၂၀၁၈ ခုနှစ်မှာ ကျွန်တော် အသင်းတော်မှာ ဗီဒီယိုတွေ လုပ်နေခဲ့တယ်။ ကျွန်တော်က ကိုယ့်ရဲ့ အတတ်ပညာပိုင်း အရည်အချင်းတွေမှာ မြန်မြန် တိုးတက်ခဲ့ပြီး၊ ညီအစ်ကိုမောင်နှမတွေကို ပြဿနာတွေနဲ့ အခက်အခဲတချို့ ဖြေရှင်းရာမှာ ကူညီလေ့ရှိခဲ့လို့ လူတိုင်းက ကျွန်တော့်အပေါ်မှာ အကောင်းမြင်ခဲ့ကြတယ်။ အရေးကြီးတဲ့ တာဝန်တချို့ကို ခေါင်းဆောင်တွေက ကျွန်တော့်ကို အပ်နှင်းခဲ့ကြတယ်။ ခေါင်းဆောင်တွေရဲ့ အသိအမှတ်ပြုမှုနဲ့ ညီအစ်ကိုမောင်နှမတွေရဲ့ အထင်ကြီးလေးစားမှုကို လက်ခံရရှိတာက ကျွန်တော့်ကို အောင်မြင်မှု ခံစားချက် အပြင်းအထန် ဖြစ်စေခဲ့ပြီး ကျွန်တော့်ရဲ့ စိတ်အားထက်သန်မှုကို တိုးပွားစေခဲ့တယ်။ ကျွန်တော်က အဖွဲ့ခေါင်းဆောင် မဟုတ်ခဲ့ပေမဲ့၊ ကျွန်တော်တို့အလုပ်ထဲက ပြဿနာတွေကို ချက်ချင်း ရှာဖွေဖော်ထုတ်ပြီး စိစစ်လေ့ ရှိခဲ့တယ်။ ခေါင်းဆောင်တွေနဲ့ အဖွဲ့ခေါင်းဆောင်တွေက ချပေးတဲ့တာဝန်တွေကို ပြီးအောင် ကျွန်တော် အမြဲတမ်း အကောင်းဆုံး ကြိုးစားခဲ့တယ်။ ဒါကြောင့် ကျွန်တော်က ကိုယ့်တာဝန်မှာ ကို တော်တော်လေး တာဝန်သိစိတ်ရှိပြီး အတော်အတန် နာခံတတ်တယ်လို့ ခံစားခဲ့ရတယ်။ အထူးသဖြင့် ကျွန်တော့်နားက ညီအစ်ကိုမောင်နှမတွေက အသင်းတော်က ချပေးတဲ့ တာဝန်တွေကို မကျေနပ်တာကြောင့် အပျက်သဘောဆောင်လာတာ၊ တာဝန်တွေမှာ အချောင်ခိုလာတာ၊ တာဝန်တွေကို ကောင်းကောင်းမလုပ်တာတွေကို ကျွန်တော်မြင်တဲ့အခါမှာ ဒီလိုအခြေအနေတစ်ခုကို ကျွန်တော် ကြုံရရင် သူတို့လို လုပ်မှာ မဟုတ်ဘူးလို့ တွေးခဲ့တယ်။ ကျွန်တော်ကတော့ နာခံနေဦးမှာပဲ။

၂၀၂၂ ခုနှစ် တစ်နေ့မှာ အဖွဲ့ခေါင်းဆောင်က စာနဲ့ပတ်သက်တဲ့ အလုပ်အတွက် လူလိုနေတယ်လို့ ကျွန်တော့်ကို ပြောခဲ့တယ်။ ကျွန်တော်တို့အဖွဲ့ထဲမှာ အလုပ်ပမာဏက မများဘဲနဲ့ ကျွန်တော့်မှာ စာရေးတဲ့ အရည်အချင်းတချို့လည်း ရှိနေပြီး ပြဿနာတချို့ကို ဖြေရှင်းဖို့ သမ္မာတရားကိုလည်း မိတ်သဟာယဖွဲ့နိုင်လေ့ရှိခဲ့တယ်ဆိုတော့ ဘက်ပေါင်းစုံက အကဲဖြတ်ပြီးနောက်မှာ ခေါင်းဆောင်တွေက ကျွန်တော့်ကို စာနဲ့ပတ်သက်တဲ့ အလုပ်လုပ်ရအောင် စီစဉ်ပေးဖို့ ဆုံးဖြတ်ခဲ့ကြတယ်။ ဒီသတင်းကို ကျွန်တော် ကြားလိုက်ရတဲ့အခါ ကျွန်တော့်နားကို ကျွန်တော် မယုံနိုင်ခဲ့ဘူး။ ကျွန်တော် တွေးမိတယ်။ “သူတို့ ငါ့တာဝန်ကို ပြင်ဆင်ပြောင်းလဲတော့မှာလား။ ကျွန်တော် ဒီအဖွဲ့ထဲမှာ နေရတာ အဆင်ပြေပါတယ်။ ညီအစ်ကိုမောင်နှမတွေက ငါ့ကို အသိအမှတ်ပြုကြတယ်၊ တခြားအဖွဲ့တွေက လူတွေတောင် အကြံဉာဏ်တောင်းဖို့ ငါ့ဆီ လာကြတယ်။ ဒါက ငါ့ကို တကယ် မျက်နှာပန်းလှစေတာပဲ။ ငါသာ စာနဲ့ပတ်သက်တဲ့အလုပ်ကို သွားလုပ်ရင် ငါ စည်းမျဉ်းတွေကို နားမလည်ဘူး။ ငါက အစကနေ စရမှာဆိုတော့ တခြားသူတွေကို အမီလိုက်နိုင်ဖို့ ဘယ်လောက်ကြာမလဲဆိုတာ ငါ မသိဘူး။ အဲဒါက ငါ အဖွဲ့ထဲမှာ အညံ့ဆုံး ဖြစ်သွားမဲ့ သဘောပဲ မဟုတ်ဘူးလား။ ငါ နားကိုမလည်နိုင်ဘူး၊ ဘာလို့ သူတို့က ငါ့ကိုပဲ ရွေးခဲ့ရတာလဲ” လို့ပေါ့။ ကျွန်တော်သိတဲ့ စာရေးကောင်းတဲ့ ညီအစ်မတချို့အကြောင်း ကျွန်တော် စဉ်းစားမိတယ်။ သူတို့ စာနဲ့ပတ်သက်တဲ့အလုပ်ကို စလုပ်ပြီး မကြာခင်မှာပဲ အလုပ်နဲ့ မသင့်တော်လို့ သူတို့ တာဝန်ပြောင်းခံခဲ့ရတယ်။ ကျွန်တော်က သူတို့လောက် မတော်ဘူး၊ ကျွန်တော်သာ အလုပ်ကို ကောင်းကောင်းမလုပ်နိုင်ခဲ့ရင် အရှက်ရစရာ ဖြစ်လိမ့်မယ်လို့ ကျွန်တော် ခံစားခဲ့ရတယ်။ ကျွန်တော် ဒီနှစ်ခုကို ဘယ်လိုပဲ နှိုင်းယှဉ်ကြည့်ပါစေ၊ ကျွန်တော့်ရဲ့ လက်ရှိတာဝန်က ပိုပြီး တည်ငြိမ်တယ်၊ ဂုဏ်ရှိတယ်လို့ ကျွန်တော် ခံစားခဲ့ရတယ်။ ကျွန်တော် ဒီလို စဉ်းစားလေလေ၊ ခေါင်းဆောင်တွေက သိပ်အလျင်စလို ဆုံးဖြတ်တယ်၊ ကျွန်တော့်ကို မပြောင်းရွှေ့ခင်မှာ သူတို့က ကျွန်တော့်ရဲ့ အားသာချက်တွေကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်း နားမလည်ခဲ့ဘူးလို့ ခံစားမိလေလေပဲ။ ကျွန်တော် အဖွဲ့ခေါင်းဆောင်ကို စောဒကတက်ခဲ့တယ်။ “ခေါင်းဆောင်တွေက ဒီကိစ္စကို သေသေချာချာ အကဲမဖြတ်ခဲ့ကြဘူးလား။ ကျွန်တော်က ဗီဒီယိုလုပ်တာ ပိုတော်တယ်။ စာနဲ့ပတ်သက်တဲ့အလုပ်က ကျွန်တော့်ရဲ့ အားသာချက် မဟုတ်ဘူး။ ကျွန်တော်သာ သွားရမယ်ဆိုရင် ကောင်းကောင်းလုပ်မှာ မဟုတ်ဘူး။ သူတို့ ကျွန်တော့်ရဲ့ အားသာချက်တွေအပေါ် အခြေခံပြီး ပြန်စဉ်းစားသင့်တာ မဟုတ်ဘူးလား” ပေါ့။ အဖွဲ့ခေါင်းဆောင်က ကျွန်တော့်ရဲ့ ရှုထောင့်ကနေ ကျွန်တော့်ကို စာနာနားလည်ပေးလိမ့်မယ်၊ ပြီးရင် ကျွန်တော့်တာဝန်ကို ပြုပြင်ပေးဖို့အတွက် ပြန်စဉ်းစားဖို့ ခေါင်းဆောင်တွေနဲ့ သူ ဆွေးနွေးကောင်း ဆွေးနွေးနိုင်မယ်လို့ တွေးမိတယ်။ ဒါပေမဲ့ သူက ကျွန်တော်ဟာ အသင်းတော်ရဲ့ အလုပ်လိုအပ်ချက်တွေကို ဦးစားပေးစဉ်းစားသင့်တယ်လို့ မိတ်သဟာယဖွဲ့ခဲ့တယ်။ ကျွန်တော်က ငြင်းခုံမနေသင့်ဘူး၊ အရင်ဆုံး နာခံသင့်တယ်ဆိုတာကို ကျွန်တော် သဘောပေါက်ခဲ့တယ်။

နောက်ပိုင်းမှာ တာဝန်ကိုပြုပြင်တာနဲ့ ပတ်သက်တဲ့ စည်းမျဉ်းတွေကို ကျွန်တော် ရှာဖွေကြည့်ခဲ့တယ်။ ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်တွေက ဆိုတယ် “ဘုရားအိမ်တော်သည် အချို့သော တာဝန်များကို လူတို့ ထမ်းဆောင်ဖို့ စီစဉ်ပေးရာတွင် လူများ၏ နှစ်သက်မှုများကို အခြေပြုခြင်း မဟုတ်ဘဲ အလုပ်၏ လိုအပ်ချက်များအပေါ်နှင့် ထိုတာဝန်ကို လူတစ်ဦး ထမ်းဆောင်ခြင်းက ရလဒ်များ စွမ်းဆောင်ရရှိနိုင်ခြင်း ရှိမရှိအပေါ်တွင် အခြေပြုခြင်း ဖြစ်သည်။ ဘုရားအိမ်တော်သည် လူတစ်ဦးချင်း၏ နှစ်သက်မှုများအရ တာဝန်များကို စီစဉ်ပေးသင့်သည်ဟု သင်တို့ဆိုမည်လော။ လူတို့၏ တစ်ကိုယ်ရေ နှစ်သက်မှုများကို ဖြည့်ဆည်းသည့် အခြေအနေပေါ် အခြေခံ၍ လူတို့ကို ရွေးချယ်သင့်သလော။ (မရွေးချယ်သင့်ပါ။) ဤအရာများထဲမှ မည်သည့်အရာသည် လူများကို အသုံးပြုရာတွင် ဘုရားအိမ်တော်၏ စည်းမျဉ်းများနှင့် ကိုက်ညီသနည်း။ မည်သည့်အရာသည် သမ္မာတရားစည်းမျဉ်းများနှင့် ကိုက်ညီသနည်း။ ဘုရားအိမ်တော်အလုပ်၏ လိုအပ်ချက်များနှင့်အညီ၊ မိမိတို့၏ တာဝန်ကို လူတို့ ထမ်းဆောင်ခြင်း၏ ရလဒ်များနှင့်အညီ လူများကို ရွေးချယ်ခြင်းဖြစ်သည်။” (နှုတ်ကပတ်တော်၊ အတွဲ (၄)၊ အန္တိခရစ်တို့ကို ဖော်ထုတ်ခြင်း၊ အချက် ၁၂-ရာထူးဂုဏ်သိမ် မရှိသောအခါ၊ သို့မဟုတ် ကောင်းချီးရရန် မျှော်လင့်ချက်မရှိသောအခါ ၎င်းတို့က နောက်ဆုတ်ချင်ကြသည်) ဘုရားရဲ့ နှုတ်ကပတ်တော်တွေ ဖတ်ပြီးတော့ ကျွန်တော် ဒီလိုနားလည်သွားတယ်။ အသင်းတော်မှာ လူတစ်ယောက်ချင်းစီရဲ့ အားသာချက်အလိုက် တာဝန်ချပေးတယ်ဆိုတဲ့ ကဏ္ဍတစ်ခုပဲ ရှိတာ မဟုတ်ဘူး။ အရေးကြီးဆုံးကတော့ အသင်းတော်အလုပ်ရဲ့ လိုအပ်ချက်တွေကို အခြေခံပြီး လုပ်ဖို့ပါ။ အခု စာနဲ့ပတ်သက်တဲ့အလုပ်မှာ လူလိုနေတယ်လေ။ ပြီးတော့ ကျွန်တော့်အဖွဲ့မှာလည်း အလုပ်ပမာဏက သိပ်မများဘူး၊ ကျွန်တော်မရှိရင်တောင် တိုးတက်မှုက နှောင့်နှေးသွားမှာမဟုတ်ဘူး။ ကျွန်တော့်ရဲ့ကိုယ်ပိုင်ရွေးချယ်မှုနဲ့ တောင်းဆိုချက်တွေကို ဘေးဖယ်ထားပြီး အသင်းတော်အလုပ်ကို အရင်ဦးစားပေး စဉ်းစားသင့်တယ်။ ကျွန်တော်သာ ကိုယ်တိုင်ကြိုက်တဲ့ဟာတွေကိုပဲ ဖြည့်ဆည်းနေမယ်ဆိုရင် အဲဒါ တော်တော်တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်တာပဲ။ ဒီလိုသဘောပေါက်သွားတော့ ကျွန်တော့်စိတ်ထဲမှာ အရင်လို သိပ်အတိုက်အခံမရှိတော့ဘူး။

