အယူအဆများဆိုင်ရာ အရေးကိစ္စနှင့်ပတ်သက်၍ ပြီးခဲ့သည့်အခေါက်က အချက်သုံးချက်အကြောင်း ငါတို့ မိတ်သဟာယပြုခဲ့သည်။ ပထမအချက်မှာ ဘုရားသခင်အား ယုံကြည်ခြင်းနှင့်ဆိုင်သည့် အယူအဆများဖြစ်သည်။ ဒုတိယမှာ လူဇာတိခံယူခြင်းနှင့်ဆိုင်သည့် အယူအဆများဖြစ်ပြီး တတိယမှာ ဘုရားသခင်၏ အလုပ်နှင့်ဆိုင်သည့် အယူအဆများ ဖြစ်သည်။ ပထမအချက်နှစ်ခုကို ငါတို့ ဆွေးနွေး၍ ပြီးပြီဖြစ်ကာ တတိယအချက်နှင့်စပ်လျဉ်း၍ အတော်အတန် အခြေခံကျသော အယူအဆသဘောဆိုင်ရာ အကြောင်းအရာအချို့ကို ပြောဆိုခဲ့ကြသည်။ ယင်းနောက်တွင် ဤအချက်နှင့် ဆက်နွှယ်သည့် အယူအဆများ၊ သို့မဟုတ် ဤအယူအဆများနှင့် ဆက်နွှယ်သည့် အကြောင်းအရာနှင့်ပတ်သက်၍ အခြားမည်သည့် အကြောင်းအရာသည် ဤအယူအဆများနှင့် ပတ်သက်ပြီး ဤသမ္မာတရားနှင့် ဆက်စပ်ကြောင်း သင်တို့သည် ဂရုတစိုက် ဆင်ခြင်စဉ်းစားခဲ့ကြသလော။ မည်သည့်သမ္မာတရားကမျှ ယင်းတို့၏ တိုက်ရိုက်အဓိပ္ပာယ်လောက် မရိုးစင်းပေ။ ယင်းတို့အားလုံးတွင် သူ့ကိုယ်၌၏ တကယ့်အဓိပ္ပာယ် ပါရှိကြပြီး ယင်းတို့အားလုံးသည် လူတို့၏ အသက်ဝင်ရောက်မှုသာမက ၎င်းတို့၏ နေ့စဉ်အသက်တာများနှင့် ဘုရားသခင်အား ယုံကြည်မှုဟူသည့် လက္ခဏာသွင်ပြင်များအားလုံးနှင့် ပတ်သက်လေသည်။ သို့ဆိုလျှင် သမ္မာတရား၏ ဤလက္ခဏာသွင်ပြင်နှင့် စပ်လျဉ်း၍ သင်တို့သည် သင်တို့၏ နေ့စဉ်အသက်တာမှနေ၍ အကြောင်းအရာတစ်ခုခုကို သဘောပေါက်မိပြီလော။ သမ္မာတရား၏ ဤလက္ခဏာသွင်ပြင်နှင့်ဆိုင်သည့် မိတ်သဟာယပြုချက်များကို နားထောင်နေသောအခါ သင်တို့သည် ယင်းမှ တစ်စုံတစ်ခုကို တိုက်ရိုက်သဘောဖြင့်သာ နားလည်နိုင်ပြီး သိသာပေါ်လွင်သော အယူအဆများအား ပိုင်းခြားသိမြင်နိုင်စွမ်း အနည်းငယ်ရှိနိုင်သည်။ ယင်းနောက်တွင် ထပ်မံ၍ ဆင်ခြင်စဉ်းစားခြင်း၊ ဆုတောင်းခြင်းနှင့် ရှာဖွေခြင်းအပြင် သင်၏ အတွေ့အကြုံကို အခြေခံ၍ သင်၏ ညီအစ်ကို မောင်နှမများနှင့်အတူ မိတ်သဟာယပြုခြင်းတို့အားဖြင့် အနည်းငယ် ပို၍နက်နဲပြီး ပို၍လက်တွေ့ကျသော သိနားလည်မှုကို ရရှိနိုင်လောက်သည်။ ဤသမ္မာတရားသုံးချက်ကို တိုက်ရိုက်သဘောဖြင့် ကြည့်လျှင် မည်သည့်အရာသည် လူတို့၏ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သဘောထားများ၊ ဘုရားသခင်၏ စိတ်သဘောထားအား ၎င်းတို့၏ သိနားလည်မှု၊ ၎င်းတို့၏ လက်တွေ့ဝင်ရောက်မှုတို့နှင့် အပတ်သက်ဆုံးဖြစ်သနည်း။ မည်သည့်သမ္မာတရားသည် အခြေအမြစ် အရှိဆုံးနှင့် အလေးနက်ဆုံး ဖြစ်သနည်း။ (တတိယမြောက် သမ္မာတရားဖြစ်သည်။) တတိယမြောက် သမ္မာတရားမှာ အနည်းငယ် ပို၍ အခြေအမြစ်ရှိပေသည်။ ပထမသမ္မာတရားမှာ ဘုရားသခင်အား ယုံကြည်ခြင်းနှင့်ဆိုင်သည့် အယူအဆများ ဖြစ်ကာ ဤအယူအဆများသည် အတော်အတန် သိသာပေါ်လွင်ပြီး အပေါ်ယံဖြစ်သော အရာများဖြစ်သည်။ ဒုတိယမှာ လူဇာတိခံယူခြင်းနှင့်ဆိုင်သည့် အယူအဆများဖြစ်ကာ ယင်း၌ လူတို့ မြင်တွေ့နားလည်နိုင်သည့်၊ ၎င်းတို့ ထိတွေ့ပြီး အသက်တာ၌ ဆင်ခြင်တွေးတောနိုင်သည့် အကြောင်းအရာ အနည်းငယ်ပါဝင်သည်။ တတိယမှာ ဘုရားသခင်၏ အလုပ်နှင့်ဆိုင်သည့် အယူအဆများ ဖြစ်ကာ၊ ယင်းသည် လူတို့၏ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သဘောထားများနှင့် ပတ်သက်လေသည်။ ဤနောက်ဆုံးသမ္မာတရားသည် အနည်းငယ် ပို၍ လေးနက်၏။ သို့ဆိုလျှင် မည်သည့်အရာများသည် ဘုရားသခင်၏ အလုပ်နှင့်ဆိုင်သည့် အယူအဆများ အတိအကျ ဖြစ်သနည်း။ ဘုရားသခင်၏ အလုပ်နှင့်ဆိုင်၍ လူတို့၌ မည်သည့်အယူအဆများ ရှိသနည်း။ ၎င်းတို့သည် ဤအယူအဆများကို မည်ကဲ့သို့ နားလည်ပြီး ကိုင်တွယ်သင့်သနည်း။ ထို့ပြင် ယင်းတို့ကို ၎င်းတို့ မည်သို့ ဖြေရှင်းသင့်သနည်း။ ဤသည်မှာ ယနေ့မိတ်သဟာယပြုချက်၏ အကြောင်းအရာဖြစ်သည်။

ဘုရားသခင်၏အလုပ်နှင့်ဆိုင်သည့် လူတို့၏ အယူအဆများသည် ၎င်းတို့၏ တွေးခေါ်မြော်မြင်မှုနှင့် ဝေဖန်ပိုင်းခြားနိုင်စွမ်းအား ကျင့်သုံးခြင်းမှနေ၍ ဘုရားသခင်အပေါ် ၎င်းတို့ တောင်းဆိုချက်များ ပြုလုပ်ခြင်းဆီသို့ အရှိန်မြင့်လာလျက် ဘုရားသခင်အပေါ် လွန်ကဲသော လိုအင်ဆန္ဒများရှိကာ သူနှင့် ကွဲလွဲဆန့်ကျင်ပြီး သူ၏အလုပ်နှင့်ပတ်သက်၍ အချို့သော အကဲဖြတ်ချက်များ သို့မဟုတ် ဝေဖန်ချက်များကို ပြုလုပ်သောအခါ ဤအယူအဆများသည် ရှုထောင့်အမြင်တစ်ခုသက်သက်ဖြစ်စေ၊ ယုံကြည်မှုတစ်ခုသက်သက်ဖြစ်စေ မဟုတ်တော့ဘဲ လူတို့၏ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သဘောထားများနှင့်လည်း ပတ်သက်လေသည်။ ၎င်းတို့သည် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သဘောထားများနှင့် ပတ်သက်လာသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် ဤသည်မှာ လူတို့အား ဘုရားသခင်ကို ခုခံစေရန်၊ ဝေဖန်သုံးသပ်စေရန်နှင့် သူ့အား သစ္စာဖောက်စေရန်ပင် လုံလောက်သည်။ သို့ဖြစ်၍ ဘုရားသခင်နှင့်ပတ်သက်၍ လူတို့၏ အယူအဆများသည် စိတ်ကူးများနှင့် ထင်ကြေးပေးခြင်းတို့ထက် မပိုလျှင် ယင်းက ပြဿနာကြီးကြီးမားမား မဟုတ်ပေ။ စင်စစ်အားဖြင့် ယင်းတို့သည် ဘုရားသခင်၏အလုပ်အပေါ် ရှုထောင့်အမြင်နှင့် သဘောထားအဖြစ် မြင့်တက်လာပါက၊ ဘုရားသခင်အပေါ် မလျော်ကန်သော တောင်းဆိုချက်များ သို့မဟုတ် ဘုရားသခင်အား ဝေဖန်သုံးသပ်မှုနှင့် ပြစ်တင်ရှုတ်ချမှုအဖြစ် ပြောင်းလဲလာပါက၊ သို့တည်းမဟုတ် ရည်မှန်းချက်၊ လိုအင်ဆန္ဒများ သို့မဟုတ် ရည်ရွယ်ချက်များနှင့် ပြည့်နှက်လာပါက ဤသည်တို့သည် သာမန်အယူအဆများ မဟုတ်တော့ပေ။ ယင်းတို့သည် သာမန်အယူအဆများ မဟုတ်တော့ဟု အဘယ့်ကြောင့် ငါဆိုရသနည်း။ အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် ဤအယူအဆများနှင့် အတွေးများသည် သင်၏ အသက်ဝင်ရောက်မှု၊ ဘုရားသခင်၏အလုပ်အပေါ် သင်၏ သိနားလည်မှု၊ ဘုရားသခင်၏ အချုပ်အခြာအာဏာအား သင် လက်ခံနိုင်ခြင်းနှင့် ကျိုးနွံနာခံနိုင်ခြင်း ရှိမရှိအပြင် သူ့အား သင်၏ အချုပ်အခြာအာဏာပိုင်နှင့် ဖန်ဆင်းရှင်အဖြစ် သင် အသိအမှတ်ပြုနိုင်ခြင်း ရှိမရှိတို့နှင့် ဆက်စပ်ကာ ဤအရာအားလုံးတွင် ဘုရားသခင်အပေါ် သင်၏ရှုထောင့်နှင့် သဘောထားတို့အပေါ် တိုက်ရိုက်ဆက်စပ်မှု ရှိလေသည်။ ယင်းကို ဤပုံစံအတိုင်းကြည့်လျှင် လူတို့အနေဖြင့် ဤအယူအဆများရှိခြင်းသည် ကြီးလေးသော ပြဿနာတစ်ခုဟုတ်သလော။ (ဟုတ်ပါသည်။) ဤအယူအဆများကို စိတ်ဖြာလေ့လာဆွေးနွေးရန်အတွက် အယူအဆသဘောတရားဆိုင်ရာ ရှုထောင့်အမြင်မှဆိုလျှင် ယင်းတို့သည် အနည်းငယ် ယေဘုယျသဘော ဆန်ကောင်းဆန်မည်ဖြစ်သည်၊ သို့မဟုတ် သင်တို့၏ နေ့စဉ်အသက်တာများမှနေ၍ အနည်းငယ် ကွာခြားကောင်း ကွာခြားမည်ဖြစ်သည်။ သို့ဖြစ်၍ လူတို့၏ အယူအဆများကို စိတ်ဖြာလေ့လာဆွေးနွေးရန်နှင့် ဘုရားသခင်သည် လူသားမျိုးနွယ်ကို မည်ကဲ့သို့ အုပ်စိုးပြီး စီစဉ်ညွှန်ကြားသည်ကိုလည်းကောင်း၊ ဘုရားသခင့်အလုပ်၏ တကယ့် အနေအထားများမှာ မည်သည့်အရာ ဖြစ်သည်ကိုလည်းကောင်း လူတို့အား မြင်တွေ့ခွင့်ပေးရန်အလို့ငှာ နေ့စဉ်အသက်တာ၌ သို့မဟုတ် လူသားမျိုးနွယ်ကြား၌၊ သို့တည်းမဟုတ် ၎င်းတို့၏ ကံတရားနှင့်ပတ်သက်၍၊ သို့တည်းမဟုတ် အသက်တာအပေါ်နှင့် ဘုရားသခင်၏ အချုပ်အခြာအာဏာနှင့် စီစဉ်ညွှန်ကြားမှုအပေါ် ၎င်းတို့၏ အမျိုးမျိုးသော အမြင်များ၊ သဘောထားများနှင့်ပတ်သက်၍ ငါတို့ တွေ့မြင်နိုင်သည့် ၎င်းတို့၏ အသက်ရှင်မှုအခြေအနေနှင့်ဆိုင်သော အမျိုးအစားအမျိုးမျိုးအကြောင်း အနည်းငယ် ပို၍ပြောကြစို့။ ဤသည်မှာ မိတ်သဟာယပြုဖို့ မလွယ်ကူလှသော အကြောင်းအရာတစ်ခု ဖြစ်သည်။ မိတ်သဟာယပြုချက်သည် အယူအဆသဘောတရား ဆန်လွန်းလျှင် လူတို့က ယင်းသည် အနှစ်သာရမဲ့သည်ဟု ခံစားကြမည်ဖြစ်သည်။ စင်စစ်အားဖြင့် ယင်းသည် အသေးအဖွဲကိစ္စများနှင့် ပတ်သက်လွန်းလျှင် သို့မဟုတ် လူတို့၏ တကယ့်ဘဝများနှင့် နီးစပ်လွန်းလျှင် ၎င်းတို့က ယင်းသည် အလွန်ပေါ့တန်သည်ဟု ထင်ကြမည်ဖြစ်ကာ ဤပြဿနာမျိုးတို့ ရှိမည်ဖြစ်သည်။ မည်သို့ပင်ဖြစ်စေ အတော်အတန် လွယ်ကူရိုးစင်းပြီး နားလည်ရလွယ်ကူသော နည်းဖြစ်သည့် ဇာတ်လမ်းတစ်ခုကို ပြောခြင်းဖြင့်ပင် ယင်းနှင့်ပတ်သက်၍ မိတ်သဟာယပြုကြစို့။ ထိုဇာတ်လမ်း၏ ဇာတ်ကွက်နှင့် ဇာတ်ကောင်များသာမက ထိုဇာတ်လမ်းကိုယ်၌တွင် ထင်ဟပ်သည့် အသက်ရှင်မှုနှင့်ဆိုင်သည့် အတွေးအခေါ်နှင့် လူတို့မြင်တွေ့သည့် ဖြစ်စဉ်တို့အားဖြင့်လည်း လူတို့သည် ဘုရားသခင်က သူ၏အလုပ်ကို လုပ်ဆောင်သည့် နည်းလမ်းများနှင့် နည်းစနစ်များအချို့ကိုသာမက ဘုရားသခင်၏ အလုပ်၊ အရာခပ်သိမ်းအပေါ် သူ၏ အချုပ်အခြာအာဏာ၊ စီစဉ်ညွှန်ကြားမှုတို့နှင့် စပ်လျဉ်း၍ လက်တွေ့ဘဝထဲတွင် လူတို့၌ရှိသည့် မှားယွင်းပြီး အဓိပ္ပာယ်မဲ့သော အမြင်များ၊ သို့မဟုတ် လူတို့ဖက်တွယ်ထားသည့် မမှန်ကန်သော အရာအချို့ကိုလည်း နားလည်နိုင်ကြမည်ဖြစ်သည်။ ဤပုံစံအတိုင်း မိတ်သဟာယပြုသောအခါ လူတို့အနေဖြင့် နားလည်ဖို့ အနည်းငယ် ပို၍လွယ်ကူသည်။

ဇာတ်လမ်းက ဤသို့ဖြစ်၏။ တစ်ခါက ထိုမျှ မချမ်းသာသော မိသားစုတစ်စု၌ မွေးဖွားလာသည့် မိန်းမငယ်လေးတစ်ယောက် ရှိခဲ့သည်။ သူမသည် ငယ်စဉ်ကတည်းက ဆန္ဒတစ်ခုရှိခဲ့သည်။ သူမသည် ဘဝတွင် ချမ်းသာဖို့ သို့မဟုတ် ကြွယ်ဝဖို့ မတောင်းဆိုခဲ့။ သူမ လိုချင်သည်မှာ မှီခိုအားထားစရာ လူတစ်ဦးမျှသာ ဖြစ်သည်။ ဤဆန္ဒသည် လွန်ကဲလွန်းသလော။ ယင်းသည် အလွန်အကျွံတောင်းဆိုခြင်း ဖြစ်သလော။ (မဖြစ်ပါ။) သို့သော် ဝမ်းနည်းဖွယ်ကောင်းသည်မှာ သူမ လူလားမမြောက်မီ သူမ၏ဖခင် ကွယ်လွန်သွားခဲ့သဖြင့် အကျိုးဆက်အနေဖြင့် သူမသည် ဘဝတွင် မှီခိုအားထားစရာ တစ်ဦးတစ်ယောက်မျှ မရှိတော့ချေ။ ဤဘဝတွင် သူမ မှီခိုအားထားနိုင်မည့် အဓိကလူ၊ သူမ အားကိုးရနိုင်မည်ဟု သူမ၏နုနယ်သောစိတ်ထဲတွင် တွေးထင်ခဲ့သည့် တစ်ဦးတည်းသောလူကို ဆုံးရှုံးခဲ့ရသည်။ သူမ၏ နုနယ်သောစိတ်သည် ကြီးမားသော မချိတင်ကဲဝေဒနာဖြင့် ဖိစီးခဲ့ပြီ မဟုတ်လော။ ဤသို့သောအရာမျိုး ဖြစ်ပျက်ခဲ့သည့်အတွက် ယင်းက သူမအား ကြီးမားသော မချိတင်ကဲဝေဒနာကို ဖြစ်စေခဲ့ရပေမည်။ သူမ၏ စိတ်နှလုံးထဲ၌ စိတ်ဒဏ်ရာရှိခဲ့သလော။ စိတ်ဒဏ်ရာ တကယ့်ကို ရှိခဲ့ပေသည်။ ထိုစိတ်ဒဏ်ရာမျိုးက မည်ကဲ့သို့ ဖြစ်လာခဲ့သနည်း။ အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် သူမ၏ နုနယ်သောစိတ်ထဲတွင် “ငါသည် အမှီအခိုကင်းပြီး နေနိုင်သည်။ ကိုယ့်ဝမ်းကိုယ်ကျောင်းနိုင်သည်။ ငါသည် မိဘများကို မှီခိုအားထားစရာ မလိုတော့” ဟု ဆိုလျက် အဆင်သင့်ဖြစ်ခဲ့ခြင်း မရှိသေးချေ။ လူတို့ဆိုသည့်အတိုင်း သူသည် အတောင်စုံဖို့ လိုသေးသည်။ သူမ၏ ရိုးစင်းသောအတွေးများထဲတွင် သူမ၏ အနာဂတ်နှင့်ပတ်သက်၍ မည်သည့်အရာ လုပ်ဆောင်ရမည် သို့မဟုတ် သူမ၏ မိဘများမပါဘဲ မည်သို့ရှင်သန်ရမည်ကို စဉ်းစားဖို့ အရွယ်မရောက်သေးပေ။ ထိုသို့သောအရာများကို သတိမမူမိသေးမီ ဤအခြေအနေတွင် သူမ၏ဖခင် ဆုံးပါးသွားခဲ့ခြင်းဖြစ်ကာ ယင်းမှာ ဘဝတွင် သူမ၏ အမှီသဟဲပြုစရာ လမ်းစ မရှိတော့သည့်အပြင် အချိန်ကာလများသည် ယခင်ကထက် ပို၍ပင် ကြမ်းတမ်းလာတော့မည့် လက္ခဏာဖြစ်လေသည်။ ထို့နောက်တွင် သူမ၏ နေ့ရက်ကာလများက မည်သို့ရှိခဲ့ရမည်ကို သင် စိတ်ကူးကြည့်နိုင်သည်။ သူမ၏မိခင်နှင့် မောင်ငယ်လေးတို့နှင့်အတူ အလျဉ်မီရုံမျှဖြင့် ခက်ခဲကြမ်းတမ်းသော ဘဝကို နေထိုင်ခဲ့ရသည်။ သို့သော် သူမ မည်သို့ပင် မချိတင်ကဲခံစားရစေကာမူ ဘဝကို ရှေ့ဆက်ရဦးမည် ဖြစ်သောကြောင့် သူမ၏မိခင်နှင့် မောင်လေးကို အဖော်ပြုလျက် စမ်းတဝါးဝါးဖြင့်ပင် ဆက်လျှောက်ခဲ့လေသည်။ နှစ်အနည်းငယ်ကြာပြီးနောက် သူမသည် အရွယ်ရောက်လာခဲ့ပြီး သူမ၏မိခင်နှင့် မောင်လေးတို့၏ စားဝတ်နေရေးစရိတ်အတွက် ထောက်ပံ့ပေးနိုင်ရန် အမှီအခိုမရှိဘဲ ငွေအနည်းငယ် ရှာနိုင်ခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း သူတို့သည် ဘဝတွင် နည်းနည်းမျှ မချမ်းသာခဲ့ပေ။ ဤကာလတစ်လျှောက်လုံးတွင် သူမ၏ အတွင်းကျကျ စိတ်ဆန္ဒမှာ မပြောင်းလဲခဲ့ပေ။ သူမသည် မှီခိုအားထားစရာ လူတစ်ဦး လိုအပ်ခဲ့သည်။ သို့သော် ယင်းမှာ မည်သို့သော လူစားမျိုးနည်း။ သူမ မှီခိုအားထားလိုသူသည် မည်သို့သောလူမျိုး အတိအကျ ဖြစ်သနည်း။ ယင်းတို့ကို ငါ့အား သင်တို့ သရုပ်ဖော်ပြကြလော့။ “မှီခိုအားထားစရာ လူတစ်ဦး” ဟူသည်မှာ အရိုးရှင်းဆုံး ဝေါဟာရဖြင့် မည်သို့သောလူကို ဆိုလိုသနည်း။ ယင်းမှာ သူမအနေဖြင့် အပြင်ထွက်ပြီး မိမိဘာသာ စားဝတ်နေရေးအတွက် ခက်ခက်ခဲခဲ ငွေရှာရန် သို့မဟုတ် မည်သည့်နာကျင်မှုမျှ ခံစားရန် မလိုဘဲ သူမအား အသက်ရှင်ဖို့ ငွေကြေးကိုသာမက အစားအသောက်နှင့် အဝတ်အထည်ကိုပါ ပေးနိုင်မည့်သူ လူတစ်ဦးကို ဆိုလိုသည်။ အနည်းဆုံးအနေဖြင့် အမှုအရာများ လွဲချော်သွားသည့်အခါတိုင်း သူမအမှီပြုနိုင်သော လူတစ်ဦး၊ လူတို့ဆိုသည့်အတိုင်း သူမအတွက် ကျောထောက်နောက်ခံအဖြစ် ရှိပေးမည့် လူတစ်ဦး၊ ယင်းမှာ သူမ မှီခိုအားထားဖို့ မျှော်လင့်ခဲ့သည့် လူစားမျိုးပင် ဖြစ်သည်။ ထိုသူ့အနေဖြင့် သူမအား ဘဝတွင် မကူညီနိုင် သို့မဟုတ် ငွေကြေးဖြင့် မထောက်ပံ့နိုင်လျှင်ပင် အနည်းဆုံး တစ်စုံတစ်ရာ လွဲချော်သည့်အခါတိုင်း သို့မဟုတ် မချိတင်ကဲ ခံစားရသည့်အခါတိုင်း သူမကို နှစ်သိမ့်အားပေးမည့်သူ၊ ခက်ခဲကြမ်းတမ်းသော အချိန်များတွင် သူမကို ကူညီနိုင်ပြီး ဘေးဒုက္ခကို ခါးစည်းခံပြီး ကျော်ဖြတ်ဖို့ ကူညီနိုင်မည့် လူတစ်ဦးရှိမည်။ ဤသည်မှာ သူမ ဆန္ဒပြုခဲ့သည့်အရာ ဖြစ်၏။ ဤတောင်းဆိုခြင်းသည် အလွန်အကျွံ ဖြစ်သွားသလော။ ဤဆန္ဒသည် လက်တွေ့မကျနိုင်အောင် ဖြစ်ခဲ့သလော။ ထိုတောင်းဆိုခြင်းသည် အလွန်အကျွံ မဟုတ်သည့်အပြင် လက်တွေ့မကျနိုင်သော ဆန္ဒတစ်ခု မဟုတ်ပေ။ လူများစွာတို့ကလည်း ဤကဲ့သို့ ရိုးစင်းသောအရာ တစ်ခုခုကို ဆန္ဒပြုကြသည်မဟုတ်လော။ လူအနည်းငယ်တို့ကသာ ၎င်းတို့သည် မိမိတို့ကိုယ်ကိုမှလွဲ၍ တစ်စုံတစ်ဦးအပေါ် မှီခိုအားထားစရာ မလိုဘဲ မွေးဖွားလာခဲ့သည်ဟု ပြောနိုင်ကြသည်။ ဤကမ္ဘာပေါ်နှင့် လူ့အသိုင်းအဝိုင်းတစ်ခုထဲတွင် နေထိုင်ကြသော လူအများစုသည် မိတ်ဆွေတစ်ဦး သို့မဟုတ် မှီခိုအားထားစရာ တစ်စုံတစ်ယောက်ရှိဖို့ မျှော်လင့်ကြပြီး ဤမိန်းကလေးသည်လည်း ခြွင်းချက်မဟုတ်ချေ။

တစ်ခဏအတွင်း၌ သူမသည် အိမ်ထောင်ပြုနိုင်သော အရွယ်သို့ ရောက်လာခဲ့ပြီး မှီခိုအားထားနိုင်မည့် တစ်စုံတစ်ယောက်၊ အားကိုးရလောက်သော တစ်စုံတစ်ယောက်ကို ရှာတွေ့ရန် သူမ ဆန္ဒပြုနေသေးသည်။ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သည် ထွေထွေထူးထူး ကြွယ်ဝချမ်းသာဖို့၊ သူမကို ဖဲမွေ့ယာရွှေကော်ဇောပေါ် တင်ထားဖို့ မလိုအပ်သည့်အပြင် ထိုသူသည် အလွန်စကားပြောကောင်းသူတစ်ဦး ဖြစ်ဖို့ မလိုအပ်ပေ။ သူမ ဒုက္ခအရောက်ဆုံး ဖြစ်သည့် အချိန်တိုင်း သို့မဟုတ် အခက်အခဲ သို့မဟုတ် နာမကျန်းခြင်းကို အကြီးအကျယ် ကြုံတွေ့ရသည့် အချိန်တိုင်း သူမကို နှစ်သိမ့်စကား အနည်းငယ်မျှသာ ပေးဖို့အတွက်ပင်ဖြစ်စေ သူမကိုအားပေးရန် အဆင်သင့်ဖြစ်ဖို့သာ လိုသည်။ ဤသည်မှာ လွယ်လင့်တကူ ပြည့်စုံလာနိုင်မည့် ဆန္ဒတစ်ခုလော။ မသေချာပေ။ လူတို့၏ ဆန္ဒများသည် ၎င်းတို့အား ဘုရားသခင်ပေးဖို့ သို့မဟုတ် ၎င်းတို့၌ ပြီးမြောက်ဖို့ စီစဉ်ခဲ့သည့်အရာ ဟုတ်မဟုတ်ကိုဖြစ်စေ၊ နောက်ဆုံးတွင် ၎င်းတို့၏ဆန္ဒများသည် ၎င်းတို့၏ ကံတရား၌ ကြိုတင်ပြဋ္ဌာန်းထားခြင်း ရှိမရှိကိုဖြစ်စေ မည်သူမျှမသိချေ။ ထို့အတွက်ကြောင့် ဤမိန်းကလေး၏ ဆန္ဒသည် ပြည့်စုံလာမည်၊ မလာမည်ကို မည်သူမျှမသိ၊ သူမကိုယ်တိုင်လည်း မသိခဲ့ချေ။ သို့သော်လည်း သူမသည် ဘဝ၏ နောက်တစ်ဆင့်သို့ ရှေ့ဆက်သည့်အခါတွင် ဤဆန္ဒကို ဆက်လက်၍ ဆုပ်ကိုင်နေဆဲပင်။ ထိုအချိန်တွင် သူမသည် အလွန် စိုးရိမ်ကြောင့်ကြပြီး စိတ်မအေးဖြစ်ခဲ့ရသည်။ မည်သို့ပင်ဖြစ်စေကာမူ ထိုနေ့ရက်က မည်သို့မျှ ရောက်မလာခဲ့ပေ။ လက်ထပ်ဖို့ သူမစဉ်းစားနေသော လူသည် အမှန်ပင် သူမဘဝတစ်လျှောက်လုံး မှီခိုအားထားနိုင်သူတစ်ဦး ဖြစ်မည်မဖြစ်မည်ကို မသိခဲ့သော်လည်း “ဤလူသည် ငါအားကိုးနိုင်မည့် လူတစ်ဦး ဖြစ်သင့်သည်။ ငါ့ဘဝ၏ ကုန်လွန်သော အနှစ်နှစ်ဆယ်ကျော်မျှသည် ခက်ခဲလှပေသည်။ အားကိုး၍ မရသောသူတစ်ဦးနှင့် ပေါင်းဖက်ရလျှင် ငါ့ဘဝတစ်လျှောက်လုံး ပို၍ပင် ခက်ခဲမည်။ အခြားမည်သူ့ကို ငါ မှီခိုအားထားနိုင်တော့မည်နည်း” ဟု သူ၏စိတ်နှလုံးထဲ၌ ရိုးသားစွာဖြင့် မျှော်လင့်နေသေးသည်။ သူမ နာကျင်စွာ ခံစားခဲ့ရသော်လည်း ဘာမျှ မတတ်နိုင်ခဲ့သဖြင့် ဆက်၍သာ မျှော်လင့်နေခဲ့သည်။ လူတို့သည် ဤဘဝ၌ အဘယ့်ကြောင့် ရှင်သန်နေရပြီး ဘဝကို မည်သို့ဖြတ်သန်းသင့်ကြောင်း မသိသောအခါ အသက်ဆက်ရှင်ရဖို့အတွက် ဤသို့သောဆန္ဒနှင့် မသိရသော မျှော်လင့်ချက်မျိုးဖြင့် စမ်းတဝါးဝါး ဆက်လျှောက်ရသည်။ ဤအခိုက်အတန့် ရောက်လာသောအခါ သူမသည် အနာဂတ်က မည်သို့ရှိမည်ကို မသိခဲ့ချေ။ အနာဂတ်သည် မသိရသောအရာဖြစ်၏။ သူမသည် ရှေ့ဆက်၍သာ သွားရသည်။ သို့ရာတွင် အကြောင်းတရားများစွာသည် မကြာခဏပင် လူတို့၏ ဆန္ဒများနှင့် ဆန့်ကျင်လျက် ဖြစ်ပျက်တတ်သည်။ ယခုလောလောဆယ်တွင် ဘုရားသခင်သည် လူတို့၏ ကံကြမ္မာအား အဘယ့်ကြောင့် ဤပုံစံအတိုင်း စီမံသည်ကို ထင်မြင်ချက်မပေးကြစို့ရဲ့။ ယင်းသည် ဘုရားသခင် ရည်ရွယ်ချက်ရှိရှိ ပြုလုပ်သော အစီအမံ ဟုတ်သည်ဖြစ်စေ၊ မဟုတ်သည်ဖြစ်စေ၊ ယင်းသည် လူတို့၏ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးမှုနှင့် မသိနားမလည်မှုက ၎င်းတို့၏ လိုအင်ဆန္ဒများနှင့် တောင်းဆိုမှုများကို ၎င်းတို့အတွက် ဘုရားသခင် စီစဉ်ထားပြီးသည့် ကံကြမ္မာနှင့် လုံးလုံးဆန့်ကျင်စေခဲ့သောကြောင့် ဟုတ်သည်ဖြစ်စေ၊ မဟုတ်သည်ဖြစ်စေ၊ ဤသို့ဖြင့် ၎င်းတို့၏ ဆန္ဒများသည် တစ်ခါတစ်ရံ ပြည့်စုံမလာနိုင်သည့်အပြင် အမှုအရာများသည် မကြာခဏဆိုသကဲ့သို့ ၎င်းတို့ မျှော်လင့်ထားခဲ့သည့်အတိုင်း ဖြစ်မလာတတ်ချေ။ ဤအရာအားလုံးကို လောလောဆယ် မဆွေးနွေးကြစို့ရဲ့။ အလျင်ဦးစွာ ဇာတ်လမ်းကိုသာ ဆက်ပြောကြစို့။

ထိုမိန်းကလေး အိမ်ထောင်ပြုပြီးနောက် သူမ၏ဆန္ဒကို ဆက်လက်စွဲကိုင်ထားရင်း ဘဝ၏ နောက်တစ်ဆင့်သို့ ဝင်ရောက်ခဲ့သည်။ ဘဝ၏ ဤအဆင့်တွင် သူမကို မည်သည့်အရာက စောင့်ကြိုနေခဲ့သနည်း။ သူမ မသိခဲ့သော်လည်း မသိရသောအရာကို ကြောက်ရွံ့နေရုံမျှဖြင့် ယင်းကို ရှောင်လွှဲ၍ မရပေ။ သူမသည် အားတင်းပြီး ရှေ့ဆက်ခဲ့ရသည့်အပြင် နေ့ရက်စဉ်တိုင်း၌ အသက်ရှင်နေရသေးသည်။ သူမဘဝ၏ အဓိကကျသော ဤအချိုးအကွေ့တွင် သူမအတွက် ဘုရားသခင် စီစဉ်ထားခဲ့ပြီးသော ကံကြမ္မာက နောက်ဆုံးတွင် ရောက်ရှိလာခဲ့ကာ ယင်းမှာ သူမတောင့်တနေခဲ့သော အရာနှင့် ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်ခဲ့သည်။ သူမတောင့်တနေခဲ့သည့် ရိုးရှင်းသော အိပ်ယာ၊ စာရေးစားပွဲလေးတစ်လုံး၊ ရိုးရှင်းသော၊ သန့်ရှင်းသော အခန်းတစ်ခန်း၊ ခင်ပွန်းသည်နှင့် သားသမီးများဖြင့် ရိုးစင်းသော မိသားစုဘဝဟူသည့် သူမလိုချင်ခဲ့သော ဤရိုးရှင်းသောဘဝက မည်သည့်အခါမျှ ဖြစ်မလာခဲ့ပေ။ သူမအိမ်ထောင်ကျပြီးနောက် သူမ၏ အမျိုးသားသည် အလုပ်ကြောင့် အိမ်မှဝေးကွာလျက် တစ်နှစ်ပတ်လုံး နေရသဖြင့် ခွဲခွာ၍ နေထိုင်ခဲ့ရသည်။ ထိုကဲ့သို့သော ဘဝတစ်ခုက အမျိုးသမီးတစ်ဦးအတွက် မည်သည့်အလားအလာ ရှိသနည်း။ ယင်းမှာ အနိုင်ကျင့်ခံရခြင်းနှင့် ခွဲခြားဆက်ဆံခံရခြင်းဟူသည့် အလားအလာပင်။ ထိုသို့သော အသက်ရှင်မှုဝန်းကျင်မျိုးကို ရင်ဆိုင်ရခြင်းက သူမ၏ဘဝနှင့် ကံကြမ္မာအတွက် နောက်ထပ်ထိုးနှက်ချက် ဖြစ်၏။ ဤသည်မှာ သူမအနေဖြင့် မည်သည့်အခါမျှ မမျှော်မှန်းခဲ့ဖူးသော အရာတစ်ခု ဖြစ်သည့်အပြင် မည်သည့်အခါမျှ မမြင်တွေ့လိုခဲ့သော သို့မဟုတ် ရင်မဆိုင်လိုခဲ့သော အရာတစ်ခုလည်း ဖြစ်သည်။ သို့သော် ယခုတွင်မူ အဖြစ်မှန်တို့က သူမ၏ ဆန္ဒများ၊ စိတ်ကူးများနှင့် လုံးလုံးလျားလျား ကွဲလွဲနေသည်။ သူမ မမြင်တွေ့လိုခဲ့သည့် သို့မဟုတ် မတွေ့ကြုံလိုခဲ့သည့် အရာက သူမအပေါ် အမှန်တကယ် ဖြစ်ပျက်ခဲ့သည်။ သူမ၏ အမျိုးသားသည် တစ်နှစ်ပတ်လုံးလုံး အလုပ်ဖြင့် အဝေးရောက်နေခဲ့သည်။ သူမသည် ဘဝတွင်ရော ငွေရေးကြေးရေးတွင်ပါ အမှီအခိုမရှိဘဲ ဖြစ်ခဲ့ရသည်။ ငွေတောင်းခံလွှာများ ပေးချေဖို့ရန်အတွက် အပြင်ထွက်ပြီး သူမကိုယ်တိုင် ငွေရှာရသည်။ ဘဝတွင် သူမကိုကူညီမည့်သူ တစ်ဦးတစ်ယောက်မျှ မရှိခဲ့ဘဲ အရာရာအတွက် မိမိကိုယ်ကိုသာ အားကိုးခဲ့ရသည်။ ထိုသို့သော အသက်ရှင်မှုဝန်းကျင်မျိုးတွင် ဤအမျိုးသမီးသည် သူမ မှီခိုအားထားနိုင်မည့် လူတစ်ဦးနှင့် ပေါင်းဖက်ခဲ့ရသလော၊ သို့မဟုတ် လုံးဝ မပေါင်းဖက်ခဲ့ရဘူးလော။ (လုံးဝ မပေါင်းဖက်ခဲ့ရပါ။) အိမ်ထောင်ပြုပြီးနောက်တွင် သူမ၏ဆန္ဒ ပြည့်ဝခဲ့သလော၊ သို့မဟုတ် လွင့်စဉ်သွားခဲ့သလော။ (လွင့်စဉ်သွားခဲ့သည်။) သူမဘဝ၏ အရေးကြီးသော ဒုတိယအဆင့်တွင် သူမ၏မျှော်လင့်ချက်က နောက်တစ်ကြိမ် လွင့်စဉ်သွားခဲ့ပြီး မှီခိုအားထားရမည့်သူ တစ်ဦးမျှ မရှိခဲ့သည်မှာ အသိသာကြီးပင်။ ဘဝတွင် သူမ မှီခိုအားထားနိုင်မည်ဟု စိတ်ကူးထားခဲ့သူသည် သူမ၏နံဘေးတွင် မရှိသည့်အပြင် လုံးဝ မှီခိုအားထား၍ မရခဲ့ပေ။ သူမ၏ ခွန်အားမဏ္ဍိုင်၊ သူမ၏ ကျောက်ဆောင်နှင့် မှီခိုအားထားရမည့်သူဟု သူမ မှတ်ယူခဲ့သော ပုဂ္ဂိုလ်မှာ လုံးဝမှီခိုအားထား၍ မရခဲ့ပေ။ အရာရာကို သူမကိုယ်တိုင် လုပ်ဆောင်ရကာ အရာရာကို မိမိဘာသာ ကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းပြီး ရင်ဆိုင်ရသည်။ သူမ၏ အခက်ခဲဆုံးအချိန်များတွင် သူမ၏ ဒုက္ခပြဿနာများကို ဖွင့်ပြောစရာ တစ်ယောက်မျှမရှိဘဲ အိပ်ရာထဲ၌သာ ပုန်းအောင်းပြီး အိပ်ရာဖုံးအောက်၌ ငိုကြွေးရသည်။ သူမ၏ ဂုဏ်သိက္ခာ၊ ယှဉ်ပြိုင်လိုစိတ်နှင့် မိမိကိုယ်ကို တန်ဖိုးထားခြင်းတို့ကြောင့် သူမသည် မကြာခဏ အထင်ကြီးလောက်စရာ အပြင်ပန်းကို ပြသပြီး စိတ်ဓာတ်ကြံ့ခိုင်သော အမျိုးသမီးတစ်ဦးအဖြစ် ထင်မြင်ရသော်လည်း အတွင်းစိတ်ထဲ၌မူ သူမသည် အမှန်တွင် အလွန်နုနယ်လှ၏။ အားပေးမှုလိုအပ်ပြီး မှီခိုအားထားရမည့်သူ တစ်ဦးကို တောင့်တနေသော်လည်း ဤဆန္ဒက ပြည့်စုံမလာခဲ့သေးချေ။

