ယနေ့တွင် သမ္မာတရား၏ မည်သည့် သွင်ပြင်လက္ခဏာအကြောင်းကို သင်တို့ အကြားချင်ဆုံးဖြစ်သနည်း။ ရွေးချယ်ရမည့် အကြောင်းအရာအနည်းငယ်ကို သင်တို့အား ငါ ပေးမည်ဖြစ်။ သင်တို့ နှစ်သက်မည့် မည်သည့်အရာမဆို ငါတို့ မိတ်သဟာယပြု၍ရသည်။ ပထမဆုံးမေးခွန်းမှာ ဤသို့ဖြစ်သည်။ သင့်ကိုယ်သင် မည်သို့ သိရှိသနည်း။ သင့်ကိုယ်သင် သိရှိရန် နည်းလမ်းမှာ အဘယ်နည်း။ အဘယ်ကြောင့် သင့်ကိုယ်သင် သိရှိသင့်သနည်း။ ဒုတိယမေးခွန်းမှာ လူတို့သည် ဘုရားသခင်ကို ၎င်းတို့ ယုံကြည်သည့် နှစ်ကာလများတစ်လျှောက်လုံးတွင် မည်သည့်အရာအားဖြင့် အသက်ရှင်ကြလေပြီနည်း။ ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်နှင့် သမ္မာတရားအားဖြင့် သင်အသက်ရှင်လေပြီလော၊ သို့မဟုတ် စာတန်ဆန်သော စိတ်သဘောထားများနှင့် အတွေးအခေါ်များအားဖြင့် သင် အသက်ရှင်လေပြီလော။ သင့်အနေဖြင့် ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်နှင့် သမ္မာတရားအားဖြင့် အသက်ရှင်ကြောင်း မည်သည့် အပြုအမူက ပြသနည်း။ သင်သည် စာတန်ဆန်သော စိတ်သဘောထားများနှင့် အတွေးအခေါ်များဖြင့် အသက်ရှင်လျှင်၊ သင်၏ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သဘောထားသည် မည်သို့ မိမိဘာသာ ထင်ရှားကာ ပေါ်လွင်မည်နည်း။ တတိယမေးခွန်းမှာ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သဘောထားသည် မည်သည့်အရာ ဖြစ်သနည်း။ ယခင်က ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သဘောထားများ၏ သွင်ပြင်လက္ခဏာ ခြောက်ခုကို ငါတို့ ဆွေးနွေးခဲ့ကြသည်။ ထို့ကြောင့် မည်သည့် အခြေအနေများက ဤဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သဘောထားများ၏ တိကျသည့် သရုပ်သကန်များဖြစ်သည်ကို ငါတို့ ပြောဆိုဆွေးနွေးကြမည်။ ယခုတွင် သင်တို့ ရွေးချယ်ရန်ဖြစ်သည်။ မည်သည့် မေးခွန်းသည် သင်တို့ နားမလည်ဆုံးဖြစ်သော်လည်း နားအလည်ချင်ဆုံးဖြစ်ပြီး သဘောပေါက်ရန် အခက်ခဲဆုံးဖြစ်သည်ကို တွေ့ရှိရသနည်း။ (ဒုတိယမေးခွန်းကို ကျွန်ုပ်တို့ ရွေးချယ်ပါသည်။) သို့ဆိုလျှင် ဤအကြောင်းအရာနှင့်ပတ်သက်၍ ငါတို့ မိတ်သဟာယပြုမည်။ ခဏမျှ ချင့်ချိန်စဉ်းစားကြလော့။ လူတို့သည် ဘုရားသခင်ကို ၎င်းတို့ ယုံကြည်သည့် နှစ်ကာလများတစ်လျှောက်လုံးတွင် မည်သည့်အရာအားဖြင့် အသက်ရှင်ကြလေပြီနည်း၊ ပြီးလျှင် ဤအကြောင်းအရာတွင် မည်သည့်အရာများ ပါဝင်သနည်း။ ဤစာကြောင်း၏ အဓိကအချက်မှာ “မည်သည့်အရာ”ဟူသည့် စကားလုံးဖြစ်သည်။ ဤ“မည်သည့်အရာ”၏ နယ်ပယ်တွင် မည်သည့်အရာ ပါဝင်သနည်း။ ထိုအရာနှင့်ပတ်သက်၍ မည်သည့်အရာကို သင်တို့ နားလည်နိုင်သနည်း။ သင်တို့ စဉ်းစားသည့်အရာများသည် အလွန်အရေးအပါဆုံးသောအရာများ ဖြစ်သည်၊ ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်သည့်အခါတွင် လက်တွေ့လုပ်ဆောင်သင့်ပြီး “မည်သည့်အရာ”ဟူသည့် ဤစကား နယ်ပယ်အတွင်းတွင် ကျရောက်သည့် လူသားများက ပိုင်ဆိုင်သင့်ပေသည်။ သင်၏ နေ့စဉ် အသက်တာတွင် သင် ထိတွေ့ဆက်ဆံလာရသည့် မည်သည့်အရာမဆို၊ သင်၏ အစွမ်းအစနှင့် သဘောပေါက်နားလည်နိုင်စွမ်းတို့က သင့်ကို သဘော​ပေါက်ခွင့်ပေးသည့် မည်သည့်အရာမဆို၊ အပြုသဘောဆောင်သည်ဟု သင်တို့ တွေးထင်သည့်မည်သည့်အရာမဆို၊ သမ္မာတရားနှင့် နီးစပ်ပြီး ကိုက်ညီသည်ဟု သင် တွေးထင်သည့် မည်သည့်အရာမဆို၊ အပြုသဘောဆောင်သည့် အရာများ၏ စစ်မှန်မှုဖြစ်သည်ဟု သင် တွေးထင်ပြီး ဘုရားသခင်၏ အလိုတော်နှင့် ကိုက်ညီသည်ဟု သင် တွေးထင်သည့် မည်သည့်အရာမဆိုသည် ဤနှစ်ကာလများအတောအတွင်းတွင် ဘုရားသခင်နောက်လိုက်ပြီး သင်၏ တာဝန်ကို ထမ်းဆောင်နေစဉ် သင် အသက်ရှင်နေထိုင်နေခဲ့သည့် အရာများဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ငါတို့ ထိုအရာများကို ဖော်ထုတ်ပြီး မိတ်သဟာယပြု၍ရသည်။ သင်တို့ စဉ်းစားနိုင်သည့်အရာမှာ မည်သည့်အရာများ ဖြစ်သနည်း။ (ဘုရားသခင်ကို ကျွန်ုပ်၏ ယုံကြည်မှုတွင် ဘုရား၏ ကယ်တင်ခြင်းကို ရရှိရန်အလို့ငှာ ကျွန်ုပ်သည် ဆင်းရဲဒုက္ခခံ၊ အဖိုးအခပေးပြီး ကျွန်ုပ်၏ တာဝန်တွင် ရလဒ်များရရှိရန်သာ လိုအပ်သည်ဟု ထင်ပါသည်။) ဤအမြင်သည် အပြုသဘောဆောင်သောအရာအဖြစ် သင် မှတ်ယူသည့် တစ်စုံတစ်ရာ ဖြစ်သည်။ သို့ဆိုလျှင် ဤအမြင်နှင့် ပေါလု၏ အမြင်ကြားတွင် ခြားနားမှုမှာ အဘယ်နည်း။ အနှစ်သာရက အတူတူပင် မဟုတ်လော။ (အတူတူပင် ဖြစ်ပါသည်။) အနှစ်သာရက အတူတူပင် ဖြစ်သည်။ ဤအမြင်၏ အနှစ်သာရသည် စိတ်ကူးတစ်ခုသာ ဖြစ်သည် မဟုတ်လော။ (ဟုတ်ပါသည်။) နှစ်ကာလများအတောအတွင်းအတွင် ဤစိတ်ကူးဖြင့်လည်းကောင်း၊ မှန်ကန်သည်ဟု သင် ထင်မြင်သည့်အရာဖြင့်လည်းကောင်း သင် အသက်ရှင်နေထိုင်ပြီး ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ရန် သင်၏ တာဝန်ကို ထမ်းဆောင်ပြီး အသင်းတော် အသက်တာကို အသက်ရှင်နေထိုင်ရန် ဤအရာပေါ်သို့လည်း သင် မှီခိုပြီးဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ အခြေအနေတစ်ခု ဖြစ်သည်။ ပထမဦးစွာ သင်၏ အတွေးများနှင့် အမြင်များက မှန်ကန်ခြင်း ရှိမရှိဆိုသည်နှင့် ထိုအရာများက ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်တွင် အခြေခံအကြောင်းရင်း ရှိမရှိဆိုသည်ကို သင် အတည်ပြုရန် လိုအပ်သည်။ ထိုအရာများက မှန်ကန်ကြောင်း၊ အခြေခံအကြောင်းရင်းတစ်ခုရှိကြောင်းနှင့် သင် လုပ်ဆောင်သည့်အရာက သမ္မာတရားကို လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ခြင်း ဖြစ်ကြောင်း သင် တွေးထင်သော်လည်း အမှန်တွင် သင် မှားနေလျှင် ယင်းမှာ ယနေ့ ငါတို့၏ မိတ်သဟာယတွင် ဆွေးနွေးမည့်အရာ ဖြစ်သည်။

လူတို့ အသက်ရှင်နေထိုင်သည့်အရာ အတိအကျနှင့်ဆိုင်သည့် သမ္မာတရား၏ သွင်ပြင်လက္ခဏာနှင့် ပတ်သက်၍ အရိုးရှင်းဆုံးသော မိတ်သဟာယပြုရန် နည်းလမ်းမှာ လူတိုင်းနားလည်နိုင်သည့် အကြောင်းအရာဖြစ်သည့် ပေါလု၏ အခြေအနေနှင့် အစပြုရန်ဖြစ်ပြီး ထို့နောက် ထိုအရာကို သင်တို့၏ ကိုယ်ပိုင် အခြေအနေနှင့် ဆက်စပ်ရန် ဖြစ်သည်။ အဘယ်ကြောင့် ပေါလုအကြောင်း ပြောရသနည်း။ လူအများစုက ပေါလု၏ ဇာတ်လမ်းကို သိကြသည်။ သမ္မာကျမ်းစာထဲတွင် ပေါလုအကြောင်း မည်သည့် ဇာတ်လမ်းများ၊ အကြောင်းအရာများ ရှိသနည်း။ ဥပမာအနေဖြင့် မည်သည့်အရာများက ပေါလု၏ ကျော်ကြားသော အဆိုများဖြစ်သနည်း၊ သို့မဟုတ် မည်သည့်အရာတို့မှာ သူ၏ စရိုက်လက္ခဏာများ၊ ပင်ကိုအရည်အသွေးနှင့် ပါရမီတို့ ဖြစ်သနည်း။ ငါ့ကို ပြောလော့။ (ပေါလုသည် တရားနှင့်ဆိုင်သည့် ပါရဂူဖြစ်သော ဂါမလျေလ၏ သင်ကြားလေ့ကျင့်ပေးခြင်းခံခဲ့ရသည်။ ယင်းမှာ သူ့အတွက် နာမည်ကောင်းတစ်ခုဖြစ်သည်၊ ဂုဏ်သတင်းကြီးသော တက္ကသိုလ်တစ်ခုမှ ဘွဲ့ရခြင်းနှင့် တူညီသည်။) ခေတ်သစ် ဝေါဟာရအရ ပေါလုသည် ဂုဏ်သတင်းကြီးသည့် ဓမ္မပညာကျောင်းမှ ဘွဲ့ရခဲ့သော ဓမ္မပညာ ကျောင်းသားတစ်ဦး ဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ ပေါလု၏ နောက်ခံ၊ ပညာရေးအဆင့်၊ လူမှု အဆင့်အတန်းတို့နှင့် စပ်လျဉ်း၍ ပေါလုအကြောင်းကို အတော်အတန် ကိုယ်စားပြုသည့် ပထမဆုံး အကြောင်းအရာ ဖြစ်သည်။ ဒုတိယအကြောင်းအရအနေဖြင့် ပေါလု၏ လူသိအများဆုံးသော အဆိုမှာ အဘယ်နည်း။ (“ကောင်းစွာသော တိုက်လှန်ခြင်းကို ငါပြုပြီ။ ပြေးရသောလမ်းကို အဆုံးတိုင်အောင်ပြေးပြီ။ ယုံကြည်ခြင်းတရားကို စောင့်ရှောက်ပြီ။ ယခုမှစ၍ ဓမ္မသရဖူသည် ငါ့အဖို့သိုထားလျက်ရှိ၏။” (တိမောသေသြဝါဒစာဒုတိယစောင် ၄:၇-၈))ဤသည်မှာ သင်၏ အလုပ်များခြင်းအတွက် အရင်းခံအကြောင်း ဖြစ်သည်။ ခေတ်သစ်ဝေါဟာရအရ ပေါလုသည် ဆင်းရဲဒုက္ခခံပြီး အဖိုးအခပေးခဲ့သည်၊ အလုပ်လုပ်ပြီး ဧဝံဂေလိ ဟောပြောခဲ့သော်လည်း သူ၏ အရင်းခံအကြောင်းမှာ သရဖူတစ်ခု ရရှိရန်ဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ ဒုတိယ အကြောင်းအရာဖြစ်သည်။ သင် ဆက်ပြောနိုင်သည်။ (ပေါလုက “အသက်ရှင်သည့်အရာမှာ ခရစ်တော်ဖြစ်၏။ သေလျှင်မူကား၊ သာ၍အကျိုးရှိ၏။” (ဖိလိပ္ပိ သြဝါဒစာ ၁:၂၁)ဟု ပြောခဲ့ပါသည်။) ဤသည်မှာလည်း ပေါလု၏ ဂန္တဝင် အဆိုများထဲမှ တစ်ခုဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ တတိယ အကြောင်းအရာဖြစ်သည်။ အကြောင်းအရာသုံးခုကို ယခုတင် ငါ ဖော်ပြခဲ့သည်။ ပထမမှာ ပေါလုသည် တရားနှင့်ဆိုင်သည့် ပါရဂူဖြစ်သော ဂါမလျေလ၏ ကျောင်းသားတစ်ဦးဖြစ်သည်၊ မျက်မှောက်ခေတ် ဘွဲ့ရကျမ်းစာကျောင်းဆင်းတစ်ဦးနှင့် ညီမျှသည်။ သူသည် သာမန်လူများထက် သမ္မာကျမ်းစာအကြောင်းကို သေချာပေါက် သာ၍ နှံ့စပ်ခဲ့ပေသည်။ ပေါလုသည် ထိုသို့သော ကျောင်းတစ်ကျောင်းမှ ဘွဲ့ရခဲ့သဖြင့် ဓမ္မဟောင်းကျမ်းနှင့်ဆိုင်သော အသိပညာ ရှိခဲ့သည်။ ယင်းမှာ ပေါလုတွင်ရှိခဲ့သည့် ပညာရေးနောက်ခံ ဖြစ်သည်။ ထိုအရာက သူ၏ အနာဂတ် တရားဟောခြင်းနှင့် အသင်းတော်များကို ထောက်ပံ့ခြင်းတို့အား မည်သို့ လွှမ်းမိုးခဲ့သနည်း။ ထိုအရာတွင် အကျိုးကျေးဇူးအချို့ ရှိကောင်း ရှိခဲ့နိုင်သည်။ သို့သော် ထိခိုက်နစ်နာမှုတစ်ခုခုကို ထိုအရာက ဖြစ်စေခဲ့သလော။ (ဖြစ်စေခဲ့ပါသည်။) ဓမ္မပညာ သင်ကြားလေ့လာမှုက သမ္မာတရားနှင့် တန်းတူဖြစ်သလော။ (တန်းတူမဟုတ်ပါ။) ဓမ္မပညာ သင်ကြားလေ့လာခြင်းသည် ဟုတ်မှန်သယောင်ရှိသော်လည်း စင်စစ်မှားသော အရာသာဖြစ်သည်၊ အနှစ်မဲ့ သဘောတရားသာ ဖြစ်သည်။ လက်တွေ့ကျခြင်းမရှိပေ။ ဒုတိယအကြောင်းအရာမှာ အဘယ်နည်း။ (ပေါလုက “ကောင်းစွာသော တိုက်လှန်ခြင်းကို ငါပြုပြီ။ ပြေးရသောလမ်းကို အဆုံးတိုင်အောင်ပြေးပြီ။ ယုံကြည်ခြင်းတရားကို စောင့်ရှောက်ပြီ။ ယခုမှစ၍ ဓမ္မသရဖူသည် ငါ့အဖို့ သိုထားလျက်ရှိ၏။” (တိမောသေသြဝါဒစာဒုတိယစောင် ၄:၇-၈)ဟု ပြောခဲ့ပါသည်။) ပေါလုသည် ဤစကားများဖြင့် အသက်ရှင်ခဲ့သည်။ ယင်းတို့ဖြင့် သူ လိုက်စားအားထုတ်ခဲ့သည်။ သို့ဆိုလျှင် ထိုစကားများသည် သူ၏ ဆင်းရဲဒုက္ခခံရာတွင်၊ သူ ပေးခဲ့သည့် အဖိုးအခတွင် ပေါလု၏ ကြံရွယ်ချက်နှင့် ရည်မှန်းချက်ဖြစ်ခဲ့သည်ဟု ငါတို့ ပြောနိုင်မည်လော။ (ပြော၍ရနိုင်ပါမည်။) ရိုးရှင်းစွာ ပြောရလျှင် သူ၏ ကြံရွယ်ချက်မှာ ဆုလာဘ်ချီးမြှင့်ခံရဖို့ ဖြစ်သည်။ ယင်းမှာ ပြေးရမည့်လမ်းကို သူ ပြေးခဲ့သည်၊ သူ၏ အဖိုးအခကို သူ ပေးခဲ့ပြီး ဓမ္မသရဖူတစ်ခုအတွက် ထိုအရာများကို အပေးအယူလုပ်ရန် ကောင်းသော တိုက်လှန်ခြင်းကို သူ ပြုခဲ့သည်ဟု ဆိုလိုပေသည်။ ဤအရာက ပေါလု အားထုတ်လိုက်စားခဲ့သည့် နှစ်ကာလများသည် ဆုလာဘ်ချီးမြှင့်ခံရခြင်းနှင့် ဓမ္မသရဖူ ရရှိခြင်းအကြောင်းဖြစ်သည်ကို ပြသပေသည်။ ဤအရာက သူ၏ ကြံရွယ်ချက်နှင့် ရည်မှန်းချက် မဟုတ်ခဲ့လျှင် ထိုသို့သော ဆင်းရဲဒုက္ခကို သူ ကြုံကာ ထိုသို့သော အဖိုးအခကို ပေးနိုင်ခဲ့မည်လော။ သူ၏ ကိုယ်ပိုင် ကိုယ်ကျင့်တရား ကြန်အင်လက္ခဏာ၊ ရည်မှန်းချက်နှင့် စိတ်ဆန္ဒများ ကောင်းမြတ်ခြင်းအားဖြင့် သူသည် လုပ်ဆောင်ခဲ့သည့် အလုပ်နှင့် ပေးခဲ့သည့် အဖိုးအခတို့ကို လုပ်ဆောင်ကာ ပေးနိုင်ခဲ့မည်လော။ (လုပ်နိုင်ခဲ့မည် မဟုတ်ပါ။) သခင်ယေရှုက သူ့ကို “ကမ္ဘာမြေပေါ်၌ ငါ အမှုပြုခဲ့ချိန်တွင် သင် ငါ့ကို နှိပ်စက်ညှဉ်းပန်းခဲ့သည်။ သင်ကဲ့သို့သော လူများသည် အပြစ်ပေးခံရကာ ကျိန်ဆဲခံရသည်။ သင် မည်သည့်အရာကို လုပ်ဆောင်သည်ဖြစ်စေ၊ ထိုသို့သော အမှားများအတွက် သင် မထေမိနိုင်ပါ။ သင် မည်သို့ နောင်တရသည်ဖြစ်စေ သင့်ကို ငါ ကယ်တင်လိမ့်မည် မဟုတ်”ဟု ကြိုတင်ပြောခဲ့သည်ဟု ယူဆကြည့်လော့။ ပေါလုတွင် မည်သည့် သဘောထားမျိုး ရှိခဲ့မည်နည်း။ (သူသည် ဘုရားသခင်ကို စွန့်ပစ်ကာ ယုံကြည်တော့မည် မဟုတ်ပေ။) ဘုရားသခင်ကို သူ ယုံကြည်မည် မဟုတ်သည်သာမက ဘုရားသခင်ကို ငြင်းပယ်ခဲ့ပေမည်။ သခင်ယေရှုက ခရစ်တော်ဖြစ်ကြောင်းနှင့် ကောင်းကင်ဘုံ၌ ဘုရားသခင်၏ တည်ရှိခြင်းကို ငြင်းပယ်ခဲ့ပေမည်။ ထို့ကြောင့် ပေါလုက မည်သည့်အရာဖြင့် အသက်ရှင်ခဲ့သနည်း။ သူသည် ဘုရားသခင်ကို စစ်မှန်ရိုးသားစွာ မချစ်ခဲ့သကဲ့သို့ သူသည် ဘုရားသခင်ကို ကျိုးနွံနာခံသည့်သူတစ်ဦး မဟုတ်ခဲ့ပေ။ ထို့ကြောင့် ဧဝံဂေလိ ဟောပြောရာတွင် အလွန်များသည့် ဆင်းရဲဒုက္ခများကို သူ အဘယ်ကြောင့် မဆုတ်မနစ် ဖြတ်ကျော်နိုင်ခဲ့သနည်း။ သူ၏ အဓိက အထောက်အပံ့မှာ ကောင်းချီးမင်္ဂလာများအတွက် သူ၏ အလိုဆန္ ဒဖြစ်သည်ဟု ပြော၍သင့်လျော်ပေသည်။ ယင်းမှာ သူ့ကို ခွန်အားပေးခဲ့သည့်အရာ ဖြစ်သည်။ ထို့အပြင် ဒမာသက်လမ်းပေါ်တွင် ဘုရားသခင်၏ ကြီးမားသော အလင်းကို ပေါလု မြင်ခဲ့ချိန်တွင် သူ မျက်စိကန်းသွားခဲ့သည်။ သူသည် တစ်ကိုယ်လုံး တုန်လှုပ်လျက် မြေပေါ် မှောက်လျက်လဲသွားခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်၏ ကြီးမြတ်ခြင်းနှင့် သူ၏ အံ့ဖွယ်ဖြစ်ခြင်းတို့ကို သူ ခံစားခဲ့ရပြီး သူ့ကို ဘုရားသခင် ရိုက်မည်ကို စိုးသောကြောင့် ဘုရားသခင်၏ တာဝန်ပေးစေခိုင်းချက်ကို မငြင်းဝံ့ခဲ့ပေ။ အခက်အခဲများ မည်မျှ ကြီးမားသည်ဖြစ်စေ ဧဝံဂေလိတရားကို သူ ဆက်ဟောခဲ့ရသည်။ သူသည် အားထုတ်မှု အရှိန်မလျော့ရဲခဲ့ပေ။ ယင်းမှာ ထိုအရာ၏ တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းဖြစ်သည်။ သို့သော် ထိုအရာ၏ အကြီးမားဆုံးသော အပိုင်းမှာ ကောင်းချီးခံစားလိုသည့် သူ၏ လွန်ကဲသောဆန္ဒ ဖြစ်ခဲ့သည်။ ကောင်းချီးခံစားဖို့ ဆန္ဒမရှိဘဲ၊ ထိုမျှော်လင့်ချက် ရေးရေးမျှ မရှိဘဲ သူ လုပ်ခဲ့သည့်အတိုင်း လုပ်ဆောင်ခဲ့မည်လော။ သေချာပေါက် လုပ်ဆောင်ခဲ့မည် မဟုတ်ပေ။ တတိယအကြောင်းအရာမှာ ပေါလုသည် အသက်ရှင်သည့်အရာမှာ ခရစ်တော်ဖြစ်သည်ဟု သူ့အတွက် သက်သေခံခဲ့သည်။ ပထမဦးစွာ ပေါလု လုပ်ဆောင်ခဲ့သည့် အလုပ်ကို တစ်ချက်ကြည့်ကြစို့။ ပေါလုတွင် ဘာသာရေး အသိများစွာရှိခဲ့သည်။ သူ့ထံတွင် နာမည်ကြီးသည့် ဘွဲတစ်ခုနှင့် အတန်အသင့် တစ်မူထူးခြားသော ပညာရေးနောက်ခံတစ်ခု ရှိခဲ့သည်။ သူသည် သာမန်လူစုများထက် သာ၍ ပညာနှံ့စပ်သည်ဟု ပြောနိုင်သည်။ ထို့ကြောင့် ဤအလုပ်ကို သူ လုပ်ဆောင်ရန် မည်သည့်အရာအပေါ် သူ အမှီပြုခဲ့သနည်း။ (သူ၏ ဆုကျေးဇူးများနှင့် ပါရမီများအပြင် သူ၏ သမ္မာကျမ်း အသိပညာတို့ ဖြစ်သည်။) အပြင်ပန်းအားဖြင့် သူသည် ဧဝံဂေလိ ဖြန့်နေပြီး သခင်ယေရှုကို သက်သေခံနေခဲ့နိုင်သော်လည်း သူသည် သခင်ယေရှု၏ နာမကိုသာ သက်သေခံခဲ့သည်။ သခင်ယေရှုသည် ဘုရားသခင်က ထင်ရှားပြီး အမှုပြုနေခြင်း ဖြစ်ကြောင်း၊ သခင်ယေရှုသည် ဘုရားသခင် ကိုယ်တိုင်ဖြစ်ကြောင်း သူ အမှန်တကယ် သက်သေမခံခဲ့ပေ။ ထို့ကြောင့် ပေါလုသည် အမှန်တကယ်တွင် မည်သူ့အတွက် သက်သေခံနေခဲ့သနည်း။ (သူ့ကိုယ်သူအတွက် သက်သေခံခဲ့ပါသည်။ သူက “ငါ အသက်ရှင်သည့်အရာမှာ ခရစ်တော်ဖြစ်၏၊ သေလျှင်မူကား သာ၍ အကျိုးရှိ၏”ဟု ပြောခဲ့ပါသည်။) သူ၏ စကားများက မည်သည့်အရာကို သွယ်ဝိုက်ညွှန်းဆိုသနည်း။ ပေါလုက ခရစ်တော်၊ သခင်နှင့် ဘုရားသခင်ဖြစ်ကြောင်း၊ သခင်ယေရှုက ထိုသို့မဟုတ်ကြောင်း ဖြစ်သည်။ ပေါလုသည် သူ၏ ရည်ရွယ်ချက်များနှင့် ရည်မှန်းချက်များကြောင့် ဤသို့ အလုပ်များကာ ဟောပြောနိုင်ခဲ့သည်။ သူ၏ ရည်မှန်းချက်မှာ အဘယ်နည်း။ သူ ဟောပြောသည့်သူများ သို့မဟုတ် သူ့စကားကို ကြားသောလူအားလုံးအား သူသည် ခရစ်တော်နှင့် ဘုရားသခင်အဖြစ် အသက်ရှင်ခဲ့ကြောင်း တွေးထင်စေရန် ဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ သွင်ပြင်လက္ခဏာတစ်ခုဖြစ်သည်။ သူ၏ ဆန္ဒများဖြင့် သူ အသက်ရှင်ခဲ့သည်။ ထို့အပြင် ပေါလုပ်၏ အလုပ်သည် သူ၏ သမ္မာကျမ်းဆိုင်ရာ အသိပညာအပေါ် အခြေခံခဲ့သည်။ သူ၏ တရားဟောခြင်းနှင့် စကားများအားလုံးက သူ့တွင် သမ္မာကျမ်း အသိပညာရှိကြောင်း ပြသခဲ့သည်။ သူသည် သန့်ရှင်းသော ဝိညာဉ်တော်၏ အလုပ်နှင့် ဉာဏ်အလင်း ပေးခြင်းအကြောင်း သို့မဟုတ် သမ္မာတရား စစ်မှန်မှုများအကြောင်းကို မပြောခဲ့ပေ။ ဤအကြောင်းအရာများကို သူ၏ စာများတွင် မည်သည့်နေရာတွင်မျှ ရှာမတွေ့သကဲ့သို့ သူ့ထံတွင် ဤအတွေ့အကြုံမျိုး သေချာပေါက် မရှိပေ။ သူ၏ အလုပ်ရှိ မည်သည့်နေရာတွင်မျှ ပေါလုသည် သခင်ယေရှု ပြောဆိုခဲ့သည့် စကားများကို သက်သေမခံခဲ့ပေ။ ဥပမာအနေဖြင့် ဝန်ချခြင်းနှင့် နောင်တတရား လူတို့ လက်တွေ့လုပ်ဆောင်သင့်သည့် ပုံစံအတွက် သခင်ယေရှု၏ သွန်သင်မှုကို ကြည့်လော့ သို့မဟုတ် လူတို့ကို သခင်ယေရှုပြောခဲ့သည့် သွန်သင်မှုများနှင့်ဆိုင်သော စကားများစွာကို ကြည့်လော့။ ထိုအရာများကို ပေါလု လုံးဝ မဟောပြောခဲ့ပေ။ ပေါလုလုပ်ဆောင်ခဲ့သည့် မည်သည့်အရာကမျှ သခင်ယေရှု၏ စကားများနှင့် ပတ်သက်မှု တစ်ခုမျှ မရှိသကဲ့သို့ သူ ဟောပြောခဲ့သမျှမှာ သူ လေ့လာခဲ့သည့် ဓမ္မပညာဆိုင်ရာ သင်ကြားလေ့လာမှုနှင့် သဘောတရားမှ ဖြစ်သော အရာသာ ဖြစ်သည်။ ထိုဓမ္မပညာဆိုင်ရာ သင်ယူလေ့လာမှုနှင့် သဘောတရားတို့တွင် မည်သည့်အရာ ပါဝင်သနည်း။ လူသား အယူအဆများ၊ စိတ်ကူးများ၊ အတွေးအခေါ်များနှင့် ဆိုလိုချက်များအပြင် ဆင့်ပွားထားသော အတွေ့အကြုံများ၊ သင်ခန်းစာများ စသည်တို့ ဖြစ်သည်။ တိုတိုပြောရလျှင် ထိုအရာအားလုံးသည် လူသား တွေးခေါ်မှုမှ ဖြစ်ပေါ်ပြီး လူသား အတွေးများနှင့် အမြင်များကို ထင်ဟပ်သည်။ ယင်းတို့သည် သမ္မာတရားနှင့် ကိုက်ညီရန် မဆိုထားနှင့်၊ ထိုအရာတစ်ခုမျှ သမ္မာတရား မဟုတ်ပေ။ အားလုံးက သမ္မာတရားနှင့် ဆန့်ကျင်ပေသည်။

ပေါလု၏ ဥပမာကို ကြားပြီးနောက်တွင် သင့်ကိုယ်သင် သူနှင့် ယှဉ်ကြည့်လော့။ ငါတို့ ယနေ့ ပြောဆိုနေသည့် အကြောင်းအရာ ဖြစ်သည့် “လူတို့သည် ဘုရားသခင်ကို ၎င်းတို့ ယုံကြည်သည့် နှစ်ကာလများတစ်လျှောက်လုံးတွင် မည်သည့်အရာအားဖြင့် အသက်ရှင်ကြလေပြီနည်း”ဟူသည် နှင့်စပ်လျဉ်း၍ သင်၏ ကိုယ်ပိုင် အခြေအနေများနှင့် အပြုအမူများကို သင် သတိပြုမိသလော။ (ကျွန်ုပ်သည် မိသားစုတစ်စု လုံးဝ မရှိလျှင်၊ ဘုရားသခင်၏ တာဝန်ပေးစေခိုင်းချက်ကို လုံး​ဝ သစ္စာမဖောက်လျှင်၊ ကြီးမားသည့် စမ်းသပ်မှုများ ကျွန်ုပ်ထံ ရောက်လာသည့်အခါ ဘုရားသခင်ကို ညည်းညူခြင်း မပြုလျှင် အဆုံး၌ ဘုရားသခင်က ကျွန်ုပ်ကို သေခွင့်ပေးမည်မဟုတ်ဟု ကျွန်ုပ် ယုံကြည်သည့်အချက်ကို ထိုအရာက စဉ်းစားမိစေပါသည်။) ယင်းမှာ ဖြစ်ချင်သောအရာဖြင့် အသက်ရှင်ခြင်း ဖြစ်သည်။ ယင်းသည် ယနေ့ မိတ်သဟာယ၏ အကြောင်းအရာနှင့် နီးစပ်သလိုလိုရှိပြီး တကယ့် အခြေအနေတစ်ခုနှင့်လည်း သက်ဆိုင်ပေသည်။ ထိုအရာသည် လက်တွေ့ဘဝရှိ လက်တွေ့ကျသော လိုက်စားမှုအပေါ် အမြင်တစ်ခု ဖြစ်သည်။ အခြားတစ်ခုခု ရှိသေးသလော။ (ကျွန်ုပ်တွင် အမြင်တစ်ခု ရှိပါသည်။ ကျွန်ုပ်၏ ယုံကြည်ခြင်းတွင် ဘုရားသခင်နောက် အဆုံးထိ ကျွန်ုပ် လိုက်သရွေ့ ကောင်းချီးခံစားရဖို့နှင့် ကောင်းမွန်သည့် အဆုံးသတ်နှင့် ခရီးပန်းတိုင် ရရှိဖို့ သေချာသည်ဟု ကျွန်ုပ် ခံစားရပါသည်။) လူများစွာတို့တွင် ထိုသို့သော အမြင်တစ်ခု ရှိကြသည် မဟုတ်လော။ ထိုအရာသည် အခြေခံအားဖြင့် လူတိုင်း သဘောတူသလိုလိုရှိသည့် အမြင်တစ်ခု ဖြစ်သည်။ တစ်ဦးတစ်ယောက်တွင် မတူကွဲပြားသည့် အမြင်တစ်ခု ရှိသလော။ နားထောင်ကြစို့။ သင်တို့ထံ တစ်စုံတစ်ရာကို ငါ ထောက်ပြပြောဆိုမည်။ လူအချို့သည် ဘုရားသခင်ကို နှစ်ပေါင်းများစွာ ယုံကြည်ပြီး ၎င်းတို့၏ ကိုယ်ပိုင် တစ်ကိုယ်ရေ အတွေ့အကြုံများ၊ ဝိညာဉ်ရေးရာ စာအုပ်များကို ဖတ်ရှုခြင်းမှ ရရှိသည့် စိတ်ကူးများ သို့မဟုတ် အတွေ့အကြုံတစ်မျိုးမျိုးနှင့် ဥပမာအချို့ကို အခြေခံ၍ ဝိညာဉ်ရေးရာ ပြည့်ဝလာဖို့ရန်အလို့ငှာ ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်သူများ မည်သို့ ပြုမူသင့်သည်၊ သမ္မာတရားကို လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ရန် ၎င်းတို့ မည်သို့ ပြုမူသင့်သည် စသည်တို့ကဲ့သို့သော လက်တွေ့လုပ်ဆောင်မှုနှင့် ဆက်စပ်သည့် လုပ်နည်းကိုင်နည်းအချို့ကို ပေါင်းရုံးကြသည်။ ၎င်းတို့ လုပ်ဆောင်သည့်အရာက သမ္မာတရားကို လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ခြင်း ဖြစ်ကြောင်းနှင့် ဤအရာများကို လုပ်ဆောင်ခြင်းအားဖြင့် ဘုရားသခင်၏ အလိုတော်ကို ၎င်းတို့ ဖြည့်ဆည်းနိုင်သည်ဟု တွေးထင်ကြသည်။ ဥပမာအနေဖြင့် လူအချို့သည် နာမကျန်းဖြစ်ခြင်းကို ခံစားရသည့်အခါ ဤကိစ္စရပ်က ဘုရားသခင်၏ အလိုတော်နှင့် သမ္မာတရားကို ရှာဖွေခြင်း လိုအပ်သည်။ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်သူများ သိရှိသင့်သည့် အခြေခံအကျဆုံးသော အရာများထဲမှတစ်ခု ဖြစ်သည်။ သို့ရာတွင် ၎င်းတို့ မည်သို့ လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ကြသနည်း။ ၎င်းတို့က “ဒီရောဂါကို ဘုရားသခင်က စီစဉ်ညွှန်ကြားထားတာပါ။ ယုံကြည်ခြင်းနဲ့ ကျွန်တော် အသက်ရှင်ရမယ်။ ဒါကြောင့် ကျွန်တော် ဆေးသောက်မှာ မဟုတ်ဘူး။ ဆေးတွေအထိုးခံမှာ မဟုတ်ဘူး။ ဒါမှမဟုတ် ဆေးရုံကို သွားမှာမဟုတ်ဘူး။ ကျွန်တော့်ရဲ့ ယုံကြည်ခြင်းကို ခင်ဗျား ဘယ်လိုထင်သလဲ။ အားကောင်းတယ် မဟုတ်လား”ဟု ပြောကြသည်။ ဤလူစားမျိုးတွင် ယုံကြည်ခြင်း ရှိသလော။ (ရှိပါသည်။) သင်တို့သည် ဤအမြင်ကို သဘောတူကြပြီး ဤသည်မှာလည်း သင်တို့၏ လက်တွေ့လုပ်ဆောင်မှု ဖြစ်သည်။ သင် နာမကျန်းဖြစ်လျှင် ဆေးထိုးမခံခြင်း၊ ဆေးမသောက်ခြင်း သို့မဟုတ် ဆရာဝန်ဆီ မသွားခြင်းသည် ဘုရားသခင်၏ အလိုတော်ကို ဖြည့်ဆည်းရန် သမ္မာတရားကို လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ခြင်းနှင့် ညီမျှသည်ဟု သင်တို့ တွေးထင်ကြသည်။ ထို့ကြောင့် ဤသည်မှာ သမ္မာတရားကို လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ခြင်းဖြစ်သည်ဟု မည်သည့်အခြေခံအကြောင်းရင်းပေါ်တွင် သင်တို့ ပြောဆိုကြသနည်း။ ဤနည်းအားဖြင့် လက်တွေ့လုပ်ဆောင်သည်မှာ မှန်ကန်သလော။ အခြေခံအကြောင်းရင်းမှာ အဘယ်နည်း။ မှန်ကန်ကြောင်း အတည်ပြုထားသည်ကို သင်တို့ မြင်ပြီးပြီလော။ သင်တို့ မသေချာပေ။ ဤအရာက သမ္မာတရားနှင့် အညီ ဟုတ်မဟုတ်ဟူသည်ကို သင် မသိသည့်အတွက် ဤနည်းအားဖြင့် လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ခြင်းကို သင် အဘယ်ကြောင့် မရမက လုပ်ဆောင်သနည်း။ သင် နာမကျန်းဖြစ်လျှင် သင်သည် ဘုရားသခင်ထံ ဆုတောင်းခြင်း၊ ဆေးထိုးမခံခြင်း၊ ဆေးမသောက်ခြင်း၊ ဆရာဝန်ကို မပြခြင်းအား မဆုတ်မနစ်သာ လုပ်ဆောင်ပြီး ဤနာမကျန်းမှုကို ဖယ်ရှားပေးရန် ဘုရားသခင်ထံ တောင်းလျှောက်ရင်း သို့မဟုတ် သင့်ကိုယ်သင် ဘုရားသခင် ပြုသမျှကိုခံရင်း ဘုရားသခင်အပေါ် အတွင်းကျိတ်သာ မှီခိုကာ ဆုတောင်းလေသည်။ ဤသို့ လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ခြင်းသည် မှန်ကန်သလော။ (မမှန်ပါ။) ယခုမှသာ ထိုအရာ မမှန်ကန်ကြောင်း သင်တို့ စဉ်းစားမိသလော သို့မဟုတ် ယခင်က မမှန်ကန်ခဲ့ကြောင်း သင် သဘောပေါက်ခဲ့သလော။ (အတိတ်တွင် ကျွန်ုပ် နာမကျန်းဖြစ်ခဲ့ချိန်တွင် ဆရာဝန် ပြခြင်း သို့မဟုတ် ဆေးသောက်ခြင်းသည် အပြင်ပန်း နည်းလမ်းတစ်ခုဖြစ်ကြောင်းနှင့် ဤသည်မှာ ယုံကြည်မှုကင်းမဲ့ခြင်းကို ဖော်ပြချက်တစ်ခုဖြစ်ကြောင်း ကျွန်ုပ် ခံစားခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် ထိုကိစ္စရပ်ကို ကိုင်တွယ်ရန် ဆုတောင်းခြင်း သို့မဟုတ် အခြားနည်းလမ်းများအပေါ် မှီခိုနေခဲ့သည်။) ဤအရာက ဘုရားသခင်သည် သင့်ကို ရောဂါတစ်ခု ပေးပြီး သင်က ထိုနာမကျန်းမှုကို ကုသလျှင် ဘုရားသခင်ကို သင် သစ္စာဖောက်ခြင်းဖြစ်ပြီး သင့်အတွက် ဘုရားသခင်၏ အစီအစဉ်များကို ကျိုးနွံနာခံမှုမရှိခြင်း ဖြစ်သည်ဟု သွယ်ဝိုက်ညွှန်းဆိုသလော။ (ယင်းမှာ ကျွန်ုပ်၏ ရှုထောင့်အမြင်ဖြစ်ခဲ့သည်။) ထို့ကြောင့် ဤအမြင်သည် မှန်ကန်သည်ဟု သင်တို့ တွေးထင်သလော၊ သို့မဟုတ် မှားယွင်းသည်ဟု သင်တို့ တွေးထင်သလော။ သို့မဟုတ် သင်တို့ စိတ်ရှုပ်ထွေးဆဲဖြစ်ပြီး မှန်သည်လော၊ မှားသည်လောဟူသည်ကို မသိဘဲ ရှိကြကာ အမှန်တွင်တော့ ယင်းမှာ သင် အမြဲ ပြုမူခဲ့သည်ပုံဖြစ်ပြီး မှားသည်ဟု အခြားမည်သူကမျှ မပြောခဲ့သကဲ့သို့ ထိုအရာနှင့်ပတ်သက်၍ သင် လိပ်ပြာမလုံ မဖြစ်ခဲ့သောကြောင့် ထိုသို့ သင် ဆက်လက်တွေ့လုပ်ဆောင်နေခဲ့သည်ဟု တွေးထင်ကြသလော။ (ကျွန်ုပ် ဤသို့ အမြဲ လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ခဲ့ပြီး အထူးသဖြင့် မည်သည့်အရာကိုမျှ မခံစားခဲ့ရပါ။) သို့ဆိုလျှင် ဤအရာကို လုပ်ဆောင်ခြင်းနှင့်ပတ်သက်၍ သင်တို့ အနည်းငယ် စိတ်ရှုပ်ထွေးကြပါသလော။ သင် မှန်သည်ဖြစ်စေ၊ မှားသည်ဖြစ်စေ ဘေးဖယ်ထားလိုက်ကြစို့။ သို့သော် အနည်းဆုံးအနေဖြင့် တစ်ခုသောအရာကို ငါတို့ သေချာနိုင်သည်။ ယင်းမှာ ဤကဲ့သို့ လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ခြင်းက သမ္မာတရားနှင့် မကိုက်ညီခြင်း ဖြစ်သည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ထိုအရာသည် သမ္မာတရားနှင့် အမှန်တကယ် ကိုက်ညီလျှင် မည်သည့် သမ္မာတရား စည်းမျဉ်းကို သင် လိုက်လျှောက်နေခဲ့ပြီး မည်သည့် စည်းမျဉ်း နယ်ပယ်အောက်တွင် ထိုသို့သော လက်တွေ့လုပ်ဆောင်မှု အကျုံးဝင်သည်ဟူသည်ကို သင် အနည်းဆုံး သိသင့်ပေသည်။ သို့ရာတွင် ထိုအရာကို ငါတို့ ယခုကြည့်သည့်အခါ လူတို့သည် မိမိတို့ကိုယ်ပိုင် စိတ်ကူးများပေါ် အခြေခံ၍ ဤကဲ့သို့ ပြုမူဆောင်ရွက်ကြသည်ကို ငါတို့ မြင်ရသည်။ ဤသည်မှာ ၎င်းတို့က မိမိတို့ကိုယ်ကို ထားရှိသည့် ချုပ်ချယ်မှု ဖြစ်သည်။ ထို့အပြင် လူတို့သည် ၎င်းတို့ မကျန်းမာသည့်အခါ ဤအရာကို လုပ်ဆောင်သင့်သည်ဟု တွေးလျက် မိမိတို့၏ကိုယ်ပိုင် စိတ်ကူးများပေါ် အခြေခံ၍ ဤအရာကို မိမိတို့အတွက် စံနှုန်းတစ်ခုအဖြစ် ဤအရာကို ချမှတ်ကြသော်လည်း ဘုရားသခင် တောင်းဆိုသည့်အရာ သို့မဟုတ် ဆိုလိုသည့်အရာ အတိအကျကို ၎င်းတို့ မသိကြပေ။ ၎င်းတို့သည် ဤသို့ ပြုမူဆောင်ရွက်ခြင်းမှ မည်သည့်ရလဒ်ထွက်လာလိမ့်မည်ကို မသိဘဲ မိမိတို့ကိုယ်တိုင် စိတ်ကူးပြီး ဆုံးဖြတ်သည့် နည်းလမ်းတစ်ခုအတိုင်းသာ ပြုမူဆောင်ရွက်ကြလေသည်။ လူတို့သည် ဤအခြေအနေတွင် ရှိသည့်အခါ မည်သည့်အရာဖြင့် အသက်ရှင်နေထိုင်ကြသနည်း။ (၎င်းတို့၏ ကိုယ်ပိုင် စိတ်ကူးများဖြင့် ဖြစ်သည်။) ဤစိတ်ကူးများအတွင်းတွင် အယူအဆတစ်ခု ရှိသလော။ ၎င်းတို့၏ အယူအဆသည် အဘယ်နည်း။ (ဤနည်းအားဖြင့် လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ခြင်းအားဖြင့် ဘုရားသခင်၏ လက်ခံမှုကို ၎င်းတို့ ရရှိနိုင်ခြင်း ဖြစ်သည်။) ဤသည်မှာ အယူအဆတစ်ခု ဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ ကိစ္စရပ်အပေါ် မှန်ကန်သော သိနားလည်မှု ဖြစ်သလော။ (မဟုတ်ပါ။) ဤတွင် အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုချက်နှင့် ရလဒ်တစ်ခု ရှိသည်။ သင်သည် ထိုသို့သော အယူအဆနှင့် ထိုသို့သော စိတ်ကူးများဖြင့် အသက်ရှင်နေထိုင်သည့်အခါ သမ္မာတရားကို သင် လက်တွေ့လုပ်ဆောင်နေခြင်း မဟုတ်ပေ။