နောက်တော့ ဒီ ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်တွေကို ဖတ်ရတယ်။ “တစ်ဦးတစ်ယောက်သည် ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်သော်လည်း သူ၏နှုတ်ကပတ်တော်များကို နားထောင်လိုက်လျှောက်ခြင်း မရှိပါက၊ သမ္မာတရားကို လက်မခံပါက၊ သို့မဟုတ် သူ၏အစီအစဉ်များနှင့် စီစဉ်ညွှန်ကြားမှုများကို ကျိုးနွံနာခံခြင်း မရှိပါက၊ ၎င်းတို့သည် ကောင်းမွန်သည့် အပြုအမူအချို့ကိုသာ ပြသသော်လည်း ဇာတိပကတိကို မပုန်ကန်နိုင်ပါက၊ ၎င်းတို့၏ သိက္ခာ၊ သို့မဟုတ် အကျိုးစီးပွားများနှင့်သက်ဆိုင်၍ မည်သည့်အရာကိုမျှ မစွန့်ပစ်နိုင်ပါက၊ အပြင်ပန်းအားဖြင့် ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့၏တာဝန်ကို ထမ်းဆောင်နေကြသော်လည်း ၎င်းတို့၏ စာတန်ဆန်သော စိတ်သဘောထားများအားဖြင့် အသက်ရှင်ကြဆဲဖြစ်ပြီး၊ ၎င်းတို့၏ ဆိုးယုတ်သော ဒဿနအမြင်များနှင့် ဖြစ်တည်ခြင်း နည်းလမ်းများကို အနည်းငယ်မျှ မစွန့်လွှတ်သေး သို့မဟုတ် မပြောင်းလဲကြသေးပါက ၎င်းတို့ ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်သည်မှာ အဘယ်သို့ဖြစ်နိုင်မည်နည်း။...၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်ကို နှစ်ပေါင်းမည်မျှများစွာ ယုံကြည်ခဲ့ကြစေကာမူ ဘုရားသခင်နှင့် ပုံမှန်ဆက်ဆံရေးကို မထူထောင်ခဲ့ကြပေ။ ၎င်းတို့သည် မည်သည့်အရာကို လုပ်သည်ဖြစ်စေ၊ ၎င်းတို့တွင် မည်သို့ဖြစ်ပျက်ပါစေ ၎င်းတို့ ပထမဆုံးစဉ်းစားသည်မှာ ‘ကျွန်ုပ် ဘာလုပ်ချင်သနည်း။ ကျွန်ုပ်၏ အကျိုးစီးပွားက မည်သည့်အရာဖြစ်ပြီး မည်သည့်အရာ မဖြစ်သနည်း။ ကျွန်ုပ် ဤသို့ထိုသို့ ပြုလုပ်လျှင် ဘာဖြစ်နိုင်မည်နည်း’ ဟူ၍ဖြစ်ပြီး ဤသည်တို့မှာ ၎င်းတို့ဦးစွာ ထည့်တွက်သည့် အရာများဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့သည် မည်သည့်ကျင့်သုံးမှုမျိုးက ဘုရားသခင်ကို ဘုန်းတော်ထင်ရှားစေပြီး သူ့အား သက်သေခံမည်၊ သို့မဟုတ် ဘုရားသခင်၏ ရည်ရွယ်ချက်များကို ပြည့်စုံစေမည်ကို ထည့်သွင်းစဉ်းစားခြင်း မပြုသည်သာမက ဘုရားသခင်၏ တောင်းဆိုချက်များက မည်သည့်အရာဖြစ်ပြီး သူ၏ နှုတ်ကပတ်တော်များက မည်သည့်အရာပြောသည်ကို ရှာဖွေရန် ဆုတောင်းခြင်းလည်း မပြုကြပေ။ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်၏ရည်ရွယ်ချက်များ သို့မဟုတ် တောင်းဆိုချက်များကိုသာမက ဘုရားသခင်ကို ကျေနပ်စေရန်အတွက် လူတို့ မည်ကဲ့သို့ လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ရမည်ကို မည်သည့်အခါမျှ အရေးမစိုက်ပေ။ ၎င်းတို့သည် တစ်ခါတစ်ရံ ဘုရားသခင်ရှေ့တွင် ဆုတောင်းပြီး ကိုယ်တော်နှင့် မိတ်သဟာယဖွဲ့ကောင်းဖွဲ့နိုင်သော်လည်း ၎င်းတို့သည် သမ္မာတရားကို စိတ်ရင်းမှန်ဖြင့် ရှာဖွေခြင်းမဟုတ်ဘဲ မိမိတို့ကိုယ်ကို စကားပြောရုံမျှသာ ပြောခြင်းဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်ထံ ဆုတောင်းပြီး သူ၏ နှုတ်ကပတ်တော်များကို ဖတ်ရှုသောအခါ ၎င်းတို့သည် လက်တွေ့ဘဝတွင် တွေ့ကြုံရသည့် ကိစ္စရပ်များနှင့် မဆက်စပ်ပေ။ ထို့ကြောင့် ဘုရားသခင်စီစဉ်ပေးသည့် ပတ်ဝန်းကျင်တွင် ၎င်းတို့သည် သူ၏ အချုပ်အခြာအာဏာ၊ အစီအစဉ်များနှင့် ကြိုးကိုင်မှုတို့ကို မည်သို့ သဘောထားပြုမူကြသနည်း။ မိမိတို့၏ အလိုဆန္ဒများကို မဖြည့်ဆည်းပေးသော အရာများနှင့် ရင်ဆိုင်ရသောအခါ ယင်းတို့ကို ရှောင်ရှားကြပြီး ၎င်းတို့၏ စိတ်နှလုံးထဲတွင် တွန်းလှန်ကြသည်။ မိမိတို့၏အကျိုးစီးပွားကို ဆုံးရှုံးစေသော သို့မဟုတ် ၎င်းတို့၏ အကျိုးစီးပွား၏ ပြည့်ဝစေခြင်းကို တားဆီးပေးသော အရာများနှင့် ရင်ဆိုင်ရသောအခါ ၎င်းတို့သည် နည်းလမ်းပေါင်းစုံဖြင့် ထွက်ပေါက်ရှာကာ မိမိတို့၏ အကျိုးအမြတ်ကို အမြင့်ဆုံးရရှိအောင် ကြိုးပမ်းပြီး ဆုံးရှုံးမှုမှန်သမျှကို ရှောင်ရှားရန် ကြိုးစားကြသည်။ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်၏ရည်ရွယ်ချက်များကို ဖြည့်ဆည်းရန်မရှာဖွေဘဲ ၎င်းတို့၏ကိုယ်ပိုင် ဆန္ဒများကိုသာရှာသည်။ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ခြင်းလော။ ထိုသို့သောလူများသည် ဘုရားသခင်နှင့် ဆက်ဆံရေးရှိပါသလော။ မရှိကြချေ။ ၎င်းတို့သည် ယုတ်ညံ့သော၊ ညစ်ပေသော၊ ခေါင်းမာသော၊ အရုပ်ဆိုးသောပုံစံဖြင့် နေထိုင်ကြသည်။ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်နှင့် ဆက်ဆံရေးမရှိရုံသာမက ဘုရားသခင်၏ အချုပ်အခြာအာဏာနှင့် အစီအစဉ်များကိုလည်း နေရာတိုင်းအချိန်တိုင်းတွင် ဆန့်ကျင်ဘက်ပြုကြသည်။ ၎င်းတို့က ‘ဘုရားသခင်သည် ကျွန်ုပ်ဘဝ၌ အရာအားလုံးကို အချုပ်အခြာအာဏာကိုင်စွဲပြီး စိုးစံပါစေသော။ ဘုရားသခင်သည် ရာဇပလ္လင်ကို သိမ်းယူ၍ ကျွန်ုပ်စိတ်နှလုံးထဲ၌ အုပ်စိုးခြင်းငှာ ကျွန်ုပ်အလိုရှိ၏၊ ဘုရားသခင်၏ အစီအစဉ်များနှင့် ကြိုးကိုင်မှုများကို ကျိုးနွံနာခံလိုစိတ်ရှိ၏။’ ဟု မကြာခဏ ဆိုကြ၏။ သို့သော်လည်း ၎င်းတို့ကြုံတွေ့ရသော အရာများက မိမိတို့၏ အကျိုးစီးပွားကို ထိခိုက်နစ်နာစေသောအခါ ကျိုးနွံနာခံခြင်း မရှိနိုင်ပေ။ ဘုရားသခင် စီစဉ်ပေးသည့် ပတ်ဝန်းကျင်ထဲတွင် သမ္မာတရားကို ရှာဖွေမည့်အစား ထိုပတ်ဝန်းကျင်မှ လှည့်ထွက်ရန်နှင့် လွတ်မြောက်ရန် ကြိုးပမ်းကြသည်။ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်၏ အစီအစဉ်များနှင့် ကြိုးကိုင်မှုများကို ကျိုးနွံနာခံခြင်း မပြုလိုကြသော်လည်း ၎င်းတို့၏ အကျိုးစီးပွားများကို မထိခိုက်စေသရွေ့ မိမိတို့၏ အလိုဆန္ဒအတိုင်းသာ လုပ်ဆောင်လိုကြသည်။ ၎င်းတို့၏ကိုယ်ပိုင် အကျိုးစီးပွား၊ ၎င်းတို့၏ကိုယ်ပိုင် အခြေအနေများနှင့် ၎င်းတို့၏ကိုယ်ပိုင် စိတ်နေစိတ်ထားများနှင့် ခံစားချက်များကိုသာ အရေးစိုက်ကာ ဘုရားသခင်၏ရည်ရွယ်ချက်များကို လုံးဝ လျစ်လျူရှုကြသည်။ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်နေခြင်းလော။ (မဟုတ်ပါ။)” (နှုတ်ကပတ်တော်၊ အတွဲ (၃)၊ နောက်ဆုံးသော ကာလ ခရစ်တော်၏ ဟောပြောဆွေးနွေးချက်များ၊ အကြင်သူသည် ဘာသာတရားကို ယုံကြည်ခြင်း၊ သို့မဟုတ် ဘာသာရေးအခမ်းအနားများကို ပါဝင်လုပ်ဆောင်ခြင်းအားဖြင့် ကယ်တင်ခြင်းမခံရနိုင်ပေ) ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်တွေကနေ ကျွန်တော် မြင်ခဲ့ရတာက ဘုရားကို စိတ်ရင်းမှန်နဲ့ ယုံကြည်သူတွေက သူတို့ရဲ့ အယူအဆတွေနဲ့ မကိုက်ညီတဲ့အရာတွေကို ကြုံရတဲ့အခါ၊ ဒါမှမဟုတ် သူတို့အကျိုးစီးပွားတွေ ဆုံးရှုံးနစ်နာရတဲ့အခါ သူတို့က သူတို့ရဲ့ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးမှုကို ဖြေရှင်းဖို့ သမ္မာတရားကို တက်တက်ကြွကြွ ရှာဖွေကြလိမ့်မယ်။ ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်တွေထဲမှာ အဖြေတွေကို ရှာဖွေကြတယ်၊ ဘုရားရဲ့ အသိဉာဏ်ပွင့်လင်းစေခြင်းနဲ့ လမ်းပြမှုကို စောင့်ဆိုင်းကြတယ်။ သမ္မာတရားကို မရှာဖွေသူတွေနဲ့ ဆင်ခြင်တုံတရားမရှိသူတွေကတော့ သူတို့ရဲ့ အယူအဆတွေနဲ့ မကိုက်ညီတဲ့အရာတွေ ကြုံတွေ့ရတဲ့အခါ လူတွေ၊ ဒါမှမဟုတ် အခြေအနေတွေအပေါ်မှာပဲ အာရုံစိုက်ကြလိမ့်မယ်။ ပြီးတော့ သူတို့က ဘုရားအပေါ် စောဒကတက်တာ၊ ဘုရားရဲ့ စီစဉ်ညွှန်ကြားမှုတွေနဲ့ အစီအစဉ်တွေကို ကျိုးနွံနာခံဖို့ ငြင်းဆန်တာတွေကိုတောင် လုပ်ကောင်းလုပ်ကြလိမ့်မယ်။ ဒါကို ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်နဲ့ ချိတ်ဆက်ကြည့်တော့ စာနဲ့ပတ်သက်တဲ့အလုပ် လုပ်တဲ့အခါ တခြားသူတွေရဲ့ လေးစားမှုကို မရနိုင်တာရယ်၊ အသုံးမကျတဲ့သူအဖြစ် ထုတ်ဖော်ခံရမှာရယ်ကို ကျွန်တော် တွေးမိတိုင်း ကျွန်တော် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် မှန်ကန်ကြောင်း သက်သေပြပြီး ဆင်ခြေတွေပေးဖို့ ကြိုးစားခဲ့တယ်၊ ကိုယ့်ရဲ့ အရည်အချင်းမရှိမှု နောက်ကွယ်မှာ ပုန်းကွယ်ခဲ့တယ်။ ကိုယ့်ရဲ့ အားနည်းချက်တွေကို သိသိနဲ့ အလေးပေးပြောခဲ့တယ်။ အဖွဲ့ခေါင်းဆောင်က ကျွန်တော့်ကို