အမွန္တြင္၊ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္မွ ထုတ္ျပန္သည့္ မိန႔္ႁမြက္ခ်က္မ်ားအားလုံးကို လူသားတို႔ မသိၾကေခ်။ ယင္းတို႔သည္ လူတို႔မၾကားဖူးေသာ ဘာသာစကားသာ ျဖစ္၏၊ ထိုသို႔ျဖင့္ ထိုသို႔ျဖင့္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား ကိုယ္၌က နက္နဲမႈတစ္ခု ျဖစ္သည္ဟု ဆိုႏိုင္ေပသည္။ လူအမ်ားစုက နက္နဲမႈမ်ားသည္ အျမင္သေဘာအရ လူတို႔ စြမ္းေဆာင္မရရွိႏိုင္သည့္အရာမ်ား၊ ယခုတြင္ လူတို႔ကို ဘုရားသခင္က သိခြင့္ေပးေသာ ေကာင္းကင္ဘုံ၏ ကိစၥရပ္မ်ား၊ သို႔မဟုတ္ ဝိညာဥ္ေရးရာနယ္ပယ္၌ ဘုရားသခင္ လုပ္ေဆာင္သည့္ အရာႏွင့္ဆိုင္သည့္ အမွန္တရားတို႔သာ ပါဝင္သည္ဟု လြဲမွားစြာ ယုံၾကည္ၾကသည္။ ဤအရာမွ၊ လူတို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား အားလုံးကို တန္းတူညီမွ်စြာ သေဘာထားျခင္း မရွိသကဲ့သို႔၊ ယင္းတို႔ကို တန္ဖိုးထားျခင္းလည္း မရွိသည္မွာ သိသာထင္ရွားေပသည္။ ထို႔ထက္ ၎တို႔သည္ ၎တို႔ကိုယ္၌က “နက္နဲမႈမ်ား” ျဖစ္မည္ဟု ယုံၾကည္သည့္ အရာမ်ားအေပၚ အာ႐ုံစိုက္ၾကေလသည္။ ဤအရာက ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားမွာ အဘယ္အရာ ျဖစ္သည္၊ သို႔မဟုတ္ နက္နဲမႈမ်ားက အဘယ္အရာမ်ား ျဖစ္သည္ကို လူတို႔မသိရွိၾကမွန္း သက္ေသျပေပသည္။ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို မိမိတို႔၏ ကိုယ္ပိုင္အယူအဆမ်ား၏ နယ္ပယ္အတြင္းတြင္ ဖတ္ရႈ႐ုံမွ် ဖတ္ရႈၾကသည္။ လက္ေတြ႕အရွိတရားမွာ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို အမွန္တကယ္ ခ်စ္ေသာလူ တစ္ဦးတစ္ေလမွ် မရွိသကဲ့သို႔၊ ဤသည္မွာ “လူတို႔သည္ ငါ့ကို လွည့္စားရာ၌ ကြၽမ္းက်င္ၾက၏။” ဟု ေျပာရျခင္း၏ အရင္းအျမစ္ အတိအက် ျဖစ္ေပသည္။ လူတို႔သည္ မည္သည့္ ေကာင္းျမတ္ျခင္းမွ် မရွိ၊ သို႔မဟုတ္ လုံးဝ အရႈပ္အေထြးမ်ား ျဖစ္ၾကသည္ဟု ဘုရားသခင္က ေျပာဆိုျခင္း မဟုတ္ေပ။ ဤအရာက လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ တကယ့္ အေျခအေနကို ေဖာ္ျပသည္။ လူတို႔ကိုယ္တိုင္က မိမိတို႔၏ ႏွလုံးသားမ်ားထဲ၌ ဘုရားသခင္သည္ အမွန္တကယ္ ေနရာမည္မွ် ယူထားသည္ႏွင့္ပတ္သက္၍ သိပ္ရွင္းလင္းျခင္း မရွိၾကေပ။ ဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္သာ ဤအရာကို အျပည့္အဝ သိေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အခိုက္အတန႔္တြင္ လူတို႔သည္ ႏို႔စို႔သူငယ္မ်ားကဲ့သို႔ ျဖစ္ၾကသည္။ ၎တို႔ အဘယ္ေၾကာင့္ ႏို႔ရည္ကို ေသာက္သုံးရသည္ဆိုသည္ႏွင့္ အဘယ္ေၾကာင့္ ရွင္သန္သင့္သည္ဆိုသည္တို႔ႏွင့္ ပတ္သက္၍မူ၊ ၎တို႔ လုံးဝ မသိၾကေခ်။ မိခင္ကသာ ကေလးတစ္ဦး၏ လိုအပ္ခ်က္မ်ားကို နားလည္သည္။ သူမသည္ ကေလးကို အစာငတ္ေစမည္ မဟုတ္သကဲ့သို႔၊ စားပိုးနင့္ေသသည္အထိ မိမိဘာသာ စားေစမည္လည္း မဟုတ္ေခ်။ ဘုရားသခင္သည္ လူတို႔၏ လိုအပ္ခ်က္မ်ားကို အသိဆုံး ျဖစ္သည္၊ ထို႔ေၾကာင့္ တစ္ခါတစ္ရံ သူ၏ခ်စ္ျခင္းေမတၱာသည္ သူ၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားထဲတြင္ သ႐ုပ္ထင္သည္၊ တစ္ခါတစ္ရံ သူ၏တရားစီရင္ျခင္းကို ထိုႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားထဲ၌ ထုတ္ေဖာ္ျပထားသည္၊ တစ္ခါတစ္ရံ ယင္းတို႔သည္ လူတို႔၏ စိတ္ႏွလုံးသား၏ နက္ရႈိင္းေသာ ေနရာမ်ားကို အနာတရ ျဖစ္ေစၿပီး၊ တစ္ခါတစ္ရံတြင္ ယင္းတို႔သည္ စစ္မွန္ကာ ေလးနက္ေလသည္။ ဤအရာက လူတို႔ကို ဘုရားသခင္၏ သနားၾကင္နာျခင္းႏွင့္ နားလည္ရန္ လြယ္ကူျခင္းတို႔ကို ခံစားခြင့္ေပးၿပီး၊ သူသည္ အခ်ိဳ႕က စိတ္ကူးၾကသည့္၊ ထိေတြ႕၍မရသည့္ ခံ့ညားထည္ဝါေသာ ပုဂၢိဳလ္ မဟုတ္သည္ကို ခံစားခြင့္ေပးသည္။ သူသည္ လူတို႔ စိတ္ကူးသကဲ့သို႔၊ အျပစ္မဲ့ေသာသူမ်ားကို သတ္ျဖတ္ေသာ ပါးကြက္သားတစ္ဦး ျဖစ္ဖို႔ မဆိုထားႏွင့္၊ မ်က္ႏွာကို တိုက္႐ိုက္ ၾကည့္၍မရသည့္ လူတို႔၏စိတ္ထဲက ေကာင္းကင္ဘုံ သားေတာ္ မဟုတ္ေပ။ ဘုရားသခင္၏ စိတ္သေဘာထား တစ္ရပ္လုံးကို သူ၏အမႈေတာ္တြင္ ထုတ္ေဖာ္ျပ ထားေပသည္။ ယေန႔ လူ႔ဇာတိ၌ရွိသည့္ ဘုရားသခင္၏ စိတ္သေဘာထားသည္ သူ၏အမႈေတာ္မွ တစ္ဆင့္ သ႐ုပ္ထင္ဆဲ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္၏ အမႈေတာ္သည္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားႏွင့္ဆိုင္သည့္ အမႈေတာ္ျဖစ္သည္၊ သူလုပ္ေဆာင္ေသာ အရာ သို႔မဟုတ္ အျပင္ပန္းတြင္ သူ ျဖစ္ေပၚသည့္ပုံ မဟုတ္ေပ။ ေနာက္ဆုံးတြင္ အေယာက္တိုင္းသည္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားမွ တည္ေဆာက္ျခင္းကို ရရွိၾကလိမ့္မည္ ျဖစ္ၿပီး ယင္းတို႔ေၾကာင့္ စုံလင္ေစျခင္း ခံရၾကလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ ၎တို႔၏ အေတြ႕အႀကဳံ၌ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားအားျဖင့္ လမ္းျပခံရလ်က္၊ လူတို႔သည္ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ျခင္း လမ္းေၾကာင္းတစ္ခုကို ရရွိလိမ့္မည္ျဖစ္ၿပီး ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားမွတစ္ဆင့္ ၎တို႔သည္ သူ၏စိတ္သေဘာထား တစ္ရပ္လုံးကို သိလာၾကလိမ့္မည္။ သူ၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားေၾကာင့္ ဘုရားသခင္၏ အမႈေတာ္ အားလုံးသည္ ျပည့္စုံလိမ့္မည္၊ လူတို႔သည္ အသက္ရွင္ လာၾကလိမ့္မည္ျဖစ္ၿပီး၊ ရန္သူမ်ား အားလုံး အႏိုင္ယူျခင္း ခံရၾကလိမ့္မည္။ ဤသည္မွာ မည္သူမွ် လ်စ္လ်ဴရႈ၍ မရႏိုင္သည့္ အဓိကအမႈေတာ္ျဖစ္သည္။ သူ၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ၾကည့္ၾကပါစို႔- “ငါ၏မိန႔္ႁမြက္ခ်က္မ်ားသည္ မိုးခ်ဳန္းသံကဲ့သို႔ ဦးတည္ရာ အားလုံးႏွင့္ ကမာၻေျမတစ္ခြင္လုံးေပၚ ထြန္းလင္းေစလ်က္ ျမည္ဟီးကာ၊ မိုးခ်ဳန္းသံႏွင့္ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းအလယ္တြင္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ ဒဏ္ခတ္ျခင္းခံရ၏။ မိုးခ်ဳန္းသံႏွင့္ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းအလယ္တြင္ မည္သည့္လူသားကမွ် ခိုင္မာစြာ ရပ္တည္ႏိုင္ျခင္း မရွိဖူးေပ။ လူသားအမ်ားစုသည္ ငါ့အလင္း၏ ေရာက္လာျခင္း၌ ၎တို႔၏ အသိစိတ္မ်ား လြတ္သြားသည္အထိ ေၾကာက္လန္႔တၾကား ျဖစ္ၾကၿပီး အဘယ္အရာ လုပ္ေဆာင္ရမည္ကို မသိၾက။” ဘုရားသခင္သည္ သူ၏ႏႈတ္ကို ဖြင့္လွ်င္ဖြင့္ခ်င္း၊ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားသည္ ထြက္လာ၏။ သူသည္ အရာရာကို ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားမွတစ္ဆင့္ ၿပီးေျမာက္ေစသည္၊ အရာအားလုံးသည္ ယင္းတို႔အားျဖင့္ အသြင္ေျပာင္းလဲ သြားၾကၿပီး၊ အေယာက္တိုင္းသည္ ယင္းတို႔မွတစ္ဆင့္ အသစ္ျပဳျပင္ျခင္းခံရ၏။ “မိုးခ်ဳန္းသံႏွင့္ လွ်ပ္ျပက္ျခင္း” သည္ အဘယ္အရာကို ရည္ၫႊန္းသနည္း။ ၿပီးလွ်င္ “အလင္း” သည္ အဘယ္အရာကို ရည္ၫႊန္းသနည္း။ အမႈအရာ တစ္ခုတစ္ေလမွ်သည္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားမွ မလြတ္ေျမာက္ႏိုင္ေပ။ လူတို႔၏စိတ္မ်ားကို ဖြင့္ခ်ရန္ႏွင့္ ၎တို႔၏အက်ည္းတန္မႈကို သ႐ုပ္ေဖာ္ျပရန္ သူသည္ ယင္းတို႔ကို အသုံးျပဳ၏။ သူသည္ ၎တို႔၏ သဘာဝအေဟာင္းမ်ားကို ျပဳျပင္ရန္ႏွင့္ သူ၏လူအားလုံးကို စုံလင္ေစရန္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို အသုံးျပဳ၏။ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၏ အေရးပါမႈ အတိအက် ျဖစ္သည္ မဟုတ္ေလာ။ စၾကဝဠာ တစ္ခြင္လုံးတြင္ ဘုရားသခင့္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၏ ေထာက္မျခင္းႏွင့္ ခိုင္ခံ့ေစျခင္း မရွိဘဲႏွင့္၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ အေပါင္းတို႔သည္ မတည္ရွိေတာ့သည့္ အတိုင္းအတာထိ အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာက ဖ်က္ဆီးျခင္းခံရၿပီးျဖစ္လိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္ လုပ္ေဆာင္ေသာအရာ၏ အေျခခံသေဘာတရား ျဖစ္ၿပီး သူ၏အႏွစ္ေျခာက္ေထာင္ စီမံခန္႔ခြဲမႈ အစီအစဥ္အတြင္း သူ အမႈျပဳသည့္ နည္းစနစ္ ျဖစ္သည္။ ဤအရာက သူ၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၏ အေရးပါမႈကို ျပသသည္။ ယင္းတို႔သည္ လူတို႔၏ ဝိညာဥ္မ်ား၏ နက္ရႈိင္းရာမ်ားထဲသို႔ တိုက္႐ိုက္ ထိခိုက္နာက်င္ေစသည္။ လူတို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ျမင္သည္ႏွင့္တစ္ၿပိဳင္နက္၊ ၎တို႔ အံ့ၾသမွင္တက္ၾကၿပီး၊ ေၾကာက္လန႔္တၾကား ျဖစ္ကာ အေလာတႀကီး ထြက္ေျပးၾကသည္။ ၎တို႔သည္ သူ႔ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၏ လက္ေတြ႕အရွိတရားမွ လြတ္ေျမာက္လိုၾကသည္။ ယင္းမွာ ဤ “ဒုကၡသည္မ်ား” ကို ေနရာအႏွံ႔ ေတြ႕ရသည့္ အေၾကာင္းရင္း ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား ထုတ္ျပန္လိုက္သည္ႏွင့္တစ္ၿပိဳင္နက္၊ လူတို႔ ထြက္ေျပးသြားၾကသည္။ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္က သ႐ုပ္ေဖာ္ျပေသာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ အက်ည္းတန္မႈ ပုံရိပ္၏ လကၡဏာသြင္ျပင္ တစ္ခုျဖစ္သည္။ ယခု လူအားလုံးသည္ ၎တို႔၏ မိန္းေမာျခင္းမွ တျဖည္းျဖည္း ႏိုးထလာေနၾကသည္။ ယင္းမွာ ၎တို႔အားလုံးသည္ ယခင္က စိတ္ေဖာက္ျပန္မႈေရာဂါမ်ား ျဖစ္ခဲ့ၾကသည့္အလားျဖစ္သည္- ၿပီးလွ်င္ ယခုတြင္ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ျမင္ၾကေသာေၾကာင့္၊ ၎တို႔သည္ ထိုအနာေရာဂါ၏ ႂကြင္းက်န္ေသာ သက္ေရာက္မႈမ်ားကို ခံစားေနၾကရပုံ ရၿပီး၊ ၎တို႔၏ ယခင္အေျခအေနကို ျပန္လည္ မရယူႏိုင္ၾကေခ်။ ဤသည္မွာ လူအားလုံး အမွန္တကယ္ ျဖစ္ေနပုံျဖစ္ၿပီး ယင္းမွာ ဤႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၏ စစ္မွန္ေသာ သ႐ုပ္ေဖာ္ခ်က္လည္း ျဖစ္သည္- “မ်ားစြာေသာ လူတို႔သည္ ဤမွိန္ေသာ ေတာက္ပမႈအားျဖင့္ တို႔ထိခံရလ်က္၊ တစ္ၿပိဳင္နက္ ၎တို႔၏ အေတြးမွားမ်ားမွ ႏိုးထသြားၾကသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ငါ၏အလင္းသည္ ကမာၻေျမႀကီးေပၚသို႔ သက္ဆင္းသည့္ ေန႔ရက္ ေရာက္ရွိလာၿပီျဖစ္သည္ကို မည္သူမွ် သေဘာမေပါက္ဖူးၾကေခ်။” ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္က၊ “လူသားအမ်ားစုသည္ အလင္း၏ ႐ုတ္ျခည္းေပၚထြန္းမႈေၾကာင့္ ၾကက္ေသေသ သြားၾကသည္။” ဟု ေျပာဆိုရသည့္ အေၾကာင္းရင္း ျဖစ္သည္။ ယင္းတို႔ ဤသို႔ေျပာဆိုျခင္းသည္ လုံးဝ သင့္ေတာ္ေပသည္။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ႏွင့္ ဆိုင္သည့္ ဘုရားသခင္၏ သ႐ုပ္ေဖာ္ခ်က္သည္ အပ္ထိပ္အတြက္ ဝင္ဖို႔မရွိသည္အထိပင္ ဟာကြက္ မရွိသကဲ့သို႔၊ သူသည္ ယင္းကို အမွန္တကယ္ တိက်မွန္ကန္စြာႏွင့္ အမွားအယြင္းမရွိဘဲ စီကုံးၿပီးျဖစ္သည္၊ ယင္းမွာ လူအားလုံးတို႔သည္ လုံးလုံးလ်ားလ်ား လက္ခံယုံၾကည္ၾကရသည့္ အေၾကာင္းရင္း ျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္ မသိလိုက္ပါဘဲႏွင့္၊ ဘုရားသခင္အတြက္ ၎တို႔၏ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာသည္ ၎တို႔၏ ႏွလုံးသားမ်ားအတြင္းရွိ နက္ရႈိင္းရာမွ စတင္ ႀကီးထြားလာေလသည္။ ထိုသို႔ျဖင့္သာ ထိုေနရာက ဘုရားသခင္၏ အေနအထားသည္ ယခင္ထက္ သာ၍ပင္ စစ္မွန္လာၿပီး၊ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္အမႈျပဳေသာ နည္းလမ္းတစ္ခုလည္း ျဖစ္ေပသည္။

“လူသားအမ်ားစုတို႔သည္ စိတ္ရႈပ္ေထြး႐ုံမွ်သာ ရွိၾကသည္။ ၎တို႔သည္ အလင္းေၾကာင့္ မ်က္လုံးမ်ား ထိခိုက္အနာတရျဖစ္ၾကၿပီး ႐ႊံ႕ထဲသို႔ ပစ္ခ်ျခင္းကို ခံရၾကသည္။” ထိုသို႔ေသာ လူတို႔သည္ ဘုရားသခင္ အလိုေတာ္ကို ဆန္႔က်င္ၾကေသာေၾကာင့္၊ (ဆိုလိုသည္မွာ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို ခုခံသည္) သူ၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ ေရာက္လာသည့္အခါတြင္၊ ၎တို႔သည္ ၎တို႔၏ ပုန္ကန္မႈေၾကာင့္ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းကို ခံစားရသည္။ ဤသည္မွာ ၎တို႔သည္ အလင္းေၾကာင့္ မ်က္လုံးမ်ား ထိခိုက္အနာတရ ျဖစ္သည္ဟု ဆိုရသည့္ အေၾကာင္းရင္း ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ေသာ လူမ်ိဳးသည္ စာတန္ထံ ေပးအပ္ခံရႏွင့္ၿပီးျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အသစ္ေသာ အမႈထဲသို႔ ဝင္ေရာက္သည့္အခါတြင္၊ ၎တို႔သည္ အသိဉာဏ္ပြင့္လင္းျခင္းကိုသာမက အလင္းေပးျခင္းကိုလည္း မပိုင္ဆိုင္ၾကေခ်။ သန္႔ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မရွိေသာ သူအားလုံးတို႔သည္ စာတန္၏ သိမ္းပိုက္ျခင္း ခံၾကရၿပီးျဖစ္ကာ၊ ၎တို႔စိတ္ႏွလုံးမ်ား၏ နက္ရႈိင္းရာတြင္ ဘုရားသခင္အတြက္ ေနရာ မရွိၾကေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ဤလူတို႔ကို “႐ႊံ႕ထဲသို႔ ပစ္ခ်ျခင္းကို ခံရၾကသည္။” ဟု ေျပာထားျခင္း ျဖစ္သည္။ ဤအေျခအေနထဲ၌ ရွိေသာ သူအားလုံးတို႔သည္ ကစဥ့္ကလ်ား အေျခအေန တစ္ခုတြင္ ရွိၾကသည္။ ၎တို႔သည္ မွန္ေသာ လမ္းေၾကာင္းေပၚသို႔ မဝင္ေရာက္ႏိုင္ၾကသကဲ့သို႔၊ ပုံမွန္အေျခအေနကို ျပန္လည္ မရရွိႏိုင္ၾကေပ။ ၎တို႔၏ အေတြးမ်ား အားလုံးသည္ ဆန္႔က်င္ဘက္ ျဖစ္သည္။ ကမာၻေျမႀကီးေပၚရွိ အေယာက္တိုင္းသည္ စာတန္အားျဖင့္ လြန္လြန္ကဲကဲ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေစျခင္း ခံၾကရၿပီး ျဖစ္သည္။ လူတို႔သည္ အသက္ပါျခင္း မရွိၾကသကဲ့သို႔၊ အေလာင္းေကာင္မ်ား၏ အနံ႔အသက္ျဖင့္ နံေဟာင္ေလသည္။ ကမာၻေျမႀကီး၏ လူအားလုံးသည္ မည္သူမွ် မလြတ္ေျမာက္ႏိုင္သည့္ ေရာဂါပိုး ကပ္ဆိုးတစ္ခု အလယ္တြင္ ရွင္သန္ၾကရေလသည္။ ၎တို႔သည္ ကမာၻေျမႀကီးေပၚတြင္ ရွင္က်န္ရစ္ရန္ လိုလားမေနၾကေသာ္လည္း၊ လူတို႔အတြက္ ၎တို႔၏ ကိုယ္ပိုင္ မ်က္လုံးမ်ားျဖင့္ ျမင္ဖို႔ သာ၍ ႀကီးျမတ္ေသာအရာ ျဖစ္ပ်က္လိမ့္မည္ဟု ၎တို႔ အၿမဲ ထင္ၾကေလသည္။ ထိုသို႔ျဖင့္ လူအားလုံးသည္ ဆက္လက္ အသက္ရွင္ဖို႔ မိမိတို႔ကိုယ္ကိုယ္ အတင္းအက်ပ္ ျပဳၾကေလသည္။ ၎တို႔သည္ အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာ ၎တို႔၏ ႏွလုံးသားမ်ားထဲ၌ ခြန္အားမရွိၾကေလၿပီ။ ၎တို႔သည္ ဝိညာဥ္ေရးရာ ေဒါက္တိုင္မ်ားအျဖစ္ ၎တို႔၏ ျမင္၍မရသည့္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ားကိုသာ အသုံးျပဳၾကၿပီး၊ ထိုသို႔ျဖင့္ လူသားမ်ားျဖစ္ျခင္းကို ဟန္ေဆာင္ျခင္းျဖင့္ ၎တို႔၏ ဦးေခါင္းမ်ားကို ေထာက္ကန္ထားၿပီး ကမာၻေျမေပၚရွိ ၎တို႔၏ေန႔ရက္မ်ားကို အိုးနင္းခြက္နင္းျဖင့္ ကုန္လြန္ ေစၾကေလသည္။ ယင္းမွာ လူအားလုံးသည္ လူ႔ဇာတိခံ နတ္ဆိုး၏ သားမ်ားျဖစ္ခဲ့ၾကသည့္အလား ျဖစ္ၾကသည္။ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္က၊ “ေစ့ေစ့စပ္စပ္ စစ္ေဆးပါက ကမာၻေျမႀကီးကို ကစဥ့္ကလ်ားျဖစ္ျခင္းက လႊမ္းၿခဳံၿပီး၊ အလြန္႔အလြန္ ညႇိဳးငယ္ျခင္းျဖင့္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကို ထိုးႏွက္သည့္ မခံမရပ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ဆိုး႐ြားေသာ ျမင္ကြင္းတစ္ခု ျဖစ္သည္ဟု ေျပာႏိုင္ေပသည္။” ဟု ေျပာရသည့္အေၾကာင္းရင္း ျဖစ္သည္။ ဤအေျခအေန ထြက္ေပၚၿပီးျဖစ္ေသာေၾကာင့္၊ ဘုရားသခင္သည္ စၾကဝဠာ တစ္ခြင္လုံးအႏွံ႔ “ငါ့ဝိညာဥ္၏ မ်ိဳးေစ့မ်ားကို ႀကဲျခင္း” အား စတင္ခဲ့ၿပီး၊ ကမာၻေျမႀကီးတစ္ခြင္လုံးအေပၚ သူ၏ကယ္တင္ျခင္းအမႈကို စတင္ ေဆာင္႐ြက္ခဲ့သည္။ ဘုရားသခင္သည္ ကပ္ေဘးမ်ိဳးစုံကို အမ်ားအျပား စတင္ က်ေရာက္လာေစသည္မွာ ဤအမႈေတာ္၏ ေနာက္ထပ္ လုပ္ေဆာင္ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္၊ ထိုသို႔ျဖင့္ အၾကင္နာကင္းေသာ လူသားမ်ားကို ကယ္တင္ေလသည္။ ဘုရားသခင့္အမႈေတာ္၏ အဆင့္မ်ားတြင္ ကယ္တင္ျခင္းသည္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ ေဘးအႏၲရာယ္၏ ပုံသဏၭာန္ကို ေဆာင္ဆဲျဖစ္ၿပီး၊ ပ်က္စီးကိန္းႀကဳံရသူ မည္သူမွ် ယင္းတို႔ကို မလြတ္ေျမာက္ႏိုင္ၾကေပ။ အဆုံးတြင္သာ “တတိယ ေကာင္းကင္ဘုံေလာက္ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္- ဤတြင္ သက္ရွိသတၱဝါ ႀကီးငယ္တို႔သည္ သဟဇာတ ျဖစ္လ်က္ အတူယွဥ္တြဲ ေနထိုင္ၾကၿပီး ‘ႏႈတ္ႏွင့္လွ်ာ ပဋိပကၡျဖစ္ျခင္းမ်ား’ ၌ တစ္ႀကိမ္တစ္ခါမွ် ပါဝင္ပတ္သက္ျခင္း မရွိေပ။” ဟူသည့္ ကမာၻေျမႀကီးေပၚက အေျခအေနတစ္ခုကို စြမ္းေဆာင္ရရွိဖို႔ ျဖစ္ႏိုင္လိမ့္မည္ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင့္ အမႈေတာ္၏ က႑တစ္ရပ္မွာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အေပါင္းတို႔ကို သိမ္းပိုက္ရန္ႏွင့္ ေ႐ြးခ်ယ္ခံရသူမ်ားကို သူ၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားမွတစ္ဆင့္ ရယူရန္ျဖစ္သည္။ ေနာက္ထပ္တစ္ခုမွာ ပုန္ကန္ျခင္း၏သားမ်ားအားလုံးကို ကပ္ေဘးအမ်ိဳးမ်ိဳး၏ နည္းလမ္းျဖင့္ သိမ္းပိုက္ရန္ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ က်ယ္ျပန္႔မ်ားျပားေသာ ဘုရားသခင့္ အမႈေတာ္၏ တစ္စိတ္တစ္ပိုင္းျဖစ္သည္။ ဤနည္းျဖင့္သာ ဘုရားသခင္ အလိုရွိသည့္ ကမာၻေျမႀကီးေပၚရွိ ႏိုင္ငံေတာ္ကို အျပည့္အဝ စြမ္းေဆာင္ရရွိႏိုင္ၿပီး၊ ဤသည္မွာ ေ႐ႊစစ္စစ္ျဖစ္သည့္ ဘုရားသခင့္အမႈ၏ အစိတ္အပိုင္းျဖစ္သည္။