ဤအချိန်တွင် သင်တို့သည် “လူများ အသက်ရှင်ဖို့ အမှီပြုသည့်အရာ အတိအကျမှာ အဘယ်နည်း”ဟူသည့် အကြောင်းအရာအပေါ် အတန်အသင့် အတိုင်းအတာတစ်ခု တွေးဆပြီး ဖြစ်လိမ့်မည်ဖြစ်ကာ ဤအကြောင်းအရာနှင့်ပတ်သက်၍ မည်သည့်အရာကို မိတ်သဟာယပြုလိမ့်မည်ကို အနည်းနှင့်အများ သိကြပေသည်။ ထို့ကြောင့် အခြေအနေ အမျိုးအစား အနည်းငယ်အကြောင်းကို ပြောဆိုဆွေးနွေးကြစို့။ သင်တို့ သေချာစွာ နားထောင်ပြီး နားထောင်နေရင်း ချင့်ချိန်စဉ်းစားကြလော့။ ဤချင့်ချိန်စဉ်းစားခြင်း၏ ရည်မှန်းချက်မှာ အဘယ်နည်း။ ငါပြောသည့် အခြေအနေများကို သင်၏ ကိုယ်ပိုင် အခြေအနေများနှင့် ယှဉ်ကြည့်ရန်၊ ယင်းတို့ကို သဘောပေါက်ရန်နှင့် သင်တို့တွင် ထိုအခြေအနေမျိုးနှင့် ပြဿနာမျိုးတို့ ရှိသည်ကို သိရှိရန်အပြင် ထို့နောက် သမ္မာတရားနှင့် လုံးဝ ဆက်စပ်ခြင်းမရှိသည့် အမျိုးမျိုးသောအရာများဖြင့် အသက်ရှင်မည့်အစား သမ္မာတရားဖြင့် အသက်ရှင်ရန် ကြိုးပမ်းရင်း ယင်းတို့ကို ဖြေရှင်းဖို့ သမ္မာတရားကို ရှာဖွေရန်ဖြစ်သည်။ “လူများ အသက်ရှင်ဖို့ အမှီပြုသည့်အရာ အတိအကျမှာ အဘယ်နည်း”ဟူသည်မှာ အမှုအရာများစွာ ပါဝင်ပတ်သက်သည့် အကြောင်းအရာတစ်ခု ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ဆုကျေးဇူးများဖြင့် အစပြုကြစို့။ လူအချို့သည် ရှင်းလင်းစွာနှင့် ကျလောက်အောင် စကားပြောနိုင်ကြသည်။ ၎င်းတို့သည် လူတို့နှင့် လျှာသွက်အာသွက် စကားပြောပြီး ဆက်ဆံနိုင်ကြသည်၊ ကျလောက်အောင် အပြောကောင်းကြပြီး အထူးသဖြင့် မြန်မြန်ဆန်ဆန် စဉ်းစားတွေးခေါ်နိုင်ကြသူများ ဖြစ်သည်။ အခြေအနေတိုင်းတွင် မည်သည့်အရာ ပြောရမည်ကို ၎င်းတို့ အတိအကျ သိကြသည်။ ဘုရားအိမ်တော်တွင် ၎င်းတို့သည် မိမိတို့၏ ကျလောက်အောင် အပြောကောင်းခြင်းများနှင့် ဉာဏ်ထက်မှုများဖြင့် မိမိတို့၏တာဝန်များကိုလည်း ထမ်းဆောင်ကြသည်။ ၎င်းတို့၏ အတုအယောင်၊ ချိုသော စကားများက သာမန် ပြဿနာများကို ပြဿနာမဟုတ်သည့် အရာများအဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲလိုက်ကြသည်။ ၎င်းတို့သည် ပြဿနာများစွာကို ဖြေရှင်းနိုင်ပုံရကြသည်။ လူ့အဖွဲ့အစည်းတွင် ၎င်းတို့၏ အတွေ့အကြုံနှင့်လည်းကောင်း ၎င်းတို့၏ ထိုးထွင်းသိမြင်နိုင်မှုတို့နှင့်လည်းကောင်း ပူးတွဲလျက် ၎င်းတို့၏ ထက်မြက်သောဉာဏ်များဖြင့် ၎င်းတို့ထံ ဖြစ်ပျက်သည့် သာမန်အမှုအရာတစ်ခုခုနှင့်ပတ်သက်၍ မည်သည့်အရာ ဖြစ်နေသည်ကို ၎င်းတို့ မြင်နိုင်ကြသည်။ ပြဿနာကို ဖြေရှင်းရန် ၎င်းတို့ထံမှ စကားအနည်းငယ်သာ လိုသည်။ အခြားသူတို့က “သူတို့က အမှုအရာတွေကို အရမ်းကို လွယ်လွယ်ကူကူ ကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းနိုင်ကြတယ်။ ငါက ဘာလို့ မဖြေရှင်းနိုင်ရတာလဲ”ဟု တွေးလျက် ၎င်းတို့ကို လေးစားကြသည်။ ၎င်းတို့သည်လည်း မိမိတို့ကိုယ်ကို အလွန် အားရကျေနပ်ကြပြီး “ကြည့်ပါ၊ ဘုရားသခင်က ငါ့ကို ဒီလိုအပြောကောင်းပြီး အာသွက်လျှာသွက်ဖြစ်တာ၊ ဒီလိုပါးနပ်တဲ့ဉာဏ်၊ ဒီလိုထိုးထွင်းအမြင်နဲ့ မြန်မြန်ဆန်ဆန် တုံ့ပြန်နိုင်စွမ်းကို ပေးခဲ့တယ်။ ဒါကြောင့် ငါ မကိုင်တွယ်နိုင်တဲ့အရာ တစ်ခုမှမရှိဘူး”ဟု တွေးထင်ကြလေသည်။ ဤသည်မှာ ပြဿနာ ဖြစ်ပေါ်သည့်နေရာ ဖြစ်သည်။ အာသွက်လျှာသွက်ရှိပြီး ဉာဏ်ထက်သော တစ်စုံတစ်ဦးသည် တာဝန်အချို့ကို ထမ်းဆောင်ရန် မိမိ၏ ပါရမီနှင့် အစွမ်းအစအချို့ကို အသုံးပြုကောင်းပြုနိုင်ပြီး မိမိတို့တာဝန်ကို ထမ်းဆောင်သည့် လမ်းကြောင်းတွင် အချို့သော ပြဿနာများကို ၎င်းတို့ ဖြေရှင်းကြသော်လည်း သို့မဟုတ် ဘုရားအိမ်တော်အတွက် အမှုအရာ အနည်းငယ်ကို လုပ်ဆောင်ကြသော်လည်း ၎င်းတို့ လုပ်ဆောင်သည့်အရာရာတိုင်းကို သင် အသေးစိတ် ဆန်းစစ်လျှင် ၎င်းတို့ လုပ်ဆောင်သည့်အရာတိုင်းက သမ္မာတရားနှင့် ကိုက်ညီခြင်း ရှိမရှိ၊ သမ္မာတရား စည်းမျဉ်းများနှင့် ကိုက်ညီခြင်း ရှိမရှိ၊ ပြီးလျှင် ဘုရားသခင်၏ ရည်ရွယ်ချက်များကို အထမြောက်အောင် ဆောင်ရွက်ခြင်း ရှိမရှိဆိုသည်တို့နှင့် စပ်လျဉ်း၍ မေးခွန်းတစ်ခုဖြင့်သာ သင် ကျန်ရစ်မည်ဖြစ်သည်။ ထိုသို့သော လူများသည် မကြာခဏ သမ္မာတရားကို သို့မဟုတ် သမ္မာတရားနှင့်အညီ မည်သို့ ပြုမူဆောင်ရွက်ရမည်ကို နားမလည်ကြပေ။ သို့တိုင်အောင် မိမိတို့တာဝန်များကို ထမ်းဆောင်ကြဆဲဖြစ်သည်။ သို့ရာတွင် မိမိတို့တာဝန်များကို မည်မျှ ကောင်းစွာ ထမ်းဆောင်ကြသည်ဖြစ်စေ၊ ၎င်းတို့ မှီခိုသည့်အရာမှာ အဘယ်နည်း။ မိမိတို့တာဝန်များကို ၎င်းတို့ ထမ်းဆောင်ခြင်း ဇာစ်မြစ်နှင့်ဆိုင်သော အချက်မှာ အဘယ်နည်း။ ၎င်းတို့ တွေးခေါ်မှု၊ ထိုးထွင်းအမြင်နှင့် ကျလောက်အောင် အပြောကောင်းခြင်းတို့ ဖြစ်သည်။ သင်တို့ထဲတွင် ဤကဲ့သို့သောသူတစ်ဦးတလေ ရှိသလော။ (ရှိပါသည်။) မိမိ၏ ဉာဏ်၊ မြင့်မားသည့် ဉာဏ်ရည်ဉာဏ်ကဲ သို့မဟုတ် လျှာသွက်အာသွက်ဖြင့် အသက်ရှင်သောလူသည် မိမိ လုပ်ဆောင်သည့်အရာက သမ္မာတရား စည်းမျဉ်းများနှင့် ညီခြင်း ရှိမရှိဟူသည်ကို သိသလော။ (မသိပါ။) သင်တို့ ပြုမူဆောင်ရွက်သည့်အခါ စည်းမျဉ်းများ ရှိကြသလော။ သို့မဟုတ် နောက်တစ်နည်းဖြင့် ပြောရလျှင် သင်တို့ ပြုမူဆောင်ရွက်သည့်အခါ စာတန်ဆန်သော အတွေးအခေါ်များဖြင့်၊ သင်၏ ကိုယ်ပိုင် ဉာဏ်ထက်မှုများဖြင့်၊ သင်၏ ကိုယ်ပိုင် အသိဉာဏ်နှင့် ဉာဏ်ပညာတို့ဖြင့် သင် လုပ်ဆောင်သလော သို့မဟုတ် ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်များနှင့် သမ္မာတရား စည်းမျဉ်းများအတိုင်း သင် ထိုသို့ လုပ်ဆောင်သလော။ သင်တို့သည် စာတန်ဆန်သော အတွေးအခေါ်များဖြင့်၊ သင်၏ ကိုယ်ပိုင် နှစ်သက်မှုများ၊ စိတ်ကူးများဖြင့် အမြဲ ပြုမူဆောင်ရွက်နေလျှင် သင်၏ လုပ်ရပ်များအတွက် စည်းမျဉ်းတစ်ခုမျှ မရှိပေ။ သို့ရာတွင် သင်သည် သမ္မာတရားကို ရှာဖွေနိုင်ပြီး ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်များအတိုင်း၊ သမ္မာတရား စည်းမျဉ်းများအတိုင်း ပြုမူဆောင်ရွက်နိုင်လျှင် ယင်းမှာ စည်းမျဉ်းများဖြင့် ပြုမူဆောင်ရွက်ခြင်း ဖြစ်သည်။ ယခု သင်တို့ ပြောဆို၊ ပြုမူပုံတွင် သမ္မာတရားနှင့် ဆန့်ကျင်သည့်အရာ တစ်ခုခု ရှိသလော။ စည်းမျဉ်းများကို သင်တို့ ဆန့်ကျင်နေသလော။ သင်တို့ ဆန့်ကျင်မိသည့်အခါ ထိုအရာကို သင်တို့ သိကြသလော။ (တစ်ခါတစ်ရံ သိပါသည်။) ထိုအချိန်များတွင် မည်သည့်အရာကို သင်တို့ လုပ်ဆောင်ကြသနည်း။ (ဘုရားသခင်ထံ ကျွန်ုပ်တို့ ဆုတောင်းကြသည်၊ နောင်တရရန် ကျွန်ုပ်တို့၏ သန္နိဋ္ဌာန်ကို အားကောင်းစေကြပြီး ထိုသို့ မည်သည့်အခါတွင်မျှ တစ်ဖန် ပြုမူမည်မဟုတ်တော့ဟု ဘုရားသခင်ထံ ကျိန်ဆိုကြသည်။) ပြီးလျှင် နောက်တစ်ကြိမ် သင့်ထံ အလားတူတစ်စုံတစ်ရာ ဖြစ်ပျက်သည့်အခါ ထိုသို့ သင် ပြုမူဆောင်ရွက်ပြီး သင်၏ သန္နိဋ္ဌာန်ကို တစ်ဖန် အားကောင်းစေသလော။ (ဟုတ်ပါသည်။) သင့်ထံ အမှုအရာများ ဖြစ်ပျက်သည့်အခါတိုင်းတွင် သင်၏ အလိုဆန္ဒကို အားကောင်းအောင် လုပ်ခြင်းကို အမြဲ ပြန်လည်လုပ်ဆောင်သည်။ ကောင်းပြီ၊ သင်၏ အလိုဆန္ဒ အားကောင်းသည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် သမ္မာတရားကို သင် အမှန်တကယ် လက်တွေ့လုပ်ဆောင်သလော။ စည်းမျဉ်းများဖြင့် သင် အမှန်တကယ် ပြုမူဆောင်ရွက်သလော။ သင်တို့အဖို့ ထိုအရာသည် ရှင်းလင်းသလော။ များစွာသော လူတို့သည် ၎င်းတို့ထံ အမှုအရာများ ဖြစ်ပျက်သည့်အခါ သမ္မာတရားကို မရှာဖွေကြဘဲ မိမိတို့၏ မဖြစ်စလောက် အကြံအဖန်များဖြင့်၊ မိမိတို့၏ ဆုကျေးဇူးများဖြင့် အသက်ရှင်ကြသည်။ ပခုံးထက်က ခေါင်းကောင်းခြင်းနှင့် စကားအဆင်ချောချော ပြောတတ်ခြင်းတို့ကဲ့သို့ ဆုကျေးဇူးမျိုး တစ်ခုတည်းသာ ရှိသလော။ ဆုကျေးဇူးများဖြင့် အသက်ရှင်ခြင်းသည် အခြားမည်သို့ ထင်ရှားသနည်း။ ဥပမာအားဖြင့် လူအချို့သည် သီချင်းဆိုရသည်ကို အလွန်နှစ်သက်ကြပြီး နှစ်ကြိမ် သုံးကြိမ်နားထောင်ပြီးနောက်တွင် သီချင်းတစ်ပုဒ်လုံးကို သီဆိုနိုင်ကြသည်။ ထို့ကြောင့် ဤကဏ္ဍတွင် ၎င်းတို့ တာဝန်များရှိကြပြီး ဤတာဝန်ကို ဘုရားသခင်က ၎င်းတို့ကို ပေးထားခြင်းဖြစ်သည်ဟု တွေးထင်ကြသည်။ ဤခံစားချက်သည် မှန်ကန်ပြီး တိကျသည်။ နှစ်ကာလများတစ်လျှောက်တွင် ၎င်းတို့သည် ဓမ္မတေးသီချင်းများစွာကို သင်ယူလေ့လာကြပြီး ၎င်းတို့ သာ၍ သီဆိုလေ၊ သာ၍တော်လေ ဖြစ်ကြသည်။ သို့ရာတွင် ၎င်းတို့ မသိသည့် ပြဿနာတစ်ခု ရှိသည်။ ထိုအရာမှာ အဘယ်နည်း။ ၎င်းတို့၏ သီဆိုမှုက ပိုကောင်းသည်ထက် ကောင်းပြီး ဤဆုကျေးဇူးကို မိမိတို့၏ အသက်အဖြစ် ၎င်းတို့ မှတ်ယူကြလေသည်။ ဤသည်မှာ မှားယွင်းသည် မဟုတ်လော။ ၎င်းတို့သည် မိမိတို့၏ ဆုကျေးဇူးဖြင့် နေ့စဉ်နေ့တိုင်း အသက်ရှင်ကြပြီး နေ့စဉ် ဓမ္မတေးသီချင်းများကို သီဆိုကြသည့်အခါတွင် အသက်ကို ရရှိပြီးဖြစ်သည်ဟု ၎င်းတို့ ယုံကြည်ကြသော်လည်း ဤသည်မှာ အတွေးမှားတစ်ခုသာ ဖြစ်သည် မဟုတ်လော။ သင်သည် သီဆိုခြင်းဖြင့် တို့ထိခံရလျှင်ပင် အခြားသူများက ထိုသီဆိုခြင်းကို မွေ့လျော်ပြီး ထိုသီဆိုခြင်းမှ အကျိုးကျေးဇူးရလျှင်ပင် ဤအရာက သင်သည် အသက် ရရှိပြီးဖြစ်သည်ဟု သက်သေပြသလော။ ပြောရခက်၏။ သမ္မာတရားကို သင် မည်မျှနားလည်သည်၊ သမ္မာတရားကို သင် လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ခြင်း ရှိမရှိ၊ သင်၏ လုပ်ရပ်များနှင့် တာဝန်တွင် စည်းမျဉ်းများ ရှိမရှိဟူသည်နှင့် သင့်ထံတွင် စစ်မှန်သော အတွေ့အကြုံဆိုင်ရာ သက်သေခံချက် ရှိမရှိဟူသည်တို့အပေါ် မူတည်သည်။ ဤသွင်ပြင်လက္ခဏာများမှသာ လူတို့က သမ္မာတရား စစ်မှန်မှုများ ပိုင်ဆိုင်ခြင်း ရှိမရှိကို သင် အကဲဖြတ်နိုင်ပေသည်။ သမ္မာတရား စစ်မှန်မှုများကို ၎င်းတို့ ပိုင်ဆိုင်လျှင် ၎င်းတို့သည် အသက်ရှိသောသူများ၊ အထူးသဖြင့် ဘုရားသခင်ကို ကြောက်ရွံ့ပြီး မကောင်းမှုကို ရှောင်ကြဉ်နိုင်သည့်အပြင် ဘုရားသခင်ကို အမှန်တကယ်ချစ်ကာ ကျိုးနွံနာခံနိုင်သည့်သူများ ဖြစ်သည်။ လူတစ်ဦးတွင် ဆုကျေးဇူးများနှင့် ပါရမီများရှိကာ မိမိတို့တာဝန်တွင်လည်း ရလဒ်ကောင်းများ ရရှိသော်လည်း သမ္မာတရားကို မလိုက်စားသကဲ့သို့ မိမိတို့၏ ဆုကျေးဇူးများဖြင့်သာ အသက်ရှင်ကြလျှင်၊ မိမိတို့၏ အရည်အချင်းများကို ကြွားကာ မည်သူကိုမျှ မနာခံလျှင် ထိုသို့သော လူတစ်ဦးက အသက်ကို ပိုင်ဆိုင်နိုင်သလော။ တစ်စုံတစ်ဦးတွင် အသက်ရှိမရှိဟူသည့်အတွက် အဓိကသော့ချက်မှာ သမ္မာတရား စစ်မှန်မှုများကို ၎င်းတို့ ပိုင်ဆိုင်ခြင်း ရှိမရှိဖြစ်သည်။ ပါရမီနှင့် ဆုကျေးဇူးများရှိသည့် လူတစ်ဦးသည် အဘယ်သို့ သမ္မာတရားကို ရရှိနိုင်သနည်း။ ဆုကျေးဇူးများအပေါ် မှီခိုခြင်းမရှိဘဲ အဘယ်သို့ ၎င်းတို့ အသက်ရှင်နိုင်သနည်း။ ဤသို့ အသက်ရှင်ခြင်းကို ၎င်းတို့ မည်သို့ ရှောင်ရှားနိုင်သနည်း။ သမ္မာတရားကို ၎င်းတို့ ရှာဖွေသင့်ကြပေသည်။ ပထမဦးစွာ ဆုကျေးဇူးများက မည်သည့်အရာများဖြစ်ပြီး အသက်က မည်သည့်အရာ ဖြစ်သည်ဆိုသည်တို့ကြား ခြားနားမှုကို ၎င်းတို့ ရှင်းလင်းစွာ သိသင့်ကြသည်။ တစ်စုံတစ်ဦးတွင် ဆုကျေးဇူးရှိသည့်အခါ သို့မဟုတ် ပါရမီတစ်ခု ရှိသည့်အခါ ၎င်းတို့သည် တစ်စုံတစ်ရာတွင် ပင်ကိုအားဖြင့် ပိုတော်ကြသည် သို့မဟုတ် အခြားသူများနှင့် နှိုင်းယှဉ်ရာတွင် တစ်နည်းနည်းဖြင့် ထူးချွန်ကြသည်ဟု ဆိုလိုပေသည်။ ဥပမာအားဖြင့် သင်သည် အခြားသူများထက် အနည်းငယ် သာ၍ မြန်ဆန်စွာ တုံ့ပြန်ကောင်းတုံ့ပြန်နိုင်သည်၊ အခြားသူများထက် အနည်းငယ် ပို၍ လျင်မြန်စွာ အမှုကိစ္စများကို နားလည်ကောင်း နားလည်နိုင်သည်၊ အတတ်ပညာဆိုင်ရာ ကျွမ်းကျင်မှုအချို့ကို သင် ကျွမ်းကျင်ပိုင်နိုင်ပြီး ဖြစ်နိုင်သည် သို့မဟုတ် သင်သည် အပြောကောင်းသော ဟောပြောသူတစ်ဦး ဖြစ်ကောင်းဖြစ်နိုင်သည်၊ စသည်တို့ ဖြစ်သည်။ ဤသည်တို့မှာ လူတစ်ဦး ရှိကောင်းရှိနိုင်သည့် ဆုကျေးဇူးများနှင့် ပါရမီများဖြစ်သည်။ သင့်ထံတွင် အချို့သော ပါရမီများနှင့် စွမ်းရည်များရှိလျှင် ယင်းတို့ကို သင် နားလည်ပြီး ကိုင်တွယ်ပုံသည် အလွန်အရေးကြီး၏။ အခြားမည်သူတွင်မျှ သင်၏ ပါရမီများနှင့် ဆုကျေးဇူးများမရှိသောကြောင့် သင်သည် အစားထိုး၍ မရနိုင်သောသူ ဖြစ်သည်ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ သင်၏ ဆုကျေးဇူးများနှင့် ပါရမီများကို သင်၏ တာဝန်ထမ်းဆောင်ရန် သင် အသုံးပြုလျှင် သမ္မာတရားကို သင် လက်တွေ့လုပ်ဆောင်နေသည်ဟူ၍လည်းကောင်း သင် တွေးထင်လျှင် ဤအမြင်သည် မှန်သလော၊ မှားသလော။ (မှားပါသည်။) မှားသည်ဟု သင် အဘယ်ကြောင့် ပြောသနည်း။ ပါရမီများနှင့် ဆုကျေးဇူးများမှာ အတိအကျ အဘယ်အရာများ ဖြစ်ကြသနည်း။ ယင်းတို့ကို သင် မည်သို့ နားလည်သင့်သနည်း၊ အသုံးပြုကာ ကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းသင့်သနည်း။ အမှန်တရားမှာ သင့်ထံတွင် မည်သည့် ဆုကျေးဇူး သို့မဟုတ် ပါရမီရှိသည်ဖြစ်စေ သင့်ထံတွင် သမ္မာတရားနှင့် အသက်ရှိသည်ဟု မဆိုလိုပေ။ လူတို့တွင် ဆုကျေးဇူးနှင့် ပါရမီအချို့ ရှိလျှင် ဤဆုကျေးဇူးများနှင့် ပါရမီများကို အသုံးပြုရသည့် တာဝန်တစ်ခု ထမ်းဆောင်ရန်မှာ ၎င်းတို့အတွက် သင့်တော်သော်လည်း ယင်းက သမ္မာတရားကို ၎င်းတို့ လက်တွေ့လုပ်ဆောင်နေခြင်း ဖြစ်သည်ဟု မဆိုလိုသကဲ့သို့ အမှုအရာများကို စည်းမျဉ်းများအတိုင်း လုပ်ဆောင်နေခြင်း ဖြစ်သည်ဟုလည်း မဆိုလိုပေ။ ဥပမာအနေဖြင့် သီဆိုခြင်းအတွက် ဆုကျေးဇူးဖြင့် သင် မွေးဖွားလျှင် သီဆိုရန် သင်၏ အစွမ်းအစသည် သမ္မာတရားကို လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ခြင်းအား ကိုယ်စားပြုသလော။ သင်သည် စည်းမျဉ်းများအတိုင်း သီဆိုသည်ဟု ဆိုလိုသလော။ မဆိုလိုပေ။ ဥပမာအားဖြင့် သင့်ထံတွင် စကားလုံးများအတွက် သဘာဝကျသော ပါရမီရှိပြီး စာရေးသားရာတွင် တော်သည်ဟု ဆိုကြပါစို့။ သင်သည် သမ္မာတရားကို နားမလည်လျှင် သင်၏ ရေးသားခြင်းသည် သမ္မာတရားနှင့် ကိုက်ညီနိုင်သလော။ သင့်ထံတွင် အတွေ့အကြုံဆိုင်ရာ သက်သေခံချက်ရှိသည်ဟု သေချာပေါက် ဆိုလိုသလော။ (မဆိုလိုပါ။) သို့ဆိုလျှင် ဆုကျေးဇူးများနှင့် ပါရမီများသည် သမ္မာတရားနှင့် ကွဲပြားပြီး နှိုင်းယှဉ်၍မရပေ။ သင့်ထံတွင် မည်သည့် ဆုကျေးဇူးရှိသည်ဖြစ်စေ သင်သည် သမ္မာတရားကို မလိုက်စားလျှင် သင်၏ တာဝန်ကို သင် ကောင်းစွာ ထမ်းဆောင်မည်မဟုတ်။ လူအချို့သည် မိမိတို့၏ ဆုကျေးဇူးများကို မကြာခဏ ကြွားလုံးထုတ်ကြပြီး အခြားသူများထက် ၎င်းတို့ ပိုတော်သည်ဟု ယေဘုယျအားဖြင့် ခံစားကြသောကြောင့် အခြားလူများကို အထင်သေးကာ မိမိတို့တာဝန်များကို ထမ်းဆောင်နေချိန် အခြားသူများနှင့် ပူးပေါင်းလုပ်ဆောင်ရန် မလိုမလားဖြစ်နေကြသည်။ ၎င်းတို့သည် အမြဲ ကြီးကြပ်လိုကြပြီး အကျိုးဆက်အနေဖြင့် မိမိတို့တာဝန်များကို ထမ်းဆောင်နေချိန်တွင် စည်းမျဉ်းများကို မကြာခဏ ချိုးဖောက်မိကြပြီး ၎င်းတို့၏ အလုပ်လုပ်ခြင်း ခရီးရောက်မှုကလည်း အလွန် နည်းပါးလေသည်။ ဆုကျေးဇူးများက ၎င်းတို့ကို မာနထောင်လွှားစေကာ မိမိကိုယ်ကို မှန်သည်ဟု မှတ်ယူစေပြီးဖြစ်သည်။ အခြားသူတို့အပေါ် အထင်သေးစေကာ အခြားသူများထက် ၎င်းတို့ ပိုတော်သည်ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ ၎င်းတို့လောက် မည်သူမျှမတော် ဟူ၍လည်းကောင်း အ​မြဲ ခံစားစေပြီးဖြစ်သကဲ့သို့ ဤအရာကြောင့် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ဟုတ်လှပြီဟု ၎င်းတို့ ဘဝင်ခိုက်လာကြလေသည်။ ဤလူများသည် မိမိတို့ ဆုကျေးဇူးများ၏ ဖျက်ဆီးခြင်းကို ခံရပြီမဟုတ်လော။ ဧကန်အမှန် ခံရကြပြီဖြစ်သည်။ ဆုကျေးဇူးရှိပြီး ပါရမီများရှိသော လူများသည် မာနထောင်လွှားပြီး မိမိကိုယ်ကို မှန်သည်ဟု မှတ်ယူရန် အလားအလာအများဆုံး ဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့သည် သမ္မာတရားကို မလိုက်စားဘဲ မိမိတို့၏ ဆုကျေးဇူးများဖြင့် အမြဲ အသက်ရှင်လျှင် ယင်းမှာ အလွန် အန္တရာယ်များသောအရာတစ်ခု ဖြစ်သည်။ ဘုရားအိမ်တော်တွင် လူတစ်ဦးက မည်သည့်တာဝန်ကို ထမ်းဆောင်သည်ဖြစ်စေ၊ မည်သည့်ပါရမီမျိုး ၎င်း ပိုင်ဆိုင်သည်ဖြစ်စေ သမ္မာတရားကို မလိုက်စားလျှင် မိမိတို့တာဝန်ကို ကောင်းမွန်စွာ ဖြည့်ဆည်းရန် ၎င်းတို့ သေချာပေါက် ပျက်ကွက်လိမ့်မည် ဖြစ်သည်။ လူတစ်ဦးတွင် မည်သည့် ဆုကျေးဇူးများနှင့် ပါရမီများ ရှိသည်ဖြစ်စေ ထိုတာဝန်မျိုးကို ကောင်းစွာ ထမ်းဆောင်သင့်ပေသည်။ ၎င်းတို့အနေဖြင့် သမ္မာတရားကိုလည်း နားလည်နိုင်ပြီး စည်းမျဉ်းများအတိုင်း အမှုအရာများကို လုပ်ဆောင်နိုင်လျှင် ၎င်းတို့၏ ဆုကျေးဇူးများနှင့် ပါရမီများသည် ထိုတာဝန်ကို ထမ်းဆောင်ရာတွင် ဆောင်ရွက်ရမည့် ကဏ္ဍတစ်ခု ရှိလိမ့်မည်ဖြစ်သည်။ သမ္မာတရားကို လက်မခံသကဲ့သို့ သမ္မာတရား စည်းမျဉ်းများကို မရှာဖွေဘဲ အမှုအရာများကို လုပ်ဆောင်ရန် မိမိတို့၏ ဆုကျေးဇူးများကိုသာ မှီခိုသောသူတို့သည် မိမိတို့တာဝန်များကို ထမ်းဆောင်ခြင်းမှ မည်သည့်ရလဒ်ကိုမျှ စွမ်းဆောင်ရရှိမည် မဟုတ်သကဲ့သို့ ဖယ်ရှားရှင်းလင်းခြင်းခံရမည့် အန္တရာယ် ရှိပေသည်။ ဥပမာတစ်ခုမှာ ဤသို့ဖြစ်သည်။ လူအချို့သည် စာရေးသားရာတွင် ပါရမီရှိကြသော်လည်း သမ္မာတရားကို နားမလည်ကြသကဲ့သို့ ၎င်းတို့ ရေးသည့်အရာတွင် သမ္မာတရား စစ်မှန်မှု လုံးဝ မရှိပေ။ ယင်းက အခြားသူတို့ကို မည်သို့ တည်ဆောက်ပေးနိုင်သနည်း။ ထိုအရာက ပညာမတတ်သော်လည်း သမ္မာတရား နားလည်သော တစ်စုံတစ်ဦးက မိမိ၏ သက်သေခံချက်အကြောင်း ပြောဆိုခြင်းထက် သက်ရောက်မှု လျော့နည်းပေသည်။ လူများစွာတို့သည် ဆုကျေးဇူးများအလယ်တွင် အသက်ရှင်ကြပြီး ဘုရားအိမ်တော်တွင် ၎င်းတို့က အသုံးဝင်သည့် ပုဂ္ဂိုလ်များဖြစ်သည်ဟု တွေးထင်ကြသည်။ သို့သော် ငါ့ကို ပြောလော့၊ ၎င်းတို့သည် မည်သည့်အခါမျှ သမ္မာတရား မလိုက်စားဖြစ်လျှင် တန်ဖိုးရှိကြသေးသလော။ တစ်စုံတစ်ဦးတွင် ဆုကျေးဇူးများနှင့် ပါရမီများရှိသော်လည်း သမ္မာတရား စည်းမျဉ်းများ ကင်းမဲ့လျှင် တာဝန်တစ်ခုကို ကောင်းမွန်စွာ ထမ်းဆောင်နိုင်သလော။ ဤကိစ္စရပ်ကို အမှန်တကယ် ရိပ်စားမိပြီး ထိုအရာကို နားလည်သောသူ မည်သူမဆိုသည် ဆုကျေးဇူးနှင့် ပါရမီများအား မည်သို့ သဘောထားရမည်ကို သိလိမ့်မည်။ သင်၏ အခြေအနေမှာ သင်၏ ဆုကျေးဇူးများကို အမြဲ ကြွားဝါပြီး သင့်ထံတွင် သမ္မာတရား စစ်မှန်မှုရှိသည်ဟူ၍ လည်းကောင်း၊ အခြားသူများကို တိတ်တဆိတ် သင် အထင်သေးရင်း ၎င်းတို့ထက် သင် ပိုတော်သည်ဟူ၍လည်းကောင်း တွေးထင်နေသည့် အခြေအနေတစ်ခု ဖြစ်လျှင် သင် မည်သည့်အရာကို လုပ်ဆောင်သင့်သနည်း။ သမ္မာတရားကို သင် ရှာဖွေရန် လိုအပ်သည်။ ဆုကျေးဇူးများကို ကြွားဝါခြင်း အနှစ်သာရအား သင် ရိပ်စားမိရမည်။ ဆုကျေးဇူးများကို ကြွားဝါခြင်းသည် မိုက်မဲမှုနှင့် မသိနားလည်မှုတို့၏ အထွတ်အထိပ် ဖြစ်သည် မဟုတ်လော။ တစ်စုံတစ်ဦးသည် အပြောကောင်းသူတစ်ဦး ဖြစ်လျှင် ၎င်း၌ သမ္မာတရား စစ်မှန်မှုရှိသည်ဟု ဆိုလိုသလော။ ဆုကျေးဇူးများရှိခြင်းဟူသည်မှာ တစ်စုံတစ်ဦးတွင် သမ္မာတရားနှင့် အသက်ရှိခြင်းဖြစ်သည်ဟု ဆိုလိုသလော။ စစ်မှန်မှု လုံးဝ မရှိဘဲ မိမိတို့၏ ဆုကျေးဇူးများနှင့်ပတ်သက်၍ ကြွားဝါသောသူတစ်ဦးသည် အရှက်မဲ့သည် မဟုတ်လော။ ဤအရာများကို ၎င်းတို့ ရိပ်စားမိခဲ့လျှင် ၎င်းတို့ ကြွားမည်မဟုတ်။ နောက်ထပ် မေးခွန်းမှာ ဤသို့ဖြစ်သည်။ ဤအတော်အတန် ဆုကျေးဇူးရှိသော၊ ပါရမီရှိသော လူတို့ ရင်ဆိုင်ရသည့် အကြီးမားဆုံးသော စိန်ခေါ်မှုမှာ အဘယ်နည်း။ သင်တို့တွင် ထိုသို့သောအရာနှင့် သက်ဆိုင်သည့် အတွေ့အကြုံ သို့မဟုတ် ထိုအရာကို ထိတွေ့ခြင်း ရှိကြသလော။ (၎င်းတို့၏ အကြီးမားဆုံးသော စိန်ခေါ်မှုမှာ ၎င်းတို့ အခြားသူများထက် ပိုတော်သည်၊ ကဏ္ဍတိုင်းတွင် ၎င်းတို့ တော်ကြသည်ဟု အမြဲ တွေးထင်ကြခြင်း ဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့သည် အလွန် မာနထောင်လွှားပြီး စိတ်ကြီးဝင်ကြသည်။ လူတိုင်းကို အထင်သေးကြသည်။ ထိုသို့သော လူတို့အတွက် သမ္မာတရားကို လက်ခံပြီး လက်တွေ့လုပ်ဆောင် ရန် မလွယ်ကူပါ။) ယင်းမှာ ထိုအရာ၏ တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းဖြစ်သည်။ အခြား မည်သည့်အရာ ရှိသေးသနည်း။ (၎င်းတို့အတွက် မိမိတို့၏ ဆုကျေးဇူးများနှင့် ပါရမီများကို လက်လွှတ်ရန် ခက်ခဲသည်။ မိမိတို့ ဆုကျေးဇူးများနှင့် ပါရမီများကို အသုံးပြုခြင်းအားဖြင့် ပြဿနာများစွာကို ၎င်းတို့ ဖြေရှင်းနိုင်သည်ဟု အမြဲ တွေးထင်ကြသည်။ အမှုအရာများကို သမ္မာတရားနှင့်အညီ မည်သို့ ရှုမြင်ရမည်ကို ၎င်းတို့ မသိကြပါ။) (ဆုကျေးဇူးရှိသောလူတို့သည် အမှုအရာများကို မိမိတို့ဘာသာ ကိုင်တွယ်နိုင်သည်ဟု အမြဲ တွေးထင်ကြသည်။ ထို့ကြောင့် ၎င်းတို့ထံ အမှုအရာများ ဖြစ်ပျက်သည့်အခါ၊ ဘုရားသခင်အပေါ် မှီခိုရန် ၎င်းတို့အတွက် ခက်ခဲပြီး သမ္မာတရားကို ရှာဖွေရန် ၎င်းတို့ မလိုမလား ဖြစ်နေကြသည်။) သင်တို့ ပြောနေကြသည့်အရာများမှာ အမှန်တရားများဖြစ်ပြီး အမှန်တရားများမှလွဲ၍ မည်သည့်အရာမျှ မဟုတ်ပေ။ ဆုကျေးဇူးရှိပြီး ပါရမီရှိသည့်လူများက ၎င်းတို့သည် အလွန်တော်ကြောင်း၊ ၎င်းတို့သည် အရာအားလုံးကို နားလည်ကြောင်း တွေးထင်ကြသော်လည်း ထိုဆုကျေးဇူးများနှင့် ပါရမီတို့သည် သမ္မာတရားကို ကိုယ်စားမပြုကြောင်း၊ ဤအရာများသည် သမ္မာတရားနှင့် မည်သည့်ဆက်စပ်မှုမျှ မရှိကြောင်းကို မသိကြချေ။ လူတို့သည် ၎င်းတို့၏ လုပ်ရပ်များတွင် မိမိတို့၏ ဆုကျေးဇူးများနှင့် စိတ်ကူးများကို မှီခိုသည့်အခါတွင် ၎င်းတို့၏ အတွေးများနှင့် ထင်မြင်ချက်များသည် မကြာခဏဆိုသလို သမ္မာတရားနှင့် ဆန့်ကျင်လေသည်။ သို့ရာတွင် ဤအရာကို ၎င်းတို့ မတွေ့မြင်နိုင်ကြချေ။ ၎င်းတို့က “ကျွန်တော် ဘယ်လောက် ပါးနပ်သလဲဆိုတာကို ကြည့်။ အင်မတန်တော်တဲ့ ရွေးချယ်မှုတွေကို ကျွန်တော် လုပ်ခဲ့တယ်။ အရမ်းကို အမြော်အမြင်ရှိတဲ့ ရွေးချယ်မှုတွေပဲ။ ခင်ဗျားတို့ထဲက ဘယ်သူမှ ကျွန်တော်နဲ့ ယှဉ်လို့မရဘူး” ဟု တွေးကြဆဲဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့သည် အတ္တအပြည့်နှင့် မိမိကိုယ်ကိုယ် သဘောကျသည့် အခြေအနေတစ်ခုတွင် အစဉ်အမြဲ အသက်ရှင်ကြလေသည်။ ၎င်းတို့၏ စိတ်နှလုံးများကို တည်ငြိမ်စေကာ ဘုရားသခင်က ၎င်းတို့အား မည်သည့်အရာ တောင်းဆိုသည်၊ သမ္မာတရားက မည်သည့်အရာဖြစ်သည်ဆိုသည်နှင့် သမ္မာတရားစည်းမျဉ်းများက မည်သည့်အရာများဖြစ်သည် ဆိုသည်တို့ကို ချင့်ချိန်စဉ်းစားဖို့ ၎င်းတို့အတွက် ခက်ခဲပေသည်။ ထို့ကြောင့် ၎င်းတို့အတွက် သမ္မာတရားကို နားလည်ရန် ခက်ခဲပြီး ၎င်းတို့သည် တာဝန်များကို ထမ်းဆောင်သော်လည်း သမ္မာတရားကို လက်တွေ့မလုပ်ဆောင်နိုင်ကြသောကြောင့် သမ္မာတရား စစ်မှန်မှုကို ဝင်ရောက်ဖို့လည်း ၎င်းတို့အတွက် အလွန်ခက်ခဲလေသည်။ တိုတိုပြောရလျှင် လူတစ်ဦးသည် သမ္မာတရားကို မလိုက်စားနိုင်သကဲ့သို့ သမ္မာတရားကို လက်မခံနိုင်လျှင် ၎င်းတွင် မည်သည့် ဆုကျေးဇူးရှိသည်ဖြစ်စေ၊ မည်သည့်ပါရမီရှိသည်ဖြစ်စေ မိမိတာဝန်ကို ကောင်းစွာ ထမ်းဆောင်နိုင်လိမ့်မည် မဟုတ်။ ဤအရာနှင့်ပတ်သက်၍ သံသယအနည်းငယ်မျှ မရှိနိုင်ပေ။

ဆုကျေးဇူးနှင့် ပါရမီများကို တစ်မျိုးတစ်စားတည်းသောအရာအဖြစ် မှတ်ယူ၍ရသည်။ မည်သည့် ပါရမီများ ရှိသနည်း။ လူအချို့သည် နည်းပညာတစ်မျိုးမျိုးနှင့်ပတ်သက်၍ အထူးသဖြင့် ကျွမ်းကျင်ကြသည်။ ဥပမာအားဖြင့် လူအချို့သည် ကိရိယာတန်ဆာပလာများဖြင့် မွှေနှောက် လက်တည့်စမ်းရသည်ကို နှစ်သက်ကြပြီး လျှပ်စစ်ပစ္စည်းများကို အတော်ကျွမ်းကျင်သည့်လူအချို့၊ အတွင်းပိုင်း ကွန်ပြူတာ ကုဒ်များ သို့မဟုတ် ဆော့ဖ်ဝဲလ် ပရိုဂရမ်များကို အသုံးပြုခြင်းနှင့် ပတ်သက်လာသည့်အခါ လုပ်ကိုင်ဆောင်ရွက်ရသည်ကို အလွန်ပျော်မွေ့ကြသူအချို့ ရှိကြသည်။ ဤအရာများကို ၎င်းတို့ ကျွမ်းကျင်ပိုင်နိုင်ကြပြီး အလွန်မြန်ဆန်စွာ မှတ်မိနိုင်ကြသည်။ ဆိုလိုသည်မှာ ဤအရာများကို ၎င်းတို့၏နားလည်နိုင်စွမ်းနှင့် အလွတ်ကျက်မှတ်နိုင်စွမ်းသည် သာမန်ထက်လွန်ကဲပေသည်။ ဤသည်မှာ ပါရမီတစ်ခုဖြစ်သည်။ လူအချို့သည် ဘာသာစကားများကို သင်ယူရာတွင် တော်ကြသည်။ မည်သည့် ဘာသာစကားကို ၎င်းတို့ သင်ယူလေ့လာသည်ဖြစ်စေ၊ အလွန် မြန်ဆန်စွာ သင်ယူလေ့လာကြပြီး ၎င်းတို့၏ မှတ်ဉာဏ်က သာမန်လူတို့ထက် သာလွန်သည်။ လူအချို့သည် သီချင်းဆိုခြင်း၊ ကခုန်ခြင်း သို့မဟုတ် အနုပညာတွင် တော်ကြသည်။ အချို့မှာ မိတ်ကပ်လိမ်းခြင်းနှင့် သရုပ်ဆောင်ခြင်းတွင် တော်ကြသည်။ အချို့မှာ ဒါရိုက်တာများ လုပ်နိုင်ကြသည်၊ စသည်တို့ဖြစ်၏။ ပါရမီအမျိုးအစား မည်သို့ဖြစ်စေ၊ တစ်စုံတစ်ဦးသည် အလုပ်တစ်မျိုးမျိုးတွင် ပါဝင်ပတ်သက်သရွေ့ ဤအရာက “လူများ အသက်ရှင်ဖို့ အမှီပြုသည့်အရာ အတိအကျမှာ အဘယ်နည်း”ဟူသည့် အကြောင်းအရာကို ခြုံငုံပေသည်။ လူတို့၏ ဆုကျေးဇူးများနှင့် ပါရမီများကို အဘယ်ကြောင့် ငါတို့ စိတ်ဖြာလေ့လာဆွေးနွေးရန် လိုအပ်သနည်း။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် လူတို့သည် မိမိတို့၏ ဆုကျေးဇူးများနှင့် ပါရမီများဖြင့် အသက်ရှင်ရသည်ကို ပျော်မွေ့ကြပြီး လူတို့က ထိုအရာများကို အရင်းအနှီးအဖြစ်၊ မိမိတို့၏ အသက်မွေးမှုရင်းမြစ်အဖြစ်၊ အသက်အဖြစ်လည်းကောင်း၊ တန်ဖိုး၊ လိုက်စားရမည့် ရည်မှန်းချက်နှင့် မိမိတို့ဘဝများ၏ အရေးပါမှုအဖြစ်လည်းကောင်း မှတ်ယူကြသောကြောင့် ဖြစ်သည်။ အသက်ရှင်ရန် ဤအရာများအပေါ် မှီခိုပြီး ယင်းတို့ကို လူ့ဘဝ၏ မရှိမဖြစ်သော အစိတ်အပိုင်းအဖြစ် မြင်ခြင်းသည် သဘာဝကျသည်ဟု လူတို့ ခံစားကြသည်။ ယနေ့တွင် လူတိုင်းနီးပါးသည် မိမိတို့၏ ဆုကျေးဇူးများနှင့် ပါရမီများဖြင့် အသက်ရှင်ကြသည်။ သင်တို့တစ်ဦးစီတိုင်းက မည်သည့် ဆုကျေးဇူးမျိုးဖြင့် အသက်ရှင်ကြသနည်း။ (ကျွန်ုပ်သည် ဘာသာစကားနှင့်ပတ်သက်သည့် ဆုကျေးဇူးတစ်ခုရှိသည်ဟု ထင်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် ထိုဆုကျေးဇူးဖြင့် ဧဝံဂေလိတရားကို ကျွန်ုပ် ဖြန့်ဝေသည်။ မှန်သော လမ်းခရီးကို စုံစမ်းစစ်ဆေးသောသူ တစ်စုံတစ်ဦးနှင့် ကျွန်ုပ် စကားပြောသည့်အခါ သူတို့ စိတ်ဝင်စားလာအောင် ကျွန်ုပ် ဆွဲဆောင်နိုင်ပြီး ကျွန်ုပ်ပြောသည့်အရာကို သူတို့ ကြားလိုကြသည်။) ကောင်းပြီ၊ ဤဆုကျေးဇူး သင်၌ရှိသည်မှာ ကောင်းသလော၊ မကောင်းသလော။ (ယခု ဘုရားသခင်၏ မိတ်သဟာယကို ကျွန်ုပ် ကြားပြီးပြီဖြစ်သဖြင့် ဤဆုကျေးဇူးက သမ္မာတရား စည်းမျဉ်းများအား ကျွန်ုပ် ရှာဖွေခြင်းကို တားဆီးမည်ဟု ထင်မိပါသည်။) ဘာသာစကားနှင့်ပတ်သက်သည့် ဆုကျေးဇူးရှိသည်မှာ မကောင်းကြောင်းနှင့် ဤဆုကျေးဇူးကို သင် အသုံးမပြုချင်တော့ကြောင်း သင် ပြောနေခြင်းဖြစ်သည်၊ မှန်သလော။ (မဟုတ်ပါ။) သို့ဆိုလျှင် မည်သည့်အရာကို သင် ပြောနေခြင်းဖြစ်သနည်း။ ယနေ့ ဆွေးနွေးမှု၏ အချက်အချာက မည်သည့်အရာဖြစ်သည်၊ သင်တို့ ပြဿနာများထဲမှ မည်သည့်အရာကို ဖြေရှင်းပေးလိမ့်မည်၊ ဤဆုကျေးဇူးများဖြင့် အသက်ရှင်ခြင်းနှင့်ပတ်သက်၍ မည်သည့်အရာ မှားပြီး မည်သည့်အရာ မှန်သည်ဆိုသည်တို့ကို သင်တို့ နားလည်ရန် လိုအပ်သည်။ ဤအရာများနှင့်ပတ်သက်၍ သင်တို့ ရှင်းလင်းနေရမည်။ ဤအရာများကို သင် နားမလည်လျှင် အဆုံး၌ များစွာ စကားပြောပြီးနောက် မှန်ကန်သည့်အရာများက မှားယွင်းကြောင်း၊ မှားယွင်းသည့်အရာများလည်း မှားယွင်းကြောင်းနှင့် သင် လုပ်သမျှတိုင်းက မှားယွင်းကြောင်းကိုလည်းကောင်း သင် ခံစားရလျှင် အသက်ရှင်ခြင်း ပြဿနာကို သင်၏ ဆုကျေးဇူးများဖြင့် ဖြေရှင်းနိုင်သလော။ (မဖြေရှင်းနိုင်ပါ။ ဧဝံဂေလိ ဖြန့်ရန် ဘာသာစကားနှင့်ပတ်သက်သည့် ကျွန်ုပ်၏ ဆုကျေးဇူးအပေါ် မှီခိုခြင်းအားဖြင့် ကျွန်ုပ်၏ ရည်ရွယ်ချက်သည် ဘုရားသခင်ကို စိတ်ကျေနပ်စေဖို့ ကျွန်ုပ်၏ တာဝန်ကို ထမ်းဆောင်ရန် ဖြစ်ရမည့်အစား ကြွားရန်၊ မိမိကိုယ်ကို အားကျရှုစားရန်နှင့် မိမိကိုယ်ကို အားရကျေနပ်ရန် ဖြစ်သည်ဟု ကျွန်ုပ် ထင်ပါသည်။) သင်၏ ဆုကျေးဇူးဖြင့် အသက်ရှင်ခြင်းက အဘယ်ကြောင့် မှားယွင်းသည်ဟူသည့် အကြောင်းပြချက်ကို သင် ယခုတင် ဖော်ပြပြီးဖြစ်သည်။ ဤဆုကျေးဇူးက သင်၏ အရင်းအနီး၊ မိမိကိုယ်ပိုင်တန်ဖိုးကို သဘောပေါက်ခြင်းတစ်ခုဖြစ်ပြီး ဤအတွေးများနှင့် ဤမူလဇာစ်မြစ်က မှားသည်ဟု သင် ထင်သည်။ ဤပြဿနာကို သင် မည်သို့ ဖြေရှင်းနိုင်သနည်း။ (ကျွန်ုပ်၏ ဆုကျေးဇူးက ကျွန်ုပ်၏ တာဝန်ကို ထမ်းဆောင်ခြင်းအတွက် တစ်ခုတည်းသော တန်ဆာပလာဖြစ်ကြောင်းကို ကျွန်ုပ် သိရန်လိုအပ်သည်။ ကျွန်ုပ်၏ ဆုကျေးဇူးကို အသုံးပြုခြင်း ရည်ရွယ်ချက်မှာ ကျွန်ုပ်၏ တာဝန်ကို ကောင်းစွာ ထမ်းဆောင်ရန်ဖြစ်ပြီး ဘုရားသခင်၏ စေခိုင်းချက်တာဝန်ကို ပြီးပြည့်စုံစေရန်ဖြစ်သည်။) ဤသို့စဉ်းစားပြီးနောက်တွင် သင်သည် သမ္မာတရားကို ရုတ်တရက် လက်တွေ့လုပ်ဆောင်နိုင်လိမ့်မည်လော။ (လုပ်ဆောင်နိုင်မည်မဟုတ်ပါ။) သို့ဆိုလျှင် သင်သည် အဘယ်သို့များ ဤဆုကျေးဇူးများဖြင့် အသက်မရှင်ဘဲ သမ္မာတရားကို လက်တွေ့လုပ်ဆောင်လာနိုင်သနည်း။ သင်၏ တာဝန်ကို သင် ထမ်းဆောင်နေချိန်တွင် သင်၏ တစ်ကိုယ်ရေ ကျွမ်းကျင်မှုများနှင့် အစွမ်းအစများကို ကြွားဝါရန် သင်၏ ဆုကျေးဇူးများကို အသုံးပြုနေလျှင် သင်သည် သင်၏ ဆုကျေးဇူးများဖြင့် အသက်ရှင်နေခြင်း ဖြစ်သည်။ သို့ရာတွင် သင်သည် သင်၏ ဆုကျေးဇူးနှင့် အသိပညာကို သင်၏ တာဝန်အား ကောင်းစွာ ထမ်းဆောင်ရန်နှင့် သင်၏ သစ္စာစောင့်သိမှုကို ပြသရန် အသုံးပြုလျှင် သင်သည် ဘုရားသခင်၏ အလိုတော်ကို ဖြည့်ဆည်းနိုင်ပြီး ဘုရားသခင် တောင်းဆိုသည့် ရလဒ်များ စွမ်းဆောင်ရရှိလိမ့်မည်ဖြစ်ကာ ဘုရားသခင်ကို သာ၍ စိတ်ကျေနပ်စေနိုင်ရန်နှင့် ဘုရားသခင်က မည်သည့်အမှုကို ပြုနေသည်ဆိုသည်နှင့်ပတ်သက်၍ နားလည်ကာ ရှင်းလင်းစေရန် ကူညီရာတွင် သာ၍ ကောင်းစွာ လုပ်ဆောင်ရန်အပြင် နောက်ဆုံးတွင် ဘုရားသခင်၏ အမှုတော်ကို လက်ခံဖို့ လူတို့အား ကူညီရန်အလို့ငှာ မည်သို့ စကားပြောပြီး မည်သည့်အရာ ပြောဆိုရမည်ဆိုသည်တို့အပေါ် သင် တွေးဆလျှင် သင်သည် သမ္မာတရားကို လက်တွေ့လုပ်ဆောင်နေခြင်း ဖြစ်သည်။ ဤတွင် ကွာခြားချက်တစ်ခု ရှိသလော။ (ရှိပါသည်။) သင်၏ ဆုကျေးဇူးများ၊ ပါရမီများ သို့မဟုတ် အစွမ်းအစများကို ကြွားလုံးထုတ်နေစဉ် သင် မာန်ပါသွားကာ သင်၏ တာဝန်ကို ထမ်းဆောင်နေခြင်း ဖြစ်သည်ကို မေ့လျော့ပြီး ထိုအစား အခြားသူတို့ရှေ့တွင် မယုံကြည်သူတစ်ဦးကဲ့သို့ပင် ကြွားဝါဖူးသလော။ ဤအရာမျိုး သင့်ထံတွင် ဖြစ်ပျက်ဖူးသလော။ (ဖြစ်ပျက်ဖူးပါသည်။) သို့ဆိုလျှင် ဤအခြေအနေများတွင် လူတစ်ဦး၏ အတွင်းပိုင်း အခြေအနေသည် မည်သည့်အရာနှင့် တူသနည်း။ အလိုလိုက်သည့် အခြေအနေ၊ ဘုရားသခင်ကို ကြောက်ရွံ့သော စိတ်နှလုံး၊ ချုပ်ထိန်းမှု သို့မဟုတ် အပြစ်ရှိသည့်စိတ် ကင်းမဲ့သော အခြေအနေ၊ အမှုအရာများကို လုပ်ဆောင်ချိန်တွင် ၎င်းတို့၏ စိတ်များတွင် ရည်မှန်းချက် သို့မဟုတ် စည်းမျဉ်းများ မရှိသကဲ့သို့ ခရစ်ယာန်တစ်ဦး ရှိသင့်သည့် အခြေခံ ဂုဏ်သိက္ခာနှင့် လူမှုရေးကျင့်ဝတ်တို့ ပျောက်ဆုံးသည့် အခြေအနေတစ်ခု ဖြစ်သည်။ ဤအရာသည် အဘယ်အရာ ဖြစ်လာသနည်း။ ၎င်းတို့က မိမိတို့၏ ကျွမ်းကျင်မှုများကို ကြွားဝါခြင်းနှင့် မိမိတို့ကို ပင်ကိုစရိုက်ကို ရောင်းစားခြင်း ဖြစ်လာသည်။ သင်၏ တာဝန်ကို ထမ်းဆောင်သည့်လမ်းကြောင်းတွင် သင်၏ ပါရမီများနှင့် ဆုကျေးဇူးများကို ပြသခြင်းအကြောင်းသာ အရေးစိုက်ပြီး သမ္မာတရားကို သင် မရှာဖွေသည့် အခြေအနေများကို မကြာခဏ တွေ့ကြုံရသလော။ ထိုသို့သော အခြေအနေတစ်ခုတွင် သင် ရှိသည့်အခါ ထိုအရာကို သင့်ဘာသာ သဘောပေါက်နိုင်သလော။ သင် လမ်းကြောင်းကို သင် ပြောင်းလဲနိုင်သလော။ ဤအရာကို သင် သဘောပေါက်ပြီး သင်၏ လမ်းကြောင်းကို ပြောင်းလဲနိုင်လျှင် သမ္မာတရားကို သင် လက်တွေ့လုပ်ဆောင်နိုင်လိမ့်မည်။ သို့ရာတွင် သင်သည် ဤကဲ့သို့ အမြဲဖြစ်ပြီး အချိန်ကာလအတော်ကြာအောင် ဤအခြေအနေကို အကြိမ်ကြိမ် ကြုံတွေ့လျှင်၊ သင်သည် မိမိ၏ ဆုကျေးဇူးများဖြင့် လုံးလုံး အသက်ရှင်ပြီး သမ္မာတရားကို လုံးဝ လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ခြင်း မရှိသည့်သူတစ်ဦး ဖြစ်ပေသည်။ သင်တို့၏ ချုပ်ထိန်းမှုက မည်သည့်နေရာမှ လာသည်ဟု သင်တို့ ထင်သနည်း။ သင်၏ ချုပ်ထိန်းနိုင်စွမ်းကို မည်သည့်အရာက အဆုံးအဖြတ်ပေးသနည်း။ သမ္မာတရားကို သင် မည်မျှချစ်သည်ဆိုသည်နှင့် မကောင်းမှု သို့မဟုတ် အပျက်သဘောဆောင်သည့်အရာများကို သင် မည်မျှမုန်းသည်ဆိုသည့်အရာက အဆုံးအဖြတ်ပေးပေသည်။ သမ္မာတရားကို သင် နားလည်ပြီးသည့်အခါတွင် သင်သည် မကောင်းမှုကို ပြုလုပ်ချင်မည်မဟုတ်ဘဲ အပျက်သဘောဆောင်သည့်အရာများကို သင် မုန်းသည့်အခါတွင်လည်း မကောင်းမှုကို သင် လုပ်ဆောင်ချင်မည်မဟုတ်။ ထိုသို့ဖြင့် ချုပ်ထိန်းသည့် အသိစိတ်တစ်ခု ဖြစ်လာခြင်း ဖြစ်သည်။ သမ္မာတရားကို မချစ်သောလူတို့အတွက် မကောင်းမှုကို မုန်းတီးရန် မဖြစ်နိုင်ပေ။ ထို့ကြောင့် ၎င်းတို့တွင် ထိန်းချုပ်သည့် စိတ်မရှိကြသကဲ့သို့ ထိုစိတ်မရှိဘဲ ချုပ်တည်းမှုမဲ့စွာ စာရိတ္တပျက်ပြားခြင်းကို မလွန်ဆန်နိုင်သည့် အလားအလာရှိပေသည်။ ၎င်းတို့သည် ထင်ရာမြင်ရာဖြစ်ပြီး မဆင်မခြင်ဖြစ်ကာ မကောင်းမှု မည်မျှ လုပ်ဆောင်ကြသည်ကို အနည်းငယ်မျှ အရေးမစိုက်ကြပေ။

မိမိတို့၏ ဆုကျေးဇူးများကို အားကိုးခြင်းအားဖြင့် အသက်ရှင်သောလူများ တွေ့ကြုံသည့် နောက်ထပ် အခြေအနေတစ်ခု ရှိသည်။ လူတို့တွင် မည်သည့် ပါရမီများ၊ ဆုကျေးဇူးများ သို့မဟုတ် ကျွမ်းကျင်မှုများရှိသည်ဖြစ်စေ အမှုအရာများကို ၎င်းတို့ လုပ်ဆောင်ရုံသာ လုပ်ဆောင်ပြီး ပင်ပန်းကြီးစွာ အလုပ်လုပ်သည့်အပြင် သမ္မာတရားကို လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ခြင်း အယူအဆက ၎င်းတို့ စိတ်များတွင် မရှိသည့်အလား သမ္မာတရားကို လုံးဝ မရှာဖွေသကဲ့သို့ ဘုရားသခင်၏ အလိုတော်ကို သဘောပေါက်ရန် မကြိုးစားဘဲ ၎င်းတို့၏ တစ်ခုတည်းသော တွန်းအားက အလုပ်ကို ပြီးစီးကာ အလုပ်တာဝန်ကို ပြီးအောင်လုပ်ရန်သာဖြစ်လျှင် ဤသည်မှာ မိမိတို့၏ ဆုကျေးဇူးများနှင့် ပါရမီများဖြင့်လည်းကောင်း၊ မိမိတို့ကိုယ်ပိုင် အစွမ်းအစများနှင့် ကျွမ်းကျင်မှုများဖြင့်လည်းကောင်း လုံးဝ အသက်ရှင်ခြင်း ဖြစ်သည် မဟုတ်လော။ ဘုရားသခင်ကို ၎င်းတို့၏ ယုံကြည်မှုတွင် ကောင်းချီးများ ရရှိနိုင်ရန်နှင့် မိမိတို့၏ ကိုယ်ပိုင် ဆုကျေးဇူးများနှင့် ကျွမ်းကျင်မှုများကို ဘုရားသခင်၏ ကောင်းချီးများအတွက် လဲလှယ်ရန်အလို့ငှာသာ ပင်ပန်းကြီးစွာ အလုပ်လုပ်လိုကြလေသည်။ ဤသည်မှာ လူအများစု ရှိကြသည့် အခြေအနေဖြစ်သည်။ လူအများစုသည် အထူးသဖြင့် ဘုရားအိမ်တော်က ၎င်းတို့အား အချို့သော သမားရိုးကျ အလုပ်မျိုးကို တာဝန်ပေးသည့်အခါတွင် ဤရှုထောင့်အမြင်ကို ထားရှိကြသည်။ ၎င်းတို့ လုပ်ဆောင်သမျှမှာ ပင်ပန်းကြီးစွာ အလုပ်လုပ်ခြင်းဖြစ်သည်။ တစ်နည်းအားဖြင့် မိမိတို့၏ ရည်မှန်းချက်များ ပြီးမြောက်ရန် ပင်ပန်းကြီးစွာ အလုပ်လုပ်ခြင်းကို အားကိုးလိုကြသည်။ တစ်ခါတစ်ရံ စကားပြောခြင်း သို့မဟုတ် တစ်စုံတစ်ရာကို စစ်ဆေးကြည့်ခြင်းအားဖြင့် ဖြစ်သည်။ တစ်ခါတစ်ရံတွင် ကိုယ့်လက်ကိုယ့်ခြေဖြင့် အလုပ်လုပ်ခြင်း သို့မဟုတ် ဟိုသည် ပြေးလွှားနေရခြင်းအားဖြင့် ဖြစ်သည်။ ဤအရာကို လုပ်ဆောင်ခြင်းအားဖြင့် ၎င်းတို့ များစွာ ပံ့ပိုးပြီးဖြစ်သည်ဟု တွေးထင်ကြသည်။ ဤသည်မှာ မိမိ၏ ဆုကျေးဇူးများကို အားကိုးခြင်းအားဖြင့် အသက်ရှင်ခြင်းကို ဆိုလိုသည့်အရာ ဖြစ်သည်။ သင်၏ ဆုကျေးဇူးများနှင့် ပါရမီများဖြင့် အသက်ရှင်ခြင်းက သမ္မာတရားကို လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ခြင်း မပြောနှင့်၊ သင်၏ တာဝန်ကို ထမ်းဆောင်ခြင်းဟူသည်ထက် ပင်ပန်းကြီးစွာ အလုပ်လုပ်ခြင်းသာ ဖြစ်သည်ဟု အဘယ်ကြောင့် ငါတို့ ဆိုသနည်း။ ကွာခြားချက်တစ်ခုရှိ၏။ ဥပမာအားဖြင့် ဘုရားအိမ်တော်က သင့်ကို အလုပ်တာဝန်တစ်ခု ပေးသည်ဆိုပါစို့။ ပြီးလျှင် ထိုအလုပ်တာဝန်ကို သင် ယူပြီးနောက်တွင် သင့်အနေဖြင့် သင်၏ ခေါင်းဆောင်ထံ ပြန်အစီရင်ခံပြီး သူ၏ ချီးမွမ်းမှုကို ရရှိနိုင်ရန်အလို့ငှာ အလုပ်တာဝန်ကို မည်သို့ အမြန်ဆုံး ပြီးစီးရမည်ကို သင် စဉ်းစားသည်။ သင့်အနေဖြင့် အတန်အသင့် တာဝန်သိတတ်သော သဘောထားတစ်ခုပင် ရှိကာ တစ်ဆင့်ပြီးတစ်ဆင့်ဖြစ်သော အစီအစဉ်တစ်ခုကို စီစဉ်ကောင်းစီစဉ်ထားနိုင်သော်လည်း အလုပ်တာဝန် ပြီးစီးခြင်းနှင့် အခြားသူများ မြင်ရန်အတွက် လုပ်ဆောင်ခြင်းကိုသာ သင် အာရုံစိုက်လေသည်။ သို့မဟုတ် ထိုအလုပ်တာဝန်ကို လုပ်နေစဉ် သင့်ကို စိတ်ကျေနပ်စေပြီး ပျော်ရွှင်စေမည့် နည်းလမ်းဖြင့် မည်သို့ ထမ်းဆောင်ရမည်ဆိုသည်နှင့် မည်သည့်အရာက သင် ရှာဖွေသည့် ပြီးပြည့်စုံခြင်း စံနှုန်းတစ်ခု ပြည့်မီသည်ကို စဉ်းစားရင်း မိမိဘာသာ စံနှုန်းတစ်ခု သင် ချမှတ်ကောင်း ချမှတ်နိုင်သည်။ စံနှုန်းများကို သင် မည်သို့ ချမှတ်သည်ဖြစ်စေ သင် လုပ်ဆောင်သည့်အရာက သမ္မာတရားနှင့် ဆက်စပ်မှုမရှိလျှင်၊ သမ္မာတရားကို ရှာဖွေကာ ဘုရားသခင်၏ သတ်မှတ်ချက်များကို နားလည်လာ၍ အတည်ပြုပြီးနောက် လုပ်ဆောင်ရမည့်အစား ကြောင်းကျိုးမမြင်ဘဲ မရေရာသော စိတ်ဖြင့် လုပ်ဆောင်လျှင် ထိုအရာသည် ပင်ပန်းကြီးစွာ အလုပ်လုပ်ခြင်း ဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ ဖြစ်ချင်သည့် စိတ်ဓာတ်တစ်ခုကို ထားရှိရင်း အမှုအရာများကို သင်၏ ကိုယ်ပိုင် ဉာဏ်၊ ဆုကျေးဇူးများ၊ အစွမ်းအစများနှင့် ကျွမ်းကျင်မှုတို့အပေါ် အားကိုးခြင်းအားဖြင့် လုပ်ဆောင်ခြင်း ဖြစ်သည်။ အမှုအရာများကို ဤသို့ လုပ်ဆောင်ခြင်းရလဒ်သည် အဘယ်နည်း။ သင့်အနေဖြင့် အလုပ်တာဝန်ကို ပြီးစီးကောင်းပြီးစီးနိုင်ပြီး မည်သည့်ပြဿနာကိုမျှ မည်သူမျှ မထောက်ပြဘဲရှိနေနိုင်သည်။ သင် အလွန် ဝမ်းသာသော်လည်း ပထမဆုံးအနေဖြင့် အလုပ်တာဝန်ကို ထမ်းဆောင်သည့် ဖြစ်စဉ်တွင် ဘုရားသခင်၏ အလိုတော်ကို သင် နားမလည်ခဲ့ပေ။ ဒုတိယအနေဖြင့် စိတ်နှလုံးအကြွင်းမဲ့၊ ဉာဏ်စွမ်းရှိသမျှ၊ ကိုယ်စွမ်းရှိသမျှဖြင့် သင် မထမ်းဆောင်ခဲ့ပေ။ သင်၏ စိတ်နှလုံးက သမ္မာတရားကို မရှာဖွေခဲ့။ သမ္မာတရား စည်းမျဉ်းများကို သင် ရှာဖွေခဲ့ပြီး ဘုရားသခင်၏ အလိုတော်ကို ရှာဖွေခဲ့လျှင်၊ သင်၏ အလုပ်တာဝန် ထမ်းဆောင်မှုသည် စံနှုန်းပြည့်မီခဲ့ပေမည်။ သင်သည်လည်း သမ္မာတရား စစ်မှန်မှုများထဲသို့ ဝင်ရောက်နိုင်ခဲ့မည်ဖြစ်ပြီး သင် လုပ်ဆောင်ခဲ့သည့်အရာက ဘုရားသခင်၏ အလိုတော်နှင့် ကိုက်ညီသည်ကို သင် မှန်ကန်တိကျစွာ နားလည်သဘောပေါက်နိုင်ခဲ့မည်ဖြစ်သည်။ သို့ရာတွင် သင်သည် ထိုအရာကို စိတ်နှစ်ခြင်းမရှိဘဲ နားဝေတိမ်တောင်ဖြစ်သည့် နည်းလမ်းဖြင့် အလုပ်တာဝန်ကို ထမ်းဆောင်လျှင် အလုပ်က ပြီးစီးကာ အလုပ်တာဝန်ကို ထမ်းဆောင်ပြီးဖြစ်လိမ့်မည် ဖြစ်သော်လည်း မည်မျှကောင်းစွာ သင် လုပ်ဆောင်ခဲ့သည်ကို သင်၏ စိတ်နှလုံးတွင် သိလိမ့်မည်မဟုတ်။ သင့်ထံတွင် မည်သည့် စံနှုန်းမျှ ရှိလိမ့်မည်မဟုတ်သကဲ့သို့ အလုပ်တာဝန်ကို ဘုရားသခင်၏ အလိုတော် သို့မဟုတ် သမ္မာတရားနှင့်အညီ ထမ်းဆောင်ခဲ့ခြင်း ရှိမရှိဟူသည်ကို သင် သိလိမ့်မည် မဟုတ်ပေ။ ထိုသို့သော အခြေအနေတွင် သင်သည် သင်၏ တာဝန်ကို ထမ်းဆောင်နေခြင်း မဟုတ်၊ အစေခံမှုကို ပေးနေခြင်း ဖြစ်သည်။

ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်သူတိုင်း သူ၏ အလိုတော်ကို နားလည်သင့်သည်။ မိမိတို့၏တာဝန်များကို ကောင်းစွာ ထမ်းဆောင်သောသူတို့သာ ဘုရားသခင်ကို စိတ်ကျေနပ်စေနိုင်ပြီး ဘုရားသခင်၏ စေခိုင်းချက်တာဝန်ကို ပြီးစီးခြင်းအားဖြင့်သာ မိမိ၏ တာဝန်ထမ်းဆောင်မှုက လက်သင့်ခံနိုင်ဖွယ် ဖြစ်နိုင်ပေသည်။ ဘုရားသခင်၏ စေခိုင်းချက်တာဝန်ကို ပြီးမြောက်ခြင်းအတွက် စံနှုန်းတစ်ခု ရှိသည်။ သခင်ယေရှုက “သင်၏ ဘုရားသခင် ထာဝရဘုရားကို စိတ်နှလုံးအကြွင်းမဲ့၊ ဉာဏ်ရှိသမျှ၊ အစွမ်းသတ္တိရှိသမျှနှင့် ချစ်လော့။”ဟု ပြောခဲ့သည်။ “ဘုရားသခင်ကို ချစ်ခြင်း”သည် လူတို့အပေါ် ဘုရားသခင် တောင်းဆိုသည့်အရာ၏ သွင်ပြင်လက္ခဏာတစ်ခု ဖြစ်သည်။ ဤသတ်မှတ်ချက်သည် မည်သည့်နေရာတွင် သူ့ဘာသာ ထင်ရှားသင့်သနည်း။ ဘုရားသခင်၏ စေခိုင်းချက်တာဝန်ကို သင် ပြီးစီးခြင်းအားဖြင့် ထင်ရှားသင့်သည်။ လက်တွေ့ကျကျဆိုရလျှင် ထိုအရာသည် လူသားအနေဖြင့် သင်၏ တာဝန်ကို ကောင်းစွာ ထမ်းဆောင်ခြင်း ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် သင်၏ တာဝန်ကို ကောင်းစွာ ထမ်းဆောင်ခြင်းအတွက် စံနှုန်းမှာ အဘယ်နည်း။ ထိုအရာမှာ သင့်အနေဖြင့် သင်၏ တာဝန်ကို အဖန်ဆင်းခံတစ်ဦးအဖြစ် စိတ်နှလုံးအကြွင်းမဲ့ ဉာဏ်ရှိသမျှ၊ အစွမ်းသတ္တိရှိသမျှဖြင့် ထမ်းဆောင်ရန်ဖြစ်သည့် ဘုရားသခင်၏သတ်မှတ်ချက် ဖြစ်သည်။ ဤအရာကို လွယ်ကူစွာ နားလည်သင့်ပေသည်။ ဘုရားသခင်၏ သတ်မှတ်ချက်ကို ပြည့်မီရန် သင်၏တာဝန်ကို စိတ်နှစ်ထားရန် အဓိက လိုအပ်သည်။ သင့်စိတ်နှလုံးကို နစ်ထားနိုင်လျှင် သင်၏ စိတ်အကြွင်းမဲ့၊ ဉာဏ်ရှိသမျှ၊ အစွမ်းသတ္တိရှိသမျှဖြင့် ပြုမူဆောင်ရွက်ရန် သင့်အတွက် လွယ်ကူလိမ့်မည်။ သင့်စိတ်၏ စိတ်ကူးများကိုသာ အားကိုးခြင်းအားဖြင့်လည်းကောင်း၊ သင်၏ ဆုကျေးဇူးများပေါ်တွင် အားကိုးခြင်းအားဖြင့်လည်းကောင်း သင်၏ တာဝန်ကို သင် ထမ်းဆောင်လျှင် ဘုရားသခင်၏ သတ်မှတ်ချက်များကို သင် ပြည့်မီနိုင်သလော။ လုံးဝ မပြည့်မီနိုင်ပေ။ ထို့ကြောင့် ဘုရားသခင်၏ စေခိုင်းချက်တာဝန်ကို ဖြည့်ဆည်းရန်နှင့် သင်၏ တာဝန်ကို သစ္စာစောင့်သိစွာနှင့် ကောင်းမွန်စွာ ထမ်းဆောင်ရန်အလို့ငှာ ပြည့်မီရမည့် စံနှုန်းမှာ အဘယ်နည်း။ ထိုအရာမှာ သင်၏တာဝန်ကို စိတ်နှလုံးအကြွင်းမဲ့၊ ဉာဏ်ရှိသမျှ၊ အစွမ်းသတ္တိရှိသမျှဖြင့် ထမ်းဆောင်ရန် ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်ကို ချစ်သော စိတ်နှလုံးမရှိဘဲ သင်၏ တာဝန်ကို ကောင်းစွာ ထမ်းဆောင်ရန် သင် ကြိုးပမ်းလျှင် အလုပ်ဖြစ်လိမ့်မည် မဟုတ်။ သင်၏ ဘုရားသခင်ကို ချစ်သော စိတ်နှလုံးက ယခင်ထက် တိုး၍ အားကောင်းပြီး သာ၍ စစ်မှန်လျှင် သင်၏ တာဝန်ကို သင်၏ စိတ်နှလုံးအကြွင်းမဲ့၊ ဉာဏ်ရှိသမျှ၊ အစွမ်းသတ္တိရှိသမျှဖြင့် သင် အလိုအလျောက် ကောင်းမွန်စွာ ထမ်းဆောင်နိုင်လိမ့်မည်ဖြစ်သည်။ စိတ်နှလုံးအကြွင်းမဲ့၊ ဉာဏ်ရှိသမျှ၊ အစွမ်းသတ္တိရှိသမျှတွင် နောက်ဆုံး လာသည့်အရာမှာ “အစွမ်းသတ္တိရှိသမျှ” ဖြစ်သည်။ “စိတ်နှလုံးအကြွင်းမဲ့”က ပထမဆုံး လာသည်။ သင်၏ တာဝန်ကို သင်၏ စိတ်နှလုံးအကြွင်းမဲ့ဖြင့် သင် မထမ်းဆောင်လျှင် အစွမ်းသတ္တိရှိသမျှဖြင့် မည်သို့ သင် ထမ်းဆောင်နိုင်မည်နည်း။ ထိုအကြောင်းကြောင့် အစွမ်းသတ္တိရှိသမျှဖြင့် သင်၏ တာဝန်ကို ထမ်းဆောင်ရန် ကြိုးစားခြင်းမျှသည် မည်သည့် ရလဒ်ကိုမျှ စွမ်းဆောင်ရရှိနိုင်ခြင်း မရှိပေ။ သို့မဟုတ် စည်းမျဉ်းများနှင့်လည်း တန်းတူမဖြစ်နိုင်ပေ။ ဘုရားသခင် တောင်းဆိုသည့် အရေးအကြီးဆုံးသော အရာမှာ မည်သည့်အရာဖြစ်သနည်း။ (စိတ်နှလုံးအကြွင်းမဲ့ဖြစ်ပါသည်။) ဘုရားသခင်က သင့်ကို မည်သည့်တာဝန် သို့မဟုတ် မည်သည့်အရာ ပေးအပ်သည်ဖြစ်စေ၊ သင် ပင်ပန်းကြီးစွာ အလုပ်လုပ်ရုံသာ လုပ်ဆောင်လျှင်၊ ဟိုသည်ပြေးလွှားပြီး အားထုတ်မှု အသုံးပြုရုံ အသုံးပြုလျှင် သမ္မာတရား စည်းမျဉ်းများနှင့် သင် ကိုက်ညီနိုင်သလော။ ဘုရားသခင်၏ အလိုတော်ဖြင့် သင် လျှောက်လှမ်းနိုင်သလော။ (မလျှောက်လှမ်းနိုင်ပါ။) သို့ဆိုလျှင် ဘုရားသခင်၏ အလိုတော်နှင့်သင် မည်သို့ ကိုက်ညီနိုင်သနည်း။ (စိတ်နှလုံးအကြွင်းမဲ့ဖြင့် ဖြစ်ပါသည်။) “စိတ်နှလုံးအကြွင်းမဲ့ဖြင့်”ဟူသည့် စကားများကို ပြောဆိုရန် လွယ်ကူပြီး လူတို့က မကြာခဏ ပြောဆိုကြသည်။ ထို့ကြောင့် စိတ်နှလုံးအကြွင်းမဲ့ဖြင့် သင် မည်သို့ လုပ်ဆောင်နိုင်သနည်း။ လူအချို့က “အဲဒီအရာက အမှုကိစ္စတွေကို နောက်ထပ် နည်းနည်း အားထုတ်မှု၊ စစ်မှန်ရိုးသားမှုနဲ့ လုပ်ဆောင်တဲ့အခါ၊ ပိုစဉ်းစားတဲ့အခါ တခြားဘာကိုမှ သင့်ရဲ့စိတ်ကို နေရာယူခွင့်မပေးဘဲ လက်ရှိအလုပ်တာဝန်ကို ဘယ်လို ထမ်းဆောင်ရမလဲဆိုတာကိုသာ အာရုံစိုက်တဲ့အခါမှာ ဖြစ်တာ မဟုတ်လား”ဟု ပြောကြသည်။ ထိုမျှ ရိုးရှင်းသလော။ (မရိုးရှင်းပါ။) ထို့ကြောင့် လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ခြင်း၏ အခြေခံစည်းမျဉ်း အနည်းငယ်အကြောင်းကို ပြောဆိုဆွေးနွေးကြစို့။ သင်တို့ ပုံမှန် လက်တွေ့လုပ်ဆောင်သည့် သို့မဟုတ် လိုက်နာစောင့်ထိန်းသည့် စည်းမျဉ်းများအရ အမှုအရာများကို သင်၏ စိတ်နှလုံးအကြွင်းမဲ့ဖြင့် လုပ်ဆောင်ရန် ပထမဆုံး သင် လုပ်ဆောင်သင့်သည့်အရာမှာ အဘယ်နည်း။ အမှုအရာများကို လုပ်ဆောင်ရာတွင် သင်၏ ဉာဏ်စွမ်းရှိသမျှကို သုံးရမည်၊ သင်၏ အားအင်ကို သုံးပြီး စိတ်နှစ်ထားရမည်ဖြစ်ကာ ဝတ်ကျေတမ်းကျေ မလုပ်ရပေ။ လူတစ်ဦးသည် အမှုအရာများကို စိတ်နှလုံးအကြွင်းမဲ့ဖြင့် မလုပ်ဆောင်နိုင်လျှင် ၎င်းတို့ စိတ်ပျက်အားလျော့ကြပြီဖြစ်သည်။ ယင်းမှာ မိမိ၏ စိတ်ဝိညာဉ်ကို ဆုံးရှုံးခြင်းကဲ့သို့သာ ဖြစ်သည်။ စကားပြောနေစဉ် ၎င်းတို့၏အတွေးများက ပျံ့လွင့်နေလိမ့်မည်၊ အမှုအရာများကို လုပ်ဆောင်ရာတွင် ၎င်းတို့ လုံးဝစိတ်နှစ်ထားလိမ့်မည် မဟုတ်ဘဲ၊ မည်သည့်အရာကို လုပ်ဆောင်သည်ဖြစ်စေ၊ အရေးမစိုက်ဘဲ ရှိကြလိမ့်မည်။ အကျိုးဆက်အနေဖြင့် အမှုအရာများကို ကောင်းမွန်စွာ ကိုင်တွယ်နိုင်ကြမည် မဟုတ်။ သင်၏ တာဝန်ကို စိတ်နှလုံးအကြွင်းမဲ့ သင် ထမ်းဆောင်ခြင်းမရှိဘဲ ထိုအရာထဲသို့ သင်၏ စိတ်နှလုံးတစ်ခုလုံး မနှစ်ထားလျှင် သင်၏ တာဝန်ကို ညံ့ဖျင်းစွာ သင် ထမ်းဆောင်လိမ့်မည်။ သင်၏ တာဝန်ကို နှစ်အချို့ကြာ သင် ထမ်းဆောင်လျှင်ပင် အလွန် ပြည့်ပြည့်ဝဝ သင် ထမ်းဆောင်နိုင်မည် မဟုတ်ပေ။ သင့်အနေဖြင့် စိတ်မနှစ်ထားလျှင် မည်သည့်အရာကိုမျှ ကောင်းစွာ လုပ်ဆောင်နိုင်မည် မဟုတ်။ လူအချို့သည် ဇွဲလုံ့လရှိသော အမှုဆောင်များမဟုတ်။ ၎င်းတို့သည် အ​မြဲ တည်ငြိမ်ခြင်းမရှိသကဲ့သို့ ပြောင်းလဲလွယ်သည်။ အလွန်မြင့်မားစွာ ၎င်းတို့ ရည်မှန်းကြပြီး မည်သည့်နေရာတွင် မိမိတို့ စိတ်နှလုံးများ ချန်ထားမိခဲ့သည်ကို မသိကြပေ။ ထိုသို့သော လူများတွင် စိတ်နှလုံးများ ရှိကြသလော။ လူတစ်ဦးတွင် စိတ်နှလုံး ရှိမရှိဟူသည်ကို သင်တို့ မည်သို့ ခွဲခြားနိုင်သနည်း။ ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်သော သူတစ်ဦးသည် ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်များကို ဖတ်သည်မှာ နည်းပါးလျှင် ၎င်းတို့၌ စိတ်နှလုံး ရှိကြသလော။ မည်သည့်အရာ ဖြစ်ပျက်သည်ဖြစ်စေ ဘုရားသခင်ထံ သင် မည်သည့်အခါတွင်မျှ ဆုမတောင်းလျှင် ၎င်းတို့၌ စိတ်နှလုံး ရှိကြသလော။ မည်သည့် ပြဿနာများကို ၎င်းတို့ ရင်ဆိုင်သည်ဖြစ်စေ သမ္မာတရားကို မည်သည့်အခါတွင်မျှ မရှာဖွေလျှင် ၎င်းတို့၌ စိတ်နှလုံး ရှိကြသလော။ လူအချို့သည် သိသာထင်ရှားသည့် မည်သည့်ရလဒ်မျှ မရရှိဘဲ မိမိတို့တာဝန်များကို နှစ်များစွာကြာ ထမ်းဆောင်ကြသည်။ ၎င်းတို့တွင် စိတ်နှလုံးများ ရှိကြသလော။ (မရှိပါ။) စိတ်နှလုံးမရှိကြသည့်လူများသည် မိမိတို့တာဝန်များကို ကောင်းစွာ ထမ်းဆောင်နိုင်ကြသလော။ လူတို့သည် မိမိတို့တာဝန်များကို စိတ်နှလုံးအကြွင်းမဲ့ မည်သို့ ထမ်းဆောင်နိုင်သနည်း။ ဦးစွာပထမ တာဝန်ကို သင် စဉ်းစားသင့်သည်။ “ဒါက ငါ့တာဝန်ပဲ။ ငါထမ်းရမယ်။ ငါ့ကို အလိုအပ်ဆုံးအချိန်ဖြစ်တဲ့ အခုအချိန်မှာ ငါထွက်ပြေးလို့မရဘူး။ ငါ့တာဝန်ကို ကောင်းကောင်း ထမ်းဆောင်ပြီး ဘုရားသခင်ကို ဖြစ်ကြောင်းကုန်စင် ပြောပြရမယ်” ဟူ၍ ဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ သင့်ထံတွင် အယူအဆဆိုင်ရာ အခြေခံတစ်ခုရှိသည်ဟု ဆိုလိုသည်။ သို့ရာတွင် အယူအဆဆိုင်ရာ အခြေခံရှိခြင်းမျှသည် သင်၏ တာဝန်ကို စိတ်နှလုံးအကြွင်းမဲ့ သင် ထမ်းဆောင်နေခြင်းဖြစ်သည်ဟု ဆိုလိုသလော။ (မဆိုလိုပါ။) သင်သည် သမ္မာတရား စစ်မှန်မှုထဲသို့ ဝင်ရောက်ခြင်းနှင့် သင်၏ တာဝန်ကို စိတ်နှလုံးအကြွင်းမဲ့ ထမ်းဆောင်ခြင်းတို့နှင့် ပတ်သက်သော ဘုရားသခင်၏ သတ်မှတ်ချက်များကို ဖြည့်ဆည်းခြင်းနှင့် အလှမ်းဝေးနေဆဲ ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် သင်၏ တာဝန်ကို စိတ်နှလုံးအကြွင်းမဲ့ ထမ်းဆောင်ရန်မှာ မည်သည့်အရာကို ဆိုလိုသနည်း။ လူတို့သည် မိမိတို့တာဝန်များကို စိတ်နှလုံးအကြွင်းမဲ့ မည်သို့ ထမ်းဆောင်လာနိုင်ကြမည်နည်း။ ဦးစွာပထမ သင့်အနေဖြင့် “ဘယ်သူ့အတွက် ဒီတာဝန်ကို ငါ ထမ်းဆောင်နေတာလဲ။ ဘုရားသခင်အတွက် ထမ်းဆောင်နေတာလား။ အသင်းတော်အတွက် ထမ်းဆောင်နေတာလား။ ဒါမှမဟုတ် လူတစ်ယောက်ယောက်အတွက်များ ထမ်းဆောင်နေတာလား” ဟု စဉ်းစားရန် လိုအပ်သည်။ ဤအရာကို ရှင်းလင်းစွာ နားလည်သဘောပေါက်ရမည်။ ထို့အပြင် “ဘယ်သူက ဒီတာဝန်ကို ငါ့ကို တာဝန်ပေးခဲ့တာလဲ။ ဘုရားသခင်ကလား၊ ဒါမှမဟုတ် ခေါင်းဆောင်တစ်ယောက်ယောက်ကလား၊ ဒါမှမဟုတ် အသင်းတော်ကလား”ဟူ၍ ဖြစ်သည်။ ဤအရာကိုလည်း ရှင်းလင်းရန် လိုအပ်သည်။ ဤအရာသည် သေးငယ်သည့်အရာတစ်ခုကဲ့သို့ ထင်ကောင်း ထင်ရနိုင်သော်လည်း၊ ဖြေရှင်းရန် သမ္မာတရားကို ရှာဖွေရဦးမည်ဖြစ်သည်။ ငါ့ကိုပြောလော့၊ သင်တို့၏တာဝန်ကို သင်တို့အား တာဝန်ပေးခဲ့သည်မှာ ခေါင်းဆောင် သို့မဟုတ် အမှုဆောင်တစ်ဦးဦးလော သို့မဟုတ် အသင်းတော်တစ်ခုခုလော။ (မဟုတ်ပါ။) ထိုအရာနှင့်ပတ်သက်၍ သင်၏ စိတ်နှလုံးတွင် သေချာနေသရွေ့ ကောင်းပေ၏။ သင့်ကို သင်၏တာဝန် ပေးအပ်ခဲ့သူမှာ ဘုရားသခင်ဖြစ်သည်ကို သင် အတည်ပြုရမည်။ အသင်းတော် ခေါင်းဆောင်တစ်ဦးက သင့်ကို ပေးထားခြင်းဖြစ်ပုံ ရနိုင်သော်လည်း အမှန်တွင် ဘုရားသခင်၏ အစီအစဉ်မှ လာခြင်းသာ ဖြစ်ပေသည်။ လူသား အလိုဆန္ဒမှ သိသာထင်ရှားစွာ လာသည့် အချိန်များ ရှိကောင်းရှိနိုင်သော်လည်း ထိုအချိန်တွင်ပင်လျှင် ထိုအရာကို ဘုရားသခင်ထံမှ ဦးစွာ သင် လက်ခံရယူရမည်ဖြစ်သည်။ ယင်းမှာ မှန်ကန်သည့် တွေ့ကြုံနည်းဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်ထံ ထိုအရာကို သင် လက်ခံပြီး သူ၏ အစီအစဉ်များကို တမင် ကျိုးနွံနာခံကာ သူ၏ ်တာဝန်ပေးစေခိုင်းချက်ကို လက်ခံရန် ခြေလှမ်းလျှင်၊ ထိုအရာကို ထိုသို့ သင် ကြုံတွေ့လျှင် ဘုရားသခင်၏ လမ်းပြမှုနှင့် အလုပ် သင်၌ ရှိလိမ့်မည်။ အရာရာသည် လူတို့က လုပ်ဆောင်ပြီး လူတို့ထံမှလာသည်ဟု သင် စဉ်ဆက်မပြတ် ယုံကြည်လျှင်၊ အမှုအရာများကို ဤသို့ သင် တွေ့ကြုံလျှင် ဘုရားသခင်၏ ကောင်းချီးများ သို့မဟုတ် သူ၏ အလုပ် သင်၌ ရှိမည်မဟုတ်။ အကြောင်းမှာ သင်သည် ထိုအတွက် အလွန် မသိကျိုးကျွန် ပြုလွန်းသောကြောင့်၊ ဝိညာဉ်ရေးရာ သိနားလည်မှု ကင်းမဲ့လွန်းသောကြောင့် ဖြစ်သည်။ သင့်တွင် မှန်ကန်သည့် စိတ်ဓာတ်မရှိပေ။ ကိစ္စရပ်များအားလုံးကို လူသား အယူအဆများ၊ စိတ်ကူးများနှင့် သင် အမြဲ မှတ်ယူလျှင် သန့်ရှင်းသော ဝိညာဉ်တော်၏ အလုပ် ရှိမည်မဟုတ်ပေ။ အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် ကိစ္စရပ်များ အားလုံးအပေါ် အုပ်စိုးသောသူမှာ ဘုရားသခင် ဖြစ်သောကြောင့်ဖြစ်သည်။ ဘုရားအိမ်တော်က မည်သူ့ကို မည်သည့် အလုပ်တာဝန်မျိုး စီစဉ်သည်ဖြစ်စေ ထိုအရာသည် ဘုရားသခင်၏ အချုပ်အခြာအာဏာနှင့် ကြိုတင်စီစဉ်မှုတို့မှ လာပြီး ထိုအထဲတွင် ဘုရားအလိုတော် ရှိပေသည်။ ဤအရာကို သင် ပထမဆုံး သိရမည်။ ထိုအရာကို ရှင်းလင်းစွာ မြင်ရန် အလွန်အရေးကြီး၏။ အယူဝါဒများကိုသာ နားလည်ခြင်းက အဆင်ပြေမည်မဟုတ်။ သင်သည် “ဒီတာဝန်ကို ဘုရားသခင်က ငါ့ကို ပေးအပ်ခဲ့တာ။ ငါ့အတွက် မဟုတ်ဘူး။ တခြားဘယ်သူ့အတွက်မှလည်း မဟုတ်ဘူး။ ဘုရားသခင်အတွက် ငါ့တာဝန်ကို ငါထမ်းဆောင်နေတာ။ ဒါဟာ ဖန်ဆင်းခံတစ်ယောက်အနေနဲ့ ငါ့ရဲ့တာဝန်ပဲ။ ငါ့ကို ဘုရားသခင်က ပေးအပ်ခဲ့တာ” ဟု သင်၏ စိတ်နှလုံးတွင် အတည်ပြုရမည်။ ဤတာဝန်ကို ဘုရားသခင်က သင့်အား ပေးအပ်ခဲ့သည့်အတွက် ဘုရားသခင်က သင့်ကို မည်သို့ ပေးအပ်ခဲ့သနည်း။ ဤအရာတွင် အမှုအရာများကို စိတ်နှလုံးအကြွင်းမဲ့ လုပ်ဆောင်ခြင်း ပါဝင်သလော။ သမ္မာတရားကို ရှာဖွေရန် လိုအပ်သလော။ သင့်အနေဖြင့် သမ္မာတရား၊ သင့်ကို ဘုရားသခင် ပေးအပ်သည့် တာဝန်၏ သတ်မှတ်ချက်များ၊ စံနှုန်းများနှင့် စည်းမျဉ်းများအပြင် ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်က ပြောဆိုသည့်အရာများကို ရှာဖွေရန် လိုအပ်သည်။ သူ၏ နှုတ်ကပတ်တော်များကို အတော်လေး ရှင်းလင်းစွာ ပြောဆိုထားလျှင် ယင်းတို့ကို မည်သို့ လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ပြီး လက်တွေ့အရှိတရား ဖြစ်စေရမည်ကို သင် ချင့်ချိန်စဉ်းစားရမည့်အချိန် ဖြစ်သည်။ သမ္မာတရား နားလည်သည့် လူတို့နှင့်လည်း သင် မိတ်သဟာယပြုသင့်ပြီး ထို့နောက်တွင် ဘုရားသခင်၏ သတ်မှတ်ချက်များအတိုင်း ပြုမူဆောင်ရွက်သင့်သည်။ ယင်းမှာ သင်၏ စိတ်နှလုံးအကြွင်းမဲ့ဖြင့် လုပ်ဆောင်ခြင်းကို ဆိုလိုသည့်အရာ ဖြစ်သည်။ ထို့အပြင် သင်၏ တာဝန်ကို သင် မထမ်းဆောင်မီ ဘုရားသခင်၏ အလိုတော်ကို သင် ရှာဖွေကာ သမ္မာတရားကို သိနားလည်လာပြီး မည်သည့်အရာ လုပ်ဆောင်ရမည်ကို သိသော်လည်း ဆောင်ရွက်ရမည့်အချိန် ရောက်လာသည့်အခါ သင်၏ ကိုယ်ပိုင် အတွေးများနှင့် သမ္မာတရား စည်းမျဉ်းများကြားတွင် ခြားနားချက်များနှင့် ဆန့်ကျင်ကွဲလွဲမှုများ ရှိသည်ဆိုပါစို့။ ဤအရာဖြစ်ပျက်သည့်အခါ သင် မည်သည့်အရာကို လုပ်ဆောင်သင့်သနည်း။ သင်သည် ကိုယ်ရေးကိုယ်တာ ရောနှောမှုတစ်ခုမျှ မရှိဘဲ၊ သင့်ကိုယ်ပိုင် အလိုဆန္ဒအတိုင်း ပြုမူဆောင်ရွက်ခြင်း သေချာပေါက်မရှိဘဲ သင်၏ တာဝန်ကို ထမ်းဆောင်ခြင်းနှင့်ဆိုင်သည့် စည်းမျဉ်းကို သင် စိတ်နှလုံးအကြွင်းမဲ့ စောင့်ထိန်းရမည်ဖြစ်ပြီး ဘုရားသခင်ကို ကျိုးနွံနာခံခြင်းနှင့် စိတ်ကျေနပ်အောင်လုပ်ခြင်းတွင် သင်၏ စိတ်နှလုံးတစ်ခုလုံး နှစ်ထားရမည်။ လူအချို့က “အဲဒီအရာတွေနဲ့ ပတ်သက်လို့တော့ ကျွန်တော် ဂရုမစိုက်ဘူး။ တကယ်တော့ ဒီတာဝန်ကို ကျွန်တော့်ကို ပေးထားတဲ့အတွက် ကျွန်တော့်မှာ ဆုံးဖြတ်ပိုင်ခွင့် ရှိသင့်တယ်။ ကျွန်တော့်ရဲ့ ကိုယ်ပိုင် ကိုယ်စွမ်းကိုယ်စနဲ့ ပြုမူဆောင်ရွက်ပိုင်ခွင့် ရှိတယ်။ လုပ်သင့်တယ်လို့ ကျွန်တော် ထင်တဲ့အရာကို ကျွန်တော် လုပ်မယ်။ ကျွန်တော်က ကျွန်တော့်တာဝန်ကို စိတ်နှလုံးအကြွင်းမဲ့ ထမ်းဆောင်နေသေးတာကြောင့် ခင်ဗျားက အပြစ်ရှာစရာ အပြစ်က ဘယ်မှာလဲ” ဟု ပြောကြသည်။ ထို့နောက်တွင် မည်သည့်အရာ လုပ်ဆောင်ရမည်ကို တွက်ဆရာတွင် အားထုတ်မှုအချို့ ထားရှိကြသည်။ အဆုံးတွင် အလုပ်က ပြီးသွားသော်လည်း၊ ဤလက်တွေ့လုပ်ဆောင်ခြင်း နည်းစနစ်နှင့် ဤအခြေအနေသည် မှန်ကန်သလော။ ဤသည်မှာ မိမိတို့တာဝန်ကို စိတ်နှလုံးအကြွင်းမဲ့ ထမ်းဆောင်ခြင်း ဖြစ်သလော။ (မဟုတ်ပါ။) ဤနေရာတွင် ပြဿနာမှာ အဘယ်နည်း။ ဤသည်မှာ မာနထောင်လွှားမှု၊ ထင်ရာစိုင်းခြင်းနှင့် ထင်ရာမြင်ရာလုပ်ခြင်းအပြင် မဆင်မခြင် လုပ်ဆောင်ခြင်း ဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ မိမိတို့တာဝန်များကို ထမ်းဆောင်ခြင်းဖြစ်သလော။ (မဟုတ်ပါ။) ဤသည်မှာ ကိုယ်ရေးကိုယ်တာ လုပ်ငန်းတွင် ပါဝင်ခြင်းဖြစ်သည်၊ မိမိတို့၏ တာဝန်များကို ထမ်းဆောင်ခြင်း မဟုတ်။ ၎င်းတို့ကို စိတ်ကျေနပ်စေသည့်အရာနှင့် မိမိတို့ကိုယ်ပိုင် အလိုဆန္ဒကို အခြေခံ၍ ၎င်းတို့ နှစ်သက်သည့်အရာကို လုပ်ဆောင်ခြင်းမျှသာ ဖြစ်သည်၊ မိမိတို့တာဝန်များကို စိတ်နှလုံးအကြွင်းမဲ့ ထမ်းဆောင်ခြင်း မဟုတ်ပေ။

ယခုတင် ပါရမီများနှင့် ဆုကျေးဇူးများအကြောင်း ငါ အဓိက ပြောဆိုဆွေးနွေးခဲ့သည်။ ဤပါရမီနှင့် ဆုကျေးဇူးများတွင် အသိပညာ ပါဝင်သလော။ အသိပညာနှင့် ပါရမီများကြားတွင် ခြားနားချက်တစ်ခုခု ရှိသလော။ ပါရမီတစ်ခုသည် ကျွမ်းကျင်မှုတစ်ခုကို ရည်ညွှန်း၏။ ထိုအရာသည် လူတစ်ဦးက အခြားသူများထက် သာ၍ ထင်ပေါ်သည့်နယ်ပယ်တစ်ခု၊ ၎င်းတို့ အစွမ်းအစ၏ သာ၍ ထင်ရှားသော အစိတ်အပိုင်းတစ်ခု၊ ၎င်းတို့ အတော်ဆုံးဖြစ်သည့်အရာ၊ သို့မဟုတ် ၎င်းတို့ အတော်အတန် အရည်အချင်းရှိပြီး နောကျေသည့် ကျွမ်းကျင်မှုတစ်ခု ဖြစ်ကောင်းဖြစ်နိုင်သည်။ ဤအရာအားလုံးကို ပါရမီများနှင့် ဆုကျေးဇူးများဟု ခေါ်သည်။ အသိပညာမှာ အဘယ်နည်း။ အသိပညာဟူသည်မှာ မည်သည့်အရာကို အတိအကျ ရည်ညွှန်းသနည်း။ ဉာဏ်ကောင်းသောသူသည် နှစ်ပေါင်းများစွာ လေ့လာပြီးဖြစ်လျှင်၊ ဂန္တဝင်စာအုပ်စာပေများစွာကို ဖတ်ရှုပြီးဖြစ်လျှင်၊ အတတ်ပညာတစ်ခုခု သို့မဟုတ် အသိပညာ နယ်ပယ်တစ်ခုခုကို အလွန် နှိုက်နှိုက်ချွတ်ချွတ် လေ့လာပြီးဖြစ်လျှင်၊ ရလဒ်များ စွမ်းဆောင်ရရှိပြီးဖြစ်ကာ သတ်သတ်မှတ်မှတ်နှင့် ခြေခြေမြစ်မြစ်ရှိသော အထူးကျွမ်းကျင်မှုကို ပိုင်ဆိုင်လျှင် ဤအရာသည် ပါရမီများနှင့်လည်းကောင်း ဆုကျေးဇူးများနှင့်လည်းကောင်း ပတ်သက်မှုတစ်ခုခု ရှိသလော။ ပါရမီအမျိုးအစားတွင် အသိပညာကို ထည့်သွင်း၍ရနိုင်သလော။ (မရနိုင်ပါ။) လူတစ်ဦးသည် မိမိအလုပ်ကို လုပ်ဆောင်ရန် ပါရမီများကို အသုံးပြုလျှင် ၎င်းက ရိုင်းစိုင်းပြီး တောကျသော လူတစ်ဦး ဖြစ်နိုင်သည်၊ အဆင့်မြင့် ပညာရေးမရှိခြင်း ဖြစ်နိုင်သည်၊ ကျော်ကြားသည့် မည်သည့်စာအုပ်ကိုမျှ မဖတ်ဖူးခြင်း ဖြစ်နိုင်သည် သို့မဟုတ် သမ္မာကျမ်းစာကိုပင် နားမလည်နိုင်ခြင်း ဖြစ်နိုင်သည်။ သို့သော် ၎င်းတွင် အစွမ်းအစ အနည်းငယ် ရှိကောင်းရှိမည်ဖြစ်ပြီး နှုတ်ရေးကောင်းစွာ ပြောကောင်းပြောဆိုနိုင်ပေမည်။ ဤသည်မှာ ပါရမီတစ်ခု ဖြစ်သလော။ (ဟုတ်ပါသည်။) ဤလူသည် ထိုသို့သော ပါရမီတစ်ခုကို ပိုင်ဆိုင်၏။ ဤသည်မှာ သူသည် အသိပညာရှိသည်ဟု ဆိုလိုသလော။ (မဆိုလိုပါ။) ထို့ကြောင့် အသိပညာသည် မည်သည့်အရာကို ဆိုလိုသနည်း။ ထိုအသိပညာကို မည်သို့ အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုသနည်း။ ဤသို့ ပြောကြစို့။ ဥပမာအားဖြင့် လူတစ်ဦးသည် ပညာရေးကို လေ့လာပြီးဖြစ်လျှင် ဤအတတ်ပညာနှင့်ဆိုင်သည့် အသိပညာက ၎င်းတို့တွင် ရှိသလော။ လူတို့ကို မည်သို့ သွန်သင်ပဲ့ပြင်ရမည်၊ အသိပညာကို အခြားသူများထံ မည်သို့ ပေးရမည်၊ မည်သည့် အသိပညာကို ပေးရမည် စသည်တို့ကဲ့သို့သော အရာများ ရှိသလော။ ဤနယ်ပယ်နှင့်ဆိုင်သော အသိပညာ ၎င်းတို့တွင် ရှိသောကြောင့် ဤနယ်ပယ်တွင် ၎င်းတို့သည် ဉာဏ်ကောင်းသောသူ ဖြစ်ကြသလော။ ၎င်းတို့ကို ဤကဏ္ဍတွင် အသိပညာပိုင်ဆိုင်သည့် ပါရမီရှိသော လူတစ်ဦးဟု ခေါ်ဆို၍ရနိုင်သလော။ (ရနိုင်ပါသည်။) ဤအရာကို ဥပမာတစ်ခုအဖြစ် အသုံးပြုကြစို့။ လူတစ်ဦးသည် ပညာရေးတွင် ပါဝင်ပတ်သက်နေသည့် ဉာဏ်ကောင်းသောသူတစ်ဦးဖြစ်လျှင် ထိုသို့သောလူသည် အလုပ်လုပ်သည့်အခါ သို့မဟုတ် အသင်းတော်ကို ဦးဆောင်သည့်အခါ မည်သည့်အရာကို ပုံမှန်အားဖြင့် လုပ်ဆောင်လိမ့်မည်နည်း။ ၎င်းတို့၏ ပုံမှန်လက်တွေ့လုပ်ဆောင်မှုများမှာ အဘယ်နည်း။ ကျောင်းသားတစ်ဦးကို ဆရာက စကားပြောသကဲ့သို့ လူတိုင်းကို ၎င်းတို့ စကားပြောကြသလော။ ၎င်းတို့ အသုံးပြုသည့် လေယူလေသိမ်းက အရေးမကြီးပေ။ အရေးကြီးသည်မှာ အခြားသူများထဲသို့ ၎င်းတို့ သွတ်သွင်းပြီး အခြားသူများကို သွန်သင်သည့်အရာ ဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့သည် ဤအသိပညာဖြင့် နှစ်ပေါင်းများစွာ အသက်ရှင်ခဲ့ကြပြီး ဤအသိပညာသည် အခြေခံအားဖြင့် ၎င်းတို့ ဘဝ၏ တစ်စိတ်တစ်ပိုင်း ဖြစ်လာပြီးဖြစ်သည်မှာ ၎င်းတို့ အပြုအမူ သို့မဟုတ် ဘဝ၏ သွင်ပြင်လက္ခဏာတိုင်းတွင် ဤအသိပညာကို ၎င်းတို့ ပိုင်ဆိုင်ကာ ၎င်းတို့ ဆည်းပူးခဲ့သည့် အသိပညာဖြင့် အသက်ရှင်နေထိုင်ကြကြောင်း သင် မြင်နိုင်သည့်အဆင့်ထိ ဖြစ်လေသည်။ ဤအရာကို မြင်ရသည်မှာ အလွန်ပင် ပုံမှန်ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ဤကဲ့သို့သော လူများသည် မိမိတို့အလုပ်ကို လုပ်ဆောင်ရန် မည်သည့်အရာအပေါ် မကြာခဏ မှီခိုကြသနည်း။ ဥပမာအားဖြင့်၊ တစ်စုံတစ်ဦးက၊ “ကျွန်တော် ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်ကို မဖတ်နိုင်ပါ။ အဲဒီနှုတ်ကပတ်တော်တွေကို ကိုင်ထားပေမဲ့ ဘယ်လိုဖတ်ရမယ်ဆိုတာကို ကျွန်တော် သိကိုမသိပါ။ ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်တွေကို ကျွန်တော် မဖတ်နိုင်ရင် သမ္မာတရားက ဘာလဲဆိုတာကို ဘယ်လိုလုပ်ပြီး သိမှာလဲ။ သူ့ရဲ့နှုတ်ကပတ်တော်တွေကို ကျွန်တော် မဖတ်နိုင်ရင် သူ့ရဲ့အလိုတော်ကို ကျွန်တော် ဘယ်လို နားလည်မှာလဲ”ဟု ပြောသည်ကို ၎င်းတို့ ကြားသည်ဆိုပါစို့။ ၎င်းတို့က “ဘယ်လိုဖြစ်တယ်ဆိုတာကို ကျွန်တော်သိတယ်။ ကျွန်တော့်မှာ အသိပညာရှိတယ်။ ဒါကြောင့် ခင်ဗျားကို ကျွန်တော် ကူညီနိုင်တယ်။ ဒီအခန်းကို စာပိုဒ်လေးပိုဒ်အနေနဲ့ ခွဲထားတယ်။ ပုံမှန်ဆိုရင်တော့ ဆောင်းပါးက ဇာတ်ကြောင်းပြန်ပြောတဲ့ ဇာတ်လမ်းတစ်ပုဒ်ဆိုရင် အကြောင်းအရာ ခြောက်ခုပါတယ်။ အချိန်၊ နေရာ၊ ဇာတ်ကောင်တွေ၊ ဖြစ်ရပ်ရဲ့ အကြောင်းတရား၊ ဇာတ်ရှိန်တက်ချိန်နဲ့ နိဂုံးတို့ပေါ့။ ဒီဘုရားနှုတ်ကပတ်တော် အခန်းကို ထုတ်ဝေတဲ့အချိန်မှာ ၂၀၁၁ ခုနှစ် အောက်တိုဘာလကုန်မှာပဲ။ ဒါကတော့ ပထမဆုံး အကြောင်းအရာပေါ့။ ဇာတ်ကောင်တွေအတွက်ကတော့ ဒီဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်အခန်းက “ငါ” လို့ ပြောထားတဲ့တွက် ပထမပုဂ္ဂိုလ်က ဘုရားသခင်ပဲ။ အဲဒီနောက်မှာ ဘုရားသခင်က “သင်တို့” လို့ ပြောထားတယ်။ ဒါက ကျွန်တော်တို့ကို ရည်ညွှန်းတာ။ အဲဒီနောက်မှာ လူတချို့ရဲ့ အခြေအနေတွေကို စိစစ်တယ်။ တချို့အခြေအနေတွေက ပုန်ကန်တတ်ပြီး မာနထောင်လွှားတယ်။ ဒါကတော့ မာနထောင်လွှားပြီး ပုန်ကန်တတ်တဲ့ လူတွေ၊ လက်တွေ့ကျတဲ့ အလုပ်ကို မလုပ်တဲ့သူတွေ၊ ဒုက္ခပေးတဲ့သူတွေ၊ မကောင်းတဲ့၊ ဆိုးယုတ်တဲ့ လူတွေကို ရည်ညွှန်းတယ်။ ကိစ္စတွေရဲ့ ဖြစ်စဉ်ကတော့ လူတွေက မကောင်းတဲ့အရာတွေကို လုပ်ဆောင်ကြတယ်။ မတူကွဲပြားတဲ့ သွင်ပြင်လက္ခဏာတွေနဲ့ ဆက်စပ်နေတဲ့ တခြားအရာတချို့လည်း ရှိတယ်”ဟု ပြောကြသည်။ ဤအလုပ် နည်းလမ်းအပေါ် သင် မည်သို့ တွေးထင်သနည်း။ ၎င်းတို့က လူတို့ကို အလွန်ချစ်ခင်စွာ ကူညီကြသည်မှာ ကောင်းသောအရာတစ်ခု ဖြစ်သော်လည်း ၎င်းတို့ လုပ်ရပ်များ၏ အခြေခံအကြောင်းရင်းမှာ အဘယ်နည်း။ (အသိပညာဖြစ်သည်။) ဤဥပမာကို အဘယ်ကြောင့် ငါ ထုတ်ပြောရသနည်း။ အသိပညာက မည်သည့်အရာဖြစ်သည်ကို လူတို့အား သာ၍ ရှင်းလင်းစွာ နားလည်ဖို့ ကူညီရန်ဖြစ်သည်။ လူအချို့သည် ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်ကို မည်သို့ ဖတ်ရှုရမည်ကို မသိကြသော်လည်း ပညာရေးတစ်ခုကို ၎င်းတို့ ရရှိခဲ့ကြပြီး ကျောင်းတွင် လူမှုဘာသာရပ်များ၌ ကောင်းစွာ လေ့လာနိုင်ခဲ့ကြသောကြောင့် ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော် စာမျက်နှာကို ဖွင့်ဖတ်ကာ “ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်ရဲ့ ဒီအခန်းကို ကောင်းကောင်းကြီး ဖော်ပြထားတယ်။ ပထမအပိုင်းမှာ ဘုရားသခင်က ရိုးရိုးစင်းစင်း စကားပြောပြီး အဲဒီနောက် ဒုတိယအပိုင်းမှာ လေသံက ဘုန်းအာနုဘော်နဲ့ အမျက်ဒေါသ နည်းနည်းကို ပြတယ်။ တတိယအပိုင်းမှာ အရာရာကို တိတိကျကျနဲ့ ရှင်းရှင်းလင်းလင်း ဖော်ထုတ်ထားတယ်။ ဒါက ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော် ဖြစ်သင့်တဲ့ ပုံစံပါပဲ။ စတုတ္ထအပိုင်းမှာ အထွေထွေ အကျဉ်းချုပ်က လူတွေကို လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ဖို့ လမ်းကြောင်းပေးတယ်။ ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်က ပြီးပြည့်စုံပါတယ်”ဟု ပြောကြသည်။ ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်နှင့်ပတ်သက်သည့် ၎င်းတို့၏ ကောက်ချက်နှင့် အကျဉ်းချုပ်သည် အသိပညာမှ လာသလော။ (လာပါသည်။) ဤဥပမာက အလွန်သင့်တော်ခြင်း မရှိကောင်း မရှိနိုင်သော်လည်း ဤအရာကို ပြောခြင်းအားဖြင့် သင်တို့ကို ငါ နားလည်စေလိုသည့်အရာမှာ အဘယ်နည်း။ ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်ကို ချဉ်းကပ်ရန် အသိပညာကို အသုံးပြုခြင်း၏ အကျည်းတန်မှုကို ငါ သင်တို့အား ရှင်းလင်းစွာ မြင်စေလိုသည်။ ထိုအရာသည် စက်ဆုပ်ဖွယ်ဖြစ်သည်။ ထိုသို့သော လူများသည် ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်ကို ဖတ်ရှုရန် အသိပညာအပေါ် မှီခိုကြသည်။ ထို့ကြောင့် အမှုအရာများကို လုပ်ဆောင်ရန် သမ္မာတရားအပေါ် ၎င်းတို့ မှီခိုနိုင်ကြသလော။ (မမှီခိုနိုင်ကြပါ။) လုံးဝ မမှီခိုနိုင်ကြပေ။

အသိပညာဖြင့် အသက်ရှင်သော လူတို့က အမှုအရာများကို လုပ်ဆောင်ပုံနှင့်ဆိုင်သည့် ထူးခြားသော လက္ခဏာများမှာ အဘယ်နည်း။ ဦးစွာပထမ မည်သည့် အကျိုးကျေးဇူးများ ပိုင်ဆိုင်သည်ဟု ၎င်းတို့ ထင်ကြသနည်း။ ၎င်းတို့၏ အသိပညာနှင့် သင်ယူလေ့လာမှု၊ ၎င်းတို့က ဉာဏ်ကောင်းသူများဖြစ်သည်ဟူသည့် အချက်နှင့် အသိပညာအခြေခံသည့် လုပ်ငန်းများတွင် ၎င်းတို့ အလုပ်လုပ်ခဲ့ကြသည်ဟူသည့် အချက်တို့ ဖြစ်သည်။ ဉာဏ်ကောင်းသူများသည် အမှုအရာများကို လုပ်ဆောင်သည့်အခါ ဉာဏ်ကောင်းသူများ၏ ပုံစံ၊ ထူးခြားသော လက္ခဏာများနှင့် အဆင်အပြင်များ ရှိကြသည်။ ထို့ကြောင့် ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့ လုပ်ဆောင်သည့်အရာများတွင် အခြားလူတို့အား မိမိတို့ကို လေးစားကြည်ညိုစေသည့် ဉာဏ်သုံးသော ဟန်ပန်ဂိုက်ဆိုက်တစ်မျိုးကို မလုပ်ပြဘဲ မနေနိုင်ကြပေ။ ဤသည်မှာ ဉာဏ်ကောင်းသူများက အမှုကိစ္စများကို လုပ်ဆောင်သည့် ပုံစံဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့သည် ဉာဏ်သုံးရသော ဟန်ပန်ဂိုက်ဆိုက်များကို အစဉ်သဖြင့် အာရုံစိုက်ကြသည်။ ၎င်းတို့အနေဖြင့် အပြင်ပန်းတွင် မည်မျှ အားနည်းပြီး နူးညံ့သိမ်မွေ့ပုံရပါစေ ၎င်းတို့အတွင်းထဲ၌ ရှိသောအရာများသည် သေချာပေါက် အားနည်းခြင်း၊ သို့မဟုတ် နူးညံ့သိမ်မွေ့ခြင်းမရှိဘဲ အရာရာအပေါ် မိမိတို့ကိုယ်ပိုင် အမြင်များ ရှိကြလေသည်။ အရာရာတွင် ၎င်းတို့သည် အမြဲ ကြွားချင်ကြသည်၊ မိမိတို့၏ သေးသိမ်သော အကြံအဖန်များကို အသုံးပြုချင်ကြပြီး အသိပညာနှင့်ဆိုင်သည့် အမြင်၊ သဘောထားများနှင့် အတွေးပုံစံတို့အပေါ် အခြေခံ၍ အမှုအရာများကို ခွဲခြိမ်းစိတ်ဖြာပြီး ကိုင်တွယ်ချင်ကြသည်။ သမ္မာတရားသည် ၎င်းတို့အတွက် တိုက်ရိုက်မသက်ဆိုင်သောအရာတစ်ခု ဖြစ်ပြီး ၎င်းတို့အတွက် လက်ခံရန် အလွန်ခက်ခဲသည့်အရာတစ်ခု ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် သမ္မာတရားအပေါ် ထိုသို့သော လူတစ်ဦး၏ ပထမဆုံး သဘောထားမှာ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာရန်ဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့၏ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာခြင်း၏ အခြေခံအကြောင်းရင်းမှာ အဘယ်နည်း။ အသိပညာဖြစ်သည်။ သင်တို့ကို ဥပမာတစ်ခု ငါပေးမည်။ ဒါရိုက်တာပညာကို လေ့လာခဲ့သည့်လူတို့သည် ဒါရိုက်တာပညာနှင့်ဆိုင်သည့် အသိပညာ ပိုင်ဆိုင်ကြသလော။ ဒါရိုက်တာပညာကို စာအုပ်များဖြင့် သင် စနစ်တကျ လေ့လာခဲ့သည်ဖြစ်စေ၊ လက်တွေ့ကျကျ လေ့လာပြီး ထိုအလုပ်မျိုးကို လုပ်ဆောင်ခဲ့သည်ဖြစ်စေ တိုတိုပြောရလျှင် သင်သည် ဤနယ်ပယ်ရှိ အသိပညာကို သဘောပါက်မှုတစ်ခု ရှိပေသည်။ ဒါရိုက်တာပညာကို သင် ခြေခြေမြစ်မြစ် လေ့လာခဲ့သည်ဖြစ်စေ၊ အပေါ်ယံဆန်ဆန်သာ လေ့လာခဲ့သည်ဖြစ်စေ လောကီကမ္ဘာတွင် ဒါရိုက်တာအလုပ်၌ သင် ပါဝင်လုပ်ဆောင်ပါက ဤကဏ္ဍတွင် သင် ဆည်းပူးခဲ့သည့် အသိပညာ သို့မဟုတ် ဒါရိုက်တာပညာနှင့်ဆိုင်သည့် သင်၏ အတွေ့အကြုံသည် အလွန် အသုံးဝင်ပြီး တန်ဖိုးရှိပေမည်။ သို့ရာတွင် ဤအသိပညာမျိုးကို ပိုင်ဆိုင်ခြင်းက သင်သည် ဘုရားအိမ်တော်၏ ရုပ်ရှင်လုပ်ငန်းတွင် မုချ ကောင်းစွာ လုပ်နိုင်လိမ့်မည်ဟု ဆိုလိုသလော။ သင် ဆည်းပူးခဲ့သည့် အသိပညာသည် ဘုရားသခင်ကို သက်သေခံရန် ရုပ်ရှင်များကို အသုံးပြုဖို့ သင့်ကို အမှန်တကယ် ကူညီနိုင်သလော။ သေချာပေါက် မကူညီနိုင်ပေ။ ပုံနှိပ်စာအုပ်များက သင့်ကို သင်ကြားပေးသည့်အရာနှင့် လုပ်ငန်း အသိပညာနှင့်ဆိုင်သည့် စည်းမျဉ်းများနှင့် သတ်မှတ်ချက်များကို သင် ဆက်လက်အလေးထားလျှင် သင်၏ တာဝန်ကို ကောင်းစွာ သင် ထမ်းဆောင်နိုင်သလော။ (မထမ်းဆောင်နိုင်ပါ။) ဤနေရာတွင် အခြေအတင်ငြင်းခုံရသည့် သို့မဟုတ် သဘောကွဲလွဲရသည့် အကြောင်းရင်းတစ်ခု ရှိသည်မဟုတ်လော။ သမ္မာတရား စည်းမျဉ်းများက ဤအသိပညာ သွင်ပြင်လက္ခဏာနှင့် ဆန့်ကျင်သည့်အခါ သင် မည်သို့ ဖြေရှင်းသနည်း။ သင်၏ အသိပညာကို သင်၏ လမ်းညွှန်အဖြစ် သို့မဟုတ် သမ္မာတရား၏ စည်းမျဉ်းများအဖြစ် သင် လက်ခံသလော။ သင် ရုပ်ရှင်ရိုက်သည့် ရိုက်ချက်တိုင်း၊ ပြကွက်တိုင်းနှင့် အစိတ်အပိုင်းတစ်ခုစီတိုင်းသည် သင်၏ အသိပညာနှင့် ရောနှောခြင်းမရှိ သို့မဟုတ် သင်၏ အသိပညာနှင့် ရောနှောမှု အလွန်နည်းပါးကြောင်းနှင့် ဘုရားအိမ်တော်က တောင်းဆိုထားသည့် စံနှုန်းများနှင့်လည်းကောင်း၊ စည်းမျဉ်းများနှင့်လည်းကောင်း လုံးဝ အညီဖြစ်သည်ဟု သင် အာမခံနိုင်သလော။ ဤအရာမဖြစ်နိုင်လျှင် သင် ဆည်းပူးခဲ့သည့် မည်သည့်အသိပညာမျှ ဘုရားအိမ်တော်၌ အသုံးမဝင်ပေ။ ဤအကြောင်းကို စဉ်းစားလော့၊ အသိပညာ၏ အသုံးဝင်မှုသည် အဘယ်နည်း။ မည်သည့်အသိပညာသည် အသုံးဝင်သနည်း။ မည်သည့် အသိပညာမျိုးက သမ္မာတရားနှင့် ဆန့်ကျင်သနည်း။ လူတို့ထံ အသိပညာက မည်သည့်အရာကို ဆောင်ကြဉ်းပေးသနည်း။ လူတို့က အသိပညာကို သာ၍ ဆည်းပူးသည့်အခါ ၎င်းတို့သည် သာ၍ ဘုရားတရားကိုင်းရှိုင်းလာပြီး ဘုရားသခင်ကို ကြောက်ရွံ့သည့် စိတ်နှလုံး ပိုမို ပိုင်ဆိုင်ကြသလော သို့မဟုတ် သာ၍ မာနထောင်လွှားလာပြီး မိမိကိုယ်ကို မှန်သည်ဟု မှတ်ယူလာကြသလော။ အသိပညာများစွာ ဆည်းပူးပြီးနောက် လူတို့သည် သာ၍ ခက်ခဲရှုပ်ထွေးလာကြသည်၊ တစ်ယူသန်ဖြစ်လာပြီး၊ မာနထောင်လွှားလာကြလေသည်။ ၎င်းတို့ သဘောပေါက်မည်မဟုတ်သည့် သေစေနိုင်သော အခြားအရာတစ်ခု ရှိသေး၏။ လူတို့သည် အသိပညာများစွာကို ကျွမ်းကျင်ပိုင်နိုင်ကြပြီးသည့်အခါ ၎င်းတို့သည် စိတ်ထဲတွင် ပရမ်းပတာဖြစ်လာကြပြီး စည်းမျဉ်းများမဲ့လာကြကာ အသိပညာ သာ၍ ကျွမ်းကျင်ပိုင်နိုင်လေ၊ ပရမ်းပတာပိုဖြစ်လေ ဖြစ်လာကြသည်။ အသိပညာတွင် လူတို့ အဘယ်ကြောင့် အသက်ရှင်ကြသည်ဆိုသည်နှင့် လူသား တည်ရှိခြင်း၏ တန်ဖိုးနှင့် အဓိပ္ပယ်တို့နှင့်ဆိုင်သော မေးခွန်းများအတွက် အဖြေများကို ရှာတွေ့နိုင်သလော။ လူတို့ မည်သည့်နေရာမှ လာပြီး မည်သည့်နေရာသို့သွားမည်ဟူသည်အတွက် ကောက်ချက်များကို ရှာတွေ့နိုင်သလော။ သင်သည် ဘုရားသခင်ထံမှလာကာ ဘုရားသခင်၏ ဖန်ဆင်းခြင်းခံရသည်ဟု အသိပညာက သင့်ကို ပြောပြနိုင်သလော။ (မပြောပြနိုင်ပါ။) သို့ဆိုလျှင် အသိပညာအတွင်း၌ လူတို့ လေ့လာသည့်အရာ အတိအကျမှာ အဘယ်အရာနည်း။ သို့မဟုတ် ၎င်းတို့အထဲတွင် အသိပညာက သွတ်သွင်းသည့်အရာများ အတိအကျမှာ အဘယ်နည်း။ ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာ အရာဝတ္ထုများ၊ ဘုရားမဲ့ဝါဒနှင့်သက်ဆိုင်သည့် အရာများ၊ လူများမြင်နိုင်သည့်အရာများနှင့် သတိပြုနိုင်သည့် စိတ်ထဲမှအရာများ၊ ယင်းတို့ထဲမှ များစွာသည် လူများ၏ စိတ်ကူးများမှ ဖြစ်ပေါ်လာပြီး တကယ်ကို လက်တွေ့မကျပေ။ အသိပညာသည် လောကအမြင်များ၊ အတွေးအမြင်စနစ်များ၊ သဘောတရားများ၊ သဘာဝနိယာမများ စသည်တို့ကိုလည်း လူများတွင် သွတ်သွင်းပေးသည်၊ သို့ရာတွင် ယင်းက ရှင်းလင်းစွာ မရှင်းပြနိုင်သည့် အရာများစွာ ရှိလေသည်။ ဥပမာအားဖြင့် မိုးကြိုးနှင့် လျှပ်စီးမည်သို့ဖြစ်ပေါ်သည်၊ သို့မဟုတ် ရာသီဥတုများ အဘယ့်ကြောင့် ပြောင်းလဲသည်တို့ ဖြစ်သည်။ အသိပညာသည် သင့်ကို ထို စစ်မှန်သောအဖြေများ ပေးနိုင်သလော။ ဥတုရာသီသည် လက်ရှိတွင် အဘယ်ကြောင့် ပြောင်းလဲနေပြီး မူမမှန်ဖြစ်လာနေသနည်း။ အသိပညာသည် ဤသည်ကို ရှင်းလင်းစွာ ရှင်းပြနိုင်သလော။ ဤပြဿနာကို ပြေလည်စေနိုင်သလော။ (မပြေလည်စေနိုင်ပါ။) အရာခပ်သိမ်း၏ အရင်းအမြစ်နှင့် ဆက်နွှယ်သည့် ကိစ္စရပ်များအကြောင်းကို သင့်အား အသိပညာက မပြောပြနိုင်သောကြောင့် ယင်းသည် ထိုပြဿနာများကို မဖြေရှင်းနိုင်ပေ။ “လူအချို့သည် သေဆုံးပြီးသည့်နောက်တွင် အဘယ်ကြောင့် အသက်ပြန်ရှင်လာသနည်း” ဟု မေးသည့်သူများလည်း ရှိသည်။ အသိပညာသည် ဤသည်အဖို့ အဖြေကို သင့်အား ပေးပြီးဖြစ်သလော။ (မပေးပါ။) သို့ဆိုလျှင် အသိပညာသည် သင့်ကို မည်သည့်အရာပေးသနည်း။ ထိုအရာက လူတို့အား များစွာသော အလေ့အထများနှင့် ဘာသာတရားများအကြောင်း ပြောပြသည်။ ဥပမာအနေဖြင့် လူတို့က သားသမီးများကို ပြုစုပျိုးထောင်ရမည်ဖြစ်ပြီး မိမိတို့၏ မိဘများကို သားသမီးဝတ်ကျေပွန်ရမည်ဟူသည့် အယူအဆမှာ လူ့ဘဝနှင့်ပတ်သက်သည့် အသိပညာတစ်မျိုးဖြစ်သည်။ ဤအသိပညာသည် မည်သည့်နေရာမှ လာသနည်း။ ရိုးရာယဉ်ကျေးမှုက သွန်သင်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ သို့ဆိုလျှင် ဤအသိပညာအားလုံးက လူတို့ထံ မည်သည့်အရာကို ယူဆောင်လာသနည်း။ အသိပညာ၏ အနှစ်သာရမှာ အဘယ်နည်း။ ဤလောကတွင် ဂန္တဝင်စာပေများကို ဖတ်ရှုပြီးကြသည့်၊ အဆင့်မြင့်ပညာရေးကို ရရှိပြီးကြသည်လူများစွာ၊ နှံ့စပ်သည့်လူများ သို့မဟုတ် အထူးပြုသော အသိပညာနယ်ပယ်တစ်ခုကို ကျွမ်းကျင်ပိုင်နိုင်သည့်လူများစွာ ရှိသည်။ ထို့ကြောင့် ဘဝလမ်းကြောင်းပေါ်တွင် ထိုသို့သော လူများသည် မှန်ကန်သည့် ဦးတည်ချက်နှင့် ရည်မှန်းချက်များ ရှိကြသလော။ မိမိတို့၏ အပြုအမူအတွက် အခြေခံစည်းနှင့် စည်းမျဉ်းများ ရှိကြသလော။ (မရှိကြပါ။) ထို့အပြင် ဘုရားသခင်ကို ကိုးကွယ်ရမှန်း ၎င်းတို့ သိကြသလော။ (မသိကြပါ။) နောက်တစ်ဆင့်ပြောရလျှင် သမ္မာတရား၏ အကြောင်းအရာတစ်ခုတလေကို ၎င်းတို့ နားလည်ကြသလော။ (နားမလည်ကြပါ။) သို့ဆိုလျှင် အသိပညာသည် မည်သည့်အရာ ဖြစ်သနည်း။ အသိပညာက လူတို့ကို မည်သည့်အရာ ပေးသနည်း။ လူတို့သည် ဤအရာနှင့်သက်ဆိုင်သည့် အတွေ့အကြုံ အနည်းငယ် ရှိတန်ရာသည်။ အတိတ်တွင် အသိပညာကို မပိုင်ဆိုင်သည့်အခါ လူတို့ကြားက ဆက်ဆံရေးများသည် ရိုးရှင်းခဲ့၏။ ယခု လူတို့က အသိပညာ ရရှိပြီးဖြစ်သဖြင့် ထိုဆက်ဆံရေးများက ရိုးရှင်းသေးသလော။ အသိပညာက လူတို့ကို သာ၍ ရှုပ်ထွေးခက်ခဲစေပြီး၊ မဖြူစင်စေတော့ပေ။ အသိပညာက လူတို့အား ပုံမှန်လူ့သဘာဝတွင် သာ၍ ချို့တဲ့စေပြီး၊ ဘဝရည်မှန်းချက် မရှိဖြစ်စေသည်။ လူတို့အနေဖြင့် အသိပညာ သာ၍ဆည်းပူရရှိလေ၊ ဘုရားသခင်ထံမှ သာ၍ ဝေးသွားလေဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့သည် အသိပညာကို ပို၍ ဆည်းပူးရရှိလေ သမ္မာတရားနှင့် ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်ကို ပို၍ ငြင်းပယ်လေဖြစ်သည်။ လူတို့တွင် အသိပညာ သာ၍ရှိလေ၊ ၎င်းတို့ သာ၍ အစွန်းရောက်၊ ခေါင်းမာကာ အဓိပ္ပာယ်မဲ့လာလေ ဖြစ်သည်။ ပြီးလျှင် ရလဒ်မှာ အဘယ်နည်း။ လောကကြီးက တရွေ့ရွေ့ သာ၍ မှောင်မိုက်ကာ တိုး၍ ဆိုးယုတ်လာပေသည်။