နောက်ထပ်နှစ်အနည်းငယ် ကုန်လွန်ပြီးနောက် သူမသည် ကလေးငယ်များတန်းလန်းဖြင့် ဟိုပြောင်းသည်ရွှေ့ ဖြစ်နေကာ အိမ်များငှားနေရပြီး နေစရာ အတည်တကျမရှိသည့် ဘဝဖြင့် အသက်ရှင်နေရသည်။ ဤသို့အားဖြင့် ဘဝအတွက် သူမ၏ အခြေခံအကျဆုံးသော လိုအပ်ချက်တစ်ခုက နှစ်ကာလများ ကုန်လွန်သည်နှင့်အမျှ တစ်စတစ်စဖြင့် တဖြည်းဖြည်းချင်း ပျက်စီးသွားခဲ့သည်။ သူမလိုချင်ခဲ့သမျှမှာ အိပ်ရာတစ်ခု၊ စာရေးစားပွဲလေးတစ်လုံး၊ ချက်ပြုတ်ရန် မီးဖိုတစ်လုံးနှင့် စားပွဲပတ်လည်တွင် သူမ၏မိသားစုများနှင့် ဝိုင်းဝန်းစားသောက်နိုင်ရန်၊ ကြက်အနည်းငယ်မွေးရန်နှင့် ရိုးရှင်းသော ဘဝတစ်ခုကို နေထိုင်ရန်အတွက် အိမ်ခန်းကလေးတစ်ခန်းသာ ဖြစ်သည်။ သူမသည် ချမ်းသာဖို့ သို့မဟုတ် ကြွယ်ဝဖို့ မမျှော်လင့်ခဲ့ချေ။ ဘဝသည် ရိုးရှင်းပြီး ငြိမ်းချမ်းကာ မိသားစုများ အတူတကွရှိနေသရွေ့ လုံလောက်ပြီ။ သို့ရာတွင် ယခု သူမတတ်နိုင်သမျှမှာ ကလေးများ တသီတတန်းကြီးဖြင့် လက်လှုပ်မှ ပါးစပ်လှုပ်ရမည့်ဘဝဖြင့် အသက်ရှင်ရခြင်း ဖြစ်၏။ သူမ၌ မှီခိုအားထားစရာ မည်သူမျှ မရှိသည်သာမက ပို၍ပင် ဆိုးသည်မှာ သူမသည်သာ သားသမီးများ မှီခိုအားထားနေရသောသူ ဖြစ်လာရလေသည်။ ဤသေမျိုးတို့၏ ကမ္ဘာတွင် အသက်ရှင်နေခြင်းက အလွန် စိတ်ဆင်းရဲရသည့်အတွက်ကြောင့်၊ ဤကဲ့သို့ အသက်ရှင်ခြင်းက ပင်ပန်းပြီး နာကျင်လွန်းလှသောကြောင့် သူမအနေဖြင့် လူ့အသိုင်းအဝိုင်းမှ ကင်းကွာပြီး ဤဒုက္ခဆင်းရဲမှ ဝေးကွာလျက်၊ မည်သူ့ကိုမျှ မှီခိုအားထားရခြင်း မရှိသည့်အပြင် မိမိအပေါ် မှီခိုအားထားမည့်သူ တစ်ဦးမျှမရှိသည့် ဗုဒ္ဓဘာသာ သီလရှင်တစ်ဦး ဖြစ်လာခြင်း၊ သို့မဟုတ် မိမိ၏ စိတ္တသီလများကို ပျိုးထောင်ဖို့ နေရာတစ်နေရာ ရှာဖွေခြင်းအားဖြင့် ဤစိတ်ဆင်းရဲမှုကို ဖြေရှင်းဖို့အတွက် လမ်းတစ်လမ်း ရှာတွေ့ကောင်း ရှာတွေ့နိုင်မည်ဟုလည်း စဉ်းစားမိသည်။ သို့ဆိုလျှင် သူမကို ဆွဲထားပြီး ချုပ်နှောင်ထားသည့် တစ်ခုတည်းသော အရာမှာ အဘယ်နည်း။ (သူမ၏ သားသမီးများဖြစ်သည်။) မှန်ပေသည်။ အကယ်၍ သူမ၌ သားသမီးများ မရှိခဲ့လျှင် အသက်ရှင်ရသည့် နေ့ရက်တိုင်းက ပို၍ပင် နာကျင်ရမည် ဖြစ်ပါသော်လည်း သားသမီးများ ရှိလာသည့်အခါတွင် သူမသည် တာဝန်ဝတ္တရားများကို ထမ်းဆောင်ရပြီး သူတို့ မှီခိုအားထားရသောသူ ဖြစ်လာခဲ့သည်။ သူမ၏သားသမီးများက “မေမေ” ဟု ခေါ်သောအခါ သူမပုခုံးထက်က ဝန်ထုပ်သည် လေးလံလွန်းလှသည်၊ သူမ၏ တာဝန်ဝတ္တရားများကို ဤအတိုင်း လျစ်လျူရှု၍ မထားနိုင်သည့်အပြင် အခြားသူများအပေါ် မှီခိုအားထား၍ မဖြစ်နိုင်ဘဲ မိမိကသာ အခြားသူများ၏ မှီခိုအားထားရသောသူ ဖြစ်နိုင်သည်ဟု ခံစားမိသည်။ ဤသည်ကလည်း ဘဝတွင် ပျော်ရွှင်မှုအရင်းအမြစ်တစ်ခု၊ ဘဝအပေါ် သဘောထားတစ်ခုနှင့် အသက်ရှင်သန်ဖို့ လှုံ့ဆော်မှုတစ်ခုအဖြစ် သဘောထားနိုင်သည်ဟု သူမစဉ်းစားမိသည်။ သူမသည် ဤပုံစံအတိုင်း သားသမီးများအဖို့အလို့ငှာ နောက်ထပ် ဆယ်နှစ်ကျော်မျှ ကြံ့ကြံ့ခံခဲ့သည်။ နေ့ရက်များကို ရှည်ကြာသည်ဟု ထင်ရသလော။ (ထင်ရပါသည်။) အဘယ့်ကြောင့် ရှည်ကြာသည်ဟု ထင်ရသနည်း။ (သူမသည် ခက်ခဲကြမ်းတမ်းသော ဘဝကို နေထိုင်ရသောကြောင့် နေ့ရက်များက ရှည်ကြာသည်ဟု ထင်ရခြင်းဖြစ်သည်။) သင်သည် အတွေ့အကြုံအားဖြင့် သိနားလည်ကာ ထိုအရာများသည် ထိုသို့ကြုံတွေ့ကာ ခံစားခဲ့ပြီးသော လူတစ်ဦး၏ စကားလုံးများဖြစ်သည်ဟု ထင်ရလေသည်။ နေ့ရက်ကာလများက ခက်ခဲပြီး ဒုက္ခကြီးလှသောကြောင့် ယင်းတို့က အလွန်တရာ ရှည်ကြာသည်ဟု ထင်ရခြင်းဖြစ်သည်။ တွေ့ကြုံခဲ့သည့်အရာတိုင်းက သူမ၏ နက်ရှိုင်းသော စိတ်နှလုံးထဲ၌ ညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်ခြင်းမျိုးကဲ့သို့ ဖြစ်သောကြောင့် နေ့ရက်များကို ရေတွက်လျက် အသက်ရှင်နေရသည့်အပြင် ဤသို့သောဘဝမျိုးကို ဖြတ်သန်းဖို့ မလွယ်ကူချေ။ သားသမီးများ အရွယ်ရောက်လာပြီးနောက်တွင်ပင် သူမ၏ဆန္ဒက ပြောင်းလဲမသွားခဲ့သေးချေ။ သူမ၏ နက်ရှိုင်းသော စိတ်နှလုံးထဲတွင် “သားသမီးများ ကြီးပြင်းလာကြပြီဖြစ်၍ သူတို့ကို စောင့်ရှောက်ခြင်းသည် ထိုမျှအားထုတ်ကြိုးပမ်းမှု မဟုတ်တော့ပေ။ အကယ်၍ ငါ၏ခင်ပွန်းသည် ငါတို့နှင့်ရှိနေနိုင်ပြီး မိသားစု ပြန်လည်ဆုံးစည်းမည်ဆိုလျှင် ငါတို့၏ဘဝက ပို၍ပင် ကောင်းမည်” ဟူသည့် ဤဆန္ဒက ရှိနေသေးသည်။ သူမ၏ နှစ်သက်ပျော်ရွှင်ဖွယ် စိတ်ကူးက ပြန်ပေါ်လာခဲ့ကာ ဘာသာတရားမရှိသူများ ပြောသည့်အတိုင်းပင် ယင်းက မျှော်လင့်ချက်ကို ပြန်လည်အသက်သွင်းပေးခဲ့သည်။ ညအိပ်မပျော်သည့်အခါတိုင်း “ယခုတွင် သားသမီးများ အရွယ်‌ရောက်လာကြပြီ။ သူတို့ ကောလိပ်တက်နိုင်ပြီး နောက်ဆုံးတွင် အလုပ်ကောင်းကောင်းရကာ ငွေရှာနိုင်လျှင် ဘဝက ပိုလွယ်ကူမည် ဖြစ်သည့်အပြင် အစားအသောက်၊ အဝတ်အထည်နှင့် နေရေးထိုင်ရေး အခြေအနေက ယခုထက် ပို၍ကောင်းမည်ဖြစ်သည်။ ထို့ပြင် ငါ၏ခင်ပွန်းသည် ပြန်ရောက်လာလျှင် ဘဝက ပို၍ပင် ကောင်းမည်ဖြစ်ပြီး ငါ့အနေဖြင့် မှီခိုအားထားရမည့် သူတစ်ယောက် ရပေမည်။ ယခင် ငါမှီခိုအားထားခဲ့သည့် လူနှစ်ဦးက ငါ့အပေါ် တာဝန်မကျေခဲ့သော်လည်း ယခု ငါမှီခိုအားထားရမည့်လူက ပိုများလာသည်။ ကောင်းကင်သည် ငါ့အပေါ် အတော် ကောင်းနေပြီတကား။ ပိုကောင်းသောနေ့ရက်များ စောင့်ကြိုနေပုံရသည်” ဟူသည့် အတွေးမျိုးကို တွေးတောမိတတ်သည်။ ပိုကောင်းသော နေ့ရက်များက စောင့်ကြိုနေသည်ဟု သူမ ယုံကြည်ခဲ့သည်။ ဤသည်မှာ ကောင်းသောအရာလော၊ မကောင်းသောအရာလော။ မည်သူမျှမသိချေ။ ဘဝတွင် လူတစ်ဦး၏ ကံတရားက မည်သည့်အရာဖြစ်သည်၊ သို့မဟုတ် မည်သည့်အရာက စောင့်ဆိုင်းနေသည်ကို မည်သူမျှမသိချေ။ လူတို့အားလုံးသည် ဘဝတွင် ဤကဲ့သို့ စမ်းတဝါးဝါးလျှောက်ကာ ၎င်းတို့၏ လှပသောဆန္ဒများကို ဖက်တွယ်ထားကြသည်။

ဆယ်နှစ်လွန်သွားသော် သူမ၏အမျိုးသားသည် အခြားအလုပ်တစ်ခုသို့ ပြောင်းပြီး နောက်ဆုံးတွင် မိသားစု ပြန်လည်ဆုံစည်းကြကာ ယင်းမှာ ကောင်းသောအရာတစ်ခု ဖြစ်၏။ သို့ဆိုလျှင် နောက်ဆုံးတွင် သူမ၏ ခင်ပွန်းသည် သူမ မှီခိုအားထားနိုင်သည့် လူတစ်ဦး ဖြစ်လာနိုင်ခဲ့သလော။ သူသည် သူမ၏ဘဝထဲက စိတ်ဆင်းရဲမှုအချို့ကို ဝေမျှခံစားနိုင်ခဲ့သလော။ သူတို့သည် မည်သည့်အခါမျှ အတူမနေခဲ့ဖူးရုံသာမက နက်ရှိုင်းသော အတိုင်းအတာဖြင့် ပေါင်းသင်းဆက်ဆံခြင်းလည်း မရှိခဲ့ဖူးသောကြောင့် သူမသည် သူမ၏ခင်ပွန်းသည်ကို ကောင်းစွာသိကျွမ်းခြင်း လုံးဝမရှိခဲ့ပေ။ ထိုနောက်ပိုင်း နေ့ရက်များတွင် သူမနှင့် သူမ၏ခင်ပွန်းတို့ စတင်၍ အတူတကွ ကြိုးစား၍ နေထိုင်ကြကာ တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး ပိုမိုနက်နဲသော နားလည်မှု ရရှိခဲ့ကြသည်။ သို့တိုင် သူမ၏ဆန္ဒက ပြောင်းလဲမသွားပါချေ။ မည်သို့ပင်ဖြစ်စေ ဤလူသည် သူမ မှီခိုအားထားရသောသူ၊ သူမကို နှစ်သိမ့်ပေးပြီး သူမ၏နာကျင်မှုကို ဖြေဖျောက်ပေးသောသူ ဖြစ်လာနိုင်သည်ဟု မျှော်လင့်ခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း အမှုအရာများက သူရည်ရွယ်ထားခဲ့သည့်အတိုင်း ဖြစ်မလာခဲ့ပေ။ သူမနှင့် နက်ရှိုင်းသော အတိုင်းအတာဖြင့် မည်သည့်အခါမျှ ပေါင်းသင်းဆက်ဆံခြင်း မရှိခဲ့ဖူးသည့် ဤခင်ပွန်းသည်၊ သူမ လုံးဝနားမလည်ခဲ့သော ဤလူသည် သူမ မှီခိုအားထားရသောသူတစ်ဦး တကယ့်ကို ဖြစ်မလာနိုင်ခဲ့ပေ။ အကြောင်းရင်းမှာ သူတို့နှစ်ဦး၏ အသက်ရှင်သန်ရေးစွမ်းရည်များ၊ လူ့အရည်အသွေးများ၊ ဘဝအပေါ် အမြင်သဘောထားများ၊ စံနှုန်းများနှင့် သူတို့၏ သားသမီးများ၊ မိသားစုနှင့် ဆွေမျိုးသားချင်းများအပေါ် သဘောထားများမှာ လုံးလုံးလျားလျား မတူညီကြ‌ပေ။ သူတို့လင်မယားသည် မကြာခဏ ရန်ဖြစ်ကြပြီး အခြားအသေးအဖွဲ ကိစ္စများနှင့်ပတ်သက်၍ တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး ထပ်ကာထပ်ကာ ငြင်းခုံကြသည်။ ဤအမျိုးသမီးသည် နက်ရှိုင်းစွာ မျှော်လင့်ခဲ့ရသည်ဖြစ်၍ သူမ၏ခင်ပွန်းသည် သူမ၏ ကြင်နာမှု၊ သူမ၏ သည်းခံစိတ်နှင့် သူမ၏ အခက်အခဲများကို နားလည်လာပြီးနောက် သူမအားဖြင့် စိတ်ထဲတွင် လှုပ်ရှားထိခိုက်မှု ရှိလာပြီး သူမနှင့် ပြန်ချိတ်ဆက်ကောင်း ချိတ်ဆက်လာဖို့ရန်အတွက် ဆက်လက်၍ ဒုက္ခဆင်းရဲ ခံနိုင်ခဲ့သော်လည်း သူမ၏ဆန္ဒက ပြည့်ဝမလာခဲ့သေးချေ။ သူမအနေဖြင့် စိတ်ထဲတွင် သူမ၏အမျိုးသားမှာ သူမ မှီခိုအားထားနိုင်သော တစ်ဦးတစ်ယောက် ဟုတ်ခဲ့သလော။ သူသည် သူမအတွက် မှီခိုအားထားရမည့်သူ ဖြစ်လာနိုင်ခဲ့သလော။ (ဖြစ်မလာနိုင်ခဲ့ပါ။) သူမသည် အခက်အခဲများကို ရင်ဆိုင်ရသောအခါတိုင်း သူမ၏အမျိုးသားသည် သူမအား နှစ်သိမ့်ပြီး သူမ၏ နာကျင်မှုကို သက်သာစေဖို့ ပျက်ကွက်သည်သာမက သူမ၏နာကျင်မှုကို ပိုတိုးစေကာ စိတ်ပျက်ခြင်းနှင့် ခိုကိုးရာမဲ့ခြင်းကို ပို၍ပင် ခံစားစေသည်။ ဤတစ်ကြိမ်တွင် သူမ၏ အနက်ရှိုင်းဆုံး ခံစားချက်များနှင့် ဘဝအပေါ် နားလည်မှုမှာ အဘယ်နည်း။ ယင်းတို့မှာ သူမကို “ဘုရားသခင် တကယ်ရှိသလော။ ငါ့ဘဝက အဘယ့်ကြောင့် အလွန်ခက်ခဲရသနည်း။ ငါလိုသည်မှာ မှီခိုအားထားရမည့် တစ်စုံတစ်ယောက်သာ ဖြစ်ပြီး ယင်းကို တောင်းဆိုခြင်းသည် လွန်လွန်းသလော။ ငါ၌ ဤဆန္ဒကလေးတစ်ခုသာ ရှိသည်။ ငါအသက်ရှင်နေထိုင်လာခဲ့သည့် နှစ်ကာလများတစ်လျှောက်တွင် အဘယ့်ကြောင့် ယင်းက ပြည့်ဝမလာခဲ့သေးသနည်း။ ငါ၏တောင်းဆိုချက်များက မလွန်ကဲသည့်အပြင် ငါ၌ ရည်ရွယ်ချက်များ မရှိပါပေ။ အမှုအရာများ လွဲချော်သောအခါတိုင်း အမှီသဟဲပြုရမည့်သူ တစ်ယောက်ကိုသာ လိုချင်၍ဖြစ်သည်။ ထိုမျှသာပင်။ အဘယ့်ကြောင့် ထိုမျှသေးငယ်သော ဆန္ဒတစ်ခုပင် မပြည့်စုံနိုင်သနည်း” ဟု မေးခွန်းထုတ်စေသည့် စိတ်ပျက်ခြင်းနှင့် စိတ်ဆင်းရဲခြင်းတို့ ဖြစ်၏။ ဤအခြေအနေသည် နှစ်အတန်ကြာသည်အထိ ဆက်သွားခဲ့၏။ ဤမိသားစု၏ ဘဝက သဟဇာတ သိပ်မကျခဲ့ပေ။ မကြာခဏ ငြင်းခုံမှုများ ရှိသည်။ သားသမီးများက ဝမ်းနည်းနေပြီး မပျော်ရွှင်သကဲ့သို့ ၎င်းတို့၏ မိဘများလည်း ထိုနည်းတူဖြစ်ကြသည်။ မိသားစုထဲတွင် ငြိမ်းချမ်းမှု သို့မဟုတ် ပျော်ရွှင်မှု မရှိဘဲ တစ်ဦးချင်းစီက ကြောက်ရွံ့ခြင်း၊ စိုးရိမ်ပူပန်ခြင်း၊ ထိတ်လန့်ခြင်းကိုသာမက ၎င်းတို့၏ စိတ်နှလုံးထဲတွင် စိတ်ဆင်းရဲခြင်းနှင့် ဘဝင်မကျခြင်းကိုလည်း ခံစားကြရသည်။

နှစ်အနည်းငယ်ကြာပြီးနောက်တွင် အမှုအရာများက နောက်ဆုံး၌ ပြောင်းလဲသွားပြီး သခင်ယေရှု၏ ဧဝံဂေလိတရားက သူမထံ ရောက်လာခဲ့သည်။ သူမ၏ဆန္ဒက နောက်ဆုံးတွင် ပြည့်ဝလာမည်ဟု ခံစားမိခဲ့သည်။ “ငါသည် ငါ၏ဖခင်၊ ငါ၏ခင်ပွန်းသည်၊ သို့မဟုတ် ငါ့အနီးအနားရှိ မည်သူ့အပေါ်၌မှ မှီခိုအားထားစရာစလို” ဟု သူမ တွေးမိသည်။ “ငါသည် သခင်ယေရှုအပေါ် မှီခိုအားထားသရွေ့ ငြိမ်းချမ်းနိုင်ပြီး အမှန်တကယ် မှီခိုအားထားရမည့်သူတစ်ဦး ရှိကာ စစ်မှန်သော ငြိမ်သက်ခြင်းနှင့် ပျော်ရွှင်ခြင်းတို့ကို ရှာတွေ့နိုင်မည်ဖြစ်သည်။ ထိုအခါ ဘဝသည် ဒုက္ခသုက္ခ လျော့နည်းလာမည်” သခင်ယေရှု၏ ဧဝံဂေလိတရားကို လက်ခံပြီးနောက် ဤအမျိုးသမီးသည် များစွာပို၍ ပျော်ရွှင်လာပြီး သူမ၏ ဘဝက များစွာပို၍ တည်ငြိမ်လာခဲ့သည်။ သူမအပေါ် ခင်ပွန်းသည်၏ သဘောထားက မပြောင်းလဲသေးဘဲ ယခင်ကဲ့သို့ ရက်စက်နေသေးကာ သူမကို လျစ်လျူရှုပြီး စာနာထောက်ထားမှု၊ ဂရုစိုက်မှု သို့မဟုတ် အလေးထားမှု၊ သို့မဟုတ် စိတ်ရှည်မှု၊ ကျေးဇူးတရား သို့မဟုတ် သည်းခံမှု မပြသော်လည်း သူမ၏စိတ်နှလုံးထဲ၌ သခင်ယေရှု၏ ကယ်တင်ခြင်း ရရှိခဲ့သောကြောင့် ဤအရာအားလုံးအပေါ် သူမ၏ သဘောထားကမူ ပြောင်းလဲသွားခဲ့သည်။ သူမသည် ခင်ပွန်းသည်နှင့် နောက်ထပ် ငြင်းခုံခြင်းမရှိတော့ပေ သို့မဟုတ် အကျိုးသင့်အကြောင်းသင့် ပြောဖို့လည်း မကြိုးစားတော့ချေ။ အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် လူတို့သည် ဤအရာများအားလုံးနှင့်ပတ်သက်၍ ငြင်းခုံခြင်းမှ မည်သည့်အရာမျှ မရရှိသည်ကို နားလည်လာခဲ့သောကြောင့် ဖြစ်သည်။ အမှုအရာများက ဖရိုဖရဲဖြစ်တိုင်း သူမသည် သခင်ယေရှုနှင့် စကားပြောပြီး သူမ၏ စိတ်နှလုံးက များစွာပို၍ ပွင့်လင်းလာခဲ့သည်။ ဤကဲ့သို့ဖြင့် သူမ၏ မိသားစုဘဝသည် အတော်ပင် တည်ငြိမ်လာဟန်တူ၏။ သို့သော် သာယာသော အချိန်များက သက်ဆိုးမရှည်ဘဲ သူမ၏ဘဝက နောက်တစ်ဆစ်ချိုးသို့ ရောက်ရှိခဲ့သည်။ သူမသည် သခင်ယေရှုကို စတင်ယုံကြည်သောအခါ ဧဝံဂေလိတရားကို စိတ်အားထက်သန်စွာဖြင့် ဖြန့်ဝေကာ အသင်းတော်၏အသက်တာကို လက်ခံကျင့်သုံးပြီး သူမ၏ ညီအစ်ကိုမောင်နှမများကို ထောက်ပံ့ပေးခဲ့သည်။ သို့ရာတွင် သူမ၏ ခင်ပွန်းသည်က ထောက်ခံအားပေးခြင်း မရှိခဲ့ပေ။ သူသည် သူမကို စတင်၍ ညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်ပြီး “သင် ကျွန်ုပ်နှင့် ပေါင်းသင်းလိုသေးသလော။ အကယ်၍ အမှန်တကယ် မပေါင်းသင်းလိုလျှင် လမ်းခွဲကြစို့” ဟူသောအရာများကို ပြောလျက် သူမကို မကြာခဏ အပြစ်ဆိုသည်။ သူမ၌ အခြားနည်းလမ်းမရှိဘဲ သခင့်ကိုသာ ဆုတောင်းပြီး ယင်းကို သည်းညည်းခံသည်။ ဤသို့သော နေ့ရက်များသည် ခက်ခဲပြီး စိတ်ဆင်းရဲရသော်လည်း သူမ၏စိတ်နှလုံးထဲမှ ဒဏ်ရာမှာ ယခင်ကထက် များစွာ ပို၍လျော့နည်းကာ ဆုတောင်းခြင်းမှ နှစ်သိမ့်မှုတစ်ခုခုကိုလည်း ရယူနိုင်ခဲ့သည်။ သူမ စိတ်သောကရောက်တိုင်း သခင့်ကို ဆုတောင်းတတ်သည်။ ထိုသို့ဖြင့် သူမ၏ စိတ်နှလုံးသည် မှီခိုအားထားဖို့ တစ်ဦးတစ်ယောက် ရှိခဲ့ပြီး အခိုက်အတန့် စိတ်ချမ်းသာမှုကို ရရှိခဲ့သည့်အပြင် သူမ၏ဘဝသည် များစွာ ပိုကောင်းသည်ဟု ခံစားမိသည်။

တဖြည်းဖြည်းဖြင့် သားသမီးများ အရွယ်ရောက်လာခဲ့ကြသည်။ သားသမီးများသည် ငယ်စဉ်ကတည်းက သူမနှင့်အတူ နေထိုင်ခဲ့ကြပြီး သူမအပေါ် ၎င်းတို့၏ ခင်တွယ်မှုက အတော်လေး ပိုအားကောင်းသောကြောင့် ဤအမျိုးသမီးက “ယခုတွင် ငါ၏ သားသမီးများ အရွယ်ရောက်လာကြပြီ။ ငါ၏ခင်ပွန်းသည်အပေါ် မှီခိုအားထားစရာ မလိုတော့။ ငါ၏သားသမီးများကို မှီခိုအားထားနိုင်သည်” ဟု ခံစားခဲ့ရသည်။ ကြည့်ရသည်မှာ သူမသည် သခင်ယေရှုအပေါ် မှီခိုအားထားလာမိပြီဖြစ်ပြီး သူမ၏ စိတ်နှလုံး၊ သူမ၏ မိသားစု၊ သူမ၏ အနာဂတ်နှင့် အလားအလာကိုပင် ကိုယ်တော်၏ လက်တော်ထဲ၌ အပ်နှံထားပြီးဖြစ်ပုံရသည်။ သို့သော် အမှန်တွင် စိတ်ထဲ၌ သူမသည် မိမိမြင်တွေ့ရသော လူတို့နှင့် သူမနှင့် ဆက်ဆံရေးရှိသော လူတို့အပေါ် ဤဆန္ဒကို ဖက်တွယ်ထားနေဆဲ ဖြစ်ပြီး ဤဆန္ဒသည် တစ်နေ့နေ့တွင် ပြည့်ဝလာမည်ဟု မျှော်လင့်ခဲ့သည်။ လူတို့သည် သခင်ယေရှု မည်သည့်နေရာ၌ရှိသည်ကို မတွေ့မြင်နိုင်သဖြင့် သခင်ယေရှုသည် သူတို့နံဘေးနှင့် သူတို့၏ စိတ်နှလုံးထဲတွင်ရှိသည်ဟု ဆိုကြသော်လည်း သူမက ဘုရားသခင်ကို ထိတွေ့နိုင်ခြင်း သို့မဟုတ် မြင်နိုင်ခြင်းမရှိဟု စဉ်းစားမိသောကြောင့် ဤအရာက သူမကို စိတ်မသက်မသာ ဖြစ်စေသည်။ သူမသည် အရေးပါသော အဖြစ်အပျက်များနှင့် ကြီးမားသော အရေးကိစ္စများကို ကျော်ဖြတ်နိုင်အောင် ကူညီပေးဖို့ သခင်ယေရှုအပေါ် မှီခိုအားထားရုံဖြင့် လုံလောက်မည်ဟု ထင်ခဲ့မိသော်လည်း လက်တွေ့ဘဝတွင် သူမ၏ သားသမီးများအပေါ် မှီခိုအားထားနေရဦးမည် ဖြစ်သည်။ ဤကာလတစ်လျှောက်တွင် သူမ၏ဆန္ဒသည် မပြောင်းလဲခဲ့သေးသည့်အပြင် ယင်းကို လက်မလွှတ်ခဲ့သေးချေ။ ယခုတွင် သူမသည် သခင်ယေရှုကို ယုံကြည်ပြီဖြစ်သော်လည်း အဘယ့်ကြောင့် ဤဆန္ဒက ပြောင်းလဲမသွားခဲ့သေးသနည်း။ ဤအတွက် အကြောင်းရင်းမျိုးစုံ ရှိ၏။ တစ်ခုမှာ သူမသည် သမ္မာတရားကို နားမလည်သည့်အပြင် ဘုရားသခင်၏ အချုပ်အခြာအာဏာ၊ စီစဉ်ညွှန်ကြားမှုနှင့် ပတ်သက်၍ များစွာ မသိခဲ့ချေ၊ သို့မဟုတ် နားမလည်ခဲ့ချေ။ ဤသည်မှာ အကယ်ဖြစ်သော အကြောင်းရင်းဖြစ်၏။ စိတ်၌ထင်ရသော အကြောင်းရင်းမှာ သူမသည် သူရဲဘောကြောင်သူ ဖြစ်၏။ သူမသည် ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်သော်လည်း စိတ်ဆင်းရဲမှု မြောက်မြားစွာကို တွေ့ကြုံပြီးနောက် သူမတွင် ဘုရားသခင်အား ယုံကြည်ခြင်း၏ အဓိပ္ပာယ်၊ သို့မဟုတ် လူတို့၏ ကံကြမ္မာ၊ ဘုရားသခင်၏ စီစဉ်ညွှန်ကြားမှုနှင့် ဖန်ဆင်းရှင်အလုပ်လုပ်သည့် နည်းလမ်းနှင့်ပတ်သက်၍ ရှင်းလင်းသော ထိုးထွင်းအမြင် မရှိခဲ့သေးချေ။ ဤအရာများနှင့်ပတ်သက်၍ သူမ၌ ရှင်းလင်းသော ထိုးထွင်းအမြင် မရှိကြောင်း မည်သည့်အရာများက ပြသနည်း။ ပထမဦးစွာ သူမသည် ကိုယ်ပိုင်ပျော်ရွှင်မှုနှင့် ပိုကောင်းသော ဘဝတစ်ခုရဖို့ နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်း အမြစ်တွယ်ထားသော တောင့်တမှုတို့ကို အခြားသူများ၏ ခေါင်းပေါ်တွင် အမြဲတမ်းပုံချခဲ့ကာ အခြားသူများ၏ အကူအညီ သို့မဟုတ် ထောက်ပံ့ဖြည့်ဆည်းပေးခြင်းများကြောင့် သူမ၏ဆန္ဒက တကယ် ဖြစ်ပေါ်လာနိုင်မည်ဟု မျှော်လင့်ခဲ့သည်။ ဤသည်မှာ ဘဝနှင့် ကံတရားအပေါ် လွဲမှားသော အမြင်တစ်ခုဟုတ်သလော။ (ဟုတ်ပါသည်။) ဤအမြင်သည် လွဲမှား၏။ မိဘတစ်ဦးအနေဖြင့် သင်၏ သားသမီးများသည် သင့်အပေါ် တာဝန်ကျေပြီး သူတို့ ကြီးပြင်းလာသောအခါ သင့်အား ကူညီထောက်ပံ့နိုင်မည်ဟု မျှော်လင့်ခြင်းအားဖြင့် သင်၏ မျှော်လင့်ချက်များကို သူတို့အပေါ် ပုံချခြင်းသည် အမှားတစ်ခုလော။ ယင်းက မမှားသည့်အပြင် ဤတောင်းဆိုချက်မှာလည်း အလွန်အကျွံ မဟုတ်ပေ။ သို့ဆိုလျှင် ဤနေရာတွင် ပြဿနာမှာ အဘယ်နည်း။ သူမသည် သားသမီးများအပေါ် မှီခိုအားထားရန်၊ သားသမီးများအပေါ် မှီခိုအားထားခြင်းဖြင့် ပျော်ရွှင်သောဘဝကို နေထိုင်ရန်၊ သားသမီးများအပေါ် မှီခိုအားထားရင်း ကျန်ရှိသော သူမ၏တစ်ဘဝလုံးကို ကုန်လွန်စေရန်နှင့် သားသမီးများအပေါ် မှီခိုအားထားခြင်းဖြင့် ထိုအရာဤအရာ ပျော်မွေ့ခံစားရန် အစဉ်အမြဲ အလိုရှိခဲ့သည်။ ဤသို့ပြုရာ၌ သူမ၏ လွဲမှားသောအမြင်မှာ အဘယ်နည်း။ သူမသည် အဘယ့်ကြောင့် ဤစိတ်ကူးရှိခဲ့သနည်း။ သူမစွဲကိုင်ခဲ့သည့် ဤအမြင်၏ အကြောင်းရင်း၌ မည်သည့်အရာရှိသနည်း။ လူတို့သည် ဘဝပုံစံတစ်မျိုးမျိုးနှင့် အသက်ရှင်မှု အဆင့်အတန်းတစ်ခုခုကို အမြဲတမ်း အလွန်အကျွံ မျှော်လင့်တတ်ကြသည်။ ဆိုလိုသည်မှာ လူတို့အနေဖြင့် ဘုရားသခင်သည် ၎င်းတို့၏ဘဝများကို မည်ကဲ့သို့ ကြိုတင်ပြဋ္ဌာန်းထားသည် သို့မဟုတ် မိမိတို့၏ ကံကြမ္မာသည် မည်သည့်အရာဖြစ်သည်ကို သိမလာမီကပင် မိမိတို့ ပျော်ရွှင်ရပြီး ဘဝတွင် ငြိမ်သက်ခြင်းနှင့် ဝမ်းမြောက်ခြင်းရှိကာ ချမ်းသာကြွယ်ဝသည့်အပြင် မိမိတို့ကို ကူညီရန်နှင့် မိမိတို့ မှီခိုအားထားရမည့် လူတို့ ရှိနေရမည်ဟူသည့် မိမိတို့၏ အသက်ရှင်မှု အဆင့်အတန်းသည် မည်သည့်အရာဖြစ်ရမည်ကို စီစဉ်ရေးဆွဲထားကြပြီးသား ဖြစ်သည်။ လူတို့သည် မိမိတို့၏ ကိုယ်ပိုင်လမ်းကြောင်း၊ မိမိတို့၏ ဘဝပန်းတိုင်များ၊ ဘဝ၌ မိမိတို့၏ နောက်ဆုံးပန်းတိုင်နှင့် အခြားအရာတိုင်းကို စီစဉ်ရေးဆွဲထားကြပြီး ဖြစ်သည်။ ဤအရာအားလုံးထဲ၌ ဘုရားသခင်အား ယုံကြည်ခြင်းတစ်ခုတလေ ရှိသလော။ (မရှိပါ။) မရှိချေ။ ဤအမျိုးသမီးသည် ဘဝနှင့်ပတ်သက်၍ အမြင်တစ်ခု အမြဲရှိခဲ့သည်မှာ အကယ်၍ ကျွန်ုပ်သည် မည်သူမည်ဝါကို မှီခိုအားထားလျှင် ကျွန်ုပ်၏ဘဝသည် ပို၍ ငြိမ်းချမ်းလာမည်၊ ပို၍ လုံခြုံလာမည်၊ ပြီးလျှင် ပို၍ ပျော်စရာကောင်းလာမည် ဟူ၍ဖြစ်၏။ ဤရှုထောင့်အမြင်သည် မှန်သလော၊ မှားသလော။ (မှားပါသည်။) နှစ်ပေါင်းများစွာကြာပြီးနောက် သူမသည် သခင်ယေရှုကို ယုံကြည်ခြင်းဟူသည့် အဆင့်သို့ ရောက်ရှိခဲ့ပြီးဖြစ်သော်လည်း လူ့ဘဝသည် မည်ကဲ့သို့ဖြစ်သည်ကို ရှင်းလင်းစွာ မသိမြင်ခဲ့သေးချေ။ သူမ၌ ကိုယ်ပိုင်ရည်ရွယ်ချက်များနှင့် အစီအစဉ်များ ရှိနေသေးကာ သူမ၏ အနာဂတ်လမ်းကြောင်းကို တွက်ချက်နေပြီး သူမ၏ အနာဂတ်ဘဝကို စီစဉ်နေခဲ့သည်။ ယင်းကို ယခုပြန်ကြည့်လျှင် ဘဝအပေါ် ဤသဘောထားနှင့် ဤစီစဉ်မှုမျိုးက မှန်ကန်သလော၊ မှားယွင်းသလော။ (မှားယွင်းပါသည်။) အဘယ့်ကြောင့်နည်း။ (အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် သူမသည် လူတို့အပေါ် ဘုရားသခင် တောင်းဆိုသည့်အရာထက် ကိုယ်ပိုင်စံသတ်မှတ်ချက်များနှင့် ဆန္ဒများကို လိုက်စားနေခဲ့သည်။) သူမ လိုက်စားနေခဲ့သည့်အရာသည် ဘုရားသခင်၏ ကြိုတင်စီမံပြဋ္ဌာန်းခြင်းနှင့် ဘာမျှမဆိုင်ပေ။ ဘုရားသခင် ပြုလုပ်မည့်အရာကို မသိမီကပင် သူမသည် မှီခိုအားထားရမည့် လူတစ်ဦးကို ရှာတွေ့ဖို့ ဦးစွာ ဆုံးဖြတ်ခဲ့သည်။ ဤအဆင့်တွင် ဤလူကို မှီခိုအားထားပြီး နောက်တစ်ဆင့်တွင် ထိုလူကို မှီခိုအားထားမည် ဖြစ်သည်။ ဤသို့အားဖြင့် သူမသည် ဘုရားသခင်အပေါ် မှီခိုအားထားမှု ပျောက်ဆုံးခဲ့ပြီး ဘုရားသခင်အပေါ် မှီခိုအားထားခြင်းထက် လူတို့အပေါ်၌သာလျှင် မှီခိုအားထားလာခဲ့သည်။ သူမ၌ ဤဆန္ဒနှင့် ဤအစီအစဉ်များ အစဉ်အမြဲ ရှိခဲ့သည်ကို ထောက်ဆလျှင် သူမ၏စိတ်နှလုံးထဲတွင် ဘုရားသခင် ရှိပါသလော။ (မရှိပါ။) သို့ဆိုလျှင် တစ်နည်းအားဖြင့် သူမ၏ ရုန်းကန်မှုများအားလုံးမှ လာသည့် စိတ်ဆင်းရဲမှု၏ အကြောင်းရင်းမှာ အဘယ်နည်း။ (ယင်းမှာ သူမ၏ဆန္ဒကြောင့် ဖြစ်လာရသည်။) လုံးဝ မှန်ပေ၏။ သို့ဆိုလျှင် သူမ၏ဆန္ဒမှာ မည်သို့ဖြစ်ပေါ်လာသနည်း။ (ဘုရားသခင်၏ အချုပ်အခြာအာဏာ၌ သို့မဟုတ် သူ၏ ကြိုတင်စီစဉ်ညွှန်ကြားခြင်းနှင့် အစီအစဉ်များ၌ သူမ မယုံကြည်ခြင်းကြောင့် ဖြစ်ပါသည်။) မှန်ပေ၏။ သူမသည် လူတို့၏ ကံတရားများက မည်သို့ဖြစ်ပေါ်လာသည်ကို နားမလည်ခဲ့သည်သာမက ဘုရားသခင်၏ အချုပ်အခြာအာဏာသည် မည်ကဲ့သို့ အလုပ်လုပ်ကြောင်းကိုလည်း နားမလည်ခဲ့ပေ။ ဤသည်မှာ ပြဿနာ၏ အရင်းအမြစ်ဖြစ်၏။