ေကာင္းကင္ဘုံ၏ အင္အားမ်ားကို လူတို႔ သေဘာေပါက္သည္ကို ဘုရားသခင္က စဥ္ဆက္မျပတ္ ေတာင္းဆိုသည္။ ၎တို႔သည္ ဤအရာကို အမွန္တကယ္ စြမ္းေဆာင္ရရွိႏိုင္သေလာ။ လက္ေတြ႕အရွိတရားမွာ ႏွစ္ေပါင္း ၅၉၀၀ ေက်ာ္ၾကာ စာတန္၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေစျခင္း ခံရလ်က္ရွိသည့္ လူတို႔၏ လတ္တေလာ၊ တကယ့္ အေျခအေနေပၚ အေျခခံ၍၊ ၎တို႔သည္ ေပတ႐ုႏွင့္ ႏႈိင္းယွဥ္၍ မရႏိုင္ေခ်။ ထိုသို႔ျဖင့္ ၎တို႔သည္ ဤအရာကို သက္သက္ မစြမ္းေဆာင္ႏိုင္ေခ်။ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင့္အမႈ၏ နည္းစနစ္မ်ားထဲမွ တစ္ခုျဖစ္သည္။ သူသည္ လူတို႔ကို မတုန္မလႈပ္ ေစာင့္ဆိုင္းေစမည္ မဟုတ္။ ယင္းအစား ၎တို႔ကို တက္ႂကြစြာျဖင့္ ရွာေဖြေစမည္ ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ျဖင့္သာ ဘုရားသခင္သည္ လူတို႔အထဲ၌ အမႈျပဳရန္ အခြင့္အေရး ရွိလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ ယင္းကို အနည္းငယ္ ထပ္၍ ရွင္းျပမႈေပးသည္က ေကာင္းေပမည္။ သို႔မဟုတ္ပါက လူတို႔သည္ အေပၚယံ သိနားလည္ျခင္းမွ်သာ ရွိေပလိမ့္မည္။ ဘုရားသခင္သည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ဖန္ဆင္းၿပီး ၎တို႔ကို ဝိညာဥ္မ်ား ေပးသနားခဲ့သည့္ေနာက္တြင္၊ သူသည္ ၎တို႔ကို ဆုံးမဩဝါဒေပးခဲ့သည္မွာ၊ အကယ္၍ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို ဟစ္ေခၚျခင္းမျပဳခဲ့ပါက၊ ၎တို႔သည္ သူ၏ ဝိညာဥ္ေတာ္ႏွင့္ ဆက္သြယ္ႏိုင္ၾကမည္မဟုတ္သကဲ့သို႔၊ ထိုသို႔ျဖင့္ ေကာင္းကင္ဘုံမွ “ၿဂိဳလ္တု႐ုပ္ျမင္သံၾကား” ကို ကမာၻေျမႀကီးေပၚတြင္ ရရွိဖို႔ ျဖစ္ႏိုင္မည္ မဟုတ္ေပ။ ဘုရားသခင္သည္ လူတို႔၏ ဝိညာဥ္မ်ားထဲ၌ မရွိေတာ့ေသာအခါတြင္၊ အျခားေသာအရာမ်ားအတြက္ ေနရာလြတ္တစ္ခု ရွိသြားၿပီး ထိုသို႔ျဖင့္ စာတန္သည္ ဝင္လာရန္ အခြင့္အေရးကို မလြတ္တမ္း အသုံးခ်ေလသည္။ လူတို႔သည္ ၎တို႔၏ စိတ္ႏွလုံးမ်ားျဖင့္ ဘုရားသခင္ကို ဆက္သြယ္ေသာအခါ၊ စာတန္သည္ ခ်က္ခ်င္း အထိတ္တလန႔္ျဖစ္သြားၿပီး လြတ္ေျမာက္ရန္ တစ္ဟုန္ထိုးေျပးေလသည္။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ ေအာ္ဟစ္သံမ်ားမွတစ္ဆင့္ ဘုရားသခင္သည္ ၎တို႔ လိုအပ္သည့္ အရာမ်ားကို ၎တို႔အား ေပးသည္၊ သို႔ေသာ္ ပထမဦးစြာ သူသည္ ၎တို႔အတြင္းတြင္ “ေနထိုင္ျခင္း” မရွိေခ်။ ၎တို႔၏ ေအာ္ဟစ္သံမ်ားေၾကာင့္၊ သူသည္ ၎တို႔ကို တကယ္ကို အစဥ္တစိုက္ အကူအညီေပးခဲ့ၿပီး စာတန္သည္ ၎သေဘာရွိ “ကစား” ရန္ ဝင္မလာဝံ့ဖို႔အလို႔ငွာ၊ လူတို႔သည္ ထိုအတြင္းခြန္အားမွ ခံႏိုင္ရည္ကို ရရွိၾကေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လူတို႔သည္ မရပ္မနား ဘုရားသခင္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္ႏွင့္ ဆက္သြယ္ပါက၊ စာတန္သည္ မလာဝံ့သကဲ့သို႔ အေႏွာင့္အယွက္မ်ား မျဖစ္ေစဝံ့ေပ။ စာတန္၏ ေႏွာင့္ယွက္ျခင္းမ်ား မရွိဘဲႏွင့္၊ လူအားလုံးတို႔၏ အသက္တာမ်ားသည္ ပုံမွန္ျဖစ္ၾကၿပီး၊ ထို႔ေနာက္ ဘုရားသခင္သည္ အဆီးအတားမဲ့ ၎တို႔အထဲတြင္ အမႈျပဳရန္ အခြင့္အေရးရွိေလသည္။ ထိုသို႔ျဖင့္ ဘုရားသခင္ လုပ္ေဆာင္လိုေသာ အရာကို လူသားမ်ားမွတစ္ဆင့္ စြမ္းေဆာင္ ရရွိႏိုင္ေပသည္။ ဤအရာမွ ဘုရားသခင္သည္ လူတို႔အား ၎တို႔၏ ယုံၾကည္ျခင္းကို တိုးပြားေစရန္ အဘယ္ေၾကာင့္ အၿမဲေတာင္းဆိုကာ၊ “ကမာၻေျမႀကီးေပၚရွိ လူသား၏ ဝိညာဥ္ရင့္က်က္မႈႏွင့္အညီ ငါသည္ သင့္တင့္ေလ်ာက္ပတ္ေသာ ေတာင္းဆိုမႈမ်ားကို ျပဳသည္။ ငါသည္ မည္သည့္အခါမွ် လုံးဝ အခက္အခဲ မျဖစ္ေစဖူးသကဲ့သို႔၊ ငါ၏ ေပ်ာ္႐ႊင္မႈအတြက္ႏွင့္ ‘မိမိ၏ေသြးကို ညႇစ္ထုတ္ျခင္း’ ငွာ မည္သူကိုမွ် ငါမေတာင္းဆိုဖူးေပ။” ဟူ၍လည္း ဆိုၿပီးျဖစ္သည္ကို သိရွိႏိုင္သည္။ လူအမ်ားစုသည္ ဘုရားသခင္၏ ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ားအားျဖင့္ ေခါင္းေျခာက္ သြားၾကသည္။ ၎တို႔က လူတို႔သည္ ထိုအစြမ္းအစ မပိုင္ဆိုင္သကဲ့သို႔၊ စာတန္၏ အဖတ္ဆယ္၍ မရႏိုင္ေအာင္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေစျခင္းကို ခံထားရၿပီးျဖစ္သည္ကို ထည့္သြင္းစဥ္းစားပါက၊ ဘုရားသခင္သည္ ၎တို႔ႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ားကို အဘယ္ေၾကာင့္ ဆက္လက္ ျပဳလုပ္သနည္းဟု ေတြးၾကေလသည္။ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္သည္ လူတို႔ကို