အသိပညာကို အသုံးပြုခြင်းနှင့် သမ္မာတရား စည်းမျဉ်းများကြား ရှိသည့် သဘောကွဲလွဲမှုများ သို့မဟုတ် ထိပ်တိုက်ဖြစ်မှုများ ထွက်ပေါ်သည့်အခါ မည်သို့ ဖြေရှင်းရမည်ကို ငါတို့ ယခုတင် ဖော်ပြပြီးဖြစ်သည်။ ထိုသို့သော အခြေအနေတစ်ခုတွင် သင်တို့ ရှိကြသည့်အခါတိုင်း မည်သည့်အရာကို သင်တို့ လုပ်ဆောင်ကြသနည်း။ သင်တို့ထဲမှ အချို့က အယူဝါဒ ပေးကြပေမည်။ “သမ္မာတရား စည်းမျဉ်းများအတိုင်း လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ခြင်းက အဘယ်မှာ ခက်သနည်း။ လက်လွှတ်၍မရနိုင်သည့်အရာ အဘယ်အရာ ရှိသနည်း”ဟူ၍ဖြစ်သည်။ သို့ရာတွင် သင့်ထံ တစ်စုံတစ်ရာ ဖြစ်ပျက်သည့်အခါ သင်၏ ကိုယ်ပိုင်အလိုဆန္ဒ၊ သင်၏ အယူအဆများနှင့် စိတ်ကူးများနောက်လိုက်ရင်း ယခင်အတိုင်း သင် ဆက်လုပ်ပြီး သမ္မာတရားကို လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ကာ စည်းမျဉ်းများအတိုင်း သင် ပြုမူဆောင်ရွက်လိုသည့်အချိန်များ ရှိကောင်းရှိနိုင်သော်လည်း မည်သို့ဆိုစေ ထိုအရာကို သင် လုပ်ဆောင်နိုင်မည့်ပုံ ပေါ်ကိုမပေါ်ပေ။ အယူဝါဒနှင့်ပတ်သက်သည့်အခါ သမ္မာတရား စည်းမျဉ်းများအတိုင်း ပြုမူဆောင်ရွက်ခြင်းသည် မှန်ကန်သင့်တော်သည်ကို လူတိုင်း သိကြသည်။ အသိပညာက သမ္မာတရား စည်းမျဉ်းများနှင့် တန်းတူမဟုတ်သည်မှာ သေချာသည်ကို ၎င်းတို့ သိကြပြီး ထိုအရာနှစ်ခုက သဘောကွဲလွဲလာကြသည့်အခါ သို့မဟုတ် အတိုက်အခံ ဖြစ်လာကြသည့်အခါ သမ္မာတရား စည်းမျဉ်းများအတိုင်း လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ခြင်းနှင့် မိမိတို့၏ အသိပညာကို လက်လွှတ်ခြင်းအားဖြင့် အစပြုရမည်ကို ၎င်းတို့ သိကြသည်။ သို့သော် အဖြစ်မှန် ကိစ္စတစ်ခုအနေဖြင့် ထိုမျှ ရိုးရှင်းသလော။ (မရိုးရှင်းပါ။) ထိုမျှ မရိုးရှင်းပေ။ ထို့ကြောင့် လက်တွေ့လုပ်ဆောင်သည့်အခါ အခက်အခဲများမှာ အဘယ်နည်း။ သမ္မာတရား စည်းမျဉ်းများအတိုင်း ပြုမူဆောင်ရွက်ရန်အလို့ငှာ အကြင်သူသည် မည်သို့ လက်တွေ့လုပ်ဆောင်သင့်သနည်း။ ဤသည်တို့မှာ လက်တွေ့ကျသော ပြဿနာများ မဟုတ်ဘူးလော။ ယင်းတို့ကို မည်သို့ ဖြေရှင်းသင့်သနည်း။ ဦးစွာပထမ အကြင်သူသည် ကျိုးနွံနာခံသင့်၏။ သို့ရာတွင် လူတို့၌ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သဘောထားများရှိပြီး တစ်ခါတစ်ရံတွင် ကျိုးနွံနာခံအောင် အားမထုတ်နိုင်ကြပေ။ ၎င်းတို့က “‘မြင်းတစ်ကောင်ကို ရေဆီသို့ သင် ပို့ဆောင်နိုင်သော်လည်း ရေသောက်အောင် မလုပ်နိုင်ပါ’၊ ကျွန်ုပ်ကို ကျိုးနွံနာခံစေရန် ကြိုးစားခြင်းသည် ထိုသို့ဖြစ်သည် မဟုတ်လော။ ကျွန်ုပ်၏ အသိပညာ အစွမ်းအစအပေါ် ပြုမူဆောင်ရွက်ခြင်းက အဘယ်အရာ မကောင်းပါသနည်း။ သမ္မာတရားစည်းမျဉ်းများအတိုင်း ပြုမူဆောင်ရွက်ရန် သင် မလျှော့တမ်းပြောလျှင် ကျွန်ုပ် ကျိုးနွံနာခံမည်မဟုတ်ပါ”ဟု ပြောကြသည်။ ပုန်ကန်တတ်သော စိတ်သဘောထားက ဒုက္ခပြဿနာ ဖြစ်စေရန် ပြင်ဆင်သည့် ဤအချိန်များတွင် သင် မည်သည့်အရာကို လုပ်ဆောင်သနည်း။ (ဆုတောင်းပါသည်။) တစ်ခါတစ်ရံ ဆုတောင်းခြင်းက ပြဿနာကို မဖြေရှင်းနိုင်ပေ။ ဆုတောင်းပြီးနောက်တွင် သင်၏ သဘောထားနှင့် စိတ်နေစိတ်ထားတို့ အနည်းငယ် ပိုကောင်းနိုင်ပြီး သင့်အခြေအနေ တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းကို ပြောင်းလဲနိုင်သော်လည်း ဆီလျော်သည့် သမ္မာတရား စည်းမျဉ်းများအကြောင်းကို သင် နားမလည်လျှင် သို့မဟုတ် ရှင်းလင်းမှု ကင်းမဲ့လျှင် သင်၏ ကျိုးနွံနာခံခြင်းသည် လုပ်ရိုးလုပ်စဉ်တစ်ခုထက် မပိုသည့်အရာအဖြစ် အဆုံးသတ်သွားနိုင်သည်။ ဤအချိန်များတွင် သမ္မာတရားကို သင် နားလည်ရန် လိုအပ်သည်။ ဆီလျော်သည့် သမ္မာတရားကို ရှာဖွေကာ သင် လုပ်ဆောင်သည့်အရာက ဘုရားအိမ်တော်၏အလုပ်၊ သူ့အတွက် သက်သေခံချက်နှင့် သူ့နှုတ်ကပတ်တော်များ ပျံ့နှံ့မှုတို့ကို မည်သို့အကျိုးပြုသည်ကို သိရှိနိုင်ဖို့ သင် ကြိုးပမ်းရန် လိုအပ်သည်။ ဤအရာများနှင့်ပတ်သက်၍ ပင်ကိုအားဖြင့် သင် ရှင်လင်းနေရမည်။ သင်၏ တာဝန် မည်သည့်အရာဖြစ်စေ၊ သင် မည်သည့်အရာကို လုပ်ဆောင်နေသည်ဖြစ်စေ၊ ဘုရားအိမ်တော်၏ အလုပ်နှင့် အကျိုးစီးပွားများ၊ ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော် ဖြန့်ဝေခြင်း သို့မဟုတ် သင်၏ တာဝန်ကို ထမ်းဆောင်ခြင်းက မည်သည့်အရာကို စွမ်းဆောင်ရရှိရန် ရည်ရွယ်သည်ဟူသည်တို့ကို စဉ်းစားခြင်းအားဖြင့် သင် အစပြုရမည်။ ထိုအရာ ပထမဆုံး လာပေသည်။ ဤအရာနှင့်ပတ်သက်၍ မရေမရာဖြစ်စရာအကြောင်း လုံးဝ မရှိသကဲ့သို့ ယုံမှားမကင်း ဖြစ်စရာအကြောင်းလည်း မရှိပေ။ ဤကဲ့သို့သော အချိန်များတွင် သင် ယုံမှားမကင်းဖြစ်လျှင် သင်၏ တာဝန်ကို စစ်မှန်ရိုးသားစွာ သင် ထမ်းဆောင်နေခြင်း မဟုတ်သကဲ့သို့ သမ္မာတရားကို လက်တွေ့လုပ်ဆောင်နေခြင်း မဟုတ်ပေ။ သာ၍ဆိုးသည်မှာ သင်သည် သင်၏ကိုယ်ပိုင် လုပ်ငန်းတွင် ပါဝင်ပတ်သက်နေခြင်းဖြစ်သည်ဟု ပြော၍ရနိုင်ပေသည်။ သင်သည် ဖန်ဆင်းခံတစ်ဦး၏ တာဝန်ကို ထမ်းဆောင်မည့်အစား မိမိအတွက် အမှုအရာများကို လုပ်ဆောင်နေခြင်း ဖြစ်သည်။ အကြင်သူသည် ဘုရားသခင်၏ စေခိုင်းချက်တာဝန်ကို ပြီးစီးပြီး လူ၏ တာဝန်ကို ကောင်းစွာ ထမ်းဆောင်လျှင် ၎င်းတို့ ပထမဆုံး နားလည်ပြီး လက်တွေ့လုပ်ဆောင်သင့်သည့် သမ္မာတရားမှာ ဘုရားသခင်၏ ရည်ရွယ်ချက်များကို ၎င်းတို့ အထမြောက်အောင် ဆောင်ရွက်ရမည့်အကြောင်းဖြစ်သည်။ သင့်ထံတွင် ဤရူပါရုံ ရှိရမည်။ တာဝန်တစ်ခုကို ထမ်းဆောင်ခြင်းသည် သင့်ကိုယ်သင် သက်သေခံခြင်းနှင့် သင့်ကိုယ်သင် ထောက်ခံအားပေးခြင်း မဟုတ်သကဲ့သို့ သင်၏ ကျော်ကြားမှု၊ အကျိုးအမြတ်နှင့် အဆင့်အတန်းအကြောင်းဖြစ်ရန် မဆိုထားနှင့်၊ သင့်အတွက် အမှုအရာများကို လုပ်ဆောင်ခြင်း သို့မဟုတ် သင်၏ ကိုယ်ပိုင် လုပ်ငန်းတွင် ပါဝင်ပတ်သက်ခြင်းအကြောင်း မဟုတ်ပေ။ ယင်းမှာ သင်၏ ရည်မှန်းချက်ပန်းတိုင် မဟုတ်။ ထိုအစား သင်၏ တာဝန်ကို ကောင်းစွာ ထမ်းဆောင်ခြင်းနှင့် ဘုရားခင်ကို သက်သေခံခြင်းအကြောင်းဖြစ်သည်။ သင်၏ တာဝန်ကို ယူကာ ဘုရားသခင်ကို စိတ်ကျေနပ်စေခြင်းအကြောင်း ဖြစ်သည်။ ပုံမှန် လူ့သဘာဝ၏ အသိတရားနှင့် အသိစိတ်တို့ကို အသက်ရှင်နေထိုင်ခြင်း၊ လူသားတစ်ဦးနှင့် ဆင်တူခြင်းဖြင့် အသက်ရှင်ခြင်း၊ ဘုရားသခင်ရှေ့တွင် အသက်ရှင်ခြင်းအကြောင်း ဖြစ်သည်။ ဤမှန်ကန်သည့် စိတ်နေစိတ်ထားမျိုးဖြင့် အကြင်သူသည် မိမိ၏ အသိပညာဖြင့် အသက်ရှင်ခြင်းနှင့်ဆိုင်သော အခက်အခဲကို အလွယ်တကူ ဖြတ်ကျော်နိုင်ပေသည်။ စိန်ခေါ်မှုအနည်းငယ် ကျန်ရှိနေလျှင်ပင် ဤဖြစ်စဉ်တစ်လျှောက် တဖြည်းဖြည်း ပြောင်းလဲသွားလိမ့်မည်ဖြစ်ပြီး အခြေအနေများက ပိုကောင်းဖို့အတွက် ပြောင်းလဲသွားလိမ့်မည်။ ထို့ကြောင့် လတ်တလောတွင် သင်၏ အတွေ့အကြုံသည် မည်သည့်အရာနှင့် တူသနည်း။ ယင်းမှာ ပို၍ကောင်းလာသလော၊ သို့မဟုတ် တန့်နေသလော။ သင်သည် သင်၏ အသိပညာနှင့် ဦးနှောက်ဖြင့် အမြဲ ပြုမူဆောင်ရွက်နေပြီး မည်သည့်အခါတွင်မျှ သမ္မာတရား စည်းမျဉ်းများကို ရှာဖွေခြင်းမရှိလျှင် ဘဝတွင် ကြီးထွားနိုင်လိမ့်မည်လော။ ထိုအရာနှင့်ပတ်သက်၍ သင်တို့ ကောက်ချက်ချပြီးပြီလော။ သင်တို့အားလုံးသည် အသက်ဝင်ရောက်မှု ကိစ္စနှင့်ပတ်သက်၍ အတော်လေး ရှုပ်ထွေးနေဆဲဖြစ်ပြီး ထိုအတွက် တိကျသည့် စည်းမျဉ်းများ မရှိကြသည့်ပုံရသည်။ ဆိုလိုသည်မှာ သင်တို့သည် စည်းမျဉ်းများနှင့်ဆိုင်သည့် သာ၍ နက်ရှိုင်းသည့် သို့မဟုတ် သာ၍ စစ်မှန်သည့် အတွေ့အကြုံနှင့် သမ္မာတရားကို လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ခြင်းအတွက် လမ်းကြောင်း မရှိဖြစ်နေပေသည်။ လူအချို့သည် ၎င်းတို့ထံ မည်သည့်အရာ ဖြစ်ပျက်သည်ဖြစ်စေ ၎င်းတို့၏ အသိပညာဖြင့် အမြဲ ပြုမူဆောင်ရွက်ကြသည်။ ၎င်းတို့သည် တစ်ချိန်လုံး မိမိတို့၏ အသိပညာကို ဦးဆောင်ခွင့်ပေးလျက် သမ္မာတရား စည်းမျဉ်းကို ဦးစားမပေးဘဲ ရိုးရှင်းသည့် ကိစ္စရပ်များနှင့် ပတ်သက်၍ ခြုံငုံသည့်နည်းလမ်းဖြင့် သမ္မာတရား စည်းမျဉ်းအနည်းငယ်ကိုသာ ထိန်းသိမ်းကြသည်။ ၎င်းတို့သည် ပြေလည်မှုရအောင်ဆောင်ရွက်သည့်၊ အပေးအယူလုပ်သော ဤနည်းလမ်းမျိုးဖြင့် လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ကြသည်။ သမ္မာတရား စည်းမျဉ်းများနှင့် အကြွင်းမဲ့ ကိုက်ညီမှုတွင်ရှိသော အပြည့်အဝ ကျိုးနွံနာခံခြင်း သို့မဟုတ် ပြုမူဆောင်ရွက်ခြင်းကို လုပ်ဆောင်ရန် မိမိတို့ကိုယ်ကို တင်းတင်းကျပ်ကျပ် မတောင်းဆိုကြပေ။ ဤသည်မှာ ၎င်းတို့ မှန်ကန်သလော၊ မမှန်ကန်သလော။ ဤလက်တွေ့လုပ်ဆောင်မှုမျိုးတွင် ရှိသည့် အန္တရာယ်မှာ အဘယ်နည်း။ လမ်းကြောင်းမှ သွေဖည်နိုင်ဖွယ် ရှိသည် မဟုတ်လော။ ဘုရားသခင်ကို အတိုက်အခံလုပ်ပြီး သူ၏ စိတ်သဘောထားကို ပုန်ကန်ပြစ်မှားနိုင်ဖွယ် ရှိသည် မဟုတ်လော။ ဤသည်မှာ လူတို့ နားအလည်သင့်ဆုံးသော အရာဖြစ်သည်။ ဘုရားအိမ်တော်တွင် တာဝန်တစ်ခုကို ထမ်းဆောင်ခြင်းနှင့် အလုပ်တစ်ခုရပြီး လောကတွင် ဘဝကို ဖြစ်သလိုနေခြင်းတို့ကြား ခြားနားချက်က မည်သည့်အရာဖြစ်သည်ကို သင်တို့အတွက် ယခု ရှင်းသွားပြီလော။ သင်၏ စိတ်နှလုံးတွင် ထိုအရာအပေါ် သင်တို့ ရှင်းလင်းသည့် အသိတစ်ခု ရှိကြသလော။ ဤကိစ္စကို သင်တို့ မကြာခဏ စဉ်းစားပြီး တွေးဆသင့်ပေသည်။ ထိုနှစ်ခုကြားက အကြီးမားဆုံးသော ခြားနားချက်မှာ အဘယ်နည်း။ သင်တို့ သိကြသလော။ (ဘုရားအိမ်တော်တွင် တာဝန်တစ်ခုကို ထမ်းဆောင်ခြင်းသည် သမ္မာတရားကို ရရှိခြင်းနှင့် ကျွန်ုပ်တို့၏ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သဘောထားထံ အပြောင်းအလဲတစ်ခု ဖြစ်စေခြင်းအကြောင်း ဖြစ်သည်။ လောကတွင် အလုပ်တစ်ခု ရခြင်းသည် ဇာတိပကတိ၏ ဘဝနှင့်ပတ်သက်ပါသည်။) ယင်းမှာ အတော်လေးနီးစပ်သော်လည်း သင်တို့ မဖော်ပြသည့်အရာတစ်ခု ရှိသည်။ ဘုရားအိမ်တော်တွင် တာဝန်တစ်ခုကို ထမ်းဆောင်ခြင်းသည် သမ္မာတရားဖြင့် အသက်ရှင်ခြင်း ဖြစ်သည်။ သမ္မာတရားဖြင့် အသက်ရှင်ခြင်း၏ အရေးပါမှုသည် အဘယ်နည်း။ လူတို့အတွက် ၎င်းတို့၏ စိတ်သဘောထား ပြောင်းလဲနိုင်ခြင်းနှင့် အဆုံးတွင် ကယ်တင်ခံရနိုင်ခြင်း ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်အတွက်မူ သူက ဖန်ဆင်းခံတစ်ဦးဖြစ်သည့် သင့်ကို ရရှိကာ သင်သည် သူ၏ ဖန်ဆင်းခြင်းဖြစ်ကြောင်း အသိအမှတ်ပြုနိုင်ခြင်း ဖြစ်သည်။ သို့ဆိုလျှင် လောကတွင် အလုပ်တစ်ခု ရသည့်အခါ လူတို့သည် မည်သည့်အရာဖြင့် အသက်ရှင်ကြသနည်း။ (စာတန်၏ အတွေးအခေါ်များဖြင့် အသက်ရှင်ကြပါသည်။) စာတန်၏ အတွေးအခေါ်များဖြင့်ဖြစ်သည်။ စုပေါင်းပြောဆိုရလျှင် ဤသည်မှာ ၎င်းတို့က စာတန်၏ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သဘောထားဖြင့် အသက်ရှင်ကြသည်ဟု ဆိုလိုပေသည်။ သင့်အနေဖြင့် ကျော်ကြားမှု၊ အကျိုးအမြတ်နှင့် အဆင့်အတန်းအတွက် ကြိုးပမ်းသည်ဖြစ်စေ၊ ကြွယ်ဝချမ်းသာမှုအတွက် ကြိုးပမ်းသည်ဖြစ်စေ၊ သင်၏ နေ့ရက်ကာလများကို ဖြတ်ကျော်ပြီး ရှင်သန်ရန် ကြိုးပမ်းသည်ဖြစ်စေ အတူတူပင် ဖြစ်သည်။ သင်သည် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သဘောထားများဖြင့် အသက်ရှင်နေခြင်း ဖြစ်သည်။ သင်သည် ကမ္ဘာလောကတွင် အလုပ်တစ်ခု ရသည့်အခါ ငွေရှာရန် ဦးနှောက်ခြောက်ခံစဉ်းစားရသည်။ ကျော်ကြားမှု၊ အကျိုးအမြတ်နှင့် အဆင့်အတန်းဆီသို့ တက်ရန် ယှဉ်ပြိုင်မှု၊ တိုက်ခိုက်ခြင်း၊ ရုန်းကန်ခြင်း၊ ရက်စက်ခြင်း၊ မလိုမုန်းထားစိတ်နှင့် သတ်ဖြတ်ခြင်းတို့ကဲ့သို့သော အရာများကို လုံးဝ အားကိုးအားထားပြုရန် လိုအပ်သည်။ ယင်းမှာ ကိုယ့်အားကိုယ်ကိုးရန် တစ်ခုတည်းသောနည်းလမ်း ဖြစ်သည်။ ဘုရားအိမ်တော်တွင် တာဝန်တစ်ခု ထမ်းဆောင်ရန် သင်သည် ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်များဖြင့် အသက်ရှင်ရမည်ဖြစ်ပြီး သမ္မာတရားကို နားလည်ရမည်ဖြစ်သည်။ စာတန်၏ အပျက်သဘောဆောင်သော အရာများသည် အသုံးမဝင်ရုံသာ မဟုတ်။ ဖယ်လည်း ဖယ်ရှားရမည်ဖြစ်သည်။ စာတန်ဆန်သော အရာတစ်ခုမျှ ယုတ္တိမရှိပေ။ တစ်စုံတစ်ဦးသည် စာတန်ဆန်သော အရာများဖြင့် အသက်ရှင်လျှင် တရားစီရင်ခံရပြီး ပြစ်တင်ဆုံးမခြင်း ခံရမည်ဖြစ်သည်။ တစ်စုံတစ်ဦးသည် စာတန်ဆန်သော အရာများဖြင့် အသက်ရှင်ပြီး နောင်တရဖို့ စိတ်နှလုံးခိုင်မာလျှင် ၎င်းတို့ ဖယ်ရှားရှင်းလင်းခံရကာ စွန့်ပစ်ခံရမည်ဖြစ်သည်။ ယင်းမှာ ဘုရားအိမ်တော်တွင် တာဝန်ထမ်းဆောင်ခြင်းနှင့် လောကတွင် အလုပ်တစ်ခု ရခြင်းတို့ကြား အကြီးမားဆုံးသော ခြားနားမှု ဖြစ်သည်။

လူတို့သည် မိမိတို့၏ အသိပညာဖြင့် အသက်ရှင်ကြသည့်အခါ မည်သည့် အခြေအနေမျိုးတွင် အသက်ရှင်နေကြသနည်း။ မည်သည့်အရာကို ၎င်းတို့ အလွန်အမင်း အတွေ့ကြုံဆုံး ဖြစ်သနည်း။ သင်သည် အချို့သော နယ်ပယ်တွင် တစ်စုံတစ်ရာကို သင်ယူမိသည်နှင့် သင်က အရည်အချင်းရှိသည်၊ အံ့ဩချီးမွမ်းဖွယ်ဖြစ်သည်ဟု သင် ခံစားရသည်။ ထို့နောက် အကျိုးဆက်အနေဖြင့် မိမိအသိပညာ၏ ချုပ်နှောင်မှုကို သင် ခံရလေသည်။ သင်သည် အသိပညာကို သင့်ဘဝအဖြစ် ခံယူပြီးဖြစ်ကာ သင့်ထံ တစ်စုံတစ်ရာ ဖြစ်ပျက်သည့်အခါ သင့်ကို အကြင်မည်သောအရာ လုပ်ဆောင်ဖို့ စေစားရန် ပေါ်ထွက်လာသည်မှာ သင်၏ ထိုအသိပညာဖြစ်သည်။ ထိုအသိပညာကို သင် ဖယ်ရှားလိုသော်လည်း မဖယ်ရှားနိုင်ပေ။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် သင်၏ စိတ်နှလုံးတွင် ထိုအရာကို စွဲထင်စေပြီးဖြစ်ကာ အခြားမည်သည့်အရာကမျှ အစားမထိုးနိုင်သောကြောင့် ဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ ဖြစ်ခဲ့သည့်အတိုင်းပင် “ပထမဆုံး ထင်မြင်ချက်များက နောက်ဆုံး ထင်မြင်များဖြစ်သည်”ဟု ဆိုလိုသည့်အရာ ဖြစ်သည်။ အကြင်သူက လုံးဝ မလေ့လာခဲ့လျှင် ပိုကောင်းမည့် အသိပညာ အစုအဖွဲ့များရှိသည်။ ယင်းတို့ကို သင်ယူလေ့လာရန်မှာ ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုးတစ်ခုနှင့် စိတ်အနှောင့်အယှက် ဖြစ်စရာတစ်ခု ဖြစ်သည်။ အသိပညာက နယ်ပယ်များစွာကို ခြုံငုံသည်။ ပညာရေး၊ ဥပဒေ၊ စာပေ၊ သင်္ချာ၊ ဆေးပညာ၊ ဇီဝဗေဒ စသည်တို့ဖြစ်သည်။ ထိုအရာအားလုံးသည် လူတို့၏ လက်တွေ့ အတွေ့အကြုံမှ ရရှိပေသည်။ ဤသည်တို့မှာ လက်တွေ့ကျသော အသိပညာပုံစံများ ဖြစ်သည်။ လူတို့သည် ထိုအရာများမရှိဘဲ အသက်မရှင်နိုင်ကြသကဲ့သို့ ထိုအရာများကို လေ့လာသင့်ပေသည်။ သို့ရာတွင် လူသားမျိုးနွယ်အတွက် အဆိပ်ရှိသော အသိပညာပုံစံအချို့ရှိ၏။ ယင်းတို့သည် စာတန်ဆန်သော အဆိပ်များဖြစ်သည်။ စာတန်ထံမှ လာပေသည်။ ဥပမာအနေဖြင့် သင်ကြားမှုများတွင် ဘုရားမဲ့ဝါဒ၊ ရုပ်ဝတ္ထုဝါဒနှင့် ဆင့်ကဲပြောင်းလဲခြင်းဝါဒအပြင် ကွန်ဖြူးရှပ်ဝါဒ၊ ကွန်မြူနစ်ဝါဒနှင့် ကံကျွေးစနစ် အယူသီးခြင်းကဲ့သို့သော အရာများပါဝင်သည့် လူမှုသိပ္ပံကို ကြည့်လော့။ ဤအရာများအားလုံးသည် စာတန်ထံမှလာသည့် အပျက်သဘောဆောင်သော အသိပညာပုံစံများဖြစ်ပြီး ၎င်းတို့ အသုံးခံသည့် အဓိက ရည်ရွယ်ချက်မှာ လူတို့ကို ဖောက်ပြန်ပျက်စီးစေခြင်း၊ ထိခိုက်နစ်နာစေခြင်းနှင့် ဖျက်ဆီးခြင်း အဆုံးသတ်အတွက် လူ့အတွေးကို ဖိစီးခြင်း၊ ပျက်စီးယိုယွင်းစေခြင်းနှင့် ဖောက်ပြန်စေခြင်း၊ လူတို့၏ တွေးခေါ်မှုကို ချည်နှောင်ကာ ထိန်းချုပ်ခြင်းတို့နှင့် သက်ဆိုင်ပေသည်။ ဥပမာအနေဖြင့် မိသားစု နာမည်ကို လက်ဆင့်ကမ်းခြင်းနှင့် သားသမီးဝတ် ကျေပွန်ခြင်းအပြင် မိမိ၏ မိသားစုကို ဂုဏ်တင်ခြင်းနှင့် “မိမိကိုယ်ကို ပြုစုပျိုးထောင်ပါ၊ မိမိ၏ မိသားစုကို တည်ငြိမ်အေးချမ်းအောင် ထားရှိပါ၊ တိုင်းနိုင်ငံကို အုပ်စိုးပြီး အားလုံးထံ ငြိမ်းချမ်းခြင်း ဆောင်ကြဉ်းပါ”ဟု ဆိုသည့် လက်သုံးစကားတို့ ဖြစ်သည်။ ဤအရာအားလုံးသည် ရိုးရာယဉ်ကျေးမှု၏ သွန်သင်မှုများ ဖြစ်သည်။ ဤအရာများအလွန်တွင် ဗုဒ္ဓဘာသာ၊ တာအိုဝါဒနှင့် ခေတ်သစ် ဘာသာတရားတို့၏ လူမှုအဖွဲ့အစည်းတွင် ခေတ်စားသည့် အမျိုးမျိုးသော ဓမ္မပညာဆိုင်ရာ သဘောတရားများ ရှိသည်။ ဤအရာများသည်လည်း အသိပညာ၏ နယ်ပယ်အတွင်းတွင် ကျရောက်ပေသည်။ ဥပမာအနေဖြင့် လူအချို့သည် သင်းအုပ်ဆရာများ သို့မဟုတ် တရားဟောဆရာများအဖြစ် အစေခံကြပြီးဖြစ်သည်၊ သို့မဟုတ် ဓမ္မပညာကို ၎င်းတို့ လေ့လာကြပြီး ဖြစ်သည်။ ထိုသို့သော အသိပညာကို ဆည်းပူးရရှိခြင်းမှ မည်သည့်အရာ ဖြစ်လာသနည်း။ ကောင်းချီးတစ်ခုလော သို့မဟုတ် ကျိန်ခြင်းအမင်္ဂလာတစ်ခုလော။ (ကျိန်ခြင်းအမင်္ဂလာတစ်ခုဖြစ်ပါသည်။) ထိုအရာသည် အဘယ်သို့ ကျိန်ခြင်းအမင်္ဂလာတစ်ခု ဖြစ်လာသနည်း။ ထိုသို့သောလူများ စကားမပြောလျှင် မပြောဘဲနေပါလေ့စေ။ သို့သော် ၎င်းတို့က မိမိတို့နှုတ်များကို ဖွင့်ဟကြသည့်အခါ ဘာသာရေး အယူဝါဒများ ထွက်လာကြသည်။ ၎င်းတို့သည် ဝိညာဉ်ရေးရာ အယူဝါဒကို ဟောပြောရန် အမြဲ ကြိုးစားနေကြသည်။ ၎င်းတို့သည် လူတို့အား သမ္မာတရားကို နားလည်ခွင့်ပေးမည့်အစား ဖာရိရှဲများ၏ သူတော်ကောင်းယောင်ဆောင်သည့် နည်းလမ်းများကို သွတ်သွင်းကြသည်။ ဓမ္မပညာဆိုင်ရာ အသိပညာမှာ အဓိကအားဖြင့် ဓမ္မပညာဆိုင်ရာ သဘောတရားများအကြောင်းဖြစ်သည်။ ဓမ္မပညာဆိုင်ရာ သဘောတရား၏ သတိပြုမိလောက်အောင် အထင်ရှားဆုံးသော အင်္ဂါရပ်မှာ အဘယ်နည်း။ ထိုအရာက လူတို့အထဲတွင် ဝိညာဉ်ရေးဆန်သည်ဟု ၎င်းတို့ စွဲကိုင်သည့်အရာများကို သွတ်သွင်းပေးပြီး ထိုသို့သော တတ်ယောင်ကား ဝိညာဉ်ရေးရာ ကိစ္စကို လူတို့က ခံယူကြသည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် ထိုအရာသည် ၎င်းတို့၏ ပထမဆုံးနှင့် နောက်ဆုံး ထင်မြင်ယူဆချက်ဖြစ်လေသည်။ ဘုရားသခင် ဖော်ပြသည့် နှုတ်ကပတ်တော်များကို သင် နားထောင်ပြီးဖြစ်လျှင်ပင် ထိုအချိန်၌ သင် နားလည်နိုင်မည်မဟုတ်သကဲ့သို့ ဖာရိရှဲတို့၏ အသိပညာနှင့် သဘောတရားများ၏ ဘောင်ခတ်ခြင်းကို သင် ခံရလိမ့်မည်ဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ အလွန် အန္တရာယ်များသောအရာတစ်ခု ဖြစ်သည်။ ထိုသို့သော လူတစ်ဦးအတွက် သမ္မာတရားကို လက်ခံရန် ခက်ခဲမည်မဟုတ်လော။ ပေါင်းရုံးသုံးသပ်ရလျှင် သင်သည် အယူဝါဒနှင့် အသိပညာတို့ဖြင့် အသက်ရှင်လျှင်၊ သင်၏ ဆုကျေးဇူးများအပေါ် မှီခိုခြင်းဖြင့် သင်၏ တာဝန်ကို ထမ်းဆောင်ပြီး ပြုမူဆောင်ရွက်လျှင် အခြားသူများအတွက် ကောင်းမွန်ပုံရသည့်အတိုင်း ကောင်းမွန်သည့်အရာ အနည်းငယ်ကို သင် လုပ်ဆောင်ကောင်း လုပ်ဆောင်နိုင်သည်။ သို့သော် ထိုသို့သော အခြေအနေတစ်ခုတွင် သင် အသက်ရှင်နေသည့်အခါ သင် သိသလော။ သင်၏ အသိပညာဖြင့် သင် အသက်ရှင်နေသည်ကို သင် သတိပြုနိုင်သလော။ အသိပညာဖြင့် အသက်ရှင်ခြင်းက မည်သည့် အကျိုးဆက်များ ဖြစ်စေနိုင်သည်ကို သင် ခံစားနိုင်သလော။ သင်၏ စိတ်နှလုံးတွင် အနှစ်သာရမရှိသော ခံစားချက်တစ်ခု၊ ထိုသို့သော ဘဝတစ်ခုအတွက် အရေးပါမှုမရှိဟူသည့် အသိတစ်ခုဖြင့် သင် အဆုံးသတ်သည် မဟုတ်လော။ ထိုသို့ အတိအကျ အဘယ်ကြောင့် ဖြစ်ရသနည်း။ ဤမေးခွန်းများကို ရှင်းလင်းသင့်ပေသည်။ ယင်းမှာ အသိပညာ ကိစ္စနှင့်ပတ်သက်၍ ငါတို့ ရှိသည့်နေရာဖြစ်သည်။

အသိပညာ၊ ဆုကျေးဇူးများနှင့်ဆိုင်သည့် ပြဿနာများကို ငါတို့ ယခုတင် ဆွေးနွေးပြီးဖြစ်သည်။ နောက်ထပ်ပြဿနာတစ်ခု ရှိသေးသည်။ လူများစွာတို့သည် သမ္မာတရားက မည်သည့်အရာဖြစ်သည် သို့မဟုတ် ထိုသမ္မာတရားကို ၎င်းတို့ မည်သို့ လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ပြီး လိုက်စားသင့်သည်ဟူသည်တို့ကို မသိဘဲ ၎င်းတို့၏ ကနဦး ဘုရားသခင် ယုံကြည်မှုမှသည် ပစ္စုပ္ပန်ထိတိုင် ရောက်လာကြပြီး ဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့သည် ဤတစ်ချိန်လုံး ခံယူချက်တစ်ခုဖြင့် သို့မဟုတ် လူသား အယူအဆများနှင့် စိတ်ကူးများဖြင့် အသက်ရှင်နေခဲ့ကြသည်။ ရိုးရှင်းစွာ ပြောရလျှင် မှန်သည်ဟု ၎င်းတို့ တွေးထင်သည့်အရာများဖြင့် ၎င်းတို့ အသက်ရှင်ကြသည်။ ဤအရာများကို စွဲစွဲလမ်းလမ်း ထိန်းသိမ်းရင်း ဟိုသည် သွားနေကြပြီး ယင်းတို့ကို သမ္မာတရားအဖြစ်ပင် ခံယူကြလေသည်။ အဆုံးထိတိုင် ၎င်းတို့၏ လက်တွေ့လုပ်ဆောင်မှုတွင် ၎င်းတို့ မလျှော့တမ်း ကြိုးပမ်းသရွေ့ အောင်မြင်သူများ ဖြစ်ကြလိမ့်မည်ဖြစ်ပြီး ရှေ့ဆက်ပြီး ရှင်သန်ကြလိမ့်မည်ဟု ၎င်းတို့ တွေးထင်ကြသည်။ ထိုသို့သော အယူအဆကို အကြောင်းပြု၍ ဘုရားသခင်ကို ၎င်းတို့ ယုံကြည်ကြသည်။ ၎င်းတို့ ဆင်းရဲဒုက္ခခံနိုင်ကြပြီး မိမိတို့၏ မိသားစုများနှင့် အသက်မွေးအလုပ်များကို စွန့်နိုင်ကြကာ မိမိတို့ချစ်သည့် အရာများကို လက်လွှတ်နိုင်ကြသည်။ ပြီးလျှင် သမ္မာတရားဖြစ်သည့်အလား ၎င်းတို့ လက်တွေ့လုပ်ဆောင်သည့် စည်းမျဉ်းစည်းကမ်းအနည်းငယ်ဖြင့် အမှုအရာများကို ဆက်လက် ပေါင်းရုံးသုံးသပ်ကြလေသည်။ ဥပမာအနေဖြင့် တစ်စုံတစ်ဦးက ခက်ခဲနေသည်ကို မြင်သည့်အခါ သို့မဟုတ် တစ်စုံတစ်ဦး၏ မိသားစုက ခက်ခဲကြမ်းတမ်းသော ကာလတစ်ခု ဖြတ်သန်းနေရသည်ကို မြင်သည့်အခါ ထိုသူတို့ကို ဖေးမပြီး ကူညီရန် ၎င်းတို့ တာဝန်ယူလိုက်ကြသည်။ ထိုသူတို့ကို မာကြောင်းသာကြောင်း သတင်းမေးကြသည်၊ ဂရုစိုက်ပြီး စောင့်ရှောက်ကြသည်။ ညစ်ပတ်သည့် သို့မဟုတ် အားထုတ်မှုလိုသည့် အလုပ်တစ်ခု လုပ်ဆောင်ရန်ရှိလျှင် ၎င်းတို့က တက်ကြွစွာ သွားလုပ်ကြသည်။ အညစ်အကြေးများနှင့် တောင်းဆိုမှုများက ၎င်းတို့ကို စိတ်အနှောင့်အယှက်မပေးပေ။ ၎င်းတို့သည် ဇီဇာမကြောင်းကြ။ အခြားသူများကို ဆက်ဆံရာတွင် အငြင်းမပွားကြသကဲ့သို့ မည်သူနှင့်မဆို၊ လူတိုင်းနှင့် ချစ်ကြည်သော သဘောတူညီမှုရောက်သည်အထိ အကောင်းဆုံး ကြိုးစားကြလေသည်။ မဟုတ်သည့်အရာလေးကို အခြားသူများနှင့် မငြင်းခုံကြဘဲ လူတို့အပေါ် စေတနာထားပြီး စိတ်ရှည်ရန် သင်ယူကြသည်မှာ ၎င်းတို့နှင့် အချိန်တစ်ခုခု ကုန်ဆုံးကြသည့် လူတိုင်းက ၎င်းတို့သည် လူကောင်းတစ်ဦးဖြစ်ပြီး စစ်မှန်သည့် ယုံကြည်သူတစ်ဦးဖြစ်သည်ဟု ပြောကြလိမ့်မည် ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်နှင့် ပတ်သက်လာသည့်အခါ ဘုရားသခင်က ၎င်းတို့ကို လုပ်ခိုင်းသည့် မည်သည့်အရာကိုမဆို လုပ်ဆောင်ကြပြီး သွားခိုင်းသည့် မည်သည့်နေရာကိုမဆို သွားကြသည်။ ၎င်းတို့ အတိုက်အခံ မလုပ်ကြပေ။ မည်သည့်အရာဖြင့် ၎င်းတို့ အသက်ရှင်ကြသနည်း။ (စိတ်အားထက်သန်ခြင်းဖြင့် ဖြစ်သည်။) ရိုးရှင်းသည့် စိတ်အားထက်သန်ခြင်း ပုံစံတစ်ခုသာ မဟုတ်။ ၎င်းတို့သည် မှန်ကန်ရန် ထိန်းသိမ်းသည်ဟူသည့် ခံယူချက်ဖြင့် အသက်ရှင်နေကြခြင်း ဖြစ်သည်။ ထိုသို့သော လူများသည် ဘုရားသခင်ကို နှစ်ချီ ယုံကြည်ပြီးသည့်နောက်တွင်ပင် သမ္မာတရားကို နားလည်ကြမည် မဟုတ်သကဲ့သို့ သမ္မာတရားကို လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ရန်မှာ မည်သည့်အရာ ဖြစ်သည်၊ ဘုရားသခင်ကို ကျိုးနွံနာခံရန်မှာ မည်သည့်အရာဖြစ်သည် သို့မဟုတ် ဘုရားသခင်ကို စိတ်ကျေနပ်စေရန်မှာ မည်သည့်အရာဖြစ်သည် သို့မဟုတ် သမ္မာတရားကို ရှာဖွေရန်မှာ မည်သည့်အရာဖြစ်သည်၊ သို့မဟုတ် သမ္မာတရား စည်းမျဉ်းများက မည်သည့်အရာဖြစ်သည်ကိုလည်း သိကြမည်မဟုတ်။ ဤအရာများကို ၎င်းတို့ သိကြမည်မဟုတ်ပေ။ ရိုးသားသောလူတစ်ဦးက မည်သည့်အရာဖြစ်သည် သို့မဟုတ် ရိုးသားသောလူတစ်ဦး မည်သို့ ဖြစ်ရမည်ဟူသည်ကိုပင် ၎င်းတို့ သိကြမည်မဟုတ်ပေ။ ၎င်းတို့က “ကျွန်ုပ် လုပ်ဆောင်ရမည့်အရာမှန်သမျှမှာ ဤကဲ့သို့ အသက်ရှင်ရန်နှင့် ဆက်လက်၍ လိုက်လျှောက်ရန်ဖြစ်သည်။ ဘုရားအိမ်တော်က မည်သည့် တရားဒေသနာများကို ဟောပြောသည်ဖြစ်စေ၊ အမှုအရာများ လုပ်ဆောင်သည့် ကျွန်ုပ်၏ နည်းလမ်းများကို ကျွန်ုပ် စွဲစွဲမြဲမြဲ စွဲကိုင်ထားမည်။ ဘုရားသခင်က ငါ့ကို မည်သို့ ဆက်ဆံသည်ဖြစ်စေ သူ့ကို ကျွန်ုပ်၏ ယုံကြည်မှုအား ကျွန်ုပ် စွန့်မည်မဟုတ်၊ သူ့ကို ကျွန်ုပ် စွန့်ခွားမည်မဟုတ်ပါ။ ကျွန်ုပ်ကို စေခိုင်းထားသည့် မည်သည့်တာဝန်ကိုမဆို ကျွန်ုပ် ထမ်းဆောင်နိုင်သည်”ဟု ယုံကြည်ကြသည်။ ၎င်းတို့သည် ဤကဲ့သို့ လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ခြင်းအားဖြင့် ကယ်တင်ခံရနိုင်သည်ဟူသည့် ထင်မြင်ချက်အောက်တွင် ရှိကြသည်။ သို့သော် ၎င်းတို့၏ သဘောထားနှင့်ပတ်သက်၍ ကြီးမားသည့် မည်သည့် ပြဿနာမျှ မရှိလင့်ကစား နှစ်ပေါင်းများစွာ အလွန်များသည့် တရားဒေသနာများကို ကြားပြီးသည့်နောက်တွင်ပင် မည်သည့်သမ္မာတရားကိုမျှ နားမလည်ကြသည်မှာ သနားဖွယ်ရာပါတကား။ ၎င်းတို့သည် ကျိုးနွံနာခံခြင်းနှင့်ဆိုင်သည့် သမ္မာတရားကို နားမလည်ကြ သို့မဟုတ် ထိုသမ္မာတရားကို မည်သို့ လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ရမည်ကို မသိကြပေ။ ၎င်းတို့သည် ရိုးသားသော လူတစ်ဦးဖြစ်ခြင်းနှင့်ဆိုင်သည့် သမ္မာတရား သို့မဟုတ် မိမိတာဝန်ကို သစ္စာစောင့်သိစွာ ထမ်းဆောင်ခြင်းနှင့်ဆိုင်သည့် သမ္မာတရား သို့မဟုတ် ဝတ်ကျေတမ်းကျေဖြစ်ခြင်းက မည်သည့်အရာ ဆိုလိုသည်ကို နားမလည်ကြပေ။ ၎င်းတို့ လိမ်ညာခြင်း ရှိမရှိ သို့မဟုတ် လှည့်စားတတ်သော လူတစ်ဦး ဟုတ်မဟုတ် ဟူသည်ကို မသိကြပေ။ ထိုသို့သော လူများကို သနားရမည် မဟုတ်လော။ (ဟုတ်ပါသည်။) မည်သည့်အရာဖြင့် ၎င်းတို့ အသက်ရှင်ကြသနည်း။ ၎င်းတို့သည် မိမိတို့၏ ပကတိဖြစ်သော၊ ကလေးသူငယ်ကဲ့သို့သော နှလုံးသားဖြင့် အသက်ရှင်နေကြသည်ဟု ပြော၍ရကောင်းရမည်လော။ အဘယ်ကြောင့် ထိုသို့ပြော၍ ရကောင်းရမည်နည်း။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ၎င်းတို့က “ကျွန်ုပ်၏ စိတ်နှလုံးသည် လူတိုင်းမြင်ဖို့အတွက် အပြင်မှာ ရှိနေသည်။ ထိုအရာသည် လူတို့အတွက် မရှင်းပါ။ ၎င်းတို့ မမြင်နိုင်ပါ။ သို့သော် ကောင်းကင်ဘုံက သိသည်”ဟု ယုံကြည်သည့်အတိုင်း ယင်းမှာ ၎င်းတို့၏ စိတ်နှလုံးသာ “ရိုးသားစစ်မှန်”ပုံဖြစ်သည်။ မည်သူကမျှ နားမလည်နိုင်သကဲ့သို့ အားလုံးအတွက် အလှမ်းမီနိုင်စရာဖြစ်သည်။ ဤအရာကို အဘယ်ကြောင့် ပကတိဖြစ်သော၊ ကလေးသူငယ်ကဲ့သို့သော နှလုံးသားတစ်ခုဟု ခေါ်သနည်း။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ၎င်းတို့တွင် စိတ်နေစိတ်ထားတစ်မျိုး၊ ခံယူချက်တစ်ခု ရှိကြပြီး ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်သူတစ်ဦး လုပ်ဆောင်သင့်သည့်အရာနှင့် တာဝန်က မည်သည့်အရာဖြစ်သည်ကို အဓိပ္ပာယ်ကောက်ရန် မိမိတို့၏ ထိုတစ်ကိုယ်ရေ ခံယူချက် သို့မဟုတ် ဖြစ်ချင်သောအတွေးကို အသုံးပြုကြလေသည်။ ဘုရားသခင်၏ သတ်မှတ်ချက်များကို စနစ်တကျ စီစဉ်ပေါင်းစုရန် ထိုသို့သော ခံယူချက်များကိုလည်း အသုံးပြုကြလေသည်။ ၎င်းတို့က “ဘုရားသခင်က လူတို့အနေဖြင့် မည်သည့်အရာကိုမျှ လုပ်ဆောင်ရန် အမှန်တကယ် မတောင်းဆိုသကဲ့သို့ ၎င်းတို့အနေဖြင့် ကျွမ်းကျင်မှုများစွာရှိရန် သို့မဟုတ် သမ္မာတရားများစွာကို နားလည်ရန် မတောင်းဆိုပါ။ တစ်စုံတစ်ဦးအတွက် ပကတိဖြစ်သော၊ ကလေးသူငယ်ကဲ့သို့သော နှလုံးသားရှိခြင်းက လုံလောက်သည်။ ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ရန်မှာ အလွန်ရိုးရှင်းသည်။ သင် လုပ်ဆောင်ရန် လိုအပ်သမျှမှာ ပကတိဖြစ်သော၊ ကလေးသူငယ်ကဲ့သို့သော နှလုံးသား ခွန်အားဖြင့် ဆက်လက် ပြုမူဆောင်ရွက်ရန်ဖြစ်သည်”ဟု ယုံကြည်ကြသည်။ သို့တိုင် ၎င်းတို့၏ အလိမ်အညာများက ရပ်တန့်မသွားသကဲ့သို့ ၎င်းတို့၏ အတိုက်အခံလုပ်ခြင်းဖြစ်စေ၊ ၎င်းတို့၏ ပုန်ကန်မှုဖြစ်စေ၊ ၎င်းတို့၏ အယူအဆများဖြစ်စေ၊ ၎င်းတို့၏ သစ္စာဖောက်မှုဖြစ်စေ ရပ်တန့်မသွားပေ။ ၎င်းတို့ မည်သည့်အရာကို လုပ်ဆောင်သည်ဖြစ်စေ အရေးကြီးသည်ဟု မခံစားကြဘဲ “ငါ့တွင် ဘုရားသခင်ကို ချစ်သော စိတ်နှလုံးရှိသည်။ ဘုရားသခင်နှင့် ငါ၏ ဆက်ဆံရေးကို မည်သူမျှ ပျက်အောင်မလုပ်နိုင်ပါ။ ဘုရားသခင်အတွက် ငါ၏ ချစ်ခြင်းမေတ္တာကို မည်သူမျှ မလျော့စေနိုင်သကဲ့သို့ ဘုရားသခင်တွက် ငါ၏ သစ္စာစောင့်သိမှုကို မည်သူကမျှ မထိခိုက်နိုင်ပါ”ဟု တွေးကြလေသည်။ ဤသည်မှာ မည်သည့် စိတ်နေသဘောထားမျိုး ဖြစ်သနည်း။ အဓိပ္ပာယ်မဲ့သော စိတ်နေသဘောထားတစ်ခုဖြစ်သည်၊ မမှန်သလော။ အဓိပ္ပာယ်မဲ့ပြီး သနားဖွယ်ရာဖြစ်သည်။ ထိုသို့သော လူတစ်ဦး၏ ဝိညာဉ်ထဲတွင် အခြေအနေတစ်ခု ရှိ၏။ ခြောက်ကပ်၊ ချွတ်ခြုံကျပြီး သနားဖွယ်ဖြစ်သော အခြေအနေဖြစ်သည်။ အဘယ်ကြောင့် “ခြောက်ကပ်”သနည်း။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ရိုးရှင်းသော အရာတစ်ခုခုနှင့် ရင်ဆိုင်ရသည့်အခါ အလိမ်အညာတစ်ခု ပြောကြပြီဖြစ်သည်။ ထိုအရာကို မသိ၊ သို့မဟုတ် သဘောမပေါက်ကြောင်း ပြောကြသည်။ မိမိကိုယ်ကိုအပြစ်တင်စိတ် ၎င်းတို့ မခံစားရပေ။ မည်သည့် ခံစားချက်မျိုးမျှ မရှိကြ။ ၎င်းတို့ လုပ်ဆောင်သည့် မည်သည့်အရာတွင်မဆို အကဲဖြတ်ခြင်းအတွက် တင်းကျပ်သော စံများမရှိဘဲ ယခုချိန်ထိတိုင် ဘုရားသခင်နောက်သို့ လိုက်ကြပြီးဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့ မည်သည့်လူစားမျိုးဖြစ်သည်ကို မသိကြသကဲ့သို့ လှည့်စားတတ်သော လူတစ်ဦး ဟုတ်မဟုတ်၊ အမှန်တကယ် ရိုးသားသော လူတစ်ဦး ဖြစ်နိုင်ကြခြင်း ရှိမရှိ၊ သို့မဟုတ် ဘုရားသခင်၏ သတ်မှတ်ချက်များကို ကျိုးနွံနာခံနိုင်ခြင်း ရှိမရှိဟူသည်တို့ကို ၎င်းတို့ မသိကြချေ။ ဤအရာများထဲမှ တစ်ခုကိုမျှ ၎င်းတို့ မသိကြ။ ၎င်းတို့သည် ထိုမျှလောက် သနားဖွယ်ဖြစ်ကြပြီး မိမိတို့၏ စိတ်ဝိညာဉ်များတွင် ခြောက်ကပ်နေကြသည်။ ၎င်းတို့ စိတ်ဝိညာဉ်များတွင် ခြောက်ကပ်နေသည်ဟု အဘယ်ကြောင့် ပြောသနည်း။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ၎င်းတို့အပေါ် ဘုရားသခင် တောင်းဆိုသည့်အရာ သို့မဟုတ် ဘုရားသခင်ကို ၎င်းတို့ အဘယ်ကြောင့် ယုံကြည်ကြသည် သို့မဟုတ် မည်သည့် လူစားမျိုးဖြစ်ခြင်းကို ၎င်းတို့ လိုက်စားသင့်သည်ဟူသည်တို့ကို မသိကြသောကြောင့် ဖြစ်သည်။ မည်သည့် အပြုအမူများက အသိစိတ် ကင်းမဲ့သည်၊ သို့မဟုတ် မည်သည့်အပြုအမူများက သမ္မာတရား စည်းမျဉ်းများကို ချိုးဖောက်သည်ဟူသည်ကို ၎င်းတို့ မသိကြချေ။ ဆိုးယုတ်သော လူများနှင့်ပတ်သက်၍ မည်သည့် သဘောထားကို ခံယူရမည်ဆိုသည်နှင့် လူကောင်းများနှင့်ပတ်သက်၍ မည်သည့်သဘောထား ခံယူရမည်ကို မသိကြ။ မည်သူကို ပတ်သက်ဆက်ဆံသင့်သည် သို့မဟုတ် မည်သူကို ရင်းနှီးအောင်နေသင့်သည်ဟူသည်ကို မသိကြပေ။ ၎င်းတို့ အပျက်သဘောဆောင်သည့်အခါ မည်သည့်အခြေအနေတွင် ၎င်းတို့ ကျရောက်ကြသည်ကိုပင် မသိကြချေ။ ယင်းမှာ ဝိညာဉ်တွင် ခြောက်ကပ်ခြင်း ဖြစ်သည့်အရာဖြစ်သည်။ သင်တို့သည် ဤသို့ ဖြစ်ကြသလော။ (ဖြစ်ကြပါသည်။) သင်တို့ ထိုသို့ပြောသည်ကို ကျွန်ုပ် မကြားချင်သော်လည်း ယင်းမှာ သင်တို့ ရှိကြသည့် အခြေအနေမျိုး ဖြစ်သည်။ သင်တို့သည် အမြဲ စိတ်လှုပ်ရှားထိခိုက်လွယ်ပြီး ထိုအရာ မည်သည့်အချိန်တွင် ပြောင်းလဲမည်ကို မည်သူမျှမသိပေ။

စိတ်လှုပ်ရှားထိခိုက်လွယ်ခြင်းသည် မည်သည့်အရာဖြစ်သနည်း။ ဥပမာတစ်ခုကို ငါတို့ ကြည့်မည်။ လူအချို့သည် ဘုရားသခင်ကို အလွန်ချစ်သည်ဟု မိမိတို့ကိုယ်ကို ခံစားကြသည်။ အထူးသဖြင့် နောက်ဆုံးသော ကာလတွင် မွေးဖွားရခြင်းအတွက်၊ ဘုရားသခင့်အမှုတော်၏ ဤအဆင့်ကို လက်ခံရခြင်းအတွက်နှင့် မိမိတို့ကိုယ်တိုင် နားဖြင့် သူ၏ နှုတ်ကပတ်တော်များကို ကြားကာ သူ၏အမှုတော်ကို လူကိုယ်တိုင် ကြုံတွေ့နိုင်ခြင်းအတွက် အလွန် ဂုဏ်ယူပြီး နှစ်ဆကောင်းချီးခံစားရသည်ဟု ခံစားကြသည်။ အကျိုးဆက်အနေဖြင့် မိမိတို့၏ ပကတိဖြစ်သော၊ ကလေးသူငယ်ကဲ့သို့သော နှလုံးသားများကို ဖော်ပြရန် နည်းလမ်းတစ်ခုခု ရှာသင့်သည်ဟု တွေးထင်ကြသည်။ ပြီးလျှင် ယင်းကို ၎င်းတို့က မည်သို့ လုပ်ဆောင်ကြသနည်း။ ၎င်းတို့၏ စိတ်ခံစားမှုများ ပေါ်လာသည်။ ၎င်းတို့၏ စိတ်ပြင်းပြမှုက ပွင့်ထွက်ဖို့ အံကိုက်ဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့ အနည်းငယ် ဆင်ခြင်တုံတရားမဲ့သွားပြီး ၎င်းတို့၏ စိတ်ခံစားမှုများက မူမမှန်ဖြစ်သွားသည်။ ယင်းမှ အကျည်းတန်မှု ပေါ်ထွက်လာပေသည်။ တရုတ်ပြည်မတွင် ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်မှုအတွက် စက်ဆုပ်သည့် ပတ်ဝန်းကျင်တစ်ခုတွင် နေခဲ့ကြပြီး ဖိနှိပ်ခံရသည့် ဘဝများကို အသက်ရှင်ခဲ့ကြသည်။ ထိုအချိန်တွင် ၎င်းတို့၌ စိတ်ပြင်းပြမှု ရှိခဲ့ကြပြီး “အနန္တတန်ခိုးရှင် ဘုရားသခင်၊ ကိုယ်တော်ကို ကျွန်ုပ် ချစ်ပါသည်”ဟု အော်ဟစ်လိုက်ချင်ခဲ့ကြသည်။ သို့သော် ထိုသို့ လုပ်ဆောင်ဖို့ နေရာမရှိခဲ့ပေ။ အဖမ်းခံရမည်ကို ကြောက်သည့်အတွက် မလုပ်နိုင်ခဲ့ကြပေ။ ယခုတွင် ၎င်းတို့ နိုင်ငံခြားတွင်ရှိပြီး လွတ်လပ်စွာ ယုံကြည်နိုင်သည်။ ၎င်းတို့၏ ပကတိဖြစ်သော၊ ကလေးသူငယ်ကဲ့သို့သော နှလုံးသားကို ဖွင့်ထုတ်ရန် နေရာတစ်ခု နောက်ဆုံးတွင် ရှိသွားသည်။ ဘုရားသခင်ကို ၎င်းတို့ မည်မျှချစ်ကြောင်း ဖော်ပြရန် ၎င်းတို့ လိုအပ်သည်။ ထို့ကြောင့် လမ်းများဆီ ထွက်သွားပြီး အနီးဝန်းကျင်တွင် လူသိပ်မရှိသည့် နေရာတစ်ခုကို ရှာကြသည်။ ထိုနေရာတွင် ၎င်းတို့ ဆန္ဒရှိသည့်အတိုင်း အော်ဟစ်မည်ဖြစ်သည်။ သို့သော် ၎င်းတို့ မအော်ဟစ်နိုင်မီတွင် ဆက်လုပ်ဆောင်ရန် စိတ်ချယုံကြည်မှုမရှိသည့်အလား ၎င်းတို့ ခံစားကြသည်။ ၎င်းတို့ အနီးဝန်းကျင်ရှိ မြင်ကွင်းကို ကြည့်ကြပြီး ၎င်းတို့၏ အော်သံက ထွက်မလာပေ။ ၎င်းတို့၏ စိတ်တွင် မည်သည့်အရာ ခံစားသနည်း။ “ဤအရာ အဆင်ပြေမည်မဟုတ်။ ပကတိဖြစ်သော၊ ကလေးသူငယ်ကဲ့သို့သော နှလုံးသား ရှိရန်မျှသည် မလုံလောက်ပါ။ ငါ့ထံတွင် ဘုရားသခင်ကို ချစ်သော စိတ်နှလုံးမရှိသေးပါ။ ငါ့မှာ အော်စရာ ဘာမျှမရှိသည်မှာ အံ့ဩစရာမရှိပါ”ဟူ၍ ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ဝမ်းနည်းကာ စိတ်ဆင်းရဲမှုဖြင့် ၎င်းတို့ အိမ်ပြန်သွားပြီး မျက်ရည်များဖြင့် ဘုရားသခင်ထံ “အို ဘုရားသခင်၊ ‘ကိုယ်တော်ကို ကျွန်ုပ် ချစ်သည်’ဟု ယခင် အခွင့်မသာခဲ့သည့် အချိန်တစ်ခုတွင် ကျွန်ုပ် မအော်ဝံ့ခဲ့ပါ။ ယခုတွင် အခွင့်သာသည့် အခြေအနေတစ်ခုတွင် ရှိသော်လည်း ကျွန်ုပ်တွင် စိတ်ချယုံကြည်မှု မရှိသေးပါ။ ကျွန်ုပ်၏ အော်ဟစ်သံ ထွက်လာမည်မဟုတ်ပါ။ ကျွန်ုပ်၏ ဝိညာဉ်ရင့်ကျက်မှုနှင့် စိတ်ချယုံကြည်မှုတို့က သေးနုပ်သည်သာ ဖြစ်ပုံရပါသည်။ ကျွန်ုပ်တွင် အသက်မရှိပါ”ဟု ဆုတောင်းလေသည်။ ထိုအချိန်မှစ၍ ဤကိစ္စနှင့်ပတ်သက်ပြီး ၎င်းတို့ ဆုတောင်းကာ ပြင်ဆင်မှုများ ပြုလုပ်ပြီး ထိုအတွက် အားစိုက်လေသည်။ ၎င်းတို့သည် ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်များကို မကြာခဏ ဖတ်ရှုပြီး ထိုနှုတ်ကပတ်တော်များဖြင့် မျက်ရည်များကျအောင် တို့ထိခံစားကာ ၎င်းတို့၏ ထိုစိတ်ခံစားမှုများနှင့် စိတ်ထက်သန်မှုတို့သည် ၎င်းတို့၏ စိတ်နှလုံးတွင် အစပျိုးကာ စုပုံလာလေသည်။ လူထောင်ချီဆံ့သည့် အများပြည်သူ အဆောက်အဦးတစ်ခုဆီသို့ သွားနိုင်ပြီး “အနန္တတန်ခိုးရှင် ဘုရားသခင်၊ ကိုယ်တော်ကို ကျွန်ုပ် ချစ်ပါသည်”ဟု လူအုပ်ရှေ့တွင် အော်နိုင်အောင်ပင် စိတ်ခံစားမှု လုံလုံလောက်လောက် ပြည့်ဝသွားသည့် တစ်နေ့ထိတိုင် ဤသို့ဆက်ဖြစ်လေသည်။ သို့တိုင် ထိုအဆောက်အဦးဆီသို့ ၎င်းတို့ သွားပြီး ထိုနေရာတွင်ရှိသည့် လူအားလုံးကို မြင်သည့်အခါ ၎င်းတို့၏ အော်သံ ထွက်မလာပေ။ ယခုအချိန်တွင်ပင် ၎င်းတို့ မအော်သေးဘဲ ရှိကောင်းရှိနိုင်သည်။ သို့သော် ၎င်းတို့ အော်ပြီးသည်ဖြစ်စေ၊ မအော်သေးသည်ဖြစ်စေ ထိုအရာက မည်သည့်အရာကို ဆိုလိုမည်နည်း။ သမ္မာတရားကို လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ခြင်းသည် ထိုသို့ အော်ရန် ဖြစ်သလော။ ထိုအရာသည် ဘုရားသခင်ကို သက်သေခံခြင်း ဖြစ်သလော။ (မဟုတ်ပါ။) သို့ဆိုလျှင် အဘယ်ကြောင့် ၎င်းတို့ အော်ဟစ်ရန် ပြင်ကြသနည်း။ ၎င်းတို့၏ အော်ဟစ်သံသည် အခြားသော ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်များကို ဖြန့်ဝေခြင်းနှင့် ဘုရားသခင်ကို သက်သေခံခြင်း နည်းလမ်းများထက် သာ၍ အားကောင်းပြီး သာ၍ ထိရောက်မည်ဟူသော ယုံကြည်မှုကို ၎င်းတို့ စွဲကိုင်ကြလေသည်။ ယင်းမှာ ပကတိဖြစ်သော၊ ကလေးသူငယ်ကဲ့သို့သော နှလုံးသားရှိသည့် လူတစ်ဦးဖြစ်ခြင်းကို ဆိုလိုသည့်အရာ ဖြစ်သည်။ ထိုသို့သော စိတ်ခံစားမှုများရှိရန်မှာ လူတစ်ဦးအတွက် ကောင်းသည့်အရာလော၊ ဆိုးသည့်အရာလော။ ထိုအရာသည် ပုံမှန်ဖြစ်သလော၊ မူမမှန်ဖြစ်သလော။ ထိုအရာကို ပုံမှန်လူ့သဘာဝ၏ ပိုက်နက်အတွင်းတွင် ရှိသည့်အရာအဖြစ် အမျိုးအစားသတ်မှတ်၍ ရနိုင်သလော။ (မရနိုင်ပါ။) အဘယ်ကြောင့် မရသနည်း။ လူတို့အား တာဝန်များကို ထမ်းဆောင်စေခြင်းနှင့် သမ္မာတရားကို နားလည်စေကာ လက်တွေ့လုပ်ဆောင်စေခြင်းတွင် ဘုရားသခင်၏ ရည်မှန်းချက်မှာ အဘယ်နည်း။ သူ့အတွက် လူတို့၏ ချစ်ခြင်းမေတ္တာနှင့်ဆိုင်သော စိတ်ခံစားမှု သို့မဟုတ် ၎င်းတို့တာဝန်ကို ထမ်းဆောင်ရာတွင် ၎င်းတို့၏ စိတ်ခံစားမှုကို အရှိန်မြှင့်ရန်ဖြစ်သလော။ (မဟုတ်ပါ။) တစ်ခါတစ်ရံတွင် သင်တို့တွင် ထိုသို့သော စိတ်ခံစားမှုများ ရှိသလော သို့မဟုတ် မကြာခဏ ဖြစ်နိုင်သလော။ (ရှိပါသည်။) သင်တို့ ထိုစိတ်ခံစားမှုများ ရှိကြသည့်အခါ ရုတ်တရက်နှင့် အဆမတန် ဖြစ်လာသည်ဟု သို့မဟုတ် ထိုစိတ်ခံစားမှုများကို မျိုသိပ်ရန် ခက်သည်ဟု သင်တို့ ခံစားရသလော။ ယင်းတို့ကို မျိုသိပ်ရန် ခက်သလောက် သင် ချုပ်ထိန်းရမည်။ အခြားအရာအားလုံးကို ဘေးဖယ်ထားသည့်အခါ ဤသည်တို့မှာ စိတ်ခံစားမှုများသာဖြစ်သည်၊ လူတို့က သမ္မာတရားကို နားလည်ကာ လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ပြီးနောက်တွင် သို့မဟုတ် ဘုရားသခင်၏ လမ်းခရီးကို လိုက်လျှောက်ပြီးနောက်တွင် လာသည့် အောင်မြင်မှုများ မဟုတ်ပေ။ ထိုအရာများသည် မူမမှန်သည့် အခြေအနေတစ်ခု ဖြစ်သည်။ သို့ဆိုလျှင် ဤမူမမှန်သော အခြေအနေကို အစွန်းရောက်သော နှလုံးခိုင်မာခြင်းအောက်တွင် အမျိုးအစားသတ်မှတ်၍ ရသလော။ ယင်းမှာ အခြေအနေအားဖြင့် တစ်ခုနှင့်တစ်ခု မတူပေ။ မတူကွဲပြားသည့် အဆင့်များရှိသည်။ အချို့ကို အစွန်းရောက်သည့် နှလုံးခိုင်မာမှုအောက်တွင် အမျိုးအစားသတ်မှတ်နိုင်ပြီး အချို့မှာ ရယ်ဖွယ်ကောင်းသည့် အဆင့်ထိ ရောက်ရှိကြသည်။ ရံဖန်ရံခါ ဤစိတ်နေစိတ်ထား အနည်းငယ်ကို ပွင့်အံထွက်စေခြင်းသည် တစ်စုံတစ်ဦးအတွက် ပုံမှန်ဖြစ်သည်။ သို့ဆိုလျှင် ထိုအရာ၏ မည်သည့် သရုပ်သကန်များက မူမမှန်ဖြစ်သနည်း။ မမျိုသိပ်နိုင်သည့် စိတ်ခံစားမှုမှ တစ်စုံတစ်ရာကို လုပ်ဆောင်ခြင်း ဖြစ်သည်။ အကြင်သူသည် ထိုအရာအတွက် သူ၏ နေ့ရက်တိုင်းကို အသက်ရှင်ပြီး အလုအယက် ကြိုးပမ်းသည့်အခါ ထိုအရာအတွက် ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်များကိုလည်း ဖတ်ပြီး ဧဝံဂေလိ ဖြန့်ကာ ထိုအရာအတွက်ပင် တာဝန်ရှိသမျှနှင့် အားလုံးကို ထမ်းဆောင်သည့်အခါ အရာရာက ထိုအရာကို ဗဟိုပြုပြီး ထိုအရာက ၎င်းတို့၏ တည်ရှိခြင်းနှင့် ဘဝအတွက် တန်ဖိုးနှင့် အရေးပါမှု ဖြစ်လာသည့်အခါ ယင်းက ပြဿနာကို လက်ယပ်ခေါ်ခြင်း ဖြစ်သည်။ ထိုလူ၏ ရည်မှန်းချက်နှင့် ဦးတည်ချက်တို့ လွဲချော်သွားသည်။ မိမိတို့၏ ပကတိဖြစ်သော၊ ကလေးသူငယ်ကဲ့သို့သော နှလုံးသားများဖြင့် အသက်ရှင်သည့် လူများတွင် အကျည်းတန်မှုတစ်ခု ရှိသည်။ ၎င်းတို့နှင့်ပတ်သက်၍ နှလုံးခိုင်မာသောအရာတစ်ခုရှိပြီး ၎င်းတို့တွင် မူမမှန်သော စိတ်ခံစားမှုများ ရှိကြသည်။ တစ်စုံတစ်ဦးသည် ဤအရာများဖြင့် အသက်ရှင်ပြီး ထိုသို့သော အခြေအနေတစ်ခုတွင် မကြာခဏ အသက်ရှင်လျှင် သမ္မာတရားကို နားလည်နိုင်သလော။ (နားမလည်နိုင်ပါ။) သမ္မာတရားကို ၎င်းတို့ နားမလည်နိုင်လျှင် တရားဒေသနာများကို နားထောင်ချိန်တွင် ၎င်းတို့၏ စိတ်နေစိတ်ထားမှာ အဘယ်နည်း။ ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်များကို ဖတ်ရှုရာတွင် မည်သည့် ရည်ရွယ်ချက်များ ရှိကြသနည်း။ ဘုရားသခင်ကို ပကတိဖြစ်သော၊ ကလေးသူငယ်ကဲ့သို့သော နှလုံးသားနှင့် ဘာသာရေး ဟိတ်ဟန်ဖြင့် အမြဲ ယုံကြည်သော လူတစ်ယောက်သည် သမ္မာတရားကို နားလည်ကာ ရရှိနိုင်သလော။ (မရရှိနိုင်ပါ။) အဘယ်ကြောင့် မရရှိနိုင်သနည်း။ ၎င်းတို့ လုပ်ဆောင်သမျှသည် သမ္မာတရား၌ အခြေခံခြင်းမရှိဘဲ ဘာသာရေး သဘောတရားနှင့် အယူအဆ၊ စိတ်ကူးများတွင် အခြေခံပေသည်။ ထိုအရာသည် သမ္မာတရားကို လိုက်စားခြင်းနှင့် လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ခြင်းအကြောင်းလည်း မဟုတ်ပေ။ သမ္မာတရားက အမှန်တကယ် မည်သည့်အရာဖြစ်သည်၊ ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်များက မည်သည့်အရာ ပြောသည်ကို ၎င်းတို့ လုံးဝ ဂရုမစိုက်ကြပေ။ ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ရန် တစ်ဦးတစ်ယောက် လိုအပ်သမျှမှာ ပကတိဖြစ်သော၊ ကလေးသူငယ်ကဲ့သို့သော နှလုံးသားတစ်ခု ဖြစ်သည့်အလား၊ ၎င်းတို့ လုပ်ဆောင်ရန် လိုအပ်သမျှမှာ အမှုအရာများကို ကိုင်တွယ်ပြီး အသင်းတော်တွင် အားထုတ်ရန်သာ ဖြစ်သည့်အလား ထိုအကြောင်းကို ၎င်းတို့ ဂရုမစိုက်ကြပေ။ ၎င်းတို့အတွက် ထိုမျှ ရိုးရှင်းပေသည်။ သမ္မာတရားကို နားလည်ပြီး လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ရန်မှာ မည်သည့်အရာဖြစ်သည်ကိုလည်းကောင်း၊ ကယ်တင်ခံရရန်အလို့ငှာ မည်သည့်အရာ လိုက်စားရမည်ဟူသည်ကိုလည်းကောင်း ၎င်းတို့ နားမလည်ကြပေ။ တစ်ခါတစ်ရံ ဤအရာများအကြောင်းကို ၎င်းတို့ စဉ်းစားကောင်းစဉ်းစားနိုင်သော်လည်း မဖော်ထုတ်နိုင်ကြပေ။ တစ်ချိန်လုံး ၎င်းတို့က “ငါ့တွင် စိတ်ထက်သန်မှု ရှိသရွေ့ စိတ်ခံစားမှု အရှိန်မြှင့်သည့် အဆင့်တစ်ခုသို့ ရောက်ပြီး အဆုံးထိ ထိန်းသိမ်းနိုင်သရွေ့ ငါ တကယ်ကို ကယ်တင်ခံရကောင်း ခံရနိုင်သည်”ဟု စဉ်းစားနေကြပြီး အကျိုးဆက်အနေဖြင့် ၎င်းတို့၏ အရှိန်မြှင့်သော စိတ်ခံစားမှုများဖြင့် ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရဖြစ်သွားကြသည်။ မိုက်မဲသောအရာများ၊ သမ္မာတရား စည်းမျဉ်းများနှင့် ဆန့်ကျင်သောအရာများကိုသာ ၎င်းတို့ လုပ်ဆောင်မိကြသည်။ အဆုံးတွင် ၎င်းတို့ ထုတ်ဖော်ခြင်းခံရပြီး ဖယ်ရှားရှင်းလင်းခြင်းခံကြရသည်။ အမှန်တွင်တော့ အရှိန်မြှင့်သော စိတ်ခံစားမှုများက ထိုမျှ ကောင်းသည့်အရာတစ်ခု မဟုတ်သည့်ပုံရပေသည်။