စာနာနားလည်ပေးလိမ့်မယ်လို့ မျှော်လင့်ခဲ့တယ်။ ဒီလိုဆိုရင် ကျွန်တော် အဲဒီအဖွဲ့ထဲမှာ နေပြီး ကိုယ့်ရဲ့ အဆင့်အတန်းကို ထိန်းသိမ်းထားနိုင်မှာပေါ့။ ကျွန်တော့်အပေါ်မှာ ကိစ္စတွေ မကျရောက်သေးဘဲ ကျွန်တော်က ကိုယ့်ရဲ့ ဂုဏ်သိက္ခာကို ခံစားပျော်မွေ့နေခဲ့ချိန်မှာ ကျွန်တော်က ဘုရားကို ကျိုးနွံနာခံတယ်၊ ကိုယ်တော့်ဆီကလာတဲ့အရာတွေကို ခံယူတယ်လို့ အခိုင်အမာ ပြောခဲ့တယ်။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော့်ရဲ့ အယူအဆတွေနဲ့ မကိုက်ညီတဲ့အရာတွေ၊ ဒါမှမဟုတ် ကိုယ့်ရဲ့ ကိုယ်ရေးကိုယ်တာ အကျိုးစီးပွားတွေကို ဆုံးရှုံးနစ်နာစေတဲ့အရာတွေနဲ့ ရင်ဆိုင်ခဲ့ရတဲ့အခါ ကျွန်တော် ငြင်းခုံတယ်၊ အတိုက်အခံလုပ်တယ်၊ ဘုရားရဲ့ စီစဉ်ညွှန်ကြားမှုတွေအပေါ်မှာ အာခံတယ်၊ မကျေမနပ်ဖြစ်တယ်လို့ ခံစားခဲ့ရတယ်။ နောက်ပြီးတော့ ခေါင်းဆောင်တွေရဲ့ အစီအစဉ်တွေက ကျိုးကြောင်းဆီလျော်မှုမရှိဘူးလို့ အခိုင်အမာပြောရင်း တခြားသူတွေဆီမှာ အပြစ်ရှာခဲ့တယ်။ သေသေချာချာ စဉ်းစားကြည့်တဲ့အခါ ခေါင်းဆောင်တွေက အလုပ်ရဲ့ လိုအပ်ချက်တွေအပေါ် အခြေခံပြီး ကျိုးကြောင်းဆီလျော်တဲ့ ပြုပြင်မှုတွေကို လုပ်ဆောင်နေခဲ့ကြတယ်ဆိုတာ သိသာပါတယ်။ ကျွန်တော့်မှာလည်း စာရေးတဲ့ အရည်အချင်းတချို့ ရှိခဲ့ပါတယ်၊ ကျွန်တော် လုံးဝ အရည်အချင်းမရှိခဲ့တာမျိုး မဟုတ်ဘူး။ ဒါပေမဲ့ တာဝန်ကို ဒီပြုပြင်မှုက ကျွန်တော့်ရဲ့ ဂုဏ်သတင်းနဲ့ အဆင့်အတန်းကို ထိခိုက်စေလိမ့်မယ်လို့ ကျွန်တော် ခံစားခဲ့ရလို့ ကျွန်တော် မကျေမနပ်ပြောပြီး အတိုက်အခံလုပ်ခဲ့တယ်။ ကျွန်တော် တကယ်ကို ဆင်ခြင်တုံတရားမရှိခဲ့တာပဲ။ ဒါကြောင့် ကျွန်တော် ဘုရားဆီ ဆုတောင်းခဲ့တယ်၊ ကိုယ်တော့်ဆီကနေ ဒီအရာကို ခံယူပြီး ကျိုးနွံနာခံဖို့ စိတ်ဆန္ဒရှိခဲ့တယ်။ စာနဲ့ပတ်သက်တဲ့အလုပ်ကို အကောင်းဆုံး ကြိုးစားလုပ်ခဲ့တယ်။

ကျွန်တော့်တာဝန်ကို ပြုပြပြီးနောက်မှာ အဲဒီမှာရှိတဲ့ ညီအစ်ကိုမောင်နှမအများစုက ကျွန်တော့်ထက် စာရေးတဲ့ အရည်အချင်းတွေ ပိုကောင်းကြတယ်ဆိုတာကို ကျွန်တော် မြင်ခဲ့ရတယ်။ တချို့က အရင်က ခေါင်းဆောင်တွေ ဖြစ်ခဲ့ကြတယ်၊ တချို့က စာနဲ့ပတ်သက်တဲ့ အလုပ်ကို လုပ်တာ နှစ်ပေါင်းများစွာ ကြာနေပြီ။ သူတို့က စည်းမျဉ်းတွေကို ကောင်းကောင်း သဘောပေါက်ကြတယ်။ သူတို့က ပြဿနာတွေကို ဆွေးနွေးကြပြီး သူတို့အမြင်တွေကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်းနဲ့ ထိုးထွင်းအမြင်ရှိရှိနဲ့ ဖော်ပြကြတယ်။ ကျွန်တော် တော်တော်လေး အားကျခဲ့တယ်။ ကျွန်တော် အခုမှ စတင်ခဲ့ပြီး သူတို့နောက်မှာ အများကြီး ကျန်နေခဲ့ပြီဆိုတာကို စဉ်းစားပြီး အမှတ်တမဲ့နဲ့ ကျွန်တော် နည်းနည်း စိတ်ပျက်အားငယ်လာခဲ့တယ်။ ကျွန်တော် တွေးမိတယ်၊ “ငါ ဘယ်တော့မှ သူတို့အဆင့်ကို ရောက်နိုင်မှာလဲ” လို့ပေါ့။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော် အရမ်း စိတ်ဓာတ်မကျခဲ့ပါဘူး။ စည်းမျဉ်းတွေ၊ လုပ်ငန်းပိုင်းဆိုင်ရာ ကျွမ်းကျင်မှုနှင့် တခြားကဏ္ဍတွေမှာ ကျွန်တော် တော်တော်လေး ချို့တဲ့နေတယ်ဆိုတာကို သိလို့ ကျွန်တော် စည်းမျဉ်းတွေနဲ့ ရင်းနှီးကျွမ်းဝင်အောင် အချိန်ပေးခဲ့တယ်။ တစ်ခုခု နားမလည်တဲ့အခါ ညီအစ်ကိုမောင်နှမတွေဆီကနေ လမ်းညွှန်မှုကို ရှာဖွေပြီး သင်ယူခဲ့တယ်။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော်က ဒီတာဝန်မှာ အသစ်ဖြစ်နေတော့ ညီအစ်ကိုမောင်နှမတွေနဲ့ ကိစ္စရပ်တွေကို ဆွေးနွေးတဲ့အခါမှာ ကောင်းတဲ့ ထိုးထွင်းသိမြင်မှုတွေ တစ်ခုမှ မရှိခဲ့ဘူး။ တစ်ခါတလေ ကျွန်တော် အမြင်တချို့ကို ဖော်ပြခဲ့တဲ့အခါမှာ အဲဒါတွေက မသင့်တော်ခဲ့ဘူး။ ကျွန်တော် တော်တော်လေး ရှက်မိခဲ့တယ်။ ဒီနှုန်းအတိုင်းဆိုရင် ကျွန်တော် အလုပ်လုပ်လေလေ၊ ပိုပြီး ဆိုးရွားနေပုံ ပေါက်လေလေဖြစ်မှာပဲ။ လူတွေ လေးစားတာကို ခံရဖို့ဆိုတာကတော့ ပြောမနေနဲ့တော့။ ညီအစ်ကိုမောင်နှမတွေက ကျွန်တော့်ရဲ့ အစွမ်းအစက အရမ်းနိမ့်ကျတယ်၊ ကျွန်တော်က ပြုစုပျိုးထောင်ဖို့ မထိုက်တန်ဘူးလို့ ထင်ကြမှာကို ကျွန်တော် စိုးရိမ်ခဲ့တယ်။ ဒီအလုပ်က ဘယ်လောက် အရေးကြီးပြီး စိန်ခေါ်မှုများသလဲဆိုတာကို မြင်ရတော့ ကောင်းကောင်းမလုပ်နိုင်မှာနဲ့ တာဝန်ကို ပြုပြင်ပေးတာ ခံရမှာကို ကျွန်တော် ပိုပြီးတောင် စိုးရိမ်လာခဲ့တယ်။ အဲဒါဆို အရမ်း အရှက်ဖို့ကောင်းမှာပဲ။ အဲဒီအချိန်ကစပြီး ကျွန်တော် အမြဲတမ်း စိတ်မပါ့တပါနဲ့ တာဝန်ထမ်းဆောင်နေခဲ့တယ်။ ကျွန်တော် ကွန်ပျူတာမျက်နှာပြင်ကို စိုက်ကြည့်နေတယ်၊ ကျွန်တော့်စိတ်ထဲမှာ ဗလာဖြစ်နေခဲ့တယ်။ လုပ်ငန်းပိုင်းဆိုင်ရာ ကျွမ်းကျင်မှုကို သင်ယူဖို့ ကျွန်တော့်မှာ စိတ်ဝင်စားမှုနဲ့ စိတ်အားထက်သန်မှု ကင်းမဲ့ခဲ့တယ်။ ကျွန်တော့်စိတ်နှလုံးထဲမှာ ရှင်းပြလို့မရတဲ့ အမြဲတမ်း စိတ်မချမ်းမသာဖြစ်တဲ့ ခံစားချက်တစ်ခု ရှိနေခဲ့တယ်။ တစ်ခါတလေမှာ ခေါင်းဆောင်တွေက သူတို့စိတ်ပြောင်းပြီး ကျွန်တော့်ကို ပြန်ပို့လိုက်နိုင်မဲ့အချိန်ကို ကျွန်တော် စိတ်ကူးယဉ်ကြည့်မိတာတောင် ရှိခဲ့တယ်။ ဒီနေရာမှာ အသုံးမကျတဲ့သူအဖြစ် ထုတ်ဖော်ခံရပြီး သတိအထားမခံရဘဲ နေရတာထက် အဲဒါက ပိုကောင်းလိမ့်မယ်လို့ တွေးခဲ့တယ်။ နောက်ပိုင်းမှာ လုပ်ငန်းပိုင်းဆိုင်ရာ ကျွမ်းကျင်မှုမှာ ကျွန်တော့်ကို သင်ကြားပေးနေတဲ့ ညီအစ်မက ကျွန်တော့်တာဝန်တွေထဲက စည်းမျဉ်းပိုင်းဆိုင်ရာ ပြဿနာတချို့ကို ဖော်ထုတ်ပြခဲ့တယ်။ သူက အဲဒါတွေကို စိစစ်တဲ့အခါမှာ အဖွဲ့ထဲမှာရှိတဲ့ ဒီပြဿနာတွေ၊ လမ်းလွဲတာတွေကိုတောင် ထောက်ပြခဲ့တယ်။ ကျွန်တော် အရမ်း ရှက်မိခဲ့တယ်။ ကျွန်တော် ဗီဒီယိုတွေ လုပ်ခဲ့တုန်းက အမှတ်တရတွေ စိတ်ထဲကို မရည်ရွယ်ဘဲ ရောက်လာခဲ့တယ်။ အဲဒီတုန်းက ကျွန်တော် ဂုဏ်ရှိခဲ့တယ်။ လူတွေက မေးခွန်းတွေနဲ့ ကျွန်တော့်ဆီ လာကြတယ်၊ အချိန်အများစုမှာ တခြားသူတွေကို အမှားတွေ ထောက်ပြခဲ့တဲ့သူက ကျွန်တော်ပဲ။ ဒါပေမဲ့ အခုတော့ ကျွန်တော်က အပျက်သဘောဆောင်တဲ့ စံနမူနာတစ်ခု ဖြစ်လာခဲ့ပြီး ကျွန်တော့်အမှားတွေကို အမြဲတမ်း ထောက်ပြခံနေခဲ့ရတယ်။ အဲဒါဟာ တကယ်ကို ဆန့်ကျင်ဘက်ပါပဲ။ ဒီကွာခြားချက်က ကျွန်တော့်ကို ပိုပြီးတောင် အပျက်သဘောဆောင်စေခဲ့တယ်။ ကျွန်တော် ဒီအလုပ်အတွက် အရည်အချင်းမရှိဘူး၊ ဗီဒီယိုတွေလုပ်ဖို့ ပြန်သွားချင်တယ်ဆိုပြီး ခေါင်းဆောင်တွေကို ပြောဖို့တောင် တွေးခဲ့တယ်။ ဒါပေမဲ့ တခြားသူတွေက ကျွန်တော် နာခံမှုမရှိဘူးလို့ ပြောကြမှာကို ကျွန်တော် ကြောက်ခဲ့တယ်၊ ဒါကြောင့် ကျွန်တော့်တာဝန်တွေကို စိတ်မပါတပါနဲ့ ထမ်းဆောင်ခဲ့တယ်။

