှိဘဲနှင့် ၎င်းတို့အထဲတွင် အလုပ်လုပ်ရန် အခွင့်အရေးရှိမည် ဖြစ်သည်။ ဤနည်းအားဖြင့် ဘုရားသခင်လုပ်ဆောင်လိုသော အရာသည် လူသားများမှတစ်ဆင့် အထမြောက်နိုင်သည်။ ဤအရာမှတစ်ဆင့် ဘုရားသခင်သည် အစဉ်အမြဲပင် လူတို့အား ၎င်းတို့၏ ယုံကြည်ခြင်းကို တိုးပွားစိမ့်သောငှာ အဘယ်ကြောင့်တောင်းဆိုခဲ့သည် ဆိုသည်ကိုသိနိုင်ပြီး၊ သူသည် “ကမ္ဘာမြေကြီးပေါ်ရှိ လူသား၏ ဝိညာဉ်အသက်တာနှင့်အညီ ငါသည် လျောက်ပတ်သော တောင်းဆိုမှုများကိုပြုသည်။ ငါသည် မည်သည့်အခါမျှ တစ်ဦးတစ်လေကိုပင် အခက်အခဲ မဖြစ်စေခဲ့သကဲ့သို့ ငါ၏ပျော်ရွှင်မှုအတွက်နှင့် မည်သူ့ထံကမှ ‘သွေးကို ညှစ်ထုတ်ပေးရန်’ လည်း မတောင်းဆိုခဲ့ဖူးပေ၊” ဟူ၍လည်း ဆိုခဲ့သည်။ လူအများစုသည် ဘုရားသခင်၏တောင်းဆိုချက်များကြောင့် ခေါင်းခြောက်ပြီး ပြောကြသည်မှာ လူတို့သည် ထိုအစွမ်းအစမရှိဘဲ စာတန်၏ အဖတ်ဆယ်၍ မရနိုင်အောင် ဖျက်ဆီးခြင်းကို ခံထားရပြီးဖြစ်သည့်အတွက် ဘုရားသခင်သည် ၎င်းတို့အား တောင်းဆိုချက်များ အဘယ်ကြောင့် ပြုမြဲပြုဆဲ ရှိသနည်း။ ဘုရားသခင်သည် လူတို့ကို ခဲယဉ်းသော အနေအထားသို့ ဆိုက်ရောက်စေနေသည် မဟုတ်လော။ လူတို့၏ တည်ကြည်လေးနက်သော မျက်နှာများကိုမြင်ပြီး ၎င်းတို့၏ အလွန်ခွကျနေသော အသွင်ကို မြင်ပါလျှင် သင်သည် မရယ်မောဘဲ နေနိုင်မည် မဟုတ်ပေ။ လူတို့၏ အမျိုးမျိုးသော အကျည်းတန်မှုသည် ရယ်ဖွယ်ရာအကောင်းဆုံး ဖြစ်သည်၊ တစ်ခါတစ်ရံတွင် ၎င်းတို့သည် ကစားခြင်းကို ခုံမင်သော ကလေးငယ်တစ်ဦးကဲ့သို့ဖြစ်ပြီး တစ်ခါတစ်ရံတွင် ၎င်းတို့သည် “အမေ” လုပ်တမ်း ကစားနေသည့် ကလေးမလေးတစ်ဦးကဲ့သို့ ဖြစ်သည်။ ရံဖန်ရံခါတွင် ၎င်းတို့သည် ကြွက်ကိုစားနေသည့် ခွေးတစ်ကောင်ကဲ့သို့ဖြစ်သည်။ လူတစ်ဦးသည် ၎င်းတို့၏ ဤအကျည်းတန်သော အခြေအနေများအားလုံးအတွက် ရယ်ရမည်လော သို့မဟုတ် ငိုရမည်လော ဟူသည်ကို မသိကြဘဲဖြစ်နေပြီး မကြာခဏပင် လူတို့သည် ဘုရားသခင်၏အလိုတော်ကို သာ၍နားမလည်လေလေ၊ ၎င်းတို့သည် ဒုက္ခရောက်ရန် ဖြစ်နိုင်လေလေဖြစ်သည်။ ဤအကြောင်းကြောင့်ပင် ဘုရားသခင်၏ “ငါသည် ဖန်ဆင်းခြင်းအပေါ်၌ ရေငုံနှုတ်ပိတ်ခြင်း