ပကတိဖြစ်သော၊ ကလေးသူငယ်ကဲ့သို့သော နှလုံးသားဖြင့် အသက်ရှင်ခြင်းတွင် နောက်ထပ် အတော်အတန် စံတင်လောက်သော အခြေအနေတစ်ခုရှိပြီး ယင်းမှာ လူတို့သည် ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ရန် စိတ်အားထက်သန်မှုအပေါ် အမြဲ မှီခိုကြခြင်း ဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့ စိတ်နှလုံးသားများရှိ မီးမှာ မည်သည့်အခါတွင်မျှ ငြိမ်းမသွားပေ။ ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ရန် ၎င်းတို့ လိုအပ်သမျှမှာ ပကတိဖြစ်သော၊ ကလေးသူငယ်ကဲ့သို့သော နှလုံးသားဖြစ်သည်ဟု တွေးထင်ကြသည်။ “သမ္မာတရားကို ငါ နားလည်ရန် မလိုအပ်ပါ။ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ဆန်းစစ်ရန် မလိုအပ်သလို ငါ၏ အပြစ်များကို ဝန်ချပြီး နောင်တရဖို့ ဘုရားသခင်ရှေ့သို့ လာရန် မလိုအပ်ပါ။ ပြီးလျှင် မည်သူထံကမျှ မည်သည့် တရားစီရင်ခြင်း၊ ပြစ်တင်ဆုံးမခြင်း၊ ပြုပြင်ခြင်း သို့မဟုတ် ပြစ်တင်ခြင်းနှင့် ဝေဖန်ခြင်းတို့ကို လက်ခံရန် သေချာပေါက် ငါ မလိုအပ်ပါ” “ဤအရာများကို ငါ မလိုအပ်ပါ။ ငါလိုအပ်သမျှမှာ ပကတိဖြစ်သော၊ ကလေးသူငယ်ကဲ့သို့သော နှလုံးသားတစ်ခုဖြစ်သည်” ဟု ၎င်းတို့ တွေးကြသည်။ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်ကို ၎င်းတို့ ယုံကြည်မှု၏ စည်းမျဉ်းဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့က “တရားစီရင်ခြင်းနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမခြင်းကို လက်ခံရန် ငါ မလိုအပ်ပါ။ မိမိကိုယ်ကိုနှင့် ပတ်သက်၍ ကျေနပ်အားရခြင်းသည်သာ ငါ့အတွက် လုံလောက်သည်။ ထိုသို့ ငါ လုပ်ဆောင်ခြင်းကို ဘုရားသခင် ဝမ်းသာမည်မှာ သေချာသည်ဟု ငါ ယုံကြည်သည်။ ငါ ဝမ်းသာလျှင်၊ ဘုရားသခင် ဝမ်းသာသည်။ ထိုမျှသာ ရှိသည်။ ဘုရားသခင်ကို ထိုသို့ ယုံကြည်လျှင် ငါ ကယ်တင်ခံရပါလိမ့်မည်”ဟု တွေးကြသည်။ ဤသည်မှာ အလွန်အမင်း နုံအသော စဉ်းစားတွေးခေါ်မှု နည်းလမ်းတစ်ခု မဟုတ်လော။ သင်တို့သည် ထိုသို့သော အခြေအနေတစ်ခုတွင် ရှိတတ်ကြသည် မဟုတ်လော။ (ဟုတ်ပါသည်။) သင်တို့သည် မည်သည့် ပြောင်းလဲမှုမျှ လုပ်နိုင်စွမ်းမရှိဘဲ အဆုံးထိတိုင် အခြေအနေတစ်ခုတွင် ထိုသို့ အသက်ရှင်လျှင် သမ္မာတရား စိုးစဉ်းကိုမျှ သင်တို့ နားလည်ခြင်းမရှိဟု ပြော၍ရနိုင်ပေသည်။ သမ္မာတရားသည် သင်တို့နှင့် ဆက်စပ်မှု မရှိပေ။ လူနှင့်ဆိုင်သည့် ဘုရားသခင်၏ ကယ်တင်ခြင်း ရည်မှန်းချက် သို့မဟုတ် အရေးပါမှုကို သင်တို့ မသိကြသကဲ့သို့ ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်မှုက မည်သည့်အရာနှင့်ပတ်သက်သည်ကို သင်တို့ နားမလည်ကြပေ။ ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ခြင်းနှင့် ဘာသာတရားတွင် ယုံကြည်မှုတို့ကြား ခြားနားချက်မှာ အဘယ်နည်း။ ထိုလူက အသက်မွေးဝမ်းကျောင်းတစ်ခု မရှိသောကြောင့်၊ အိမ်တွင် အခက်အခဲများရှိကောင်း ရှိနိုင်သောကြောင့် ဘာသာတရားကို ယုံကြည်ရန် လူတိုင်းက အကြံရကြသည်။ သို့မဟုတ်လျှင် ၎င်းတို့က အခြား မှီခိုရမည့်အရာ တစ်စုံတစ်ခုကို ရှာလိုကြသည်၊ ဝိညာဉ်ရေး အာဟာရကို ရှာလိုကြသည်။ ဘာသာတရား၌ ယုံကြည်မှုသည် လူတို့အား ကောင်းစေခြင်း၊ အခြားသူတို့ကို စေတနာထားစေခြင်း၊ ကူညီစေခြင်း၊ အခြားသူတို့ကို ကြင်နာစေခြင်း၊ သီလကို စုဆောင်းရန် ကောင်းမှုများကို ပိုမိုလုပ်ဆောင်စေခြင်း၊ လူသတ်မှု သို့မဟုတ် မီးရှို့မှု မကျူးလွန်စေခြင်း၊ ဥပဒေကို မချိုးဖောက်စေခြင်း သို့မဟုတ် ပြစ်မှုများကို မကျူးလွန်စေခြင်း၊ မကောင်းသည့်အရာများကို မလုပ်စေခြင်း၊ လူတို့ကို မရိုက်နှက်စေခြင်း သို့မဟုတ် မကျိန်ဆဲစေခြင်း၊ မခိုးစေခြင်း သို့မဟုတ် မလုယက်စေခြင်းနှင့် လှည့်စားမှု သို့မဟုတ် လိမ်လည်မှုမလုပ်စေခြင်းထက် မကြာခဏ ဘာမျှမပိုပေ။ ဤသည်မှာ လူတိုင်း၏ စိတ်များတွင် တည်ရှိသည့် “ဘာသာတရားကို ယုံကြည်မှု” အယူအဆ ဖြစ်သည်။ ယနေ့ သင်တို့၏ စိတ်နှလုံးများအတွင်းတွင် ဘာသာတရားကို ယုံကြည်မှု အယူအဆ မည်မျှ တည်ရှိသနည်း။ ဘာသာတရား၌ ယုံကြည်မှုနှင့် ဆက်စပ်သည့် အရာများသည် သမ္မာတရားနှင့် ကိုက်ညီသလော။ ထိုအရာများသည် မည်သည့်နေရာမှ အတိအကျ လာသနည်း။ သင်တို့ သိကြသလော။ ဘာသာတရား၌ ယုံကြည်မှုကို ထားရှိသည့် စိတ်နှလုံးဖြင့် ဘုရားသခင်ကို သင် ယုံကြည်လျှင် ရလဒ်က မည်သည့်အရာ ဖြစ်လိမ့်မည်နည်း။ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ရန် မှန်ကန်သည့် နည်းလမ်းဖြစ်သလော။ ဘာသာတရားကို ယုံကြည်ခြင်း၏ အခြေအနေနှင့် ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ခြင်း ရှိသည့် အခြေအနေကြားတွင် ခြားနားမှုတစ်ခု ရှိသလော။ ဘာသာတရားကို ယုံကြည်ခြင်းနှင့် ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ခြင်းတို့ကြား ကွဲပြားခြားနားချက်မှာ အဘယ်နည်း။ ဘုရားသခင်ကို သင်စတင်ယုံကြည်ခဲ့သည့်အခါက ဘာသာတရားကို ယုံကြည်ခြင်းနှင့် ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ခြင်းတို့သည် တူညီသည်ဟု သင်ခံစားခဲ့ရကောင်း ခံစားခဲ့ရနိုင်သည်။ သို့ရာတွင် ယနေ့ ဘုရားသခင်ကို နှစ်ချီ ယုံကြည်ပြီးသည့်နောက် ယုံကြည်မှုရှိခြင်းသည် အမှန်တကယ် မည်သည့်အရာသာ ဖြစ်သည်ဟု သင်ထင်သနည်း။ ဘာသာတရားကို ယုံကြည်ခြင်းနှင့် ကွဲပြားခြားနားမှုတစ်စုံတစ်ရာ ရှိသလော။ ဘာသာတရားကို ယုံကြည်ခြင်းသည် တစ်စုံတစ်ဦး၏ ဝိညာဉ်ထံ ပျော်ရွှင်မှုနှင့် နှစ်သိမ့်မှုကို ဆောင်ကြဉ်းပေးဖို့ ထုံးတမ်းဓလေ့ အချို့အား လိုက်နာခြင်းကို ဆိုလိုသည်။ မည်သည့်လမ်းကြောင်းကို လူတို့လျှောက်သည်၊ သို့မဟုတ် ၎င်းတို့၏ အသက်တာများကို မည်သို့ရှင်သန်နေထိုင်သည်ဟူသည့် မေးခွန်းများနှင့် ယင်းက မဆက်နွှယ်ပေ။ သင်၏အတွင်းကမ္ဘာထဲ၌ မည်သည့်ပြောင်းလဲမှုမျှ မရှိ။ သင်သည် သင်သာ ဖြစ်နေဆဲဖြစ်ပြီး သင်၏သဘာဝနှင့် အနှစ်သာရတို့သည် ယခင်အတိုင်းသာ ဆက်ရှိနေသည်။ သင်သည် ဘုရားသခင်ထံမှလာသည့် သမ္မာတရားများကို လက်ခံထားခြင်း မရှိသကဲ့သို့ ယင်းတို့ကို သင်၏အသက်အဖြစ် မပြုလုပ်ထားဘဲ ကောင်းမှုအချို့ကို ပြုထားခြင်းမျှသာဖြစ်သည်၊ သို့မဟုတ် အခမ်းအနားများနှင့် စည်းမျဉ်းစည်းကမ်းများကို လိုက်နာထားခြင်းမျှသာ ဖြစ်သည်။ ဘာသာတရားကို ယုံကြည်ခြင်းနှင့် ဆက်နွှယ်သည့် လှုပ်ရှားမှုအချို့၌ သင်ပါဝင်ဆောင်ရွက်ထားခြင်းမျှသာဖြစ်သည်။ ဤအရာသာဖြစ်သည်၊ ထိုမျှသာဖြစ်၏။ သို့ဆိုလျှင် ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ခြင်းက မည်သည့်အရာကို ညွှန်းဆိုသနည်း။ ယင်းက သင်ရှင်သန်နေထိုင်သည့်နည်းလမ်း ပြောင်းလဲသွားခြင်းကို ဆိုလိုသည်၊ ယင်းက သင့်တည်ရှိမှု၏ တန်ဖိုးနှင့် အသက်တာရှိ သင့်ပန်းတိုင်များတွင် ပြောင်းလဲမှုတစ်ခု ရှိနှင့်ပြီးဖြစ်သည်ဟု ဆိုလိုသည်။ မိမိ၏ဘိုးဘေးများကို ဂုဏ်ပြုခြင်း၊ လူအုပ်ကြားတွင် ထင်ပေါ်ခြင်း၊ အဆင်ပြေသည့် ဘဝတစ်ခုရှိခြင်းနှင့် ကျော်ကြားမှုနှင့် ကြွယ်ဝမှုအတွက် ကြိုးစားအားထုတ်ခြင်းတို့ကဲ့သို့ အမှုအရာများအတွက် ယခင်က သင်ရှင်သန်ခဲ့သည်။ ယနေ့ သင်သည် ဤအရာများကို စွန့်လွှတ်ပြီး ဖြစ်သည်။ သင်သည် စာတန်နောက်ကို မလိုက်တော့ဘဲ ယင်းကို စွန့်လွှတ်ဖို့၊ ဤဆိုးယုတ်သော ခေတ်ရေစီးကြောင်းကို စွန့်လွှတ်ဖို့ ဆန္ဒရှိသည်။ သင်သည် ဘုရားသခင်နောက်ကို လိုက်နေကာ သင်လက်ခံသည့် အရာသည် သမ္မာတရားဖြစ်ပြီး သင်လျှောက်သည့် လမ်းကြောင်းသည် သမ္မာတရားကို လိုက်စားသည့် လမ်းကြောင်း ဖြစ်သည်။ သင့်အသက်တာ၏ ဦးတည်ချက်သည် လုံးလုံး ပြောင်းလဲသွားပြီ ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ပြီးသည့်နောက်တွင် သင်သည် အသက်တာကို ကွဲပြားခြားနားစွာ ချဉ်းကပ်ခြင်း၊ ကွဲပြားသော ရှင်သန်နေထိုင်နည်း ရှိခြင်း၊ ဖန်ဆင်းရှင်နောက်ကို လိုက်ခြင်းနှင့် ဖန်ဆင်းရှင်၏ အချုပ်အခြာအာဏာနှင့် စီစဉ်မှုများကို လက်ခံခြင်းနှင့် ကျိုးနွံနာခံခြင်း၊ ဖန်ဆင်းရှင်၏ ကယ်တင်ခြင်းကို လက်ခံခြင်းနှင့် နောက်ဆုံးတွင် စစ်မှန်သည့် ဖန်ဆင်းခံတစ်ဦး ဖြစ်လာခြင်းတို့ဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ သင်၏ရှင်သန်နေထိုင်နည်းကို ပြောင်းလဲခြင်း မဟုတ်လော။ ယင်းမှာ ယခင်က သင်၏လိုက်စားခြင်း၊ ရှင်သန်နေထိုင်နည်းနှင့် သင်လုပ်ခဲ့သမျှ အရာအားလုံး၏ နောက်ကွယ်မှ စေ့ဆော်ချက်များ၊ ရည်ရွယ်ချက်များနှင့် လုံးလုံးဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သည်။ ယင်းတို့အားလုံးသည် လုံးလုံးလျားလျား ဆန့်ကျင်ကွဲလွဲ၏၊ ရေးရေးမျှပင် မတူပေ။ ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ခြင်းနှင့် ဘာသာတရားကို ယုံကြည်မှုတို့ကြား ခြားနားချက်အပေါ် ငါတို့ အဆုံးသတ်မည်။ ငါတို့ ပြောနေခဲ့ကြသည့် “ပကတိဖြစ်သော၊ ကလေးသူငယ်ကဲ့သို့သော နှလုံးသား”တစ်ခု ရှိသည့် အခြေအနေကို သင်တို့ကိုယ်တိုင်တွင် သင်တို့ မြင်နိုင်သလော။ (မြင်နိုင်ပါသည်။) သို့ဆိုလျှင် သင်တို့သည် အချိန်အများစုတွင် ပကတိဖြစ်သော၊ ကလေးသူငယ်ကဲ့သို့သော နှလုံးသားတစ်ခုဖြင့် အသက်ရှင်ကြသလော၊ သို့မဟုတ် ထိုအခြေအနေကို သင်တို့ ရံဖန်ရံခါသာ ရှိကြသလော။ ရံဖန်ရံခါဖြစ်လျှင် ယင်းမှာ ထိုအခြေအနေကို သင် ဖယ်ရှားပြီးဖြစ်ကာ သမ္မာတရားကို စတင်လိုက်စားပြီးဖြစ်ကြောင်း၊ ထိုအရေးကိစ္စများ၏ အခြေအနေမှ သင် စတင်လွတ်လာပြီးဖြစ်ကြောင်းကို သက်သေပြပေသည်။ သင်သည် အချိန်အများစုတွင် ပကတိဖြစ်သော၊ ကလေးသူငယ်ကဲ့သို့သော နှလုံးသားဖြင့် အသက်ရှင်နေဆဲဖြစ်ပြီး ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်များဖြင့်၊ သမ္မာတရားဖြင့် မည်သို့ အသက်ရှင်ရမည်ကိုလည်းကောင်း၊ ပကတိဖြစ်သော၊ ကလေးသူငယ်ကဲ့သိုသော နှလုံးသား၏ ကန့်သတ်ချုပ်ချယ်မှုများအား ဖယ်ရှားပြီး ထိုအခြေအနေမှ မည်သို့ လွတ်လာရမည်ကိုလည်းကောင်း မသိလျှင် ယင်းက သင်သည် ဘုရားသခင်ရှေ့တွင် အသက်မရှင်နေကြောင်း၊ သမ္မာတရားက မည်သည့်အရာဖြစ်သည် သို့မဟုတ် ထိုသမ္မာတရားအား မည်သို့ ရှာဖွေရမည်ကို သင် မသိသေးကြောင်း သက်သေပြပေသည်။ ယင်းမှာ ကြီးမားသည့် ခြားနားမှုတစ်ခု ဖြစ်သလော။ (ဟုတ်ပါသည်။) သမ္မာတရားကို စိုးစဉ်းမျှ နားလည်ခြင်းမရှိဘဲ ထိုသို့ သင် ဆက်အသက်ရှင်လျှင် အန္တရာယ်ရှိပေသည်။ အနှေးနှင့်အမြန် သင် ဖယ်ရှားရှင်းလင်းခြင်းခံရလိမ့်မည်ဖြစ်သည်။ ထိုပကတိဖြစ်သော၊ ကလေးသူငယ်ကဲ့သို့သော နှလုံးသား ဖြစ်တည်လာပုံအတွက်မူ သင်သည် သမ္မာတရားကို ရှာဖွေရမည်၊ ထိုအခြေအနေကို စိတ်ဖြာလေ့လာဆွေးနွေးရမည်ဖြစ်ပြီး ထိုအခြေအနေကို ပြောင်းလဲရမည်ဖြစ်သည်။ လူတစ်ယောက်သည် အဘယ်ကြောင့် ထိုပကတိဖြစ်သော၊ ကလေးသူငယ်ကဲ့သို့သော နှလုံးသား ရှိမည်၊ ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ရန် စိတ်အားထက်သန်မှုအပေါ် မှီခိုခြင်းမှ မည်သည့် အကျိုးဆက်များ ဖြစ်လာလိမ့်မည်၊ ဘုရားသခင်ကို ထိုသို့ ယုံကြည်ခြင်းအားဖြင့် သမ္မာတရားကို သင် ရရှိနိုင်ခြင်း ရှိမရှိ၊ ထိုအရာက ဘုရားသခင်ကို သင်၏ ယုံကြည်ခြင်းအား အားပေးခြင်း ရှိမရှိဟူသည့် ဤမေးခွန်းများနှင့်ပတ်သက်၍ သင်သည် ပင်ကိုအားဖြင့် ရှင်းလင်းနေရမည်ဖြစ်သည်။ ဤအရာက သင့်အနေဖြင့် မိမိကိုယ်ကို နှိုင်းယှဉ်ချိန်ဆကြည့်ရန်၊ သုံးသပ်ဆင်ခြင်ရန်နှင့် ဖြေရှင်းချက်ကို ရှာဖွေရန် လိုအပ်ပေသည်။

လူတစ်မျိုးသည် ဘုရားသခင်ကို မိမိတို့၏ ယုံကြည်မှုတွင် ပင်ကိုအားဖြင့် စိတ်ထက်သန်ကြသည်။ မည်သည့်တာဝန်မဆိုက ၎င်းတို့အတွက် အဆင်ပြေပြီး အခက်အခဲအနည်းငယ် ရှိခြင်းက ကိစ္စမရှိသော်လည်း ၎င်းတို့၏ စိတ်က မတည်ငြိမ်ပေ။ ၎င်းတို့သည် စိတ်လှုပ်ရှားထိခိုက်လွယ်ပြီး ပြောင်းလဲလွယ်သည်၊ တစ်သမတ်တည်း မရှိပေ။ ၎င်းတို့သည် မိမိတို့၏ စိတ်အခြေအနေတစ်ခုတည်းဖြင့် ပြုမူဆောင်ရွက်ကြသည်။ ၎င်းတို့ ပျော်သည့်အခါ ၎င်းတို့ကို တာဝန်ပေးထားသည့် အလုပ်ကို ကောင်းစွာ လုပ်ဆောင်ကြပြီး ၎င်းတို့ တွဲဖက်ရမည့် မည်သူမဆိုနှင့်လည်းကောင်း၊ မိမိတို့ ပတ်သက်ရသည့် မည်သူမဆိုနှင့်လည်းကောင်း ကောင်းကောင်း အဆင်ပြေကြသည်။ ပိုများသည့်တာဝန်ကို ယူရန်လည်း လိုလားနေကြသည်။ မည်သည့်တာဝန်ကို ထမ်းဆောင်နေသည်ဖြစ်စေ ထိုအတွက် တာဝန်သိစိတ်တစ်ခု ရှိကြသည်။ ယင်းမှာ ကောင်းမွန်သည့် အခြေအနေတစ်ခုတွင် ရှိသည့်အခါ ၎င်းတို့ ပြုမူပုံဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့ ကောင်းမွန်သည့် အခြေအနေတွင်ရှိသည့် အကြောင်းရင်းတစ်ခု ရှိကောင်းရှိနိုင်သည်။ ၎င်းတို့၏ တာဝန်နှင့်ပတ်သက်၍ အလုပ်ကောင်းကောင်းလုပ်သည့်အတွက် ချီးမွမ်းခံခဲ့ရပြီး အဖွဲ့၏ လေးစားမှုနှင့် အသိအမှတ်ပြုခြင်းကို ရရှိခဲ့ကြခြင်း ဖြစ်ကောင်းဖြစ်နိုင်သည်။ သို့မဟုတ် ၎င်းတို့ ဖန်တီးလိုက်သည့် အလုပ်ကို လူများစွာက အသိအမှတ်ပြုခြင်း ဖြစ်ကောင်းဖြစ်နိုင်သည်။ ထို့ကြောင့် ၎င်းတို့သည် ချီးမွမ်းခြင်း လေတစ်ခုစီတိုင်းဖြင့် ပိုပြည့်တင်းသွားသည့် မိုးပျံပူဖောင်းကဲ့သို့ ဖောသွပ်သွပ်ဖြစ်လာကြသည်။ ထို့ကြောင့် နေ့စဉ်နေ့တိုင်း တာဝန်တစ်ခုတည်းကို ဆက်ထမ်းဆောင်ကြသည်။ သို့သော် တစ်ချိန်လုံး ဘုရားသခင်၏ ရည်ရွယ်ချက်များကို ၎င်းတို့ လုံးဝ သဘောမပေါက်ကြ သို့မဟုတ် သမ္မာတရား စည်းမျဉ်းများကို လုံးဝ မရှာဖွေကြပေ။ ၎င်းတို့သည် မိမိတို့၏ အတွေ့အကြုံ အားသာချက်ပေါ်တွင် အမြဲ ပြုမူဆောင်ရွက်ကြသည်။ အတွေ့အကြုံသည် သမ္မာတရားလော။ အတွေ့အကြုံအပေါ် ပြုမူဆောင်ရွက်ရန်မှာ ယုံကြည်စိတ်ချ၍ရသလော။ ထိုအရာသည် သမ္မာတရား စည်းမျဉ်းများနှင့် ကိုက်ညီသလော။ အတွေ့အကြုံအပေါ် ပြုမူဆောင်ရွက်ခြင်းသည် စည်းမျဉ်းများနှင့် မကိုက်ညီပေ။ ထိုသို့ပြုမူဆောင်ရွက်ခြင်းက ကျရှုံးသည့်အချိန်များ သေချာပေါက်ရှိလိမ့်မည်။ ထို့ကြောင့် မိမိတို့တာဝန်ကို ကောင်းစွာ မထမ်းဆာင်သည့် နေ့တစ်နေ့ ရောက်လာသည်။ အမှုအရာများစွာက တလွဲတချော် ဖြစ်သွားပြီး ၎င်းတို့ ပြုပြင်ခံရကြသည်။ အဖွဲ့က ၎င်းတို့နှင့်ပတ်သက်၍ စိတ်ကျေနပ်ခြင်းမရှိပေ။ ထို့နောက် ၎င်းတို့ အပျက်သဘောဆောင်ကြသည်။ “ဤတာဝန်ကို ကျွန်ုပ် ထမ်းဆောင်မနေတော့ပါ။ ညံ့ဖျင်းစွာ ကျွန်ုပ် လုပ်ဆောင်သည်။ သင်တို့အားလုံးက ကျွန်ုပ်ထက် ပိုတော်ကြသည်၊ မတော်သောသူမှာ ကျွန်ုပ်သာ ဖြစ်လေသည်။ ထိုတာဝန်ကို လုပ်ဆောင်လိုသောသူ မည်သူဆို၊ လုပ်သာလုပ်ပါ”ဟူ၍ ဖြစ်သည်။ လူတစ်ဦးက သမ္မာတရားနှင့်ပတ်သက်၍ ၎င်းတို့ မိတ်သဟာယပြုပေးသော်လည်း “ဤအရာတွင် အဘယ်အရာကို မိတ်သဟာယပြုရန် လိုသနည်း။ ယင်းမှာ သမ္မာတရား ဟုတ်မဟုတ်ဟူသည်ကို ကျွန်ုပ် ဂရုမစိုက်ပါ။ ကျွန်ုပ် ပျော်ရွှင်သည့်အခါ ကျွန်ုပ်၏ တာဝန်ကို လုပ်မည်ဖြစ်ပြီး မပျော်ရွှင်သည့်အခါ လုပ်မည် မဟုတ်ပါ။ အဘယ်ကြောင့် အလွန် ခက်ခဲရှုပ်ထွေးစေသနည်း။ ထိုတာဝန်ကို ယခု ကျွန်ုပ် လုပ်မည် မဟုတ်ပါ။ ကျွန်ုပ် ပျော်ရွှင်မည့်နေ့ကို စောင့်ပါမည်”ဟု ဆိုလျက် ၎င်းတို့ နားမဝင်ကြသကဲ့သို့ နားမလည်ကြပေ။ ဤသည်မှာ ၎င်းတို့ တစ်သမတ်တည်း ဖြစ်သည့်ပုံစံဖြစ်သည်။ မိမိတို့တာဝန်ကို ထမ်းဆောင်ခြင်းတွင်ဖြစ်စေ၊ ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်များကို ဖတ်ရှုခြင်းဖြစ်စေ၊ တရားဒေသနာများကို နားထောင်ခြင်းနှင့် စုဝေးပွဲများကို တက်ခြင်းတွင်ဖြစ်စေ၊ အခြားသူတို့နှင့် ၎င်းတို့ ဆက်ဆံမှုများတွင်ဖြစ်စေ ၎င်းတို့ ဘဝ၏ သွင်ပြင်လက္ခဏာတစ်ခုခုနှင့် ဆက်စပ်သော အရာရာတိုင်းတွင် ၎င်းတို့ ထုတ်ဖော်ပြသည့်အရာမှာ ယခုတစ်မျိုး တော်ကြာတစ်မျိုးဖြစ်ခြင်း၊ တစ်ချိန်တွင် စိတ်ဓာတ်မြှင့်တင်ခံရပြီး နောက်တစ်ချိန်တွင် စိတ်ဓာတ်ကျခြင်း၊ တစ်ချိန်တွင် အေးတိအေးစက်ဖြစ်ကာ နောက်တစ်ချိန်တွင် စိတ်လှုပ်ရှားခြင်း၊ တစ်ချိန်တွင် အပျက်သဘောဆောင်ကာ နောက်တစ်ချိန်တွင် အပြုသဘောဆောင်ခြင်းတို့ ဖြစ်သည်။ အတိုချုပ်ပြောရလျှင် ၎င်းတို့၏ အခြေအနေ ကောင်းခြင်းဖြစ်စေ၊ ဆိုးခြင်းဖြစ်စေ အစဉ်သဖြင့် အတော်အတန်ပင် သိသာထင်ရှားလေသည်။ ထိုအရာကို အကြည့်တစ်ချက်ဖြင့် သင် မြင်နိုင်သည်။ ၎င်းတို့သည် မိမိတို့၏ ပင်ကိုစရိုက်အတိုင်း လိုက်နေကြရင်း မိမိတို့ လုပ်ဆောင်သည့် အရာတိုင်းတွင် တစ်သမတ်တည်း မဟုတ်ကြ။ ၎င်းတို့ ပျော်ရွှင်သည့်အခါ အလုပ်ကို ပိုမိုကောင်းမွန်စွာ လုပ်ဆောင်ကြပြီး မပျော်ရွှင်သည့်အခါ စုတ်ချာကြသည်။ အမှုအရာ လုပ်ဆောင်နေခြင်းကိုပင် ရပ်လိုက်ပြီး လက်လျှော့လိုက်ပြီဟု ပြောလိုက်ကြသည်။ မည်သည့်အရာကို ၎င်းတို့ လုပ်ဆောင်နေသည်ဖြစ်စေ၊ မိမိတို့၏ စိတ်အခြေအနေအတိုင်း၊ ပတ်ဝန်းကျင်အတိုင်း၊ မိမိတို့၏ တောင်းဆိုချက်များအတိုင်း လုပ်ဆောင်ရမှ ဖြစ်သည်။ အခက်အခဲကို ကြုံရန် အလိုဆန္ဒ လုံးဝ မရှိကြချေ။ ၎င်းတို့သည် အလိုလိုက်ခံရပြီး ပျက်စီးကြသည်၊ ကယောင်ချောက်ချား ဖြစ်ကြသည်၊ အသိခေါက်ခက် အဝင်နက်ကြပြီး ထိုအရာကို ထိန်းချုပ်ရန် ဘာမျှ မလုပ်ဆောင်ကြချေ။ မည်သူမျှ ၎င်းတို့ကို စိတ်အနှောင့်အယှက် ပေးခွင့်မရှိပေ။ စိတ်အနှောင့်အယှက် ပေးသူမည်သူမဆိုသည် မုန်တိုင်းကဲ့သို့လာသည့် ၎င်းတို့၏ ဒေါသကို ခံရမည့် ပစ်မှတ်တစ်ခု ဖြစ်သည်။ ထိုဒေါသ လွန်သွားသည်နှင့် ၎င်းတို့ အပျက်သဘောဆောင်ကာ စိတ်ခံစားမှုအရ ဝမ်းနည်းအားငယ်သွားကြသည်။ ထို့အပြင် မိမိတို့၏ နှစ်ခြိုက်မှုများကို အခြေခံ၍ အရာရာကို လုပ်ဆောင်ကြသည်။ “ဤအလုပ်ကို ကျွန်ုပ် နှစ်သက်လျှင် လုပ်မည်။ မနှစ်သက်လျှင် လုပ်မည်မဟုတ်ပါ။ လုံးဝ လုပ်မည် မဟုတ်ပါ။ သင်တို့ထဲမှ ဆန္ဒရှိသောသူ မည်သူမဆို လုပ်နိုင်သည်။ ယင်းသည် ကျွန်ုပ်နှင့် ဘာမျှ ပတ်သက်ခြင်းမရှိပါ”ဟူ၍ ဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ မည်သည့် လူစားမျိုး ဖြစ်သနည်း။ ၎င်းတို့ ပျော်ရွှင်ပြီး ၎င်းတို့၏ အခြေအနေက ကောင်းမွန်သည့်အခါ ပင်ကိုအားဖြင့် တက်ကြွကြပြီး ဘုရားသခင်ကို ချစ်လိုကြသည်ဟု ပြောကြသည်။ ၎င်းတို့ အလွန်တက်ကြွကြသည်မှာ မျက်ရည်ပူများ မျက်နှာတွင် စီးဆင်းလျက် ကျယ်လောင်စွာ ရှိုက်ရင်း ငိုကြွေးကြလေသည်။ ၎င်းတို့၏ စိတ်နှလုံးသည် ဘုရားသခင်ကို အမှန်တကယ် ချစ်သော စိတ်နှလုံးဖြစ်သလော။ ဘုရားသခင်ကို ပင်ကိုအားဖြင့် ချစ်သည့် အခြေအနေသည် ပုံမှန်စိတ်နှလုံးတစ်ခု ဖြစ်သော်လည်း ၎င်းတို့ စိတ်သဘောထား၊ အပြုအမူများနှင့် ထုတ်ဖော်ပြမှုများကို ကြည့်သည့်အခါ ၎င်းတို့သည် အသက်ဆယ်နှစ်ခန့်ရှိသည့် ကလေးငယ်တစ်ဦးဖြစ်သည်ဟု သင် ထင်မှတ်ပေမည်။ ၎င်းတို့၏ ဤစိတ်သဘောထား၊ ၎င်းတို့၏ အသက်ရှင်ခြင်းပုံစံသည် ပြောင်းလဲလွယ်ခြင်း ဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့သည် တစ်သမတ်တည်းမရှိ၊ သစ္စာစောင့်သိခြင်းမရှိ၊ တာဝန်မသိတတ်သကဲ့သို့ ၎င်းတို့ လုပ်ဆောင်သည့် အရာတိုင်းတွင် တာဝန်မဲ့ကြသည်။ ၎င်းတို့သည် အခက်အခဲကို လုံးဝ မကြုံကြသကဲ့သို့ တာဝန်ယူရန် မလိုမလားဖြစ်ကြသည်။ ၎င်းတို့ ပျော်ရွှင်သည့်အခါ မည်သည့်အရာမဆို လုပ်ဆောင်ပါစေ အဆင်ပြေသည်။ အခက်အခဲအနည်းငယ်က ကိစ္စမရှိသကဲ့သို့ ၎င်းတို့၏ အကျိုးစီးပွားများ ထိုးနှက်ခံရလျှင်လည်း ကိစ္စမရှိပေ။ သို့ရာတွင် ၎င်းတို့ စိတ်မချမ်းမြေ့ဖြစ်လျှင် မည်သည့်အရာကိုမျှ လုပ်ကြမည်မဟုတ်ပေ။ ၎င်းတို့သည် မည်သည့်လူစားမျိုး ဖြစ်ကြသနည်း။ ထိုသို့သော အခြေအနေတစ်ခုသည် ပုံမှန်ဖြစ်သလော။ (ပုံမှန်မဟုတ်ပါ။) ဤပြဿနာသည် မူမမှန်သည့် အခြေအနေတစ်ခုကို ကျော်လွန်သည်။ ထိုအရာသည် လွန်ကဲသော ပြောင်းလဲလွယ်ခြင်း၊ လွန်ကဲသော မိုက်မဲမှုနှင့် မသိနားမလည်ခြင်း၊ လွန်ကဲသော ကလေးဆန်ခြင်း၏ သရုပ်သကန်တစ်ခု ဖြစ်သည်။ ပြောင်းလဲလွယ်ခြင်းနှင့်ပတ်သက်၍ ပြဿနာမှာ အဘယ်နည်း။ အချို့က “ပင်ကိုစရိုက် မတည်ငြိမ်ခြင်းတစ်ခု ဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့သည် ငယ်ရွယ်လွန်းပြီး အလွန်နည်းပါးသည့် အခက်အခဲကို ဖြတ်သန်းခဲ့ရပြီး ၎င်းတို့၏ စရိုက်က အသင့်မဖြစ်သေးသောကြောင့် ၎င်းတို့၏ အပြုအမူတွင် မကြာခဏ ပြောင်းလဲလွယ်ခြင်း ရှိသည်”ဟု ပြောကောင်း ပြောနိုင်သည်။ အမှန်တရားမှာ ထိုပြောင်းလဲလွယ်ခြင်းသည် အသက်အရွယ်ကို အရေးမစိုက်ပေ။ အသက်လေးဆယ်ဝန်းကျင် ရှိသောသူများနှင့် အသက် ခုနစ်ဆယ် မှ ကိုးဆယ် ရှိသောသူများသည်လည်း ကြိမ်ဖန်များစွာ ပြောင်းလဲလွယ်ကြသည်။ ဤအရာကို အဘယ်သို့ ရှင်းပြရမည်နည်း။ ပြောင်းလဲလွယ်ခြင်းသည် အမှန်တွင် မိမိ၏ စိတ်သဘောထားတွင်ရှိသည့် ပြဿနာတစ်ခုဖြစ်ပြီး ထို့ပြင်လည်း အလွန်အမင်း ဆိုးရွားသောအရာတစ်ခုဖြစ်သည်။ အရေးကြီးသည့် တာဝန်တစ်ခုကို ၎င်းတို့ ထမ်းဆောင်နေလျှင် ထိုအရာက ဘုရားအိမ်တော်၏ အကျိုးစီးပွားများကို ဆုံးရှုံးမှုများ ဖြစ်စေလျက် ထိုတာဝန်နှင့် အလုပ်တိုးတက်မှုတို့ကို နှောင့်နှေးစေလိမ့်မည်ဖြစ်သည်။ ပြီးလျှင် သာမန်တာဝန်များနှင့် ပတ်သက်၍လည်း ထိုအရာက ထိုတာဝန်များကို ကြိမ်ဖန်များစွာ ထိခိုက်ပြီး အမှုအရာများကို ဟန့်တားသည်။ ထိုအရာနှင့်ပတ်သက်၍ အခြားသူများ၊ မိမိတို့ကိုယ်တိုင် သို့မဟုတ် အသင်းတော်၏ အလုပ်ကို အကျိုးပြုသည့်အရာ ဘာမျှမရှိပေ။ ၎င်းတို့ လုပ်ဆောင်သည့် အလုပ်တာဝန် အနည်းငယ်နှင့် ၎င်းတို့ ပေးဆပ်သည့် အဖို့အခတို့သည် အသားတင် ဆုံးရှုံးမှုတစ်ခုနှင့် လာသည်။ အထူးသဖြင့် ပြောင်းလဲလွယ်သော လူတို့သည် ဘုရားအိမ်တော်တွင် တာဝန်များကို ထမ်းဆောင်ရန် မသင့်တော်သကဲ့သို့ ထိုသို့သော လူများစွာရှိပေသည်။ ပြောင်းလဲလွယ်ခြင်းသည် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သဘောထားများထဲတွင် ဖြစ်လေ့ဖြစ်ထ အရှိဆုံးသော သရုပ်သကန်ဖြစ်သည်။ လူတိုင်းနီးပါးက ထိုသို့သော စိတ်သဘောထားတစ်ခု ရှိကြသည်။ ထိုစိတ်သဘောထားသည် အဘယ်အရာဖြစ်သနည်း။ ပင်ကိုအားဖြင့် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သဘောထားတိုင်းသည် စာတန်၏ စိတ်သဘောထားများ၏ မျိုးကွဲတစ်ခုဖြစ်ပြီး ပြောင်းလဲလွယ်ခြင်းသည် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သဘောထားတစ်ခုဖြစ်သည်။ သိမ်မွေ့သော ဝေါဟာရအရ ထိုအရာသည် နှစ်သက်စရာ၊ လက်ခံချင်စရာဖြစ်သော အမှန်တရား မဟုတ်ပေ။ သာ၍စီးသော ဝေါဟာရအရ ထိုအရာသည် သမ္မာတရားကို အလွန်အမင်း မနှစ်မြှို့ခြင်းနှင့် မုန်းတီးခြင်း ဖြစ်သည်။ ပြောင်းလဲလွယ်သော လူများသည် ဘုရားသခင်ကို ကျိုးနွံနာခံနိုင်ကြသလော။ သေချာပေါက် ကျိုးနွံနာခံနိုင်ခြင်း မရှိကြပေ။ ၎င်းတို့ ပျော်ရွှင်ပြီး အကျိုးကျေးဇူး ခံစားရသည့်အချိန်တွင် တစ်ခဏမျှ ကျိုးနွံနာခံနိုင်ကြသော်လည်း ၎င်းတို့ စိတ်မချမ်းမြေ့ဖြစ်ကာ အကျိုးမခံစားရသည့်အခါ ဒေါသူပုန်ထပြီး ဘုရားသခင်ကို အတိုက်အခံလုပ်ကာ သစ္စာဖောက်ဝံ့ကြသည်။ ၎င်းတို့က “သမ္မာတရား ဟုတ်မဟုတ် ငါ ဂရုမစိုက်ပါ။ အရေးကြီးသည်မှာ ငါ ပျော်ရွှင်ဖို့၊ ကျေနပ်ရောင့်ရဲဖို့ ဖြစ်သည်။ ငါ စိတ်မချမ်းမြေ့လျှင် မည်သူမဆို ပြောသည့် မည်သည့်အရာမျှ အထောက်အကူ ဖြစ်မည်မဟုတ်။ သမ္မာတရားသည် အဘယ်အဖိုးတန်သနည်း။ ဘုရားသခင်သည် အဘယ်အရေးပါသနည်း။ ငါသည် ဆရာကြီးဖြစ်သည်”ဟု မိမိတို့ကိုယ်ကို ပြောဆိုကြလိမ့်မည်။ ဤသည်မှာ မည်သည့် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သဘောထားမျိုး ဖြစ်သနည်း။ (သမ္မာတရားကို မုန်းခြင်းဖြစ်သည်။) သမ္မာတရားကို မုန်းသော စိတ်သဘောထား၊ ထိုသမ္မာတရားကို အလွန်အမင်း မနှစ်မြှို့သော စိတ်သဘောထားတစ်ခု ဖြစ်သည်။ ထိုအရာတွင် မာနထောင်လွှားခြင်းနှင့် စိတ်ကြီးဝင်ခြင်း အရိပ်လက္ခဏာ ရှိသလော။ စိတ်နှလုံးခိုင်မာခြင်း အရိပ်လက္ခဏာတစ်ခု ရှိသလော။ (ရှိပါသည်။) ဤတွင် နောက်ထပ် စံတင်လောက်သော အခြေအနေတစ်ခု ရှိသည်။ ၎င်းတို့ စိတ်ချမ်းသာနေချိန်တွင် လူတိုင်းကို သဘောကောင်းကြပြီး မိမိတို့ တာဝန်ကို ထမ်းဆောင်ရာတွင် တာဝန်ယူတတ်ကြသည်။ ၎င်းတို့သည် လူကောင်းတစ်ဦး၊ ကျိုးနွံနာခံသည့် လူတစ်ဦး၊ အဖိုးအခပေးလိုသည့် လူတစ်ဦး၊ သမ္မာတရားကို အမှန်တကယ် ချစ်သည့် လူတစ်ဦးဖြစ်သည်ဟု လူတို့က တွေးထင်ကြသည်။ သို့ရာတွင် ၎င်းတို့ အပျက်သဘောဆောင်ကြသည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် ၎င်းတို့ အလုပ်ရပ်လိုက်ကြလိမ့်မည်၊ ညည်းညူကာ ဖျောင်းဖျမရနိုင်အောင်ပင် ဖြစ်သွားကြလိမ့်မည်။ ဤတွင် ၎င်းတို့၏ ရက်စက်သော ဘက်ခြမ်းပေါ်လာသည်။ ၎င်းတို့ကို မည်သူမျှ အပြစ်တင်ပိုင်ခွင့်မရှိပေ။ ၎င်းတို့က “သမ္မာတရားတိုင်းကို ကျွန်ုပ် နားလည်သည်။ လက်တွေ့မလုပ်ဆောင်ခြင်းသာ ဖြစ်သည်။ မိမိဘာသာ အေးအေးသက်သာနေခြင်းကသာ ကျွန်ုပ်အတွက် အဆင်ပြေလိမ့်မည်”ဟုပင် ပြောကြလိမ့်မည်။ ဤသည်မှာ မည်သည့် စိတ်သဘောထား ဖြစ်သနည်း။ (ရက်စက်ခြင်းဖြစ်သည်။) ဤဆိုးယုတ်သောလူတို့သည် မိမိတို့ကို ပြုပြင်ပေးသည့် မည်သူကိုမဆို ပြန်တိုက်ခိုက်ရန် အသင့်ဖြစ်ကြရုံမက ၎င်းတို့ကို ဆိုးယုတ်သော မကောင်းဆိုးဝါးတစ်ကောင်ကဲ့သို့ပင် နာကျင်စေကာ ထိခိုက်နစ်နာစေကြလေသည်။ မည်သူကမျှ ၎င်းတို့ကို သွားမထိရဲပေ။ ဤသည်မှာ ၎င်းတို့ အလွန် ပြောင်းလဲလွယ်ပြီး ရက်စက်ကြခြင်း ဖြစ်သည် မဟုတ်လော။ ဤသည်မှာ ငယ်ရွယ်မှုနှင့်ဆက်စပ်သည့် ပြဿနာဖြစ်သလော။ ၎င်းတို့ အသက်ကြီးလာလျှင် ပြောင်းလဲမလွယ်တော့မည် မဟုတ်သလော။ ၎င်းတို့ အသက်ကြီးလာလျှင် သာ၍ စဉ်းစဉ်းစားစားလုပ်တတ်ကာ ဆင်ခြင်တုံတရား ရှိကြမည်လော။ မဟုတ်ပေ။ ဤသည်မှာ ၎င်းတို့၏ ပင်ကိုစရိုက် သို့မဟုတ် အသက်အရွယ်နှင့် မဆိုင်ပေ။ ကွယ်ဝှက်နေသည့် နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်း အမြစ်တွယ်ထားသော ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသည့် စိတ်သဘောထားတစ်ခု ရှိပေသည်။ ၎င်းတို့သည် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သဘောထားတစ်ခု၏ အုပ်စိုးခြင်းကို ခံရကြပြီး ၎င်းတို့ အသက်ရှင်ကြသည်မှာ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သဘောထားတစ်ခုဖြင့် ဖြစ်သည်။ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သဘောထားဖြင့် အသက်ရှင်သည့် တစ်စုံတစ်ဦးတွင် ကျိုးနွံနာခံမှု ရှိသလော။ သမ္မာတရားကို ၎င်းတို့ ရှာဖွေနိုင်သလော။ သမ္မာတရားကို ချစ်သည့် ၎င်းတို့၏ အစိတ်အပိုင်းတစ်ခု ရှိသလော။ (မရှိပါ။) ထိုအရာတစ်ခုမျှ မရှိပေ။ သင်တို့အားလုံးတွင် ပြောင်းလဲလွယ်သည့် အခြေအနေတစ်ခု ရှိခဲ့ကြပြီးပြီလော။ (ရှိခဲ့ကြပါသည်။) ထိုအကြောင်း မိတ်သဟာယမပြုလျှင် ပြဿနာတစ်ခုဖြစ်သည်ဟု သင်တို့ ခံစားကြမည်လော။ (ခံစားမည်မဟုတ်ပါ။) ယခုတွင် ထိုအကြောင်းကို မိတ်သဟာယပြုပြီးသည့်နောက် ထိုအရာသည် အတော်လေး ဆိုးရွားသည့် ပြဿနာတစ်ခုဖြစ်သည်ဟု သင်တို့ ခံစားရသလော။ (ခံစားရပါသည်။) အချို့သော ရံဖန်ရံခါဖြစ်တတ်သည့် ပြောင်းလဲလွယ်ခြင်းသည် ဓမ္မဓိဋ္ဌာန်ကျသော အကြောင်းတရားများမှ ဖြစ်ပေါ်သည်။ ယင်းမှာ စိတ်သဘောထားဆိုင်ရာ ပြဿနာတစ်ခု မဟုတ်။ မိမိ၏ လုပ်ရပ်များရှိ စိတ်သဘောထားဆိုင်ရာ ပြဿနာအားလုံးနှင့် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သဘောထား၏ ထုတ်ဖော်ပြမှုအားလုံးသည် အပျက်သဘောဆောင်သည့် အကျိုးဆက်များကို ဖြစ်ထွန်းစေလိမ့်မည်။ ဓမ္မဓိဋ္ဌာန်ကျသော အကြောင်းတရားတစ်ခုနှင့်ဆိုင်သည့် ဥပမာမှာ ဤသို့ ဖြစ်သည်။ တစ်စုံတစ်ဦးသည် ဆိုးရွားသော ဗိုက်အောင့်ခြင်းကို ယနေ့တွင် ခံစားနေရသည်ဆိုပါစို့။ ၎င်းက အင်မတန် နာကျင်သည်မှာ စကားပြောဖို့ ခွန်အားမရှိသလောက် ဖြစ်သည်။ သူက တစ်ခဏမျှ လှဲနေလိုက်ချင်သည်။ ထိုအချိန်တွင်ပင် တစ်စုံတစ်ဦး ရောက်လာပြီး ထိုသူနှင့် စကားအနည်းငယ်ပြောကာ သူ၏ ပြန်ပြောသည့်လေသံက အနည်းငယ် ပြင်းထန်သည်။ ဤသည်မှာ သူ၏ စိတ်သဘောထားနှင့်ပတ်သက်သည့် ပြဿနာတစ်ခု ဖြစ်သလော။ မဟုတ်ပေ။ သူသည် မကျန်းမာသကဲ့သို နာကျင်မှုခံစားရသောကြောင့်သာ ထိုသို့ ဖြစ်ခြင်း ဖြစ်သည်။ ယင်းမှာ ပုံမှန်အချိန်များတွင် သူ ဖြစ်သည့် လူစားမျိုး၊ ထိုသို့ စကားပြောသည့်လူတစ်ဦးဖြစ်ခဲ့မည်ဆိုလျှင် ယင်းမှာ စိတ်သဘောထားဆိုင်ရာပြဿနာတစ်ခု ဖြစ်ပေမည်။ ဤအခြေအနေတွင် သူ၏ နာကျင်မှုက ခံနိုင်စွမ်းအတိုင်းအတာ တစ်ခုခုကို ကျော်လွန်သွားပြီ ဖြစ်သောကြောင့် သူ၏ စကားတွင် မကောင်းသည့် လေယူလေသိမ်းရှိနေခြင်း ဖြစ်သည်။ ယင်းမှာ ပုံမှန်ဖြစ်ပျက်သည့် အရာတစ်ခု ဖြစ်သည်။ ဓမ္မဓိဋ္ဌာန်ကျသော အကြောင်းတစ်ရာတစ်ခုရှိပြီး အခြေအနေများကို ထောက်သော် ထိုသို့သော နည်းလမ်းတစ်ခုဖြင့် စကားပြောခြင်း သို့မဟုတ် ပြုမူခြင်းက ခွင့်လွှတ်သင့်ပြီး အကျိုးသင့်အကြောင်းသင့်ဖြစ်ကြောင်းနှင့် ထိုအရာသည် လူသား သဘာဝသာဖြစ်ကြောင်း လူတိုင်းက အသိအမှတ်ပြုလျှင် ထိုအရာသည် ပုံမှန်လူ့သဘာဝ၏ အပြုအမူနှင့် ထုတ်ဖော်ပြချက်တစ်ခု ဖြစ်သည်။ ဆွေမျိုးတစ်ဦးကို ဆုံးရှုံးပြီး ပူဆွေးဝမ်းနည်းမှုဖြင့် စတင်ငိုကြွေးသော တစ်စုံတစ်ဦးကို ဥပမာယူလော့။ ယင်းမှာ အတော်လေး ပုံမှန်ဖြစ်သည်။ သို့သော် ထိုသူတို့အပေါ် ဝေဖန်ပြီး “ဤလူသည် တွယ်တာသည်။ ဤနှစ်ကာလများတစ်လျှောက်လုံး ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ခဲ့ကြသော်လည်း မိမိ၏ မိသားစုအတွက် ချစ်ခင်တွယ်တာမှုကို လက်မလွှတ်နိုင်သေးပါ။ သူ၏ အမျိုးတစ်ယောက် သေသည့်အခါ ငိုပင်ငိုသည်။ မိုက်မဲလိုက်လေခြင်း”ဟု ပြောကြပေမည်။ ထို့နောက်တွင် ထိုသို့ပြောသောသူ၏ မိခင် သေဆုံးသည့်အခါ လူတကာထက် သာ၍ သည်းထန်စွာ ငိုကြွေးလေသည်။ အကြင်သူသည် ဤအရာကို မည်သို့ ရှုမြင်သင့်သနည်း။ သင့်အနေဖြင့် ကြောင်းကျိုးမမြင်စွာ စည်းမျဉ်းစည်းကမ်းများကို သုံး၍မရပေ သို့မဟုတ် ထိုအရာနှင့်ပတ်သက်၍ ခြုံငုံကောက်ချက်ချခြင်း ပြုလုပ်၍မရပေ။ အချို့သောအရာများသည် ဓမ္မဓိဋ္ဌာန်ကျသော အကြောင်းတရားများ ရှိပြီး ယင်းတို့သည် ပုံမှန်လူ့သဘာဝ၏ အပြုအမူများနှင့် ထုတ်ဖော်ပြမှုများ ဖြစ်သည်။ မည်သည့်အရာတို့သည် ပုံမှန် လူ့သဘာဝ၏ အပြုအမူများနှင့် ထုတ်ဖော်ပြမှုများဖြစ်ပြီး မည်သည့်အရာများက မဟုတ်ဟူသည်မှာ အခြေအနေများနှင့်ပတ်သက်၍ ကွဲပြားသည်။ ဖော်ပြသည့် မည်သည့်အရာမဆိုသည် မိမိအသက်ရှင်သည့်အရာနှင့် သက်ဆိုင်သည်၊ တစ်နည်းအားဖြင့် ပြောနေသည့်အရာက လူတို့၏ စိတ်သဘောထားများရှိ ပြဿနာများကို ထည့်သွင်းစဉ်းစားပြီး နောက်တစ်နည်းအားဖြင့် ထိုအရာသည် လူတို့၏ ရှုထောင့်များ၊ ၎င်းတို့၏ လိုက်စားမှု နည်းလမ်းများနှင့် ၎င်းတို့၏ လိုက်စားမှု လမ်းကြောင်းများတွင်ရှိသည့် ပြဿနာများအကြောင်း ဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့၏ စိတ် သို့မဟုတ် ပင်ကိုစရိုက် သို့မဟုတ် အမှုအရာများလုပ်ဆောင်သည့် ၎င်းတို့၏ အပြင်ပန်းနည်းလမ်းများနှင့် သက်ဆိုင်သည့် ကိစ္စတစ်ခု လုံးဝ မဟုတ်ပေ။

နောက်ထပ် အခြေအနေတစ်မျိုးရှိပြီး ယင်းမှာ လောကီဆိုင်ရာ ဆက်ဆံမှုများအတွက် အတွေးအခေါ်များဖြင့် အသက်ရှင်ခြင်း ဖြစ်သည်။ လူအများစုသည် ဘုရားသခင်ကို မိမိတို့၏ ယုံကြည်မှုတွင် သမ္မာတရား လိုက်စားခြင်းအပေါ် အာရုံစိုက်ခြင်းမရှိဘဲ ကျော်ကြားမှု၊ အကျိုးအမြတ်နှင့် အဆင့်အတန်းများကို လိုက်စားရန် နှစ်သက်ကြသည်။ တစ်စုံတစ်ဦးတွင် အစွမ်းအစ အနည်းငယ်နှင့် စိတ်ကူးအနည်းငယ်ရှိသရွေ့ စာတန်၏ အတွေးအခေါ်များနှင့် အသက်ရှင်ခြင်းအတွက် စည်းကမ်းများ တစ်စုံကို ပိုင်ဆိုင်သည်။ ၎င်းတို့ တစ်ဦးချင်းစီတွင် မည်သို့ ပျော်ရွှင်စွာ အသက်ရှင်ရမည်၊ ၎င်းတို့ကို ထင်ရှားကျော်ကြားမှုရစေပြီး ၎င်းတို့၏ မိသားစုနာမည်ကို ဂုဏ်ဆောင်စေနိုင်ကာ လူတိုင်း၏ ချီးကျူးဂုဏ်ပြုခြင်းကို ရရှိစေနိုင်သည့် နည်းလမ်းတစ်ခုဖြင့် မည်သို့ အသက်ရှင်ရမည်ဆိုသည်နှင့် စပ်လျဉ်း၍ မိမိတို့ကိုယ်ပိုင် “ဝှက်ဖဲ” ကိုင်ထားကြသည်။ ထိုအရာများသည် မည်သည့် ဥပါယ်တံမျဉ်များ ဖြစ်သနည်း။ ယင်းတို့သည် လောကီဆိုင်ရာ ဆက်ဆံမှုများအတွက် “အထွတ်အထိပ်” အတွေးအခေါ်များဖြစ်သည်။ ယင်းကို လူအချို့က ကြားရသည်မှာ ရယ်စရာဖြစ်သည်ဟု မြင်ကောင်း မြင်နိုင်သည်။ “အထွတ်အထိပ်” နှင့် “လောကီဆိုင်ရာ ဆက်ဆံမှုများအတွက် အတွေးအခေါ်များ”သည် မသက်ဆိုင်ကြပေ။ ထိုအရာများသည် စိမ်းသော အတွဲအဖက်ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ဤနေရာတွင် အဘယ်ကြောင့် “အထွတ်အထိပ်”ဟူသော စကားကို အသုံးပြုရသနည်း။ ယေဘုယျအားဖြင့် လောကီဆိုင်ရာ ဆက်ဆံမှုများအတွက် အတွေးအခေါ်တစ်ခုရှိသည့် လူတစ်ဦးသည် အသက်ရှင်ရန်အလို့ငှာ တည်ရှိခြင်းအတွက် စည်းမျဉ်းအချို့၊ ဆိုလိုသည်မှာ ရှင်သန်ခြင်းအတွက် လျှို့ဝှက်ချက်အချို့ဖြင့် ပြင်ဆင်ထားရှိရန် လိုအပ်သည်ဟု ယုံကြည်ကြသည်။ ယင်းမှာ ဘဝတွင် မိမိတို့၏ ရည်မှန်းချက်များကို စွမ်းဆောင်ရရှိဖို့ တစ်ခုတည်းသော နည်းလမ်းဖြစ်သည်ဟု တွေးထင်ကြသည်။ ၎င်းတို့သည် လောကီဆိုင်ရာ ဆက်ဆံမှုများအတွက် အတွေးအခေါ်များဖြစ်သည့် တည်ရှိခြင်းအတွက်ဖြစ်သော ဤစည်းမျဉ်းများကို လူတို့မကြာခဏ ပြောဆိုသည့် ဆောင်ပုဒ်များကဲ့သို့ပင် ၎င်းတို့၏ အမြင့်ဆုံး သက်ဝင်ယုံကြည်မှုများအဖြစ် စွဲကိုင်ကြသည်။ ၎င်းတို့သည် ဤသို့ဆက်ဆံခြင်းမှ ဘုရားသခင်၏ ရွေးချယ်ထားသူများကိုပင် ချန်ထားခြင်းမရှိဘဲ လောကီဆိုင်ရာ ဆက်ဆံမှုများအတွက်ဖြစ်သည့် ၎င်းတို့၏ အတွေးအခေါ်ကို သမ္မာတရားဖြစ်သည့်အလား ထိန်းသိမ်းပြီး စွဲမြဲနေကြလေသည်။ ၎င်းတို့က “မည်သည့်လူသားတစ်ဦးမျှ မိမိကိုယ်ကို လောကီဆိုင်ရာ ကိစ္စများမှ ကင်းကွာအောင် မလုပ်နိုင်ပါ။ သင်တို့က ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ကြသည် မဟုတ်လော။ စည်းမျဉ်းများကို လိုက်လျှောက်ကြသည် မဟုတ်လော။ သမ္မာတရားကို နားလည်ကြသည် မဟုတ်လော။ သို့ဆိုလျှင် ကောင်းပြီ၊ သင်တို့ကို ကိုင်တွယ်ရန် ငါ့ထံတွင် လောကီဆိုင်ရာ ဆက်ဆံမှုများအတွက် အတွေးအခေါ်တစ်ခု ရှိသည်။ သင်တို့သည် စေ့စပ်ကြသည် မဟုတ်လော။ သမ္မာတရား စည်းမျဉ်းများဖြင့် လုပ်ဆောင်သည် မဟုတ်လော။ ကောင်းပြီ၊ သမ္မာတရား စည်းမျဉ်းများကို ငါ နားမလည်သလို ငါ့အပေါ် သင်တို့ အကောင်းမြင်အောင်လုပ်ပြီး သင်တို့ကို လှည့်ပတ်ပြေးနေအောင် ငါ လုပ်၍ရသည်။ သင်တို့အားလုံး ငါ၏ ဩဇာညောင်းစေရမည်။ ငါသည် လူကောင်းတစ်ဦးဖြစ်ကြောင်း သင်တို့ ပြောကြလိမ့်မည်ဖြစ်ပြီး ငါ၏ နောက်ကွယ်တွင် ငါ့အကြောင်း မကောင်းသည့် အရာတစ်ခုမျှ သင်တို့ ပြောကြမည်မဟုတ်ပါ။ သင်တို့ အနီးအနားတွင် မရှိသည့်အခါ သင်တို့အပေါ် ငါ ဝေဖန်ပင် ဝေဖန်မည်ဖြစ်ပြီး သင်တို့ကို မနှစ်မြှို့ဖွယ်ကောင်းသော အရာများ လုပ်ဆောင်မည်ဖြစ်ကာ သင်တို့ကို သစ္စာဖောက်မည်ဖြစ်သည်။ ပြီးလျှင် သင်တို့ ပိုထူးပြီး သိလာကြလိမ့်မည် မဟုတ်”ဟု တွေးကြသည်။ ယင်းမှာ လောကီဆိုင်ရာ ဆက်ဆံမှုများအတွက် အတွေးအခေါ်များဖြင့် အသက်ရှင်သောလူတစ်ဦး ဖြစ်သည်။ ထိုလောကီဆိုင်ရာ ဆက်ဆံမှုများအတွက် အတွေးအခေါ်များအတွင်းတွင် မည်သည့်အရာ ရှိသနည်း။ ကလိမ်ဉာဏ်၊ လှည့်ဖြားခြင်းနှင့် နည်းဗျူဟာများအပြင် လုပ်နည်းကိုင်နည်းများနှင့် နည်းစနစ်များ ရှိပေသည်။ ဥပမာအနေဖြင့် အဆင့်အတန်းရှိသည့် တစ်စုံတစ်ဦး၊ အသုံးဝင်နိုင်မည့် တစ်စုံတစ်ဦးကို ၎င်းတို့ မြင်သည့်အခါ ဦးညွှတ်လျက်၊ ခယကာ ချီးမွမ်းစကားများ ပြောဆိုလျက် အလွန် ယဉ်ကျေးကြလေသည်။ ပေးနိုင်စွမ်းအနည်းငယ်သာ ရှိပြီး ၎င်းတို့လောက် မတော်ဟု ၎င်းတို့ တွေးထင်သည့် သူများနှင့်ပတ်သက်၍မူ အထက်စီးဆန်စွာ အမြဲ စကားပြောပြီး အထင်သေးကြသည်။ ယင်းက ၎င်းတို့သည် သာလွန်ပြီး အမြဲ အထင်ကြီးရမည့်သူများဖြစ်သည်ဟု လူတို့အား ခံစားစေသည်။ ၎င်းတို့ အတွင်းပိုင်း နယ်ပယ်တွင် လူတို့ကို ကစားပြီး ကြိုးကိုင်ညွှန်ကြားခြင်းအတွက် စနစ်တစ်ခုနှင့် လူတစ်မျိုးတစ်စားစီကို ဆက်ဆံပုံအတွက် နည်းလမ်းတစ်ခု ရှိကြလေသည်။ တစ်စုံတစ်ဦးကို ၎င်းတို့ ကြုံရသည့်အခါ ထိုသူက မည်သည့်လူစားမျိုး ဖြစ်သည်ဆိုသည်နှင့် ထိုသူကို မည်သို့ ဆက်ဆံပြီး ပေါင်းသင်းသင့်သည်ဆိုသည်တို့ကို အကြည့်တစ်ချက်ဖြင့် ၎င်းတို့က သိကြသည်။ ၎င်းတို့၏ စိတ်က ပုံသေနည်း ချက်ချင်း တွေးမိသည်။ ၎င်းတို့သည် ထိုပုံသေနည်းကို နောကျေကြပြီး ကျွမ်းကျင်ကြသည်။ လောကီဆိုင်ရာ ဆက်ဆံမှုများအတွက် ဤအတွေးအခေါ်များကို အကောင်အထည် ဖော်ခြင်းနှင့်ပတ်သက်၍ ၎င်းတို့ စဉ်းစားရန် မလိုအပ်ပေ။ ၎င်းတို့သည် ပဏာမ ပုံကြမ်းများဖြစ်စေ၊ မည်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်၏ ညွှန်ကြားချက်မျှဖြစ်စေ မလိုအပ်ပေ။ ၎င်းတို့တွင် ကိုယ်ပိုင် နည်းစနစ်များ ရှိကြသည်။ ထိုနည်းစနစ်များထဲမှ အချို့ကို မိမိတို့ဘာသာ စိတ်ကူးရခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ အချို့ကို အခြားသူများထံမှ သင်ယူလေ့လာခဲ့ခြင်းဖြစ်စေ၊ အခြားသူများတွင် စောင့်ကြည့်လေ့လာခဲ့ကြခြင်းဖြစ်စေ၊ အခြားသူများ၏ လွှမ်းမိုးမှုမှ ရရှိခဲ့ကြခြင်းဖြစ်စေ ဖြစ်သည်။ ထိုနည်းစနစ်များအကြောင်း မည်သူကမျှ ၎င်းတို့ကို မပြောပြခဲ့ခြင်း ဖြစ်ကောင်းဖြစ်နိုင်သော်လည်း ၎င်းတို့က ခရေစေ့တွင်းကျ ကောက်ချက်ချနိုင်သည်။ ထို့ကြောင့် လောကီဆိုင်ရာ ဆက်ဆံမှုများအတွက် ၎င်းတို့၏ အတွေးအခေါ်များ၊ နည်းနိဿယများ၊ လုပ်နည်းကိုင်နည်းများနှင့် နည်းစနစ်များ၊ အကြံအစည်များနှင့် အပိုင်ကြံခြင်းများကို ၎င်းတို့ သင်ယူလေ့လာခဲ့ကြသည်။ ဤအရာများဖြင့် အသက်ရှင်သော လူများတွင် သမ္မတရား ရှိသလော။ သမ္မာတရားဖြင့် ၎င်းတို့ အသက်ရှင်နိုင်ကြသလော။ (အသက်မရှင်နိုင်ကြပါ။) ၎င်းတို့ အသက်မရှင်နိုင်ပေ။ သို့ဆိုလျှင် အခြားလူများအပေါ် ၎င်းတို့က မည်သည့် သက်ရောက်မှု ရှိကြသနည်း။ အခြားသူတို့သည် ၎င်းတို့၏ လှည့်ဖြားခြင်းနှင့် လိမ်လည်ခြင်းကို မကြာခဏ ခံရသည်၊ ၎င်းတို့၏ အသုံးချခြင်းနှင့် ကစားခြင်း စသည်တို့ကို ခံရကြလေသည်။ လောကီဆိုင်ရာ ဆက်ဆံမှုများအတွက် ဤအတွေးအခေါ်များသည် ဉာဏ်ကောင်းသော သူများတွင်သာဖြစ်စေ၊ လူတစ်စုစုတွင်သာဖြစ်စေ မလွဲမသွေ ရှိခြင်းမျိုးမဟုတ်ဘဲ အမှန်တရားမှာ ထိုအရာများသည် လူတိုင်းတွင် ပါရှိနေပေသည်။

