ယနေ့တွင် အယူအဆများနှင့်ဆိုင်သည့်ကိစ္စအကြောင်း ဆက်၍ မိတ်သဟာယပြုကြမည်။ ဤအ‌ရေးကိစ္စကို ငါတို့ ယခင်က နှစ်ကြိမ်မျှ မိတ်သဟာယပြုခဲ့ကြပြီဖြစ်ပြီး ယနေ့တွင် အဆုံးသတ်ဖို့ နောက်တစ်ကြိမ် မိတ်သဟာယပြုကြမည် ဖြစ်သည်။ ယခင်က မိတ်သဟာယပြုခဲ့သည့်အရာနှင့် စပ်လျဉ်း၍ ယင်းနောက်တွင် သင်တို့သည် သင်တို့ကြားထဲ၌ ပြောဆိုဆွေးနွေးသင့်သည်။ ထို့နောက် ဤအရာများကို ဆင်ခြင်နှလုံးသွင်းပြီး နည်းနည်းချင်း တွေ့ကြုံသင့်သည်။ ဤအကြောင်းအရာများကို တစ်ရက်နှစ်ရက်တည်းဖြင့် အပြည့်အဝ သဘောမပေါက်နိုင်ချေ။ လူတစ်ဦးသည် ယင်းတို့ကို ဘဝတွင် တွေ့ကြုံခြင်းနှင့် လေ့လာစိစစ်ခြင်းဖြင့်သာ တဖြည်းဖြည်း နားလည်လာနိုင်သည်။ မှတ်ဉာဏ်တစ်ခုတည်းကို အခြေခံ၍ ယခု သင်တို့လုပ်ဆောင်နိုင်သည်မှာ အလွတ်ကျက်မှတ်၍ သင်ယူခြင်းသာလျှင် ဖြစ်၏။ ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များအား စားသောက်ခြင်းသည် တွေ့ကြုံမှု လိုအပ်သည်။ တကယ့်ဘဝ အတွေ့အကြုံကို အချိန်အတန်ကြာ ဖြတ်သန်းပြီးနောက်မှသာ စစ်မှန်သော နားလည်မှုနှင့် တန်ဖိုးထားမှုကို ရရှိနိုင်သည်။ လူတို့၏ အယူအဆများတွင် အဓိကအားဖြင့် ဘုရားသခင်နှင့် ဘုရားသခင်၏ အလုပ်အပေါ် ၎င်းတို့၏ အယူအဆများ ပါဝင်သည်။ ဤအယူအဆ နှစ်မျိုးသည် လူတို့၏လိုက်စားမှု၊ အကြောင်းကိစ္စများအား ၎င်းတို့ရှုမြင်သည့် နည်းလမ်း၊ ဘုရားသခင်အား ၎င်းတို့၏ နားလည်မှုနှင့် သဘောထားတို့အပေါ် အကျိုးသက်ရောက်မှု အရှိဆုံးဖြစ်ပြီး ဘုရားသခင်အား ယုံကြည်ခြင်း၌ ၎င်းတို့လျှောက်လှမ်းသည့် လမ်းကြောင်းသာမက ၎င်းတို့၏ အသက်တာအတွက် ၎င်းတို့ရွေးချယ်သည့် ဦးတည်ချက်နှင့် ရည်ရွယ်ချက်များအပေါ် ပို၍ပင် အကျိုးသက်ရောက်သည်။ ငါတို့၏ ယခင်မိတ်သဟာယပြုချက် နှစ်ခုမှနေ၍ အယူအဆများမှာ မည်သည့်အရာဖြစ်ကြောင်း သင်တို့ ယခု အတိအကျ အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုနိုင်သလော။ ဘုရားသခင်အား ယုံကြည်ခြင်းနှင့် ဆိုင်သည့် စိတ်ကူးများသည် အယူအဆတစ်မျိုးပင် ဖြစ်၏။ ဤစိတ်ကူးများသည် လူတို့၏ အပြောအဆိုနှင့် အပြုအမူတွင်သာမက စားသောက်ခြင်း၊ ဝတ်ဆင်ခြင်း၊ နေထိုင်ခြင်းနှင့် သွားလာခြင်းကဲ့သို့သော ၎င်းတို့၏ နေ့စဉ်အသက်ရှင်မှု၏ အသေးအဖွဲလေးများ၏ အပေါ်ယံအပြုအမူအချို့၌ အဓိကအားဖြင့် ပေါ်လွင်ထင်ရှားသည်။ ဤသည်မှာ အခြေခံအကျဆုံး အဆင့်ဖြစ်၏။ နောက်တစ်ဆင့်သွားရလျှင် ဘုရားသခင်အား ယုံကြည်ခြင်း၌ လူတစ်ဦး၏ လိုက်စားမှုနှင့် ထိုသို့လိုက်စားရာ၌ သူလျှောက်လှမ်းသည့် လမ်းကြောင်းသာမက ဘုရားသခင်၏အလုပ်နှင့် ပတ်သက်၍ လူတို့၏ တောင်းဆိုမှုများ၊ စိတ်ကူးများ၊ အထင်လွဲမှားမှုများတို့နှင့် ဆိုင်သည့် စိတ်ကူးအချို့ ရှိသည်။ ဤအထင်လွဲမှားမှုများတွင် မည်သည့်အရာ ပါဝင်သနည်း။ ယင်းတို့ကို အဘယ့်ကြောင့် အထင်လွဲမှားမှုများဟု ခေါ်သနည်း။ အထင်လွဲမှားမှုများဟု ငါတို့ဆိုသောအခါ ယင်းသည် မှန်ကန်သင့်လျော်သော ထင်မြင်ချက် မဟုတ်သည်မှာ သေချာ၏။ ထိုအစား ယင်းမှာ အဖြစ်မှန်များနှင့် တစ်ထပ်တည်းမကျသည့်၊ သမ္မာတရားနှင့် မညီညွတ်သည့်၊ ဘုရားသခင်၏ အလုပ်၊ ဘုရားသခင်၏ စိတ်သဘောထားနှင့် လိုက်လျောညီထွေမှု မရှိဘဲ ဆန့်ကျင်သည့် အရာတစ်ခု၊ သို့မဟုတ် လူတို့၏ အယူအဆများ၊ စိတ်ကူးများနှင့် အသိပညာတို့မှ ခံယူရရှိသည့် လူ့ဆန္ဒနှင့်ဆိုင်သော အရာတစ်ခုဖြစ်ကာ ဘုရားသခင်ကိုယ်တော်တိုင် သို့မဟုတ် ဘုရားသခင်၏ အလုပ်နှင့် မည်သို့မျှမသက်ဆိုင်ပေ။ ဤကဲ့သို့သော အယူအဆ၊ စိတ်ကူး၊ အထင်လွဲမှားမှုများနှင့် တောင်းဆိုမှုမျိုးတို့ ပေါ်ပေါက်သောအခါ ယင်းမှာ ဘုရားသခင်နှင့်လည်းကောင်း၊ သူ၏အလုပ်နှင့်လည်းကောင်း ပတ်သက်၍ လူတို့၏ အယူအဆများက အထွတ်အထိပ်ရောက်ပြီဟု ဆိုလိုသည်။ ထိုအဆင့်တွင် လူတို့နှင့် ဘုရားသခင်ကြားမှ ဆက်ဆံရေးမှာ မည့်သည့်အရာ ဖြစ်သွားသနည်း။ (၎င်းတို့အကြားတွင် အတားအဆီးတစ်ခု ဖြစ်ပေါ်လာသည်။) လူတို့နှင့် ဘုရားကြားတွင် အတားအဆီးတစ်ခု ရှိ၏။ ဤသည်မှာ စိုးရိမ်ရသော အရေးကိစ္စ ဟုတ်သလော။ (ဟုတ်ပါသည်။) ထိုသို့သော အတားအဆီးတစ်ခု ဖြစ်ပေါ်လာသောအခါ ယင်းမှာ လူတို့၏ အယူအဆများနှင့် စိတ်ကူးများက အလွန်ပြင်းထန်သည်ဟု ဆိုလိုသည်။ လူတို့နှင့် ဘုရားကြားတွင် အတားအဆီးတစ်ခု ဖြစ်ပေါ်လာသောအခါ ယင်းမှာ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်လုပ်ဆောင်ခဲ့ပြီးသည့် အရာအချို့အပေါ် မကျေနပ်သည်ကို ဆိုလိုကာ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်အပေါ် နောက်ထပ် ယုံကြည်ကိုးစားမှု မရှိလိုခြင်း၊ ဘုရားသခင်အား ဘုရားအဖြစ် သဘောမထားလိုခြင်း၊ သို့မဟုတ် ဘုရားသခင်အား ကျိုးနွံနာခံမှု မရှိလိုခြင်း ဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်၏ ဖြောင့်မတ်ခြင်းနှင့် စိတ်သဘောထားကို စတင် ယုံမှားသံသယရှိလာသည်။ ဤအရာနောက်သို့ မည်သည့်သရုပ်သကန်များက ချက်ချင်း လိုက်သနည်း။ (အတိုက်အခံလုပ်ခြင်း ဖြစ်သည်။) အကယ်၍ လူတို့သည် သမ္မာတရားကို မရှာဖွေလျှင် ဤအထင်လွဲမှားမှုက ၎င်းတို့၏ စိတ်နှလုံးထဲတွင် အတားအဆီးတစ်ခုကို ဖန်တီးရုံမျှမက သမ္မာတရား၊ ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များနှင့် ဘုရားသခင်၏ အချုပ်အခြာအာဏာကို အတိုက်အခံလုပ်ခြင်းဟူသည့် အတိုက်အခံလုပ်ခြင်းဆီသို့ ချက်ချင်း ဦးတည်စေသည်။ ၎င်းတို့က “ကိုယ်တော်ပြုလုပ်နေသည့် အရာသည် မသင့်လျော်ပါ။ ယင်းကို ကျွန်ုပ် သဘောမကျသကဲ့သို့ သဘောလည်း မတူပါ” ဟု ဆိုလျက် ဘုရားသခင် လုပ်ဆောင်ခဲ့ပြီးသည့် အရာအပေါ် မကျေမနပ် ဖြစ်လာသည်။ သွယ်ဝိုက်ညွှန်းဆိုသောအမှာစကားမှာ “ကျွန်ုပ်သည် ကျိုးနွံနာခံနိုင်ခြင်း မရှိ။ ဤသည်မှာ ကျွန်ုပ်၏ ရွေးချယ်မှုဖြစ်သည်။ ကွဲလွဲသောအမြင်တစ်ခုကို ကျွန်ုပ် ဖွင့်ဟလိုသည်။ ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်‌တော်များနှင့်၊ သမ္မာတရားနှင့်၊ ဘုရားသခင်၏ တောင်းဆိုချက်များနှင့် ခြားနားသည့် ထင်မြင်ချက်တစ်ခုကို ကျွန်ုပ် ဖွင့်ဟလိုသည်” ဟူ၍ ဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ မည်သို့သော အပြုအမူမျိုးဖြစ်သနည်း။ (၎င်းတို့သည် ပွက်ပွက်ညံအောင် ကန့်ကွက်နေခြင်း ဖြစ်သည်။) အတိုက်အခံလုပ်ခြင်း နောက်တွင် ပွက်ပွက်ညံအောင် ကန့်ကွက်ခြင်းနှင့် ဆန့်ကျင်ခြင်း ထွက်ပေါ်သည်။ ဤသည်မှာ အရှိန်မြင့်တက်ခြင်း ဖြစ်၏။ လူတစ်ဦး၏ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သဘောထားက နေရာယူသောအခါ အယူအဆတစ်ခုတည်းကပင် သူနှင့် ဘုရားကြား၌ အတားအဆီးနှင့် အထင်လွဲမှားမှုများကို ဖန်တီးနိုင်သည်။ အကယ်၍ ဤသည်ကို သမ္မာတရား ရှာဖွေခြင်းအားဖြင့် ချက်ချင်း မဖြေရှင်းပါက အတားအဆီးသည် ပို၍ကြီးမားလာပြီး ထူထဲသော တံတိုင်းတစ်ခု ဖြစ်လာသည်။ သင်သည် ဘုရားသခင်၏ ဘုရားသဘောသဘာဝ အနှစ်သာရကို မဆိုနှင့်၊ ဘုရားသခင် သို့မဟုတ် သူ၏ စစ်မှန်သော ဖြစ်တည်မှုကို နောက်ထပ် မတွေ့မြင်ရတော့ပေ။ လူဇာတိခံယူထားသော ဘုရားသခင်သည် အမှန်တကယ် ဘုရားဟုတ်မဟုတ် သင် စတင်၍ သံသယဖြစ်လာသည်။ သင်သည် ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်အား စားသောက်ရာ၌ စိတ်ဝင်စားမှု ပျောက်ဆုံးသွားပြီး ဘုရားသခင်ထံ ဆုမတောင်းလိုတော့ချေ။ ဤသို့ဖြင့် ဘုရားသခင်နှင့် သင်၏ ဆက်ဆံရေးသည် ပို၍ပို၍ ဝေးကွာလာသည်။ လူတို့သည် အဘယ့်ကြောင့် ထိုကဲ့သို့သော အပြုအမူများကို ပြသနိုင်သနည်း။ အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်ပြုလုပ်ခဲ့ပြီးသည့် အရာက ၎င်းတို့၏ စိတ်နှလုံးများကို နာကျင်စေပြီးပြီ၊ ၎င်းတို့၏ ဂုဏ်သိက္ခာကို နစ်နာစေပြီးပြီ၊ ထို့ပြင် ၎င်းတို့၏ လူ့အရည်အသွေးကို အရှက်ရစေပြီးပြီဟု ခံစားကြသောကြောင့် ဖြစ်၏။ ဤသည်မှာ အမှန်တကယ် ဤသို့ဟုတ်သလော။ (မဟုတ်ပါ။) သို့ဆိုလျှင် အမှန်တွင် မည်သည့်အရာ ဖြစ်ပျက်နေသနည်း။ (ယင်းမှာ လူတို့၏ လိုအင်ဆန္ဒများ မပြည့်ဝသည့်အပြင် ၎င်းတို့ကြုံတွေ့ခဲ့ပြီးသည့် အခြေအနေသည် ၎င်းတို့၏ကိုယ်ပိုင် အကျိုးအမြတ်များနှင့် ပါဝင်ပတ်သက်ခဲ့ပြီး ဖြစ်သောကြောင့်ပင်။) ယင်းမှာ လူတို့၌ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သဘောထား ရှိသောကြောင့်ဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့၏ လွန်ကဲသော လိုအင်ဆန္ဒများ ချက်ချင်း မပြည့်ဝသောအခါ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်အား အတိုက်အခံလုပ်လာပြီး သူ့အနေဖြင့် လူ့အယူအဆများနှင့် မကိုက်ညီသည့် နည်းလမ်းဖြင့် အလုပ်လုပ်ခဲ့ပြီးဖြစ်သည်ကို အလွန်အမင်း မကျေမနပ် ဖြစ်လာကြသည်။ ဘုရားသခင် ပြုလုပ်နေသည့်အရာသည် သမ္မာတရား ဖြစ်ကြောင်း၊ ဘုရားသခင်၏ ချစ်ခြင်းမေတ္တာ ဖြစ်ကြောင်းနှင့် လူတို့အား ကယ်တင်ခြင်းဟူသည့် ရည်ရွယ်ချက်အတွက် ဖြစ်ကြောင်း ၎င်းတို့ ဝန်လည်းမဝန်ခံ၊ လက်လည်းမခံကြပေ။ ၎င်းတို့တွင် ဘုရားသခင် ပြုလုပ်ခဲ့ပြီးသည့် အရာနှင့်ပတ်သက်၍ အယူအဆများနှင့် အထင်လွဲမှားမှုများ ဖြစ်ပေါ်လာကာ ယင်းမှာ ၎င်းတို့၏ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သဘောထားက ထိန်းချုပ်နေသည်ဟု ဆိုလိုသည်။ ဤအတားအဆီးများ ပေါ်လာပြီးနောက် လူတို့သည် အယူအဆများဖြင့် အသက်ရှင်သောအခါ ၎င်းတို့ထုတ်ဖော်သည့် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သဘောထားမျိုးစုံ၏ သရုပ်သကန်များမှာ အဘယ်နည်း။ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်ကို ကြောက်ရွံ့ဖို့ သို့မဟုတ် နောင်တရဖို့ မဆိုထားဘိ၊ ရှာလည်းမရှာဖွေ၊ စောင့်လည်း မစောင့်ဆိုင်း၊ သို့မဟုတ် ကျိုးနွံနာခံခြင်းလည်း မရှိပေ။ ၎င်းတို့သည် ပထမဦးစွာ စေ့စေ့စပ်စပ် စစ်ဆေးကာ ဝေဖန်သုံးသပ်ပြီးနောက် ပြစ်တင်ရှုတ်ချသည့်အပြင် နောက်ဆုံးတွင် အတိုက်အခံလုပ်ခြင်း လာလေသည်။ ဤအပြုအမူများသည် ရှာဖွေခြင်း၊ စောင့်ဆိုင်းခြင်း၊ ကျိုးနွံနာခံခြင်း၊ လက်ခံခြင်းနှင့် နောင်တရခြင်းကဲ့သို့သော အပြုသဘောဆောင်သည့် သရုပ်သကန်များ၏ တကယ့်ဆန့်ကျင်ဘက် ဖြစ်သည် မဟုတ်လော။ (ဟုတ်ပါသည်။) သို့ဆိုလျှင် ဤအပြုအမူများအားလုံးသည် ဆန့်ကျင်ဘက်အရာများ ဖြစ်ကြသည်။ ယင်းတို့သည် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သဘောထား ထုတ်ဖော်ခြင်း ဖြစ်သည်။ ယင်းမှာ ၎င်းတို့၏ လုပ်ဆောင်ချက်များနှင့် ထင်မြင်ချက်များကိုသာမက ၎င်းတို့၏ သဘောထား၊ ရည်ရွယ်ချက်များနှင့် လူများ၊ ဖြစ်ရပ်များနှင့် အမှုအရာများအား အကဲဖြတ်ခြင်းအပေါ် ရှုထောင့်အမြင်များကို ထိန်းချုပ်နေသည့် ၎င်းတို့၏ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သ‌ဘောထားပင် ဖြစ်၏။ လူတို့သည် စေ့စေ့စပ်စပ် ကြည့်ရှုစစ်ဆေးခြင်း၊ ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာခြင်း၊ အကဲဖြတ်ခြင်း၊ ရှုတ်ချခြင်းနှင့် အတိုက်အခံလုပ်ခြင်းကို ပြုလုပ်သောအခါ ၎င်းတို့လျှောက်သည့် နောက်ထပ်ခြေလှမ်းမှာ အဘယ်နည်း။ (ဆန့်ကျင်ခြင်း ဖြစ်၏။) ဤတွင် ဆန့်ကျင်ခြင်း လာလေသည်။ ဆန့်ကျင်ခြင်း၏ သရုပ်သကန်အချို့မှာ အဘယ်နည်း။ (အပျက်သဘောဆောင်ခြင်း၊ မိမိ၏ တာဝန်များကို စွန့်လွှတ်ခြင်းတို့ ဖြစ်ပါသည်။) အပျက်သဘောဆောင်ခြင်းသည် အချက်တစ်ခုဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့သည် အလုပ်တွင် အပျက်သဘောဆောင်သည့် ပုံစံဖြင့် ခိုကပ်ကာ ၎င်းတို့၏ တာဝန်များကို စွန့်လွှတ်ကြသည်။ အခြားရှိသေးသလော။ (အယူအဆများကို ဖြန့်ဝေခြင်း ဖြစ်သည်။) (အကဲဖြတ်ချက်များပေးခြင်း ဖြစ်ပါသည်။) အကဲဖြတ်ချက်များ ပေးခြင်း၊ အယူအဆများကို ဖြန့်ဝေခြင်း၊ ဤအရာများအားလုံးသည် ဘုရားသခင်အား ပွက်ပွက်ညံအောင် ကန့်ကွက်ခြင်းနှင့် ဆန့်ကျင်ခြင်းတို့၏ သရုပ်သကန်အချို့ ဖြစ်ကြသည်။ အခြားမည်သည့်အရာရှိသေးသနည်း။ (၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်ကို သစ္စာဖောက်ပြီး မှန်သောလမ်းခရီးကို သစ္စာဖောက်ကောင်း ဖောက်ကြမည်။) ယင်းမှာ အားလုံးအနက် အဆိုးဝါးဆုံးဖြစ်၏။ လူတစ်ဦးသည် ဤအဆင့်သို့ ရောက်သောအခါ ၎င်းတို့၏ နတ်ဆိုးဆန်သော သဘာဝက လုံးလုံး ပေါ်လာကာ ဘုရားသခင်ကို လုံးလုံးလျားလျား ငြင်းပယ်ပြီး သစ္စာဖောက်သည့်အပြင် မည်သည့်အခါ၌မဆို ဘုရားသခင်ထံမှ ရှောင်လွှဲနိုင်သည်။

ယခုလေးတင်၌ ဘုရားသခင်အား ပွက်ပွက်ညံအောင် ကန့်ကွက်ပြီး ဆန့်ကျင်သည့် အပြုအမူများ၏ သရုပ်သကန်အမျိုးမျိုးမှာ မည်သည့်အရာများ ဖြစ်ခဲ့သနည်း။ (အလုပ်တွင် အပျက်သဘောဆောင်သော ပုံစံဖြင့် ခိုကပ်ခြင်း၊ မိမိ၏ တာဝန်များကို စွန့်လွှတ်ခြင်း ဖြစ်၏။) (ဘုရားသခင်ကို ဝေဖန်အကဲဖြတ်ခြင်း ဖြစ်၏။) ဘုရားသခင်နှင့် သူ၏အလုပ်ကို ဝေဖန်အကဲဖြတ်ခြင်းဖြစ်၏။ (ထို့နောက် အယူအဆများကို ဖြန့်ဝေခြင်းနှင့်‌ နောက်ဆုံးတွင် ဘုရားသခင်ကို သစ္စာဖောက်ခြင်း ဖြစ်၏။) ပို၍အသေးစိတ် ပြောကြစို့။ အယူအဆများအား ဖြန့်ဝေရာ၌ မကျေမနပ်ပြောခြင်း တစ်စုံတစ်ရာ ပါဝင်သလော။ (ပါဝင်ပါသည်။) တစ်ခါတစ်ရံတွင် အယူအဆများအား ဖြန့်ဝေခြင်းသည် “ဘုရားသခင် ပြုလုပ်သည့်အရာသည် မဖြောင့်မတ်” “ကျွန်ုပ်သည် ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ပြီး လူတို့ကို ယုံကြည်သည်မဟုတ်” ဟူသည်နှင့် “ဘုရားသခင်သည် ဖြောင့်မတ်သည်ဟု ကျွန်ုပ်ယုံကြည်သည်” ဟူသည့်အရာကဲ့သို့သော မကျေမနပ်ပြောခြင်းနှင့် ရောနှောတတ်သည်။ ဤစကားများတွင် မကျေနပ်သည့် အရိပ်အငွေ့များ ပါရှိသည်။ အပျက်သ‌ဘောဆောင်သော ပုံစံဖြင့် ခိုကပ်ခြင်း၊ အယူအဆများကို ဖြန့်ဝေခြင်းနှင့် ဘုရားသခင်ကို ဝေဖန်အကဲဖြတ်ခြင်းတို့အားလုံးသည် တော်တော်ဆိုးဝါးသော အပြုအမူများ ဖြစ်သော်လည်း အဆိုးဝါးဆုံးမှာ သစ္စာဖောက်ခြင်းဖြစ်သည်။ ဤလေးခုသည် အတော်ပင် သိသာထင်ရှားသည်၊ အတော်ပင် ဆိုးဝါးသည်၊ ထို့ပြင် ဘုရားသခင်ကို တိုက်ရိုက် ခုခံသည့် သဘာဝနှင့် စပ်ဆိုင်သည်။ သင်တို့ စဉ်းစားမိနိုင်သည့်၊ တွေ့မြင်ခဲ့ဖူးသည့်၊ သို့မဟုတ် သင်တို့ကိုယ်တိုင်ပင် ပြုလုပ်ခဲ့ဖူးသည့် ဤအပြုအမူများထဲရှိ သတ်သတ်မှတ်မှတ်ရှိသော သရုပ်သကန်အချို့မှာ အဘယ်နည်း။ (ဤတွင် လှုံ့ဆော်မှုလည်း ရှိ၏။ ဘုရားသခင်အပေါ် မကျေနပ်ချက်ကို ရင်ဖွင့်ဖို့အတွက် အချို့က ပို၍ပင်များသော လူတို့ကို ဘုရားသခင်အား ဆန့်ကျင်ရန် လှုံ့ဆော်ကြသည်။) ဤသည်မှာ အယူအဆများအား ဖြန့်ဝေခြင်း၏ သရုပ်သကန်တစ်ခု ဖြစ်ပေသည်။ အပြင်ပန်းတွင် ကျိုးနွံနာခံပုံ ပေါက်သော်လည်း ဆုတောင်းစဉ်တွင် “ဤအရာကို ဘုရားသခင် ထုတ်ဖော်ပါစေ။ ကျွန်ုပ်ပြုလုပ်နေသည့် အရာမှာ မှန်ကန်၏။ အရာအားလုံးသည် အချိန်တန်လျှင် ထုတ်ဖော်ခံရမည်။ ဘုရားသခင် ဖြောင့်မတ်သည်ကို ကျွန်ုပ်သိသည်” ဟု ဆိုသောသူတို့ ရှိသလော။ ဤစကားများမှာ တိကျမှန်ကန်သည်ဟု ထင်ရသည်၊ စိတ်ချယုံကြည်နိုင်လောက်အောင်ပင် ခိုင်လုံသည်ဟု ထင်ရမည်ဖြစ်သော်လည်း ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်အပေါ် အာခံဖီဆန်ခြင်းနှင့် မကျေမနပ်ဖြစ်ခြင်းတို့ကို ဖုံးကွယ်ထားကြသည်။ ဤသည်မှာ စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ဆန့်ကျင်ခြင်းဖြစ်သည်။ ယင်းမှာ အပျက်သ‌ဘောဆောင်သော ခိုကပ်ခြင်းနှင့် အပျက်သဘောဆောင်သော ဆန့်ကျင်ခြင်း ဖြစ်သည်။ အခြား လက္ခဏာသွင်ပြင်များ ရှိသလော။ (အပျက်သဘောဆောင်သော ခိုကပ်ခြင်းကိစ္စ၌ မျှော်လင့်ချက်ပျက်သုဉ်းသော ခံစားချက်၏ လွှမ်းမိုးမှုအောက် ရောက်ခြင်းနှင့် စိတ်ပျက်လက်ပျက်ဖြင့် လက်မြှောက်အရှုံးပေးခြင်းတို့လည်း ရှိကာ ဤသည်မှာ ၎င်းတို့အဖြစ်သနစ်ပင် ဖြစ်သည်၊ ဤသည်မှာ ၎င်းတို့၏ သဘာဝပင် ဖြစ်သည်ဟု ထင်မှတ်လေသည်။ ၎င်းတို့ကို မည်သူမျှ ကယ်တင်၍မရသည့်အတွက် ၎င်းတို့ကို ဘုရားသခင် ဖျက်ဆီးလိုက ဖျက်ဆီးစေတော့ဟု တွေးတောလေသည်။) ဤသည်မှာ တိတ်တဆိတ် အတိုက်အခံလုပ်ခြင်း ပုံစံတစ်ခုဖြစ်၏။ ၎င်းတို့၏ တကယ့်အခြေအနေမှာ အပျက်သဘောဖြစ်ကာ ဘုရားသခင်၏ လုပ်ဆောင်ချက်များသည် နားလည်၍မရသည့်အပြင်၊ လူတို့သည် ယင်းတို့ကို အမှန်တကယ် သဘောမပေါက်နိုင်သဖြင့် ဘုရားသခင်သည် ပြုလုပ်လိုသမျှကို ပြုလုပ်စေတော့ဟု စဉ်းစားလေသည်။ အပြင်ပန်းတွင် ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်၏ စီစဉ်ညွှန်ကြားချက်များနှင့် အစီအမံများကို ကျိုးနွံနာခံခဲ့ပြီးဟန် တူသော်လည်း အမှန်တကယ်တွင်မူ ၎င်းတို့၏ စိတ်နှလုံးအတွင်းထဲ၌ ဘုရားသခင်၏ အစီအစဉ်များကို အကြီးအကျယ် ခုခံကာကွယ်ကြကာ၊ အထူးသဖြင့် မကျေမနပ်ဖြစ်ပြီး အာခံဖီဆန်ကြသည်။ ၎င်းတို့က ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်၏ လုပ်ဆောင်ချက်ဖြစ်ကြောင်း အသိအမှတ် ပြုနှင့်ပြီးဖြစ်ကာ နောက်ထပ် မည်သည့်တောင်းဆိုချက်မျှ မပြုလုပ်ကြတော့ပေ။ သို့ဆိုလျှင် ဤသည်မှာ အတိုက်အခံလုပ်သော သဘောထားဖြစ်သည်ဟု အဘယ့်ကြောင့် ဆိုသနည်း။ ယင်းကို အဘယ့်ကြောင့် ဤနည်းဖြင့် သရုပ်ဖော်သနည်း။ အမှန်တွင် ၎င်းတို့၏ အသိစိတ်ထဲ၌ ဤအကြောင်းကိစ္စကိုလည်း မရှုတ်ချလိုပေ။ ၎င်းတို့က “ဘုရားသခင် ပြုလုပ်ခဲ့ပြီးသောအရာသည် မှားယွင်း၏။ ထိုအရာကို ကျွန်ုပ် လက်မခံပေ။ ဘုရားသခင် ပြုလုပ်ခဲ့ပြီးသော အခြားအရာများကို ကျွန်ုပ် ကျိုးနွံနာခံနိုင်သော်လည်း ဤအရာကို မနာခံနိုင်ပေ။ မည်သို့ဆိုစေ ဤအတွက်ကြောင့် ကျွန်ုပ်သည် အလုပ်၌ အပျက်သဘောဆောင်သော ပုံစံဖြင့် ခိုကပ်လိုက်မည်” ဟူသည့် သန္နိဋ္ဌာန်တစ်ခု မချလိုပေ။ ၎င်းတို့၏ မသိစိတ်ထဲတွင် ၎င်းတို့၏အခြေအနေမှာ ဤကဲ့သို့မဟုတ်၊ ၎င်းတို့၌ ဤနားလည်သဘောပေါက်ခြင်း မရှိပေ။ ၎င်းတို့၏ စိတ်နှလုံးထဲ၌ ၎င်းတို့သည် အတော်ပင် ဖီဆန်တတ်သည်၊ မကျေမနပ်ဖြစ်သည်၊ သို့မဟုတ် မခံမရပ်နိုင်အောင် ဖြစ်သည်။ လူအချို့သည် ဘုရားသခင်၏ လုပ်ဆောင်ချက်များကို မှားယွင်းသည်ဟုပင် ပြစ်တင်ရှုတ်ချနိုင်သော်လည်း၊ အမှန်တွင်မူ ၎င်းတို့ယုံကြည်သည်မှာ ဘုရားသခင်ဖြစ်သည့်အတွက် ၎င်းတို့၏ စိတ်နှလုံးအတွင်းထဲ၌ ၎င်းတို့၏ မိမိခံစားချက်မှဖြစ်သော လိုအင်ဆန္ဒများအရ ၎င်းတို့သည် မိမိ၏အသိစိတ်ထဲ၌ ဘုရားသခင်ကို ပြစ်တင်ရှုတ်ချမှု မပြုလိုပေ။ သို့ဆိုလျှင် ဤအပြုအမူသည် ဆန့်ကျင်သည်၊ ယင်းသည် အပျက်သဘောဆောင်သော ခိုကပ်ခြင်းဖြစ်သည်၊ ထို့ပြင် ယင်း၌ အပျက်သဘောဆောင်ခြင်း အရိပ်အယောင်များ ပါရှိသည်ဟု အဘယ့်ကြောင့် ဆိုသနည်း။ အပျက်သဘောဆောင်ခြင်း ကိုယ်၌သည် ခုခံခြင်းနှင့် အတိုက်အခံလုပ်ခြင်း ပုံစံတစ်မျိုးဖြစ်ပြီး ယင်း၌ အချို့သော သရုပ်သကန်များရှိ၏။ ပထမအနေဖြင့် လူတို့သည် စိတ်ပျက်လက်ပျက်ဖြင့် အရှုံးပေးခြင်းနှင့် အပျက်သဘောဆောင်သော ပုံစံဖြင့် ခိုကပ်ခြင်းကဲ့သို့သော အခြေအနေများ ဖြစ်ပေါ်လာသောအခါ ဤအခြေအနေများသည် မှားယွင်းကြောင်း ၎င်းတို့၏ စိတ်နှလုံးထဲ၌ သတိပြုမိနိုင်သလော။ (သတိပြုမိနိုင်ပါသည်။) နှစ်နှစ်၊ သုံးနှစ်မျှသာ ယုံကြည်လာခဲ့သောသူတို့နှင့် တရားဒေသနာများကို ရံဖန်ရံခါမျှသာ ကြားသောသူတို့မှလွဲ၍ ဤအရာကို လူတိုင်း သတိပြုမိနိုင်သည်။ ထိုသူတို့သည် ဤအကြောင်းကိစ္စများကို နားမလည်ကြချေ။ သို့သော် လူတစ်ဦးသည် ဘုရားသခင်ကို အနည်းဆုံး သုံးနှစ်မျှ ယုံကြည်လာခဲ့ပြီး တရားဒေသနာများကို မကြာခဏကြား၍ သမ္မာတရားကို နားလည်သရွေ့ ၎င်းတို့၌ ဤနားလည်သဘောပေါက်မှု ရှိနိုင်လေသည်။ ထိုကဲ့သို့သော အခြေအနေများမှာ မှားယွင်းကြောင်း လူတို့ သဘော‌ပေါက်သောအခါ ဆန့်ကျင်ခြင်းကို ရှောင်ကြဉ်ဖို့ ၎င်းတို့ ဘာလုပ်သင့်သနည်း။ ပထမအနေဖြင့် ၎င်းတို့သည် ရှာဖွေရမည်။ ဘာကို ရှာဖွေရမည်နည်း။ ဘုရားသခင်သည် အဘယ့်ကြောင့် အမှုအရာများကို ဤပုံစံအတိုင်း စီစဉ်ညွှန်ကြားထားသည်၊ ၎င်းတို့အပေါ် ထိုကဲ့သို့သော အခြေအနေများ အဘယ့်ကြောင့် ကျ‌ရောက်သွားရသည်၊ ဘုရားသခင်၏ ရည်ရွယ်ချက်များမှာ မည်သည့်အရာများဖြစ်သည်နှင့် ၎င်းတို့ မည်သည့်အရာ ပြုလုပ်သင့်သည်တို့ကို ရှာဖွေလော့။ ဤသည်တို့မှာ အပြုသဘောဆောင်သည်၊ ဤသည်တို့မှာ လူတို့ရှိသင့်သည့် သရုပ်သကန်များ ဖြစ်ကြသည်။ အခြားနောက်ထပ်ရော။ (လက်ခံရန်၊ ကျိုးနွံနာခံရန်နှင့် မိမိ၏ကိုယ်ပိုင် ထင်မြင်ချက်များကို လက်လွှတ်ရန် ဖြစ်သည်။) သင်၏ကိုယ်ပိုင် ထင်မြင်ချက်များကို လက်လွှတ်ရန် လွယ်ကူသလော။ (မလွယ်ကူပါ။) သင်မှန်သည်ဟု ထင်လျှင် ယင်းတို့ကို လက်လွှတ်နိုင်မည် မဟုတ်ပေ။ လက်လွှတ်လိုက်ခြင်း အဆင့်သို့ရောက်ရန် ခြေလှမ်းများ ပါဝင်၏။ သို့ဆိုလျှင် ဤအရာအတွက် အဆီလျော်ဆုံးနှင့် အသင့်တော်ဆုံးမှာ မည်သည့်လက်တွေ့လုပ်ဆောင်မှုများ ဖြစ်သနည်း။ (ဆုတောင်းခြင်း ဖြစ်ပါသည်။) အကယ်၍ သင်၏ဆုတောင်းချက်သည် အနှစ်မဲ့သော ဝါကျအနည်းငယ်သာ ပါဝင်ပြီး သင်သည် ဝတ်ကျေတမ်းကျေသာ ဆုတောင်းနေပါက ပြဿနာပြေလည်မည် မဟုတ်ပေ။ သင်သည် “အို ဘုရားသခင်၊ ကျိုးနွံနာခံရန် ကျွန်ုပ်အလိုရှိပါ၏။ ကျွန်ုပ် ကျိုးနွံနာခံနိုင်ရန်အတွက် ကျေးဇူးပြု၍ ကျွန်ုပ်၏ အခြေအနေများကို စီမံပေးပြီး စီစဉ်ညွှန်ကြားပေးပါ။ ကျွန်ုပ် ကျိုးနွံနာခံနိုင်ခြင်း မရှိသေးပါက မှန်အောင်ပြင်ပေးပါ” ဟု ဆုတောင်းလေသည်။ ဤကဲ့သို့ အနှစ်မဲ့သော ဝါကျအနည်းငယ်ကို ပြောဆိုခြင်းက သင်၏မှားယွင်းနေသော အခြေအနေကို ပြောင်းလဲပေးသလော။ လုံးဝ ပြောင်းလဲမပေးချေ။ သင်သည် အပြောင်းအလဲတစ်ခုကို ဖြစ်ပေါ်စေဖို့အတွက် လက်တွေ့လုပ်ဆောင်မှု နည်းလမ်းတစ်ခု လိုအပ်သည်။ သို့ဆိုလျှင် အရာရာကို ပြောင်းလဲပစ်ဖို့ရန် သင် မည်ကဲ့သို့ လက်တွေ့လုပ်ဆောင်နိုင်သနည်း။ (လူတစ်ဦးသည် ဘုရားသခင်၏ ရည်ရွယ်ချက်များကို တက်ကြွစွာ ရှာဖွေပြီး အတွင်းစိတ်ထဲ၌ ဘုရားသခင်သည် မှန်ကန်ပြီး မိမိမှားယွင်းကြောင်း ဝန်ခံသည့်အပြင် မိမိကိုယ်ကို ငြင်းပယ်နိုင်ရမည် ဖြစ်သည်။) ဤသည်တို့မှာ လက်တွေ့လုပ်ဆောင်မှု နည်းလမ်းနှစ်ခုဖြစ်၏။ ဘုရားသခင်၏ ရည်ရွယ်ချက်များကို တက်ကြွစွာ ရှာဖွေခြင်းနှင့် အတွင်းစိတ်ထဲ၌ ဘုရားသခင် မှန်ကန်ပြီး မိမိကိုယ်တိုင်မှားယွင်းသည်ဟု ဝန်ခံခြင်းတို့ ဖြစ်သည်။ ဤနည်းလမ်းနှစ်ခုလုံးမှာ အတော်လေး ကောင်းသည်၊ နှစ်ခုလုံးက မှန်ကန်သောအရာများကို ပြောသည်။ သို့သော် တစ်ခုသည် လက်တွေ့အကျဆုံး ဖြစ်၏။ မည်သည့်အရာသည် လက်တွေ့ကျသနည်း။ မည်သည့်အရာသည် အနှစ်မဲ့သော အပြောဖြစ်သနည်း။ (ဘုရားသခင်၏ ရည်ရွယ်ချက်များကို တက်ကြွစွာ ရှာဖွေခြင်းသည် လက်တွေ့ကျပါသည်။) ယေဘုယျအားဖြင့် ဘုရားသခင်သည် သူ၏ ရည်ရွယ်ချက်များကို သင့်အား တိုက်ရိုက်ပြောမည် မဟုတ်ပေ။ ထိုမျှမက သူသည် သင့်အပေါ် သိနားလည်ခြင်းအလင်းကို ဗြုန်းခနဲပေးမည် မဟုတ်ပေ။ သို့တည်းမဟုတ် သူသည် သင် နားလည်သင့်သည့် ဆီလျော်သော ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များကို အတိအကျ စားသောက်ဖို့အတွက် ဦးဆောင်လမ်းပြမည်လည်း မဟုတ်ပေ။ ဤနည်းလမ်းများအားလုံးသည် လူတို့အတွက် လက်တွေ့မကျလွန်းပေ။ သို့ဆိုလျှင် ဘုရားသခင်၏ ရည်ရွယ်ချက်များအား တက်ကြွစွာ ရှာဖွေခြင်းဟူသည့် ဤနည်းသည် သင်တို့အတွက် ထိရောက်နိုင်သလော။ ထိရောက်သောနည်းလမ်းသည် အကောင်းဆုံးနည်းလမ်း ဖြစ်၏။ ယင်းသည် သဘာဝအကျဆုံးနှင့် လက်တွေ့အကျဆုံး နည်းလမ်းဖြစ်၏။ မထိရောက်သော နည်းလမ်းသည် အဘယ်မျှကောင်းသည်ဟု ထင်ရစေကာမူ အယူအဆသဘောဆန်ကာ စကားလုံးအဆင့်၌သာ ရှိနေပြီး ရလဒ်မထွက်ပေါ်ပေ။ သို့ဆိုလျှင် မည်သည့်အရာသည် လက်တွေ့ကျသနည်း။ (ဘုရားသခင်သည် အမှန်တရားဖြစ်ပြီး မိမိကိုယ်တိုင်သည် မှားယွင်းကြောင်း ဝန်ခံသည့် ဒုတိယတစ်ခု ဖြစ်ပါသည်။) မှန်သည်၊ သင်၏အမှားများကို ဝန်ခံခြင်းဖြစ်၏။ ဤသည်မှာ အသိစိတ်ရှိခြင်း ဖြစ်သည်။ လူအချို့က ၎င်းတို့မှားကြောင်း သဘောမပေါက်ဟု ဆိုကြသည်။ ဤကိစ္စတွင် သင်သည် မျှတပြီး လက်လွှတ်နိုင်ကာ မိမိကိုယ်ကို ငြင်းပယ်သင့်သည်။ လူအချို့က “ကျွန်ုပ်မှန်သည်ဟု ထင်လေ့ရှိသည့်အပြင် ယခုပင် မှန်သည်ဟု ထင်နေဆဲဖြစ်သည်။ ထိုမျှမက လူအများက ကျွန်ုပ်ကို သဘောကျပြီး သဘောတူကြသည်။ ပြီးလျှင် ကျွန်ုပ်၏စိတ်နှလုံးထဲတွင် အပြစ်တင်ခြင်းကိုမျှ မခံစားရပေ။ ထို့အပြင် ကျွန်ုပ်၏ ရည်ရွယ်ချက်က မှန်ကန်၏။ သို့ဆိုလျှင် ကျွန်ုပ် အဘယ်သို့ မှားနိုင်မည်နည်း” ဟု ဆိုကြသည်။ လက်လွှတ်ခြင်းနှင့် မိမိကိုယ်ကို ငြင်းပယ်ခြင်းမှ သင့်အား ဟန့်တားနေသည့် အကြောင်းရင်းအချို့ ရှိ၏။ ဤကိစ္စတွင် သင် ဘာလုပ်သင့်သနည်း။ သင်မှန်ကန်သည်ဟု ထင်ဖို့အတွက် သင်၌ မည်သည့်အကြောင်းပြချက်များ ရှိသည်ဖြစ်စေ ဤ “မှန်ကန်သည်” ဟူသည့်အရာက ဘုရားသခင်နှင့် ကွဲလွဲပြီး သမ္မာတရားနှင့် ဆန့်ကျင်ပါက သင်သည် တကယ့်ကို မှားယွင်း၏။ သင်၏စိတ်ထားက အဘယ်မျှပင် ကျိုးနွံနာခံပါစေ၊ သင့်စိတ်နှလုံးထဲတွင် ဘုရားသခင်ထံ သင် မည်သို့ဆုတောင်းသည်ဖြစ်စေ၊ သင်သည် သင်မှားယွင်းကြောင်း နှုတ်အားဖြင့် ဝန်ခံလျှင်ပင်ဖြစ်စေ အတွင်းစိတ်ထဲ၌ ဘုရားသခင်ကို အတိုက်အခံလုပ်နေသေးကာ အပျက်သဘောဆောင်ခြင်း အခြေအနေထဲ၌ နေထိုင်လျှင်ပင် ဤအရာ၏ အနှစ်သာရက ဘုရားသခင်အား ဆန့်ကျင်နေဆဲ ဖြစ်သည်။ ဤအရာက သင် မှားယွင်းနေကြောင်းသဘောမပေါက်သေးသည်ကို သက်သေပြနေသည်။ သင်မှားယွင်းသည် ဟူသည့်အချက်ကို သင် လက်မခံချေ။ လူတို့သည် ဘုရားသခင်နှင့် ပတ်သက်သည့် နားလည်မှုလွဲခြင်းများနှင့် အယူအဆများ ဖြစ်ပေါ်စေသည့်အခါ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်မှာ သမ္မာတရားဖြစ်ပြီး လူတို့၌ သမ္မာတရားမရှိကြသကဲ့သို့ တလွဲထင်ကြသည်မှာ ၎င်းတို့သာလျှင် ဖြစ်သည်မှာ သေချာသည်ဟု ပထမဆုံး အသိအမှတ်ပြုရမည်ဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ လုပ်ရိုးလုပ်စဉ်တစ်မျိုးလော။ (မဟုတ်ပါ။) သင်သည် အပေါ်ယံအားဖြင့် ဤလက်တွေ့လုပ်ဆောင်မှုကို လုပ်ရိုးလုပ်စဉ်တစ်ခု အဖြစ်သာ ခံယူပါက သင်ကိုယ်တိုင်၏ အမှားများကို သင် သိလာနိုင်သလော။ မည်သည့်အခါတွင်မျှ မသိနိုင်ပေ။ မိမိကိုယ်ကို သိလာခြင်းတွင် အဆင့်အချို့ လိုအပ်သည်။ ပထမဦးဆုံး သင်၏ လုပ်ရပ်များသည် သမ္မာတရားနှင့် အခြေခံသဘောတရားများတို့နှင့် ကိုက်ညီခြင်း ရှိမရှိဆိုသည်ကို သင် ဆုံးဖြတ်ရမည်။ ပထမဦးစွာ သင်၏ ရည်ရွယ်ချက်များကို မကြည့်နှင့်။ သင်၏ ရည်ရွယ်ချက်များ မှန်ကန်သည့် အချိန်များရှိသော်လည်း သင် လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ခြင်း စည်းမျဉ်းများက မှားယွင်းပေသည်။ ဤသို့သော အခြေအနေမျိုး မကြာခဏ ဖြစ်ပျက်သလော။ (ဖြစ်ပျက်ပါသည်။) သင်၏ လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ခြင်း စည်းမျဉ်းများက မှားယွင်းသည်ဟု အဘယ်ကြောင့် ငါ ဆိုသနည်း။ သင့်အနေဖြင့် ရှာဖွေပြီး ဖြစ်ကောင်းဖြစ်နိုင်သော်လည်း မည်သည့် အခြေခံသဘောတရားများမှာ အဘယ်အရာ ဖြစ်သည်ကို သင် လုံးဝ သိနားလည်မှု ရှိကောင်းရှိမည်မဟုတ်။ သင်သည် လုံးဝ မရှာဖွေသေးသကဲ့သို့ သင်၏ လုပ်ရပ်များကို သင်၏ ကောင်းမွန်သော ရည်ရွယ်ချက်များနှင့် စိတ်အားထက်သန်မှုတို့အပေါ်နှင့် သင်၏ စိတ်ကူးများနှင့် အတွေ့အကြုံတို့အပေါ် လုံးဝဥဿုံ အခြေခံပြီး ရလဒ်အနေဖြင့် သင်သည် အမှားတစ်ခု ပြုလုပ်မိခဲ့ခြင်း ဖြစ်ကောင်းဖြစ်နိုင်သည်။ ယင်းကို သင် မျှော်မှန်းနိုင်ပါသလော။ သင်သည် ယင်းကို ကြိုတင်မမျှော်လင့်နိုင်သည့်အပြင် အမှားတစ်ခုကို ပြုမိပြီးဖြစ်၏၊ ထိုအခါ သင်သည် ဖော်ထုတ်ခံခဲ့ရပြီ မဟုတ်လော။ ဖော်ထုတ်ခံရပြီးနောက် သင်သည် ဘုရားသခင်နှင့် ယှဉ်ပြိုင်မြဲယှဉ်ပြိုင်နေပါက ဤအရာတွင် အမှားသည် မည်သည့်နေရာ၌ ရှိသနည်း။ (ဘုရားသခင်သည် မှန်ကန်သည်ဟု အသိအမှတ်မပြုခြင်းနှင့် ကျွန်ုပ်မှန်ကန်သည်ဟု မလျှော့တမ်း ပြောနေခြင်း၌ ရှိပါသည်။) ယင်းမှာ သင်မှားသည့်ပုံဖြစ်၏။ သင်၏ အကြီးမားဆုံးသော အမှားမှာ တစ်စုံတစ်ရာကို သင် အမှားလုပ်ခဲ့ပြီး အခြေခံသဘောတရားများကို ချိုးဖောက်မိခဲ့ကာ ထိုသို့ဖြင့် ဆုံးရှုံးမှုတစ်ခု သို့မဟုတ် အခြား အကျိုးဆက်များကို ဖြစ်စေခြင်း မဟုတ်ဘဲ တစ်စုံတစ်ရာကို အမှားပြုမိပြီးသည့်နောက် သင်သည် သင်၏ကိုယ်ပိုင် အကြောင်းပြချက်၌ နေမြဲနေကာ သင်၏ အမှားကို မဝန်ခံနိုင်ပေ။ သင်သည် ဘုရားသခင်၏အလုပ်နှင့် သူဖော်ပြခဲ့သည့် သမ္မာတရားများကို ငြင်းပယ်လျက် ဘုရားသခင်ကို သင်၏ အယူအဆများနှင့် စိတ်ကူးများအပေါ် အခြေခံ၍ ဆန့်ကျင်ဆဲ ဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ သင်၏ အကြီးမားဆုံးနှင့် အကြီးလေးဆုံး အမှား ဖြစ်ခဲ့သည်။ လူတစ်ဦး၌ရှိသည့် ထိုသို့သော အခြေအနေတစ်ခုသည် ဘုရားသခင်ကို အတိုက်အခံလုပ်ခြင်း အခြေအနေတစ်ခု ဖြစ်သည်ဟု အဘယ်ကြောင့် ဆိုရနည်း။ (အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့ပြုလုပ်နေသည်မှာ မှားယွင်းကြောင်း အသိအမှတ်မပြုသောကြောင့် ဖြစ်သည်။) လူတို့သည် ဘုရားသခင် လုပ်ဆောင်သမျှတိုင်းနှင့် သူ၏ အချုပ်အခြာအာဏာတို့ မှန်ကန်ပြီး ယင်းတို့၏ အရေးပါမှုက မည်သည့်အရာဖြစ်သည်ကို သတိမပြုမိသည်ဖြစ်စေ၊ မပြုမိသည်ဖြစ်စေ ၎င်းတို့အနေဖြင့် ၎င်းတို့ကိုယ်တိုင် မှားယွင်းသည်ကို အရင်ဦးဆုံး သတိမပြုမိနိုင်ပါက ၎င်းတို့၏ အခြေအနေသည် ဘုရားသခင်ကို အတိုက်အခံလုပ်ခြင်း အခြေအနေတစ်ခု ဖြစ်သည်။ ဤအခြေအနေကို ပြုပြင်ဖို့ မည်သည့်အရာကို လုပ်ဆောင်ရမည်နည်း။ ပထမဦးစွာ လူတစ်ဦးသည် မိမိကိုယ်ကို ငြင်းပယ်ရမည်။ ဘုရားသခင်၏ ရည်ရွယ်ချက်များကို ရှာဖွေရန်လိုအပ်ခြင်းနှင့် ပတ်သက်၍ ယခုတင် ငါတို့ပြောဆိုသည့် အရာသည် လူတို့အတွက် လက်တွေ့ကျလှသည် မဟုတ်ပေ။ အချို့က “အကယ်၍ ထိုအရာသည် လက်တွေ့ကျလှသည် မဟုတ်ပါက ယင်းမှာ ရှာဖွေခြင်းသည် မလိုအပ်ဟု ဆိုလိုသလော။ ရှာဖွေကာ နားလည်၍ရနိုင်သည့် အချို့သောအရာများကို ရှာ‌ဖွေဖို့ မလိုအပ်ပါပေ။ ထိုအဆင့်ကို ကျွန်ုပ် ကျော်သွားလိုက်၍ရသည်” ဟု ပြောကြ၏။ ဤသည်မှာ သင့်တော်မည်လော။ (မသင့်တော်ပါ။) ဤပုံစံဖြင့် ပြုမူသူတစ်ဦးသည် မကယ်တင်နိုင်လောက်အောင် ဖြစ်သည် မဟုတ်လော။ ထိုသို့သော လူများ၌ ၎င်းတို့၏ သဘော‌ပေါက်နားလည်မှုတွင် လွဲချော်ခြင်းများ ရှိကြ၏။ ဘုရားသခင်၏ ရည်ရွယ်ချက်များကို ရှာဖွေခြင်းသည် အနည်းငယ် ဝေးကွာပြီး ချက်ချင်း စွမ်းဆောင်ရရှိ၍ မရပေ။ ဖြတ်လမ်းနည်းအနေဖြင့် မိမိ၏ လုပ်ရပ်များ မှားယွင်းပြီး သမ္မာတရားနှင့် ကိုက်ညီခြင်းမရှိသည်ကို သိရှိလျက် အရင်ဦးဆုံး မိမိကိုယ်ကို လက်လွှတ်ပြီးနောက် သမ္မာတရား အခြေခံသဘောတရားများကို ရှာဖွေခြင်းသည် သာ၍လက်တွေ့ကျ၏။ ဤသည်တို့မှာ စတင်ရမည့် အဆင့်များဖြစ်၏။ ယင်းတို့သည် ရိုးရှင်ပုံရကောင်းရနိုင်သော်လည်း လူတို့သည် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းအပြင် စိတ်ကူးစိတ်သန်းမျိုးစုံ၊ တောင်းဆိုမှုမျိုးစုံ ရှိကြပြီး ၎င်းတို့သည် လိုအင်ဆန္ဒများအပြင် လူတို့အား မိမိတို့ကိုယ်ကို ငြင်းပယ်ခြင်းနှင့် မိမိတို့ကိုယ်ကို လက်လွှတ်ခြင်းတို့ကို နှောင့်ယှက်သည့် အရာအားလုံး ရှိကြသည့်အတွက် ထိုအဆင့်တို့ကို လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ခြင်းသည် အခက်အခဲများစွာ ပါရှိနေသည်။ ဤသည်တို့မှာ လုပ်ဆောင်ဖို့ လွယ်ကူသော အရာများ မဟုတ်ပေ။ ဤအကြောင်းအရာကို ငါတို့ ပို၍ နှိုက်နှိုက်ချွတ်ချွတ် ပြောမည်မဟုတ်ပေ။ ငါတို့၏ နောက်ဆုံး မိတ်သဟာယပြုချက် နှစ်ခု၌ ခဏတာ ဆွေးနွေးခဲ့သည့် အယူအဆများကိစ္စကို ဆက်လက် ဆွေးနွေးကြပါစို့။

ယခုတင် ငါတို့မိတ်သဟာယပြုချက်၏ အဓိကအချက်မှာ အယူအဆများက ဘုရားသခင်အကြောင်း အထင်လွဲမှားမှုများဆီသို့ ဦးတည်စေနိုင်ကာ ယင်းက တစ်ပြန်တစ်လှည့်အားဖြင့် လူတို့နှင့် ဘုရားသခင်ကြား၌ အဟန့်အတားကို ဖြစ်ပေါ်စေပြီး ဤအဟန့်အတားက လူတို့ကို ဘုရားသခင်အား ခုခံမှုဖြစ်ပေါ်လာအောင် ဦးတည်စေသည်။ ဤခုခံမှု၏ သဘာဝမှာ အဘယ်နည်း။ (အတိုက်အခံလုပ်ခြင်း ဖြစ်ပါသည်။) ယင်းမှာ အတိုက်အခံလုပ်ခြင်း၊ ဆန့်ကျင်ပုန်ကန်ခြင်း ဖြစ်သည်။ ထို့အတွက်ကြောင့် လူတို့သည် ဘုရားသခင်အား အတိုက်အခံလုပ်ခြင်းနှင့် သူ့အား ပွက်ပွက်ညံအောင် ကန့်ကွက်မှု ပြုလုပ်သောအခါ ဤသည်မှာ နေ့ချင်းညချင်း ဖြစ်ပျက်သော အရာတစ်ခုမဟုတ်ပေ။ ယင်း၌ အကြောင်းရင်းများ ရှိသည်။ ယင်းသည် လူတစ်ဦးက သူဖျားနာနေပြီ ဖြစ်ကြောင်း၊ ထိုနာမကျန်းမှုက အလွန်ပြင်းထန်ကြောင်း ရုတ်တရက် တွေ့ရှိသောအခါကဲ့သို့ ဖြစ်သည်။ သူသည် အခြေအနေက မည်ကဲ့သို့ အလွန်လျင်မြန်စွာ အခြေအနေပြောင်းသွားသည်ကို အံ့သြမိသည်။ အမှန်တွင်မူ ထိုနာမကျန်းမှုက ခန္ဓာကိုယ်ထဲတွင် အချိန်ကြာမြင့်စွာ ရှိနေခဲ့ပြီး အမြစ်တွယ်နှင့်ပြီး ဖြစ်သည်။ ယင်းသည် သိသာ‌ထင်ရှားလာသောနေ့တွင် ကူးစက်ရရှိခဲ့ခြင်း မဟုတ်ပေ။ ထိုအစား ယင်းမှာ ထိုရောဂါကို သူရှာဖွေတွေ့ရှိခဲ့သော နေ့သာဖြစ်သည်။ ငါသည် ဤအရာပြောခြင်းဖြင့် မည်သည့်အရာကို ဆိုလိုသနည်း။ ဘုရားသခင်အား ပုန်ကန်နိုင်စွမ်း၊ သူ့အား ဆန့်ကျင်နိုင်စွမ်း၊ သူ့အား ပွက်ပွက်ညံအောင် ကန့်ကွက်နိုင်စွမ်းမှာ ဘုရားသခင်ကို စတင်ယုံကြည်သည့်အချိန်တွင် လူတိုင်း ကြိုတင်ခန့်မှန်းနိုင်သည့် အရာတစ်ခု ဟုတ်သလော။ လုံးဝ မဟုတ်ပေ။ ဤသည်မှာ နောက်ဆုံးတွင် ဘုရားသခင်အား ပွက်ပွက်ညံအောင် ကန့်ကွက်ပြီး ဆန့်ကျင်သည့် လူတိုင်းက ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ရာ၌ ကနဦးရည်ရွယ်ချက် ဟုတ်သလော။ တစ်ယောက်ယောက်က “ကျွန်ုပ်သည် ဘုရားသခင်ကို ကောင်းချီးများရရှိဖို့ ယုံကြည်ခြင်းမဟုတ်။ ဘုရားသခင်ကို တွေ့မြင်ပြီးနောက် သူ့အား ပွက်ပွက်ညံအောင် ကန့်ကွက်ပြီး အတိုက်အခံလုပ်လိုခြင်းသာ ဖြစ်သည်။ ဤသို့ဖြင့် ကျွန်ုပ်သည် ကျော်ကြားပြီး နာမည်ကြီးလာမည်ဖြစ်ကာ ကျွန်ုပ်သည် အသက်ရှင်ရကျိုးနပ်လာပြီး ဖြစ်မည်” ဟု ဆိုဖူးသလော။ တစ်ယောက်ယောက်၌ ထိုသို့သော အကြံအစည်မျိုး ရှိဖူးသလော။ (မရှိဖူးပါ။) မည်သူကမျှ ဤအတိုင်း မကြံစည်ဖူးချေ။ အမိုက်မဲဆုံး၊ အထုံထိုင်းဆုံးနှင့် အဆိုးယုတ်ဆုံးသောလူပင် မကြံစည်ဖူးပေ။ လူတို့အားလုံးသည် ဘုရားသခင်ကို စစ်မှန်ရိုးသားစွာ ယုံကြည်လိုသည်၊ လိမ္မာလိုသည်၊ ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များကို နားထောင်လိုသည့်အပြင် ၎င်းတို့အား ဘုရားသခင် တောင်းဆိုသမျှကို ပြုလုပ်လိုကြသည်။ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်အပေါ် အကြွင်းမဲ့ ကျိုးနွံနာခံမှုကို မဖန်တီးနိုင်သော်လည်း အနည်းဆုံးအနေဖြင့် ဘုရားသခင်၏ အနိမ့်ဆုံး တောင်းဆိုချက်များကို ပြည့်မီပြီး ၎င်းတို့ အစွမ်းရှိသမျှဖြင့် ဘုရားသခင်ကို ကျေနပ်အောင်လုပ်နိုင်သည်။ ယင်းမှာ အဘယ်မျှကောင်းမွန်သော ဆန္ဒဖြစ်လိုက်လေတကား။ ၎င်းတို့သည် အဆုံးတွင် အဘယ်သို့များ ဘုရားသခင်အား ပွက်ပွက်ညံအောင် ကန့်ကွက်ပြီး ဆန့်ကျင်ရသနည်း။ လူတို့ကိုယ်တိုင်က စိတ်မပါသည့်အပြင် ဤအရာ မည်သို့ဖြစ်လာခဲ့သည်ကို မသိကြပေ။ ဘုရားသခင်အား ပွက်ပွက်ညံအောင် ကန့်ကွက်ခြင်း၊ ဆန့်ကျင်ခြင်းနှင့် ပတ်သက်လာလျှင် စိတ်မကောင်းဖြစ်ပြီး စိတ်ထဲတွင် “လူတို့သည် ဤအရာကို အဘယ်သို့ ပြုလုပ်နိုင်ရသနည်း။ အခြားသူများ ဤပုံစံဖြင့် ပြုမူလျှင်ပင် ကျွန်ုပ်သည် ဤပုံစံအတိုင်း မပြုမူခဲ့သင့်” ဟု စဉ်းစားလျက် ဝမ်းနည်းနေသည်။ ယင်းသည် ပေတရုက “ဤသူရှိသမျှတို့သည် ကိုယ်တော်ကြောင့် စိတ်ပျက်ကြသော်လည်း၊ အကျွန်ုပ်သည် စိတ်အလျှင်းမပျက်ပါ” (ရှင်မဿဲခရစ်ဝင် ၂၆:၃၃) ဟု ဆိုခဲ့သကဲ့သို့ ဖြစ်သည်။ ပေတရုပြောသည့် စကားလုံးများမှာ သူ၏စိတ်နှလုံးထဲမှ လာခဲ့ခြင်းဖြစ်သော်လည်း သူ၏ အပြုအမူက သူ၏ ဆန္ဒများနှင့် ပြင်းပြသော ရည်မှန်းချက်များနှင့် လျော်ညီအောင် မနေနိုင်ခဲ့ပေ။ လူ၏အားနည်းချက်သည် လူတို့ကိုယ်တိုင် ကြိုတင်မမျှော်မှန်းနိုင်သည့် အရာတစ်ခုဖြစ်၏။ ၎င်းတို့အပေါ် အခြေအနေတစ်ခုခု အမှန်တကယ် ကျရောက်သောအခါ ၎င်းတို့၏ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းသည် ပေါ်လာ၏။ လူတစ်ဦး၏ သဘာဝ အနှစ်သာရနှင့် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သဘောထားက သူ၏ အကြံအစည်များနှင့် အပြုအမူကို ထိန်းချုပ်ပြီး ဆုံးဖြတ်ပေးနိုင်သည်။ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သဘောထားတစ်ခုရှိလျှင် အမျိုးမျိုးသော အယူအဆများသည် ကွဲပြားသော ဆန္ဒများ၊ တောင်းဆိုမှုများနှင့်အတူ ပေါ်ပေါက်လာနိုင်ပြီး ပုန်ကန်ဆန့်ကျင်လိုသော အပြုအမူမျိုးစုံရှိအောင် ဦးတည်ပေးသည်။ ဤအရာက လူတစ်ဦး၏ ဘုရားသခင်နှင့် ဆက်ဆံရေးကို တိုက်ရိုက် အကျိုးသက်ရောက်ပြီး သူ၏ အသက်ဝင်‌ရောက်မှုနှင့် စိတ်သဘောထား ပြောင်းလဲမှုကို တိုက်ရိုက် သြဇာသက်ရောက်သည်။ ဤသည်တို့မှာ လူတို့အနေဖြင့် ဘုရားသခင်ကို ပထမဦးစွာ စတင်ယုံကြည်သည့်အချိန်က ၎င်းတို့၏ ရည်ရွယ်ချက်များ မဟုတ်သကဲ့သို့ ၎င်းတို့၏ စိတ်နှလုံးထဲ၌ လုပ်ဆောင်ဖို့ စိတ်ဆန္ဒရှိပြီး မျှော်လင့်နေကြသည့်အရာလည်း မဟုတ်ပေ။ ထိုသို့သော အကျိုးဆက်များကို ဘုရားသခင်၌ပတ်သက်၍ လူတို့၏ အယူအဆများဟု မှတ်ယူသည်။ အကယ်၍ ဤအယူအဆများကို မဖြေရှင်းပါက လူတစ်ဦး၏ ရှေ့ရေး၊ ကံကြမ္မာနှင့် ပန်းတိုင်တို့ အားလုံးမှာ ခက်ခဲလာကောင်း ခက်ခဲလာနိုင်မည်။

ဘုရားသခင်နှင့်ပတ်သက်၍ လူတစ်ဦး၏ အထင်လွဲမှားမှုများကို ဖြေရှင်းဖို့ရန်အတွက် လူတစ်ဦးသည် ဘုရားသခင်နှင့်ဆိုင်သည့်၊ ဘုရားသခင်၏ အလုပ်နှင့်ဆိုင်သည့်၊ ဘုရားသခင်၏ အနှစ်သာရနှင့် ဆိုင်သည့်၊ ပြီးလျှင် ဘုရားသခင်၏ စိတ်နေသဘောထားနှင့် ဆိုင်သည့် သူ၏ အယူအဆများကို ဖြေရှင်းရမည်ဖြစ်သည်။ ဤအယူအဆများကို ဖြေရှင်းရန်အတွက် သူသည် ပထမဦးစွာ ယင်းတို့ကို နားလည်ရမည်၊ သိရမည်၊ ပြီးလျှင် သတိပြုမိရမည်။ သို့ဆိုလျှင် ဤအယူအဆများမှာ မည်သည့်အရာ အတိအကျဖြစ်သနည်း။ ဤအရာက ငါတို့ကို အဓိကခေါင်းစဉ်သို့ ပြန်ရောက်စေသည်။ လူတို့၏ ဤအယူအဆများနှင့် သရုပ်သကန်များကို ရင်ဆိုင်ဖြေရှင်းဖို့အတွက် ငါတို့သည် လက်တွေ့ကျသော ဥပမာအချို့ဖြင့် အစပြုရမည်ဖြစ်ကာ ဤသာဓကများမှနေ၍ ဘုရားသခင်၏ ရည်ရွယ်ချက်များကို သိသာထင်ရှားစေပြီးလျှင် လူတို့အား ဘုရားသခင်၏ စိတ်နှလုံးအတွင်းသို့လည်းကောင်း၊ သူ၏ စိတ်နေသဘောထားနှင့် အနှစ်သာရတို့သည် မည်သည့်အရာ ဖြစ်သည်ကိုလည်းကောင်း၊ လူတို့ကို သူမည်သို့ ဆက်ဆံသည်တို့ကိုသာမက လူတို့သည် ၎င်းတို့အား သူမည်သို့ ဆက်ဆံသင့်သည်ဟု စိတ်ကူးသည့်ပုံကိုလည်းကောင်း တွေ့မြင်ခွင့်ပေးရမည်။ ထို့ပြင် ၎င်းတို့ကို ဤနောက်ပိုင်းရှုထောင့်နှစ်ခုကို ခွဲခြားသိမြင်ရန်၊ ရှင်းလင်းရန်နှင့် နှိုင်းယှဉ်ရန် အခွင့်ပေးရမည်ဖြစ်ကာ ယင်းက ဘုရားသခင်အနေဖြင့် လူတို့ကို ဆက်ဆံပြီး အုပ်စိုးသည့်နည်းလမ်းအား နားလည်ခြင်းနှင့် လက်ခံခြင်းအပြင် ဘုရားသခင်၏ အနှစ်သာရနှင့် စိတ်နေသဘောထားအား နားလည်ခြင်းနှင့် လက်ခံခြင်းသို့ ရောက်ရှိစေနိုင်သည်။ လူတို့သည် သူတို့အား ဘုရားသခင် အုပ်စိုးသည့်နည်းလမ်းနှင့် သူ၏အလုပ်အား ရှင်းလင်းသော နားလည်မှု ရှိသည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် ဘုရားသခင်နှင့်ဆိုင်သည့် အယူအဆများ နောက်ထပ်ရှိမည် မဟုတ်တော့ချေ။ ဘုရားသခင်နှင့် ၎င်းတို့ကြားမှ အဟန့်အတားသည်လည်း ပျောက်ကွယ်သွားမည်ဖြစ်ပြီး ဘုရားသခင်အား ရှေးရှုသည့် အတိုက်အခံလုပ်သည့် သို့မဟုတ် ပွက်ပွက်ညံအောင် ကန့်ကွက်သည့် အခြေအနေများလည်း ၎င်းတို့၏ စိတ်နှလုံးထဲ၌ နောက်ထပ်ပေါ်လာမည် မဟုတ်တော့ချေ။ ဘုရားသခင်အား ပုန်ကန်ခြင်းနှင့် ခုခံခြင်းဟူသည့် ဤအရေးကိစ္စများကို ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များအား ဖတ်ရှုခြင်းနှင့် သမ္မာတရားအား မိတ်သဟာယပြုခြင်းအားဖြင့် တိုက်ရိုက် ဖြေရှင်းနိုင်သည်။ အယူအဆများ၏ မည်သည့်လက္ခဏာသွင်ပြင်ကို ရင်ဆိုင်ဖြေရှင်းနေသည်ဖြစ်စေ ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များအား ဖတ်ရှုခြင်းနှင့် သမ္မာတရားအား မိတ်သဟာယပြုခြင်းဖြင့် အစပြုရမည်။ အရာအားလုံးသည် သမ္မာတရားနှင့် ဆက်စပ်မှုရှိရမည်၊ အရာအားလုံးသည် သမ္မာတရားနှင့် ပတ်သက်သည်။ သို့ဆိုလျှင် လူတို့၌ရှိသော ဤအယူအဆများမှာ အဘယ်နည်း။ ဘုရားအလုပ်၏ နောက်ကွယ်ရှိ စည်းမျဉ်းများကို ရှင်းလင်းစေဖို့ တိကျသော ဥပမာများအပြင် လူတို့အား ဘုရားသခင် ဆက်ဆံပြီး အုပ်စိုးသည့် စည်းမျဉ်းများနှင့် နည်းစနစ်များကို အသုံးပြုလျက် ဘုရားသခင်၏ အလုပ်အကြောင်း ဆွေးနွေးခြင်းဖြင့် အစပြုကြစို့။ ဥပမာတစ်ခု၌ ဘုရားအလုပ်၏ နည်းစနစ် ပါကောင်းပါမည်ဖြစ်သည်။ ယင်း၌ ဘုရားသခင်က လူတစ်ဦးစီအား အမျိုးအစားသတ်မှတ်သည့် နည်းစနစ်နှင့် ၎င်းတို့၏ အဆုံးသတ်အပေါ် သူ၏ စိစစ်သတ်မှတ်ခြင်းလည်း ပါကောင်းပါမည်ဖြစ်သည်။ သို့မဟုတ် ယင်း၌ ဘုရားသခင်၏ စိတ်နေသဘောထားနှင့် အနှစ်သာရ ပါကောင်းပါမည် ဖြစ်သည်။ ဤအချက်များကို ရှင်းလင်းဖို့ဆိုပါက ဘုရားသခင်သည် မည်သည့်အရာနှင့်တူသည်၊ မည်သည့်အရာကို လုပ်ဆောင်ပြီးဖြစ်သည်နှင့် သူ၏ အနှစ်ခြောက်ထောင်မျှသော အလုပ်တွင် လူတို့ကို မည်သို့ဆက်ဆံခဲ့ပြီ ဟူသည့်အကြောင်းတို့ကို အဓိပ္ပာယ်မဲ့သော ပုံစံဖြင့် ပြောမည်ဆိုလျှင် ယင်းသည် သင့်တော်မည်ဟု သင်တို့ထင်သလော။ ယင်းကို သင် အလွယ်တကူ လက်ခံရရှိနိုင်မည်လော။ သို့မဟုတ် ဥပမာအားဖြင့် ဘုရားသခင်သည် အနှစ်ခြောက်ထောင်အတွင်းနှင့် သူ့အလုပ်၏ ဒုတိယအဆင့်၌ မည်ကဲ့သို့ အလုပ်လုပ်နေခဲ့ကြောင်းကို ငါတို့ပြောရပါက သူသည် ယုဒပြည်၌ လှုပ်ရှားခဲ့သည်။ ထို့နောက် ဘုရားသခင်သည် ဂျူးလူမျိုးများကို မည်သို့ဆက်ဆံခဲ့ကြောင်းနှင့် ဤအရာမှနေ၍ ဘုရားသခင်၏ စိတ်နေသဘောထားအား ငါတို့ မည်သို့အကဲခတ်နိုင်ပုံကို ငါတို့ ဆွေးနွေးလျှင် ယင်းက နားလည်ရလွယ်ကူစေမည်လော။ (လွယ်ကူစေမည် မဟုတ်ပါ။) သာဓကအားဖြင့် ဘုရားသခင်က ဤကမ္ဘာကို မည်သို့ အုပ်စိုးကြောင်း ငါတို့ ပြောလျှင် ဘုရားသခင်က လူမျိုးနွယ်စုအမျိုးမျိုးမှ လူတို့ကို မည်သို့ဆက်ဆံကြောင်း၊ ဘုရားသခင် မည်သည့်အရာ စဉ်းစားကြောင်း၊ ၎င်းတို့၏ နယ်နမိတ်များကို မည်သို့သတ်မှတ်ကြောင်းနှင့် သူသည် ၎င်းတို့ကို အဘယ့်ကြောင့် မတူညီသော နေရာများ၌ ခွဲခြားထားကြောင်း၊ အထူးသဖြင့် မကောင်းသော လူအချို့က များစွာပိုကောင်းသော နေရာများ၌ ရှိနေကြသော်လည်း ကောင်းသောလူအချို့ကို အဘယ့်ကြောင့် အသင့်တော်ဆုံးထက် ပိုညံ့သော နေရာများ၌ နေရာချထားကြောင်း၊ အရာရာကို ဤပုံစံဖြင့် ခွဲခန့်သတ်မှတ်ပေးရာ၌ ဘုရားသခင်သည် မည်သည့်စည်းမျဉ်းများကို အသုံးပြုကြောင်းကို ပြောဆိုကာ ဤအကြောင်းအရာမှနေ၍ လူသားမျိုးနွယ်အား အုပ်စိုးဖို့ ဘုရားသခင်၏ နည်းစနစ်များကို ငါတို့တွေ့ရှိလျှင် ယင်းက နားလည်ရလွယ်ကူစေမည်လော။ (လွယ်ကူစေမည် မဟုတ်ပါ။) ဤ‌အကြောင်းအရာများသည် လူတို့၏ စိတ်သဘောထား ပြောင်းလဲမှုများနှင့် နေ့စဉ်အသက်တာ၌ အသက်ဝင်ရောက်မှုတို့မှ အတော်ပင် ဝေးကွာသည် မဟုတ်လော။ ယင်းတို့သည် အတော်ပင် စိတ်ကူးသက်သက်ဖြစ်သည် မဟုတ်လော။ (ဟုတ်ပါသည်။) ယင်းတို့သည် ဝေးကွာပြီး စိတ်ကူးသက်သက်ဖြစ်သည်ဟု ငါတို့ အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသနည်း။ အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် တကယ့်ဘဝတွင် ဘုရားသခင်သည် လူသားမျိုးနွယ်ကို မည်သို့အုပ်စိုးပြီး မည်သို့လမ်းပြသည် အစရှိသည့် ရူပါရုံများနှင့်စပ်ဆိုင်သည့် သမ္မာတရားများအား နားလည်ခြင်းသက်သက်သည် နေ့စဉ်အသက်တာ၌ ငါတို့ရင်ဆိုင်ရသည့် ပြဿနာများမှ အနည်းငယ် ခြားနားဟန်တူကာ အထူးသဖြင့် ဆီလျော်ခြင်း မရှိသောကြောင့် ဖြစ်သည်။ တကယ့်လက်တွေ့ ပြဿနာများကို ရင်ဆိုင်ဖို့ရန် သင်တို့၏ အသက်တာတွင် ကြားရ၊ မြင်ရပြီး ခံစားရသည့် ဥပမာများမှနေ၍ ငါတို့ အစပြုပြီးနောက် ထိုမှနေ၍ သင်တို့၏ ထိုးထွင်းအမြင်ကို ဖြန့်ကျက်ရမည် ဖြစ်သည်။ ငါသည် မည်သည့်ဇာတ်လမ်းများကို ပြောသည်ဖြစ်စေ၊ သို့မဟုတ် ဤဇာတ်လမ်းများ၌ မည်သည့်လူနှင့် အဖြစ်အပျက်များ ပါဝင်သည်ဖြစ်စေ ယင်းတို့သည် အတိတ်က သင်ပြုခဲ့ပြီးသည့် အရာများနှင့် ဆက်စပ်ကောင်း ဆက်စပ်နေလျှင်ပင် ဤဇာတ်လမ်းများ၌ရှိသည့် အဆုံးစွန်သော အကျိုးတရားမှာ ယနေ့ ဆွေးနွေးနေသော ခေါင်းစဉ်နှင့်ဆက်စပ်သည့် သမ္မာတရားများကို သင်တို့အား နားလည်စေဖို့ဖြစ်သည်။ ပြောပြလိုက်သည့် ဇာတ်လမ်းတိုင်းသည် ရည်ရွယ်ချက်တစ်ခုအဖြစ် အသုံးဝင်ကာ ယင်းကသိရှိစေရန် ရည်ရွယ်သည့် တန်ဖိုးနှင့်လည်းကောင်း၊ ယင်းကဖော်ပြသည့် သမ္မာတရားနှင့်လည်းကောင်း ဆက်စပ်နေသည်။

ငါတို့၏ဇာတ်လမ်းကို အစပြုကြစို့။ ဤသည်မှာ ဖြစ်စဉ်နံပါတ်တစ် ဖြစ်သည်။ ကြာမြင့်သောအချိန်က အသင်းတော်တစ်ပါးသည် ချောင်းဆိုးပျောက်ဆေးရည် တစ်ပုလင်းကို ပို့လိုက်ကာ “ဘုရားသခင်သည် ကျွန်ုပ်တို့အား အမြဲတမ်း စကားပြောပြီး တရားဟောကာ တစ်ခါတစ်ရံ စကားများစွာ ပြောသောအခါ ချောင်းဆိုးသည်။ ဘုရားသခင်၏ ဟောပြောခြင်းကို ပို၍အဆင်ပြေစေရန်နှင့် ချောင်းဆိုးခြင်းကို လျှော့ချရန် ကျွန်ုပ်တို့သည် ချောင်းဆိုးပျောက်ဆေးရည် အနည်းငယ်ကို ပို့ပေးလိုက်သည်” ဟု ရှင်းပြထားသည်။ ပုလင်းရောက်သောအခါ လူတစ်ဦးက တွေ့ပြီး “ဤသည်မှာ ချောင်းဆိုးပျောက်ဆေးရည်ဟု ဆိုထားသော်လည်း ယင်းက အမှန်တကယ် မည်သည့်အရာ ကုသပေးသည်ကို မည်သူသိမည်နည်း။ ကျွန်ုပ်တို့ ယင်းကို ဘုရားသခင်သောက်ဖို့ ဤအတိုင်း ပေး၍မဖြစ်ပေ။ အန္တရာယ်ရှိနိုင်သည်။ ဤသည်မှာ ဆေးဝါးဖြစ်၏။ ဆေးတိုင်းတွင် အဆိပ်တချို့ ပါသည်။ ယင်းကို သောက်လျှင် ဘေးထွက်ဆိုးကျိုးများ ရှိနိုင်သည်” ဟု ဆိုသည်။ သူပြောသည်ကို ကြားသောသူတို့က “သူသည် အတော်ပင် စဉ်းစားတတ်သည်။ ကောင်းပြီ၊ သို့ဆိုလျှင် ကျွန်ုပ်တို့သည် ယင်းကို ဘုရားသခင်အား ပေး၍မဖြစ်” ဟု တွေးကြသည်။ ထိုအချိန်တွင် ငါသည် ယင်းကို အလိုမရှိသောကြောင့် နောက်နောင်အတွက် သိမ်းထားရန် စဉ်းစားကာ ထိုကိစ္စမှာ ထိုနေရာတွင် ပြီးသွားသည်။ သို့သော် ဇာတ်လမ်းက ဤတွင် အဆုံးသတ်ပြီလော။ အဆုံးမသတ်သေး၊ ဤဆေးဇာတ်လမ်းက ထိုနေ့တွင် အစပြုခဲ့သည်။ တစ်နေ့တွင် အဆိုပါလူကိုယ်တိုင်က ထိုချောင်းဆိုးပျောက်ဆေးရည်ကို သောက်သုံးနေခဲ့မှန်း လူတစ်ဦးက တွေ့ရှိသွားကာ ထိုသူကို တွေ့ရှိသွားသောအချိန်၌ ဆေးရည်တစ်ဝက်သာ ကျန်တော့သည်။ နောက်ထပ် မည်သည့်အရာဖြစ်ပျက်သည်ကို အလွယ်တကူ ခန့်မှန်းနိုင်သည်။ ယင်းကို ထိုသူက အကုန်သောက်ခဲ့သည်။ ယင်းမှာ ဇာတ်လမ်းကိုယ်၌ပင် ဖြစ်၏။ ဤအရာသည် ယနေ့ ငါတို့ ဆွေးနွေးနေသည့် အယူအဆများနှင့် မည်သည့်အရာ သက်ဆိုင်သည်ကို တွေးကြည့်လော့။ ပထမဆုံးအနေဖြင့် ငါ့ကိုပြောလော့၊ ထိုဇာတ်လမ်းက သင်တို့ကို တုန်လှုပ်စေကာ စိတ်ဆွပေးသလော။ (ဆွပေးပါသည်။) ယင်းကို ကြားပြီးနောက် သင်တို့၏ စိတ်ကူးများမှာ အဘယ်နည်း။ သင်တို့ကို မည်သည့်အရာက စိတ်ဆွပေးသနည်း။ ယေဘုယျအားဖြင့် စိတ်ဆွခံရသော သူတို့က “အလိုလေး၊ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်အတွက် ပူဇော်ထားသော အရာတစ်ခုဖြစ်သည်။ လူတစ်ဦးဦးက ယင်းကို အဘယ်သို့ သောက်ပစ်နိုင်ရသနည်း” တွေးကြမည်ဖြစ်သည်။ ယင်းမှာ ထိုသူတို့ကို စိတ်ဆွပေးသော ပထမဆုံးအရာဖြစ်၏။ ဒုတိယမှာ “ထိုသူသည် ယင်းကို သောက်မြဲသောက်ခဲ့သည်။ အကုန်သောက်ပစ်လိုက်သည်မှာ ကျွန်ုပ်အတွက် မယုံနိုင်စရာဖြစ်သည်” ဟူ၍ ဖြစ်၏။ သင်တို့သည် စိတ်ဆွခံရသည့်အပြင် အခြားမည်သည့်အရာကို စဉ်းစားမိနိုင်သနည်း။ ဤသူပြုခဲ့သည့်အရာနှင့် ပတ်သက်၍ သူ၏ ဤအပြုအမူများအားလုံး၊ ဆိုလိုသည်မှာ ဤဇာတ်လမ်းတစ်ခုလုံးရှိ အဖြစ်အပျက်တစ်ခုစီတိုင်းနှင့် ပတ်သက်၍ ဘုရားသခင်၏ တုံ့ပြန်မှုက မည်သည့်အရာ ဖြစ်နိုင်သည်ဟု သင်တို့ စဉ်းစားမိသလော။ ဘုရားသခင်သည် မည်သည့်အရာ ပြုလုပ်မည်နည်း။ ဘုရားသခင်သည် မည်သည့်အရာ ပြုလုပ်သင့်သနည်း။ ဘုရားသခင်သည် ထိုကဲ့သို့သော လူတစ်ဦးကို မည်သို့ဆက်ဆံသင့်သနည်း။ ထို့ပြင် ဤသည်မှာ လူ့အယူအဆ စတင်ပေါ်ထွက်လာသည့် နေရာမဟုတ်လော။ သင့်အား စိတ်ဆွပေးခဲ့သည့် အရာတွင် ပါဝင်သောအကြောင်းအရာကို ဘေးဖယ်ထားပြီး စိတ်ဆွပေးခြင်းခံရသည့် ဤအတွေ့အကြုံကိုယ်၌က အကျိုးကျေးဇူးတစ်စုံတစ်ရာ ဖြစ်စေနိုင်ခြင်း ရှိမရှိကို ပြောကြစို့။ စိတ်ဆွပေးခြင်းခံရရာတွင် လူတို့သည် ၎င်းတို့၏ အသိစိတ်ထဲ၌ စိတ်မသက်မသာဖြစ်ခြင်း တစ်ခုခုကို ခံစားရရုံသက်သက် ဖြစ်သော်လည်း ဇာတ်လမ်းထဲရှိ အဖြစ်အပျက်နှင့်ပတ်သက်၍ ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မပြောနိုင်ကြပေ။ ထို့နောက် ဇာတ်လမ်းထဲရှိ လူတစ်ဦးချင်းစီအား ဦးတည်သည့် ဝေဖန်ရှုတ်ချခြင်းနှင့် အပြစ်တင်ခြင်းတို့ ပေါ်ကောင်းပေါ်လာမည်ဖြစ်ကာ၊ ယင်းတို့သည် ကိုယ်ကျင့်တရား၊ အကျင့်စာရိတ္တ၊ ဓမ္မဗေဒဆိုင်ရာ သဘောတရားများ၊ သို့မဟုတ် စကားများနှင့် အယူဝါဒများ၌ အမြစ်တွယ်ထားသော်လည်း ဤအရာများမှာ သမ္မာတရား မဟုတ်ပေ။ ငါတို့သည် သမ္မာတရားနှင့် သက်ဆိုင်သောအရာကို ဆွေးနွေးလိုပါက ယင်းသည် အဖြစ်အပျက်ကိုယ်၌နှင့် ပတ်သက်၍ ဖန်တီးထားသည့် လူ့အယူအဆများ၊ သို့မဟုတ် ဘုရားသခင် မည်သည့်အရာ ပြုလုပ်သင့်သည်နှင့် ပတ်သက်၍ တောင်းဆိုချက်များ ဖြစ်၏။ ဤသည်တို့မှာ ဖြေရှင်းချက်လိုအပ်သည့် အရေးကိစ္စများ ဖြစ်ကြ၏။ ဤဇာတ်လမ်းထဲတွင် ထိုကဲ့သို့သော အခြေအနေ၌ ဘုရားသခင် မည်သည့်အရာ ပြုလုပ်သင့်သည့် ပတ်သက်၍ လူတို့၌ရှိသည့် အယူအဆများနှင့် စိတ်ကူးများသည် အရေးပါ၏။ သင်၏ စိတ်ခံစားမှုဆိုင်ရာ တုံ့ပြန်မှုကိုသာ အာရုံမစိုက်လေနှင့်။ တစ်စုံတစ်ရာအားဖြင့် စိတ်ဆွခံရခြင်းသည် သင်၏ ပုန်ကန်မှုကို မဖြေရှင်းနိုင်ပေ။ အကယ်၍ တစ်နေ့တွင် ဘုရားသခင်၏ လှူဖွယ်ပစ္စည်းများ၌ သင် အထူးနှစ်သက်သည့် သို့မဟုတ် လိုအပ်သည့်အရာတစ်ခုခုကို သင်တွေ့ရှိပြီး သင်သည် လွန်စွာ မက်မောမိပါက သင်ကိုယ်တိုင်လည်း ယင်းကို ယူငင်မိနိုင်သည်။ ထိုကိစ္စတွင် သင်သည် လုံးဝ စိတ်ဆွခံရမည်မဟုတ်ပေ။ ယခု သင် စိတ်ဆွခံရခြင်းမှာ အသိစိတ်၏အလုပ်၊ လူ့သဘာဝ၏ ကိုယ်ကျင့်တရား စံနှုန်းများ၏ ရလဒ်သက်သက် ဖြစ်သည်။ ယင်းမှာ သမ္မာတရား၏အလုပ် မဟုတ်ပေ။ သင်သည် ဤအခြေအနေမှ ပေါ်ထွက်လာသည့် အယူအဆများကို ဖြေရှင်းနိုင်သောအခါ ဤအခြေအနေရှိ သမ္မာတရားကို သင် နားလည်မည် ဖြစ်သည်။ သင်သည် ထိုသို့သော ကိစ္စမျိုးများတွင် ဘုရားသခင်အပေါ် ထားရှိသည့် အယူအဆနှင့် အထင်လွဲမှားမှုတစ်ခုခုကို ဖြေရှင်းပြီးသား ဖြစ်မည့်အပြင် ဤအခြေအနေမျိုးများတွင် သင်သည် သမ္မာတရားကို နားလည်ကာ တစ်စုံတစ်ခုကို ရရှိမည်ဖြစ်သည်။ သို့ဆိုလျှင် ယခုတွင် လူတို့သည် ဤအခြေအနေတွင် မည်သည့်အယူအဆမျိုးများ ရှိကောင်းရှိလာနိုင်သည်ကို စဉ်းစားကြည့်လော့။ ဤအယူအဆများမှ မည်သည့် အယူအဆသည် သင့်အား ဘုရားသခင်ကို အထင်လွဲမှားရန်၊ သင်နှင့် သူ၏ကြားတွင် အတားအဆီးတစ်ခုကို ဖန်တီးရန်၊ သို့မဟုတ် သူ့အား ဆန့်ကျင်ရန်ပင် သွေးဆောင်ကောင်း သွေးဆောင်နိုင်မည်နည်း။ ဤသည်မှာ ငါတို့ မိတ်သဟာယပြုနေရမည့် အရာပင်ဖြစ်သည်။ ငါ့ကိုပြောလော့၊ ဤအရာ ဖြစ်ပျက်ခဲ့သောအခါ ဤသူသည် သူ၏အသိစိတ်ထဲ၌ အပြစ်တင်ခြင်း တစ်ခုခုကို ခံစားခဲ့ရသလော။ (မခံစားခဲ့ရပါ။) သူသည် အပြစ်တင်ခြင်း မခံစားရဟု သင် အဘယ်သို့ဆိုနိုင်သနည်း။ (သူသည် ချောင်းဆိုးပျောက် ဆေးရည်ကို အကုန်သောက်ပစ်ခဲ့သည်။) ဤသည်ကို ပိုင်းခြားစိတ်ဖြာရန် အတော်ပင် လွယ်ကူသည်မဟုတ်လော။ ပထမဆုံးတစ်ငုံမှ နောက်ဆုံးတစ်ငုံအထိ သူသည် ချုပ်တည်းမှု မရှိသည့်အပြင် ရပ်နားခြင်းလည်း မရှိခဲ့ပေ။ အကယ်၍ သူသည် တစ်ကြိမ်မြည်းစမ်းခဲ့ပြီးနောက် ရပ်နားခဲ့ပါက ယင်းကို မိမိကိုယ်မိမိ အပြစ်တင်မှု ခံစားရခြင်းဟု သတ်မှတ်ခဲ့ပြီးဖြစ်မည်။ အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် သူသည် ရပ်နားပြီးဖြစ်မည်၊ မိမိကိုယ်ကို ချုပ်တည်းပြီးဖြစ်မည်၊ ထို့ပြင် ဆက်၍သောက်မည် မဟုတ်ခဲ့ပေ။ သို့သော် ဤသူက ထိုသို့မလုပ်ခဲ့ပေ။ အစမှအဆုံးထိ တစ်ပုလင်းလုံးကို သောက်ခဲ့သည်။ ထပ်၍ရှိသေးလျှင် သူသည် ဆက်၍သောက်ခဲ့ဦးမည် ဖြစ်သည်။ ဤအရာက သူသည် သူ၏ အသိစိတ်ထဲ၌ မည်သည့်အပြစ်တင်မှုမျှ မခံစားခဲ့ကြောင်း ပြသသည်။ ဤသည်မှာ လူ၏ ရှုထောင့်အမြင်မှနေ၍ ကြည့်ခြင်းဖြစ်၏။ သို့ဆိုလျှင် ဤကိစ္စကို ဘုရားသခင် မည်သို့ရှုမြင်သနည်း။ ဤသည်မှာ သင်တို့ နားလည်သင့်သောအရာ ဖြစ်သည်။ ဤအခြေအနေကို ဘုရားသခင် သဘောထားပုံ၊ ယင်းကို သူတန်ဖိုးဖြတ်ပြီး အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုပုံမှနေ၍ သင်သည် ဘုရားသခင်၏ စိတ်နေသဘောထား၊ ဘုရားသခင်၏ အနှစ်သာရကို မြင်တွေ့နိုင်ပြီး ဘုရားသခင် အလုပ်လုပ်သည့် စည်းမျဉ်းများနှင့် နည်းစနစ်များကိုလည်း ပိုင်းခြားသိမြင်နိုင်သည်။ တစ်ချိန်တည်းတွင် ယင်းက လူ့အယူအဆအချို့ကို ထုတ်ဖော်ကောင်း ထုတ်ဖော်မည်ဖြစ်ကာ လူတို့အား “တကယ်ပင် ဤသည်မှာ လူတို့အပေါ် ဘုရားသခင်၏စိတ်ထား ဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ လူတို့အား ဘုရားသခင် ကိုင်တွယ်သည့်ပုံ ဖြစ်သည်။ ကျွန်ုပ်သည် ယခင်က ဤအတိုင်း မစဉ်းစားခဲ့ပါ” ဟု ပြောစေမည်ဖြစ်သည်။ သင် ဤအတိုင်း မစဉ်းစားခဲ့သည့်အချက်က သင်နှင့် ဘုရားသခင်ကြားမှ အတားအဆီး၊ ဘုရားသခင်နှင့် ပတ်သက်၍ အထင်လွဲမှားမှုများ သင်၌ ရှိလာနိုင်ကြောင်းနှင့် ဤကိစ္စနှင့်စပ်လျဉ်း၍ ဘုရားသခင် အလုပ်လုပ်သည့်နည်းလမ်းနှင့် လှုပ်ရှားသည့်နည်းလမ်းအပေါ် သင်၌ အယူအဆများရှိကြောင်းကို ထုတ်ဖော်သည်။ သို့ဆိုလျှင် ဘုရားသခင်သည် ဤအခြေအနေကို ရင်ဆိုင်သောအခါ မည်ကဲ့သို့ ကိုင်တွယ်ခဲ့သနည်း။ ထိုလူက “ဤသည်မှာ ဆေးဝါးဖြစ်၏။ ဆေးတိုင်းတွင် အဆိပ်တချို့ ပါရှိသည်။ ယင်းအား ဘုရားသခင်ကို သောက်ခွင့်ပေး၍မဖြစ်။ ဘေးထွက်ဆိုးကျိုး ရှိကောင်းရှိနိုင်သည်” ဟု ဆိုခဲ့သည်။ သူ့စကားများ၏ နောက်ကွယ်မှ ရည်ရွယ်ချက်နှင့် အကြောင်းရင်းမှာ အဘယ်နည်း။ ဤသည်တို့မှာ ရိုးသားဖြောင့်မှန်သော စကားများလော၊ ဟန်ဆောင်ထားသော စကားများလော။ ယင်းတို့သည် ရိုးသားဖြောင့်မှန်ခြင်း မရှိပေ။ ယင်းတို့မှာ လှည့်စားသည်၊ ဟန်ဆောင်ထားပြီး မရိုးသားပေ။ သူ၏ နောက်ဆက်တွဲ လုပ်ဆောင်ချက်များနှင့် သူ ထုတ်ဖော်ခဲ့သည့်အရာက သူ၏ စိတ်နှလုံးထဲ၌ မည်သည့်အရာဖြစ်နေခဲ့သည်ကို သိသာထင်ရှားစေသည်။ ဘုရားသခင်သည် ထိုသူ၏ ဟန်ဆောင်ထားသော စကားများ၊ လုပ်ဆောင်ချက်များနှင့် ပတ်သက်၍ ဘုရားသခင် တစ်စုံတစ်ရာ လုပ်ဆောင်ခဲ့သလော။ (မလုပ်ဆောင်ခဲ့ပါ။) ဘုရားသခင်က မည်သည့်အရာမျှ မပြုလုပ်ခဲ့မှန်း ငါတို့ မည်သို့သိရသနည်း။ ထိုသူသည် ထိုစကားများကို ပြောသောအခါ၌ ရိုးသားစစ်မှန်မှု မရှိပေ။ သူသည် ဟန်ဆောင်နေခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်သည် ဘေးမှနေ၍သာ ကြည့်နေလျက် လမ်းပြခြင်းဟူသည့် အပြုသဘောဆောင်သော အလုပ်ကို မလုပ်ဆောင်သကဲ့သို့ အပြစ်တင်ခြင်းဟူသည့် အပျက်သဘောဆောင်သော အလုပ်ကိုလည်း မလုပ်ဆောင်ခဲ့ပေ။ တစ်ခါတစ်ရံ လူတို့သည် ၎င်းတို့၏ အသိစိတ်ထဲတွင် အပြစ်တင်ခြင်းကို ခံစားရသည်မှာ ဘုရားသခင် လုပ်ဆောင်နေခြင်း ဖြစ်သည်။ ဤလူသည် ထိုအချိန်တွင် အပြစ်တင်ခြင်းကို ခံစားခဲ့သလော။ (မခံစားခဲ့ပါ။) သူသည် အပြစ်တင်ခြင်းကို မခံစားခဲ့ရုံသာမက ကြီးကျယ်သော ပုံစံဖြင့်လည်း စကားပြောခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်က သူ့ကို အပြစ်မတင်ခဲ့ချေ။ သူသည် စောင့်ကြည့်၍သာ နေခဲ့သည်။ အဘယ့်ကြောင့် ဘုရားသခင် စောင့်ကြည်ရသနည်း။ သူသည် အဖြစ်မှန် မည်သို့ထွက်ပေါ်မည်ကို တွေ့ဖို့ စောင့်ကြည့်နေခဲ့ခြင်းလော။ (မဟုတ်ပါ။) ဖြစ်ချင်မှ ဖြစ်ပေမည်။ လူတစ်ဦးသည် အခြေအနေတစ်ခု ရင်ဆိုင်ရသောအချိန်၌ပင် ဘာလုပ်ရမည် သို့မဟုတ် အချက်အလက်တစ်ခုခုကို စုစည်းခြင်းနှင့်ပတ်သက်၍ ရွေးချယ်မှုမပြုမီ ဘုရားသခင်သည် ထိုသူကို နားလည်သလော။ (နားလည်ပါသည်။) ဘုရားသခင်က သူ၏စိတ်နှလုံးသည် ကောင်းသည်ဖြစ်စေ၊ ဆိုးယုတ်သည်ဖြစ်စေ၊ စစ်မှန်သည်ဖြစ်စေ၊ ဟန်ဆောင်သည်ဖြစ်စေ ဘုရားသခင်အပေါ် သူ၏ တကယ့်သဘောထားက မည်သည့်အရာဖြစ်သည်၊ သူ၏ စိတ်နှလုံးထဲ၌ ဘုရားသခင်ရှိမရှိ၊ သူ၌ စစ်မှန်သော ယုံကြည်မှုရှိမရှိဟူ၍ သူ၏အပေါ်ယံကိုသာမက အတွင်းစိတ်ကိုပါ နားလည်သည်။ ဘုရားသခင်က ဤအရာများကို သိနှင့်ပြီးဖြစ်သည်။ သူ၌ ခိုင်လုံသော သက်သေရှိပြီး အစဉ်စောင့်ကြည့်လေ့လာနေသည်။ ဤလူက ဤသို့ပြောပြီးနောက်တွင် ဘုရားသခင် မည်သည့်အရာ ပြုလုပ်သနည်း။ ပထမဦးစွာ ဘုရားသခင်သည် သူ့ကို အပြစ်မတင်ခဲ့ချေ။ ဒုတိယအနေဖြင့် ဘုရားသခင်က သူ့ကို အသိဉာဏ်မပွင့်စေသကဲ့သို့ ဤအရာသည် လှူဖွယ်ပစ္စည်းဖြစ်ကြောင်း၊ လူသားတို့က ယင်းကို လက်လွတ်စပယ် မကိုင်တွယ်သင့်ကြောင်း သတိမပေးခဲ့ချေ။ ဘုရားသခင်အနေဖြင့် လူတို့အား ဤသတိတရားရှိရန် အတိအလင်း ပြောဖို့လိုသလော။ (မလိုပါ။) ဤသတိတရားမှာ ပုံမှန်လူ့သဘာဝထဲတွင် ရှိသင့်သည်။ အချို့က “လူတချို့က သိကို မသိကြပေ။ သူတို့ကို ကိုယ်တော်မပြောဘဲ နေမည်လော။ သူတို့ကို ကိုယ်တော် ပြောလိုက်လျှင် သူတို့သိမည်မဟုတ်လော။ မသိခြင်းက လူတစ်ဦးကို အပြစ်မှ လွတ်ငြိမ်းစေသည်။ ယခုအခါတွင် သူတို့မသိချေ။ သူတို့သိခဲ့လျှင် ဤအမှားကို ပြုလုပ်ခဲ့မိမည် မဟုတ်သည်မှာ မှန်သလော။ ဤအရာက သူတို့ကို ကာကွယ်ပေးမည် မဟုတ်လော” ဟု ပြောကောင်းပြောနိုင်သည်။ ဘုရားသခင်သည် ဤအတိုင်း လုပ်ဆောင်ခဲ့သလော။ (မလုပ်ဆောင်ခဲ့ပါ။) အဘယ့်ကြောင့် ဘုရားသခင် ဤအတိုင်း မလုပ်ခဲ့သနည်း။ တစ်ဖက်တွင် ထိုလူက “ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်အဖို့ လှူဖွယ်ပစ္စည်းဖြစ်၍ လူသားတို့ ကိုင်တွယ်ထိတွေ့၍မရ” ဟူသည့် အမြင်သဘောထားကို သိထားပြီးသင့်သည်။ နောက်တစ်ဖက်တွင် သူမသိခဲ့ပါက ဘုရားသခင် သူ့ကို အဘယ့်ကြောင့် မပြောခဲ့သနည်း။ ထိုသို့သောအရာမျိုး ပြုလုပ်ခြင်းနှင့် ထိုကဲ့သို့သော အကျိုးဆက်များ ရင်ဆိုင်ခြင်းမှ သူ့အား ကာကွယ်ဖို့အတွက် ဘုရားသခင်သည် အဘယ့်ကြောင့် သတိမပေးခဲ့သနည်း။ သူ့အားပြောပြခြင်းသည် လူတို့ကို ကယ်တင်ရာ၌ ဘုရားသခင်၏ ရိုးသားစစ်မှန်မှုကို ပို၍ထုတ်ဖော်မည် မဟုတ်လော။ ယင်းက ဘုရားသခင်၏ ချစ်ခြင်းမေတ္တာကို ပို၍ထုတ်ဖော်မည် မဟုတ်လော။ သို့ဆိုလျှင် အဘယ့်ကြောင့် ဘုရားသခင် ဤသို့မပြုခဲ့သနည်း။ (ဘုရားသခင်သည် သူ့ကို ထုတ်ဖော်လိုခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။) မှန်၏၊ ဘုရားသခင် သူ့ကို ထုတ်ဖော်လိုခဲ့သည်။ အခြေအနေများကို သင်ရင်ဆိုင်ရသောအခါ ယင်းတို့ကို သင်ရင်ဆိုင်ရသည်မှာ တိုက်ဆိုင်မှုကြောင့် မဟုတ်ပေ။ အခြေအနေတစ်ခုခုသည် သင်၏ ကယ်တင်ခြင်းသဘော သက်ရောက်နိုင်သည်၊ သို့မဟုတ် ယင်းက သင်၏ ပျက်စီးခြင်းသဘော သက်ရောက်နိုင်သည်။ ဤအချိန်များအတွင်း ဘုရားသခင်သည် စောင့်ကြည့်နေသည်၊ တိတ်ဆိတ်မြဲ တိတ်ဆိတ်နေသည်၊ သင့်ကို လှုံ့ဆော်ဖို့ အခြေအနေတစ်ခုခုကို စီစဉ်ညွှန်ကြားခြင်း မရှိသကဲ့သို့ “သင်သည် ဤအရာကို မပြုလုပ်ရ။ အကျိုးဆက်များက မတွေးတတ်လောက်အောင် ဖြစ်မည်” သို့မဟုတ် “ဤအတိုင်း ပြုလုပ်ခြင်းသည် အသိစိတ်နှင့် လူ့သဘာဝ ကင်းမဲ့သည်” စသည့် စကားများဖြင့် သင့်အား ဉာဏ်ပွင့်စေခြင်းလည်း မရှိပေ။ လူတို့တွင် ထိုသို့သော သတိတရားမျိုး မရှိပေ။ သဘောတစ်ခုတွင် ထိုသို့သော သတိတရားမျိုး မရှိသည်မှာ ဘုရားသခင်သည် ထိုအခိုက်အတန့်တွင် မည်သည့်လှုံ့ဆော်မှုကိုမျှ မပေးခဲ့သောကြောင့် ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်က မလုပ်ဆောင်ခဲ့ပေ။ အခြားသဘောတစ်ခုတွင် လူတစ်ဦး၌ အသိတရားရှိပြီး လူ့သဘာဝပမာဏ အနည်းငယ် ပိုင်ဆိုင်လျှင် ဘုရားသခင်သည် ထိုကဲ့သို့သော အခြေခံအုတ်မြစ်အပေါ် လုပ်ဆောင်မည်လော။ (လုပ်ဆောင်မည် ဖြစ်ပါသည်။) မှန်ပေ၏။ ဘုရားသခင်သည် ထိုသူတို့အပေါ် ထိုကဲ့သို့သော ကျေးဇူးတော်ကို နှင်းအပ်မည်ဖြစ်သည်။ သို့သော် ဘုရားသခင်သည် ဤသီးသန့်အခြေအနေကို အဘယ့်ကြောင့် လျစ်လျူရှုခဲ့သနည်း။ အကြောင်းရင်းတစ်ခုမှာ ဤလူ၌ အသိတရားနှင့် အသိစိတ် ကင်းမဲ့သည်၊ ဂုဏ်သိက္ခာမရှိ၊ သမာဓိမရှိသည့်အပြင် ပုံမှန်လူ့သဘာဝ မရှိပေ။ သူသည် ဤအရာများကို မလိုက်စားခဲ့။ သူ၏ စိတ်နှလုံးထဲ၌ ဘုရားသခင်မရှိသည့်အပြင် ဘုရားသခင်၌ စစ်မှန်သော ယုံကြည်သူ မဟုတ်ခဲ့ပေ။ ထို့ကြောင့် ဘုရားသခင်သည် သူ့အား ဤအခြေအနေအားဖြင့် ထုတ်ဖော်လိုခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ တစ်ခါတစ်ရံ ဘုရားသခင် လူတစ်ဦးအား ထုတ်ဖော်ခြင်းသည် ကယ်တင်ခြင်းပုံစံတစ်မျိုး ဖြစ်ပြီး တစ်ခါတစ်ရံတွင် မဟုတ်၊ ဘုရားသခင်သည် တမင်တကာ ဤအတိုင်း လုပ်ဆောင်ခြင်း ဖြစ်သည်။ အကယ်၍ သင်သည် အသိတရားနှင့် အသိစိတ် ရှိသောသူ ဖြစ်ပါက ဘုရားသခင်၏ သင့်အား ထုတ်ဖော်ခြင်းသည် စမ်းသပ်မှုတစ်ခုနှင့် ကယ်တင်ခြင်းပုံစံတစ်မျိုးအဖြစ် အသုံးတည့်မည်။ သို့သော် သင်၌ အသိတရားနှင့် အသိစိတ် ကင်းမဲ့ပါက ဘုရားသခင်၏ သင့်အား ထုတ်ဖော်ခြင်းသည် ဖယ်ရှားရှင်းလင်းခံရခြင်းနှင့် ဖျက်ဆီးခံရခြင်းသ‌ဘော သက်ရောက်မည်ဖြစ်သည်။ သို့ဆိုလျှင် ယင်းကို ယခုကြည့်လျှင် ဘုရားသခင်အနေဖြင့် ဤလူအား ထုတ်ဖော်ခြင်းမှာ မည်သည့်အရာကို ဆိုလိုသနည်း။ ဖယ်ရှားရှင်းလင်းခံရခြင်းကို ဆိုလိုသည်။ ယင်းမှာ ကောင်းချီးမင်္ဂလာမဟုတ်ဘဲ ကျိန်ခြင်းအမင်္ဂလာဖြစ်သည်။ လူအချို့က “သူသည် ထိုမျှကြီးမားသော အမှားကို ပြုလုပ်ခဲ့ပြီး ယင်းမှာ အတော်ပင် ရှက်ဖွယ်ကောင်းသည်။ သူသည် ချောင်းဆိုးပျောက်ဆေးရည်ကို တိတ်တဆိတ် စသောက်ခဲ့သည့်အချိန်မှစ၍ သူ့အနေဖြင့် ဤအမှားကို မပြုလုပ်မိအောင်၊ ထိုသို့ဖြင့် ဖယ်ရှားရှင်းလင်း ခံရစရာမလိုအောင် ဘုရားသခင်သည် သူ့အား ရပ်တန့်စေဖို့အတွက် အခြေအနေအချို့ကို မစီမံနိုင်ခဲ့သလော” ဟု ဆိုကြသည်။ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင် ပြုလုပ်ခဲ့သည့် အရာဟုတ်သလော။ (မဟုတ်ပါ။) ဘုရားသခင် အဘယ်သို့ လုပ်ဆောင်ခဲ့သနည်း။ (သူသည် အခြေအနေကို ဤအတိုင်း ဖြစ်ခွင့်ပြုခဲ့သည်။) ဘုရားသခင်သည် အမှုအရာများကို သူ့ဘာသာ ဖြစ်ပျက်ခွင့်ပေးခဲ့ကာ ဤသည်မှာ သူ၏ စည်းမျဉ်းတစ်ခု ဖြစ်၏။ ထိုသူသည် ချောင်းဆိုးပျောက်ဆေးရည်၏ ပုလင်းဖုံးကို ဖွင့်လိုက်သည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် သူ ပထမဆုံးတစ်ငုံနှင့် နောက်ဆုံးတစ်ငုံ သောက်သည့် ကြားထဲတွင် သဘာဝအားဖြင့် ခြားနားမှုရှိသလော။ (မရှိပါ။) အဘယ့်ကြောင့် ခြားနားမှုမရှိသနည်း။ (သူသည် အနှစ်သာရအားဖြင့် ထိုသို့သောလူစားမျိုးပင် ဖြစ်ပါသည်။) ဤအခြေအနေက သူ၏ လူ့သဘာဝ၊ သူ၏ လိုက်စားမှုနှင့် သူ၏ ယုံကြည်မှုကို လုံးစေ့ပတ်စေ့ ထုတ်ဖော်ခဲ့ပေသည်။

ဓမ္မဟောင်းကျမ်းခေတ်တွင် ဧသောသည် သူ၏ မွေးရာပါ အခွင့်အရေးကို အမဲစွပ်ပြုတ်တစ်ခွက်ဖြင့် လှဲလှယ်ခဲ့သည်။ သူက “မွေးရာပါ အခွင့်အရေးနှင့်ပတ်သက်၍ ဘာအရေးကြီးသနည်း။ ယင်းကို အလှဲအလှယ် လုပ်လျှင်လည်း ထူးခြားမှုရှိမည်မဟုတ်။ ကျွန်ုပ်သည် အသက်ရှင်နေဦးမည် မဟုတ်လော” ဟူ၍ မည်သည့်အရာက အရေးကြီးပြီး တန်ဖိုးရှိသည်ကို သတိမပြုမိခဲ့ချေ။ ဤသည်မှာ စိတ်နှလုံးထဲ၌ သူစဉ်းစားခဲ့သည့်အရာ ဖြစ်သည်။ ပြဿနာအား သူ၏ ကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းနည်းက အ‌တော်ပင် လက်တွေ့ကျခဲ့ဟန် တူမည်ဖြစ်သော်လည်း သူဆုံးရှုံးခဲ့သည့်အရာမှာ ဘုရားသခင်၏ ကောင်းချီးမင်္ဂလာဖြစ်ပြီး ယင်း၏ အကျိုးဆက်များမှာ မတွေးတတ်လောက်အောင် ဖြစ်သည်။ ယခုတွင် အသင်းတော်ထဲ၌ သမ္မာတရားကို မလိုက်စားသော လူများစွာရှိသည်။ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်၏ ကတိတော်များနှင့် ဘုရားသခင်၏ ကောင်းချီးများကို အလေးအနက် မထားကြပေ။ ဤသည်မှာ လူတစ်ဦး၏ မွေးရာပါ အခွင့်အရေးအား အဆုံးခံရခြင်းနှင့် သဘာဝအားဖြင့် အတူတူပင် မဟုတ်လော။ ယင်းမှာ ပို၍ပင် ဆိုးဝါးသည် မဟုတ်လော။ အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် ဘုရားသခင်၏ လူတို့အား ကယ်တင်ခြင်းသည် တစ်ကြိမ်တစ်ခါသာရှိသော အခွင့်အရေးဖြစ်သည်။ အကယ်၍ လူတစ်ဦးသည် ဤအခွင့်အရေးကို လက်လွှတ်ဆုံးရှုံးလျှင် ယင်းက လုံးဝ ပြီးသွားပြီဖြစ်သည်။ ဖျက်ဆီးခံရခြင်းဟူသည့် အဆုံးသတ်အတွက် သူလှဲလှယ်ခဲ့သည့် အရာတစ်ခုဖြစ်သည့် ချောင်းဆိုးပျောက်ဆေးရည် အတွက်မျှသာဖြင့် နောက်ဆုံးတွင် ဖယ်ရှားရှင်းလင်းခံခဲ့ရသည့် လူတစ်ဦးပင် ရှိခဲ့သည်။ ဤသည်မှာ တကယ့်ကို ဉာဏ်မမီလောက်အောင်ပင်။ သို့တစေ အမှန်တွင် ယင်းနှင့်ပတ်သက်၍ ဉာဏ်မမီလောက်စရာ ဘာမျှမရှိပေ။ ငါသည် အဘယ့်ကြောင့် ထိုသို့ဆိုသနည်း။ ဤအဖြစ်အပျက်မှာ အရေးမပါသောအရာတစ်ခု ဖြစ်ဟန်တူချင်တူမည်။ အကယ်၍ လူတို့ကြားထဲတွင် ထိုသို့သော အဖြစ်အပျက်မျိုး ဖြစ်ပျက်ခဲ့လျှင် ယင်းကို များစွာ ဆင်ခြင်သုံးသပ်ကြမည် မဟုတ်ပေ။ ခိုးယူခြင်း သို့မဟုတ် အခြားသူများအား အနာတရဖြစ်စေခြင်း အစရှိသည့် ရာဇဝတ်မှု ကျူးလွန်ခြင်းကဲ့သို့ သင်သည် အများဆုံးအနေဖြင့် သေဆုံးပြီးနောက်တွင် အပြစ်ဒဏ်ပေးခံရပြီးနောက် လူဝင်စားခြင်းဟူသည့် သံသရာအချို့အားဖြင့် လူသားတစ်ဦးအဖြစ် ပြန်လည်မွေးဖွားမည် ဖြစ်သည်။ ယင်းက များစွာ အရေးပါမည် မဟုတ်ချေ။ သို့သော် ယခု ငါပြောပြနေသည့် အခြေအနေမှာ ဤအရာကဲ့သို့ ရိုးရှင်းသလော။ (မရိုးရှင်းပါ။) ယင်းသည် မရိုးရှင်းဟု ငါတို့ အဘယ့်ကြောင့် ဆိုသနည်း။ ဤအခြေအနေသည် အဘယ်ကြောင့် ဆွေးနွေးရန် ထိုက်တန်သနည်း။ ဤချောင်းဆိုးပျောက်ဆေးရည်ဖြင့် အစပြုကြစို့။ အမှန်အားဖြင့် ဤချောင်းဆိုးပျောက်ဆေးရည်သည် တန်ဖိုးကြီးမားသော အရာမဟုတ်သော်လည်း ယင်းကို ဘုရားသခင်အတွက် ပူဇော်ဆက်ကပ်လိုက်သည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် ယင်း၏အနှစ်သာရမှာ ပြောင်းလဲသွားသည်။ ယင်းမှာ လှူဖွယ်ပစ္စည်း ဖြစ်သွားသည်။ လူအချို့က “လှူဖွယ်ပစ္စည်းများကို ဆက်ကပ်ထားပြီးဖြစ်သည်။ လှူဖွယ်ပစ္စည်းများမှာ လူတို့နှင့် မသက်ဆိုင်ပေ။ ယင်းတို့ကို လူတို့ မထိမကိုင်သင့်” ဟု ဆိုကြ၏။ ဤသို့ပြောခြင်းသည်လည်း မှန်ကန်၏။ လှူဖွယ်ပစ္စည်းဆိုသည်မှာ အဘယ်နည်း။ လှူဖွယ်ပစ္စည်းဆိုသည်မှာ ဘုရားသခင်ကို လူပုဂ္ဂိုလ်တစ်ယောက်က ဆက်ကပ်သည့် တစ်စုံတစ်ခု ဖြစ်သည်။ မည်သည့်အရာဖြစ်စေ ထိုကဲ့သို့သော အရာများအားလုံးကို လှူဖွယ်ပစ္စည်များအဖြစ် ရည်ညွှန်းလေသည်။ ယင်းတို့ကို ဘုရားသခင် ပိုင်သောကြောင့် လူသားနှင့် မသက်ဆိုင်တော့ပေ။ ဘုရားသခင်ကို ဆက်ကပ်သည့် မည်သည့်အရာမဆို ငွေကြေးဖြစ်စေ သို့မဟုတ် အရာဝတ္ထုများဖြစ်စေ၊ ပြီးလျှင် ယင်း၏တန်ဖိုးမည်မျှ ရှိသည်ဖြစ်စေ ဘုရားသခင်နှင့် လုံးလုံး သက်ဆိုင်ပြီး လူအလိုရှိသလို အသုံးပြု၍ရသောအရာ မဟုတ်သကဲ့သို့ အသုံးပြုရန် သူ၏အရာလည်း မဟုတ်ပေ။ ဘုရားသခင်၏ လှူဖွယ်ပစ္စည်းများကို မည်သို့ စိတ်ကူးထဲ ရုပ်လုံးပေါ်အောင် တွေးနိုင်သနည်း။ ယင်းတို့သည် ဘုရားသခင်နှင့်သာ သက်ဆိုင်သည်၊ သူကသာ ယင်းတို့ကို စွန့်ပစ်နိုင်သည်၊ ပြီးလျှင် သူ၏ အသိအမှတ်ပြုခြင်းကို မရရှိမီ ထိုအရာများကို မည်သူမျှ မထိနိုင်သကဲ့သို့ ယင်းတို့အပေါ် လိုချင်မျက်စိ ရှိ၍မရနိုင်ပေ။ “ဘုရားသခင်သည် တစ်စုံတစ်ခုကို အသုံးမပြုနေပါက ကျွန်ုပ်တို့အား ယင်းကို အသုံးပြုဖို့ အဘယ့်ကြောင့် အခွင့်မပေးသနည်း။ ယင်းက အချိန်အတော်ကြာ၍ ပျက်စီးခဲ့ပါက ဝမ်းနည်းစရာဖြစ်မည် မဟုတ်လော။” ဟု ပြောသည့်သူများ ရှိပေသည်။ မဟုတ်ပေ၊ ထိုအချိန်တွင်ပင် မဖြစ်ပေ။ ဤသည်မှာ စည်းမျဉ်းတစ်ခုဖြစ်သည်။ လှူဖွယ်ပစ္စည်းများသည် ဘုရားသခင်နှင့် သက်ဆိုင်သည့် အရာများဖြစ်သည်၊ လူနှင့်မသက်ဆိုင်ပေ။ ကြီးကြီးငယ်ငယ်၊ ပြီးလျှင် ယင်းတို့သည် တန်ဖိုးရှိသည်ဖြစ်စေ မရှိသည်ဖြစ်စေ၊ လူသားက ယင်းတို့ကို ဘုရားသခင်ထံ ဆက်ကပ်ပြီးသည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် ဘုရားသခင်က ယင်းတို့ကို လိုချင်သည်ဖြစ်စေ မလိုချင်သည်ဖြစ်စေ ယင်းတို့၏အနှစ်သာရသည် ပြောင်းလဲပြီးဖြစ်ပေသည်။ အရာဝတ္ထုတစ်ခုသည် လှူဖွယ်ပစ္စည်းတစ်ခု ဖြစ်လာပြီးသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် ယင်းက ဖန်ဆင်းရှင်၏ ပိုင်ဆိုင်မှုများထဲတွင် ပါဝင်ပြီး သူအလိုရှိသလို အသုံးပြုသည့်အရာ ဖြစ်ပေသည်။ တစ်စုံတစ်ဦး၏ လှူဖွယ်ပစ္စည်းများအား သဘောထားသည့် နည်းလမ်းတွင် မည်သည့်အရာ ပါဝင်သနည်း။ ယင်းက ဘုရားသခင်အပေါ် တစ်စုံတစ်ဦး၏ သဘောထား ပါဝင်ပေသည်။ ဘုရားသခင်အပေါ် လူပုဂ္ဂိုလ်တစ်ဦး၏ သဘောထားသည် ရိုင်းစိုင်းမှုနှင့် မထီမဲ့မြင်ပြုခြင်းတို့နှင့် အပူအပင်မရှိခြင်းတို့ထဲမှ တစ်ခုဖြစ်ပါက ဘုရားသခင်ပိုင်ဆိုင်သည့် အရာများ အားလုံးအပေါ် ထိုလူပုဂ္ဂိုလ်၏ သဘောထားသည်လည်း သေချာပေါက် ထိုနည်းတူဖြစ်လိမ့်မည်။ “အချို့သော လှူဖွယ်ပစ္စည်းများသည် ယင်းတို့ကို စောင့်ရှောက်သည့်သူ တစ်ဦးမျှ မရှိကြပေ။ ယင်းတို့ကို လက်ဝယ်ပိုင်ထားသည့်သူ မည်သူမဆိုနှင့် ယင်းတို့က သက်ဆိုင်သည်ဟု မဆိုလိုသလော။ ယင်းကို တစ်စုံတစ်ဦးက သိသည်ဖြစ်စေ၊ မသိသည်ဖြစ်စေ ယင်းမှာ ‘ကိုယ့်လက်ထဲရောက် ကိုယ့်ဥစ္စာသာ’ ဖြစ်သည်။ ထိုအရာများကို ရှာတွေ့သူ မည်သူမဆိုသည် ယင်းတို့ကို ပိုင်ဆိုင်သူဖြစ်သည်” ဟု ပြောသည့်လူအချို့ ရှိကြသည်။ ထိုအမြင်ရှုထောင့်နှင့် ပတ်သက်၍ သင်မည်သို့ တွေးထင်သနည်း။ အတော်အတန် သိသာထင်ရှားစွာပင် ယင်းက မမှန်ကန်ပေ။ လှူဖွယ်ပစ္စည်းများအပေါ် ဘုရားသခင်၏ သဘောထားမှာ အဘယ်နည်း။ ဘုရားသခင်အား မည်သည့်အရာကို ပူဇော်ဆက်ကပ်သည်ဖြစ်စေ၊ ပြီးလျှင် ယင်းကို သူလက်ခံသည်ဖြစ်စေ၊ လက်မခံသည်ဖြစ်စေ တစ်စုံတစ်ခုကို လှူဖွယ်ပစ္စည်းတစ်ခုအဖြစ် သတ်မှတ်ပြီးသည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် ယင်းကို ရယူဖို့ ကြိုးစားသူ မည်သူမဆိုသည် “မမျှော်လင့်သောအရာ ဖြစ်ခြင်း” ဖြင့် အဆုံးသတ်နိုင်သည်။ ယင်းက မည်သည့်အရာကို ဆိုလိုသနည်း။ (ယင်းက ဘုရားသခင်၏ စိတ်သဘောထားကို ပုန်ကန်ပြစ်မှားခြင်းကို ဆိုလိုသည်။) မှန်ပေ၏။ သင်တို့အားလုံးသည် ဤအမြင်ရှုထောင့်ကို သိကြသော်လည်း ဤအရေးကိစ္စ၏ အနှစ်သာရကို သင်တို့ အဘယ့်ကြောင့် သတိမပြုမိကြသနည်း။ သို့ဆိုလျှင် ဤအရေးကိစ္စသည် လူတို့အား မည်သည့်အရာကို ပြောသနည်း။ ယင်းက ဘုရားသခင်၏ စိတ်သဘောထားသည် လူသားများ၏ မည်သည့်ပုန်ကန်ပြစ်မှားခြင်းကို သည်းခံခြင်း မရှိကြောင်းနှင့် ၎င်းတို့သည် သူ၏အရာဝတ္ထုများကို ဆော့မကစားရကြောင်းတို့ကို ၎င်းတို့အား ပြောသည်။ ဥပမာအားဖြင့် ဘုရားသခင်၏ လှူဖွယ်ပစ္စည်းများပင်။ လူပုဂ္ဂိုလ်တစ်ဦးသည် ယင်းတို့ကို မိမိ၏ကိုယ်ပိုင်အဖြစ် ယူဆောင်ခြင်း သို့မဟုတ် ယင်းတို့ကို အလဟဿဖြစ်စေခြင်းနှင့် ဖြုန်းတီးခြင်းတို့ပြုပါက ၎င်းသည် ဘုရားသခင်၏ စိတ်သဘောထားကို ပုန်ကန်ပြစ်မှားမိမည် ဖြစ်ပြီး အပြစ်ဒဏ်ပေးခြင်းခံရနိုင်ဖွယ်ရှိမည် ဖြစ်ပေသည်။ ဘုရားသခင်၏ ဒေါသပုန်ထခြင်း၌ ယင်း၏စည်းမျဉ်းများ ရှိသည်။ ယင်းက ဘုရားသခင်သည် အမှားတစ်ခုပြုသည့် မည်သူ့ကိုမဆို ဒေါသတကြီး ရမ်းသည်ဟု လူများစိတ်ကူးထားသကဲ့သို့ မဟုတ်ပေ။ ထိုအစား လူတစ်ဦးက အရေးပါသော၊ အရေးကြီးသော ကိစ္စများတွင် ဘုရားသခင်အား ပုန်ကန်ပြစ်မှားသောအခါ ဘုရားသခင်၏ အမျက်ဒေါသကို ဆွပေးခြင်းဖြစ်သည်။ အထူးသဖြင့် ဘုရားသခင်၏ လူဇာတိခံယူခြင်းနှင့် ဘုရားသခင်၏ လှူဖွယ်ပစ္စည်များအား သဘောထားခြင်းနှင့် ပတ်သက်လျှင် လူတို့သည် သတိထားခြင်းကို ပြသရမည်ဖြစ်ပြီး ဘုရားသခင်ကို ကြောက်ရွံ့သော စိတ်နှလုံး ရှိရမည်ဖြစ်သည်။ ဤနည်းဖြင့်သာ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်၏ စိတ်နေသဘောထားကို ပုန်ကန်ပြစ်မှားခြင်း မရှိသည်မှာ သေချာနိုင်လေသည်။

လူအချို့သည် ဘုရားသခင်အပေါ် ၎င်းတို့၏ယုံကြည်မှု၌ စိတ်ချယုံကြည်ကြကာ မိမိတို့ကိုယ်ကို အသုံးခံပြီး အဖိုးအခပေးနိုင်လျက်၊ အရာတစ်ခုမှလွဲ၍ လက္ခဏာသွင်ပြင်အားလုံး၌ ကောင်းစွာ ထမ်းဆောင်နိုင်ကြသည်။ ဘုရားသခင်၏ အိမ်တော်ရှိ ကြွယ်ဝသော အရင်းအမြစ်များကို မြင်တွေ့ပြီး ဘုရားသခင် ရွေးကောက်ထားသော လူတို့သည် ငွေကြေးသာမက အစားအစာ၊ အဝတ်အစားနှင့် အမျိုးမျိုးသော ဆေးဝါးများ စသည်တို့ကိုလည်း ဆက်ကပ်လှူဒါန်းကြသည်ကို သိရှိရသောအခါ ထိုကဲ့သို့သော လူတစ်ဦးက “ဘုရားသခင် ရွေးကောက်ထားသော လူတို့သည် ဘုရားသခင်အား အလွန်များပြားလှသော အရာများကို ဆက်ကပ်ကြသည်ဖြစ်၍ ဘုရားသခင် တစ်ဦးတည်း ဤအရာအားလုံးကို အသုံးပြုနိုင်မည်မဟုတ်။ အချို့ကို ဧဝံဂေလိဖြန့်ဝေခြင်းအတွက် လိုအပ်သော်လည်း ယင်းတို့အားလုံးကို အသုံးပြုမည် မဟုတ်သေးချေ။ ဤပစ္စည်းများကို မည်ကဲ့သို့ ကိုင်တွယ်သင့်သနည်း။ ဖြစ်နိုင်လျှင် ခေါင်းဆောင်များနှင့် အမှုဆောင်များသည် ယင်းတို့အချို့ကို ဝေမျှသင့်သလော” ဟု တွေးထင်သည်။ သူသည် ဤကိစ္စနှင့်ပတ်သက်၍ ကြောင့်ကြပြီး ထိတ်ထိတ်ပျာပျာဖြစ်လာကာ အတွင်းစိတ်ထဲ၌ “ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုး” ကို ခံစားသည့်အပြင် “ယခုဆိုလျှင် ငါသည် ဤပစ္စည်းများအား တာဝန်ခံရပြီ။ အချို့ကို ငါအသုံးပြုသင့်သည်။ သို့မဟုတ်လျှင် ကမ္ဘာကြီး ပျက်သုဉ်းသွားသောအခါ ဤလှူဖွယ်ပစ္စည်များ အားလုံးသည် အလကားပစ်လိုက်ရမည် မဟုတ်လော။ ယင်းတို့ကို ခေါင်းဆောင်များနှင့် အမှုဆောင်များအား ဝေငှခြင်းက တရားမျှတသည်။ ဘုရားသခင်၏အိမ်တော်၌ လူတိုင်းက တန်းတူဖြစ်သည်။ ငါတို့သည် မိမိတို့ကိုယ်ကို ဘုရားသခင်အတွက် ဆက်ကပ်ထားပြီးဖြစ်သည့်အတွက် ဘုရားသခင်၏ ဥစ္စာများမှာ ငါတို့၏ဥစ္စာလည်း ဖြစ်ပြီး ငါတို့၏ ဥစ္စာသည်လည်း ဘုရားသခင်၏ဥစ္စာ ဖြစ်၏။ ဘုရားသခင်၏ လှူဖွယ်ပစ္စည်းများကို ငါခံစားလိုက်လျှင် ကြီးမားသောကိစ္စ မဟုတ်ပေ။ မည်သို့ဆိုစေ ယင်းသည် ဘုရားသခင်၏ ကောင်းချီးမင်္ဂလာတွင် ပါဝင်ဖြစ်၏။ ငါသည် အချို့ကို ဆက်လက်၍ အသုံးပြုလိုက်လျှင် ကောင်းပေမည်” ဟု စတင်၍ တွေးတောလာသည်။ သူသည် ထိုသို့သော အတွေးမျိုးဖြင့် စုံစမ်းသွေးဆောင်ခံရသည်။ သူ၏လိုအင်ဆန္ဒများသည် တစ်စတစ်စဖြင့် ကြီးထွားလာပြီး သူသည် လှူဖွယ်ပစ္စည်းများကို စတင်၍ တပ်မက်လာကာ သူ၏စိတ်နှလုံးထဲ၌ မည်သည့်အပြစ်တင်ခြင်းကိုမျှ မခံစားရဘဲ ပစ္စည်းများကို စတင်၍ ယူငင်တော့သည်။ သူသည် မည်သူမျှ သိမည်မဟုတ်ဟု တွေးထင်ပြီး “ကျွန်ုပ်သည် ဘုရားသခင်အတွက် မိမိကိုယ်ကို အသုံးခံခဲ့ပြီ။ လှူဖွယ်ပစ္စည်းအချို့ကို ခံစားခြင်းမှာ ကြီးမားသော ကိစ္စမဟုတ်ပေ။ ဘုရားသခင်သိသွားလျှင်ပင် သူသည် ကျွန်ုပ်ကို ခွင့်လွှတ်မည်ဖြစ်သည်။ ယခုတွင် အချို့ကို ငါခံစားလိုက်တော့မည်” ဟု ဆိုလျက် မိမိကိုယ်ကို နှစ်သိမ့်အားပေးသည်။ ရလဒ်အနေဖြင့် သူသည် လှူဖွယ်ပစ္စည်များကို စတင်ခိုးယူလျက် ဘုရားသခင်၏ စိတ်နေသဘောထားကို ပုန်ကန်ပြစ်မှားသည်။ သူသည် အပေါ်ယံတွင် “ဤပစ္စည်များကို အသုံးမပြုပါက အတန်ကြာပြီးနောက် ပျက်စီးမည်ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင် တစ်ဦးတည်း ဤအရာများအားလုံးကို အသုံးမပြုနိုင်သည့်အပြင် ယင်းတို့ကို အညီအမျှ ခွဲဝေသည်ဆိုလျှင် လူအမြောက်အမြား ဖြစ်နေပြီး စေ့ငရန် လုံလောက်မည် မဟုတ်ပေ။ ယင်းကို ငါ အဘယ့်ကြောင့် မစီမံရမည်နည်း။ ထိုမျှမက ငွေအားလုံးကို ကမ္ဘာကြီးအဆုံးသတ်၌ သုံး၍မကုန်နိုင်လျှင်ကော။ ငါတို့ တစ်ဦးစီသည် ဝေစုလက်ခံသင့်ကာ ယင်းသည်လည်း ဘုရားသခင်၏ ချစ်ခြင်းမေတ္တာနှင့် ကျေးဇူးတော်ကို ထင်ဟပ်ပေသည်။ ဘုရားသခင်က ဤအရာကို သတ်မှတ်မထားသေးသော်လည်း ထိုသို့သော စည်းမျဉ်းမျိုးမရှိ၊ အဘယ့်ကြောင့် ကိုယ်တိုင်ဖန်တီးယူ၍ မရဘဲနေမည်နည်း။ ဤသည်မှာ စည်းမျဉ်းများအတိုင်း ပြုမူလုပ်ဆောင်ခြင်းပင် ဖြစ်၏” အစရှိသည်ဖြင့် မိမိအတွက် အကြောင်းပြချက်များစွာ ရှာလေသည်။ သူသည် ကြီးကျယ်သော အကြောင်းရင်းများစွာကို လုပ်ဇာတ်ခင်းပြီးနောက် စတင်၍ လုပ်ဆောင်မှုပြုတော့သည်။ သို့သော် သူအစပြုလိုက်သည်နှင့် အရာရာ ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရ ဖြစ်သွားပြီး သူ၏စိတ်နှလုံးထဲ၌ အပြစ်တင်ခြင်း တစ်ဖြည်းဖြည်း လျော့နည်းသွားသည်။ သူက ယင်းသည် တရားသည်ဟုပင် ထင်ကာ “အကယ်၍ ဘုရားသခင်က အလိုမရှိလျှင် ယင်းကို ငါ အသုံးပြုသင့်သည်။ ဤသည်မှာ တကယ့်ပြဿနာမဟုတ်” ဟု တွေးကောင်း တွေးမည်ဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ အရာရာ မှားသွားသည့်နေရာပင် ဖြစ်၏။ ဤသည်မှာ ကြီးမားသောကိစ္စ ဟုတ်သလော၊ မဟုတ်လော။ သင်တို့ မည်သို့ထင်သနည်း။ ယင်းမှာ ဆိုးရွားသလော။ (ဆိုးရွားပါသည်။) ယင်းက ဆိုးရွားသည်ဟု အဘယ့်ကြောင့် ငါတို့ဆိုရသနည်း။ ဤအရေးကိစ္စကို မိတ်သဟာယပြုထိုက်သလော။ (ပြုထိုက်ပါသည်။) မည်သည့်အရာက ယင်းကို မိတ်သဟာယပြုထိုက်စေသနည်း။ (ယင်း၌ ဘုရားသခင်၏ စိတ်နေသဘောထား ပါဝင်ပြီး လူ၏ အဆုံးသတ်နှင့် ပန်းတိုင်တို့နှင့်လည်း သက်ဆိုင်သည်။) ဤအရေးကိစ္စသည် အရေးပါ၏၊ ယင်း၏သဘာဝသည် ကြီးလေး၏။ ယခုတွင် သင်တို့အား ငါသတိပေးသင့်သည်မှာ မည်သည့်အရာ ဖြစ်သနည်း။ လှူဖွယ်ပစ္စည်းများ ယူငင်ခြင်းဟူသည့် စိတ်ကူးကို မည်သည့်အခါမျှ လက်သင့်မခံနှင့်။ လူအချို့က “ယင်းသည် မမှန်ပေ။ ညီအစ်ကို မောင်နှမများ ဆက်ကပ်သည့် လှူဖွယ်ပစ္စည်းများကို ဘုရားသခင်၏ အိမ်တော်အတွက်၊ အသင်းတော်အတွက် ရည်ရွယ်ထားသည်။ ဤအရာက ယင်းတို့ကို လူတိုင်း၏ ဘုံပိုင်ပစ္စည်း ဖြစ်စေသည်” ဟု ဆိုကြသည်။ ဤပြောဆိုချက်က မှန်သလော။ ထိုကဲ့သို့သော ပြောဆိုချက်သည် မည်သို့ထွက်ပေါ်လာသနည်း။ လူ၏ လောဘကြောင့် ဤကဲ့သို့သော အယူအဆသဘောတရားကို ဖော်စပ်ထားခြင်း ဖြစ်သည်။ ဤအရေးကိစ္စတွင် အခြားမည်သည့်အရာ ပါဝင်သနည်း။ ငါတို့ မထည့်သွင်းသေးသည့် အရာတစ်ခုရှိ၏၊ မည်သည့်အရာ ဖြစ်သနည်း။ အချို့က “ဘုရားသခင်၏ အိမ်တော်သည် မိသားစုကြီးဖြစ်၏။ ကောင်းသောမိသားစုကို ထင်ဟပ်စေဖို့ရန် ချစ်ခြင်းမေတ္တာနှင့် သည်းခံမှု ရှိသင့်သည်။ လူတိုင်းသည် အစားအစာ၊ သောက်သုံးစရာနှင့် အရင်းအမြစ်များကို ဝေယူသင့်ကာ ဤအရာများအားလုံးကို အညီအမျှ ဝေငှသင့်သည်။ သာဓကအနေဖြင့် လူတိုင်း၌ အဝတ်အစားရှိသင့်ပြီး ယင်းကို အညီအမျှ ဝေငှခံစားသင့်သည်။ ဘုရားသခင်သည် ဘက်လိုက်ခြင်းကို မပြသပေ။ အကယ်၍ လူတစ်ဦးသည် ခြေအိတ်ပင် မဝယ်နိုင်ဘဲဖြစ်ကာ ဘုရားသခင်၌ အရန်အချို့ အပိုရှိပါက သူသည် ၎င်းတို့ကို အကူအညီပေးအပ်သင့်သည်။ ထိုမျှမက ဘုရားသခင်၏ ထိုလှူဖွယ်ပစ္စည်များမှာ ညီအစ်ကိုမောင်နှမများထံမှ လာခြင်းဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်၌ မြောက်မြားစွာ ရှိထားပြီးဖြစ်၍ အချို့ကို ဆင်းရဲသားများထံ မဝေငှသင့်သလော။ ဤအရာက ဘုရားသခင်၏ ချစ်ခြင်းမေတ္တာကို ထင်ဟပ်စေမည် မဟုတ်လော” ဟု စဉ်းစားကြသည်။ လူတို့သည် ဤကဲ့သို့ စဉ်းစားကြသလော။ ဤသည်တို့မှာ လူ့အယူအဆများ မဟုတ်သလော။ လူတို့သည် ယင်းကို ဘုရားသခင်၏ ကျေးဇူးတော်၊ ဘုရားသခင်၏ ကောင်းချီးမင်္ဂလာများနှင့် ဘုရားသခင်၏ ကြီးမားသောမေတ္တာအဖြစ် စကားအလှဖြင့် အမည်တပ်နေစဉ် ဘုရားသခင်၏ ဥစ္စာကို အတင်းအကျပ် တောင်းဆိုကြသည်။ ၎င်းတို့သည် အရာဝတ္ထုများကို ဘုရားသခင်နှင့်အတူ အမြဲတမ်း အညီအမျှ ခွဲဝေလိုကြကာ၊ အရာရာတိုင်းကို တန်းတူညီမျှ ခွဲယူလိုသည်၊ သာတူညီမျှရေးဝါဒကို အမြဲတမ်း ထပ်တလဲလဲ တောင်းဆိုကြသည်။ ဤသည်မှာ ကမ္ဘာလုံးဆိုင်ရာ တစ်လုံးတစ်ဝတည်း ဖြစ်ခြင်း၊ လူသား၏ သဟဇာတဖြစ်မှုနှင့် စိတ်ကျေနပ်ဖွယ် အသက်ရှင်မှုတို့၏ အမှတ်သင်္ကေတဖြစ်သည်ဟု ထင်ကြပြီး ဤသည်ကို လက်တွေ့ပြသသင့်သည့် အခြင်းအရာတစ်ခုအဖြစ် သဘောထားကြသည်။ ဤသည်တို့မှာ လူသား၏ အယူအဆများ မဟုတ်လော။ အထူးသဖြင့် ဘုရားသခင်၏ အိမ်တော်ထဲတွင် မည်သူမျှ ဆာလောင်ခြင်းမရှိသင့်ဟု ၎င်းတို့တွေးကြသည်။ အကယ်၍ လူတစ်ဦးက ဆာလောင်လျှင် ဘုရားသခင်သည် သူ၏ လှူဖွယ်ပစ္စည်းများကို အကူအညီအဖြစ် အသုံးပြုသင့်သည်။ ဘုရားသခင်သည် ထိုကိစ္စကို လျစ်လျူမရှုသင့်။ လူတို့ယုံကြည်သည့် ဤ “ပြုလုပ်သင့်သည်” ဟူသည်မှာ အယူအဆတစ်မျိုး မဟုတ်လော။ ယင်းသည် ဘုရားသခင်အပေါ် လူသား၏တောင်းဆိုမှု မဟုတ်လော။ လူအချို့သည် ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ပြီးနောက် “ကျွန်ုပ်သည် ဘုရားသခင်ကို နှစ်ပေါင်းများစွာ ယုံကြည်လာခဲ့ပြီး ဘာမျှ မရရှိသေး။ ကျွန်ုပ်၏မိသားစုသည် ဆင်းရဲမြဲဆင်းရဲနေသေးသည်။ ဤသို့ မဖြစ်သင့်ပေ။ ကျွန်ုပ်သည် ဘုရားသခင် ပို၍ ဘုန်းတော်ထင်ရှားအောင် လုပ်နိုင်ဖို့အတွက် ဘုရားသခင်သည် ကျွန်ုပ်အပေါ် ကြင်နာသင့်သည်၊ ကျွန်ုပ်ကို ကောင်းချီးပေးသင့်သည်” ဟု ဆိုကြသည်။ သင်၏မိသားစုက ဆင်းရဲသောကြောင့် သင်သည် သမ္မာတရားကို မလိုက်စားပေ။ သင်သည် ဘုရားသခင်အား ယုံကြည်ခြင်းအားဖြင့် သင်၏ ဆင်းရဲသော အခြေအနေကို ပြောင်းလဲပစ်ရန်နှင့် ဘုရားသခင် ဘုန်းတော်ထင်ရှားအောင် လုပ်ခြင်းကို သူနှင့် အပေးအယူလုပ်ဖို့ အကြောင်းပြချက်အဖြစ် အသုံးပြုရန် မျှော်လင့်နေသည်။ ဤသည်တို့မှာ လူသား၏ အယူအဆများနှင့် စိတ်ကူးစိတ်သန်းများ ဖြစ်သည်။ ယင်းတို့မှာ လူသား၏ လွန်ကဲသော ဆန္ဒများပင် ဖြစ်သည်။ ထိုကဲ့သို့သော စေ့ဆော်မှုများနှင့် ဘုရားသခင်အား ယုံကြည်ခြင်းသည် ဘုရားသခင်နှင့် အပေးအယူလုပ်ခြင်း ပုံစံတစ်မျိုးမဟုတ်လော။ ဘုရားသခင်နှင့် အပေးအယူလုပ်သောသူတို့၌ အသိတရားနှင့် အသိစိတ် ရှိသလော။ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်အား ကျိုးနွံနာခံသောလူများ ဟုတ်ကြသလော။ လုံးဝ မဟုတ်ကြပေ။ ဤလူတို့၌ အသိတရားနှင့် အသိစိတ် ကင်းမဲ့သည်၊ သမ္မာတရားကို လက်မခံကြ၊ ဘုရားသခင်၏ ပစ်ပယ်ခြင်းကို ခံရသည့်အပြင် ဘုရားသခင်၏ ကယ်တင်ခြင်းကို မရရှိနိုင်သည့် မလျော်ကန်သောလူတို့ ဖြစ်ကြလေသည်။