ကျင့်သုံးရုံမျှ ကျင့်သုံးစေရုံမျှသော ဘုရားသခင်လော” ဟူသည့် နှုတ်ကပတ်တော်များမှ လူတို့သည် အဘယ်မျှ မိုက်မဲကြောင်းကို တွေ့နိုင်ပြီး ၎င်းသည် မည်သည့်လူသားကမျှ ဘုရားသခင်၏ အလိုတော်ကို နားမလည်နိုင်ကြောင်းကို ပြသသည်။ ဘုရားသခင်သည် သူ၏အလိုတော်မှာ အဘယ်အရာဖြစ်ကြောင်းကို ထုတ်ဖော်ပြောဆိုလျှင်ပင် ၎င်းတို့သည် ထိုအရာကို အရေးမထားနိုင်ကြ။ ၎င်းတို့သည် လူသားအလိုကို အခြေခံ၍ ဘုရားသခင်၏ အလုပ်ကိုသာ လုပ်သည်၊ ထို့ကြောင့် ၎င်းတို့သည် သူ၏အလိုတော်ကို ထိုနည်းနှင့် အဘယ်သို့လျှင် နားလည်နိုင်မည်နည်း။ “ငါ၏သင်းရနံ့ကို နေရာအနှံ့ ပျံ့နှံ့စေရင်း၊ အရပ်ခပ်သိမ်းတွင် ငါ၏ပုံသဏ္ဌာန်ကို ချန်ထားခဲ့ရင်းနှင့် ကမ္ဘာမြေကြီးပေါ် ငါလမ်းလျှောက်ထွက်သည်။ နေရာအသီးသီးစီတိုင်းသည် ငါ၏အသံနှင် ပဲ့တင်ထပ်နေသည်။ အရပ်ခပ်သိမ်းမှ လူတို့သည် ယမန်နေ့၏ လှပသောမြင်ကွင်းများအပေါ် လွမ်းမောတသစွာ တဝဲလည်လည် ဖြစ်နေသည်၊ အကြောင်းမှာ လူသားမျိုးနွယ်အားလုံးသည် အတိတ်ကို အောက်မေ့သတိရ နေသောကြောင့်ပင်…”။ ဤသည်မှာ နိုင်ငံတော်ဖြစ်ပေါ်ပြီးသောအခါ ဖြစ်မည့်အခြေအနေပင် ဖြစ်သည်။ စင်စစ်အားဖြင့် နေရာအချို့တွင် ဘုရားသခင်သည် နိုင်ငံတော်ဖြစ်ထွန်းမှု၏ အလှတရားကို ပရောဖက်ပြုခဲ့ပြီးဖြစ်သည်၊ အကယ်၍ ထိုပရောဖက်ပြုချက်များကို စုစည်းလိုက်ပါက ယင်းသည် နိုင်ငံတော်၏ ပြီးပြည့်စုံသော ရုပ်ပုံလွှာပင် ဖြစ်သည်။ သို့သော်လည်း လူတို့သည် ထိုအရာကို အာရုံမထား၊ ၎င်းတို့သည် ထိုအရာကို ရုပ်ပြောင်ကာတွန်းသဖွယ်သာ ကြည့်ကြသည်။

စာတန်၏ နှစ်ထောင်ပေါင်းအချို့ကြာ ယိုယွင်းဖျက်ဆီးခဲ့မှုကြောင့် လူတို့သည် အမှောင်ထုထဲတွင်သာ အစဉ်အမြဲ နေခဲ့ကြသည်၊ ထို့ကြောင့်၎င်းတို့သည် အမှောင်ထုကြောင့် စိတ်မညစ်ကြသကဲ့သို့ အလင်းကိုလည်း တောင့်တခြင်းမရှိကြ။ ယင်းသည် ယနေ့အလင်းကျရောက်လာသောအခါ ဤဖြစ်ရပ်သို့ ဦးတည်သွားစေခဲ့သည့်အရာဖြစ်သည်၊ “၎င်းတို့အားလုံးသည် ငါ၏ကြွလာခြင်းကို မကြိုက်ကြပေ။ ငါသည် ကောင်းကင်ဘုံရှိ လူသား၏ ရန်သူ ဖြစ်လေသည့်အလား ၎င်းတို့အားလုံးသည် အလင်းကြွလာခြင်းကို