စာတန်ဆန်သော အတွေးအခေါ်များသည် အခြားမည်သည့်နည်းလမ်းများဖြင့် ထင်ရှားသနည်း။ လူအချို့သည် စကားပြောကောင်းသူများ ဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့သည် မိမိတို့ စကားပြောသည်ကို ကြားပြီးနောက် ဖြေသိမ့်မှုဖြင့် ပြန်လာကြသည့် လူတို့ထံမှ ပျော်ရွှင်မှုနှင့် စိတ်ကျေနပ်မှုတို့ကို အပျော့ဆွဲ၍ ရအောင်လုပ်ကြသော်လည်း လက်တွေ့အလုပ် လုံးဝ မလုပ်ကြချေ။ ဤသည်မှာ မည်သည့် လူစားမျိုး ဖြစ်သနည်း။ လှပသော စကားများဖြင့် လူတို့ကို ကြိုးကိုင်ညွှန်ကြားသောသူ တစ်ဦးဖြစ်သည်။ အချို့သော ခေါင်းဆောင်များနှင့် အမှုဆောင်များသည် တစ်ခဏမျှ အလုပ်လုပ်ပြီးနောက် “အထက်က ငါ့ကို နားလည်ပါသလော။ ဘုရားသခင်က ငါ့ကို သိပါသလော။ ငါ အလုပ်လုပ်နေသည်ကို အထက်က သိရန်အလို့ငှာ ပြဿနာအနည်းငယ် ငါ တိုင်ကြားရန် လိုအပ်သည်။ ငါ တိုင်ကြားသည့် ပြဿနာများက အတော်လေး စစ်မှန်ပြီး ခြေခြေမြစ်မြစ်ဖြစ်သည်ကို၊ အဓိက ပြဿနာများဖြစ်သည်ကို မြင်လျှင် ငါ့ကို လက်တွေ့ကျသော အလုပ်လုပ်နိုင်သည်ဟု အထက်က မြင်လျက် အထင်ကြီးလေးစားကောင်း လေးစားပေမည်”ဟု မိမိတို့ဘာသာ တွေးကြလေသည်။ ထို့ကြောင့် ပြဿနာများကို ဖော်ပြဖို့ အခွင့်အရေးကို ၎င်းတို့ ရှာကြလေသည်။ ပြဿနာများ ဖော်ပြရာတွင် ၎င်းတို့က တရားမျှတကြပေသည်။ ယင်းမှာ ဘဝပေးအသိဖြစ်ပြီး အလုပ်အတွက် လိုအပ်၏။ သို့သော် ဤအရာသည် ၎င်းတို့၏ ကိုယ်ရေးကိုယ်တာ ကြံရွယ်ချက်ဖြင့် မစွန်းထင်းသင့်ပေ။ ဤပြဿနာများကို တိုင်ကြားရာတွင် ဤလူ၏ ကြံရွယ်ချက်ကို သင်တို့ မြင်နိုင်သလော။ သူ့တွင်ရှိသည့် ဤကြံရွယ်ချက်နှင့်ပတ်သက်၍ ပြဿနာမှာ အမှန်တကယ် မည်သည့်အရာဖြစ်သနည်း။ ဤမေးခွန်းက တွေးတောခြင်းနှင့် ပိုင်းခြားသိမြင်နိုင်စွမ်း လိုအပ်သည်။ ၎င်းတို့သည် မိမိတို့တာဝန်ကို ကောင်းစွာ ထမ်းဆောင်ရန်နှင့် ဘုရားသခင်ကို ကျေနပ်စေရန်အလို့ငှာ ပြဿနာများကို ဖော်ပြနေခြင်းဖြစ်လျှင် ယင်းမှာ တရားမျှတပေမည်။ ထိုအရာက ၎င်းတို့သည် တာဝန်သိတတ်သော လူတစ်ဦး၊ အမှန်တကယ်ဖြစ်သော အလုပ်လုပ်သည့် သူတစ်ဦးဖြစ်သည်ဟု ဆိုလိုပေသည်။ သို့တိုင် လတ်တလောတွင် အမှန်တကယ်ဖြစ်သောအလုပ် လုပ်သောသူများမဟုတ်ဘဲ အခွင့်အရေးယူပြီး ဖြတ်လမ်းလိုက်သည့် မိမိတို့၏ အထက်လူကြီးများကို လိမ်ညာပြီး ၎င်းတို့ လက်အောက်ရှိသူများထံမှ အမှုအရာများကို ကွယ်ဝှက်သော အချို့သော ခေါင်းဆောင်များနှင့် အမှုဆောင်များ ရှိသည်။ ၎င်းတို့သည် အလိုက်သင့် လုပ်ချင်၊ ပြောချင်ကြပြီး လူတိုင်းကို စိတ်ကျေနပ်စေချင်ကြဆဲဖြစ်သည်။ ဤသို့လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ခြင်းအားဖြင့် စာတန်ဆန်သော အတွေးအခေါ်များဖြင့် ၎င်းတို့ အသက်ရှင်နေကြခြင်း မဟုတ်လော။ ထိုသို့ဖြစ်လျှင် ပြဿနာကို မည်သို့ ဖြေရှင်းသင့်သနည်း။ မည်သည့် သမ္မာတရားကို ရှာဖွေရမည်၊ မည်သို့ သိအောင်လုပ်ပြီး ပိုင်းခြားသိမြင်ရမည်ဟူသည့် ၎င်းတို့၏ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော ကြံရွယ်ချက်နှင့်ဆိုင်သည့် ပြဿနာကို မဖြေရှင်းနိုင်မီ ဤအရာများကို ရှင်းလင်းအောင် လုပ်ရမည်။ နောက်ထပ် ဥပမာမှာ ဤသို့ဖြစ်သည်။ လူနှစ်ဦးသည် တာဝန်တစ်ခုကို ထမ်းဆောင်ရန် တွဲဖက်ကြရသည်။ ၎င်းတို့သည် အခြားဒေသရှိ အသင်းတော်တစ်ခုဆီသို့ ထိုနေရာတွင်ရှိသည့် ပြဿနာကို ကိုင်တွယ်ရန် သွားကြမည်ဖြစ်သည်။ ထိုနေရာတွင် အသက်ရှင်နေထိုင်မှု အခြေအနေများက အတော်အတန် နုံချာသည်၊ အများပြည်သူ ဘေးကင်းလုံခြုံမှုက မကောင်းသကဲ့သို့ အနည်းငယ် ဘေးအန္တရာယ်များသော နေရာတစ်ခု ဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့ထဲမှ တစ်ဦးက “ထိုအသင်းတော်ရှိ လူများက ကျွန်ုပ်ကို မနှစ်သက်ပါ။ ကျွန်ုပ် သွားလျှင်ပင် ထိုနေရာရှိ ပြဿနာများကို ကျွန်ုပ် ဖြေရှင်းနိုင်မည်ဟု အာမခံချက် မရှိပါ။ သို့သော် ၎င်းတို့အားလုံးက သင့်ကို နှစ်သက်ကြသည်။ ပြဿနာကို သင်သွားရောက်ဖြေရှင်းသည်မှာ အကျိုးရှိသည်”ဟု ပြော၏။ နောက်တစ်ယောက်က ဤအရာကို အမှန်အဖြစ်မြင်ပြီး တားဆီးသည်။ အခြားအရာအားလုံးကို ဘေးဖယ်ထားလျက် မသွားရန် အကြောင်းပြချက်များနှင့် ဆင်ခြေများ ရှာတွေ့ခဲ့သူတစ်ဦးနှင့်ပတ်သက်၍ ပြဿနာတစ်ခု ရှိသည် မဟုတ်လော။ ၎င်းတို့၏ ဆင်ခြေများနှင့် အကြောင်းပြချက်များက ခိုင်လုံသည် ဖြစ်စေ၊ မခိုင်လုံသည်ဖြစ်စေ ဤတွင် သမ္မာတရားကို ၎င်းတို့ လက်တွေ့လုပ်ဆောင်နေခြင်း ဖြစ်သလော။ ၎င်းတို့၏ ညီအစ်ကို မောင်နှမများကို ၎င်းတို့ စဉ်းစားနေကြသလော။ မဟုတ်ပေ။ ၎င်းတို့ လိမ်ညာနေခြင်း ဖြစ်သည်။ မိမိတို့ကိုယ်ပိုင် ရည်မှန်းချက် ပြီးမြောက်ရန် လှပသည့် စကားများကို အသုံးပြုနေကြခြင်း ဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ ပရိယာယ်တစ်ခု ဖြစ်သည် မဟုတ်လော။ သင်သည် ဤကဲ့သို့ တွေးပြီး ပြုမူလျှင် ဇာတိပကတိကို ပုန်ကန်ခြင်း မရှိလေပြီ။ သင်သည် စာတန်ဆန်သော အတွေးအခေါ်များဖြင့် အသက်ရှင်နေဆဲ ဖြစ်သည်။ သို့သော် သင်သည် မိမိကိုယ်ကို ပုန်ကန်ပြီး စာတန်ဆန်သော အတွေးအခေါ်များဖြင့် အသက်မရှင်ခဲ့လျှင်ကော အဘယ်သို့နည်း။ သင်သည် အသင်းတော်၏ ပြဿနာများကို ကိုင်တွယ်ရန် အသင်းတော်ဆီသို့ အစပိုင်း၌ သွားလိုမည် မဟုတ်သော်လည်း သင်သည် “ယင်းမှာ မမှန်ပါ။ ထိုသို့ ငါ တွေးသည့်အချက်က ငါသည် မကောင်းသော လူတစ်ဦးဖြစ်သည်၊ အကျင့်ပျက်သည်ဟု ဆိုလိုပေသည်။ ငါပြောခဲ့သည့်အရာကို မြန်နိုင်သမျှမြန်မြန် ငါ ပြန်ရုပ်သိမ်းရမည်။ သူ့ကို ငါ တောင်းပန်ပြီး ငါ ထုတ်ဖော်ခဲ့သည့် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းအကြောင်းကို ဖွင့်ဟရမည်။ ထိုနေရာတွင် ငါ သေရမည်ဆိုလျှင်ပင် ယနေ့ ထိုနေရာသို့ ငါ သွားရမည်”ဟု အချိန်ယူ စဉ်းစားပေမည်။ ထိုနေရာတွင် သင် သေမည်ဟူသည်မှာ အမှန်တွင် သေချာသည့် အရာတစ်ခု မဟုတ်ပေ။ မည်သည့်အချိန်ကတည်းက သေခြင်းသည် လွယ်လင့်တကူ ရောက်လာသနည်း။ အသက်နှင့် သေခြင်းကို ဘုရားသခင်က ကြိုတင်စီမံထားခြင်း ဖြစ်သည်။ ခြုံကြည့်သော် ထိုသို့သော အခြေအနေတွင် သင့်ကိုယ်သင် ပုန်ကန်ရန် သန္နိဋ္ဌာန်နှင့် အစွမ်းအစ ရိုဖို့လိုအပ်သည်။ ထိုအခါတွင်မှ သင်သည် သမ္မာတရားဖြင့် အသက်ရှင်နိုင်လိမ့်မည် ဖြစ်သည်။ နောက်ထပ် ဥပမာတစ်ခုကို သင်တို့အား ငါပေးမည်။ လူနှစ်ဦးသည် တာဝန်တစ်ခု ထမ်းဆောင်ရန် တွဲဖက်ရသည်။ ထိုအတွက် တာဝန်ယူရမည်ကို နှစ်ဦးလုံးက ကြောက်ကြသည်။ ထို့ကြောင့် တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် အကဲစမ်းလာကြသည်။ တစ်ဦးက “ဤအရာကို သင် သွားတာဝန်ယူလော့”ဟု ပြောသည်။ အခြားတစ်ယောက်က “ထိုအရာကို သင်ကိုင်တွယ်သည်က ပို၍ကောင်းမည်။ သင့်ထက် ကျွန်ုပ် အစွမ်းအစ ညံ့သည်”ဟု ပြောသည်။ ၎င်းတို့ အမှန်တကယ် တွေးနေကြသည့်အရာမှာ “ဤအရာကို ကောင်းစွာ လုပ်ဆောင်ခြင်းအတွက် ဆုလာဘ်ရှိမည်မဟုတ်ပါ။ ညံ့ဖျင်းစွာ လုပ်ဆောင်ထားလျှင် ငါ ပြုပြင်ခံရမည်။ ငါ သွားမည်မဟုတ်။ ထိုမျှ ငါ မနုံအပါ။ သင် မည်သည့်အရာ ကြံနေသည်ကို ငါ သိသည်။ ငါ့ကို သွားခိုင်းရန် ကြိုးစားနေခြင်းကို ရပ်လော့”ဟူ၍ ဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့၏ ခေါက်တုံ့ခေါက်ပြန် ပြောဆိုခြင်း အဆုံးတွင် မည်သည့်အရာ ဖြစ်လာသနည်း။ ၎င်းတို့ထဲမှ မည်သူမျှ မသွားဘဲ ရလဒ်အနေဖြင့် အလုပ်က နှောင့်နှေးသွားရသည်။ ယင်းမှာ အကျင့်ပျက်ခြင်း မဟုတ်လော။ (ဟုတ်ပါသည်။) အလုပ်ကို နှောင့်နှေးစေခြင်းသည် ဆိုးရွားသည့် အကျိုးဆက်တစ်ခု မဟုတ်လော။ မကောင်းသည့် ရလဒ်တစ်ခု ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ဤသူနှစ်ဦးသည် မည်သည့်အရာဖြင့် အသက်ရှင်နေကြသနည်း။ ၎င်းတို့နှစ်ဦးလုံးက စာတန်ဆန်သော အတွေးအခေါ်များဖြင့် အသက်ရှင်နေကြခြင်း ဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့သည် စာတန်ဆန်သော အတွေးအခေါ်များနှင့် ၎င်းတို့ကိုယ်ပိုင် ပရိယာယ်များဖြင့် ဘောင်ခတ်ခံရပြီး ချည်နှောင်ခံရကြသည်။ ၎င်းတို့သည် သမ္မာတရားကို လက်တွေ့လုပ်ဆောင်နိုင်ခြင်း မရှိကြဘဲ ထိုသို့ဖြင့် ၎င်းတို့၏ တာဝန်ထမ်းဆောင်မှုသည် စံမမီပေ။ ထိုအရာသည် ဝတ်ကျေတမ်းကျေဖြစ်ပြီး ထိုအရာထဲတွင် သက်သေခံချက် လုံးဝ မရှိပေ။ လူနှစ်ဦးသည် တာဝန်တစ်ခု ထမ်းဆောင်ရန် တွဲဖက်ရသည်ဆိုပါစို့။ ၎င်းတို့ထဲမှ တစ်ဦးသည် အရာရာတွင် အဓိကဖြစ်သော နေရာတစ်ခုကို ရယူဖို့ ကြိုးစားပြီး အမြဲ အဆုံးအဖြတ် ပေးလိုကာ အခြားတစ်ဦးက “သူသည် စရိုက်ကြမ်းသော သူတစ်ဦးဖြစ်သည်။ ဦးဆောင်ရသည်ကို သူ နှစ်သက်သည်။ ကောင်းပြီ၊ အရာရာတွင် သူ ဦးဆောင်၍ ရသည်။ တစ်စုံတစ်ရာ လွဲချော်သွားသည့်အခါ ပြုပြင်ခံရသည်မှာ သူသာ ဖြစ်လိမ့်မည်။ ‘ထီးထီးကြီး ထင်ပေါ်နေသည့်ငှက်သည် သေနတ်ဖြင့် အပစ်ခံရသည့်ငှက် ဖြစ်သည်။’ သို့ဆိုလျှင် ငါ အရဲစွန့်မည် မဟုတ်။ ငါက အစွမ်းအစ ညံ့ပြီး အကြောင်းကိစ္စဖြင့် စိတ်အနှောင့်အယှက်မခံလိုသောကြောင့် ထိုသို့ ဖြစ်ရခြင်းသာ ဖြစ်သည်။ သူက ဦးဆောင်ရမည်ကို နှစ်သက်သည်လေ၊ မှန်ပါသလော။ ကောင်းပြီ၊ လုပ်ရမည့်အရာ တစ်စုံတစ်ခုရှိလျှင် သူ့ကို လုပ်ခိုင်းလိုက်မည်”ဟု တွေးကောင်းတွေးနိုင်သည်။ ထိုသို့သော အရာများကို ပြောမည့်လူတစ်ဦးသည် လူ့အကြိုက်လိုက်သူ၊ နောက်လိုက်တစ်ဦး ဖြစ်ရသည်ကို မွေ့လျော်ပေသည်။ တာဝန်တစ်ခုကို ၎င်းတို့ ထမ်းဆောင်ပုံနှင့်သက်ဆိုင်၍ မည်သည့်အရာကို သင်တို့ နားလည်သဘောပေါက်သနည်း။ မည်သည့်အရာဖြင့် ၎င်းတို့ အသက်ရှင်နေကြသနည်း။ (လောကီဆိုင်ရာ ဆက်ဆံမှုများအတွက် အတွေးအခေါ်များ ဖြစ်သည်။) အခြားအရာတစ်ခုကိုလည်း ၎င်းတို့ စဉ်းစားနေကြသည်။ “သူ၏ ထင်ပေါ်မှုကို ငါ ခိုးလျှင် သူ ငါ့ကို ဒေါသထွက်မည် မဟုတ်လော။ ရှေ့ဆက်ပြီး ငါတို့နှစ်ဦးကြားတွင် သဘောကွဲလွဲမှု ရှိမည် မဟုတ်လော။ ဤအရာက ငါတို့၏ ဆက်ဆံရေးကို ထိခိုက်မည်ဆိုလျှင် ငါတို့ အဆင်ပြေဖို့ ခက်ခဲမည်ဖြစ်သည်။ သူ့ သဘောအတိုင်း ငါလုပ်ခွင့်ပေးလျှင် ပိုကောင်းလိမ့်မည်”ဟူ၍ ဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ လောကီဆိုင်ရာ ဆက်ဆံမှုများအတွက် အတွေးအခေါ်တစ်ခု ဖြစ်သည် မဟုတ်လော။ ၎င်းတို့ အသက်ရှင်သည့် နည်းလမ်းက ဒုက္ခကင်းမဲ့စေသည်။ ထိုအရာက ၎င်းတို့အား တာဝန်ယူရခြင်းကို ရှောင်ရှားနိုင်စေသည်။ ၎င်းတို့သည် ဦးဆောင်ခြင်း သို့မဟုတ် အရဲစွန့်ခြင်း မရှိဘဲ၊ ပြီးလျှင် မည်သည့်ပြဿနာကိုမျှ စဉ်းစားခြင်း မရှိဘဲ ၎င်းတို့ကို လုပ်ဆောင်ခိုင်းသည့် မည်သည့်အရာမဆိုတွင် လိုက်ပါ လုပ်ဆာင်လိမ့်မည် ဖြစ်သည်။ အရာရာကို အခြားတစ်စုံတစ်ဦးက ခြုံငုံလုပ်ပေးနေသောကြောင့် ၎င်းတို့က ခြေကုန်လက်ပန်းအကျမခံကြပေ။ နောက်လိုက်တစ်ဦးဖြစ်ရန် ၎င်းတို့၏ လိုလားမှုက ၎င်းတို့တွင် တာဝန်သိစိတ်မရှိကြောင်း သက်သေပြပေသည်။ ၎င်းတို့သည် လောကီဆိုင်ရာ ဆက်ဆံမှုများအတွက် အတွေးအခေါ်များဖြင့် အသက်ရှင်နေကြသည်။ သမ္မာတရားကို ၎င်းတို့ လက်မခံကြ၊ သို့မဟုတ် စည်းမျဉ်းများကို မထိန်းသိမ်းကြပေ။ ယင်းမှာ သဟဇာတဖြစ်သော ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်မှု မဟုတ်။ နောက်လိုက်တစ်ဦး၊ လူ့အကြိုက်လိုက်သူတစ်ဦး ဖြစ်ခြင်း ဖြစ်သည်။ ယင်းသည် အဘယ်ကြောင့် ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်မှု မဟုတ်သနည်း။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ၎င်းတို့သည် မည်သည့်အရာတွင်မျှ မိမိတို့ တာဝန်နှင့်လျော်ညီအောင် မနေကြသောကြောင့်ဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့သည် စိတ်နှလုံးအကြွင်းမဲ့၊ ဉာဏ်စွမ်းရှိသမျှဖြင့် ပြုမူဆောင်ရွက်ကြခြင်း မရှိသကဲ့သို့ ၎င်းတို့၏ ကိုယ်စွမ်းရှိသမျှဖြင့်လည်း ပြုမူဆောင်ရွက်မှုမရှိခြင်း ဖြစ်ကောင်းဖြစ်နိုင်သည်။ ထို့ကြောင့် ၎င်းတို့သည် သမ္မာတရားထက် လောကီဆိုင်ရာ ဆက်ဆံမှုများအတွက် အတွေးအခေါ်များဖြင့် အသက်ရှင်နေကြသည်ဟု ငါ ပြောခြင်း ဖြစ်သည်။ နောက်ထပ် ဥပမာမှာ ဤသို့ဖြစ်သည်။ လူတစ်ဦးသည် မိမိ၏ တာဝန်ကို ထမ်းဆောင်နေစဉ်တွင် မကောင်းသည့်အရာတစ်ခု၊ ဘုရားအိမ်တော်၏ အကျိုးစီးပွားများကို ဆုံးရှုံးမှုတစ်ခု ဖြစ်စေသည့်အရာတစ်ခု ပြုလုပ်မိ၏။ ထိုအရာကို သင် မြင်သော်လည်း သင်က “ယင်းမှာ ငါနှင့်မဆိုင်ပါ။ ငါ၏ အကျိုးစီးပွားများကို မထိခိုက်ပါ။ ထို့အပြင် ငါသည် တာဝန်ရှိသောသူတစ်ဦး မဟုတ်ပါ။ အခြားလူတို့၏ ကိစ္စတွင် ဝင်ပါလျက် ငါ ဘာလုပ်ရမည်နည်း။ ဆန္ဒရှိသည့် အခြား မည်သူမဆို ထိုအရာကို သွားတာဝန်ယူနိုင်သည်။ ငါ လုပ်ဆောင်ဖို့လိုသမျှမှာ ငါ့အလုပ်ကို ငါ နိုင်နေဖို့ ဖြစ်သည်။ အခြားသူတို့က မကောင်းသည့်အရာများကို လုပ်ဆောင်လျှင် ငါနှင့် ဘာမျှ မပတ်သက်ပါ။ ထိုအရာကို ငါ မြင်လျှင် ဂရုမစိုက်ပါ။ သူတို့ လမ်းလွဲသွားပြီးဖြစ်လျှင်၊ အသင်းတော်အလုပ်အတွက် ဆုံးရှုံးမှုတစ်ခုရှိလျှင် ငါ ဂရုမစိုက်ပါ။ ယင်းသည် ငါနှင့် ဘာမျှပတ်သက်ခြင်း မရှိပါ”ဟူ၍ မိမိဘာသာ တွေးသည်။ ဤသည်မှာ လောကီဆိုင်ရာ ဆက်ဆံမှုများအတွက် အတွေးအခေါ်တစ်ခု မဟုတ်လော။ (ဟုတ်ပါသည်။) ဤလူ၏ ရည်ရွယ်ချက် ကောင်းမွန်သလော။ (မကောင်းပါ။) ၎င်းတို့သည် စာတန်ဆန်သော အတွေးအခေါ်များဖြင့် အသက်ရှင်နေပေသည်။ လူအချို့သည် ကိစ္စရပ်တစ်ခုခုတွင် ဤအရာကို ရံဖန်ရံခါ လုပ်ဆောင်မိကြသည်။ အခြားသူတို့မှာ သမ္မာတရားကို တစ်ကြိမ်တစ်ခါမျှ ရှာဖွေခြင်းမရှိဘဲ သို့မဟုတ် မိမိတို့ကိုယ်ကို သုံးသပ်ဆင်ခြင်ခြင်းမရှိဘဲ၊ ပြီးလျှင် မိမိတို့၏ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သဘောထားများကို ဖြေရှင်းခြင်းမရှိဘဲ ထိုအရာကို မကြာခဏ လုပ်ဆောင်မိကြသည်။ ဤလူနှစ်မျိုးနှစ်စားသည် မတူကွဲပြားသည့် အခြေအနေများတွင် ရှိကြ၏။ သို့သော် ထိုအရာကို သီးခြားဖြစ်ရပ်များတွင် လုပ်ဆောင်သည်ဖြစ်စေ၊ ကိစ္စရပ်အားလုံးတွင် လုပ်ဆောင်ထားသည်ဖြစ်စေ ထိုအရာက ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သဘောထားနှင့်ဆိုင်သည့် ပြဿနာကို ထည်သွင်းစဉ်းစားပေသည်။ ထိုအရာသည် မိမိ၏ နည်းစနစ်များနှင့်ပတ်သက်သည့် ရိုးရှင်းသော ပြဿနာတစ်ခု မဟုတ်။ စာတန်ဆန်သော အတွေးအခေါ်များဖြင့် မိမိ၏ ဘဝကို အသက်ရှင်ခြင်း ဖြစ်သည်။ လူတို့သည် လောကီဆိုင်ရာ ဆက်ဆံမှုများအတွက် အခြား မည်သည့် အတွေးအခေါ်များကို အများအားဖြင့် မြင်ကာ ထိတွေ့လာကြရသနည်း။ (သေးနုပ်သော အကူအညီများဖြင့် အခြားသူတို့ကို လာဘ်ထိုးခြင်း၊ အခြားသူတို့၏ နှစ်သက်မှုများကို ဖြည့်ဆည်းပေးခြင်း၊ လူတို့ကို ချီးမွမ်းခြင်းနှင့် ၎င်းတို့ အလိုကိုဖြည့်ပေးခြင်းတို့ ဖြစ်သည်။) အခြားသူတို့၏ နှစ်သက်မှုများကို ဖြည့်ဆည်းပေးခြင်းသည် ပရိယာယ်တစ်ခု၊ လောကီဆိုင်ရာ ဆက်ဆံမှုများအတွက် အတွေးအခေါ်တစ်မျိုး ဖြစ်သည်။ အခြားမည်သည့်အရာ ရှိသေးသနည်း။ (စည်းမျဉ်းများ ချိုးဖောက်သည့် တစ်စုံတစ်ရာကို လူတစ်ဦး လုပ်နေသည်ကို မြင်ပြီးနောက် ၎င်းတို့၏ ခံစားချက်များ ထိခိုက်မိမည်ကို ကြောက်သည့်အတွက် တိုက်ရိုက် ထုတ်မပြောခြင်းဖြစ်သည်။) စကားပြောရာတွင် သွယ်ဝိုက်ခြင်း၊ ကိစ္စရပ်ကို အမြဲ ဝေ့လည်ကြောင်ပတ်လုပ်ခြင်း၊ စည်းမျဉ်းများ သို့မဟုတ် ပဓာနကျသော ပြဿနာ မပါဝင်သည့် နှစ်လိုဖွယ်သော စကားများကို အမြဲ ရွေးခြင်းဟူသည့် ဤသည်မှာ လောကီဆိုင်ရာ ဆက်ဆံမှုများအတွက် အတွေးအခေါ် နောက်တစ်မျိုး ဖြစ်သည်။ အခြားရှိသေးသလော။ (အဆင့်အတန်းရှိသည့် မည်သူမဆိုကို မျက်နှာချိုသွေးကာ ကပ်ပါးရပ်ပါး လုပ်ခြင်းဖြစ်သည်။) ယင်းမှာ မျက်နှာလိုမျက်နှာရလုပ်ခြင်း ဖြစ်ပြီး လောကီဆိုင်ရာ ဆက်ဆံမှုများအတွက် အတွေးအခေါ်တစ်မျိုးလည်း ဖြစ်သည်။ မိမိတို့ သဘာဝအားဖြင့်၊ အခြားသူတို့ကို ကြိုးကိုင်ညွှန်ကြားပြီး အခွင့်အရေးယူရန် အမြဲ ကြိုးစားနေသောလူများ ရှိသည်။ ၎င်းတို့သည် အထူးသဖြင့် စိတ်မချရပေ။ ၎င်းတို့ သွားသည့်နေရာတိုင်းတွင် အလိုက်သင့် လုပ်တတ်၊ ပြောတတ်သောလူများ ရှိသည်။ ၎င်းတို့ ပြောသည့်အရာသည် မည်သူ့ကို ပြောနေသည်ဟူသည့်အပေါ် မူတည်သည်။ ၎င်းတို့၏ စိတ်များက တုံ့ပြန်ရန် အလွန်မြန်ဆန်သည်။ မျက်လုံးများကို ပထမဆုံး ကြည့်လိုက်သည့်အချိန်မှစ၍ လူတစ်ဦးအား မည်သို့ ကိုင်တွယ်ရမည်ကို ၎င်းတို့က သိကြသည်။ ထိုသို့သော လူများသည် အလွန်အမင်း ဉာဏ်များကြသည်။ ၎င်းတို့သည် သမ္မာတရားဖြင့် အသက်မရှင်နိုင်ကြပေ။ အခြားမည်သည့် နည်းလမ်းများဖြင့် လောကီဆိုင်ရာ ဆက်ဆံမှုများအတွက် အတွေးအခေါ်များက ထင်ရှားသနည်း။ (ပြဿနာတစ်ခုကို တွေ့ပြီးနောက် ထိုပြဿနာက အမှားတစ်ခုဖြစ်သွားလျှင် အပြစ်တင်ခံရမည်ကို ကြောက်သည့်အတွက် ထုတ်မပြောဝံ့ခြင်း၊ အခြားသူများ ပြောဆိုပြီး လုပ်ဆောင်နေသည့်အရာကို စောင့်ကြည့်ခြင်းနှင့် အများစုက စကားမပြောပြီးမချင်း အမြင်တစ်ခုကို မဖော်ပြခြင်းတို့ ဖြစ်သည်။) လူတို့သည် လူတိုင်းက ချိုးဖောက်သောသူ ဖြစ်နေချိန်တွင် ဥပဒေကို တည်စေ၍မရနိုင်ဟု တွေးလျက် လူတို့သည် ရေလိုက်ငါးလိုက် နေလေ့ရှိကြသည်။ ယင်းမှာ မည်သည့် ပြဿနာမျိုး ဖြစ်သနည်း။ မည်သည့် စိတ်သဘောထားမျိုး ဖြစ်သနည်း။ လှည့်ဖြားတတ်သော စိတ်သဘောထားတစ်ခု မဟုတ်လော။ သင့်အနေဖြင့် လူ့အကြိုက်လိုက်သူတစ်ဦး အမြဲ ဖြစ်ချင်ပြီး၊ စိတ်အနှောင့်အယှက်တစ်ခု ဖြစ်စေမိမည်စိုးသောကြောင့် သမ္မာတရား စည်းမျဉ်းများကို မထိန်းသိမ်းဝံ့သည့်တိုင် သမ္မာတရားကို လက်တွေ့မလုပ်ဆောင်သောကြောင့် သင် ဖော်ထုတ်ခြင်းခံရပြီး ဖယ်ရှားရှင်းလင်းခြင်းခံရမည်ကိုလည်း ကြောက်ရွံ့သည်မှာ အတော့်ကို အကျပ်အတည်းတစ်ခု ဖြစ်သည်။ လူ့အကြိုက်လိုက်သူများ၏ သနားဖွယ် အကျပ်အတည်းဖြစ်၏။ လူတို့သည် သမ္မာတရားကို လက်တွေ့မလုပ်ဆောင်သည့်အခါ ယင်းမှာ ၎င်းတို့ အသက်ရှင်နေထိုင်သည့် အကျည်းတန်သော အခြေအနေများဖြစ်သည်။ ထိုအရာအားလုံးက စာတန်၏ ဘီလူးသရဲစီးသော ပုံသဏ္ဌာန်ကို သယ်ဆောင်သည်။ ဤလူများထဲမှ အချို့သည် မသိမသာ ဒုက္ခပေးကြသည်၊ အချို့မှာ စိတ်မချရ၊ အချို့မှာ စက်ဆုပ်ဖွယ်ဖြစ်သည်၊ အချို့မှာ ဆိုးယုတ်သည်၊ အချို့မှာ အောက်တန်းကျပြီး အခြားသူတို့မှာ သနားဖွယ်ဖြစ်သည်။ သင်တို့သည် စာတန်ဆန်သော အတွေးအခေါ်များဖြင့် အသက်ရှင်ကြသလော။ အစားထိုးခံရပြီး ဖယ်ရှားရှင်းလင်းခံရသည့် ခေါင်းဆောင်များကို လျစ်လျူရှုနေစဉ် ခေါင်းဆောင်ဖြစ်သည့် မည်သူကိုမဆို မြှောက်ပင့်ခြင်း၊ ခေါင်းဆောင်အဖြစ် ရွေးချယ်ခံရသည့် မည်သူ့ကိုမဆို ကပ်ပါးရပ်ပါးလုပ်ခြင်း၊ “ဘုရားရေ၊ သင် လှပပြီး ပုံမှန် ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ရှိသည်။ အလှတရား၏ တကယ့်ပုံရိပ်ဖြစ်သည်။ သင့်ထံတွင် သတင်းထုတ်လွှင့်သူ၏ စကားပြောသံနှင့် ဘီလုံးငှက်တစ်ကောင်၏ တေးသီသံလို အသံမျိုးရှိသည်”ဟု အော်ဂလီဆန်စရာ မျိုးစုံကို ပြောခြင်း၊ ၎င်းတို့ကို မျက်နှာလို မျက်နှာရလုပ်ရန် နည်းလမ်းများရှာခြင်း၊ အခွင့်ရတိုင်း ၎င်းတို့ကို မြှောက်ပင့်ခြင်း၊ သေးနုပ်သော အကူအညီများဖြင့် ၎င်းတို့ကို လာဘ်ထိုးခြင်း၊ ၎င်းတို့ လုပ်ဆောင်၊ ပြောဆိုသည့်အရာကို မြင်ရန် ယေဘုယျအားဖြင့် စောင့်ကြည့်ခြင်းနှင့် ၎င်းတို့ တစ်စုံတစ်ရာ နှစ်သက်သည်ကို သင်မြင်သည့်အခါ ၎င်းတို့ကို စိတ်ကျေနပ်အောင်လုပ်ဖို့ နည်းလမ်းများကို အကြံထုတ်ခြင်း။ သင်တို့တွင် ရှိသည်မှာ ဤနည်းလမ်းများ ဖြစ်သလော။ (ဟုတ်ပါသည်။ တစ်ခါတစ်ရံ ခေါင်းဆောင်တစ်ဦး သို့မဟုတ် အမှုဆောင်တစ်ဦးတွင် ပြဿနာအချို့ သို့မဟုတ် အားနည်းချက်အချို့ရှိသည်ကို မြင်သော်လည်း သူတို့ ကျွန်ုပ်ကို အပြစ်တင်ပြီး ကျွန်ုပ်အပေါ် မကောင်းမြင်မည်ကို ကြောက်သည့်အတွက် မည်သည့်အရာကိုမျှ ကျွန်ုပ် မပြောဝံ့ပါ။) ယင်းမှာ စည်းမျဉ်းများ ကင်းမဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ သို့ဆိုလျှင် ဤပြဿနာများကို သင် မှန်ကန်စွာ သိမြင်ပြီးခြင်း ရှိမရှိနှင့် ထိုပြဿနာများအကြောင်းကို ထုတ်ပြောရန် သင့်အတွက် အသင်းတော်အလုပ်ကို အကျိုးပြုမည် မပြုမည်ဟူသည်တို့ကို သင် သိသလော။ (အနည်းငယ် သိပါသည်။) သင် အနည်းငယ် သိသည်။ ထို့ကြောင့် သမ္မာတရား စည်းမျဉ်းများနှင့် ကိုက်ညီရန်အလို့ငှာ သင် မည်သည့်အရာကို လုပ်ဆောင်ရမည်နည်း။ ပြဿနာတစ်ခု သင် တွေ့မြင်ပြီးဖြစ်သည်ကို သေချာပြီး ဤပြဿနာကို ဖြေရှင်းသင့်သည်၊ မဟုတ်လျှင် အလုပ်ကို နှောင့်နှေးစေလိမ့်မည်ဖြစ်သည်ဟု သင့် စိတ်နှလုံးတွင် နားလည်သည့်တိုင် သင်သည် စည်းမျဉ်းများကို လိုက်နာစောင့်ထိန်းနိုင်ခြင်း မရှိသကဲ့သို့ အခြားလူတို့အား စိတ်အနှောင့်အယှက်ပေးမိမည်ကို စိုးရွံ့လျှင် မည်သည့် ပြဿနာက ထင်ရှားနေသနည်း။ အဘယ်ကြောင့် စည်းမျဉ်းများကို လိုက်နာစောင့်ထိန်းရန် သင် စိုးရွံ့သနည်း။ ဤသည်မှာ အရေးကြီးသော သဘာဝတစ်ခု၏ ပြဿနာတစ်ခုဖြစ်သည်။ ပြီးလျှင် ဤသည်မှာ သမ္မာတရားကို သင် ချစ်မချစ်၊ သင့်တွင် တရားမျှတစိတ် ရှိမရှိတို့နှင့် သက်ဆိုင်သည်။ သင်၏ ထင်မြင်ချက်သည် မှန်ကန်ခြင်းရှိမရှိကို သင်မသိလျှင်ပင် သင်၏ ထင်မြင်ချက်ကို ထုတ်ပြောသင့်သည်။ သင့်တွင် ထင်မြင်ချက်၊ သို့မဟုတ် စိတ်ကူးတစ်ခုရှိလျှင် ပြောဆိုသင့်သည်။ အခြားလူတို့အား အကဲဖြတ်ခွင့်ပေးသင့်သည်။ ဤသို့လုပ်ဆောင်ရာတွင် သင့်အတွက် အကျိုးများရှိလိမ့်မည်ဖြစ်ပြီး ပြဿနာကို ဖြေရှင်းရာတွင် အထောက်အကူဖြစ်လိမ့်မည်။ သင်သည် “ငါ ဝင်မပါတော့ဘူး။ ငါပြောတာ မှန်ရင် နာမည်ရမှာမဟုတ်ဘူး။ မှားရင် ပြုပြင်ခံရမယ်။ မတန်ဘူး။” ဟု သင့်ဘာသာ စဉ်းစားလျှင် သင်သည် တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်ပြီး စက်ဆုပ်ဖွယ် မဟုတ်သလော။ လူတို့သည် သူ၏ ကိုယ်ပိုင်အကျိုးစီးပွားများကို အစဉ်စဉ်းစားနေပြီး သမ္မာတရားကို လက်တွေ့မလုပ်ဆောင်နိုင်ပေ။ ဤသည်မှာ လူတို့နှင့်ပတ်သက်ပြီး အခက်ခဲဆုံးအရာဖြစ်သည်။ သင်တို့အားလုံး၏ အထဲတွင် ‌လောကီဆိုင်ရာ ဆက်ဆံမှုများအတွက် ထိုသို့အလွန်များပြားသော အတွေးအခေါ်များနှင့် အကြံအစည်များစွာမရှိသလော။ လူတိုင်းတွင် စာတန်၏ အတွေးအခေါ်အချက်အလက်များ များစွာရှိသည်။ ပြီးလျှင် ၎င်းတို့သည် ထိုအရာများ၏ ဝင်ရောက်စီးနင်းခြင်းကို ခံရသည်မှာ ကြာပြီဖြစ်သည်။ သို့ဖြစ်၍ လူတို့သည် သမ္မာတရားကို နားမလည်ဘဲ တရားဒေသနာများကို နှစ်များစွာ နားထောင်သည်မှာ၊ သမ္မာတရားစစ်မှန်မှုအတွင်းသို့ ၎င်းတို့၏ ဝင်ရောက်မှုက နှေးကွေးသည်မှာ၊ ၎င်းတို့၏ ဝိညာဉ်ရင့်ကျက်မှုက အစဉ်သဖြင့် အလွန်သေးငယ်သည်မှာ မဆန်းပေ။ အကြောင်းမှာ ဤသို့သော ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသည့်အရာများသည် ၎င်းတို့အား နှောင့်နှေးစေပြီး နှောင့်ယှက်နေခြင်းဖြစ်သည်။ လူများသည် သမ္မာတရားကို လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ရန် လိုသောအခါ မည်သည့်အရာဖြင့် အသက်ရှင်သနည်း။ ဤဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သဘောထားများ၊ အယူအဆများ၊ စိတ်ကူးများ၊ လောကီဆိုင်ရာ ဆက်ဆံမှုများအတွက် အတွေးအခေါ်များအပြင် ဆုကျေးဇူးများဖြင့်ပါ အသက်ရှင်ကြသည်။ ဤအရာများဖြင့် ရှင်သန်လျက်ဖြင့် လူတို့သည် ဘုရားရှေ့မှောက်သို့ လာရန် အလွန်ခက်သည်။ ယင်းမှာ အဘယ်ကြောင့်နည်း။ ၎င်းတို့၏ ဝန်ထုပ်သည် ကြီးမားလွန်းပြီး ၎င်းတို့၏ ထမ်းပိုးက လေးလံလွန်းသောကြောင့်ဖြစ်သည်။ လူသားက ဤအရာများဖြင့် အသက်ရှင်ခြင်းသည် သမ္မာတရားနှင့် အလွန်ဝေးကွာစွာ ခွဲခြားခံရသည်။ ဤအရာများသည် သင့်အား သမ္မာတရားကို နားမလည်ရန်၊ သမ္မာတရားကို လက်တွေ့မလုပ်ဆောင်ရန် တားဆီးသည်။ သင်သည် သမ္မာတရားကို နားမလည်လျှင် ဘုရားသခင်အပေါ် သင်၏ ယုံကြည်ခြင်းသည် တိုးပွားမည်လော။ (တိုးပွားမည် မဟုတ်ပါ။) ဘုရားသခင်အပေါ် သင်၏ သိမြင်မှုကို မဆိုထားနှင့်၊ ဘုရားသခင်၌ သင်၏ ယုံကြည်ခြင်းသည်ပင် သေချာပေါက် တိုးပွားမည်မဟုတ်ပေ။ ဤသည်မှာ အလွန်ဝမ်းနည်းဖွယ်ရာ၊ ကြောက်မက်ဖွယ်ရာ အရာတစ်ခုဖြစ်လေသည်။

လူတို့ အသက်ရှင်သည့်အရာသည် အမှုအရာများအပေါ် ၎င်းတို့၏ အမြင်များအပြင် ၎င်းတို့၏ စိတ်သဘောထားများနှင့် ပတ်သက်ပေသည်။ လူအချို့သည် မိမိတို့၏ အိမ်မက်များနှင့် ဆန္ဒများအတွက် အမြဲ ကြိုးပမ်းနေကြသည်။ ထိုသူတို့မှာ အိမ်မက်များရှိသည့် လူများဖြစ်သည်။ အချို့သည် မိမိတို့၏ လိုအင်ဆန္ဒများဖြင့် အသက်ရှင်ကြသည်။ ၎င်းတို့၏ လိုအင်ဆန္ဒများတွင် မည်သည့်အရာ ပါဝင်သနည်း။ အလုပ်လုပ်ရန်နှင့် မိမိတို့ကိုယ်ကို လူသိများစေရန် လိုအင်ဆန္ဒရှိပြီး မိမိတို့ကိုယ်ကို ကြွားရန်ဖြစ်သော လိုအင်ဆန္ဒရှိသည်။ ဥပမာအနေဖြင့် အဆင့်အတန်းကို နှစ်သက်သောသူများ ရှိသည်။ အဆင့်အတန်းမရှိဘဲနှင့် ဘုရားသခင်ကို ၎င်းတို့ ယုံကြည်ကြမည်မဟုတ်။ အဆင့်အတန်းမရှိဘဲနှင့် မည်သည့်အရာကိုမျှ ၎င်းတို့ လုပ်ဆောင်လိုစိတ် မရှိသကဲ့သို့ ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ခြင်းသည်လည်း ၎င်းတို့အဖို့ ငြီးငွေ့ဖွယ်ဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့သည် အဆင့်အတန်းကို လိုက်စားရန် ၎င်းတို့၏ လိုအင်ဆန္ဒဖြင့် အသက်ရှင်ကြပြီး ဤလိုအင်ဆန္ဒ၏ စိုးမိုးခြင်းခံရလျက် ၎င်းတို့၏ နေ့ရက်များကို တစ်ရက်ပြီးတစ်ရက် ဖြတ်ကျော်ကြလေသည်။ ၎င်းတို့ ရှိနိုင်သည့် မည်သည့် အဆင့်အတန်းမဆိုက ၎င်းတို့အတွက် အတော် တန်ဖိုးရှိသည်။ ၎င်းတို့ လုပ်ဆောင်သည့် မည်သည့်အရာမဆိုသည် အဆင့်အတန်းထက် အခြားမည်သည့်အရာအတွက်မျှ မဟုတ်ပေ။ ၎င်းတို့၏ အဆင့်အတန်းကို ထိန်းသိမ်းခြင်း၊ ၎င်းတို့၏ အဆင့်အတန်းကို ထောက်ပံ့ခြင်း၊ ၎င်းတို့၏ စီရင်ပိုင်ခွင့်ကို တိုးချဲ့ခြင်းဟူသည့် ၎င်းတို့ လုပ်ဆောင်သမျှသည် နည်းလမ်းတိုင်းဖြင့် ၎င်းတို့၏ ဤလိုအင်ဆန္ဒနှင့် ပတ်သက်လေသည်။ လိုအင်ဆန္ဒဖြင့် ၎င်းတို့ အသက်ရှင်ကြသည်။ လောကတွင် သနားဖွယ်ကောင်းသော ဘဝများကို နေထိုင်ကြသည့် အခြားသူများရှိသည်။ ၎င်းတို့သည် မှီခိုရမည့်သူ မည်သူမျှမရှိဘဲ အမြဲအနိုင်ကျင့်ခံရသည့်၊ မကောင်းသော နေအိမ်များ၊ ညံ့ဖျင်းသည့် လူမှုပတ်ဝန်းကျင်မှ လာသည့် မာယာကင်းသော လူများဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်မလာမီထိတိုင် ၎င်းတို့ တစ်ကိုယ်တည်းဖြစ်ပြီး ဂရုစိုက်ခြင်းမခံရကြပေ။ ထိုအချိန်တွင် အထောက်အပံ့ မဏ္ဍိုင်တစ်ခု နောက်ဆုံးတွင် ရှာတွေ့ပြီဟု ၎င်းတို့ ခံစားကြရသည်။ ၎င်းတို့တွင် ပြင်းပြသောဆန္ဒတစ်ခု ရှိကြပြီး ဘုရားသခင်ကို ၎င်းတို့၏ ယုံကြည်မှုတွင် ထိုပြင်းပြသောဆန္ဒ၏ လှုံ့ဆော်မှုကိုခံရကြသည်။ ၎င်းတို့၏ ပြင်းပြသောဆန္ဒသည် မျက်မှောက်ခေတ်ထိတိုင် လုံးဝ မပြောင်းလဲသေးပေ။ ၎င်းတို့က “ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်သည့်အခါ ဂုဏ်သိက္ခာနှင့် တည်ကြည်မှုတို့ဖြင့် ကျွန်ုပ် အသက်ရှင်သည်။ ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်သည့်အခါ အခြားသူများထက် ကျွန်ုပ် များစွာပိုတော်နိုင်ပြီး အခြားသူများထက် သာလွန်သည့် ဘဝတစ်ခုကို အသက်ရှင်နိုင်သည်။ ကျွန်ုပ် ကောင်းကင်ဘုံရောက်သည့်အခါ ကျွန်ုပ်ကို လေးစားမှုဖြင့် သင်တို့အားလုံး ကြည့်ရမည်ဖြစ်သည်။ ကျွန်ုပ်ကို မည်သူမျှ အထင်သေးတော့မည် မဟုတ်ပါ”ဟု တွေးကြလေသည်။ ဤဆန္ဒ၊ ၎င်းတို့၏ ဤမျှော်လင့်ချက်သည် အလွန် အနှစ်မဲ့ပြီး မပြတ်သားပေ။ ၎င်းတို့၏ မိသားစု အခြေအနေများ သို့မဟုတ် အခြား အကြောင်းရင်းတစ်ခုခုကြောင့် လောကတွင် ကံဆိုးသည့် ဘဝတစ်ခုကို အသက်ရှင်နေခဲ့ကြရသည်ဟု ၎င်းတို့ ခံစားကြသည်။ ဘုရားအိမ်တော်တွင် မှီခိုအားကိုးရန် ၎င်းတို့၌ တစ်စုံတစ်ရာ ရှိကြသည်။ ညီအစ်ကို မောင်နှမများက ၎င်းတို့ အနိုင်မကျင့်ကြပေ။ ၎င်းတို့က ကံဆိုးသောသူ မဟုတ်ကြတော့ပေ။ ၎င်းတို့တွင် အထောက်အပံ့ မဏ္ဍိုင်တစ်ခု ရှိကြသည်။ ထို့အပြင် ၎င်းတို့၏ အကြီးမားဆုံးသော မျှော်လင့်ချက်မှာ ၎င်းတို့ သေဆုံးပြီးနောက် သို့မဟုတ် ဤဘဝတွင် ၎င်းတို့ ဂုဏ်ယူဝင့်ကြွားနိုင်မည့် နှစ်သက်ပျော်ရွှင်ဖွယ် ခရီးပန်းတိုင်တစ်ခု ရကောင်းရရှိနိုင်မည်ဟူ၍ ဖြစ်သည်။ ယင်းမှာ ၎င်းတို့၏ ရည်မှန်းချက်ဖြစ်သည်။ ဤပြင်းပြသောဆန္ဒဖြင့် ၎င်းတို့ အသက်ရှင်ကြပြီး နေရာတိုင်း၊ အရာခပ်သိမ်းတွင်၊ ဤအတွေး၊ ဤဆန္ဒကို မိမိတို့၏ စိတ်လှုံ့ဆော်မှုအဖြစ် ၎င်းတို့က အသုံးပြုကြသည်။ ၎င်းတို့အတွက် သမ္မာတရားဖြင့် အသက်ရှင်ရန် အတော်လေး ခက်ခဲသည်။ လူတို့သောလူများသည် သနားစရာကောင်းလောက်အောင် အသက်ရှင်ကြ၏။ မိမိတို့ကိုယ်ကို ကြွားလိုသည့် သို့မဟုတ် မိမိတို့ကိုယ်ကို လူသိများစေလိုသည့် လိုအင်ဆန္ဒရှိသော အခြားသူများ ရှိသည်။ ထို့ကြောင့် ၎င်းတို့သည် အဖွဲ့တစ်ဖွဲ့အတွင်းတွင် အသက်ရှင်ရခြင်း၊ အဖွဲ့ထဲရှိ အခြားသူတို့အား ၎င်းတို့အပေါ် အထင်ကြီးစေရန် ထိုအရာ ဤအရာ လုပ်ဆောင်ရခြင်းကို အလွန်နှစ်သက်ကြသည်။ ယင်းက ၎င်းတို့၏ ဝင့်ဝါမှုကို ဖြည့်ဆည်းပေးလေသည်။ ၎င်းတို့က “ကျွန်ုပ်သည် ခေါင်းဆောင်တစ်ဦး ဖြစ်ကောင်းမဖြစ်နိုင်သော်လည်း အဖွဲ့အတွက် ကျွန်ုပ်၏ ပါရမီကို ပြနိုင်ပြီး မက်မောဖွယ်ရာဖြင့် ဝန်းရံခံရလျက် ထင်ပေါ်ပုံရသရွေ့ ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ခြင်းက ကျွန်ုပ်အတွက် တန်သည်။ ထိုအတွက် ကျွန်ုပ် အသက်ရှင်ခြင်းဖြစ်သည်။ လောကတွင်ရှိခြင်းထက် မဆိုးရွားပါ”ဟု ယုံကြည်ကြသည်။ ထို့ကြောင့် ထိုအချိန်မှစ၍ ၎င်းတို့အသက်ရှင်သည်မှာ ထိုအတွက်ဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့၏ မူလ ရည်ရွယ်ချက်အတွက် အပြောင်းအလဲတစ်ခုမျှ မရှိဘဲ ၎င်းတို့၏ နေ့ရက်များနှင့် နှစ်ကာလများအားလုံးကို ထိုသို့ အသက်ရှင်ကြသည်။ ဤသည်မှာ သမ္မာတရားဖြင့် အသက်ရှင်ခြင်း ဖြစ်သလော။ သေချာပေါက် မဟုတ်ပေ။ ၎င်းတို့သည် ဘာသာတရားမရှိသူများနှင့် အတူတူပင် အိပ်မက်များ၊ လိုအင်ဆန္ဒများဖြင့် အသက်ရှင်နေကြသည်။ ဤသည်မှာ အမှုအရာများအပေါ် မိမိ၏ အမြင်များအပြင် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သဘောထားများနှင့် ပတ်သက်သည့် ပြဿနာတစ်ခု ဖြစ်သည်။ ဤပြဿနာ မပြေမလည်ရှိနေလျှင် သမ္မာတရားကို နားလည်ရန်ဖြစ်စေ၊ လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ရန်ဖြစ်စေ နည်းလမ်းမရှိသကဲ့သို့ သမ္မာတရားဖြင့် အသက်ရှင်ရန် အတော်လေး ခက်ခဲပေသည်။