တစ်နေ့မှာ ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်တွေက ဒီလိုပြောထားတာကို ကျွန်တော် ရုတ်တရက် သတိရခဲ့တယ်။ “သင်သည် ပြဿနာများ ဖြစ်ပေါ်သောအခါ အချိန်မီ မဖြေရှင်းလျှင် သင့်အတွင်းတွင်ရှိသော ဤပြဿနာများက စုပုံလာပြီး ပို၍ ဆိုးရွားလာသည့်အခါ၊ ပြီးလျှင် သင်၏ အနည်းငယ်သော စိတ်ထက်သန်မှု၊ သို့မဟုတ် အနည်းငယ်သော စိတ်ဓာတ်ကြံ့ခိုင်မှုသည် သင့်တာဝန်များကို ထမ်းဆောင်ရာ၌ သင့်အား ပံ့ပိုးရန် မလုံလောက်တော့သည့်အခါ သင်သည် ဘုရားသခင်အား စွန့်ခွာမည့် အန္တရာယ် ရှိသည်အထိ အပျက်သဘောဆောင်ခြင်းထဲသို့ လဲပြိုကျသွားမည်ဖြစ်သည်။ သေချာပေါက်ပင် ခိုင်မာစွာ ရပ်တည်နိုင်မည်မဟုတ်။” (နှုတ်ကပတ်တော်၊ အတွဲ (၆)၊ သမ္မာတရားကို လိုက်စားခြင်းနှင့် စပ်လျဉ်း၍၊ သမ္မာတရား လိုက်စားခြင်းဆိုသည်မှာ (၁၁)) ဒီအပျက်သဘောဆောင်တဲ့ အခြေအနေကို မဖြေရှင်းတာက အရမ်း အန္တရာယ်များတယ်ဆိုတာ ကျွန်တော် သဘောပေါက်ခဲ့တယ်။ ကျွန်တော် အပြင်ပန်းမှာ ကိုယ့်တာဝန်ကို ထမ်းဆောင်ခဲ့ပေမဲ့ စိတ်မပါခဲ့ဘူး။ သူများတွေက လေးစားတာ၊ ချီးမွမ်းတာတွေ ခံခဲ့ရတဲ့အချိန်တွေကို ကျွန်တော် ခဏခဏ ပြန်တမ်းတမိတယ်။ ကျွန်တော် ဘယ်တော့မှ အကောင်းဆုံး ကြိုးစားအားထုတ်မှု မပေးခဲ့ဘူး။ ဒီပြဿနာကို ဖြေရှင်းဖို့ လိုအပ်တယ်ဆိုတာ ကျွန်တော် သဘောပေါက်ခဲ့တယ်။ ကျွန်တော် ဒီလိုမျိုး ဝတ်ကျေတမ်းကျေဖြစ်ပြီး ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ဆက်ပြီး လှည့်စားနေလို့ မဖြစ်တော့ဘူး။ နောက်ပိုင်းမှာ ဆင်ခြင်သုံးသပ်နေတုန်း ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်တွေကို ကျွန်တော် ဖတ်ခဲ့တယ် “မည်သူတစ်ယောက်ကိုမျှ မိမိတို့ကိုယ်ကို စုံလင်သည် ခံ့ညားသည်၊ မြင့်မြတ်သည် သို့မဟုတ် အခြားသူများနှင့် ကွဲပြားခြားနားသည်ဟု မတွေးထင်စေနှင့်။ ဤအရာအားလုံးသည် လူသား၏ မာနထောင်လွှားသော စိတ်သဘောထားနှင့် မသိနားမလည်ခြင်းတို့အားဖြင့် ဖြစ်ပေါ်လာခြင်း ဖြစ်သည်။ မိမိကိုယ်ကို အထူးသီးသန့်ဖြစ်သည်ဟု အမြဲတမ်း တွေးထင်ခြင်းဟူသည်မှာ မာနထောင်လွှားသည့် စိတ်သဘောထားတစ်ခုက ဖြစ်စေသည်။ မိမိတို့၏ အားနည်းချက်များကို မည်သည့်အခါမျှ လက်ခံနိုင်ခြင်းမရှိဘဲ မိမိတို့၏ အမှားများနှင့် ရှုံးနိမ့်မှုများကို မည်သည့်အခါမျှ ထိပ်တိုက် ရင်ဆိုင်နိုင်ခြင်း မရှိခြင်းဖြစ်သည့် ဤအရာကို မာနထောင်လွှားသည့် စိတ်သဘောထားတစ်ခု အားဖြင့် ဖြစ်စေသည်။ အခြားသူများကို မိမိတို့ထက်ပို၍ သာလွန်သွားဖို့ဖြစ်စေ၊ ပိုကောင်းသွားဖို့ဖြစ်စေ မည်သည့်အခါမျှ ခွင့်မပြုပေ။ ဤအရာကို မာနထောင်လွှားသည့် စိတ်သဘောထားတစ်ခုက ဖြစ်စေသည်။ အခြားသူများ၏ အားသာချက်များကို မိမိတို့ထက်ပို၍ မကျော်စေခြင်း သို့မဟုတ် မသာလွန်စေခြင်း ဖြစ်သည့် ဤအရာကို မာန ထောင်လွှားသည့် စိတ်သဘောထားတစ်ခု အားဖြင့် ဖြစ်စေသည်။ အခြားသူများကို မိမိတို့ထက် ပို၍ကောင်းသော အတွေးအခေါ်များ၊ အကြံပြုချက်များနှင့် အမြင်ရှုထောင့်များ မည်သည့်အခါမျှ ရှိခွင့်မပြု၊ ပြီးလျှင် ၎င်းတို့က အခြားသူများသည် မိမိတို့ထက် ပိုကောင်းသည်ကို တွေ့ရှိလာသည့်အခါတွင်လည်း အပျက်သဘောဆောင်လာကာ စကားပြောဖို့ ဆန္ဒမရှိဘဲ၊ စိတ်သောကရောက်ပြီး စိတ်ပျက် အားလျော့ကာ စိတ်ညစ်လာကြသည်။ ဤအရာများ အားလုံးသည် မာနထောင်လွှားသည့် စိတ်သဘောထားကြောင့် ဖြစ်ပေါ်ခြင်း ဖြစ်သည်။ မာနထောင်လွှားသည့် စိတ်သဘောထားတစ်ခုသည် သင့်ကို အခြားသူများ၏ အမှားပြုပြင်မှုကို လက်ခံနိုင်စွမ်း မရှိစေဘဲ သင်၏ အားနည်းချက်များကို ထိပ်တိုက်ရင်ဆိုင်နိုင်စွမ်း မရှိဖြစ်စေကာ သင်ကိုယ်တိုင်၏ ရှုံးနိမ့်ခြင်းများနှင့် အမှားများကို လက်ခံနိုင်စွမ်း မရှိစေဘဲ သင်၏ ဂုဏ်သတင်းကို ကာကွယ်စေနိုင်သည်။ ထို့အပြင် တစ်စုံတစ်ယောက်က သင့်ထက် ပိုသာသည့်အခါ ယင်းက သင်၏ စိတ်နှလုံးတွင် အမုန်းတရားနှင့် မနာလိုစိတ်များ ပေါ်ပေါက်စေနိုင်ပြီး သင်သည် ဘောင်ခတ်ခံရနိုင်သည်မှာ သင်၏တာဝန်ကို ထမ်းဆောင်ဖို့ ဆန္ဒမရှိတော့ဘဲ ထိုတာဝန်ကို ထမ်းဆောင်ရာတွင် ဝတ်ကျေတမ်းကျေ ဖြစ်လာသည်အထိပင် ဖြစ်တော့သည်။ မာနထောင်လွှားသည့် စိတ်သဘောထားတစ်ခုသည် ဤအပြုအမူများနှင့် အလေ့အကျင့်များကို သင်၌ ပေါ်ပေါက်စေသည်။” (နှုတ်ကပတ်တော်၊ အတွဲ (၃)၊ နောက်ဆုံးသော ကာလ ခရစ်တော်၏ ဟောပြောဆွေးနွေးချက်များ၊ ပြုမူနေထိုင်ခြင်းတွင် ရှိထားသင့်သည့် စည်းမျဉ်းများ) ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်တွေက ကျွန်တော့်ရဲ့ အပျက်သဘောဆောင်မှုအတွက် အကြောင်းရင်းကို ရှာတွေ့ဖို့ ကူညီပေးခဲ့တယ်။ ကျွန်တော်က အရည်အချင်းရှိတယ်၊ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် အထင်ကြီးလေးစားတယ်လို့ အမြဲ ထင်ခဲ့တယ်။ ကျွန်တော် ဘယ်ကိုပဲသွားသွား လူတွေက ဝိုင်းဝိုင်းလည်ပြီး ချီးမွမ်းနေကြတဲ့ ထင်ပေါ်ကျော်ကြားတဲ့နေရာမှာ ရှိချင်ခဲ့တယ်။ တခြားသူတွေရဲ့ လေးစားမှုကို မရနိုင်တဲ့အခါ၊ ဒါမှမဟုတ် လူအများရှေ့ကို ထွက်ရတဲ့အခါ ကျွန်တော် အပျက်သဘောဆောင်လာပြီး အခြေအနေကနေ ထွက်ပြေးချင်ခဲ့တယ်။ ဒါတွေအားလုံးက ကျွန်တော့်သဘာဝက အရမ်း မာနထောင်လွှားလွန်းလို့ ဖြစ်ခဲ့တာပဲ။ ကျွန်တော်က စာသားအခြေခံတဲ့အလုပ်ကို စလုပ်ခါစပဲ ရှိသေးတယ်၊ ကျွန်တော် နားမလည်တာ၊ ဘယ်လိုလုပ်ရမှန်း မသိတာတွေ အများကြီး ရှိခဲ့တယ်။ ဘယ်စည်းမျဉ်းကိုမှ သုံးလေးကြိမ် နားထောင်ရုံ၊ ဖတ်ရုံနဲ့ သင်ယူလို့မရဘူး။ အဲဒါက လက်တွေ့သင်ယူမှု ကာလတစ်ခု လိုအပ်တယ်။ ဒီအချိန်အတောအတွင်းမှာ အမှားတွေနဲ့ ကျရှုံးမှုတွေက ရှောင်လွှဲလို့မရဘူး။ တကယ် ဆင်ခြင်တုံတရားရှိတဲ့ လူတွေအားလုံးက ဒီအရာတွေကို မှန်မှန်ကန်ကန် ချဉ်းကပ်နိုင်ကြတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော့်မှာ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် သတိပြုမိခြင်း လုံးဝမရှိခဲ့ဘူး။ ကျွန်တော် ဘယ်ကိုပဲသွားသွား ကျွန်တော်က ထူးခြားတယ်ဆိုတာကို ပြချင်ခဲ့တယ်။ ကျွန်တော်က ရှင်းရှင်းလင်းလင်းကို အခုမှ စလုပ်နေတာပဲ၊ ဒါပေမဲ့ ကိုယ့်ရဲ့ အရည်အချင်းတွေကို ထုတ်ဖော်ပြသဖို့ တစ်ခုခုကို အောင်မြင်အောင်လုပ်ဖို့ ကျွန်တော် စိတ်အားထက်သန်နေခဲ့တယ်။ ဒီလိုဆိုရင် ကျွန်တော့်ညီအစ်ကိုမောင်နှမတွေက ကျွန်တော့်မှာ အစွမ်းအစကောင်းတယ်ဆိုတာကို မြင်ကြမှာပေါ့။ ကျွန်တော် ကောင်းကောင်းမလုပ်နိုင်တဲ့အခါ၊ လိုနေခဲ့တဲ့အခါ၊ ဒါမှမဟုတ် လူတွေအာရုံစိုက်တဲ့နေရာမှာ မရှိခဲ့တဲ့အခါ ကျွန်တော် အပျက်သဘောဆောင်လာပြီး ပေါ့လျော့ခဲ့တယ်၊ လုပ်ငန်းပိုင်းဆိုင်ရာ ကျွမ်းကျင်မှုကို သင်ယူဖို့ စိတ်အားထက်သန်မှု ပျောက်ဆုံးခဲ့တယ်။ ကျွန်တော် ကိုယ့်တာဝန်ကို စွန့်လွှတ်ပြီး ထွက်သွားဖို့တောင် စဉ်းစားခဲ့တယ်။ ကျွန်တော် တကယ်ကို မာနထောင်လွှားပြီး အရမ်းကို ဆရာကြီးတစ်ပါးပဲလို့ ထင်ခဲ့တယ်ဆိုတာ ကျွန်တော် သဘောပေါက်ခဲ့တယ်။ ကျွန်တော် ခံစားခဲ့ရတဲ့ ဒုက္ခဆင်းရဲက သက်သက် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ညှဉ်းဆဲခဲ့တာပဲ။

ကျွန်တော် စဉ်းစားလာခဲ့တယ်၊ “အတိတ်တုန်းက ဗီဒီယိုတွေ လုပ်ခဲ့တုန်းက ကျွန်တော် ဘာလို့ ဒီလောက် စိတ်အားထက်သန်ခဲ့တာလဲ။ ဒါပေမဲ့ အခု ကျွန်တော် စာသားအခြေခံတဲ့အလုပ် လုပ်နေတဲ့အခါကျတော့ ဘယ်တော့မှ စိတ်အားထက်သန်မှု တစ်ခုခုကို မစုစည်းနိုင်တော့တာလဲ” ပေါ့။ နောက်ပိုင်းမှာ ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်တစ်ပိုဒ်ကို ကျွန်တော် ဖတ်ခဲ့ပြီး ကိုယ့်အခြေအနေကို နားလည်မှုတချို့ ရရှိခဲ့တယ်။ ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်က ဆိုတယ် “လူတို့သည် သမ္မာတရားကို ချစ်သည့် နှလုံးသားတစ်ခု ရှိလျှင် သမ္မာတရားကို လိုက်စားရန် ဇွဲလုံ့လရှိလိမ့်မည်ဖြစ်ပြီး သမ္မာတရားကို လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ရာတွင် ကြိုးစားလုပ်နိုင်သည်။ စွန့်လွှတ်သင့်သည့်အရာကို စွန့်လွှတ်နိုင်ပြီး လက်လွှတ်သင့်သည့်အရာကို လက်လွှတ်နိုင်သည်။ အထူးသဖြင့် သင်ကိုယ်တိုင်၏ ကျော်ကြားမှု၊ အကျိုးအမြတ်နှင့် အဆင့်အတန်းတို့နှင့် သက်ဆိုင်သောအရာများကို ပို၍ လက်လွှတ်သင့်သည်။ ထိုအရာများကို လက်မလွှတ်လျှင် သင်သည် သမ္မာတရားကို မချစ်၊ သမ္မာတရားကို လိုက်စားရန် ဇွဲလုံ့လမရှိဟု ဆိုလိုသည်။ သင့်ထံတွင် အမှုအရာများ ဖြစ်ပျက်သောအခါ သင်သည် သမ္မာတရားကို ရှာဖွေပြီး လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ရမည်။ သမ္မာတရားကို သင် လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ဖို့လိုသည့် အချိန်များတွင် သင်သည် အစဉ်သဖြင့် တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်သည့် စိတ်နှလုံးတစ်ခုရှိပြီး