လူအချို့က “လူသားတို့သည် ဘုရားသခင်၏ စီမံအုပ်ချုပ်ရေးဆိုင်ရာ အမိန့်များကို ချိုးဖောက်ပြီး ဘုရားသခင်၏ စိတ်နေသဘောထားကို ပုန်ကန်ပြစ်မှားသည့် မလျော်ကန်သော စိတ်ကူးများ သို့မဟုတ် လုပ်ဆောင်မှုများ ရှိသောအခါ ဘုရားသခင်သည် ၎င်းတို့ကို တားဆီးဖို့ ကြားဝင်သင့်သည်။ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်၏ ကယ်တင်ခြင်း၊ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်၏ ချစ်ခြင်းမေတ္တာ ဖြစ်သည်” ဟု ထင်ကြသည်။ ဤသည်မှာ လူတို့၏ အယူအဆများနှင့် စိတ်ကူးစိတ်သန်းများ မဟုတ်လော။ ဤသည်မှာ လူတို့ကို ကယ်တင်ဖို့ ဘုရားသခင် အလုပ်လုပ်သည့်ပုံစံ ဟုတ်သလော။ ဘုရားသခင်သည် သမ္မာတရားကို ဖော်ပြခြင်းဖြင့် လူတို့ကို ကယ်တင်သည်။ လူတစ်ဦး ကယ်တင်ခံရနိုင်ခြင်း ရှိမရှိသည် ၎င်းက သမ္မာတရားကို လက်ခံနိုင်ခြင်းရှိမရှိအပေါ် မူတည်၏။ ဤအရာအပြင် ဘုရားသခင်က ပို၍ပင် အရေးကြီးသည်ဟု သဘောထားသည့် အရာတစ်ခုရှိပြီး ယင်းမှာ လူတို့၏ အသိတရားနှင့် လူ့သဘာဝ ဖြစ်သည်။ အကယ်၍ သင်၏ လူ့သဘာဝထဲတွင် အသိတရားမရှိ၊ တည်ကြည်မှုမရှိ၊ ပြီးလျှင် အသိစိတ်မရှိ ဖြစ်ပါက၊ ဆိုလိုသည်မှာ သင့်အပေါ် တစ်စုံတစ်ရာ ကျရောက်သောအခါ သင်၏ အသိတရားနှင့် ဆင်ခြင်တွေးခေါ်နိုင်စွမ်းသည် ပုံမှန် မလည်ပတ်နိုင်၊ သင်၏ လုပ်ဆောင်ချက်များကို ချုပ်တည်းနိုင်ခြင်းနှင့် ထိန်းညှိနိုင်ခြင်း မရှိ၊ သင်၏ ရည်ရွယ်ချက်များနှင့် ရှုထောင့်အမြင်များကို အမှန်ပြင်နိုင်ခြင်း မရှိပါက ဘုရားသခင်သည် တကယ့်ကို ဘာမျှလုပ်မည်မဟုတ်ပေ။ ဘုရားသခင်အနေဖြင့် သင့်အား ပြောင်းလဲစေဖို့ရန် သူသည် ပထမဦးစွာ သင်၏ အသိတရားနှင့် ဆင်ခြင်တွေးခေါ်နိုင်စွမ်းကို လည်ပတ်ခွင့်ပေးသည်။ သင်၏ အသိတရားသည် အပြစ်တင်ခြင်းကို ခံစားရသောအခါ သင်က “ကျွန်ုပ်ပြုလုပ်နေသည့် အရာသည် မှား၏။ ကျွန်ုပ်ကို ဘုရားသခင် မည်သို့ရှုမြင်မည်နည်း” ဟု တွေးဆမည်ဖြစ်ပြီး ဤအရာက သင့်အား ထို့ထက်ပို၍ ရှာဖွေပြီး ကိုယ်တိုင်ဖန်တီးယူသော၊ အပြုသဘောဆောင်သော ဝင်ရောက်မှုသို့ ခေါ်ဆောင်သွားမည် ဖြစ်သည်။ သို့ရာတွင် လူတစ်ဦး၌ ဤကနဦးခြေလှမ်းပင် ကင်းမဲ့သည်၊ အသိတရားကို ပိုင်ဆိုင်မထားသည့်အပြင် အခြေခံအားဖြင့် ၎င်း၏ စိတ်နှလုံးထဲ၌ အပြစ်တင်ခြင်း မရှိပါက ဘုရားသခင်သည် တစ်စုံတစ်ရာကို ရင်ဆိုင်ရသောအခါ မည်သည့်အရာ ပြုလုပ်မည်နည်း။ ဘုရားသခင်က မည်သည့်အရာမျှ ပြုလုပ်မည်မဟုတ်ပေ။ သို့ဆိုလျှင် ဘုရားသခင် မိန့်မြွက်သည့် ဤစကားများအားလုံး၊ လူတို့အား ဘုရားသခင် သွန်သင်သည့် တောင်းဆိုချက်များနှင့် သမ္မာတရားများအားလုံးကို အခြေခံသည့် အုတ်မြစ်မှာ အဘယ်နည်း။ ယင်းတို့မှာ လူတို့၌ အသိတရားနှင့် ဆင်ခြင်တွေးခေါ်နိုင်စွမ်း ရှိသည်ဟူသည့် အဆိုအပေါ် အခြေခံထားသည်။ စောစောပိုင်းက ဖော်ပြခဲ့သောလူအနေဖြင့် သူ၌ အသိတရားရှိခဲ့ပြီး ဆင်ခြင်တွေးခေါ်နိုင်စွမ်း အဆင့်တစ်ခုခုကို ပိုင်ဆိုင်ခဲ့လျှင် ထိုချောင်းဆိုးပျောက် ဆေးရည်ပုလင်းကို တွေ့ပြီးနောက် မည်သည့်အရေးယူဆောင်ရွက်မှုများ ပြုခဲ့ပြီးဖြစ်မည်နည်း။ သူသည် မည်သည့်အမူအကျင့်များကို ထုတ်ဖော်ပြပြီးဖြစ်မည်နည်း။ “ဤအရာကို ဘုရားသခင်အဖို့ ပေးထားခဲ့သောကြောင့် အတော်လေး ကောင်းမွန်ရမည်။ ဘုရားသခင်အား သောက်စေမည့်အစား ကျွန်ုပ်သည် အဘယ့်ကြောင့် မသောက်ဘဲနေရမည်နည်း” ဟူသည့်စိတ်ကူး ရှိသောအခါ သူ၌ အသိတရားရှိလျှင် မည်သည့်အရာ ပြုလုပ်ခဲ့ပြီး ဖြစ်မည်နည်း။ သူသည် ပုလင်းကိုဖွင့်ပြီး ပထမဆုံးတစ်ငုံစာကို သောက်ခဲ့မည်လော။ (သောက်ခဲ့မည်မဟုတ်ပါ။) “မသောက်ခဲ့” ဟူသည့် အရာမှာ မည်ကဲ့သို့ ဖြစ်ပေါ်လာရမည်နည်း။ (အသိတရားဟူသည့် ခံစားမှုရှိခြင်းမှ ဖြစ်ပေါ်လာမည်။) သူ့အသိတရား၏ ထိန်းချုပ်ခြင်းခံရလျှင် ယင်းက စိုးမိုးလာမည်ဖြစ်ပြီး ဤကိစ္စဖြစ်‌ပေါ်လာအောင် နောက်ထပ်ခြေလှမ်း ရှိလာခဲ့မည်မဟုတ်ပေ။ သူသည် ထိုပထမဆုံး တစ်ငုံစာကို သောက်ခဲ့မည် မဟုတ်ပေ။ ထိုကိစ္စ၏ရလဒ်သည် လုံးဝ ပြောင်းပြန်ဖြစ်သွားပြီး အဆုံးသတ်က လုံးလုံးလျားလျား ကွဲပြားမည်ဖြစ်သည်။ သို့ရာတွင် ဆန့်ကျင်ဘက်အနေဖြင့် သူသည် အသိတရား သို့မဟုတ် ဆင်ခြင်တွေးခေါ်နိုင်စွမ်း မရှိ၊ ယင်းတို့ လုံးဝကင်းမဲ့သောကြောင့် ရလဒ်အနေဖြင့် မည်သည့်အရာ ဖြစ်သွားခဲ့သနည်း။ ထိုကဲ့သို့သော စိတ်ကူးများ ပေါ်ပေါက်ပြီး သူ၏အသိတရားမှ ချုပ်တည်းမှုမရှိသောအခါ သူသည် ပုလင်းကို မရိုးမသား ဖွင့်ပြီး ပထမတစ်ငုံစာကို သောက်ခဲ့သည်။ ထို့နောက်တွင် သူသည် အပြစ်တင်မှု သို့မဟုတ် မိမိကိုယ်ကိုစွပ်စွဲမှုကို မခံစားရခဲ့သည်သာမက ယင်းကို အမှန်ပင် မွေ့လျော်ခဲ့သည်။ သူက “ကျွန်ုပ်အဘယ်မျှတော်ပြီး အခွင့်အရေးကို အမိအရယူသည်ကို ကြည့်လော့။ သင်တို့အားလုံးက လူနုံလူအများဖြစ်ကြသည်။ ဤအရာများကို သင်တို့ နားမလည်ပေ။ အတွေ့အကြုံက လူငယ်များကို အမြဲတမ်း တစ်ပန်းသာသည်။ သင်တို့မည်သူမျှ ဤစိတ်ကူးမရှိ၊ သင်တို့မည်သူမျှ ဤသို့လုပ်ဖို့ သတ္တိမရှိ၊ သို့သော် ငါ၌ရှိ၏။ ဖြစ်လာနိုင်သည့် အဆိုးဆုံးက မည်သည့်အရာနည်း။ ကျွန်ုပ်သည် ပထမဆုံးတစ်ငုံစာကို သောက်ခဲ့ပြီးပြီ။ မည်သူသိမည်နည်း” ဟူ၍ ထိုမျှနှင့်ပြီးသွားပြီဟု ထင်ခဲ့သည်။ အောင်မြင်စွာ ဖြေရှင်းခဲ့ပြီးပြီဟု သူက ထင်ပြီး စိတ်ထဲ၌ ကျေနပ်နေခဲ့သည်။ ဤသည်မှာ မိမိသည် မျက်နှာသာပေးခြင်း ခံနေရသည်၊ ဘုရားသခင်၏ ကျေးဇူးတော်ဖြစ်သည်ဟုပင် သူက တွေးခဲ့သည်။ သူသည် ဤအမှားကို တစ်ကြိမ်ပြုလုပ်ပြီးသည်နှင့် ယင်းကို ဆက်ကာဆက်ကာ ပြုလုပ်ပြီး အတောမသတ်နိုင်အောင် ဖြစ်သွားလျက် တစ်ပုလင်းလုံးကို ကုန်သည်အထိ ဆက်သောက်နေခဲ့သည်။ ဤအချိန်တစ်လျှောက်လုံးတွင် သူ၏အသိတရားက မည်သည့် မိမိကိုယ်ကိုစွပ်စွဲမှု သို့မဟုတ် အပြစ်တင်မှုမျှ လုံးဝ မခံစားခဲ့ရပေ။ သူ၏ အသိတရားနှင့် ဆင်ခြင်းတွေးခေါ်နိုင်စွမ်းက “ဤအရာသည် သင်နှင့်မဆိုင်ပေ။ ဘုရားသခင်က ယင်းကို မသောက်လျှင်ပင်၊ ယင်းကို ဘုရားသခင် လွှင့်ပစ်လျှင်ပင်၊ သို့မဟုတ် ခွေးတစ်ကောင်၊ ကြောင်တစ်ကောင်ကို ကျွေးလိုက်လျှင်ပင် ဘုရားသခင်က ယင်းသည် သင့်အတွက်ဖြစ်သည်ဟု မပြောသရွေ့ သင်မသောက်သင့်ပေ။ ယင်းသည် သင့်အတွက် ခံစားစရာ မဟုတ်” ဟု သူ့ကို လုံးဝ မပြောခဲ့ပေ။ သူ၏အသိတရားက သူ့ကို ဤသို့ မပြောခဲ့သည်မှာ သူ၌ အသိတရားမရှိခဲ့သောကြောင့် ဖြစ်သည်။ အသိတရားမရှိသည့် လူတစ်ဦးသည် မည်သည့်အရာဖြစ်သနည်း။ ၎င်းတို့ကို လူ့တိရစ္ဆာန်များဟု သတ်မှတ်သည်။ အသိတရားမရှိသည့် လူတို့က ဤအတိုင်း ပြုမူကြသည်။ ၎င်းတို့သည် အစမှနေ၍ ထိုသို့သော စိတ်ကူးများရှိကြပြီး ၎င်းတို့၏အသိတရားမှ အပြစ်တင်ခြင်းတစ်စက်မျှ မရှိဘဲ အဆုံးထိတိုင် ဤပုံစံအတိုင်း ဆက်သွားကြသည်။ ယခုတွင် ဤပုဂ္ဂိုလ်က ဤဖြစ်ရပ်ကို မေ့ပျောက်ခဲ့ပြီးသည်မှာ ကြာလောက်ပြီဖြစ်သည်။ သို့မဟုတ်ပါက သူ၏မှတ်ဉာဏ်ကောင်းလျှင် ယင်းကို သူ အမှတ်ရဦးမည်ဖြစ်ပြီး သူသည် ထိုအချိန်က မှန်သည့်အရာကို လုပ်ဆောင်ခဲ့သည်ဟု ထင်ကောင်းထင်မည်ဖြစ်သည်။ ဤအရာသည် မလုပ်အပ်သည့်အရာ ဖြစ်သည်ဟု မည်သည့်အခါမျှ သူ မစဉ်းစားသည့်အပြင် သူပြုလုပ်ခဲ့သည့်အရာ၏ ပြင်းထန်မှုနှင့် သဘာဝကို သဘောမပေါက်ချေ။ ယင်းကို သူ သတိမပြုမိနိုင်ချေ။ ထိုကဲ့သို့သော လူတို့နှင့်ပတ်သက်၍ ဘုရားသခင်၏ အမျိုးအစားသတ်မှတ်ခြင်းသည် မှန်ကန်သလော။ (မှန်ကန်ပါသည်။) ဘုရားသခင်သည် ထိုသို့သော လူတို့ကို ဤအဆုံးသတ်မျိုးပေးလျက် အမျိုးအစားသတ်မှတ်သောအခါ၊ ထုတ်ဖော်သောအခါနှင့် ဖယ်ရှားရှင်းလင်းသောအခါ သူသည် မည်သည့် စည်းမျဉ်းများနှင့် မည်သည့် အခြေခံအကြောင်းရင်းအပေါ် မူတည်၍ ၎င်းတို့ကို အမျိုးအစားသတ်မှတ်သနည်း။ (၎င်းတို့၏ သဘာဝအနှစ်သာရ အပေါ်အခြေခံ၍ သတ်မှတ်ပါသည်။) အသိတရားနှင့် ဆင်ခြင်တွေးခေါ်နိုင်စွမ်းဟူသည့် ခံစားမှုကင်းမဲ့သော လူတစ်ဦးသည် သမ္မာတရားကို လက်ခံဖို့နှင့် လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ဖို့ အခြေအနေများကို ပိုင်ဆိုင်သလော။ ၎င်းတို့၌ ထိုသို့သော အနှစ်သာရမျိုး ရှိသလော။ (မရှိပါ။) မရှိပါဟု ငါတို့ အဘယ့်ကြောင့်ဆိုရသနည်း။ ၎င်းတို့သည် ဤကိစ္စအပေါ် ၎င်းတို့၏ ရှုထောင့်အမြင်ကို စတင်ဖော်ပြသောအခါ ၎င်းတို့၏ အတွင်းစိတ်ထဲ၌ ၎င်းတို့၏ဘုရားသခင်သည် အဘယ်အရပ်၌ ရှိသနည်း။ ၎င်းတို့၏စိတ်နှလုံးထဲရှိသည့် ဘုရားသခင်မှာ အဘယ်သူနည်း။ သူသည် မည်သည့်နေရာတွင် တည်ရှိသနည်း။ ၎င်းတို့၏ စိတ်နှလုံးထဲတွင် ဘုရားသခင်ရှိသလော။ ထိုသို့သောလူတစ်ဦး၏ စိတ်နှလုံးထဲတွင် ဘုရားသခင်မရှိဟု ငါတို့ ကျိန်းသေပြောနိုင်၏။ လူတစ်ဦး၏ စိတ်နှလုံးထဲ၌ ဘုရားသခင်မရှိခြင်း၏ သွယ်ဝိုက်ညွှန်းဆိုမှုမှာ အဘယ်နည်း။ (ထိုသူသည် မယုံကြည်သူတစ်ဦး ဖြစ်သည်ဟူ၍ပင်။) မှန်ပေ၏။ ထိုသူသည် ဘုရားသခင်အား စစ်မှန်သောယုံကြည်သူ မဟုတ်ပေ။ ထိုသူသည် ညီအစ်ကိုတစ်ဦး သို့မဟုတ် ညီအစ်မတစ်ဦး မဟုတ်။ မယုံကြည်သူတစ်ဦးသာ ဖြစ်၏။ သူသည် မယုံကြည်သူတစ်ဦး ဖြစ်မှန်း သူ၏မည်သည့် အပြုအမူများက ပြသနည်း။ သူသည် စိတ်နှလုံးထဲတွင် ဘုရားသခင်မရှိဘဲ၊ အသိတရား၏ လွှမ်းမိုးမှုမရှိဘဲ သူ၏ကိုယ်ပိုင် အယူအဆများ၊ စိတ်ကူးစိတ်သန်းများနှင့် နှစ်သက်မှုများအပေါ် အခြေခံ၍ ကိုယ်ပိုင်စိတ်ကူးပေါက်ရာအတိုင်း လုံးလုံးလျားလျား ပြုမူပြီး စကားပြောသည်။ သူသည် သမ္မာတရားကို နားမလည်သောအခါတွင် သူ၏ အသိတရားက နိုးကြားမလာပေ။ သူသည် တစ်ကိုယ်ရေ အကျိုးကျေးဇူးနှင့် အကျိုးအမြတ်တစ်ခုတည်းဖြင့် ကိုယ်ပိုင်နှစ်သက်မှုများသက်သက်ကို အခြေခံ၍ ပြုမူလုပ်ဆောင်သည်။ သူ၏စိတ်နှလုံးထဲတွင် ဘုရားသခင်အတွက် တစ်နေရာရာ ရှိသလော။ လုံးဝမရှိပေ။ အဘယ့်ကြောင့် ထိုသို့ငါပြောသနည်း။ အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် သူ၏ လုပ်ဆောင်ချက်များနှင့် စကားလုံးများ၏ လှုံ့ဆော်မှု၊ အကြောင်းရင်း၊ ဦးတည်ချက်နှင့် သရုပ်သကန်များကိုပင် သူ၏ကိုယ်ကျိုးကို ဖြည့်ဆည်းပေးဖို့အတွက်ချည်း ရည်ရွယ်သောကြောင့် ဖြစ်သည်။ မိမိအတွက် အကျိုးရှိမည်ဟု သူယုံကြည်သည့် အရာအပေါ် အခြေခံ၍ ပြုမူလုပ်‌ဆောင်ပြီး စကားပြောသည်။ သူထည့်သွင်းစဉ်းစားသည့် အရာတိုင်းကို သူ၏ကိုယ်ကျိုးနှင့် ရည်မှန်းချက်များနှင့် လိုက်လျောညီထွေမှု ရှိစေသည့်အပြင် သူသည် မည်သည့်အပြစ်တင်မှုမျှ မခံစားရဘဲ၊ ချုပ်တည်းမှုကို မကျင့်သုံးဘဲ လုပ်ဆောင်သည်။ ဤအပြုအမူကို အကဲဖြတ်ရလျှင် သူသည် ဘုရားသခင်ကို မည်သည့်အရာကဲ့သို့ သဘောထားသနည်း။ (လေကဲ့သို့ သဘောထားသည်။) အတိအကျပင်၊ ယင်းက ကွက်တိဖြစ်၏။ အကယ်၍ ဘုရားသခင်က လူ၏စိတ်နှလုံးကို စေ့စေ့စပ်စပ် ကြည့်ရှုစစ်ဆေးသည် ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ဘုရားသခင်သည် လူတို့၏ အနီးအပါးတွင်ရှိကာ ၎င်းတို့ကို အစဉ်မပြတ် စေ့‌စေ့စပ်စပ် ကြည့်ရှုစစ်ဆေးသည် ဟူ၍လည်းကောင်း သူသည် ဘုရားသခင်၏ မျက်မှောက်တော်ကို ခံစားရပါက ၎င်း၏ လုပ်ဆောင်ချက်များ၌ ချုပ်တည်းမှုတစ်စုံတစ်ရာ ကင်းမဲ့မည်လော။ ၎င်းတို့သည် ထိုကဲ့သို့သော မဆင်မခြင်ရဲတင်းမှုကို ပြသမည်လော။ လုံးဝ ပြသမည်မဟုတ်ပေ။ ဤတွင် မေးခွန်းတစ်ခု ပေါ်ထွက်လာ၏။ ၎င်းတို့ယုံကြည်သော ဘုရားသည် အမှန်တကယ် တည်ရှိသလော။ (မတည်ရှိပါ။) ယင်းမှာ ပြဿနာ၏ အနှစ်သာရဖြစ်၏။ ၎င်းတို့ယုံကြည်သော ဘုရားမှာ မရှိပေ။ ၎င်းတို့၏ဘုရားသည် လေမျှသာ ဖြစ်၏။ ထို့ကြောင့် ဘုရားသခင်သည် မည်သည့်အရာနှင့်တူသည်ဟု ၎င်းတို့ နှုတ်အားဖြင့် အဘယ်သို့ကြွေးကြော်ပါစေ၊ ဘုရားထံ ၎င်းတို့ အဘယ်သို့ဆုတောင်းပါစေ၊ ၎င်းတို့ နှစ်ပေါင်းမည်မျှများစွာ ယုံကြည်ခဲ့ပြီ သို့မဟုတ် မည်သည့်အရာ ပြုလုပ်ခဲ့ပြီ သို့မဟုတ် အဘယ်မျှပေးဆပ်ခဲ့ပြီ ဖြစ်စေ ၎င်းတို့၏သဘာဝက ၎င်းတို့၏ အပြောအဆိုနှင့် အပြုအမူ၊ ဘုရားသခင်အပေါ် ၎င်းတို့၏သဘောထားနှင့် ဘုရားသခင်ဆက်စပ်သည့် အရာအားလုံးအပေါ် ၎င်းတို့၏သဘောထားအပေါ် မူတည်၍ အပြည့်အဝ ပေါ်ထွက်လာသည်။ ၎င်းတို့က ဘုရားသခင်ကို လေကဲ့သို့ ဆက်ဆံကြသည်၊ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်အား ပြစ်မှားစော်ကားခြင်း မဟုတ်လော။ (ဟုတ်ပါသည်။) ဤသည်ကို အဘယ့်ကြောင့် ပြစ်မှားစော်ကားခြင်းဟု မှတ်ယူသနည်း။ ၎င်းတို့က “ဘုရားသခင်သည် လူ့စိတ်နှလုံးကို စေ့စေ့စပ်စပ် ကြည့်ရှုစစ်ဆေးသည်ဟု သူတို့ ဆိုသော်လည်း ဘုရားသခင် အဘယ်မှာရှိသနည်း။ ဤအရာကို ကျွန်ုပ် အဘယ့်ကြောင့် မခံစားခဲ့ဖူးသနည်း။ လှူဖွယ်ပစ္စည်များ ခိုးယူခြင်းကို ဘုရားသခင် အပြစ်ဒဏ်ပေးမည်ဟု သူတို့ဆိုသော်လည်း လှူဖွယ်ပစ္စည်းများ ခိုးယူခြင်းအတွက် တစ်ဦးတစ်ယောက်မျှ ဒဏ်ခတ်ခြင်း ခံရသည်ကို ကျွန်ုပ်မတွေ့ခဲ့စဖူး” ဟု စဉ်းစားသည်။ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်၏ တည်ရှိမှုကို ငြင်းပယ်ကြသည်။ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်အား ပြစ်မှားစော်ကားခြင်း ဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့က “ဘုရားသခင်သည် ရှိပင်မရှိပါ။ သူသည် အလုပ်တစ်ခုခုကို အဘယ်သို့များ လုပ်ဆောင်နေနိုင်မည်နည်း။ သူသည် လူတို့ကို အဘယ်သို့များ ကယ်တင်နေနိုင်မည်နည်း။ သူသည် လူတို့ကို မည်ကဲ့သို့ အပြစ်တင်ခဲ့ပြီး ဖြစ်သနည်း။ သူသည် မည်သူ့ကို အပြစ်ဒဏ်ပေးခဲ့ပြီး ဖြစ်သနည်း။ အပြစ်ဒဏ်ပေးခဲ့ကြောင်း ကျွန်ုပ် မည်သည့်အခါမျှ မတွေ့ဖူး၊ ထို့ကြောင့် ဘုရားသခင်အား ဆက်ကပ်သည့် မည်သည့်အရာကိုမဆို လွတ်လပ်စွာ အသုံးပြုနိုင်သည်။ အကယ်၍ ယနေ့ ထိုအရာကို ကျွန်ုပ် အမှတ်မထင် တွေ့မိသွားလျှင် ယင်းက ကျွန်ုပ်၏ဥစ္စာ ဖြစ်၏။ ယင်းကို ဘုရားသခင် ကျွန်ုပ်အား အခွင့်အရေးပေးသည့် နည်းလမ်းဖြစ်သည်ဟု ကျွန်ုပ်ယူဆမည်။ ယင်းကို မည်သူက မြင်သည်ဖြစ်စေ၊ အမှတ်မထင် တွေ့မိသွားလျှင်ဖြစ်စေ ယင်းက သူတို့၏ဥစ္စာ ဖြစ်သည်။ ယင်းမှာ ဘုရားသခင်က မျက်နှာသာပေးထားသောသူ ဖြစ်သည်” ဟု ဟု ဆိုကြသည်။ ဤသည်မှာ မည်သို့သော ဆင်ခြင်တွေးခေါ်မှုစနစ်မျိုး ဖြစ်သနည်း။ ဤသည်မှာ စာတန်၏၊ သူခိုးဓားပြများ၏ ဆင်ခြင်တွေးခေါ်မှု စနစ်မျိုးဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ လူတစ်ဦး၏ နတ်ဆိုးဆန်သော သဘာဝ ထွက်ပေါ်လာခြင်းဖြစ်၏။ ထိုသို့သောလူစားမျိုး၌ စစ်မှန်သော ယုံကြည်မှု ရှိသလော။ (မရှိပါ။) တရားဒေသနာ မြောက်များစွာ နားထောင်ပြီးနောက် ၎င်းတို့သည် နတ်ဆိုးဆန်သော စကားများ၏ ထိုမျှ ဒလဟော လေပန်းကြသည်။ ၎င်းတို့သည် သမ္မာတရား၌ အခြေခံအုတ်မြစ် တစ်ခုခုများ ရှိသလော။ (မရှိပါ။) သို့ဆိုလျှင် ၎င်းတို့သည် ထိုတရားဒေသနာများ အားလုံးကို နားထောင်ခြင်းမှ မည်သည့်အရာ ရရှိခဲ့ကြသနည်း။ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များကို လက်မခံကြသေးပေ။ ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များကို သမ္မာတရားအဖြစ် သဘောမထားကြပေ၊ ထို့ပြင် ဘုရားသခင်ကို ဘုရားအဖြစ် မဆက်ဆံကြပေ။ ထိုအကြောင်းအရာအတွက် ဤမျှသာဖြစ်၏။

လူအချို့ကမူ ဘုရားသခင်ရှိကြောင်း မိမိတို့၏ စိတ်နှလုံးထဲတွင် အမှန်ပင် ယုံကြည်ကြပြီး ဘုရားသခင်၏ လူဇာတိခံယူခြင်းနှင့်ပတ်သက်၍ နည်းနည်းလေးမျှ သံသယမရှိကြပေ။ သို့တစေ ၎င်းတို့သည် နှစ်အတန်ကြာ ဘုရားသခင်နောက်သို့ လိုက်ကြပြီးဖြစ်သော်လည်း အခက်အခဲအချို့ကို ခံစားပြီး အဖိုးအခအနည်းငယ် ပေးပြီးသောအခါ ၎င်းတို့၏ စိတ်နှလုံးတွင်း၌ ဘုရားသခင်အား နားလည်ခြင်း စိုးစဉ်းမျှ မရှိကြချေ။ အမှန်တွင်မူ ၎င်းတို့ ယုံကြည်သောအရာမှာ မသဲကွဲသောဘုရား၊ စိတ်ကူးပုံဖော်ထားသော ဘုရားပင် ဖြစ်နေသေးသည်။ ဘုရားသခင်နှင့်ပတ်သက်၍ ၎င်းတို့၏ အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုချက်မှာ လေမျှသာ ဖြစ်၏။ ဘုရားသခင်သည် ဤလူတို့ကို မည်ကဲ့သို့ ဆက်ဆံသနည်း။ သူသည် ထိုသူတို့ကို မသိကျိုးကျွန်သာ ပြု၏။ လူအချို့က “အကယ်၍ ထိုသူတို့ကို ဘုရားသခင် မသိကျိုးကျွန်ပြုလျှင် သူတို့သည် အဘယ့်ကြောင့် ဘုရားသခင်၏အိမ်တော်၌ ဆက်နေရသနည်း” ဟု မေးကြသည်။ ထိုသူတို့သည် အလုပ်လုပ်ပေးနေကြခြင်း ဖြစ်၏။ အလုပ်လုပ်ပေးခြင်းကို မည်ကဲ့သို့ ရုပ်လုံးဖော်ကြည့်သင့်သနည်း။ အလုပ်လုပ်ပေးနေသော သူတစ်ဦးသည် သမ္မာတရား၌ စိတ်ဝင်စားမှုမရှိ၊ သို့တည်းမဟုတ် ထိုအစား ၎င်းတို့သည် အလွန်ပင် အစွမ်းအစညံ့ဖျင်းလှသဖြင့် ယင်းကို လှမ်းမမီနိုင်ကြပေ။ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်နှင့် သမ္မာတရားကို အနှစ်သာရမဲ့ပြီး မသဲကွဲသောအရာအဖြစ် သဘောထားကြသော်လည်း ကောင်းချီးများကို ရရှိဖို့အလို့ငှာ အလဲအလှယ်သဘောဖြင့် ကြိုးပမ်းမှု အနည်းငယ်အား အားစိုက်ထုတ်ခြင်းအပေါ်၌သာ အမှီပြုနိုင်ကြသည်။ ၎င်းတို့သည် အပြင်ပန်းအားဖြင့် ဘုရားသခင်ကို တိုက်ရိုက် မခုခံ၊ ဘုရားသခင်ကို မကျိန်ဆဲ၊ သို့မဟုတ် ဘုရားသခင်ကို မဆန့်ကျင်သော်လည်း ၎င်းတို့၏ အနှစ်သာရမှာ စာတန်၏အနှစ်သာရ အမျိုးအစားသာ ဖြစ်နေသေးကာ၊ ယင်းက ဘုရားသခင်ကို ငြင်းပယ်ပြီး ခုခံလေသည်။ သမ္မာတရားကို မချစ်သော မည်သူမဆို ကောင်းသည်မဟုတ်၊ ဘုရားသခင်သည် သူ၏စိတ်နှလုံးထဲ၌ ထိုကဲ့သို့သော လူတို့ကို မကယ်တင်ဖို့ ဆုံးဖြတ်ထားပြီး ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်က ကယ်တင်ဖို့ ရည်ရွယ်မထားသော သူတို့အနေဖြင့် ၎င်းတို့ကို သူသည် အလေးအနက် ထားဦးမည်လော။ ဘုရားသခင်က ၎င်းတို့ကို “သင်သည် သမ္မာတရား၏ ဤလက္ခဏာသွင်ပြင်ကို နားမလည်၊ သင်သည် ဂရုတစိုက် နားထောင်ဖို့ လိုသည်။ သင်သည် သမ္မာတရား၏ ထိုလက္ခဏာသွင်ပြင်ကို နားမလည်၊ သင်သည် ကြိုးပမ်းမှု ပိုမိုစိုက်ထုတ်ပြီး ထိုအရာကို တွေးဆဖို့လိုသည်” ဟု ပြောမည်လော။ ထိုမျှမက ဘုရားသခင်သည် ဤလူတို့က သမ္မာတရားကို နားမလည်သည့်အပြင် ဘုရားသခင်ကို ဘုရားကဲ့သို့ မဆက်ဆံကြပေ။ ဘုရားသခင်က ၎င်းတို့အား သူ၏တည်ရှိခြင်းကို သတိပြုမိစေဖို့၊ ဘုရားသခင်ရှိကြောင်း ၎င်းတို့သိဖို့ ၎င်းတို့အား ပို၍ပင် ဉာဏ်ပွင့်စေပြီး အလင်းပေးဖို့အတွက် အချို့သော ထူးဆန်းသောတန်ခိုးများနှင့် အံ့ဖွယ်အမှုများကို ပြသင့်သလော။ ဘုရားသခင်သည် ဤအတိုင်း ပြုမူလုပ်ဆောင်မည်လော။ (လုပ်ဆောင်မည် မဟုတ်ပါ။) ဘုရားသခင်၌ ဤအရာများပြုလုပ်ဖို့ရန် စည်းမျဉ်းများရှိ၏။ သူသည် မည်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်အပေါ်မျှ ဤအတိုင်း ပြုမူလုပ်ဆောင်ခြင်း မရှိပေ။ သမ္မာတရားကို လက်ခံနိုင်သော သူတို့အတွက်မူ ဘုရားသခင်သည် အမြဲတမ်း အလုပ်လုပ်နေသည်။ သမ္မာတရားကို လက်မခံနိုင်သော သို့မဟုတ် ယင်းကို လှမ်းမမီနိုင်သော သူတို့အပေါ် ဘုရားသခင်၏ သဘောထားမှာ အဘယ်နည်း။ (သူသည် ထိုသူတို့ကို မသိကျိုးကျွန်ပြု၏။) လူတို့၏ အယူအဆများအရ၊ အကယ်၍ ဘုရားသခင်သည် တစ်စုံတစ်ဦးကို မသိကျိုးကျွန်ပြုလျှင် ဤသူသည် သူတောင်းစားတစ်ဦးကဲ့သို့ လှည့်လည်သွားလာမည် ဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့က သမ္မာတရားလိုက်စားနေသည်ကို မည်သူမျှ မတွေ့မြင်နိုင်သကဲ့သို့ ၎င်းတို့အပေါ် ဘုရားသခင်၏ အရေးယူမှုတစ်ခုခုကိုလည်း မည်သူမျှ မတွေ့မြင်နိုင်ပေ။ ၎င်းတို့သည် အလုပ်လုပ်ပေးနေရုံသာ ဖြစ်ပြီး သမ္မာတရားကို နားမလည်ကြပေ။ ထိုအကြောင်းအရာအတွက် ဤမျှပင် ဖြစ်သလော။ အမှန်မှာမူ ဤလူတို့သည် ဘုရားသခင်၏ ကျေးဇူးတော်နှင့် ကောင်းချီးမင်္ဂလာ အနည်းငယ်ကိုလည်း ခံစားနိုင်ကြသည်။ ၎င်းတို့သည် မိမိတို့ကိုယ်ကို အန္တရာယ်ရှိသော အခြေအနေများထဲ၌ တွေ့ရှိရသောအခါ ၎င်းတို့ကို ဘုရားသခင် လုံခြုံစေမည်လည်း ဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့ အသည်းအသန် ဖျားနာသောအခါ ဘုရားသခင် ၎င်းတို့ကို ကျန်းမာစေမည်လည်း ဖြစ်သည်။ သူသည် ၎င်းတို့ကို အထူးစွမ်းရည်အချို့ကိုပင် ပေးကောင်းပေးမည်၊ သို့မဟုတ် အထူးအခြေအနေအချို့တွင် ၎င်းတို့အပေါ် ဘုရားသခင် ထူးဆန်းသောတန်ခိုးအချို့ကို ပြုကောင်းပြုမည်၊ သို့မဟုတ် အထူးကိစ္စအချို့ကို ပြုလုပ်ကောင်း ပြုလုပ်မည်ဖြစ်သည်။ ဆိုလိုသည်မှာ ဤလူတို့သည် အနှောင့်အယှက်များကို မဖြစ်စေဘဲ ဘုရားသခင်အတွက် မိမိတို့ကိုယ်ကို အမှန်တကယ် အသုံးခံပြီး ကောင်းမွန်စွာ အလုပ်လုပ်ပေးနိုင်ပါက ဘုရားသခင်သည် ၎င်းတို့ကို ခွဲခြားဆက်ဆံခြင်း မရှိပေ။ ဤကိစ္စနှင့်စပ်လျဉ်း၍ လူတို့၏ အယူအဆများမှာ အဘယ်နည်း။ “ဘုရားသခင်က ဤလူတို့တို့ကို ကယ်တင်မည်မဟုတ်၊ ထို့ကြောင့် ၎င်းတို့ကို သူ အလိုရှိသည့်အတိုင်းသာ အသုံးပြုမည်ဖြစ်ကာ ပြီးလျှင် ၎င်းတို့ကို စွန့်ပစ်လိုက်မည် ဖြစ်သည်” ဟူ၍ပင်။ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင် ပြုမူလုပ်ဆောင်မည့်ပုံစံ ဟုတ်သလော။ မဟုတ်ပေ။ ဘုရားသခင်သည် မည်သူဖြစ်ကြောင်း မမေ့ကြနှင့်။ သူသည် ဖန်ဆင်းရှင်ဖြစ်၏။ လူသားမျိုးနွယ် အားလုံးကြားတွင် ယုံကြည်သူများဖြစ်စေ၊ ဘာသာတရားမရှိသူများဖြစ်စေ၊ မည်သည့် ဂိုဏ်းဂဏ သို့မဟုတ် လူမျိုးစုမှဖြစ်စေ၊ ဘုရားသခင်၏ အမြင်တွင် ၎င်းတို့အားလုံးသည် သူ၏ ဖန်ဆင်းခံများ ဖြစ်ကြ၏။ ထို့ကြောင့် သခင်ယေရှုက “အကြောင်းမူကား၊ သင်တို့အဘသည်၊ ကောင်းသောသူမကောင်း သောသူတို့အပေါ်၌ ကိုယ်တော်၏နေကို ထွက်စေတော်မူ၏” ဟု မိန့်မြွက်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ ဤပြောဆိုချက်မှာ ဖန်ဆင်းရှင်ဖြစ်သော ဘုရားသခင် ပြုမူလုပ်ဆောင်သည့် ပုံစံအတွက် စည်းမျဉ်းတစ်ခု ဖြစ်၏။ ဘုရားသခင်သည် လူတစ်ဦးအား ထိုသူ၏ အနှစ်သာရအပေါ် မူတည်၍ နောက်ဆုံးတွင် မည်သည့်အဆုံးသတ်ကို ပေးအပ်သည်ဖြစ်စေ၊ သို့မဟုတ် ဘုရားသခင်သည် သူ့အား ထိုအဆုံးသတ်ကို မပေးခင် ကယ်တင်မည်ဖြစ်စေ၊ မကယ်တင်မည်ဖြစ်စေ၊ သူ၏အနှစ်သာရက မည်သည့်အရာဖြစ်စေ၊ ဘုရားသခင်၏ အိမ်တော်ထဲနှင့် ဘုရားသခင်၏အလုပ်အဖို့ အလုပ်တာဝန်အချို့ကို လုပ်ဆောင်ပြီး အချို့တဝက် အလုပ်လုပ်ပေးခြင်းကို ထမ်းဆောင်နိုင်သရွေ့ ဘုရားသခင်၏ ကျေးဇူးတော်မှာမူ မပြောင်းမလဲ တည်ရှိနေ၏။ သူသည် ထိုသူတို့အား မည်သည့်ဘက်လိုက်မှုမျှ မရှိဘဲ သူ၏စည်းမျဉ်းများအတိုင်း ဆက်ဆံနေဦးမည် ဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်၏ ချစ်ခြင်းမေတ္တာ၊ သူ၏ လုပ်ဆောင်ချက်များ၏ စည်းမျဉ်းနှင့် သူ၏ စိတ်နေသဘောထား ဖြစ်၏။ သို့ရာတွင် ဤလူတို့၏ အနှစ်သာရအရ ဘုရားသခင်အပေါ် ၎င်းတို့၏ အမြင်ရှုထောင့်များနှင့် သဘောထားများမှာ ၎င်းတို့က သူ့ကို မသဲကွဲဘဲ ဝိုးတဝါးဖြစ်နေသည်ဟု သဘောထားကြကာ သူသည် တည်ရှိလင့်ကစား မတည်ရှိသကဲ့သို့ အမြဲတမ်းဖြစ်လေသည်။ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်၏ တကယ့်တည်ရှိခြင်းကို သတိမပြုမိနိုင်သကဲ့သို့ ယင်းကိုလည်း မတွေ့ကြုံနိုင်ကြ၊ ထို့ပြင် နောက်ဆုံးတွင် ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်၏ စစ်မှန်သော တည်ရှိခြင်းနှင့်ပတ်သက်၍ မသေချာကြသေးချေ။ ထို့ကြောင့် ၎င်းတို့နှင့် ပတ်သက်လာလျှင် ဘုရားသခင်သည် ၎င်းတို့အား ကျေးဇူးတော်အနည်းငယ်ကို ထောက်ပံ့ပေးခြင်း၊ ၎င်းတို့အား ဤဘဝတွင် ကောင်းချီးအချို့နှင့် အကာအကွယ်ပေးခြင်း၊ ဘုရားအိမ်တော်၏ နွေးထွေးမှုကို ခံစားရန်၊ ဘုရားသခင်၏ ကျေးဇူးတော်၊ သနားကရုဏာတော်နှင့် မေတ္တာကျေးဇူးတော်တို့ကို မွေ့လျော်ရန် အခွင့်ပေးခြင်းဟူသည့် သူလုပ်သင့်သမျှကိုသာ လုပ်ဆောင်နိုင်လေသည်။ ထိုမျှသာ ဖြစ်၏၊ ဤဘဝသက်တမ်းတစ်လျှောက်တွင် ၎င်းတို့ရရှိမည့် ကောင်းချီးအားလုံးမှာ ထိုမျှသာ ဖြစ်၏။ လူအချို့က “ဘုရားသခင်သည် လွန်စွာ သည်းခံနိုင်ပြီး ၎င်းတို့သည်လည်း ဘုရားသခင်၏ ကျေးဇူးတော်နှင့် ကောင်းချီးများကို ခံစားရသည့်အတွက် နောက်တစ်ဆင့်တက်ကာ ၎င်းတို့ကို ဘုရားသခင်၏ ကယ်တင်ခြင်းကိုလည်း ရရှိခွင့်ပေးလျှင် ပိုကောင်းမည်မဟုတ်လော” ဟု ဆိုကြသည်။ ယင်းသည် လူသား၏ အယူအဆဖြစ်ကာ ဘုရားသခင်က ထိုကဲ့သို့ မလုပ်ဆောင်ပေ။ သူက အဘယ့်ကြောင့် မလုပ်ဆောင်သနည်း။ သူ၏ စိတ်နှလုံးထဲ၌ ဘုရားသခင်အတွက် နေရာမရှိသောသူ၏ စိတ်နှလုံးထဲသို့ ဘုရားသခင်ကို သင်ထည့်သွင်းနိုင်သလော။ မထည့်သွင်းနိုင်ပေ။ သင်သည် ထိုသူတို့အား သမ္မာတရားအဘယ်မျှ မိတ်သဟာယဖွဲ့သည် သို့မဟုတ် စကားလုံးမည်မျှကို သင်ပြောသည်ဖြစ်စေ အရာရောက်မည်မဟုတ်ပေ။ ယင်းက ဘုရားသခင်နှင့်ပတ်သက်၍ ၎င်းတို့၏ အယူအဆများနှင့် စိတ်ကူးစိတ်သန်းများကို ပြောင်းလဲပေးမည် မဟုတ်ချေ။ ထို့အတွက်ကြောင့် ဤသို့သောလူစားမျိုးအတွက် ဘုရားသခင် လုပ်နိုင်သမျှမှာ ကျေးဇူးတော်၊ ကောင်းချီးများ၊ ဂရုစိုက်မှုနှင့် ကာကွယ်မှု အနည်းငယ်ကိုပေးရန် ဖြစ်သည်။ “၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်၏ ကျေးဇူးတော်ကို ခံစားရနိုင်သည့်အတွက် ဘုရားသခင်က ၎င်းတို့ကို ဉာဏ်ပွင့်စေပြီး အလင်းပေးပါက ဘုရားသခင်၏ တကယ့်တည်ရှိမှုကို ၎င်းတို့ သတိပြုမိမည် မဟုတ်လော” ဟု ဆိုသောသူအချို့ ရှိ၏။ ထိုကဲ့သို့သော လူတို့က သမ္မာတရားကို နားလည်နိုင်သလော။ ၎င်းတို့သည် သမ္မာတရားကို လက်တွေ့လုပ်ဆောင်နိုင်သလော။ (မလုပ်ဆောင်နိုင်ပါ။) ၎င်းတို့သည် သမ္မာတရားကို လက်တွေ့မလုပ်ဆောင်နိုင်ပါက ဤအရာက ၎င်းတို့ကို ကယ်တင်မခံရသောသူများအဖြစ် သတ်မှတ်လေသည်။ ထိုအတွက်ကြောင့် ဘုရားသခင်သည် အကျိုးမရှိသော သို့မဟုတ် အသုံးမဝင်သော အလုပ်၌ ပါဝင်စေမည် မဟုတ်ပေ။ လူအချို့က “ယင်းမှာ မမှန်ပေ။ တစ်ခါတစ်ရံ ၎င်းတို့လည်း ဆုံးမပဲ့ပြင်ခြင်းကို ကြုံတွေ့ရသည် သို့မဟုတ် ဘုရားသခင်ထံမှ ဉာဏ်ပွင့်စေခြင်း အနည်းငယ်ကို ရှိပြီး သူ့ထံမှ သမ္မာတရားအနည်းငယ်ကို ရရှိကြသည်” ဟု ပြောကြသည်။ ဤသည်မှာလည်း ဘုရားသခင်၏ အလုပ်နှင့် ဆက်စပ်လေသည်။ ဘုရားသခင်က ကယ်တင်လိုသော သူတို့သည် ဘုရားသခင်၏ ကယ်တင်ခြင်းကို ခံရရန်အတွက်၊ သူ၏ကယ်တင်ခံရသူတစ်ဦး ဖြစ်ရန်အတွက် မည်သည့်အရာကို ပိုင်ဆိုင်ရမည်နည်း။ လူတို့က ဤအရာကို နားလည်သင့်သည်။ ဤသည်ကိုလည်း ဘုရားသခင်သိ၏။ သူသည် လူတိုင်းကို ကယ်တင်သည်မဟုတ်ချေ။ ဘုရားသခင်သည် လူတို့ကို သူ့အား သတိပြုမိအောင်လုပ်ဖို့ ထူးဆန်းသောတန်ခိုးများ၊ အံ့ဖွယ်အမှုများနှင့် စွမ်းအားကြီးမားမှုကို ပြသလျှင်ပင် ဤလူတို့သည် ထိုအခါ၌ ကယ်တင်ခြင်းကို ခံရနိုင်မည်လော။ ယင်းမှာ သူဖြစ်သည့်ပုံစံ မဟုတ်ပေ။ လူတို့ကို ကယ်တင်ခြင်းအတွက် ဘုရားသခင်၌ စံချိန်စံညွှန်းများ ရှိသည်။ လူတစ်ဦးသည် စစ်မှန်သော ယုံကြည်မှုကို ပိုင်ဆိုင်ရမည်ဖြစ်ပြီး သမ္မာတရားကိုလည်း ချစ်ရမည်ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် တရားစီရင်မှု၊ ပြစ်တင်ဆုံးမမှု၊ စမ်းသပ်မှုများနှင့် စစ်ဆေးခြင်းတို့ ပါဝင်သည့် လူတို့အပေါ် ဘုရားသခင်၏ အလုပ်တွင်လည်း ယင်း၏ စံချိန်စံညွှန်းများ ရှိ၏။ လူအချို့က “ကျွန်ုပ်တို့သည် တရားစီရင်မှုနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမမှုကို မကြာခဏ ကြုံတွေ့ရသည်။ တရားစီရင်မှုနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမမှု၊ စမ်းသပ်မှုများနှင့် စစ်ဆေးခြင်းတို့ကို ရင်ဆိုင်ရခြင်းသည် ဘုရားသခင်၏ ကယ်တင်ခြင်းကို ကျွန်ုပ်တို့ခံရမည့် လက္ခဏာဖြစ်သလော” ဟု ဆိုကြသည်။ ထိုအတိုင်း ဟုတ်သလော။ (မဟုတ်ပါ။) ထိုသို့မဟုတ်ဟု သင်တို့ အဘယ်သို့ သေချာသနည်း။ လူအချို့သည် ဘုရားသခင်၏ ကယ်တင်ခြင်းကို ခံရဖို့အတွက် သတ်မှတ်ချက်များကို မပြည့်မီသည့်အတွက် ဘုရားသခင်သည် ထိုသူတို့အပေါ် တရားစီရင်မှု၊ ပြစ်တင်ဆုံးမမှု၊ စမ်းသပ်မှုများနှင့် စစ်ဆေးခြင်းတို့ကို ပြဋ္ဌာန်းနေဦးမည်လော။ ဤအရာက ဘုရားသခင်သည် သူ၏ တရားစီရင်မှု၊ ပြစ်တင်ဆုံးမမှု၊ စမ်းသပ်မှုများနှင့် စစ်ဆေးခြင်းတို့ကို မည်သူ့အပေါ် ပြဋ္ဌာန်းသည်နှင့်ပတ်သက်၍ မေးခွန်းထုတ်သည်။ ယင်းသည် လူတို့၏ နားလည်မှုများနှင့်လည်း သက်ဆိုင်၏။ ဘုရားသခင် မည်သူဖြစ်သည်၊ ဘုရားသခင် အဘယ်မှာနေသည်၊ သို့မဟုတ် ဘုရားသခင်သည် ရှိပင်ရှိသလော ဟူသည်ကိုပင် မသိသော လူတစ်ဦးသည် ဘုရားသခင်၏ တရားစီရင်မှုနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမမှုကို ရရှိနိုင်မည်လော၊ ငါ့ကိုပြောလော့။ ဘုရားသခင်ကို လေသက်သက်အဖြစ် သဘောထားသော လူတစ်ဦးသည် ဘုရားသခင်၏ တရားစီရင်မှုနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမမှုကို ရရှိနိုင်မည်လော။ သူ၏စိတ်နှလုံး၌ ဘုရားသခင် လုံးဝကင်းမဲ့သော လူတစ်ဦးသည် ဘုရားသခင်၏ စမ်းသပ်မှုများနှင့် စစ်ဆေးခြင်းကို ရရှိနိုင်မည်လော။ လုံးဝ မရရှိနိုင်ပေ။ သို့ဆိုလျှင် ထိုကဲ့သို့သော လူတို့သည် တစ်ခါတစ်ရံ မည်သည့်အရာကို ကြုံတွေ့နိုင်သနည်း။ (ဆုံးမပဲ့ပြင်ခြင်း ဖြစ်ပါသည်။) မှန်သည်၊ ဆုံးမပဲ့ပြင်ခြင်း ဖြစ်၏။ ဘုရားသခင်ကို လေသက်သက်အဖြစ် သဘောထားသော၊ ဘုရားသခင်၏ တည်ရှိခြင်းကို အခြေခံအားဖြင့် အသိအမှတ်မပြုသော သို့မဟုတ် မယုံကြည်သော သူတို့သည် ဘုရားသခင်၏ တရားစီရင်မှုနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမမှု သို့မဟုတ် သူ၏ စမ်းသပ်မှုများနှင့် စစ်ဆေးခြင်းတို့ကို လုံးဝ ရရှိမည်မဟုတ်ပေ။ ထိုကဲ့သို့သော အနှစ်သာရနှင့် ထိုကဲ့သို့သော အပြုအမူများရှိသည့် လူတို့သည် ဘုရားသခင်၏ ကယ်တင်ခံရသူများ မဟုတ်ဟု ဆိုနိုင်သည်။ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်၏ ကယ်တင်ခြင်းကို မရရှိနိုင်ကြသော်လည်း ဘုရားသခင်က ၎င်းတို့ကို မကယ်တင်ခြင်းမဟုတ်ပေ။ ယင်းကို သမ္မာတရားအား အလွန်အမင်း မနှစ်မြို့သည့်အပြင် သမ္မာတရားအား မုန်းသည့် ၎င်းတို့၏ သဘာဝအနှစ်သာရအားဖြင့် အဆုံးအဖြတ်ပေးခြင်း ဖြစ်လေသည်။ ၎င်းတို့၌ သမ္မာတရားအား ချစ်ခြင်းနှင့် လက်ခံခြင်းဟူသည့် မှန်ကန်သော သဘောထား ကင်းမဲ့သောကြောင့် ကယ်တင်ခံရရန်အတွက် သတ်မှတ်ချက်များကို မပြည့်မီခြင်းဖြစ်၏။ သို့ဖြစ်လျှင် ၎င်းတို့သည် ကောင်းချီးများကို မျှော်လင့်လျက် ဘုရားသခင်၏ မိသားစုကို ထိုးဖောက်ဝင်ရောက်လာသောအခါ ဘုရားသခင်က မည်ကဲ့သို့ ဆက်ဆံသနည်း။ ကောင်းချီးများ၊ ကျေးဇူးတော် အနည်းငယ်ကို ထောက်ပံ့ပေးခြင်းနှင့် ဂရုစိုက်မှုနှင့် ကာကွယ်ခြင်းကို ပေးအပ်ခြင်းတို့မှလွဲ၍ ဘုရားသခင်သည် ဖန်ဆင်းရှင်အဖြစ် သူ၏တာဝန်ကို ဖြည့်ဆည်းဖို့အတွက် မည်သည့်နည်းလမ်းကို အသုံးပြုသနည်း။ ဘုရားသခင်သည် သူ၏ နှုတ်ကပတ်တော်များအားဖြင့် နှိုးဆော်မှုများ၊ သတိပေးချက်များနှင့် တိုက်တွန်းချက်များကို ထုတ်ပြန်သည်။ ထို့နောက်တွင် သူသည် ၎င်းတို့ကို ပြုပြင်သည်၊ အပြစ်တင်သည်၊ ပြီးလျှင် ဆုံးမပဲ့ပြင်သည်။ ၎င်းတို့အပေါ် ဘုရားသခင်ပြုသည့် အလုပ်မှာ ဤတွင် ပြီးဆုံးကာ ဤအတိုင်းအတာထဲ၌သာ ရှိသည်။ လူတို့အပေါ် ဘုရားသခင်၏ ဤလုပ်ဆောင်ချက်များ၏ သက်ရောက်မှုမှာ အဘယ်နည်း။ ယင်းက သူတို့ကို ကန့်သတ်ချက်များအတိုင်း တာဝန်သိသိ လိုက်နာစေရန်၊ ဘုရားသခင်၏အိမ်တော်၌ အလုပ်လုပ်ပေးနေစဉ် အဖျက်အမှောင့်လုပ်ခြင်းများကို ဖြစ်ပွားစေခြင်း သို့မဟုတ် မကောင်းမှုပြုလုပ်ခြင်း မရှိဘဲ သင့်တင့်လျောက်ပတ်စွာ ပြုမူရန် အခွင့်ပေးသည်။ ဘုရားသခင်ပြုလုပ်သည့် အရာက ထိုကဲ့သို့သော လူတို့အား ၎င်းတို့၏တာဝန်ကို သစ္စာစောင့်သိစွာ၊ ကောင်းမွန်စွာ ဖြည့်ဆည်းစေနိုင်သလော။ (မဖြည့်ဆည်းစေနိုင်ပါ။) အဘယ့်ကြောင့်နည်း။ ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်များ၏ နှိုးဆော်မှုများ၊ ပြုပြင်ခြင်း၊ ရိုက်နှက်ခြင်းနှင့် ဆုံးမပဲ့ပြင်ခြင်း အစရှိသည်များနှင့်အတူ ၎င်းတို့ရရှိသည့် ကျေးဇူးတော်၊ ကောင်းချီးများ၊ ဂရုစိုက်မှုနှင့် ကာကွယ်မှုတို့က ၎င်းတို့၏ စိတ်သဘောထား၌ အပြောင်းအလဲတစ်ခုကို ဖြစ်စေနိုင်သလော။ (မဖြစ်စေနိုင်ပါ။) ယင်းတို့က ၎င်းတို့၏ စိတ်သဘောထား၌ အပြောင်းအလဲကို မဖြစ်စေနိုင်သဖြင့် ၎င်းတို့အပေါ် ဘုရားသခင်၏ အလုပ်က မည်သည့်အကျိုးသက်ရောက်မှုကို ရရှိသနည်း။ ယင်းက ၎င်းတို့၏ အမူအကျင့်၌ အတော်လေး ချုပ်တည်းစေသည်၊ သူတို့အား စည်းကမ်းများကို လိုက်နာရန် အကူအညီပေးသည်၊ ပြီးလျှင် အပြင်ပန်း၌ လူသားပုံသဏ္ဌာန် အနည်းငယ်ကို ရှိလာစေသည်။ ထိုမျှမက ယင်းက သူတို့ကို သိသိသာသာ နာခံတတ်လာစေသည်။ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်၏ ကျေးဇူးတော်နှင့် ကောင်းချီးများအတွက်အလို့ငှာ ပြုပြင်ခံရခြင်းကို ဝန်လေးစွာဖြင့် လက်ခံကြမည် ဖြစ်သည့်အပြင် ဘုရားအိမ်တော်၏ စည်းမျဉ်းစည်းကမ်းများနှင့် စီမံအုပ်ချုပ်ရေးဆိုင်ရာ အမိန့်များအတိုင်း အမှုအရာများကို လုပ်ဆောင်နိုင်ကြမည်ဖြစ်ကာ ထိုမျှပင် ဖြစ်သည်။ ဤအရာအားလုံးကို ရရှိခြင်းက ၎င်းတို့သည် သမ္မာတရားကို လက်တွေ့လုပ်ဆောင်နေကြသည်ဟု ဆိုလိုသလော။ ၎င်းတို့သည် ယင်းကို မပြည့်မီကြသေးချေ။ အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် ၎င်းတို့ပြုလုပ်သည့် အရာသည် အခြေခံအားဖြင့် ဘုရားအိမ်တော်၏ စီမံအုပ်ချုပ်ရေးဆိုင်ရာ အမိန့်များထဲမှ စည်းမျဉ်းများအပြင် တင်းကျပ်သော လမ်းညွှန်ချက်များအချို့အတိုင်းသာ ဖြစ်သည်။ ယင်းမှာ အမူအကျင့်ပိုင်း ပြောင်းလဲမှုသာ ဖြစ်ပြီး ထို့ထက် မပိုပေ။ သို့ဆိုလျှင် ဤလူတို့သည် ၎င်းတို့၏ အမူအကျင့်ပြောင်းလဲပြီး ဖြစ်သည့်အတွက် ၎င်းတို့အား စိတ်သဘောထားပါ ပြောင်းလဲဖို့ အခွင့်ပေးလျှင် ပိုကောင်းမည်ဟု တစ်စုံတစ်ဦးက ဆိုနိုင်သလော။ (၎င်းတို့သည် ထိုအရာကို မစွမ်းဆောင်နိုင်ကြပါ။) ၎င်းတို့က ထိုအရာကို မလုပ်ဆောင်နိုင်၊ ယင်းကို မရရှိနိုင်ကြ၊ ဤသည်မှာ အကြောင်းရင်းတစ်ခု ဖြစ်၏။ သို့ဆိုလျှင် အဓိကအကျဆုံး အကြောင်းရင်းမှာ အဘယ်နည်း။ အခြေခံအားဖြင့် ၎င်းတို့၏ စိတ်နှလုံးထဲ၌ ဘုရားသခင် မရှိခြင်းဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်၏ တည်ရှိခြင်းကို မယုံကြည်ကြပေ။ သို့ဆိုလျှင် ထိုကဲ့သို့သော လူတို့အနေဖြင့် ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များကို နားလည်နိုင်ကြသလော။ ၎င်းတို့အချို့က နားလည်နိုင်ကာ၊ “ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များသည် ကောင်း၏၊ သို့သော် ဝမ်းနည်းဖွယ် ကောင်းသည်မှာ ယင်းတို့ကို ကျွန်ုပ် လက်တွေ့မလုပ်ဆောင်နိုင်ပေ။ ယင်းတို့ကို လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ခြင်းသည် နှလုံးခွဲစိတ်ကုသသည်ကို ခံရခြင်းထက်ပင် ပို၍ စိတ်ဒုက္ခရောက်ရသည်” ဟု ဆိုကြသည်။ ၎င်းတို့၏ ကိုယ်ကျိုးကို အထိခိုက်ခံရသောအခါ၊ သို့မဟုတ် ၎င်းတို့၏ဆန္ဒကို ဆန့်ကျင်၍ ပြုမူလုပ်ဆောင်ရသောအခါ ၎င်းတို့သည် လုံးလုံးလျားလျား စိတ်ရှုပ်ထွေးသွားပြီး အဆုံးထိ မလိုက်နိုင်ကြပေ။ ၎င်းတို့သည် မိမိတို့ကိုယ်ကို လုံးလုံးလျားလျား ခြေကုန်လက်ပန်းကျစေလျှင်ပင် ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များကို လက်တွေ့မလုပ်ဆောင်နိုင်ပေ။ ထို့အပြင် ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များသည် သမ္မာတရားဖြစ်ကြောင်း ၎င်းတို့ မည်သည့်အခါမျှ အသိအမှတ်မပြု သို့မဟုတ် လက်မခံကြပေ။ ဤအရာကို သူတို့ မခံယူနိုင်ပေ။ ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များက အဘယ့်ကြောင့် သမ္မာတရားဖြစ်ကြောင်း သူတို့ နားမလည်ကြပေ။ သာဓကအားဖြင့် ဘုရားသခင်က လူတို့ကို ရိုးသားရန် ပြောသည့်အခါ ၎င်းတို့က “ကောင်းပြီ၊ ကိုယ်တော်က ထိုသို့ပြောလျှင် ကျွန်ုပ် ရိုးသားသောလူတစ်ဦး ဖြစ်မည်။ သို့သော် ရိုးသားသောလူတစ်ဦး ဖြစ်ခြင်းကို သမ္မာတရားဟု အဘယ့်ကြောင့် ယူဆသနည်း” ဟု ဆိုကြသည်။ ယင်းကို ၎င်းတို့ မသိသည့်အပြင် လက်လည်းမခံနိုင်ကြချေ။ လူတို့သည် သူ့အား ကျိုးနွံနာခံသင့်သည်ဟု ဘုရားသခင်ဆိုသောအခါ ၎င်းတို့က “ဘုရားသခင်ကို ကျိုးနွံနာခံရာ၌ ငွေရစရာ ရှိသလော။ ဘုရားသခင်သည် သူ့ကို ကျိုးနွံနာခံခြင်းအတွက် ကောင်းချီးများပေးသလော။ ယင်းက လူတစ်ဦး၏ ပန်းတိုင်ကို ပြောင်းစေနိုင်သလော” ဟု မေးခွန်းထုတ်ကြသည်။ ဘုရားသခင်ပြောသည့် သို့မဟုတ် လုပ်သည့် မည်သည့်အရာကိုမဆို သမ္မာတရားဟု မထင်ကြချေ။ ၎င်းတို့က ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်များနှင့် လူသားအတွက် တောင်းဆိုချက်များ၏ အရေးပါမှုက မည်သည့်အရာ ဖြစ်သည်ကို လုံးဝ မသိသည့်အပြင် မည်သည့်လုပ်ဆောင်ချက်များက မှန်ကန်ပြီး သမ္မာတရားစည်းမျဉ်းများနှင့် ကိုက်ညီသည်ကို ပိုင်းခြားသိမြင်နိုင်ခြင်း မရှိကြချေ။ ဘုရားသခင်ထံမှ လာသည့် အရာအားလုံးဖြစ်သည့် ဘုရားသခင်၏ ပင်ကိုလက္ခဏာ၊ ဘုရားသခင်၏ အနှစ်သာရ၊ ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များ၊ ဘုရားသခင်၏ တောင်းဆိုမှုများ၊ ၎င်းတို့၏အမြင်တွင် ဤအရာများအားလုံးကို ဘုရားသခင်၏ ပိုင်ဆိုင်သည့်အရာနှင့် ဖြစ်တည်မှုအဖြစ် ဆုံးဖြတ်၍မရပေ။ ဘုရားသခင်သည် ဖန်ဆင်းရှင်ဖြစ်မှန်း သူတို့မသိကြ။ ဖန်ဆင်းရှင်၏ ဖြစ်ခြင်းသည် မည်သည့်အရာ ဖြစ်သည်၊ သို့မဟုတ် ဘုရားသခင်၏ဖြစ်ခြင်းသည် မည်သည့်အရာ ဖြစ်သည်ကို သူတို့ နားမလည်ကြပေ။ ဤသည်မှာ ခက်ခဲသည်မဟုတ်လော။ သို့သော် ဤသည်မှာ လူအချို့ ပြုမူသည့်ပုံစံအတိအကျ ဖြစ်၏။ အခြားသူများက “ထိုအရာသည် မမှန်နိုင်ပေ။ အကယ်၍ ၎င်းတို့၌ ဤအတွေးအမြင်များ ရှိလျှင် ဘုရားအိမ်တော်ထဲ၌ ၎င်းတို့၏ တာဝန်များကို အဘယ်သို့ လိုလိုလားလား ထမ်းဆောင်နိုင်ကြသေးသနည်း” ဟု ဆိုကြသည်။ ဤတွင် “လိုလိုလားလား” ဟူသည့် အသုံးအနှုန်းသည် မျက်တောင်အဖွင့်အပိတ်ဖြင့် ရှိသင့်သည်။ ဤအရာကို မည်ကဲ့သို့ ရှင်းပြသင့်သနည်း။ တစ်နည်းအားဖြင့် ၎င်းတို့ကို အခြေအနေများက မဖြစ်မနေ လုပ်စေသောကြောင့် သို့မဟုတ် ၎င်းတို့၏ ကောင်းချီးများလိုအပ်မှုကြောင့် ၎င်းတို့က မိမိတို့၏ တာဝန်များကို ထမ်းဆောင်ကြသည်။ နောက်တစ်နည်းအားဖြင့် ၎င်းတို့သည် လတ်တလောအချိန်တွင် ယင်းကို ဝန်လေးစွာဖြင့် လိုက်လျောနေရုံမှတပါး အခြား ရွေးစရာမရှိဟု ခံစားလျက် တာဝန်အချို့ကို ထမ်းဆောင်ပြီး ကြိုးပမ်းမှု အနည်းငယ်ကို အားထုတ်ကြသည်။ ၎င်းတို့၏ စိတ်နှလုံးထဲတွင် ဤသည်မှာ ၎င်းတို့ ပြုလုပ်သင့်သည့်အရာဟု ယုံကြည်သော်လည်း ၎င်းတို့သည် သမ္မာတရားကို စိတ်မဝင်စားသောကြောင့် ဘုရားသခင်၏ ကောင်းချီးများနှင့် လဲလှယ်ရန်အတွက် ကြိုးပမ်းမှုကို အားထုတ်ပြီး တာဝန်များကို ထမ်းဆောင်၍သာ နေနိုင်ကြသည်။ ဤပုံသေအတွေးအခေါ်နှင့်ဆိုလျှင် ၎င်းတို့သည် သမ္မာတရားကို လက်ခံနိုင်မည်လော။ (လက်မခံနိုင်ပါ။) သမ္မာတရားဟူသည်မှာ မည်သည့်အရာ ဖြစ်သည်ကိုပင် နားမလည်ကြသောကြောင့် ယင်းကို သူတို့ မည်ကဲ့သို့ လက်ခံနိုင်သနည်း။