မိမိတို့၏ ပုံပန်းများဖြင့် အသက်ရှင်ကြသည့်၊ မိမိတို့ကိုယ်ကို လှပသည်ဟု အမြဲ တွေးနေသည့်၊ ၎င်းတို့ သွားသည့်နေရာတိုင်းတွင် လူတိုင်းက ၎င်းတို့ကို နှစ်သက်သည်၊ အလွန်အလေးထားပြီး အသိအမှတ်ပြုသည်ဟု အမြဲ တွေးနေသည့် အချို့သော အမျိုးသမီးများလည်း ရှိသည်။ ၎င်းတို့ သွားသည့်နေရာတိုင်းတွင် ၎င်းတို့အပေါ် လူများ၏ ချီးမွမ်းသော စကားကို ကြားရပြီး လူတို့က ၎င်းတို့ကို ဦးတည်၍ ပြုံးပြနေသည်ကို မြင်ကြရသည်။ ၎င်းတို့သည် ထိုသို့အသက်ရှင်ရင်း မိမိတို့ကိုယ်ကို အတော် အားရကျေနပ်ကြပြီး အတော် ယုံကြည်စိတ်ချမှုရှိကြသည်။ ထို့ကြောင့် မိမိတို့ အသက်ရှင်သည့်အတိုင်း အသက်ရှင်ခြင်းက ၎င်းတို့ကို အရင်းအနှီးပေးကြောင်း၊ ၎င်းတို့၏ အသက်ရှင်နေထိုင်မှုတွင် တန်ဖိုးများစွာရှိကြောင်း၊ အနည်းဆုံးအနေဖြင့် များစွာသော လူတို့က ၎င်းတို့ကို သဘောကျကြောင်း ၎င်းတို့ ယုံကြည်ကြလေသည်။ ၎င်းတို့၏ ပုံပန်းအသွင်အပြင်များဖြင့် အသက်ရှင်ခြင်းတွင် ပါဝင်ပတ်သက်ကြသည့် အမျိုးသားများလည်း ရှိကြသည် မဟုတ်လော။ သင် ရုပ်ရည်ချောမောပြီး ညီအစ်မများနှင့် စကားပြောရာတွင် ဇဝနဉာဏ်ရှိသည်၊ နှစ်လိုဖွယ်ကောင်းပြီး ချစ်ကြည်နူးဖွယ် ကောင်းသည်ဆိုပါစို့။ သင်သည် လူတိုင်းက သင့်ကို အထင်ကြီးပြီး သင်၏ဩဇာညောင်းလျက် မိမိကိုယ်ကို အတော်လေး အားရကျေနပ်လေသည်။ “တစ်ဦးတလေနှင့် တွဲရန် ကျွန်ုပ် ကြိုးစားနေသလိုမျိုး မဟုတ်ပါ။ ဤသို့သာ ကျွန်ုပ် အသက်ရှင်ပြီး ယင်းမှာ နှစ်သက်ဖွယ်ဖြစ်သည်။ သမ္မာတရားကို လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ခြင်းက ပျင်းစရာပါတကား”ဟူ၍ ဖြစ်သည်။ အရင်းအနှီးတစ်မျိုးမျိုးကို အားကိုးနေသည့် အခြားသူများရှိပြီး အရင်းအနှီးရှိရန်၊ ၎င်းတို့သည် စစ်မှန်သည့်အရာ တစ်မျိုးမျိုး ရှိရမည်မှာ အမှန်ဖြစ်သည်။ ထိုအရာများက မည်သည့် စစ်မှန်သောအရာများ ဖြစ်မည်နည်း။ ဥပမာအနေဖြင့် လူအချို့သည် ဘုရားသခင်ကို အမိဝမ်းကတည်းမှ ယုံကြည်လာသည်ဟု ခံစားကြသည်။ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်ကို နှစ်ပေါင်း ငါးဆယ် သို့မဟုတ် ထို့ထက်ပိုကြာအောင် ယုံကြည်ကြပြီးဖြစ်ကာ ယင်းမှာ ၎င်းတို့၏ အရင်းအနှီးဖြစ်သည်။ ညီအစ်ကိုတစ်ဦး သို့မဟုတ် ညီအစ်မတစ်ဦးကို မြင်သည့်အခါ ၎င်းတို့က “ဘုရားသခင်ကို နှစ်မည်မျှကြာ သင် ယုံကြည်ပြီးပြီနည်း”ဟု မေးကြသည်။ အခြားသူတို့က “ငါးနှစ်”ဟု ပြောသည်။ ၎င်းတို့သည် ဤလူထက် ဘုရားသခင်ကို အချိန်ဆယ်ဆကြာအောင် ယုံကြည်ပြီးဖြစ်ကာ ထိုအရာကို မြင်သည့်အခါ ၎င်းတို့က “သင်သည် ငါ ယုံကြည်သည့် နှစ်ကာလများစွာလောက်နီးနီးကြာအောင် ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ပြီးပြီလော။ သင် အလွန်ငယ်ရွယ်သည်။ သင်သည် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် လိမ္မာအောင် နေသင့်သည်။ သင့်မှာ သွားရမည့်ခရီးရှည် ရှိသေးသည်”ဟု မိမိတို့ဘာသာ စဉ်းစားကြလေသည်။ ဤသည်မှာ ၎င်းတို့၏ အရင်းအနှီးနှင့် ၎င်းတို့ အားကိုးနေကြခြင်း ဖြစ်သည်။ အခြား မည်သည့် အရင်းအနှီးမျိုးများ ရှိသနည်း။ လူအချို့သည် ခေါင်းဆောင်များနှင့် အမှုဆောင်များအဖြစ် အဆင့်အားလုံးတွင် အစေခံကြပြီးဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့သည် အချိန်ကြာမြင့်စွာ ကြိုးပမ်းနေခဲ့ကြသည်၊ အလုပ်လုပ်နေခဲ့ကြပြီး ဟိုသည် ပြေးလွှားကာ အသင်းတော်များကြား သွားနေခဲ့ကာ အတွေ့အကြုံများစွာ ရရှိကြပြီးဖြစ်သည်။ အထက်၏ အလုပ်အစီအစဉ်အပြင် အသင်းတော်ထဲရှိ လူအမျိုးမျိုးနှင့် အလုပ်နယ်ပယ်အမျိုးမျိုးတို့ကို အတော်အတန် အကျွမ်းဝင်ကြသည်။ ထို့ကြောင့် ၎င်းတို့က “ငါသည် ဝါရင့်သူတစ်ဦး အရင်းအနှီးရှိသည့် ဝါရင့် ခေါင်းဆောင်တစ်ဦးဖြစ်သည်။ အချိန်ကြာမြင့်စွာ ငါ အလုပ်လုပ်နေခဲ့ပြီး ငါ့မှာ အတွေ့အကြုံရှိသည်။ သင်တို့အားလုံး မည်သည့်အရာကို သိကြသနည်း။ သင်တို့သည် ကလေးသူငယ်များဖြစ်ကြသည်။ ရက်ပေါင်းမည်မျှ သင်တို့ အလုပ်လုပ်ပြီးပြီနည်း။ သင်တို့ အလွန်နုလွန်းသည်။ မည်သည့်အရာကိုမျှ သင်တို့ မသိကြ။ ဟုတ်ပြီ၊ သင်တို့ ငါ့ကို နားထောင်ကြ၊ မှန်သည်”ဟု ယုံကြည်ကြလေသည်။ ထို့ကြောင့် ၎င်းတို့သည် တစ်နေ့လုံး မည်သည့် လက်တွေ့ကျသည့်အရာမျှ မရှိသည့် တရားဆက်ဟောကြသည်။ အားလုံးက စကားများနှင့် အယူဝါဒများသာ ဖြစ်သည်။ သို့သော် ၎င်းတို့က ဆင်ခြေများပေးကြလိမ့်မည်။ “ကျွန်ုပ် ယနေ့ စိတ်မချမ်းမြေ့ပါ။ နှောင့်ယှက်မှုနှင့် အဖျက်အမှောင့်လုပ်ခြင်း ဖြစ်စေသည့် အန္တိခရစ်တစ်ဦးရှိပြီး ထိုအရာက ငါ့ကို ထိခိုက်သည်။ နောက်တစ်ကြိမ်တွင် ငါ ကောင်းမွန်စွာ ဟောပါမည်”ဟူ၍ ဖြစ်သည်။ ယင်းက ၎င်းတို့၏ စရိုက်အမှန်ကို ပြသည် မဟုတ်လော။ အခြားမဟုတ်၊ ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့၏ ဝါရင့်အရင်းအနှီးပေါ်တွင် အသက်ရှင်နေကြပြီး မိမိကိုယ်ကို အလွန့်အလွန် ကျေနပ်နေကြခြင်းဖြစ်သည်။ အမှန်ပင် စက်ဆုပ်ဖွယ်ကောင်းလိုက်လေခြင်း၊ ရွံရှာဖွယ် ကောင်းလိုက်လေခြင်းပါတကား။ ဤသည်မှာ အရင်းအနှီးတစ်မျိုး ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ခြင်းအတွက် ထောင်ချခံရသည့် သို့မဟုတ် အခြားတစ်မူထူးခြားသည့် အတွေ့အကြုံတစ်ခုခု ရှိခဲ့သည့် သို့မဟုတ် ထူးခြားသည့်တာဝန်များကို ထမ်းဆောင်ခဲ့သည့် အခြားသူများရှိ ရှိသည်။ ၎င်းတို့သည် ဆင်းရဲဒုက္ခခံရပြီးဖြစ်ကာ ယင်းသည်လည်း အရင်းအနှီးတစ်မျိုးအဖြစ် ၎င်းတို့ကို အသုံးတော်ခံသည်။ အဘယ်ကြောင့် လူတို့သည် မိမိတို့၏ အရင်းအနှီးနှင့် အမြဲ အားကိုးနေကြသနည်း။ ဤတွင် ပြဿနာတစ်ခု ရှိပေသည်။ ထိုသို့သော အရင်းအနှီးသည် ၎င်းတို့၏ အသက်ဖြစ်သည်ဟု ၎င်းတို့ယုံကြည်ကြ၏။ ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့၏ အရင်းအနှီးကို အားကိုးနေကြသရွေ့ မိမိတို့ကိုယ်ကို မကြာခဏ သဘောကျကာ နှစ်ခြိုက်ကြပြီး ထိုအရင်းအနှီးကို အခြားသူတို့အား ညွှန်ကြားကာ ဩဇာလွှမ်းမိုးဖို့ အသုံးပြုကြသည်။ ယင်းမှာ ထိုသူတို့၏ ချီးမွမ်းခြင်းကို ရရှိရာတွင် အသုံးဝင်လေသည်။ အခြေခံအုတ်မြစ်တစ်ခုအဖြစ် မိမိတို့၏ အရင်းအနှီး ရှိထားလျက် သမ္မာတရား အနည်းငယ်ကို ၎င်းတို့ လိုက်စားသရွေ့ သို့မဟုတ် မိမိတို့တာဝန်ကို ကောင်းမွန်စွာ ထမ်းဆောင်ပြီး ကောင်းမွန်သည့် လုပ်ဆောင်ချက်အချို့ကို ရရှိထားသရွေ့ ပေါလုကဲ့သို့ ၎င်းတို့အတွက် သိုထားသည့် ဓမ္မသရဖူတစ်ခု ရှိကောင်းရှိနိုင်သည်၊ သေချာပေါက် ၎င်းတို့ ရှင်သန်လိမ့်မည်။ သေချာပေါက် ကောင်းမွန်သည့် ခရီးပန်းတိုင်တစ်ခုဆီသို့ ရောက်လာကြလိမ့်မည်ဟု ယုံကြည်ကြလေသည်။ မိမိတို့၏ အရင်းအနှီးကို အားကိုးလျက် မိမိကိုယ်ကို သဘောကျသည့် အခြေအနေတစ်ခု၊ မိမိကိုယ်ကို ကျေနပ်နေသော အခြေအနေတစ်ခု၊ တင်းတိမ်ရောင့်ရဲစွာ မိမိဘာသာ အားရကျေနပ်သော အခြေအနေတစ်ခုတွင် မကြာခဏ အသက်ရှင်ကြလေသည်။ ဘုရားသခင်က ၎င်းတို့၏ အရင်းအနှီးကို အားရကျေနပ်သည်၊ ၎င်းတို့၌ သူ ဝမ်းမြောက်ပျော်ရွှင်သည်၊ သူသည် ၎င်းတို့ကို အဆုံးတိုင် ရှိနေစေခွင့်ပေးသည်ဟု ၎င်းတို့က ခံစားကြသည်။ ဤသည်မှာ အရင်းအနှီးကို အားကိုးနေခြင်း မဟုတ်လော။ ၎င်းတို့သည် အချိန်တိုင်းတွင် ဤစိတ်နေစိတ်ထားကို ထုတ်ဖော်ပြကြသည်။ ၎င်းတို့ ထုတ်ဖော်ပြသည့် အမှုအရာများတွင် ၎င်းတို့ အသက်ရှင်သည့် အမှုအရာများနှင့် အခွင့်အရေးရတိုင်း အခြားသူများကို ၎င်းတို့ ဟောသည့် အရာများတွင်၊ ၎င်းတို့၏ စိတ်တွင်ရှိသည့်အရာကို ရှင်းလင်းစွာ တွေ့မြင်ရသည်။ ဘုရားသခင်ထံမှ အထူးကျေးဇူးတော် သို့မဟုတ် ဂရုစိုက်ခြင်း၊ အခြားမည်သူကမျှ မရရှိဘဲ ၎င်းတို့တွင်သာရှိသည့် တစ်စုံတစ်ရာကို ရရှိပြီးဖြစ်သည့် အခြားသူများ ရှိသည်။ ထို့ကြောင့် ၎င်းတို့က အထူးဖြစ်သည်၊ ကျန်သည့်သူအားလုံးနှင့် ကွာခြားသည်ဟု တွေးထင်ကြသည်။ ၎င်းတို့က “ဘုရားသခင်ကို သင်၏ ယုံကြည်မှုသည် ကျွန်ုပ်၏ ယုံကြည်မှုနှင့် ကွဲပြားသည်။ ဘုရားသခင်သည် သင်တို့ကို ကျေးဇူးတော်များစွာ ပေးကာ ဦးဆောင်ခြင်းအားဖြင့် အစပြုသည်။ ထို့နောက် သမ္မာတရား အနည်းငယ်ကို သင်တို့ တဖြည်းဖြည်း နားလည်လာသည်နှင့် ဘုရားသခင်က သင်တို့ကို ပြုပြင်သည်၊ တရားစီရင်ပြီး ပြစ်တင်ဆုံးမသည်။ ယင်းမှာ သင်တို့အားလုံးအတွက် ဖြစ်သောအရာဖြစ်သည်။ ကျွန်ုပ်အတွက်မူ ကွာခြားသည်။ ဘုရားသခင်က ကျွန်ုပ်ကို အထူးကျေးဇူးတော်ပေးသည်။ အထူးမျက်နှာသာဖြင့် သူ ကျွန်ုပ်ကို ဆက်ဆံပြီး ထိုအထူးမျက်နှာသာသည် ကျွန်ုပ်၏ အရင်းအနှီးဖြစ်သည်။ ထိုအရာသည် နိုင်ငံတော်ထဲဝင်ရန် ကျွန်ုပ်၏ ပြေစာနှင့် ကျွန်ုပ်၏ လက်မှတ်ဖြစ်သည်”ဟု ပြောကြသည်။ ဤအရာများ ၎င်းတို့ ပြောသည်ကို သင် ကြားသည့်အခါ မည်သည့် ခံစားချက်ကို ရသနည်း။ ဘုရားသခင်၏ အမှုတော်နှင့်ဆိုင်သည့် အသိပညာ ၎င်းတို့တွင် ရှိကြသလော။ မိမိတို့ကိုယ်ကို သိသည့် အသိပညာ ရှိကြသလော။ တစ်ခုမျှမရှိပေ။ သမ္မာတရားကို ၎င်းတို့ နားမလည်သကဲ့သို့ သမ္မာတရားကို လိုက်စားခြင်းမရှိဘဲ သို့မဟုတ် သမ္မာတရားကို ရှာဖွေခြင်းမရှိဘဲ သို့မဟုတ် တရားစီရင်ခြင်းနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမခြင်းတို့ကို လက်ခံခြင်းမရှိဘဲ ကယ်တင်ခံရနိုင်ကြောင်း ၎င်းတို့ ယုံကြည်ကြသည်ဟုပြောလျှင် သင့်လျော်သည်။ ၎င်းတို့သည် မည်သည့်လူမျိုးဖြစ်သနည်း။ မည်သူသည် ဤကဲ့သို့ အခြေအနေများရှိသနည်း။ ၎င်းတို့သည် ရူပါရုံအချို့ မြင်ခဲ့ကြသည့်၊ အထူးကွယ်ကာမှုတစ်ခုခု ရရှိကာ ဘေးဒုက္ခကို လွတ်မြောက်ခဲ့ကြသည့် အနည်းငယ်သောသူများ ဖြစ်သည်။ သို့မဟုတ် ၎င်းတို့သည် သေဆုံးပြီး အသက်ပြန်ရှင်လာကာ အထူးသက်သေခံချက်တစ်ခုခု သို့မဟုတ် အတွေ့အကြုံတစ်ခုခု ရှိကြသည်။ ၎င်းတို့သည် ဤအရာများကို မိမိတို့၏ အသက်အဖြစ်၊ မိမိတို့၏ အသက်ရှင်ခြင်းအတွက် အခြေခံအကြောင်းရင်းအဖြစ် သဘောထားကြပြီး သမ္မာတရားကို လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ခြင်းအတွက် အစားထိုးအရာတစ်ခုအဖြစ် အသုံးပြုကြလေသည်။ ထို့အပြင် ဤအရာများကို ကယ်တင်ခြင်း၏ နိမိတ်လက္ခဏာများနှင့် စံနှုန်းများအဖြစ် ၎င်းတို့ သဘောထားကြလေသည်။ ယင်းမှာ အရင်းအနှီးဖြစ်သည်။ ထိုသို့သော အရာများ သင်တို့တွင် ရှိသလော။ သင်တို့တွင် ဤအထူးအတွေ့အကြုံမျိုး မရှိနိုင်သော်လည်း တာဝန်တစ်ခုကို အချိန်အတော်ကြာ သင် ထမ်းဆောင်ပြီးဖြစ်ကာ ရလဒ်များ စွမ်းဆောင်ရရှိပြီးဖြစ်လျှင် သင့်ထံတွင် အရင်းအနှီးရှိသည်ဟု သင် ယူဆလိမ့်မည်။ ဒါရိုက်တာတစ်ဦး၏ တာဝန်ကို အချိန်အတန်ကြာ သင် ထမ်းဆောင်ပြီးဖြစ်ကာ ကောင်းမွန်သည့် လက်ရာအချို့ကို ထုတ်လုပ်ပြီးဖြစ်သည်ဆိုပါစို့။ ယင်းမှာ သင့်အတွက် အရင်းအနှီးအဖြစ် ရုပ်လုံးပေါ်လာသည်။ မည်သည့် လက်ရာကိုမျှ သင် မထုတ်လုပ်ရသေးသောကြောင့် မည်သည့်အရာမျှ သင် ရှိကောင်းရှိနိုင်သေးမည်မဟုတ်။ သို့မဟုတ် မဆိုးသည့် ရုပ်ရှင်နှစ်ကားကို သင် ထုတ်လုပ်ပြီးဖြစ်နိုင်သော်လည်း ယင်းတို့ကို သင်၏ အရင်းအနှီးအဖြစ် မမှတ်ယူဝံ့သေးဘဲ ရှိနေနိုင်သည်။ ထိုအရာများတွင် သင် ယုံကြည်စိတ်ချမှု ကင်းခဲ့သည်။ သင့်ထံတွင် လုံလောက်သည့် အတွေ့အကြုံမရှိ သို့မဟုတ် အရင်းအနှီးမရှိသေးဟု သင် ခံစားရသည်။ ထို့ကြောင့် သင်သည် သတိထားသည်၊ ထိန်းထားပြီး မျိုသိပ်ထားလေသည်။ သင်သည် စိတ်ကြီးဝင်ကာ ဟိုသည် လမ်းသလားပြဖို့မဆိုထားနှင့်၊ တစ်စုံတစ်ဦးကို စိတ်အနှောင့်အယှက်မပေးဝံ့ပေ။ ထိုသို့ဖြစ်လျက်ပင် သင်သည် မိမိကိုယ်ကို အလွန်အမင်း အားရကျေနပ်ပြီး တစ်ချိန်လုံး မိမိကိုယ်ကို သဘောကျနေကာ ထိုအရာများသည် သင် အသက်ရှင်သည့်အရာများ ဖြစ်သည်။ ယင်းမှာ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော လူသားမျိုးနွယ်၏ သနားစဖွယ်ကောင်းသော အတိဒုက္ခဖြစ်သည် မဟုတ်လော။

လူအချို့တွင် အလွန် မလိုမုန်းထားသော အသွင်အပြင်များ ရှိကြသည်။ ၎င်းတို့သည် ကြီးမား၊ တုတ်ခိုင်ပြီး သန်မာကာ အခြားသူတို့ကို အနိုင်ကျင့်ရန် အမြဲ ကြိုးစားနေကြသည်။ စကားဖြင့် ၎င်းတို့သည် အတော်လေး ဗိုလ်ကျပြီး ပိုင်စိုးပိုင်နင်းဖြစ်ကြသည်။ မည်သူမည်ဝါဖြစ်စေ လူတိုင်းနှင့်ပတ်သက်၍ အလျှော့မပေးတတ်ကြပေ။ ထို့ကြောင့် ထိုသူတို့ကိုမြင်သည့်အခါ လူတို့က အနည်းငယ် ကြောက်ကြပြီး မျက်နှာချိုသွေးရန် ကြိုးစားလျက် လိုက်လျောမှုဖြင့် ဆက်ဆံကြသည်။ ဤအရာက ၎င်းတို့ကို အလွန်အမင်း မာန်မာနတက်စေသည်။ ဘဝက အလွယ်လေးဖြစ်သည်ဟု ၎င်းတို့ ခံစားပြီး ဤအရာအားလုံးကို မိမိတို့၏ ပါရမီတစ်ခုအဖြစ် ယုံကြည်ကြသည်။ မည်သူကမျှ ၎င်းတို့အတိုင်း အသက်ရှင်လျက် ၎င်းတို့ကို အနိုင်ကျင့်ဝံ့မည် မဟုတ်ဟု တွေးထင်ကြသည်။ သင့်အနေဖြင့် လူအုပ်ထဲတွင် ခိုင်ခိုင်မာမာ ရပ်တည်လိုလျှင် မိမိကိုယ်ကို အားကိုးရမည်၊ မိမိကိုယ်ကို အားပေးရမည်ဖြစ်ပြီး သန်မာကာ ကြံ့ခိုင်ရမည်။ ဤသည်မှာ ဘဝတွင် ၎င်းတို့၏ သက်ဝင်ယုံကြည်မှု ဖြစ်သည်။ မည်သူကမျှ ၎င်းတို့ကို အနိုင်ကျင့်ဝံ့ခြင်း သို့မဟုတ် ကစားဝံ့ခြင်း မရှိဘဲ ၎င်းတို့ကို မည်သူကမျှ လှည့်စားကာ အသုံးချဝံ့ခြင်းမရှိဘဲ အခြားသူများထဲတွင် ခိုင်မာစွာ ရပ်တည်ရန်အလို့ငှာ ၎င်းတို့က အမှုအရာများကို ဤကဲ့သို့ သက်ဝင်ယုံကြည်မှုတစ်ခုအဖြစ် အကျဉ်းချုံးလိုက်သည်။ “ငါ ကောင်းစွာ အသက်ရှင်လိုလျှင် သန်မာပြီး ကြံ့ခိုင်ရန် လိုအပ်သည်။ ရက်စက်ကြမ်းကြုတ်လေ၊ ပိုကောင်းလေဖြစ်သည်။ ထိုသို့ဖြင့် မည်သည့်နေရာတွင်မျှ မည်သူကမျှ ငါ့ကို အနိုင်ကျင့်ဖို့ စဉ်းပင်စဉ်းစားလိမ့်မည် မဟုတ်ပါ”ဟူ၍ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ၎င်းတို့သည် ဤကဲ့သို့ နှစ်အနည်းငယ်ကြာ အသက်ရှင်ကြပြီး၊ ဧကန်အမှန်ပင် ဖြစ်ချင်တော့မည်သူကမျှ ၎င်းတို့ကို အနိုင်မကျင့်ဝံ့ကြပေ။ ၎င်းတို့သည် နောက်ဆုံးတွင် မိမိတို့၏ ရည်မှန်းချက်ကို ပြီးမြောက်ကြပြီး ဖြစ်သည်။ မည်သည့်အဖွဲ့တွင် ၎င်းတို့ ရှိကြသည်ဖြစ်စေ မိမိတို့၏ ဂုဏ်သိက္ခာကို ပုံကြီးချဲ့ကာ အေးတိအေးစက် အမှုမထားသည့်သဘောဖြင့် မျက်မှောင်ကြုတ်လျက် လေးနက်သည့် အမူအရာ၊ မှင်သေသေ မျက်နှာထားတစ်ခုကို ထားရှိကြသည်။ မည်သူကမျှ ၎င်းတို့ အနီးဝန်းကျင်တွင် စကားမပြောဝံ့ပေ။ ၎င်းတို့ကို မြင်သည်နှင့်ပင် ကလေးများက ငိုကြသည်။ မကောင်းဆိုးဝါးများ၊ ဝင်ပူးသူများဟူ၍ ယင်းမှာ ၎င်းတို့ ဖြစ်သည့်အရာဖြစ်၏။ လက်သီးဖြင့် ရှင်သန်ခြင်းဟူ၍ ယင်းမှာ မည်သည့် စိတ်သဘောထား ဖြစ်သနည်း။ ရက်စက်မှုနှင့်ဆိုင်သော စိတ်သဘောထားတစ်ခု ဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့ သွားသည့်နေရာတိုင်းတွင် ၎င်းတို့ ပထမဆုံး လုပ်ဆောင်သည့်အရာမှာ လူတို့ကို မည်သို့ ကိုင်တွယ်ပြီး အသုံးချရမည်ကို သင်ယူရန် ဖြစ်သည်။ လူတို့ကိုလည်း ထိန်းချုပ်ချင်ကြပြီး ဖိနှိပ်ချင်ကြသည်။ ၎င်းတို့ကို မရိုသေသည့်သူ မည်သူကိုမဆို အကြောင်းပြဖို့ နည်းလမ်းများ စဉ်းစားကြပြီး ၎င်းတို့ထံ မခံချိမခံသာသော စကားများဖြင့် မယဉ်မကျေး ပြောသောသူ မည်သူကိုမဆို အပြစ်ပေးရမည့် အခွင့်အရေးများ ရှာကြသည်။ ဤအရာများဖြင့် အသက်ရှင်ရန်မှာ ရက်စက်သည် မဟုတ်လော။ ၎င်းတို့ လုပ်ဆောင်ကြသည့်အတိုင်း အမှုအရာများကို လက်သီးဖြင့် ကိုင်တွယ်ခြင်းသည် အကျိုးတရားတစ်ခုခု ရှိ၏။ လူများစွာက ၎င်းတို့ကို ကြောက်ကြသည်။ ယင်းက ၎င်းတို့အတွက် လမ်းရှင်းသွားစေသည်။ သို့သော် စိတ်မြန်လက်မြန်လုပ်ခြင်းနှင့် မလိုမုန်းထားသော စိတ်သဘောထားတစ်ခုဖြင့် အသက်ရှင်ကြသည်ကို ထောက်သော် ထိုသို့သောလူများသည် သမ္မာတရားကို လက်ခံနိုင်သလော။ ၎င်းတို့ အမှန်တကယ် နောင်တရနိုင်သလော။ ယင်းမှာ ဖြစ်နိုင်မည်မဟုတ်ပေ။ အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် ၎င်းတို့သည် စာတန်ဆန်သော အတွေးအခေါ်များနှင့် ခွန်အား အသုံးပြုခြင်းကို ထောက်ခံသောကြောင့် ဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့သည် စာတန်ဆန်သော အတွေးအခေါ်များနှင့် ခွန်အား အသုံးပြုခြင်းအားဖြင့်သာ အသက်ရှင်ကြသည်။ ၎င်းတို့သည် မိမိတို့ ကြိုက်သည့်မည်သည့်အရာကိုမဆို လုပ်ဆောင်လျက်၊ အကြောင်းမဲ့ ဒေါသတကြီး လျှောက်ရမ်းနိုင်ရန်အလို့ငှာ လူတိုင်းကို ၎င်းတို့အား နာခံစေပြီး ကြောက်ရွံ့စေကြသည်။ ၎င်းတို့ကို စိုးရိမ်ပူပန်စေသည်မှာ မကောင်းသည့် နာမည်ဂုဏ်သတင်းတစ်ခု ရှိခြင်းမဟုတ်ဘဲ ဆိုးယုတ်သည့် နာမည်ဂုဏ်သတင်းတစ်ခု မရှိခြင်းဖြစ်သည်။ ယင်းမှာ ၎င်းတို့၏ စည်းမျဉ်းဖြစ်သည်။ ဤကဲ့သို့ ၎င်းတို့၏ ရည်မှန်းချက်ကို ၎င်းတို့ ပြီးမြောက်သည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် ၎င်းတို့က “ငါသည် ဘုရားအိမ်တော်နှင့် ဤအဖွဲ့များထဲတွင် ခိုင်ခိုင်မာမာ ရပ်တည်နိုင်လေပြီ။ လူတိုင်းက ငါ့ကို ကြောက်ရွံ့ကြသည်။ မည်သူကမျှ ငါ့ကို ထိဝံ့ကြမည်မဟုတ်။ ၎င်းတို့အားလုံးက ငါ့အပေါ် လေးစားလိုက်နာကြသည်”ဟု တွေးလေသည်။ ၎င်းတို့ အနိုင်ရပြီဟု ယုံကြည်ကြသည်။ ၎င်းတို့ကို မည်သူကမျှ သွားထိဝံ့မည် မဟုတ်သည်မှာ အမှန်တကယ် ဟုတ်သလော။ ၎င်းတို့ကို မထိဝံ့ခြင်းက အပြင်ပန်းဖြစ်သည်။ ထိုသို့သော လူများကို လူတိုင်းက မိမိတို့၏ စိတ်နှလုံး အတွင်းနက်နက်တွင် မည်သို့ ရှုမြင်ကြသနည်း။ ထိုအရာနှင့်ပတ်သက်၍ သံသယရှိစရာမလိုပေ။ ၎င်းတို့က ထိုသူတို့ကို စိတ်ကုန်သည်၊ စက်ဆုပ်သည်၊ မုန်းတီးသည်၊ ရွံနေကြပြီး ရှောင်ရှားကြလေသည်။ ထိုသို့သော လူတစ်ဦးကို သင်တို့ ဆက်ဆံရန် လိုလားပါသလော။ (မဆက်ဆံလိုပါ။) အဘယ်ကြောင့် မဆက်ဆံလိုပါသည်။ ၎င်းတို့သည် သင့်ကို ညှဉ်းဆဲရန် နည်းလမ်းများ အမြဲ စဉ်းစားနေကြပေမည်။ ထိုအရာကို သင် ခံနိုင်မည်လော။ တစ်ခါတစ်ရံ သင့်ကို ခွန်အားဖြင့် ခြိမ်းခြောက်ခြင်းအစား သင့်ကို စိတ်ရှုပ်ထွေးစေပြီးနောက် ခြိမ်းခြောက်ရန် နည်းလမ်းအချို့ကို ၎င်းတို့ အသုံးပြုကြလိမ့်မည်။ လူအချို့သည် ခြိမ်းခြောက်မှုကို မခံနိုင်ကြသောကြောင့် အသနားခံကာ စာတန်ကို အရှုံးပေးကြသည်။ ဆိုးယုတ်သော လူများသည် လိုအပ်သည့် မည်သည့်နည်းဖြင့်မဆို စကားပြောကာ ပြုမူကြသည်။ တွန့်ဆုတ်ပြီး ကြောက်တတ်သောသူများသည် ၎င်းတို့ထံ အရှုံးပေးကြပြီးနောက် စကားနှင့် လုပ်ရပ်များတွင် ၎င်းတို့နောက်လိုက်ကြသည်။ ၎င်းတို့သည် ဆိုးယုတ်သော လူ၏ ကြံရာပါများဖြစ်သည်၊ မဟုတ်ဘူးလော။ ထိုသို့သော ဆိုးယုတ်သည့်လူတစ်ဦးကို သင်တို့ မြင်သည့်အခါ မည်သည့်အရာကို လုပ်ဆောင်ကြလိမ့်မည်နည်း။ ပထမဆုံး မကြောက်နှင့်။ ၎င်းတို့ကို ကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းပြီး ဖော်ထုတ်ရမည့် နည်းလမ်းတစ်ခု သင် ရှာဖွေရမည်။ ၎င်းတို့ကို တိုင်ကြားရန် ဘုရားသခင်ကို အမှန်တကယ် ယုံကြည်သည့် ညီအစ်ကို မောင်နှမများနှင့်လည်း သင် လက်တွဲနိုင်သည်။ အကြောက်တရားက အသုံးမဝင်ပေ။ ၎င်းတို့ကို သင် ကြောက်လေ၊ ၎င်းတို့က သင့်ကို အနိုင်ကျင့်ပြီး နှောင့်ယှက်လေဖြစ်လိမ့်မည်။ ဆိုးယုတ်သောသူကို တိုင်ကြားရန် လက်တွဲခြင်းသည် ၎င်းတို့ကို ကြောက်စေကာ အရှက်ရစေရန် တစ်ခုတည်းသော နည်းလမ်းဖြစ်သည်။ သင်သည် အလွန် ကြောက်လန့်ပြီး ဉာဏ်ပညာ ကင်းမဲ့လျှင် ထိုဆိုးယုတ်သောသူ၏ အနာတရာဖြစ်စေခြင်းကို ခံရဖို့ သေချာသည်။ လူတို့၏ ယုံကြည်ခြင်းက သေးငယ်လှပါတကား၊ သနားစဖွယ်ကောင်းလှပါတကား။ စင်စစ်အားဖြင့် ဆိုးယုတ်သော လူတစ်ဦးသည် ပုံအောလုပ်ဆောင်လျှင် ထိုသူသည် လူတို့ကို မည်သည့်အရာ လုပ်ဆောင်နိုင်သနည်း။ မိမိတို့၏ လက်သီးများကို သာမန်ကာလျှံကာ ဝှေ့ယမ်းကာ တစ်စုံတစ်ဦးကို သေသည်ထိ ထိုးဝံ့ကြမည်လော။ ယခု ငါတို့သည် ဥပဒေစိုးမိုးသော လူ့အဖွဲ့အစည်းတစ်ခုတွင် ရှိကြသည်။ ၎င်းတို့ လုပ်ဝံ့ကြမည်မဟုတ်။ ထို့အပြင် အလွန်ဆိုးယုတ် ရက်စက်သောသူများမှာ သေးငယ်သည့်၊ သီးခြားလူနည်းစုသာ ဖြစ်သည်။ လူတို့ကို အနိုင်ကျင့်ကာ အသင်းတော်ကို လုံးဝ ထင်ရာစိုင်းမည်ဆိုလျှင် လိုအပ်သမျှမှာ ထိုသူတို့ကို တိုင်ကြားပြီး ဖော်ထုတ်ရန် လူနှစ်ဦး သို့မဟုတ် သုံးဦး လက်တွဲဖို့ ဖြစ်သည်။ ယင်းက ထိုသူတို့ကို ဖြေရှင်းပြီးသားသွားမည်ဖြစ်သည်။ ထိုသို့ဖြစ်သည် မဟုတ်လော။ ဘုရားသခင်ရွေးချယ်ထားသော အနည်းငယ်သော လူတို့သည် တစ်စိတ်တစ်ဝမ်းတည်းဖြစ်လျှင် ဆိုးယုတ်သော သူတစ်ဦးကို လွယ်ကူစွာ တာဝန်ယူနိုင်သည်။ ဘုရားသခင်က ဖြောင့်မတ်ကြောင်း၊ အနန္တတန်ခိုးရှိကြောင်း၊ သူသည် ဆိုးယုတ်သော လူတို့ကို စက်ဆုပ်ကာ သူ၏ ရွေးချယ်ထားသောလူတို့ကို ထောက်ပံ့ကြောင်း သင် ယုံကြည်ရမည်။ တစ်စုံတစ်ဦးတွင် ယုံကြည်ခြင်းရှိသရွေ့ ဆိုးယုတ်သော လူတစ်ဦးကို မကြောက်သင့်ပေ။ အခြားသူများနှင့် ၎င်းတို့ လက်တွဲနိုင်လျှင် ဉာဏ်ပညာနှင့် နည်းဗျူဟာ အနည်းငယ်ဖြင့်၊ ဆိုးယုတ်သော လူသည် အလိုအလျောက် အလျှော့ပေးသွားလိမ့်မည်။ သင်သည် ဘုရားသခင်ကို အမှန်တကယ် ယုံကြည်ခြင်းမရှိဘဲ ဆိုးယုတ်သော လူကို ကြောက်ကာ သင့်ကို ချုပ်ကိုင်နိုင်ကာ သင်၏ ကံကြမ္မာကို ထိန်းချုပ်နိုင်သည်ဟု ယုံကြည်လျှင် သင် ဇာတ်သိမ်းပြီဖြစ်သည်။ သင့်ထံတွင် သက်သေခံချက်ရှိမည်မဟုတ်၊ ပူဇော်ဆက်ကပ်စရာ ဘာမျှရှိမည် မဟုတ်သကဲ့သို့ အကြောက်ကြီးသော၊ ယုတ်နိမ့်သည့်ဘဝတစ်ခုကို အသက်ရှင်ရလိမ့်မည်။ ထိုသို့သော အခြေအနေတစ်ခုတွင် မည်သည့်အရာကို လုပ်ဆောင်ရမည်နည်း။ လူအချို့သည် ၎င်းတို့၏ သေးနုပ်သော ကလိမ်ကကျစ်အပြုအမူဖြင့် အသက်ရှင်ကြပြီး “ဘုရားသခင် အဘယ်မှာရှိသည်ကို ငါ မသိသလို အထက်က ဤကိစ္စရပ်ကို သိမသိ ငါ မသေချာပါ။ တိုင်ကြားချက်တစ်ခု ငါ ပြုလုပ်ပြီး ဆိုးယုတ်သောလူက သိသွားလျှင် ထိုအတွက် သာ၍ ငါ့ကို ညှဉ်းဆဲကြမည် မဟုတ်လော”ဟု တွေးကြသည်။ ထိုအကြောင်းကို တွေးလေ၊ ၎င်းတို့ ကြောက်လန့်လေဖြစ်ပြီး ရှောင်ရှားကာ စားပွဲအောက်တွင် ဝင်ပုန်းချင်ကြသည်။ ထိုသို့ လုပ်ဆောင်သော တစ်စုံတစ်ဦးသည် သမ္မတရားကို လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ပြီး စည်းမျဉ်းများကို ထိန်းသိမ်းသေးသလော။ (မထိန်းသိမ်းပါ။) ၎င်းတို့သည် အကြောက်ကြီးသည့် သေးနုပ်သော လူများဖြစ်သည် မဟုတ်လော။ ဤသည်မှာ လူအများစု ဖြစ်သည့်ပုံစံဖြစ်သည်။ လွန်ခဲ့သောတစ်ချိန်က လူအချို့ကို ညှဉ်းဆဲသည့် အန္တိခရစ်တစ်ဦး ရှိခဲ့သည်။ ထိုလူများသည် မိမိတို့ကိုယ်ကို အညှဉ်းဆဲခံစေရလောက်အောင် အကြောက်ကြီးခဲ့ကြသည်။ ညှဉ်းဆဲခံရခြင်းသည် ကောင်းသည့်အရာတစ်ခုလော၊ မကောင်းသည့်အရာတစ်ခုလော။ လူ၏ ရှုထောင့်အမြင်မှကြည့်လျှင် မကောင်းသည့်အရာတစ်ခု ဖြစ်သည်။ မတရားခံရခြင်း၊ နာကျင်မှုဝေဒနာ ခံရခြင်းကို ဆိုလိုသည်။ သို့ရာတွင် ထိုအရာမှ သင်ခန်းစာတစ်ခု ယူနိုင်ပြီး အကျိုးရရှိခံစားနိုင်ကာ ယင်းမှာ မကောင်းသည့်အရာတစ်ခု မဟုတ်ပေ။ ကောင်းသည့်အရာတစ်ခု ဖြစ်သည်။ သို့သော် ဉာဏ်ပညာမဲ့ပြီး ဒူးမခိုင်သည့် လူအချို့ရှိသည်။ တစ်စုံတစ်ဦးက ၎င်းတို့ကို ညှဉ်းဆဲပြီး အနိုင်ကျင့်သည့်အခါ ၎င်းတို့ မှန်နေလျှင်ပင် အတိုက်အခံလုပ်ကြလေသည်။ ထိုလူက အယောင်ဆောင် ခေါင်းဆောင်တစ်ဦး၊ အန္တိခရစ်တစ်ဦးဖြစ်သည်ကို ၎င်းတို့ သိကြသော်လည်း မတိုင်ကြားကြသကဲ့သို့ သူ့ကို ခုခံချေပကာ မဖော်ထုတ်ဝံ့ကြချေ။ အကြောက်ကြီးသည့် အပေါစားလူပါတကား။ တစ်စုံတစ်ဦးသည် ထိုသို့သော ကိစ္စများနှင့် ပတ်သက်လာသည့်အခါ ဘောင်ခတ်ခံရနိုင်လျှင် ၎င်းတို့သည် အလွန်သေးငယ်သည့် ဝိညာဉ်ရင့်ကျက်မှုနှင့် သနားဖွယ်ကောင်းသော ယုံကြည်ခြင်းရှိသည်ကို ပြပေသည်။ ဘုရားသခင်ကို မှီခိုရန် ၎င်းတို့ မသိကြသကဲ့သို့ အသင်းတော်၏ အလုပ်ကို ထိန်းသိမ်းရန် မစဉ်းစားကြချေ။ ဘုရားသခင်၏ ရည်ရွယ်ချက်များကို ၎င်းတို့ နားမလည်ကြပေ။ ဘုရားသခင် ရွေးချယ်ထားသော လူတို့သည် ဆိုးယုတ်သည့် လူများနှင့် အန္တိခရစ်များကို ဆန့်ကျင်ရပ်တည်ခွင့်ရှိသည်။ ထိုသို့ လုပ်ဆောင်ခြင်းကို ဘုရားသခင်က ထောက်ခံပြီး ကောင်းချီးပေး၏။ စာတန်ကို သင် စစ်ဆင်နွှဲခြင်း မရှိသကဲ့သို့ မအောင်မြင်သည်မှာ သနားဖွယ်ဖြစ်သည် မဟုတ်လော။ ထိုလူသည် သိသိသာသာပင် မကောင်းမှုပြုသူတစ်ဦး၊ အပျက်သဘောဆောင်သော အင်အားစုတစ်ခု ဖြစ်သည်။ သူသည် စာတန်၊ နတ်ဆိုးတစ်ဦးဖြစ်သည်။ သူသည် ညစ်ညူးသည့်၊ ဝိညာဉ်ဆိုးတစ်ဦး ဖြစ်သည်။ သို့တိုင် သူ၏ ညှဉ်းဆဲခြင်းကို သင် ခံရသည်။ သင်သာ မဟုတ်၊ ညှဉ်းဆဲခံနေရသည့် အခြားသောသူများစွာလည်း ရှိသည်။ ယင်းမှာ အကြောက်ကြီးခြင်း မဟုတ်လော။ သူ့ကို ဆန့်ကျင်တိုက်ခိုက်ရန် အဘယ်ကြောင့် သင်တို့ လက်များမတွဲနိုင်ရသနည်း။ သင်တို့ အသိဉာဏ်နှင့် ဉာဏ်ပညာ ကင်းမဲ့လိုက်လေခြင်းပါတကား။ ထိုလူ၏ အပြုအမူကို စိတ်ဖြာလေ့လာဆွေးနွေးရန် သမ္မာတရားကို နားလည်သည့် ပိုင်းခြားသိမြင်တတ်သော လူအနည်းငယ်ကို ရှာလော့။ ဤအရာကို လုပ်ဆောင်လော့။ ပြီးလျှင် ဘုရားသခင် ရွေးချယ်ထားသော လူအများစုက အမှုအရာများကို အရှိအတိုင်း မြင်နိုင်ကြလိမ့်မည်ဖြစ်ပြီး ထရပ်နိုင်ကြလိမ့်မည်။ ထိုအခါ ပြဿနာကို ဖြေရှင်းရန် လွယ်ကူသွားမည် မဟုတ်လော။ နောက်ထပ် ထိုသို့သော ကိစ္စတစ်ခုကို သင် ကြုံရသည့်အခါ သင် ထရပ်ပြီး အန္တိခရစ်များနှင့် တိုက်ခိုက်နိုင်လိမ့်မည်လော။ (တိုက်ခိုက်နိုင်ပါမည်။) အန္တိခရစ် မည်မျှကို သင် ကိုင်တွယ်ပြီး တာဝန်ယူနိုင်သည်ကို ငါ မြင်ချင်သည်။ ယင်းမှာ အောင်မြင်သောသူများ၏ သက်သေခံချက်ဖြစ်သည်။ ယခု သင် လုပ်နိုင်သည်ဟု သင် ဆိုသော်လည်း အမှန်တကယ် ဖြစ်ပျက်သည့်အခါ စည်းမျဉ်းများကို သင် ထိန်းသိမ်းနိုင်လိမ့်မည်လော။ သင့်အနေဖြင့် တစ်ဖန် အလွန်ကြောက်လန့်သည်မှာ စားပွဲအောက်တွင် အကာအကွယ်ယူနေမိမည်မှာ ဖြစ်ကောင်းဖြစ်နိုင်သည်။ ၎င်းတို့အပေါ် အမှုအရာများ ဖြစ်ပျက်သည့်အခါတွင် သမ္မာတရားကို နားလည်သည့် ထိုလူများသည် သနားစဖွယ်ကောင်းသော၊ စိတ်ပျက်ဖွယ် ပုံပန်းကို ကူးပြောင်းသွားသည်။ မြင်ရသည်မှာ နာကျင်စရာကောင်းလှပါတကား။ သနားစရာကောင်းလိုက်လေခြင်း။ ညှဉ်းဆဲခံရသည့်အခါ မည်သည့်အရာကိုမျှ ၎င်းတို့ မပြောဝံ့ကြသကဲ့သို့ နောက်ပိုင်းတွင် အကြောက်တရားက ၎င်းတို့၌ စွဲကျန်ရစ်လေသည်။ ၎င်းတို့ အလွန်တရာ ကြောက်လန့်ကြသည်။ ဆိုးယုတ်သောလူတစ်ဦးကို မြင်သည့်အခါ ခွဲပင်မခွဲခြားနိုင်သည့် လူတစ်ဦးသည် ဝိညာဉ်ရင့်ကျက်မှု သေးငယ်လှပေသည်။ မည်သည့် သမ္မာတရားကိုမျှ ၎င်းတို့ လုံးဝ နားမလည်ကြပေ။ ၎င်းတို့ သနားစရာကောင်းသည် မဟုတ်လော။ ဆိုးယုတ်သော လူတို့သည် လက်သီးဖြင့် အသက်ရှင်ကြသည်။ ၎င်းတို့သည် လူတို့ကို ဖိနှိပ်ခြင်း၊ လူကောင်းကို အနိုင်ကျင့်ခြင်းနှင့် အခြားသူများကို ထိခိုက်ပြီးမှ အကျိုးအမြတ်ခံစားခြင်းတို့အားဖြင့် အသက်ရှင်ကြသည်။ ၎င်းတို့သည် အခြားသူတို့အား မိမိတို့ကို ကြောက်စေလျက်၊ မျက်နှာလိုမျက်နှာရလုပ်စေကာ ၎င်းတို့ကို ချီးကျူးဂုဏ်ပြုစေလျက် ၎င်းတို့၏ မလိုမုန်းထားသော သဘာဝနှင့် ရက်စက်သော စိတ်သဘောထားများဖြင့် အသက်ရှင်ကြသည်။ ထိုသို့ အသက်ရှင်ခြင်းက ကောင်းသောအရာတစ်ခု ဖြစ်သည်ဟု ၎င်းတို့ ထင်ကြသည်။ ၎င်းတို့သည် လူဆိုးဓားပြခေါင်းဆောင် ဖြစ်သည် မဟုတ်လော။ ၎င်းတို့သည် တောပုန်းများနှင့် ဓားပြများဖြစ်သည် မဟုတ်လော။ သင်တို့သည် ဆိုးယုတ်သော လူများမဟုတ်သော်လည်း ထိုသို့သော အခြေအနေများ ရှိကြသလော။ သင်သည်လည်း ထိုသို့သောအရာများအားဖြင့် အသက်ရှင်နေထိုင်သည် မဟုတ်လော။ သင်တို့ထဲမှ အချို့သည် တစ်စုံတစ်ဦးနှင့် တွဲဖက်ရပြီး ထိုသူ ငယ်ရွယ်သည်ကို မြင်သည့်အခါ “မည်သည့်အရာကိုမျှ သင် နားမလည်ပါ။ သင့်ကို ငါ အနိုင်ကျင့်၍ရပြီး ထိုအရာနှင့်ပတ်သက်၍ သင် မည်သည့်အရာမျှ မလုပ်နိုင်ပါ။ ငါသည် သင့်ထက် သန်မာပြီး ငါ့လက်သီးများက ထိချက်ပိုပြင်းသည်။ ထို့ကြောင့် သင့်ကို ငါ အနိုင်ကျင့်၍ရသည်”ဟု တွေးလေသည်။ ယင်းက မည်သည့်အရာဖြင့် အသက်ရှင်ခြင်း ဖြစ်သနည်း။ လက်သီးဖြင့် အသက်ရှင်ခြင်း ဖြစ်သည်။ ရက်စက်သော သဘောထားဖြင့် အသက်ရှင်ခြင်းနှင့် ပြုမူဆောင်ရွက်ခြင်း ဖြစ်သည်။ မာယာကင်းသောလူတစ်ဦးကို တွေ့သည့်အခါ ၎င်းတို့က အနိုင်ကျင့်ကြပြီး ရှိန်လောက်သော လူတစ်ဦးကို တွေ့သည့်အခါ ပုန်းကြသည်။ အားနည်းသူကို အနိုင်ကျင့်အမြတ်ထုတ်ကြပြီး သန်မာသူကို ကြောက်ကြသည်။ ဆိုးယုတ်သော လူအချို့သည် လူတို့က ၎င်းတို့အား ရှောင်ရှားနေကြသည်ကို မြင်သည့်အခါ ကိုယ်ထီးတည်းဖြစ်မည်ကို ကြောက်ကြသောကြောင့် ပါဝင်ပတ်သက်ပြီး မိတ်ဖွဲ့ရန် မာယာကင်းသည့်၊ အကြောက်ကြီးသော လူအနည်းငယ်ကို ရွေးကြသည်။ ထိုသို့ဖြင့် ၎င်းတို့၏ တန်ခိုးအာဏာကို တိုးစေပြီးနောက်တွင် လူကောင်းများကို ညှဉ်းဆဲရာတွင်၊ သမ္မာတရားလိုက်စားသောလူများကို တိုက်ခိုက်ခြင်းနှင့် ၎င်းတို့ကို မကျေနပ်သည့် သို့မဟုတ် အမိန့်မနာခံသော လူတိုင်းကို ညှဉ်းဆဲခြင်းတွင် ထိုမာယာကင်းသည့်၊ အကြောက်ကြီးသောလူများကို အသုံးပြုကြသည်။ ဤအရာတွင် ဆိုးယုတ်သောလူတစ်ဦးသည် မာယာကင်းသော လူအနည်းငယ်နှင့် မိတ်ဖွဲ့ခြင်း၌ အကြံနှင့် ရည်ရွယ်ချက်ရှိသည်မှာ သိသာထင်ရှားပေသည်။ အကျဉ်းချုပ်အနေဖြင့် သင်သည် သမ္မာတရားကို လက်မခံနိုင်လျှင် သို့မဟုတ် သင်၏ အပြုအမူများနှင့် လုပ်ရပ်များတွင် သင့်အနေဖြင့် မကောင်းမှု ကျူးလွန်နေခြင်း ရှိမရှိ သို့မဟုတ် ကောင်းသောအရာ လုပ်ဆောင်နေခြင်း ရှိမရှိဟူသည်ကို မသုံးသပ်နိုင်လျှင် သင် လူကောင်းတစ်ဦးဖြစ်စေ၊ လူဆိုးတစ်ဦးဖြစ်စေ၊ ဘုရားသခင်ကို နှစ်ပေါင်းမည်မျှ သင် ယုံကြည်ခဲ့သည်ဖြစ်စေ စစ်မှန်သည့် နောင်တရနိုင်စွမ်း ရှိမည် မဟုတ်ပေ။ သင်သည် ရက်စက်သော စိတ်သဘောထားတစ်ခုရှိသည့် တစ်စုံတစ်ဦး ဖြစ်ကောင်းဖြစ်မည်မဟုတ်။ သင်သည် စာတန်ဆန်သော အတွေးအခေါ်များဖြင့်သာ အသက်ရှင်နေခြင်း ဖြစ်နိုင်သည်။ မကောင်းမှုကို သင် လုပ်ဆောင်ခြင်း မရှိနိုင်သော်လည်း သို့မဟုတ် ကောင်းသော လုပ်ဆောင်ချက်အနည်းငယ် သင် ရှိထားနိုင်သော်လည်း သင်သည် သမ္မာတရားဖြင့် အသက်ရှင်မနေသေးပေ။ သမ္မာတရားနှင့် ဘာမျှ ပတ်သက်ခြင်းမရှိသည့်အရာများဖြင့် သင် အသက်ရှင်နေခြင်း ဖြစ်သည်။ အကျဉ်းချုပ်အနေဖြင့် သင့်ထံတွင် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စာတန်ဆန်သည့် စိတ်သဘောထား ရှိသရွေ့ ဘုရားသခင်ကို နှစ်ပေါင်းမည်မျှ သင် ယုံကြည်ပြီးသည်ဖြစ်စေ၊ သမ္မာတရားနှင့် လုံးဝ ပတ်သက်ခြင်းမရှိသည့် အရာများဖြင့် သင် အသက်ရှင်နေခြင်း ဖြစ်ကောင်းဖြစ်နိုင်သည်။ ဤအရာများက လက်ဆုပ်လက်ကိုင်ပြ၍ ရကောင်းရနိုင်သည်၊ သို့မဟုတ် လက်ဆုပ်လက်ကိုင်ပြ၍မရ ဖြစ်နိုင်သည်။ ယင်းတို့ကို သင် သတိပြုမိကောင်းပြုမိနိုင်သည်။ သို့မဟုတ် ယင်းတို့ကို လုံးဝ သတိပြုမိခြင်း မရှိကောင်းမရှိနိုင်ပေ။ ထိုအရာများက အပြင်မှ လာကောင်းလာနိုင်သည် သို့မဟုတ် သင်၏ စိတ်သဘောထားတွင် နက်နက်၊ ခိုင်မာစွာ အမြစ်တွယ်သည့် အရာများ ဖြစ်ကောင်းဖြစ်နိုင်သည်။ မည်သို့ဆိုစေ ဤအရာတစ်ခုမျှသည် သမ္မာတရား မဟုတ်ပေ။ အားလုံးက ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော လူသားမျိုးနွယ်ကိုယ်တိုင်မှ ထွက်ပေါ်လာခြင်း ဖြစ်သည်။ သို့မဟုတ် တိကျစွာပြောရလျှင် ထိုအရာများသည် စာတန်၌ ၎င်းတို့၏ မူလဇာစ်မြစ်များ ရှိကြသည်။ ထို့ကြောင့် လူတို့သည် ဤစာတန်ဆန်သောအရာများဖြင့် အသက်ရှင်ကြသည့်အခါ မည်သည့် လမ်းပေါ်တွင် ၎င်းတို့ အတိအကျ ရှိကြသနည်း။ ဘုရားသခင်၏ လမ်းခရီးကို လိုက်နေကြသလော။ သေချာပေါက်မဟုတ်ပေ။ တစ်စုံတစ်ဦးသည် မိမိ၏ လုပ်ရပ်များနှင့် အပြုအမူများတွင် သမ္မာတရားကို လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ခြင်းမရှိလျှင်၊ အမှန်အတိုင်းဆိုရလျှင် ဖန်ဆင်းခံတစ်ဦး၏ တာဝန်ကို ၎င်းတို့ ထမ်းဆောင်နေကြခြင်း မဟုတ်ပေ။ အပြင်ပန်းတွင် တာဝန်တစ်ခုကို ၎င်းတို့ ထမ်းဆောင်ကောင်း ထမ်းဆောင်နေနိုင်သော်လည်း ယင်းနှင့် တာဝန်ထမ်းဆောင်ခြင်းအတွက် စံနှုန်းတို့ကြား အလှမ်းဝေးမှုတစ်ခုခု ရှိသည်။ အဓိကအနေဖြင့် ထိုအရာသည် ၎င်းတို့၏ ကြံရွယ်ချက်နှင့် အပေးအယူလုပ်ခြင်းတိုဖြင့် ရောနှောနေပေသည်။ ၎င်းတို့သည် တာဝန်တစ်ခုကို ထမ်းဆောင်ကောင်း ထမ်းဆောင်နေနိုင်သော်လည်း သစ္စာစောင့်သိခြင်း သို့မဟုတ် စည်းမျဉ်းနှင့်အညီ လုပ်ဆောင်ခြင်းမရှိသကဲ့သို့ ထိုသို့ လုပ်ဆောင်ခြင်းက လက်တွေ့ကျသော ရလဒ်များကို သေချာပေါက် မဖြစ်ထွန်းစေပေ။ ဤအရာက ၎င်းတို့၏ တာဝန်ကို ထမ်းဆောင်ရာတွင် ၎င်းတို့သည် သမ္မာတရားနှင့် မပတ်သက်သည့် အရာများစွာကို အမှန်တကယ် လုပ်ဆောင်နေခဲ့ကြသည်ကို သက်သေပြပေသည်။ ထိုအရာများထဲမှ မည်သည့်အရာကမျှ သမ္မာတရား စည်းမျဉ်းများကို ထည့်သွင်းစဉ်းစားခြင်းမရှိပေ။ ထိုအရာများသည် ထိုလူ၏ ကိုယ်ပိုင် စိတ်ကူးများနှင့် နှစ်သက်မှုများအတိုင်း လုပ်ဆောင်ထားသည့် အရာများသာ ဖြစ်သည်။ ထိုသို့ တာဝန်တစ်ခုကို ထမ်းဆောင်ခြင်းက ဘုရားသခင်၏ အသိအမှတ်ပြုခြင်းကို အဘယ်သို့ ရရှိနိုင်မည်နည်း။

ဤအခြေအနေများနှင့်ပတ်သက်၍ ယင်းတို့၏ သွင်ပြင်လက္ခဏာများအားလုံးဖြင့် ငါတို့ မိတ်သဟာယပြုနေကြပြီးဖြစ်သည်။ ယခုတွင် မည်သည့်အရာဖြင့် သင်တို့ အသက်ရှင်ကြသည်ကို အကဲဖြတ်နိုင်ကြပြီလော။ သင်တို့၏ တာဝန်ကို ထမ်းဆောင်ရာတွင်ဖြစ်စေ၊ သင်တို့၏ နေ့စဉ်အသက်တာတွင်ဖြစ်စေ အချိန်အများစုတွင် သမ္မာတရားဖြင့် သင်တို့ အသက်ရှင်ကြသလော။ (အသက်မရှင်ကြပါ။) ငါတို့၏ မိတ်သဟာယတွင် ငါသည် သင်တို့၏ ရိုးတွင်းခြင်ဆီထိတိုင် သင်တို့ကို အ​မြဲ ဖော်ထုတ်နေပြီး အမည်းစက်ထင်သော ဘဝများကို သင်တို့ အသက်ရှင်နေခဲ့ကြသည်ဟု သင်တို့ ခံစားနေရသည်။ သင်၏ ယုံကြည်စိတ်ချမှု သင် ဆုံးရှုံးသွားပြီဖြစ်သည်။ သင်သည် သိပ်စွဲမက်ဖွယ် မကောင်းတော့ပေ။ ပြီးလျှင် သင် ဖွင့်ဟရန် အခက်တွေ့သည့် အရာများစွာရှိသည်။ ကောင်းချီးခံစားရခြင်း သို့မဟုတ် အနာဂတ်တွင် ကောင်းမွန်သော ခရီးပန်းတိုင်တစ်ခုဆီသို့ ရောက်လာခြင်းတွင် သင် သိပ်မှန်ကန်သင့်တော်သည်ဟု မခံစားရတော့ပေ။ ယင်းနှင့်ပတ်သက်၍ မည်သည့်အရာ လုပ်ဆောင်ရမည်နည်း။ သင် ဖြစ်ခဲ့သည့်အတိုင်း သင့်ကို ဖော်ထုတ်ရန်မှာ ကောင်းသောအရာတစ်ခု ဖြစ်သလော။ (ကောင်းသောအရာတစ်ခု ဖြစ်ပါသည်။) သို့ဆိုလျှင် သင်၏ ရိုးတွင်းခြင်ဆီထိတိုင် သင့်ကို ဖော်ထုတ်ခြင်း၏ ရည်ရွယ်ချက်မှာ အဘယ်နည်း။ လူတို့သည် ၎င်းတို့ အသက်ရှိနေကြသည့် အခြေအနေမျိုးများ၊ မည်သည့် အခြေအနေများတွင် ၎င်းတို့ အသက်ရှင်နေသည်ဟူသည်တို့အပေါ် ရှင်းလင်းသော အသိရှိရမည်။ ၎င်းတို့ လျှောက်လှမ်းနေသည်မှာ မည်သည့်လမ်းဖြစ်သည်၊ ၎င်းတို့၏ အသက်ရှင်နေထိုင်သည့်ပုံစက မည်သည့်အရာဖြစ်သည်၊ ၎င်းတို့တွင် မည်သည့် မူမမှန်သော အပြုအမူများရှိကြသည်၊ မည်သည့် သင့်တင့်လျောက်ပတ်မှုမရှိသော အရာများကို ၎င်းတို့ လုပ်ဆောင်မိသည်၊ ၎င်းတို့ အသက်ရှင်သည့်အတိုင်း အသက်ရှင်ရင်း၊ သမ္မာတရားကို ရှာပြီး ဘုရားသခင်ရှေ့သို့ လာနိုင်ကြခြင်း ရှိမရှိဟူသည်တို့ကို သိသည့် ရှင်းလင်းသော အသိရှိရမည်။ ဤသည်တို့မှာ အရေးအကြီးဆုံးသော အရာများဖြစ်သည်။ သင်က “ကျွန်ုပ် အသက်ရှင်ပုံနှင့်ပတ်သက်၍ ရှင်းလင်းသော အသိစိတ် ကျွန်ုပ်တွင်ရှိပါသည်။ ထိုအရာနှင့်ပတ်သက်၍ ကျွန်ုပ် နေမထိထိုင်မထိ မဖြစ် သို့မဟုတ် ဝမ်းမနည်းဖူးသကဲ့သို့ အနှစ်မဲ့မခံစားခဲ့ရဖူးပါ”ဟု ပြောကောင်းပြောနိုင်သည်။ သို့သော် ယင်းမှ မည်သည့်အရာ ဖြစ်လာသနည်း။ ဘုရားသခင်၏ မကျေမနပ်ဖြစ်ခြင်း ဖြစ်သည်။ သင်သည် သူ၏ လမ်းခရီးကို လိုက်လျှောက်နေခြင်း မရှိပေ။ သင် ရှိနေသည့် လမ်းသည် လူ့ဘဝ၏ မှန်ကန်သော လမ်းမဟုတ်၊ သင့်အတွက် ဘုရားသခင် ညွှန်ပြသော လမ်းမဟုတ်ပေ။ ထိုအစား သင်၏ ဖြစ်လိုသောဆန္ဒဖြင့် သင်၏ စိတ်ကူးများနှင့်အတူ သင် ရှာတွေ့ခဲ့သည့် လမ်းတစ်လျှောက် သင် သွားနေသည်။ သင်သည် ကျေနပ်အားရစွာ ပျားပန်းခပ်မျှ လှုပ်ရှားနေပြီး များစွာ အလုပ်များနေသော်လည်း အဆုံးတွင် သင်၏ ရလဒ်သည် မည်သည့်အရာ ဖြစ်လိမ့်မည်နည်း။ သင့်ကို ထိခိုက်စေပြီး ပျက်စီးခြင်းသို့ ပို့မည့်အရာမှာ သင်၏ ကြံရွယ်ချက်များနှင့် လိုအင်ဆန္ဒများအပြင် သင် လျှောက်သည့်လမ်းတို့ ဖြစ်လိမ့်မည်။ သင်၏ ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်မှုသည် အရေးနိမ့်ဖို့ သေချာသည်။ မိမိ၏ ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်မှု ဆုံးရှုံးမည်ဟူသည်မှာ မည်သည့်အရာကို ဆိုလိုသနည်း။ (၎င်းတို့တွင် ရလဒ်ရှိလိမ့်မည် မဟုတ်သည့်အကြောင်း ဖြစ်ပါသည်။) ယခု ထိုအရာကိုကြည့်ရမည်ဆိုလျှင် ထိုအရာသည် သမ္မာတရားကို သင် မရရှိခြင်း၏ အကျိုးဆက်တစ်ခု ဖြစ်လိမ့်မည်။ သင်သည် ဘုရားသခင်ကို နှစ်ချီ ယုံကြည်ပြီး ဖြစ်လိမ့်မည်ဖြစ်သော်လည်း သမ္မာတရား ရရှိခြင်းကို အာရုံစိုက်ခြင်းမရှိဘဲ ဖြစ်သောကြောင့် အကြောင်းရင်းတစ်ခုပြီးတစ်ခုအတွက် သင် ဖော်ထုတ်ခံရကာ ဖယ်ရှားရှင်းလင်းခံရမည့် နေ့ရောက်လာလိမ့်မည်။ ထိုအချိန်တွင် နောင်တအတွက် အလွန်နောက်ကျသွားလိမ့်မည်။ သင်က “ဤသည်မှာ ကျွန်ုပ်အတွက် ယုတ္တိတန်သော အသက်ရှင်နည်းတစ်ခုဖြစ်သည်။ ဤသို့ အသက်ရှင်ရသည်ကို ကျွန်ုပ် ယုံကြည်စိတ်ချမှုရှိပြီး စိတ်နှလုံးတွင် အတော်လေး ပြည့်ဝပြီး ကြွယ်ဝသည်”ဟု ပြောသည်။ သို့ဆိုလျှင် ယင်းက အထောက်အကူဖြစ်လိမ့်မည်လော။ ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်မှု လမ်းအား သင် မည်သို့လျှောက်သည်၊ သင် မည်သို့ အသက်ရှင်သည်ဆိုသည်နှင့် သင် အသက်ရှင်သည့်အရာများက မည်သည့်အရာများဖြစ်သည်ဟူသည်တို့သည် ရလဒ်များအပေါ် အတိအကျ မူတည်သည်။ ဆိုလိုသည်မှာ ထိုအရာသည် သင့်အနေဖြင့် နောက်ဆုံးတွင် သမ္မာတရားကို ရရှိခြင်း ရှိမရှိဟူသည်နှင့် သင့်ထံတွင် စစ်မှန်သည့် သက်သေခံချက် ရှိမရှိ၊ သင်၏ အသက်စိတ်သဘောထားက ပြောင်းလဲခြင်း ရှိမရှိ၊ တန်ဖိုးရှိသည့် ဘဝတစ်ခုကို သင် အသက်ရှင်ခြင်း ရှိမရှိဟူသည်တို့အပေါ် မူတည်ပေသည်။ ဤရလဒ်များအားလုံးကို သင် စွမ်းဆောင်ရရှိပြီးဖြစ်လျှင် ဘုရားသခင်၏ အသိအမှတ်ပြုခြင်းနှင့် ဘုရားသခင် ရွေးချယ်ထားသူတို့နှင့်ဆိုင်သည့် ချီးကျူးခြင်းတို့ကို သင် ကြုံရလိမ့်မည်ဖြစ်သည်။ ယင်းက သင်သည် မှန်သည့်လမ်းပေါ်ရှိသည်ကို သက်သေပြပေသည်။ ထိုအပြုသဘောဆောင်သော ရလဒ်များကို သင် စွမ်းဆောင်ရရှိခြင်း မရှိသေးဘဲ မည်သည့် စစ်မှန်သော အတွေ့အကြုံဆိုင်ရာ သက်သေခံချက်မျှ မရှိသကဲ့သို့ သင်၏ အသက်စိတ်သဘောထားတွင် မည်သည့် အပြောင်းအလဲမျှ မရှိလျှင် ယင်းမှာ သင်သည် မှန်သည့်လမ်းပေါ်တွင် မရှိသည်ကို သက်သေပြသည်။ ထိုသို့ပြောသည့်အခါ ဤသည်မှာ နားလည်ရန် လွယ်သလော။ အကျဉ်းချုပ်ပြောရလျှင် သင် မည်သို့ အသက်ရှင်သည်ဖြစ်စေ၊ ဘဝတွင် သင် မည်မျှ ပြည့်စုံကုံလုံနိုင်သည်ဖြစ်စေ၊ ပြီးလျှင် အခြားသူများထံမှ မည်သည့် အသိအမှတ်ပြုခြင်းကို သင် ရရှိနိုင်သည်ဖြစ်စေ ယင်းမှာ ကိစ္စရပ်၏ အခရာ မဟုတ်။ သင်က “ကျွန်ုပ် အသက်ရှင်ပြီး ကျင့်ကြံပုံတွင် မွေ့လျော်စရာ များစွာရှိသည်။ ကျွန်ုပ်တွင် ကောင်းမွန်သည့် သုခ၊ ဂုဏ်ပြုခံရခြင်းနှင့်ဆိုင်သည့် ကောင်းမွန်သော ခံစားချက်တစ်ခု ရှိပြီး ထောက်ခံခြင်း ရှိသည်”ဟု ပြောသည်။ သင်သည် မိမိကိုယ်ကို လှည့်စားနေခြင်း မဟုတ်လော။ တစ်စုံတစ်ဦးက သင့်ကို “ရိုးသားသောလူတစ်ဦးဖြစ်ခြင်းကို သင် လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ပြီးပြီလော။ ထိုလက်တွေ့လုပ်ဆောင်မှုတွင် မည်သည့်အရာသည် သင့်အတွက် စိန်ခေါ်မှုဖြစ်သနည်း။ မည်သည့် အခြေအနေများက သင့်ကို ရိုးသားသောလူတစ်ဦးဖြစ်ဖို့ အခက်တွေ့စေသနည်း။ ထိုအရာကို သင် တွေ့ကြုံပြီးဖြစ်လျှင် ထိုအကြောင်းကို အနည်းငယ် ပြောပါလော့။ သင့်တွင် ဘုရားသခင်ကို ချစ်ခြင်းနှင့်ဆိုင်သည့် သက်သေခံချက် ရှိသလော။ ဘုရားသခင်ကို သက်သေခံခြင်းနှင့် ကျိုးနွံနာခံခြင်း အတွေ့အကြုံ သင့်တွင် ရှိသလော။ တရားစီရင်ခြင်း၊ ပြစ်တင်ဆုံးမခြင်းနှင့် ပြုပြင်ခြင်းတို့ကို လက်ခံပြီးနောက်တွင် သင်၏ စိတ်သဘောထား ပြောင်းလဲသည့် အတွေ့အကြုံ သင်၌ ရှိသလော။ ဘဝ၌ သင်၏ ကြီးထွားမှု လမ်းကြောင်းတစ်လျှောက်တွင် သင့်ဘဝကို စဉ်ဆက်မပြတ် ပြောင်းလဲစေပြီး ဘုရားသခင်က သင့်ကို ပြည့်မီရန် တောင်းဆိုသည့် သူ သင့်အတွက် ချမှတ်ထားသော ရည်မှန်းချက်ပန်းတိုင်နှင့် စဉ်ဆက်မပြတ် တိုး၍ နီးစေသော မည်သည့် အထူးတလည်ဖြစ်သည့် အမှုအရာများကို သင် တွေ့ကြုံပြီးပြီနည်း။ ဤအရာများအတွက် ရှင်းလင်းသည့် အဖြေများ မရှိလျှင်၊ သင် မသိလျှင် ထိုအရာက သင်သည် မှန်ကန်သည့်လမ်းပေါ်တွင် မရှိသည်ကို သက်သေပြပေသည်။ ယင်းမှာ အလွန်သိသာ၏။