နှင်ထုတ်ကြသည်။ လူသားသည် မိမိ၏ မျက်လုံးများထဲ၌ ခုခံကာကွယ်သော အလင်းရောင်နှင့် ငါ့ကို ဆီးကြိုကြသည်”။ လူအများစုတို့သည် ဘုရားသခင်ကို စစ်မှန်သော နှလုံးသားနှင့် ချစ်ကြသော်ငြားလည်း ဘုရားသခင်သည် အားမရသေးဘဲ လူသားမျိုးနွယ်ကို ပြစ်တင်ရှုတ်ချဆဲရှိသည်။ ဤသည်မှာ လူတို့အတွက် ခေါင်းခြောက်စရာ ဖြစ်နေသည်။ လူတို့သည် အမှောင်ထုထဲတွင်နေသောကြောင့် ၎င်းတို့၏ ဘုရားသခင်ကို အစေခံခြင်းအား အလင်းမဲ့သော အခြေအနေတွင်ပြုသော နည်းလမ်းအတိုင်းသာ လုပ်ဆောင်လျက်ရှိနေသည်။ ဆိုလိုသည်မှာ လူအားလုံးသည် ဘုရားသခင်ကို မိမိတို့၏ ကိုယ်ပိုင်အယူအဆများနှင့် အစေခံကြပြီး ဘုရားသခင်ကြွလာသောအခါ လူအားလုံးသည် ဤကဲ့သို့သော အခြေအနေမျိုးထဲတွင် ရှိနေကြကာ ၎င်းတို့သည် အသစ်သောအလင်းကို လက်ခံခြင်းအားဖြင့် ဘုရားသခင်ကို အစေခံရန် မတတ်နိုင်ကြ၊ သို့သော်လည်း ၎င်းတို့သည် မိမိတို့၏ ကိုယ်ပိုင်အတွေ့အကြုံအားလုံးကို သူ့အား အစေခံရန်အလို့ငှာ အသုံးပြုကြသည်။ ဘုရားသခင်သည် လူသားမျိုးနွယ်၏ “ဆည်းကပ်ခြင်း” မှ ပျော်ရွှင်မှုကို မရရှိ၊ ထို့ကြောင့် အမှောင်ထုထဲတွင် အလင်းသည် လူသားမျိုးနွယ်၏ ချီးမွမ်းခြင်းကို မခံနိုင်ချေ။ ထိုအကြောင်းကြောင့်ပင် ဘုရားသခင်က အထက်က နှုတ်ကပတ်တော်များကို မိန့်ဆိုခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်၊ ဤသည်မှာ လက်တွေ့အရှိတရားနှင့် လုံးဝဆန့်ကျင်ခြင်းမရှိ၊ ထို့ပြင် ဘုရားသခင်သည် လူသားမျိုးနွယ်ကို နှိပ်စက်ကလူ ပြုမူခြင်းလည်း မဟုတ်သကဲ့သို့ ၎င်းတို့ကို မတရားသဖြင့် ပြုနေခြင်းလည်းမဟုတ်။ လောကကြီးကို ဖန်ဆင်းခြင်းမှစ၍ ယနေ့အထိတိုင် မည်သည့်ပုဂ္ဂိုလ် တစ်ဦးတစ်လေကမျှ ဘုရားသခင်၏ နွေးထွေးမှုကို ဧကန်အမှန် မြည်းစမ်းခြင်း မရှိခဲ့’ ဟုပြောခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်သည် ၎င်းတို့ကို ထိုးနှက်ချပြီး အမြစ်ဖြတ်ချေမှုန်းလိမ့်မည်ကို အလွန်အမင်းကြောက်ရွံ့သဖြင့် ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်ကို သတိထားနေကြသည်။ ထို့ကြောင့် ဤနှစ်ပေါင်း ၆၀၀၀ တစ်လျှောက်တွင် ဘုရားသခင်သည် လူတို့၏ ရိုးသားမှန်ကန်မှု၏ အလဲအလှယ်အနေနှင့် နွေးထွေးမှုကို အမြဲပင် အသုံးပြုခဲ့ပြီး ၎င်းတို့ကို လမ်းချိုးတိုင်းတွင် စိတ်ရှည်စွာနှင့် အစဉ်အမြဲပင် လမ်းပြခဲ့သည်။ ဤသည်မှာ လူတို့သည် အလွန်ပင် အားနည်းသည့်အတွက်ကြောင့်ဖြစ်ပြီး ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်၏အလိုတော်ကို အပြည့်အဝမသိနိုင်ကြ၊ ၎င်းတို့သည် သူ့ကို စိတ်နှလုံးအကြွင်းမဲ့နှင့် မချစ်နိုင်ကြ၊ အကြောင်းမှာ ၎င်းတို့သည် စာတန်၏ ကြိုးကိုင်ခြယ်လှယ်ခြင်းကို ခံရရုံမှလွဲ၍ ဘာမျှမတတ်နိုင်သောကြောင့် ဖြစ်သည်။ ဤအရာမှာ အမှန်ပင် ဖြစ်သော်ငြားလည်း ဘုရားသခင်သည် စိတ်ရှည်သည်းခံလျက်ပင် ရှိသေးသည်၊ သို့သော် သူသည် ထိုအရာကို တစ်စုံတစ်ခုသောနေ့ရက် နေ့ရက်အထိ စိတ်ရှည်သည်းခံသောအခါ၊ ဆိုလိုသည်မှာ သူသည် လောကကြီးကို အသစ်ပြုပြင်သောအခါ သူသည် လူတို့ကို မိခင်တစ်ဦးကဲ့သို့ ကြည့်ရှုစောင့်ရှောက်တော့မည် မဟုတ်ချေ။ ထိုအစား သူသည် လူသားများကို ၎င်းတို့နှင့် သင့်လျော်သော အပြစ်ဒဏ်များကို ပေးမည်ဖြစ်သည်။ ထို့နောက် ဤအကြောင်းကြောင့် ဤသို့ ဖြစ်ပျက်လိမ့်မည်- “အလောင်းကောင်များသည် သမုဒ္ဒရာ၏ မျက်နှာပြင်ပေါ်တွင် ဟိုဟိုသည်သည် လွင့်မျော” နေကြမည်ဖြစ်ပြီး “ရေနှင့်ကင်းလွတ်သော အရပ်များတွင် အခြားလူသားတို့သည် ၎င်းတို့ကို ငါပေးသနားခဲ့သော ကတိတော်များဖြစ်သည့် ရယ်မောခြင်းနှင့် သီဆိုခြင်းတို့အလယ်၌ ပျော်မွေ့လျက်ပင် ရှိကြဦးမည်”။ ဤသည်မှာ အပြစ်ဒဏ်ပေးခံရသောသူများနှင့် ဆုပေးခံရသောသူများတို့၏ ခရီးဆုံးပန်းတိုင်များအကြားရှိ နှိုင်းယှဉ်ချက်ပင်ဖြစ်သည်။ “သမုဒ္ဒရာ၏ မျက်နှာပြင်ပေါ်” ဆိုသည်မှာ ဘုရားသခင်ပြောခဲ့သော လူသားမျိုးနွယ်ကို ပြစ်တင်ဆုံးမခြင်း၏ အခြေမဲ့သော တွင်းနက်ကြီးကို ရည်ညွှန်းသည်။ ၎င်းသည် စာတန်၏ ခရီးဆုံးပန်းတိုင်ဖြစ်ပြီး ဘုရားသခင်ကို ခုခံသူများ အားလုံးအတွက် သူပြင်ဆင်ထားသည့် “မြေမြှုပ်သင်္ဂြိုဟ်ရာနေရာ” ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်သည် လူသားမျိုးနွယ်၏ စစ်မှန်သော ချစ်ခြင်းကို