အခက္ေတြ႕ေစျခင္း မဟုတ္ေလာ။ ၎တို႔၏ တည္ၾကည္ေလးနက္ေသာ မ်က္ႏွာမ်ားကို ျမင္ၿပီးေနာက္၊ ၎တို႔၏ ကသိကေအာက္ျဖစ္ေသာ အသြင္မ်ားကို ျမင္ရင္း၊ သင္သည္ မရယ္ေမာဘဲ မေနႏိုင္ေပ။ လူတို႔၏ အက်ည္းတန္သည့္ သြင္ျပင္အမ်ိဳးမ်ိဳးသည္ ရယ္ဖြယ္ရာအေကာင္းဆုံး ျဖစ္သည္။ တစ္ခါတစ္ရံတြင္ ၎တို႔သည္ ကစားျခင္းကို ခုံမင္ေသာ ကေလးငယ္မ်ားကဲ့သို႔ ျဖစ္ေသာ္လည္း၊ တစ္ခါတစ္ရံတြင္ ၎တို႔သည္ “အေမ” လုပ္တမ္း ကစားေနသည့္ ကေလးမေလး တစ္ဦးကဲ့သို႔ ျဖစ္သည္။ ရံဖန္ရံခါတြင္ ၎တို႔သည္ ႂကြက္ကိုစားေနသည့္ ေခြးတစ္ေကာင္ကဲ့သို႔ ျဖစ္သည္။ ၎တို႔၏ တစ္ဦးတစ္ေယာက္သည္ ဤအက်ည္းတန္ေသာ အေျခအေနမ်ားအားလုံးတြင္ ရယ္ရမည္ေလာ သို႔မဟုတ္ ငိုရမည္ေလာ ဟူသည္ကို မသိသကဲ့သို႔၊ မၾကာခဏ လူတို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ားကို သာ၍ သေဘာမေပါက္ေလေလ၊ ၎တို႔သည္ ဒုကၡေရာက္ရန္ ျဖစ္ႏိုင္ေလေလ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္၏ ေအာက္ပါ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား “ငါသည္ ဖန္ဆင္းျခင္းအေပၚ ဆိတ္ဆိတ္ေနျခင္းကို ခ်မွတ္ေသာ ဘုရားသခင္ေလာ။” သည္ လူတို႔ အဘယ္မွ် မိုက္မဲသည္ကို ျပသဖို႔ လုံေလာက္ၿပီး၊ ယင္းတို႔က မည္သည့္လူသားကမွ် ဘုရားသခင္၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ားကို နားမလည္ႏိုင္ေၾကာင္းကိုလည္း ျပသသည္။ ဘုရားသခင္သည္ သူ၏ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ားက အဘယ္အရာ ျဖစ္ေၾကာင္းကို ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုလွ်င္ပင္ ၎တို႔သည္ ယင္းတို႔ကို အေလးမထားႏိုင္ၾက။ ၎တို႔သည္ လူသားရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ားအတိုင္းသာ ဘုရားသခင္၏ အမႈကို လုပ္ေဆာင္ၾကေလသည္။ ထိုသို႔ျဖင့္ ၎တို႔သည္ သူ၏ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ားကို အဘယ္သို႔ သေဘာေပါက္ႏိုင္မည္နည္း။ “ငါ၏ရနံ႔ကို ေနရာအႏွံ႔ ပ်ံ႕ႏွံ႔ေစရင္း၊ ကမာၻေျမေပၚ ငါ ေလွ်ာက္လွမ္းသြားၿပီး၊ ေနရာတိုင္းတြင္ ငါ၏ပုံသဏၭာန္ကို ငါ ေနာက္ခ်န္ထားရစ္သည္။ ေနရာအသီးသီးသည္ ငါ့အသံ၏ ျမည္သံျဖင့္ ပဲ့တင္ထပ္ေနသည္။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အားလုံးသည္ အတိတ္ကို ေအာက္ေမ့ သတိရေနၾကသည့္အတြက္၊ ေနရာတကာရွိ လူတို႔သည္ ယမန္ေန႔၏ လွပေသာျမင္ကြင္းမ်ားအေပၚ မခြဲႏိုင္မခြာရက္ ျဖစ္ၾကေလသည္။” ဤသည္မွာ ႏိုင္ငံေတာ္ ပုံေပၚသည့္အခ်ိန္ အေျခအေန ျဖစ္လိမ့္မည္။ အမွန္တြင္ ေနရာအခ်ိဳ႕၌ ဘုရားသခင္သည္ ႏိုင္ငံေတာ္ျဖစ္ထြန္းမႈ၏ အလွတရားကို ပေရာဖက္ျပဳႏွင့္ၿပီးျဖစ္ကာ၊ ဤအရာအားလုံးက စုေပါင္း၍ ႏိုင္ငံေတာ္၏ ၿပီးျပည့္စုံေသာ ႐ုပ္ပုံတစ္ခုကို ပုံေဖာ္ေလသည္။ သို႔ေသာ္ လူတို႔သည္ ထိုအရာကို အာ႐ုံမစိုက္ေပ။ ၎တို႔သည္ ထိုအရာကို ကာတြန္းတစ္ခု ျဖစ္ခဲ့သည့္အလား ၾကည့္ရႈ႐ုံသာၾကည့္ရႈၾကေလသည္။

စာတန္၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေစျခင္း ေထာင္စုႏွစ္မ်ားေၾကာင့္၊ လူတို႔သည္ အေမွာင္ထဲတြင္ အၿမဲ အသက္ရွင္ၾကၿပီးျဖစ္သည္၊ ထို႔ေၾကာင့္ ၎တို႔သည္ ယင္းအားျဖင့္ ေသာကမေရာက္ၾကသကဲ့သို႔၊ အလင္းကိုလည္း ေတာင့္တျခင္း မရွိၾကေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ယေန႔အလင္း ေရာက္လာေသာအခါ၊ ဤအရာက ေအာက္ပါအတိုင္း ဆိုက္ေရာက္ေစၿပီးျဖစ္သည္၊ “၎တို႔အားလုံးသည္ ငါ၏ႂကြလာျခင္းကို မႀကိဳက္ၾကသကဲ့သို႔၊ ငါသည္ ေကာင္းကင္ဘုံရွိ လူသား၏ရန္သူ ျဖစ္ခဲ့ေလသည့္အလား ၎တို႔အားလုံးသည္ အလင္းေရာက္ရွိျခင္းကို ေမာင္းထုတ္ၾကသည္။ လူသားသည္ သူ၏မ်က္လုံးမ်ားထဲ၌ခုခံကာကြယ္ေသာ အလင္းေရာင္ျဖင့္ ငါ့ကို ဆီးႀကိဳၾကသည္။” လူအမ်ားစုသည္ ဘုရားသခင္ကို စစ္မွန္႐ိုးသားမႈျဖင့္ ခ်စ္ဖို႔ ႀကိဳးစားၾကေသာ္ျငားလည္း၊ ဘုရားသခင္သည္ စိတ္ေက်နပ္ျခင္း မရွိေသးသကဲ့သို႔၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ရႈတ္ခ်ဆဲ ျဖစ္သည္။ ဤအရာက လူတို႔အတြက္ ေခါင္းေျခာက္စရာ ျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ အေမွာင္ထဲတြင္ အသက္ရွင္ၾကေသာေၾကာင့္၊ ဘုရားသခင္ကို အလင္း မရွိခိုက္တြင္ အေစခံသကဲ့သို႔ အေစခံၾကဆဲ ျဖစ္သည္။ ဆိုလိုသည္မွာ လူအားလုံးသည္ ဘုရားသခင္ကို မိမိတို႔၏ ကိုယ္ပိုင္ အယူအဆမ်ားအား အသုံးျပဳလ်က္ အေစခံၾကၿပီး ဘုရားသခင္ ႂကြလာေသာအခါ၊ ယင္းမွာ ၎တို႔၏ အေျခအေနျဖစ္ၿပီး၊ ၎တို႔သည္ အသစ္ေသာအလင္းကို လက္ခံျခင္းအားျဖင့္ ဘုရားသခင္ကို အေစမခံႏိုင္ၾကေခ်။ ထို႔ထက္ ၎တို႔သည္ မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္ ရွိၾကဖူးသည့္ အေတြ႕အႀကဳံအားလုံးျဖင့္ သူ႔ကို အေစခံၾကေလသည္။ ဘုရားသခင္သည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ “ဆည္းကပ္ျခင္း” မွ ေပ်ာ္႐ႊင္မႈကို မရရွိေပ၊ ထို႔ေၾကာင့္ အေမွာင္ထုထဲတြင္ အလင္းကို လူသားမ်ားက မခ်ီးမြမ္းႏိုင္ၾက။ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္က အထက္က ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ေျပာဆိုခဲ့သည့္ အေၾကာင္းရင္း ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ လက္ေတြ႕အရွိတရားႏွင့္ လုံးဝ ဆန္႔က်င္ျခင္းမရွိေပ၊ ၿပီးလွ်င္ ယင္းမွာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ဘုရားသခင္၏ ႏွိပ္စက္ျခင္းလည္း မဟုတ္သကဲ့သို႔၊ ၎တို႔ကို မတရားသျဖင့္ ျပဳျခင္းလည္း မဟုတ္ေပ။ ကမာၻေလာက၏ ဖန္ဆင္းျခင္းကတည္းက၊ လူတစ္ဦးတစ္ေလကမွ် ဘုရားသခင္၏ ေႏြးေထြးမႈကို အမွန္တကယ္ မျမည္းစမ္းဖူးေပ။ ဘုရားသခင္က ၎တို႔ကို ဒဏ္ခတ္ၿပီး အျမစ္ျဖတ္ ေခ်မႈန္းမည္ကို အလြန္အမင္း ေၾကာက္႐ြံ႕လ်က္ လူအားလုံးသည္ ဘုရားသခင္အေပၚ ခုခံကာကြယ္ေနၾကေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဤအႏွစ္ေျခာက္ေထာင္ တစ္ေလွ်ာက္တြင္၊ ဘုရားသခင္သည္ လူတို႔၏ ႐ိုးသားစစ္မွန္မႈအတြက္ ေႏြးေထြးမႈကို အၿမဲ အလဲအလွယ္ ျပဳၿပီးျဖစ္ကာ ၎တို႔ကို အခ်ိဳးအေကြ႕တိုင္းတြင္ စိတ္ရွည္စြာျဖင့္ ဆက္လက္ လမ္းျပၿပီးျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ လူတို႔သည္ အလြန္ အားနည္းၾကေသာေၾကာင့္ျဖစ္ၿပီး၊ ၎တို႔သည္ စာတန္၏ ႀကိဳးကိုင္ျခယ္လွယ္ျခင္းကို မခံရဘဲမေနႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ၾကသည့္အတြက္၊ ဘုရားသခင္၏ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ားကို အျပည့္အဝ မသိႏိုင္ၾကေပ သို႔မဟုတ္ ၎တို႔သည္ သူ႔ကို စိတ္ႏွလုံးအႂကြင္းမဲ့ မခ်စ္ႏိုင္ၾကေပ။ သို႔ေသာ္ ဘုရားသခင္သည္ စိတ္ရွည္သည္းခံေနဆဲျဖစ္ၿပီး၊ အလြန္ စိတ္ရွည္ၿပီးသည့္ေနာက္ တစ္ေန႔တြင္ ဆိုလိုသည္မွာ သူသည္ ေလာကႀကီးကို အသစ္ျပဳျပင္ေသာအခါ သူသည္ လူတို႔ကို မိခင္တစ္ဦးကဲ့သို႔ ၾကည့္ရႈေစာင့္ေရွာက္ေတာ့မည္ မဟုတ္ေခ်။ ထိုအစား သူသည္ လူသားမ်ားကို ၎တို႔ႏွင့္ သင့္ေတာ္ေသာ ျပစ္ဒဏ္ခတ္မႈမ်ားကို ေပးလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ ဤအေၾကာင္းရင္းေၾကာင့္၊ ဤအရာ ျဖစ္ပ်က္လိမ့္မည္။ “အေလာင္းေကာင္မ်ားသည္ သမုဒၵရာ၏ မ်က္ႏွာျပင္ေပၚတြင္ ဟိုဟိုသည္သည္ ေမ်ာေနၾက” စဥ္တြင္၊ “ေရကင္းမဲ့ေသာ အရပ္မ်ားတြင္၊ အျခားလူသားတို႔သည္ ရယ္ေမာျခင္းႏွင့္ သီဆိုျခင္းတို႔အလယ္၌ ၎တို႔ကို ငါေပးသနားၿပီးျဖစ္သည့္ ကတိေတာ္မ်ားကို ေပ်ာ္ေမြ႕ၾကဆဲျဖစ္သည္။” ဤသည္မွာ အျပစ္ဒဏ္ေပးခံရေသာသူမ်ားႏွင့္ ဆုေပးခံရေသာသူမ်ား၏ ခရီးပန္းတိုင္မ်ားၾကား ႏႈိင္းယွဥ္ခ်က္တစ္ခု ျဖစ္သည္။ “သမုဒၵရာ၏ မ်က္ႏွာျပင္ေပၚ” ဆိုသည္မွာ ဘုရားသခင္ေျပာဆိုခဲ့ေသာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းႏွင့္ဆိုင္သည့္ အနက္ဆုံးေသာတြင္းကို ရည္ၫႊန္းသည္။ ဤသည္မွာ စာတန္၏ ခရီးပန္းတိုင္ျဖစ္ၿပီး ယင္းသည္ ဘုရားသခင္ကို ခုခံသူမ်ား အားလုံးအတြက္ ဘုရားသခင္ ျပင္ဆင္ထားသည့္ “အနားယူရာေနရာ” ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္သည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ စစ္မွန္ေသာ ခ်စ္ျခင္းကို အၿမဲ လိုခ်င္ၿပီးျဖစ္သည္၊ သို႔ေသာ္ လူတို႔သည္ ဤအရာကို မသိၾကသကဲ့သို႔၊ ယင္းကို အာ႐ုံမခံစားတတ္ၾကဘဲ၊ ၎တို႔၏ ကိုယ္ပိုင္အလုပ္ကို လုပ္ေဆာင္ၾကဆဲ ျဖစ္သည္။ ဤအရာေၾကာင့္၊ သူ၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားအားလုံး၌ ဘုရားသခင္သည္ လူတို႔ထံမွ အမႈအရာမ်ားကို အၿမဲ ေတာင္းဆိုၿပီး၊ ၎တို႔၏ အားနည္းခ်က္မ်ားကို ေထာက္ျပကာ၊ ၎တို႔သည္ ဤႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားအတိုင္း လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ၾကဖို႔အလို႔ငွာ၊ ၎တို႔အတြက္ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ျခင္း လမ္းေၾကာင္းကို ေထာက္ျပေလသည္။ သူသည္ သူ၏ ကိုယ္ပိုင္သေဘာထားကို လူတို႔ထံ ျပသၿပီးျဖစ္သည္။ “သို႔ေသာ္ ငါသည္ ကစားစရာ တစ္ခုအလား ကစားရန္ လူသားတစ္ဦးတစ္ေယာက္၏ အသက္ကို မည္သည့္အခါကမွ် သာမန္ကာလွ်ံကာ မ႐ုပ္သိမ္းဖူးေပ။ ငါသည္ လူသားခံယူၿပီး ျဖစ္သည့္ နာက်င္မႈမ်ားကို ေလ့လာေစာင့္ၾကည့္ၿပီး သူေပးဆပ္ၿပီးျဖစ္ေသာ အဖိုးအခကို နားလည္သည္။ သူသည္ ငါ့ေရွ႕၌ ရပ္သည္ႏွင့္အမွ်၊ ငါသည္ လူသားကို ျပစ္တင္ဆုံးမရန္အလို႔ငွာ သူ႔ကို အံ့အားသင့္ေစရန္ ဆႏၵမရွိသကဲ့သို႔၊ သူ႔အေပၚ မႏွစ္ၿမိဳ႕ဖြယ္ေသာ အရာမ်ားကို အပ္ႏွင္းရန္လည္း ဆႏၵမရွိေပ။ ထိုအစား၊ ငါသည္ ဤတစ္ခ်ိန္လုံးတြင္ လူသားကို ေထာက္ပံ့႐ုံ ေထာက္ပံ့ေပးၿပီးျဖစ္ကာ သူ႔ကို ေပးထားၿပီးျဖစ္သည္။” လူတို႔သည္ ဘုရားသခင္ထံမွ ဤႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ဖတ္ရႈေသာအခါ၊ ၎တို႔သည္ သူ၏ ေႏြးေထြးမႈကို ခ်က္ျခင္း ခံစားရကာ ေတြးေလသည္။ ဧကန္အမွန္၊ အတိတ္တြင္ ငါသည္ ဘုရားသခင္အတြက္ အဖိုးအခကို ေပးဆပ္ၿပီးျဖစ္ေသာ္လည္း၊ ငါသည္ သူ႔ကို ဝတ္ေက်တမ္းေက်လည္း ဆက္ဆံမိၿပီျဖစ္ကာ၊ တစ္ခါတစ္ရံ ငါသည္ သူ႔ကို ေစာဒကတက္မိေလၿပီ။ ဘုရားသခင္သည္ သူ၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားျဖင့္ ငါ့ကို အၿမဲ လမ္းျပၿပီးျဖစ္ကာ သူသည္ ငါ၏အသက္တာကို အလြန္ အာ႐ုံစိုက္ေလသည္၊ သို႔ေသာ္ တစ္ခါတစ္ရံ ငါသည္ ထိုအရာသည္ အ႐ုပ္တစ္႐ုပ္ ျဖစ္ခဲ့သည့္အလား ထိုအရာျဖင့္ ကစားသည္။ ဤအရာကို ငါ အမွန္တကယ္ မလုပ္သင့္ေပ။ ဘုရားသခင္သည္ ငါ့ကို အလြန္ ခ်စ္သည္၊ ထို႔ေၾကာင့္ ငါသည္ အဘယ္ေၾကာင့္ လုံလုံေလာက္ေလာက္ မႀကိဳးပမ္းႏိုင္ရသနည္း။ ထိုသို႔ေသာ အေတြးမ်ား ၎တို႔ထံ ေပၚလာသည့္အခ်ိန္တြင္၊ လူတို႔သည္ မိမိတို႔၏ ကိုယ္ပိုင္မ်က္ႏွာမ်ားကို တကယ္ကို ႐ိုက္လိုက္ခ်င္ၾကၿပီး၊ အခ်ိဳ႕ လူမ်ားသည္ ႏွာေခါင္းမ်ားပင္ တြန္႔ရႈံ႕ကာ က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ ငိုေႂကြးၾကသည္။ ဘုရားသခင္သည္ ၎တို႔ ေတြးသည့္အရာကို နားလည္ၿပီး၊ သင့္ေတာ္သလို ေျပာဆိုကာ၊ မာလည္းမမာ ေပ်ာ့လည္းမေပ်ာ့ေသာ ဤႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ အနည္းငယ္က ဘုရားသခင္အတြက္ လူတို႔၏ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို လႈံ႕ေဆာ္ေလသည္။ ေနာက္ဆုံးတြင္ ဘုရားသခင္သည္ ကမာၻေျမႀကီးေပၚ၌ ႏိုင္ငံေတာ္ ျဖစ္ေပၚေသာ အခ်ိန္တြင္ သူ၏အမႈေတာ္ထဲက ေျပာင္းလဲမႈကို ပေရာဖက္ျပဳခဲ့သည္။ ဘုရားသခင္သည္ ကမာၻေျမႀကီးေပၚ၌ ရွိသည့္အခ်ိန္တြင္၊ လူတို႔သည္ ေဘးအႏၲရာယ္မ်ားႏွင့္ ကပ္ေဘးမ်ားမွ လြတ္ေျမာက္ႏိုင္လိမ့္မည္ ျဖစ္ၿပီး ေက်းဇူးေတာ္၌ ေမြ႕ေလ်ာ္ခံစားႏိုင္လိမ့္မည္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ႀကီးစြာေသာေန႔ရက္၏ တရားစီရင္ျခင္းကို သူစတင္ေသာအခါတြင္၊ သူသည္ လူအားလုံးအလယ္ ေပၚထြန္းသည့္ အခ်ိန္ျဖစ္လိမ့္မည္ ျဖစ္ၿပီး၊ ကမာၻေျမႀကီးေပၚရွိ သူ၏အမႈေတာ္အားလုံး ၿပီးစီးလိမ့္မည္။ ထိုအခ်ိန္၌ ေန႔ရက္အခ်ိန္ က်ေရာက္လာၿပီးျဖစ္လိမ့္မည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္၊ ယင္းသည္ သမၼာက်မ္းစာထဲ၌ ေရးသားထားခဲ့သည့္အတိုင္းသာ ျဖစ္လိမ့္မည္။ “မတရားေသာသူသည္ မတရားသျဖင့္ ျပဳေစဦး၊ သန္႔ရွင္းေသာသူသည္ သန္႔ရွင္းေစဦး။” မေျဖာင့္မတ္ေသာသူသည္ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းဆီသို႔ လာလိမ့္မည္ျဖစ္ၿပီး သန္႔ရွင္းေသာသူတို႔သည္ ပလႅင္ေတာ္ေရွ႕သို႔ လာၾကလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ လူတစ္ဦးတစ္ေလကမွ် ဘုရားသခင္၏ အလိုလိုက္ျခင္းကို ရရွိႏိုင္လိမ့္မည္ မဟုတ္။ ႏိုင္ငံေတာ္၏လူမ်ားႏွင့္ သားမ်ားပင္လွ်င္ ရရွိႏိုင္လိမ့္မည္ မဟုတ္။ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းသာ ျဖစ္ၿပီး၊ သူ၏ စိတ္သေဘာထားႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ ထုတ္ေဖာ္ျပျခင္းသာ ျဖစ္သည္။ သူသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ အားနည္းျခင္းအတြက္ စာနာမႈကို ဒုတိယအႀကိမ္ ျပလိမ့္မည္မဟုတ္။