ဇာတ်လမ်းကို ဆက်ကြစို့။ ဤအမျိုးသမီး၏ သားသမီးများ ကြီးပြင်းလာသောအခါ အချို့က အလုပ်ရပြီး အခြားသူများက အခြေချကာ အိမ်ထောင်ကျသည့်အပြင် ၎င်းတို့သည် မိဘနှစ်ပါးကိုစွန့်ပြီး အမှီအခိုကင်းမဲ့သော ဘဝဖြင့် နေထိုင်ကာ ၎င်းတို့၏မိဘများနှင့် မကြာခဏ ဆုံတွေ့ခြင်း မရှိနိုင်တော့ပေ။ သို့ဆိုလျှင် ဤအမျိုးသမီး ရင်ဆိုင်ရသည့် နောက်ထပ်ပြဿနာမှာ အဘယ်နည်း။ သားသမီးများအပေါ် မှီခိုအားထားဖို့ သူမ၏ဆန္ဒမှာ အစိတ်စိတ်အမြွှာမြွှာ ကွဲမည့်ပုံပေါက်ပြန်လေသည်။ ယင်းမှာ နောက်ထပ် နာကျင်ဖွယ် အဖြစ်ဆိုး၊ သူမ၏ ဘဝအတွေ့အကြုံထဲမှ နောက်ထပ် ထိုးနှက်ချက် ဖြစ်ခဲ့သည်။ အကြောင်းအမျိုးမျိုးကြောင့် သူမ၏ သားသမီးများသည် သူမ၏ဘေးတွင် မနေနိုင်သည့်အပြင် သူမကို အဖော်မပြုနိုင်၊ သို့မဟုတ် သူမထံ မကြာခဏ လည်ပတ်ခြင်းနှင့် သူမကို ဂရုစိုက်ခြင်း မရှိနိုင်ကြပေ။ ထို့ကြောင့် သူမအပေါ် သားသမီးဝတ်ကျေပွန်ဖို့အတွက် သူမ၏ဘေးတွင် ရှိကာ သူမအား ပြုစုစောင့်ရှောက်နိုင်မည်ဟူသည့် သူမ၏ မျှော်လင့်ချက်နှင့်၊ အမှုအရာများနှင့်ပတ်သက်၍ အပူအပင်ကင်းကင်း နေနိုင်ဖို့နှင့် ပို၍ သက်သောင့်သက်သာရှိပြီး ပို၍ပျော်ရွှင်သော ဘဝကို နေထိုင်နိုင်ဖို့အတွက် သားသမီးများအပေါ် မှီခိုအားထားဖို့ သူမ၏ဆန္ဒ၊ ဤအရာအားလုံးသည် သူမထံမှနေ၍ ပိုပိုဝေးရာသို့ လွတ်ထွက်သွားနေသည်။ ထိုသို့ဖြင့် သူမ၏ သားသမီးများအတွက် ပူပန်မှု၊ စိုးရိမ်မှုနှင့် တမ်းတခြင်းတို့မှာ ပို၍ပို၍ ပြင်းထန်လာခဲ့သည်။ ဤသည်မှာ နောက်ထပ်နာကျင်မှုမျိုး မဟုတ်လော။ သူမသည် ပို၍ အသက်ကြီးရင့်လာပြီး နှစ်ကာလများ တဖြည်းဖြည်း ဖိစီးလာသည်နှင့်အမျှ သူမ၏ သားသမီးများအား တမ်းတခြင်းက ပို၍ပို၍ နက်ရှိုင်းလာသကဲ့သို့ သူမ၏ နာကျင်မှုသည်လည်း ပို၍ပို၍ နက်ရှိုင်းလာခဲ့သည်။ နှစ်ပေါင်းများစွာ ကုန်လွန်သွားပြီး ဘဝ၏ အဆင့်တစ်ခုစီတိုင်းတွင် ဤအမျိုးသမီး မှီခိုအားထားခဲ့သည့် လူတို့သည် မတူညီခဲ့သော်လည်း အချိန်ကျလာသောအခါတွင် ထိုသူတို့အားလုံးက သူမကို စွန့်ခွာခဲ့ကြကာ သူမ၏ ဆန္ဒများ သို့မဟုတ် ယုံမှားလွန်ခြင်းများကို လုံးလုံးလျားလျား ဖျက်ဆီးပစ်ပြီး သူမ၏ စိတ်ခံစားချက်ကို အလွန်အမင်း ညှဉ်းဆဲနှိပ်စက်ကာ အတွင်းစိတ်ထဲတွင် မချိတင်ကဲ ခံစားစေခဲ့သည်။ ဤအရာက သူမအား မည်သည့်အရာကို ယူဆောင်ပေးခဲ့သနည်း။ ယင်းက သူမအား ဘဝနှင့်ပတ်သက်၍ ဆင်ခြင်စဉ်းစားစေခဲ့သလော။ သို့မဟုတ် ဖန်ဆင်းရှင်က လူတို့၏ ကံကြမ္မာအား မည်သို့စီမံသည်ကို ဆင်ခြင်စဉ်းစားစေခဲ့သလော။ အကယ်၍ လူတစ်ဦးသည် တရားဒေသနာအချို့ကို နားထောင်ပြီး သမ္မာတရားအချို့ကို နားလည်သွားပြီးနောက် လူတို့၏ သာမန်တွေးခေါ်ခြင်းကို ထည့်သွင်းစဉ်းစားရလျှင် သူသည် ဖန်ဆင်းရှင်၊ ဘဝနှင့် လူတို့၏ ကံကြမ္မာတို့နှင့် ပတ်သက်၍ အရာအချို့ကို သိနားလည်သင့်သည်။ သို့ရာတွင် အကြောင်းရင်းအမျိုးမျိုးနှင့် ဤဇာတ်လမ်းထဲ၌ ဇာတ်ကောင်ဖြစ်သော သူမကိုယ်တိုင်၏ ပြဿနာကြောင့် သူမသည် ဤအချိန်အထိတိုင်အောင် သူမဘဝ၏ အဆင့်တစ်ခုစီတိုင်းတွင် မည်သည့်အရာကို တွေ့ကြုံကာ ရင်ဆိုင်ခဲ့ပြီးဖြစ်ကြောင်း၊ သို့မဟုတ် သူမ၏ ပြဿနာက မည်သည့်အရာဖြစ်ကြောင်း သဘောပေါက်နားလည်နိုင်ခြင်း မရှိသေးသည့်အပြင် ဘာမျှမသိနိုင်သေးချေ။ ထို့ပြင် သူမ၏ စိတ်နှလုံးအတွင်းထဲ၌ မှီခိုအားထားစရာ တစ်စုံတစ်ဦးကို တမ်းတနေဆဲ ဖြစ်လေသည်။ သို့ဆိုလျှင် သူမသည် အတိအကျ မည်သူ့ကို မှီခိုအားထားသင့်သနည်း။ ဘုရားသခင်သည် လူတို့ မှီခိုအားထားရသောသူ ဖြစ်သည်မှာ မှန်သော်လည်း ဘုရားသခင်သည် လူတို့မှီခိုအားထားဖို့သာလျှင် မဟုတ်၊ ဤသည်မှာ သူ၏ ဖြစ်ခြင်းအားလုံး မဟုတ်ပေ။ လူတို့အနေဖြင့် ဖန်ဆင်းရှင်နှင့် မည်သို့အဆင်ပြေရမည်၊ ဘုရားသခင်ကို သိပြီးလျှင် သူ့အား မည်သို့ ကျိုးနွံနာခံရမည်ကိုသိဖို့ ပိုအရေးကြီးသည်။ ယင်းမှာ မှီခိုအားထားခြင်းနှင့် မှီခိုအားထားခံရခြင်းဟူသည့် ဆက်ဆံရေးသက်သက် မဟုတ်ပေ။

ဤအမျိုးသမီးသည် သားသမီးများအပေါ် သူမ၏ မှီခိုအားထားမှု ပျောက်ဆုံးပြီးနောက် အသက်ကြီးသော အရွယ်သို့ ရောက်ရှိသောအချိန်တွင် ဖမ်းဆုပ်ဖို့ ကောက်ရိုးတစ်မျှင် ဖြစ်လာခဲ့သည့် လင်ယောက်ျားအပေါ် သူမ၏ မျှော်လင့်ချက်များကို လွှဲပြောင်းခဲ့သည်။ သူမသည် အခြေခံလိုအပ်ချက်များအတွက် သူ့အပေါ် မှီခိုအားထားကာ ဆက်လက်အသက်ရှင်ခဲ့ရသည်။ သူမအတွက် အကျိုးကျေးဇူးတစ်ခုခု ရယူနိုင်ဖို့အတွက် သူမ၏ ခင်ပွန်းသည်ကို နောက်ထပ်နှစ်အနည်းငယ်မျှ အသက်ရှင်စေရန် နည်းလမ်းများကို ရှာဖွေခဲ့ရသည်။ သူသည် သူမ မှီခိုအားထားရသော သူတစ်ဦးပင်ဖြစ်၏။ ဤမျှရှည်ကြာအောင် အသက်ရှင်ပြီးနောက် ဤအဘွားအိုသည် တစ်ခေါင်းလုံး ဆံဖြူများ ပြည့်နှက်ကာ ပါးရေနားရေများတွန့်သော မျက်နှာနှင့် သူမ၏ သွားများအားလုံးနီးပါး ကျွတ်ကျနေပြီဖြစ်သည်။ သူမ၏ ရုပ်သွင်သည် ပြောင်းလဲသွားပြီဖြစ်သော်လည်း မပြောင်းမလဲ ရှိနေသည့်အရာမှာ သူမဘဝ၏ အဆင့်တစ်ခုစီတိုင်းတွင် အဆီးအတားတစ်ခုကို ရင်ဆိုင်ခဲ့ရကာ ထိုအဆီးအတားတစ်ခုကို ကြိမ်ဖန်များစွာ ရင်ဆိုင်ရလင့်ကစား သူမတွင် ခိုင်မြဲသော ဆန္ဒတစ်ခုတည်း ရှိခဲ့ခြင်းဖြစ်ပြီး ယင်းမှာ မှီခိုအားထားစရာ တစ်ဦးတစ်ယောက်ရှိခြင်းပင် ဖြစ်၏။ မပြောင်းလဲခဲ့သော အခြားအရာတစ်ခုမှာ လူတို့အတွက် ဘုရားသခင်၏ ကတိတော်များနှင့် ပတ်သက်သည့် သူမ၏ ယုံမှားလွန်ခြင်းသာမက မိမိကိုယ်မိမိ၊ လူသားမျိုးနွယ်အပြင် သူမ၏ ကံကြမ္မာနှင့် အလားအလာတို့နှင့် ပတ်သက်သည့် ယုံမှားလွန်ခြင်း အချို့လည်း ဖြစ်၏။ စိတ်နှလုံးထဲတွင် ဤယုံမှားလွန်ခြင်းများသည် ပို၍ပို၍ မှုန်ဝါးပြီး ဝေးကွာလာနေကာ သူမ၏ စိတ်နှလုံးထဲတွင် မျှော်လင့်ချက်ရေးရေးမျှကို ဆုပ်ကိုင်ကောင်း ဆုပ်ကိုင်ထားနိုင်သေးသည်။ “ငါ၏ ကျန်ရှိနေသေးသည့် နှစ်များတွင် အကယ်၍ ငါမှီခိုအားထားရနိုင်သည့် တစ်ဦးတစ်ယောက်နှင့် ပျော်ရွှင်စွာ နေထိုင်နိုင်လျှင် သို့မဟုတ် ဘုရားသခင်၏အလုပ် အဆုံးသတ်ပြီး သူ ဘုန်းတော်ထင်ရှားသည့် နေ့ရက်ကို မြင်တွေ့ရနိုင်လျှင် ဤဘဝသည် အချည်းနှီး ဖြစ်လာလိမ့်မည် မဟုတ်” ဟူ၍ ဖြစ်သည်။ ယင်းမှာ ဤအမျိုးသမီး၏ ဘဝပင်ဖြစ်၏။ ထို့ပြင် ယင်းသည် ဇာတ်လမ်း၏ အဆုံးသတ်ပင်ဖြစ်၏။ ဤဇာတ်လမ်း၏ ခေါင်းစဉ်သည် ဘာဖြစ်သင့်သနည်း။ (“အဘယ်သူ့ကို မှီခိုအားထားရမည်နည်း” ဖြစ်သင့်ပါသည်။) ယင်းမှာ အတော်ပင်‌ ကောင်းမွန်ပြီး အတွေးကိုစေ့ဆော်ပေးသော ခေါင်းစဉ်တစ်ခု ဖြစ်ပေ၏။

ငါတို့မိတ်သဟာယပြုချက်၏ ခေါင်းစဉ်သို့ ပြန်သွားရလျှင် ဤဇာတ်လမ်းသည် ဘုရားသခင်၏အလုပ်နှင့် ပတ်သက်၍ လူတို့၏ အယူအဆများနှင့် မည်သို့သက်ဆိုင်နေသနည်း။ မည်သည့်အပိုင်းသည် ဘုရားသခင်၏အလုပ်နှင့် ပတ်သက်သည့် လူတို့၏ အယူအဆများနှင့် ဆက်စပ်သနည်း။ မည်သည့်အယူအဆများသည် ယင်းနှင့် ဆက်စပ်သနည်း။ သင်တို့၏ ထင်မြင်ချက်များကို ဝေမျှလော့။ (ဘုရားသခင်သည် ၎င်းတို့၏ မျှော်လင့်ချက်များနှင့် အကြံအစည်များအတိုင်း အမှုအရာများကို ပြီးမြောက်အောင် လုပ်ဆောင်သင့်သည်ဟု လူတို့ ခံစားကြသည်။ ဤသည်မှာ လူတို့ရှိသည့် အယူအဆမျိုးဖြစ်ပါသည်။) လူတို့၏ အယူအဆများတွင် ၎င်းတို့၏ ရည်မှန်းချက်များက ကောင်းမွန်ကာ အပြုသဘောဆောင်ပြီး အခြေအနေကိုဖန်တီးလုပ်ဆောင်သရွေ့ ဖန်ဆင်းရှင်က ယင်းတို့ကို ဖြည့်ဆည်းသင့်ပြီး ၎င်းတို့သည် လှပသော ဘဝတစ်အတွက် ကြိုးပမ်းခွင့် ပိတ်ပင်ခြင်း မခံရသင့်ဟု လူတို့က ယုံကြည်ကြသည်။ ဤသည်မှာ အယူအဆတစ်ခု ဖြစ်သည်။ ဖန်ဆင်းရှင်၏ ဖြည့်ဆည်းပေးမှုသည် လူသား၏ ဆန္ဒများ၊ သူ၏ မျှော်လင့်ချက်များ၊ သူ၏ စိတ်ကူးစိတ်သန်းများနှင့် ကိုက်ညီသလော။ (မကိုက်ညီပေ။) သို့ဆိုလျှင် မည်သည့်နည်းလမ်းဖြင့် ဖန်ဆင်းရှင်က ဆောင်ရွက်သနည်း။ သင် မည်သူဖြစ်သည်၊ မည်သည့်အရာကို သင် စီစဉ်ပြီးဖြစ်သည်ဖြစ်စေ၊ သင်၏ စိတ်ကူးစိတ်သန်းများက မည်မျှ စုံလင်ပြီး ဂုဏ်ယူဖွယ်ရာဖြစ်သည်၊ သို့မဟုတ် သင်၏ အသက်တာ၏ လက်တွေ့အရှိတရားနှင့် မည်သည့်အတိုင်းအတာအထိ ကိုက်ညီသည် ဆိုသည်တို့ကို ပဓာနမထားဘဲ ဘုရားသခင်သည် ဤအရာများထဲမှ မည်သည့်အရာကိုမျှ မကြည့်သကဲ့သို့ ယင်းတို့ကိုလည်း အာရုံစိုက်ခြင်း မရှိချေ။ ထို့ထက်၊ အမှုအရာများသည် ဘုရားသခင်၏ စီမံထားသည့် နည်းစနစ်များနှင့် နိယာမများအတိုင်း ပြီးမြောက်၍ စီစဉ်ညွှန်ကြားခံရပြီး စီစဉ်ခံရလေသည်။ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်၏ ဖြောင့်မတ်သော စိတ်သဘောထား ဖြစ်သည်။ လူအချို့က “ကျွန်ုပ်၏ အသက်တာတွင် ကျွန်ုပ်တွေ့ကြုံပြီးဖြစ်သည့် မရေမတွက်နိုင်သော အခက်အခဲများနောက်တွင် ကျွန်ုပ်သည် ကောင်းမွန်သော ဘဝတစ်ခုကို ရပိုင်ခွင့်ရှိသည် မဟုတ်လော။ ဖန်ဆင်းရှင်၏ ရှေ့မှောက်သို့ ကျွန်ုပ်လာချိန်တွင် ကျွန်ုပ်သည် လှပသော ဘဝတစ်ခုနှင့် လှပသော ခရီးပန်းတိုင်အတွက် တောင်းဆိုပြီး ဆန္ဒပြင်းပြရန် သတ်မှတ်ချက် ပြည့်မီမည် မဟုတ်လော” ဟု တွေးထင်ကြလေသည်။ ဤသည်မှာ လူသား၏ အယူအဆတစ်ခု မဟုတ်လော။ ထိုသို့သော အယူအဆများနှင့် လူသား ပေါက်ဖွားစေသည့် အတွေးအခေါ်များသည် ဘုရားသခင်အဖို့ မည်သည့်အရာများ ဖြစ်သနည်း။ ၎င်းတို့သည် အကျိုးသင့်အကြောင်းသင့် မဟုတ်သော တောင်းဆိုချက်များ ဖြစ်သည်။ ထိုသို့သော အကျိုးသင့်အကြောင်းသင့် မဟုတ်သည့် တောင်းဆိုချက်များ မည်သို့ ဖြစ်လာသနည်း။ (လူတို့သည် ဘုရားသခင်၏ ဩဇာအာဏာကို မသိကြပေ။) ဤသည်မှာ ဓမ္မဓိဋ္ဌာန်ကျသော အကြောင်းရင်းတစ်ခု ဖြစ်သည်။ စိတ်ခံစားချက်အရဖြစ်သော အကြောင်းရင်းမှာ အဘယ်နည်း။ ယင်းမှာ ၎င်းတို့၌ ပုန်ကန်တတ်သော စိတ်သဘောထားတစ်ခု ရှိပြီး သမ္မာတရားကို ရှာဖွေဖို့ဖြစ်စေ၊ ဖန်ဆင်းရှင်၏ အချုပ်အခြာအာဏာ သို့မဟုတ် အစီအမံများကို ကျိုးနွံနာခံဖို့ဖြစ်စေ စိတ်ဆန္ဒမရှိကြခြင်း ဖြစ်သည်။ လူအများစုတို့အတွက် ဖန်ဆင်းရှင် စီစဉ်ပေးသည့် အသက်တာသည် အခက်အခဲနှင့်ဆိုင်သည့် အသက်တာတစ်ခုလော၊ သို့မဟုတ် ယင်းသည် ပျော်ရွှင်စရာဖြစ်ပြီး အပူအပင်ကင်းသလော။ (အခက်အခဲနှင့်ဆိုင်သည့် အသက်တာတစ်ခု ဖြစ်ပါသည်။) လူအများစုသည် အလွန်များလှသော အခက်အခဲများနှင့် အလွန်များလှသော နာကျင်မှုဝေဒနာဖြင့် ခက်ခဲသော ဘဝများကို အသက်ရှင်ကြသည်။ လူတို့၏ ဘဝတစ်ခုလုံးတွင် ၎င်းတို့အတွက် ဆင်းရဲဒုက္ခများ စီစဉ်ပေးရာ၌ ဖန်ဆင်းရှင်၏ ရည်ရွယ်ချက်မှာ အဘယ်နည်း၊ ဤအရာ၏ အရေးပါမှုမှာ အဘယ်နည်း။ တစ်နည်းအားဖြင့် ထိုသို့သော အစီအစဉ်များသည် လူတို့အား ဘုရားသခင်၏ အချုပ်အခြာအာဏာ၊ အစီအစဉ်များနှင့် ဩဇာအာဏာတို့ကို တွေ့ကြုံကာ သိရှိခွင့်ပေးဖို့ ရည်ရွယ်ပေသည်။ နောက်တစ်နည်းအားဖြင့် သူ၏ အဓိက ရည်ရွယ်ချက်မှာ လူတို့အား ဘဝက မည်သည့်အရာ အမှန်တကယ်ဖြစ်သည်ကို တွေ့ကြုံခွင့်ပေးဖို့နှင့်၊ ထိုသို့ဖြင့် လူသား၏ ကံကြမ္မာကို ဘုရားသခင်၏ လက်တွင် ထိန်းချုပ်ထားပြီး မည်သည့်လူကမျှ မဆုံးဖြတ်သကဲ့သို့ လူတို့၏ နှလုံးသွင်းအရဖြစ်သော အလိုဆန္ဒထဲက အပြောင်းအလဲများနောက်တွင် မပြောင်းလဲသည်ကို သဘောပေါက်ခွင့်ပေးဖို့ ဖြစ်သည်။ ဖန်ဆင်းရှင်က မည်သည့်အရာ လုပ်ဆောင်သည်ဖြစ်စေ၊ ပြီးလျှင် လူတို့အတွက် မည်သည့် ဘဝမျိုး သို့မဟုတ် မည်သည့် ကံကြမ္မာမျိုးကို သူ စီစဉ်ထားသည်ဖြစ်စေ၊ သူသည် ၎င်းတို့အား ဘဝအပေါ်နှင့် လူသား၏ ကံကြမ္မာက မည်သည့်အရာ အမှန်တကယ်ဖြစ်သည်ဆိုသည့်အပေါ် သုံးသပ်ဆင်ခြင်စေပြီး၊ ဤအရာအားလုံးအပေါ် ၎င်းတို့ သုံးသပ်ဆင်ခြင်သည်နှင့်အမျှ၊ သူသည် ၎င်းတို့အား ဘုရားသခင်၏ ရှေ့မှောက်သို့ လာစေလေသည်။ ဘုရားသခင်သည် သမ္မာတရားများကို ဖော်ပြပြီး ဤအရာအားလုံး မည်သည့်အရာဖြစ်သည်ကို လူတို့အား ပြောပြချိန်တွင် သူသည် လူတို့ကို သူ၏ရှေ့မှောက်သို့ လာစေသည်၊ ဘုရားသခင် ပြောသည့်အရာကို လက်ခံစေသည်၊ ဘုရားသခင် ပြောသည့်အရာကို တွေ့ကြုံစေသည်၊ ဘုရားသခင် ပြောသည့် အရာအားလုံးနှင့် လူတို့က ၎င်းတို့၏ တကယ့်အသက်တာများတွင် ကြုံတွေ့ကြသည့် အရာအားလုံးတို့ကြား ဆက်နွှယ်မှုက မည်သည့်အရာ အမှန်တကယ်ဖြစ်သည်ကို နားလည်စေသည်။ သူသည် လူတို့အား ဤသမ္မာတရားများ၏ လက်တွေ့ကျမှု၊ တိကျမှုနှင့် စစ်မှန်မှုတို့ကို မှန်ကန်ကြောင်း အတည်ပြုစေသည်၊ ယင်းနောက်တွင် ၎င်းတို့သည် ထိုသမ္မာတရားများကို ရရှိပြီး လူသည် ဖန်ဆင်းရှင်၏ လက်ထဲတွင် ထိန်းချုပ်ခြင်းခံရကာ လူ၏ ကံကြမ္မာကို ဘုရားသခင်က အုပ်စိုး၍ စီစဉ်သည်ကို အသိအမှတ်ပြုလေသည်။ ဤအရာအားလုံးကို လူများက နားလည်ပြီးသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့၏ ဘဝအတွက် လက်တွေ့မကျသည့် မည်သည့် အစီအစဉ်မျှ ရှိတော့မည်မဟုတ်၊ ပြီးလျှင် ဖန်ဆင်းရှင်၏ စိတ်ဆန္ဒများကိုဖြစ်စေ၊ ဖန်ဆင်းရှင် စီမံထားပြီး စီစဉ်ထားသည့်အရာကိုဖြစ်စေ ဆန့်ကျင်ဖို့ ၎င်းတို့၌ အစီအစဉ် ရှိလိမ့်မည် မဟုတ်ပေ။ ထို့ထက် ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့၏ဘဝကို မည်သို့ အသက်ရှင်သင့်ပြီး ၎င်းတို့ လျှောက်သင့်သည့် လမ်းခရီးနှင့်ဆိုင်သည့် တိုး၍ တိကျမှန်ကန်သော ချင့်ချိန်ဆုံးဖြတ်ခြင်းနှင့် သိနားလည်ခြင်း သို့မဟုတ် သဘောပေါက်နားလည်ခြင်းနှင့် အစီအစဉ်တစ်ခု ရှိလိမ့်မည်။ ဤသည်မှာ လူတို့၏ဘဝများထဲတွင် ဖန်ဆင်းရှင်စီစဉ်သည့် များစွာသော အခက်အခဲများ၏ ရည်ရွယ်ချက်နှင့် အရေးပါမှုပင် ဖြစ်သည်။