သင်၏ ကိုယ်ကျိုးကြည့်ခြင်းကို လက်မလွှတ်နိုင်လျှင် သမ္မာတရားကို သင် လက်တွေ့လုပ်ဆောင်နိုင်မည်မဟုတ်ပေ။ သင်သည် မည်သည့်အခြေအနေတွင်မဆို သမ္မာတရားကို ရှာဖွေခြင်း၊ သို့မဟုတ် လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ခြင်းမရှိလျှင် သင်သည် သမ္မာတရားကို ချစ်သောသူမဟုတ်ပေ။ ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ခဲ့သည်မှာ နှစ်မည်မျှကြာပြီးသည်ဖြစ်စေ သမ္မာတရားကို ရရှိမည်မဟုတ်ပေ။ လူအချို့သည် အစဉ်သဖြင့် ကျော်ကြားမှု၊ အကျိုးအမြတ်နှင့် ကိုယ်ကျိုးနောက်ကို လိုက်နေကြသည်။ အသင်းတော်က ၎င်းတို့အတွက် မည်သည့်အလုပ်ကို စီစဉ်ပါစေ ၎င်းတို့က ‘ဒါက ငါ့အတွက် အကျိုးရှိမလား။ ရှိမယ်ဆိုရင် ငါလုပ်မယ်။ အကျိုးမရှိဘူးဆိုရင် မလုပ်ဘူး’ ဟု တွေးရင်း သေချာစဉ်းစားချင့်ချိန်ကြသည်။ ဤသို့သောသူမျိုးသည် သမ္မာတရားကို လက်တွေ့မလုပ်ဆောင်ပေ။ ထိုသို့ဆိုလျှင် ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့တာဝန်ကို ကောင်းစွာ ထမ်းဆောင်နိုင်သလော။ မထမ်းဆောင်နိုင်သည်မှာ အသေချာဆုံး ဖြစ်သည်။ သင်သည် မကောင်းမှုကို မလုပ်လျှင်ပင် သမ္မာတရားကို လက်တွေ့လုပ်ဆောင်သူ မဟုတ်သေးပေ။ သင်သည် သမ္မာတရားကို မလိုက်စားလျှင်၊ အပြုသဘောဆောင်သောအရာများကို မချစ်လျှင် သင့်အပေါ်၌ မည်သည့်အရာဖြစ်ပျက်ပါစေ သင်၏ကိုယ်ပိုင်ဂုဏ်သတင်းနှင့်အဆင့်အတန်း၊ သင်၏ကိုယ်ကျိုး၊ သင့်အတွက် ကောင်းသည့်အရာတို့ကိုသာ ဂရုစိုက်လျှင် သင်သည် ကိုယ့်အကျိုးကြည့်ပြီးသာ လုပ်ဆောင်သည့်သူဖြစ်ကာ တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်ပြီး ယုတ်မာသူဖြစ်သည်။” (နှုတ်ကပတ်တော်၊ အတွဲ (၃)၊ နောက်ဆုံးသော ကာလ ခရစ်တော်၏ ဟောပြောဆွေးနွေးချက်များ၊ အပိုင်း သုံး) ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်တွေကဆိုတယ်၊ လူတွေမှာ သမ္မာတရားကို ချစ်တဲ့ စိတ်နှလုံးရှိရင်၊ သူတို့ရဲ့မာန်မာန၊ အဆင့်အတန်းနဲ့ အကျိုးစီးပွားကို ထိခိုက်လာတဲ့အရာတွေ သူတို့အပေါ် ကျရောက်လာတဲ့အခါမှာ ဒါတွေကို လက်လွှတ်နိုင်ကြတယ်။ ပြီးတော့ သမ္မာတရားကို လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ဖို့ သူတို့ရဲ့ ဇာတိပကတိကို ပုန်ကန်နိုင်ကြတယ်။ ကျွန်တော် ဗီဒီယိုတွေလုပ်နေတုန်းက ကျွန်တော်က ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုး ထမ်းရွက်ပြီး နာခံတယ်လို့ ထင်ခဲ့ပြီး ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် သမ္မာတရားကို လိုက်စားတဲ့သူတစ်ယောက်လို့ ကျွန်တော် သတ်မှတ်ခဲ့တာကို ဆင်ခြင်သုံးသပ်ခဲ့ပါတယ်။ လက်တွေ့နဲ့ ရင်ဆိုင်ရတဲ့အခါမှပဲ ကျွန်တော် အရင်က လုပ်ခဲ့တာတွေက ဘုရားသခင်ကို စိတ်ကျေနပ်စေဖို့ ကြိုးစားနေခဲ့တာ မဟုတ်ဘူး၊ ကိုယ့်အကျိုးစီးပွားနဲ့ မပတ်သက်တဲ့အခါမျိုးမှာ အလုပ်တချို့ကို ကျွန်တော် လုပ်နေခဲ့ရုံပဲ ဆိုတာကို သဘောပေါက်ခဲ့တယ်။ အခု ကျွန်တော် ဗီဒီယိုတွေ ပြန်လုပ်ဖို့ ဆက်ပြီး ဆန္ဒရှိနေခဲ့တာက အဲဒီတာဝန်ကို ကျွန်တော် ချစ်လို့ မဟုတ်ဘူး။ ကျွန်တော့်ညီအစ်ကိုမောင်နှမတွေရဲ့ ထောက်ခံမှုနဲ့ လေးစားမှုကို ကျွန်တော် လက်မလွှတ်နိုင်ခဲ့လို့ပဲ။ အပေါ်ယံမှာတော့ ကျွန်တော့်မှာ အဖွဲ့ခေါင်းဆောင်ဆိုတဲ့ ရာထူး မရှိခဲ့ပေမဲ့၊ ကျွန်တော့်ညီအစ်ကိုမောင်နှမတွေက သူတို့စိတ်ထဲမှာ ကျွန်တော့်အပေါ် အထင်အမြင် ကောင်းခဲ့ကြတယ်။ ကျွန်တော် ပြဿနာတစ်ခုကို ဖြေရှင်းလိုက်တိုင်း၊ ဒါမှမဟုတ် တစ်ခုခုကို ကောင်းကောင်းလုပ်လိုက်တိုင်း၊ သူတို့ရဲ့ လေးစားမှုနဲ့ ချီးမွမ်းမှုကို ကျွန်တော် လက်ခံရရှိခဲ့တယ်။ အဲဒါကို ကျွန်တော် သိပ် ပျော်မွေ့ခဲ့တယ်။ ဒါကြောင့် ကျွန်တော် ဘယ်လောက်ပဲ အဖိုးအခပေးခဲ့ရပါစေ၊ ဘယ်လောက်ပဲ ဒုက္ခဆင်းရဲခံခဲ့ရပါစေ၊ ကျွန်တော့်မှာ မကျေမနပ်ပြောတာတွေ မရှိခဲ့ဘူး။ ဆန့်ကျင်ဘက်အနေနဲ့၊ စာသားအခြေခံတဲ့အလုပ်ကို လုပ်ရတာက ကျွန်တော့်ကို အရှက်ရသလို ခံစားစေခဲ့တယ်။ ဒီနေရာမှာ ကျွန်တော် အရာအားလုံးကို အစကနေ သင်ယူခဲ့ရတယ်၊ ဘယ်သူမှ ကျွန်တော့်ကို အာရုံမစိုက်ခဲ့ဘူး။ ကျွန်တော် အရင်ကလိုမျိုး တခြားသူတွေကို ဆရာလုပ်ဖို့ဆိုတာ မဖြစ်နိုင်ခဲ့ဘူး။ ကျွန်တော် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ဘေးဖယ်ထားပြီး တခြားသူတွေကို အခြေခံမေးခွန်းတွေ မေးခဲ့ရရုံသာမက၊ ဒါ့အပြင် ကျွန်တော်က ဒီလုပ်ငန်းပိုင်းဆိုင်ရာ ကျွမ်းကျင်မှုမှာ အရမ်း ချို့တဲ့ခဲ့လို့ လမ်းညွှန်မှုကိုလည်း အမြဲတမ်း လက်ခံခဲ့ရတယ်။ ကျွန်တော် ကိုယ့်ရဲ့ အားနည်းချက်တွေကို ရင်မဆိုင်ချင်ခဲ့ဘူး။ ကျွန်တော်က ပန်းစည်းတွေ၊ လက်ခုပ်ဩဘာသံတွေထဲမှာ ပျော်မွေ့ပြီး တခြားသူတွေရဲ့ လေးစားမှုနဲ့ ချီးမွမ်းမှုကို ခံစားချင်ခဲ့ရုံပဲ။ ကျွန်တော် စိတ်ကူးယဉ်ကြည့်မိတာတောင် ရှိခဲ့တယ်၊ တစ်နေ့မှာ ခေါင်းဆောင်တွေက ကျွန်တော့်ကို ဗီဒီယိုတွေ ပြန်လုပ်ဖို့ ခွင့်ပြုလိမ့်မယ်လို့၊ ဒီလိုဆိုရင် ကျွန်တော် လူတွေရဲ့ ဝန်းရံမှု၊ ချီးမွမ်းမှုကို ဆက်ပြီး ခံရနိုင်မှာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ ဒီရလဒ်က ဘယ်တော့မှ ရောက်မလာခဲ့ဘူး။ အဲဒီအစား ရောက်လာခဲ့တာက ကျွန်တော့်ရဲ့ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးမှုနဲ့ အားနည်းချက်တွေ အဆက်မပြတ် ထုတ်ဖော်ခံနေရတာပဲ။ ဒါကြောင့် ကျွန်တော် အပျက်သဘောဆောင်ပြီး စိတ်မကြည်မသာဖြစ်ခဲ့တယ်၊ ကိုယ့်တာဝန်ကို ထမ်းဆောင်ရာမှာ စိတ်အားထက်သန်မှု ပျောက်ဆုံးခဲ့တယ်။ ဒီအချိန်မှာ ကျွန်တော် သဘောပေါက်ခဲ့တာက အတိတ်တုန်းက ကျွန်တော်က ဂုဏ်သတင်းနဲ့ အဆင့်အတန်းအတွက်ပဲ ကိုယ့်တာဝန်ကို ထမ်းဆောင်ခဲ့တယ်၊ ကျွန်တော် ကိုယ့်တာဝန်ကို တာဝန်ဝတ္တရားတစ်ခုအဖြစ် လုံးဝ သဘောမထားခဲ့ဘူး။

အဲဒီအချိန်အတောအတွင်းမှာ ကျွန်တော် ကိုယ့်အခြေအနေကို မကြာခဏ ရှာဖွေပြီး ဆင်ခြင်သုံးသပ်ခဲ့တယ်။ ကျွန်တော် ဖတ်ခဲ့တဲ့ ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်မှာ ဒီလိုဖော်ပြထားတယ်။ “အန္တိခရစ်များအတွက် ဂုဏ်သတင်းနှင့် အဆင့်အတန်းတို့သည် ၎င်းတို့၏ အသက် ဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့ မည်သို့အသက်ရှင်နေထိုင်ပါစေ၊ ၎င်းတို့သည် မည်သည့်ပတ်ဝန်းကျင်တွင် အသက်ရှင်နေထိုင်ပါစေ၊ မည်သည့်အလုပ်ကို ၎င်းတို့လုပ်ပါစေ၊ မည်သည့်အရာကို ၎င်းတို့ လိုက်စားပါစေ၊ ၎င်းတို့၏ ပန်းတိုင်များက မည်သည့်အရာ ဖြစ်ပါစေ၊ ၎င်းတို့အသက်တာ၏ ဦးတည်ချက်က မည်သည့်အရာဖြစ်ပါစေ ထိုအရာအားလုံးသည် ကောင်းမွန်သော ဂုဏ်သတင်းနှင့် မြင့်မားသောအဆင့်အတန်းရှိခြင်းကို ဗဟိုပြုထားသည်။ ပြီးလျှင် ဤရည်ရွယ်ချက်သည် မပြောင်းလဲပေ။ ၎င်းတို့သည် ထိုသို့သောအရာများကို မည်သည့်အခါမျှ ဘေးဖယ်မထားနိုင်ပေ။ ဤသည်မှာ အန္တိခရစ်များ၏ စစ်မှန်သော သဘောသဘာဝနှင့် အနှစ်သာရတို့ ဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့ကို တောင်များ၏အတွင်းပိုင်း အလွန်ရှေးကျသော တောထဲ၌ သွားထားလျှင်ပင် ၎င်းတို့သည် ဂုဏ်သတင်းနှင့် အဆင့်အတန်းတို့အား လိုက်စားခြင်းကို ဘေးဖယ်ထားမည် မဟုတ်သေးပေ။ ၎င်းတို့ကို မည်သည့်လူအုပ်စုတွင်မဆို ထည့်ထားလျှင် ၎င်းတို့တွေးနိုင်သမျှသည် ဂုဏ်သတင်းနှင့် အဆင့်အတန်းတို့သာ ဖြစ်သည်။ အန္တိခရစ်များသည်လည်း ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ကြသော်လည်း ၎င်းတို့သည် ဂုဏ်သတင်းနှင့် အဆင့်အတန်းတို့အား လိုက်စားမှုကို ဘုရားသခင်အပေါ် ယုံကြည်မှုနှင့် ညီတူညီမျှဖြစ်သည်ဟု မြင်ပြီး