အမြဲပင် လိုချင်ခဲ့သည်၊ သို့တစေ လူတို့သည် ဤအရာကို မသိဘဲ ယင်းကို အာရုံမခံစားတတ်ကြသည်သာမက ၎င်းတို့၏ ကိုယ်ပိုင်အလုပ်ကို လုပ်ဆောင်ဆဲပင် ဖြစ်ကြသည်။ ဤအရာကြောင့်ပင် ဘုရားသခင်သည် သူ၏နှုတ်ကပတ်တော် အာလုံးထဲတွင် လူတို့ထံမှ အမှုအရာများကို အစဉ်အမြဲ တောင်းဆိုရခြင်းဖြစ်ပြီး ၎င်းတို့၏ ချို့ယွင်းချက်များနှင့် ၎င်းတို့ လက်တွေ့ကျင့်ဆောင်ရမည့် လမ်းကြောင်းကိုပါ ထောက်ပြခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်၊ ထိုသို့အားဖြင့် ၎င်းတို့သည် ထိုနှုတ်ကပတ်တော်များနှင့်အညီ လက်တွေ့ကျင့်ဆောင်နိုင်ရန် ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်သည် သူ၏ ကိုယ်ပိုင်စိတ်သဘောထားနှင့် ပတ်သက်၍လည်း လူတို့ကို ရှင်းလင်းခဲ့သည်၊ “သို့သော်လည်း ငါသည် မည်သည့်အခါကမျှ လူသားတစ်ဦး၏ အသက်ကို အရုပ်တစ်ရုပ်ကဲ့သို့အလား ကစားရန် သာမန်ကာလျှံကာနှင့် လက်ခံခဲ့ခြင်း မရှိ။ ငါသည် လူသား၏ နှလုံးသွေးကို လေ့လာပြီး သူပေးဆပ်ခဲ့ရသော အဖိုးအခကို ငါနားလည်သည်။ သူသည် ငါ့ရှေ့၌ ရပ်တည်သည်နှင့် ငါသည် လူသားကို ပြစ်တင်ဆုံးမရန်အလို့ငှာ သူ၏အကာအကွယ်မဲ့ခြင်းကို အခွင့်ကောင်းယူရန် အလိုမရှိသကဲ့သို့ သူ့အပေါ်သို့ မနှစ်မြို့ဖွယ်သော အရာများကို အပ်နှင်းရန်လည်း မလိုလား။ ထိုအစား ငါသည် ဤတစ်ချိန်လုံးပင် လူသားအတွက် ထောက်ပံ့ပေးခဲ့သည်၊ လူသားကိုပေးသနားခဲ့သည်။” လူတို့သည် ဘုရားသခင်ထံမှ ဤနှုတ်ကပတ်တော်များကို ဖတ်ရှုသောအခါ သူတို့သည် ဘုရားသခင်၏ နွေးထွေးမှုကို ချက်ခြင်းပင် ခံစားရသည်၊ အကယ်ပင် အတိတ်၌ ငါသည် ဘုရားသခင်အတွက် အဖိုးအခကို ပေးဆပ်ခဲ့သော်လည်း ငါသည် ကိုယ်တော့်ကို ဝတ်ကျေတမ်းကျေသာ ဆက်ဆံခဲ့သည်၊ တစ်ခါတစ်ရံ ငါသည် ကိုယ်တော့်ကို စောဒကတက်ခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်သည် သူ၏ နှုတ်ကပတ်တော်များနှင့် ငါ့ကို အစဉ်အမြဲပင် လမ်းပြပေးခဲ့ပြီး ငါ၏အသက်တာကိုလည်း အလွန်ပင် ဂရုပြုသည်သည်၊ သို့သော်လည်း တစ်ခါတစ်ရံတွင် ငါသည် ထိုအသက်တာကို အရုပ်တစ်ရုပ်ကဲ့သို့ ကစားသည်။ ယင်းမှာ အလွန်ပင် မသင့်တော်သော အရာပင်ဖြစ်ခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်သည် ငါ့ကို အလွန်ပင် ချစ်တော်မူသည်၊ ငါသည် အဘယ်ကြောင့် လုံလောက်စွာ မကြိုးပမ်းနိုင်ရသနည်း။ လူတို့သည် ထိုကဲ့သို့ တွေးတောကြသောအခါ ၎င်းတို့သည် မိမိတို့၏ပါးများကိုမိမိတို့ အလွန်ပြန်ရိုက်ချင်ကြသည်၊ သို့မဟုတ် အချို့သော လူများမှာမူ နှာခေါင်းများတွန့်ရှုံ့ကာ ကျယ်လောင်စွာ ငိုကြွေးကြသည်။ ဘုရားသခင်သည် လူတို့၏နှလုံးသားများကို နားလည်ပြီး သင့်တော်သလို ပြောဆိုသည်၊ မပျော့မမာသော ဤနှုတ်ကပတ်တော်အချို့သည် ဘုရားသခင်အတွက် လူတို့၏ချစ်ခြင်းမေတ္တာကို နိုးကြွစေသည်။ နောက်ဆုံး ဘုရားသခင်သည် ကမ္ဘာမြေကြီးပေါ်၌ နိုင်ငံတော်ဖြစ်ပေါ်သော အချိန်တွင် သူ၏အလုပ်ထဲ၌ ပြောင်းလဲမှုကို ပရောဖက်ပြုခဲ့သည်၊ ဘုရားသခင်သည် ကမ္ဘာမြေကြီးပေါ်၌ ရှိသောအခါ လူတို့သည် ဘေးအန္တရာယ်များနှင့် ကပ်ဘေးများမှ လွတ်မြောက်နိုင်လိမ့်မည်ဖြစ်ပြီး ကျေးဇူးတော်ထဲ၌ မွေ့လျော်ခံစားနိုင်လိမ့်မည်၊ သို့သော်လည်း ကြီးစွာသောနေ့၏ စစ်ကြောစီရင်ခြင်းကို သူစတင်သောအခါ သူသည် လူအားလုံးတို့အကြားတွင် ပေါ်လာသည့် အချိန်ဖြစ်ပြီး ကမ္ဘာမြေကြီးပေါ်ရှိ သူ၏အလုပ်အားလုံးသည် လုံးလုံးလျားလျား ပြီးစီးသည့် အချိန်ဖြစ်လိမ့်မည်။ ထိုအချိန်၌ နေ့ရက်အချိန် ကျရောက်လာပြီ ဖြစ်သည့်အတွက် ၎င်းသည် သမ္မာကျမ်းစာထဲ၌ “မတရားသောသူသည် မတရားသဖြင့် ပြုစေဦး၊ သန့်ရှင်းသောသူသည် သန့်ရှင်းစေဦး” ဟု ပြောထားသည့်အတိုင်းပင် ဖြစ်လိမ့်မည်၊ မဖြောင့်မတ်သောသူသည် ပြစ်တင်ဆုံးမခြင်းသို့ လာရမည်ဖြစ်ပြီး သန့်ရှင်းသောသူသည် ပလ္လင်တော်ရှေ့သို့ ပြန်လာရမည်ဖြစ်သည်။ တစ်ဦးတစ်လေကမျှ သူ၏အလိုလိုက်ခြင်းကို ရရှိနိုင်လိမ့်မည်မဟုတ်၊ နိုင်ငံတော်၏လူများနှင့် သားများပင်လျှင် ရရှိနိုင်လိမ့်မည် မဟုတ်။ အရာအားလုံးသည် ဘုရားသခင်၏ ဖြောင့်မတ်ခြင်းတရား ဖြစ်လိမ့်မည်ဖြစ်ပြီး အရာအားလုံးသည် သူ့စိတ်သဘောထားကို ဖွင့်ပြခြင်းပင် ဖြစ်လိမ့်မည်။ သူသည် လူသားမျိုးနွယ်၏ အားနည်းခြင်းအတွက် စာနာမှုကို ဒုတိယအကြိမ် ပြမည်မဟုတ်။