နောက်ဆုံးသောကာလ ဘုရားသခင်၏ တရားစီရင်သည့်အလုပ်မှာ ဤခေတ်ကို အဆုံးသတ်ရန်ဖြစ်သည်။ လူတစ်ဦး ကယ်တင်ခံရနိုင်ခြင်း ရှိမရှိသည် သူ့အနေဖြင့် ဘုရားသခင်၏ တရားစီရင်မှုနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမမှုကို လက်ခံနိုင်ခြင်း ရှိမရှိနှင့် သမ္မာတရားကို လက်ခံနိုင်ခြင်း ရှိမရှိအပေါ် အထူးမူတည်၏။ လူအချို့က ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များသည် သမ္မာတရားဖြစ်ကြောင်း အသိအမှတ်ပြုသော်လည်း သမ္မာတရားကို လက်မခံကြပေ။ ၎င်းတို့အနေဖြင့် သမ္မာတရားကို လက်ခံရန်ဟူသည်မှာ နှလုံးအစားထိုးရမလိုပင် ဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ ၎င်းတို့ စိတ်ဒုက္ခ ရောက်ရမည့်ပုံစံ ဖြစ်၏။ ဤသို့သောလူမျိုးက မည်သို့ပင်ဖြစ်စေ သမ္မာတရားကို ငြင်းပယ်ပြီး သဘောထားသည့်နည်းလမ်းကို ထောက်ဆလျှင် ဘုရားသခင်သည် ၎င်းတို့ကို မကယ်တင်ခြင်းအတွက် အပြစ်တင်ရမည့်သူ မဟုတ်၊ ၎င်းတို့ကိုသာလျှင် သမ္မာတရားကို လက်မခံခြင်းအတွက် အပြစ်တင်၍ရသည်။ ၎င်းတို့၌ ဤကောင်းချီးမင်္ဂလာ မရှိပေ။ စာတန်၏ စွမ်းအားမှ လူတို့အား ဘုရားသခင်၏ ကယ်တင်ခြင်းသည် လူတို့စိတ်ကူးသလောက် မရိုးစင်းပေ။ တစ်ဖက်တွင် ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်သောသူတို့သည် ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များအားဖြင့် ရိုက်နှက်ခံရခြင်းနှင့် ပြုပြင်ခံရခြင်းကို လက်ခံရမည်။ ဤသည်မှာ အဆင့်တစ်ခုဖြစ်၏။ အခြားတစ်ဖက်တွင် ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်၏ တရားစီရင်မှုနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမခြင်း၊ စမ်းသပ်မှုများနှင့် စစ်ဆေးခြင်းတို့ကိုလည်း လက်ခံရမည်။ တရားစီရင်မှုနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမခြင်းမှာ အဆင့်တစ်ခုဖြစ်၏။ စမ်းသပ်မှုများနှင့် စစ်ဆေးခြင်းမှာ နောက်တစ်ဆင့်ဖြစ်၏။ လူအချို့က မိမိတို့သည် ကျိုးနွံနာခံခြင်းကို ရရှိပြီးပြီဟုထင်လျက် ပြုပြင်ခံရခြင်းကို ဝန်လေးစွာဖြင့် လက်ခံနိုင်ကြပြီးနောက် နောက်ထပ်တိုးတက်မှု မပြုနိုင်သည့်အပြင် သမ္မာတရားကို နောက်ထပ် အားမထုတ်နိုင်တော့ပေ။ အခြားသူများက သမ္မာတရားကို အထူးသဖြင့် ချစ်မြတ်နိုးပြီး သမ္မာတရားကို ရရှိရန် မည်သည့်ဝေဒနာကိုမဆို ခံနိုင်ကြသည်။ ၎င်းတို့သည် ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်၏ ရိုက်နှက်ခြင်းနှင့် အမှန်ပြင်ခြင်းကို ခံနိုင်ရုံသာမက ဘုရားသခင်၏ တရားစီရင်မှုနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမခြင်းအား လက်ခံခြင်းအဆင့်ကိုလည်း ဝင်ရောက်နိုင်ကြသည်။ ဘုရားသခင်၏ တရားစီရင်မှုနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမခြင်းအား လက်ခံခြင်းသည် ဘုရားသခင်၏ ချီးမြှောက်ခြင်း၊ ဘုရားသခင်၏ ချစ်ခြင်းမေတ္တာနှင့် ဘုန်းတော်ထင်ရှားသော ကိစ္စတစ်ခုဖြစ်သည်ဟု မှတ်ယူကြသည်။ ဆင်းရဲဒုက္ခကို ၎င်းတို့ မကြောက်ပေ။ ဤလူတို့သည် တရားစီရင်မှုနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမခြင်းကို တွေ့ကြုံပြီးနောက် စမ်းသပ်မှုများနှင့် စစ်ဆေးခြင်းကိုလည်း လက်ခံနိုင်ပြီး သမ္မာတရားကို လိုက်စားနိုင်ကြသေးသည်။ စမ်းသပ်မှုများနှင့် စစ်ဆေးခြင်း အဘယ်မျှကြီးမားသည်ဖြစ်စေ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်၏ ချစ်ခြင်းမေတ္တာကို မြင်နိုင်သေးသည့်အပြင် ဘုရားသခင်အား ကျေနပ်စေရန် မိမိတို့ကိုယ်ကို ဆက်ကပ်နိုင်ကြသည်။ ၎င်းတို့သည် အဘယ်မျှ ပြုပြင်ခံရသည်ဖြစ်စေ ယင်းကို အခက်အခဲဟု သဘောမထားကြပေ။ ထိုအစား ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်ထံမှ ပို၍ပင်ကြီးမားသော ချစ်ခြင်းမေတ္တာဖြစ်သည်ဟု မှတ်ယူကြသည်။ ပို၍များသော စမ်းသပ်မှုများနှင့် စစ်ဆေးခြင်းကို တွေ့ကြုံပြီးနောက် ၎င်းတို့သည် လုံးလုံးလျားလျား သန့်စင်ခြင်းနှင့် ပြည့်စုံခြင်းကို နောက်ဆုံးတွင် ရရှိကြသည်။ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်၏အလုပ်အား အမြင့်ဆုံးအဆင့်အထိ တွေ့ကြုံဖို့အတွက် ဖြစ်၏။ ကိုင်း၊ ငါ့ကိုပြောလော့၊ ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ပြီး သူ၏ နှုတ်ကပတ်တော်များအားဖြင့် ဘုရားသခင်၏ ရိုက်နှက်ခြင်းနှင့် အမှန်ပြင်ခြင်းအဆင့်တစ်ခုကိုသာ တွေ့ကြုံသောသူတို့နှင့် ဘုရားသခင်၏ တရားစီရင်မှုနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမခြင်းသာမက စမ်းသပ်မှုများနှင့် စစ်ဆေးခြင်းဟူသည့် အဆင့်နှစ်ခုကို တွေ့ကြုံသောသူတို့ကြားတွင် ခြားနားချက်ရှိသလော။ ခြားနားချက်ရှိသည်မှာ အသေအချာပင်။ အချို့သောလူတို့မှာမူ ဘုရားသခင်သည် ၎င်းတို့အား ရိုက်နှက်၍ အမှန်ပြင်ပေးရုံမျှပြီးနောက် ရပ်တန့်လိုက်ကာ ကျန်သည့်အပိုင်းကို ၎င်းတို့၏ကိုယ်ပိုင် ရွေးချယ်မှုနှင့် သိမြင်ခြင်းခြင်းအတွက် ချန်ထားသည်။ အကယ်၍ ၎င်းတို့သည် သမ္မာတရားကို လက်မခံသည့်အပြင် လမ်းမှန်ကို မရွေးချယ်ပါက ဤအရာသည် မည်သည့်အရာကို လက္ခဏာပြသနည်း။ ဘုရားသခင်အနေဖြင့် ထိုကဲ့သို့သော လူတို့ကို ကယ်တင်ရန် မည်သို့မျှ မဖြစ်နိုင်ဟု ဆိုနိုင်သည်။ လူအချို့သည် အလုပ်အကိုင်နစ်နာခြင်း၊ တက်လမ်းနစ်နာခြင်း၊ အိမ်တစ်လုံးနစ်နာခြင်း၊ အိမ်ထောင်ဖက်နစ်နာခြင်း၊ ချစ်ခင်တွယ်တာမှုများ နစ်နာခြင်းအကြောင်းကို မကြာခဏ ပြောလျက် ၎င်းတို့အတွက် အရာရာသည် နစ်နာခြင်းကိစ္စဖြစ်ကာ နောက်ဆုံးရလဒ်မှာ အဘယ်နည်း။ (ယင်းမှာ သမ္မာတရားနှင့် တခြားစီဖြစ်သည်။) မှန်၏၊ ယင်းသည် သမ္မာတရားနှင့် တခြားစီဖြစ်ပြီး ဘုရားသခင်၏အလုပ်နှင့် တခြားစီဖြစ်၏။ ဤကိစ္စတွင် သင်လုပ်ဆောင်နေသောအရာမှာ ရည်ရွယ်ချက်ကင်းမဲ့စွာ နစ်နာခြင်းဖြစ်သည်။ သင်သည် ဘုရားသခင်အား ဆုတောင်းခြင်း သို့မဟုတ် သမ္မာတရားအား ရှာဖွေခြင်းနှင့်ဆိုင်၍ မည်သည့်လုပ်ငန်းစဉ်မျှ မရှိဘဲ အသည်းအသန် ကြိုးပမ်းနေပြီး အချိန်ကုန်လွန်စေရုံမျှသာ ဖြစ်သည်။ ယင်းမှာ စစ်ဆေးခြင်း၌ပါဝင်သည့် “ဆင်းရဲဒုက္ခ” မျိုး မဟုတ်၊ အကြောင်းမှာ ယင်းသည် ဘုရားသခင်၏အလုပ် မဟုတ်သည့်အပြင် သူနှင့်လည်း ဘာမျှမသက်ဆိုင်ပေ။ သင်သည် မိမိဘာသာ ဒုက္ခခံနေခြင်းဖြစ်ပြီး ဘုရားသခင်၏ စစ်ဆေးခြင်းအား ကြုံနေရခြင်း မဟုတ်ပေ။ သို့တစေ ယင်းကို သင့်အား ဘုရားသခင် စစ်ဆေးနေခြင်းဖြစ်သည်ဟု သင် ထင်မှတ်နေတုန်းပင်။ သင်သည် အကောင်းမြင်လွန်းအားကြီးပေသည်။ ယင်းမှာ ဖြစ်ချင်နေသော အရာမျှပင်။ သင်သည် ဘုရားသခင်၏ စစ်ဆေးခြင်းကိုခံရရန်ပင် အရည်အချင်းမပြည့်မီ။ သင်သည် ပြစ်ဆင်ဆုံးမခြင်းနှင့် တရားစီရင်မှုအဆင့်ကိုပင် မကျော်ဖြတ်ရသေးဘဲ ဘုရားသခင် သင့်အား စမ်းသပ်မှုများနှင့် စစ်ဆေးခြင်းကို ခံစားစေဖို့ သင်မျှော်လင့်သလော။ ထိုအရာသည် ဖြစ်ပင်ဖြစ်နိုင်သလော။ ထိုအရာမှာ စိတ်ကူးယဉ်အိပ်မက် မဟုတ်လော။ သာမန်လူတို့သည် စမ်းသပ်မှုများနှင့် စစ်ဆေးခြင်းကို ခံနိုင်သလော။ ယင်းသည် သာမန်လူတစ်ဦးက လက်ခံနိုင်သည့်အရာ ဟုတ်သလော။ ယင်းသည် သာမန်လူတစ်ဦးအပေါ် ဘုရားသခင် ပေးအပ်သည့်အရာ ဟုတ်သလော။ လုံးဝ မဟုတ်ချေ။ ဘုရားသခင်သည် လူတစ်ဦးကို အမှန်ပြင်ပြီးနောက် ထိုသူက သူ၏ မာနထောင်လွှားသော စိတ်သဘောထား၊ သူ၏ စိတ်နှလုံးခိုင်မာခြင်း၊ လိမ်လည်လှည့်ဖြားမှု၊ ကောက်ကျစ်ဆိုးယုတ်မှု သို့မဟုတ် အခြားစိတ်သဘောထား တစ်ခုခုကြောင့် တရားစီရင်ခံရကာ ဆုံးမပဲ့ပြင်ခံရလျက် သို့မဟုတ် အကြောင်းအရာတစ်ခု သို့မဟုတ် အကြောင်းအရာများစွာတွင် ဘုရားသခင်၏ ထင်ထင်ရှားရှား ရိုက်နှက်ဆုံးမခံရလျက် သူသည် ဘုရားသခင်၏ ဆုံးမပဲ့ပြင်ခြင်းကို အဘယ့်ကြောင့် ခံနေရကြောင်း နားလည်စေပြီး အကျိုးဆက်အားဖြင့် သူသည် ဘုရားသခင်နှင့် မိမိကိုယ်ကိုအပေါ် စစ်မှန်သော နားလည်မှု ရရှိလျှင်၊ သူ၏ စိတ်သဘောထားက စစ်မှန်သော ပြောင်းလဲမှုကို ကြုံရပြီးနောက် တဖြည်းဖြည်းချင်း သမ္မာတရားအပေါ် စစ်မှန်သော ကျိုးနွံနာခံမှု ရရှိသည်ဆိုလျှင် ဤဖြစ်စဉ်ကသာ လူတို့အား ဘုရားသခင် တရားစီရင်ပြီး ပြစ်တင်ဆုံးမသည့် ဖြစ်စဉ်ပင်ဖြစ်၏။ ဘုရားသခင်သည် ဤအလုပ်ကို မည်သည့်အခြေခံအကြောင်းရင်းအပေါ် ဆောင်ရွက်သနည်း။ သတ်မှတ်ချက်တစ်ခု ရှိ၏၊ ထိုကဲ့သို့သော အလုပ်ကိုရရှိသည့် လူတစ်ဦးသည် ဘုရားသခင်၏ အိမ်တော်၌ မိမိ၏တာဝန်ကို ပြည့်မီအောင် ထမ်းဆောင်နိုင်ရမည်။ ဤပြည့်မီခြင်း၌ ကျိုးနွံနာခံမှုနှင့် သစ္စာစောင့်သိမှုဟူသည့် အရာနှစ်ခုသာ လိုအပ်သည်။ ပထမအနေဖြင့် ထိုသူသည် အသိတရားနှင့် အသိစိတ်ရှိဖို့ လိုအပ်သည်။ အသိတရားနှင့် အသိစိတ်ရှိသော လူတို့သာလျှင် သမ္မာတရားကို လက်ခံရန်အတွက် သတ်မှတ်ချက်များကို ပြည့်မီသည်။ အသိတရားနှင့် အသိစိတ်ရှိသည့် ထိုသို့သောလူတို့သည် ဘုရားသခင်၏ ရိုက်နှက်ခြင်းနှင့် အမှန်ပြင်ခြင်းကို ရရှိသောအခါ သမ္မာတရားကို ရှာဖွေနိုင်ပြီး ကျိုးနွံနာခံနိုင်ကြသည်။ ဤအရာပြီးမှသာ ဘုရားသခင်သည် တရားစီရင်ခြင်းနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမခြင်းအလုပ်ကို ဆက်လုပ်သည်။ ယင်းမှာ ဘုရားသခင်၏ အလုပ်အစီအစဉ် ဖြစ်၏။ သို့ရာတွင် ဘုရားသခင်၏ အိမ်တော်ထဲမှ လူတစ်ဦးသည် သူ၏တာဝန်ကို မည်သည့်အခါမျှ သစ္စာစောင့်သိစွာ မထမ်းဆောင်နိုင်၊ ဘုရားသခင်၏ အချုပ်အခြာအာဏာကို စိုးစဉ်းမျှ ကျိုးနွံနာခံမှု မပြနိုင်သည့်အပြင် သူ၏တာဝန်များကို ပြည့်မီအောင် ထမ်းဆောင်ရန် ပျက်ကွက်သည်ဆိုပါက သူသည် ဖော်ထုတ်ခြင်း သို့မဟုတ် ပြုပြင်ခြင်းကို ခံရလျက် အခက်အခဲများကို ရင်ဆိုင်ရသောအခါ သူ့အနေဖြင့် အများဆုံးကြုံတွေ့ရသည်မှာ ဘုရားသခင်၏ အမှန်ပြင်ပေးခြင်းနှင့် ဆုံးမပဲ့ပြင်ခြင်း ဖြစ်၏။ သူသည် ဘုရားသခင်၏ စမ်းသပ်မှုများနှင့် စစ်ဆေးခြင်းကို မဆိုထားဘိ၊ တရားစီရင်မှုနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမခြင်းကို ခံရဖွယ်မရှိပေ။ တစ်နည်းအားဖြင့် သူသည် အခြေခံအားဖြင့် လူတို့အား စုံလင်စေခြင်းဟူသည့် ဘုရားသခင်၏ အလုပ်ထဲတွင် မပါဝင်ပေ။

ငါတို့ ယခုတင် မိတ်သဟာယပြုခဲ့သော အကြောင်းအရာသည် လူတို့အား ကယ်တင်ခြင်းနှင့် စုံလင်အောင်ပြုလုပ်ပေးခြင်းဟူသည့် ဘုရားသခင်၏အလုပ်၊ ဘုရားအလုပ်၏ နည်းစနစ်များနှင့် ရည်မှန်းထားသော အရာများသာမက ဘုရားသခင်သည် တရားစီရင်ခြင်းနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမခြင်း၊ စမ်းသပ်မှုများနှင့် စစ်ဆေးခြင်း အစရှိသော သူ၏အလုပ်ကို မည်သည့်လူတို့အပေါ် ဆောင်ရွက်သည် ဟူသည်တို့နှင့် သက်ဆိုင်၏။ ယင်းသည် ဘုရားသခင်၏ ဤအလုပ်ကိုခံရစဉ်၌ လူတို့၏ အသက်ဝင်ရောက်မှု အတိုင်းအတာ၊ ဘုရားသခင်၏ တရားစီရင်မှုနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမမှုကို လက်ခံဖို့ရန် လူတို့ အနည်းဆုံး ပိုင်ဆိုင်ထားရမည့် အနှစ်သာရနှင့် အခြေအနေမျိုးတို့နှင့်လည်း ပတ်သက်သည်။ သို့ဆိုလျှင် ဤတွင် လူတို့၏ အယူအဆများမှာ အဘယ်နည်း။ လူတို့က “လူတစ်ဦးသည် ဘုရားသခင်နောက်ကို လိုက်နေသရွေ့၊ ဘုရားအလုပ်၏ ဤအဆင့်ကို လက်ခံထားသရွေ့ သူသည် ဘုရားသခင်၏ တရားစီရင်မှုနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမမှုကို ခံရဖို့ သေချာ၏။ ထို့နောက်တွင် ဘုရားသခင်ထံမှ စမ်းသပ်မှုများနှင့် စစ်ဆေးမှုများလည်း မကြာခင် လာလိမ့်မည်။ ထို့အတွက်ကြောင့် ကျွန်ုပ်တို့သည် စမ်းသပ်မှုများ၊ စစ်ဆေးခြင်းများနှင့် ပြုပြင်ခြင်းများကို မကြာခဏ ရင်ဆိုင်ရကာ မိသားစု၊ ချစ်ခင်တွယ်တာမှုများ၊ အဆင့်အတန်းနှင့် တက်လမ်းတို့ ပိတ်ပင်ခံရခြင်း ဖြစ်သည်။ ထို့နောက်တွင် ကျွန်ုပ်တို့သည် ချစ်ခင်တွယ်တာမှုများ၊ အဆင့်အတန်းနှင့် တက်လမ်းပိုင်းတွင် ဆက်၍ ထိခိုက်နစ်နာသည်” ဟု ထင်ကြသည်။ ဤပြောဆိုချက်များမှာ မှန်သလော။ (မမှန်ပါ။) လူတို့သည် ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များနှင့် အလုပ်မှ စကားလုံးတစ်လုံးကို ဝိညာဉ်ရေးအသုံးအနှုန်းဖြစ်သည်ဟု ၎င်းတို့ ယုံကြည်သည့်အဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲနိုင်ကြသည်မှာ အဘယ့်ကြောင့်နည်း။ အမှန်တွင် ၎င်းတို့ ထိခိုက်နစ်နာသည့် ပုံစံမှာ အပြင်းအထန် ကြိုးပမ်းရခြင်းသာလျှင် ဖြစ်၏၊ အချိန်ကုန်လွန်စေခြင်းသာလျှင် ဖြစ်၏။ ယင်း၌ အရေးပါမှု ဘာမျှမရှိချေ။ သို့သော် ယင်းကို ၎င်းတို့က စမ်းသပ်မှုများနှင့် စစ်ဆေးမှုများအဖြစ် သတ်မှတ်လျက် ဘုရားသခင်၏ စစ်ဆေးခြင်း ဖြစ်သည်ဟု ဆိုကြသည်။ ဤသည်မှာ ကြီးမားသော အမှားတစ်ခု ဖြစ်၏။ ယင်းမှာ ဘုရားသခင်အပေါ် လူတို့ အတင်းအကျပ် သတ်မှတ်သည့် အရာတစ်ခုဖြစ်ပြီး ဘုရားသခင်၏ ရည်ရွယ်ချက်များကို လုံးဝ ကိုယ်စားမပြုပေ။ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်အား အထင်လွဲမှားခြင်း မဟုတ်လော။ ယင်းသည် စင်စစ် အထင်လွဲမှားခြင်း ဖြစ်၏။ သို့ဖြစ်လျှင် ဤသို့သော အထင်လွဲမှားခြင်းက မည်ကဲ့သို့ ဖြစ်ပေါ်လာသနည်း။ အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် လူတို့သည် သမ္မာတရားကို နားမလည်၊ ၎င်းတို့၏ကိုယ်ပိုင် စိတ်ကူးများအပေါ် မူတည်၍ ထိုကဲ့သို့သော အထင်လွဲမှားမှုများ ရှိလာသောကြောင့် ဖြစ်သည်။ ထို့နောက်တွင် ၎င်းတို့သည် အရှက်မရှိ ဝါဒဖြန့်ပြီး ယင်းတို့ကို နေရာတိုင်းတွင် ဖြန့်ဝေကာ ယင်းက နောက်ဆုံးတွင် “ထိခိုက်နစ်နာခြင်း” ဟူသည့် ပြောဆိုချက် အမျိုးမျိုးသို့ ဆိုက်ရောက်စေသည်။ ထို့ကြောင့် “လူတစ်ဦးသည် အစားထိုးခံရပြီးနောက်တွင် အပျက်သဘောဆောင်လာသည်။ သူသည် ‘အဆင့်အတန်း ထိခိုက်နစ်နာ’ နေသည်တကား” ဟု ဆိုသော လူအချို့ကို ငါ မကြာခဏ ကြားရသည်။ အဆင့်အတန်း ထိခိုက်နစ်နာခြင်းသည် စမ်းသပ်မှုများနှင့် စစ်ဆေးမှုများကို တွေ့ကြုံနေခြင်းမဟုတ်။ ယင်းသည် လူတစ်ဦးက အဆင့်အတန်း ပျောက်ဆုံးနေခြင်း၊ စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ အားမလိုအားမရဖြစ်ခြင်းကို ခံစားရခြင်းနှင့် ဆုံးရှုံးရစဉ်အတွင်း စိတ်ထဲမှနာကျင်မှုဖြင့် လုံးပန်းနေရခြင်းသာလျှင် ဖြစ်၏။ လူတို့က “ထိခိုက်နစ်နာခြင်း” ဟု ခေါ်သည့်အရာနှင့် ဘုရားသခင်က စစ်ဆေးခြင်းဟု ခေါ်သည့်အရာမှာ ခြားနား၏။ စစ်မှန်သောစစ်ဆေးခြင်းမှာ အမှန်တကယ် မည်သည့်အရာကို ညွှန်းဆိုသနည်း။ ပထမဦးဆုံး ဘုရားသခင်သည် လူတို့အား စမ်းသပ်မှုများနှင့် စစ်ဆေးမှုများကို မခံစေမီ ကြိုတင်ပြင်ဆင်သော အလုပ်များစွာအား ဆောင်ရွက်ရသည်ကို နားလည်ထားလော့။ တစ်ချက်မှာ သူသည် လူတို့ကို ရွေးကောက်၏။ သူသည် သင့်လျော်သော လူတို့ကို ရွေးချယ်၏။ စောစောပိုင်းတွင် မည်သည့်လူစားမျိုးကို ဘုရားသခင်၏ အမြင်တွင် သင့်လျော်သည်ဟု သတ်မှတ်ခံရကြောင်းနှင့် မည်သည့်သတ်မှတ်ချက်များကို ၎င်းတို့ ပြည့်မီရမည်ဖြစ်ကြောင်း ငါတို့ ဆွေးနွေးခဲ့သည်။ ပထမအနေဖြင့် ၎င်းတို့သည် မိမိတို့၏လူ့သဘာဝတွင် အသိတရားနှင့် အသိစိတ် အနည်းဆုံး ရှိရမည်။ ဒုတိယအနေဖြင့် ၎င်းတို့သည် မိမိတို့၏ တာဝန်များကို ပြည့်မီအောင် ထမ်းဆောင်ကာ ယင်းတို့ကို သစ္စာစောင့်သိမှုနှင့် ကျိုးနွံနာခံမှုဖြင့် ထမ်းဆောင်ရမည်။ ထို့နောက် ၎င်းတို့သည် ပြုပြင်ခံရခြင်း၊ ဆုံးမပဲ့ပြင်ခံရခြင်းနှင့် ရိုက်နှက်ခံရခြင်းဟူသည့် နှစ်ကာလများကို ဖြတ်သန်းရမည် ဖြစ်သည်။ အမြင်သဘောထားများမှာ သင့်အတွက် ခိုင်မာမှုသိပ်ရှိမည် မဟုတ်လောက်သည့်အတွက် သင်တို့သည် ဆုံးမပဲ့ပြင်ခြင်းနှင့် ရိုက်နှက်ခြင်းဟူသည်မှာ မည်သည့်အရာဖြစ်ကြောင်း ကောင်းစွာ ရှင်းလင်းကောင်းရှင်းလင်းမည် မဟုတ်ပေ။ ယင်းတို့သည် လူတို့အတွက် အတော်ပင် လက်ဆုပ်လက်ကိုင်ပြ၍ မရသည့်အပြင် စိတ်ကူးသက်သက်သဘော ဆန်မည်ဖြစ်သည်။ သို့သော် ပြုပြင်ခံရခြင်းနှင့် ပတ်သက်လာလျှင် ယင်းသည် လူတို့ကြားနိုင်၊ ခံစားနိုင်သည့် အရာတစ်ခုဖြစ်သည်။ သတ်သတ်မှတ်မှတ်ရှိသော ဘာသာစကားနှင့် တိကျပြတ်သားသော အသံနေအသံထား ပါဝင်သောကြောင့် လူတို့အနေဖြင့် မည်သည့်အရာ ဖြစ်ပျက်နေသည်ကို သိရသည်။ အကယ်၍ တစ်စုံတစ်ဦးသည် မှားယွင်းသော အရာတစ်ခုကို ပြုလုပ်လျှင်၊ စည်းမျဉ်းများကို ဆန့်ကျင်လျှင်၊ မဆင်မခြင် ပြုမူလျှင်၊ သို့မဟုတ် ဘုရားအိမ်တော်၏ သို့မဟုတ် အသင်းတော်အလုပ်၏ အကျိုးကို ထိခိုက်သည့် တစ်ဖက်သတ် ဆုံးဖြတ်ချက်များ ချမှတ်ပြီး သူသည် ပြုပြင်ခြင်းခံရလျှင် ဤသည်မှာ ပြုပြင်ခံရခြင်း၏ အဓိပ္ပာယ်ဖြစ်သည်။ သို့ဆိုလျှင် အမှားပြင်ပေးခြင်းနှင့် ဆုံးမပဲ့ပြင်ခြင်းတို့ကော မည်သို့နည်း။ ဥပမာအနေဖြင့် တစ်စုံတစ်ဦးသည် အဖွဲ့ခေါင်း‌ဆောင်ဖြစ်ဖို့ မကိုက်ညီဘဲ သစ္စာစောင့်သိမှု ကင်းမဲ့သည့်အပြင် သမ္မာတရားစည်းမျဉ်းများ သို့မဟုတ် အသင်းတော်၏ စည်းမျဉ်းများကို ဖောက်ဖျက်သည့် အရာများ ပြုလုပ်ပြီးနောက် အစားထိုးခံရသည်ဆိုလျှင် ယင်းက အမှားပြင်ပေးခြင်း ဟုတ်သလော။ ယင်းသည် အမှားပြင်ပေးခြင်းပုံစံတစ်ခု အမှန်ပင် ဖြစ်သည်။ သူသည် အပေါ်ယံတွင် အသင်းတော်၏ ကိုင်တွယ်ခြင်း သို့မဟုတ် ခေါင်းဆောင်အချို့၏ အစားထိုးခြင်းကို ခံရသည့် ပုံပေါက်စေကာမူ ဘုရားသခင်၏ အမြင်တွင် ယင်းသည် ဘုရား၏လုပ်ဆောင်မှု ဖြစ်ပြီး ဘုရားအလုပ်၏ အစိတ်အပိုင်းပင် ဖြစ်သည်။ ယင်းသည် အမှားပြင်ပေးခြင်း ပုံစံတစ်ခု ဖြစ်သည်။ ထို့ပြင် လူတို့သည် ကောင်းသောအခြေအနေ၌ ရှိသောအခါ များသောအားဖြင့် အလင်းနှင့် ပြည့်ဝပြီး အသစ်သော ထိုးထွင်းအမြင်များလည်း ရှိနိုင်သည်။ သို့ရာတွင် ၎င်းတို့၏အလုပ်သည် အခြေအနေ သို့မဟုတ် တိကျသော အကြောင်းရင်းအချို့ကြောင့် ပျက်စီးသွားပြီး ၎င်းတို့ ဖော်ထုတ်ခံရလျှင် ဤသည်မှာ အမှားပြင်ပေးခြင်း ပုံစံတစ်ခုပင် မဟုတ်လော။ ဤသည်မှာလည်း အမှားပြင်ပေးခြင်း ပုံစံတစ်ခု ဖြစ်သည်။ ဤအရာများကို တရားစီရင်မှုနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမမှုအဖြစ် ယူဆသလော။ ဤအဆင့်တွင် ယင်းတို့ကို တရားစီရင်မှုနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမမှုအဖြစ် မယူဆသေးသဖြင့် စစ်ဆေးခြင်းများနှင့် စမ်းသပ်မှုများအဖြစ် သတ်မှတ်၍မရသည်မှာ သေချာ၏။ ယင်းတို့သည် လူတစ်ဦး တာဝန်များအား ထမ်းဆောင်နေစဉ် ရရှိသည့် အမှားပြင်ပေးခြင်းမျှသာ ဖြစ်သည်။ အမှားပြင်ပေးခြင်းနှင့်ဆိုင်သည့် သရုပ်သကန်များတွင် တစ်ခါတစ်ရံ ဖျားနာမှုကို ကြုံတွေ့ခြင်း သို့မဟုတ် ထပ်ခါတလဲလဲ လွဲချော်သည့် အလုပ်တာဝန်များ၊ သို့မဟုတ် ၎င်းတို့ ယခင်ကျွမ်းကျင်ခဲ့သော ကိစ္စများ၌ လမ်းစပျောက်ခြင်းနှင့် မည်သည့်အရာလုပ်ရမည်ကို မသိခြင်းတို့ ပါဝင်သည်။ ဤအရာအားလုံးမှာ အမှားပြင်ပေးခြင်း ဖြစ်၏။ တစ်ခါတစ်ရံတွင် အမှားပြင်ပေးခြင်းဟူသည် အနီးအနားရှိ လူတို့ထံမှ သဲလွန်စများမှတစ်ဆင့် သို့မဟုတ် လူတစ်ဦးကို အရှက်ရစေသည့် အဖြစ်အပျက်တစ်ခုခုက ထုတ်ဖော်သောအရာအားဖြင့် လာတတ်ပြီး မိမိကိုယ်ကို နက်ရှိုင်းစွာ ဆန်းစစ်ခြင်းနှင့် ဆင်ခြင်တွေးတောခြင်းထဲသို့ ဝင်ရောက်ခိုအောင်းစေသည်။ ဤသည်မှာလည်း အမှားပြင်ပေးခြင်း ဖြစ်၏။ ဘုရားသခင်၏ အမှားပြင်ပေးခြင်းကို ရရှိခြင်းသည် ကောင်းသောအရာလော၊ ဆိုးသောအရာလော။ (ကောင်းသောအရာ ဖြစ်ပါသည်။) သဘောတရားအရ ဆိုလျှင် ကောင်းသောအရာ ဖြစ်၏။ ယင်းကို လူတို့ လက်ခံသည်ဖြစ်စေ၊ လက်မခံသည်ဖြစ်စေ ယင်းက အနည်းဆုံးအနေဖြင့် ဘုရားသခင်သည် သင့်အတွက် တာဝန်ယူနေကြောင်း၊ ဘုရားသခင် သင့်ကို ချန်မထားကြောင်းနှင့် ဘုရားသခင်သည် သင့်အပေါ် အလုပ်လုပ်နေကာ စေ့ဆော်ခြင်းနှင့် လမ်းပြမှုကို ပေးနေကြောင်း အနည်းဆုံးအနေဖြင့် သက်သေပြသည့်အတွက် ကောင်းသောအရာတစ်ခု ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင် သင့်အပေါ် အလုပ်လုပ်နေသည် ဟူသည့်အချက်က ဘုရားသခင်သည် သင့်အပေါ် လက်လျှော့ရန် ရည်ရွယ်ချက်မရှိသေးကြောင်း အတည်ပြုလေသည်။ ဤအရာ၏ သွယ်ဝိုက်ညွှန်းဆိုချက်တစ်ခုမှာ ဘုရားသခင်သည် သင့်ကို အမှားပြင်ပေးခြင်းနှင့် ဆုံးမပဲ့ပြင်ခြင်း ဆက်လုပ်ကောင်းလုပ်မည်၊ သို့မဟုတ် သင်၏ စွမ်းဆောင်ချက် ကောင်းမွန်ပြီး သင်သည် လမ်းကြောင်းမှန်ပေါ် ရှိနေလျှင် သူသည် သင့်အား တရားစီရင်မှုနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမမှုကို ခံစေမည် ဖြစ်သည်။ သို့သော် သည့်ထက်ပို၍ ရှည်ရှည်ဝေးဝေး မပြောကြဦးစို့။ ယခုတွင် ဘုရားသခင်သည် သင့်ကို ကြိမ်ဖန်များစွာ အမှားပြင်ပေးပြီး ဆုံးမပဲ့ပြင်မည် ဖြစ်သည်။ ထို့နောက် သင်သည် သမ္မာတရားကို လိုက်စားသောကြောင့်၊ သင်၌ ကျိုးနွံနာခံမှုရှိသောကြောင့်၊ ပြီးလျှင် သင်သည် သင့်တော်သောသူ ဖြစ်သောကြောင့် ဘုရားသခင်သည် သင့်အား တရားစီရင်မှုနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမမှုကို ခံစေမည်ဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ ကနဦးခြေလှမ်း ဖြစ်၏။ လူအများစုသည် ပြုပြင်ပေးရုံခံရခြင်းကို တွေ့ကြုံနှင့်ပြီး ဖြစ်သည်။ လူသစ်များကသာ ဤအရာကို မတွေ့ကြုံသေးပေ။ ကြိမ်ဖန်များစွာ လူတို့သည် ၎င်းတို့၏ အသိစိတ်ခံစားမှုများအပေါ် မူတည်၍ ပြုမူလုပ်ဆောင်လျက် စိတ်ထဲမှ အပြစ်တင်မှုကို ခံစားပြီး ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များက ၎င်းတို့၏ နားထဲ သို့မဟုတ် စိတ်နှလုံးထဲတွင် “ငါသည် ဤအရာကို မပြုလုပ်သင့်၊ ဤသည်မှာ ပုန်ကန်လိုခြင်းဖြစ်သည်” ဟု စေ့ဆော်နေသည်ဟု ခံစားရသည်။ ဤသည်တို့မှာ ၎င်းတို့အား ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များက စေ့ဆော်နေခြင်း၊ တွန်းအားပေးနေခြင်းနှင့် သတိပေးနေခြင်း ဖြစ်သည်။ လူတို့တွေ့ကြုံသည့် ပြုပြင်ခံရခြင်း ပုံစံအမျိုးမျိုးရှိ၏။ ယင်းသည် ခေါင်းဆောင်များနှင့် အမှုဆောင်များမှ၊ ညီအစ်ကိုမောင်နှမများထံမှ၊ အထက်မှ၊ ပြီးလျှင် ဘုရားသခင်ထံမှ တိုက်ရိုက်ပင် လာနိုင်၏။ လူများစွာတို့သည် ဤသည်တို့ကို တွေ့ကြုံပြီးဖြစ်သော်လည်း ဘုရားသခင်၏ အမှားပြင်ပေးခြင်းနှင့် ဆုံးမပဲ့ပြင်ခြင်းကို တွေ့ကြုံပြီးသောသူ ပို၍နည်း၏။ ဤတွင် ပို၍နည်းသူတို့ဟူသည် မည်သည့်အရာကို သွယ်ဝိုက်ညွှန်းဆိုသနည်း။ ယင်းက ပို၍များသော လူတို့သည် ဘုရားသခင်၏ တရားစီရင်မှုနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမမှုကို ရရှိခံယူဖို့ ဝေးနေသေးသည်ကို ညွှန်းဆိုသည်။ သို့ဆိုလျှင် ဘုရားသခင်၏ စမ်းသပ်မှုများနှင့် စစ်ဆေးမှုများကော။ ယင်းတို့မှာ ဤအရာများမှ ပို၍ပင် အလှမ်းဝေးနေသည်။ ကွာဟမှုက ပို၍ပင် ကြီးမားလျက် ဝေးကွာမှုက ပို၍ပင် ကျယ်ပြန့်နေသည်။ ယခင်က လူတို့သည် “ငါ့ကို ဘုရားသခင် တရားစီရင်၍ ပြစ်တင်ဆုံးမပြီးဖြစ်ကာ ငါ၏ပါးစပ်တွင် မီးလောင်ဖုအနာကို ပေးခဲ့သည်” “ဘုရားသခင်သည် ငါ့ကို တရားစီရင်ကာ ပြစ်တင်ဆုံးမလေပြီ။ ငါ အမှားတစ်ခု ကျူးလွန်ခဲ့သည်၊ စကားပြောမှားခဲ့ပြီး ရက်အတန်ကြာ ခေါင်းကိုက်ခဲ့သည်။ ယခုတွင် ဘုရားသခင်၏ တရားစီရင်မှုနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမမှုတို့သည် မည်သည့်အရာ ဖြစ်သည်ကို နားလည်ပြီ” ဟု တွေးခဲ့ကြဖူးသည်။ ဤသည်တို့မှာ အထင်လွဲမှားမှုများ မဟုတ်လော။ ဘုရားသခင်အား ဤအထင်လွဲမှားမှုမျိုးက အဖြစ်အများဆုံး ဖြစ်သည်။ လူအများစုက ဘုရားသခင်ကို ဤပုံစံအတိုင်း အထင်လွဲမှားကြသည်။ ဤအထင်လွဲမှားမှုက အပျက်သဘောဆောင်သော သက်ရောက်မှုအချို့ကိုလည်း ဖန်တီးကာ စကားအမှားတစ်လုံး ပြောဆိုခြင်းက ဘုရားသခင်၏ ဆုံးမပဲ့ပြင်မှုကို ပေါ်ပေါက်စေမည်ဟု လူတို့ကို ခံစားစေသည်။ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်အား အထင်လွဲမှားခြင်းသက်သက် ဖြစ်ပြီး ဘုရားသခင်ပြုလုပ်သည့်အရာနှင့် လုံးဝ မကိုက်ညီချေ။ ဘုရားသခင်နှင့်ပတ်သက်၍ ထိုကဲ့သို့သော အထင်လွဲမှားမှုများဖြင့် လူတစ်ဦးသည် နောက်ဆုံးတွင် ဘုရားသခင်၏ သတ်မှတ်ချက်များကို ပြည့်မီနိုင်မည်လော။ ၎င်းတို့ ပြည့်မီခြင်းမရှိမည်မှာ အသေအချာဖြစ်၏။

ယခုတွင် လူအများစုသည် ဘုရားသခင်၏ အမှားပြင်ပေးခြင်းနှင့် ဆုံးမပဲ့ပြင်ခြင်းကို တွေ့ကြုံပြီးဖြစ်သည်၊ ပြုပြင်ခံရခြင်းကို တွေ့ကြုံပြီးဖြစ်သည့်အပြင် ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များမှ စေ့ဆော်ခြင်းနှင့် တွန်းအားပေးခြင်းကို လက်ခံရရှိပြီးဖြစ်သည်။ သို့သော် ထိုမျှသာပင်။ ဤနေရာ၌ မေးခွန်းတစ်ခု ပေါ်လာ၏။ လူတို့သည် ဤအဆင့်ထိ တွေ့ကြုံပြီးနောက် အဘယ့်ကြောင့် ဘုရားသခင်၏ တရားစီရင်မှုနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမမှုကို မတွေ့ကြုံရသေးသနည်း။ ပြုပြင်ခံရခြင်း၊ ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်၏ စေ့ဆော်ခြင်း၊ သို့မဟုတ် ဆုံးမပဲ့ပြင်ခြင်းနှင့် အမှားပြင်ပေးခြင်းတို့ကို တရားစီရင်မှုနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမမှုအဖြစ် အဘယ့်ကြောင့် မယူဆသနည်း။ လူတို့ တွေ့ကြုံပြီးသော ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်များ၏ စေ့ဆော်ခြင်း၊ ပြုပြင်ခံရခြင်း၊ အမှားပြင်ပေးခြင်းနှင့် ဆုံးမပဲ့ပြင်ခြင်းဟူသည့် ရှုထောင့်မှကြည့်လျှင် မည်သည့်ရလဒ်ကို ရရှိထားခြင်းဖြစ်သနည်း။ (၎င်းတို့သည် သူတို့၏အပြင်ပန်း အမူအကျင့်အပေါ် ကန့်သတ်ချက်များကို ရရှိထားခြင်းဖြစ်သည်။) ၎င်းတို့၏ အမူအကျင့်၌ အပြောင်းအလဲအချို့ ဖြစ်ပွားပြီးသော်လည်း ဤအရာက စိတ်သဘောထားပိုင်း ပြောင်းလဲမှုကို ညွှန်းဆိုသလော။ (မညွှန်းဆိုပါ။) ယင်းသည် စိတ်သဘောထားပိုင်း ပြောင်းလဲမှုကို ကိုယ်စားမပြုပေ။ လူအချို့က “ကျွန်ုပ်တို့သည် ဘုရားသခင်ကို နှစ်ပေါင်းများစွာ ယုံကြည်လာပြီး တရားဒေသနာ မြောက်မြားစွာကို နာယူလာခဲ့ပြီး ဖြစ်သည်။ သို့တစေ ကျွန်ုပ်တို့၏ စိတ်သဘောထားများက မပြောင်းလဲသေး။ ကျွန်ုပ်တို့သည် မတရားသဖြင့် အပြုခံထားရသည် မဟုတ်လော။ ကျွန်ုပ်တို့သည် အမူအကျင့်ပိုင်း၌ ပြောင်းလဲမှုအနည်းငယ်သာ ရရှိထားသည်။ ဤသည်မှာ သနားစဖွယ် အလွန်ကောင်းသည် မဟုတ်လော။ ဘုရားသခင်သည် ကျွန်ုပ်တို့ကို မည်သည့်အချိန်၌ စတင်ကယ်တင်မည်နည်း။ ကျွန်ုပ်တို့သည် မည်သည့်အချိန်၌ ကယ်တင်ခြင်းကို ရရှိမည်နည်း။” သို့ဖြစ်လျှင် ဘုရားအလုပ်၏ ဤလက္ခဏာရှုထောင့်အမျိုးမျိုးကို တွေ့ကြုံထားသူတို့အားဖြင့် မည်သည့်တိုးတက်မှုများနှင့် အပြောင်းအလဲများအား ဖန်တီးထားသည်ကို ဆွေးနွေးကြစို့။ ယခုလေးတင်၌ တစ်စုံတစ်ယောက်သည် အမူအကျင့်ဆိုင်ရာ ပြောင်းလဲမှုများအကြောင်းကို ပြောခဲ့သည်။ ဤသည်မှာ ယေဘုယျဆန်သော ပြောဆိုချက်တစ်ခု ဖြစ်၏။ ပို၍တိတိကျကျ ဆိုရလျှင် အသင်းတော်သို့ ပထမအကြိမ် ရောက်လာပြီး မိမိတို့၏ တာဝန်များကို ထမ်းဆောင်ရာတွင် လူတို့သည် ပြုပြင်ခြင်း မခံရသေးသည့်အပြင် ၎င်းတို့သည် ဆူးများကဲ့သို့ ဖြစ်ကာ အမှုအရာများတွင် ဆုံးဖြတ်ချက်ချလိုကြသည်။ ၎င်းတို့က “ကျွန်ုပ်တို့သည် ယခု ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်သည့်အတွက်၊ ကျွန်ုပ်တွင် အသင်းတော်၌ အခွင့်အရေးများနှင့် လွတ်လပ်ခွင့်တို့ရှိသောကြောင့် ကျွန်ုပ် သင့်တင့်လျောက်ပတ်သည်ဟု ထင်သကဲ့သို့ ပြုမူမည်။” ဟု မိမိတို့ဘာသာ တွေးကြသည်။ နောက်ဆုံးတွင် ၎င်းတို့သည် ပြုပြင်ခြင်းနှင့် ဆုံးမပဲ့ပြင်ခြင်းတို့ကို တစ်ချီ ခံရပြီးသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက်၊ ပြီးလျှင် ၎င်းတို့က ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များကို ဖတ်ရှုပြီး ဒေသနာများကို နားထောင်ကာ သမ္မာတရားအပေါ် မိတ်သဟာယပြုခြင်းကို ကြားခဲ့ရပြီးသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် ၎င်းတို့သည် ဤနည်းလမ်းဖြင့် မပြုမူဝံ့တော့ပေ။ အမှန်မှာမူ ၎င်းတို့သည် လုံးလုံးလျားလျား အလျှော့ပေးလာခြင်း မရှိသေးပေ။ ၎င်းတို့သည် အသိစိတ်နည်းနည်းလေးသာ ရရှိလိုက်ခြင်းဖြစ်ပြီး အယူဝါဒအချို့ကို နားလည်လာခြင်းသာ ဖြစ်သည်။ အခြားသူများက သမ္မာတရားနှင့် ကိုက်ညီသည့် အရာများကို ပြောသည့်အခါ ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့၏ အမှားပြင်ဆင်ခြင်းဖြင့် အသိအမှတ်ပြုနိုင်ပြီး ၎င်းတို့သည် ထိုအမှုအရာများကို ကောင်းစွာ နားမလည်နိုင်သော်လည်း ၎င်းတို့က ယင်းတို့ကို လက်ခံနိုင်ကြသည်။ သို့ဆိုလျှင် ၎င်းတို့သည် အလျှော့ပေးခဲ့သည်ထက် များစွာသာ၍ အလျှော့ပေးလွန်းနေသလော။ ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့၏ အပြုအမူက အပြောင်းအလဲအချို့ကို ကြုံတွေ့ပြီး ဖြစ်သည်ကို ထင်ရှားပြသည့် ဤအရာများကို လက်ခံနိုင်ပေသည်။ ဤပြောင်းလဲမှုများ မည်သို့ ဖြစ်လာသနည်း။ ယင်းတို့က ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များ၏ တိုက်တွန်းခြင်းနှင့် လှုံ့ဆော်ခြင်းအပြင် နှစ်သိမ့်ခြင်းတို့ကြောင့် ဖြစ်ပေါ် လာခဲ့ပေသည်။ တစ်ခါတစ်ရံတွင် အမှုအရာတစ်ခုကို နည်းလမ်းအချို့ဖြင့် လုပ်ဆောင်ပြီး အခြား နည်းလမ်းဖြင့် လုပ်ဆောင်၍ မရကြောင်း ၎င်းတို့အား ပြောလျက် ထိုသို့သောလူများသည် ဆုံးမပဲ့ပြင်ခြင်းအချို့၊ ပြုပြင်ခံရခြင်းအချို့ကိုသာမက စည်းမျဉ်းများနှင့် ပတ်သက်၍ မိတ်သဟာယအချို့ကို လိုအပ်သည်။ “ကျွန်ုပ်သည် ယင်းကို လက်ခံရမည်။ သမ္မာတရားကို ထိုနေရာတွင် ချပြထားသည်။ ယင်းကို မည်သူက ဆန့်ကျင်ဝံ့မည်နည်း” ဟု ၎င်းတို့ တွေးကြသည်။ ဘုရားသခင်၏အိမ်တော်၌ ဘုရားသခင်သည် ကြီးမြတ်သည်၊ သမ္မာတရားသည် ကြီးမြတ်သည်၊ ပြီးလျှင် သမ္မာတရားသည် စိုးမိုးသည်။ ဤသဘောတရားဆိုင်ရာ အခြေခံအုတ်မြစ်အားဖြင့် လူအချို့ နိုးကြားလာပြီး ဘုရားသခင်၌ ယုံကြည်ခြင်းရှိခြင်းက မည်သည့်အရာဖြစ်သည်ကို နားလည်မှု ရရှိလာကြသည်။ နဂိုမူလက ရိုင်းစိုင်းပြီး အပျော်အပါး မက်သည့်သူ၊ လုံးလုံး အထိန်းအကွပ်မဲ့ပြီး စည်းမျဉ်းများ၊ ဘုရားသခင်၌ ယုံကြည်ခြင်းနှင့် ဘုရားသခင်၏အိမ်တော်၊ အသင်းတော်နှင့် တစ်စုံတစ်ဦး၏တာဝန်ကို ထမ်းဆောင်ခြင်းဆိုင်ရာ စည်းမျဉ်းများအား မသိနားမလည်သည့် တစ်စုံတစ်ဦးကို ကြည့်လော့။ မည်သည့်အရာမျှ မသိသည့်၊ ထိုသို့သော လူပုဂ္ဂိုလ်တစ်ဦးက “ကြီးစွာသော” ဆန္ဒများ၊ မျှော်လင့်ချက်များဖြင့် ပြည့်လျှံလျက် ဘုရားအိမ်တော်သို့ သဘောကောင်းခြင်းနှင့် စိတ်အားထက်သန်မှုတို့ဖြင့် ရောက်လာပြီး ထိုနေရာတွင် ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များအားဖြင့် နှိုးဆော်ခြင်းနှင့် တိုက်တွန်းခြင်း၊ ရေလောင်းခြင်းနှင့် ကျွေးမွေးခြင်းနှင့်အတူ ပြုပြင်ခြင်းတို့ ခံရကာ ရိုက်နှက်ခြင်းနှင့် ဆုံးမပဲ့ပြင်ခြင်းတို့ကို အကြိမ်ကြိမ် ခံရသည့်အခါ ထိုလူပုဂ္ဂိုလ်၏ လူ့သဘာဝ၌ ဖြည်းဖြည်းချင်း ပြောင်းလဲမှုအချို့ ဖြစ်ပေါ်လိမ့်မည်။ ယင်းတို့မှာ မည်သည့် ပြောင်းလဲမှုများနည်း။ ၎င်းတို့သည် လူ့ကျင့်ဝတ်ဆိုင်ရာ စည်းမျဉ်းများနှင့်ပတ်သက်သည့် တစ်စုံတစ်ရာကို နားလည်လာကြပြီး အတိတ်တွင် လူသားပုံသဏ္ဌာန် အတော်ပင် ကင်းမဲ့ခဲ့ကြောင်းကို သိမြင်လာကြသည်။ ၎င်းတို့သည် ရိုင်းစိုင်းခဲ့ကြသည်၊ မာနထောင်လွှားခဲ့ကြသည်၊ ပြောင်ပြောင်တင်းတင်း ဖီဆန်ခဲ့ကြသည်၊ ပြီးလျှင် ဒေါသကြီးခဲ့ကြသည်။ ၎င်းတို့သည် တကယ့်လူသားတစ်ဦးနှင့်မတူဘဲ စကားပြောခဲ့ကြပြီး စည်းကမ်းများမရှိဘဲ ပြုမူလုပ်ဆောင်ခဲ့ကြကာ သမ္မာတရားကို ရှာဖွေရကောင်းမှန်း မသိခဲ့ကြချေ။ ၎င်းတို့က ဘုရားသခင်၌ ယုံကြည်မှုရှိခြင်းသည် ဘုရားသခင် တောင်းဆိုသမျှကို ပြုလုပ်ခြင်းနှင့် သူပြောသည့် နေရာတိုင်းသို့ သွားခြင်းဟူသည့် ရိုးစင်းသောကိစ္စ ဖြစ်သည်ဟု ထင်မှတ်ခဲ့ကြသည်။ ဆိုလိုသည်မှာ ၎င်းတို့သည် ရိုင်းပျကြမ်းတမ်းသော အားမာန်တစ်ခုကို ကိုင်စွဲခဲ့ကြစဉ် ဤသည်ကို သစ္စာစောင့်သိမှုနှင့် ဘုရားသခင်အား ချစ်ခြင်းဟု ထင်မှတ်ခဲ့ကြသည်။ ယခုတွင် ဤသူသည် ထိုအရာများအားလုံးကို ငြင်းဆိုပြီး ယင်းတို့သည် လူသားစိတ်ကူးများ၏ ရလဒ်များ၊ ကောင်းမွန်သော အမူအကျင့်သက်သက် ဖြစ်ကြောင်းနှင့် အချို့မှာ စာတန်ထံမှပင် ပေါ်ပေါက်ခဲ့ကြောင်း သိမြင်ကြသည်။ ဘုရားသခင်၏ ယုံကြည်သူများသည် သူ၏ နှုတ်ကပတ်တော်များကို အရေးစိုက်ပြီး သမ္မာတရားကို အရာခပ်သိမ်း၏ အထက်တွင် နေရာပေးသင့်ကာ အရာခပ်သိမ်းတွင် သမ္မာတရားကို အာဏာကိုင်စွဲခွင့်ပေးသင့်သည်။ အတိုချုပ်အားဖြင့် လူများအားလုံးသည် ဘုရားသခင်ပြောပြီးဖြစ်သည့် ဤစကားများက ၎င်းတို့၏ စိတ်နှလုံးထဲတွင် မည်မျှ အမြစ်တွယ်သည်ဖြစ်စေ၊ ဤစကားများက မည်သည့်ကြီးမားသော အခန်းကဏ္ဍမှ ပါဝင်ဆောင်ရွက်ပြီးဖြစ်စေ ဤစကားများသည် မှန်ကန်ကြောင်း၊ ယင်းတို့သည် သမ္မာတရားဖြစ်ကြောင်း၊ အပြုသဘော‌ဆောင်သော အရာများ၏ စစ်မှန်မှုဖြစ်ကြောင်းကို သဘောတရားအရ နားလည်ပြီးဖြစ်ကာ အသိအမှတ်ပြုနှင့်ပြီး ဖြစ်သည့်အပြင် ၎င်းတို့စိတ်နှလုံးများ၏နက်ရှိုင်းသော နေရာတွင် လက်ခံပြီးဖြစ်သည်။ ထို့နောက်တွင် လက်ဆုပ်လက်ကိုင်မပြနိုင်သော ပြစ်တင်ဆုံးမခြင်းနှင့် ဆုံးမပဲ့ပြင်ခြင်း အတိုင်းအတာ တစ်ခုအထိ ကြုံတွေ့ပြီးသည့်နောက် စစ်မှန်သော ယုံကြည်မှုနှင့်သက်ဆိုင်သည့် နားလည်မှုသည် ၎င်းတို့၏ အသိစိတ်ထဲ၌ ဖြစ်ပေါ်လာသည်။ ဘုရားသခင်နှင့်ပတ်သက်သည့် ၎င်းတို့၏ အစဦး မရေမရာ စိတ်ကူးများမှ ဘုရားသခင်တစ်ပါး ရှိကြောင်းနှင့် သူသည် အတော်ပင် လက်တွေ့ကျကြောင်း ယခု ၎င်းတို့၌ ရှိသော ယုံကြည်မှုအထိ ဘုရားသခင်၌ ၎င်းတို့၏ယုံကြည်မှုတွင် လူများ၌ ဤခံစားချက်များ ရှိသည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် ၎င်းတို့၏အတွေးအခေါ်များနှင့် အမြင်ရှုထောင့်များ၊ အမှုအရာများကို ကြည့်သည့် နည်းလမ်းနှင့် ကိုယ်ကျင့်တရား စံနှုန်းများအပြင် ၎င်းတို့၏တွေးပုံခေါ်ပုံများသည် ဖြည်းဖြည်းချင်း စတင်ပြောင်းလဲလိမ့်မည်။ သာဓကအားဖြင့် ဘုရားသခင်က လူတို့ကို ရိုးသားရန် အလိုရှိသည်။ သင်သည် လိမ်ညာပြီး လှည့်စားနေနိုင်သေးသော်လည်း စိတ်ထဲတွင် လှည့်စားခြင်းသည် မှားယွင်းကြောင်းနှင့် ဘုရားသခင်အား လိမ်ညာခြင်းနှင့် လှည့်စားခြင်းသည် အပြစ်ဖြစ်ကြောင်း၊ ဆိုးညစ်သော စိတ်သဘောထား ဖြစ်ကြောင်း သင်သိသည်။ သို့သော် သင် ဘာမျှမတတ်နိုင်ချေ။ သာဓကအားဖြင့် သင်၌ လောလောဆယ် မာနထောင်လွှားသော စိတ်သဘောထားရှိနေဆဲ ဖြစ်သည် ဆိုကြပါစို့။ တစ်ခါတစ်ရံတွင် သင်သည် မိမိကိုယ်ကို မချုပ်တည်းနိုင်၊ ဤစိတ်သဘောထားကို မကြာခဏ ထုတ်ဖော်သည့်အပြင် ဘုရားသခင်ကို မကြာခဏ ပုန်ကန်လျက် အမြဲတစေ ဆုံးဖြတ်ချက်ချခွင့်ရှိကာ လွှမ်းမိုးခြယ်လှယ်ပြီး စိတ်ကြိုက် ပြုမူလုပ်ဆောင်လိုသည်။ သို့သော် ဤသည်မှာ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သဘောထားဖြစ်ကြောင်းကိုလည်း သင်သိသည်ဖြစ်၍ ယင်းနှင့်ပတ်သက်၍ ဘုရားသခင်ထံ ဆုတောင်းနိုင်သည်။ သိသာထင်ရှားသော ပြောင်းလဲမှု မရှိလင့်ကစား သင်၏အမူအကျင့်သည် တဖြည်းဖြည်း စတင်ပြောင်းလဲပြီးဖြစ်သည်။ တရားစီရင်မှုနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမမှုကို မခံရဘဲနှင့်ပင်၊ သင်၏ စိတ်သဘောထား မပြောင်းလဲဘဲနှင့်ပင် သင့်အား လမ်းပြသည်သာမက သင်၏ အမူအကျင့်အား ပြောင်းလဲပေးကာ သင့်အား လူသားတစ်ဦးကဲ့သို့ ပို၍ပို၍ အသက်ရှင်စေလျက် သင်၏အသိတရားအား တဖြည်းဖြည်း နှိုးဆွပေးနေစဉ် သမ္မာတရားနှင့် ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များက သင့်စိတ်နှလုံးအတွင်းပိုင်းကို တဖြည်းဖြည်း လင်းလက်နေစေသည်။ အကယ်၍ သင်သည် သင်၏အသိတရားကို သစ္စာဖောက်သည့် အရာတစ်ခုကို ပြုလုပ်ပါက သင်သည် စိတ်နှလုံးထဲတွင် ကသိက‌အောက် ဖြစ်လိမ့်မည်။ ထိုကိစ္စအကြောင်း ထုတ်ပြောခြင်းက သင့်ကို တစ်ခုခု ခံစားစေသည်။ သင်သည် ယခင်ကလောက် မထုံထိုင်းတော့၊ သင်သည် နောင်တရပြီး မိမိကိုယ်ကို အမှားပြင်ဖို့ စိတ်ဆန္ဒရှိနေသည်။ သင်သည် ဤကိစ္စနှင့်စပ်လျဉ်း၍ သင်၏ စိတ်သဘောထားကို ချက်ချင်း မပြောင်းလဲနိုင်လျှင်ပင် ယင်းသည် သင်၏အခြေအနေနှင့် ပတ်သက်နေပါက သင်သည် ဤအခြေအနေရှိနေကြောင်း သတိပြုမိနိုင်သည်။ သင်၏အထဲ၌ သတိနိုးကြားမှုတစ်ခုရှိကာ ဤသတိနိုးကြားမှုက သင်၏ အမူအကျင့်ကို ပြောင်းလဲပေးနေသည်။ ထိုကဲ့သို့သော ပြောင်းလဲမှုသည် အမူအကျင့်ပိုင်း ပြောင်းလဲမှုတစ်ခုတည်းသာ ဖြစ်၏။ ထိုအရာ ဖြစ်ပျက်နေပြီး ဆက်၍ ဖြစ်ပျက်နေသော်လည်း ယင်းသည် စိတ်သဘောထားပိုင်း ပြောင်းလဲမှုကို ကိုယ်စားမပြုပေ။ ယင်းသည် စိတ်သဘောထားပိုင်း ပြောင်းလဲမှု လုံးဝ မဟုတ်ချေ။ လူအချို့သည် ဤအရာကိုကြားပြီးနောက် “ထိုမျှလောက် သိသာထင်ရှားသော ပြောင်းလဲမှုဖြစ်လျက် ယင်းသည် စိတ်သ‌ဘောထားပိုင်း ပြောင်းလဲမှု မဟုတ်သေးသလော။ သို့ဆိုလျှင် စိတ်သဘောထားပိုင်း ပြောင်းလဲမှုမှာ အဘယ်နည်း။ မည်သည့်ပြောင်းလဲမှုများသည် စိတ်သဘောထား ပြောင်းလဲမှုနှင့် သက်ဆိုင်သနည်း” ဟု ဆိုလျက် စိတ်မသက်မသာ ဖြစ်ချင်ဖြစ်မည်။ ထိုကိစ္စကို ယခုလောလောဆယ် ဘေးဖယ်ထားကြစို့။ လူတို့ စွမ်းဆောင်ရရှိပြီးဖြစ်သည့် ပြောင်းလဲမှုများကို ဆက်လက်ဆွေးနွေးကြပါစို့။ ယင်းတို့သည် ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်များ၏ အကျိုးသက်ရောက်မှုများနှင့် ရလဒ်များဖြစ်ပြီး လူတို့အထဲ၌ သူပြုထားပြီးသော အရာများသာ ဖြစ်သည်။ လူတို့သည် သမ္မာတရားနှင့် မကိုက်ညီသည့် ၎င်းတို့၏ အတွေးများနှင့် ရှုထောင့်အမြင်များကို ပြောင်းလဲဖို့ ကြိုးစားနေကြသည်။ အကြောင်းကိစ္စများနှင့် ရင်ဆိုင်ရသောအခါ ၎င်းတို့၌ သတိနိုးကြားမှု ရှိမည်ဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့က ထိုကိစ္စကို သမ္မာတရားနှင့် နှိုင်းယှဉ်လျက် “ဤကိစ္စသည် သမ္မာတရားနှင့် မကိုက်ညီသော်လည်း ငါ၏ရှုထောင့်အမြင်ကို လက်မလွှတ်နိုင်သေး။ ထိုအတိုင်း ရှိနေသေးသည်” ဟု ဆိုကြသည်။ သင်သည် သတိပြုမိရုံသာ ရှိလာပြီး သင်၏အမြင်က ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များနှင့် မကိုက်ညီကြောင်းသာ သိနားလည်ထားခြင်း ဖြစ်သည်။ ဤအရာက သင်၏အမြင်သည် ပြောင်းလဲသွားပြီ သို့မဟုတ် လက်လွှတ်လိုက်ပြီဟု သက်သေပြနိုင်သလော။ သက်သေမပြနိုင်ပေ။ သင်၏အမြင် ပြောင်းလဲမသွားသေးသည့်အပြင် လက်မလွှတ်ရသေးဘဲ သင်၏ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သဘောထားက ပကတိအတိုင်း ရှိနေဆဲဖြစ်ကာ စတင်၍ ပြောင်းလဲခြင်း မရှိသေးကြောင်း သက်သေပြသည်။ ယင်းမှာ သင်၏ သတိတရား၊ သင်၏ အတွင်းစိတ်နှလုံးတို့က ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များကို လက်ခံထားပြီးသည့်အပြင် ယင်းတို့ကို သမ္မာတရားအဖြစ် သ‌ဘောထားပြီးရုံသာ ရှိသေးသည်။ သို့သော် ဤသည်မှာ သဘောတရားမျှသာ ဖြစ်ပြီး ခံစားချက်အရဖြစ်သော ဆန္ဒတစ်ခု ဖြစ်ကာ၊ ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များသည် သင်၏အသက် ဖြစ်မလာသေးသည့်အပြင် သင်၏ စစ်မှန်မှု ဖြစ်မလာသေးပေ။ ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များသည် သင်၏ စစ်မှန်မှု ဖြစ်လာသောအခါ သင်သည် သင်၏အမြင်များကို လက်လွှတ်မည်ဖြစ်ပြီး သင်သည် လူများ၊ အဖြစ်အပျက်များနှင့် အမှုအရာများ အားလုံးကိုသာမက သင့်အနီးအနားတွင် ဖြစ်ပျက်နေသော အရာအားလုံးကိုပါ ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များ၏ ရှုထောင့်အမြင်ကို အသုံးပြုလျက် ဆက်ဆံမည်ဖြစ်သည်။

ယခု သင်တို့၏ အသက်ဝင်ရောက်မှုသည် မည်သည့် အဆင့်တွင် ရှိသနည်း။ သင်သည် သင်၏အမြင်များ မှားယွင်းသည်ကို သိရှိလာနှင့်ပြီးသော်လည်း သင်သည် အသက်ရှင်ဖို့ သင်၏ အမြင်များအပေါ် မှီခိုနေဆဲဖြစ်ပြီး ဘုရားသခင်၏ အမှုအား တိုင်းတာရန် သင်သည် ထိုအမြင်များကို အသုံးပြုပေသည်။ သင်သည် သင့်အတွက် သူထားရှိသည့် အခြေအနေများအပေါ် အကဲဖြတ်ချက်ချဖို့အတွက် သင်၏ စိတ်ကူးများနှင့် အမြင်များကို အသုံးပြုကာ ဘုရားသခင်၏ အချုပ်အခြာအာဏာကို သင်၏ စိတ်ကူးများနှင့် အမြင်များအားဖြင့် ဆက်ဆံ၏။ ဤသည်မှာ သမ္မာတရားစည်းမျဉ်းများနှင့် ကိုက်ညီသလော။ ဤသည်မှာ အဓိပ္ပာယ်မမဲ့သလော။ လူတို့သည် အယူဝါဒအနည်းအကျဉ်းမျှကိုသာ နားလည်လင့်ကစား ဘုရားသခင်၏ လုပ်ဆောင်ချက်များကို တန်ဖိုးဖြတ်လိုစိတ် ရှိကြသည်။ ဤသည်မှာ အလွန့်အလွန် မာနထောင်လွှားသည် မဟုတ်လော။ ယခုတွင် သင်သည် ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များက ကောင်းမွန်ပြီး မှန်ကန်သည်ကို အသိအမှတ် ပြုရုံမျှပြုပြီး သင်၏ အပြင်ပန်း အပြုအမူကို ကြည့်ဖို့ရန်၊ သင်သည် ဘုရားသခင်၏ အမှုကို ဝေဖန်သည့် အရာများကို လုပ်ဆောင်ဖို့ မဆိုထားနှင့် သမ္မာတရားနှင့် သိသိသာသာ ဆန့်ကျင်သည့် အရာများကို မလုပ်ဆောင်ပေ။ သင်သည် ဘုရားအိမ်တော်၏ အမှု အစီအစဉ်များကိုလည်း ကျိုးနွံနာခံနိုင်၏။ ဤသည်မှာ ဘာသာတရားမရှိသူတစ်ဦးမှ သန့်ရှင်းသူတစ်ဦး၏ ကျင့်ဝတ်ရှိသည့် ဘုရားသခင်၏ နောက်လိုက်တစ်ဦးအဖြစ်သို့ ကူးပြောင်းသွားခြင်း ဖြစ်သည်။ သင်သည် စာတန်၏ အတွေးအခေါ်များအားဖြင့်၊ စာတန်၏ အယူအဆများ၊ ဥပဒေဿများနှင့် အသိပညာအားဖြင့် ပြတ်သားစွာ အသက်ရှင်သော တစ်စုံတစ်ဦးမှသည် ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များကို ကြားပြီးနောက် ယင်းတို့သည် သမ္မာတရားဖြစ်သည်ကို ခံစားမိသည့်၊ ယင်းတို့ကို လက်ခံသည့်အပြင် သမ္မာတရားကိုလိုက်စားသည့် ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များကို မိမိတို့၏ အသက်အဖြစ် လက်ခံယုံကြည်နိုင်သည့် သူတစ်ဦးအဖြစ်သို့ ကူးပြောင်းသွားသည်။ ယင်းသည် ထိုဖြစ်စဉ်မျိုးဖြစ်သည်၊ ယင်းထက် မည်သည့်အရာမျှ မပိုပေ။ ဤကာလအတောအတွင်းတွင် သင်၏ အပြုအမူနှင့် အမှုအရာများ လုပ်ဆောင်ခြင်း နည်းလမ်းတို့သည် အပြောင်းအလဲအချို့ကို သေချာပေါက် ကြုံရလိမ့်မည်ဖြစ်သည်။ သင်သည် မည်မျှ ပြောင်းလဲသည်ဖြစ်စေ၊ သင့်အထဲတွင် သိသာထင်ရှားသည့်အရာသည် ဘုရားသခင်အဖို့ သင်၏ အပြုအမူနှင့် နည်းစနစ်များ၊ သင်၏အတွင်းကျကျ လိုအင်ဆန္ဒများနှင့် ရည်မှန်းချက်များ၌ ပြောင်းလဲမှုများထက် မပိုပေ။ ယင်းသည် သင်၏ စိတ်ကူးများနှင့် အမြင်များ၌ ပြောင်းလဲမှုများထက် မပိုပေ။ ယခုတွင် သင်သည် သင်၏ခွန်အားကို လှုံ့ဆော်ပြီး တွန်းအားရှိသောအခါ သင်၏အသက်ကို ဘုရားသခင်ထံ ဆက်ကပ်ကောင်း ဆက်ကပ်နိုင်သော်လည်း အထူး မနှစ်မြို့ဖွယ်ဖြစ်သည်ဟု သင်တွေရှိသည့် ကိစ္စတစ်ခုတွင် ဘုရားသခင်ထံ အကြွင်းမဲ့ ကျိုးနွံနာခံမှု မရှိနိုင်ပေ။ ဤသည်မှာ အပြုအမူထဲက ပြောင်းလဲမှုတစ်ခုနှင့် စိတ်သဘောထားထဲက ပြောင်းလဲမှုတစ်ခုတို့ကြား ကွာခြားမှု ဖြစ်သည်။ “ဘုရားသခင်အတွက် ကျွန်ုပ်၏ အသက်သွေးကို စွန့်ဖို့ ကျွန်ုပ်အဆင်သင့်ဖြစ်ပြီး လိုလားပါသည်။ ဤဘဝတွင် ကျွန်ုပ်သည် နောင်တများ မရှိသကဲ့သို့ ညည်းညူမှုများ မရှိပါ။ အိမ်ထောင်၊ လောကီ မျှော်လင့်ချက်များ၊ ထင်ပေါ်ကျော်ကြားမှုနှင့် ချမ်းသာကြွယ်ဝမှုများအားလုံးကို ကျွန်ုပ် စွန့်ပြီးဖြစ်ကာ ဘုရားသခင် ခင်းကျင်းပြီးဖြစ်သည့် ဤအခြေအနေများကို ကျွန်ုပ် လက်ခံပါသည်။ လောက၏ လှောင်ပြောင်သရော်မှုနှင့် အသရေဖျက်မှုအားလုံးကို ကျွန်ုပ် ခံနိုင်ပါသည်” ဟုပြောရင်း သင်၏ ကြင်နာတတ်သော စိတ်နှလုံးသည် သင်၏ အသက်နှင့် အရာရာတိုင်းကို ဘုရားသခင်အတွက် စွန့်လွှတ်ကောင်း စွန့်လွှတ်နိုင်စေမည် ဖြစ်သည်။ သို့သော် ဘုရားသခင်သည်သင်၏ အယူအဆများနှင့် မကိုက်သည့် အခြေအနေတစ်ခုကို ချခင်းလိုက်သည့် အခိုက်တွင် သင်သည် ထ၍ သူ့အား ပွက်ပွက်ညံအောင် ကန့်ကွက်ကာ သူ့ကို ခုခံနိုင်သည်။ ဤသည်မှာ အပြုအမူထဲက အပြောင်းအလဲတစ်ခုနှင့် စိတ်သဘောထားထဲက အပြောင်းအလဲတစ်ခုကြားက ကွာခြားချက် ဖြစ်သည်။ သင်သည် ဘုရားသခင်အတွက် သင်၏ အသက်ကို စွန့်လွှတ်ပြီး သင် အချစ်ဆုံးဖြစ်သည့် လူများ သို့မဟုတ် သင်၏ စိတ်နှလုံးက ခွဲခွာဖို့ မခံရပ်နိုင်ဆုံးသော သင်အချစ်ဆုံးဖြစ်သည့်အရာကို စွန့်လွှတ်ဖို့လည်း ဖြစ်နိုင်၏၊ သို့သော် ဘုရားသခင်အား စိတ်နှလုံးထဲမှ စကားပြောဖို့နှင့် ရိုးသားသော လူတစ်ဦးဖြစ်ဖို့ သင့်ကို တောင်းဆိုသည့်အခါတွင် သင်သည် ယင်းကို အတော်ခက်ခဲသည်ဟု သိရပြီး မလုပ်ဆောင်နိုင်ပေ။ ဤသည်မှာ အပြုအမူထဲက အပြောင်းအလဲတစ်ခုနှင့် စိတ်သဘောထားထဲက အပြောင်းအလဲတစ်ခုကြား ခြားနားချက် ဖြစ်သည်။ ထို့နောက်တစ်ဖန်၊ သင်သည် ဤဘဝတွင် ကိုယ်ကာယ သက်သောင့်သက်သာရှိမှုကို မက်မောတောင့်တခြင်း မရှိသကဲ့သို့ အစားကောင်းများ စားခြင်းဖြစ်စေ၊ အဝတ်အစားကောင်းများ ဝတ်ဆင်ခြင်းဖြစ်စေ နေ့စဉ် မိမိကိုယ်ကိုယ် ပင်ပန်းနွမ်းနယ်စေခြင်းနှင့် ခြေကုန်လက်ပန်းကျခြင်းအထိ သင်၏တာဝန်၌ အလုပ်လုပ်ခြင်းတို့အား မက်မောတောင့်တခြင်း ရှိကောင်းရှိမည် မဟုတ်ပေ။ သင်သည် ဇာတိပကတိက သင့်အပေါ် ဖြစ်စေသည့်‌ နာကျင်မှုမျိုးစုံကို ခံနိုင်သော်လည်း ဘုရားသခင်၏ အစီအစဉ်များက သင်၏ အယူအဆများနှင့် မကိုက်ညီပါက သင်သည် နားမလည်နိုင်ဘဲ ဘုရားသခင်အပေါ် မကျေနပ်ချက်နှင့် သူနှင့်ပတ်သက်သည့် အထင်လွဲမှားမှုများ သင့်အထဲတွင် ထွက်ပေါ်လာသည်။ ဘုရားသခင်နှင့် သင်၏ ဆက်ဆံရေးမှာ ပို၍ပို၍ ပုံမှန်မဟုတ်တော့ပေ။ သင်သည် အမြဲတမ်း ခုခံကာ ပုန်ကန်တတ်ပြီး ဘုရားသခင်အား လုံးလုံးလျားလျား ကျိုးနွံနာခံခြင်း မရှိနိုင်ပေ။ ဤသည်မှာ အပြုအမူထဲက အပြောင်းအလဲတစ်ခုနှင့် စိတ်သဘောထားထဲက အပြောင်းအလဲတစ်ခုကြား ခြားနားချက် ဖြစ်သည်။ သင်သည် ဘုရားသခင်အတွက် သင်၏အသက်ကို စွန့်ဖို့ စိတ်ဆန္ဒရှိနေသည်ဆိုလျှင် သူ့ကို ရိုးသားသော စကားတစ်ခွန်း အဘယ့်ကြောင့် မပြောနိုင်သနည်း။ သင်သည် သင်ကိုယ်တိုင်မှအပ အရာရာကို ဘေးဖယ်ထားဖို့ စိတ်ဆန္ဒရှိ၏၊ သို့ဆိုလျှင် သင့်ကို ဘုရားသခင် ပေးထားသည့် စေခိုင်းချက်ကို အဘယ်ကြောင့် ပြောပလောက်အောင် သင် သစ္စာမစောင့်သိနိုင်ရသနည်း။ သင်သည် သင်၏ အသက်ကို ဘုရားသခင်အတွက် စွန့်ဖို့ စိတ်ဆန္ဒရှိ၏၊ သို့ဆိုလျှင် သင်သည် အမှုအရာများကို ပြုလုပ်ဖို့အတွက် သင်၏ခံစားချက်များအပေါ် မှီခိုပြီး အခြားသူများနှင့် သင်၏ ဆက်ဆံရေးများကို ထိန်းသိမ်းသည့်အခါ၊ အဘယ့်ကြောင့် မိမိကိုယ်ကိုမိမိ မဆင်ခြင်နိုင်သနည်း။ အသင်းတော်၏ အလုပ်နှင့် ဘုရားအိမ်တော်၏ အကျိုးစီးပွားကို ထိန်းသိမ်းရန် အဘယ့်ကြောင့် မရပ်တည်နိုင်ရသနည်း။ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်ရှေ့မှောက်၌ အသက်ရှိသောသူတစ်ဦး ဟုတ်သလော။ သင်သည် ဘုရားသခင်အတွက် သင့်အသက်တာတစ်ခုလုံး မိမိကိုယ်ကို အသုံးခံရန်နှင့် မည်သည့် ဆင်းရဲဒုက္ခမဆို ရောက်လာသည်ဖြစ်စေ လက်ခံရန် ဘုရားသခင်၏ ရှေ့မှောက်တွင် သစ္စာပြုနှင့်ပြီးဖြစ်၏၊ သို့ဆိုလျှင် သင်၏တာဝန်မှ ထုတ်ပယ်ခြင်း ဖြစ်ရပ်တစ်ခုက အဘယ်ကြောင့် သင့်အား ရက်ပေါင်းများစွာ နာလန်ပြန်မထူနိုင်သည်အထိ အပျက်သဘောဆောင်ခြင်းထဲသို့ လွန်စွာ ကျဆင်းစေသနည်း။ သင်၏ စိတ်နှလုံးသည် အဘယ့်ကြောင့် ခုခံခြင်း၊ မကျေနပ်ခြင်းနှင့် အထင်လွဲမှားခြင်းနှင့် အပျက်သဘောဆောင်ခြင်းတို့ဖြင့် ပြည့်နှက်နေသနည်း။ အဘယ်အရာ ဖြစ်နေသနည်း။ ဤအရာက သင်၏နှလုံးသားသည် အဆင့်အတန်းကို အချစ်ဆုံးဖြစ်ကြောင်းနှင့် ဤအရာသည် သင်၏ ပဓာနကျသော အားနည်းချက်နှင့် ဆက်စပ်နေကြောင်း ပြသသည်။ ထို့ကြောင့် သင့်ကို ထုတ်ပစ်သောအခါ သင်သည် လဲကျပြီး ပြန်မထနိုင်တော့ချေ။ သင်၏ အမူအကျင့် ပြောင်းလဲသွားသော်လည်း သင်၏ အသက်စိတ်သဘောထားက မပြောင်းလဲသေးကြောင်း သက်သေပြရန်အတွက် ဤအရာလုံလောက်၏။ ဤသည်မှာ အပြုအမူထဲက အပြောင်းအလဲတစ်ခုနှင့် စိတ်သဘောထားထဲက အပြောင်းအလဲတစ်ခုကြား ခြားနားချက် ဖြစ်သည်။