အထက်က မိတ်သဟာယ စကားများသည် ရိုးရှင်းသော ပြောဆိုချက်များသာ ဖြစ်သည်။ အသေးစိတ် ဖော်ပြရှင်းလင်းခြင်း မလိုအပ်သည့် အရေးမပါသော အချက်အချို့ ရှိသည်။ ဥပမာအနေဖြင့် လူတို့က မိမိတို့၏ ဇွဲလုံ့လဖြင့်၊ သို့မဟုတ် မိမိတို့၏ စိတ်နှလုံး ကြင်နာမှုဖြင့် သို့မဟုတ် မိမိတို့၏ ဆင်းရဲဒုက္ခခံလိုစိတ်ဖြင့် သို့မဟုတ် မိမိတို့၏ အယူအဆများ၊ စိတ်ကူးများ စသည်တို့ဖြင့် အမှုအရာများကို လုပ်ဆောင်ခြင်းဖြစ်သည်။ ဤအရာများထဲမှ တစ်ခုမျှသည် သမ္မာတရားအားဖြင့် အသက်ရှင်သန်ခြင်း မဟုတ်ချေ။ ထိုအရာများအားလုံးသည် လူတို့က မိမိတို့၏ ဖြစ်လိုသောဆန္ဒ၊ မိမိတို့၏ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သဘောထားများ၊ မိမိတို့၏ လူသား ကောင်းမြတ်မှုနှင့် စာတန်၏ အတွေးအခေါ်များဖြင့် အသက်ရှင်ကြသည့် ဖြစ်ရပ်များ ဖြစ်သည်။ ဤအရာအားလုံးက လူ၏ ဦးနှောက်မှလာပြီး နောက်ထပ်ပြောရလျှင် စာတန်ထံမှ လာသည်။ ဤအရာများဖြင့် အသက်ရှင်ခြင်းက ဘုရားသခင်ကို အမှန်တကယ် မကျေနပ်စေနိုင်ပေ။ ထိုအရာများက မည်မျှကောင်းမွန်သည်ဖြစ်စေ၊ ထိုအရာများကို သူ အလိုမရှိပေ။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ယင်းမှာ သမ္မာတရားကို လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ခြင်း မဟုတ်သောကြောင့် ဖြစ်သည်။ ဤအရာများဖြင့် အသက်ရှင်ခြင်းက စာတန်၏ အတွေးအခေါ်များနှင့် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သဘောထားများဖြင့် အသက်ရှင်ခြင်းဖြစ်သည်။ ယင်းသည် ဘုရားသခင်ကို စော်ကားခြင်းတစ်ခု ဖြစ်သည်။ စစ်မှန်သည့် သက်သေခံချက်မဟုတ်ပေ။ သင်က “ဤလုပ်ရပ်များသည် သမ္မာတရား စည်းမျဉ်းများနှင့် မကိုက်ညီသည့် သနားကြင်နာခြင်းသာဖြစ်သည်ကို ကျွန်ုပ် သိပါသည်။ ယင်းမှာ ကျွန်ုပ် လက်တွေ့လုပ်ဆောင်သင့်ပုံ မဟုတ်ပါ”ဟု ထိုသို့ ပြုမူဆောင်ရွက်ခြင်းက မှားသည်ဟု ခံစားလျက်၊ ပင်ကိုအားဖြင့် ထိုအရာအပေါ် စစ်မှန်သော သိနားလည်မှုဖြင့် ပြောမည်ဆိုလျှင် သင့်ထံတွင် အသိပညာရှိပေမည်။ သင်၏ ရှုထောင့်အမြင် ပြောင်းလဲသွားပေမည်။ ယင်းမှာ ဘုရားသခင် အလိုရှိသည့် ရလဒ်ဖြစ်သည်။ သင်၏ လွဲချော်မှုများက မည်သည့်နေရာတွင် တည်ရှိသည်ကို သင် သိရမည်။ သင်၏ ရှုထောင့်အမြင်ကို ပြောင်းပြီး သင်၏ အယူအဆများကို လက်လွှတ်ကာ သမ္မာတရားနှင့် ဘုရားသခင်၏ ရည်ရွယ်ချက်များကို သိနားလည်လာလော့။ သင် သိနားလည်ပြီးသည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် ထိုဦးတည်ချက်ဖြင့် ဖြည်းဖြည်းနှင့် မှန်မှန် လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ကာ မှန်ကန်သော လမ်းကြောင်းပေါ် တက်လော့။ ယင်းမှာ သင့်ကို ဘုရားသခင် ပေးထားသည့် ရည်မှန်းချက်ပန်းတိုင် စွမ်းဆောင်ရရှိဖို့ သင်၏ တစ်ခုတည်းသော မျှော်လင့်ချက်ဖြစ်သည်။ သင်သည် ဘုရားသခင် တောင်းဆိုသည့် လမ်းကြောင်းတစ်လျှောက် လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ပြီး ဝင်ရောက်သော်လည်း “ဤသည်မှာ ကျွန်ုပ် လုပ်ဆောင်နေသည့်အရာဖြစ်သည်။ ကျွန်ုပ် ပျင်းရိနေသည့်အလား မဟုတ်ပါ။ ကျွန်ုပ်၏ တာဝန်ကို ကျွန်ုပ် ထမ်းဆောင်နေပြီးဖြစ်သည်။ ကျွန်ုပ်သည် ဖန်ဆင်းခံတစ်ဦးဖြစ်သည်မှာ သေချာပြီး ကျွန်ုပ်၏ ဖန်ဆင်းရှင်ကို အသိအမှတ်ပြုပါသည်”ဟု ပြောလျှင် ယင်းသည် အထောက်အကူဖြစ်မည်လော။ အထောက်အကူဖြစ်မည်မဟုတ်။ သင်သည် ဘုရားသခင်ကို အတိုက်အခံလုပ်နေခြင်း၊ နှလုံးခိုင်မာနေခြင်း ဖြစ်သည်။ ယခုအချိန်သည် ဘဝတွင် လမ်းတစ်ခု ရွေးချယ်ရမည့်အချိန်ဖြစ်သည်။ အရေးပါလှသည်မှာ ဘုရားသခင်က သင့်ကို လျှောက်ရန် တောင်းဆိုသည့် လမ်းကို လျှောက်လှမ်းဖို့ သင် လုပ်ဆောင်ရမည့်အရာ ဖြစ်သည်။ ပထမဆုံးအနေဖြင့် လူသား အယူအဆများနှင့် စိတ်ကူးများကို အကျိုးမသက်ရောက်စေနှင့်။ ဒုတိယအနေဖြင့် လူသား ပြင်းပြသောဆန္ဒများကို အကျိုးမသက်ရောက်စေနှင့်။ တတိယအနေဖြင့် လူသား နှစ်သက်မှုများကို အကျိုးမသက်ရောက်စေနှင့်။ စတုတ္ထအနေဖြင့် လူသား စိတ်ခံစားမှုကို အကျိုးမသက်ရောက်စေနှင့်။ သာ၍ အရေးကြီးသည်မှာ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သဘောထားများကို အကျိုးမသက်ရောက်စေနှင့်။ ဤအရာများကို ဖယ်ရှားရန် သင် မနှောင့်နှေးရ။ ဘုရားသခင်အတွက် သင့်ထံတွင် မည်သည့် အရင်းအနှီးရှိသည်ဖြစ်စေ၊ ထိုအရာအားလုံးသည် စစ်မှန်မှုနှင့် မည်သို့မျှ နီးစပ်ခြင်းမရှိသည့် အသုံးမကျသောအရာ၊ အပေါစား ဗြုတ်စဗျင်းတောင်းသာ ဖြစ်သည်။ သင့်အနေဖြင့် ထိုအရာများကို တစ်ခုချင်း လွှင့်ပစ်ရမည်ဖြစ်ပြီး အားလုံးကို လက်လွှတ်ရမည်ဖြစ်ကာ သမ္မာတရားကို လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ခြင်းအပေါ် မှီခိုခြင်းအားဖြင့် ရရှိသည့်အရာသည်သာ တန်ဖိုးရှိပြီး လူအတွက် ဘုရားသခင်၏ သတ်မှတ်ချက်များနှင့်ဆိုင်သော စံနှုန်းများနှင့် ကိုက်ညီသည်ကို သင် ပိုပိုပြီး နားလည်လိမ့်မည်။ လူထံမှလာသမျှသည် အသုံးမကျပေ၊ ထိုအရာကို သင် မည်မျှ လေ့လာသင်သူသည်ဖြစ်စေ အဆုံးတွင် အချည်းနှီး ဖြစ်သည်။ အပေါစား ဗြုတ်စဗျင်းတောင်း၊ အမှိုက်သာဖြစ်သည်။ လူ့အပေါ် ဘုရားသခင် ပေးသနားသည့် သမ္မာတရားသည်သာ ရတနာနှင့် အသက်ဖြစ်သည်။ ထာဝရ တန်ဖိုးရှိသည်။ သင်သည် “ငါ၏ ကျွမ်းကျင်မှုများကို ဆည်းပူးရရှိရန် နှစ်ချီအားသွန်ခွန်စိုက် ကြိုးစားလေ့လာမှု လိုအပ်ခဲ့သည်။ ငါ၏ မိဘများက ငါ့ကိုယ်စား အင်မတန် အားထုတ်ခဲ့ကြပြီး ငွေများစွာ ကုန်ခဲ့ကြကာ သွေး၊ ချွေး၊ မျက်ရည်များဖြင့် ထိုမျှ အဖိုးအခပေးခဲ့ကြသည်။ ငါက ယင်းကို ထိုသို့ အဘယ်သို့ စိစစ်ပြီး ရှုတ်ချနိုင်မည်နည်း။ ဤသည်မှာ ကြီးမားသည့် ကိစ္စတစ်ခု၊ သေရေး ရှင်ရေး ကိစ္စတစ်ခု ဖြစ်သည်။ ထိုအရာများမရှိဘဲ ငါ အဘယ်အရာဖြင့် အသက်ရှင်ရမည်နည်း”ဟု တွေးလျက် သင့်ကိုယ်ပိုင် အမှုအရာများကို အမြဲ ထိန်းသိမ်းနေသည်။ သင် မိုက်မဲလိုက်လေခြင်းပါတကား။ ထိုအရာများဖြင့် အသက်ရှင်လော့၊ ပြီးလျှင် သင်သည် ငရဲသို့ ဦးတည်နေပေသည်။ ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်များဖြင့် သင် အသက်ရှင်ရမည်။ သင်၏ အသက်ရှင်နေထိုင်ပုံကို ပြောင်းလဲလော့။ ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်များကို ဝင်ခွင့်ပေးကာ သင်၏ ထိုအိုဟောင်းသောအရာများကို သန့်ရှင်းစေလော့။ ယင်းတို့ကို သင် စိတ်ဖြာလေ့လာဆွေးနွေးကာ သိရှိရမည်၊ အဖွဲ့က ချင့်ချိန်နိုင်စွမ်း ရရှိနိုင်ရန်အလို့ငှာ ယင်းတို့ကို ဖွင့်ဟကာ လူအားလုံးမြင်ဖို့ ပြရမည်။ မသိလိုက်ဘဲနှင့် ထိုအရာများကို သင် မုန်းတီးစက်ဆုပ်လာလိမ့်မည်၊ တစ်ချိန်က ချစ်ခဲ့သည့်အရာများကို စက်ဆုပ်မုန်းတီးလာလိမ့်မည်၊ တစ်ချိန်က ရှင်သန်ရန် သင် အမှီပြုခဲ့သည့်အရာများကို စက်ဆုပ်မုန်းတီးလာလိမ့်မည်၊ သင်၏ အသက်အဖြစ်လည်းကောင်း၊ သင် တန်ဖိုးအထားဆုံးသော အရာများအဖြစ်လည်းကောင်း သင် တစ်ချိန်က ယုံကြည်ခဲ့သည့်အရာများကို စက်ဆုပ်မုန်းတီးလာလိမ့်မည်။ ယင်းမှာ သင်ကိုယ်တိုင်မှ ထိုအရာများကို သီးခြားထားပြီး လုံးဝ ဖယ်ရှားပစ်ရန် နည်းလမ်းဖြစ်သည်၊ သမ္မာတရားကို စစ်မှန်သည့် သိနားလည်မှုရှိရန်နှင့် သမ္မာတရား လက်တွေ့လုပ်ဆောင်မှု လမ်းပေါ်သို့ရောက်ရန် နည်းလမ်းဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ ခက်ခဲရှုပ်ထွေးပြီး ခက်ခဲသော ဖြစ်စဉ်တစ်ခုဖြစ်ကာ နာကျင်စရာ ဖြစ်စဉ်တစ်ခု ဖြစ်သည်မှာလည်း အမှန်ဖြစ်၏။ သို့သော် လူက ကြုံရမည့် ဖြစ်စဉ်တစ်ခု ဖြစ်သည်။ မကြုံခြင်းက အဆင်ပြေမည်မဟုတ်။ ဘုရားသခင်၏ အမှုတော်ကို တွေ့ကြုံခြင်းသည် ရောဂါကို ကုသခြင်းနှင့် တူသည်။ သင့်တွင် အကျိတ်တစ်ခုရှိလျှင် ထိုအကျိတ်ကို ကိုင်တွယ်ရန် တစ်ခုတည်းသောနည်းလမ်းမှာ ခွဲစိတ်စားပွဲပေါ်တွင် ဖြစ်သည်။ ထိုစားပွဲပေါ်သို့ သင် တက်ပြီး အကျိတ်ကို စိတ်ဖြာလေ့လာကာ ဖယ်ရှားမည့် ဓားကို ကျိုးနွံနာခံခြင်းမရှိလျှင် သင်၏ ရောဂါက ပျောက်ကင်းလိမ့်မည် မဟုတ်သကဲ့သို့ သင် သက်သာမည် မဟုတ်ပေ။

လူများစွာက “ဘုရားသခင် ပြောသည့် မည်သည့်အရာကိုမဆို သူတို့ လိုက်လျှောက်ကြသည်။ ရိုးသားသော လူတစ်ဦးဖြစ်ရန် သူက ပြောပြီး သူတို့က တကယ်လုပ်ဆောင်ကြသည်။ မှားသည့် စကားတစ်ခွန်းမျှမရှိဘဲ အမှန်တရားကို သူတို့ ပြောကြသည်။ သူတို့က လူနုံလူအများဖြစ်သည် မဟုတ်လော။ သင်သည် ရိုးသားသော လူတစ်ဦးဖြစ်နိုင်သော်လည်း သင့်အတွက် မည်သည့် ဆုံးရှုံးမှု သို့မဟုတ် နစ်နာမှုမျှ မဖြစ်သရွေ့သာ ဖြစ်သည်။ သင် စကားကုန်ပြော၍ မရပါ။ ခံစားချက်ကို အမှန်အတိုင်း ဖွင့်ပြောရန်မှာ မိုက်မဲမှုဖြစ်သည် မဟုတ်လော”ဟု တွေးလျက် ရိုးသားသောလူများကို လူနုံလူအများအဖြစ် သဘောထားကြသည်။ ရိုးသားသော လူတစ်ဦးဖြစ်ခြင်းက မိုက်မဲမှုဖြစ်သည်ဟု ၎င်းတို့ တွေးထင်ကြသည်။ ဟုတ်ပါသလော။ ထိုသို့သော လူတစ်ဦးသည် အားလုံးထဲတွင် အတော်ဆုံးဖြစ်သည်။ အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် သူက “ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်များသည် သမ္မာတရားဖြစ်ပြီး ရိုးသားသော လူတစ်ဦးဖြစ်ခြင်းက သမ္မာတရားဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ဘုရားသခင်၏ အသိအမှတ်ပြုခြင်းကို ရရှိရန် လူတို့ ရိုးသားသင့်ကြသည်။ ထို့ကြောင့် ဘုရားသခင် ပြောသည့် မည်သည့်အရာကိုမဆို ကျွန်ုပ် လုပ်ဆောင်သည်။ ကျွန်ုပ်ကို သူ သွားစေသည်အထိမှာ ကျွန်ုပ် မည်မျှသွားမည်ဟူသည့်အရာဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်က ကျိုးနွံနာခံရန် ကျွန်ုပ်ကို တောင်းဆိုသောကြောင့် ကျွန်ုပ် ကျိုးနွံနာခံပြီး ဆက်လက် အစဉ်ထာဝရ ကျိုးနွံနာခံမည်ဖြစ်သည်။ ကျွန်ုပ် မိုက်မဲသည်ဟု တစ်စုံတစ်ဦး ပြောသလောဟူသည်ကို ကျွန်ုပ် ဂရုမစိုက်ပါ။ ဘုရားသခင်၏ အသိအမှတ်ပြုခြင်းက ကျွန်ုပ်အတွက် လုံလောက်သည်”ဟု ယုံကြည်သောကြောင့်ဖြစ်သည်။ ထိုသို့သော လူတစ်ဦးသည် အားလုံးထဲတွင် အတော်ဆုံး ဖြစ်သည် မဟုတ်လော။ မည်သည့်အရာက အရေးကြီးပြီး မည်သည့်အရာက အရေးမကြီးသည်ကို သူက မှန်ကန်တိကျစွာ မြင်လေပြီ။ “အရာခပ်သိမ်းတွင် ကျိုးနွံနာခံခြင်းသည် မိုက်မဲမည်မဟုတ်လော။ ယင်းကို လုပ်ဆောင်ရန်မှာ လုပ်ပိုင်ခွင့် ကင်းမဲ့ခြင်း ဖြစ်သည် မဟုတ်လော။ တစ်စုံတစ်ဦးသည် မိမိကိုယ်ကိုကိုပင် မပိုင်လျှင် ဂုဏ်သိက္ခာရှိသလော။ ဧကန်မုချပင် ကျွန်ုပ်တို့သည် မိမိအတွက် ဂုဏ်သိက္ခာအနည်းငယ် ထိန်းသိမ်းပိုင်ခွင့် ရှိကြသည် မဟုတ်ဘူးလော။ လုံးဝ ကျွန်ုပ်တို့ ကျိုးနွံနာခံနိုင်ခြင်း မရှိပါ၊ ဟုတ်ပါသလော”ဟု တွေးသည့် ကွယ်ဝှက်ထားသည့် အစီအစဉ်များ ရှိကြသည့် လူအချို့ရှိသည်။ ထို့ကြောင့် ၎င်းတို့သည် ပြင်းပြင်းထန်ထန် ဆုတ်ယုတ်သည့်နည်းလမ်းတစ်ခုဖြင့် ကျိုးနွံနာခံခြင်းကို လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ကြသည်။ ယင်းသည် သမ္မာတရားကို လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ခြင်း စံနှုန်းများအတိ တိုးတက်နိုင်သလော။ မတိုးတက်နိုင်ပါ။ အလွန် စံမီခြင်းမရှိပေ။ သင်သည် စည်းမျဉ်းများအတိုင်း သမ္မာတရားကို လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ရမည့်အစား သမ္မာတရားဆီသို့ဖြစ်စေ၊ စာတန်ဆီသို့ဖြစ်စေ ဦးတည်ရာပြောင်းခြင်း မရှိဘဲ အလယ်လမ်းကို လိုက်မြဲလိုက်သည့် အပေးအယူလုပ်သော နည်းလမ်းကို အမြဲ ရွေးချယ်လျှင် သမ္မာတရားကို သင် လက်တွေ့လုပ်ဆောင်နေခြင်း ဖြစ်သလော။ ဤသည်မှာ စာတန်၏ အတွေးအခေါ်ဖြစ်သည်၊ ဘုရားသခင် အစက်ဆုပ်ဆုံးသော အရာဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်သည် သမ္မာတရားအပေါ် လူ၏ ဤသဘောထားကို စက်ဆုပ်မုန်းတီးသည်။ လူတို့က သမ္မာတရားနှင့် သူ၏ နှုတ်ကပတ်တော်ကို အမြဲ သံသယရှိသည်ကိုလည်းကောင်း၊ သူ၏ နှုတ်ကပတ်တော်များကို အမြဲ မယုံကြည်ကြသည်ကိုလည်းကောင်း၊ သို့မဟုတ် ခွဲခြားဆက်ဆံသော၊ အထင်သေးသော၊ အဆင်ခြင်ကင်းမဲ့သော သဘောထားတစ်ခုကို အမြဲ ခံယူနေကြသည်ကို ဘုရားသခင် စက်ဆုပ်မုန်းတီးသည်။ ဘုရားသခင်အပေါ် လူက သံသယထားလျက်၊ မယုံကြည်ဘဲနေလျက်၊ မေးခွန်းထုတ်လျက်၊ ပိုင်းခြားစိတ်ဖြာပြီး အထင်လွဲလျက်၊ သူ့ကို အမြဲ လေ့လာပြီး သင်၏ စိတ်ဖြင့် သူ့ကို ချိန်ဆရန် ကြိုးစားလျက် ဤသဘောထား ခံယူသည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် ဘုရားသခင်သည် သင့်ထံမှ ကွယ်ဝှက်လိမ့်မည်။ ဘုရားသခင်သည် သင့်ထံမှ ကွယ်ဝှက်သည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် သင် သမ္မာတရား ရရှိနိုင်သေးသလော။ “ရရှိနိုင်သည်။ နေ့စဉ် ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်များကို ကျွန်ုပ် ဖတ်သည်။ တစ်ချိန်လုံး စုဝေးပွဲတွင် ကျွန်ုပ်ရှိပြီး အပတ်တိုင်း တရားဒေသနာများ နားထောင်ကာ ယင်းတို့ကို အချိန်ယူစဉ်းစားပြီး ထို့နောက်တွင် မှတ်စုများ ယူသည်။ ဓမ္မတေးသီချင်းများကို သီဆိုပြီး ဆုလည်းတောင်းသည်။ သန့်ရှင်းသော ဝိညာဉ်တော်က ကျွန်ုပ်ထဲတွင် အမှုပြုနေသည်ဟု ကျွန်ုပ် ထင်သည်”ဟု သင် ပြောသည်။ ယင်းသည် အလုပ်ဖြစ်လိမ့်မည်လော။ ဘုရားသခင်ကို ထိုသို့ ယုံကြည်မှုနည်းလမ်းများသည် အဆင်ပြေသော်လည်း အလွန်အရေးပါသည့်အရာ မဟုတ်ပေ။ အလွန်အရေးပါသောအရာမှာ သင်သည် မှန်ကန်သည့် လူစားမျိုးဖြစ်ကာ သင်၏ စိတ်နှလုံးက မှန်ကန်ခြင်း ဖြစ်သည်။ ထိုအခါတွင်မှ ဘုရားသခင်သည် သူ၏ မျက်နှာကို သင့်ထံမှ ကွယ်ဝှက်လိမ့်မည် မဟုတ်။ သင့်ထံမှ သူ၏ မျက်နှာကို ဘုရားသခင် ကွယ်ဝှက်ခြင်းမရှိဘဲ တစ်ချိန်လုံး သင့်ကို ဉာဏ်အလင်းပေးကာ လမ်းပြနေပြီး အရာခပ်သိမ်းတွင် သူ၏ ရည်ရွယ်ချက်များနှင့် သမ္မာတရားကို သင့်အား နားလည်စေလျက် ထိုသို့ဖြင့် နောက်ဆုံးတွင် သမ္မာတရားကို သင် ရရှိလျှင် သင် ကြီးမားစွာ ကောင်းကြီးခံစားရလိမ့်မည် ဖြစ်သည်။ သို့ရာတွင် သင်၏ စိတ်နှလုံး မမှန်ကန်ဘဲ ဘုရားသခင်ကို အမြဲ သံသယထားနေလျှင်၊ သူ့ကို ဆန့်ကျင်ခုခံတတ်လျှင်၊ သင်၏ သေးနုပ်သော လိမ္မာပါးနပ်မှုနှင့် အယူအဆများဖြင့် သို့မဟုတ် သင်၏ သင်ယူလေ့လာမှုနှင့် စာတန်ဆန်သော အတွေးအခေါ်များဖြင့် သူ့ကို အမြဲ စစ်ဆေးပြီး အထင်လွဲနေလျှင် သင်သည် ဒုက္ခရောက်ပြီဖြစ်သည်။ လူအချို့သည် ဘုရားသခင်အပေါ် ခုခံတတ်ခြင်း၊ စစ်ဆေးခြင်း၊ သံသယထားခြင်းနှင့် အထင်လွဲခြင်းတို့ကို ကျော်လွန်ကာ သူ့ကို အတိုက်အခံလုပ်ခြင်းနှင့် သူနှင့် ပြိုင်ဆိုင်သည်အထိပင် လုပ်ဆောင်ကြသည်။ ၎င်းတို့သည် စာတန်များ ဖြစ်လာကြပြီဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့သည် ဒုက္ခ သာ၍ရောက်ပေသည်။ နှုတ်ကပတ်တော်များ၏ တိုက်ရိုက်အဓိပ္ပာယ်နှင့် ရိုးရှင်းသော အယူဝါဒများကို သိနားလည်ခြင်းမျှဖြင့် သမ္မာတရားကို သင် နားလည်မည်မဟုတ်ပေ။ သမ္မာတရားကို သိနားလည်ခြင်းသည် ရိုးရှင်းသည့် ကိစ္စ မဟုတ်။ လူအချို့သည် ဤမှားယွင်းသော အယူအဆအောက်တွက် ကြိုးပမ်းကြပြီး ထိုသမ္မာတရားကို ၎င်းတို့ထံ အဖန်ဖန် အသားပေးပြောဆိုပြီးဖြစ်သည့်နောက်တွင်ပင် နားလည်လာခြင်း မရှိကြပေ။ ၎င်းတို့က “နေ့စဉ် ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်များကို ငါ ဖတ်ရှုပြီး တရားဒေသနာများနှင့် မိတ်သဟာယကို ငါ နားထောင်ကာ တစ်နှစ်ပြီးတစ်နှစ် ငါ၏ တာဝန်ကို ထမ်းဆောင်သည်။ ငါသည် စိုက်ကွင်းတစ်ခုတွင်ရှိသည့် မျိုးစေ့တစ်စေ့ကဲ့သို့ ဖြစ်သည်။ သင် ရေမလောင်း၊ မြေဩဇာမကျွေးလျှင်ပင် ထိုမျိုးစေ့က မိုးရေဖြင့် သူ့ဘာသာ တဖြည်းဖြည်း ကြီးထွားကာ ဆောင်းဦးရာသီတွင် အသီးသီးလိမ့်မည်ဖြစ်သည်”ဟု တွေးကြလေသည်။ ယင်းမှာ ထိုအရာ အလုပ်လုပ်သည့်ပုံစံ မဟုတ်ပေ။ အလွန်အရေးပါသည်မှာ လူ၏ ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်တတ်သော အပိုင်း၊ ၎င်းတို့၏ ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်သောပုံစံ၊ ၎င်းတို့၏ နှလုံးသားနှင့် သမ္မာတရားနှင့် ဘုရားသခင်အပေါ် ၎င်းတို့၏ သဘောထားတို့ ဖြစ်သည်။ ဤသည်တို့မှာ မရှိမဖြစ် အရေးကြီးသော အရာများဖြစ်သည်။ ဤအရာများသည်လည်း လူတစ်ဦး အသက်ရှင်သည့်အရာများနှင့် ဆက်စပ်သည် မဟုတ်လော။ (ဆက်စပ်ပါသည်။) သင်သည် လူသား နှစ်သက်မှုများနှင့် စာတန်ဆန်သော အတွေးအခေါ်များဖြင့် အမြဲ အသက်ရှင်နေလျှင် ဘုရားသခင်ကို သင် အမြဲ သတိထားရှောင်နေပြီး သူ၏ နှုတ်ကပတ်တော်များကို သမ္မာတရားအဖြစ် သဘောမထားလျှင် ဘုရားသခင်သည် သင့်ကို ဂရုစိုက်တော့မည် မဟုတ်ပေ။ ဘုရားသခင်က သင့်ကို ဂရုမစိုက်သည့်အခါတွင် မည်သည့်အရာကို သင် ရရှိနိုင်လိမ့်မည်နည်း။ ဖန်ဆင်းရှင်က သင့်ကို လျစ်လျူရှုလျှင် သင်သည် သူ၏ ဖန်ဆင်းခံ မဟုတ်တော့ပေ။ သူသည် သင့်ကို နတ်ဆိုးတစ်ကောင်အဖြစ်၊ စာတန်အဖြစ် မှတ်ယူလျှင် ဘုရားသခင် ရှေ့မှောက်သို့ သင် လာနိုင်လိမ့်ဦးမည်လော။ သင်သည် သူ၏ ကယ်တင်ခြင်း ခံရမည့်သူတစ်ဦး ဖြစ်လိမ့်ဦးမည်လော။ ကယ်တင်ခံရမည့် မျှော်လင့်ချက် ရှိလိမ့်ဦးမည်လော။ ယင်းသည် ဖြစ်နိုင်မည် မဟုတ်ပေ။ ထို့ကြောင့် သင်၏ နေအိမ်ရှိဘဝက မည်သည့်အရာနှင့်တူသည်ဖြစ်စေ၊ သင့်တွင် မည်သည့် အစွမ်းအစမျိုး ရှိသည်ဖြစ်စေ၊ သင်၏ ဆုကျေးဇူးများက မည်မျှ ကြီးမားသည်ဖြစ်စေ အရေးမကြီးသကဲ့သို့ အသင်းတော်တွင် မည်သည့်အလုပ် သင် လုပ်သည်၊ မည်သည့်တာဝန် သင်ထမ်းဆောင်သည်၊ သင်၏ အခန်းကဏ္ဍက မည်သည့်အရာဖြစ်သည်ဟူသည်တို့မှာလည်း အရေးမကြီးပေ။ အတိတ်တွင် မည်သည့် အပြစ်မျိုး သင် ပြုမိခဲ့သည်၊ လတ်တလောတွင် မည်သည့် အခြေအနေမျိုး၌ သင် ရှိသည် သို့မဟုတ် ဘဝတွင် သင် ကြီးထွားပြီးဖြစ်သည့် အတိုင်းအတာ သို့မဟုတ် သင်၏ ဝိညာဉ်ရင့်ကျက်မှုက မည်မျှ ကြီးမားသည်ဟူသည်မှာ အရေးမကြီးပေ။ ဤအရာတစ်ခုမျှသည် အရေးအကြီးဆုံး မဟုတ်ပေ။ အရေးအကြီးဆုံးသော အရာမှာ ဘုရားသခင်နှင့် သင်၏ ဆက်ဆံရေးက အဘယ်သို့ဖြစ်သည်၊ သူ့ကို သင် စဉ်ဆက်မပြတ် သံသယထားကာ အထင်လွဲနေခြင်း ရှိမရှိ သို့မဟုတ် သူ့ကို အမြဲ လေ့လာနေခြင်း ရှိမရှိ၊ သင်၏ စိတ်နှလုံးကို မှန်အောင်ပြုပြင်ခြင်းရှိမရှိဟူသည်တို့ ဖြစ်သည်။ ဤအများသည် အလွန်အရေးပါသည့်အရာများဖြစ်သည်။ ဤအလွန်အရေးပါသည့် အရာများကို လူတို့က အဘယ်သို့ သိနိုင်သနည်း။ ထိုအရာကို လုပ်ဆောင်ရန် ၎င်းတို့သည် ဘာသာတရားမရှိသူများ လုပ်ဆောင်သကဲ့သို့ ဟိုသည် သွားနေခြင်း၊ လောကီဆိုင်ရာ ဗီဒီယိုများ ကြည့်နေခြင်း၊ ကစားနေခြင်းနှင့် လုပ်စရာ ဘာမျှမရှိသည့်အခါ ကမြင်းကြောထနေခြင်းမရှိဘဲ မိမိတို့ကိုယ်ကို အမြဲ ဆန်းစစ်ရမည်။ ၎င်း၏ စိတ်နှလုံးက ဘုရားသခင်ရှေ့သို့ မလာနိုင်လျှင် တစ်စုံတစ်ဦးသည် အဘယ်သို့ တာဝန်တစ်ခုကို ထမ်းဆောင်လိမ့်မည်နည်း။ ဘုရားသခင်ရှေ့သို့လာရန် သင် အားထုတ်ခြင်းမပြုလျှင် ဘုရားသခင်က သင့်ကို လာစေမည်မဟုတ်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ဘုရားသခင်သည် လူတို့ကို အမှုအရာများအား အတင်းလုပ်ဆောင်စေခြင်း မရှိသောကြောင့် ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်သည် လူတို့က နားလည်ပြီး လက်ခံနိုင်ရန်အလို့ငှာ သမ္မာတရားကို ဖော်ပြသည်။ လူတို့သည် ဘုရားသခင်ရှေ့သို့ ပြန်မလာလျှင် သမ္မာတရားကို မည်သို့ လက်ခံကြလိမ့်မည်နည်း။ လူတို့သည် အမြဲ မတက်မကြွဖြစ်လျှင် ဘုရားသခင်ကို မရှာဖွေလျှင် သို့မဟုတ် ၎င်းတို့၏ စိတ်နှလုံးများတွင် သူ့ကို မလိုအပ်လျှင် သန့်ရှင်းသော ဝိညာဉ်တော်က ၎င်းတို့ထဲတွင် အဘယ်သို့ အမှုပြုလိမ့်မည်နည်း။ ထို့ကြောင့် ဘုရားသခင်ကို သင် ယုံကြည်သည်ကိုထောက်သော် သင့်အနေဖြင့် သူ့ကို တက်ကြွစွာ ရှာဖွေပြီး သူနှင့် ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်သင့်သည်မှာ အလွန်အရေးပါသည် မဟုတ်လော။ ယင်းမှာ သင်၏ အလုပ်ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ခြင်းက သင့်အတွက် သာမညောင်ညသာဖြစ်လျှင် သင်ရိုးပြင်ပဖြစ်သော ဝါသနာတစ်ခုသာဖြစ်လျှင် သင် ဒုက္ခရောက်ပေပြီ။ ယခု ယုံကြည်သူများအဖြစ် ရှိနေပြီး တရားဒေသနာများစွာ နားထောင်ပြီးဖြစ်သည့်တိုင် ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ခြင်းသည် ဘာသာတရားကို ယုံကြည်ခြင်းဖြစ်ကြောင်း၊ ယင်းသည် ၎င်းတို့၏ အားလပ်ချိန်အတွက် ဝါသနာတစ်ခုဖြစ်ကြောင်း တွေးထင်ကြဆဲဖြစ်သည့် လူများရှိသည်။ ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ခြင်းအား ၎င်းတို့ ပေါ့ပြက်စွာ မှတ်ယူကြလေခြင်းပါတကား။ ယခုတွင်ပင် ဤအဆင့်တွင် ၎င်းတို့သည် ဤရှုထောင့်ကို စွဲကိုင်ကြဆဲဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်ကို ၎င်းတို့၏ ယုံကြည်မှုတွင် ၎င်းတို့သည် သူနှင့်အတူ ပုံမှန်ဆက်ဆံရေး တည်ဆောက်ရန် ပျက်ကွက်ခဲ့ကြခြင်းသာ မဟုတ်ပေ။ သူနှင့် ဆက်ဆံရေး လုံးဝ မရှိကြခြင်း ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်သည် သင့်ကို သူ၏ နောက်လိုက်အဖြစ် အသိအမှတ်မပြုလျှင် သင့်တွင် ကယ်တင်ခံရမည့် မျှော်လင့်ချက် ရှိသေးသလော။ သင့်ထံတွင် မျှော်လင့်ချက် မရှိပေ။ ထို့ကြောင့် ဘုရားသခင်နှင့် ပုံမှန်ဆက်ဆံရေး တည်ဆောက်ရန် အရေးကြီးပေသည်။ သို့ဆိုလျှင် မည်သည့် အခြေခံအုတ်မြစ်ပေါ်တွင် ထိုဆက်ဆံရေးကို တည်ဆောက်ရသနည်း။ လူတို့၏ ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်ခြင်း အခြေခံအုတ်မြစ်ပေါ်တွင် ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် လူတို့သည် မည်သည့် ရပ်တည်ချက်မျိုး သို့မဟုတ် မည်သည့် ရှုထောင့်မျိုးကို ခံယူကြရမည်နည်း။ ၎င်းတို့၏ အခြေအနေက မည်သည့်အရာ ဖြစ်သင့်သနည်း။ မည်သည့် အလိုဆန္ဒမျိုး ရှိကြရမည်နည်း။ သင်သည် သမ္မာတရားကို ပင်ကိုအားဖြင့် မည်သို့ ဆက်ဆံသနည်း။ သံသယဖြင့် ဆက်ဆံသလော။ လေ့လာခြင်းဖြင့်လော။ မယုံကြည်ခြင်းဖြင့်လော့။ ငြင်းပယ်ခြင်းဖြင့်လော။ သင့်တွင် ဤအရာများရှိလျှင် သင်သည် ပင်ကိုအားဖြင့် မှန်ကန်သလော။ (မမှန်ပါ။) သင်သည် ပင်ကိုအားဖြင့် မှန်ကန်ရန် ရည်ရွယ်လျှင်၊ မည်သည့် သဘောထားမျိုး ရှိရမည်နည်း။ ကျိုးနွံနာခံခြင်း စိတ်နှလုံးတစ်ခု ရှိရမည်။ ဘုရားသခင် မည်သည့်အရာကို ပြောသည်ဖြစ်စေ၊ သူ မည်သည့်အရာကို တောင်းဆိုသည်ဖြစ်စေ၊ ထိုအရာကို သံသယမရှိဘဲ၊ ကျိုးကြောင်းပြချက်မရှိဘဲ ကျိုးနွံနာခံရန် သင် ကြံရွယ်ရမည်။ ယင်းမှာ မှန်ကန်သည့် သဘောထားဖြစ်သည်။ သင်သည် မည်သည့် လျော့ပေါ့မှုမျှမရှိဘဲ ယုံကြည်ရမည်၊ လက်ခံကာ ကျိုးနွံနာခံရမည်။ လျှော့ပေါ့မှုများ မပြုလုပ်ခြင်းက ချက်ချင်း စွမ်းဆောင်၍ရနိုင်သောအရာ ဖြစ်သလော။ မဟုတ်ပေ။ သို့သော် ထိုအရာကို ဝင်ရောက်ရန် သင် ကြိုးစားရမည်။ ဘုရားသခင်က သင့်ကို “သင် နာမကျန်းဖြစ်သည်”ဟု ပြောလျှင် သင်က “ကျွန်ုပ် နာမကျန်းမဖြစ်ပါ”ဟု ပြောသည်ကို စိတ်ကူးကြည့်လော့။ ယင်းမှာ ပြဿနာတစ်ခု ဖြစ်မည်မဟုတ်။ သင်က မယုံကြည်ခြင်း ဖြစ်ကောင်းဖြစ်နိုင်သည်။ မည်သို့ဆိုစေ ဘုရားသခင်က “သင်သည် အတော် နေမကောင်းဖြစ်နေသည်။ ဆေးတစ်ခုခု သောက်လော့”ဟု ပြောပြီး သင်က “ကျွန်ုပ် နာမကျန်းမဖြစ်ပါ။ သို့သော် ကိုယ်တော် ပြောသည့်အတိုင်း ကျွန်ုပ်လည်း ဆေးတစ်ခုခု သောက်မှဖြစ်ထင်သည်။ မည်သို့မျှ ထိခိုက်မည်မဟုတ်ပါ။ ကျွန်ုပ် နာမကျန်းဖြစ်လျှင် ထိုဆေးက အကောင်းဆုံးအတွက် ဖြစ်မည်။ ဆေးတစ်ခုခု ကျွန်ုပ် သောက်ပါမည်”ဟု ပြောသည်။ သင် သောက်လိုက်ပြီး သင် ဖြစ်ခဲ့သည်ပုံထက် ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာအရ ကွာခြားသွားသည်ကို ခံစားရသည်။ သင် ထိုဆေးကို သတ်မှတ်ထားသည့် ဆေးညွှန်းဖြင့် ဆက်သောက်ပြီး အတန်ငယ်ကြာပြီးနောက်တွင် သင့်ကိုယ်သင် ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာအရ သာ၍ သက်သာသည်ထက် သက်သာသည်ဟု ခံစားရသည်။ ထို့နောက်တွင် ဘုရားသခင် ပြောသည့် နာမကျန်းမှုသည် ဧကန်အမှန် စစ်မှန်သည်ကို သင် ယုံကြည်သည်။ ဤလက်တွေ့လုပ်ဆောင်မှုမျိုးက မည်သည့် ရလဒ်ကို ဖြစ်ထွန်းစေသနည်း။ သင်သည် ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များကို ယုံကြည်ပြီး ကျိုးနွံနာခံသောကြောင့် သင်၏ နာမကျန်းမှု ပျောက်ကင်းသွားပေသည်။ ပထမအကြိမ်တွင် ဘုရားသခင် သင့်ကို ပြောသည့် ဆေးဝါးလောက် သောက်သုံးခြင်း မရှိဘဲ ထိုအစား မိမိအတွက် အလျှော့ပေးမှု အနည်းငယ် ပြုလုပ်ပြီး မယုံကြည်မှု အနည်းငယ် ရှိကာ အနည်းငယ် ဆောင့်ကြီးအောင့်ကြီးလုပ်ပြီး တွန့်ဆုတ်သော်လည်း အဆုံးတွင် ဘုရားသခင် သင့်ကို ပြောသည့်အတိုင်း ဆေးသောက်ခြင်းဖြင့် အဆုံးသတ်သွားရကာ နောက်ပိုင်းတွင် ယင်း၏ အကျိုးကို သင် ခံစားရလေသည်။ ထို့ကြောင့် သင် ထိုဆေးကို ဆက်သောက်ကာ ပိုသောက်လေ၊ သင်၏ ယုံကြည်ပြီး ပိုကြီးထွားလေဖြစ်ပြီး ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်များက မှန်ကန်ကာ သင် မှားခဲ့ကြောင်းနှင့် သူ၏ နှုတ်ကပတ်တော်များကို သင် သံသယမရှိခဲ့သင့်ကြောင်း သင် တိုး၍ ခံစားလာရလေသည်။ ပြီးလျှင် အဆုံးတွင် ဘုရားသခင်က သင့်ကို သောက်ရန် တောင်းဆိုသည့် ဆေးအားလုံးကို သောက်ပြီးသည့်အချိန်တွင် သင်၏ ကျန်းမာရေး ပြန်ကောင်းလာသည်။ ထိုအချိန်တွင် ဘုရားသခင်၌ သင်၏ ယုံကြည်ခြင်းသည် ယခင်ထက် သာ၍ စစ်မှန်မည် မဟုတ်လော။ ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်များက မှန်ကန်ကြောင်း၊ လက်လျှော့ခြင်းမရှိဘဲ သူ့ကို သင် ကျိုးနွံနာခံသင့်ကာ လက်လျှော့ခြင်းမရှိဘဲ သူ၏ နှုတ်ကပတ်တော်များကို လက်တွေ့လုပ်ဆောင်သင့်ကြောင်း သင် သိမည်ဖြစ်သည်။ ဤဥပမာ၏ ဆိုလိုရင်းမှာ အဘယ်နည်း။ ဥပမာထဲမှ သင်၏ မကျန်းမာမှုသည် လူ၏ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သဘောထားကို ဆိုလိုပြီး ဆေးသောက်ခြင်းက ဘုရားသခင်၏ တရားစီရင်ခြင်းနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမခြင်းတို့ကို လက်ခံခြင်းအား ကိုယ်စားပြုသည်။ ထိုအရာ၏ အဓိက သတင်းစကားမှာ လူတို့သည် ဘုရားသခင်၏ တရားစီရင်ခြင်းနှင့် ပြစ်ဆင်ဆုံးမခြင်းကို လူတို့ လက်ခံနိုင်လျှင် ၎င်းတို့၏ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်း သန့်ရှင်းသွားနိုင်ပြီး ကယ်တင်ခြင်း ရရှိနိုင်သည်ဟူ၍ ဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်၏ အမှုတော်ကို တွေ့ကြုံခြင်းက စွမ်းဆောင်ရရှိသည့်အရာ ဖြစ်သည်။ ကျရှုံးမည်ကို သင် စိုးရွံ့သလော။ သင်က “စုံလင်ခြင်းအတွက် ကျွန်ုပ် ရည်ရွယ်ရမည်။ ကျွန်ုပ်သည် လက်လျှော့ခြင်းမရှိဘဲ လုံးဝ ကျိုးနွံနာခံရမည်ဟု ဘုရားသခင် ပြောခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် သူ၏ နှုတ်ကပတ်တော်များကို ပထမဆုံးအကြိမ် ကျွန်ုပ် လက်တွေ့လုပ်ဆောင်သည့်အခါ အကြွင်းမဲ့ ကျိုးနွံနာခံမှုကို စွမ်းဆောင်ရရှိရမည်။ ဤအကြိမ်တွင် ထိုအရာကို ကျွန်ုပ် စွမ်းဆောင်မရရှိနိုင်လျှင် နောက်ထပ် အခွင့်အရေးကို ကျွန်ုပ် စောင့်မည်ဖြစ်ပြီး ဤအကြိမ်တွင် ကျိုးနွံနာခံခြင်းကို ကျွန်ုပ် တကယ် လက်တွေ့လုပ်ဆောင်မည် မဟုတ်ပါ”ဟု ပြောကောင်းပြောနိုင်သည်။ ယင်းမှာ ဖြစ်ရမည့် နည်းလမ်းကောင်းတစ်ခုလော။ (မဟုတ်ပါ။) ဘုရားသခင်၏ ရှုထောင့်မှကြည့်လျှင် သမ္မာတရားကို လူတို့ လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ခြင်းအတွက် ဖြစ်စဉ်တစ်ခု ရှိသည်။ သူသည် လူတို့ကို အခွင့်အရေးများ ပေး၏။ တစ်စုံတစ်ဦးတွင် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော အခြေအနေတစ်ခု ရှိသည့်အခါ ဘုရားသခင်က ဖော်ထုတ်လိမ့်မည်ဖြစ်ပြီး “သင်သည် လျှော့‌ပေါ့မှုများ ပြုလုပ်မိပြီဖြစ်သည်။ သင်သည် ကျိုးနွံနာခံခြင်း မရှိ၊ ပုန်ကန်တတ်သည်”ဟု ပြောလိမ့်မည်။ ထို့ကြောင့် ထိုအရာကို ဖော်ထုတ်ရာတွင် ဘုရားသခင်၏ ရည်မှန်းချက်မှာ အဘယ်နည်း။ သင့်ကို ယခင်ထက် လျှော့ပေါ့မှုများ နည်းပါးစေရန်နှင့် ကျိုးနွံနာခံခြင်းကို ပိုပိုပြီး လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ရန်အပြင် သင့်အနေဖြင့် ဘုရားသခင်ကို အမှန်တကယ် ကျိုးနွံနာခံနိုင်ရန်အလို့ငှာ သင်၏ သဘောပေါက်နားလည်နိုင်စွမ်းကို ယခင်ထက် သာ၍ ဖြူစင်စေပြီး သမ္မာတရားနှင့် သာ၍ နီးစေရန် ရည်ရွယ်ပေသည်။ ဘုရားသခင်သည် သင့်ကို ဖော်ထုတ်နေစဉ် အပြစ်ပေးခဲ့သလော။ သင့်ကို သူ ပြုပြင်ပြီး စမ်းသပ်မှုများ ဖြတ်သန်းစေသည့်အခါ သူသည် သင့်ကို ပဲ့ပြင်ဆုံးမကာ ရိုက်နှက်ဆုံးမနေခြင်းသာ ဖြစ်သည်။ သင်သည် အနည်းငယ် ဖော်ထုတ်ခံရသည်၊ အနည်းငယ် အပြစ်တင်ခံရပြီး နာကျင်မှုအနည်းငယ် ခံစားရသည်။ သို့သော် ဘုရားသခင်သည် သင့်အသက်ကို သင့်ထံမှ နုတ်ယူခဲ့သလော။ (နုတ်မယူခဲ့ပါ။) သူသည် သင်၏ အသက်ကို မယူခဲ့သကဲ့သို့ သင့်ကို စာတန်ထံ လက်မလွှဲခဲ့ပေ။ ယင်းတွင် သူ၏ ရည်ရွယ်ချက်ကို မြင်နိုင်သည်။ သူ၏ ရည်ရွယ်ချက်မှာ အဘယ်နည်း။ သူသည် သင့်ကို ကယ်တင်မည်ဖြစ်သည်။ တစ်ခါတစ်ရံ အခက်အခဲ အနည်းငယ်ရှိပြီးနောက်တွင် လူတို့သည် တိုး၍ တွန့်ဆုတ်ကာ “ဘုရားသခင်က ငါ့ကို မနှစ်သက်ပါ။ ငါ့အတွက် မျှော်လင့်ချက် မရှိပါ”ဟု တွေးကြသည်။ ဘုရားသခင်ကို သင် ထိုသို့ အမြဲ အထင်လွဲနေလျှင် သင် ဒုက္ခရောက်ပြီဖြစ်သည်။ ထိုအရာမှာ ဘဝတွင် သင်၏ ကြီးထွားမှု အင်မတန် နှေးကွေးခြင်း ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် မည်သည့် အချိန်ဖြစ်စေ၊ သင် အားနည်းသည်ဖြစ်စေ၊ အားကောင်းသည်ဖြစ်စေ၊ သင်၏ အခြေအနေက ကောင်းမွန်သည်ဖြစ်စေ၊ အားရစရာ မကောင်းသည်ဖြစ်စေ၊ ဘဝတွင် သင်၏ ကြီးထွားမှုက မည်သည့်အတိုင်းအတာထိ ဖြစ်နိုင်သည်ဖြစ်စေ ထိုအရာများကို သင် ယခု စိတ်ဝင်စားရန် မလိုအပ်ပေ။ သင့်အနေဖြင့် လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ရန် ကြိုးပမ်းရုံကြိုးပမ်းနေလျှင်ပင် ဘုရားသခင် ပြောခဲ့သည့် နှုတ်ကပတ်တော်များကို လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ခြင်းကိုသာ စိတ်ဝင်စားလော့။ ယင်းမှာလည်း အဆင်ပြေသည်။ ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်ရန် ကြိုးစားပြီး သင် တတ်စွမ်းနိုင်သည့်အရာကို လုပ်ဆောင်လော့။ ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်များ၌ ပြောဆိုထားသည့် အခြေအနေထဲသို့ ဝင်ရောက်လော့။ ဘုရားသခင် ဖော်ပြပြီးသည့် သမ္မာတရားများကို လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ခြင်းက မည်သည့်အရာကဲ့သို့ ခံစားရသည်ဆိုသည်နှင့် ထိုအရာမှ သင် အကျိုးကျေးဇူးခံစားရခြင်း ရှိမရှိ၊ သင့်ထံတွင် အသက်ဝင်ရောက်မှု ရှိမရှိဟူသည်တို့ကို ကြည့်လော့။ သင်သည် သမ္မာတရားအတွက် ကြိုးပမ်းရန် သင်ယူရမည်။ ဘဝတွင် ကြီးထွားခြင်း ဖြစ်စဉ်ကို လူတို့က နားမလည်ပေ။ ၎င်းတို့က “ပြည့်စုံသော ကျိုးနွံနာခံမှု ငါ မစွမ်းဆောင်နိုင်လျှင် ငါ ဤအတိုင်း ကျိုးနွံနာခံမည် မဟုတ်ပါ။ ငါ လုံးဝ ကျိုးနွံနာခံနိုင်သည့်အခါတွင်သာ ကျိုးနွံနာခံမည်။ ထိုအရာနှင့်ပတ်သက်၍ ငါ အရှက်မဲ့မည်မဟုတ်ပါ။ ယင်းက ငါ အဘယ်မျှ သတ္တိရှိသည်၊ ကိုယ်ကျင့်စရိုက်နှင့် ဂုဏ်သိက္ခာတို့ ရှိသည်ကို ပြသသည်”ဟု တွေးလျက် တစ်နေ့ချင်းတွင် ရောမမြို့ကို တည်ထောင်ဖို့ အမြဲ မျှော်လင့်နေကြသည်။ ယင်းမှာ မည်သည့် “သတ္တိ”မျိုးဖြစ်သနည်း။ ပုန်ကန်တတ်ခြင်းနှင့် နှလုံးခိုင်မာခြင်း ဖြစ်သည်။

ငါတို့ ယခုတင် မိတ်သဟာယပြုပြီးသည့်အရာအပေါ် ကောင်းစွာ စဉ်းစားလော့။ ဘုရားသခင်ကို ၎င်းတို့ ယုံကြည်သည့် နှစ်ကာလများတစ်လျှောက်လုံးတွင် လူများသည် မည်သည့်အရာအားဖြင့် အသက်ရှင်နေထိုင်ကြသနည်း ဟူသည့် မေးခွန်း၏ ခေါင်းစဉ်ခွဲလေးခုနှင့်ပတ်သက်၍ ငါတို့၏ မိတ်သဟာယကို ငါတို့ ပြီးစီးကြပြီဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့သည် အသက်ရှင်ရန် ဆုကျေးဇူးများအပေါ် အမှီပြုကြသည်။ ၎င်းတို့၏ အသိပညာအပေါ်၊ ၎င်းတို့၏ ပကတိဖြစ်သော၊ ကလေးသူငယ်ကဲ့သို့သော နှလုံးသားများအပေါ်နှင့် စာတန်၏ အတွေးအခေါ်များအပေါ် အမှီပြုကြသည်။ ဤအခြေအနေ လေးခုအကြောင်း သင်တို့ ကြားပြီးသည့်အရာကို သင်တို့ နားလည်ကြသလော။ ထိုအခြေအနေများထဲမှ မည်သည့်အခြေအနေက သင်တို့တွင် ရှိသည်ကို သင်တို့ မြင်နိုင်ကြသလော။ ဤအရာကို သင်တို့ သဘောပေါက်နားလည်နိုင်စွမ်း ရှိကြသလော။ ယခင်က ဤအရာများအကြောင်းကို သင်တို့ မိတ်သဟာယပြုပြီးပြီလော။ သင်သည် အချို့သော အခြေအနေများကို သင် နားလည်ပြီး ယင်းတို့နှင့်ပတ်သက်၍ အနည်းငယ် သိကောင်းသိနိုင်သော်လည်း သမ္မာတရားကို လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ခြင်းနှင့် ဆက်စပ်သည့်နည်းလမ်းတစ်ခုဖြင့် မဖြစ်နိုင်၊ သို့မဟုတ် ယနေ့ ငါတို့ မိတ်သဟာယ၏ အကြောင်းနှင့် ဆက်စပ်သည့်နည်းလမ်းဖြင့် မဖြစ်နိုင်ပေ။ ယနေ့တွင် ဘုရားသခင်ကို ၎င်းတို့ ယုံကြည်သည့် နှစ်ကာလများတစ်လျှောက်လုံးတွင် လူများသည် မည်သည့်အရာအားဖြင့် အသက်ရှင်နေထိုင်ကြသနည်း ဟူသည့်အရာ၏ အကြောင်းအရာနှင့် ရှုထောင့်မှ ဤအခြေအနေများအကြောင်းကို ငါတို့ မိတ်သဟာယပြုပြီး ဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ သမ္မာတရာကို လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ခြင်းနှင့် ထိုသမ္မာတရားဖြင့် အသက်ရှင်ခြင်းနှင့် အနည်းငယ် သာ၍ နီးစပ်လာပေသည်။ ငါ့ထံတွင် နောက်ထပ် မေးခွန်းတစ်ခုရှိ၏။ ထိုမေးခွန်းကို မှတ်သားလော့။ ထိုအရာမှာ သင် အချစ်ဆုံးသောအရာများမှာ အဘယ်နည်း။ သင် အချစ်ဆုံးသော အရာများအပေါ် ဘုရားသခင်၏ သဘောထားမှာ အဘယ်နည်း ဟူ၍ ဖြစ်သည်။ အနာဂတ်တွင် ဤမေးခွန်းနှင့်ပတ်သက်၍ ငါတို့ အချိန်ယူ မိတ်သဟာယပြုမည်ဖြစ်သည်။ ယနေ့တွင် လူတို့ အသက်ရှင်သည့်အရာမှ ဖြစ်လာသည့် အပျက်သဘောဆောင်သော အခြေအနေအချို့ကို ငါတို့ အဓိက ဖော်ထုတ်နေခြင်းဖြစ်သည်။ ထိုအပျက်သဘောဆောင်သည့် အခြေအနေများကို အတိအကျ ရည်ညွှန်း၍ သမ္မာတရားအား မည်သို့ လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ရမည်အကြောင်းကို ငါတို့ မိတ်သဟာယ မပြုခဲ့ကြပေ။ ယင်းနှင့်ပတ်သက်၍ မိတ်သဟာယမပြုခဲ့ကြသော်လည်း ဤအခြေအနေများတွင် အမှားများက မည်သည့်နေရာတွင် ရှိသည်ကို သင်တို့ သိကြသလော။ ပြဿနာများက မည်သည့်နေရာမှ အစပြုသနည်း။ ယင်းတို့သည် မည်သည့် စိတ်သဘောထားများနှင့် သက်ဆိုင်သနည်း။ သမ္မာတရားကို မည်သို့ လက်တွေ့လုပ်ဆောင်သင့်သနည်း။ ထိုသို့သောအရာများ ရုတ်တရက် ပေါ်ပေါက်သည့်အခါ၊ ထိုသို့သော အခြေအနေများနှင့် ထိုသို့သော နည်းလမ်းများ သင် ရှိသည့်အခါ ယင်းတို့ကို အစားထိုးရန် သမ္မာတရားအား မည်သို့ အသုံးပြုသင့်သည်ကို သင် သိသလော။ မည်သည့်သမ္မာတရားကို သင်လက်တွေ့လုပ်ဆောင်သင့်သနည်း။ ယခု သင် လုပ်ဆောင်သင့်သည့် အရေးကြီးသော၊ ပဏာမဖြစ်သည့်အရာမှာ ဤအခြေအနေများကို သဘောပေါက်ကာ သင့်ကိုယ်သင် စိတ်ဖြာလေ့လာဆွေးနွေးခြင်းအားဖြင့် စတင်ရန်် ဖြစ်သည်။ ဤအခြေအနေများတွင် သင် အသက်ရှင်သည့်အခါ အနည်းဆုံးအနေဖြင့် ယင်းတို့ မှားယွင်းကြောင်းကို သင် သိသင့်သည်။ ယင်းတို့ကို ပြောင်းပြန်လှန်ခြင်းက ထိုအရာများ မှားယွင်းကြောင်းကို သိပြီးနောက်တွင် လုပ်ဆောင်ရမည့် အဆင့်ဖြစ်သည်။ ထိုအခြေအနေများက မှန်ခြင်း မှားခြင်း ရှိမရှိကိုလည်းကောင်း၊ ယင်းတို့၏ အမှားများက မည်သည့်နေရာတွင်ရှိသည်ကိုလည်းကောင်း သင် မသိလျှင်၊ ယင်းတို့ကို သင် မည်သို့ ပြောင်းလဲနိုင်မည်နည်း။ ထို့ကြောင့် သင့်အတွက် ပထမဆုံးအဆင့်မှာ ဤအခြေအနေများက မှန်ခြင်း မှားခြင်း ရှိမရှိကို သိမြင်နိုင်ရန် ဖြစ်သည်။ ထို့နောက်တွင်သာ နောက်တစ်ဆင့်အား မည်သို့ လက်တွေ့လုပ်ဆောင်သင့်သည်ကို သင် သိနိုင်သည်။ ယနေ့တွင် လူ၌ရှိသော ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသည့် အခြေအနေ အမျိုးမျိုးထဲမှ အနည်းငယ်၏ ပြဿနာအကြောင်းကိုသာ ငါတို့ မိတ်သဟာယပြုနေခဲ့ကြပြီး ပြောရမည့်အရာ အလွန်များခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် သမ္မာတရားဖြင့် သင်တို့ အသက်ရှင်လာနိုင်ပုံနှင့်ဆိုင်သည့် အတိအကျ အသေးစိတ်အချက်အလက်အတွက်မူ သင်တို့ဘာသာ ထိုကိစ္စကို နောက်ထပ် အနည်းငယ် စဉ်းစားကြလော့။ ရလဒ်များကို သင်တို့ ဖြစ်ပေါ်စေနိုင်သင့်ပေသည်။

၂၀၁၇ ခုနှစ်၊ စက်တင်ဘာလ ၅ ရက်