ဇာတ်လမ်းကို ပြန်သွားရလျှင် ဇာတ်ကောင်သည် အခက်အခဲများစွာကို တွေ့ကြုံခဲ့ပြီးနောက် သူမသည် ဤဘဝတွင် အခက်အခဲများနှင့် နာကျင်မှုကို အဘယ့်ကြောင့် ခံစားခဲ့ရသည်၊ ဖန်ဆင်းရှင်သည် အမှုအရာများကို အဘယ့်ကြောင့် ဤအတိုင်း စီစဉ်ညွှန်ကြားပြီး စီမံရသည်နှင့်ပတ်သက်၍ သူမ၏ သိနားလည်မှုမှာ အဘယ်နည်း။ ယင်းကို ဇာတ်လမ်းမှနေ၍ သင်တို့ မြင်နိုင်သလော။ ဤအရာများနှင့် ပတ်သက်၍ သူမသည် သိနားလည်မှု ရရှိခဲ့သလော။ (မရရှိခဲ့ပါ။) အဘယ့်ကြောင့် မရရှိခဲ့သနည်း။ (အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် သူမဘဝ၏ အဆင့်တိုင်းနှင့် သူမဘဝ၏ အချိုးအကွေ့တိုင်းတွင် သူမ၏ ဆန္ဒများ ထပ်ကာထပ်ကာ ပျက်စီးသွားသောအခါ သူမ၏ ရာသက်ပန် စိတ်ကူးအိပ်မက်က အဘယ့်ကြောင့် လုံးဝပြည့်ဝမလာနိုင်သည်နှင့် ပတ်သက်၍ ဆင်ခြင်စဉ်းစားခြင်း သို့မဟုတ် ကောက်ချက်ချခြင်း မရှိခဲ့ချေ။ အကယ်၍ သူမသည် သမ္မာတရားကို ဆင်ခြင်စဉ်းစားခြင်းနှင့် ရှာဖွေခြင်း ရှိနိုင်ခဲ့ပါက သူမ ပြောင်းလဲခဲ့ပြီးဖြစ်မည်။ သို့သော်လည်း သူမသည် ဖန်ဆင်းရှင်၏ အချုပ်အခြာအာဏာကို နားမလည်ခဲ့သည့်အပြင် သူမ၏ စိတ်ကူးအိပ်မက်ကိုသာ မဆုတ်မနစ် ဆုပ်ကိုင်မြဲ ဆုပ်ကိုင်ထားနိုင်ခဲ့ကာ သူမ၏ ကံကြမ္မာသည် တစ်နေ့တွင် ရုတ်တရက် ပြောင်းလဲလာမည်ဟု မျှော်လင့်ခဲ့သည်။ ယင်းမှာ ဖြစ်နိုင်ချေ မရှိပါ။ ဤဖြစ်စဉ်အတွင်း သူမသည် အစဉ်အမြဲ ခုခံနေပြီး ရုန်းကန်နေခဲ့သောကြောင့် သူမ၏ မချိမဆန့်ဝေဒနာက ကြီးမားခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။) ယင်းမှာ ထိုသို့ပင်ဖြစ်၏။ သူမသည် လမ်းမှားကို ရွေးချယ်ခဲ့သော်လည်း ယင်းကို မသိခဲ့ချေသောကြောင့် ဖြစ်သည်။ ယင်းကို လမ်းမှန်အဖြစ်၊ သူမ၏ သဘာဝကျသော လိုက်စားမှုနှင့် သဘာဝကျသော ဆန္ဒအဖြစ် မှတ်ယူခဲ့ပြီးနောက် ထိုဦးတည်ချက်အတိုင်း လွန်စွာ အလုပ်လုပ်ပြီး ကြိုးစားကာ ရုန်းကန်ခဲ့လေသည်။ သူမ၏ဆန္ဒသည် လက်တွေ့ကျမကျ မည်သည့်အခါမျှ သံသယမဝင်ခဲ့သည်သာမက ယင်း၏ မှန်ကန်မှုကိုလည်း သံသယမဖြစ်ခဲ့ပေ။ ထိုအစား မည်သည့်အခါမျှ ပြောင်းလဲခြင်း သို့မဟုတ် ပြန်လှည့်လာခြင်းမရှိဘဲ ဤဦးတည်ချက်ကို မလျှော့တမ်း လိုက်စားခဲ့သည်။ သို့ဆိုလျှင် ဘဝတွင် များပြားလှသော အခက်အခဲများကို သူမအား ပေးရာ၌ ဘုရားသခင်၏ ရည်ရွယ်ချက်မှာ အဘယ်နည်း။ ဤအရာအားလုံးကို ဘုရားသခင် ပြုလုပ်ခဲ့သည်မှာ မတော်တဆ မဟုတ်ပေ။ လူတစ်ဦးဦး၏ ဘဝထဲတွင် ဘုရားသခင်သည် ထိုသူ့အတွက် ခြွင်းချက်ဖြစ်သော အတွေ့အကြုံအချို့နှင့် နာကျင်‌ရသော အတွေ့အကြုံအချို့ကို စီစဉ်လေသည်။ အမှန်တွင်မူ ဖန်ဆင်းရှင်သည် ဤကဲ့သို့ သင့်အား ဆက်မသွားရန်နှင့် ဤလမ်းကြောင်းက မည်သည့်နေရာကိုမျှ ခေါ်ဆောင်မသွားကြောင်း၊ ထို့ပြင် ယင်းက သင်လျှောက်သင့်သည့် လမ်းကြောင်းမဟုတ်ကြောင်း ပြောဖို့ ဤနည်းလမ်းနှင့် ဤဖြစ်ရပ်များကို အသုံးပြုနေခြင်း ဖြစ်သည်။ လက်ဆုပ်လက်ကိုင် မပြနိုင်သည့်တိုင် ဤအရာထဲတွင် မည်သည့်အရာကို သင် မြင်သနည်း။ ဤသည်မှာ လူတို့အတွက် ဘုရားသခင်က လမ်းကြောင်းရွေးပေးခြင်း ဖြစ်ပြီး ယင်းသည် လူတို့အား ဘုရားသခင်၏ စကားပြောသောနည်းလမ်း၊ လူတို့အား သူကယ်တင်သည့်နည်းလမ်းနှင့် လူတို့၏ မှားယွင်းသော အယူအဆများနှင့် အလျှော့မပေးသော နည်းလမ်းများမှ ၎င်းတို့အား ထွက်လာစေခြင်းလည်း ဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ သင်ရွေးချယ်သည့် လမ်းကြောင်းသည် နွံအိုင်တစ်အိုင်၊ မီးနှင့်ပြည့်သော တွင်းတစ်တွင်း၊ ပြန်လမ်းမရှိသော လမ်းတစ်လမ်းဖြစ်ကာ၊ ယင်းကို မလျှောက်ရ၊ အကယ်၍ သင်သည် ဤလမ်းအတိုင်း ဆက်သွားလျှင် သင် ဆက်လက်၍ ဒုက္ခခံရမည်ဟု သင့်အား ဘုရားသခင် ပြောပြနေသည့် နည်းလမ်းလည်း ဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ ဘဝတွင် မှန်ကန်သောလမ်းကြောင်း မဟုတ်၊ ယင်းမှာ သင်လျှောက်သင့်သည့် လမ်းကြောင်း မဟုတ်သည့်အပြင် သင့်အတွက် ဘုရားသခင် ကြိုတင်စီမံထားသည့် လမ်းကြောင်း မဟုတ်ပေ။ အကယ်၍ သင်သည် လူတော်တစ်ဦးဖြစ်ပါက အခက်အခဲကို တွေ့ကြုံပြီးနောက်တွင် “ငါသည် ထိုကဲ့သို့သော အခက်အခဲကို အဘယ့်ကြောင့် တွေ့ကြုံခဲ့ရသနည်း။ ငါသည် အဆီးအတားတစ်ခုကို အဘယ့်ကြောင့် ရင်ဆိုင်ခဲ့ရသနည်း။ ဤလမ်းကြောင်းက ငါ့အတွက် မသင့်တော်သလော။ သို့ဆိုလျှင် ဘဝတွင် မည်သည့်လမ်းကြောင်းကို ငါလျှောက်ပြီး မည်သည့်ဉီးတည်ချက်ကို ငါလိုက်သင့်သနည်း” ဟု သင် ဆင်ခြင်စဉ်းစားမည် ဖြစ်သည်။ သင် ဆင်ခြင်စဉ်းစားနေစဉ် ဘုရားသခင်က သင့်အား လှုံ့ဆော်အားပေးမှုနှင့် လမ်းညွှန်မှု တစ်ခုခုကို ပေးမည်၊ သို့မဟုတ် နောက်ထပ်ခြေလှမ်းကို သင် လျှောက်သင့်သည့် မှန်ကန်သောဦးတည်ချက်ကို ညွှန်ပြမည်ဖြစ်သည်။ သင့်အနေဖြင့် လက်တွေ့ဘဝတွင် သင့်အတွက် သူစီစဉ်ထားပြီးဖြစ်သည့် ရှေ့တည့်တည့်မှ လမ်းကြောင်းကို ပို၍ လက်တွေ့ကျကျနှင့် မှန်ကန်တိကျစွာ အမိအရ လျှောက်လှမ်းနိုင်ဖို့အတွက် ဘုရားသခင်သည် သင့်ကို အစဉ်အမြဲ လမ်းပြနေပေသည်။ ငါ ယခုတင် ပြောပြသွားသည့် ဇာတ်လမ်းထဲမှ ဇာတ်ကောင်သည် ဤသို့ပြုလုပ်ခဲ့သလော။ (မလုပ်ပါ၊ သူမသည် မည်သည့်အခါမျှ ဆင်ခြင်စဉ်းစားခြင်း မရှိခဲ့ပါ။) သူမ၌ မည်ကဲ့သို့သော စိတ်သဘောထားမျိုး ရှိခဲ့သနည်း။ (စိတ်နှလုံးခိုင်မာခြင်း ဖြစ်သည်။) ဤစိတ်နှလုံးခိုင်မာခြင်းသည် အလွန်ဒုက္ခပေး၏။ ကလေးတစ်ယောက် ဖြစ်ခဲ့ချိန်မှစ၍ ဆံဖြူအဘွားအိုတစ်ဦး ဖြစ်သည်အထိ မှီခိုအားထားစရာ တစ်ဦးတစ်ယောက်ရှိရန်ဟူသည့် သူမ၏ဆန္ဒမှာ မည်သည့်အခါမျှ မပြောင်းလဲခဲ့ပေ။ ဘုရားသခင်၏ ဧဝံဂေလိတရားကို ကြားရပြီး ဖန်ဆင်းရှင်က ကောင်းကင်၊ မြေကြီးနှင့် အရာခပ်သိမ်းကို မည်ကဲ့သို့ ဖန်ဆင်းခဲ့ကြောင်း ထိုးထွင်းအမြင်များ မရရှိခဲ့သေးခင်က ဖြစ်စေ၊ သူမထံ ဘုရားသခင်၏ ဧဝံဂေလိတရား ရောက်ရှိပြီး ဤအရာအားလုံး၏ သမ္မာတရားကို ဘုရားသခင် မပြောပြခဲ့ခင်က ဖြစ်စေ သူမ၏ဆန္ဒသည် အစမှအဆုံးထိ မည်သည့်အခါမျှ မပြောင်းလဲခဲ့ပေ။ ဤသည်မှာ ကြေကွဲဝမ်းနည်းစရာ အကောင်းဆုံးအပိုင်း ဖြစ်၏။ လူတို့၌ စိတ်ကူးများနှင့် ထင်မြင်ချက်များရှိသည်။ လူတို့အတွက် ဤအရာအားလုံး ဖန်ဆင်းခြင်း၌ ဘုရားသခင်၏ ရည်ရွယ်ချက်မှာ အဘယ်နည်း။ ယင်းမှာ သူတို့အတွက် ဘုရားသခင်စီစဉ်သည့် လူများ၊ ဖြစ်ရပ်များ၊ အမှုအရာများနှင့် ဝန်းကျင်များကို လူတို့အနေဖြင့် သတိမူမိပြီး သဘောပေါက်နားလည်ရန် ဖြစ်သည်။ အသိစိတ်နှင့် အသိတရား ပိုင်ဆိုင်သည့် သာမန်လူတစ်ဦးအဖြစ် ဖန်ဆင်းခံလူသားတိုင်းသည် ဘုရားသခင် စီစဉ်ညွှန်ကြားထားသည့် ဤအရာများအားလုံးကို တွေ့ကြုံပြီး ၎င်းတို့၏ စိတ်နှလုံးဖြင့် သဘောပေါက်သောအခါ ဖန်ဆင်းရှင်၏ အလိုဆန္ဒများကို အနည်းနှင့်အများဆိုသလို နက်နဲမှုအတိုင်းအတာ အမျိုးမျိုးအထိ နားလည်လိမ့်မည်။ ဤသည်မှာ အထူးသဖြင့် လက်တွေ့ကျပြီး စစ်မှန်သော ဘုရားသခင်အလုပ်လုပ်သည့် နည်းလမ်းတစ်ခု ဖြစ်သည်။ သို့သော် လူတို့သည် အလွန် မာနထောင်လွှားပြီး စိတ်နှလုံးခိုင်မာသည့်အပြင် သမ္မာတရားကို အလွယ်တကူ လက်မခံနိုင်သောကြောင့် ၎င်းတို့အနေဖြင့် ဖန်ဆင်းရှင်၏ ရည်ရွယ်ချက်များကို နားလည်သဘောပေါက်ရန် ခက်ခဲသည်။ လူတို့၏ စိတ်နှလုံးခိုင်မာခြင်းသည် မည်ကဲ့သို့ ပေါ်လွင်သနည်း။ ဘုရားသခင်သည် မည်သည့်အရာကို ပြောသည်ဖြစ်စေ၊ လုပ်သည်ဖြစ်စေ လူတို့သည် ၎င်းတို့၏ ကိုယ်ပိုင်အမှုအရာများကို ဖက်တွယ်ထားနေကြဆဲ ဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့၏ စိတ်နေစိတ်ထားမှာ “ငါသည် ငါ၏ဘဝကို စီမံလိုသည်။ ငါ၌ အတွေးအခေါ်များရှိသည်။ ငါ၌ ဦးနှောက်ရှိသည်။ ငါသည် ပညာတတ်သည်။ ထို့ပြင် ငါသည် ငါ့ဘဝကို ထိန်းချုပ်နိုင်သည်။ ငါသည် ငါ့ဘဝထဲမှ အရာရာတိုင်း၏ အကြောင်းရင်းကို မြင်နိုင်ပြီး ဤအရာအားလုံးကို ငါ လုံးဝ စီစဉ်ညွှန်ကြားနိုင်သည်။ ထို့ကြောင့် ငါသည် ငါ၏ကိုယ်ပိုင်ပျော်ရွှင်မှု၊ ငါ၏ကိုယ်ပိုင်အနာဂတ်နှင့် ငါ၏ကိုယ်ပိုင် တက်လမ်းများကို စီမံနိုင်သည်” ဟူ၍ ဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့သည် အဆီးအတားတစ်ခုကို ရင်ဆိုင်ရသောအခါ “ငါသည် ဤတစ်ကြိမ်တွင် ကျရှုံးသည်။ နောက်တစ်ကြိမ် ငါ ထပ်ကြိုးစားမည်” ဟု ဆိုကြသည်။ ၎င်းတို့က ဤသည်မှာ လူတို့နေထိုင်ရမည့် ပုံစံဖြစ်သည်၊ ထို့ပြင် လူတစ်ဦး၌ နိုင်လိုစိတ်ပြင်းပြသော စိတ်ဓာတ်မရှိပါက သူသည် ဘဝတွင် အလွန်အမင်း အသုံးမကျဘဲ ပျော့ညံ့မည်ဖြစ်သည်ဟု ယုံကြည်ကြသည်။ ၎င်းတို့ မဆုတ်မနစ်ကြိုးပမ်းမှု၏ အကြောင်းရင်းမှာ အဘယ်နည်း။ ယင်းအတွက် အကြောင်းပြချက်သည် အဘယ်နည်း။ ယင်းမှာ ၎င်းတို့သည် အားနည်းသောသူထက် အားကောင်းသောသူ လုံးဝဖြစ်ရမည်၊ အခြားသူများ၏ အထင်သေးခြင်းကို ခံရဖို့မဆိုနှင့်၊ ဘဝ၏ ထိုးနှက်ခြင်းကိုပင် မခံရ၊ ထို့ပြင် လူတို့သည် အမှီအခို ကင်းမဲ့သင့်သည်၊ နိုင်လိုစိတ်ပြင်းပြသင့်ကာ၊ စိတ်ဓာတ်ကြံ့ခိုင်မှု လက္ခဏာရှိသင့်ပြီးလျှင် အခြားသူများ၏ အထင်ကြီးလေးစားခြင်း ခံရသင့်သည်ဟု ယုံကြည်ကြသောကြောင့် ဖြစ်၏။ ဤစိတ်သဘောထားများ၊ ဤအတွေးအခေါ်များနှင့် ဤစိတ်ကူးများက ၎င်းတို့၏ အပြုအမူကို စိုးမိုးခြယ်လှယ်သောကြောင့် ၎င်းတို့အနေဖြင့် မိမိတို့အတွက် ဘုရားသခင် စီစဉ်ညွှန်ကြားသည့် အခက်အခဲများ၊ အကျပ်အတည်းများ၊ သို့မဟုတ် စိတ်ဆင်းရဲခြင်းတို့ကို ရင်ဆိုင်ရသည့်အခါတိုင်း ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့၏ကိုယ်ပိုင် စိတ်ကူးများဖြင့် မလျှော့တမ်းလုပ်ဆောင်ခြင်း၊ ပြန်လှည့်မလာခြင်း၊ ၎င်းတို့က ကောင်းသည်၊ မှန်သည်၊ မိမိတို့အတွက် အကျိုးရှိသည်ဟု ထင်သည့်အရာမှန်သမျှဖြင့် အဆုံးတိုင်အောင် လုံးဝမလျှော့တမ်း လုပ်ဆောင်ခြင်းအပြင် နိုင်လိုစိတ်ပြင်းပြသော လူတစ်ဦးဖြစ်ခြင်းဟူသည့် ယခင်ကနှင့် မခြားနားသော နည်းလမ်းကိုသာ ရွေးချယ်ကြသည်။ ၎င်းတို့အား ဉာဏ်မဲ့ပြီး လက်တွေ့မကျသော အကဲဖြတ်ချက်များစွာကို ပြုလုပ်စေပြီး လက်တွေ့မကျသော နားလည်မှုများနှင့် အတွေ့အကြုံများကို ထွက်ပေါ်စေသည်မှာ ဤစိတ်နှလုံးခိုင်မာသော စိတ်သဘောထား ကွက်တိပင်ဖြစ်၏။

လူတို့၏ စိတ်သဘောထားများမှ လက္ခဏာသွင်ပြင်တစ်ခုဖြစ်သည့် စိတ်နှလုံးခိုင်မာခြင်းအကြောင်းကို ငါ ယခုတင် ပြောပြခဲ့သည်။ လူတို့၏ စိတ်နှလုံးခိုင်မာခြင်းကြောင့် ၎င်းတို့ကို ဖန်ဆင်းရှင်နေရာချသည့် စိတ်ဆင်းရဲဖွယ် အခြေအနေများနှင့် အကျပ်အတည်းများကို ရင်ဆိုင်ရသောအခါ ၎င်းတို့၏ စိတ်ထားမှာ ကျိုးနွံနာခံရမည့်အစား ၎င်းတို့အား အကျိုးရရှိစေသော အရာတိုင်းကို မြဲမြံစွာ ဆုပ်ကိုင်ဖို့နှင့် ယင်းကို မစွန့်လွှတ်ဖို့သာ ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်သည် ထိုသို့သော အပြုအမူမျိုးကို မည်ကဲ့သို့ ကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းသနည်း။ ဘုရားသခင်၏အလုပ်သည် လူတို့၏စိတ်ဆန္ဒမှ လွတ်ကင်းသည်ဆိုလျှင် ဘုရားသခင်သည် ဤကဲ့သို့သော လုပ်ရပ်များကို မည်ကဲ့သို့ ကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းသနည်း။ ဘုရားသခင်က “သင်သည် ဤတစ်ကြိမ်တွင် ကျရှုံးသည်ဖြစ်၍ သင်သည် ပျက်စီးကိန်းကြုံပြီ။ သင်ကဲ့သို့သော လူတို့သည် မကောင်းသဖြင့် သင့်ကို ငါ အလိုမရှိတော့” ဟု လုံးဝ ဆိုမည်မဟုတ်ချေ။ ဘုရားသခင်သည် လူတို့အပေါ် လက်မလျှော့သေးပေ။ လူတို့အနေဖြင့် တစ်ပုံစံတည်းသော စိတ်ဆင်းရဲမှုကို တွေ့ကြုံပြီး တစ်ပုံစံတည်းသော အကျပ်အတည်းများကို ရင်ဆိုင်နိုင်ဖို့အလို့ငှာ သူသည် တစ်ပုံစံတည်းသော နည်းလမ်းကို ဆက်၍ အသုံးပြုလျက် မတူညီသော ဝန်းကျင်များနှင့် မတူညီသော လူများ၊ ဖြစ်ရပ်များနှင့် အမှုအရာများကို စီမံလေသည်။ ဤအရာ၏ ရည်ရွယ်ချက်မှာ အဘယ်နည်း။ (ယင်းက လူတို့ကို သတိတရား ပြန်ရလာစေပါသည်။) ယင်းက လူတို့ကို ပြန်လည်ဆင်ခြင်စေသည်၊ သတိရားပြန်ရလာစေသည်၊ ပြီးလျှင် ၎င်းတို့၏ ခေါင်းမာသော အမြင်များကို စွန့်လွှတ်စေသည်။ အကြိမ်ကြိမ်အခါခါပင် ဘုရားသခင်သည် ဤပုံစံအတိုင်း လူသားများကို စကားပြောရန်နှင့် ဤပုံစံအတိုင်း လူသားများနှင့် ဆက်ဆံရန်အတွက် သူ၏ကိုယ်ပိုင် ထူးခြားသောနည်းလမ်းများကို အသုံးပြုလေသည်။ နောက်ဆုံးတွင် ဤအမှုပြုခြင်း နည်းစနစ်များအားဖြင့် ဘုရားသခင်ရရှိလိုသည့် ရလာဒ်မှာ အဘယ်နည်း။ ဘုရားသခင်သည် လူတို့အား မတူညီသော အကျပ်အတည်းများ၊ မချိတင်ကဲဝေဒနာအပြင် ၎င်းတို့ဘဝတစ်လျှောက် ရောဂါများနှင့် မိသားစုအတွင်း ကံမကောင်းမှုများကို ဖြတ်သန်းစေခြင်းအားဖြင့် ၎င်းတို့ကို လမ်းပြလေသည်။ လူတို့အား ဤဆင်းရဲဒုက္ခကို တွေ့ကြုံစေခြင်း၏ ရည်ရွယ်ချက်မှာ ၎င်းတို့၏ စိတ်ဝိညာဉ်ထဲတွင် အစဉ်အမြဲ ဆင်ခြင်စဉ်းစားပြီး နားလည်စေရန်နှင့် စိတ်နှလုံးတွင်း၌ “ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်၏ အစီအမံလော။ ကျွန်ုပ်၏ အနာဂတ်လမ်းကြောင်းကို မည်သို့ လျှောက်သင့်သနည်း။ ကျွန်ုပ်သည် ဦးတည်ချက် ပြောင်းသင့်သလော။ သမ္မာတရားလမ်းခရီးကို ကျွန်ုပ် ရှာဖွေသင့်သလော။ ကျွန်ုပ်အသက်ရှင်သည့် နည်းလမ်းကို ပြောင်းလဲသင့်သလော” ဟု စစ်ဆေးအတည်ပြုစေရန် ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်သည် လူတို့အား စိတ်ဆင်းရဲမှု၊ ကြီးမားသော ဆင်းရဲဒုက္ခများ၊ ကံမကောင်းမှုများနှင့် အကျပ်အတည်းများ အမျိုးမျိုးကို တွေ့ကြုံစေသည်။ ဤသို့ဖြင့် ၎င်းတို့သည် ယင်းနောက်တွင် ၎င်းတို့၏ စိတ်နှလုံးထဲ၌ လူတို့၏ကံကြမ္မာအပေါ် အုပ်စိုးသော အချုပ်အခြာအာဏာရှင်တစ်ပါး ရှိကြောင်း၊ လူတို့သည် ဇွတ်တရွတ်နိုင်ခြင်း၊ မာနထောင်လွှားခြင်း သို့မဟုတ် ခေါင်းမာခြင်းတို့ ပြု၍မရဘဲ ဝန်းကျင်အခြေအနေများကို ကျိုးနွံနာခံဖို့၊ ကံကြမ္မာကို ကျိုးနွံနာခံဖို့နှင့် ၎င်းတို့ပတ်လည်တွင် ဖြစ်ပျက်သည့်အရာတိုင်းကို ကျိုးနွံနာခံဖို့ဟူ၍ ကျိုးနွံနာခံခြင်းကိုသာ သင်ယူရမည်ဖြစ်ကြောင်း အတည်ပြုချက် ရရှိမည်ဖြစ်သည်။ သင်သည် ဘုရားသခင်၏ ရှင်းလင်းသော နှုတ်ကပတ်တော်များကို မကြားမီတွင် ဘုရားသခင်သည် သင့်အား အမျိုးမျိုးသော ဝန်းကျင်များ၊ လူများ၊ ဖြစ်ရပ်များနှင့် အမှုအရာများကို တွေ့ကြုံစေရန်နှင့် လူတို့၏ ကံကြမ္မာကို ဘုရားသခင်က စီမံကြောင်း၊ မည်သူမျှ ထိုအရာပေါ် အချုပ်အခြာအာဏာကို မပိုင်ကြောင်းနှင့်၊ လူတို့သည် မိမိတို့၏ ကံကြမ္မာအပေါ် အချုပ်အခြာအာဏာကို မပိုင်ကြောင်း စိတ်နှလုံးထဲ၌ အစဉ်အမြဲ အတည်ပြုစေရန်အတွက် ဤနည်းလမ်းများနှင့် ဖြစ်ရပ်များကို အသုံးပြုလေသည်။ သင်၌ ဤနားလည်မှုမျိုး သို့မဟုတ် သင့်စိတ်နှလုံးထဲ၌ ဤအသံမျိုး အစဉ်အမြဲရှိသည်၊ ထို့ပြင် သင်တွေ့ကြုံသည့် အရာတိုင်းသည် မည်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်မျှကြောင့် ဖြစ်ပျက်ခြင်း မဟုတ်သကဲ့သို့ မတော်တဆ ဖြစ်ပျက်ခြင်းမဟုတ်၊ ဓမ္မဓိဋ္ဌာန်ကျသော အကြောင်းရင်းများ သို့မဟုတ် အခြေအနေများကြောင့် ဖြစ်ပျက်ခြင်းလည်းမဟုတ်၊ သို့သော် အရာရာတိုင်းအပေါ် မမြင်ကွယ်ရာမှ အချုပ်အခြာအာဏာကို ပိုင်ဆိုင်သူမှာ ဘုရားသခင်ဖြစ်ကြောင်း အစဉ်အမြဲ အတည်ပြုသည်။ လူတစ်ဦးက အခြားတစ်ဦးနှင့် တွေ့ဆုံပြီး တစ်စုံတစ်ရာ ဖြစ်ပျက်ခြင်းကဖြစ်စေ၊ ၎င်းတို့၏ဘဝကို ပြောင်းလဲစေသည့် ဝန်းကျင်အခြေအနေတစ်ခုကို ကြုံတွေ့ရခြင်းကဖြစ်စေ တိုက်ဆိုင်မှုကြောင့် မဟုတ်ပေ။ လူတစ်ဦး ရောဂါ၏ ဖိစီးနှိပ်စက်ခြင်း ခံရပြီးနောက်တွင် ကြီးမားသော ကောင်းချီးများ ရရှိသည်မှာ တိုက်ဆိုင်မှုကြောင့် မဟုတ်ပေ။ ဤသည်မှာ လူတစ်ဦးစီအား ဤထူးခြားသောနည်းလမ်းဖြင့် ဘုရားသခင်က စကားပြောနေခြင်းဖြစ်၏။ ဘုရားသခင်သည် လူတို့၏ ကံကြမ္မာအပေါ် အချုပ်အခြာအာဏာကို ပိုင်ဆိုင်သည်။ ဘုရားသခင်သည် နေ့စဉ်နေ့တိုင်း လူတို့ကို စောင့်ကြည့်နေပြီး လမ်းပြနေသည့်အပြင် လူတစ်ဦးတစ်ယောက်စီကို နေ့စဉ်နေ့တိုင်းနှင့် သူ၏ဘဝတစ်လျှောက်လုံး လမ်းပြနေသည်။ သူသည် လူသားမျိုးနွယ်၏ ကံကြမ္မာအပေါ်၊ လူတို့၏ဘဝနှင့်ဆိုင်သော အရာရာတိုင်းအပေါ်၊ လူသားမျိုးနွယ်၏ ပန်းတိုင်အပေါ်၊ ထို့ပြင် လူသားမျိုးနွယ်နှင့်ဆိုင်သော တကယ့်အရာရာတိုင်းအပေါ် အချုပ်အခြာအာဏာကို ပိုင်ဆိုင်ကြောင်း လူတို့အား သိစေခြင်းအပြင် ဘုရားသခင်သည် အခြားမည်သည့်အရာကို ပြီးမြောက်အောင် လုပ်ဆောင်လိုသနည်း။ ယင်းမှာ ဖန်ဆင်းရှင် ဘုရားသခင်အပေါ် လူတို့ထားရှိသည့် အချို့သော လက်တွေ့မကျသည့် အယူအဆများ၊ စိတ်ကူးစိတ်သန်းများနှင့် တောင်းဆိုမှုများကို တဖြည်းဖြည်းချင်း လျော့ပါးသွားစေဖို့၊ ပျောက်ကွယ်သွားစေဖို့နှင့် ဖယ်ရှားဖို့၊ ထို့နောက် လူတို့အနေဖြင့် ဖန်ဆင်းရှင်က လူသားမျိုးနွယ်ကို လမ်းပြသည့် နည်းလမ်းများနှင့် ဖန်ဆင်းရှင်က လူတို့တစ်ဘဝလုံး၏ ကံကြမ္မာကို စီမံသည့် နည်းလမ်းများကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်း သတိပြုမိပြီး နားလည်နိုင်သည့်အဆင့်သို့ တဖြည်းဖြည်းချင်း ရောက်ရှိဖို့အတွက် ဖြစ်သည်။ ထို့နောက် ဤအရာများမှနေ၍ ဘုရားသခင်၌ စိတ်နေသဘောထားတစ်ခု ရှိကြောင်းနှင့် ဘုရားသခင်သည် ထင်ရှားပေါ်လွင်ပြီး အသက်ပါကြောင်း လူတို့ တွေ့မြင်နိုင်သည်။ သူသည် ရွှံ့စေးရုပ်တု မဟုတ်သည့်အပြင် စက်ရုပ်လည်းမဟုတ်၊ သူသည် လူတို့ စိတ်ကူးသည့် သက်မဲ့သတ္တဝါလည်း မဟုတ်ပေ။ ထိုအစား သူ၌ အသက်နှင့် စိတ်သဘောထားများ ရှိ၏။ တစ်နည်းအားဖြင့် ဤအရာက လူတို့အား ဖန်ဆင်းရှင်အလုပ်လုပ်သည့် နည်းလမ်းကို နားလည်စေပြီး လူတို့အား အမျိုးမျိုးသော အယူအဆများ၊ စိတ်ကူးစိတ်သန်းများကိုလည်းကောင်း၊ လက်တွေ့အရှိတရားတို့နှင့် မကိုက်ညီသည့် အနှစ်မဲ့သော တွေးခေါ်မြော်မြင်မှုနှင့် ဆင်ခြင်တွေးခေါ်မှုတစ်ခုခုကိုလည်းကောင်း လက်လွှတ်စေသည်။ အတိုချုပ်အားဖြင့် ယင်းက လူတို့အား ဘုရားသခင်၏အလုပ်နှင့် ပတ်သက်၍ အနှစ်မဲ့သော အယူအဆများနှင့် စိတ်ကူးစိတ်သန်းများ အားလုံးကို လက်လွှတ်စေသည်။ နောက်တစ်နည်းအားဖြင့် ၎င်းတို့သည် ဤအယူအဆများနှင့် စိတ်ကူးစိတ်သန်းများကို လက်လွှတ်လိုက်သည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် လူတို့သည် ဘုရားသခင်၏အလုပ်နှင့် သူ၏ အချုပ်အခြာအာဏာကို လက်ခံပြီး ကျိုးနွံနာခံနိုင်သည်။ ဤသည်မှာ တစ်နည်းအားဖြင့် သေးငယ်သော ရလဒ်တစ်ခုဖြစ်သော်လည်း နောက်တစ်နည်းအားဖြင့် သင်တို့မတွေ့ရသေးသည့် ရလဒ်တစ်ခုရှိကာ ယင်းမှာ အကြီးမားဆုံးနှင့် အလေးနက်ဆုံးဖြစ်သည့် ရလဒ်ပင်ဖြစ်၏။ ဤရလဒ်မှာ အဘယ်နည်း။ ယင်းမှာ ဘုရားသခင်သည် လူတို့အပေါ် သူလုပ်ဆောင်သမျှနှင့် ပြီးမြောက်အောင်မြင်သမျှ၊ အထူးသဖြင့် လက်တွေ့ကျပြီး စစ်မှန်သော အခြေအနေ၌ သူလုပ်ဆောင်သမျှကို ပြောပြဖို့အတွက် ဤနည်းလမ်းများကို အသုံးပြုခြင်းဖြစ်သည်။ လူတို့သည် ဤအရာကို နားလည်သည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် ၎င်းတို့သည် အနှစ်မဲ့ပြီး မရေရာသော အရာအချို့ကို ဖယ်ရှားမည်၊ ဖန်ဆင်းရှင်၏ အစီအမံများကို အမှန်တကယ် နာခံပြီး ကျိုးနွံမည်၊ ထို့နောက် ဖန်ဆင်းရှင်ကို စိတ်ကူးကြည့်ရန်၊ သို့မဟုတ် ဘဝတွင် အမှုအရာအချို့ကို ကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းရန်အတွက် အနှစ်မဲ့သော အယူအဆသဘောတရားများ သို့မဟုတ် ဘာသာရေး အမြင်သဘောထားများ သို့မဟုတ် ဓမ္မအတွေးအခေါ်ဆိုင်ရာ အသိပညာအချို့ကို အသုံးပြုမည့်အစား လက်တွေ့ဘဝရှိ ဖန်ဆင်းရှင် စီစဉ်သောအရာတိုင်းကို အမှန်တကယ် ရင်ဆိုင်မည် ဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင် မြင်တွေ့လိုသော အဆုံးသတ်နှင့် လူတို့အထဲ၌ သူရရှိလိုသောအရာ ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ပထမအဆင့်၌ ဖန်ဆင်းရှင်၏ အသံတော်ကိုကြားပြီး သမ္မာတရားအမျိုးမျိုးနှင့် ပတ်သက်၍ ဖန်ဆင်းရှင်၏ ရှင်းလင်းသော နှုတ်ကပတ်တော်များကို နားမလည်မီ လူတို့အပေါ်၌ ဘုရားသခင်အလုပ်လုပ်သော နည်းလမ်းမှာ သင့်အနေဖြင့် တွေ့ကြုံရန်နှင့် ထိတွေ့စေရန်အတွက် ဝန်းကျင်အခြေအနေ အမျိုးမျိုးကို စီစဉ်ဖို့ဖြစ်သည်။ သင်၌ အတည်ပြုချက်တစ်ခုခု ရှိသောအခါနှင့် သင်၏စိတ်နှလုံးအတွင်း၌ ဤအရာများနှင့်ပတ်သက်၍ စိတ်ခံစားချက် အချို့ရှိပြီး ယင်းတို့အားဖြင့် စိတ်တို့ထိခြင်းခံရကာ ယင်းတို့ကို သဘောပေါက်နားလည်သောအခါ ဘဝက မည်သို့ဖြစ်သည်၊ ဘုရားသခင်က မည်သို့ဖြစ်သည်၊ လူသားများ မည်သို့ဖြစ်ပေါ်လာသည်နှင့် လူတို့က မည်သည့်လမ်းကြောင်းမျိုးကို လျှောက်သင့်သည်တို့ကို ဘုရားသခင်က သင့်အား ရှင်းလင်းသော နှုတ်ကပတ်တော်များအားဖြင့် ပြောမည်ဖြစ်သည်။ ဤသို့အားဖြင့် လူသားများသည် ဘုရားသခင်ထံမှလာကြောင်းနှင့် ဘုရားသခင်က ဖန်ဆင်းထားကြောင်းဟူသည့် ယုံကြည်ချက်နှင့် ကောင်းကင်၊ မြေကြီးနှင့် အရာခပ်သိမ်းတို့အလယ်တွင် အချုပ်အခြာအာဏာပိုင်တစ်ဦး ရှိသည်ဟူသည့် ယုံကြည်ချက်တို့ကို အခြေခံ၍ လူတို့သည် ဘုရားသခင်၌ ယုံကြည်ခြင်းလမ်းကြောင်းကို လျှောက်ပြီးနောက်ပိုင်းတွင် ဘုရားသခင်၏ တရားစီရင်မှုနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမမှုကို လက်ခံလာသည့်အပြင် ဘုရားသခင်၏ ကယ်တင်ခြင်းနှင့် စုံလင်အောင်ပြုလုပ်ခြင်းကို လက်ခံလာကြခြင်း ဖြစ်သည်။ ဤအရာ၏ ထိရောက်မှုက ပို၍ပင်ကောင်း၏။ ယခုအခါတွင် နောက်ဆုံးသောကာလ ဘုရားသခင်၏အလုပ်ကို လက်ခံသော လူတို့အားလုံးမှာ မည်သူတို့နည်း။ အနည်းဆုံးအနေဖြင့် ထိုသူတို့သည် ဘုရားသခင်၏ တည်ရှိမှုကို လက်ခံအသိအမှတ်ပြုပြီး စကြဝဠာလောက တစ်ခွင်လုံးသည် ဘုရားသခင်၏ အချုပ်အခြာအာဏာကို နာခံရသည်ဟု ယုံကြည်ကြသည်။ ၎င်းတို့သည် ကံကြမ္မာကို ယုံကြည်ကြပြီး လူ့ဘဝကို ဘုရားသခင်က ကြိုတင်ပြဋ္ဌာန်းသည်ဟုလည်း ယုံကြည်ကြသည်။ ထိုမျှမက ၎င်းတို့သည် ဝိညာဉ်ရေးရာနယ်ပယ်၏ တည်ရှိမှုနှင့် ကောင်းကင်နှင့် ငရဲ၏ တည်ရှိမှုအပြင် လူတို့၏ ကံကြမ္မာကို ကြိုတင်စီရင်ထားသည်ဟု ယုံကြည်ကြသည်။ ဤလူများကြားမှနေ၍ ဘုရားသခင်သည် သမ္မာတရားကို ချစ်သူနှင့် သမ္မာတရားကို လက်ခံနိုင်သူဖြစ်သည့် သူရွေးကောက်ထားသော လူတို့ကို စိစစ်ရွေးချယ်ထားလေသည်။ ထိုသူတို့သည် ဘုရားသခင်၏ အသံတော်ကို နားလည်ပြီး ဘုရားသခင်၏ အလုပ်ကို လက်ခံနိုင်ကြသည်။ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်အလုပ်လုပ်သည့် နည်းလမ်းတစ်ခုနှင့် စည်းမျဉ်းတစ်ခုပင် ဖြစ်၏။