လူအများစုက ယခုတွင် အမူအကျင့်ကောင်း အနည်းငယ်ကို ထုတ်ဖော်ပြသော်လည်း သမ္မာတရားကို ရှာဖွေနေသူ သို့မဟုတ် ယင်းကို လက်ခံသူ အလွန်နည်းပြီး မည်သူမျှ စစ်မှန်သော ကျိုးနွံနာခံမှု မရှိသလောက် ဖြစ်၏။ ဤရှုထောင့်အမြင်မှကြည့်လျှင် လူများစွာတို့သည် အမူအကျင့်ပိုင်း ပြောင်းလဲမှုများနှင့် ၎င်းတို့၏ အတွေးအမြင်များ၌ ပြောင်းလဲမှုများကိုသာ တွေ့ကြုံနေကြခြင်း ဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့၌ ဘုရားသခင်၏ အချုပ်အခြာအာဏာကို လက်ခံရန်နှင့် ကျိုးနွံနာခံရန် စိတ်ဆန္ဒနှင့် ပြင်းပြသော ရည်မှန်းချက်ရှိကာ ၎င်းတို့၏ စိတ်နှလုံးထဲ၌ မကျေမချမ်းမှုကို လက်သင့်မခံထားကြပေ။ ဤလူတို့သည် ဘုရားသခင်၏ တရားစီရင်မှုနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမမှုကို တွေ့ကြုံပြီးပြီလော၊ ငါ့ကိုပြောလော့။ (မတွေ့ကြုံရသေးပါ။) ဝမ်းနည်းဖွယ်ကောင်းသည်မှာ၊ သင်တို့ ယခင်က ဝေမျှထားပြီးသည့် အတွေ့အကြုံကို အခြေခံသော သက်သေခံချက်များ၌ ဘုရားသခင်၏ တရားစီရင်မှုနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမမှု မပါဝင်ချေ။ ယင်းတို့အားလုံး ဘုရားသခင်၏ သတ်မှတ်ချက်များကို မပြည့်မီကြပေ။ သင်သည် ဘုရားသခင်၏ တရားစီရင်မှုနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမမှုကို မတွေ့ကြုံရသေးသရွေ့ သင်၏ စိတ်သဘောထားသည် စတင်၍ မပြောင်းလဲသေးချေ။ အကယ်၍ သင်၏ စိတ်သဘောထား စတင်၍ မပြောင်းလဲသေးလျှင် သင် သိရှိထားသော ပြောင်းလဲမှုများမှာ အမူအကျင့်နှင့်သာ ဆိုင်သည်။ ထိုကဲ့သို့ အမူအကျင့်နှင့်ဆိုင်သော ပြောင်းလဲမှုများမှာ သင်ကိုယ်တိုင်၏ ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်ခြင်းဟု မှတ်ယူနိုင်သည်။ ယင်းတို့သည် တစ်စိတ်တစ်‌ဒေသအားဖြင့် သင်၏ ကောင်းမွန်သော လူ့သဘာဝကြောင့် ဖြစ်သည့်အပြင် ဘုရားအလုပ်၏ အကျိုးသက်ရောက်မှုများ ဖြစ်၏။ ဘုရားသခင်သည် လူတို့ကို ကယ်တင်ရာ၌ ဤအထိလောက်သာ ပြုလုပ်မည်ဟု သင် တကယ်ထင်သလော။ (မထင်ပါ။) သို့ဆိုလျှင် ဘုရားသခင် နောက်ထပ် မည်သည့်အရာ ပြုလုပ်မည်နည်း။ လူတို့ကို ကယ်တင်ရာ၌ ဘုရားသခင် ပါဝင်လုပ်ဆောင်သည့် အဓိကအလုပ်မှာ အဘယ်နည်း။ (တရားစီရင်မှုနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမမှု ဖြစ်ပါသည်။) လူတို့ကို ကယ်တင်ရန် ဘုရားသခင်အသုံးပြုသည့် အဓိကနည်းလမ်းမှာ တရားစီရင်မှုနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမမှု ဖြစ်ပေ၏။ သို့သော် ဝမ်းနည်းဖွယ်ကောင်းသည်မှာ၊ မည်သူမျှ ဘုရားသခင်၏ တရားစီရင်မှုနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမမှုကို လက်ခံနိုင်စွမ်း မရှိသေးသလောက် ဖြစ်၏။ ထို့ကြောင့် လူတို့ကို ကယ်တင်ခြင်း၊ စုံလင်အောင် ပြုလုပ်ပေးခြင်းနှင့် ၎င်းတို့၏ စိတ်သဘောထားကို ပြောင်းလဲပေးခြင်းဟူသည့် ဘုရားသခင်၏ အလုပ်မှာ တရားဝင် အစမပြုသေးချေ။ ယင်းသည် အဘယ့်ကြောင့် တရားဝင် အစမပြုသေးသနည်း။ အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် ဘုရားသခင်၏ ဤအလုပ်ကို လူတို့အပေါ် လုပ်ဆောင်၍ မရနိုင်သေးပေ။ ယင်းကို အဘယ့်ကြောင့် လုပ်ဆောင်၍ မရနိုင်သနည်း။ အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် လူတို့၏ လက်ရှိ အခြေအနေ၊ ဝိညာဉ်ရင့်သန်မှုနှင့် ၎င်းတို့ လောလောဆယ် စွမ်းဆောင်နိုင်သည့် အရာတို့ကို ထောက်ဆလျှင် ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင် သတ်မှတ်ထားသည့် စံချိန်စံညွှန်းများကို လုံးဝ မပြည့်မီသေး၍ ဘုရားသခင်က သူ၏အလုပ်ကို ဆက်မလုပ်နိုင်ခြင်းကြောင့် ဖြစ်သည်။ ယင်းမှာ ဘုရားသခင်သည် သူ၏အလုပ်ကို ရပ်တန့်တော့မည်ဟု ဆိုလိုသလော။ မဆိုလိုပါ၊ ဘုရားသခင်က စောင့်ဆိုင်းနေခြင်း ဖြစ်သည်။ စောင့်ဆိုင်းနေစဉ် သူသည် မည်သည့်အရာကိုလည်း လုပ်ဆောင်နေသနည်း။ သူသည် အသင်းတော်ကို သန့်စင်စေကာ အသင်းတော်ကို နှောင့်ယှက်သူများနှင့် အဖျက်အမှောင့်လုပ်သူများ၊ အန္တိခရစ်များ၊ ဆိုးယုတ်သော ဝိညာဉ်များ၊ ဆိုးယုတ်သောလူများ၊ မယုံကြည်သူများ၊ သူ့အား အမှန်တကယ် မယုံကြည်သောသူများနှင့် အလုပ်လုပ်ပေးခြင်းပင် မပြုနိုင်သောသူများအား ဖယ်ရှားနေသည်။ ဤသည်ကို လယ်မြေရှင်းလင်းခြင်းဟု ခေါ်သည်။ ယင်းကို စပါးလှေ့ခြင်းဟုလည်း ခေါ်သည်။ လယ်မြေရှင်းလင်းခြင်းသည် ဤကာလအတွင်း ဘုရားသခင်၏ အဓိကအလုပ် ဟုတ်သလော။ မဟုတ်ပါ၊ ဤကာလအတွင်း၌ ဘုရားသခင်သည် သင့်အား နှုတ်ကပတ်တော်များဖြင့် စေ့ဆော်ခြင်း၊ ရေလောင်းပေးခြင်း၊ ပြုစုပျိုး‌ထောင်ခြင်း၊ ပြုပြင်ခြင်း၊ အမှားပြင်ပေးခြင်းနှင့် ဆုံးမပဲ့ပြင်ခြင်းဟူသည့် နည်းလမ်းများအားဖြင့် သင်တို့အပေါ် ဆက်လက်၍ အလုပ်လုပ်မည် ဖြစ်သည်။ မည်သည့်အတိုင်းအတာအထိ ဖြစ်သနည်း။ လူတို့သည် တရားစီရင်မှုနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမမှုကို လက်ခံဖို့အတွက် အခြေခံ သတ်မှတ်ချက်များကို ပိုင်ဆိုင်သည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် ဘုရားသခင်သည် တရားစီရင်မှုနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမမှုဟူသည့် အလုပ်ကို စတင်မည်ဖြစ်သည်။ ယခုတွင် သင်တို့၏ ထင်မြင်ချက်များနှင့် အကဲဖြတ်ချက်များအပေါ် မူတည်၍ ဘုရားသခင်အနေဖြင့် တရားစီရင်မှုနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမမှုဟူသည့် အလုပ်ကို မစတင်မီ လူတို့သည် မည်သည့်သတ်မှတ်ချက်များကို ပြည့်မီရမည်နည်း၊ ငါ့ကိုပြောလော့။ ဘုရားသခင်သည် သူ့အချိန်နှင့်သူ အရာရာကို လုပ်ဆောင်ကြောင်း သင် မြင်နိုင်သည်။ သူသည် ကြုံရာကျပန်း အလုပ် မလုပ်ချေ။ သူ၏ စီမံခန့်ခွဲခြင်း အလုပ်သည် သူ ပြုလုပ်ထားသည့် အစီအစဉ်နောက်လိုက်ပြီး အရာရာကို ကြုံရာကျပန်း မဟုတ်ဘဲ တစ်ဆင့်ချင်းပုံစံဖြင့် သူလုပ်ဆောင်သည်။ ထိုအဆင့်များသည် အဘယ်နည်း။ လူတို့အပေါ် ဘုရားသခင် လုပ်ဆောင်သည့် အမှု၏ အဆင့်အသီးသီးသည် ထိရောက်ရမည်ဖြစ်ပြီး ထိရောက်သည်ကို သူမြင်သည့်အခါ အမှု၏ နောက်တစ်ဆင့်ကို သူလုပ်ဆောင်သည်။ သူ၏ အမှုတော် မည်သို့ ထိရောက်မည်၊ မည်သည့်အရာကို သူပြောဆိုပြီး လုပ်ဆောင်ရမည်ဆိုသည်ကို ဘုရားသခင်က သိသည်။ သူသည် သူ၏ အမှုတော်ကို ကြုံရာကျပန်းမဟုတ်ဘဲ လူတို့ လိုအပ်သည့်အရာအတိုင်း လုပ်ဆောင်သည်။ လူတို့အပေါ် ထိရောက်မှုရှိမည့် မည်သည့်အမှုကိုမဆို ဘုရားသခင် လုပ်ဆောင်ပြီး ထိရောက်မှုအရ အရေးမကြီးသော မည်သည့်ရာကိုမဆို ဘုရားသခင် ဧကန်မုချ မလုပ်ဆောင်ပေ။ ဥပမာအားဖြင့် ဘုရားသခင် ရွေးချယ်ထားသည့် လူများက မိမိတို့၏ ချင့်ချိန်နိုင်စွမ်း ဖြစ်ပေါ်နိုင်မည့် အပျက်သဘောဆောင်သော လက်တွေ့သင်ခန်းစာ လိုအပ်သည့်အခါ အယောင်ဆောင် ခရစ်တော်များ၊ အန္တိခရစ်များ၊ ဝိညာဉ်ဆိုးများ၊ ဆိုးယုတ်သော လူများ၊ အဖျက်အမှောင့် လုပ်သောသူများနှင့် နှောင့်ယှက်သူများသည် အသင်းတော်တွင် ပေါ်ထွက်ကြလိမ့်မည်။ ယင်းနှင့်ပတ်သက်၍ အခြားသူများသည် မိမိတို့၏ ချင်ချိန်နိုင်စွမ်း ဖြစ်ပေါ်နိုင်ကြပေသည်။ ဘုရားသခင် ရွေးချယ်ထားသော လူတို့သည် သမ္မာတရားကို နားလည်ပြီး ထိုသို့သော လူများကို ပိုင်းခြားသိမြင်နိုင်ပါက ထိုလူများသည် မိမိတို့၏ အစေခံမှုကို ပေးကြပြီး ဖြစ်ကာ ၎င်းတို့၏ တည်ရှိခြင်းတွင် တန်ဖိုး မရှိတော့ချေ။ ထိုအချိန်တွင် ဘုရားသခင် ရွေးချယ်ထားသောလူတို့သည် ၎င်းတို့ကို ဖော်ထုတ်ပြီး တိုင်ကြားဖို့ ထကြွကြလိမ့်မည်ဖြစ်ပြီး အသင်းတော်က ၎င်းတို့ကို ချက်ချင်း ဖယ်ရှားလိမ့်မည် ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်၏ အမှုတော်မှန်သမျှသည် သူ့အဆင့်များနှင့်သူရှိပြီး လူက မိမိဘဝနှင့် ဝိညာဉ်ရင့်ကျက်မှုတွင် လိုအပ်သော အရာအရ ဘုရားသခင်က ထိုအဆင့်များကို စီစဉ်ထားပေသည်။ လူတို့သည် အမှန်တကယ် မည်သည့်အရာကို လိုအပ်သနည်း။ ထို့ပြင် အန္တိခရစ်များနှင့် ဆိုးယုတ်သောလူတို့သည် အဘယ့်ကြောင့် အသင်းတော်ထဲ၌ ပေါ်လာကြသနည်း။ လူတို့သည် ယေဘုယျအားဖြင့် ဤကိစ္စများနှင့် ပတ်သက်၍ ရောထွေးကြပြီး ယင်းတို့နှင့်ပတ်သက်၍ မည်သည့်အရာ ဖြစ်ပျက်နေသည်ကို နားမလည်ကြပေ။ လူအချို့သည် ဘုရားသခင်၏ အလုပ်ကို နားမလည်ဘဲ အယူအဆများကို လက်သင့်ခံထားပြီး “အန္တိခရစ်များသည် ဘုရားသခင်၏ အသင်းတော်ထဲ၌ အဘယ်သို့ ပေါ်လာနိုင်သနည်း။ ဘုရားသခင်သည် ဤအရာကို အဘယ့်ကြောင့် အာရုံမစိုက်သနည်း” ဟု ဆိုလျက် မကျေမနပ်ပင် ပြောကြသည်။ ဤဖြစ်ရပ်များကို လူတို့အနေဖြင့် သင်ခန်းစာများသင်ယူဖို့ ရည်ရွယ်ထားကြောင်း ဖော်ပြထားသော ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များကို ၎င်းတို့ဖတ်ရှုပြီး ပိုင်းခြားသိမြင်နိုင်စွမ်း ရှိလာသောအခါမှသာ ၎င်းတို့၌ ရုတ်ခြည်း သဘောပေါက်နားလည်ခြင်း ရှိလာကာ ဘုရားသခင်၏ ရည်ရွယ်ချက်များကို နားလည်ကြသည်။ ကနဦးတွင် လူတို့သည် ဆိုးယုတ်သော လူတို့အပေါ် ပိုင်းခြားသိမြင်နိုင်စွမ်း ကင်းမဲ့ကြသည်။ အသင်းတော်သည် ထိုသို့သောသူတို့ကို နှင်ထုတ်သောအခါ လူတို့သည် အယူအဆများကို လက်သင့်ခံကြသည်။ ၎င်းတို့က နှင်ထုတ်ခံခဲ့ရသော သူတို့သည် ထည့်ဝင်လှူဒါန်းမှုများစွာ ပြုခဲ့ကြပြီး အခက်အခဲကို ကြံ့ကြံ့ခံနိုင်စွမ်း ရှိခဲ့ကြသည်ဟု တွေးကာ ထိုသူတို့သည် နှင်ထုတ်မခံရသင့်ဟု စဉ်းစားကြသည်။ ထို့နောက် ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင် ပြုထားသောအရာကို ခုခံတတ်လာကြသည်။ သို့သော် တွေ့ကြုံမှုကာလ တစ်ခုအပြီးတွင် လူတို့သည် သမ္မာတရားနားလည်ခြင်းကို ရရှိပြီး ဆိုးယုတ်သောလူတို့ကို ပိုင်းခြားသိမြင်နိုင်စွမ်း ရှိလာကြသည်။ ယခုတွင် ဆိုးယုတ်သောလူတစ်ဦး နှင်ထုတ်ခံရသောအခါ ၎င်းတို့က အယူအဆများကို နောက်ထပ် လက်သင့်မခံကြတော့ သို့ဟုတ် မခုခံကြတော့ချေ။ ဆိုးညစ်သော လူတစ်ဦးက ဆိုးညစ်သောလုပ်ရပ်များကို ကျုးလွန်ကြောင်း ထပ်မံတွေ့မြင်သောအခါ ထိုသူတို့ကို ခွဲခြားနိုင်ကြသည့်အပြင် ထိုသူကို တိုင်ကြားရန်နှင့် သိသာထင်ရှားသော အန္တရာယ်တစ်ခုခု မပြုလုပ်ရသေးခင် ထိုသူကို ရှင်းလင်းပစ်ရန်အတွက် လူတိုင်း ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်ကြသည်။ ထိုအခါ ဆိုးယုတ်သော ဤလူတို့သည် ဘုရားသခင်၏အိမ်တော်ထဲ၌ နောက်ထပ် ခြေကုပ်ယူစရာ မရှိတော့ချေ။ ဤအရာကို မည်ကဲ့သို့ စွမ်းဆောင်ရရှိသနည်း။ ဤပိုင်းခြားသိမြင်နိုင်စွမ်းသည် လူတို့အထဲ၌ မည်သို့ ဖြစ်ပေါ်လာသနည်း။ ယင်းကို ဘုရားသခင် ပြုလုပ်နေခြင်းဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်၏ အလုပ်မပါဘဲ လူတို့သည် ဤအရာများကို နားမလည်နိုင်ကြပေ။ ဘုရားသခင်၏ အလုပ်က အစီအစဉ်နောက်ကို လိုက်နေပြီး ဤအစီအစဉ်၏ အဆင့်များကို လူ့ဘဝ၏ လိုအပ်သည့် အရာအားဖြင့် အဆုံးအဖြတ်ပေးခြင်း ဖြစ်သည်။ သို့သော် လူတို့ကိုယ်တိုင်က ၎င်းတို့ အမှန်တကယ် လိုအပ်သည့်အရာ၊ ၎င်းတို့ မရေရာသောအရာတို့နှင့် ပတ်သက်၍ နားဝေတိမ်တောင် ဖြစ်ကြ၏။ ထို့အတွက်ကြောင့် လူတို့အနေဖြင့် သင်ယူရမည့် များပြားလှသော သင်ခန်းစာများကို စီမံပေးကာ သမ္မာတရားစစ်မှန်မှုထဲသို့ ဝင်ရောက်ပြီး သူသတ်မှတ်ထားသည့် ရလဒ်များကို စွမ်းဆောင်ရရှိဖို့အတွက် ၎င်းတို့အား ထောက်ကူပေးရင်း ဘုရားသခင်သည် သူ၏အလုပ်ကိုသာ ဆက်၍ လုပ်နိုင်သည်။ လူတို့ နားလည်သည်ဖြစ်စေ၊ နားမလည်သည်ဖြစ်စေ ဘုရားသခင်သည် သူ၏အလုပ်ကို မမောမပန်းနိုင်အောင် ဆက်လုပ်နေသည်။ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်၏ ချစ်ခြင်းမေတ္တာဖြစ်၏။ ယင်းမှာ ဘုရားသခင်က လူတစ်ဦးကို ပြုပြင်ပေးသည့် ပုံစံအတိုင်းပင်ဖြစ်၏။ အကယ်၍ သူသည် အမှားပြုလုပ်မိလျှင် ဘုရားသခင်က သူ့ကို ပြုပြင်ပေးသည်။ အကယ်၍ ထိုအမှားကို ထပ်လုပ်မိပြန်လျှင် သူသည် သူ့ကို ထပ်၍ ပြုပြင်ပေးမည်။ အကယ်၍ ၎င်းတို့သည် ထပ်၍ ထုတ်ဖော်ခံရလျှင် ဘုရားသခင်က သူ့ကို နောက်တစ်ကြိမ် ပြုပြင်မည်ဖြစ်သည်။ ထိုသူသည် နားလည်ခြင်း အမှန်တကယ် ရရှိကာ နောက်ထပ် မထုံထိုင်းတော့သည့်အပြင် တူညီသော အခြေအနေများကို ကြုံတွေ့ရစဉ် ဓာတ်အားဝင်နေသော ဝါယာကြိုးကို ထိကိုင်မိသကဲ့သို့ သတိတရားရှိလာပြီး နောက်ထပ်အမှားများ မကျူးလွန်‌တော့သည်တိုင်အောင် ဘုရားသခင်သည် စိတ်ရှည်လက်ရှည်ဖြင့် အလုပ်လုပ်သည်။ ထိုအခါ ယင်းမှာ လုံလောက်ပြီဖြစ်ပြီး ဘုရားသခင်သည် သူ၏အလုပ်ကို ရပ်တန့်တော့မည် ဖြစ်သည်။ ဤအကြောင်းအရာများကို နောက်ထပ်ကြုံတွေ့ရစဉ် သင်သည် ယင်းတို့ကို အမှီအခိုမပါဘဲ စည်းမျဉ်းများနှင့်အညီ ကိုင်တွယ်နိုင်သောအခါ ဘုရားသခင်အနေဖြင့် နောက်ထပ်စိုးရိမ်စရာ မလိုတော့ပေ။ ဤအရာက သင်သည် ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များနှင့် ဘုရားသခင်၏ သမ္မာတရားကို နားလည်ပြီဖြစ်ကြောင်း၊ ယင်းတို့ကို သင်၏စိတ်နှလုံးထဲ၌ လက်ခံရရှိထားပြီ ဖြစ်ကြောင်းနှင့် ယင်းတို့သည် သင်၏အသက် ဖြစ်လာပြီဖြစ်ကြောင်း သက်သေပြသည်။ ထိုအဆင့်တွင် ဘုရားသခင်သည် သူ၏အလုပ်ကို ရပ်တန့်မည်ဖြစ်သည်။ ဤသည်တို့မှာ ဘုရားသခင့်အလုပ်၏ အဆင့်များဖြစ်ကာ ယင်းတို့ကို သင် တွေ့ကြုံပြီးသည့်နောက် ဘုရားသခင်၏ အနှစ်သာရနှင့် ဉာဏ်ပညာကို မြင်တွေ့ရမည်ဖြစ်သည်။ ဤသည်ကို ငြင်းပယ်၍ မရသည့်အပြင် ၁၀၀ ရာခိုင်နှုန်းသေချာပြီ ဖြစ်သည်။

ဘုရားအလုပ်၏ အဆင့်များသည် လူတို့၏ စိတ်သဘောထား ပြောင်းလဲမှုနှင့် ဆက်စပ်ကြောင်း ယခုလေးတင် ဖော်ပြခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်၏အလုပ်သည် လူတို့အား အမူအကျင့်ပြောင်းလဲမှု အနည်းငယ်ကို ကြုံရဖို့၊ စည်းကမ်းအချို့ကို နားလည်ပြီး လူသားပုံသဏ္ဌာန် အနည်းငယ်ရှိဖို့ အခွင့်ပေးခြင်း၊ ထို့နောက် ယင်းကို ကြီးမားသော အောင်မြင်မှုဟု ကြေညာခြင်းနှင့် မဆိုင်ပေ။ အကယ်၍ ယင်းသည် မှန်ကန်ပါက အလုပ်ကို ကျေးဇူးတော်ခေတ်တွင် အဆုံးသတ်ခဲ့နှင့်ပြီး ဖြစ်မည်။ ဘုရားသခင်က မည်သည့်အရာကို အလိုရှိသနည်း။ (လူတို့၏ စိတ်သဘောထား ပြောင်းလဲမှုကို အလိုရှိခြင်းဖြစ်သည်။) မှန်ပေ၏၊ စိတ်သဘောထား ပြောင်းလဲမှုသည် အမှန်တကယ် ကယ်တင်ခံရသော လူတို့ ပိုင်ဆိုင်ထားသင့်သည့်အရာ ဖြစ်၏။ ဘုရားသခင် အလိုရှိသည့်အရာမှာ လူတို့၏ အမူအကျင့် ပြောင်းလဲမှုသက်သက် မဟုတ်ဘဲ ပို၍အရေးကြီးသည်မှာ ၎င်းတို့၏ စိတ်သဘောထား ပြောင်းလဲမှုဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ ကယ်တင်ခံရခြင်းအတွက် စံချိန်စံညွှန်း ဖြစ်၏။ အမှုအရာများကို စွန့်လွှတ်နိုင်ခြင်းနှင့် ဘုရားသခင်အဖို့ မိမိ၏ အသက်ပေးခြင်းကဲ့သို့သော အမူအကျင့် ပြောင်းလဲမှုအချို့ကိုလည်း ယခုလေးတင် ဖော်ပြခဲ့သည်။ ဤသည်တို့မှာ သိသာထင်ရှားသော အမူအကျင့်ပြောင်းလဲမှုများပင်။ သို့သော် ဘုရားသခင်၏ တာဝန်ပေးစေခိုင်းချက်များအပေါ် သစ္စာစောင့်သိခြင်း မရှိပါက၊ လူတစ်ဦးသည် ဝတ်ကျေတမ်းကျေ လုပ်ဆောင်နိုင်သေးပါက၊ ထို့ပြင် လှည့်စားမှုရှိနေသေးပါက ဤသည်မှာ စိတ်သဘောထားပိုင်း ပြောင်းလဲမှုမရှိသေးသည်ကို ဆိုလိုသည်။ ယခုတွင် လူတို့သည် အမူအကျင့်ပိုင်း၌သာ ချီးကျူးထိုက်သည်။ ၎င်းတို့သည် သန့်ရှင်းသူတစ်ဦး၏ ကိုယ်နှုတ်အမူအရာနှင့် ပို၍လိုက်ဖက်ပုံပေါက်သည်၊ ပိုများသော လူ့သဘာဝဖြင့် ပြုမူကြသည့်အပြင် ဂုဏ်သိက္ခာနှင့် သမာဓိ အနည်းငယ်ရှိကြသည်။ သို့ရာတွင် တစ်စုံတစ်ယောက်သည် အမူအကျင့်ကောင်းကို မည်မျှ လက်တွေ့ပြသည်ဖြစ်စေ သမ္မာတရားအား လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ခြင်းနှင့် မဆက်စပ်သည့်အပြင် သူ၏အသိတရား၊ အသိစိတ်နှင့် ပုံမှန်လူ့သဘာဝအတိုင်း အသက်မရှင်ပါက ယင်းသည် စိတ်သဘောထားပိုင်း ပြောင်းလဲမှုနှင့် ဘာမျှမဆိုင်သည့်အပြင် ဘုရားသခင် အလိုရှိသည့်အရာ မဟုတ်ပေ။ ယင်းကို ဤနည်းအတိုင်းကြည့်လျှင် သင်တို့၏ လက်ရှိအမူအကျင့်အရ စည်းမျဉ်းများကို အဘယ်မျှ လိုက်နာသည်ဖြစ်စေ၊ အဘယ်သို့ လိုက်လျောသည်ဖြစ်စေ၊ သင်တို့၏အသက်ကို အဘယ်သို့ ပေးကောင်း ပေးဖြစ်မည်ဖြစ်စေ၊ သို့မဟုတ် သင်တို့၏ ရည်မှန်းချက်များက အဘယ်မျှကြီးမားသည်ဖြစ်စေ ဘုရားသခင်အား ကျေနပ်‌အားရအောင် လုပ်နိုင်ပြီးပြီလော။ ဘုရားသခင်၏ သတ်မှတ်ချက်များကို ပြည့်မီပြီလော။ (မပြည့်မီသေးပါ။) ယင်းမှာ ဘုရားသခင်၏ သတ်မှတ်ချက်များက မြင့်မားလွန်းသောကြောင့် ဖြစ်သလော။ လူအချို့က “လူတို့သည် ယခုအခါတွင် အလွန်လိုက်လျောသည်ဖြစ်၍ ဘုရားသခင်၏ သတ်မှတ်ချက်များကို အဘယ်အတွက်ကြောင့် မပြည့်မီရသေးသနည်း” ဟု တွေးကြသည်။ သင်တို့ မည်သို့ထင်သနည်း။ ဤလိုက်လျောမှုမှာ ကျိုးနွံနာခံမှု ဟုတ်သလော။ (မဟုတ်ပါ။) မှန်ပေ၏။ ဤလိုက်လျောမှုသည် လောလောဆယ်တွင် ဆင်ခြင်တုံတရား အနည်းငယ်ရှိခြင်းသာ ဖြစ်ကာ ဘုရားသခင်၏ ဆုံးမပဲ့ပြင်ခြင်း ရလဒ်ချည်းသာ ဖြစ်သည်။ ယင်းသည် ဘုရားသခင်၏ ဆုံးမပဲ့ပြင်ခြင်းအားဖြင့် စွမ်းဆောင်ရရှိသည့် အကျိုးတရားလုံးလုံး ဖြစ်၏။ ဘုရားသခင်သည် နှုတ်ကပတ်‌တော် မြောက်မြားစွာကို ဒုက္ခသုက္ခခံ၍ ပြောဆိုခဲ့ပြီးနောက်မှသာလျှင် လူတို့၏ အသိတရား နိုးကြားလာသည်၊ လူတို့၏ အသိတရားရှိကြောင်း သတိပြုမိခြင်းမှာ လှုံ့‌ဆော်ခံရသည့်အပြင် ၎င်းတို့သည် လူ့သဘာဝပုံသဏ္ဌာန် အနည်းငယ်အတိုင်း အသက်ရှင်နေထိုင်ခြင်း၊ အမှုအရာများ ပြုလုပ်ရာ၌ စည်းမျဉ်းအချို့ရှိခြင်း၊ ၎င်းတို့ပြုလေသမျှကို စုံစမ်းမေးမြန်းရန် သိခြင်းနှင့် စည်းမျဉ်းများနှင့်ဆန့်ကျင်၍ လုပ်ဆောင်သောအခါ အပြစ်တင်ခြင်း အနည်းငယ်ကို ခံစားခြင်းတို့ကို အစပြုခဲ့သည်။ အတိုချုပ်အားဖြင့် အမူအကျင့်ပိုင်း အပြောင်းအလဲများသည် ဘုရားသခင်၏ တရားစီရင်မှုနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမမှုကို လက်ခံရရှိဖို့အတွက် သတ်မှတ်ချက်များ မပြည့်မီပေ။ ဘုရားသခင်သည် လူတို့၏ အမူအကျင့်ပြောင်းလဲမှုကို အလိုမရှိပေ။ သို့ဆိုလျှင် ဘုရားသခင် မည်သည့်အရာကို အလိုရှိသနည်း။ သူသည် ၎င်းတို့၏ စိတ်သဘောထား ပြောင်းလဲမှုကို အလိုရှိသည်။ သို့ဆိုလျှင် စိတ်သဘောထား ပြောင်းလဲမှု၏ သရုပ်သကန်များမှာ မည်သည့်အရာပင် ဖြစ်ကြသနည်း။ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်၏ တရားစီရင်မှုနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမမှုအတွက် သတ်မှတ်ချက် ပြည့်မီဖို့ရန် လက္ခဏာသွင်ပြင်အမျိုးမျိုး၌ မည်သည့်အတိုင်းအတာအထိ ပြောင်းလဲရမည်နည်း။ ၎င်းတို့သည် မိမိတို့၏ တာဝန်များကို ပြည့်မီအောင် အထူးသဖြင့် ထမ်းဆောင်နိုင်ခြင်းနှင့် ပြုပြင်ခြင်းကို လက်ခံနိုင်ခြင်း၊ အရာရာ၌ သမ္မာတရားကို ရှာဖွေနိုင်ခြင်း၊ ဆင်းရဲဒုက္ခများနှင့် စမ်းသပ်မှုများကို ရင်ဆိုင်ရသောအခါ ဘုရားသခင်နောက် လိုက်နိုင်ခြင်းအပြင် အခြေခံအားဖြင့် ဘုရားသခင်ပြောသမျှကို လက်ခံနိုင်ခြင်းနှင့် ကျိုးနွံနာခံနိုင်ခြင်းဟူသည့် လက္ခဏာသွင်ပြင်အားလုံး၌ ဤသူ၏ ထမ်းဆောင်မှုကို ဘုရားသခင် မြင်တွေ့နိုင်သည့်အတိုင်းအတာအထိ ပြောင်းလဲရမည်။ ၎င်းတို့ကို အခြားသူများက မကြီးကြပ်သောအချိန်နှင့် စုံစမ်းသွေး‌ဆောင်မှုများကို ရင်ဆိုင်ရသောအခါတွင်ပင် မကောင်းမှု စိုးစဉ်းမျှမကျူးလွန်ဘဲ မကောင်းသောအရာများ ပြုလုပ်ခြင်းမှ ရှောင်ကြဉ်နိုင်ကြသည်။ ဘုရားသခင်၏အမြင်တွင် ထိုကဲ့သို့သော လူတို့သည် စံချိန်စံညွှန်းနှင့် ကိုက်ညီ၏။ ၎င်းတို့အား ကယ်တင်ခြင်းနှင့် စုံလင်အောင် ပြုပေးခြင်းဟူသော ဘုရားအလုပ်၏ နောက်ထပ်အဆင့်ဖြစ်သည့် သူ၏ တရားစီရင်မှုနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမခြင်းကို တရားဝင် ရရှိဖို့အတွက် သတ်မှတ်ချက် ပြည့်မီကြသည်။ ဤတွင် မည်သည့်အချက်ပေးခြင်းမျိုး၊ မည်သည့်စံချိန်စံညွှန်းမျိုး ရှိသည်ကို သင်တို့သိသလော။ (ကျွန်ုပ် စဉ်းစားမိသည်မှာ ဘုရားသခင်၏ အမှန်ပြင်ပေးခြင်းနှင့် ဆုံးမပဲ့ပြင်ခြင်းအားဖြင့် လူတစ်ဦးသည် သူ၏ အသိတရားနှင့် အသိစိတ် တဖြည်းဖြည်း ပြန်လည်ကောင်းမွန်ပြီး သူ၏အမူအကျင့်ပိုင်း ပြောင်းလဲမှုအချို့နှင့်အတူ နောက်ဆုံးတွင် သူ၏တာဝန်ကို သစ္စာရှိစွာ ထမ်းဆောင်နိုင်သည်။ ထိုအခါ ဘုရားသခင်သည် ထိုသူ့အပေါ် တရားစီရင်မှုနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမခြင်းဟူသည့် အလုပ်ကို စတင်ကောင်း စတင်မည်ဖြစ်သည်။) ဤပြောဆိုချက်ကို သင်တို့အားလုံး သဘောတူသလော။ (တူပါသည်။) ကောင်းပေ၏၊ သို့သော် ဤသည်မှာ သတ်မှတ်ချက်တစ်ခုသာ ဖြစ်၏။ ဘုရားသခင်သည် လူတစ်ယောက်အပေါ် တရားစီရင်မှုနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမခြင်းဟူသည့် အလုပ်ကို စတင်မဆောင်ရွက်မီ ဤသူကို အကဲဖြတ်မည်။ ကိုယ်တော်သည် သူ့အား မည်ကဲ့သို့ အကဲဖြတ်သနည်း။ ဘုရားသခင်၌ စံချိန်စံညွှန်းအချို့ ရှိသည်။ ပထမဦးစွာ ကိုယ်တော်သည် သူ၏ တာဝန်ပေးစေခိုင်းချက်များအပေါ် ထိုသူ၌ မည်သည့် သ‌ဘောထားရှိကြောင်း သုံးသပ်သည်။ ဆိုလိုသည်မှာ သူထမ်းဆောင်သင့်သည့် တာဝန်များအပေါ် မည်သည့် သဘောထားရှိသည်၊ သူသည် သူ၏တာဝန်များကို စိတ်ပါလက်ပါ၊ သူတတ်စွမ်းနိုင်သမျှ၊ သစ္စာစောင့်သိစွာဖြင့် ထမ်းဆောင်နိုင်ခြင်းရှိမရှိကို ဆိုလိုသည်။ အတိုချုပ်အားဖြင့် ကိုယ်တော်သည် လူတို့အနေဖြင့် ပြည့်မီသော တာဝန်ထမ်းဆောင်မှုအတွက် စံချိန်စံညွှန်းကို ပြည့်မီနိုင်ခြင်း ရှိမရှိကို သုံးသပ်ခြင်းဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ ပထမလက္ခဏာသွင်ပြင် ဖြစ်၏။ ဤအရာသည် ဘုရားသခင်အား ယုံကြည်ခြင်းအသက်တာနှင့် လူတို့ပါဝင်ဆောင်ရွက်သည့် နေ့စဉ်အလုပ်တို့နှင့် တိုက်ရိုက်ဆက်စပ်သည်။ ဘုရားသခင်က ဤလက္ခဏာသွင်ပြင်ကို သတ်မှတ်ချက်တစ်ခု၊ အကဲဖြတ်ခြင်းအတွက် စံချိန်စံညွှန်းတစ်ခုအဖြစ် အဘယ့်ကြောင့် ချမှတ်သနည်း။ ထိုအရာ၏နောက်ကွယ်မှ အကြောင်းရင်းမှာ အဘယ်နည်း၊ သင်တို့သိကြသလော။ ဘုရားသခင်သည် လူတစ်ယောက်ကို လုပ်ငန်းတာဝန်တစ်ခု ပေးအပ်သောအါ ထိုသူ၏ သ‌ဘောထားမှာ အရေးပါလှသည်။ ယင်းမှာ သူ့အား ကိုယ်တော် အကဲဖြတ်သည့်ပုံ ဖြစ်၏။ ဤလုပ်ငန်းတာဝန်ကို သူ့အား ဘုရားသခင် ပေးအပ်ခြင်းဖြစ်သည်။ အသိတရားရှိသည့် လူတစ်ဦးသည် အသိတရား မရှိသည့် လူတစ်ဦးနှင့်ယှဉ်လျှင် ထိုလုပ်ငန်းတာဝန်ကို မည်ကဲ့သို့ သဘောထားမည်နည်း။ ဆင်ခြင်တုံတရားရှိသော လူတစ်ဦးသည် ဆင်ခြင်တုံတရားမရှိသော လူနှင့်ယှဉ်လျှင် ထိုလုပ်ငန်းတာဝန်ကို မည်ကဲ့သို့ သဘောထားမည်နည်း။ ဤအရာများကြားတွင် ခြားနားချက်ရှိ၏။ အသိတရားနှင့် ဆင်ခြင်တုံတရားသည် လူတစ်ဦး၏ လူ့သဘာဝ၌ ပိုင်ဆိုင်ထားသင့်သည့် လက္ခဏာများဖြစ်သည်။ ဤအရာမှလွဲ၍ အသိတရားရှိမှန်း သတိပြုမိခြင်းအနည်းငယ် သို့မဟုတ် ဆင်ခြင်တုံတရား အနည်းငယ်မျှရှိခြင်းသည် မလုံလောက်ပေ။ အကယ်၍ လူတို့သည် မိမိတို့၏ အသိတရားနှင့် ဆင်ခြင်တုံတရား ပြန်လည်ကောင်းမွန်လာသောအခါ လူသားနှင့် သဏ္ဌာန်တူသလော။ ထို့အကြောင်းကြောင့် ၎င်းတို့သည် သမ္မာတရားစစ်မှန်မှုကို ရရှိပြီလော။ မဟုတ်ချေ။ ယင်းက မလုံလောက်သေးပေ။ ဘုရားသခင်သည် မိမိတို့၏ တာဝန်ကို ထမ်းဆောင်စဉ်ကာလအတွင်း လူတို့လျှောက်သည့် လမ်းကြောင်းကိုလည်း စောင့်ကြည့်သည်။ လူတို့လျှောက်သည့် မည်သည့်လမ်းကြောင်းမျိုးသည် ဘုရားသခင်သတ်မှတ်သည့် စံချိန်စံညွှန်းကို ပြည့်မီနိုင်မည်နည်း။ ပထမအနေဖြင့် မကောင်းမှု မကျူးလွန်သည့်အပြင် တာဝန်ထမ်းဆောင်စဉ် ကျိုးနွံနာခံမှုရှိခြင်းသည် အနိမ့်ဆုံး စံချိန်စံညွှန်းဖြစ်၏။ အကယ်၍ လူတစ်ဦးသည် မကောင်းမှုကို ကျူးလွန်နိုင်စွမ်းရှိပါက ဤသူသည် လုံးဝ သွားပြီဖြစ်သည်။ ထိုသူသည် ဘုရားသခင်ကယ်တင်လိုသည့် လူစားမျိုးမဟုတ်ပေ။ ထို့အပြင် ဘုရားသခင်၏ တာဝန်ပေးစေခိုင်းချက်များကို သဘောထားရာတွင် ယင်းတို့ကို အသိတရားနှင့် ဆင်ခြင်တုံတရားဖြင့် ကိုင်တွယ်ခြင်းအပြင် သမ္မာတရားကို ရှာဖွေဖို့နှင့် ဘုရားသခင်၏ ရည်ရွယ်ချက်များကို နားလည်ဖို့ ပို၍ကြီးမားသော လိုအပ်ချက်ရှိလေသည်။ မည်သည့်အခြေအနေများဖြစ်စေ သင့်အား ထိပ်တိုက်တွေ့နေသည့် အကြောင်းအရာသည် သင်၏ အယူအဆများ၊ စိတ်ကူးများနှင့် ကိုက်ညီသည်ဖြစ်စေ၊ မကိုက်ညီသည်ဖြစ်စေ သင်သည် ကျိုးနွံနာခံခြင်း သ‌ဘောထားကို ထိန်းသိမ်းသင့်သည်။ ဤအဆင့်တွင် ဘုရားသခင် လိုလားသည်မှာ သင်၏ ကျိုးနွံနာခံတတ်သော သ‌ဘောထားပင်ဖြစ်သည်။ အကယ်၍ သင်သည် ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များ အားလုံးက သမ္မာတရားဖြစ်ပြီး မှန်ကန်သည်ဟု အသိအမှတ်ပြုရုံသက်သက် ဆိုပါက ယင်းမှာ ကျိုးနွံနာခံခြင်းသ‌ဘောထား ဟုတ်သလော။ လုံးဝ မဟုတ်ပေ။ ကျိုးနွံနာခံခြင်း သဘောထား၏ လက်တွေ့ကျသော ဘက်သည့် မည်သည့်အရာနည်း။ ယင်းမှာ ဤသို့ဖြစ်သည်။ သင်သည် မိမိကိုယ်ကို ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များကို လက်ခံစေရမည်။ သင်၏ အသက်ဝင်ရောက်မှုသည် ပေါ့တန်ပြီး သင်သည် ဝိညာဉ်ရင့်ကျက်မှုက မလုံလောက်သည့်အပြင် သမ္မာတရား၏ လက်တွေ့ကျသောအပိုင်းနှင့်ပတ်သက်၍ သင်၏ အသိပညာသည် လုံလောက်အောင် မနက်ရှိုင်းသော်လည်း သင်သည် ဘုရားသခင်နောက် လိုက်နေနိုင်ဆဲဖြစ်ပြီး သူ့ကို ကျိုးနွံနာခံနိုင်ဆဲ‌ဖြစ်သည်။ ယင်းမှာ ကျိုးနွံနာခံခြင်း သဘောထား ဖြစ်၏။ အကြွင်းမဲ့ ကျိုးနွံနာခံခြင်းကို သင် စွမ်းဆောင်မရရှိနိုင်မီ သင်သည် ကျိုးနွံနာခံခြင်း သဘောထားတစ်ခုကို ပထမဦးဆုံး ခံယူရမည်၊ ဆိုလိုသည်မှာ သင်သည် ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များကို လက်ခံရမည်၊ ယင်းတို့ကို မှန်ကန်သည်ဟု ယုံကြည်ရမည်၊ ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များကို သမ္မာတရားအဖြစ်၊ ပြီးလျှင် လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ခြင်း၏ စည်းမျဉ်းများအဖြစ် သဘောထားရမည်၊ ထို့ပြင် စည်းမျဉ်းများကို ကောင်းစွာ သဘောပေါက်ခြင်း မရှိသည့်အချိန်တွင်ပင် ယင်းတို့ကို စည်းမျဉ်းစည်းကမ်းများအဖြစ် ထိန်းသိမ်းနိုင်ရမည် ဖြစ်သည်။ ယင်းမှာ ကျိုးနွံနာခံခြင်း သ‌ဘောထားတစ်မျိုးဖြစ်သည်။ သင်၏ စိတ်သဘောထားက ယခု မပြောင်းလဲသေးသောကြောင့် သင်သည် ဘုရားသခင်အပေါ် စစ်မှန်သော ကျိုးနွံနာခံမှုကို စွမ်းဆောင်ရရှိလိုပါက ပထမဦးစွာ ကျိုးနွံနာခံခြင်း စိတ်နေစိတ်ထား ရှိရမည်ဖြစ်ပြီး “ဘုရားသခင် မည်သည့်အရာပြုသည်ဖြစ်စေ ကျွန်ုပ်ကျိုးနွံနာခံမည်။ ကျွန်ုပ်သည် သမ္မာတရားများစွာ နားမလည်သော်လည်း ဘုရားသခင်က ကျွန်ုပ်အား ဘာလုပ်ရမည်ဟု ပြောသောအခါ ကျွန်ုပ်လုပ်မည်ကို ကျွန်ုပ်သိသည်” ဟု ဆိုလျက် ကျိုးနွံနာခံဖို့ ဆန္ဒပြင်းပြရမည်။ ဘုရားသခင်က ဤသည်ကို ကျိုးနွံနာခံခြင်း သဘောထားအဖြစ် ရှုမြင်၏။ လူအချို့က “ဘုရားသခင်အား ကျိုးနွံနာခံသည်မှာ ကျွန်ုပ်မှားခဲ့လျှင်ကော” ဟု ပြောကြသည်။ ဘုရားသခင်သည် အမှားပြုနိုင်စွမ်း ရှိသလော။ ဘုရားသခင်သည် သမ္မာတရားနှင့် ဖြောင့်မတ်ခြင်းဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်သည် အမှားမပြုလုပ်ပေ။ လူတို့၏ အယူအဆများနှင့် မကိုက်ညီသည့် ဘုရားသခင်ပြုလုပ်သော အရာများစွာပင် ရှိသည်။ “ဘုရားသခင်ပြုလုပ်သည့် အရာသည် ကျွန်ုပ်၏ကိုယ်ပိုင် အယူအဆများနှင့် ကိုက်ညီသည်ဖြစ်စေ၊ မကိုက်ညီသည်ဖြစ်စေ ကျွန်ုပ်သည် ဘုရားသခင်အား နားထောင်ခြင်း၊ ကျိုးနွံနာခံခြင်း၊ လက်သင့်ခံခြင်းနှင့် လိုက်လျှောက်ခြင်းကိုသာ အာရုံစိုက်မည်။ ဤသည်မှာ ဖန်ဆင်းခံတစ်ဦးအဖြစ် ကျွန်ုပ်ပြုလုပ်သင့်သည့်အရာ ဖြစ်၏” ဟု သင် ပြောသင့်သည်။ သင့်အား ကျိုးကြောင်းမဆင်ခြင်ဘဲ ကျိုးနွံနာခံသည်ဟု ဝေဖန်သောလူတို့ ရှိလျှင်ပင် သင် ဂရုမစိုက်သင့်ပေ။ ဘုရားသခင်သည် သမ္မာတရားဖြစ်ကြောင်းနှင့် သင် ကျိုးနွံနာခံသင့်ကြောင်း သင်၏စိတ်နှလုံးက သေချာသည်။ ဤသည်မှာ မှန်ကန်ပြီး လူတစ်ဦး ကျိုးနွံနာခံသင့်သည့် စိတ်နေစိတ်ထားမျိုး ဖြစ်သည်။ ထိုကဲ့သို့သော စိတ်နေစိတ်ထားကို ပိုင်ဆိုင်သည့် လူတို့ကသာလျှင် သမ္မာတရားကို ရယူနိုင်သည်။ အကယ်၍ သင်၌ ဤကဲ့သို့သော စိတ်နေစိတ်ထား မရှိသော်လည်း “ကျွန်ုပ်သည် မိမိအား အခြားသူများက ဒေါသထွက်အောင်လုပ်သည်ကို မခံစားပေ။ ကျွန်ုပ်ကို မည်သူကမျှ အရူးလုပ်မည်မဟုတ်။ ကျွန်ုပ်သည် လိမ္မာပါးနပ်လွန်းသည်ဖြစ်၍ မည်သည့်အရာကိုမျှ ကျိုးနွံနာခံအောင် လုပ်၍မရနိုင်။ မည်သည့်အရာ ဖြစ်ပေါ်လာသည်ဖြစ်စေ ယင်းကို စုံစမ်းစစ်ဆေးပြီး ပိုင်းခြားစိတ်ဖြာရပေမည်။ ယင်းက ကျွန်ုပ်၏အမြင်များနှင့် ကိုက်ညီသောအခါမှသာ ကျွန်ုပ် လက်သင့်ခံနိုင်ပြီး ကျိုးနွံနာခံမည် ဖြစ်သည်” ဟု ဆိုသည်။ ထိုအရာသည် ကျိုးနွံနာခံခြင်းသဘောထား ဟုတ်သလော။ ယင်းမှာ ကျိုးနွံနာခံခြင်းသဘောထား မဟုတ်ပေ။ ယင်းက မိမိ၏စိတ်နှလုံးထဲ၌ ကျိုးနွံနာခံဖို့ ရည်ရွယ်ချက်မရှိဘဲ ကျိုးနွံနာခံသော စိတ်နေစိတ်ထားကင်းမဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ အကယ်၍ သင်သည် “ထိုအရာက ဘုရားသခင်ပင်ဖြစ်လင့်ကစား ကျွန်ုပ်သည် စုံစမ်းစစ်ဆေးရဦးမည်။ ဘုရင်များနှင့် ဘုရင်မများကိုပင်လျှင် ကျွန်ုပ်သည် ထိုနည်းအတိုင်း ပြုမူဆက်ဆံသည်။ ကျွန်ုပ်အား ကိုယ်တော်ပြောနေသော အရာမှာ အချည်းနှီးဖြစ်သည်။ ကျွန်ုပ်သည် ဖန်ဆင်းခံတစ်ဦး ဖြစ်သည်မှာ မှန်ကန်သော်လည်း ကျွန်ုပ်သည် ငတုံးငအမဟုတ်။ ထို့ကြောင့် ငတုံးငအကဲ့သို့ ကျွန်ုပ်ကို မဆက်ဆံနှင့်” ဟု ဆိုပါက သင့်အတွက် နိဂုံးချုပ်ပြီ။ သင်၌ သမ္မာတရားကို လက်ခံဖို့ အခြေအနေကင်းမဲ့သည်။ ထိုကဲ့သို့သော လူတို့သည် ဆင်ခြင်တုံတရား တစ်ခုတစ်လေမျှ မရှိချေ။ ၎င်းတို့သည် ပုံမှန်လူ့သဘာဝကို ပိုင်ဆိုင်မထားသဖြင့် လူ့တိရစ္ဆာန်တစ်ကောင် မဟုတ်လော။ ဆင်ခြင်တုံတရား မရှိလျှင် လူတစ်ဦးသည် ကျိုးနွံနာခံခြင်းကို မည်ကဲ့သို့ စွမ်းဆောင်ရရှိနိုင်မည်နည်း။ ကျိုးနွံနာခံခြင်းကို စွမ်းဆောင်ရရှိဖို့အတွက် လူတစ်ဦးသည် ကျိုးနွာနာခံတတ်သော စိတ်နေစိတ်ထားကို ဦးစွာ ပိုင်ဆိုင်ထားရမည်။ ကျိုးနွံနာခံခြင်း စိတ်နေစိတ်ထားရှိမှသာလျှင် လူတစ်ဦးသည် ပြောပြစရာ ဆင်ခြင်တုံတရားတစ်ခုခု ရှိနိုင်သည်။ အကယ်၍ ထိုသူ၌ ကျိုးနွံနာခံခြင်း စိတ်နေစိတ်ထား မရှိပါက မည်သည့် ဆင်ခြင်တုံတရားမျှ မရှိပေ။ လူတို့သည် ဖန်ဆင်းခံသတ္တဝါများ ဖြစ်ကြ၏။ ၎င်းတို့သည် ဖန်ဆင်းရှင်ကို မည်ကဲ့သို့ ရှင်းလင်းစွာ သိမြင်နိုင်မည်နည်း။ လူသားမျိုးနွယ်တစ်ခုလုံးသည် နှစ်ပေါင်း ၆၀၀၀ မျှ ဘုရားသခင်၏ အကြံအစည်တစ်ခုကို အဓိပ္ပာယ်မဖော်နိုင်ဖူးချေ။ သို့ဆိုလျှင် လူတို့သည် ဘုရားသခင် ပြုလုပ်နေသည့်အရာကို အဘယ်သို့ ချက်ချင်း နားလည်နိုင်မည်နည်း။ သင် နားမလည်နိုင်ပေ။ နှစ်ထောင်ချီ၍ ဘုရားသခင် ပြုလုပ်လာနေသည့်၊ လူသားမျိုးနွယ်အား ဘုရားသခင် ထုတ်ဖော်နှင့်ပြီးသည့် အရာများစွာရှိသော်လည်း သူ့အနေဖြင့် ယင်းကို လူတို့အား နားရှင်းအောင် မပြောခဲ့လျှင် ၎င်းတို့ နားလည်ဦးမည် မဟုတ်ပေ။ သင်သည် ကိုယ်တော်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များကို တိုက်ရိုက်အဓိပ္ပာယ်ဖြင့် နားလည်ကောင်း နားလည်နိုင်ဖွယ် ရှိသော်လည်း အနှစ်နှစ်ဆယ်ကြာပြီးနောက်တွင် အနည်းငယ်မျှသာ အမှန်တကယ် နားလည်မည်ဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ လူတို့နှင့် ဘုရားသခင်တောင်းဆိုသည့်အရာ ကြားထဲ၌ရှိသော ကွာဟချက် ကြီးမားသည့်ပုံ ဖြစ်သည်။ ဤအကြောင်းအရ လူတို့သည် ဆင်ခြင်တုံတရားနှင့် ကျိုးနွံနာခံခြင်း စိတ်နေစိတ်ထားကို ပိုင်ဆိုင်ထားသင့်သည်။ လူတို့သည် ပုရွက်ဆိတ်များနှင့် လောက်ကောင်များသာ ဖြစ်ကြလင့်ကစား ဖန်ဆင်းရှင်ကို ရှင်းလင်းစွာ သိမြင်ဖို့ ဆန္ဒရှိကြသည်။ ဤသည်မှာ မလျော်ကန်ဆုံး အရာတစ်ခု ဖြစ်၏။ လူအချို့က ဘုရားသခင်သည် သူ၏နက်နဲရာများကို ၎င်းတို့အား မပြောပြသည့်အပြင် သမ္မာတရားကို တိုက်ရိုက် မရှင်းပြဘဲ လူတို့အား အမြဲတစေ ရှာဖွေစေသည်ဟု အစဉ်သဖြင့် ညည်းညူကြသည်။ သို့သော် ဤအရာများအား ပြောခြင်းသည် မမှန်သည့်အပြင် ကျိုးကြောင်းလည်း မဆီလျော်ပေ။ သင့်အား ဘုရားသခင်ပြောပြထားသည့် ဤနှုတ်ကပတ်တော်များ အားလုံးအနက် မည်မျှကို သင် နားလည်သနည်း။ ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်မည်မျှကို သင်သည် လက်တွေ့ကျင့်သုံးကြည့်နိုင်သနည်း။ ဘုရားသခင်၏အလုပ်သည် အဆင့်များဖြင့် အမြဲတမ်း ဖြစ်ပေါ်သည်။ အကယ်၍ ဘုရားသခင်သည် နောက်ဆုံးသောကာလ သူ၏အမှုအကြောင်းကို လူတို့အား အနှစ် ၂၀၀၀ က ပြောပြနှင့်ပြီးဖြစ်ခဲ့လျှင် ၎င်းတို့ နားလည်ခဲ့ပြီးဖြစ်မည်လော။ ကျေးဇူးတော်ခေတ်တွင် သခင်ယေရှုသည် အပြစ်ရှိသော လူ့ဇာတိ ပုံသဏ္ဌာန် ဖြစ်လာခဲ့သည့်အပြင် လူသားမျိုးနွယ်တစ်ရပ်လုံးအတွက် အပြစ်ဖြေရာယဇ် ဖြစ်ခဲ့သည်။ အကယ်၍ ကိုယ်တော်သည် ထိုအချိန်က လူတို့ကို ပြောပြခဲ့မည်ဆိုလျှင် မည်သူနားလည်မည်နည်း။ ယခုတွင် သင်တို့ကဲ့သို့သော လူတို့သည် အယူအဆသဘောတရားအချို့ကို နားလည်သော်လည်း ဘုရားသခင်၏ တကယ့် စိတ်နေသဘောထား၊ လူသားမျိုးနွယ်အား ချစ်ရာ၌ ဘုရားသခင်၏ ရည်ရွယ်ချက်နှင့် ထိုအချိန်က ဘုရားသခင်ပြုခဲ့သည့် အမှုအရာများ၏ မူလဇာစ်မြစ်နှင့် အမှုအရာများ၏ နောက်ကွယ်မှ အစီအစဉ်တို့ကဲ့သို့သော သမ္မာတရားများကို လူတို့သည် မည်သည့်အခါမျှ နားလည်နိုင်စွမ်း လုံးဝ ရှိမည်မဟုတ်ပေ။ ဤသည်မှာ သမ္မာတရား၏ နက်နဲမှုဖြစ်၏။ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်၏ အနှစ်သာရဖြစ်၏။ ယင်းကို လူတို့ အဘယ်သို့ ရှင်းလင်းစွာ သိမြင်နိုင်မည်နည်း။ သင့်အနေဖြင့် ဖန်ဆင်းရှင်အား ရှင်းလင်းစွာ သိမြင်ဖို့ဆန္ဒရှိခြင်းက လုံးလုံးလျားလျား ကျိုးကြောင်းဆီလျော်ခြင်း မရှိပေ။ သင်သည် လွန်စွာ မာနထောင်လွှားပြီး သင်၏ အစွမ်းအစများကို အထင်ကြီးသည်။ လူတို့သည် ဘုရားသခင်ကို ရှင်းလင်းစွာ သိမြင်လိုသည့်ဆန္ဒ မရှိသင့်ပေ။ ၎င်းတို့အနေဖြင့် သမ္မာတရားတချို့တလေကို နားလည်နိုင်လျှင် တော်သင့်ပြီးဖြစ်၏။ သင့်အနေဖြင့် သမ္မာတရားအနည်းငယ်ကို နားလည်ခြင်းသည် လုံလောက်သော ပြီးမြောက်အောင်မြင်ခြင်း ဖြစ်နေပြီဖြစ်သည်။ ထို့အတွက်ကြောင့် ကျိုးနွံနာခံခြင်း စိတ်နေစိတ်ထားရှိခြင်းသည် ဆင်ခြင်တုံတရားရှိခြင်း ဖြစ်သလော။ ဤသည်မှာ ဆင်ခြင်တုံတရားပြည့်သော လုပ်ဆောင်မှုတစ်ခု သေချာပေါက်ဖြစ်၏။ ကျိုးနွံနာခံခြင်း စိတ်နေစိတ်ထားနှင့် သဘောထားသည် ဖန်ဆင်းခံတိုင်း ပိုင်ဆိုင်ထားသင့်သည့် အနိမ့်ဆုံးသောအရာပင် ဖြစ်၏။

လူတစ်ဦး၏ ပြည့်မီပြီး သစ္စာစောင့်သိသော တာဝန်ထမ်းဆောင်မှုကို စွမ်းဆောင်ရရှိခြင်းနှင့် ကျိုးနွံနာခံခြင်း စိတ်နေစိတ်ထားကို ပိုင်ဆိုင်ခြင်းဟူသည်မှာ အချိန်မည်မျှ ကြာသနည်း။ ယင်းသည် သတ်မှတ်ထားသော နှစ်ကာလအရေအတွက် လိုအပ်သလော။ ယင်း၌ သတ်မှတ်ကာလဟူ၍ မရှိဘဲ လူတစ်ဦး၏ လိုက်စားမှု၊ သူ၏ ပြင်းပြသော ဆန္ဒနှင့် သမ္မာတရားအပေါ် သူ၏တောင့်တမှုအတိုင်းအတာအပေါ် မူတည်၏။ ယင်းသည် သူ၏ရှိရင်းစွဲ အသိတရား၊ အသိစိတ်၊ အစွမ်းအစနှင့် ထိုးထွင်းအမြင်အပေါ်လည်း မူတည်၏။ ကျိုးနွံနာခံခြင်း သဘောထားကို ရရှိသည့်နောက် ချက်ချင်းပင် လူတစ်ဦး၏ အပြောအဆို၊ အပြုအမူများနှင့် အမူအကျင့်တို့တွင် နောက်ထပ် ပြောင်းလဲမှုများ ရှိလာမည်ဖြစ်သည်။ ဤပြောင်းလဲမှုများမှာ အဘယ်နည်း။ ဘုရားသခင်၏အမြင်၌ ယခုတွင် သင်သည် အခြေခံအားဖြင့် ရိုးသားသောလူတစ်ဦး ဖြစ်နေပေပြီ။ အခြေခံအားဖြင့် ရိုးသားသော လူတစ်ဦးဖြစ်ခြင်းမှာ မည်သည့်အရာကို ဆိုလိုသနည်း။ ယင်းမှာ သင်၏အပြောအဆိုနှင့် အမူအကျင့်တွင် တမင်တကာ လိမ်ပြောခြင်းဟူသည့် အစိတ်အပိုင်းက လျော့ပါးသွားသည်ကို ဆိုလိုသည်။ သင်ပြောသည့်အရာ၏ ရှစ်ဆယ်ရာခိုင်နှုန်းသည် ဖြောင့်မတ်မှန်ကန်၏။ တစ်ခါတစ်ရံတွင် သိမ်ဖျင်းမှု၊ အခြေအနေများ၊ သို့မဟုတ် အခြားအကြောင်းရင်းတစ်ခုခုကြောင့် သင်သည် အမှုမဲ့အမှတ်မဲ့ လိမ်ပြောပြီးလျှင် ယင်းက ယင်ကောင်အသေကို မျိုချမိသကဲ့သို့ ကသိကအောက် ဖြစ်ရသည်။ ရက်အတန်ကြာ ဘဝင်မကျ ဖြစ်ရသည်။ သင်၏အမှားကို ဝန်ခံပြီး ဘုရားသခင်၏ ရှေ့မှောက်တွင် နောင်တရလျက် ထို့နောက်တွင် ပြောင်းလဲမှုများ ရှိလာ၏။ သင်၏ အလိမ်အညာများက နည်းသည်ထက်နည်းလာပြီး သင်၏အခြေအနေမှာ တိုးတက်လာသည်။ ဘုရားသခင်၏အမြင်တွင် သင်သည် အခြေခံအားဖြင့် ရိုးသားသောလူတစ်ဦး ဖြစ်နေပေပြီ။ လူအချို့က “အကယ်၍ တစ်စုံတစ်ယောက်သည် အခြေခံအားဖြင့် ရိုးသားလျှင် သူ၏ စိတ်သဘောထား ပြောင်းလဲသွားပြီ မဟုတ်‌လော” ဟု ဆိုကြသည်။ ယင်းက မှန်ကန်သလော။ မမှန်ကန်ပေ။ ဤသည်မှာ အမူအကျင့်ပိုင်း ပြောင်းလဲမှုသာလျှင် ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်၏ အမြင်တွင် ရိုးသားသောလူတစ်ဦး ဖြစ်နေနိုင်ခြင်း၌ အနေအထိုင်နှင့် အမူအကျင့်ပိုင်း ပြောင်းလဲမှုမျှထက် ပို၍ပါဝင်သည်။ ယင်း၌ လူတစ်ဦး၏ စိတ်နေစိတ်ထားနှင့် အရေးကိစ္စများအပေါ် အမြင်သဘောထားများ၌ ပဓာနကျသော ပြောင်းလဲမှုများလည်း ပါဝင်သည်။ ထိုသူ၌ လိမ်ပြောဖို့ သို့မဟုတ် လှည့်စားဖို့ ရည်ရွယ်ချက် မရှိတော့သည့်အပြင် သူပြောဆိုလုပ်ကိုင်သည့်အရာ၌ မှားယွင်းမှု သို့မဟုတ် လှည့်စားမှု လုံးဝ မရှိပေ။ သူ၏ စကားများနှင့် လုပ်ရပ်များသည် ပို၍ပို၍ ရိုးသားသော စကားလုံးများနှင့်အတူ ပို၍ပို၍ ဖြောင့်မတ်မှန်ကန်လာသည်။ သာဓကအားဖြင့် သင်သည် တစ်စုံတစ်ခုကို ပြုလုပ်ပြီးခြင်းရှိမရှိ အမေးခံရသောအခါ ယင်းကို ဝန်ခံပြောခြင်းက အရိုက်ခံရခြင်း သို့မဟုတ် ပြစ်ဒဏ်ပေးခံရခြင်းသို့ ဆိုက်ရောက်စေမည်ဖြစ်လျှင်ပင် သင်သည် အမှန်တရားကို ပြောနေနိုင်သေးသည်။ ယင်းကို ဝန်ခံပြောခြင်းက အရေးပါသော တာဝန်ဝတ္တရား၊ သေခြင်းကို ရင်ဆိုင်ရခြင်း သို့မဟုတ် ပျက်စီးခြင်းတို့ကို ခံရသည်အထိ ဖြစ်ပေါ်စေလျှင်ပင် သင်သည် အမှန်တရားကို ပြောနိုင်ပြီး ဘုရားသခင်ကို ကျေနပ်စေဖို့အတွက် သမ္မာတရားကို လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ရန် အလိုရှိလေသည်။ ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များအပေါ် သင်၏သဘောထားက အတော်ပင် ခိုင်မာလာကြောင်း ဤအရာက ပြညွှန်သည်။ မည်သည့်အချိန်၌မဆို ဘုရားသခင် သတ်မှတ်ထားသည့် လက်တွေ့လုပ်ဆောင်မှု၏ စံချိန်စံညွှန်းများ တစ်ခုခုကို ရွေးချယ်ခြင်းသည် သင့်အတွက် နည်းနည်းမျှ ပြဿနာ မဟုတ်တော့ချေ။ သင်သည် ယင်းကို အလွယ်တကူ ကြိုးပမ်းရရှိနိုင်ပြီး ပြင်ပ အခြေအနေများ၊ ခေါင်းဆောင်များနှင့် အမှုဆောင်များ၏ လမ်းညွှန်မှု၊ သို့မဟုတ် သင်၏နံဘေးတွင် ဘုရားသခင်၏ စေ့စေ့စပ်စပ် ကြည့်ရှုစစ်ဆေးခြင်းနှင့်ဆိုင်သော အသိဟူသည့် ချုပ်ထိန်းမှုများမရှိဘဲ ယင်းကို လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ကြည့်နိုင်သည်။ ဤအရာများကို မိမိဘာသာ အတော်ပင် သက်သောင့်သက်သာ လုပ်ဆောင်နိုင်သည်။ ပြင်ပအခြေအနေများ၏ ချုပ်ထိန်းမှုမရှိ၊ ဘုရားသခင်၏ ဆုံးမပဲ့ပြင်မှုအား ကြောက်ရွံမှုကြောင့် မဟုတ်သကဲ့သို့ သင့်အသိတရား၏ အပြစ်တင်မှုကြောင့်မဟုတ်၊ ပြီးလျှင် အခြားသူများ၏ လှောင်ပြောင်သရော်မှု သို့မဟုတ် ကြီးကြပ်မှုအား ကြောက်ရွံ့မှုကြောင့် လုံးဝမဟုတ်၊ ဤအရာများတစ်ခုကြောင့်မျှ မဟုတ်ဘဲ သင်သည် သင်၏ကိုယ်ပိုင် အမူအကျင့်ကို လိုလားတက်ကြွစွာ ဆန်းစစ်နိုင်သည်၊ ယင်း၏ မှန်ကန်မှုကို တိုင်းတာနိုင်သည့်အပြင် ယင်းသည် သမ္မာတရားနှင့် လိုက်လျောညီထွေခြင်းနှင့် ဘုရားသခင်အား ကျေနပ်စေခြင်း ရှိမရှိကို အကဲဖြတ်နိုင်သည်။ ထိုအဆင့်တွင် သင်သည် ဘုရားသခင်၏ အမြင်တွင် ရိုးသားသောလူတစ်ဦး ဖြစ်ခြင်းနှင့်ဆိုင်သည့် စံချိန်စံညွှန်းကို အခြေခံအားဖြင့် ပြည့်မီပြီးသား ဖြစ်လေသည်။ အခြေခံအားဖြင့် ရိုးသားသော လူတစ်ဦးဖြစ်ခြင်းသည် ဘုရားသခင်၏ တရားစီရင်မှုနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမခြင်းကို လက်ခံရယူဖို့အတွက် တတိယမြောက် အခြေခံသတ်မှတ်ချက်ပင် ဖြစ်သည်။