ဤအရာနှစ်ခုကို တန်းတူရည်တူ ထားရှိလေသည်။ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်အား ယုံကြည်ခြင်း လမ်းကြောင်းကို ၎င်းတို့လျှောက်စဉ်တွင် ၎င်းတို့၏ဂုဏ်သတင်းနှင့် အဆင့်အတန်းတို့ကိုလည်း လိုက်စားသည်ဟု ဆိုလိုသည်။ အန္တိခရစ်တို့၏စိတ်နှလုံးထဲတွင် ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ခြင်း၌ သမ္မာတရားကို လိုက်စားခြင်းသည် ဂုဏ်သတင်းနှင့် အဆင့်အတန်းတို့ကို လိုက်စားခြင်းဖြစ်ကာ၊ ဂုဏ်သတင်းနှင့် အဆင့်အတန်းတို့ကို လိုက်စားခြင်းက သမ္မာတရားကို လိုက်စားခြင်းလည်းဖြစ်ပြီး ဂုဏ်သတင်းနှင့် အဆင့်အတန်းတို့ကို ရရှိခြင်းက သမ္မာတရားနှင့် အသက်ကို ရရှိခြင်းဖြစ်သည်ဟု ဆိုနိုင်သည်။ ၎င်းတို့သည် ကျော်ကြားမှု၊ အကျိုးအမြတ် သို့မဟုတ် အဆင့်အတန်းမရှိ၊ မည်သူကမျှ ၎င်းတို့ကို အထင်မကြီး သို့မဟုတ် အထင်မကြီး သို့မဟုတ် ၎င်းတို့နောက်သို့မလိုက်ဟု ၎င်းတို့က ခံစားရလျှင် ၎င်းတို့အလွန် စိတ်ပျက်ကြသည်။ ဘုရားသခင်၌ ယုံကြည်ခြင်းသည် အဓိပ္ပာယ်မရှိ၊ ယင်းတွင် တန်ဖိုးမရှိဟု ၎င်းတို့ ယုံကြည်ကြသည်၊ ‘ဘုရားသခင်၌ ထိုသို့သော ယုံကြည်ခြင်းသည် ကျရှုံးမှုတစ်ခု ဖြစ်သလော။ ငါသည် မျှော်လင့်ချက် မမဲ့သလော’ ဟု မိမိတို့ကိုယ်ကို ဆိုကြသည်။ ၎င်းတို့သည် ဤအရာများကို ၎င်းတို့စိတ်နှလုံးထဲတွင် မကြာခဏ တွက်ချက်ကြသည်။ ဘုရားအိမ်တော်တွင် ၎င်းတို့ကိုယ်တိုင်အတွက် နေရာတစ်နေရာကို မည်သို့ ရရှိအောင် ကြိုးစားနိုင်မည်၊ အသင်းတော်တွင် မြင့်မြတ်သည့် ဂုဏ်သတင်းကို မည်သို့ရရှိနိုင်သည်၊ ၎င်းတို့ စကားပြောသည့်အခါ လူတို့က နားထောင်အောင် မည်သို့လုပ်ဆောင်နိုင်သည်နှင့် ၎င်းတို့ပြုမူလုပ်ဆောင်သည့်အခါ ပံ့ပိုးကြအောင် မည်သို့လုပ်ဆောင်နိုင်သည်၊ ၎င်းတို့ မည်သည့်နေရာသို့ရောက်ပါစေ လူများက ၎င်းတို့နောက်လိုက်အောင် မည်သို့လုပ်ဆောင်နိုင်သည်၊ အသင်းတော်တွင် ဩဇာလွှမ်းမိုးမှုရှိသော စေ့ဆော်မှု မည်သို့ရှိနိုင်သည်၊ ပြီးလျှင် ကျော်ကြားမှု၊ အကျိုးအမြတ်နှင့် အဆင့်အတန်း မည်သို့ရရှိနိုင်သည် ဟူသည့် ဤအရာများကို ၎င်းတို့၏ စိတ်နှလုံးထဲတွင် အလွန်ပင် အာရုံစိုက်ကြသည်။ ဤအရာများသည် ထိုသို့သောသူများ လိုက်စားသည့်အရာများဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့က ထိုကဲ့သို့သော အရာများအကြောင်း အဘယ့်ကြောင့် အစဉ်တွေးတောနေကြသနည်း။ ဘုရားသခင်၏နှုတ်ကပတ်တော်များကို ဖတ်ရှုပြီးသည့်နောက် တရားဒေသနာများကို ကြားပြီးသည့်နောက်တွင်၊ ဤအရာအားလုံးကို ၎င်းတို့ အမှန်တကယ် နားမလည်ကြသလော။ ဤအရာအားလုံးကို ၎င်းတို့ အမှန်တကယ် မသိမြင်နိုင်ကြသလော။ ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များနှင့် သမ္မာတရားတို့သည် ၎င်းတို့၏ အယူအဆများ၊ စိတ်ကူးများနှင့် ထင်မြင်ယူဆချက်တို့ကို အမှန်တကယ် မပြောင်းလဲနိုင်သလော။ ထိုသို့လုံးဝ မဟုတ်ပေ။ ပြဿနာသည် ၎င်းတို့၌ တည်ရှိလေသည်။ သမ္မာတရားကို ၎င်းတို့ မချစ်သောကြောင့် လုံးလုံးလျားလျား ဖြစ်ပေသည်။ ၎င်းတို့စိတ်နှလုံးတွင် သမ္မာတရားကို မနှစ်သက်သောကြောင့်ဖြစ်သည်။ ရလဒ်အနေဖြင့် ၎င်းတို့သည် သမ္မာတရားကို လုံးလုံး လက်ခံလိုခြင်းမရှိပေ။ ဤအရာကို ၎င်းတို့၏ သဘာဝအနှစ်သာရတို့ဖြင့် ဆုံးဖြတ်ခြင်းဖြစ်သည်။” (နှုတ်ကပတ်တော်၊ အတွဲ (၄)၊ အန္တိခရစ်တို့ကို ဖော်ထုတ်ခြင်း၊ အချက် ၉ (အပိုင်း ၃)) ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်တွေက အန္တိခရစ်တွေဟာ အထူးသဖြင့် ဂုဏ်သတင်းနဲ့ အဆင့်အတန်းကို ချစ်မြတ်နိုးကြတယ်ဆိုတာကို ဖော်ထုတ်ပြတယ်။ သူတို့က ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်တယ်၊ အရာဝတ္ထုတွေကို စွန့်လွှတ်တယ်၊ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် အသုံးခံကြတယ်၊ ဒါတွေအားလုံးက ဂုဏ်သတင်းနဲ့ အဆင့်အတန်းအတွက်ပဲ။ သူတို့ရဲ့ အဆင့်အတန်းကို ဆုံးရှုံးသွားတာနဲ့ သူတို့အသက်ကို ယူသွားသလိုပဲ။ သူတို့က အရာအားလုံးမှာ စိတ်ဝင်စားမှုနဲ့ စိတ်အားထက်သန်မှု ပျောက်ဆုံးသွားကြတယ်။ ကျွန်တော့်ရဲ့ ကိုယ်ပိုင်အပြုအမူကို ပြန်သုံးသပ်ရင်း ကျွန်တော်က အန္တိခရစ်တစ်ယောက်လိုပဲဆိုတာ ကျွန်တော် သဘောပေါက်ခဲ့တယ်။ တခြားသူတွေဆီက လေးစားမှုနဲ့ ကိုးကွယ်မှုကို ကျွန်တော် တောင့်တနေခဲ့တယ်။ ဂုဏ်သတင်းနဲ့ အဆင့်အတန်းကို လိုက်စားခြင်းကို အပြုသဘောဆောင်တဲ့အရာတစ်ခုအဖြစ်တောင် ကျွန်တော် သတ်မှတ်ခဲ့တယ်။ နှစ်ပေါင်းများစွာ ကျွန်တော် အဲဒါကို လိုက်လံရှာဖွေနေခဲ့တာပဲ။ အိမ်မှာ ကျွန်တော့်အဖေက ကျွန်တော့်ကို “ထင်ရှားကျော်ကြားမှုရရှိခြင်း သည် သင်၏ဘိုးဘေးများအတွက် ဂုဏ်အသရေ ယူဆောင်လာသည်” လို့ ပြောခဲ့တယ်။ အောင်မြင်တဲ့လူတစ်ယောက်ဖြစ်တာက အနာဂတ်ရှိဖို့ တစ်ခုတည်းသော နည်းလမ်းပဲလို့လည်း ပြောခဲ့တယ်။ ကျောင်းမှာ ဆရာတွေက ကျွန်တော့်စိတ်ထဲကို “လူသားသည် အထက်သို့ ရုန်းကန်ဆန်တက်သည်၊ ရေသည်နိမ့်ရာသို့ စီးဆင်း၏” ဆိုတဲ့ အယူအဆကို သွတ်သွင်းပေးခဲ့တယ်။ ဒီအရာတွေက ကျွန်တော့်အတွေးတွေထဲကို အဆက်မပြတ် ဝင်လာခဲ့တယ်။ အဲဒါတွေကြောင့် ကျွန်တော်က ဂုဏ်သတင်းနဲ့ အဆင့်အတန်းကို ပိုပိုပြီး နှစ်သက်လာခဲ့ပြီး အဲဒါအတွက် ဘယ်အခက်အခဲမဆို တောင့်ခံလိုစိတ်ရှိခဲ့တယ်။ ကျွန်တော့်ရဲ့ ကျောင်းသားဘဝတုန်းက၊ အဆင့်ကောင်းကောင်းရဖို့၊ ဆရာတွေနဲ့ အတန်းဖော်တွေရဲ့ ချီးမွမ်းမှုနဲ့ အထင်ကြီးလေးစားမှုကို ရရှိဖို့အတွက်၊ ကျွန်တော် အိပ်စာတွေလုပ်ရင်းနဲ့ ညဉ့်နက်တဲ့အထိနေဖို့ ကော်ဖီသောက်ခဲ့တယ်။ နေမကောင်းတဲ့အချိန်မှာတောင် အတန်းတက်ခဲ့တယ်။ လွန်ခဲ့တဲ့ သုံးလေးနှစ်အတွင်း အသင်းတော်မှာ ဗီဒီယိုတွေ လုပ်နေတုန်းက၊ ကျွန်တော် အပြင်ပန်းမှာ ခက်ခဲပင်ပန်းမှုကို ခံတယ်၊ အဖိုးအခပေးတယ်၊ ကျွမ်းကျင်မှုတွေ သင်ယူတယ်၊ အလုပ်ပိုလုပ်ခဲ့တယ်။ အားလုံးက တခြားသူတွေရဲ့ အထင်ကြီးလေးစားမှုကို ရရှိဖို့ဆိုတဲ့ ကျွန်တော့်ရဲ့ ရည်ရွယ်ချက်နဲ့ပါပဲ။ ကျွန်တော့်တာဝန် ပြောင်းသွားပြီး တခြားသူတွေဆီက လေးစားမှုကို ကျွန်တော် မရတော့တဲ့အခါ၊ အမှားတွေကြောင့် ကိုယ့်ရဲ့ အားနည်းချက်တွေနဲ့ မလုံလောက်မှုတွေကိုတောင် ထုတ်ဖော်ခံခဲ့ရတဲ့အခါ၊ ကျွန်တော် စိတ်ဓာတ်ကျပြီး အထင်လွဲခဲ့တယ်။ ဘုရားသခင် စီစဉ်တဲ့ အခြေအနေတွေကို ကျွန်တော် မကျေမနပ်ဖြစ်ပြီး ကိုယ့်တာဝန်ကို ထမ်းဆောင်ရာမှာ စိတ်အားထက်သန်မှု ပျောက်ဆုံးခဲ့တယ်။ ကျွန်တော်က ဂုဏ်သတင်းနဲ့ အဆင့်အတန်းအတွက် အသက်ရှင်နေခဲ့တယ်ဆိုတာ ကျွန်တော် မြင်ခဲ့ရတယ်။ တခြားသူတွေရဲ့ အထင်ကြီးလေးစားမှုကို ဘယ်လိုရရှိမလဲဆိုတာကို ကျွန်တော် အမြဲတမ်း စဉ်းစားနေခဲ့တယ်။ ကျွန်တော် လိုက်စားခဲ့တာက ဘုရားသခင်ရဲ့ လိုအပ်ချက်တွေနဲ့ လုံးဝ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်ခဲ့တယ်။ ကျွန်တော် ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်မှာ ဒီလိုဆိုထားတာကို သတိရမိတယ်။ “အဆင့်အတန်းကို လူတို့ လိုက်စားသောအခါတွင် ဘုရားသခင်က အစက်ဆုပ်ဆုံးဖြစ်သည်။ သို့တိုင်အောင် သင်သည် ခေါင်းမာစွာဖြင့် အဆင့်အတန်းအတွက် ယှဉ်ပြိုင်သည်။ ယင်းကို မပျက်မကွက် ချစ်မြတ်နိုးပြီး ကာကွယ်သည်။ သင်ကိုယ်တိုင်အတွက် ရယူဖို့ အစဉ် ကြိုးစားသည်။ ဤအရာအားလုံးတွင် ဘုရားသခင်ကို ဆန့်ကျင်ခြင်းဖြစ်သည့် စရိုက်အနည်းငယ် မရှိသလော။” (နှုတ်ကပတ်တော်၊ အတွဲ (၄)၊ အန္တိခရစ်တို့ကို ဖော်ထုတ်ခြင်း၊ အချက် ၉ (အပိုင်း ၃)) ကျွန်တော်က လူတွေကို စည်းရုံးဖို့ အားထုတ်တာမျိုး မလုပ်သေးပေမဲ့၊ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် တည်ထောင်တာ၊ ဒါမှမဟုတ် အန္တိခရစ်တစ်ယောက်လိုမျိုး အဆင့်အတန်းအတွက် လွတ်လပ်တဲ့နိုင်ငံတော်တစ်ခု ဖန်တီးတာမျိုးတွေ မလုပ်သေးပေမဲ့၊ ထင်ရှားတဲ့ မကောင်းမှုတွေကိုလည်း မကျူးလွန်သေးပေမဲ့၊ ကျွန်တော့်ရဲ့ စိတ်စေတနာနဲ့ လိုက်စားမှုအပေါ်ထားတဲ့ အမြင်တွေက မှားယွင်းခဲ့တယ်ဆိုတာ ကျွန်တော် သိလာတယ်။ ကျွန်တော်က လူတွေရဲ့ စိတ်နှလုံးထဲမှာ နေရာတစ်ခုရဖို့ အမြဲတမ်း ရှာဖွေခဲ့တယ်။ ဒီလမ်းကြောင်းအတိုင်း ဆက်သွားနေရင် အန္တရာယ်ရှိပြီး ဘုရားသခင်အတွက် စက်ဆုပ်ရွံရှာဖွယ်ဖြစ်တယ်ဆိုတာကိုလည်း ကျွန်တော် နားလည်လာတယ်။ ဒီလို သိမြင်နားလည်လိုက်တော့ ဘုရားသခင်ရဲ့ ကာကွယ်စောင့်ရှောက်မှုအတွက် ကျွန်တော် အရမ်း ကျေးဇူးတင်မိတယ်။