လူတို့အပေါ် ဘုရားသခင် အလုပ်လုပ်ပုံနှင့် ဘုရားသခင် အလုပ်လုပ်သည့် နည်းလမ်းများအကြောင်းကို ငါတို့ ယခုတင် ပြောခဲ့ကြသည်။ လူတို့၏ အယူအဆများမှာ မည်သည့်အရာများ ဖြစ်သည် သို့မဟုတ် ဘုရားသခင်အပေါ် လူတို့က မည်သည့်တောင်းဆိုချက်များ ထားရှိသည်နှင့် ပတ်သက်သည့် မည်သည့်အရာကိုမျှ မပြောဘဲ ဤအရာများကိုသာ ငါတို့ ထည့်သွင်းပြောဆိုခဲ့ကြသည်။ ဤအရာနှင့်စပ်လျဉ်းသည့် အရေးကိစ္စများကို ယခု ငါတို့ မိတ်သဟာယ ပြုကြစို့။ လူတို့သည် ဘုရားသခင်၏ အလုပ်နှင့်ပတ်သက်၍ အနှစ်မဲ့ပြီး ဝေဝါးသည့် အချို့သော ထင်မြင်ချက်များနှင့် နားလည်မှုများ ရှိကြောင်း ဤမိတ်သဟာယပြုချက်တွင် ငါတို့ ဖော်ပြခဲ့သည့်အတွက် ဤအရာကို သက်သေပြရန် ဥပမာအချို့ကို ရှာဖွေပြီး အပြုသဘောဆောင်သော ဥပမာများနှင့် အပျက်သဘောဆောင်သော ဥပမာများကို အနည်းငယ် ပြောကြစို့။ ဤအရာအပေါ် အခြေခံ၍ မည်သည့်စိတ်ကူးများသည် အတော်ပင် အနှစ်မဲ့ပြီး အတော်လေး ဝေဝါးသည့်အပြင် မည်သည့်စိတ်ကူးများသည် ဘုရားသခင်၏ အလုပ်နှင့်ပတ်သက်သည့် အယူအဆများဖြစ်ကြောင်း လူတို့ နားလည်နိုင်မည် မဟုတ်လော။ စောစောက သင်တို့ကို ငါပြောပြခဲ့သည့် ဇာတ်လမ်းနှင့် အစပြုရလျှင် ဇာတ်လမ်းထဲမှ ဇာတ်ကောင်သည် ဘဝတွင် စိတ်ဆင်းရဲဖွယ် အတွေ့အကြုံအချို့ကို ကျော်ဖြတ်ခဲ့ရသည်။ စိတ်ဆင်းရဲဖွယ် အတွေ့အကြုံ တစ်ခုစီပြီးသည့်နောက် ဘုရားသခင်သည် သူမ၏ ကံကြမ္မာကို စီမံရန်နှင့် စီစဉ်ညွှန်ကြားရန်အပြင် ရှေ့လျှောက်လမ်းပေါ် သူမကို လမ်းညွှန်ရန်အတွက် သူ၏ကိုယ်ပိုင်နည်းလမ်းများကို အသုံးပြုလျက် ရှေ့ဆက်ခဲ့သည်။ သူမသည် နားမလည်ခဲ့၊ မသိခဲ့၊ ပြန်လည်သုံးသပ်ခဲ့ခြင်း မရှိသော်လည်း ဘုရားသခင်က အမြဲတမ်း ပြုလုပ်ခဲ့သည့်အတိုင်း ဤအတိုင်း ပြုလုပ်နေဆဲဖြစ်သည်။ ဤအဆင့်တွင် သူမသည် ဖန်ဆင်းရှင်အလုပ်လုပ်သည့် ဤနည်းလမ်းနှင့် ပတ်သက်၍ ထင်မြင်ချက်အချို့ကို ထုတ်‌ဖော်ပြသခဲ့သလော။ ထိုထင်မြင်ချက်များကို အယူအဆတစ်မျိုးဖြစ်သည်ဟု ဆိုနိုင်သလော။ ဤအတွေးများနှင့် ဤအယူအဆမျိုးက အတိအကျ မည်သည့်အရာဖြစ်သနည်း။ ပထမဦးဆုံး ဇာတ်ကောင်ဖြစ်သည့် သူမကိုယ်တိုင်အနေဖြင့် ဆန္ဒတစ်ခုရှိခဲ့သည်။ သူမသည် ဘဝတွင် ချမ်းသာဖို့ သို့မဟုတ် ကြွယ်ဝဖို့ မမျှော်လင့်ခဲ့၊ မှီခိုအားထားရမည့် လူတစ်ယောက်ကိုသာ အလိုခဲ့ရှိသည်။ စိတ်ဖြာလေ့လာဆွေးနွေးခြင်းနှင့် ဆန်းစစ်ခြင်းတို့မှတစ်ဆင့် ဤဆန္ဒသည် မှားယွင်းကြောင်း ငါတို့ တွေ့နိုင်သည်။ တစ်နည်းအားဖြင့် ယင်းသည် လူတို့အတွက် ဘုရားသခင် စီစဉ်ညွှန်ကြားပြီး စီမံပေးသည့် ကံကြမ္မာနှင့် ဆန့်ကျင်ကာ နောက်တစ်နည်းအားဖြင့် ယင်းသည် လက်တွေ့လည်းမကျပေ။ သို့ဆိုလျှင် ဘုရားသခင်သည် သူမ၏ ဤဆန္ဒနှင့်ပတ်သက်၍ အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုချက် သို့မဟုတ် ပြောဆိုချက်တစ်ခု ပေးပြီလော။ လူတို့၏ စိတ်ကူးများအရ ဘုရားသခင်အနေဖြင့် လူတစ်ဦးအား အယူဝါဒအနည်းငယ်ကို နားလည်စေဖို့ အလွန်လွယ်ကူမည် မဟုတ်လော။ အကယ်၍ သူသည် ၎င်းတို့အား နားလည်စေလိုပါက ၎င်းတို့နားလည်မည်သာ မဟုတ်လော။ ဤအမျိုးသမီးသည် မှီခိုအားထားရမည့်သူတစ်ဦး ရရှိဖို့ရန် လိုအင်ဆန္ဒရှိခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်က သူမကို ထိုလိုအင်ဆန္ဒမရှိအောင်၊ သို့မဟုတ် သူမအနေဖြင့် ထိုလိုအင်ဆန္ဒကို ပြောင်းလဲပစ်အောင် လုပ်ခဲ့နိုင်သည်။ ဘုရားသခင် ထိုသို့ လုပ်ခဲ့သလော။ (မလုပ်ခဲ့ပါ။) ဘုရားသခင်က ထိုသို့ မပြုလုပ်ခဲ့ပေ။ သူမ၏လိုအင်ဆန္ဒသည် အယူအဆတစ်မျိုးဟုတ်သလော။ ယင်းသည် သဘာဝလွန်ဟုတ်သလော။ ယင်းသည် အနှစ်မဲ့သလော။ ထိုသို့သော ထင်မြင်ချက်များ လူတို့အထဲ၌ ပေါ်လာသည်မှာ သဘာဝဖြစ်စဉ်တစ်ခု ဖြစ်သည်။ ယင်းမှာ သဘာဝဖြစ်စဉ်တစ်ခု ဖြစ်သည်ဟု အဘယ့်ကြောင့် ငါဆိုရသနည်း။ ဘုရားသခင်သည် လူသားကို လွတ်လပ်သော အလိုဆန္ဒဖြင့် ဖန်ဆင်းခဲ့သည်။ လူသားသည် ဦးနှောက်တစ်ခု၊ အတွေးများနှင့် စိတ်ကူးများ ရှိသည်။ စာတန်၏ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးစေခြင်း ခံရပြီးသည့်နောက်တွင် လူသားသည် ဤလောက၏ အသံများနှင့် မြင်ကွင်းများထဲ နစ်မြုပ်လာခဲ့ပြီး ၎င်းတို့ မိဘများ၏ သွန်သင်လေ့ကျင့်ပေးခြင်း၊ ၎င်းတို့ မိသားစုများ၏ ပုံစံသွင်းခြင်းခံရကာ လူ့အဖွဲ့အစည်း၏ပညာသင်ပေးခြင်း ခံရပြီးသည့်နောက်တွင် လူသား၏စိတ်နှလုံးမှ ပေါက်ဖွားပြီး အားလုံး အလိုအလျောက် ထွက်လာသည့် အရာများဖြစ်သည့် အမှုအရာများစွာ လူတို့၏ အတွေးများတွင် ဖြစ်ပေါ်လေသည်။ လူသားအတွင်း အလိုအလျောက် ထွက်လာသည့် ဤအရာများသည် မည်သို့ ဖြစ်ပေါ်သနည်း။ ပထမဦးဆုံးအနေဖြင့် လူတစ်ဦးသည် ပြဿနာများကို စဉ်းစားဆင်ခြင်နိုင်စွမ်း ရှိရမည်၊ ဤသည်မှာ ဤအရာများ ဖြစ်ပေါ်နိုင်စေဖို့ လူတစ်ဦး၌ ရှိရမည့် အခြေခံအုတ်မြစ်ဖြစ်သည်။ ထို့နောက် မိမိ၏ မိသားစုနှင့် လူ့အဖွဲ့အစည်းက သွန်သင်လေ့ကျင့်ပေးခြင်းကဲ့သို့သော ပတ်ဝန်းကျင်ဆိုင်ရာ ပုံစံသွင်းခြင်းများအပြင် မိမိကိုယ်တိုင်၏ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သဘောထားများနှင့် ရည်မှန်းချက်များနှင့် လိုအင်ဆန္ဒများက စေ့ဆော်ခြင်းမှတစ်ဆင့် ဤအတွေးအခေါ်များ တဖြည်းဖြည်း ပုံပေါ်လာလေသည်။ ထိုသို့ပုံဖော်ထားသော အတွေးများ၊ ထင်မြင်ချက်များနှင့် ပတ်သက်လာသည့်အခါတွင် ယင်းတို့သည် စစ်မှန်မှုနှင့် ကိုက်ညီသည်ဖြစ်စေ၊ အနှစ်မဲ့သည်ဖြစ်စေ၊ ယင်းတို့က မည်သို့ပင်ဖြစ်ကောင်းဖြစ်စေ ထိုအရာတို့အပေါ် ယခု ငါတို့အဆုံးအဖြတ်ပေးမည် မဟုတ်ချေ။ ထိုအစား ဘုရားသခင်က ဤသို့သော အတွေးမျိုးကို မည်ကဲ့သို့ ကိုင်တွယ်ကြောင်းကိုသာ ငါတို့ပြောမည်။ ဘုရားသခင်က ထိုအရာတို့ကို ပြစ်တင်ရှုတ်ချသလော။ ဘုရားသခင်က ထိုအရာတို့ကို ပြစ်တင်ရှုတ်ချခြင်း မရှိပေ။ သို့ဆိုလျှင် သူက ယင်းတို့ကို မည်သို့ ကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းသနည်း။ သူသည် လူတို့ထံမှ ထိုကဲ့သို့သော အတွေးများကို မဖယ်ရှားပေ။ လူတို့၌ အယူအဆတစ်ခုနှင့် စိတ်ကူးတစ်ခုကို သိုထားကြသည်။ ၎င်းတို့က ဘုရားသခင်၏ ကြီးမြတ်၍ ပုံသဏ္ဌာန်မဲ့သောလက်၏ နူးညံ့သည့် အထိအတွေ့တစ်ခုဖြင့် ၎င်းတို့၏အတွေးအခေါ် ပြောင်းလဲသွားလိမ့်မည်ဟု ထင်ကြသည်။ ဤအယူအဆသည် မရေမရာ၊ သဘာဝလွန်ဖြစ်ပြီး အနှစ်သာရမဲ့သည် မဟုတ်လော။ (ဟုတ်ပါသည်။) ဤသည်မှာ ဘုရားသခင် အမှုပြုပုံနှင့်ဆိုင်သည့် လူတို့၌ရှိသော အယူအဆတစ်ခု ဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့ စိတ်နှလုံးများအတွင်း နက်ရှိုင်းသောနေရာများတွင် လူတို့သည် မဖွင့်ဟသော်လည်း ဘုရားသခင်၏အမှုနှင့် သူ့အမှု၏ နည်းစနစ်များနှင့်ဆိုင်သည့် စိတ်ကူးယဉ်များ မကြာခဏ ရှိကြသည်။ ဖန်ဆင်းရှင်က လူသားနံဘေး ညင်ညင်သာသာ လာနေပြီး သူ၏ ကြီးမြတ်သော လက်တစ်ချက်အဝှေ့၊ ဝင်သက်ထွက်သက်၏ လေတစ်ရှိုက်ဖြင့် သို့မဟုတ် အတွေးစ ပြောင်းလဲမှုတစ်ခုဖြင့် လူသားထဲက အပျက်သဘောဆောင်သော အရာများသည် တိမ်တစ်ခုကို လွင့်သွားစေနေသည့် ကြီးမားသော လေ၏ စကားမဲ့ တိတ်ဆိတ်ခြင်းနှင့်အတူ တစ်မုဟုတ်ချင်း ပျောက်ကွယ်သွားလိမ့်မည်ဟု လူတို့က စိတ်ကူးကြသည်။ ဘုရားသခင်သည် လူသား၏ ဤစိတ်ကူးများ၊ လူသား၏ စိတ်က ဖြစ်ပေါ်စေသည့် ဤအရာများကို မည်သို့ သဘောထားသနည်း။ ဘုရားသခင်သည် ယင်းတို့ကို သဘာဝလွန်၊ အနှစ်သာရမဲ့သော နည်းစနစ်များဖြင့် မဖြေရှင်းဘဲ လူသား၏ ပတ်ဝန်းကျင်များကို စီစဉ်ခြင်းအားဖြင့် ဖြေရှင်းလေသည်။ မည်သည့် ပတ်ဝန်းကျင်မျိုးကို သူ စီစဉ်သနည်း။ ယင်းသည် အနှစ်သာရမမဲ့ပေ၊ ဘုရားသခင်သည် နိယာမအားလုံးကို ချိုးဖောက်ရင်း သဘာဝလွန်ဖြစ်သည့် မည်သည့်အရာကိုမျှ မလုပ်ဆောင်ပေ။ ထို့ထက် လူသားအား ကိစ္စရပ်ကို နားလည်ဖို့နှင့် မရပ်မနား သုံးသပ်ဆင်ခြင်ဖို့ လှုံ့ဆော်သည့် ပတ်ဝန်းကျင်တစ်ခုကို သူစီစဉ်သည်၊ ယင်းနောက်တွင် ဘုရားသခင်သည် ထိုသူကို လမ်းပြဖို့အတွက် လူများ၊ ဖြစ်ရပ်များနှင့် အမှုအရာမျိုးစုံတို့ကို အသုံးပြုလေသည်၊ ပြီးနောက် ထိုသူသည် သိနားလည်မှုတစ်ခု ရှိလာပေသည်။ ဘုရားသခင်က ထိုသူ၏ကံကြမ္မာကို မပြောင်းလဲပေ။ သူသည် ထိုသူ၏ ကံကြမ္မာဖြစ်စဉ်အပေါ် ဖြစ်ရပ်အနည်းငယ်ကိုသာ ထပ်ဖြည့်ပေးကာ ထိုသို့ဖြင့် သူ့အား ဤအရာများကို နားလည်အောင် ထောက်ကူပေးသည်။ လူသား၏ အယူအဆများ အားလုံးသည် သဘာဝကိုကျော်လွန်သည်၊ အနှစ်မဲ့သည်၊ ဝေဝါးကာ စစ်မှန်မှုနှင့် ကွဲလွဲသည်။ ယင်းတို့သည် စစ်မှန်မှုနှင့် ကင်းကွာလေသည်။ ဥပမာဆိုရလျှင် လူတစ်ဦးသည် ဆာလောင်ပြီး စားချင်သည်။ “ဘုရားသခင်သည် အနန္တတန်ခိုးရှိ၏။ သူပြုလုပ်ရမည့်အရာမှာ ကျွန်ုပ်အပေါ် အသက်ရှူရန်သာဖြစ်ကာ ကျွန်ုပ်ဗိုက်ပြည့်သွားမည် ဖြစ်သည်။ ကျွန်ုပ်သည် ချက်ပြုတ်ရန် တကယ်လိုအပ်သလော။ ဘုရားသခင်သည် ကျွန်ုပ် မဆာလောင်ခဲ့ရအောင် ထူးဆန်းသောတန်ခိုး အနည်းငယ် ပြုလုပ်နိုင်လျှင် အလွန်ကောင်းမည်” ဟု ပြောမည့်သူများ ရှိသည်။ ဤသည်မှာ လက်တွေ့မကျဘူး မဟုတ်လော။ (ဟုတ်ပါသည်။) ဘုရားသခင်အား သင်သည် ဆာလောင်သည်ဟု ပြောလျှင် ဘုရားသခင် ဘာပြောမည်နည်း။ ဘုရားသခင်သည် သင့်အား စားစရာအနည်းငယ် ရှာပြီး ယင်းကို ချက်ပြုတ်ရန် ပြောမည်ဖြစ်သည်။ အကယ်၍ သင်သည် စားစရာမရှိသည့်အပြင် မချက်ပြုတ်တတ်ဟု ပြောခဲ့လျှင် ဘုရားသခင် ဘာလုပ်မည်နည်း။ သူက သင့်အား အချက်အပြုတ်သင်ယူရန် ပြောမည်ဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ ဘုရားအလုပ်၏ လက်တွေ့ကျသောအပိုင်း ဖြစ်၏။ သင်တို့သည် မရှင်းလင်းသော အရာတစ်ခုကို ကြုံတွေ့ရပြီး အနှစ်မဲ့သော ဆုတောင်းချက်များ မတောင်းတော့ သို့မဟုတ် မိမိကိုယ်ကိုယုံကြည်သော နည်းလမ်းဖြင့် ဘုရားသခင်အပေါ် ယောင်တိယောင်ဝါး မမှီခိုတော့၊ သို့မဟုတ် ဘုရားသခင်နှင့်ပတ်သက်၍ သင်၌ရှိသည့် ဤအယူအဆများနှင့် စိတ်ကူးများအပေါ် သင်တို့၏ မျှော်လင့်ချက်များကို မလွှဲပြောင်းတော့သောအခါ သင်ပြုလုပ်သင့်သည့်အရာက မည်သည့်အရာဖြစ်ကြောင်း သင်သိမည်ဖြစ်သည်။ သင်သည် သင်၏ လုပ်စရာ၊ သင်၏တာဝန်နှင့် သင်၏ဝတ္တရားကို သိရမည်ဖြစ်သည်။

ငါသည် လက္ခဏာသွင်ပြင်တစ်ခု အကြောင်းကိုသာ ပြောပြခဲ့ခြင်း ဖြစ်ကာ ယင်းမှာ လူတို့သည် ဘုရားသခင် ခင်းကျင်းပေးသည့် ဝန်းကျင်များကို နားမလည်သောအခါ ဘုရားသခင် ဘာလုပ်သနည်း ဟူသည့်အရာ ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်က ဝန်းကျင်များကို ဆက်လက်၍ ခင်းကျင်းပေးလေသည်။ သူက ထိုသို့ပြုလုပ်သည်မှာ လူတို့အနေဖြင့် ဖန်ဆင်းရှင်၏ အချုပ်အခြာအာဏာကို ဆက်လက်၍ နားလည်ရန်နှင့် ဘဝအတွေ့အကြုံအားဖြင့် ၎င်းတို့၏ ကံကြမ္မာက မည်သည့်အရာဖြစ်ကြောင်း နားလည်ရန်၊ ထို့ပြင် လူတို့အနေဖြင့် ၎င်းတို့၏ ဆန္ဒများက ၎င်းတို့၏ကံကြမ္မာနှင့် ခြားနားကြောင်းကိုလည်းကောင်း၊ ဖန်ဆင်းရှင်၏ အစီအမံများနှင့် ခြားနားကြောင်းကိုလည်းကောင်း စိတ်ထဲမှ သိရန်အတွက် ဖြစ်သည်။ သူက ထိုသို့ပြုလုပ်သည်မှာ လူတို့အနေဖြင့် ၎င်းတို့၏တစ်ကိုယ်ရေ ဆန္ဒများကို တဖြည်းဖြည်းချင်း လက်လွှတ်တတ်ရန်နှင့် ဖန်ဆင်းရှင် စီစဉ်ညွှန်ကြားသမျှကို ကျိုးနွံနာခံတတ်ရန် ဖြစ်သည်။ ဤသည်ကို နားလည်ဖို့ အတော်ပင် လွယ်ကူ၏။ အခြားလက္ခဏာသွင်ပြင်တစ်ခုမှာ ဘုရားသခင်၏ ရှင်းလင်းသော နှုတ်ကပတ်တော်များသည် လူတို့ထံ ရောက်လာသောအခါ ၎င်းတို့တွင် နောက်ထပ်၍ အချို့သော အယူအဆနှင့် စိတ်ကူးကို ဖြစ်ပေါ်လာကြသည်။ မည်သည့်အယူအဆများနည်း။ “ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များသည် အသက်မုန့်နှင့် သမ္မာတရား ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များသည် ဘုရားသခင် ကိုယ်တော်တိုင်ဖြစ်၏။ ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များကို ကျွန်ုပ် ကြားသောအခါ ကျွန်ုပ်သည် အဘယ်မျှဉာဏ်ထိုင်းပါစေ ရုတ်တရက် ဉာဏ်ထက်လာသည်။ ကျွန်ုပ်သည် ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များကို ပို၍ဖတ်ရှုသရွေ့ ကျွန်ုပ်၏ အစွမ်းအစသည် တိုးတက်မည်ဖြစ်ပြီး ကျွန်ုပ်၏ စွမ်းရည်များ တိုးပွားမည်ဖြစ်သည်” ဟူ၍ ဖြစ်သည်။ လူတို့၌ရှိသည့် ဤအတွေးများမှာ မည်သည့်အရာဖြစ်သနည်း။ ယင်းတို့မှာ ၎င်းတို့၏ အယူအဆများဖြစ်သည်။ သို့ဆိုလျှင် ဤသည်မှာ ဘုရားသခင် အလုပ်လုပ်သည့်ပုံ ဟုတ်သလော။ (မဟုတ်ပါ။) ဤအရာများမှာ လူသား၏ အယူအဆများဖြစ်သည့်အတွက် ယင်းတို့သည် ဘုရားအလုပ်နှင့် လုံးဝသ‌ဘောကွဲလွဲပြီး ဆန့်ကျင်လေသည်။ ဤတွင် အမှန်တရားတစ်ခု ရှိ၏။ ဘုရားသခင်သည် လူသားနှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် စကားပြောပြီး သူသည် မည်သည့်အရာ လုပ်သင့်သည်၊ မလုပ်သင့်သည်၊ မည်သည့်လမ်းကို လျှောက်သင့်သည်၊ ဘုရားသခင်အား မည်သို့ ကျိုးနွံနာခံသင့်သည့်အပြင် ထိုအလုပ်၏ အမျိုးမျိုးသော လက္ခဏာသွင်ပြင်များထဲ၌ သူဝင်ရောက်သင့်သည့် စည်းမျဉ်းများကို ပြောပြသည်။ ဘုရားသခင်က လူသားအား ဤအရာများအားလုံးကို ရှင်းလင်းစွာ ပြောပြလင့်ကစား လူသားသည် စောင့်ဆိုင်းနေသေးကာ ဘုရားသခင်အနေဖြင့် သူ၏ရည်ရွယ်ချက်များမှာ အမှန်တကယ်တွင် မည်သည့်အရာဖြစ်ကြောင်းကို သူ၏ နှုတ်ကပတ်တော်များအပြင် အခြားသောနည်းလမ်းများဖြင့် ပြောပြမည်ဟု မျှော်မှန်းလျက် ယခင်က စိတ်ကူး၍ပင်မရနိုင်လောက်အောင် ကြီးမားသည့် ရလဒ်များကို ရရှိနိုင်ဖို့ မျှော်လင့်နေပြီး ထူးဆန်းသောတန်ခိုးများကို မျက်မြင်တွေ့ရဖို့ မျှော်လင့်နေသည်။ ဤသည်မှာ လူသား၏ အယူအဆမဟုတ်လော။ (ဟုတ်ပါသည်။) အမှန်တွင် ဘုရားသခင်က မည်သည့်အရာကို ပြုလုပ်သနည်း။ (ဘုရားသခင်သည် လူတို့အနေဖြင့် ကျော်ဖြတ်ပြီး ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များကို တွေ့ကြုံဖို့အတွက် လက်တွေ့ကျသော ဝန်းကျင်များကို ခင်းကျင်းပေးသည်။) အကယ်၍ သူသည် ၎င်းတို့အတွက် လက်တွေ့ကျသော ထိုဝန်းကျင်များကို ခင်းပေးပြီးနောက် လူတို့က သူ၏ ရည်ရွယ်ချက်များကို နားမလည်သေးလျှင် ဘုရားသခင် မည်သည့်အရာကို ပြုလုပ်သနည်း။ (သူသည် လူတို့ကို အသိဉာဏ်ပွင့်လင်းစေပြီး လမ်းပြသည်။) အကယ်၍ သူသည် သင့်အား အသိဉာဏ်ပွင့်လင်းစေခြင်းနှင့် လမ်းပြခြင်း မရှိပါက သင် ဘာလုပ်သင့်သနည်း။ (ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များအတိုင်း လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ပြီး ဘုရားသခင် ပြောသည့်အတိုင်း လုပ်ဆောင်သင့်သည်။) မှန်ပေ၏။ ဘုရားသခင်က သူ၏အလုပ်ကို အစပြုခဲ့သည့်အချိန်မှစ၍ လက်ရှိအချိန်ထိ ဘုရားသခင်သည် လူတို့အား စကားလုံးမည်မျှကို မျက်နှာချင်းဆိုင် ပြောပြီးပြီနည်း။ များပြားလွန်းသဖြင့် သင်သည် နှစ်အတန်ကြာအချိန်ယူပြီး ဖတ်လျှင်ပင် အဆုံးသို့ ရောက်ဦးမည် မဟုတ်သေးပေ။ သို့သော် လူတို့သည် နှုတ်ကပတ်တော်မည်မျှ ရရှိသနည်း။ လူတစ်ဦးသည် နှုတ်ကပတ်‌တော်ကို အနည်းငယ်သာ ရရှိပါက ယင်းသည် မည်သည့်အရာကို သက်သေပြသနည်း။ ယင်းက ထိုသူသည် ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များထဲ၌ လုံလောက်သော လုံ့လစိုက်ထုတ်မှု မပြုသေးသည့်အပြင် ယင်းတို့ကို နားမထောင်သေးကြောင်း သက်သေပြသည်။ “ကျွန်ုပ် နားထောင်ခဲ့ပါသည်” ဟူ၍ ဆိုသောသူ အချို့ရှိသော်လည်း သင်သည် ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များကို သိမှတ်ခဲ့သလော။ သင်သည် ယင်းတို့ကို နားလည်ခဲ့သလော။ သင်သည် ယင်းတို့ကို အာရုံစိုက်ခဲ့သလော။ သင်သည် ယင်းတို့ကို အာရုံမစိုက်ခဲ့သောကြောင့် ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များက သင့်ကိုကျော်လွန်၍ စီးဆင်းသွားပြီဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ဘုရားသခင်က လူသားအား မည်သို့ပြုမူရမည်၊ မည်သို့နေထိုင်ရမည်၊ သူ့အား မည်ကဲ့သို့ ကျိုးနွံနာခံရမည်နှင့် ဖြစ်ရပ်တိုင်းကို မည်ကဲ့သို့ တွေ့ကြုံရမည်ကို ပြောပြဖို့ ရှင်းလင်းသော ဘာသာစကားကို အသုံးပြုသောအခါ လူသားသည် နားမလည်သေးပါက ဘုရားသခင်အနေဖြင့် သူ့အတွက် ဝန်းကျင်များကို ခင်းပေးခြင်း၊ လူသားအား အထူးဉာဏ်ပွင့်ခြင်း အနည်းငယ်ကို ပေးခြင်း၊ သို့မဟုတ် လူသားအား အထူးအတွေ့အကြုံအချို့ကို ဖြတ်သန်းစေခြင်းတို့ကိုသာ ပြုလုပ်သည်။ ယင်းမှာ ဘုရားသခင် ပြုလုပ်နိုင်သည့်၊ ပြုလုပ်သင့်သည့်၊ ပြုလုပ်လိုစိတ်ရှိသည့် အရာ၏ အဆုံးပင်ဖြစ်၏။ “ဘုရားသခင်သည် လူတိုင်းကို ကယ်တင်ခြင်း ခံရစေချင်သည့်အပြင် မည်သူ့ကိုမျှ ထာဝရပြစ်ဒဏ် မခံစားစေချင်ဘူး မဟုတ်သလော။ အကယ်၍ ဘုရားသခင်သည် ပြုမူလုပ်ဆောင်ဖို့ ထိုနည်းလမ်းမျိုးကို အသုံးပြုခဲ့ပါက လူမည်မျှသည် ကယ်တင်ခြင်း ခံရနိုင်မည်နည်း” ဟု မေးသောသူတို့ ရှိ၏။ တုံ့ပြန်သည့်အနေဖြင့် ဘုရားသခင်က “လူမည်မျှသည် ငါ၏ နှုတ်ကပတ်တော်များကို အရေးစိုက်ပြီး ငါ၏နည်းလမ်းကို လိုက်လျှောက်သနည်း” ဟု မေးမည်ဖြစ်သည်။ ထိုသို့သောသူတို့ များစွာရှိ၏။ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်၏ အမြင်ဖြစ်ပြီး သူ့အလုပ်၏ နည်းစနစ်ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်က ထပ်၍ ဘာမျှမလုပ်တော့ချေ။ ဤအကြောင်းအရာနှင့် ပတ်သက်၍ လူသား၏ အယူအဆမှာ အဘယ်နည်း။ “ဘုရားသခင်သည် ဤလူသားမျိုးနွယ်ကို သနားသည်။ သူသည် ဤလူသားမျိုးနွယ်အတွက် ပူပန်သည်။ ထို့ကြောင့် သူသည် အဆုံးတိုင်အောင် တာဝန်ယူပေးရခြင်း ဖြစ်၏။ အကယ်၍ လူသားက သူ့အား အဆုံးတိုင်အောင် လိုက်လျှောက်ပါက ထိုသူသည် မလွဲမသွေ ကယ်တင်ခံရမည်” ဟူ၍ဖြစ်သည်။ ဤအယူအဆသည် မှန်သလော၊ မှားသလော။ ယင်းသည် ဘုရားသခင်၏ ရည်ရွယ်ချက်များနှင့် ကိုက်ညီသလော။ ကျေးဇူးတော်ခေတ်တွင် လူတို့အနေဖြင့် ဤအယူအဆများရှိခြင်းက ပုံမှန်ဖြစ်၏။ အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်ကို မသိခဲ့ကြပေ။ နောက်ဆုံးသောကာလတွင် ဘုရားသခင်သည် လူတို့အား ဤသမ္မာတရားအားလုံးကို ပြောပြပြီးဖြစ်ကာ လူတို့အား ကယ်တင်သည့် သူ့အလုပ်၏ စည်းမျဉ်းများကိုလည်း ၎င်းတို့ထံ ရှင်းလင်းစေပြီးဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် လူတို့အနေဖြင့် ၎င်းတို့၏ စိတ်နှလုံးထဲ၌ ဤအယူအဆများ ရှိနေသေးသည်မှာ အလွန် ရယ်ဖွယ်ကောင်းလေသည်။ ဘုရားသခင်က သူ့အား ဤသမ္မာတရားအားလုံးကို ပြောပြခဲ့ပြီးဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် အဆုံးတွင် သင်သည် ဘုရားသခင်၏ ရည်ရွယ်ချက်များကို နားမလည်သည့်အပြင် မည်ကဲ့သို့ လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ရမည်ကို မသိဟု ပြောနေဦးမည်ဖြစ်ကာ ထိုသို့သော ပုန်ကန်ပြီး ဖောက်ပြန်သော စကားများကို ပြောနေသေးသဖြင့် ထိုကဲ့သို့သော လူတစ်ဦးသည် ဘုရားသခင်၏ ကယ်တင်ခြင်းကို ခံရနိုင်သလော။ “ဘုရားသခင်သည် ထိုမျှကြီးမားသော အလုပ်ကို လုပ်ဆောင်သည်။ သူသည် ကမ္ဘာပေါ်ရှိ လူတစ်ဝက်ထက် ပို၍ရယူသင့်ပြီး ဘုရားသခင်၏ ဘုန်းတော်ထင်ရှားခြင်းကို သက်သေခံဖို့အတွက် လူအရေအတွက်များစွာ၊ ဩဇာအာဏာကြီးသော အင်အားစုနှင့် အဆင့်အတန်း မြင့်မားသော ထိတ်ထိတ်ကြဲ အများအပြားတို့ကို အသုံးပြုသင့်သည်။ ယင်းမှာ အံ့ဩဖွယ်ပါတကား” ဟု အမြဲတမ်း စဉ်းစားသောသူ အချို့ရှိလေသည်။ ဤသည်မှာ လူသား၏ အယူအဆဖြစ်၏။ သမ္မာကျမ်းစာထဲတွင်၊ ဓမ္မဟောင်းနှင့် ဓမ္မသစ်ကျမ်းနှစ်ခုလုံးတွင် ကယ်တင်ခံခဲ့ရပြီး စုံလင်အောင်ပြုခြင်းခံခဲ့ရသူ အားလုံးပေါင်း မည်မျှရှိခဲ့သနည်း။ အဆုံးတွင် မည်သူသည် ဘုရားသခင်ကို ကြောက်ရွံ့ကာ မကောင်းမှုကို ရှောင်ကြဉ်နိုင်ခဲ့သနည်း။ (ယောဘနှင့် ပေတရုတို့ ဖြစ်ပါသည်။) ၎င်းတို့နှစ်ဦးသာ ဖြစ်ခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်၏အမြင်တွင် သူ့ကို ကြောက်ရွံ့ပြီး မကောင်းမှုကို ရှောင်ကြဉ်ခြင်းသည် အမှန်တွင် သူ့ကို သိကျွမ်းခြင်း၊ ဖန်ဆင်းရှင်ကို သိကျွမ်းခြင်းနှင့်ဆိုင်သည့် စံနှုန်းများကို ပြည့်မီခြင်း ဖြစ်သည်။ အာဗြဟံနှင့်နောဧကဲ့သို့ လူများသည် ဘုရားသခင်၏အမြင်တွင် ဖြောင့်မတ်ခဲ့ကြသော်လည်း ၎င်းတို့သည် ယောဘနှင့် ပေတရုတို့၏ အောက်အဆင့်တစ်ခုတွင် ရှိနေခဲ့ကြဆဲ ဖြစ်သည်။ ဟုတ်ပေ၏၊ ထိုအချိန်က ဘုရားသခင်သည် များလှစွာသော အမှုကို မလုပ်ဆောင်ခဲ့ပေ။ ယခုလုပ်ဆောင်သည့်အတိုင်း လူတို့ကို သူ မထောက်ပံ့ခဲ့သကဲ့သို့ ဤမျှများပြားသည့် ရှင်းလင်းသော နှုတ်ကပတ်တော်တို့ကို မပြောဆိုသကဲ့သို့ ဤမျှကြီးမားသည့် အတိုင်းအတာတစ်ခုဖြင့် ကယ်တင်ခြင်းအမှုကိုလည်း သူ မလုပ်ဆောင်ခဲ့ပေ။ သူသည် များစွာသော လူတို့ကို ရယူခဲ့ကောင်း ရယူနိုင်ခဲ့မည် မဟုတ်သော်လည်း ဤသည်မှာ သူ၏ ကြိုတင်စီမံမှုအတွင်းတွင် ရှိနေဆဲဖြစ်၏။ ဤတွင် ဖန်ဆင်းရှင်၏ စိတ်သဘောထား၏ မည်သည့် သွင်ပြင်လက္ခဏာကို မြင်၍ရနိုင်သနည်း။ ဘုရားသခင်သည် လူများစွာကို ရယူဖို့ မျှော်လင့်ထားသော်လည်း အမှန်တွင် များစွာသော လူတို့သည် ရယူခြင်းမခံရနိုင်ပါက ဤလူသားမျိုးနွယ်သည် ဘုရားသခင်က သူ၏ ကယ်တင်ခြင်း အမှုတော်ကို လုပ်ဆောင်နေစဉ်တွင် သူ၏ရယူခြင်းကို မခံရနိုင်ပါက ဘုရားသခင်သည် ၎င်းတို့ကို တကယ်တမ်းတွင် သာ၍ ပစ်ပယ်ကာ စွန့်ပစ်ဖို့ကိုသာ လိုလားပေမည်။ ဤသည်မှာ ဖန်ဆင်းရှင်၏ စိတ်အတွင်းကျကျ အသံတော်နှင့် အမြင်ဖြစ်သည်။ ဤအရာနှင့်စပ်လျဉ်း၍ လူသားသည် ဘုရားသခင်အပေါ် မည်သည့် တောင်းဆိုချက်များ သို့မဟုတ် အယူအဆများ ရှိသနည်း။ “ကိုယ်တော်သည် ကျွန်ုပ်ကို ကယ်တင်ရန် အလိုတော်ရှိသည့်အတွက် အဆုံးထိ ကိုယ်တော်၌ တာဝန်ရှိပါသည်၊ ပြီးလျှင် ကိုယ်တော်သည် ကျွန်ုပ်ကို ကောင်းချီးမင်္ဂလာများ ကတိပြုခဲ့သည်၊ ထို့ကြောင့် ယင်းတို့ကို ကိုယ်တော် ကျွန်ုပ်အားပေးရမည်ဖြစ်ပြီး ကျွန်ုပ်အား ရယူခွင့်ပေးရမည်ဖြစ်သည်” ဟူ၍ဖြစ်သည်။ လူသား၏အတွင်းတွင် “ရမည်” ဟူသော အရာများစွာ၊ တောင်းဆိုချက်များစွာ ရှိပြီး ဤသည်မှာ သူ၏ အယူအဆများထဲမှ တစ်ခု ဖြစ်သည်။ အခြားသူတို့က “ဘုရားသခင်သည် ထိုသို့သော ကြီးမြတ်သည့်အမှု၊ အနှစ်ခြောက်ထောင် စီမံခန့်ခွဲခြင်း အစီအစဉ်ကို လုပ်ဆောင်ရာတွင် အဆုံး၌ လူနှစ်ဦးကိုသာ သူ ရယူလျှင် ယင်းမှာ ဝမ်းနည်းဖွယ်ကောင်းမည် ဖြစ်သည်။ သူ၏ လုပ်ရပ်များသည် အချည်နှီးဖြစ်မည် မဟုတ်လော” ဟု ပြောကြသည်။ လူသားက ထိုသို့ မဖြစ်သင့်ဟု ထင်သော်လည်း ဘုရားသခင်သည် လူနှစ်ဦးကိုပင်လျှင် ရယူရန် လိုလိုလားလား ရှိပေသည်။ ဘုရားသခင်၏ ရည်ရွယ်ချက်အစစ်မှာ ထိုနှစ်ဦးကို ရယူဖို့မျှမဟုတ်ဘဲ ထိုထက်ပို၍ ရယူဖို့ဖြစ်သော်လည်း လူတို့သည် အသိတရားမရကြသကဲ့သို့ နားမလည်ကြဘဲ ဘုရားသခင်ကို ၎င်းတို့အားလုံး နားလည်မှုလွဲပြီး ခုခံကြသည့်အပြင် အားလုံးက အလားအလာမရှိသကဲ့သို့ အသုံးမကျပါက ဘုရားသခင်သည် ၎င်းတို့ကို မပိုင်ဆိုင်ခြင်းကို သာ၍လိုလားပေမည်။ ယင်းမှာ ဘုရားသခင်၏ စိတ်သဘောထား ဖြစ်သည်။ လူအချို့က “ယင်းသည် ဟန်ကျမည်မဟုတ်။ သို့ဆိုလျှင် စာတန်သည် ရယ်နေမည် မဟုတ်လော” ဟု ပြောကြသည်။ စာတန် ရယ်ကောင်းရယ်နေနိုင်သည်၊ သို့သော် ယင်းသည် ဘုရားသခင်၏ နှိမ်နင်းပြီးသောရန်သူ ဖြစ်ဆဲပင် မဟုတ်လော။ ဘုရားသခင်သည် လူသားမျိုးနွယ်ထဲမှ စာတန်ကို ပုန်ကန်နိုင်ပြီး ၎င်း၏ ထိန်းချုပ်မှုကို မခံရသည့်သူအချို့ကို ရယူပြီးဖြစ်ဆဲ ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်သည် စစ်မှန်သော ဖန်ဆင်းခံများကို ရယူပြီး ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်၏ရယူခြင်း မခံရသေးသူများသည် စာတန်၏ ဖမ်းဆီးခြင်းခံရသည် မဟုတ်လော။ သင်တို့သည် စုံလင်အောင်ပြုခြင်း မခံရကြသေးပေ၊ သင်တို့သည် စာတန်နောက် လိုက်နိုင်စွမ်းရှိကြသလော။ (လိုက်နိုင်စွမ်းမရှိကြပါ။) လူအချို့က “ဘုရားသခင်သည် ကျွန်ုပ်ကို မလိုချင်လျှင်ပင် စာတန်နောက် ကျွန်ုပ် လိုက်လိမ့်ဦးမည်မဟုတ်။ ၎င်းက ကျွန်ုပ်ကို ကောင်းချီးမင်္ဂလာများ ပေးရန်ကမ်းလှမ်းလျှင်ပင် ယင်းတို့ကို ကျွန်ုပ် ယူမည်မဟုတ်” ဟု ပြောကြသည်။ ဘုရားသခင် မရယူရသေးသည့်သူတစ်ဦးမျှ စာတန်နောက် မလိုက်ကြချေ။ ဘုရားသခင်သည် ဘုန်းအသရေကို ဤသို့ဖြင့် ရရှိသည် မဟုတ်လော။ ဘုရားသခင်ရယူသည့် လူအရေအတွက် သို့မဟုတ် ၎င်းတို့ကို သူရယူသည့် အတိုင်းအတာတို့နှင့်ပတ်သက်၍ လူတို့၌ အယူအဆများ ရှိကြသည်။ ဘုရားသခင်က ထိုသူအနည်းငယ်တို့ကိုသာ မရယူသင့်ဟု ၎င်းတို့ ယုံကြည်ကြသည်။ လူသားက ထိုသို့သော အယူအဆတစ်ခု ဖြစ်ပေါ်စေနိုင်သည်မှာ တစ်နည်းအားဖြင့် လူသားသည် ဘုရားသခင်၏ စိတ်ကို နားမလည်နိုင်သကဲ့သို့ သူ မည်သည့်လူစားမျိုးအား ရယူချင်သည်ကို နားမလည်နိုင်သောကြောင့် ဖြစ်သည်၊ လူသားနှင့် ဘုရားသခင်ကြားတွင် အကွာအဝေးတစ်ခု အမြဲရှိ၏။ နောက်တစ်နည်းအားဖြင့် ထိုသို့သော အယူအဆတစ်ခု ရှိဖို့ဆိုသည်မှာ လူသားက မိမိကိုယ်ကို နှစ်သိမ့်ဖို့နှင့် သူကိုယ်တိုင်၏ ကံကြမ္မာ၊ အနာဂတ်တို့နှင့် ပတ်သက်သရွေ့ မိမိကိုယ်ကို လွတ်မြောက်စေဖို့ နည်းလမ်းတစ်ခု ဖြစ်ပေသည်။ လူသားက “ဘုရားသခင်သည် အလွန်နည်းပါးသော လူတို့ကို ရယူထားပြီ၊ ကျွန်ုပ်တို့အားလုံးကို ရယူပါက သူ့အတွက် အသရေ တင့်တယ်လိုက်မည် ဖြစ်ခြင်းပါတကား။ ဘုရားသခင်က လူတစ်ဦးကိုမျှ မစွန်ပစ်ခဲ့ဘဲ အယောက်တိုင်းကို သိမ်းပိုက်ခဲ့ပြီး အယောက်တိုင်းသည် အဆုံးတွင် စုံလင်အောင်ပြုခြင်းခံရကာ လူတို့ကို ဘုရားသခင်၏ ရွေးချယ်ခြင်း၊ ကယ်တင်ခြင်းတို့နှင့်ဆိုင်သည့် ပြောဆိုမှုက အချည်းနှီး မဖြစ်သကဲ့သို့ သူ၏ စီမံခန့်ခွဲခြင်းအမှုသည် အချည်းနှီး ဖြစ်မလာခဲ့ပါက စာတန်သည် သာ၍ပင် အရှက်ရမည် မဟုတ်လော။ ဘုရားသခင်သည် သာ၍ကြီးမားသော ဘုန်းအသရေကို ရရှိမည် မဟုတ်လော” ဟု ယုံကြည်လေသည်။ ဤအရာကို ၎င်းက ပြောနိုင်သည်မှာ တစ်စိတ်တစ်ဒေသအားဖြင့် သူသည် ဖန်ဆင်းရှင်ကို မသိသောကြောင့် ဖြစ်သကဲ့သို့ သူကိုယ်တိုင်၏ တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်သော ရည်ရွယ်ချက် ရှိသောကြောင့် ဖြစ်သည်။ သူသည် သူ၏ အနာဂတ်နှင့်ပတ်သက်၍ စိုးရိမ်ပူပန်သည်၊ ထို့ကြောင့် ယင်းကို ဖန်ဆင်းရှင်၏ ဘုန်းအသရေနှင့် ချိတ်ဆက်ပြီး ထိုသို့ဖြင့် သူသည် ကုသိုလ်လဲရ ဝမ်းလဲရသည်ဟု တွေးထင်လျက် သူ၏စိတ်နှလုံး သက်သာရာရလေသည်။ ထိုမျှမက သူက “ဘုရားသခင်အနေဖြင့် လူတို့အား ရရှိပြီး စာတန်အား အရှက်ရစေသည်မှာ စာတန်၏ အရှုံးနှင့်ပတ်သက်၍ ခိုင်မာသော အထောက်အထားဖြစ်၏။ ယင်းမှာ ငှက်သုံးကောင်အား ကျောက်ခဲတစ်လုံးတည်းဖြင့် ပစ်သတ်ခြင်းပါတကား” ဟုလည်း ခံစားမိသည်။ လူတို့သည် မိမိကိုယ်ကို မည်သို့ အကျိုးရှိအောင် လုပ်ရမည်ကို တွက်ချက်ရာ၌ အမှန်တကယ် တော်ကြသည်။ ဤအယူအဆသည် အတော်ပင် ပါးနပ်သည်မဟုတ်လော။ လူတို့၌ တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်သော စေ့ဆော်မှုများရှိကာ ဤစေ့ဆော်မှုများ၌ ပုန်ကန်မှုနှင့်ဆိုင်သော အရာတစ်ခုရှိသည် မဟုတ်လော။ ဘုရားသခင်အပေါ် ပြုလုပ်သော တောင်းဆိုမှုတစ်ခုရှိသည် မဟုတ်လော။ ထိုအထဲ၌ ဘုရားသခင်အပေါ် “ကိုယ်တော်သည် ကျွန်ုပ်တို့အား ရွေးကောက်ခဲ့ပြီ။ ခေါ်ဆောင်ခဲ့ပြီ။ ကျွန်ုပ်တို့အပေါ် များစွာ အလုပ်လုပ်ခဲ့ပြီ။ ကျွန်ုပ်တို့အပေါ် ကိုယ်တော်၏ အသက်နှင့် ကိုယ်တော်၏ အလုံးစုံကို နှင်းအပ်ခဲ့ပြီ။ ကျွန်ုပ်တို့အပေါ် ကိုယ်တော်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များနှင့် သမ္မာတရားကို နှင်းအပ်ခဲ့ပြီ။ ထို့ပြင် ဤနှစ်ကာလများတစ်လျှောက် ကျွန်ုပ်တို့အား ကိုယ်တော့်နောက်သို့ လိုက်စေခဲ့ပြီ။ အကယ်၍ ကိုယ်တော်သည် အဆုံး၌ ကျွန်ုပ်တို့အား မရရှိနိုင်ခဲ့လျှင် အဘယ်မျှ ဆုံးရှုံးမှု ကြီးလိမ့်မည်နည်း” ဟူသည့် မဖွင့်ဟသော ပုန်ကန်မှုရှိ၏။ ထိုကဲ့သို့သော ဆင်ခြေဆင်လက်သည် ဘုရားသခင်အား အကျပ်ကိုင်ဖို့၊ မိမိတို့ကို မလွှဲသာအောင် ရယူစေဖို့ ကြံစည်အားထုတ်ခြင်း ဖြစ်၏။ ယင်းမှာ ဘုရားသခင်အနေဖြင့် ၎င်းတို့ကို မရယူပါက ၎င်းတို့သည် အခွင့်အရေးဆုံးရှုံးသွားမည် မဟုတ်၊ ဆုံးရှုံးမှုကို ခံစားရမည်မှာ ဘုရားသခင်သာ ဖြစ်သည်ဟု ပြောနေခြင်းဖြစ်၏။ ဤပြောဆိုချက်မှာ မှန်ကန်သလော။ ဤအရာထဲတွင် လူသား၏ တောင်းဆိုမှုများရော၊ သူ၏ စိတ်ကူးများနှင့် အယူအဆများပါ ရှိ၏။ ဘုရားသခင်သည် ထိုမျှကြီးမားသော အလုပ်ကိုလုပ်သောကြောင့် လူပေါင်းမည်မျှကိုမဆို မဖြစ်မနေ ရယူရမည် ဟူ၍ဖြစ်သည်။ ဤ “မဖြစ်မနေ” ဟူသည့်အရာက မည်သည့်နေရာမှ လာသနည်း။ ယင်းသည် လူသား၏ စိတ်နှလုံးခိုင်မာပြီး ရက်စက်ကြမ်းကြုတ်သော စိတ်သဘောထား ပေါင်းစပ်မှုအနည်းငယ်နှင့်အတူ သူ၏ အယူအဆများနှင့် စိတ်ကူးများ၊ သူ၏ မတန်တဆ တောင်းဆိုမှုများနှင့် သူ၏ ဝင့်ဝါမှုတို့မှ လာသည်။

လူသား၏ ထိုသို့သော အယူအဆများကို အခြားရှုထောင့်အမြင်မှနေ၍ မိတ်သဟာယပြုရမည်။ “ဖန်ဆင်းရှင်သည် သူ့အနေဖြင့် လူမည်မျှရယူသည်ကို ဂရုမစိုက်သည့်အပြင် သူရသလောက် လူများကိုသာ ရယူမည်ဟု စဉ်းစားသည်။ ဤသည်မှာ ဖန်ဆင်းရှင်၏ သဘောထားဖြစ်သည့်အတွက် သူနှင့် မည်သို့ ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်ရမည်နည်း။ သာမန်ကာလျှံကာ ယုံကြည်ပြီး ယင်းကို သိပ်အလေးအနက် မထားပါက အဆင်ပြေမည်လော။ မည်သို့ဆိုစေ ဘုရားသခင်က ယင်းကို အလေးအနက် ထားမည်လည်း မဟုတ်သောကြောင့် ငါတို့သည် ဘုရားသခင်၏ တောင်းဆိုမှုများအား ဖြည့်ဆည်းပေးရာ၌ သိပ်အလေးအနက်ထားဖို့ မလိုသကဲ့သို့ ယင်းကို ငါတို့၏ အဓိကအလုပ်အဖြစ် သို့မဟုတ် ငါတို့၏ တစ်သက်တာလိုက်စားမှုအဖြစ် သဘောထားစရာ မလိုပေ။ ယခုတွင် ငါတို့သည် ဘုရားသခင်၏ အကြံအစည်များကို သိသဖြင့် ငါတို့သည် အသက်ရှင်မှုနည်းလမ်းကို ပြောင်းလဲသင့်သည်မဟုတ်လော” ဟု စဉ်းစားသောသူ အချို့ရှိသည်။ ဤအမြင်မှာ မှန်သလော၊ သို့မဟုတ် မှားသလော။ (မှားပါသည်။) ဘုရားသခင်၏ သဘောထားကို လူတို့အား သိသာထင်ရှားစေပြီ ဖြစ်ပြီး ယင်းကို လူတို့နားလည်သည့်အတွက် ၎င်းတို့သည် မိမိတို့၏ အယူအဆများကို လက်လွှတ်သင့်လေသည်။ ၎င်းတို့၏ အယူအဆများကို လက်လွှတ်စေပြီးနောက် လူတို့သည် မည်သည့်အရာ ပြုလုပ်ပြီး မည်ကဲ့သို့ ရွေးချယ်သင့်သနည်း။ ထို့ပြင် ၎င်းတို့ အစွဲကိုင်သင့်ဆုံးဖြစ်သည့် အမြင်နှင့် သဘောထား ရှိရန်အတွက် ဤအကြောင်းအရာကို မည်သို့ နားလည်ပြီး မည်သို့ ကိုင်တွယ်သင့်သနည်း။ ပထမဦးဆုံး ၎င်းတို့၏ အမြင်များအရ လူတို့သည် ယင်းတို့ကို ချင့်ချိန်တွေးဆရန် ကြိုးစားသင့်သည်။ လူတစ်ဦးသည် ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်သောအခါ သူ၌ ဘုရားသခင်အပေါ် ကြည်ညိုမှု၊ အထင်ကြီးလေးစားမှုနှင့် ပတ်သက်၍ ဝေဝါးသောစိတ်ကူး ရှိလေသည်။ ၎င်းတို့က “ဘုရားသခင်သည် အနန္တတန်ခိုးရှိ၏။ အရာခပ်သိမ်းကို တတ်နိုင်၏။ ထို့ပြင် ကိုယ်တော်သည် ဤဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော လူသားများကြားမှ လူတစ်စုကို ရွေးကောက်ပြီဖြစ်သောကြောင့် သူသည် ထိုသူတို့ကို စုံလင်အောင်ပြုပေးနိုင်မည်မှာ အသေအချာဖြစ်သည်။ ထို့အတွက်ကြောင့် ငါတို့သည် ကောင်းချီးခံစားရဖို့ သေချာသည်မှာ ကျိန်းသေသောကိစ္စပင် ဖြစ်၏” ဟု စဉ်းစားကြသည်။ ထိုသို့သော “ကျိန်းသေသောကိစ္စ” ၏ နောက်ကွယ်၌ မိမိ၏ကံအား စမ်းသပ်ခြင်း စိတ်နေစိတ်ထား ရှိသည်မဟုတ်လော။ သမ္မာတရားလိုက်စားခြင်း သို့မဟုတ် ဘုရားသခင်၏ တရားစီရင်မှုနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမမှုကို ကြုံရခြင်းမရှိဘဲ ကောင်းချီးများနှင့် ဘုရားသခင်၏ အသိအမှတ်ပြုခြင်းကို ရရှိဖို့ ဆန္ဒရှိခြင်းသည် လူသားအနေဖြင့် မစွဲကိုင်သင့်ဆုံး သဘောထားပင်ဖြစ်သည်။ ကံစမ်းခြင်းစိတ်နေစိတ်ထားကို မခံယူနှင့်။ ကံဟူသည်မှာ အကြီးမားဆုံးရန်သူ ဖြစ်၏။ မည်သည့်စိတ်ထားမျိုးသည် ကံစမ်းခြင်းဖြစ်သနည်း။ သင်၏ အခြေအနေများ၊ အတွေးများ၊ စိတ်ကူးများ၊ သဘောထားများ၊ အယူအဆများနှင့် ရှုထောင့်အမြင်များထဲမှ မည်သည့်အရာ၏ နောက်ကွယ်၌ သင်၏ ကံစမ်းခြင်းစိတ်နေစိတ်ထား ရှိသနည်း။ ဤအရာကို သင် သတိပြုမိနိုင်သလော။ ဤအရာကို သင် သတိပြုမိပြီး ကောင်းချီးများရရှိဖို့ သင်၏ ကံစမ်းခြင်းစိတ်နေစိတ်ထား ရှိနေကြောင်း တွေ့မြင်ပါက ယင်းကို ပြောင်းလဲဖို့ သင် မည်ကဲ့သို့ ပြုလုပ်သင့်သနည်း။ ယင်းကို မည်ကဲ့သို့ ဖြေရှင်းသင့်သနည်း။ ဤသည်တို့မှာ လက်တွေ့ကျသော အရေးကိစ္စများ ဖြစ်သည်။ ကံစမ်းခြင်း စိတ်နေစိတ်ထားကို သင် ရိပ်စားမိရမည်။ ယင်းကို သင် ဖြေရှင်းရမည်။ အကယ်၍ သင် မဖြေရှင်းလျှင် ယင်းက သင့်ကို အမှားပြုလုပ်စေနိုင်ဖွယ် ရှိပြီး သင် ဒုက္ခရောက်လိမ့်မည်။ သို့ဆိုလျှင် မည်သည့်အရာများ၌ မိမိ၏ ကံစမ်းခြင်းစိတ်နေစိတ်ထား ပါဝင်သနည်း။ “ငါသည် ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ပြီး ငါ၏မိသားစုကိုပင် ချန်ရစ်ထားခဲ့ကာ ငါ၏အလုပ်မှ ထွက်ခဲ့ပြီးဖြစ်သည်။ မည်သို့ပင်ဆိုစေ ငါသည် ချီးမွမ်းထိုက်သော အစေခံမှုကို မပေးခဲ့သေးလျှင်ပင် အလုပ်ကြိုးစားခဲ့ပြီ။ ထို့ပြင် ငါသည် အလုပ်မကြိုးစားခဲ့လျှင်ပင် ခြေကုန်လက်ပန်းကျခဲ့ပြီး ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ငါသည် အဆုံးတိုင်အောင် ဘုရားသခင်နောက် လိုက်နေသရွေ့ ငါသည် အောင်နိုင်သူများထဲမှတစ်ဦး၊ ကယ်တင်ခံရသူများထဲမှတစ်ဦး၊ ကောင်းချီးခံစားရသူများထဲမှတစ်ဦး၊ ဘုရားသခင်၏ နိုင်ငံတော်သားများထဲမှတစ်ဦး ဖြစ်လာနိုင်သည်” ဟု ထင်မှတ်သောသူအချို့ ရှိလေသည်။ ဤသည်မှာ မိမိ၏ ကံစမ်းခြင်းစိတ်နေစိတ်ထားတစ်ခု ဖြစ်၏။ လူတိုင်း၌ ဤသဘောရှိသည် မဟုတ်လော။ အနည်းဆုံးအနေဖြင့် ဘုရားသခင်နောက် လိုက်လျှောက်ပြီး မိမိတို့၏တာဝန်ကို အချိန်ပြည့်ထမ်းဆောင်ရန် အရာခပ်သိမ်းကို စွန့်လွှတ်ကျောခိုင်းသည့် သူများထဲမှ အများစုသည် ဤကဲ့သို့သော စိတ်နေစိတ်ထားမျိုး ရှိကြသည်။ မိမိ၏ကံတရားကိုစမ်းကြည့်သော စိတ်နေစိတ်ထားသည် စိတ်ကူး အယူအဆတစ်မျိုးမဟုတ်ပါလား။ (ဟုတ်ပါသည်။) ထိုအရာသည် စိတ်ကူးအယူအဆတစ်မျိုးဖြစ်သည်ဟု ငါအဘယ့်ကြောင့်ဆိုရသနည်း။ အကြောင်းမှာ သင်သည်ဖန်ဆင်းရှင်က ဤအမှုအရာအပေါ်၌ ထားရှိသော ရည်ရွယ်ချက်နှင့် သဘောထားကို မသိရှိသောအခါ သို့မဟုတ် သဘောပေါက်နားလည်ခြင်း မရှိသောအခါ သင်သည် ကောင်းမြတ်သောအဆုံးသတ်တစ်ခုကို စိတ်ခံစားချက်အရ မျှော်လင့်လျက် စိတ်ခံစားချက်အရ လိုက်စားသော ကြောင့်ဖြစ်၏။ ပြီးလျှင် ဤသည်မှာ ဤအမှုအရာကို သင်ချဉ်းကပ်ပုံဖြစ်သည်။ ဤအရာသည် စိတ်ကူးအယူအဆတစ်မျိုး ဖြစ်သည်။ ထိုကဲ့သို့သော အယူအဆသည် ဖန်ဆင်းရှင်အား အကျပ်ကိုင်ခြင်းတစ်မျိုး မဟုတ်ပါလား။ ယင်းသည် ကျိုးကြောင်းဆီလျော်ခြင်း မရှိသည့် တောင်းဆိုမှုတစ်ခုဖြစ်သည် မဟုတ်လော။ ယင်းမှာ “အကျွန်ုပ်သည် ကိုယ်တော်၏နောက်တော်သို့ လိုက်ပြီးသည့်အတွက်၊ အကျွန်ုပ်၏တာဝန်ကို အချိန်ပြည့်ထမ်းဆောင်ရန် အရာခပ်သိမ်းကို စွန့်လွှတ်ကျောခိုင်းခဲ့ပြီး ကိုယ်တော်၏ အိမ်တော်သို့ လာခဲ့သောကြောင့် အကျွန်ုပ်ကို ဖန်ဆင်းရှင်၏ အစီအစဉ်များ၌ ကျိုးနွံနာခံသောသူတစ်ဦးအဖြစ် ယူဆ၍ရမည် မဟုတ်ပါလား။ သို့ဖြစ်သောကြောင့် အကျွန်ုပ်သည် အလားအလာကောင်းသော အနာဂတ် တစ်ခုကို ယခု ပိုင်ဆိုင်နိုင်ပါသလား။ အကျွန်ုပ်၏အနာဂတ်သည် မှေးမိန်မနေသင့်ပါ။ ပေါ်ပေါ်လွင်လွင် ဖြစ်နေသင့်ပါသည်” ဟု ပြောသကဲ့သို့ပင် ဖြစ်၏။ ဤသည်မှာ မိမိ၏ကံတရားကို စမ်းကြည့်နေသော စိတ်နေစိတ်ထားတစ်ခုဖြစ်၏။ ထိုကဲ့သို့သော စိတ်နေစိတ်ထားကို မည်သို့ဖြေရှင်းသနည်း။ အကြင်သူသည် ဘုရားသခင်၏ စိတ်သဘောထားကို သိထားရမည်။ ယခု ငါ ဤကဲ့သို့ မိတ်သဟာယပြုပြီး ဖြစ်သည့်အတွက် လူတိုင်းက ဤအရာကို အခြေခံကျကျ သဘောပေါက်သင့်၏။ “ထို့ကြောင့် ထိုအရာသည် ဘုရားသခင်၏ ထင်မြင်ချက်ဖြစ်၏။ ထိုအရာသည် ဘုရားသခင်၏ ရှုမြင်ပုံနှင့် သဘောထား ဖြစ်၏။ ထို့ကြောင့် ကျွန်ုပ်တို့ မည်သည့်အရာကို လုပ်သင့်သနည်း” လူတို့သည် မိမိတို့၏ကံတရားကို စမ်းကြည့်နေသောစိတ်နေစိတ်ထားကို ဖယ်ထုတ်ထားကြရမည်။ ဤစိတ်နေစိတ်ထားကိုဖယ်ထုတ်ရန်အတွက် “ကျွန်ုပ်သည် ထိုအရာကိုဖယ်ထုတ်ထားခဲ့ပြီး ထိုအတွေးမျိုးအား နောက် ထပ်ပြုလုပ်တော့မည်မဟုတ်ပါ။ ကျွန်ုပ်၏တာဝန်ကို ကျွန်ုပ်လေးလေး နက်နက်ပြုမူ၍၊ တာဝန်ယူမှုတာဝန်ခံမှုရှိကာ၊ ပို၍ပြင်းပြင်းထန်ထန် အလုပ်လုပ်ပါမည်” ဟုပြောဆိုခြင်းသည် လုံလောက်ပါသလား။ ဤအရာ သည်ထိုမျှမရိုးရှင်ပါ။ တစ်ဦးတစ်ယောက်သည် မိမိတို့၏ကံတရားကို စမ်းကြည့်နေသောစိတ်နေစိတ်ထားကို ပြုစုပျိုးထောင်သောအခါ သူတို့ အထဲ၌ အချို့သောအတွေးများနှင့် အလေ့အထများပေါ်လာသည့်အပြင် စိတ်သဘောထားအချို့လည်း ထုတ်ဖော်လိမ့်မည်။ ဤအရာများကို သမ္မာတရား ရှာဖွေခြင်းအားဖြင့် ဖြေရှင်းသင့်သည်။ အချို့က “ကျွန်ုပ်သည် ဘုရားသခင်၏ ရည်ရွယ်ချက်များနှင့် သဘောထားများကို နားလည်လျှင် ကျွန်ုပ်၏ ကံတရားကိုစမ်းကြည့်နေသော စိတ်နေစိတ်ထားအား ဖယ်ရှားနေခြင်း မဟုတ်ပါလား” ဟုပြောကြ၏။ ထိုအရာသည် မည်ကဲ့သို့သောအပြောအဆိုမျိုးဖြစ်သနည်း။ ယင်းသည် ဝိညာဉ်ရေးရာ နားလည်သဘောပေါက်မှု ကင်းမဲ့၏။ အနှစ်သာရမပါသော အပြော အဆိုဖြစ်၏။ ထိုသို့ဆိုလျှင် ဤပြဿနာကိုမည်သို့ဖြေရှင်းပါသနည်း။ သင့်အနေဖြင့် “ဘုရားသခင်သည် ကျွန်ုပ်ထံမှ အရာခပ်သိမ်းကို ရုပ်သိမ်းသွားလျှင် ကျွန်ုပ် မည်သည့်အရာကို ပြုလုပ်သင့်သနည်း။ ဘုရားသခင်ထံ၌ ကျွန်ုပ်ဆက်ကပ်ထားသမျှနှင့် သူ့အတွက် အသုံးခံထားသမျှသည် လိုလိုလားလား ပေးအပ်ထားသောအရာများ ဟုတ်ပါသလား။ သို့တည်းမဟုတ် ကိုယ်တော်နှင့် အပေးအယူလုပ်ဖို့ ကြိုးစားအားထုတ်မှုများလား။ ကျွန်ုပ်သည် ကိုယ်တော်နှင့် အပေးအယူလုပ်ဖို့ ရည်ရွယ်ချက်တစ်ခုရှိလျှင် ထိုအရာသည်မကောင်းပါ။ ကျွန်ုပ်သည် ယင်းကို ဖြေရှင်းရန် ဘုရားသခင်ထံ ဆုတောင်း၍ သမ္မာတရားကို ရှာဖွေဖို့ လိုအပ်မည်” ဟု စဉ်းစားဆင်ခြင်ရမည်။ ထို့အပြင် သင့်အနေဖြင့် လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ပြီး သင်၏တာဝန်ကို ထမ်းဆောင်သည့်အခါတွင် သင်သည် မည်သည့်သမ္မာတရားစည်းမျဉ်းများကို နားမလည်ကြောင်း၊ ဘုရားသခင်၏ သတ်မှတ်ချက်များနှင့် ရည်ရွယ်ချက်များကို ဆန့်ကျင်သည့် မည်သည့်အရာကို သင်လုပ်နေကြောင်း၊ မည်သည့်လမ်းမျိုးသည် မှားယွင်း၍ ဘေးဒုက္ခတွေ့ရသော လမ်းဖြစ်ကြောင်း၊ မည်သည့်လမ်းမျိုးသည် ဘုရားသခင်၏ အသိအမှတ်ပြုခြင်းကို ရရှိနိုင်သည့် လမ်းဖြစ်ကြောင်းတို့ကို နားလည်သင့်သည်။ မိမိ၏ ကံတရားကို စမ်းကြည့်နေသော စိတ်နေစိတ်ထားတွင် အခြား မည်သည့်အရာ ပါဝင်ပတ်သက်သနည်း။ ပြင်းထန်သော နာမကျန်းဖြစ်ခြင်းကို ခံစားရပြီး ဘုရားသခင်၏ကယ်တင်ခြင်းကိုခံရ၍ ဖျားနာခြင်းမရှိတော့ သောသူများရှိသည်။ သူတို့က “သင်တို့အားလုံးသည် ကောင်းချီးမင်္ဂလာကို အမိဖမ်းဖို့ ဘုရားသခင်ကိုယုံကြည်ကြ၏။ ကျွန်ုပ်မူကား ကွဲပြား၏။ ကျွန်ုပ်အား ဤနေရာသို့ ဆောင်ယူလာပေးသော အရာမှာ ဘုရားသခင်၏ ကြီးမားလှသောချစ်ခြင်းမေတ္တာဖြစ်၏။ သူ့ကို ယုံကြည်စေသည့် အထူးအခြေအနေများနှင့် အထူးအတွေ့အကြုံများကို ကိုယ်တော်က ကျွန်ုပ်ကို ပေးခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် သင်တို့ကို ချစ်သည်ထက် ကျွန်ုပ်ကို ကိုယ်တော် သာ၍ချစ်လေသည်။ ကိုယ်တော်သည် ကျွန်ုပ်ကို အထူး ကျေးဇူးတော်ဖြင့် ဆက်ဆံသဖြင့် အဆုံးတွင် ကျွန်ုပ်သည် ရှင်ကျန်ဖို့ သင်တို့ထက် ပို၍ကြီးမားသော အခွင့်အရေး ရှိလိမ့်မည်”ဟု ထင်မှတ်ကြ၏။ သူတို့က မိမိတို့သည် ဘုရားသခင်နှင့် သာမန်ထက်လွန်ကဲသော အထူးဆက်ဆံရေး ရှိထားကြ၍ သူနှင့် ၎င်းတို့၏ ဆက်ဆံရေးသည် သာမန်လူများ၏ ဆက်ဆံရေးနှင့် မတူကွဲပြားကြသည်ဟု မှတ်ယူကြ၏။ သူတို့၏ အထူးသီးသန့် အတွေ့အကြုံကြောင့် သူတို့ကိုယ်သူတို့ သာမန်ထက်လွန်ကဲ၍ တစ်မူထူးခြားသောသူများ အဖြစ်ခံစားကြ၏။ ထို့ကြောင့် မိမိတို့ အောင်မြင်လိမ့်မည်ဟူသော သေချာမှုမျိုးကို ခံယူထားကြ၏။ သူတို့က မိမိတို့ကိုယ်ကို အခြားသူများနှင့် ဧကန်မုချကွဲပြားကြသည်ဟု သတ်မှတ်ထားကြ၏။ ဤအရာသည်လည်း မိမိ၏ကံတရားကိုစမ်းကြည့်နေသော စိတ်နေစိတ်ထားပင်ဖြစ်၏။ အရေးပါသော တာဝန်အချို့ကိုယူပြီး ရာထူးအဆင့်အတန်းမြင့်မားသည့် အခြားသူများရှိ၏။ သူတို့သည် အခြားသူများထက် ပို၍ဒုက္ခခံခဲ့ကြ၏။ အခြားသူများထက် ပိုပိုသာသာ ပြုပြင်ခံကြရ၏။ မိမိတို့ကိုယ်ကို အခြားသူများထက်ပို၍ အလုပ်ရှုပ်စေကြ၏။ အခြားသူများထက်ပို၍ပြောဆိုကြ၏။ သူတို့က “ကျွန်ုပ်သည် ဘုရားသခင်နှင့် ဘုရားသခင်၏အိမ်တော်အားဖြင့် အရေးပါသော အရိုက်အရာ၌ ခန့်အပ်ခြင်းကိုခံရပြီး၊ ကျွန်ုပ်ညီအစ်ကိုမောင်နှမများ၏ မျက်နှာသာပေးခြင်းကိုလည်း ခံရ၏။ ဤအရာသည်ဘယ်မျှဂုဏ်ယူဖွယ် ဖြစ်သနည်း။ ဤအရာက ကျွန်ုပ်သည်အခြားသူများထက် အလျင်ဦးစွာ ကောင်းချီးခံစားရမည်ဟု ဆိုလိုသည်မဟုတ်ပါလား” ဟုထင်မှတ်ကြ၏။ ဤအရာသည်လည်း မိမိ၏ကံတရားကို စမ်းကြည့်နေသော စိတ်နေစိတ်ထားဖြစ်ပြီး အယူအဆတစ်မျိုးသာ ဖြစ်သည်။

ငါသည် လက်တွေ့ကျသော သရုပ်သကန်အချို့နှင့် လူတစ်ဦး၏ ကံစမ်းခြင်းအခြေအနေများအကြောင်းကို ပြောပြလိုက်ပြီဖြစ်သည်။ အခြားမည်သည့် အခြေအနေများ၊ သရုပ်သကန်များ၊ သို့မဟုတ် မကြာခဏ ပေါ်ထွက်လာပြီး လူတို့၏စိတ်ထဲတွင် ရှိနေကျအရာများသည် မိမိ၏ကံစမ်းခြင်းနှင့်ဆိုင်သနည်း။ အထူးအတွေ့အကြုံများ၊ မြင့်မားသော အဆင့်အတန်းရှိသူများနှင့် ဘုရားအတွက် မိမိကိုယ်ကို အချိန်ပြည့် အသုံးခံဖို့ အရာရာကို ချန်ထားရစ်သူများအပြင် အရည်အချင်းပြည့်မီသော၊ အထူးတာဝန်အချို့ လုပ်ဆောင်ပြီး အထူးပါရမီအချို့ ရှိသူများလည်း ရှိကာ ဤလူတို့အားလုံး၌ မိမိတို့၏ကံစမ်းခြင်းစိတ်နေစိတ်ထား ရှိကြသည်။ “အရည်အချင်း ပြည့်မီသည်” ဟူသည်မှာ မည်သည့်အရာကို ရည်ညွှန်းသနည်း။ ဥပမာအနေဖြင့် ဧဝံဂေလိဟောပြောသူအချို့က ၎င်းတို့သည် လူ ၁၀ ဦးကို ရရှိလျှင် အသီးအပွင့် ၁၀ လုံး သီးပွင့်ပြီးဖြစ်မည့်အပြင် ကောင်းချီးခံစားရဖို့ အခွင့်အရေး ၁၀ ရာခိုင်နှုန်းရှိမည်၊ အကယ်၍ အသီးအပွင့် ၅၀ သီးပွင့်လျှင် အခွင့်အရေး ၅၀ ရာခိုင်နှုန်းရှိမည်၊ ထို့ပြင် အသီးအပွင့် ၁၀၀ သီးပွင့်လျှင် ၎င်းတို့သည် အခွင့်အရေး ၁၀၀ ရာခိုင်နှုန်း ရှိမည်ဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ အယူအဆတစ်မျိုး၊ အလှဲအလှယ်လုပ်ခြင်း တစ်မျိုးနှင့် အထူးသဖြင့် ယင်းသည် မိမိ၏ကံစမ်းခြင်းပင် ဖြစ်၏။ အကယ်၍ ၎င်းတို့သည် ဤအယူအဆများနှင့် မိမိတို့၏ ကံစမ်းခြင်းဟူသည့် ဤစိတ်နေစိတ်ထားကို စွဲကိုင်နေစဉ် ဘုရားသခင်၏အလုပ်ကို တိုင်းတာနိုင်လျှင် ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ခြင်းလော။ မည်သည့်လမ်းကြောင်းကို ၎င်းတို့ လျှောက်နေကြသနည်း။ ၎င်းတို့၏လိုက်စားမှုတွင် တစ်စုံတစ်ရာ မှားယွင်းနေသည် မဟုတ်လော။ ဤအရာများသည် ၎င်းတို့အထဲတွင် အဘယ့်ကြောင့် ထွက်ပေါ်လာသနည်း။ ၎င်းတို့သည် အဘယ့်ကြောင့် ယင်းတို့ကို စွဲကိုင်ပြီး လက်လွှတ်ဖို့ ငြင်းဆန်သနည်း။ အချို့က ယင်းသည် ၎င်းတို့ ဘုရားသခင်ကို မသိသောကြောင့် ဖြစ်သည်ဟု ဆိုကြသည်။ ဤသည်မှာ မှန်သလော။ ဤသည်မှာ အနှစ်မဲ့သော အပြောဖြစ်၏။ သို့ဆိုလျှင် မည်သည့်အရာသည် အကြောင်းရင်းအတိအကျ ဖြစ်သနည်း။ ထိုကဲ့သို့သော ရှုထောင့်အမြင်များနှင့် သဘောထားများကို အမြဲတမ်း စွဲကိုင်သော၊ ဤအယူအဆများရှိပြီး ယင်းတို့အပေါ် ဖက်တွယ်ရာ၌ အထူးသဖြင့် ခေါင်းမာသော လူတို့သည် ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်ထဲ၌ အလေးအနက် လုံ့လစိုက်ထုတ်နေကြသလော။ (မစိုက်ထုတ်ကြပါ။) ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များအပေါ် ဝတ်ကျေတမ်းကျေသဘောထား၊ ဆိုလိုသည်မှာ မြူကြားမှကြည့်နေသော သူတစ်ဦး၏ စိတ်ထားနှင့် အမြင်တို့ အမြဲတမ်း ရှိကြသည်။ ဘုရားသခင်ကို ၎င်းတို့ယုံကြည်ရာ၌ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်အတွက် အဘယ်မျှ ဒုက္ခခံစားခဲ့ပြီးပြီ၊ အဖိုးအခမည်မျှ ပေးခဲ့ပြီးပြီ၊ ကုသိုလ်မည်မျှ ရရှိခဲ့ပြီးပြီ၊ မည်သည့်အထူးပါရမီများ ရှိသည်၊ ၎င်းတို့ အဘယ်မျှကျွမ်းကျင်သည်၊ ၎င်းတို့၏ အဆင့်အတန်း မည်မျှမြင့်သည်၊ ဘုရားသခင်နှင့် “အခက်အခဲကြားမှ အဖော်မွန်ဖြစ်သည့် အချိန်လေးများ” ဟူသည့် မည်သည့်အချိန်မျိုးကို တွေ့ကြုံခဲ့ပြီးပြီ၊ မည်သည့် အထူးအတွေ့အကြုံများ ရှိခဲ့ပြီးပြီ၊ ထို့ပြင် ဘုရားသခင်က မည်သည့် အထူးကောင်းမွန်သော အရာများကို ၎င်းတို့အား ပေးခဲ့ပြီးပြီ၊ သို့မဟုတ် အခြားလူတို့အား ပေးထားခဲ့ပြီးသည့်အရာနှင့် ကွဲပြားသော မည်သည့် ကျေးဇူးတော်နှင့် ကောင်းချီးမင်္ဂလာများကို ပေးခဲ့ပြီးပြီ စသည်တို့ကိုသာ သိဖို့လိုသည်ဟု ထင်မှတ်ကြသည်။ ဤသည်မှာ လုံလောက်ပြီဟု ၎င်းတို့က တွေးကြသည်။ ၎င်းတို့သည် ဤအမြင်များကို အဘယ်မျှမြဲမြံစွာ ဖက်တွယ်ထားနေပါစေ၊ ၎င်းတို့၏ ဤအမြင်များသည် မှန်ကန်သည်ဖြစ်စေ၊ မမှန်ကန်သည်ဖြစ်စေ၊ မည်သည့် ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်များနှင့် သူ့အလုပ်၏ မည်သည့်စည်းမျဉ်းများသည် ဤအမြင်များနှင့် ကွဲလွဲသည်ဖြစ်စေ၊ ဤအမြင်များကို ဘုရားသခင်က အတည်ပြုသည်ဖြစ်စေ၊ မပြုသည်ဖြစ်စေ၊ ဘုရားသခင်က ဤနည်းအတိုင်း အလုပ်လုပ်သည်ဖြစ်စေ၊ မလုပ်သည်ဖြစ်စေ၊ အမှုအရာများကို ဤနည်းအတိုင်း ပြီးမြောက်သည်ဖြစ်စေ၊ မပြီးမြောက်သည်ဖြစ်စေ မည်သည့်အခါမျှ ပြန်လည်သုံးသပ်ခြင်း မရှိချေ။ ဤအရေးကိစ္စများကို မည်သည့်အခါမျှ ဂရုမစိုက်ခဲ့ချေ။ ၎င်းတို့သည် ယခုအချိန်ထိ မိမိတို့၏ တစ်ကိုယ်ရေ စိတ်ထဲတွင်သာ တွေးဆခြင်း၊ စားမြုံ့ပြန်ခြင်းနှင့် စိတ်ကူးယဉ်ခြင်းတို့ ပြုခဲ့ပြီဖြစ်သည်။ သို့ဆိုလျှင် သမ္မာတရားသည် ၎င်းတို့အတွက် မည်သည့်အရာ ဖြစ်လာသနည်း။ ယင်းသည် တန်ဆာဆင်မှုတစ်ခု ဖြစ်လာခဲ့သည်။ ဤလူတို့က ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်သော်လည်း ၎င်းတို့၏ ယုံကြည်ခြင်းသည် ဘုရားသခင်နှင့်ဖြစ်စေ သမ္မာတရားနှင့်ဖြစ်စေ ဘာမျှမသက်ဆိုင်ပေ။ သို့ဆိုလျှင် ၎င်းတို့၏ ယုံကြည်ခြင်းက မည်သည့်အရာနှင့် သက်ဆိုင်သနည်း။ ယင်းသည် အယူအဆများ၊ စိတ်ကူးများနှင့် ၎င်းတို့၏ကိုယ်ပိုင် လိုအင်ဆန္ဒများသာမက ၎င်းတို့၏ အနာဂတ်ကောင်းချီးများ၊ ပန်းတိုင်များနှင့်သာ သက်ဆိုင်သည်။ ၎င်းတို့သည် သမ္မာတရားထဲ၌ လုံ့လစိုက်ထုတ်မှု မပြုခဲ့သေးသောကြောင့် ဤရလဒ်များနှင့် အဆုံးသတ်ကြရသည်။