ဘုရားသခင်၏ တရားစီရင်မှုနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမခြင်းအား လက်ခံခြင်းအတွက် သတ်မှတ်ချက်သုံးခုအကြောင်း ငါတို့ ယခုတင် မိတ်သဟာယပြုခဲ့ကြသည်။ ပထမသတ်မှတ်ချက်မှာ မိမိ၏တာဝန်ကို ပြည့်မီအောင် ထမ်းဆောင်ခြင်းဖြစ်သည်။ ဒုတိယမှာ ကျိုးနွံနာခံခြင်း သဘောထားရှိခြင်း ဖြစ်ပြီး၊ တတိယမှာ အခြေခံအားဖြင့် ရိုးသားသော လူတစ်ဦးဖြစ်ခြင်း ဖြစ်သည်။ ဤတတိယသတ်မှတ်ချက်ကို မည်ကဲ့သို့ အကဲဖြတ်သနည်း။ စံသတ်မှတ်ချက်များမှာ အဘယ်နည်း။ (လူတစ်ဦးသည် ရည်ရွယ်ချက်ရှိရှိဖြင့် လိမ်ပြောသည့်အကြိမ်ရေ ပို၍ နည်းပါးလာပြီး သမ္မာတရားကို ပို၍မကြာမကြာ ပြောသည်။) ယင်းမှာ များသောအားဖြင့် သမ္မာတရားအား ပြောနိုင်ခြင်းကို ဆိုလိုသည်။ သင်တို့အားလုံးသည် ဤအရာကို အကဲဖြတ်နိုင်ရမည် မဟုတ်လော။ ရိုးသားသော လူတစ်ဦးဖြစ်ခြင်းသည် ဘုရားသခင်၏ တရားစီရင်မှုနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမခြင်းအား လက်ခံရယူခြင်းအတွက် တတိယသတ်မှတ်ချက် ဖြစ်သည်။ ဒုတိယမှာ ကျိုးနွံနာခံခြင်းသဘောထား ရှိခြင်းဖြစ်သည်။ ယင်း၌ အသေးစိတ်အချက်အလက်အချို့ ပါဝင်လျက် အဓိကအားဖြင့် ဘုရားသခင်၏အလုပ်ကို စေ့စေ့စပ်စပ် ကြည့်ရှုစစ်ဆေးခြင်း သို့မဟုတ် ပိုင်းခြားစိတ်ဖြာခြင်းမဟုတ်ဘဲ ကျိုးနွံနာခံတတ်သော စိတ်နေစိတ်ထား ရှိခြင်းသာ ဖြစ်သည်။ ထိုမျှမက ယင်းသည် ရိုးသားသော လူတစ်ဦးဖြစ်ဖို့ အားထုတ်ကြိုးပမ်းခြင်း၊ သင်၏အလိမ်အညာများ လျော့နည်းသွားသည့် အဆင့်တစ်ခုသို့ ရောက်ရှိခြင်းတို့ကို ဖြစ်ပေါ်စေပြီး သင်သည် များသောအားဖြင့် သင်၏ တကယ့်ခံစားချက်များကို ဖော်ပြကာ ဖြောင့်မတ်မှန်ကန်စွာ စကားပြောနိုင်သည်။ ဤတွင် အရေးကြီးဆုံး လက္ခဏာသွင်ပြင်မှာ လူတို့၏ ခံစားချက်အတိုင်း ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်ခြင်း ဖြစ်ကာ ယင်းသည် တိုးတက်မှုရှိအောင် တက်ကြွစွာလုပ်ဆောင်ခြင်းနှင့် သမ္မာတရားအား လက်လှမ်းရယူဖို့ ကြိုးပမ်းခြင်းကို ဆိုလိုသည်။ ကျိုးနွံနာခံတတ်သော စိတ်နေစိတ်ထားရှိခြင်းသည် ခံစားချက်အတိုင်း ဖြစ်သော အပြင်ပန်း၌ စွမ်းဆောင်ရရှိသည့် ရလဒ်ဖြစ်သည်။ အခြေခံအားဖြင့် ရိုးသားခြင်းဖြစ်သည့် ရိုးသားသောလူတစ်ဦး ဖြစ်လာနိုင်ခြင်းသည်လည်း စိတ်ခံစားချက်အတိုင်းဖြစ်သော ကိစ္စတစ်ခုဖြစ်ကာ လူတစ်ဦး၏ လုံ့လဝီရိယရှိသော လိုက်စားမှု၏ ရလဒ်ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်၏ တရားစီရင်မှုနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမခြင်းအား လက်ခံရယူခြင်း၌ နောက်ထပ် အခြေခံသတ်မှတ်ချက်တစ်ခု ရှိ၏။ ပထမဦးစွာ သင်တို့ကို ငါ သဲလွန်စတစ်ခု ပေးမည်ဖြစ်ပြီး ငါပြောနေသည့်အရာကို သင်တို့ လိုက်စဉ်းစားနေလျှင် ယင်းကို သင်တို့ နားလည်သဘောပေါက်နိုင်မည် ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်အား ယုံကြည်သည့် အစမှအဆုံးထိ လူတို့သည် ဤဘဝတွင် အမှားများစွာကို ပြုလုပ်ပြီးပြီလော။ ဘုရားသခင်အား ဆန့်ကျင်၍ ပုန်ကန်မှုနှင့်ဆိုင်သည့် လုပ်ရပ်များစွာ ရှိပြီးပြီလော။ (များစွာ ရှိပြီးပြီဖြစ်ပါသည်။) သို့ဆိုလျှင် လူတစ်ဦးသည် အမှားပြုလုပ်သောအခါ သို့မဟုတ် ပုန်ကန်သောအခါ မည်သည့်အရာ ပြုလုပ်သင့်သနည်း။ (သူသည် နောင်တရသော စိတ်နှလုံးရှိရမည်။) နောင်တရသော စိတ်နှလုံးရှိခြင်းသည် အသိတရားနှင့် အသိစိတ်ရှိသည့် လူတစ်ဦး၏ လက္ခဏာတစ်ခု ဖြစ်၏။ အသိတရားနှင့် အသိစိတ်ရှိခြင်းသည် ဘုရားသခင်၏ ကယ်တင်ခြင်းကို လက်ခံသူတစ်ဦး ပိုင်ဆိုင်ထားသင့်သည့် အနိမ့်ဆုံး အရည်အသွေးများ ဖြစ်သည်။ အသိတရားနှင့် အသိစိတ်ကင်းမဲ့သောသူတို့သည် ဘုရားသခင်၏ ကယ်တင်ခြင်းကို မရရှိနိုင်ပေ။ အကယ်၍ တစ်စုံတစ်ယောက်သည် အမှားပြုလုပ်ပြီးနောက် မည်သည့်အခါမျှ နောင်တမရတတ်လျှင် သူသည် မည်သည့်အရာမျိုးဖြစ်သနည်း။ မည်သည့်အခါမျှ နောင်တမရတတ်သည့် လူတစ်ဦးသည် ဘုရားသခင်ကို အဆုံးထိ လိုက်နိုင်သလော။ သူ၌ တကယ့်ပြောင်းလဲမှု ရှိနိုင်သလော။ (မရှိနိုင်ပါ။) အဘယ့်ကြောင့် မရှိနိုင်သနည်း။ (အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် သူ၌ နောင်တရသော စိတ်နှလုံးမရှိခြင်း ဖြစ်သည်။) အသေအချာပင်။ ပြီးလျှင် ဤအရာက ငါတို့ကို နောက်ဆုံးသတ်မှတ်ချက်သို့ ခေါ်ဆောင်လေသည်။ လူတစ်ဦးသည် နောင်တရသော စိတ်နှလုံးရှိရမည်။ ဘုရားသခင်နောက်လိုက်နေစဉ်တွင် ၎င်းတို့၏ မိုက်မဲမှုနှင့် မသိနားမလည်မှုတို့ကြောင့်လည်းကောင်း၊ ၎င်းတို့၏ အမျိုးမျိုးသော စိတ်သဘောထားများကြောင့်လည်းကောင်း လူတို့သည် မိမိတို့ကိုယ်ကို ပုန်ကန်သောသူများအဖြစ် မကြာခဏ ထုတ်ဖော်ကြပြီး တစ်ခါတစ်ရံတွင် ဘုရားသခင်ကို နားလည်မှုလွဲကြ၏၊ သို့မဟုတ် ဘုရားသခင်ကို မကျေမနပ် ပြောကြသည်။ ၎င်းတို့သည် လမ်းလွဲသွားကြပြီး အချို့မှာ ဘုရားသခင်နှင့်ပတ်သက်၍ အယူအဆများပင် ဖန်တီးကြသည်၊ အပျက်သဘောပင် ဆောင်လာကြကာ ၎င်းတို့၏ အလုပ်တွင် အချိန်တစ်ခုကြာအောင် ပေါ့လျော့လာကြပြီး ၎င်းတို့၏ ယုံကြည်ခြင်းကို ဆုံးရှုံးကြသည်။ လူတို့၏ အသက်တာများ၏ အဆင့်တစ်ခုစီတိုင်းတွင် ပုန်ကန်သော အပြုအမူများ ထွက်ပေါ်တတ်၏။ ၎င်းတို့သည် မိမိတို့၏ စိတ်နှလုံးများတွင် ဘုရားသခင်ရှိပြီး တစ်စုံတစ်ရာ ဖြစ်ပျက်သောအခါ သူအမှုပြုနေသည်ကို သိသော်လည်း တစ်ခါတစ်ရံ ထိုအချက်ကို နားမလည်နိုင်ကြချေ။ အပေါ်ယံအားဖြင့် ၎င်းတို့သည် ကျိုးနွံနာခံနိုင်ကြသော်လည်း ယင်းကို စိတ်ထဲတွင် တကယ်ကို လက်မခံနိုင်ကြချေ။ စိတ်ထဲတွင် ၎င်းတို့ လက်မခံနိုင်သည်ကို မည်သည့်အရာက ပေါ်လွင်စေသနည်း။ ဤအရာ သိသာထင်ရှားသည့် နည်းလမ်းတစ်ခုမှာ အရာရာကို သိသော်လည်း ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့ လုပ်ဆောင်သည့်အရာကို တကယ်ကို ဘေးဖယ်မထားနိုင်သကဲ့သို့ ၎င်းတို့၏ အမှားများကို ဝန်ခံပြီး “ဘုရားသခင်၊ ကျွန်ုပ် မှားခဲ့ပါတယ်။ ကျွန်ုပ် ထိုသို့ နောက်ထပ် ပြုမူတော့မည် မဟုတ်ပါ။ ကျွန်ုပ်သည် ကိုယ်တော်၏ ရည်ရွယ်ချက်များကို ရှာဖွေပြီး ကျွန်ုပ်အား ကိုယ်တော် လုပ်စေချင်သည့်အတိုင်း လုပ်ဆောင်ပါမည်။ ကိုယ်တော့်ကို ကျွန်ုပ် အလေးဂရုပြုလေ့ မရှိခဲ့ပါ။ ကျွန်ုပ်၏ ဝိညာဉ်ရင့်ကျက်မှုမှာ သေးငယ်ခဲ့သည်၊ ကျွန်ုပ် မိုက်မဲပြီး မသိနားမလည်ခဲ့သည့်အပြင် မကြာခဏ ပုန်ကန်ခဲ့သည်။ ယင်းကို ယခု ကျွန်ုပ် သိပါ၏” ဟု ပြောဖို့ ဘုရားသခင်ရှေ့သို့ မလာနိုင်ကြချေ။ လူတို့သည် မိမိတို့၏အမှားများကို ဝန်ခံနိုင်လျှင် ၎င်းတို့၌ မည်သည့်သဘောထား ရှိကြသနည်း။ (၎င်းတို့ ပြောင်းလဲမှုတစ်ခု ပြုလုပ်ချင်ကြပါသည်။) လူတို့သည် အသိတရားနှင့် အသိစိတ်တို့ ရှိပြီး သမ္မာတရားကို တမ်းတသည့်တိုင် ၎င်းတို့သည် မိမိကိုယ်ကို ပြန်လည်ဆင်ခြင်သုံးသပ်ဖို့နှင့် အမှားများပြုလုပ်ပြီးနောက် ပြောင်းလဲမှုတစ်ခု ပြုလုပ်ဖို့ မည်သည့်အခါမျှ နားမလည်ဘဲ ထိုအစား အတိတ်သည် အတိတ်ဖြစ်သည်ဟု ယုံကြည်ပြီး ၎င်းတို့ မမှားယွင်းဟု သေချာစွာခံစားကြရပါက ဤအရာက မည်သည့် စိတ်သဘောထားမျိုးကို ပြသနည်း။ မည်သည့် အပြုအမူမျိုးနည်း။ ထိုသို့သော အပြုအမူ၏ အနှစ်သာရမှာ အဘယ်နည်း။ (စိတ်နှလုံးခိုင်မာခြင်း ဖြစ်သည်။) ထိုသို့သော လူတို့သည် စိတ်နှလုံးခိုင်မာကြပြီး မည်သည့်အရာ ဖြစ်ပျက်ပါစေ၊ ယင်းမှာ ၎င်းတို့ လိုက်လျှောက်သည့် လမ်းကြောင်း ဖြစ်သည်။ ထိုသို့သော လူတို့ကို ဘုရားသခင် မနှစ်သက်ပေ။ နိနေဝေမြို့သားများအား ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များကို ဖော်ပြချိန်တွင် ယောနက မည်သည့်အရာကို ပြောခဲ့သနည်း။ (“အရက်လေးဆယ်လွန်သော်၊ နိနေဝေမြို့သည် ပျက်စီးခြင်းသို့ရောက်လိမ့်မည်။” (ယောနဝတ္ထု ၃:၄)) ဤစကားများကို နိနေဝေမြို့သားများက မည်သို့ တုံ့ပြန်ခဲ့ကြသနည်း။ ၎င်းတို့ကို ဘုရားသခင် ဖျက်ဆီးတော့မည်ကို ၎င်းတို့ သိမြင်သောအခါ လျော်တေအဝတ်နှင့် ပြာများကို ဝတ်ဆင်ရန်၊ ဘုရားသခင်ထံ ၎င်းတို့၏ အပြစ်များကို ဝန်ချရန်နှင့်မကောင်းမှုလမ်းကြောင်းကို စွန့်ပစ်ရန် အလျင်အမြန် ဆောင်ရွက်ခဲ့ကြသည်။ ဤသည်မှာ နောင်တရဖို့ဟု ဆိုလိုသောအရာ ဖြစ်သည်။ အကယ်၍ လူသည် နောင်တရနိုင်လျှင် ယင်းသည် လူသားအား အလွန်ကြီးမားသော အခွင့်အရေးပေး၏။ ယင်းမှာ မည်သည့် အခွင့်အရေး ဖြစ်သနည်း။ ယင်းသည် ဆက်လက် အသက်ရှင်ဖို့ အခွင့်အရေး ဖြစ်သည်။ စစ်မှန်သော နောင်တမရှိဘဲနှင့် သင်၏ တာဝန်ထမ်းဆောင်မှုတွင်ဖြစ်စေ၊ ကယ်တင်ခြင်းအတွက် သင်၏ လိုက်စားမှုတွင် ဖြစ်စေ ရှေ့ဆက်သွားဖို့ ခက်ခဲပေမည်။ အဆင့်တိုင်းတွင် သင့်ကို ဘုရားသခင် ဆုံးမပဲ့ပြင်နေချိန်ဖြစ်စေ၊ အမှန်ပြင်ပေးနေချိန်ဖြစ်စေ၊ သင့်ကို သူ သတိပေးပြီး တိုက်တွန်းနေချိန်တွင်ဖြစ်စေ သင်နှင့် ဘုရားသခင်ကြားတွင် သဘောကွဲလွဲမှု ဖြစ်ပေါ်ခဲ့သော်လည်း သင်သည် မပြောင်းလဲဘဲ သင်၏ စိတ်ကူးများ၊ ရှုထောင့်အမြင်များနှင့် သဘောထားများကို ဖက်တွယ်သရွေ့ သင်၏ ခြေလှမ်းများ ရှေ့သို့ ဦးတည်သော်လည်း သင်နှင့် ဘုရားသခင်ကြားရှိ သဘောကွဲလွဲမှု၊ သူနှင့်သက်ဆိုင်သည့် သင်၏ နားလည်မှုလွဲခြင်းများ၊ သူ့အပေါ် သင်၏ မကျေနပ်ချက်များနှင့် ပုန်ကန်မှုတို့သည် ပြုပြင်မခံရသကဲ့သို့ သင်၏ စိတ်နှလုံးသည် မပြောင်းလဲပေ။ ထိုအခါ ဘုရားသခင်သည် သူ၏ အခန်းကဏ္ဍအတွက် သင့်ကို ဖယ်ရှားရှင်းလင်းလိမ့်မည် ဖြစ်သည်။ သင်သည် လက်ရှိ တာဝန်ကို မစွန့်လွှတ်သေးဘဲ သင်၏တာဝန်ကို ထိန်းသိမ်းထားဆဲဖြစ်ကာ ဘုရားသခင် တာဝန်ပေးစေခိုင်းထားသည့် အရာအတွက် အနည်းငယ် သစ္စာရှိပြီး လူများက ဤအရာကို လက်ခံနိုင်ဖွယ်အဖြစ် မြင်သော်ငြားလည်း သင်နှင့် ဘုရားသခင်ကြားမှ သဘောထားကွဲလွဲမှုသည် ရေရှည် အစိုင်အခဲတစ်ခု ဖြစ်သွားပြီးဖြစ်သည်။ သင်သည် ယင်းကို ဖြေရှင်းဖို့ သမ္မာတရားကို အသုံးမပြုရသေးဘဲ ဘုရားသခင်၏ ရည်ရွယ်ချက်များနှင့် သက်ဆိုင်သည့် စစ်မှန်သော နားလည်မှုကို မရရှိသေးပေ။ အကျိုးဆက်အနေဖြင့် ဘုရားသခင်ကို သင်၏အထင်လွဲမှုသည် နက်ရှိုင်းလာကာ ဘုရားသခင်က အပြစ်ရှိပြီး သင်သည် တရားမမျှတစွာ ဆက်ဆံခံရသည်ဟု သင် အစဉ်သဖြင့် တွေးတောနေသည်။ ဤသည်မှာ သင်သည် မပြောင်းလဲရသေးဟု အဓိပ္ပာယ်ရသည်။ သင်၏ ပုန်ကန်မှု၊ သင်၏ အယူအဆများနှင့် ဘုရားသခင်အပေါ် သင်၏ အထင်လွဲခြင်းများသည် ရှိမြဲရှိနေကာ ယင်းက သင့်အား ကျိုးနွံနာခံမှု မရှိသည့် စိတ်နေစိတ်ထားတစ်ခု ရှိစေသည်၊ ဘုရားသခင်အပေါ် အစဉ် ပုန်ကန်ပြီး ဆန့်ကျင်စေသည်။ ဤလူစားမျိုးသည် ဘုရားသခင်ကို ဆန့်ကျင်ပုန်ကန်သည့်၊ ခုခံသည့်၊ ပြီးလျှင် နောင်တရဖို့ ခေါင်းမာစွာ ငြင်းဆန်သည့် လူတစ်ဦး မဟုတ်သလော။ ဘုရားသခင်သည် လူတို့ ပြောင်းလဲဖို့ကို အဘယ်ကြောင့် ဤကဲ့သို့ အလေးထားသနည်း။ အဖန်ဆင်းခံ သတ္တဝါတစ်ဦးသည် ဖန်ဆင်းရှင်ကို မည်သည့် သဘောထားဖြင့် အလေးထားသင့်သနည်း။ ဖန်ဆင်းရှင်က မည်သည့်အရာကို လုပ်ဆောင်သည်ဖြစ်သည် မှန်ကန်သည်ဟု အသိအမှတ်ပြုသော သဘောထားတစ်ခု ဖြစ်သည်။ ဤအရာကို သင် အသိအမှတ်မပြုပါက ဖန်ဆင်းရှင်သည် သမ္မာတရား၊ လမ်းခရီးနှင့် အသက်ဖြစ်သည်ဆိုသည်မှာ သင့်အဖို့ အနှစ်သာရမဲ့သော စကားများသာ ဖြစ်လိမ့်မည်။ ယင်းမှာ မှန်ကန်ပါက၊ သင်သည် ကယ်တင်ခြင်းကို ရရှိနိုင်သေးသလော။ သင် မရရှိနိုင်ချေ။ သင်သည် အရည်အချင်း ပြည့်မီမည် မဟုတ်ပေ။ ဘုရားသခင်သည် သင်ကဲ့သို့သော လူများကို မကယ်တင်ပေ။ “လူတို့ နောင်တရသော စိတ်နှလုံးရှိဖို့နှင့် ပြောင်းလဲမှုတစ်ခု ပြုလုပ်ဖို့ ၎င်းတို့ သိရှိရန် ဘုရားသခင် တောင်းဆိုသည်။ သို့သော် ကျွန်ုပ်သည် ပြောင်းလဲမှု မပြုလုပ်ရသေးသည့် အမှုအရာများစွာရှိသည်။ ယင်းကို လုပ်ဆောင်ဖို့ ကျွန်ုပ်၌ အချိန်ရှိသေးပါသလား” ဟု ပြောသောသူ အချို့ရှိ၏။ အချိန်ရှိပါသေးသည်။ ထို့အပြင် အချို့က “ကျွန်ုပ်သည် မည်သည့်အရာများတွင် ပြောင်းလဲရမည်နည်း။ အတိတ်မှ အရာများသည် ကုန်လွန်သွားပြီဖြစ်သကဲ့သို့ မေ့လျော့ခံရပေသည်” ဟု ပြောကြသည်။ သင်၏ စိတ်သဘောထား မပြောင်းလဲသရွေ့ သင်သည် လုပ်ရပ်များတွင် မည်သည့်အရာက သမ္မာတရားနှင့် မကိုက်ညီသကဲ့သို့ မည်သည့်အရာက ဘုရားသခင်နှင့် မကိုက်ညီသည်ကို သင်၏ သိရှိလာခြင်းမရှိပါက သင်နှင့် ဘုရားသခင်ကြား တည်ရှိသော ထိုအထုံးသည် မဖြေရသေးသည်ကို သင် မသိမြင်လာသေးသပေ။ ဤပြဿနာကို မဖြေရှင်းရသေးပေ။ ဤစိတ်သဘောထားသည် သင့်အတွင်းတွင် ရှိ၏။ ဘုရားသခင်ကို ပုန်ကန်သည့် ထိုအတွေး၊ ရှုထောင့်နှင့် သဘောထားတို့သည် သင့်အတွင်းတွင် ရှိ၏။ မှန်ကန်သော အခြေအနေများ ဖြစ်ပေါ်လျှင်ဖြစ်ပေါ်ချင်း သင်၏ ဤရှုထောင့်သည် နောက်တစ်ဖန် ထွက်ပေါ်လိမ့်မည်ဖြစ်ပြီး ဘုရားသခင်နှင့် သင်၏ သဘောကွဲလွဲမှုသည် ပြန်ဖြစ်လိမ့်မည်။ ထို့ကြောင့် အတိတ်ကို သင် ပြင်ကောင်းပြင်မည် မဟုတ်သော်လည်း အနာဂတ်တွင် ဖြစ်ပျက်မည့်အရာများကို သင် ပြုပြင်ရမည်။ ယင်းတို့ကို မည်သို့ ပြုပြင်ရမည်နည်း။ သင်သည် အပြောင်းအလဲတစ်ခု ပြုလုပ်ရမည်ဖြစ်ပြီး သင်၏ စိတ်ကူးများနှင့် ရည်ရွယ်ချက်များကို ဘေးဖယ်ထားရမည်။ ဤအကြံ သင်၌ ရှိသည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် သင်၌ရှိသော သဘောထားမှာလည်း အလိုအလျောက် ကျိုးနွံနာခံခြင်း သဘောထားတစ်ခု ဖြစ်လိမ့်မည်။ သို့သော် အနည်းငယ် သာ၍ တိကျစွာ ပြောရလျှင် ဤအရာသည် ဖန်ဆင်းရှင်‌ဖြစ်သည့် ဘုရားသခင်အပေါ် ၎င်းတို့၏ သဘောထားများ၌ အပြောင်းအလဲတစ်ခု ပြုလုပ်နေကြသည့် လူတို့ကို ရည်ညွှန်းပေသည်။ ယင်းသည် ဖန်ဆင်းရှင်က သမ္မာတရား၊ လမ်းခရီးနှင့် အသက်ဖြစ်သည်ဟူသော အမှန်တရားကို သတိပြုခြင်းနှင့် အတည်ပြုခြင်းတစ်ခု ဖြစ်သည်။ သင်သည် မိမိကိုယ်ကို ပြောင်းလဲနိုင်ပါက၊ မှန်ကန်သည်ဟု သင် ထင်သောအရာများ သို့မဟုတ် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော လူသားမျိုးနွယ်က စုပေါင်း၍မှန်ကန်သည်ဟု ထင်သောအရာများကို သင် ဘေးဖယ်ထားနိုင်သည်ဟု ဤအရာက ပြ၏၊ ပြီးလျှင် ယင်းအစား ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များက သမ္မာတရားဖြစ်ပြီး အပြုသဘောဆောင်သော အရာများဖြစ်သည်ကို သင် အသိအမှတ်ပြုနေခြင်း ဖြစ်သည်။ ဤသဘောထားမျိုး သင်၌ ရှိနိုင်ပါက ယင်းသည် ဖန်ဆင်းရှင်၏ ကိုယ်ပိုင်လက္ခဏာနှင့် သူ၏အနှစ်သာရတို့နှင့် သက်ဆိုင်သော သင်၏ အသိအမှတ်ပြုခြင်းအား သက်သေပြပေသည်။ ဤသည်မှာ ပြဿနာကို ဘုရားရှုမြင်ပုံဖြစ်သောကြောင့် လူသား၏ ပြောင်းလဲမှုကို အထူးသဖြင့် အရေးကြီးသည်ဟု သူ ယူဆလေသည်။

“အကယ်၍ လူတစ်ဦးသည် မည်သည့်အမှားမျှ ပြုလုပ်မထားပါက အဘယ့်ကြောင့် ပြောင်းလဲဖို့လိုအပ်သနည်း” ဟု ပြောသောသူအချို့ ရှိသည်။ လောလောဆယ်တွင် မည်သည့်အမှားမျှ ပြုလုပ်မထားလျှင်ပင် သင်သည် ပထမဦးစွာ နောင်တရခြင်းနှင့်ဆိုင်သည့် သမ္မာတရားကို နားလည်ထားရမည်။ ဤသည်မှာ သင်ပိုင်ဆိုင်ထားသင့်သည့် အရာတစ်ခု ဖြစ်သည်။ သင်သည် သမ္မာတရားကို နားလည်သည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် သင်ပြုလုပ်ခဲ့သည့် အရာတချို့သည် မလျော်ကန်ကြောင်း တွေ့ရှိရမည်ဖြစ်ပြီး သင်၏ ရည်ရွယ်ချက်များ၊ စိတ်နေစိတ်ထားတို့နှင့် ဆိုင်သည့် ပြဿနာများကို ဖော်ထုတ်တွေ့ရှိမည် ဖြစ်သည်။ ဆိုလိုသည်မှာ သင်၏ စိတ်သဘောထားရှိ ပြဿနာများ ဖြစ်သည်။ ဤအရာများကို သင် သတိမထားမိလိုက်ဘဲ အပြင်ပန်းသို့ ပေါ်ထွက်လာမည် ဖြစ်ပြီး ဘုရားသခင်နှင့် သင်၏ ဆက်ဆံရေးသည် အမှန်တွင် လူသားနှင့် ဘုရားသခင်ကြားထဲမှ ရိုးရှင်းသော ဆက်ဆံရေး မဟုတ်ကြောင်း သင့်ကို မြင်တွေ့စေမည်ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်သည် ဘုရားဖြစ်နေဆဲဖြစ်ကာ သင်မူကား စံချိန်စံညွှန်းကို မပြည့်မီသည့် ဖန်ဆင်းခံတစ်ဦးပင် ဖြစ်သည်။ လူတို့သည် ၎င်းတို့၏ သင့်တော်သောနေရာတို့တွင် နေရန် ပျက်ကွက်သည့်၊ ၎င်းတို့ ပြီးမြောက်ရမည့်အရာကို ပျက်ကွက်သည့် ကိစ္စများတွင် တစ်နည်းဆိုရလျှင် ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့၏ တာဝန်တွင် ပျက်ကွက်လျှင် ယင်းသည် ၎င်းတို့၏ စိတ်ထဲတွင် အထုံးတစ်ခု ဖြစ်လာလိမ့်မည်။ ဤသည်မှာ အလွန့်အလွန် လက်တွေ့ကျသော ပြဿနာဖြစ်ပြီး ဖြေရှင်းမှဖြစ်မည့် အရာဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ဤအရာကို မည်သို့ဖြေရှင်းရမည်နည်း။ လူတို့တွင် မည်သည့်သဘောထားမျိုး ရှိရမည်နည်း။ အခြားအရာအားလုံးမတိုင်မီ ၎င်းတို့သည် မိမိတို့ကိုယ်ကို ပြောင်းလဲလိုစိတ် ရှိရမည်။ သို့ဆိုလျှင် ဤပြောင်းလဲမှုပြုဖို့ ဆန္ဒရှိခြင်းကို မည်ကဲ့သို့ လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ကြည့်သင့်သနည်း။ ဥပမာအနေဖြင့် လူတစ်ဦးသည် နှစ်နှစ်သုံးနှစ်မျှ ခေါင်းဆောင်တစ်ဦး ဖြစ်သော်လည်း သူ၌ အစွမ်းအစ နိမ့်ပါးသဖြင့် သူ၏အလုပ်တာဝန်ကို ကောင်းစွာ မလုပ်ဆောင်၊ မည်သည့်အခြေအနေကိုမျှ ရှင်းလင်းစွာ မမြင်တွေ့နိုင်၊ ပြဿနာများကို ဖြေရှင်းဖို့အတွက် သမ္မာတရားအား မည်သို့အသုံးပြုရမည်ကို မသိ၊ ပြီးလျှင် တကယ့်အလုပ် တစ်ခုတစ်လေမျှ မလုပ်ဆောင်နိုင်ပေ။ ထို့ကြောင့် ထိုသူသည် ထုတ်ပစ်ခြင်းခံရလေသည်။ ထုတ်ပစ်ခြင်းခံရပြီးနောက် သူသည် ကျိုးနွံနာခံနိုင်သည်၊ သူ၏တာဝန်ကို ဆက်လက်ထမ်းဆောင်သည်၊ ပြီးလျှင် ပြောင်းလဲလိုစိတ် ရှိသည်ဆိုလျှင် သူ ဘာလုပ်သင့်သနည်း။ ပထမအနေဖြင့် “ဘုရားသခင်သည် သူဆန္ဒရှိခဲ့သည့်အတိုင်း ပြုလုပ်နေသည်မှာ တရား၏။ ကျွန်ုပ်၏ အစွမ်းအစမှာ အလွန်တရာ ညံ့ဖျင်းပြီး ကျွန်ုပ်သည် ကာလကြာရှည်စွာ တကယ့်အလုပ်ကို မလုပ်ခဲ့သေး၊ ထိုအစား အသင်းတော်၏ အလုပ်နှင့် ညီအစ်ကိုမောင်နှမများ၏ အသက်ဝင်ရောက်မှုတို့ကိုသာ ကြန့်ကြာစေခဲ့ပြီဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်၏ အိမ်တော်သည် ကျွန်ုပ်အား ချက်ချင်း မမောင်းထုတ်ခဲ့သည်မှာ ကံကောင်းလှသည်။ ကျွန်ုပ်သည် တကယ်ပင် အတော်လေး အရှက်မဲ့နေကာ ကျွန်ုပ်၏ ရာထူးနေရာကို ဤကာလတစ်လျှောက်လုံး မြဲမြံစွာ ဆုပ်ကိုင်ထားသည့်အပြင် ကြီးမားသောအလုပ် လုပ်ဆောင်ထားပြီဟုပင် မိမိကိုယ်ကို ယုံကြည်မိသည်။ ကျွန်ုပ် မတော်တရော်ဖြစ်လှပါတကား” ဟူ၍ ဤသို့ နားလည်ထားသင့်သည်။ မိမိကိုယ်ကို မုန်းတီးမှုနှင့် နောင်တစိတ်ကို ခံစားရနိုင်ဖို့အတွက် ယင်းသည် ပြောင်းလဲမှုပြုဖို့ ဆန္ဒရှိခြင်း၏ ဖော်ပြချက်တစ်ခု ဟုတ်သလော၊ မဟုတ်သလော။ သူသည် ဤအရာကို ပြောနိုင်ပါက သူ၌ ဆန္ဒရှိနေသည်ကို ဆိုလိုသည်။ သူ၏စိတ်နှလုံးထဲ၌ “ကာလကြာရှည်စွာ ကျွန်ုပ်၏ ရာထူးနေရာတွင် ခေါင်းဆောင်တစ်ဦးအဖြစ် အဆင့်အတန်း၏ အကျိုးအမြတ်များအတွက် ကျွန်ုပ်အမြဲတမ်း ကြိုးပမ်းခဲ့ပြီး ဖြစ်သည်။ ကျွန်ုပ်သည် အယူဝါဒကို အမြဲတမ်း ဟောပြောပြီး မိမိကိုယ်ကို အယူဝါဒဖြင့် ပြင်ဆင်နေခဲ့သည်။ အသက်ဝင်ရောက်မှုအတွက် ကျွန်ုပ်မကြိုးပမ်းခဲ့ချေ။ ယခု လူစားထိုးခံရပြီးနောက်မှသာ ကျွန်ုပ်သည် အဘယ်မျှပင် ချို့ငဲ့နေသည့်အပြင် လိုအပ်နေသည်ကို မြင်တွေ့မိသည်။ ဘုရားသခင်သည် မှန်သောအရာကို လုပ်ဆောင်ခဲ့ပြီးလျှင် ကျွန်ုပ်သည် ကျိုးနွံနာခံရမည်ဖြစ်သည်။ အတိတ်တွင် ကျွန်ုပ်၌ အဆင့်အတန်း ရှိခဲ့ပြီး ညီအစ်ကိုမောင်နှမများက ကျွန်ုပ်ကို ကောင်းစွာ ဆက်ဆံခဲ့ကြသည်။ ကျွန်ုပ်သွားလေရာရာ၌ ၎င်းတို့က ဝိုင်းရံတတ်ကြသည်။ ယခုအခါတွင်မူ မည်သူကမျှ ကျွန်ုပ်အား မည်သည့်အာရုံကိုမျှ မစိုက်ကြတော့ဘဲ ကျွန်ုပ် ပစ်ပယ်ခံရပြီ။ ဤသည်မှာ ကျွန်ုပ်ရထိုက်သောအရာ၊ ကျွန်ုပ်ထိုက်တန်သည့် ဝဋ်လည်ခြင်းပင် ဖြစ်၏။ ထိုမျှမက ဖန်ဆင်းခံတစ်ဦးသည် ဘုရားသခင်၏ရှေ့မှောက်၌ အဘယ်သို့များ အဆင့်အတန်းတစ်ခုခု ရှိနိုင်မည်နည်း။ လူတစ်ဦး၏ အဆင့်အတန်းသည် အဘယ်မျှ မြင့်မားသည်ဖြစ်စေ ယင်းသည် အဆုံးသတ်လည်း မဟုတ်သကဲ့သို့ ပန်းတိုင်လည်း မဟုတ်ပေ။ ဘုရားသခင်က ကျွန်ုပ်ကို တာဝန်ပေးစေခိုင်းချက် ပေးအပ်သည်မှာ ကျွန်ုပ်အနေဖြင့် မိမိ၏ အရှိန်အဝါကို သုံးနိုင်ဖို့ သို့မဟုတ် ကျွန်ုပ်၏အဆင့်အတန်းကို မွေ့လျော်နိုင်ဖို့ မဟုတ်ဘဲ ကျွန်ုပ်၏တာဝန်ကို ထမ်းဆောင်နိုင်ဖို့နှင့် ကျွန်ုပ်တတ်နိုင်သမျှကို လုပ်ဆောင်ရဖို့ ဖြစ်ပေသည်။ ကျွန်ုပ်သည် ဘုရားသခင်၏ အချုပ်အခြာအာဏာနှင့် ဘုရားအိမ်တော်၏ အစီအစဉ်များအပေါ် ကျိုးနွံနာခံခြင်းသဘောထား ရှိသင့်သည်။ ကျိုးနွံနာခံခြင်းဟူသည် ခက်ခဲကောင်းခက်ခဲမည် ဖြစ်သော်လည်း ကျွန်ုပ် ကျိုးနွံနာခံရမည်။ ဘုရားသခင်သည် သူအလိုရှိသည့်အတိုင်း ပြုလုပ်နေသည်မှာ တရားကာ အကယ်၍ ကျွန်ုပ်၌ အကြောင်းပြချက်များ ထောင်နှင့်၊ သောင်းနှင့် ချီ၍ ရှိခဲ့လျှင်ပင် ယင်းတို့တစ်ခုမျှ သမ္မာတရား ဖြစ်မည်မဟုတ်ပေ။ ဘုရားသခင်အား ကျိုးနွံနာခံခြင်းသည် သမ္မာတရားဖြစ်၏” ဟု ဆိုလျှင် ဤသည်တို့မှာ ပြောင်းလဲလိုစိတ်ရှိခြင်း၏ ဖော်ပြချက်များအတိအကျ ဖြစ်သည်။ ထို့ပြင် လူတစ်ဦးသည် ဤအရာများအားလုံးကို ပိုင်ဆိုင်ထားဖို့ဆိုပါက ဘုရားသခင်သည် ထိုကဲ့သို့သော လူတစ်ဦးကို မည်ကဲ့သို့ အကဲဖြတ်နိုင်မည်နည်း။ ဘုရားသခင်က ဤသည်မှာ အသိတရားနှင့် အသိစိတ်ရှိသည့် လူဖြစ်သည်ဟု ဆိုမည်လော။ ဤအကဲဖြတ်ချက်က မြင့်မားသလော။ ယင်းမှာ လွန်ကဲစွာ မြင့်မားသည်မဟုတ်ပေ။ အသိတရားနှင့် အသိစိတ်ရှိခြင်းတစ်ခုတည်းသည် ဘုရားသခင်၏ စုံလင်အောင်ပြုခြင်း ခံရရန် စံချိန်စံညွှန်းများကို မပြည့်မီပေ။ သို့သော် ဤလူစားမျိုးနှင့်ပတ်သက်၍ ယင်းသည် သေးငယ်သော ပြီးမြောက်အောင်မြင်မှု မဟုတ်တော့ပေ။ ကျိုးနွံနာခံနိုင်ခြင်းသည် အဖိုးတန်၏။ ဤအရာနောက်တွင် သူ့အပေါ် ဘုရားသခင်၏အမြင်ကို ပြောင်းလဲစေဖို့ ကြိုးပမ်းသည့်ပုံသည် မည်သည့်လမ်းကို သူရွေးချယ်သည် ဟူသည့်အပေါ် မူတည်၏။ သူသည် အမှန်တကယ် နောင်တ မရသေးသည့်အပြင် သူ၌ အဆင့်အတန်းမရှိသောကြောင့် သူသည် မိမိ၏တာဝန်၌ သစ္စာစောင့်သိခြင်း မရှိဘဲ အမြဲတမ်း ဝတ်ကျေတမ်းကျေ လုပ်နေပါက သူ့အတွက် လုံးဝ နိဂုံးချုပ်ပြီဖြစ်သည်။ ထိုသူသည် ဖယ်ရှားရှင်းလင်းခံရမည်။ အကယ်၍ သူသည် မကျေနပ်ချက်များကို သိုထားဆဲဖြစ်ပြီး “ကျွန်ုပ် ခေါင်းဆောင်တစ်ဦး ဖြစ်စဉ်အချိန်အတွင်း များစွာ ဒုက္ခခံစားခဲ့သည်။ ပြီးလျှင် ကောင်းကျိုးများမရှိလျှင်ပင် ခဲယဉ်းသောအလုပ် ရှိခဲ့သည်။ ကျွန်ုပ်သည် တကယ့်အလုပ်ကို မလုပ်ခဲ့ဟု ၎င်းတို့ဆိုသော်လည်း ကျွန်ုပ် အတော်များများ လုပ်ဆောင်ခဲ့သည်။ ကျွန်ုပ်သည် ရလဒ်တစ်ခုခုကို စွမ်းဆောင်ခြင်း ရှိသည်ဖြစ်စေ၊ မရှိသည်ဖြစ်စေ အနည်းဆုံး ကျွန်ုပ်သည် အလဟဿ မနေခဲ့ပေ။ ကျွန်ုပ်သည် အလဟဿ မနေခဲ့သောကြောင့်ပင် ဘုရားသခင်သည် ကျွန်ုပ်ကို လက်လွတ်စပယ်ကြီး ဖယ်ရှားရှင်းလင်းခြင်း မပြုသင့်ပေ။ အဆင့်အတန်းမရှိဘဲနှင့်ပင် ကျွန်ုပ်ကို ထိုထိုဤဤ လုပ်ဆောင်ဖို့ အခိုင်းခံနေရဆဲဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ ကျွန်ုပ်ကို ကစားနေခြင်း မဟုတ်လော” ဟု ညည်းညူသည်။ အကယ်၍ လူစားထိုးခံရပြီးနောက် သူသည် မည်သည့်တာဝန်ကိုမျှ ထမ်းဆောင်ဖို့ စိတ်အားထက်သန်မှုတစ်ခုမျှ မရှိတော့လျှင် ဤနေရာ၌ သစ္စာစောင့်သိမှု သို့မဟုတ် ကျိုးနွံနာခံမှု တစ်ခုတလေ ရှိသလော။ ထိုသူ၌ သစ္စာစောင့်သိမှု မရှိ၊ ကျိုးနွံနာခံမှု မရှိသည့်အပြင် ပြောင်းလဲလိုစိတ် မရှိပေ။ သူ၌ ဤအရာတစ်ခုမျှ မရှိချေ။ ဤသည်မှာ သနားချင့်စဖွယ် ကောင်းသည်မဟုတ်လော။ ယင်းမှာ သနားချင့်စဖွယ် ကောင်းလွန်းအားကြီး၏။ ထိုသူသည် ဤနှစ်ကာလများတစ်လျှောက် အချည်းနှီး ယုံကြည်ခဲ့သည်။ တရားဒေသနာများကို နှစ်ပေါင်းများစွာ နာယူထားပြီး ဖြစ်လင့်ကစား သမ္မာတရားတစ်ခုမျှ လက်တွေ့မလုပ်ဆောင်၊ စကားများနှင့် အယူဝါဒများနှင့်ပတ်သက်၍ အခြားသူများအား အမြဲတမ်း သြဝါဒပေးနေသော်လည်း ယင်းတို့တစ်ခုကိုမျှ ကိုယ်တိုင် ပြုလုပ်နိုင်ခြင်းမရှိ၊ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်၌ သူယုံကြည်ခဲ့သည့်ပုံ ဖြစ်သည်။ ထိုသူသည် အယူဝါဒ အတော်များများကို အခြားသူများအား ဟောပြောခဲ့သော်လည်း အဆုံး၌ မိမိကိုယ်တိုင်၏ အရေးကိစ္စများကိုပင် မဖြေရှင်းနိုင်ပေ။ ယင်းမှာ သနားချင့်စဖွယ် ကောင်းပေ၏။ ပြီးလျှင် သူသည် ဘုရားသခင်၏ တရားစီရင်မှုနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမခြင်းကို လက်ခံရရှိလိုစိတ်ရှိနေဆဲ ဖြစ်သလော။ လူစားထိုးခံရပြီးနောက် သူသည် ဘုရားသခင်နှင့် ဖက်ပြိုင်နေသေးသည့်အပြင် အလွန်အမင်း စိတ်ဆင်းရဲခြင်းကို ခံစားရလျက် ကျိုးနွံနာခံခြင်းကို မည်သို့မျှ မပြပေ။ ဤသည်မှာ ကျိုးကြောင်းမဆင်ခြင်ဘဲ ဒုက္ခခံခြင်းသက်သက် ဖြစ်သည်မဟုတ်လော။ သင်၏ ဒုက္ခခံခြင်းသည် အသုံးမကျပေ။ အခြားအရာတိုင်းက ဘေးဖယ်ပြီးနောက် အသင်းတော်က သင့်အား ရာထူးနေရာမှ ဖယ်ရှားသောအခါ သင်သည် ဒေါသအမျက်ထွက်သွားပြီး ထိပ်တိုက်ရင်ဆိုင်တတ်လာခဲ့သည် ဟူသည့်အချက်ကိုသာ ကြည့်ပါက ထိုအရာတစ်ခုတည်းကိုသာ အခြေခံ၍ သင်သည် လူသားတစ်ဦးဖြစ်ဖို့ မထိုက်တန်၊ ဘုရားသခင်၏ ဖန်ဆင်းခံတစ်ဦးဖြစ်ဖို့ မထိုက်တန်ချေ။ သို့ဆိုလျှင် သင်သည် ဘာအတွက်ပင် ငြင်းခုံပြောဆိုနေသနည်း။ သင်၌ မည်သည့်အကြောင်းပြချက်များ ရှိသည်ဖြစ်စေ အချည်းနှီးဖြစ်သည်။ သင်သည် နှစ်ပေါင်းများစွာ ယုံကြည်လာပြီးဖြစ်လင့်ကစား ကျိုးနွံနာခံခြင်း အသင့်အတင့်မျှပင် မရှိချေ။ နှစ်ကာလများတစ်လျှောက် သင့်ယုံကြည်မှု၏ အသီးအပွင့်များက အဘယ်မှာနည်း။ သနားချင့်စဖွယ်၊ မုန်းတီးစက်ဆုပ်ဖွယ်၊ မနှစ်မြို့ဖွယ်ပေတည်း။ သင့်ကို အဆင့်အတန်း ပေးထားခဲ့ကာ ယင်းကို သင်သည် အရာရှိတာဝန်တစ်ခုကဲ့သို့ သင် သဘောထားခဲ့သည်။ အဆင့်အတန်းရှိခြင်းက သင်၏စိတ်သဘောထား ပြောင်းလဲသွားပြီဟု ဆိုလိုသလော။ ယင်းသည် ဘုရားသခင်၏ ကျေးဇူးတော်သက်သက် မဟုတ်လော။ ဘုရားသခင်က သင့်ကို ဤတာဝန်ပေးစေခိုင်းချက်ဖြင့် ကျေးဇူးပြုခဲ့လင့်ကစား သင်က ယင်းကို အရာရှိတာဝန်အဖြစ် ခံယူခဲ့သည်။ ယင်းမှာ စက်ဆုပ်ရွံရှာဖွယ်ကောင်းသည် မဟုတ်လော။ ဘုရားအိမ်တော်ထဲ၌ အရာရှိတစ်ဦးတလေများ ရှိသလော။ ခေတ်ကာလများတစ်လျှောက်ရှိ သန့်ရှင်းသူများကြားတွင် မည်သူမျှ အရာရှိများ မဟုတ်ခဲ့ကြပေ။ နှစ်ပေါင်းနှစ်ထောင်ကြာ လူတို့သည် ပေါလုကို ကိုးကွယ်ခဲ့ပြီဖြစ်သော်လည်း ပေါလုသည် အရာရှိဘွဲ့ကို ပိုင်သည်ဟု မည်သူမျှ မပြောခဲ့ဖူးပေ။ ထို့ကြောင့် “အရာရှိ” ဟူသည့် အသုံးအနှုန်းက မခိုင်လုံပေ။ ယင်းသည် ဆုလာဘ်တစ်ခု မဟုတ်သကဲ့သို့ ဘုရားသခင်ထံမှ တာဝန်ပေးစေခိုင်းချက်လည်း မဟုတ်သဖြင့် သင်သည် ယင်းကို လက်လွှတ်လိုက်ဖို့ လိုသည်။ အကယ်၍ သင်သည် အရာရှိဖြစ်ခြင်းကို အစဉ်အမြဲ လိုက်စားလျှင် ဤသည်ကို ဘုရားသခင် သဘောကျမည်လော။ ယင်းက သင့်အား ကယ်တင်ခြင်းကို ရရှိခွင့်ပြုမည်လော။ လုံးဝ ခွင့်ပြုမည်မဟုတ်ပေ။ ဘုရားသခင်၏ တရားစီရင်မှုနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမခြင်းကို လက်ခံယူဖို့အတွက် လူတစ်ဦးသည် ပြောင်းလဲလိုစိတ် ရှိရမည်ဟု ယခုပင် ငါတို့ ထုတ်ဖော်ပြောခဲ့ကြသည်။ ဤသည်မှာ အရေးကြီးသလော။ (အရေးကြီးပါသည်။) ထိုကဲ့သို့သော သဘောထားရှိခြင်းက အလွန်တရာ အရေးကြီးသည်။ အကယ်၍ သင်သည် သင်နှင့် ဖန်ဆင်းရှင်ကြားတွင် ကယ်တင်ရှင်နှင့် ကယ်တင်ခံရသူတို့၏ ဆက်ဆံရေးကို တည်ဆောက်ကာ ဘုရားသခင်အနေဖြင့် သင့်အား ကယ်တင်ရန် အလိုရှိပါက သင်သည် သင်၏ အနေအထားကို အမှန်ပြင်ပေးရမည်ဖြစ်ပြီး သင်၏စိတ်နှလုံးထဲတွင် ဘုရားသခင်၏ နေရာနှင့် အဆင့်အတန်းကို သေချာစေရမည်။ သို့ဆိုလျှင် သင်၏ အနေအထားမှာ အဘယ်နည်း။ (ဖန်ဆင်းခံတစ်ဦး ဖြစ်ခြင်းပင်။) မည်သူသည် ဖန်ဆင်းခံတစ်ဦး ဖြစ်သနည်း။ ယင်းမှာ လူသားဖြစ်ပြီး လူ့တိရစ္ဆာန် မဟုတ်ပေ။ မည်သည့်အချိန်တွင်မဆို သင်သည် ဖန်ဆင်းခံတစ်ဦး၊ သာမန်လူတစ်ဦးဖြစ်သည်ကို အောက်မေ့ရမည်ဖြစ်ပြီး သင်၏ ရထိုက်သော နေရာကို မမေ့လျော့ရပေ။ ဘုရားသခင်သည် သင့်အား ကျေးဇူးတော် အနည်းငယ်၊ ကောင်းချီးမင်္ဂလာ အနည်းငယ်ကို ပေးအပ်သောအခါ သင်သည် မိမိ မည်သူမည်ဝါဖြစ်သည် ဟူသည့်အပေါ် အမြင်ပျောက်ဆုံးသွားတော့သည်။ သူ၏နှိမ့်ချမှုနှင့် ပုန်းကွယ်မှုအားဖြင့် သင့်အား နှစ်သိမ့်ဖို့ ရင်တွင်းဖြစ် နှုတ်ကပတ်တော်များအချို့ကို ဘုရားသခင်ဝေမျှသည်။ သူသည် သင့်အား မြှင့်တင်နေခြင်း ဖြစ်သည်။ သို့ဖြစ်လင့်ကစား သင်သည် ဘုရားသခင်နှင့် တူညီသော အဆင့်အတန်း၌ ရပ်တည်လိုပြီး မိမိကိုယ်ကို မြှောက်ပင့်သောအခါ မည်သည့်အရာက ဤအရာကို ပြုလုပ်မည်နည်း။ လူသားတစ်ဦးက ပြုလုပ်မည်လော။ (မပြုလုပ်ပါ။) ဘုရားသခင်သည် သင်ကဲ့သို့သော ဖန်ဆင်းခံတစ်ဦးကို အသိအမှတ် မပြုသဖြင့် သင်သည် နေရာဖယ်ပေးနိုင်၏။ အကယ်၍ ဘုရားသခင် သင့်ကို အသိအမှတ် မပြုပါက သင့်ကို သူ စုံလင်အောင် ပြုပေးမည်လော။ သင်သည် ဘုရားသခင်၏ စုံလင်အောင် ပြုလုပ်ခံရဖို့ သတ်မှတ်ချက်များကို မပြည့်မီပေ။ ဤအဆင့်တွင် ဆွေးနွေးချက်၏ အခရာကို ရှင်းလင်းစွာ ပေးသိပြီးပြီ မဟုတ်လော။ ထို့အတွက်ကြောင့် လမ်းကြောင်းပြောင်းလိုစိတ် ရှိခြင်းသည် အလွန် အရေးကြီး၏။ ယင်းသည် စိတ်၏အခြေအနေတစ်ခု ဖြစ်ပြီး တစ်ချိန်တည်းမှာပင် ယင်းသည် သဘောထားတစ်ခု ဖြစ်၏။ ဤသဘောထားသည် ဘုရားသခင်၏ ကယ်တင်ခြင်းနှင့် စုံလင်အောင်ပြုခြင်းကို လက်ခံရရှိဖို့အတွက် လူတစ်ဦးပိုင်ဆိုင်ထားသင့်သည့် အရေးကြီးသော လက်တွေ့လုပ်ဆောင်မှု စည်းမျဉ်းတစ်ခု ဖြစ်သည်။ မိမိကိုယ်ကို အလွန်ကြီးမြတ်သူ၊ အလွန်မြင့်မြတ်သူအဖြစ် မထင်မှတ်သည့်အပြင် သင်သည် လုံးလုံးလျားလျား မှန်ကန်ပြီး အမှားကင်းသည်ဟုလည်း မယူဆနှင့်။ သင်သည် မကြီးမြတ်၊ အသရေ မတင့်သကဲ့သို့ မှန်ကန်ခြင်းလည်း မရှိပေ။ သင်သည် ပါမွှားဖြစ်သည်၊ နိမ့်ကျသည်၊ စာတန်၏ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးစေခြင်း ခံရသည့် ဖန်ဆင်းခံ လူသားမျိုးနွယ်တစ်ဦး ဖြစ်၏။ သင်သည် ဖန်ဆင်းရှင်၏ ကယ်တင်ခြင်းကို လက်ခံယူဖို့လိုသည်။ သင်သည် ကယ်တင်ခြင်းခံရပြီးသား မဟုတ်၊ သင်သည် စုံလင်ခြင်းလည်း မရှိပေ။ သင်၌ ဤအသိစိတ်ကို ပိုင်ဆိုင်ထားရမည်။

ဘုရားသခင်၏ ပြစ်တင်ဆုံးမခြင်းနှင့် တရားစီရင်ခြင်းကို လက်ခံရန်အတွက် သတ်မှတ်ချက်လေးချက်ရှိသည်။ ပြည့်မီသော တာဝန်ထမ်းဆောင်မှု၊ ကျိုးနွံနာခံမှု စိတ်နေစိတ်ထားရှိခြင်း၊ အခြေခံအားဖြင့် ရိုးသားခြင်းနှင့် နောင်တရတတ်သော စိတ်နှလုံးရှိခြင်းတို့ ဖြစ်ကြလေသည်။ ဤသတ်မှတ်ချက်လေးချက်ကို အောက်မေ့ပြီး အခြေအနေများကို သင်တို့ ကြုံကြိုက်သောအခါ ထိုသတ်မှတ်ချက်များနှင့် မိမိတို့ကိုယ်ကို နှိုင်းယှဉ်ချိန်ဆကြည့်လော့။ အကယ်၍ အခြေအနေတစ်ခုသည် ကျိုးနွံနာခံမှုနှင့် ပတ်သက်ပါက ကျိုးနွံနာခံမှုကို လက်တွေ့လုပ်ဆောင်လော့။ ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်က လူတို့ကို ကျိုးနွံနာခံတတ်သော သဘောထားရှိဖို့ တောင်းဆိုသည်။ အကယ်၍ သင်သည် မိမိကိုယ်ကို ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များနှင့် နှိုင်းယှဉ်ပြီး ကြီးမားသော ကွာဟချက် ရှာတွေ့ပါက သင် ဘာလုပ်သင့်သနည်း။ ဘုရားသခင် ဆိုသည့်အတိုင်း လုပ်ဆောင်လော့။ ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်‌တော်များကို ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာခြင်း သို့မဟုတ် ငြင်းခုံခြင်း မပြုဘဲ လိုက်လျှောက်လော့။ အကယ်၍ သင် ငြင်းခုံဖို့ကြိုးစားလျှင် ဘုရားသခင်သည် သင့်အား စက်ဆုပ်ရွံရှာမည်။ ဘုရားသခင် သင့်ကို စက်ဆုပ်ရွံရှာလျှင် သင် ဘာလုပ်မည်နည်း။ ကုစားနိုင်သော စီမံချက်တစ်ခုရှိပြီး ယင်းမှာ ချက်ချင်း နောက်ကြောင်းပြန်လှည့်ဖို့ ဖြစ်သည်။ အသေးအဖွဲကိစ္စတစ်ခုအတွက် ဘုရားသခင်၏ စိတ်နှလုံးကို နာကျင်အောင်လုပ်ပြီးနောက် ဆက်လက်၍ နာကျင်အောင်လုပ်ပြီး သူ့ကို လျစ်လျူရှု၍မထားနှင့်။ လူသားများသည် ဘာမျှမဟုတ်။ ဘုရားသခင်ကို သင် လျစ်လျူရှုလျှင် သူသည် သင့်ကို နောက်ထပ်အလိုရှိတော့မည် မဟုတ်ပေ။ သင့်ကို ဘုရားသခင်လျစ်လျူရှုပြီး သင့်ကို အလိုမရှိလျှင် သင် ဘာလုပ်မည်နည်း။ သင်က “ကျွန်ုပ် နောက်ကြောင်းပြန်လှည့်မည်။ ဘုရားသခင်၊ ကျွန်ုပ်ကို စွန့်ပစ်မထားပါနှင့်။ ကိုယ်တော်မပါဘဲ ကျွန်ုပ် မအောင်မြင်နိုင်ပါ” ဟု ဆို၏။ သို့သော် ဤသို့ပြောခြင်းသက်သက်က အလဟဿ ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်သည် သင်၏ နားဝင်ချိုသော အပြောကို မလိုအပ်ပေ။ သင်၏ သဘောထား၊ သင်၏ လက်တွေ့လုပ်ဆောင်မှု၊ နောင်တွင် သင်လျှောက်မည့် လမ်းကြောင်းနှင့် သင်၏ ဆောင်ရွက်ချက်တို့ကို ကြည့်ရှုစစ်ဆေးမည် ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်ကို နားဝင်ချိုသော စကားလုံးအနည်းငယ်ဖြင့် သင် တို့ထိနိုင်သည့် သာမန်လူတစ်ဦးဟု မတွေးနှင့်။ ဘုရားသခင်က ထိုကဲ့သို့မဟုတ်ပေ။ သူက သင်၏ သဘောထားကို ကြည့်ရှုစစ်ဆေးသည်။ သင် နောက်ကြောင်း ပြန်လှည့်လိုက်သောအခါ သင်သည် စိတ်နှလုံးခိုင်မာရာမှ ကျိုးနွံနာခံလာပြီး ဘုရားသခင်ကို ဖက်ပြိုင်ခြင်းမရှိတော့ဘဲ သမ္မာတရားကို လက်ခံနိုင်ပြီဖြစ်ကြောင်း ဘုရားသခင် မြင်တွေ့လေသည်။ သင်၏ စိတ်နှလုံးခိုင်မာခြင်းက အပြောင်းအလဲတစ်ခုကို ကြုံရပြီ၊ သင်သည် မိမိကိုယ်ကို မည်သူဖြစ်မှန်းသိသည်၊ ပြီးလျှင် သင်သည် သင်၏ဘုရားသခင်ကို အသိအမှတ်ပြုသည်။ ထို့နောက် ချက်ချင်းပင် ဘုရားသခင်သည် သင့်အပေါ်၌ အလုပ်အနည်းငယ်ကို စတင်လုပ်ဆောင်မည်။ လူအချို့က “ဘုရားသခင်သည် တစ်စုံတစ်ခု လုပ်ဆောင်ရန် ရည်ရွယ်သည်ဟု ကျွန်ုပ်မခံစားရသေးပါ” ဟု ဆိုကြသည်။ သင်၏စိတ်ခံစားမှုများအပေါ် အမှီမပြုနှင့်။ သင်၏ စိတ်ခံစားမှုများသည် တိကျမှန်ကန်သလော။ ဘုရားသခင်သည် သင့်အပေါ် အလုပ်များစွာ လုပ်ဆောင်ပြီးပြီ။ ယင်းတို့ထဲမှ တစ်ခုတစ်လေမျှ သင် မခံစားရသေးသလော။ ဘုရားသခင် စိတ်နှလုံးကြေကွဲသောအခါ သင် ခံစားမိခဲ့သလော။ သင် ဘာမျှ မသိခဲ့ချေ။ အခြားတစ်နေရာရာတွင် ပျော်ပါး၍ပင် နေကောင်းနေခဲ့မည်။ ထို့ကြောင့် ဘုရားသခင်၏ စိတ်ခံစားမှုများကို သင့်ကိုယ်ပိုင် စိတ်ခံစားမှုများအပေါ် အခြေခံ၍ အဓိပ္ပာယ်မကောက်နှင့်။ ပြီးလျှင် ဘုရားသခင်၏ စိတ်ခံစားမှုများကို သင့်ကိုယ်ပိုင် စိတ်ခံစားမှုများဖြင့် မတိုင်းတာနှင့်။ ယင်းမှာ အလဟဿဖြစ်သည်။ အကယ်၍ ဘုရားသခင် သင့်ကို လျစ်လျူရှုသော်လည်း သင် ဘာမျှ မခံစားရသည့်အပြင် ဉာဏ်ပွင့်ခြင်း သို့မဟုတ် အသိအမှတ်ပြုခြင်း မရရှိပါက သင် မည်သည့်အရာကို လုပ်သင့်သနည်း။ အချက်တစ်ခုကို အောက်မေ့‌လော့။ သင်သည် ဖန်ဆင်းခံတစ်ဦး ကောင်းမွန်စွာ ဖြည့်ဆည်းသင့်သည့် ဝတ္တရားများနှင့် တာဝန်များကို ဆက်လက်ဖြည့်ဆည်းရမည်။ ပြီးလျှင် သင်ပြောသင့်သည့်အတိုင်း ရိုးသားမှန်ကန်စွာ စကားပြောရဦးမည်။ သင့်ကို ဘုရားသခင် လျစ်လျူရှုသောကြောင့် သို့မဟုတ် သင့်ကို နောက်ထပ် အလိုမရှိတော့သောကြောင့် ယခင်အတိုင်း ယခုလည်း ပြောဆိုလျက် သင်၏ ယခင်က မုသားများကို ပြန်မပြောနှင့်။ ဤသို့ပြုလျှင် သင်သည် လုံးလုံးလျားလျား ဇာတ်သိမ်းသွားပြီဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်ကို ဖက်ပြိုင်ခြင်းနှင့် ဆန့်ကျင်ခြင်းဖြစ်သည်။ သင်သည် သင့်တာဝန်ကို မြဲမြံစွာ ထိန်းသိမ်းထားပြီး သင်နာခံသင့်သည့်အတိုင်း ကျိုးနွံနာခံဖို့ လိုသည်။ ဤအရာ၌ အကျိုးကျေးဇူးသည် အဘယ်နည်း။ သင်သည် နောက်ကြောင်းပြန်လှည့်ပြီ ဖြစ်ကြောင်း ဘုရားသခင် တွေ့မြင်သောအခါ သူ၏စိတ်နှလုံးသည် ပျော့ပျောင်းသွားပြီး သင့်အပေါ် သူ၏ အမျက်နှင့် ဒေါသမှာ တဖြည်းဖြည်း ယုတ်လျော့သွားမည်။ ဘုရားသခင်၏ အမျက် ယုတ်လျော့သွားခြင်းက သင့်အတွက် ကောင်းသောလက္ခဏာတစ်ခု မဟုတ်လော။ ယင်းမှာ သင်၏ အလှည့်အပြောင်း ရောက်ရှိပြီဟု ဆိုလိုခြင်းဖြစ်သည်။ သင်သည် စိတ်ခံစားမှုများအပေါ် အခြေခံ၍ နေထိုင်ခြင်းကို ရပ်တန့်လိုက်သောအခါ ဘုရားသခင်၏ ဖော်ထုတ်ချက်များအား လေ့လာဖို့ကြိုးစားခြင်းကို ရပ်တန့်လော့။ ပြီးလျှင် ဘုရားသခင်အား သူ၏ရပ်တည်ချက်ကို ထုတ်ဖော်ပြစေဖို့ အလွန်အကျွံ တောင်းဆိုမှုများ ပြုလုပ်ခြင်းကို ရပ်တန့်လော့။ ထိုအစား ဘုရားသခင် မိန့်မြွက်ထားသည့် နှုတ်ကပတ်တော်များ၊ သင့်အား ဘုရားသခင် အပ်နှံထားသည့် တာဝန်များနှင့် လက်တွေ့လုပ်ဆောင်မှု စည်းမျဉ်းများအတိုင်း၊ သင် လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ပြီး လျှောက်လှမ်းဖို့ ဘုရားသခင် ပြောထားသည့် လမ်းကြောင်းအတိုင်း အသက်ရှင်လော့။ အကယ်၍ ဤအရာများအတိုင်း အသက်ရှင်ပြီး သင့်ကို ဘုရားသခင် မည်သို့ဆက်ဆံသည်ဖြစ်စေ၊ သင့်ကို ဘုရားသခင် အာရုံစိုက်သည်ဖြစ်စေ၊ မစိုက်သည်ဖြစ်စေ သင်သည် သင်လုပ်သင့်သည့်အတိုင်း ဆက်လက် လုပ်ဆောင်ပါက ဘုရားသခင် သင့်ကို အသိအမှတ်ပြုမည်ဖြစ်သည်။ သူသည် သင့်ကို အဘယ့်ကြောင့် အသိအမှတ်ပြုမည်နည်း။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် သင့်အား ဘုရားသခင် မည်သည့်အရာ ပြုလုပ်သည်ဖြစ်စေ၊ သင့်ကို သူ အာရုံစိုက်သည်ဖြစ်စေ၊ မစိုက်သည်ဖြစ်စေ၊ သင့်အား ကျေးဇူးတော်၊ ကောင်းချီးများ၊ အလင်းပေးခြင်း၊ ဉာဏ်ပွင့်စေခြင်း၊ ဂရုစိုက်မှု၊ သို့မဟုတ် ကွယ်ကာမှုကို ချပေးသည်ဖြစ်စေ၊ မချပေးသည်ဖြစ်စေ၊ ပြီးလျှင် ဤအရာအဘယ်မျှကို သင် ခံစားရသည်ဖြစ်စေ သင်သည် သူ့နောက်သို့ အဆုံးထိ လိုက်လျှောက်နိုင်သေးသည်။ သင်က ဖန်ဆင်းခံတစ်ဦးသည် မည်သည့်အပြောင်းအလဲမျှ မရှိဘဲ ထိန်းသိမ်းထားသင့်သည့် နေရာကို မြဲမြံစွာ ထိန်းသိမ်းထားပြီ ဖြစ်သည်။ သင်သည် ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များကို သင့်ဘဝ၏ ပန်းတိုင်နှင့် ဦးတည်ချက်အဖြစ် ခံယူထားသည်။ ပြီးလျှင် ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များကို သမ္မာတရားအဖြစ်၊ သင့်အသက်တာထဲတွင် ဉာဏ်ပညာအမြင့်မားဆုံးသော စကားလုံးများအဖြစ် ခံယူထားသည်။ ထိုကဲ့သို့သော အပြုအမူ၏ အနှစ်သာရမှာ အဘယ်နည်း။ ယင်းမှာ ဖန်ဆင်းရှင်သည် သင်၏အသက်ဖြစ်ကြောင်း၊ သူသည် သင်၏ ဘုရားသခင် ဖြစ်ကြောင်း သင်၏ စိတ်နှလုံးထဲ၌ အသိအမှတ်ပြုခြင်း ဖြစ်သည်။ ဤနည်းအားဖြင့် ဘုရားသခင်သည် စိတ်ချလက်ချရှိပြီးလျှင် သင်သည် ဘုရားသခင်၏ မျက်မှောက်တော်ထဲ၌ အသက်ရှင်သည့် ပုံမှန်လူတစ်ဦး ဖြစ်လာသည်။ ဤကဲ့သို့သော လူတစ်ဦးသည် စိတ်သဘောထားပိုင်း ပြောင်းလဲမှုတစ်ခုအတွက် အခြေခံသတ်မှတ်ချက်များကို ပိုင်ဆိုင်ထားသည်။ ဤအရာအပေါ် အခြေခံ၍ လူတို့စွမ်းဆောင်ရရှိသည့် သိနားလည်မှုနှင့် ပြောင်းလဲမှုများကို စိတ်သဘောထားပိုင်း ပြောင်းလဲမှုဟု ယူဆနိုင်သလော။ ယင်းတို့မှာ မပြည့်မီသေးပေ။ ထို့ကြောင့် သင်သည် ဖန်ဆင်းရှင်၏ ပင်ကိုလက္ခဏာအား အသိအမှတ်ပြုခြင်းကို ပိုင်ဆိုင်ထားသည့်အပြင် သင်၏တာဝန်အပေါ် တာဝန်သိသော သဘောထားလည်း ရှိရမည်။ ထိုမျှမက သမ္မာတရားကို လက်ခံပြီး ကျိုးနွံနာခံနိုင်သည့် သဘောထား ရှိဖို့လိုအပ်သည်။ ဤအရည်အသွေးများကို ပိုင်ဆိုင်ထားပြီးနောက် ဘုရားသခင်သည် သင့်အပေါ် တရားစီရင်ခြင်းနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမခြင်းဟူသည့် အလုပ်ကို စတင်မည်ဖြစ်သည်။ ကယ်တင်ခံရခြင်းသည် ဤအဆင့်မှ အစပြုသည်။ လူအချို့က “ကျွန်ုပ်တို့၌ ဤအရည်အသွေးများကို ပိုင်ဆိုင်ထားလျှင် ယင်းမှာ ကျွန်ုပ်တို့၏ စိတ်သဘောထား ပြောင်းလဲပြီးသား ဖြစ်သည်ဟု ဆိုလိုသလော။ များစွာ ပြောင်းလဲသွားပြီးနောက် ဘုရားသခင်အနေဖြင့် တရားစီရင်ရန်နှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမရန် မည်သည့်အရာ ရှိသေးသနည်း” ဟု ပြောကြသည်။ ဘုရားသခင်သည် မည်သည့်အရာကို တရားစီရင်ပြီး ပြစ်တင်ဆုံးမသနည်း။ ယင်းမှာ လူတို့၏ သဘာဝနှင့် အနှစ်သာရဖြစ်ကာ ၎င်းတို့၏ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သဘောထားကို ဖြစ်သည်။ အကယ်၍ လူတစ်ဦးသည် ဤသတ်မှတ်ချက်လေးခုကို ပိုင်ဆိုင်ထားပြီး ယင်းတို့ကို အထမြောက်အောင် လုပ်နိုင်လျှင် ၎င်းတို့၏ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သဘောထား၏ မည်သည့်လက္ခဏာသွင်ပြင်က လုံးလုံးလျားလျား ပြောင်းလဲသွားပြီးဖြစ်သနည်း။ တစ်ခုမျှ မပြောင်းလဲသေးချေ။ အမူအကျင့်ပြောင်းလဲမှု အနည်းငယ်မျှသာ ရှိပြီးဖြစ်သော်လည်း မလုံလောက်ပေ။ အဓိကကျသော ပြောင်းလဲမှု မရှိသေးပေ။ တစ်နည်းအားဖြင့်ဆိုသော် ဘုရားသခင်က သင့်အပေါ် သူ၏ တရားစီရင်ခြင်းနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမခြင်းအလုပ်ကို အစမပြုမီ သင်၏ မိမိကိုယ်ကိုသိကျွမ်းခြင်းသည် အမြဲတမ်း ပေါ့တန်ပြီး အပေါ်ယံအဆင့် ဖြစ်နေမည်။ ယင်းသည် သင်၏ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော အနှစ်သာရနှင့် ညီမျှမည်မဟုတ်ပေ။ ယင်းမှာ အလှမ်းဝေးနေလျက် ကွာဟမှုက အတော်ပင် သိသာထင်ရှားသည်။ ထို့ကြောင့် ဘုရားသခင်သည် သူ၏ တရားစီရင်ခြင်းနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမခြင်းအလုပ်ကို အစမပြုမီ သင်သည် မိမိကိုယ်ကို အဘယ်မျှ ကောင်းမွန်သည်၊ ဟန်ဆောင်မှုကင်းသည်၊ စည်းကမ်းလိုက်နာသည်ဟု တွေးထင်သည်ဖြစ်စေ၊ သင်၌ အဘယ်မျှ ကျိုးနွံနာခံတတ်သော သဘောထားရှိသည်ဟု တွေးထင်သည်ဖြစ်စေ သင်သည် ဤအချက်တစ်ခုကို သိရမည်။ သင်၏ စိတ်သဘောထားမှာ တရားဝင် စတင်၍ မပြောင်းလဲသေးချေ။ သင်၏ လက်တွေ့လုပ်ဆောင်မှု နည်းလမ်းများနှင့် သင်၏ ထိုနည်းစနစ်များက အမူအကျင့်ပြောင်းလဲမှုကိုသာ ပြညွှန်ပြီး ဘုရားသခင်၏ ကယ်တင်ခြင်းကို ခံရမည့်လူတစ်ဦး ပိုင်ဆိုင်ထားသင့်သည့် အခြေခံလူ့သဘာဝ ဖြစ်ပေါ်စေသည်။ ရိုးသားမှု၊ ကျိုးနွံနာခံမှု၊ နောက်ကြောင်းပြန်လှည့်နိုင်စွမ်း၊ သစ္စာစောင့်သိမှု ဟူသည့် ဤအရာများသည် လူတစ်ဦး၏ လူ့သဘာဝထဲ၌ ရှိသင့်သည့် အရာများဖြစ်သည်။ ဤအရာ၌ အသိတရားနှင့် အသိစိတ်လည်း ပါဝင်သည်မှာ အမှန်ပင်။ သင်သည် ဘုရားသခင်အနေဖြင့် တရားစီရင်ခြင်းနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမခြင်းဟူသည့် သူ၏အလုပ်ကို မဆောင်ရွက်မီ ဤအရည်အသွေးများကို ပိုင်ဆိုင်ထားရမည်။ တစ်စုံတစ်ဦး၌ ပြည့်မီသော တာဝန်ထမ်းဆောင်မှု၊ ကျိုးနွံနာခံတတ်သော စိတ်နေစိတ်ထား၊ အခြေခံအားဖြင့် ရိုးသားခြင်းနှင့် နောင်တရတတ်သော စိတ်နှလုံးဟူသည့် ဤသတ်မှတ်ချက်လေးခုလုံး ရှိသည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် ဘုရားသခင်သည် ထိုသူ့အပေါ်တွင် သူ၏ တရားစီရင်ခြင်းနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမခြင်းအလုပ်ကို စတင်မည်ဖြစ်သည်။