ကျွန်တော့်တာဝန်တွေထဲက ဒီပြင်ဆင်ပြောင်းလဲမှုအားဖြင့်၊ ကျွန်တော် လျှောက်လှမ်းနေခဲ့တဲ့ မှားယွင်းတဲ့လမ်းကြောင်းကို ဆင်ခြင်သုံးသပ်ဖို့၊ အချိန်မီ ပြန်လှည့်ဖို့ ကျွန်တော် တိုက်တွန်းခံခဲ့ရတယ်။ ဒါက ကျွန်တော့်အတွက် ဘုရားသခင်ရဲ့ ကယ်တင်ခြင်းပဲ။ ကျွန်တော် ထင်ပေါ်ကျော်ကြားပြီး အများအာရုံစိုက်ခံရဖို့ အခွင့်အရေး မရှိတော့ပေမဲ့လည်း၊ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော် စိတ်ထဲကနေ ရိုးသားစွာ နာခံနိုင်ခဲ့ပြီ။ လွန်ခဲ့တဲ့ သုံးလေးနှစ်အတွင်းမှာ ကျွန်တော် အချိန်တွေ အများကြီး ဖြုန်းတီးခဲ့မိတာကြောင့် နောင်တလည်း နည်းနည်းရခဲ့တယ်။ ကျွန်တော်သာ အဆင့်အတန်းကို ရှာဖွေမယ့်အစား သမ္မာတရားကို လိုက်စားပြီး ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် သိကျွမ်းဖို့ အဲဒီကြိုးစားအားထုတ်မှုမျိုးကို အသုံးချခဲ့မယ်ဆိုရင်၊ ကျွန်တော် ပိုပြီး ဆင်ခြင်တုံတရားရှိပြီး ဘုရားသခင်ကိုလည်း ပိုပြီး နာခံတတ်လာမှာ။ အခု ကျွန်တော် ဖြစ်နေသလိုမျိုး ပုန်ကန်တတ်ပြီး ဖောက်ပြန်ပျက်စီးနေမှာ မဟုတ်ဘူး။ ဒီပြဿနာတွေကို ဖြေရှင်းဖို့ ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော် နောက်ထပ် အပိုဒ်နှစ်ပိုဒ်ကို ကျွန်တော် ဖတ်ခဲ့တယ်။ အနန္တတန်ခိုးရှင် ဘုရားသခင် ပြောသည်မှာ “ဘုရားသခင်၏ ရည်ရွယ်ချက်များကို ဖြည့်ဆည်းဖို့ အရာခပ်သိမ်း၌ သင်၏သစ္စာစောင့်သိမှုအလုံးစုံကို သင်ပေးလိုပါက တာဝန်ဝတ္တရားတစ်ခုကို ထမ်းဆောင်ရုံမျှဖြင့် ယင်းကို သင်မလုပ်နိုင်ပေ၊ သင့်အပေါ် ဘုရားသခင်က အပ်နှင်းထားသည့် မည်သည့် တာဝန်ပေးစေခိုင်းချက်ကိုမဆို သင်လက်ခံရမည်။ ယင်းက သင့်အကြိုက်များအတိုင်းဖြစ်ပြီး သင့်စိတ်ဝင်စားမှုများနှင့် ကိုက်ညီသည်ဖြစ်စေ၊ မကိုက်ညီသည်ဖြစ်စေ၊ သင်မမွေ့လျော်သည့်အရာတစ်ခုဖြစ်သည်ဖြစ်စေ၊ ယခင်က မည်သည့်အခါကမျှ မလုပ်ဖူးသည်ဖြစ်စေ၊ ခက်ခဲသည်ဖြစ်စေ ယင်းကို သင်လက်ခံသင့်ပြီး ကျိုးနွံနာခံသင့်သေးသည်။ ယင်းကို သင်လက်ခံရမည်သာမက တွေ့ကြုံနေစဉ်နှင့် ဝင်ရောက်နေစဉ်အတောအတွင်း သင်သည် တက်ကြွစွာ ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်ရမည်ဖြစ်ပြီး ယင်းအကြောင်းကို လေ့လာရမည်။ သင်ဆင်းရဲဒုက္ခကို ခံစားနေရလျှင်ပင်၊ ပင်ပန်းနေလျှင်ပင်၊ အရှက်ခွဲခံရလျှင်ပင် သို့မဟုတ် ဝိုင်းကြဉ်ခြင်းကို ခံရလျှင်ပင် ယင်းကို သင်၏ သစ္စာစောင့်သိခြင်းအလုံးစုံကို ပေးနေရဦးမည်ဖြစ်သည်။ ဤနည်းအတိုင်း လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ခြင်းဖြင့်သာ အရာခပ်သိမ်း၌ သင်၏ သစ္စာစောင့်သိခြင်းအလုံးစုံကို သင်သည် ပေးနိုင်လိမ့်မည်ဖြစ်ပြီး ဘုရားသခင်၏ ရည်ရွယ်ချက်များကို အထမြောက်အောင် လုပ်ဆောင်နိုင်လိမ့်မည်။ ယင်းကို ကိုယ်ရေးကိုယ်တာ စီးပွားရေးအဖြစ် မဟုတ်ဘဲ ထမ်းဆောင်ရမည့် သင်၏ တာဝန်အဖြစ် သင်သတ်မှတ်ရမည်။ တာဝန်ဝတ္တရားများကို သင်မည်သို့ နားလည်သင့်သနည်း။ ဖန်ဆင်းရှင်ဖြစ်သည့် ဘုရားသခင်က တစ်စုံတစ်ဦးကို လုပ်ဆောင်ရန် ပေးသည့်အရာတစ်ခုဖြစ်သောကြောင့် ဤသည်မှာ လူများ၏တာဝန်များ ဖြစ်ပေါ်လာသည့်ပုံ ဖြစ်သည်။ သင့်ကို ဘုရားသခင်က ပေးသည့် တာဝန်ပေးစေခိုင်းချက်မှာ သင်၏တာဝန်ဖြစ်သည်၊ ထို့ပြင် သင်သည် ဘုရားသခင် တောင်းဆိုသည့်အတိုင်း သင့်တာဝန်ကို ထမ်းဆောင်ခြင်းသည် လုံးလုံးလျားလျား သဘာဝကျပြီး တရားမျှတလေသည်။ ဤတာဝန်သည် ဘုရားသခင်၏ တာဝန်ပေးစေခိုင်းချက်ဖြစ်ကြောင်း၊ ဤသည်မှာ သင်တွေ့ကြုံသည့် ဘုရားသခင်၏ ချစ်ခြင်းနှင့် ဘုရားသခင်၏ကောင်းချီး ဖြစ်ကြောင်း ရှင်းရှင်းလင်းလင်း သိပါက သင်သည် ဘုရားသခင်ကို ချစ်သောစိတ်နှလုံးတစ်ခုဖြင့် သင့်တာဝန်ကို လက်ခံနိုင်လိမ့်မည်။ ထို့ပြင် သင့်တာဝန်ကို ထမ်းဆောင်သည်နှင့်အမျှ ဘုရားသခင်၏ ရည်ရွယ်ချက်များကို အလေးထားနိုင်လိမ့်မည်ဖြစ်ပြီး ဘုရားသခင် ကျေနပ်စေရန် အခက်အခဲများအားလုံးကို သင်ကျော်လွှားနိုင်လိမ့်မည်။ ဘုရားသခင်အတွက် မိမိတို့ကိုယ်ကို အစစ်အမှန် အသုံးခံကြသူများသည် ဘုရားသခင်၏ တာဝန်ပေးစေခိုင်းချက်ကို မည်သည့်အခါမျှ မငြင်းနိုင်ချေ။ သူတို့သည် မည်သည့်တာဝန်ကိုမဆို မည်သည့်အခါမျှ မငြင်းနိုင်ပေ။ ဘုရားသခင်က သင့်အား မည်သည့်တာဝန်ကို အပ်နှံသည်ဖြစ်စေ၊ မည်သည့်အခက်အခဲများ ဖြစ်ပေါ်လာသည်ဖြစ်စေ ယင်းကို သင်သည် မငြင်းသင့်ဘဲ လက်ခံသင့်သည်။ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်ကို ကျေနပ်စေရန်အလို့ငှာ သမ္မာတရားကို လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ရန် ဖြစ်သည့်၊ အရာခပ်သိမ်း၌ သင်၏သစ္စာစောင့်သိခြင်းအလုံးစုံကို ပေးသည့် လက်တွေ့လုပ်ဆောင်မှုလမ်းကြောင်းဖြစ်သည်။ ဤနေရာတွင် အချက်အချာသည် မည်သည်နည်း။ ‘အရာခပ်သိမ်း၌’ ဟူသောစကားလုံးများအပေါ်တွင် ဖြစ်သည်။ ‘အရာခပ်သိမ်း’ ဟူသည်မှာ သင်ရင်းနှီးကျွမ်းဝင်သောအရာများကို မဆိုထားနှင့်၊ သင်နှစ်သက်သော သို့မဟုတ် သင်ကျွမ်းကျင်သော အရာများကို သေချာပေါက် ဆိုလိုခြင်း မဟုတ်ပေ။ တစ်ခါတစ်ရံတွင် ယင်းတို့သည် သင်မကျွမ်းကျင်သော အရာများ၊ လေ့လာဖို့ လိုအပ်သောအရာများ၊ ခက်ခဲသောအရာများ သို့မဟုတ် သင်ဒုက္ခခံရမည့်အရာများ ဖြစ်လိမ့်မည်။ သို့သော် ယင်းက မည်သည့်အရာဖြစ်စေ၊ ဘုရားသခင်က ယင်းကို သင့်အား အပ်နှံထားသရွေ့ သူ့ထံမှ ယင်းကို သင်လက်ခံရမည်။ ပြီးလျှင် သင်၏သစ္စာစောင့်သိမှု အလုံးစုံကို ပေးအပ်ရင်းနှင့် ဘုရားသခင်၏ ရည်ရွယ်ချက်များကို အထမြောက်အောင် လုပ်ဆောင်ရင်း ယင်းကို သင်လက်ခံကာ တာဝန်ကို ကောင်းစွာ သင်ထမ်းဆောင်ရမည်။ ဤသည်မှာ လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ခြင်း လမ်းကြောင်း ဖြစ်သည်။” (နှုတ်ကပတ်တော်၊ အတွဲ (၃)၊ နောက်ဆုံးသော ကာလ ခရစ်တော်၏ ဟောပြောဆွေးနွေးချက်များ၊ အပိုင်း သုံး) “သင့်ကိုယ်သင် ဂုဏ်သရေညှိုးအောင်လုပ်ခြင်းသည် ကောင်းသောအရာဖြစ်သည်။ ယင်းသည် သင်၏ ကိုယ်ပိုင်အားနည်းချက်များနှင့် သင်၏ ဘဝင်မာနကို ချစ်ခြင်းအား မြင်ရန် ကူညီပေးသည်။ သင်၏ ပြဿနာများက မည်သည့်နေရာတွင် တည်ရှိသည်ကို ပြပြီး သင်သည် ပြည့်စုံသောသူမဟုတ်သည်ကို ရှင်းလင်းစွာ နားလည်ရန် ကူညီပေးသည်။ ပြည့်စုံသောသူဟူသည်မှာ မရှိသလို သင့်ကိုယ်သင် ဂုဏ်သရေညှိုးအောင်လုပ်ခြင်းသည် အလွန်ပင် သာမန်ဖြစ်သည်။ လူအားလုံးသည် မိမိတို့ကိုယ်ကို ဂုဏ်သရေညှိုးအောင်လုပ်သော၊ သို့မဟုတ် အရှက်ရသော အချိန်များကို တွေ့ကြုံကြရသည်။ လူအားလုံး ကျရှုံးကြသည်။ အနှောင့်အယှက်များ ကြုံတွေ့ရသည်။ အားနည်းချက်များ ရှိကြသည်။ သင့်ကိုယ်သင် ဂုဏ်သရေညှိုးအောင်လုပ်ခြင်းသည် မဆိုးရွားပေ။ သင်သည် သင့်ကိုယ်သင် ဂုဏ်သရေညှိုးအောင် လုပ်မိသော်လည်း ရှက်ခြင်းမရှိသကဲ့သို့ စိတ်ထဲတွင် စိတ်မချမ်းမြေ့ခြင်းမရှိသောအခါတွင် သင်က အရေထူသည်ဟု မဆိုလိုပေ။ ယင်းသည် သင့်ကိုယ်သင် ဂုဏ်သရေညှိုးအောင်လုပ်ခြင်းကြောင့် သင်၏ ဂုဏ်သတင်းကို ထိခိုက်ခြင်းရှိမရှိကို သင် ဂရုမစိုက်ဟု ဆိုလိုသည်။ သင်၏ ဘဝင်မာနသည် သင်၏ အတွေးများထဲတွင် နေရာယူနေခြင်းမရှိတော့ဟု ဆိုလိုသည်။ သင်၏ လူ့သဘာဝတွင် ရင့်ကျက်ပြီးဖြစ်သည်ဟု ဆိုလိုသည်။ ဤသည်မှာ အလွန်ကောင်းသည်။ ဤသည်မှာ ကောင်းသောအရာမဟုတ်သလော။ ကောင်းသောအရာဖြစ်သည်။ သင်သည် ကောင်းစွာ ထမ်းဆောင်ခဲ့ခြင်းမရှိ၊ သို့မဟုတ် သင့်တွင် မကောင်းသောကံရှိသည်ဟု မထင်မြင်နှင့်။ ဤနောက်ကွယ်တွင်ရှိသော အရှိအတိုင်းဖြစ်သည့် အကြောင်းရင်းများကို မရှာဖွေနှင့်။ ဤသည်မှာ ပုံမှန်ဖြစ်သည်။ သင်သည် မိမိကိုယ်ကို ဂုဏ်အသရေညှိုးအောင် လုပ်မိနိုင်သည်၊ အခြားသူများသည် မိမိတို့ကိုယ်ကို ဂုဏ်အသရေညှိုးအောင် လုပ်မိနိုင်သည်၊ လူတိုင်းက မိမိတို့ကိုယ်ကို ဂုဏ်သရေညှိုးအောင် လုပ်မိနိုင်သည်။ နောက်ဆုံးတွင် လူတိုင်း အတူတူဖြစ်ကြောင်း၊ အားလုံးသည် သာမန်လူများ၊ အားလုံး သေမျိုးများဖြစ်ကြောင်း၊ မည်သူမျှ အခြားမည်သူထက်မျှ မကြီးမြတ်ကြောင်းနှင့် မည်သူမျှ အခြားမည်သူမဆိုထက် မည်သို့မျှ မတော်ကြောင်း သင်တွေ့ရှိရလိမ့်မည်။ လူတိုင်းသည် တစ်ခါတစ်ရံ မိမိတို့ကိုယ်ကို ဂုဏ်အသရေညှိုးအောင် လုပ်မိကြသောကြောင့် မည်သူမျှသည် အခြားမည်သူတစ်ဦးတလေကိုမျှ မလှောင်သင့်ပေ။ သင့်အနေဖြင့် အတော်များသည့် ကျရှုံးမှုများကို တွေ့ကြုံပြီးသည်နှင့် သင်၏ လူ့သဘာဝတွင် သင် တဖြည်းဖြည်း ရင့်ကျက်လာသည်။ ထို့ကြောင့် ဤအရာများကို တစ်ဖန် သင် ကြုံရသည့်အခါတိုင်းတွင် ဘောင်ခတ်ခံရတော့မည် မဟုတ်သကဲ့သို့ သင့်တာဝန်အပေါ် ပုံမှန် ထမ်းဆောင်မှုကို ထိုအရာများက သက်ရောက်မှုရှိလိမ့်မည် မဟုတ်ပေ။ သင်၏ လူ့သဘာဝသည် ပုံမှန်ဖြစ်လိမ့်မည်ဖြစ်ပြီး သင်၏ လူ့သဘာဝ ပုံမှန်ဖြစ်သည့်အခါ သင်၏ ဆင်ခြင်တုံတရားသည်လည်း ပုံမှန် ဖြစ်လိမ့်မည်။” (နှုတ်ကပတ်တော်၊ အတွဲ (၆)၊ သမ္မာတရားကို လိုက်စားခြင်းနှင့် စပ်လျဉ်း၍၊ သမ္မာတရားကို လိုက်စားရန်နည်းလမ်း (၂)) ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်တွေကို ဖတ်ပြီးနောက်မှာ ဒီအခြေအနေမှာ လက်တွေ့လုပ်ဖို့ လမ်းကြောင်းတစ်ခုကို ကျွန်တော် တွေ့ခဲ့တယ်။ ကျွန်တော် တခြားသူတွေရဲ့ လေးစားမှုကို ခံရသည်ဖြစ်စေ၊ မခံရသည်ဖြစ်စေ၊ ထင်ပေါ်ကျော်ကြားဖို့ အခွင့်အရေးတွေ ရှိသည်ဖြစ်စေ၊ မရှိသည်ဖြစ်စေ၊ ကျွန်တော် ဘုရားသခင် စီစဉ်တဲ့ ပတ်ဝန်းကျင်ကို ကျိုးနွံနာခံရမယ်၊ ကိုယ့်တာဝန်ကို စိတ်ရင်းမှန်နဲ့ ဆက်ဆံပြီး ကိုယ့်စိတ်နဲ့ ကိုယ့်အစွမ်းခွန်အားကို အဲဒီထဲမှာ ကျွန်တော် ထည့်သွင်းရမယ်။ အဲဒါက ကျွန်တော့်ရဲ့ တာဝန်ဝတ္တရားနဲ့ ကျွန်တော် လုပ်သင့်တဲ့အရာပဲ။ နောက်ပိုင်းမှာ တစ်ခါတလေ ကျွန်တော် ပြီးစီးခဲ့တဲ့ အလုပ်မှာ အမှားတွေ ရှိနေတုန်းပဲ ဖြစ်ပေမဲ့လည်း၊ တခြားသူတွေက ပြဿနာအများကြီးကို ထောက်ပြတဲ့အခါ ကျွန်တော် စိတ်မကောင်းဖြစ်ခဲ့ပေမဲ့၊ ကျွန်တော် အပျက်သဘောဆောင်စွာ မတုံ့ပြန်တော့ဘူး။ ကျွန်တော် အမှားတွေ၊ ကျရှုံးမှုတွေ ပိုကြုံတွေ့လေလေ၊ ကိုယ့်ရဲ့ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးမှုကို သိကျွမ်းဖို့ အချိန်မီ ဘုရားသခင်ထံ ပြန်လှည့်နိုင်ဖို့အတွက် အဲဒါတွေက ကျွန်တော့်ကို ပိုပြီး တွန်းအားပေးလေလေပဲ။ ကျွန်တော် ကိုယ့်ရဲ့ လမ်းလွဲမှုတွေနဲ့ ချို့တဲ့မှုတွေကို ပိုင်းခြားစိတ်ဖြာပြီး ဆင်ခြင်သုံးသပ်နိုင်ခဲ့တယ်။ ဒါ့အပြင် အဲဒါက စည်းမျဉ်းတချို့အပေါ် ကျွန်တော့်ရဲ့ မှတ်ဉာဏ်ကိုလည်း ပိုနက်ရှိုင်းစေခဲ့တယ်၊ ဒီအချက်က ကျွန်တော့်ရဲ့ တာဝန်ထမ်းဆောင်မှုရော၊ အသက် ဝင်ရောက်မှုအတွက်ပါ အကျိုးရှိစေခဲ့တယ်။ ဒီလို နားလည်မှုနဲ့အတူ ကျွန်တော့်စိတ်နေစိတ်ထား တိုးတက်လာခဲ့တယ်။ တခြားသူတွေ ကျွန်တော့်ကို ဘယ်လိုမြင်သလဲဆိုတာကို ကျွန်တော် ဒီလောက်ကြီး ဂရုမစိုက်တော့ဘူး။ လုပ်ငန်းပိုင်းဆိုင်ရာမှာတော့ ကျွန်တော် ကိုယ့်ရဲ့ လမ်းလွဲမှုတွေနဲ့ ပြဿနာတွေကို ပိုင်းခြားစိတ်ဖြာခဲ့တယ်။ နားမလည်တာရှိရင် ညီအစ်ကိုမောင်နှမတွေဆီကနေ အကူအညီ ရှာတယ်၊ သက်ဆိုင်ရာ စည်းမျဉ်းတွေကို ရှာဖွေပြီး ဝင်ရောက်ခဲ့တယ်။ တခြားသူတွေရဲ့ ကောင်းတဲ့ လက်တွေ့လုပ်ဆောင်မှုတွေကနေလည်း ကျွန်တော် သင်ယူခဲ့တယ်။ ကျွန်တော့်အခြေအနေနဲ့ ပတ်သက်လို့တော့ ကျွန်တော် အားလပ်ချိန်ကို သုံးပြီး ဆင်ခြင်သုံးသပ်၊ စဉ်းစားဆင်ခြင်ခဲ့တယ်။ ကျွန်တော့်ရဲ့ ပေါ်လာတဲ့ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးမှုတွေနဲ့ ပတ်သက်တဲ့ ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်တွေအားဖြင့် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် သိကျွမ်းခဲ့တယ်။ ဒီလို လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ပြီး ခဏကြာတော့ ကျွန်တော့်ရဲ့ လက်ရှိတာဝန်ကို ကျွန်တော် စပြီး ကြိုက်လာခဲ့တယ်။ ကျွန်တော့်တာဝန်ရဲ့ ရလဒ်တွေကလည်း အရင်ကနဲ့ယှဉ်ရင် တိုးတက်လာခဲ့တယ်။ ဒီဖြစ်စဉ်ကို ပြန်ကြည့်ရင်း ဘုရားသခင်ရဲ့ အရမ်းလေးနက်တဲ့ ရည်ရွယ်ချက်တွေကို ကျွန်တော် သဘောပေါက်လာခဲ့တယ်။ ဒီပတ်ဝန်းကျင်မှာ ကိုယ့်တာဝန်ကို ထမ်းဆောင်ခြင်းက ကျွန်တော့်အတွက် အကျိုးကျေးဇူးများစွာ သယ်ဆောင်လာပေးခဲ့တယ်။ ဒီကျရှုံးမှုတွေနဲ့ ထုတ်ဖော်ခံရတာတွေကြောင့်ပဲ၊ ကျွန်တော်က ကိုယ့်ရဲ့ ချို့တဲ့မှုနဲ့ တကယ့်ဝိညာဉ်ရင့်ကျက်မှုကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မြင်နိုင်ခဲ့တယ်။ ကျွန်တော် ဘုရားသခင်ရဲ့ အချုပ်အခြာအာဏာနဲ့ အစီအစဉ်တွေကို နာခံတတ်ဖို့၊ ကိုယ့်တာဝန်တွေမှာ စည်းမျဉ်းတွေကို ပိုပြီး ရှာဖွေတတ်ဖို့ သင်ယူနိုင်ခဲ့တယ်။ ဒါ့အပြင် ဒီပတ်ဝန်းကျင်မှာ အမြဲတမ်း ဆုံးမပဲ့ပြင်ခံရလို့ ကျွန်တော့်ရဲ့ လူ့သဘာဝက ရင့်ကျက်လာခဲ့တယ်။ ကျွန်တော် အရင်လို စိတ်လိုက်မာန်ပါမဖြစ်တော့ဘဲ၊ အလွယ်တကူ စိတ်ပျက်အားငယ်တာမျိုးလည်း မဖြစ်တော့ဘူး။ ကိုယ့်ရဲ့ ချို့တဲ့မှုကို ပိုပြီး မှန်မှန်ကန်ကန် ဆက်ဆံနိုင်လာခဲ့တယ်။ ပြီးတော့ ဘုရားသခင်ရဲ့ ရည်ရွယ်ချက်နဲ့ သမ္မာတရားစည်းမျဉ်းတွေကို ရှာဖွေတတ်ဖို့ ကျွန်တော် စတင် သင်ယူလာခဲ့တယ်။ ဒါတွေအားလုံးက ကျွန်တော့်အတွက် လေ့ကျင့်ပေးခြင်းနဲ့ စုံလင်စေခြင်းတွေပဲ။

ကျွန်တော့်တာဝန်တွေထဲက ဒီပြင်ဆင်ပြောင်းလဲမှုကို ကြုံတွေ့ရင်း ကျွန်တော် နားလည်လာခဲ့တာက၊ ကျွန်တော်တို့ ဘယ်တာဝန်ကိုပဲ လုပ်ဆောင်နေပါစေ၊ ကိုယ့်ဂုဏ်သတင်းကို ထိန်းသိမ်းနိုင်သလား၊ လူတွေရဲ့ လေးစားမှုကို ခံရသလားဆိုတာတွေက၊ အရေးမကြီးဘူး။ အဓိကကတော့ ကျွန်တော်တို့ ဘုရားသခင်ကို နာခံနိုင်သလား၊ သမ္မာတရားကို လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ခြင်းရဲ့ သက်သေခံချက်တွေ ရှိသလားဆိုတာပဲ။ အတိတ်တုန်းက တခြားသူတွေ သူတို့တာဝန်တွေ ပြင်ဆင်ပြောင်းလဲခံရပြီးနောက် အပျက်သဘောဆောင်ပြီး နာခံမှုမရှိ ဖြစ်သွားတာကို ကျွန်တော် မြင်ခဲ့ရတဲ့အခါ၊ ကျွန်တော် သူတို့ကို အထင်သေးခဲ့ပြီး ကျွန်တော်က ပိုတော်တယ်လို့ ထင်ခဲ့တယ်။ အခု အမှန်တရားတွေကို ရင်ဆိုင်ရတော့၊ ကျွန်တော့်သဘာဝက အရမ်း မာနထောင်လွှားပြီး၊ ကျွန်တော်က တခြားသူတွေထက် ဘုရားသခင်ကို ပိုပြီး ကျိုးနွံနာခံတာမျိုး မရှိခဲ့ဘူးဆိုတာ ကျွန်တော် မြင်ခဲ့ရတယ်။ ဘုရားသခင် စီစဉ်တဲ့ အခြေအနေတွေကတစ်ဆင့် ထုတ်ဖော်ပြသတာတွေကြောင့်၊ ကျွန်တော် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်အကြောင်း အသိပညာတချို့ ရရှိခဲ့ပြီး ပြောင်းလဲမှုတချို့လည်း ကြုံတွေ့ခဲ့ရတယ်။ ကျွန်တော် ဘုရားသခင်ရဲ့ ကယ်တင်ခြင်းအတွက် စိတ်နှလုံးထဲကနေ အမှန်တကယ် ကျေးဇူးတင်မိပါတယ်။