ယနေ့မိတ်သဟာယပြုချက်မှနေ၍ ယခုတွင် သင်တို့သည် ဘုရားသခင်၏ အလုပ်လုပ်သည့်နည်းလမ်း သို့မဟုတ် ဘုရားသခင်၏ အမြင်များ၊ သဘောထားတို့နှင့် ပတ်သက်၍ နားလည်မှုအနည်းငယ် ရရှိခဲ့ပြီဖြစ်၍ ဘုရားသခင်အား သိနားလည်ဖို့ သင်၏လိုက်စားမှု၊ သမ္မာတရား သင်၏လိုက်စားမှု၊ အသက်ဝင်ရောက်မှုကို သင်၏လိုက်စားမှု ပတ်သက်လာလျှင် အကျိုးသက်ရောက်တစ်ခုခု ရှိပြီး ရလဒ်အချို့ ရရှိနိုင်သလော။ သင်တို့သည် ကိုယ်ပိုင်အယူအဆများကို လက်လွှတ်ဖို့ရန်အတွက် ယင်းက သင်၏လွဲမှားသော အမြင်များကို ပြောင်းလဲစေနိုင်သလော။ (ပြောင်းလဲစေနိုင်ပါသည်။) ဤအရာက လူတို့အား မည်သည့်အရာပြုလုပ်ဖို့ တောင်းဆိုသနည်း။ (၎င်းတို့၏ အယူအဆများကို လက်လွှတ်ရန်နှင့် ဘုရားသခင်သတ်မှတ်သော စံချိန်စံညွှန်းများအတိုင်း ပြုမူလုပ်ဆောင်ရန် ဖြစ်သည်။) ဘုရားသခင်က ထိုသို့သော တောင်းဆိုမှုများနှင့် စိစစ်သတ်မှတ်ခြင်းများကို ပြုလုပ်ပြီး ဖြစ်သည့်အတွက် သူသည် ယင်းတို့ကို ပြည့်စုံလာစေမည်မှာ အသေအချာ ဖြစ်သည်ကို သင်နားလည်ရမည်။ အဆုံးတွင် အဖြစ်မှန်မှာ ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များသည် အချည်းနှီးဖြစ်လာမည် မဟုတ်၊ ယင်းတို့အားလုံးသည် ဖြစ်မြောက်ပြီး ပြည့်စုံမည်ဖြစ်သည်။ အကယ်၍ ဘုရားသခင်သည် သူပြောသည့် အရာများကို လုပ်ဆောင်ချင်မှ လုပ်ဆောင်လိမ့်မည်ဟု သင်ထင်မှတ်လျှင် ဤသည်မှာ လူသား၏ အယူအဆနှင့် စိတ်ကူးဖြစ်သည့်အပြင် ဘုရားသခင်အား သံသယဝင်ခြင်းနှင့် အကဲဖြတ်ခြင်းလည်း ဖြစ်သည်။ “ဘုရားသခင်က ယင်းကို အဘယ်သို့ ပြုလုပ်နိုင်သနည်း။ သူသည် သူကယ်တင်သလောက် လူများကိုသာ ကယ်တင်ခြင်းဖြင့် အဘယ်သို့ တင်းတိမ်နိုင်သနည်း။ ဘုရားသခင်၏ ချစ်ခြင်းမေတ္တာသည် ကြီးမားပြီး အတိုင်းအဆမဲ့သည် မဟုတ်လော။ ဘုရားသခင်၏ စိတ်ရှည်သည်းခံခြင်းသည် အတိုင်းအဆမဲ့ပြီး ဘုရားသခင်၏ ခံနိုင်ရည်ရှိခြင်းနှင့် သနားကရုဏာသည်လည်း အတိုင်းအဆမဲ့သည်” ဟု ပြောသောသူအချို့ ရှိသည်။ ၎င်းတို့သည် သမ္မာတရား မလိုက်စားခြင်းအတွက် ဆင်ခြေမျိုးစုံ ပေးကြသည်။ ၎င်းတို့သည် မိမိတို့၏ ကိုယ်ပိုင်လမ်းကြောင်းကို နင်းလျှောက်နိုင်ဖို့အတွက် မိမိအတွက် အဆင်ပြေသော ထွက်ပေါက်ကို ချန်ထားကြကာ ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များ၊ အလုပ်နှင့် ဖန်ဆင်းရှင်၏ ပေါ်ထွန်းခြင်းကို လျစ်လျူရှုကြသည်။ ၎င်းတို့၏ စိတ်နှလုံးထဲ၌ ယင်းသည် သမ္မာတရား ဖြစ်ကြောင်း ကောင်းကောင်းကြီး သိကြလင့်ကစား ထိုသို့မဖြစ်ဖို့ မျှော်လင့်ကြသည်။ ၎င်းတို့ပြုလုပ်သည့်အရာ၌ မယုံကြည်ခြင်း အရိပ်လက္ခဏာတစ်ခုသာမက ဖန်ဆင်းရှင်နှင့် ယှဉ်ပြိုင်ခြင်း၊ ဖန်ဆင်းရှင်နှင့် ကွဲလွဲဆန့်ကျင်ခြင်းနှင့် ဖန်ဆင်းရှင်ကို အကျပ်ကိုင်ခြင်း အရိပ်လက္ခဏာလည်း ရှိသည်။ ဤစကားများကို ငါပြောနေခြင်း၏ ရည်ရွယ်ချက်မှာ အဘယ်နည်း။ “ဤသည်မှာ ကျွန်ုပ်တို့အား နှိုးဆော်ချက်ပေးဖို့၊ ကျွန်ုပ်တို့အား ကြောက်လန့်စေဖို့၊ သို့မဟုတ် နောက်ဆုတ်လိုသူများသည် နောက်ဆုတ်နိုင်ကြောင်း၊ အားနည်းခြင်း သို့မဟုတ် အပျက်သဘောဆောင်ခြင်း ရှိလာသူများသည် ဆက်လက်၍ အားနည်းနိုင်ကြောင်း သို့မဟုတ် အပျက်သဘောဆောင်နိုင်ကြောင်းနှင့် မိမိတို့၏ ကိုယ်ပိုင်အသက်တာဖြင့် နေထိုင်လိုသူများသည် မိမိတို့၏ ကိုယ်ပိုင်အသက်တာဖြင့် နေထိုင်နိုင်ကြောင်း ကျွန်ုပ်တို့အား နားလည်စေဖို့ ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်၏ အလုပ်က အလွန်ကြာညောင်းမည်မဟုတ်၊ ထို့အပြင် ဘုရားသခင်က ထိုမျှလူများစွာကို အလိုမရှိသောကြောင့် ကျွန်ုပ်တို့၏ သီးသန့်နည်းလမ်းများအတိုင်းသာ လုပ်ကြစို့” ဟု ဆိုသောသူ အချို့ရှိသည်။ ဤသည်မှာ အမှုအရာများ ဖြစ်ပျက်သည့်ပုံဟုတ်သလော။ (မဟုတ်ပါ။) ဘုရားသခင်က မည်သည့်အရာ ပြောသည်ဖြစ်စေ၊ ယင်းကို မည်သို့ ပြောသည်ဖြစ်စေ၊ လူတို့အား နားလည်စေသည့် အရာမှာ သူ၏ ရည်ရွယ်ချက်များဖြစ်ပြီး ၎င်းတို့အား သ‌ဘောပေါက်နားလည်စေသည့် အရာမှာ သမ္မာတရားဖြစ်၏။ သို့ဆိုလျှင် လူတို့သည် မည်သည့်လမ်းကြောင်းကို လိုက်သင့်သနည်း။ ဘုရားသခင်၏ နည်းလမ်းကို လိုက်သင့်သည်။ လူတို့သည် မည်သည့်အရာကို ပြန်လည်သုံးသပ်ပြီး ဖြေရှင်းဖို့ ရှာဖွေသင့်သနည်း။ ဘုရားသခင်အား ဆန့်ကျင်လိုသည့် အယူအဆများ၊ စိတ်ကူးများနှင့် တောင်းဆိုမှုများ အားလုံးကို ဖြစ်သည်။ ဤအရာများအားလုံးမှာ သမ္မာတရားနှင့် ဖီလာဆန့်ကျင်သည်။ သင်သည် ဤအရာများကို လက်လျှော့ရမည်၊ သင်သည် ဤအရာများကို စိတ်နှလုံးထဲမှ ပပျောက်စေရမည့်အပြင် ယင်းတို့၏ ထိခိုက်ခြင်းနှင့် ထိန်းချုပ်ခြင်းကို နောက်ထပ်မခံရပေ။ ဘုရားသခင်၏ ရှေ့မှောက်သို့ အမှန်တကယ် ရောက်လာနိုင်ပြီး ဘုရားနှုတ်ကပတ်တော်၏ တရားစီရင်မှု၊ ပြစ်တင်ဆုံးမခြင်းနှင့် ပြုပြင်ခြင်းကို ခံယူနိုင်ရမည်။ သင်၏ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သဘောထားများမှ သန့်စင်ရမည်ဖြစ်ပြီး ဘုရားသခင်၏ စီစဉ်ညွှန်ကြားမှုနှင့် အစီအစဉ်များအပေါ် ကျိုးနွံနာခံမှု ရှိရမည်ဖြစ်သည်။ ထိုမျှမက ဘုရားသခင်နှင့် သဟဇာတမဖြစ်သည့်အပြင် သမ္မာတရားနှင့် ဆန့်ကျင်သည့် သင့်အထဲ၌ရှိသော အရာများကို အဆက်မပြတ် ပြန်လည်သုံးသပ်ပြီး သင်၏ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သဘောထားများ၊ အမျိုးမျိုးသော အကြောင်းအရာများအပေါ် သင်၏ လွဲမှားသော အမြင်များ၊ လူသား၏ မတူညီသော အယူအဆများနှင့် စိတ်ကူးများကို ပြန်လည်သုံးသပ်ရမည် ဖြစ်သည်။ ဤအရာများကို ပြန်လည်သုံးသပ်ပြီး ရှင်းလင်းစွာ နားလည်ကာ ယင်းတို့ကို အပြီးအပြတ် ဖြေရှင်းဖို့အတွက် သမ္မာတရားကို ရှာဖွေသည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် သင်သည် ဘုရားသခင်၌ ယုံကြည်မှုလမ်းကြောင်းအမှန်ကို စတင်ပြီးဖြစ်လိမ့်မည်ဖြစ်ကာ ထိုမှသာ ဘုရားသခင်အား နာခံနိုင်ပြီး သူ၏ စီစဉ်ညွှန်ကြားမှုနှင့် အစီအမံများကို ကျိုးနွံနာခံနိုင်မည် ဖြစ်သည်။

ငါတို့ ယခုတင် ပြောခဲ့ပြီးသည့် “အဘယ်သူ့ကို မှီခိုအားထားရမည်နည်း” ဟူသည့် ဇာတ်လမ်း၏ နောက်ဆုံးအပိုင်းကို စိတ်ဖြာလေ့လာဆွေးနွေး၍ မပြီးသေး။ လူတစ်ဦးသည် ဘုရားသခင်ကို စတင်ယုံကြည်လိုက်သည်နှင့် ဆုတောင်းရန်၊ ဘုရားသခင်၏ ရည်ရွယ်ချက်များကို ရှာဖွေရန်၊ ဘုရားသခင်၏ ဉာဏ်ပွင့်စေခြင်းနှင့် အလင်းပေးခြင်းကို ခံယူရန်၊ ဘုရားသခင်၏ လမ်းပြမှုကို ခံယူရန်နှင့် ဘုရားသခင်၏ နှုတ်တော်ထွက် စကားတိုင်းကို နားထောင်ရန် ဘုရားသခင်ရှေ့သို့ ရောက်လာလေသည်။ ဤကာလအတွင်း၌ ဘုရားသခင်သည် သူ၏ရည်ရွယ်ချက်များနှင့် လူတို့နားလည်ဖို့ လိုအပ်သည့်အရာတိုင်းကို ပြောပြရန် ရှင်းလင်းသော စကားလုံးများကို အသုံးပြုသည်။ ဘုရားသခင်က သင့်အား အယူဝါဒများနှင့် စကားများကို နားမလည်စေလိုသည်သာမက ဓမ္မပညာရပ်ကိုလည်း မလေ့လာစေလိုပေ။ ဘုရားသခင်သည် သင် လိမ္မာသော လူတစ်ဦး သို့မဟုတ် လူကောင်းတစ်ဦး သို့မဟုတ် တောင့်တခြင်းများနှင့် ပြင်းပြသော ရည်မှန်းချက်များရှိသည့် လူတစ်ဦးဖြစ်လာဖို့ သွန်သင်လေ့ကျင့်ပေးရန်အတွက် ဤစကားများကို အသုံးမပြု။ ဘုရားသခင်က ထိုကဲ့သိုသော လူတစ်ဦး ဖြစ်မလာစေချင်ပေ။ ဘုရားသခင်က သင့်အား လူတို့သည် မည်သည့်နေရာမှ လာကြောင်း၊ မည်သို့ အသက်ရှင်သင့်ကြောင်းနှင့် မည်သို့သောလမ်းမျိုးကို လိုက်သင့်ကြောင်း နားလည်စေဖို့အတွက် သူ၏ နှုတ်ကပတ်တော်များကို အသုံးပြုလိုသည်။ သို့ရာတွင် ဤနှုတ်ကပတ်တော်များကို ကြားနာပြီးနောက် လူတို့သည် ယင်းတို့နှင့်ပတ်သက်၍ ဘာမျှမစဉ်းစားဘဲ မိမိတို့၏ ကိုယ်ပိုင်အမြင်များ၊ မိမိတို့၏ ကိုယ်ပိုင်ဆန္ဒများကို မြဲမြံစွာ ဆုပ်ကိုင်ထားဆဲဖြစ်ကာ ပြုမူကျင့်ကြံခြင်းဆိုင်ရာ ၎င်းတို့၏ ကိုယ်ပိုင်စည်းမျဉ်းများကိုပင် မြဲမြံစွာ ဆုပ်ကိုင်ထားကြသည်။ ဥပမာအနေဖြင့် လူအချို့က “ကျွန်ုပ်သည် လူကောင်းတစ်ဦး ဖြစ်ချင်လျက်နှင့် မွေးဖွားခဲ့ပြီး ကျွန်ုပ် လူကောင်းတစ်ဦးဖြစ်လာဖို့ အလှမ်းဝေးလွန်းသည်ဟု မထင်ပေ။ မကောင်းသောအရာ တစ်ခုကိုမျှ ကျွန်ုပ်မလုပ်။ လူတို့ကို ဒုက္ခမပေး၊ သို့မဟုတ် မလိမ်ညာ၊ သို့မဟုတ် သူတို့ကို အခွင့်အရေးမယူသည့်အပြင် ဘုရားသခင်ကို စတင်ယုံကြည်ကတည်းက သာ၍ပင် ‌ကောင်းသောလူတစ်ဦး ဖြစ်လာခဲ့သည်။ ကျွန်ုပ်သည် အမှန်တရားကို အမြဲပြောသည်။ သူတစ်ပါးကို စစ်မှန်ရိုးသားသော ဟန်ပန်ဖြင့် ဆက်ဆံသည်။ ပြီးလျှင် ကျွန်ုပ်၏ တာဝန်ထမ်းဆောင်ရာတွင် ဘုရားသခင်နှင့် အသင်းတော်၏ အစီအမံများကို လိုက်နာသည်။ ယင်းက မလုံလောက်သလော” ဟု ဆိုတတ်ကြသည်။ လူများစွာတို့၌ ဤစဉ်းစားဉာဏ်မျိုး ရှိသလော။ ယုံကြည်သူများသည် ဤစဉ်းစားနည်းအပေါ် အမှီပြုခြင်းဖြင့် ဘုရားသခင်၏ သတ်မှတ်ချက်များကို အမှန်တကယ် ဖြည့်ဆည်းနိုင်သလော။ လူတို့နားလည်ဖို့ ဘုရားသခင်တောင်းဆိုသော သမ္မာတရားများစွာ ရှိကာ လေ့လာဖို့ သင်ခန်းစာများစွာ ရှိသည်။ အထူးသဖြင့် ရူပါရုံများနှင့်စပ်လျဉ်းသည့် သမ္မာတရားများမှာ ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်သူတို့ ပိုင်ဆိုင်ရမည့် သမ္မာတရားများနှင့် အခြေခံအုတ်မြစ်ကို ချမှတ်သော အရာများဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့သည် ဤသမ္မာတရားများကိုပင် နားမလည်ပါက ကယ်တင်ခြင်း ရရှိနိုင်မည်လော။ အကယ်၍ ၎င်းတို့သည် စိတ်ကူးများကိုသာ အမှီပြုပြီး မိမိတို့ကိုယ်ကို အားရကျေနပ်ကာ သမ္မာတရားကို မလိုက်စားပါက ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်၏ တရားစီရင်မှုနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမမှု သို့မဟုတ် သူ၏ စမ်းသပ်မှုများနှင့် စစ်ဆေးခြင်းကို ခံယူဖို့ အရည်အချင်း ပြည့်မီနေသေးသလော။ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်၏ သန့်စင်စေခြင်းကို ရရှိပြီး သူ၏ စုံလင်အောင် ပြုလုပ်ခြင်းကို ခံရနိုင်မည်လော။ (မခံရနိုင်ပါ။) မခံရနိုင်သည်မှာ အသေအချာပင်။ သမ္မာတရားကို မလိုက်စားသည့် အသင်းတော်ထဲရှိ လူအရေအတွက်သည် တစ်ဝက်ထက်မက ဖြစ်နိုင်သည်၊ သို့မဟုတ် ထို့ထက်ပင် ပိုများနိုင်သည်။ ဤအခြေအနေကို သင်တို့ ဆင်ခြင်သုံးသပ်သောအခါ “ဘုရားသခင်သည် မြောက်မြားစွာ မိန့်မြွက်ခဲ့ပြီးဖြစ်သော်လည်း လူတို့ နားမလည်သေးသဖြင့် ဘုရားသခင်သည် ပညာမဲ့ပြီး စဉ်းစားဉာဏ်မရှိသော ဤလူတို့ကို အဘယ့်ကြောင့် ဉာဏ်အလင်းမပေးသနည်း။ ဘုရားသခင်သည် အဘယ့်ကြောင့် တစ်စုံတစ်ရာ ပို၍မပြော၊ အလုပ်အနည်းငယ် ပို၍မလုပ်သည့်အပြင် ထိုသူတို့အထဲ၌ အားထုတ်ကြိုးပမ်းမှု ပို၍မပြုရသနည်း။ ဤပညာမဲ့သော လူတို့သည် နောက်ထပ် ပညာမမဲ့သည့်အပြင် စဉ်းစားဉာဏ်မရှိသော လူတို့သည် နောက်ထပ် စဉ်းစားဉာဏ်မမဲ့ရလေအောင် သန့်ရှင်းသော ဝိညာဉ်တော်သည် အဘယ့်ကြောင့် ထိုသူတို့ကို စေ့‌ဆော်ခြင်နှင့် ဆုံးမပဲ့ပြင်ခြင်း မပြုသနည်း။ ဘုရားသခင်သည် အဘယ့်ကြောင့် ဤအရာကို မပြုလုပ်သနည်း” ဟူသကဲ့သို့ သင်တို့ တွေးထင်မည်လော။ ဤသည်မှာ မှား၏။ ဘုရားသခင်သည် အလုံအလောက် မိန့်မြွက်ပြီးပြီ မဟုတ်လော။ လူများစွာတို့က ဘုရားသခင်ပြောသည်မှာ များလွန်းလှသည်၊ သူသည် အသေးစိတ်ကျလွန်းအောင် စကားပြောသည်၊ ထို့ပြင် သူသည် အပ်ကြောင်းထပ်လွန်းသည်ဟု ဆိုကြသည်။ သို့ဆိုလျှင် ဘုရားသခင်သည် အဘယ့်ကြောင့် ဤပုံစံဖြင့် စကားပြောရသည်ကို တစ်စုံတစ်ဦး သိသလော။ ယင်းမှာ လူတို့သည် စိတ်နှလုံးခိုင်မာပြီး ပုန်ကန်တတ်လွန်းသည်၊ ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များကို မည်သည့်အခါမျှ မခံယူသည့်အပြင် သမ္မာတရားထဲ၌ အားထုတ်ကြိုးပမ်းမှု မရှိကြသောကြောင့် ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်သည် ဤကဲ့သို့သော လူတို့ကို အတင်းအကျပ်လုပ်မည် မဟုတ်ချေ။ အကယ်၍ လူတို့သည် ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များကို လက်မခံပါက ၎င်းတို့ကို ဘုရားသခင် မည်သို့ဆက်ဆံမည်နည်း။ ဘုရားသခင်သည် မည်သည့်အရာကိုမျှ အတင်းအကျပ် လုံးဝမလုပ်၊ ဤသည်မှာ သူ အလုပ်လုပ်သည့်ပုံစံ ဖြစ်၏။ ဘုရားသခင်သည် လူတို့အနေဖြင့် အားလုံးကို မဖတ်နိုင်အောင်ပင် မြောက်မြားစွာသော နှုတ်ကပတ်တော်များကို မိန့်မြွက်ထားပြီဖြစ်သောကြောင့် လူတို့ကို အဘယ်သို့ အတင်းအကျပ်ပြုနိုင်မည်နည်း။ လူတို့က ဘုရားသခင်၏ အပင်ပန်းခံသော ရည်ရွယ်ချက်များကို အဘယ့်ကြောင့် နားမလည်ကြသနည်း။ တစ်ဘဝစာ နာကျင်မှုကို တွေ့ကြုံခဲ့သည့် ဇာတ်လမ်းထဲမှ ဇာတ်ကောင်သည်လည်း ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များကို ဖတ်ရှုပြီး သူ၏ တရားဒေသနာများကို နာယူခဲ့သည့်အပြင် အသင်းတော်ထဲ၌ သူမ၏တာဝန်ကို ထမ်းဆောင်ရင်း သူမ၏ အချိန်အားလုံးကိုပင် အသုံးပြုခဲ့သည်။ သို့သော် အဆုံးတွင် အတိအကျမည်သူ့ကို သူမ မှီခိုအားထားနိုင်ကြောင်း၊ သို့မဟုတ် သူမ၏ဆန္ဒ မည်ကဲ့သို့ ဖြစ်ပေါ်လာပြီး ယင်းသည် ပြည့်စုံလာနိုင်မည်၊ ပြည့်စုံမလာနိုင်မည်ကို နားမလည်ခဲ့။ ထိုကိစ္စတွင် ပြဿနာတစ်ခု ရှိကိုရှိရမည်။ အမှန်အားဖြင့် ဘုရားသခင်၏ ရှုထောင့်အမြင်မှနေ၍ ဤသည်မှာ အလွန်ရိုးစင်းသော ပြဿနာဖြစ်သည်။ သင်သည် ဦးတည်ချက်ကို ပြောင်းလဲပြီး သင့်အား ဘုရားသခင်ပေးထားသော ဦးတည်ချက်နှင့် သင့်အား ဘုရားသခင်ပြောထားသော လမ်းကြောင်းဆီသို့ ရွေ့လျားဖို့သာ လိုသည့်အပြင် မည်သည့်သံသယမျှဖြစ်စေ၊ ဒွိဟမျှဖြစ်စေ မရှိဘဲ တည်ကြည်ခိုင်မာသော ပုံစံဖြင့် ယုံကြည်ဖို့၊ ခံယူဖို့၊ ကျိုးနွံနာခံဖို့နှင့် လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ဖို့သာ လိုသည်။ သို့သော် ယင်းကို လူတို့ မလုပ်နိုင်ကြပေ။ ၎င်းတို့သည် မိမိတို့၏ကိုယ်ပိုင် အယူအဆများ၊ စိတ်ကူးများနှင့် မျှော်လင့်ချက်များအပြင် ၎င်းတို့၏ စိတ်နှလုံးထဲ၌ ဖုံးကွယ်ထားသော ယုံမှားလွန်ခြင်းများကို မြဲမြံစွာ ဆုပ်ကိုင်ထားကြသည်။ ၎င်းတို့သည် ဤအရာများကို ဖမ်းဆုပ်ထားရမည့် နောက်ဆုံးသော ကောက်ရိုးမျှင်အဖြစ်၊ သို့မဟုတ် ထို့ထက်ပို၍ပင် ဆိုးဝါးစွာ ၎င်းတို့၏ အသက်တည်ရှိမှုအတွက် မှီခိုအားထားရသည့် အခြေခံအုတ်မြစ်အဖြစ်ပင် သဘောထားလျက် ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များနှင့် ၎င်းတို့အား ဘုရားသခင်ပေးထားသည့် ဦးတည်ချက်တို့ကို ဘေးဖယ်ထားပြီး ယင်းတို့ကို လျစ်လျူရှုထားကြသည်။ သို့ဆိုလျှင် ဤအရာကို ဘုရားသခင် မည်ကဲ့သို့ ကိုင်တွယ်မည်နည်း။ အကယ်၍ သင်သည် သင့်အားပေးထားသည့် ကောင်းသောအရာများကို အသိအမှတ် မပြုသည့်အပြင် လက်မခံပါက ယင်းတို့ကို ဘုရားသခင် ပြန်ယူမည်ဖြစ်သည်။ ဤအရာများကို ပြန်ယူလိုက်သည်နှင့် လူတစ်ဦးသည် မည်သည့်အရာကို ရရှိပြီးဖြစ်သနည်း။ မည်သည့်အရာမျှ မရရှိပေ။ ထို့အတွက်ကြောင့် ဤဇာတ်ကောင်သည် သူမ၏ စိတ်နှလုံးအတွင်းထဲ၌ “ဘုရားသခင်သည် ငါမှီခိုအားထားနိုင်သောသူ အမှန်တကယ် ဟုတ်သလော။ ငါသည် မည်သူ့ကို အမှန်တကယ် မှီခိုအားထားနိုင်သနည်း။ ငါသည် အသက်ဆက်ရှင်ဖို့၊ ကောင်းချီးများ ရရှိဖို့နှင့် ငါ၏အနာဂတ်ပန်းတိုင်ကို ရရှိဖို့ မည်သူ့ကို မှီခိုအားထားနိုင်မည်နည်း” ဟူသည့် မေးခွန်းအတွက် အဖြေများကို မသိတော့ချေ။ သူမသည် ဤမေးခွန်းများနှင့်ပတ်သက်၍ ပို၍ပို၍ ရှုပ်ထွေးလာပြီးဖြစ်သည်။ အဆုံးတွင် သူမ၏စိတ်နှလုံးထဲ၌ ကျန်ရှိသည့် ဝမ်းနည်းခြင်းက မည်သည့်အရာနည်း။ သူမ၌ မှီခိုအားထားရမည့်သူ တစ်ဦးမျှမရှိ၊ ယုံကြည်ရမည့်သူ တစ်ဦးမျှမရှိခြင်း ဖြစ်သည်။ သူမ၏ဘဝသည် အလွန်ပင် ဝမ်းနည်းစရာကောင်းပြီး စိတ်မချမ်းမြေ့စရာ ကောင်းလိုက်လေခြင်းပါတကား။ သူမသည် ဤဘဝတွင် လူတို့အတွက် ဖန်ဆင်းရှင်၏ အစီအမံများ၏ အဓိပ္ပာယ်က မည်သည့်အရာ ဖြစ်သည်နှင့်ပတ်သက်၍ ရှုပ်ထွေးနေခဲ့သည်၊ သူမ မသိခဲ့ပေ။ သူမသည် ဤပုံစံအတိုင်း ဘဝကို ဖြတ်သန်းခဲ့ပြီးနောက် အသက်အိုမင်းသည့် အရွယ်ရောက်ခဲ့ကာ ယင်းတို့အားလုံးကို နားမလည်နိုင်သေး၊ သို့မဟုတ် တိကျမှန်ကန်သော ကောက်ချက်မဆွဲနိုင်သေး၊ သို့မဟုတ် ဘဝတွင် တိကျမှန်ကန်သော ဦးတည်ချက်နှင့် ရည်မှန်းချက်ပန်းတိုင်ကို မရရှိသေး။ သူမသည် ဤအရာတစ်ခုမျှ မရရှိနိုင်သောအခါ ဘုရားသခင်က ယင်းနှင့်ပတ်သက်၍ မည်သည့်အရာ ပြုလုပ်ခဲ့သနည်း။ သူသည် ဤလူ၏ အသက်တာ နိဂုံးချုပ်ပြီဟု ကောက်ချက်ချခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်သည် လုပ်၍ရနိုင်သမျှကို လုပ်ခဲ့ပြီးဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်သည် ဝန်းကျင်အခြေအနေများကို စီမံခဲ့ပြီးဖြစ်သည်။ သူမကို ဉာဏ်အလင်းပေး၍ လမ်းပြခဲ့ပြီးဖြစ်ကာ သူမ အနာကျင်ရဆုံးအချိန် သို့မဟုတ် အလွန်ဆိုးဝါးသော အခြေအနေများကို ရင်ဆိုင်ရသောအခါ ဆက်လက်ရှင်သန်ဖို့အတွက် လှုံ့ဆော်မှုကိုပင် ပေးခဲ့ပြီးဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်သည် အဆုံးစွန်မေတ္တာနှင့် အားပေးမှုဖြင့် သူမကို ဤအဆင့်ရောက်သည်အထိ ‌ထောက်မပေးခဲ့ပြီးဖြစ်သည်။ ပြီးလျှင် မည်သည့်ရည်ရွယ်ချက်အတွက် ဖြစ်သနည်း။ သူမအား ပြန်လှည့်လာစေဖို့ ဖြစ်သည်။ လူတစ်ဦး ပြန်လှည့်လာခြင်း၏ ရည်ရွယ်ချက်မှာ အဘယ်နည်း။ သင် မှီခိုအားထားနိုင်မည့် မည်သူမျှမရှိကြောင်း၊ သင်သည် မည်သူ့ကိုမျှ မှီခိုရမည်မဟုတ်ကြောင်း၊ သင်သည် ပျော်ရွှင်သောဘဝကို မိမိဘာသာ ဖန်တီးဖို့ ကြိုးစားရမည် မဟုတ်ကြောင်း၊ မည်သည့်ဆန္ဒကိုမျှ ဖြစ်ပေါ်စေရမည် မဟုတ်ကြောင်း၊ ဖန်ဆင်းရှင်မှတစ်ပါး သင်ကိုယ်တိုင်ပင် သင်၏ကံကြမ္မာကို မည်သူမျှ စီစဉ်ညွှန်ကြားနိုင်ခြင်း သို့မဟုတ် အခွင့်အာဏာ စွဲကိုင်နိုင်ခြင်းမရှိကြောင်း နားလည်ရန်ဖြစ်၏။ သင်ပြုလုပ်သင့်သည့် ရွေးချယ်မှုမှာ အဘယ်နည်း။ မည်သည့် မကျေမနပ်စကား သို့မဟုတ် မဖြစ်မနေ တောင်းဆိုချက်မျှ မရှိဘဲ ဖန်ဆင်းရှင်ရှေ့မှောက်သို့ လာလော့။ သူပြောသည့်အရာကို နားထောင်လျက် သူ၏လမ်းကို လိုက်လျှောက်လော့။ နာကျင်မှုဖြစ်စေ၊ ဖျားနာမှုဖြစ်စေ ဤသည်မှာ လူ့ဘဝတွင် တွေ့ကြုံရမည့် အစိတ်အပိုင်းချည်းသာ ဖြစ်၏။ လူတစ်ဦး၏ အသက်တာနိဂုံးချုပ်ပြီဟု ကောက်ချက်ချမည့်ဆဲဆဲ ဖြစ်ပြီး ဤအရာအားလုံးကို ၎င်းက နားမလည်သောအခါ ဘုရားသခင်သည် အခြားမည်သည့်အရာကို လုပ်ဆောင်သနည်း။ သူသည် မည်သည့်အရာကိုမျှ နောက်ထပ် မလုပ်ဘဲရှိကာ ယင်းမှာ ဘုရားသခင်သည် ၎င်းတို့အပေါ် လက်လျှော့လိုက်ပြီဖြစ်ကြောင်း လက္ခဏာလည်းဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင် အဘယ့်ကြောင့် မည်သည့်အရာမျှ မလုပ်ဆောင်တော့သနည်း။ အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် ထိုသူသည် သူ၏ကိုယ်ပိုင် အယူအဆများဖြင့် အမြဲ အသက်ရှင်ကာ သူ၏ကိုယ်ပိုင်ဆန္ဒများနှင့် မဆုတ်မနစ် ကြိုးပမ်းမှုဖြင့် အသက်ရှင်ခဲ့ပြီး ဖြစ်သည့်အပြင် သူသည် ဘုရားသခင် စီစဉ်ညွှန်ကြားထားသည့် အရာတိုင်းကို စိတ်နှလုံးခိုင်မာသော၊ ခေါင်းမာသော၊ ထို့ပြင် မိမိကိုယ်ကို မှန်ကန်သည်ဟု ယူမှတ်သော၊ နိုင်လိုစိတ်ပြင်းထန်သော စိတ်ထားဖြင့် သဘောထားခဲ့ပြီးဖြစ်သည်။ ထို့အတွက်ကြောင့် လူတစ်ဦး၏ ဘဝအဆုံးသတ်ခါနီးနှင့် ဘုရားသခင် ချမှတ်ထားသည့် ဤဝန်းကျင်များ သို့မဟုတ် ဖြစ်စဉ်များကြားတွင် တစ်ဆင့်ပြီးတစ်ဆင့် ကျော်ဖြတ်ခဲ့ပြီးသော်လည်း ဖန်ဆင်းရှင်နှင့် ပတ်သက်၍ ၎င်းတို့၏ အသိပညာက လုံးဝ မပြောင်းလဲသည့်အပြင် လူ့ဘဝ၏ ကံကြမ္မာအား နားလည်ခြင်း ဘာမျှမရှိသောအခါ ၎င်းတို့၏ အသက်တာက မည်သည့်သဘောသက်ရောက်သည်မှာ ရှင်းနေပြီဖြစ်ကာ ဖန်ဆင်းရှင်သည် ဝင်ရောက်စွက်ဖက်ခြင်း သို့မဟုတ် တစ်စုံတစ်ရာ ပြုလုပ်ခြင်း နောက်ထပ်ရှိမည် မဟုတ်တော့ချေ။ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင် အလုပ်လုပ်သည့်ပုံစံ ဖြစ်၏။