ယခုတွင် ဘုရားသခင်အနေဖြင့် လူတို့အပေါ် တရားစီရင်ခြင်းနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမခြင်းအလုပ်ကို မည်သို့ သတ်သတ်မှတ်မှတ် လုပ်ဆောင်သည်နှင့် ပတ်သက်၍ သင်တို့၏စိတ်ထဲတွင် အမြင်သဘောထား တစ်ခုခု ရှိသင့်သည်။ ဥပမာအနေဖြင့် ကောက်ကျစ်ဆိုးယုတ်မှုနှင့် စပ်လျဉ်း၍ လူတို့က ဘုရားသခင်ကို မကြာခဏ စမ်းသပ်ကြသည်။ သူ့ကို မတွေးတတ်လောက်အောင် စေ့စေ့စပ်စပ် ကြည့်ရှစစ်ဆေးလိုကြသည်။ ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များနှင့် ပတ်သက်၍ မသင်္ကာမှုများ၊ သံသယများနှင့် မေးခွန်းများကို လက်သင့်ခံကြသည်။ ၎င်းတို့သည် လူတို့အပေါ် ဘုရားသခင်၏ သဘောထားက အမှန်တကယ် မည်သည့်အရာဖြစ်သည်နှင့် ပတ်သက်၍ မှန်းဆကာ ဤအရာကို အမြဲတမ်း သိလိုကြသည်။ ဤသည်မှာ ကောက်ကျစ်ဆိုးယုတ်သည် မဟုတ်လော။ လူတို့သည် မိမိတို့၏ အခြေအနေများ သို့မဟုတ် အမူအကျင့်များ၏ မည်သည့်အရာက ဤစိတ်သဘောထားမျိုးကို ပြသကြောင်း လောလောဆယ် သိကြသလော။ လူတို့သည် မရှင်းလင်းကြပေ။ သင့်အား တရားစီရင်ပြီး ပြစ်တင်ဆုံးမသည့် ကာလအတွင်း ဘုရားသခင်က သင့်ကို ပွင့်လင်းလာအောင်နှင့် မိမိကိုယ်ကိုသာမက သင်၏ အခြေအနေအမျိုးမျိုးကို ဖော်ထုတ်ပြလာအောင် လုပ်မည်ဖြစ်သည်။ ဤသို့ဖြင့် သင်၏စိတ်နှလုံးထဲ၌ ထိုအခြေအနေအမျိုးမျိုးနှင့် ပတ်သက်၍ ရှင်းလင်းမှု ရရှိမည်ဖြစ်သည်။ မိမိကိုယ်ကို ဖော်ထုတ်ပြသောအခါ သင်သည် အလွန်အမင်း ရှက်ကောင်း ရှက်မည်မဟုတ်သည်မှာ ပြောစရာမလိုပေ။ အနည်းဆုံးအနေဖြင့် ယင်းက သင့်ကို ဘုရားသခင် အဘယ့်ကြောင့် တရားစီရင်ပြီး ပြစ်တင်ဆုံးမကြောင်း သိခွင့်ပေးမည်။ တရားစီရင်ခြင်းနှင့်ဆိုင်သည့် ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များနှင့် သူ၏ ဖော်ထုတ်မှုသည် တကယ်မှန်ကန်လျက် သင့်ကို လုံးလုံးလျားလျား ယုံကြည်လက်ခံလာအောင် လုပ်ကာ ယင်းတို့သည် ခြွင်းချက်မရှိ တိကျမှန်ကန်ကြောင်း သင့်အား မြင်တွေ့လာအောင် လုပ်သည်ကို သင် မြင်တွေ့မည်ဖြစ်သည်။ ထို့နောက် ဤအရာအားလုံးသည် သင်ကိုယ်တိုင်၏ အထဲ၌ရှိနေသည် အရာများဖြစ်ကြောင်း သင့်အတွက် ရှင်းလင်းပေမည်။ ယင်းတို့သည် အမူအကျင့်များ သို့မဟုတ် တဒင်္ဂထုတ်ဖော်ပြမှုများသက်သက် မဟုတ်၊ သင်၏ တကယ့်စိတ်သဘောထားပင် ဖြစ်သည်။ ထို့နောက် ဘုရားသခင်က သူ၏ တရားစီရင်ခြင်းနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမခြင်းအလုပ်ကို ဆောင်ရွက်စဉ်ကာလအတွင်း သင်သည် အဆက်မပြတ် ထုတ်ဖော်ခြင်း ခံရမည်ဖြစ်ပြီး သင်၏ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သဘောထားကြောင့် ပြုပြင်ခြင်းခံရကာ သင့်အား ဒုက္ခခံရစေပြီး စစ်ဆေးခြင်းကို ခါးစီးခံရစေမည် ဖြစ်သည်။ သာဓကအားဖြင့် ဘုရားသခင်အား မသင်္ကာခြင်းသည် ကောက်ကျစ်ဆိုးယုတ်မှု ဖော်ထုတ်ချက်တစ်ခု ဖြစ်၏။ လူတို့သည် ဘုရားသခင်အား မကြာခဏ မသင်္ကာကြသော်လည်း ဤသည်မှာ ကောက်ကျစ်ဆိုးယုတ်ကြောင်း မည်သည့်အခါမျှ သဘောမပေါက်ကြချေ။ ဤပြဿနာကို ဖြေရှင်းရမည်ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်က သင့်ကို တရားစီရင်ပြီး ပြစ်တင်ဆုံးမသောအခါ သင်သည် ဘုရားသခင်အား မသင်္ကာပါက ဤသည်မှာ ကောက်ကျစ်ဆိုးယုတ်ကြောင်း သင့်ကို သူ သိစေမည်။ သင်သည် ကောက်ကျစ်ဆိုးယုတ်သော စိတ်သဘောထားဖြင့် အသက်ရှင်လျက် သင်ယုံကြည်သော ဘုရားသခင်အား ဆက်ဆံဖို့၊ သင်၏ ဘုရားသခင်အား ယှဉ်ပြိုင်ဖို့နှင့် သင်၏ ဘုရားသခင်အပေါ် သံသယထားဖို့ ထိုကောက်ကျစ်ဆိုးယုတ်သော စိတ်သဘောထားကို အသုံးပြုသည်ဖြစ်၍ သင်၏စိတ်နှလုံးက မချိမဆံ့ဝေဒနာ ခံစားရမည်။ သင်သည် ဤအရာကို မပြုလုပ်လိုသော်လည်း မတတ်နိုင်ပေ။ သင်၌ ဤဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သဘောထား ရှိသဖြင့် ဘုရားသခင်သည် သင့်အား စစ်ဆေးရန် အခြေအနေများကို စီစဉ်မည်ဖြစ်ကာ သင်၏ အယူအဆများနှင့် စိတ်ကူးများ၊ သင်၏ ယုတ္တိရှိသော တွေးခေါ်မှုအပြင် သင်၏ အတွေးများနှင့် ထင်မြင်ချက်များကို အမှုမဲ့အမှတ်မဲ့ စွန့်ပစ်အောင်လုပ်ပေးမည်။ ထိုအဆင့်တွင် သင်သည် ဒုက္ခခံရမည်ဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ စစ်မှန်သော စစ်ဆေးခြင်းဖြစ်ပြီး ဤဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သဘောထားကြောင့် သင်သည် စစ်ဆေးခံရခြင်းဖြစ်သည်။ စစ်ဆေးခြင်းက မည်သို့ဖြစ်ပေါ်လာသနည်း။ ယင်းက ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သဘောထားမဟုတ်ဟု သင် စဉ်းစားပါက၊ သင်၌ ထိုကဲ့သို့သော သရုပ်သကန်များ သို့မဟုတ် အခြေအနေများ မရှိသည့်အပြင် သင်သည် ထိုသို့သောလူစားမျိုးမဟုတ်ဟု ယုံကြည်ပါက၊ ပြီးလျှင် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သ‌ဘောထားနှင့် ဆိုင်သည့် ဤလက္ခဏာသွင်ပြင်သည် သင့်အထဲ၌မရှိဟု သင် ထင်မြင်ပါက သင့်ကို ဘုရားသခင် တရားစီရင်သောအခါ သင်သည် စစ်ဆေးခြင်း ခံရမည်လော။ (မခံရပါ။) ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သဘောထားကို ထုတ်ဖော်ပြခဲ့ပြီဟု သင် ဝန်ခံပြီး သင့်ကို ဘုရားသခင် တရားစီရင်ပြီးပြီဟု သင်သိကာ သင်၏ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သဘောထားကို သူ၏ တရားစီရင်ခြင်းနှင့် ကိုက်ညီစေနိုင်သော်လည်း သင်သည် အကြောင်းရှာနေသေးကာ မလွတ်မြောက်နိုင်ဘဲ ထိုဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သဘောထားဖြင့် အသက်ရှင်နေသေးပါက ဤသည်မှာ စစ်ဆေးခြင်း ဖြစ်ပေါ်လာသည့်ပုံ ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်က သင်၏ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သဘောထားကို မနှစ်သက်ဘဲ ရွံရှာစက်ဆုပ်သည့်အပြင် သင်သည် ဘုရားသခင်၏ သတ်မှတ်ချက်များကို ပြည့်မီရန်အတွက် အလှမ်းဝေးနေကြောင်း သင်သိလေသည်။ သင် မှားယွင်းနေကြောင်းနှင့် ဘုရားသခင်သည် မှန်ကန်ကြောင်း သင် ရှင်းရှင်းလင်းလင်း သိသော်လည်း သင်သည် သမ္မာတရားကို လက်တွေ့မလုပ်ဆောင်နိုင်သကဲ့သို့ ဘုရားသခင်၏ လမ်းခရီးကိုလည်း မလိုက်လျှောက်နိုင်ပေ။ ထိုအခိုက်အတန့်တွင် သင်၏နာကျင်မှု ထွက်ပေါ်လာ၏။ ယခု သင်တို့၌ ထိုကဲ့သို့သော နာကျင်မှု ရှိကြသလော။ (မရှိပါ။) သို့ဆိုလျှင် အနည်းဆုံးအနေဖြင့် သင်တို့သည် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သ‌ဘောထားအရ စစ်ဆေးခြင်းကို မခံရသေးချေ။ သင် အမှားများ သို့မဟုတ် ပြစ်မှားမှုများကို လုပ်မိသည့်အခါတွင် ပြစ်တင်ခံရခြင်းနှင့် ဆုံးမပဲ့ပြင်ခံရခြင်းမှ နာကျင်မှုအနည်းငယ်ကိုသာ တွေ့ကြုံရသော်လည်း ဤသည်မှာ စစ်ဆေးခြင်း လုံးဝမဟုတ်ချေ။ သင်တို့သည် ထိုသို့သော အသက်တာထဲ၌ ဝင်ရောက်ကာ ထိုသို့သော လမ်းကြောင်းကို စတင်နိုင်ပြီး “ကျွန်ုပ်သည် ချစ်ခင်တွယ်တာမှုများ သို့မဟုတ် အဆင့်အတန်းကို ခံစားနေခြင်း နောက်ထပ် မရှိတော့သော်လည်း စစ်ဆေးခြင်းကို အမှန်တကယ် ခါးစီးခံနေရသည်။ ကျွန်ုပ်သည် အမှန်ပင် ဘုရားသခင်နှင့် လိုက်လျောညီထွေမှု မရှိကြောင်း၊ ကျွန်ုပ်၏ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သဘောထားသည် နက်ရှိုင်းစွာ အမြစ်တွယ်နေကြောင်းနှင့် ယင်းကို ကျွန်ုပ် ခဝါမချနိုင်ကြောင်း နားလည်သဘောပေါက်ပြီး ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင် ကျွန်ုပ်ကို စစ်ဆေးပြီး ထုတ်ဖော်ပါစေတော့” ဟု ပြောသည်ဆိုကြပါစို့။ သင်သည် ထိုကဲ့သို့သော အခြေအနေဖြင့် အသက်ရှင်သောအခါ သင်သည် ကယ်တင်ခံရခြင်း လမ်းကြောင်းပေါ် ရောက်ရှိနေပြီဖြစ်သည်။ ယခု ဤအကြောင်းအရာကို ပြောဆိုနေရင်း သင်တို့အားလုံးသည် ထိုနေ့ရောက်ရှိလာဖို့ တမ်းတပြီး စောင့်မျှော်ခြင်း ရှိကောင်းရှိနိုင်သော်လည်း သင်တို့မည်မျှက ထိုကဲ့သို့သော ဆက်ဆံပြုမူမှုကို ပျော်မွေ့ဖို့အထိ လုံလောက်အောင် အမှန်ပင် ကောင်းချီးခံရနိုင်သည်ကို ငါမသိပေ။ ဤသည်မှာ အလွန့်အလွန် ကောင်းမွန်သောအရာ ဖြစ်ပြီး အလွန်ကြီးမားသော ကောင်းချီးဖြစ်၏။ ကယ်တင်ခံရခြင်းမှာ မလွယ်ကူပေ။ အကယ်၍ ဖန်ဆင်းရှင်သည် သင့်ကို အမှန်တကယ် တန်ဖိုးထားလျှင်၊ သင့်ကို ရွေးချယ်ပြီး သင့်ကို သူ၏နောက်လိုက် ဖြစ်စေလျှင် ယင်းမှာ ကယ်တင်ခံရဖို့ ပထမခြေလှမ်းသာ ဖြစ်သည်။ ဖန်ဆင်းရှင်းက သင့်ကို တန်ဖိုးထားပြီး သင်သည် သူ၏ တရားစီရင်ခြင်းနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမမှုကို ရရှိဖို့ သတ်မှတ်ချက်ပြည့်မီသည်ဟု ဆိုလျှင် ယင်းမှာ ဒုတိယခြေလှမ်းသာ ဖြစ်သည်။ အကယ်၍ သင်သည် ဘုရားသခင်၏ တရားစီရင်ခြင်းနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမမှုမှ လွတ်မြောက်လာနိုင်လျှင်၊ သင်၏ စိတ်သဘောထား ပြောင်းလဲသည့် အခြေအနေတစ်ခုသို့ ရောက်ရှိပြီး ဖန်ဆင်းရှင်နှင့် လိုက်လျောညီထွေမှုရှိလာနိုင်လျက် ဘုရားသခင်ကို ကြောက်ရွံ့ပြီး မကောင်းမှုကိုရှောင်သည့် လမ်းကြောင်းကို လျှောက်နိုင်လျှင် ယင်းမှာ နောက်ဆုံးအဆုံးသတ် ဖြစ်သည်။ ယခုမှာမူ သင်တို့အထဲမှ အဘယ်သူသည် ထိုနေ့ရောက်ရှိအောင် လုံလောက်စွာ ကောင်းချီးပေးခြင်း ခံရမည်နည်း။ အဘယ်သူသည် ထိုကဲ့သို့သော ကယ်တင်ခြင်းကို စွမ်းဆောင်ရရှိဖို့ ကောင်းချီးပေးခြင်း ခံရမည်နည်း။ ယင်းကို လူတစ်ဦး၏ ပုံပန်းမှ သိမြင်နိုင်သလော။ လူတစ်ဦး၏ အစွမ်းအစမှ သိမြင်နိုင်သလော။ လူတစ်ဦး၏ ပညာရေးအဆင့်အတန်းမှ သိမြင်နိုင်သလော။ (မသိမြင်နိုင်ပါ။) ယင်းကို လူတစ်ဦး ယခုထမ်းဆောင်သည့် တာဝန်များအားဖြင့် အဆုံးအဖြတ် ပေးနိုင်သလော။ သို့မဟုတ် လူတစ်ဦးမွေးဖွားလာသည့် မိသားစုအားဖြင့် အဆုံးအဖြတ်ပေးနိုင်သ‌လော။ ဤအချက်များမှ မည်သည့်အရာကမျှ ယင်းကို မထုတ်ဖော်နိုင်ပေ။ လူအချို့က “ကျွန်ုပ်၏မိသားစုသည် မျိုးဆက်သုံးဆက်တိုင်အောင် သခင့်ကို ယုံကြည်လာခဲ့ပြီ။ ကျွန်ုပ်သည် အမိဝမ်းထဲ၌ရှိစဉ်ကပင် ယုံကြည်ခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် ကျွန်ုပ် အသေအချာပင် ကယ်တင်ခံရမည်” ဟု ပြောသည်။ ဤသည်မှာ မိုက်မဲသော အပြောအဆိုဖြစ်ပြီး အလွန့်အလွန် ပညာမဲ့လေသည်။ ဘုရားသခင်က ထိုသို့သောအရာများကို မကြည့်ပေ။ ဖာရိရှဲတို့သည် ဘုရားသခင်ကို မျိုးဆက်များစွာကြာအောင် ယုံကြည်ခဲ့ပြီး ယခု ၎င်းတို့ မည်သို့ဖြစ်သွားသနည်း။ ဘုရားသခင်က ၎င်းတို့ကို သူ၏နောက်လိုက်များအဖြစ်ပင် အလိုမရှိပေ။ ၎င်းတို့သည် လုံးလုံးလျားလျား ဖယ်ရှားရှင်းလင်းခြင်း ခံရပြီဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်၏ ကယ်တင်ခြင်းအလုပ်နှင့် မသက်ဆိုင်သည့်အပြင် ပါဝင်ပတ်သက်မှု မရှိကြပေ။

လူတစ်ဦးသည် ဘုရားသခင်၏ တရားစီရင်ခြင်းနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမခြင်းကို လက်ခံနိုင်ခြင်းရှိမရှိသည် စိတ်သဘောထား ပြောင်းလဲမှုဟူသည့် အဓိက ပြဿနာနှင့် တိုက်ရိုက်ဆက်စပ်သည်။ သို့ရာတွင် လူတို့သည် ဘုရားသခင်၏ တရားစီရင်ခြင်းနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမခြင်းနှင့် ပတ်သက်၍ အယူအဆများစွာ ရှိတတ်ကြသည်။ ဤပြဿနာများကို ဖြေရှင်းဖို့အတွက် ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များအရ သမ္မာတရားကို မကြာခဏ မိတ်သဟာယပြုရန် မုချလိုအပ်သည်။ ဤသည်မှာ အလိုအပ်ဆုံး ဖြစ်၏။ ဘုရားသခင်က လူတို့ကို အဘယ့်ကြောင့် တရားစီရင်ပြီး ပြစ်တင်ဆုံးမသနည်း။ လူသားမျိုးနွယ်သည် မည်သည့်အတိုင်းအတာအထိ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသွားသနည်း။ တရားစီရင်ခြင်းနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမခြင်းက မည်သည့်ပြဿနာများကို ဖြေရှင်းဖို့ ရည်ရွယ်ပြီး ၎င်းတို့သည် မည်သည့်အဆုံးသတ်များကို စွမ်းဆောင်ရရှိကြသနည်း။ လူတို့အား ဘုရားသခင် တောင်းဆိုသည့် စံချိန်စံညွှန်းများမှာ အဘယ်နည်း။ အကယ်၍ ဤသမ္မာတရားများကို နားမလည်ပါက လူတစ်ဦးအနေဖြင့် တရားစီရင်ခြင်းနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမခြင်းကို လက်ခံရယူဖို့ မလွယ်ကူပေ။ သူသည် ဘုရားသခင်နှင့်ပတ်သက်၍ အယူအဆများသာမက ပုန်ကန်မှုနှင့် အတိုက်အခံလုပ်ခြင်းတို့ပါ အလွယ်တကူ ဖြစ်ပေါ်လာမည်ဖြစ်ပြီး ဘုရားသခင်ကိုပင် ပြစ်မှားစော်ကားနိုင်ကာ သူ့အပေါ် ရန်လိုလာနိုင်သည်။ လူတို့ကို ဘုရားသခင် မည်သို့ကယ်တင်သနည်း။ အဘယ်သူသည် ဘုရားသခင်၏ တရားစီရင်ခြင်းနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမခြင်းကို လက်ခံရယူနိုင်သနည်း။ အဘယ်သူသည် သမ္မာတရားအား လိုက်စားခြင်းနှင့် စုံလင်အောင်ပြုလုပ်ပေးခြင်း လမ်းကြောင်းကို စတင်နိုင်သနည်း။ အဘယ်သူသည် နောက်ဆုံးသောကာလ ဘုရားသခင်၏ အလုပ်အားဖြင့် ဖယ်ရှားရှင်းလင်းခြင်း ခံရမည်နည်း။ အကယ်၍ ဤသမ္မာတရားများကို ရှင်းလင်းစွာ မိတ်သဟာယပြုထားလျှင် တရားစီရင်ခြင်းနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမခြင်းတို့နှင့် ပတ်သက်သည့် လူတို့၏ အယူအဆများက ပြေလည်သွားမည်မဟုတ်လော။ အနည်းဆုံး ၎င်းတို့သည် အခြေခံအားဖြင့် ပြေလည်သွားမည်ဖြစ်သည်။ ကျန်နေသေးသည့် မည်သည့်ပြဿနာမဆို လူတစ်ဦး၏ ကိုယ်ပိုင်အတွေ့အကြုံအားဖြင့်သာ ဖြေရှင်း၍ရသည်။ သမ္မာတရားကို နားလည်သည့်အခါ ယင်းတို့သည် ပင်ကိုအားဖြင့် ပြေလည်သွားမည်ဖြစ်သည်။ လူအချို့က “ကျွန်ုပ်တို့၏ အပြစ်များကို ခွင့်လွှတ်ပြီဖြစ်သောကြောင့် အဘယ့်ကြောင့် တရားစီရင်ခြင်းနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမခြင်းကို တွေ့ကြုံဖို့လိုသေးသနည်း” ဟု ပြောကြသည်။ အပြစ်များ ခွင့်လွှတ်ခံရခြင်းမှာ ဘုရားသခင်၏ ကျေးဇူးတော်ဖြစ်၏။ ယင်းက လူတို့ကို ဘုရားသခင်ရှေ့မှောက်သို့ လာခွင့်ပေးသည်။ သို့ရာတွင် တရားစီရင်ခြင်းနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမခြင်းက လူတို့ကို အပြစ်မှ၊ စာတန်၏ စွမ်းအားမှ လုံးလုံးလျားလျား ကယ်တင်ဖို့ ရည်ရွယ်သည်။ ဤနှစ်ခုမှာ တစ်ခုနှင့်တစ်ခု မဆန့်ကျင်ကြပေ။ ကျေးဇူးတော်ခေတ်တွင် ဘုရားသခင်သည် လူတို့ကို ရွေးနုတ်ပြီး ၎င်းတို့၏ အပြစ်များကို ခွင့်လွှတ်သည်။ နိုင်ငံတော်ခေတ်တွင် ဘုရားသခင်သည် လူတို့ကို တရားစီရင်ပြီး ၎င်းတို့၏ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သဘောထားကို သန့်စင်စေသည်။ ဤသည်တို့မှာ ဘုရားအလုပ်၏ အဆင့်နှစ်ခု ဖြစ်၏။ ဘာသာတရားထဲရှိ အဓိပ္ပာယ်မဲ့သော လူများစွာသည် တရားစီရင်ခြင်းနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမခြင်းတို့နှင့် ပတ်သက်၍ အယူအဆများ အမြဲတမ်း ရှိကြသည်။ ၎င်းတို့သည် “အပြစ်များ ခွင့်လွှတ်ခြင်းခံရသောအခါ ယုံကြည်ခြင်းအားဖြင့် ဖြောင့်မတ်ရာသို့ရောက်သည်” ဟူသည့် စကားရပ်ကို တင်းကျပ်စွာ ဖက်တွယ်ထားကြပြီး ဘုရားသခင်၏ တရားစီရင်ခြင်းနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမခြင်းကို လက်ခံဖို့ လုံးဝ ငြင်းဆိုကြသည်။ လူတစ်ဦးသည် ထိုကဲ့သို့သော လူတို့နှင့် ငြင်းခုံသင့်သလော။ အကယ်၍ သင်တို့သည် ထိုသို့သော လူတို့ကို ကြုံကြိုက်လျှင်၊ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များနှင့် သမ္မာတရားကို လက်ခံနိုင်လျှင် ၎င်းတို့အား သမ္မာတရားကို မိတ်သဟာယ ပြုပြီး ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်‌တော်များကို ဖတ်ပြနိုင်သည်။ အကယ်၍ ၎င်းတို့သည် သမ္မာတရားကို လက်ခံဖို့ လုံးဝ ငြင်းဆိုလျှင် ၎င်းတို့နှင့်ပတ်သက်၍ အပင်ပန်းခံစရာ မလိုပေ။ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်၏ ကယ်တင်ခြင်းအား လက်ခံသူများ လုံးဝ မဟုတ်ကြပေ။ ဘုရားသခင်သည် သူ၏ နှုတ်ကပတ်တော်များနှင့် သမ္မာတရားအား လက်ခံနိုင်သူတို့ကိုသာ ကယ်တင်သည်။ ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များနှင့် သမ္မာတရားအား လုံးဝ လက်မခံနိုင်သောသူတို့ကိုမူ ဘုရားသခင်သည် လုံးဝ ကယ်တင်မည် မဟုတ်ပေ။ သမ္မာတရားကို လက်ခံနိုင်သောသူတို့သည် ၎င်းတို့၌ အယူအဆများ မည်မျှရှိနိုင်စေကာမူ ၎င်းတို့၏ အယူအဆများကို အလွယ်တကူ ဖြေရှင်းနိုင်သည်။ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များကို ပို၍ ဖတ်ရှုပြီး သမ္မာတရားကို ပို၍ ရှာဖွေဖို့သာ လိုသည်။ သမ္မာတရားကို လက်ခံနိုင်သော လူတို့သည် လူ့သဘာဝရှိသောသူတို့၊ အသိတရားနှင့် အသိစိတ်ရှိသောသူတို့ ဖြစ်ကြသည်။ လူတို့သည် ဘုရားသခင်၏ တရားစီရင်ခြင်းနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမခြင်းကို လက်မခံမီ ၎င်းတို့၌ အယူအဆများစွာနှင့် မှားယွင်းသော ထင်မြင်ချက်များသာမက အပျက်သဘောဆောင်သော အခြေအနေအချို့ ဖြစ်ပေါ်လာမည်။ အဖြစ်များဆုံးသော အပျက်သဘောဆောင်သည့် အခြေအနေမှာ “ကျွန်ုပ်သည် ဘုရားသခင်အဖို့ မိမိကိုယ်ကို အသုံးခံခဲ့ပြီး ကျွန်ုပ်၏ တာဝန်များကို ထမ်းဆောင်ခဲ့ပြီး ဖြစ်သည်။ ကျွန်ုပ်သည် အရာခပ်သိမ်း၌ ဘုရားသခင်၏ ကွယ်ကာခြင်းနှင့် ကောင်းချီးပေးခြင်းကို ခံရသင့်သည်။ ကျွန်ုပ်၌ အဘယ့်ကြောင့် ဘေးဒုက္ခများ ကျရောက်ရသနည်း” ဟူ၍ ဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ အဖြစ်များဆုံး အခြေအနေပင် ဖြစ်သည်။ နောက်ထပ် အခြေအနေတစ်မျိုးလည်း ရှိ၏။ အခြားသူများသည် ကောင်းမွန်သော အနေအထားတွင် နေထိုင်ပြီး ပျော်ပါးနေသည်ကို မြင်ရစဉ် မိမိမှာမူ ခက်ခဲမှုနှင့် ဆင်းရဲခြင်း၌ အသက်ရှင်နေကြောင်း သိမြင်ရသောအခါ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်သည် မဖြောင့်မတ်ဟု မကျေမနပ် ပြောကြသည်။ အခြားသူများက မိမိတို့၏တာဝန်ထမ်းဆောင်ရာ၌ ပိုကောင်းသော ရလဒ်များ စွမ်းဆောင်ရရှိနေသည်ကို မြင်တွေ့ကာ မနာလိုဖြစ်ပြီး အပျက်သဘော ဆောင်လာခြင်းပင် ဖြစ်နိုင်သည်။ ၎င်းတို့သည် အခြားသူများ၏ မိသားစုများ သင့်မြတ်ပြီး စည်းလုံးလျှင်၊ အခြားသူများက ၎င်းတို့ထက် ပိုမြင့်မားသော အစွမ်းအစရှိလျှင်၊ ၎င်းတို့၏ တာဝန်ထမ်းဆောင်ခြင်းက ပင်ပန်းလျှင်၊ သို့မဟုတ် တစ်စုံတစ်ခုသည် ၎င်းတို့အလိုရှိသည့်အတိုင်း ဖြစ်မလာလျှင်လည်း အပျက်သဘောဆောင်ကြသည်။ အတိုချုပ်အားဖြင့် ၎င်းတို့၏ အယူအဆများ၊ စိတ်ကူးများနှင့် မကိုက်ညီသည့် မည်သည့် အနေအထားများ၌မဆို ၎င်းတို့သည် အပျက်သဘောဆောင်လာကြသည်။ အကယ်၍ ဤသူ၌ အစွမ်းအစတစ်ခုခုရှိပြီး သမ္မာတရားကို လက်ခံနိုင်လျှင် ထိုသူ့ကို ကူညီသင့်သည်။ သမ္မာတရားကို သူ နားလည်သရွေ့ သူ၏ အပျက်သဘောဆောင်ခြင်းကိစ္စကို အလွယ်တကူ ဖြေရှင်းနိုင်သည်။ အကယ်၍ သူသည် သမ္မာတရားကို မရှာဖွေဘဲ ဆက်လက်၍ အပျက်သဘော ဆောင်နေလျက် ဘုရားသခင်နှင့်ပတ်သက်၍ အယူအဆများ အမြဲတမ်း လက်သင့်ခံထားပါက သန့်ရှင်းသော ဝိညာဉ်တော်သည် အလဟဿဖြစ်သော အလုပ်ကို မလုပ်ဆောင်သဖြင့် ဘုရားသခင်သည် ထိုသူ့ကို ဘေးဖယ်ထားပြီး အရေးစိုက်မည်မဟုတ်ပေ။ ထိုကဲ့သို့သော လူတို့သည် ထင်ရာစိုင်းလွန်းကာ သမ္မာတရားကို လက်မခံဘဲ ဘုရားသခင်နှင့် ပတ်သက်၍ အယူအဆများ အမြဲရှိကြပြီး သူတို့၌ ကိုယ်ပိုင် တောင်းဆိုချက်များ အမြဲရှိကြသည်။ ဤသည်မှာ အသိစိတ်ပိုင်း အလွန်တရာ ချို့တဲ့ပြီး ၎င်းတို့အား အတော်ပင် အသိခေါက်ခက် အဝင်နက်စေသည်။ ၎င်းတို့သည် သမ္မာတရားကို နားလည်နိုင်သော်လည်း လက်မခံကြပေ။ ဤသည်မှာ ပုန်ကန်ပြစ်မှားမှုများကို တမင်တကာ ကျူးလွန်နေသည်နှင့် အနည်းငယ် တူသည်မဟုတ်လော။ ထို့ကြောင့် ၎င်းတို့ကို ဘုရားသခင် အာရုံမစိုက်ချေ။ လူအချို့က “ကျွန်ုပ်သည် မကြာခဏ အပျက်သဘောဆောင်ပြီး ဘုရားသခင် ကျွန်ုပ်ကို မသိကျိုးကျွန်ပြုသည်။ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင် ကျွန်ုပ်ကို မချစ်ပါဟု ဆိုလိုသည်” ဟု ဆိုကြသည်။ ထိုကဲ့သို့သော ပြောဆိုချက်မှာ အဓိပ္ပာယ်မဲ့သည်။ ဘုရားသခင် မည်သူ့ကို ချစ်ကြောင်း သင်သိသလော။ ဘုရားသခင်၏ ချစ်ခြင်းမေတ္တာကို မည်ကဲ့သို့ သိသာထင်ရှားစေကြောင်း သင်သိသလော။ ဘုရားသခင် မည်သူ့ကို မချစ်ကြောင်းနှင့် ဘုရားသခင် မည်သူ့ကို ဆုံးမပဲ့ပြင်ကြောင်း သင်သိသလော။ ဘုရားသခင်၏ ချစ်ခြင်းမေတ္တာ၌ စည်းမျဉ်းများရှိ၏။ ယင်းမှာ လူတို့ကို အစဉ်မပြတ် သည်းခံပြီး ၎င်းတို့အား သနားကရုဏာနှင့် ကျေးဇူးတော်ကို ပြသကာ မည်သူဖြစ်စေ လူတိုင်းကို ကယ်တင်လျက် မည်သည့်အပြစ်များကို ၎င်းတို့ကို ကျူးလွန်သည်ဖြစ်စေ လူတိုင်းကို ခွင့်လွှတ်သည့်အပြင် နောက်ဆုံးတွင် လူတိုင်းကို ခြွင်းချက်မရှိ ဘုရားသခင်၏ နိုင်ငံတော်ထဲသို့ ခေါ်ဆောင်သည်ဟူ၍ လူသားများ စိတ်ကူးသကဲ့သို့ မဟုတ်။ ဤသည်တို့မှာ လူတို့၏ အယူအဆများနှင့် စိတ်ကူးများသာ မဟုတ်လော။ ထိုသို့ဖြစ်သည်ဆိုလျှင် ဘုရားသခင်အနေဖြင့် တရားစီရင်ခြင်းအလုပ်ကို ထမ်းဆောင်ဖို့လိုမည် မဟုတ်ပေ။ မကြာခဏ အပျက်သဘောဆောင်သည့်လူများအပေါ် ဘုရားသခင် ပြုမူဆောင်ရွက်ပုံနှင့်ပတ်သက်၍ စည်းမျဉ်းများရှိသည်။ လူများသည် စဉ်ဆက်မပြတ် အပျက်သဘောဆောင်သည့်အခါ ဤတွင် ပြဿနာတစ်ခု ရှိပေသည်။ ဘုရားသခင်သည် များစွာပြောဆိုပြီးဖြစ်သည်၊ သမ္မာတရားများစွာကို ဖော်ပြပြီးဖြစ်သည်၊ လူတစ်ယောက်သည် ဘုရားသခင်ကို အမှန်တကယ် ယုံကြည်လျှင် ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်ကို ဖတ်ပြီး သမ္မာတရားကို နားလည်ပြီးနောက်တွင် သူ့အတွင်းရှိ အပျက်သဘောဆောင်သော အရာများသည် အစဉ်ပို၍ နည်းပါးလာမည်။ လူတို့သည် အစဉ် အပျက်သဘောဆောင်နေလျှင် ၎င်းတို့သည် သမ္မာတရားကို လုံးဝ လက်မခံသည်မှာ သေချာသည်။ ၎င်းတို့၏ အယူအဆများနှင့် ကွဲလွဲသည့်အရာတစ်ခုကို ကြုံတွေ့ရသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် ၎င်းတို့ အပျက်သဘောဆောင်လာကြလိမ့်မည်။ ၎င်းတို့သည် ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်များရှိ သမ္မာတရားကို အဘယ်ကြောင့် မရှာဖွေကြသနည်း။ အဘယ်ကြောင့် သမ္မာတရားကို လက်မခံကြသနည်း။ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်နှင့်ပတ်သက်ပြီး အယူအဆများ၊ နားလည်မှုလွဲခြင်းများ ရှိသောကြောင့်ဖြစ်သည့်အပြင် သမ္မာတရားကို မည်သည့်အခါမျှ မရှာဖွေသောကြောင့်ဖြစ်သည်မှာ သေချာသည်။ ဤသို့ဆိုလျှင် ၎င်းတို့သည် သမ္မာတရားကို ဤသို့ချဉ်းကပ်ကြသောအခါ ဘုရားသခင်က ၎င်းတို့ကို အာရုံစိုက်ခြင်း တစ်ခုတလေ ရှိဦးမည်လော။ ထိုသို့သော လူများသည် ဆင်ခြင်တုံတရားကို နားမဝင်သူများ မဟုတ်လော။ ဆင်ခြင်တုံတရားကို နားမဝင်သည့် သူများအပေါ် ဘုရားသခင်၏ သဘောထားက အဘယ်နည်း။ သူက ၎င်းတို့ကို ဘေးဖယ်ပြီး လျစ်လျူရှုလေသည်။ သင်ဆန္ဒရှိသည့် မည်သည့်ပုံစံဖြင့်မဆို သင်ယုံကြည်လော့။ သင် ယုံကြည်သည်၊ မယုံကြည်သည်မှာ သင့်အပေါ်တွင် မူတည်သည်။ သင် အမှန်တကယ် ယုံကြည်ပြီး သမ္မာတရား လိုက်စားလျှင် သမ္မာတရားကို ရလိမ့်မည်။ သင် သမ္မာတရားကို မလိုက်စားလျှင် ယင်းကို ရရှိလိမ့်မည်မဟုတ်ချေ။ ဘုရားသခင်သည် လူတိုင်းကို တရားမျှတစွာ ဆက်ဆံသည်။ သင်သည် သမ္မာတရားကို လက်ခံသည့် သဘောထားတစ်ခုမရှိလျှင်၊ ကျိုးနွံနာခံသည့် သဘောထားတစ်ခုမရှိလျှင်၊ ဘုရားသခင်၏ သတ်မှတ်ချက်များကို ပြည့်မှီရန် မကြိုးပမ်းလျှင် သင်ဆန္ဒရှိသလို ယုံကြည်နိုင်သည်။ ထို့အပြင် သင်သည် အတော် ထွက်ခွာလိုပါက၊ ချက်ချင်း ထိုသို့လုပ်ဆောင်နိုင်သည်။ သင်၏တာဝန်ကို လုပ်ဆောင်ဖို့ သင်ဆန္ဒမရှိပါက ဘုရားအိမ်တော်က သင့်ကို အတင်းအကျပ် လုပ်ဆောင်စေမည်မဟုတ်။ သင်နှစ်သက်သည့်နေရာသို့ သင်သွားနိုင်သည်။ ဘုရားသခင်က လူများကို နေဖို့ မတိုက်တွန်းပေ။ ယင်းမှာ သူ၏သဘောထားဖြစ်သည်။ သင်သည် ဖန်ဆင်းခံတစ်ဦးဖြစ်သည်မှာ ရှင်းနေလင့်ကစား သင်သည် ဖန်ဆင်းခံတစ်ဦး လုံးဝမဖြစ်ချင်ပေ။ ကောင်းကင်တမန်မင်း အမြဲတမ်း ဖြစ်လိုပြီး ဘုရားသခင်ကို ကျိုးနွံနာခံလိုစိတ်မရှိသည့်အပြင် ဘုရားသခင်နှင့် တန်းတူအဆင့်၌နေဖို့ အမြဲတမ်း ဆန္ဒရှိသည်။ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်ကို အရှက်မရှိ အတိုက်အခံလုပ်နေခြင်း ဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်၏ စိတ်နေသဘောထားကို ပုန်ကန်ပြစ်မှားသည့် အရာတစ်ခုဖြစ်၏။ သင်သည် သာမန်လူတစ်ဦးသာ ဖြစ်သည်မှာ ပေါ်လွင်ထင်ရှားလင့်ကစား အဆင့်အတန်းရှိဖို့နှင့် အောင်မြင်ကျော်ကြားသူတစ်ဦးဖြစ်ဖို့ အထူးတလည် ပြုမူဆက်ဆံခြင်းကို အမြဲတမ်း အလိုဆန္ဒရှိလျက် အရာရာတွင် အခြားသူများထက် ပိုသာရန်၊ ကြီးမားသော ကောင်းချီးများကို ရရှိရန်နှင့် လူတိုင်းကို ကျော်လွန်ရန် အလိုရှိသည်။ ဤအရာက အသိစိတ်ကင်းမဲ့မှုကို ပြသ၏။ အသိစိတ်ကင်းမဲ့သော လူတို့ကို ဘုရားသခင် မည်သို့ရှုမြင်သနည်း။ ၎င်းတို့ကို ဘုရားသခင် မည်သို့အကဲဖြတ်သနည်း။ ထိုကဲ့သို့သော လူတို့မှာ အသိခေါက်ခက် အဝင်နက်ကြသည်။ အချို့က “အကယ်၍ ကိုယ်တော်သည် ကျွန်ုပ်ကို အသိခေါက်ခက် အဝင်နက်သည်ဟု ဆိုလျှင် ကျွန်ုပ် အလုပ်လုပ်ပေးမည် မဟုတ်တော့” ဟု ဆိုသည်။ သင့်ကို အဘယ်သူက အလုပ်လုပ်ပေးဖို့ ခိုင်းခဲ့သနည်း။ သင်သည် လုပ်ဆောင်လိုစိတ် မရှိလျှင် ဘုရားသခင် သင့်ကို အတင်းအကျပ်စေခိုင်းမည် မဟုတ်ပေ။ အမြန်သာ ထွက်သွားလော့။ ဘုရားအိမ်တော်က သင့်ကို တားမည်မဟုတ်ပေ။ သင်သည် အလုပ်လုပ်ပေးလိုစိတ် ရှိလျှင်ပင် ဘုရားအိမ်တော်၌ သတ်မှတ်ချက်များ ရှိသည်။ အကယ်၍ သင်၏အလုပ်လုပ်ပေးခြင်းက အဆင့်မမီသည့်အပြင် သင်၏ တာဝန်ထမ်းဆောင်မှုက ဘုရားအိမ်တော်အား ပြဿနာမြောက်မြားစွာ ဖြစ်ပေါ်စေလျက် ကောင်းကျိုးထက် ဆိုးကျိုးကို ပိုလုပ်လျှင် ဘုရားအိမ်တော်က သင့်ကို အသေအချာပင် ဖယ်ရှားရှင်းလင်းမည် ဖြစ်သည်။ သင်သည် အလုပ်လုပ်ပေးဖို့ ဆန္ဒရှိလျှင်ပင် ဘုရားအိမ်တော်က သင့်ကို အလိုရှိမည်မဟုတ်။ အကယ်၍ လူတို့သည် အလုပ်လုပ်ပေးလိုစိတ်ရှိလျက် သမ္မာတရားကို လက်ခံနိုင်ပြီး ပြုပြင်ခြင်းကို လက်ခံပါက ဘုရားအိမ်တော်၌ နေထိုင်ဖို့ သတ်မှတ်ချက်ပြည့်မီသည်။ ၎င်းတို့သည် သမ္မာတရားကို လိုက်စားနိုင်လျက် ဘုရားသခင်၏ တရားစီရင်ခြင်းနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမခြင်းကို လက်ခံနိုင်ကာ ကယ်တင်ခြင်းနှင့် စုံလင်အောင်ပြုလုပ်ပေးခြင်းကို ခံရနိုင်လျှင် ဤသည်မှာ အလွန်ကြီးမားသော ကောင်းချီးတစ်ခု ဖြစ်၏။ ဘုရားသခင်က သင့်ကို တောင်းပန်နေကာ သူ့အနေဖြင့် သင့်ကို တရားစီရင်ပြီး ပြစ်တင်ဆုံးမရန် လိုအပ်သည်ဟု မထင်နှင့်။ ဘုရားသခင် သင့်ကို တောင်းပန်မည်မဟုတ်ချေ။ ဘုရားသခင်သည် ရည်မှန်းချက်သတ်သတ်မှတ်မှတ်ကို စိတ်ထဲတွင် ထားရှိလျက် စည်းမျဉ်းများဖြင့် လူတို့ကို စိစိစစ်စစ် ကယ်တင်ပြီး စုံလင်အောင် ပြုလုပ်ပေးသည်။ ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်သူအားလုံးက သူ၏ ကယ်တင်ခြင်းကို လက်ခံရရှိနိုင်သည်မဟုတ်ပေ။ လူများစွာကို ဖိတ်ခေါ်သော်လည်း အနည်းငယ်သာ ရွေးချယ်ခြင်းခံရသည်။ သင်သည် သင်၏တာဝန်ကို ပြည့်မီအောင် ထမ်းဆောင်ခြင်း၊ ကျိုးနွံနာခံတတ်သော စိတ်နေစိတ်ထားရှိခြင်း၊ အခြေခံအားဖြင့် ရိုးသားခြင်းနှင့် နောင်တရတတ်သော စိတ်နှလုံးကို ပိုင်ဆိုင်ခြင်းဟူသည့် ဘုရားသခင်၏ စံချိန်စံညွှန်းအချို့ကို ပြည့်မီရမည်ဖြစ်ကာ၊ သို့မှသာ ဘုရားသခင်သည် တရားဝင် စတင်၍ တရားစီရင်ပြီး ပြစ်တင်ဆုံးမမည်ဖြစ်သည့်အပြင် သင့်ကို သန့်စင်စေပြီး စုံလင်စေမည် ဖြစ်သည်။ လူအချို့က “တရားစီရင်ခြင်းနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမခြင်းကို တွေ့ကြုံခြင်းဟူသည် ဆင်းရဲဒုက္ခကို ဆိုလို၏” ဟု ပြောကြသည်။ ဒုက္ခခံရမည်မှာ မှန်သော်လည်း သင်သည် ထိုအရာအတွက် သတ်မှတ်ချက်ပြည့်မီရမည်။ သင် သတ်မှတ်ချက် မပြည်မီပါက ဒုက္ခခံရဖို့ပင် မသင့်တော်ပေ။ ဘုရားသခင်၏ အလုပ်နှင့် လူတို့အား သူ၏စုံလင်စေခြင်းကို ထိုမျှရိုးစင်းသည်ဟု သင် ထင်သလော။ တရားစီရင်ခြင်းနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမခြင်းကို လက်ခံရန် ငြင်းဆန်သောသူတို့ သို့မဟုတ် တရားစီရင်ခြင်းနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမခြင်းမှ ထွက်ပြေးသောသူတို့သည် နောက်ဆုံးတွင် မိမိတို့၏ လုပ်ရပ်များအတွက် တာဝန်ခံရမည်ဖြစ်သည်။ တစ်စုံတစ်ဦးသည် မည်သူဖြစ်စေ၊ သို့မဟုတ် ဘုရားသခင်အပေါ် သူ၏သဘောထားက မည်သည့်အရာဖြစ်စေ ဤသဘောထားက ဘုရားသခင် သတ်မှတ်သည့်အရာနှင့် မကိုက်ညီပါက ဘုရားသခင်သည် ကြားဝင်စွက်ဖက်မည် မဟုတ်သည့်အပြင် ၎င်းတို့သဘောအတိုင်း လုပ်ခွင့်ပြုမည် ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များ အားလုံးသည် ဤနေရာတွင် ရှိနေ၏။ သူပြောသည့်အရာကို သင်လုပ်နိုင်လျှင် လုပ်လော့။ သင်သည် လုပ်လိုစိတ်ရှိလျှင် လုပ်လော့။ သင် လုပ်လိုစိတ်မရှိလျှင်၊ သို့မဟုတ် မလုပ်နိုင်လျှင် ဘုရားသခင် သင့်ကို အတင်းခိုင်းမည် မဟုတ်ပေ။ ဘုရားသခင် သင့်ကို တောင်းပန်မည်ဟု သင်ထင်သလော။ ဘုရားသခင် သင့်ကို ဆုံးမပဲ့ပြင်မည်ဟု သင်ထင်သ‌လော။ စိတ်ချလော့၊ ဘုရားသခင်သည် သေချာပေါက် ထိုသို့ပြုမည်မဟုတ်။ ဘုရားသခင်က “သင်သည် သမ္မာတရားကို လက်မခံလိုလျှင်၊ သင်သည် ဘုရားသခင်၏ တရားစီရင်ခြင်းနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမခြင်းကို အလွန်အမင်း မနှစ်မြို့လျှင် ကိစ္စမရှိပေ။ သင်သည် ကျေးဇူးတော်အနည်းငယ်ကို မွေ့လျော်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် လောကကြီးသို့ အမြန်ပြန်သွားလော့၊ အလျင်အမြန်သာ ထွက်သွားလော့။ သင့်ကို အတင်းအကျပ် လုပ်မည်မဟုတ်ပေ။ သင်သည် ကောင်းကင်နိုင်ငံ‌တော်၏ ကောင်းချီးများကို မွေ့လျော်ဖို့ သတ်မှတ်ချက်မပြည့်မီသည့်အပြင် ယင်းတို့ကို ရရှိဖို့ ဆန္ဒရှိလျှင်ပင် မရရှိနိုင်ပါ” ဟု ဆိုလိမ့်မည်။ ဘုရားသခင်က လူတို့အား သူ၏ တရားစီရင်ခြင်းနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမခြင်းကို လက်ခံဖို့ အတင်းအကျပ်မလုပ် ဟူသည်မှာ မည်သည့်အရာကို ဆိုလိုသနည်း။ ယင်းက လူတို့သည် ဘုရားသခင်၏ တရားစီရင်ခြင်းနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမခြင်းကို လက်မခံလျှင် ဘုရားသခင်သည် ဆုံးမပဲ့ပြင်ခြင်း၊ ပြစ်တင်ဆုံးမခြင်း၊ သတိပေးနှိုးဆော်ခြင်း ပြုမည်မဟုတ်သကဲ့သို့ တိုက်တွန်းအားပေးခြင်းလည်း ပြုမည်မဟုတ်ဟု ဆိုလိုခြင်းဖြစ်သည်။ သန့်ရှင်းသော ဝိညာဉ်တော်ထံမှ ဉာဏ်ပွင့်စေခြင်း သို့မဟုတ် အလင်းပေးခြင်း ရှိမည်မဟုတ်ပေ။ အပေါ်ယံတွင် ဤလူတို့သည် စိတ်လက်ချမ်းသာစွာ အသက်ရှင်ပုံပေါက်သည်။ ၎င်းတို့သည် မိမိတို့၏ တာဝန်ကို ဝတ်ကျေတမ်းကျေ ထမ်းဆောင်ခြင်းအတွက် ဆုံးမပဲ့ပြင်ခြင်း မခံရသကဲ့သို့ အလုပ်တာဝန်၌ ၎င်းတို့၏ အပျက်သဘောဆောင်သော ခိုကပ်ခြင်း၊ သို့မဟုတ် ဘုရားသခင်အပေါ် ၎င်းတို့၏ လက်လွတ်စပယ် အကဲဖြတ်ခြင်းတို့အတွက်လည်း ဆုံးမပဲ့ပြင်ခြင်း မခံရပေ။ ဘုရားသခင်အား အထင်လွဲမှားခြင်း၊ ဘုရားသခင်နှင့်ပတ်သက်၍ မကျေမနပ် ပြောခြင်းနှင့် ဘုရားသခင်အား အတိုက်အခံလုပ်ခြင်းတို့အတွက်ပင် ၎င်းတို့၏ စိတ်နှလုံးထဲတွင် မည်သည့်အရာမျှ မခံစားရသည်မှာ ၎င်းတို့သည် လှူဖွယ်ပစ္စည်းများကို ခိုးယူခြင်း သို့မဟုတ် အလွဲသုံးခြင်းကဲ့သို့သော ကြီးမားသော မကောင်းမှုကို ကျူးလွန်သော်လည်း သတိမမူမိသည်အထိပင် ဖြစ်လေသည်။ ထိုကဲ့သို့ ကြီးမားသော မကောင်းမှုများကို ကျူးလွန်သည့် လူတို့သည် မိမိတို့ကိုယ်ကို ပြန်လည်မဆင်ခြင်ဘဲ၊ နောင်တစိုးစဉ်းမျှမရဘဲ၊ ၎င်းတို့အပေါ် မည်သည့် အပြစ်ဒဏ်ပေးခြင်း သို့မဟုတ် အဆုံးသတ် ရောက်လာမည်ဟူသော စိတ်ထင့်ခြင်းတစ်စက်မျှ မရှိဘဲ နှစ်ပေါင်းများစွာ နေနိုင်သည်။ သာမန်လူတစ်ဦး၌ စိတ်ထင့်ခြင်းတစ်မျိုးမျိုး ရှိသင့်သော်လည်း ဘုရားသခင်သည် ၎င်းတို့အထဲ၌ ဘာတစ်ခုမျှ လုံးလုံးလျားလျား မပြုလုပ်သောကြောင့် ၎င်းတို့၌ မရှိပေ။ ဘုရားသခင်၏ ဘာမျှမလုပ်ခြင်းမှာ သဘောထားတစ်မျိုး ဖြစ်သည်။ ယင်းက မည်သည့်အရာကို ကိုယ်စားပြုသနည်း။ ဘုရားသခင်သည် သူ၏စိတ်နှလုံးထဲ၌ မည်သည့်အရာ စဉ်းစားနေသည်ဟု သင်တို့ စိတ်ကူးကြည့်နိုင်သလော။ သူသည် ထိုသို့သော လူတို့အပေါ် အဘယ့်ကြောင့် လုံးလုံး လက်လျှော့ရသနည်း။ သူသည် ထိုသို့သော လူတို့ကို စက်ဆုပ်ရွံရှာသည်။ ၎င်းတို့သည် ငှက်တောင်မွေးတစ်ပင်၊ ပုရွက်ဆိတ်တစ်ကောင်လောက်ပင် အရေးမပါ၊ ၎င်းတို့ကို ထုတ်ဖော်ပြောဆိုဖို့ပင် မထိုက်တန်သဖြင့် ၎င်းတို့၏ အဆုံးသတ်ကို အဆုံးအဖြတ်ပေးပြီး ဖြစ်သည်။ တစ်နေ့တွင် ထိုကဲ့သို့သော လူတစ်ဦးက “ကျွန်ုပ်သည် ဘုရားသခင်၏ ဖန်ဆင်းခံတစ်ဦး ဖြစ်လိုသည်။ ကိုယ်တော့်ကို ကျွန်ုပ်၏သခင်၊ ကျွန်ုပ်၏ဘုရားအဖြစ် လက်ခံပါသည်” ဟု ပြောသောအခါ ထိုသူ့ကို ဘုရားသခင် အလိုရှိမည်လော။ အလိုရှိမည်မဟုတ်။ အချို့က “ကျွန်ုပ် နောင်တရပြီ။ ယခု ကျွန်ုပ် ပြန်လှည့်လာနေပြီ” ဟု ဆိုသည်။ ထိုသူတို့အတွက် အလွန်နောက်ကျပြီလော။ အလွန်နောက်ကျပြီ။ ၎င်းတို့၏သဘာဝသည် နတ်ဆိုး၏ သဘာဝမျိုးဖြစ်ပြီး မည်သည့်အခါမျှ ပြောင်းလဲ‌မည် မဟုတ်သောကြောင့် ဘုရားသခင်သည် ထိုသို့သောလူတို့ကို မကယ်တင်ပေ။ ၎င်းတို့သည် အဘယ်မျှ နောင်တရသည် ဖြစ်စေ၊ ၎င်းတို့သည် အဘယ်မျှ သနားစဖွယ် ငိုသည်ဖြစ်စေ ၎င်းတို့ ပြောင်းလဲနိုင်သလော။ ၎င်းတို့ အမှန်တကယ် နောင်တရနိုင်သလော။ လုံးဝ မရနိုင်ပေ။ ထို့ကြောင့် သင်သည် သမ္မာတရားကို လိုက်စားသည်ဖြစ်စေ၊ မလိုက်စားသည်ဖြစ်စေ သင်သည် ဘုရားသခင်ကို အမှန်တကယ် ယုံကြည်နေသရွေ့ ဘုရားအိမ်တော်၏ စီမံအုပ်ချုပ်ရေးဆိုင်ရာ အမိန့်များကို နားလည်သင့်သည်။ သင်သည် ဘုရားသခင်၏ လှူဖွယ်ပစ္စည်းများအပေါ် ကြံစည်စီစဉ်မှုများ လုံးဝ ပြု၍မရပေ။ ယင်းတို့ကို ခိုးယူဖို့ သို့မဟုတ် အသုံးချဖို့ အကြံအစည်များရှိခြင်းသည်ပင် လက်ခံနိုင်ဖွယ်မဟုတ်ပေ။ ထိုသို့သော လုပ်ရပ်များကို ပြုလုပ်မိသည်နှင့် ကြီးမားသော ဘေးဒုက္ခကို ဖြစ်ပေါ်စေမည်ဖြစ်ကာ သင်၏အဆုံးသတ်ကို ထိခိုက်မည်ဖြစ်သည်။ သင်၏ အဆုံးသတ်ကို ချမှတ်ပြီးသည်နှင့် ဘုရားသခင် ပြောဆိုထားသည့်အရာ သို့မဟုတ် ဘုရားသခင်၏ သတ်မှတ်ချက်များက မည်သည့်အရာ ဖြစ်သည်ကို ပြန်စဉ်းစားခြင်းနှင့် နောင်တရခြင်းသည် အချည်းနှီးဖြစ်မည်။ ယင်းမှာ အလွန်နောက်ကျသွားမည်။ ယခုတွင် ဘုရားသခင်၏ အလုပ်ကို အဆုံးမသတ်သေးသော်လည်း လူအချို့၏ အဆုံးသတ်ကိုမူ သတ်မှတ်ထားပြီး ဖြစ်လေသည်။ ဘုရားသခင်က ဤကိစ္စကို ထုတ်ဖော်မပြောသေးသကဲ့သို့ မည်သူ့ကိုမျှလည်း မပြောပြသေးပေ။ ဤလူတို့က မိမိတို့ကိုယ်ကို အဆင်ပြေသည်ဟု ထင်နေကြဆဲ၊ မိမိတို့၏အချိန်ကို ဖြုန်းနေကြဆဲ ဖြစ်သည်။ သေခြင်းတရားက တံခါးခေါက်ပြီဆိုလျှင်ပင် ၎င်းတို့သည် လုံးလုံးလျားလျား သတိမမူမိကြချေ။ ၎င်းတို့သည် နားဝေတိမ်တောင် ဖြစ်သောလူများနှင့် အသုံးမကျသောလူများတစ်သိုက် ဖြစ်လေသည်။

အခြားဖြစ်စဉ်နှစ်ခုကိုလည်း ငါ ဆက်ပြောမည်။ ယခင်ဖြစ်စဉ်၌ အမျိုးသားတစ်ဦးအကြောင်းကို ဆွေးနွေးခဲ့ပြီး ဤဖြစ်စဉ်များရှိ အဓိကဇာတ်ကောင်များမှာ အမျိုးသမီးခေါင်းဆောင်နှစ်ဦး ဖြစ်သည်။ ဤဘွဲ့သညာကို ကြားရလျှင် လူတစ်ဦးက ထိုသူတို့၏ အဆင့်အတန်းများမှာ မနိမ့်ပါးကြောင်း ချက်ချင်းနားလည်နိုင်ပြီး၊ သို့တစေ ထိုအဆင့်အတန်းမျိုး ရှိသည့် လူတို့သည် ကြီးမားသော မကောင်းမှုများကို ကျူးလွန်နိုင်သည်။ ဤအမျိုးသမီးများထဲမှ တစ်ဦးသည် မလုံလောက်သော အရင်းအနှီးငွေကြောင့် သူ၏စီးပွားရေး ပြိုလဲလုဆဲဆဲရှိသည့် ဘာသာတရား မရှိသူတစ်ဦးနှင့် ပတ်သက်မှုရှိခဲ့သည်။ ဤအမျိုးသမီးက အသင်းတော်ထဲ၌ ခေါင်းဆောင်တစ်ဦးအဖြစ် အစေခံပြီး ငွေကြေးအရင်းအမြစ်များကို ချုပ်ကိုင်ရသည့်အတွက် ထိုဘာသာတရားမရှိသူက သူမထံမှ ငွေချေးယူဖို့ တောင်းဆိုခဲ့သည်။ သူမသည် အထက်ကို တောင်းခံခြင်းမရှိဘဲ ယွမ်ငွေ သိန်းချီ၍ ချေးငှားဖို့ တစ်ဦးတည်း သ‌ဘောတူခဲ့သည်။ လူတို့ ပိုင်ဆိုင်သော ငွေများကို ချေးငှား၍ရသော်လည်း ဘုရားသခင်၏ ငွေသည် ပူဇော်သက္ကာဖြစ်ပြီး ဘုရားသခင်၏ ပူဇော်သက္ကာကိုထိသော မည်သူမဆို အပြစ်ဒဏ်ပေးခြင်းကို ရင်ဆိုင်ရမည်။ သူမသည် ပူဇော်သက္ကာများကို တစ်ဦးတည်း အလွဲသုံးစားပြုခဲ့ကာ ငွေပမာဏမှာ မများပေ။ ငွေအလွဲသုံစားမှုပြီးနောက် အသင်းတော်က သူမကို အရေးယူကာ သူမကို ငွေပြန်လျော်ဖို့အတွက် အလုပ်လုပ်ရန် ပြဋ္ဌာန်းလိုက်သည်။ ဤသည်မှာ ယင်းကို အသင်းတော်က ကိုင်တွယ်သည့်ပုံဖြစ်သည်။ ယင်းမှာ လူသား၏ နည်းလမ်းဖြစ်သည်။ သူမသည် ငွေပြန်လျော်နိုင်ခဲ့ပြီး အပြင်ပန်းတွင် ရည်မွန်သော သဘောထားရှိဟန် တူခဲ့သည်။ ဤသည်မှာ သူမ ပြောင်းလဲသွားသည့် သဘောကိုဆောင်သလော။ (မဆောင်ပါ။) သူမ၏ လုပ်ရပ်များမှာ အတော်ပင် ရဲတင်းကာ မဆင်ခြင်သော ဉာဏ်မရှိသူတစ်ဦးနှင့် များစွာ တူလျက် ဘုရားသခင်အပေါ် သူမ၏ စိတ်သဘောထားနှင့် သူမ၏ စိတ်ဓာတ်ကို ညွှန်ပြသည်။ ထိုကဲ့သို့သော လူတစ်ဦးက သမ္မာတရားကို စစ်မှန်စွာ သဘောပေါက်နားလည်နိုင်သလော။ သူသည် အသိစိတ်ဖြင့် ပြုမူနိုင်သလော။ သူမသည် ဘုရားသခင်၏ ပူဇော်သက္ကာများကို လက်ဆော့ရဲကာ ယင်းကို သူမ၏ ကိုယ်ပိုင်ငွေသဖွယ် ပြုမူခဲ့သည်။ ဘဏ္ဍာငွေများကို မည်သို့ခန့်ခွဲရမည်ဟူသည့်အပေါ် ဘုရားသခင်၏ လမ်းညွှန်ချက်မပါဘဲ၊ သို့မဟုတ် ယင်းကို မထိကိုင်သင့်ကြောင်း ပြောဆိုချက် မရှိဘဲ သူမ၏စိတ်နှလုံးထဲတွင် စည်းမျဉ်းများ မရှိသကဲ့သို့ စည်းလည်းမရှိပေ။ သူမသည် ခေါင်းဆောင်တစ်ဦးအနေဖြင့် ဤငွေကို ထိန်းချုပ်ဖို့ အခွင့်အရေးရှိသည်ဟု ထင်မှတ်ပြီး ယင်းကို အလွဲသုံးစားမှု ပြုရဲခဲ့သည်။ ငွေအလွဲသုံးစားမှုပြီးနောက် ဘုရားသခင် ယင်းကို မည်ကဲ့သို့ ကိုင်တွယ်ခဲ့သနည်း။ ဘုရားသခင်သည် မည်သည့်အရာမျှပင် လုပ်ဆောင်ရန်မလို၊ အသင်းတော်က သူမကို အပြစ်ဒဏ်ပေးခဲ့သည်။ ဤယွမ်ငွေ သိန်းဂဏန်းမျှက သူမ၏အဆုံးသတ်ကို ဆုံးဖြတ်ပေးခဲ့သည်။ သူမသည် ဘုရားသခင်၏ ဖြတ်တောက်ခြင်းနှင့် ဘေးဖယ်ထားခြင်းကို ထာဝရခံရသည်။ ဘုရားသခင် အဘယ့်ကြောင့် ဤသို့ပြုလုပ်ရသနည်း။ ဤအရာက ဘုရားသခင်၏ အမျက်ဒေါသကို ကိုယ်စားပြုသည်။ ယင်းမှာ ဘုရားသခင်၏ စိတ်သဘောထား လက္ခဏာသွင်ပြင်တစ်ခုလည်း ဖြစ်၏။ ဘုရားသခင်သည် ပုန်ကန်ပြစ်မှားခြင်းကို သည်းမခံပေ။ အကယ်၍ သင်သည် ဘုရားသခင်၏ စိတ်သဘောထားကို ပုန်ကန်ပြစ်မှားလျှင် စည်းကျော်လိုက်ပြီ ဖြစ်သည်။ ဤအရာကို စီမံအုပ်ချုပ်ရေးဆိုင်ရာ အမိန့်များထဲ၌ ပြဋ္ဌာန်းထားသလော။ (ပြဋ္ဌာန်းထားပါသည်။) ဘုရားသခင် ရွေးကောက်သော လူတို့သည် ဤအရာအပေါ် ရှင်းလင်း၏။ ပူဇော်သက္ကာများကို အလွဲသုံးစားပြုခြင်းသည် ဘုရားသခင်၏ စိတ်သဘောထားကို ပုန်ကန်ပြစ်မှားခြင်း ဖြစ်၏။ ဤအမျိုးသမီးက ပူဇော်သက္ကာကို အလွဲသုံစားပြုသောအခါ ဘုရားသခင် ကြားဝင်စွက်ဖက်ခဲ့သလော။ ဘုရားသခင်က ကြားဝင်စွက်ဖက်ခြင်း မပြုခဲ့၊ သူမကို မဟန့်တားခဲ့၊ ပြီးလျှင် ဘာတစ်ခုမျှ မပြောခဲ့ပေ။ သူမသည် လှုပ်ရှားနေစဉ် သူသည် ချုပ်ထိန်းခြင်း၊ အပြစ်ဖော်ဆုံးမခြင်း၊ သို့မဟုတ် သတိပေးခြင်းတို့လည်း မပြုခဲ့ပေ။ ငွေများကို ထိုအတိုင်းပင် ချေးငှားလိုက်ခြင်း ဖြစ်၏။ သူမသည် ပြဿနာ ဖော်ထုတ်ခံရပြီး အသင်းတော်က သူမကို မကိုင်တွယ်မီ သူမကိုယ်သူမ အတော်လေး ကျေနပ်နေခဲ့သည်။ သူမသည် စတင်၍ တရှုပ်ရှုပ်ဖြင့် ငိုကြွေးတော့သည်။ ထို့နောက် ချက်ချင်းပင် ငွေပြန်လျော်ဖို့ စတင်၍ အလုပ်လုပ်တော့သည်။ အမှန်မှာမူ ဘုရားသခင် အရေးစိုက်သည်မှာ ငွေကြေးဖြစ်ခဲ့သလော။ မဟုတ်ပေ။ သူအရေးစိုက်ခဲ့သည်မှာ ငွေမဟုတ်ဘဲ ဤအရာ၌ သူ့အား ထိုအမျိုးသမီး ထုတ်ဖော်ပြခဲ့သည့် သဘောထားက အရေးပါ၏။ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင် အရေးစိုက်သည့်အရာ ဖြစ်ခဲ့သည်။ ငွေကြေးသက်သက်ကြောင့် ဘုရားသခင်၏ စိတ်နေသဘောထားကို ပုန်ကန်ပြစ်မှားခြင်းသည် သေဖို့ထိုက်တန်သည် မဟုတ်လော။ ဤအရာကို ကိုယ်နှင့်ထိုက်သည့်အရာကို ကိုယ်ရခြင်းဟု ခေါ်သည်။ အကယ်၍ သင်သည် အနည်းငယ် အပျက်သဘောဆောင်လျှင် သို့မဟုတ် အားနည်းလျှင်၊ သို့မဟုတ် တစ်ခါတစ်ရံ တာဝန်ထမ်းဆောင်ရင်း ညစ်ညမ်းခြင်းအချို့ ရှိလျှင်၊ သို့မဟုတ် တစ်ခါတစ်ရံ အဆင့်အတန်းတစ်ခုခု၏ အနေအထား၌ ရပ်တည်ပြီး ယင်း၏ အကျိုးကျေးဇူးများကို မွေ့လျော်လျှင် ဘုရားသခင်သည် ဤအရာကို ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သဘောထား ထုတ်ဖော်ခြင်းအဖြစ် ရှုမြင်သည်။ သို့သော် သင်သည် ဘုရားသခင်၏ ပူဇော်သက္ကာများကို သူ့ကိုမတိုင်ပင်ဘဲ လက်ဆော့သောအခါ၊ သို့မဟုတ် သူ၏ခွင့်ပြုချက်ကို မရရှိဘဲ ယင်းကို အလွဲသုံးသောအခါ ယင်းမှာ မည်သည့်ပြဿနာမျိုး ဖြစ်သနည်း။ ဤသည်မှာ ပူဇော်သက္ကာများကို ခိုးယူခြင်းဖြစ်၏။ ထို့ပြင် ဤအရာက မည်သို့သော စိတ်သဘောထားမျိုးကို ပြညွှန်သနည်း။ ယင်းမှာ ကောင်းကင်တမန်မင်း၏ စိတ်သဘောထား၊ စာတန်၏ စိတ်သဘောထားပင် ဖြစ်သည်။ ယင်းမှာ ဘုရားသခင်၏ ပူဇော်သက္ကာများကို ခိုးယူမည့် သစ္စာဖောက်ခြင်း မဟုတ်လော။ (ဟုတ်ပါသည်။) ဘုရားသခင်က သစ္စာဖောက်ခြင်းဟု မှတ်ယူသည့်အရာကို အဘယ့်ကြောင့် စာတန်က လုပ်ခဲ့သနည်း။ (သူသည် ဘုရားသခင်ဖြစ်ရန် ကြိုးပမ်းခြင်းဖြစ်သည်။) ငါတို့ဆွေးနွေးနေသည့် အမျိုးသမီးအနေဖြင့် သူမသည် ဘုရားသခင်၏ ပူဇော်သက္ကာများကို ထိန်းချုပ်လိုခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ သူမသည် မိမိကိုယ်ကို မည်သူဟု ထင်ခဲ့သနည်း။ (သူမသည် မိမိကိုယ်ကို ဘုရားသခင်ဟု ထင်မှတ်ခဲ့သည်။) အတိအကျပင်။ သူမသည် သူမကိုယ်သူမ ဘုရားသခင်အဖြစ် ရှုမြင်ခဲ့ပြီး ယင်းမှာ သူမ မှားခဲ့သည့်နေရာ ဖြစ်သည်။ ထို့အတွက်ကြောင့် သူမသည် ဘုရားသခင်၏ စိတ်နေသဘောထားကို ပုန်ကန်ပြစ်မှားခဲ့သည်ဟု ငါတို့ ဆိုခြင်းဖြစ်သည်။ ဤအရာ၏သဘာဝမှာ ကြီးလေးသလာ။ (ကြီးလေးပါသည်။) ငါတို့၏ ဇာတ်ကောင်သရုပ်ဖော်ခြင်းက မှန်ကန်သလော။ (မှန်ကန်ပါသည်။) သူမ၌ အဆုံးသတ်မရှိတော့ချေ။ သူမ၌ အဆုံးသတ်မရှိ၊ ယင်းမှာ ယခု ပေါ်လွင်သည့်ပုံ ဖြစ်၏။ ဘုရားသခင်၏ အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုချက်အရ၊ ယင်းနောက်တွင် သူမတွေ့ကြုံမည့် အပြစ်ဒဏ်ပေးခြင်းများအရ ဤသည်တို့မှာ အနာဂတ်အတွက် အကြောင်းအရာကိစ္စများ ဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ ပထမအမျိုးသမီး၏ ဇာတ်လမ်းဖြစ်၏။ သူမသည် အမှန်ပင် ရဲတင်းလျက် သူမ၏အထက်နှင့် အောက်၌ရှိသောသူတို့ကို လှည့်စားနိုင်စွမ်းရှိကာ အကျိုးဆက်များကို ထည့်တွက်ခြင်းမရှိဘဲ မဆင်မခြင် ပြုမူပြီး စဉ်းစားဉာဏ်လည်းမရှိ၊ လူပါးလည်း ဝလေသည်။ သူမသည် ကျိုးနွံနာခံမှု သို့မဟုတ် ရှာဖွေဖို့ လိုအင်ဆန္ဒ အနည်းငယ်မျှပင် ပိုင်ဆိုင်ခဲ့သလော။ (မပိုင်ဆိုင်ခဲ့ပါ။) သူမသည် ဘုရားသခင်၏ ပူဇော်သက္ကာများ၊ ဘုရားသခင်ပိုင်ဆိုင်သည့် ပစ္စည်းဥစ္စာများကို မည်သူ့သဘောတူညီချက်မျှမပါဘဲ၊ ထိုကိစ္စကို အခြားမည်သူနှင့်မျှ မဆွေး‌နွေး သို့မဟုတ် မိတ်သဟာယပြုခြင်း မရှိဘဲ ထိန်းချုပ်လိုခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ သူမသည် ဤကိစ္စကို တစ်ဦးတည်း ကိုင်တွယ်ရန် သူမကိုယ်သူမ တာဝန်ယူခဲ့ပြီး ဤသည်တို့မှာ အကျိုးဆက်များ ဖြစ်သည်။ အချို့က “ဘုရားသခင်၏ ပူဇော်သက္ကာများကို ထိကိုင်ခြင်းသက်သက်သည် လူတစ်ဦးက သူ၏ စိတ်သဘောထားအား ပုန်ကန်ပြစ်မှားခြင်းဟု ဆိုလိုသလော” ဟု ပြောကောင်းပြောကြမည်။ ထိုသို့ဟုတ်သလော။ မဟုတ်ပေ။ အသင်းတော်သည် ဘုရားသခင်၏ ပူဇော်သက္ကာများကို ခန့်ခွဲခြင်းအတွက် စည်းမျဉ်းများရှိပြီး အကယ်၍ သင်သည် ထိုစည်းမျဉ်းများအတိုင်း ပြုမူလုပ်ဆောင်လျှင် ဘုရားသခင်သည် ကြားဝင်စွက်ဖက်မည် မဟုတ်ပေ။ အကယ်၍ သင်၌ စည်းမျဉ်းများ ရှိပြီးသားဖြစ်ပြီး ယင်းတို့ကို သင် မလိုက်နာဘဲ အမြဲတမ်းပင် မဆင်မခြင် ပြုမူခြင်းနှင့် အမှုအရာများကို သင့်သဘောအတိုင်း ပြုလုပ်ခြင်းသာ ရှိနေလျက် ဤအကြောင်းအရာများကို မိမိဘာသာ တစ်ဦးတည်း ကိုင်တွယ်လျှင် သင်သည် ဘုရားသခင်၏ စိတ်နေသဘောထားကို ပုန်ကန်ပြစ်မှားနေခြင်း ဖြစ်သည်။ ယင်းသည် ပထမအမျိုးသမီး၏ ဇာတ်လမ်းဖြစ်လေ၏။

ဒုတိယအမျိုးသမီးခေါင်းဆောင်၏ ဇာတ်လမ်းသည်လည်း ပူဇော်သက္ကာများနှင့် သက်ဆိုင်သည်။ ယင်းမှာ ဤသို့ဖြစ်၏။ အသင်းတော်သည် ဝတ်ပြုရန်နေရာအဖြစ် အသုံးပြုဖို့ အိမ်တစ်လုံး ဝယ်ယူခဲ့ကာ ယင်းက ပြုပြင်မွမ်းမံခြင်း အနည်းငယ်လိုအပ်သည်။ ပြုပြင်မွမ်းမံခြင်း၌ ပုံစံထုတ်ခြင်းနှင့် ပစ္စည်းဝယ်ယူခြင်း ပါဝင်ပြီး ယင်းက ငွေကုန်ကျသည်။ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်၏ စီမံခန့်ခွဲမှုပါဝင်သည့် ဘုရားအိမ်တော်၏ အလုပ်ဖြစ်သဖြင့် သုံးစွဲသည့်ငွေမှာ ပုံမှန်အားဖြင့် ဘုရားအိမ်တော်မှ ဖြစ်ပြီး ဘုရားအတွက် လှူဖွယ်ပစ္စည်းဖြစ်သည်။ ဤငွေကို ဘုရားအိမ်တော်၏ စည်းမျဉ်းများအရ မျှမျှတတ၊ သဘာဝကျကျ၊ စည်းစနစ်တကျ သုံးစွဲရသည်။ ထိုစဉ်က ဤအမျိုးသမီးမှာ ခေါင်းဆောင်တစ်ဦး ဖြစ်ခဲ့ပြီး ဤအလုပ်စီမံချက်အတွက် တာဝန်ရှိသည်။ သူမသည် မည်သူနှင့်မျှ မရင်းနှီးသည့် ယုံကြည်သူလူသစ်တစ်ဦးအား စီမံချက်ကို လာရောက်ကြီးကြပ်ဖို့ ရွေးချယ်ခဲ့သည်။ ထိုသူသည် ဘာသာတရားမရှိသူတစ်ဦးကဲ့သို့ ဖြစ်၏။ နောက်ပိုင်းတွင် သူမသည် ဤဘာသာတရားမရှိသူနှင့် ပေါင်းကြံလျက် ဈေးအကြီးဆုံးပစ္စည်းများစွာ ဝယ်ယူကာ ငွေအမြောက်အမြား သုံးစွဲခဲ့ကြသည်။ ဤသည်မှာ ဘုရားအိမ်တော်၏ငွေကို ကလိမ်ကျခြင်း မဟုတ်လော။ ဤသည်မှာ ဘုရားငွေများကို လိမ်ညာယူခြင်းနှင့် ဖြုန်းတီးခြင်းဖြစ်၏။ ဤဘာသာတရားမရှိသူသည် ယင်းမှ ငွေအတော်များများ ရလိုက်သည်။ ဤအရာသည် ထိုအမျိုးသမီးနှင့် သက်ဆိုင်သလော။ (သက်ဆိုင်ပါသည်။) သူမက ဤအရာကို ဖြစ်မြောက်အောင် ဆောင်ရွက်ခဲ့ကာ ဘာသာတရားမရှိသူအား ထိုကဲ့သို့သော အရာများကို ပြုလုပ်ခွင့်ပေးခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ တစ်စုံတစ်ယောက်က ဤကိစ္စကို တွေ့ရှိသွားပြီး တိုင်ကြားလိုသောအခါ သူမက သူ့ကို အပြင်းအထန် ဟန့်တားပြီး ခြိမ်းခြောက်ခဲ့သည်။ သူမသည် ဘုရားအိမ်တော်၏ အကျိုးကို သစ္စာဖောက်ကာ ဤအကျိုးကို ထိခိုက်နစ်နာစေပြီး အလှူငွေ အတော်များများကိုလည်း ဆုံးရှုံးစေခဲ့သည်။ ဤကာလအတွင်းတွင် သူမကို ဘုရားသခင် အပြစ်ဖော်ဆုံးမခဲ့သလော။ (မဆုံးမခဲ့ပါ။) သူမသည် သတိမမူမိခဲ့ချေ။ သူမသည် သတိမမူမိခဲ့ဟု ငါတို့ အဘယ်သို့ ပြောနိုင်သနည်း။ ယင်းကို သက်သေပြသည့် အချက်အချို့ရှိ၏။ သူမသည် အစကတည်းက ဤဘာသာတရားမဲ့သူ ပြုလုပ်ဖို့ ကြံစည်နေသည့်အရာကို ရှင်းလင်းစွာ သိမြင်နိုင်သော်လည်း သူ့ကို တားဆီးရမည့်အစား အလိုလိုက်ပြီး သိသိကြီးနှင့် ထောက်ခံကာ ငွေများကို အဆက်မပြတ် ပုံအောခဲ့သည်။ ရလဒ်အနေဖြင့် အကုန်အကျက ဖောင်းပွသွားပြီး အပြီးသတ်အလုပ်က စံချိန်မမီပေ။ သူမသည် ဤအရာကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်း သိမြင်ခဲ့သော်လည်း ပိုများသောငွေကို ဆက်၍သာ မြှုပ်နှံခဲ့သည်။ ဤအချိန်၌ ဘုရားသခင် အရေးယူခဲ့သလော။ အ‌ရေးမယူခဲ့ပေ။ ဤကိစ္စနှင့်ပတ်သက်၍ လူတို့၏ အယူအဆများနှင့် စိတ်ကူးများမှာ အဘယ်နည်း။ လူတို့က ဘုရားသခင်သည် သူ၏ကိုယ်ပိုင်ငွေအတွက် တာဝန်ယူသင့်ပြီး သူမကို တားဆီးခဲ့သင့်သည်ဟု စဉ်းစားကြသည်။ ဤသည်မှာ လူ့အယူအဆ ဖြစ်သော်လည်း ဘုရားသခင်သည် ဤအတိုင်း အရေးမယူခဲ့ပေ။ ပြုပြင်မွမ်းမံခြင်း လက်စသတ်ပြီးနောက် ကြည့်ရှုစစ်ဆေးသောအခါ အလှူငွေများစွာ ပျောက်ဆုံးနေကြောင်း ဘုရားအိမ်တော်က တွေ့ရှိခဲ့သည်။ ဤအမျိုးသမီးကို ဘာလုပ်သင့်သနည်း။ ဘုရားသခင်က ဘာမျှမလုပ်ခဲ့ပေ။ အသင်းတော်က သူမကို ကိုင်တွယ်ခဲ့ပြီး အခြားအမျိုးသမီးတစ်ဦးက စတင်၍ ငွေပြန်လျော်ပေးခဲ့သည်။ သူမလုပ်ရပ်၏ သဘာဝမှာ အဘယ်နည်း။ ခေါင်းဆောင်တစ်ဦးအနေဖြင့် သူမသည် တာဝန်မဲ့ပြီး အလှူငွေသုံးစွဲမှုများကို စစ်ဆေးဖို့ ပျက်ကွက်ခဲ့သည်သာမက ဘုရားအိမ်တော်ကို လှည့်ဖြားရန်နှင့် ဘုရားအတွက် လှူဖွယ်ပစ္စည်းများကို အလွဲသုံးစားလုပ်ရန် အပြင်လူတစ်ယောက်နှင့်လည်း ပေါင်းကြံခဲ့သည်။ ဤဖြစ်စဉ်က ယခင်ဖြစ်စဉ်ထက် ပို၍ပင် ဆိုးရွားသည်။ သို့ဆိုလျှင် ဘုရားသခင်၏အမြင်တွင် ထိုကဲ့သို့သော လူတစ်ဦး၏ အဆုံးသတ်မှာ အဘယ်နည်း။ ပျက်စီးခြင်းဖြစ်၏။ သူမကို အပြစ်ဒဏ်ပေးခြင်း မပေးခြင်းက နောင်ကိစ္စဖြစ်သည်။ ထိုကဲ့သို့သော လူတစ်ဦးကို တစ်နေ့တွင် ဘုရားသခင်က ဝိညာဉ်ဆိုးများနှင့် ညစ်ညမ်းသော မကောင်းဆိုးဝါးများ နေထိုင်ရာအရပ်၌ ထားရှိကောင်း ထားရှိမည်ဖြစ်ကာ သူမ၏ ရုပ်ခန္ဓာက ဤဘဝတွင် ဖျက်ဆီးခံရလျက် သူမ၏ဝိညာဉ် ဆိုးညစ်သွားပြီး ညစ်ညမ်းသော မကောင်းဆိုးဝါးများနှင့် ဝိညာဉ်ဆိုးများ၏ မတော်မလျော်ပြုခြင်းကို ခံရကောင်း ခံရနိုင်သည်။ နောက်ဘဝအတွက်ကိုမူ ပြောဖို့ ဝေးလွန်းလှသည်။ ဤသည်မှာ အဆုံးသတ်ဖြစ်၏။ ဘုရားသခင်သည် ထိုကဲ့သို့သော လူတစ်ဦးကို အဘယ်ကြောင့် ဤနည်းအတိုင်း ကိုင်တွယ်သနည်း။ သူမသည် ဘုရားသခင်၏ စိတ်သဘောထားကို ပုန်ကန်ပြစ်မှားခဲ့သောကြောင့် ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်၏ စိတ်သဘောထားကို ပုန်ကန်ပြစ်မှားပြီးနောက် သူမကို ဘုရားသခင် ချစ်နိုင်သေးသလော။ ဆက်လက်၍ ချစ်ခြင်းမေတ္တာ မရှိတော့သည်သာမက သနားကရုဏာတော်လည်း မရှိ၊ မေတ္တာကျေးဇူးတော်လည်း မရှိတော့။ အမျက်ဒေါသသာလျှင် ရှိတော့သည်။ သူမ၏ လုပ်ရပ်များကို ဖော်ပြသောအခါ သူမကို ဘုရားသခင် မုန်းတီးပြီး စက်ဆုပ်သည်။ ကိုယ်တော်သည် အဘယ့်ကြောင့် ဤမျှလောက်အထိ အလွန်မုန်းတီးရသနည်း။ ယင်းမှာ သူမသည် မှန်ကန်သော လမ်းခရီးကို သိမြင်လင့်ကစား တမင်တကာ အပြစ်ကျူးလွန်ခဲ့သောကြောင့် ဖြစ်သည်။ သူမအတွက် အပြစ်ဖြေရာယဇ် မရှိတော့သည်သာမက ဘုရားအမျက်ဒေါသ၏ အပြစ်ဒဏ်ပေးခြင်းကိုလည်း ရင်ဆိုင်ရမည်။ အဆုံးသတ်မရှိ၊ ပန်းတိုင်မရှိ၊ သို့မဟုတ် ကယ်တင်ခြင်းရဖို့ အခွင့်အရေးလည်း မရှိ။ သူမ၌ ဤအရာတစ်ခုမျှ မရှိပေ။ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်၏ စိတ်သဘောထားအား ပုန်ကန်ပြစ်မှားခြင်းကို ဆိုလိုသည့်အရာ ဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်၏ စိတ်သဘောထားကို ပုန်ကန်ပြစ်မှားသည့်အချိန်တွင် ဖြစ်သည့်အရာဖြစ်၏။

ဘုရားသခင်၏ စိတ်သဘောထားကို ပုန်ကန်ပြစ်မှားဖို့ လွယ်ကူသလော၊ ငါ့ကိုပြောလော့။ အမှန်တွင်မူ အခွင့်အလမ်းများစွာ မရှိသကဲ့သို့ ဤအရာဖြစ်ပျက်နိုင်သည့် အခြေအနေများစွာလည်း မရှိပေ။ အခွင့်အလမ်းက နည်းပါးကာ အခွင့်အရေး မလုံလောက်ပေ။ သို့ဖြစ်လင့်ကစား လူတို့သည် ထိုမျှရှားပါးသော အခွင့်အလမ်းများနှင့် နည်းပါးသော ဖြစ်နိုင်ခြေများဖြင့် အဘယ့်ကြောင့် ဘုရားသခင်၏ စိတ်သဘောထားကို ပုန်ကန်ပြစ်မှားနိုင်သေးသနည်း။ ဤအမျိုးသမီးတစ်ဦးစီက နှစ်ပေါင်းနှစ်ဆယ်ကျော် ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ခဲ့ပြီး နှစ်ပေါင်းများစွာမျှသော တရားဒေသနာများကို နာယူခဲ့ကာ ခေါင်းဆောင်များနှင့် အမှုဆောင်များအဖြစ် အကြာကြီး အစေခံခဲ့သည်။ ၎င်းတို့သည် ထိုမျှကြီးလေးသော အမှားများကို အဘယ့်ကြောင့် ပြုလုပ်နိုင်ခဲ့ကြသနည်း။ လူ့သဘာဝရှုထောင့်အားဖြင့်ကြည့်လျှင် ၎င်းတို့၌ လူ့သဘာဝ၊ အသိတရားနှင့် ဆင်ခြင်တုံတရား ကင်းမဲ့ခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်၌ ၎င်းတို့၏ ယုံကြည်မှုရှုထောင့်အားဖြင့်ကြည့်လျှင် ၎င်းတို့၌ စစ်မှန်သော ယုံကြည်မှုကို မပိုင်ဆိုင်ခဲ့ကြ၊ ၎င်းတို့၏ စိတ်နှလုံးထဲ၌ ဘုရားသခင် မရှိခဲ့ကြပေ။ ၎င်းတို့၏ စိတ်နှလုံးထဲ၌ ဘုရားသခင်မရှိခြင်းက မည်ကဲ့သို့ ပေါ်လွင်ထင်ရှားသနည်း။ ၎င်းတို့၏ လုပ်ရပ်တွင် ကြောက်ရွံ့မှုအသိမရှိ၊ အခြေခံစည်းမရှိပေ။ ၎င်းတို့က “ဤအရာကို ပြုလုပ်ပြီးနောက် ကျွန်ုပ်အပေါ် မည်သည့်အရာ ဖြစ်ပျက်မည်နည်း။ ဂယက်ရိုက်ခြင်း ရှိမည်လော။ လူတို့က ထိုအကြောင်းကို သိချင်မှသိမည်။ သို့သော် ဘုရားသိလျှင် မည်သည့်အရာ ဖြစ်ပျက်မည်နည်း။ ကျွန်ုပ်၏အဆုံးသတ်နှင့် သက်ဆိုင်သည်ဖြစ်၍ ဤကိစ္စအတွက် ကျွန်ုပ် တာဝန်ယူရမည်” ဟု ထည့်မစဉ်းစားခဲ့ကြပေ။ ၎င်းတို့သည် ဤအရာများနှင့်ပတ်သက်၍ မစဉ်းစားခဲ့ကြ။ ယင်းက ဒုက္ခပေးသည် မဟုတ်လော။ အကယ်၍ ၎င်းတို့က ဤအရာများနှင့်ပတ်သက်၍ မစဉ်းစားခဲ့ကြလျှင် ၎င်းတို့၌ အသိတရား သို့မဟုတ် အသိစိတ်ရှိခဲ့သလော။ (မရှိခဲ့ပါ။) သို့ဖြစ်၍ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်၏ စိတ်သဘောထားကို ပုန်ကန်ပြစ်မှားနိုင်စွမ်း၊ ထိုကဲ့သို့ကြီးမားသော အမှားများကို ပြုလုပ်နိုင်စွမ်း ရှိခဲ့ကြခြင်းဖြစ်သည်။ အကယ်၍ လူတစ်ဦး၌ ပုံမှန်လူ့အတွေးအ‌ခေါ်ကို ပိုင်ဆိုင်ထားလျှင် ထိုသူ၌ ဤစိတ်နေစိတ်ထား ရှိမည်။ တစ်စုံတစ်ယောက်က ငွေချေးငှားဖို့ပြောသောအခါ ထိုသူက “ငွေ‌ချေးယူဖို့လော။ ဤသည်မှာ ဘုရား၏ငွေဖြစ်သည်။ ဘုရား၏ငွေကို တစ်ခဏအထင်ကြီးမှု ရရှိဖို့ရန်သာ ကျွန်ုပ်ချေးငှားလိုက်လျှင် ယင်းကို သူက ပြန်မဆပ်နိုင်လျှင် မည်သို့ရှိမည်နည်း။ ဤငွေကို ကျွန်ုပ် မည်ကဲ့သို့ လျော်ပေးရမည်နည်း။ ကျွန်ုပ်လျော်ပေးနိုင်လျှင်ပင် ဤငွေအား ချေးငှားလိုက်ခြင်းက မည်သို့သော အပြုအမူမျိုး ဖြစ်သနည်း။ ဘုရား၏ငွေကို ထိုမျှလက်လွတ်စပယ် ထိ၍ရသ‌လော။ ယင်းကို လက်လွတ်စပယ် ထိ၍မရပေ။ အကယ်၍ ကျွန်ုပ်ထိလျှင် ဤလုပ်ရပ်၏ သဘာဝက မည်သည့်အရာဖြစ်မည်နည်း” ဟု ထည့်စဉ်းစားမည် ဖြစ်သည်။ သူသည် ဤအရာများကို ထည့်စဉ်းစားမည် ဖြစ်ပြီး တစ်စုံတစ်ယောက်က တောင်းဆိုရုံသက်သက်ကြောင့် စိတ်လိုက်မာန်ပါ ငွေကို ချေးငှားမည်မဟုတ်ပေ။ အကယ်၍ သူက ယင်းကို ထည့်မစဉ်းစားလျှင်၊ သို့မဟုတ် စဉ်းစားသော်လည်း အကျိုးဆက်များကို ထည့်မတွက်ခဲ့မိလျှင်ပင် ယင်းက ဘုရားသခင်အပေါ် သူ၏အမြင်နှင့်ပတ်သက်၍ မည်သည့်အရာကို ဆိုလိုသနည်း။ သူက မည်ကဲ့သို့ ယုံကြည်သနည်း။ သူသည် ဘုရားသခင်၏ တည်ရှိမှုကို အခြေခံအားဖြင့် အသိအမှတ်မပြုခြင်း ဖြစ်ပြီး ယင်းက ကြောက်လန့်စရာပင်။ သူသည် ဘုရားသခင်၏ တည်ရှိမှုကို အသိအမှတ်မပြုသဖြင့် ဘုရားသခင်သည် သူ၏အဆုံးသတ်အား အဆုံးအဖြတ်ပေးမည်ကို အသိအမှတ်မပြုသည့်အပြင် ဘုရားသခင်သည် သူ့အပေါ် ဒဏ်ခတ်မည်ကို အသိအမှတ်မပြုခြင်း ဖြစ်သည်။ သူက ဤအရာကို မကြောက်၊ ဒဏ်ခတ်ခံရခြင်းကို အယုံအကြည်မရှိပေ။ များသောအားဖြင့် တစ်စုံတစ်ယောက်တွင် ယုံကြည်မှု ငါးဆယ်မှ ခြောက်ဆယ်ရာခိုင်နှုန်း ရှိပါက သူသည် သတိထား၍ ပြုမူပြီး ချုပ်ထိန်းမှုကို လက်တွေ့ပြမည် ဖြစ်သည်။ အကယ်၍ သူ၌ ယုံကြည်မှု သုံးဆယ်ရာခိုင်နှုန်း ရှိပါကလည်း အတော်လေး ထိန်းချုပ်ကောင်း ထိန်းချုပ်မည် ဖြစ်သော်လည်း အခွင့်အလမ်းပေါ်လာသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် သူသည် ရှေ့ဆက်ဦးမည်ဖြစ်သည်။ သို့မဟုတ် အခွင့်အလမ်းက နည်းလျှင် သို့မဟုတ် အချိန်မကျသေးလျှင် သူသည် ထိန်းချုပ်နိုင်ပြီး အနည်းငယ် အကန့်အသတ်ထားနိုင်မည် ဖြစ်သည်။ သို့ရာတွင် မည်သည့်ယုံကြည်မှု အစိတ်အပိုင်းမျှ မရှိသောသူတို့က မကောင်းသော အရာမျိုးစုံကို ပြုလုပ်ရဲကာ အကျိုးဆက်များကို ထည့်မစဉ်းစားဘဲ မဆင်မခြင် ပြုမူမည်ဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ လူ့တိရစ္ဆာန်တစ်ကောင်နှင့် ဆင်တူ၏။ အပေါ်ယံတွင် ၎င်းတို့သည် လူသားပုံ‌ပေါက်သော်လည်း ၎င်းတို့ပြုလုပ်သည့်အရာက လူသားများ ပြုလုပ်သင့်သည့်အရာ မဟုတ်ပေ။ အနည်းဆုံးအနေဖြင့် ၎င်းတို့သည် လူ့တိရစ္ဆာန်များဖြစ်သည်ဟု ဆိုနိုင်ပြီး ပို၍ဆိုးရွားသည်မှာ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်၏အလုပ်ကို နှောင့်ယှက်ရန်နှင့် အဖျက်အမှောင့် လုပ်ရန်လာသည့်၊ ဘုရားသခင်၏အလုပ်ကို တမင်ဖျက်ဆီးခြင်းကို အထူးပြုသည့် ညစ်ညမ်းသော မကောင်းဆိုးဝါးများနှင့် ဝိညာဉ်ဆိုးများ ဖြစ်ကောင်းဖြစ်ကြမည်။ ထိုကဲ့သို့သော လူတို့အပေါ် ဘုရားသခင်၏ အမျိုးအစားသတ်မှတ်ခြင်းသည် မှန်ကန်သလော။ (မှန်ကန်ပါသည်။) အလွန်တရာ မှန်ကန်၏။ ဘုရားသခင်ပြုလုပ်သည့် အရာတွင် မည်သည့်အမှားမျှမရှိ၊ ဘုရားသခင် ပြုလုပ်သမျှသည် တိကျမှန်ကန်၏။ ထိုမျှမက ဘုရားသခင်၏ လုပ်ရပ်များ၊ လူတို့၏ အဆုံးသတ်များအ‌ပေါ် ဘုရားသခင်၏ စိစစ်သတ်မှတ်ခြင်းသည် တစ်ခဏစွမ်းဆောင်မှုအပေါ် အခြေမခံပေ။ ဤအမျိုးသမီးနှစ်ဦးသည် ဘုရားသခင်ကို အနှစ်နှစ်ဆယ် ယုံကြည်ခဲ့သည့်တိုင် အကြောင်းကြောင်းကြောင့် ဤအဆင့်၌ အဆုံးသတ်ကာ ၎င်းတို့၏ အဆုံးသတ်များကို ဤပုံစံဖြင့် အဆုံးအဖြတ်ပေးခဲ့ကြသည်။ ဤအရာသည် မည်သို့ ဖြစ်လာခဲ့သနည်း။ ယင်းမှာ ညတွင်းချင်း ဖြစ်ပျက်ခဲ့သည့်အရာ မဟုတ်ပေ။ ယုံကြည်မှု၌ ၎င်းတို့၏လိုက်စားမှုနှင့် ၎င်းတို့ရွေးချယ်ခဲ့သည့် လမ်းကြောင်း၏ ရှုထောင့်အားဖြင့် ၎င်းတို့သည် သမ္မာတရားကို လိုက်စားသည့်လူများ မဟုတ်ခဲ့ပေ။ ယင်းမှာ ရှုထောင့်တစ်ခုဖြစ်သည်။ အခြားရှုထောင့်မှာ ၎င်းတို့သည် သမ္မာတရား၌ မည်သည့်စိတ်ဝင်စားမှုမျှ မရှိခဲ့ခြင်း ဖြစ်၏။ အကယ်၍ ၎င်းတို့၌ စိတ်ဝင်စားမှု အနည်းငယ်မျှပင် ရှိခဲ့ပါက ၎င်းတို့၏ လူ့သဘာဝသည် ပြောင်းလဲမှုကို ကြုံခဲ့ရမည်ဖြစ်သည်။ သို့ဆိုလျှင် ထိုသို့သော လူ့သဘာဝပိုင်း ပြောင်းလဲမှုက ၎င်းတို့ကို မည်သည့်အရာ ဖြစ်ပေါ်စေပြီးဖြစ်မည်နည်း။ ယင်းမှာ ၎င်းတို့သည် ချုပ်ထိန်းမှုဖြင့် ပြုမူပြီး စည်းစောင့်မည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ပြန်လည်သုံးသပ်ဖို့ရန် စံချိန်စံညွှန်းတစ်ခု ရှိမည်ဟူ၍လည်းကောင်း၊ ပြီးလျှင် အမှုအရာများကို ပုံမှန်လူသားတစ်ဦး၏ အသိစိတ်နှင့် အတွေးအခေါ်နည်းစနစ်များဖြင့် ခန့်မှန်းမည်ဟူ၍လည်းကောင်း ဆိုလိုပေမည်။ တစ်စုံတစ်ရာ ပြုလုပ်ခြင်းက မသင့်လျော်သည်ကို ၎င်းတို့တွေ့ရှိခဲ့လျှင် ရှောင်ကြဉ်မည်ဖြစ်သည်။ သို့ရာတွင် ဤအမျိုးသမီးနှစ်ဦးသည် သမ္မာတရားကို မည်သည့်အခါမျှ မလိုက်စားခဲ့ကြပေ။ ၎င်းတို့သည် ဤအခြေခံစည်းနှင့် တွေးခေါ်သည့်နည်းလမ်းပင် မရှိခဲ့ကြချေ။ ၎င်းတို့သည် မည်သည့်အရာကိုမဆို လုပ်ဝံ့ပြီး ၎င်းတို့အား ပျက်စီးခြင်းသို့၊ သေခြင်းတရားသို့ပင် ပို့ဆောင်ခဲ့သည်မှာ ဤသဘာဝစင်စစ်ပင် ဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်၌ ၎င်းတို့၏ ယုံကြည်ခြင်းခရီးက ထိုနည်းအတိုင်း အဆုံးသတ်ခဲ့ရသည့် အကြောင်းရင်းဖြစ်သည်။

ဤဖြစ်စဉ်နှစ်ခုကို ကြားပြီးနောက် သင်တို့၏ထင်မြင်ချက်များမှာ အဘယ်နည်း။ လူအချို့က “ကျွန်ုပ်သည် ယနေ့ များစွာ ရရှိလိုက်ပြီ။ ကျွန်ုပ်သည် အမြင့်ဆုံးသော သမ္မာတရားကို ရရှိလိုက်ပြီဖြစ်ကာ ယင်းမှာ ဘုရားသခင်၏ဥစ္စာများကို မထိလေနှင့်ဟူ၍ ဖြစ်သည်။ ထိုစိတ်ကူးကို စိတ်ထဲ၌ လက်သင့်ခံ၍ပင် မထည့်ထားနှင့်၊ ယင်းတို့ကို လက်သွားမဆော့နှင့်။ ယင်းတို့ကို သွားလက်ဆော့လျှင် ထိုအရာမှ မည်သည့်ကောင်းကျိုးမျှ ထွက်လာမည်မဟုတ်” ဟု ပြောကြသည်။ ဤသည်မှာ မှန်ကန်သလော။ ဤသည်မှာ အမှန်တရားဟုတ်သလော။ (မဟုတ်ပါ။) အရေးကြီးသည်မှာ ဘုရားသခင်၏ ဥစ္စာများကို သင် လက်ဆော့ခြင်း မဆော့ခြင်းမဟုတ်၊ သင်၏စိတ်နှလုံးထဲ၌ ဘုရားသခင်အပေါ် သင်၏သဘောထားက မည်သည့်အရာဖြစ်သည်ပင်။ အကယ်၍ သင်သည် ဘုရားသခင်ကို ကြောက်ရွံ့ပြီး သူ့အပေါ် စိုးရိမ်ထိတ်လန့်စိတ်ကို ခံစားရပါက၊ သူ၏ တည်ရှိမှုကို အမှန်တကယ် ယုံကြည်ပါက၊ ပြီးလျှင် သင်၏ကိုယ်ပိုင် အဆုံးသတ်ကို အမှန်ပင် ထည့်စဉ်းစားပါက သင်ပြုလုပ်မည် မဟုတ်သည့် အရာများရှိသည်။ ယင်းတို့ကို သင် စဉ်းပင်စဉ်းစားမည် မဟုတ်ပေ။ ထို့ကြောင့် သင်သည် ဤစုံစမ်းသွေးဆောင်ခြင်းမျိုးကို ခံရမည်မဟုတ်ပေ။ ယင်းက သင့်အပေါ် မည်သည့်အခါမျှ ကျရောက်မည်မဟုတ်ပေ။ ထိတ်လန့်ခြင်းမှာ အချည်းနှီးဖြစ်သည်။ ဤအမျိုးသမီးနှစ်ဦးက ဤအရာများကို ပြုလုပ်နေစဉ် ဘုရားသခင် မည်သည့်အရာ ပြုလုပ်ခဲ့သနည်း။ ဘုရားသခင်သည် အမှုအရာများကို သူ့ဘာသာသူ ဖြစ်ခွင့်ပေးလျက် မိမိတို့၏ စိတ်နှလုံးများက ဘုရားသခင်အား မည်သို့မျှ မကြောက်ရွံ့ခဲ့သည့် ဤသတ္တဝါနှစ်ကောင်ဖြစ်သော ဤမကောင်းဆိုးဝါးနှစ်ဦးကို စာတန်၏ စုံစမ်းသွေးဆောင်ခြင်းထဲတွင် ထားရှိခဲ့သည်။ ဤသို့ဖြင့် ၎င်းတို့ကို လုံးလုံးလျားလျား ထုတ်ဖော်ပြီး ဖျက်ဆီးနိုင်မည်ဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်၏သဘောထား မဟုတ်လော။ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်၏ ဖြောင့်မတ်သော စိတ်သဘောထားဖြစ်ကာ ယင်းကို ပေါ့ပေါ့တန်တန် သဘောထားဖို့ မဟုတ်ပေ။ လူတို့သည် အခြားသူများအား ကိုင်တွယ်ဖို့နှင့် အခြားသူများအပေါ် ပြစ်ဒဏ်စီရင်ဖို့အတွက် လူ့နည်းလမ်းများကို အသုံးချကာ အဆိုးကို အဆိုးဖြင့် တုံ့ပြန်ကြသည်။ သို့သော် ဘုရားသခင်က ထိုသို့မပြုပေ။ ဘုရားသခင်၌ သူ၏ကိုယ်ပိုင် အခြေခံစည်း၊ စည်းမျဉ်းများနှင့် ကိုယ်ပိုင်နည်းလမ်းများ ရှိသည်။ ဘုရားသခင်က တစ်စုံတစ်ဦးအပေါ် ပြစ်ဒဏ်စီရင်သောအခါ ထိုသူအနေဖြင့် မည်သည့်အရာမျှ မခံစားရအောင် ဖန်တီးပေးသည်။ ထိုသူက သတိမမူမိသော်လည်း ဘုရားသခင်၏အမြင်တွင် ပြဿနာကို ဖြေရှင်းပြီးသားဖြစ်သည်။ နှစ်များကြာပြီးနောက် နောက်ဆက်တွဲ ဆင်းရဲဒုက္ခက တစ်စတစ်စနှင့် ပေါ်လာမည်ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်သည် ထိုသူ့ထံမှ သူ၏ ကျေးဇူးတော်၊ ကောင်းချီးများ၊ ဉာဏ်ပွင့်ခြင်း၊ အလင်းပေးခြင်းနှင့် ပုံမှန်လူသားတစ်ဦးအား ဘုရားသခင်ပေးနိုင်သည့် ဆက်ဆံမှုအားလုံးကို နုတ်ယူပြီးနောက်တွင် သူသည် လုံးလုံးလျားလျား လူ့ဂုဏ်သိက္ခာ ကင်းမဲ့သွားသည်။ ဘုရားသခင်၏ အမြင်တွင် သူသည် ဖန်ဆင်းခံတစ်ဦး မဟုတ်တော့ဘဲ လူ့တိရစ္ဆာန်တစ်ကောင်သာ ဖြစ်သွားကာ အခြားအရာတစ်ခုခု လုံးလုံး ဖြစ်လေသည်။ ဘုရားသခင်က “သင်တို့အဘသည် ကောင်းသောသူ မကောင်းသောသူတို့ အပေါ်၌ ကိုယ်တော်၏နေကို ထွက်စေတော်မူ၏” ဟု ပြောသည်။ ဤလူတို့သည် ကောင်းမြတ်သလော၊ ဆိုးယုတ်သလော။ တစ်ခုမျှ မဟုတ်ပေ။ ဘုရားသခင်၏အမြင်တွင်၊ သူ၏မှတ်တမ်းထဲတွင် ဤကဲ့သို့သော လူတို့ကို ဖယ်ရှားပြီးဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့သည် သွားပြီ၊ သတ္တဝါဖြစ်ကြပြီ။ သတ္တဝါ၏ အဓိပ္ပာယ်မှာ အဘယ်နည်း။ (လူ့အဝတ်အစားဝတ်ထားသော ဘီလူးများ၊ လူ့တိရစ္ဆာန်များ ဖြစ်သည်။) အချို့က ထိုသူတို့ကို မနာလိုပင်ဖြစ်ကာ “ထိုသူတို့သည် အပြင်မှာ အလုပ်လုပ်ပြီး ငွေရှာကာ ဘာသာတရား မရှိသူများနှင့် အတူနေထိုင်သည်။ သူတို့၏ဘဝသည် မိုးသောက်စမှ နေဝင်သည်အထိ တာဝန်ထမ်းဆောင်လျက် အသင်းတော်ထဲ၌ ဒုက္ခခံခြင်းထက် များစွာပို၍ သက်သောင့်သက်သာ ရှိသည်” ဟု ဆိုကောင်းဆိုကြမည်။ သင့်ကို ငါပြောမည်။ ၎င်းတို့၏ ဒုက္ခခံရခြင်းနေ့ရက်များက လာဦးမည်။ ၎င်းတို့ကို မနာလိုဖြစ်လျှင် ၎င်းတို့အား အတုယူဖို့ သင်တို့ကို ခွင့်ပြုသည်။ ဘုရားအိမ်တော်က ကန့်သတ်ချက်များကို မပြဋ္ဌာန်းပေ။ ဒုက္ခခံရခြင်းသည် ခန္ဓာကိုယ်နာကျင်မှုမှ နာမကျန်းဖြစ်ခြင်းအထိ ကန့်သတ်မထားပေ။ လူတစ်ဦး၏ အတွင်းစိတ်ဒုက္ခသည် တစ်စုံတစ်ခုသော အတိုင်းအတာသို့ ရောက်သောအခါ ယင်းသည် ပြောမပြနိုင်လောက်အောင် ဖြစ်ကာ အထူးသဖြင့် ဘုရားသခင်၏ အပြစ်ဒဏ်ပေးခြင်းကို ခံရသောအခါ ထိုသူ၏ စိတ်ဝိညာဉ်အတွက် ထိုးနှက်ချက်များသဖွယ် ဖြစ်လေသည်။ ယင်းမှာ သေခြင်းထက် ပို၍ဆိုးဝါး၏။ ယင်းက ပို၍ စိတ်ဒုက္ခရောက်ရ၏။ စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ မချိတင်ကဲဝေဒနာမျိုး ဖြစ်၏။ ဤအမျိုးသမီးနှစ်ဦးသည် ၎င်းတို့၏ မဆင်မခြင်လုပ်ရပ်များအားဖြင့် ဘုရားသခင်၏ စိတ်သဘောထားကို ပုန်ကန်ပြစ်မှားခဲ့သောကြောင့် ထိုသို့သော အခြေအနေဖြင့် အဆုံးသတ်ရခြင်း ဖြစ်သည်။ လူတို့၏ အယူအဆများတွင် လူတို့က မည်သည့်အမှားမျိုး လုပ်မိပါစေ သို့မဟုတ် မည်သည့်အရာ ပြုလုပ်ပါစေ ဝန်ချတောင်းပန်ရန်နှင့် နောင်တရရန်အတွက် ဘုရားသခင်ထံသို့ ပြန်ရောက်လာနိုင်သရွေ့ ၎င်းတို့အား ဘုရားသခင် ခွင့်လွှတ်နိုင်သည့်ပုံပေါက်သည်။ ဘုရားသခင်၏ ချစ်ခြင်းမေတ္တာသည် ကြီးမားကျယ်ပြန့်ကြောင်း၊ သူသည် လူသားမျိုးနွယ်ကို အမှန်တကယ် ချစ်ကြောင်း ဤအရာက သက်သေပြပေမည်။ ဤသည်မှာ လူ့အယူအဆပင် ဖြစ်ကာ ဘုရားသခင်အပေါ် လူတို့၏ နားလည်ခြင်းသည် စိတ်ကူးမြောက်မြားစွာနှင့် လူ့ဆန္ဒမြောက်မြားစွာဖြင့် ပြည့်နှက်နေကြောင်း ပြသသည်။ ဘုရားသခင်သည် လူ့အယူအဆများဖြင့် ဘောင်ခတ်ခံရမည်ဆိုပါက ဘုရားသခင်၏ လုပ်ရပ်များသည် စည်းမျဉ်းများ ရှိမည် မဟုတ်ဘဲ ဘုရားသခင်သည် စိတ်သဘောထား တစ်ခုမျှ မရှိဘဲ ဖြစ်လိမ့်မည်။ ထိုကဲ့သို့သော ဘုရားသခင် မတည်ရှိပေ။ ဘုရားသခင်သည် အမှန်တကယ် တည်ရှိပြီး အသက်ရှိ၍ ရှင်သန်လှုပ်ရှားနေကာ ငြင်းမရအောင် ခိုင်ခိုင်လုံလုံ တကယ်ရှိနေသောကြောင့်သာပင် သူ၌ ကွဲပြားသော သရုပ်သကန်များ ရှိနေခြင်းဖြစ်သည်။ ဤသရုပ်သကန်များသည် လူတို့အပေါ် သူ၏ အမျိုးမျိုးသော လုပ်ရပ်များနှင့် သဘောထားများ၌ ပေါ်လွင်ထင်ရှားပြီး ယင်းတို့သည် သူ၏ စစ်မှန်သော တည်ရှိမှု၏ သက်သေအထောက်အထားသဖွယ် ရပ်တည်နေသည်။ အချို့က “ဤလူတို့သည် ကိုင်တွယ်ဆက်ဆံခြင်းကို ခံနေရသော အချိန်၌ ကိုယ်တိုင် သတိမမူမိကြသဖြင့် ဘုရာသခင်၏ တည်ရှိမှုကို ငါတို့ မည်ကဲ့သို့ မြင်တွေ့နိုင်ကြမည်နည်း” ဟု ဆိုကြသည်။ ငါ ဖော်ပြခဲ့ပြီးသော ဖြစ်စဉ်များကပင် ဘုရားသခင်၏ သဘောထားနှင့် စိတ်သဘောထားကို လူတို့အား မြင်တွေ့ခွင့်ပေးပြီး အမှုအရာများကို ပြုလုပ်ရာတွင်လည်းကောင်း၊ လူတို့ကို ကိုင်တွယ်ဆက်ဆံရာတွင်လည်းကောင်း ဘုရားသခင်၏ စည်းမျဉ်းများကို လူတို့အား မြင်တွေ့ခွင့်လည်း ပေးသည်။ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်၏ တကယ်တည်ရှိခြင်း၏ သက်သေအထောက်အထား မဟုတ်သလော။ (ဟုတ်ပါသည်။) အကယ်၍ ဤဘုရားသခင်သည် မတည်ရှိခဲ့ပါက၊ ကိုယ်တော်သည် ဟန်ပြသက်သက် တကယ်ဖြစ်ခဲ့ပါက သူလုပ်သမျှသည် စည်းမရှိ၊ သို့မဟုတ် ဘောင်မရှိ ဖြစ်ပေမည်။ ယင်းသည် လူတို့၏ အသက်တာထဲ၌ ရှာဖွေတွေ့ရှိ၍မရ၊ ထိတွေ့ကိုင်တွယ်၍မရ၊ အနှစ်မပါ ဗလာသက်သက်ဖြစ်ပြီး အကောင်အထည်ဖော်၍မရ ဖြစ်နေကာ လူတို့၏ အသက်တာများ၊ လုပ်ဆောင်ချက်များ၊ ၎င်းတို့ သရုပ်သကန်များ တစ်ခုတစ်လေမျှနှင့် ဆီလျော်မှုမရှိ ဖြစ်နေမည်။ အယူအဆ သဘောတရားတစ်ခု၊ အကြောင်းပြချက်တစ်ခု၊ အဓိပ္ပာယ်မဲ့သော အပြောသက်သက်ပင် ဖြစ်မည်။ ဤဘုရားသခင် တည်ရှိသောကြောင့်သာပင် သူပြုသောအရာ များစွာတို့က သူ၏သဘောထားကို လူတို့အား မြင်တွေ့ခွင့်ပြုလေသည်။

ဘုရားသခင်၏ အလုပ်နှင့်ပတ်သက်၍ လူတို့၌ရှိသည့် အမျိုးမျိုးသော အယူအဆများနှင့် စိတ်ကူးများ၏ အဓိကအပိုင်းကို ငါတို့၏ မိတ်သဟာယပြုချက်ထဲ၌ အခြေခံအားဖြင့် ခြုံငုံပြီးပြီဖြစ်သည်။ အဓိကအပိုင်းတွင် မည်သည့်အရာကို အာရုံစိုက်သနည်း။ ယင်းမှာ ဘုရားသခင်၏ တရားစီရင်မှုနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမခြင်းတို့နှင့် ပတ်သက်၍ လူတို့၌ရှိသည့် အမျိုးမျိုးသော အယူအဆများ၊ စိတ်ကူးများနှင့် ထင်မြင်ချက်များသာမက စိတ်သဘောထား ပြောင်းလဲမှုတွင် မည်သည့်အရာ ပါဝင်သည်နှင့်ပတ်သက်၍ ၎င်းတို့၏ အမျိုးမျိုးသော အယူအဆများ၊ စိတ်ကူးများနှင့် သက်ဆိုင်သည်။ ထိုမျှမက ဘုရားသခင်၏ တရားစီရင်မှုနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမခြင်းအလုပ်နှင့် လူတို့အပေါ် ဘုရားသခင် သတ်မှတ်သည့် စံချိန်စံညွှန်းများနောက်ကွယ်ရှိ စည်းမျဉ်းများနှင့်ပတ်သက်၍ လူတို့၌ များပြားလှသော စိတ်ကူးများလည်း ရှိလေသည်။ လူတို့အတွက်မှာမူ ဤအမြင်သဘောထားမှာ အများအားဖြင့် မပြတ်မသား၊ မရှင်းမလင်း ဖြစ်၏။ ဤရှင်းလင်းမှုကင်းမဲ့ခြင်းသည် မည်သည့်အရာကို ကိုယ်စားပြုသနည်း။ ယင်းမှာ လူတို့သည် သမ္မာတရားကို နားမလည်သေးသကဲ့သို့ ၎င်းတို့အပေါ် ဘုရားသခင် လုပ်ဆောင်နေသည့်အလုပ်၌ ပါဝင်သည့် သမ္မာတရားများကိုလည်း နားမလည်သေးသည်ကို ဆိုလိုသည်။ ယနေ့ မိတ်သဟာယပြုချက်အားဖြင့် သင်တို့သည် ယခုတွင် အခြေခံအားဖြင့် တရားစီရင်မှုနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမခြင်းသာမက လူတို့အပေါ် ဘုရားသခင် သတ်မှတ်သည့် စံချိန်စံညွှန်းများ၏ အနှစ်ချုပ် အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုချက် ရှိပြီလော။ (ရှိပါပြီ။) ထို့နောက် ဤသိနားလည်မှုဖြင့် သင်တို့သည် မည်သည့်အရာ ပြုလုပ်သင့်သနည်း။ ပထမဦးစွာ သင်တို့သည် ဘုရားသခင်၌ ထိုကဲ့သို့သော စံချိန်စံညွှန်းများရှိကြောင်း အသိအမှတ်ပြုဖို့ လိုအပ်သည်။ ဤစံချိန်စံညွှန်းများသည် ပြောင်းလွယ်ပြင်လွယ် ဖြစ်သလော။ ယင်းတို့သည် တကယ့်အရှိအတိုင်းထက် ပို၍ ပြင်းထန်နိုင်သလော၊ သို့မဟုတ် ပို၍ အားလျော့နိုင်သလော။ (ထိုသို့မဖြစ်နိုင်ပါ။) အဘယ့်ကြောင့်နည်း။ ကျေးဇူးတော်ခေတ်မှ ယခုအချိန်အထိ ဤစံချိန်စံညွှန်းများသည် တင်းကျပ်ပြီး ရှင်းလင်းပြတ်သားကြောင်း ဘုရားသခင် စုံလင်စေခဲ့ပြီးသောသူတို့ထံမှ ငါတို့ မြင်တွေ့နိုင်သည်။ ဘုရားသခင်သည် ယင်းတို့ကို မည်သည့်အခါမျှ ပြောင်းမည်မဟုတ်ပေ။ ကိုယ်တော်သည် အနှစ်နှစ်ထောင်အကြာက ယင်းတို့ကို မပြောင်းခဲ့သည့်အပြင် ယနေ့အထိလည်း ယင်းတို့ကို မပြောင်းသေးချေ။ ယခုတွင် ဘုရားသခင်သည် မြောက်မြားစွာ မိန့်မြွက်ထားပြီဖြစ်သောကြောင့် စုံလင်အောင်ပြုခြင်းခံရသောလူတို့ ပို၍ များပြားလာမည်သာ ဖြစ်သည်။ ယခင်က သူသည် ပို၍ သေးငယ်သော အတိုင်းအတာဖြင့် အလုပ်လုပ်ခဲ့ပြီး လူတို့အား ပို၍များသော သမ္မာတရားကို ပြည့်စုံရှင်းလင်းစွာ မပြောပြခဲ့ပေ။ ယခုတွင် ကိုယ်တော်သည် လူတို့အား ပို၍များသော သမ္မာတရားများကို ပြောပြထားပြီး သူ၏ ရည်ရွယ်ချက်များကို ပို၍ ၎င်းတို့အား သတိပြုမိအောင် ပြုလုပ်ထားပြီးဖြစ်သည်။ ထို့ပြင် ဘုရားသခင်သည် သူသတ်မှတ်သည့် စံချိန်စံညွှန်းများအားလုံးနှင့် သမ္မာတရားများကို လူတို့သိစေရန် ဖော်ပြထားပြီးဖြစ်သည်။ တစ်ချိန်တည်းမှာပင် ဘုရားသခင်၏ ဝိညာဉ်တော်သည်လည်း အတူပူးပေါင်းလျက် ဤနည်းအားဖြင့် လူတို့ကြားတွင် အလုပ်လုပ်နေသည်။ ဤအချိန်ကာလ အတောအတွင်း ဘုရားသခင်သည် ပို၍များသော လူတို့ကို စုံလင်အောင်ပြုလုပ်ပေးဖို့ ရည်ရွယ်ပြီး ယင်းက တစ်ဦးနှစ်ဦးမျှသာ မဟုတ်၊ လူအုပ်စုတစ်စုဖြစ်‌ကြောင်း ပေါင်းစပ်ထားသော ဤကဏ္ဍနှစ်ခုက သက်သေပြသည်။ ဤအချက်အလက်မှနေ၍ အကဲဖြတ်ရလျှင် သင်တို့အများစုသည် စုံလင်အောင်ပြုလုပ်ပေးခြင်း ခံရဖို့ မျှော်လင့်ချက်များ ရှိကြသလော။ အချို့က သူတို့ မသေချာကြောင်း ပြောကြသည်။ သို့သော် ငါတို့သည် မသေချာလျှင်ပင် ကြိုးစားကြည့်ကြစို့။ သနားကရုဏာတော်ကို ယခု တောင်းခံနေခြင်းထက် ကျရှုံးခြင်းက သာ၍ကောင်း၏။ ဤအခိုက်အတန့်တွင် သနားကရုဏာတော်ကို တောင်းခံခြင်းသည် မည်သို့သော အပြုအမူမျိုးဖြစ်သနည်း။ ယင်းသည် သူရဲဘောကြောင်သော၊ အသုံးမကျသော၊ အရည်အချင်းမပြည့်မီသော၊ စက်ဆုပ်ဖွယ်ကောင်းသော အပြုအမူဖြစ်ကာ ဘုရားသခင်ကို အရှက်ရစေ၏။ သင်တို့သည် သူရဲဘောကြောင်သူများ မဖြစ်သင့်ပေ။ စုံလင်အောင်ပြုလုပ်ပေးခြင်း ခံရဖို့အတွက် သတ်မှတ်ချက်များနှင့် စံချိန်စံညွှန်းများကို လူတို့အား ရှင်းရှင်းလင်းလင်းနှင့် ထင်ထင်ရှားရှား ပြောပြထားပြီး ဖြစ်လေသည်။ ကျန်နေသေးသည်မှာ ဘုရားသခင်၏ အလုပ်ကို မည်သို့ လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ရမည်နှင့် မည်သို့ ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်ရမည်တို့သာ ဖြစ်သည်။ ဤအချိန်အတောအတွင်း အကြိမ်‌ပေါင်းမည်မျှ ကျရှုံးသည်ဖြစ်စေ သင်သည် ဘုရားသခင်၏ စိတ်သဘောထားကို ပုန်ကန်ပြစ်မှားခြင်း မရှိသရွေ့ သင်သည် စိတ်ဓာတ်မကျသင့်ပေ့၊ သို့မဟုတ် အလျှော့မပေးသင့်ပေ။ တိုး၍သာ ဆက်လက်ကြိုးပမ်းလော့။ အချို့က သူတို့၏အစွမ်းအစသည် ညံ့ဖျင်းသည်ဟု ဆိုကြသည်။ ၎င်းတို့၏ အစွမ်းအစသည် ညံ့ဖျင်းနေကြောင်း ဘုရားသခင် မသိသလော။ ၎င်းတို့၏ ညံ့ဖျင်းသော အစွမ်းအစအပေါ် ဝန်ခံခြင်းသည် ဘုရားသခင်၏အမြင်တွင် ကောင်းမွန်နေပြီးသား ဖြစ်သည်။ အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော လူသားမျိုးနွယ်သည် မာနထောင်လွှားပြီး မိမိကိုယ်ကိုမှန်ကန်သည်ဟု ယူမှတ်သည့်အပြင် မိမိတို့၏ အစွမ်းအစ ညံ့ဖျင်းသည်ဟု အနည်းစုကသာ ဝန်ခံကြသည်။ ဤအရာကို ဝန်ခံခြင်းသည် ကောင်းသောအရာတစ်ခု၊ ကောင်းသော ဖော်ပြချက်တစ်ခု ဖြစ်၏။ အချို့က ၎င်းတို့၏ အတွေ့အကြုံများနှင့် ပတ်သက်၍ ပြောပြလျက် ၎င်းတို့၏ လူ့သဘာဝက ညံ့ဖျင်းပြီး မကောင်းသည်ကို နားလည်သဘောပေါက်ကြသည်။ အခြားလူများသည် အဘယ်ကြောင့် ဤနားလည်သဘောပေါက်မှု မရှိကြသနည်း။ သင်၏ ညံ့ဖျင်းသော လူ့သဘာဝ၊ မကောင်းသော လူ့သဘာဝအား သတိပြုမိခြင်းက သင်သည် ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များကို နားလည်ပြီး ယင်းတို့ကို မိမိကိုယ်တိုင်နှင့် ဆက်စပ်ထားပြီးဖြစ်ကြောင်း ပြညွှန်သည်။ ယင်းက သင်သည် ဘုရားသခင် ကယ်တင်ခြင်းအလုပ်၌ ယုံကြည်မှုရှိကြောင်း၊ ဘုရားသခင်အား ကျေနပ်စေရန်အတွက် စိတ်ပိုင်းဖြတ်ချက်နှင့် လိုလားမှု ရှိကြောင်း၊ အနည်းဆုံးအနေဖြင့် သင်သည် ဤရိုးသားမှန်ကန်သော ပြောဆိုချက်ကို ဝန်ခံနိုင်ကြောင်းကို ပြသသည်။ ဘာသာတရား မရှိသူများထဲမှ မည်သူသည် ၎င်းတို့မကောင်းကြောင်း ယခု ပြောကြသနည်း။ ၎င်းတို့ မကောင်းသောအခါ၌ပင် ကောင်းသည်ဟု ဆိုကြသည်။ ၎င်းတို့၏ ဒုစရိုက်အမှုများသည် မဟာကောင်းမှုများနှင့် မွန်မြတ်သော အပြုအမူဖြစ်သည်ဟု အခိုင်အမာဆိုလျက် အမှားနှင့်အမှန်ကို အရှက်မရှိဗြောင်ကျကျ လွဲချော်ပြောဆိုကြသည်။ ထို့ကြောင့် သင်သည် မည်သည့်ဆုတ်ဆိုင်းမှုများကို ကြုံတွေ့ပါစေ၊ မည်သည့် ကျရှုံးမှုများ သို့မဟုတ် လဲကျမှုများဖြစ်ပါစေ ရှေ့တွင် မျှော်လင့်ချက်များ ရှိနေကြောင်း မြင်တွေ့နိုင်ရမည်။ ရှေ့တွင် မည်သူရှိသနည်း။ ဘုရားသခင်ရှိလေသည်။ ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်များ၏ လမ်းညွှန်ခြင်း၊ ဦးဆောင်ခြင်းနှင့်အတူ လူတို့သည် မှန်ကန်သော လမ်းကြောင်းကို စတင်နိုင်ပေသည်။

ဘုရားသခင်၏ အလုပ်နှင့်ပတ်သက်၍ လူတို့၏ အမျိုးမျိုးသော အယူအဆများနှင့် စိတ်ကူးများကို ရှင်းလင်းရင်း ဖြစ်စဉ်လေ့လာချက်သုံးချက်ကို ယနေ့ မိတ်သဟာယပြုခဲ့ကြသည်။ သိရှိစေသည့်အရာကို သင်တို့အားလုံး နားလည်ခဲ့ကြသလော။ (နားလည်ကြပါသည်။) သင်တို့၏ နားလည်နိုင်စွမ်းက သင်တို့၌ သမ္မာတရားကို လက်ခံယူဖို့ အစွမ်းအစနှင့် စွမ်းရည်များကို ပိုင်ဆိုင်ထားကြောင်း၊ သင်တို့အနေဖြင့် သမ္မာတရားကို နားလည်ပြီး ရရှိရန်အတွက် မျှော်လင့်ချက်ရှိကြောင်း ထင်ရှားစေသည်။ ဤသမ္မာတရားများကို တစ်နာရီနှစ်နာရီ၊ နှစ်နာရီသုံးနာရီမျှဖြင့် ရှင်းလင်းအောင် အဘယ့်ကြောင့် မရှင်းပြနိုင်သနည်း။ ယင်းမှာ နောက်လိုက်မည့် အသေးစိတ်အချက်များကို ပြောပြဖို့ရန်အတွက် ပဏာမအကြောင်းအရာများစွာကို စီစဉ်ရမည်ဖြစ်သောကြောင့် ဖြစ်သည်။ အခြေခံအုတ်မြစ်အနည်းငယ်ကို ကြိုတင်၍ မချလျှင် သင်တို့သည် နောက်ဆက်တွဲ အကြောင်းအရာကို အမီလိုက်နိုင်မည်မဟုတ်ပေ။ ငါသည် ပဏာမအကြောင်းအရာတစ်ခုခု မပါဘဲ လိုရင်းတိုရှင်း ပြောမည်ဆိုလျှင် သင်တို့အနေဖြင့် သဘော‌ပေါက်ဖို့ ခက်ခဲမည်ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ငါသည် ဥပမာအချို့အကြောင်း ပြောပြသည်၊ ထို့နောက် သင်တို့အနေဖြင့် နားလည်ပြီး ပိုင်းခြားသိမြင်ရန်၊ ဤကိစ္စများနှင့်ပတ်သက်၍ မည်သည့်အရာ အတိအကျ ဖြစ်ပျက်နေကြောင်းနှင့် လူတစ်ဦးသည် ယင်းတို့ကို မည်သို့ ရှင်းရှင်း သဘောပေါက်သင့်ကြောင်း သိရှိရန် အကူအညီပေးဖို့အတွက် အပြုသဘောနှင့် အပျက်သဘောဆောင်သော ရှုထောင့်နှစ်ခုလုံးမှနေ၍ ယင်းတို့ကို ဆွေးနွေးသည်။ အကယ်၍ သင်တို့သည် ဤအရာကို စွမ်းဆောင်ရရှိနိုင်လျှင် ငါ၏ဟောပြောခြင်းသည် အချည်းနှီး မဖြစ်တော့ပေ။ သင်တို့သည် ဤသမ္မာတရားများကို နားထောင်စဉ် အမြင်သဘောထားအနည်းငယ် စတင်ရရှိသည့်အချိန်မှစ၍ လုံးစေ့ပတ်စေ့ သိနားလည်ခြင်း ရရှိသည့်အဆင့်၊ ဘုရားသခင်က အဘယ့်ကြောင့် ဤအရာများကို ပြောသည်ကိုလည်းကောင်း၊ ဘုရားသခင်ပြောဆိုသည့် ဤသမ္မာတရားများ၌ သင်၏ကိုယ်ပိုင် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သဘောထား၏ မည်သည့်အပိုင်း ပါဝင်သည်ကိုလည်းကောင်း၊ ပြီးလျှင် ဘုရားသခင်သည် ဤအရာများကို သင့်အား အဘယ့်ကြောင့် ပြောပြလိုသည်လည်းကောင်း သင်၏စိတ်နှလုံးထဲမှ သဘောပေါက် နားလည်သည့် အဆင့်အထိတိုင်အောင် ဤသိနားလည်ခြင်းအနေအထားသို့ ရောက်ဖို့ တစ်စုံတစ်ခုသော အဆင့်တစ်ခု လိုအပ်သည်။ သင်သည် ဤသမ္မာတရားများကို သင်၏ကိုယ်ပိုင် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သဘောထား၊ စကား၊ အပြုအမူ၊ ထင်မြင်ချက်များ၊ စိတ်ကူးများနှင့် ဆက်စပ်ဖို့၊ ဆိုလိုသည်မှာ ယင်းတို့ကို သင်၏ တကယ့်အခြေအနေအတွက် အသုံးချဖို့ လိုအပ်ကာ အမှုမဲ့အမှတ်မဲ့ဖြင့် သင်သည် ဤသမ္မာတရားများကို တဖြည်းဖြည်းချင်း နားလည်၍ သဘောပေါက်လာမည် ဖြစ်သည်။ အကယ်၍ သင်သည် ယင်းတို့ကို မိမိကိုယ်ပိုင်အခြေအနေနှင့် နှိုင်းယှဉ်မှုမပြုဘဲ ယနေ့ မှတ်စု ရေးမှတ်လျက် ယင်းတို့ကို မနက်ဖြန် ပြန်ကြည့်ကာ အလွတ်ကျက်ပြီးနောက် ယင်းတို့ကို တစ်ခါမျှ မကြားဖူးသောသူတို့ကို ထုတ်ဖော်ပြောလျှင် သင်သည် ယင်းတို့ကို သင်ရရှိထားပြီးဖြစ်သည်ဟု ထင်ကောင်းထင်မည် ဖြစ်သော်လည်း အမှန်မှာမူ သင် ရရှိမထားသေးချေ။ အယူဝါဒများကို သင် လေပန်းနိုင်သည့်နေ့မှစ၍ ဤသမ္မာတရားများသည် သင့်အတွက် သမ္မာတရားများ မဟုတ်တော့သည့်အပြင် သမ္မာတရားသည် လုံးလုံးလျားလျား ပျောက်ကွယ်သွားသည့်အလား သင့်အနေဖြင့် သမ္မာတရားကို နားလည်သဘောပေါက်ရန် ခက်ခဲသွားမည်ဖြစ်သည်။ သမ္မာတရားသည် သင့်အတွက် အယူဝါဒသက်သက်အဖြစ် ပြောင်းလဲသွားသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် ယင်းသည် သင့်အပေါ် အကျိုးသက်ရောက်မှုကို ဖြစ်ပေါ်စေဖို့ ခက်ခဲသွားမည် ဖြစ်သည်။ သင်သည် သမ္မာတရားကို သင်၏ကိုယ်ပိုင် စစ်မှန်မှုအဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲရမည်၊ သမ္မာတရားတစ်ခုစီ၏ လက်တွေ့ကျသော လက္ခဏာသွင်ပြင်ကို ရှာဖွေခြင်းနှင့် မိတ်သဟာယပြုခြင်းအားဖြင့် တဖြည်းဖြည်းချင်း အကောင်အထည် ဖော်ရမည်၊ ပြီးလျှင် ဤသမ္မာတရား၌ မည်သည့်အခြေအနေများ ပါဝင်ကြောင်းနှင့် ယင်းက မည်သည့်အရာတို့ အကျုံးဝင်ကြောင်း နားလည်ခြင်းနှင့် ဘုရားသခင် ဤနှုတ်ကပတ်တော်များကို ပြောရခြင်း၏ နောက်ကွယ်မှ အဓိပ္ပာယ်များကို နားလည်ခြင်းသို့ နောက်ဆုံးတွင် ဆိုက်ရောက်ရမည် ဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ သမ္မာတရား နားလည်ခြင်း၏ အစဖြစ်၏။ သင်တို့ ယခု မည်သည့်အရာကို နားလည်သနည်း။ (အယူဝါဒများ ဖြစ်သည်။) လူတို့သည် သမ္မာတရားနှင့် အရင်ဆုံး ထိတွေ့သောအခါ ၎င်းတို့နားလည်သည်မှာ အယူဝါဒမျိုး ဖြစ်၏။ သို့ရာတွင် အယူဝါဒကို နားလည်ခြင်းသည် မရိုးစင်းပေ။ ယင်းသည် အစွမ်းအစအနည်းငယ်နှင့် သဘောပေါက်နားလည်နိုင်စွမ်းလည်း လိုအပ်သည်။ ယင်းက သင့်အနေဖြင့် တရားဒေသနာများကို တစိုက်မတ်မတ် အာရုံစိုက်လျက် နားထောင်နိုင်ရန်အတွက် တည်ငြိမ်ပြီး အာရုံစူးစိုက်သော စိတ်နှလုံးရှိဖို့လည်း လိုအပ်သည်။ လူအချို့သည် တရားဒေသနာများကို နားထောင်သည့်အခါ “ကိုယ်တော်ပြောပြနေသည့် အရာသည် အသုံးမကျ၊ ငါသည် နားထောင်လိုစိတ်မရှိ။ ငါသည် တရားဒေသနာများကို နားထောင်လိုသည်၊ ဖြစ်ရပ်များအကြောင်းကို မကြားလို” ဟု စဉ်းစားသည်ကို ငါ တွေ့ရှိခဲ့သည်။ ငါပြောနေသည့်အကြောင်းအရာသည် အမှန်နှင့် အမှား အကြောင်းဖြစ်သည်ဟု ၎င်းတို့က ယုံကြည်ကြသည်။ ၎င်းတို့၌ ဤသဘောထားကို စိတ်ထဲထည့်ထားသောကြောင့် ၎င်းတို့ကြားသည့်အရာကို မခံယူနိုင်ကြ။ ၎င်းတို့သည် ငိုက်မျဉ်းလာကြပြီး နားမလည်နိုင်သည့်အပြင် အမီမလိုက်နိုင်ကြပေ။ ထိုကဲ့သို့သော လူတို့သည် သမ္မာတရားကို သဘောပေါက်နားလည်နိုင်စွမ်း မပိုင်ဆိုင်ကြပေ။ ၎င်းတို့သည် အစွမ်းအစ ကင်းမဲ့၏။ မိမိတို့ကိုယ်ကို ဝိညာဉ်သဘောရှိသည်ဟု ခေါ်ဝေါ်သောသူအချို့သည် ဇာတ်လမ်းများအား ငါ အသေးစိတ် ပြန်ပြောနေသည်ကို ကြားရသောအခါ နားထောင်လိုစိတ် မရှိကြပေ။ ၎င်းတို့သည် ရေသောက်လိုက်၊ သမ်းဝေလိုက် လုပ်ကြပြီး အမြဲတမ်းပင် ဂနာမငြိမ် ဖြစ်နေကြသည်။ ၎င်းတို့က “ကိုယ်တော်ပြောပြနေသော ဇာတ်လမ်းများက အပြင်လောက အကြောင်းအရာများ ဖြစ်သည်။ ယင်းက ပေါ့တန်လွန်း၍ ငါ မခံယူနိုင်ပေ။ ကိုယ်တော်သည် ဝိညာဉ်ရေးရာနယ်ပယ်အကြောင်း ပိုပြောသင့်သည်။ ထိုအရာကို ငါအကြိုက်တွေ့ပေမည်” ဟု စဉ်းစားကြသည်။ ဤသည်မှာ လူအချို့၌ရှိသည့် သဘောထားစစ်စစ် ဖြစ်၏။ ၎င်းတို့သည် ခေါင်းဆောင်တစ်ဦးအဖြစ် နှစ်ပေါင်းများစွာ ပြုမူလုပ်ဆောင်ခဲ့ပြီး ဖြစ်သည့်အခါတွင် မြင့်မြတ်သော တရားဒေသနာများ၊ ကြီးကျယ်ခမ်းနားသော သဘောတရားများနှင့် တတိယကောင်းကင်ဘုံ၏ စကားများအကြောင်းကို ပြောချင်ကြသည်။ ၎င်းတို့သည် ပို၍ပြောလေလေ၊ ပို၍စိတ်အားထက်သန်လေလေ ဖြစ်ကြသည်။ သို့သော် ငါတို့သည် အသင်းတော်ထဲမှ ကိစ္စများ၊ လက်တွေ့ကြုံသော အတွေ့အကြုံများနှင့် ပတ်သက်၍ ပြောပါက သို့မဟုတ် အထူးသဖြင့် လူ့စိတ်သဘော ပြောင်းလဲမှု၏ ရှုပ်ထွေးပွေလီမှုများကို စိတ်ဖြာလေ့လာဆွေးနွေးပါက ၎င်းတို့သည် ယင်းကို ပေါ့တန်ပြီး ပျင်းစရာကောင်းသည်ဟု အမြဲ ခံစားကြသည်။ ဤသည်မှာ မည်သို့သော စိတ်သဘောမျိုးဖြစ်သနည်း။ ဤလူတို့တွင် သမ္မာတရား စစ်မှန်မှုရှိသလော။ ထိုကဲ့သို့သော လူတို့သည် ၎င်းတို့၏အလုပ်၌ရှိသည့် တကယ့်ပြဿနာများကို ဖြေရှင်းနိုင်သလော။ ထိုကဲ့သို့သော လူတို့ကို သင်တို့နှစ်သက်သလော။ သမ္မာတရားအား မိတ်သဟာယပြုခြင်းကို စစ်မှန်မှုမှ ကင်းကွာအောင် လုပ်၍မရပေ။ စစ်မှန်မှု၌ စိတ်မဝင်စားသော လူတို့သည် သမ္မာတရားကို ချစ်မြတ်နိုးနိုင်သလော။ ငါ ထိုသို့မထင်ပေ။ ထိုကဲ့သို့သော လူတို့သည် သမ္မာတရားကို အလွန်အမင်း မနှစ်မြို့ကြသဖြင့် ယင်းသည် အလွန် အန္တရာယ်ရှိလေ၏။

၂၀၁၈ ခုနှစ်၊ နိုဝင်ဘာလ ၈ ရက်