ဘုရားသခင်အလုပ်လုပ်သည့် ပုံစံ၏ ရလဒ်အဖြစ် လူတို့အထဲ၌ မည်သည့်အယူအဆများနှင့် စိတ်ကူးများ ပေါ်ပေါက်လာသနည်း။ လူအချို့သည် ဘုရားသခင်က အခြားသူများအား ဖယ်ရှားရှင်းလင်းသည်ကို တွေ့ရသောအခါ ၎င်းတို့အထဲ၌ အယူအဆများ ပေါ်ပေါက်လာပြီး “ဤသူသည် သူ၏အသက်တာတွင် နာကျင်မှုမြောက်မြားစွာ တွေ့ကြုံခဲ့ပြီး ဖြစ်၍ ဖန်ဆင်းရှင်သည် သူ့အပေါ် ကရုဏာမထားသလော” ဟု ပြောကြသည်။ ကရုဏာထားခြင်းသည် မည်သည့်အရာကို ကိုယ်စားပြုသနည်း။ (ကျေးဇူးတော်ကို ပေးအပ်ခြင်းဖြစ်ပါသည်။) ကျေးဇူးတော်ပေးအပ်ခြင်းက ထိုသူ၏ ကံကြမ္မာကို အဆုံးအဖြတ် ပေးနိုင်သလော။ ယင်းက သူ၏ ကံကြမ္မာကို ပြောင်းလဲပေးနိုင်သလော။ ယင်းက သူ၏အမြင်များကို ပြောင်းလဲပေးနိုင်သလော။ (ပြောင်းလဲမပေးနိုင်ပါ။) ထို့အတွက်ကြောင့် ဖန်ဆင်းရှင်က လူတစ်ဦးအပေါ် ကောင်းချီးများ၊ ကျေးဇူးတော်များနှင့် ရုပ်ဝတ္ထုဆိုင်ရာ သာယာမှုများကို အဘယ်မျှ နှင်းအပ်စေကာမူ ဤအရာများက ထိုသူအား ဘုရားသခင်၏ ရည်ရွယ်ချက်များကို နားလည်ဖို့၊ သို့မဟုတ် အသက်တာတွင် လမ်းကြောင်းမှန်ကို လျှောက်ဖို့၊ ထို့ပြင် နောက်ဆုံးတွင် လူတို့အား ဘုရားသခင် ညွှန်ပြပေးသည့်လမ်းကြောင်းကို လျှောက်လှမ်းဖို့နှင့် အသက်တာတွင် လူတို့တွေ့ကြုံသော အရာများအားလုံးသည် မည်သည့်အရာများ ဖြစ်သည်ကို နားလည်ဖို့ မတိုက်တွန်း သို့မဟုတ် မကူညီပါက ၎င်းတို့အပေါ် ဘုရားသခင် ပြုလုပ်ခဲ့ပြီးသော အလုပ်အားလုံးသည် အချည်းနှီးဖြစ်ပြီးလျှင် ထိုသူက ဘုရားသခင်အား ယုံကြည်ခဲ့သည့်အသက်တာ ကာလအပိုင်းအခြားနှင့် ပတ်သက်၍ နိဂုံးချုပ်ပြီဟု သိသာထင်ရှားစွာ ကောက်ချက်ချမည်ဖြစ်သည်။ လူတို့အထဲ၌ မည်သည့်အယူအဆများ ပေါ်ပေါက်လာလေ့ရှိသနည်း။ “ဘုရားသခင်သည် သည်းခံစိတ်ရှည်ပြီး သူ၏ချစ်ခြင်းမေတ္တာသည် အင်အားကြီးမားကာ ကျယ်ပြော၏။ သူသည် ထိုသို့သောလူမျိုးကို အဘယ့်ကြောင့် မချစ်နိုင်ရသနည်း” ဟူ၍ ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်၏ ချစ်ခြင်းမေတ္တာသည် မည်သို့‌ပေါ်လွင်သနည်း။ ဘုရားသခင်သည် ထိုသူ့ကို အမှန်တကယ် ချစ်သလော၊ သို့မဟုတ် မချစ်သလော။ ဘုရားသခင်၏ ချစ်ခြင်းမေတ္တာသည် ထိုသူ၏ အထဲ၌ မည်သည့်ရလဒ်များကို ထုတ်လုပ်ပြီးဖြစ်သနည်း။ ရလဒ်များ မရှိပါက ဘုရားသခင်၏ ချစ်ခြင်းမေတ္တာသည် မည်ကဲ့သို့ ပေါ်လွင်သနည်း။ ဘုရားသခင်၏ စိတ်သဘောထားသည် မည်ကဲ့သို့ ထင်ရှားသနည်း။ ဘုရားသခင်သည် သူ၏အလုပ်ကို မည်သို့ လုပ်ဆောင်သနည်း။ အမှန်တွင်မူ ဘုရားသခင်က တစ်စုံတစ်ရာကို မပြုလုပ်မီ သူသည် ထိုသူ့ကို ရွေးချယ်နှင့်ပြီး၊ ထိုသူ့အပေါ် အလုပ်လုပ်နှင့်ပြီး ဖြစ်သည့်အပြင် ထိုသူ၏တစ်ဘဝလုံးကို သူ၏ နည်းလမ်းအတိုင်း ကြိုတင်ပြဋ္ဌာန်းခြင်းနှင့် စီစဉ်ညွှန်ကြားခြင်းအတွက် ကြံစည်ပြီးသား ဖြစ်လေသည်။ ဘုရားသခင်၏ ရည်ရွယ်ချက်များမှာ ဤအရာအားလုံး၏ နောက်ကွယ်၌ ရှိ၏။ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်၏ ချစ်ခြင်းမေတ္တာ မဟုတ်လော။ (ဟုတ်ပါသည်။) ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်၏ ချစ်ခြင်းမေတ္တာ ဖြစ်ပြီးသားပင်။ ထိုသူသည် သူ့အသက်တာ၏ ဖြစ်စဉ်တစ်ခုကို ဖြတ်သန်းနေစဉ် ဘုရားသခင်က သူ့အား သနားကရုဏာနှင့် ဂရုစိုက်မှု ပြသည်၊ သူ့အား ကွယ်ကာသည်၊ သူ့အား လှုံ့ဆော်မှုပေးသည်၊ ထို့ပြင် ဝန်းကျင်အချို့ကို ခင်းကျင်းပေးသည်၊ ဤဘဝတွင် သူ၏ အထူးတာဝန်ကို အပြီးသတ်ရာ၌ အစဉ်အမြဲ ကွယ်ကာပေးလေသည်။ ဤဖြစ်စဉ်အတွင်း သူသည် အဘယ်မျှ ဇွဲရှိသည်၊ ခေါင်းမာသည်၊ မာနထောင်လွှားသည်၊ သို့မဟုတ် စိတ်နှလုံးခိုင်မာသည်ဖြစ်စေ ဘုရားသခင်က သူ့အား ဖန်ဆင်းရှင်၏ ချစ်ခြင်းမေတ္တာ၊ သဘောထားကြီးခြင်းနှင့်အတူ ဘုရား၏ တာဝန်ဝတ္တရားအားဖြင့် ဘုရား၏ နည်းလမ်းအတိုင်း သူ၏အသက်တာကို ချောမွေ့စွာ ကျော်ဖြတ်ဖို့အတွက် စဉ်ဆက်မပြတ် ကူညီပေးသည်။ သူ၏အသက်တာတွင် အန္တရာယ်များနှင့် စုံစမ်းသွေးဆောင်မှုများ အဘယ်မျှ ကြုံတွေ့ပါစေ၊ သို့မဟုတ် အကြိမ်မည်မျှပင် မျှော်လင့်ချက်ကုန်ပြီး မိမိကိုယ်ကို သေကြောင်းကြံချင်သည်ဖြစ်စေ ဘုရားသခင်က သူ၏နည်းလမ်းအတိုင်း ဤဘဝတစ်လျှောက်တွင် သူ့အား လမ်းပြလေသည်။ ဘုရားသခင်၏ လမ်းပြမှုမပါလျှင် သူသည် ဖြားယောင်းသိမ်းသွင်းမှု၊ စုံစမ်းသွေးဆောင်မှု၊ သို့မဟုတ် အန္တရာယ်အမျိုးမျိုးက ပတ်ချာဝိုင်းမည် ဖြစ်သောကြောင့် သူ၏အသက်တာသည် ချောမွေ့စွာ ဖြတ်သန်းရမည် မဟုတ်သည်မှာ အသေအချာပင်။ ထို့ကြောင့် ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်၏ ချစ်ခြင်းမေတ္တာသာလျှင် ဖြစ်၏။ လူတို့သည် ၎င်းတို့၏ အယူအဆများတွင် ဘုရားသခင်၏ ချစ်ခြင်းမေတ္တာသည် ထိုကဲ့သို့သော နာကျင်မှု၊ ကြီးစွာသော ဆင်းရဲဒုက္ခများနှင့် ၎င်းတို့၏ စိတ်ခံစားမှုများနှင့် ဆန့်ကျင်သည့် ထိုသို့သော အရာများ ကင်းဝေးသင့်သည်ဟု တွေးထင်ကြသည်။ အမှန်တွင် ဘုရားသခင်သည် လူတို့အပေါ် သနားကရုဏာ၊ ကျေးဇူးတော်နှင့် ကောင်းချီးမင်္ဂလာများကို ချစ်တတ်သော၊ သည်းခံတတ်သော ပုံစံဖြင့် အစဉ်အမြတ် ပေးအပ်နေသည်။ အဆုံးတွင် လူတို့အနေဖြင့် သမ္မာတရားကို နားလည်ပြီး အသက်ကို ရရှိဖို့အလို့ငှာ သူသည် သမ္မာတရားကိုလည်း ကြီးမားသော စိတ်ရှည်မှုနှင့် ချစ်ခြင်းမေတ္တာဖြင့် ‌ဖော်ပြသည်။ သူသည် ရလဒ်များရရှိဖို့အတွက် နည်းလမ်းအမျိုးမျိုးကို အသုံးပြုလျက် လူတို့သည် လူ့ဘဝကို နားလည်ပြီး အဓိပ္ပာယ်ရှိစွာ မည်သို့အသက်ရှင်ရမည်ကို သိဖို့အလို့ငှာ ၎င်းတို့ကို တစ်ဆင့်ပြီးတစ်ဆင့် လမ်းပြလေသည်။ သူ၏အလုပ်ကို ဤပုံစံအတိုင်း လုပ်ဆောင်ရာ၌ ဘုရားသခင်၏ ရည်ရွယ်ချက်မှာ အဘယ်နည်း။ ပေါ့တန်သောအတိုင်းအတာဖြင့် ဆိုရလျှင် သူ၏ရည်ရွယ်ချက်မှာ လူတို့အနေဖြင့် အသက်တာ၌ ၎င်းတို့အပေါ် ကျရောက်သည့် နာကျင်မှုအားလုံးကိုသာမက ၎င်းတို့ကိုယ်တိုင် ဖြစ်ပွားစေသည့် နာကျင်မှုအားလုံးကို ဖယ်ရှားနိုင်ဖို့အတွက် ဖြစ်သည်။ ပို၍လေးနက်သော အတိုင်းအတာဖြင့်မူ ဘုရားသခင်၏ ရည်ရွယ်ချက်မှာ လူတို့ကို ပျော်ရွှင်စွာ နေထိုင်စေရန်၊ အသက်တာကို သာမန်လူများအဖြစ်၊ လူသားစစ်စစ်အဖြစ် ဘဝကို အသက်ရှင်နေထိုင်ရန်နှင့် ဖန်ဆင်းရှင်၏ လမ်းပြမှုအောက်တွင် အသက်ရှင်ရန်အတွက် ဖြစ်သည်။ သို့ရာတွင် လူတိုင်း၌ လွတ်လပ်မှုရှိ၏။ ဘုရားသခင်သည် လူတို့အတွက် လွပ်လပ်စွာ ရွေးချယ်ခွင့်နှင့် ဆင်ခြင်တွေးခေါ်နိုင်စွမ်းကို ဖန်ဆင်းပေးခဲ့သည်။ ထို့နောက်တွင် လူတို့သည် ဤကမ္ဘာလောကနှင့် ဤလူ့အဖွဲ့အစည်းမှ အသိပညာ၊ ရိုးရာယဉ်ကျေးမှု၊ လူမှုခေတ်ရေစီးကြောင်း၊ မိသားစုပညာရေး အစရှိသည့် အရာများစွာကို ခံယူရရှိခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်သည် စာတန်ထံမှလာသည့် ဤအရာများကို အမြဲပင် ရွံရှာစက်ဆုပ်ကာ လူတို့သည် ဤအရာများ၏ အဓိပ္ပာယ်မဲ့ခြင်းနှင့် ကောင်းယောင်ဆောင်ခြင်းကို သိပြီး ယင်းတို့၏ သမ္မာတရားနှင့် လိုက်‌လျောညီထွေမှု အတိကင်းမဲ့ခြင်းတို့ကို သိမြင်ဖို့အလို့ငှာ ယင်းတို့ကို ဖော်ထုတ်လေသည်။ သို့ရာတွင် ဘုရားသခင်သည် လူတို့ကို မည်သည့်အခါမျှ ဤစာတန်ဆန်သော အရာများမှ သီးသန့်ခွဲခြားမထားချေ၊ သို့မဟုတ် ဝေးဝေးမထားချေ။ ထိုအစား သူသည် လူတို့အား ယင်းတို့ကို တွေ့ကြုံခွင့်နှင့် ယင်းတို့ကို အရှိအတိုင်း ပိုင်းခြားသိမြင်ခွင့်ပေးကာ ဤတွင် ဘဝ၏ မှန်ကန်သော အတွေ့အကြုံများနှင့် မှန်ကန်သော နားလည်မှုကို ရရှိခွင့်ပေးသည်။ ဖြစ်စဉ်တစ်ခုလုံး ပြီးဆုံး၍ ဘုရားသခင်က သူလုပ်ဆောင်သင့်သည့် အရာအားလုံးကို လုပ်ဆောင်ပြီးသောအခါ လူတို့သည် ၎င်းတို့ရရှိနိုင်သမျှကို ရရှိလေသည်။ သို့ဆိုလျှင် ဤနောက်ဆုံးအဆင့်တွင် လူတို့အထဲ၌ မည်သည့်အယူအဆများ ပေါ်ပေါက်လာသနည်း။ ယင်းက ဘုရားသခင်သည် တစ်စုံတစ်ယောက်ကို စွန့်ပစ်ပြီးဖြစ်ကာ ထိုသူ၏ စိတ်ခံစားမှုများကို အရေးမစိုက်ဟု လူတို့အား ခံစားစေသည်။ ထိုအဆင့်တွင် ဘုရားသခင်၌ ထိုသူထားရှိနိုင်ခဲ့သည့် နွေးထွေးသော မျှော်လင့်ချက်အနည်းငယ်မှာ အစိတ်စိတ်အမြွှာမြွှာ ပျက်စီးသွားပြီဟု လူတို့ခံစားရပြီး ဤသည်မှာ အတော်ပင် ရက်စက်သည်ဟု ခံစားရသည်။ လူတို့က ဤရက်စက်မှုအသိကို ခံစားရသောအခါ ၎င်းတို့၏ အယူအဆများလည်း ထွက်ပေါ်လာသည်။ သင်သည် လူကောင်းတစ်ဦး ဖြစ်လိုပြီး ထိုသူကို ကယ်တင်ခံရဖို့ ကူညီလိုသည်။ ဤသည်မှာ အကျိုးရှိသလော။ ထိုသူသည် သမ္မာတရားလိုက်စားခြင်း လုံးဝမရှိဘဲ ဘုရားသခင်ကို နှစ်ပေါင်းများစွာ ယုံကြည်လာခဲ့ပြီး ဘာမျှ မရရှိသေးပေ။ သင်သည် ထိုသူ့ကို သနားလိုပြီး ကူညီလိုသော်လည်း သူ့အား သမ္မာတရားကို သင် ဖြည့်စွမ်းပေးနိုင်သလော။ သင်သည် ထိုသူ့အပေါ် အသက်ကို ပေးအပ်နိုင်သလော။ ယင်းကို သင် တကယ့်ကို မပြုလုပ်နိုင်သဖြင့် သင်သည် ဘုရားသခင်နှင့်ပတ်သက်၍ အဘယ့်ကြောင့် အယူအဆများ ရှိရသနည်း။ ဘုရားသခင်လုပ်ဆောင်သည့် အလုပ်မှာ လူတိုင်းအတွက် တရားမျှတပြီး ယုတ္တိတန်၏။ အကယ်၍ သူသည် သမ္မာတရားကို ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ မခံယူသည့်အပြင် ဘုရားသခင်၏ အလုပ်ကို ကျိုးနွံနာခံခြင်းမရှိပါက ဘုရားသခင်က သူ့ကို မကယ်တင်ဟု အဘယ်သို့ သင် မကျေမနပ် ပြောနိုင်သနည်း။ ဤနေရာတွင် လူတို့၏ အယူအဆ အတော်အတန် ရှိသည်မှာ မုချပင်။ လူတို့က “ဘုရားသခင်သည် များစွာ လုပ်ဆောင်ပြီးဖြစ်သည့်အတွက် သူသည် ဤနောက်ဆုံးအဆင့်ကို အဘယ့်ကြောင့် အပြည့်အဝ မပြီးမြောက်သနည်း။ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင် လုပ်ဆောင်လိုသောအရာ ဖြစ်ဟန်မတူသည်သာမက ယင်းကို ဘုရားသခင် မလုပ်ဆောင်သင့်ပေ။ ဘုရားသခင်က ထိုမျှကြီးမားသော အလုပ်ကို လုပ်ဆောင်ပြီးဖြစ်သည့်အတွက် သူ့အား ယုံကြည်သူတို့ အားလုံးကို ကယ်တင်ခံရသောအခွင့် ပေးသင့်သည်။ ထိုသို့သော အောင်မြင်မှုတစ်ခုသည်သာ ဘုရားအလုပ်၏ ပြည့်စုံသောရလဒ် ဖြစ်မည်ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်က ဤသူကို အဘယ့်ကြောင့် ဖယ်ရှားရှင်းလင်းခဲ့သနည်း။ ဤအရာသည် လူတို့အတွက် ဘုရားသခင်၏ ချစ်ခြင်းမေတ္တာ၊ သနားကရုဏာနှင့် ဆန့်ကျင်ပြီး လူတို့က ယင်းကို အထင်မြင်လွဲမှားနိုင်ချေ ရှိသည်တကား။ ဘုရားသခင်သည် အဘယ့်ကြောင့် အမှုအရာများကို ဤသို့ လုပ်ဆောင်ရမည်နည်း။ ယင်းသည် လူတို့၏ စိတ်ခံစားမှုများကို အနည်းငယ် မငဲ့ကွက်ခြင်း မဟုတ်လော” ဟူသကဲ့သို့ ဘုရားသခင်၏ အလုပ်နှင့်ပတ်သက်သော အယူအဆ မြောက်မြားစွာကို သိုထားကြသည်။ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်၏ ဖြောင့်မတ်သော စိတ်နေသဘောထား ရှိသည့်ပုံစံပင် ဖြစ်၏။ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်၏ ဖြောင့်မတ်သော စိတ်နေသဘောထားပင် ဖြစ်၏။ ယင်းကိုသာ တွေ့ကြုံလော့။ သို့ဆိုလျှင် တစ်နေ့နေ့ သင်တို့ နားလည်လိမ့်မည်။

ယခုတင် ငါတို့ပြောလိုက်သည့်အရာသည် ဘုရားသခင်၏အလုပ်နှင့် ပတ်သက်၍ လူတို့၏ အချို့သော အယူအဆများ၊ စိတ်ကူးများနှင့် ဆက်စပ်လေသည်။ ယင်းတို့ထဲမှ အချို့မှာ လူတို့၏ စိတ်ကူးများဖြစ်ပြီး အချို့မှာ ဘုရားသခင်အပေါ် လူတို့၏ တောင်းဆိုမှုများဖြစ်သည်။ ဆိုလိုသည်မှာ လူတို့က ဘုရားသခင်သည် ဤအရာကို ပြုလုပ်သင့်သည်၊ ထိုအရာကို ပြုလုပ်သင့်သည်ဟု စဉ်းစားကြခြင်း ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်၏အလုပ်က သင်၏ အယူအဆများနှင့် မကိုက်ညီဘဲ သင်၏ တောင်းဆိုချက်များ သို့မဟုတ် စိတ်ကူးများနှင့် ဆန့်ကျင်သောအခါ သင်သည် စိတ်မချမ်းမသာဖြစ်ပြီး ဝမ်းနည်းမည်ဖြစ်ကာ “ကိုယ်တော်သည် ကျွန်ုပ်၏ ဘုရားမဟုတ်၊ ကျွန်ုပ်၏ဘုရားသည် ကိုယ်တော်ကဲ့သို့ ဖြစ်မည်မဟုတ်” ဟု တွေးမည်ဖြစ်သည်။ အကယ်၍ ဘုရားသခင်သည် သင်၏ဘုရား မဟုတ်ပါက အဘယ်သူသည် သင်၏ဘုရားဖြစ်သနည်း။ ဤအရာများ မပြေလည်သောအခါတွင် လူတို့သည် ယေဘုယျအားဖြင့် ဤအခြေအနေများနှင့် အယူအဆများထဲ၌ နေထိုင်ကြပြီး ၎င်းတို့၏စိတ်ထဲ၌ ဘုရားသခင်၏ အလုပ်ကို တိုင်းတာရန်၊ ၎င်းတို့သည် အမှုအရာများကို မှန်ကန်စွာ ပြုလုပ်နေကြသည်ကိုဖြစ်စေ၊ မှားယွင်းစွာ ပြုလုပ်နေကြသည်ကိုဖြစ်စေ အကဲဖြတ်ရန်နှင့် ၎င်းတို့ လျှောက်လှမ်းနေသည့် လမ်းကြောင်း၏ မှန်ကန်မှုကို အကဲဖြတ်ရန်အတွက် ဤအယူအဆများနှင့် တောင်းဆိုမှုများကို ယေဘုယျအားဖြင့် ခံယူကြသည်။ ဤအရာက ပြဿနာဆီသို့ ခေါ်ဆောင်မည်ဖြစ်သည်။ သင်သည် ဘုရားသခင်၏ တောင်းဆိုမှုများနှင့် မသက်ဆိုင်သည့် လမ်းကြောင်းတစ်ခုနောက်သို့ လိုက်နေသောကြောင့် သင်သည် အပြင်ပန်းအားဖြင့် ဘုရားသခင်နောက်သို့ လိုက်ပြီး အပြင်ပန်းအားဖြင့် သူ၏ တရားဒေသနာများနှင့် သူ၏ နှုတ်ကပတ်တော်များကို နားထောင်လျှင်ပင် နောက်ဆုံးရလဒ်မှာ ကယ်တင်ခြင်းကို ရရှိရန်အတွက် ဖြစ်မည်လော။ ဖြစ်မည်မဟုတ်ပေ။ ထို့အတွက်ကြောင့် ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ခြင်းအားဖြင့် ကယ်တင်ခြင်းကို ရရှိရန်အတွက်မူ ဘုရားသခင်၏ အလုပ်ကို လက်ခံယူခြင်းနှင့် အသင်းတော်အသက်တာထဲသို့ ဝင်ရောက်ခြင်းအားဖြင့် သင်သည် ဘုရားသခင်၏ စီမံခန့်ခွဲမှုအလုပ်ထဲ၌ရှိသော လူတစ်ဦးနှင့် ဘုရားသခင် ကယ်တင်ပြီး စုံလင်အောင်ပြုမည့်လူတစ်ဦးဖြစ်ဖို့ သေချာသည်၊ ထို့ပြင် ဤသည်မှာ သင်သည် ကယ်တင်ခြင်းခံရပြီးသား ဖြစ်သည်၊ သို့မဟုတ် သင် ကယ်တင်ခံရမည်မှာ သေချာသည် ဟူ၍မဟုတ်‌ချေ။ ဤသည်မှာ မမှန်ကန်ပေ။ ဤသည်မှာ လူ့အယူအဆများနှင့် စိတ်ကူးများသာ ဖြစ်ပြီး လူ့တွေးခေါ်မြော်မြင်မှုနှင့် အကဲဖြတ်ချက် ဖြစ်သည်။

သင်တို့ အတိုချုပ်ကြလော့။ သင်တို့အား ငါ ယခုတင် ပြောပြခဲ့သော ဤဇာတ်လမ်းထဲ၌ ပါဝင်သည့် လူ့အယူအဆများမှာ အဘယ်နည်း။ ယင်းတို့ကို အတိုချုပ်ပြီးသည်နှင့် ဖတ်ပြလော့။ (ဘုရားသခင်၊ အယူအဆလေးမျိုးကို ကျွန်ုပ်တို့ အတိုချုပ်ပြီးဖြစ်သည်။ ပထမဦးစွာ လူတို့က သူတို့၌ မျှတပြီး အလွန်အကျွံမဟုတ်သည့် ဆန္ဒတစ်ခုနှင့် လိုက်စားမှုများရှိပါက ယင်းတို့ကို ဘုရားသခင် ဖြည့်ဆည်းပေးသင့်သည်ဟု ခံစားကြရသည်။ ဒုတိယအနေဖြင့် လူတို့က ဘုရားသခင်သည် ၎င်းတို့အပေါ် ထိုမျှကြီးမားသော အဖိုးအခကိုပေးခဲ့ပြီး ဖြစ်လင့်ကစား ၎င်းတို့ နားမလည်သေးပါက ၎င်းတို့အား ဘဝတွင် အခက်အခဲမြောက်မြားစွာ ခံစားစေပြီး မိမိတို့ဘာသာ စမ်းတဝါးဝါးလျှောက်ကာ အမှုအရာများကို ကိုယ်တိုင်ကြုံတွေ့လျက် မိမိတို့ကိုယ်ကို ပင်ပန်းဆင်းရဲမှုဒဏ်ကို ခံစားစေမည့်အစား ဘုရားသခင်သည် ၎င်းတို့အား ချက်ချင်းပင် အသိဉာဏ်ပွင့်လင်းစေဖို့ သဘာဝလွန်အလုပ်တစ်ခုခုကို လုပ်ဆောင်ပြီး ၎င်းတို့အား အသက်တာ၌ မှန်ကန်သောလမ်းကြောင်းကို သိခွင့်ပေးသင့်သည်ဟု ခံစားကြသည်။ တတိယအနေဖြင့် လူတို့၌ ဘုရားသခင်၏ ဖြောင့်မတ်သော စိတ်နေသဘောထားနှင့် ပတ်သက်၍ အယူအဆများ ရှိကြသည်။ အကယ်၍ ဘုရားသခင်သည် ၎င်းတို့အပေါ် အလုပ်လုပ်ရင်း ထိုမျှကြီးမားသော အဖိုးအခကို ပေးခဲ့ပြီးဖြစ်ပါက နောက်ဆုံးတွင် အဆုံးသတ်ရလဒ် ရှိရမည်ဖြစ်ကာ ယင်းမှာ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်၏ ရယူခြင်းကိုခံရမည် ဟူ၍ဖြစ်သည်။ စတုတ္ထအနေဖြင့် ဘုရားသခင်၌ လူတို့၏ ယုံကြည်ခြင်းနောက်ကွယ်တွင် မိမိ၏ ကံစမ်းခြင်း စိတ်နေစိတ်ထားနှင့်ဆိုင်သည့် တစ်စုံတစ်ရာရှိသည်။) နောက်ထပ်တစ်ခုခု ရှိသလော။ ငါ့အား မည်သူပြောနိုင်သနည်း။ (‌နောက်ထပ်အယူအဆတစ်ခုမှာ ဘုရားသခင်သည် ဤနှစ်ကာလများ တစ်လျှောက်လုံး အလုပ်လုပ်လာနေပြီး ထိုမျှကြီးမားသော အလုပ်ကို လုပ်ဆောင်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် သူသည် နောက်ထပ်လူအချို့ကို ရရှိသင့်သည့်အပြင် လူအနည်းငယ်ကိုသာ သူရရှိလျှင် ယင်းမှာ ဘုရားသခင်၏အလုပ် မဟုတ်တော့ ဟူ၍ဖြစ်သည်။) ယင်းမှာ အယူအဆငါးမျိုးပင်။ နောက်ထပ် ရှိသေးသလော။ (ကျွန်ုပ် တစ်မျိုးစဉ်းစားမိသည်မှာ လူတို့၌ အဖမ်းခံရခြင်းနှင့် ညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်ခံရခြင်း တို့ကဲ့သို့သော အထူးအတွေ့အကြုံအချို့ ရှိသောအခါနှင့် ဖြစ်စဉ်အတွင်း ဘုရားသခင်နှင့် စစ်မှန်သော အပြန်အလှန်ဆက်ဆံမှုအချို့နှင့် စစ်မှန်သော သက်သေခံချက်ရှိသောအခါ ၎င်းတို့သည် ယင်းကို အရင်းအနှီးတစ်မျိုးအဖြစ် မှတ်ယူကြပြီး ၎င်းတို့၌ ထိုသို့သော အတွေ့အကြုံဆိုင်ရာ သက်သေခံချက် ရှိသောကြောင့် ဘုရားသခင်၏ အသိအမှတ်ပြုခြင်းကို ရရှိနိုင်ခြင်းဖြစ်သဖြင့် ၎င်းတို့၏ အသက်ရှင်သန်မှု အခွင့်အရေးက ပို၍မြင့်မားသည်ဟု ထင်မှတ်ကြသည်။) (ထို့ပြင် လူတို့က ၎င်းတို့၏အလုပ် ပို၍ကြီးမားပြီး ၎င်းတို့ပေးဆပ်သော အဖိုးအခ ပို၍များလေ၊ ဘုရားသခင်၏ အသိအမှတ်ပြုခြင်းကို ပို၍ရရှိမည်ဖြစ်ပြီး ကယ်တင်ခံရဖို့ ပို၍ဖြစ်နိုင်ချေ ရှိလေဟုလည်း ထင်မှတ်ကြသည်။) တစ်နည်းအားဖြင့် လူတို့က ဘုရားသခင်၏ အသိအမှတ်ပြုခြင်းအား ၎င်းတို့ရရှိဖို့ အခွင့်အရေးသည် ၎င်းတို့ အဖိုးအခမည်မျှပေးသည့်အပေါ် မူတည်သည်၊ ထို့ပြင် ယင်းတို့နှစ်ခုမှာ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်ခြင်း သို့မဟုတ် ဆက်စပ်မှုမရှိခြင်း ရှိရမည့်အစား တိုက်ရိုက်နှီးနွှယ်မှု ရှိရမည်ဖြစ်ပြီး ၎င်းတို့သည် ချိတ်ဆက်မှုရှိရမည် ဟူ၍ဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ အယူအဆတစ်ခု ဖြစ်၏။ ယင်းမှာ ခုနှစ်မျိုးဖြစ်လေသည်။ အခြားနောက်ထပ်ရော။ (နောက်ထပ် လက္ခဏာသွင်ပြင်တစ်ခု ရှိသည်မှာ လူတို့က ဘုရားသခင်သည် ၎င်းတို့အား သမ္မာတရားကို နားလည်စေလိုပါက သူသည် ၎င်းတို့အား နားလည်စေဖို့ အလို့ငှာ အသိဉာဏ်ပွင့်လင်းစေနိုင်သည်၊ ဘုရားသခင်သည် လူတို့ကို ချစ်သောကြောင့် လူတို့ကို မစမ်းသပ်သင့်၊ မပိတ်ပင်သင့်၊ သို့မဟုတ် ဒုက္ခမခံစားစေသင့်သည့်အပြင် ၎င်းတို့အား ဒုက္ခခံစားစေသည်မှာ ချစ်ခြင်းမေတ္တာ မဟုတ် ဟူ၍ဖြစ်သည်။) ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်၏ ချစ်ခြင်းမေတ္တာနှင့် ပတ်သက်သည့် အယူအဆတစ်ခု ဖြစ်၏။ အခြားအယူအဆများ ရှိသေးသလော။ (လူတို့က ဘုရားသခင်သည် လူတိုင်းကို ရယူလျှင် ပိုကောင်းမည်ဟု ထင်ကြသည်။ စာတန်သည် အရှက်ကွဲမည်ဖြစ်ပြီး ဘုရားသခင်သည်လည်း လူသားမျိုးနွယ်ကို ရရှိပြီးဖြစ်မည်။ သို့သော် အမှန်တွင် ဤသည်မှာ လူတို့စဉ်းစားသည့် တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်သော၊ စက်ဆုပ်ဖွယ်ကောင်းသော နည်းလမ်းဖြစ်ကာ ယင်းမှာ ၎င်းတို့၏ ကိုယ်ကျိုးအတွက် ဖြစ်၏။) ၎င်းတို့၌ ဘုရားသခင့်အလုပ်၏ ရလဒ်များနှင့်ပတ်သက်၍ အကောင်းဆုံးသော စိတ်ကူးရှိကြသည်။ ဤသည်မှာ အယူအဆတစ်ခု ဖြစ်၏။ လူတို့၏ တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်ပြီး စက်ဆုပ်ဖွယ်ကောင်းသော ထိုရည်ရွယ်ချက်အပြင် ၎င်းတို့က ဘုရားသခင် လုပ်ဆောင်သည့် ဤအရာအားလုံး၌ အစနှင့်အဆုံး ရှိသင့်သည်၊ အဆုံးသတ်က ပြည့်စုံဖြစ်ရမည်ဖြစ်ပြီး ၎င်းတို့၏ လိုအင်ဆန္ဒများနှင့် ကိုက်ညီလျက် ၎င်းတို့၏ စိတ်ကူးများနှင့် ထပ်တူဖြစ်ကာ ၎င်တို့၏ လှပသောအရာများအား တောင့်တခြင်းနှင့် ထပ်တူဖြစ်ရမည် ဖြစ်သည်ဟု ယုံကြည်ကြသည်။ သို့ရာတွင် ဘုရားသခင်၏အလုပ် ပြီးစီးသောအခါ အဖြစ်မှန်များမှာ လူတို့၏ စိတ်ကူးများနှင့် ထပ်တူ မဖြစ်တတ်ဘဲ ဤအရာအားလုံး၏ အဆုံးသတ်က လူတို့စိတ်ကူးသကဲ့သို့ ပြည့်စုံချင်မှ ပြည့်စုံပေမည်။ ဘုရားသခင်၏အလုပ် ပြီးစီးသောအခါ ဘုရားသခင်ကို ကြောက်ရွံ့ပြီး မကောင်းမှုကိုရှောင်သော ယောဘကဲ့သို့သော နည်းပါးသော ယုံကြည်သူများရှိခဲ့သည့် ပညတ်တော်ခေတ်ကအတိုင်း လူများစွာ မကျန်ရှိမည်ကို လူတို့မတွေ့မြင်လိုသည်မှာ အမှန်ပင်ဖြစ်၏။ လူတို့က ဘုရားသခင်သည် အနန္တတန်ခိုးရှိသောကြောင့် ဘုရားသခင့်အလုပ်၏ ရလဒ်များသည် ဤကဲ့သို့ မဖြစ်သင့်ဟု ခံစားကြပြီး ဤသည်မှာ ၎င်းတို့က ဘုရားသခင်၏ အနန္တတန်ခိုးရှိခြင်းကို အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုသည့်ပုံစံ ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်၏ အနန္တတန်ခိုးရှိခြင်းနှင့် ပတ်သက်သည့် ဤအဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုချက်ကိုယ်၌က အယူအဆတစ်ခု၊ လူတို့စိတ်ကူးသည့် စင်းလုံးချောအယူဝါဒနှင့်ဆိုင်သည့် ခံယူချက်တစ်ခု ဖြစ်ကာ ဘုရားသခင် လုပ်ဆောင်လိုသည့်အရာနှင့်လည်းကောင်း၊ ဘုရားသခင်က သူ၏ အလုပ်အား လုပ်ဆောင်သည့် စည်းမျဉ်းများနှင့်လည်းကောင်း မသက်ဆိုင်ချေ။ အခြားမည်သည့်အယူအဆများ ရှိသေးသနည်း။ (လူတို့သည် ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်သောအခါ ၎င်းတို့လျှောက်လှမ်းသည့် လမ်းကြောင်းကိုသာမက ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းကို ၎င်းတို့ မည်ကဲ့သို့ ဖယ်ရှားနိုင်ပြီး ကယ်တင်ခြင်းကို ရရှိနိုင်ကြောင်း ဆင်ခြင်စဉ်းစားခြင်း မရှိကြချေ။ ထိုအစား ၎င်းတို့က ဘုရားသခင်သည် အနန္တတန်ခိုးရှိသည့်အပြင် ဘုရားသခင်က လူတို့အား ပြောင်းလဲအောင်လုပ်မည်ဟု ဆိုလျှင် ၎င်းတို့ပြောင်းလဲမည်ဟု ထင်မှတ်ကြသည်။) ဘုရားသခင်သည် လူတို့အား မည်သို့ပြောင်းလဲရမည်ကို ပြောပြသော်လည်း လူတို့သည် သူ၏နှုတ်ကပတ်တော်များကို လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ခြင်း မရှိသည့်အပြင် မိမိတို့ကိုယ်ကို မပြောင်းလဲဘဲ ပြဿနာကိုပင် အမြဲတစေ ရှောင်ရှားလိုကြပြီး ၎င်းတို့အား ဘုရားသခင်က ပြောင်းလဲပေးသည်ကို အလိုရှိကြသည်။ ဤသည်မှာ အနှစ်မဲ့သော စိတ်ကူးတစ်မျိုးနှင့် အယူအဆတစ်မျိုး ဖြစ်သည်။ အခြားနောက်ထပ်တစ်ခုခု ရှိသလော။ (ဒုက္ခဆင်းရဲများစွာ ခံစားပြီး ၎င်းတို့၏ဘဝတွင် အဆီးအတားများစွာ ကြုံတွေ့ခဲ့ပြီးသည့် လူတစ်ဦး၌ နောက်ဆုံးတွင် ကောင်းသောအဆုံးသတ်တစ်ခု ရှိသင့်သည်၊ ထို့ပြင် ဘုရားသခင်က ၎င်းတို့အား လက်မလျှော့သင့်ဟု လူတို့ထင်ကြသည်။ နောက်ဆုံးတွင် ဤသူကို ဘုရားသခင်က မရယူဘဲ သူက ထိုသူတို့အား လက်လျှော့ချင်သောအခါ လူတို့သည် ဘုရားသခင် လုပ်ဆောင်ခဲ့ပြီးသည့် ဤအရာများအားလုံးကို ကြည့်လျက် “သူတော်ကောင်း” တစ်ဦး၏ ရှုထောင့်အမြင်ကို ခံယူကြမည်ဖြစ်ပြီး ဘုရားသခင်၏ လုပ်ဆောင်ချက်များက ၎င်းတို့၏ ခံစားချက်များအား စာနာထောက်ထားမှု ကင်းမဲ့လွန်းကာ ရက်စက်လွန်းသည် ခံစားကြမည်ဖြစ်သည်။) ဤတွင် ပြဿနာက အဘယ်နည်း။ သင်တို့က ဤအရာသည် အယူအဆများနှင့် ပတ်သက်သည့် ပြဿနာတစ်ခုဖြစ်ကြောင်း ထုတ်မပြောဘဲ အကြောင်းအရာအချို့နှင့် သင်တို့၏ အသိအမြင်ဆိုင်ရာ နားလည်မှုအချို့ကိုသာ ဖော်ပြကြသည်။ ဤတွင် လူတို့၏ အဓိကအယူအဆမှာ အဘယ်နည်း။ ဘုရားသခင်သည် လူတစ်ဦးကို သူသည် အဘယ်မျှ သနားစဖွယ်‌ကောင်းသည်နှင့် သူ အဘယ်မျှ ဒုက္ခခံစားခဲ့ပြီးသည်ကို အခြေခံ၍ ကယ်တင်သည်ဟု လူတို့ထင်ကြသည်။ ဤသူသည် ဆင်းရဲဒုက္ခမြောက်မြားစွာ ခံစားခဲ့ပြီးဖြစ်ကာ သူ၏ဘဝက အလွန်သနားစဖွယ်ကောင်းသောကြောင့် ဘုရားသခင်သည် နောက်ဆုံးတွင် ထိုသူ၏ အဆုံးသတ်ကို ဆုံးဖြတ်သောအခါ သူ၏ သနားကရုဏာပြည့်ဝသော စိတ်နှလုံးနှင့် သူ၏ သဘောထားကြီးခြင်း၊ သည်းခံစိတ်၊ ချစ်ခြင်းမေတ္တာနှင့် သနားခြင်းတို့ကို ပြသင့်သည်ဟု လူတို့ထင်ကြသည်။ ထိုသူသည် သမ္မာတရားကို နားလည်သည်ဖြစ်စေ၊ နားမလည်သည်ဖြစ်စေ၊ ထို့ပြင် သူသည် ဘုရားသခင်ကို မည်ရွေ့မည်မျှ ကျိုးနွံနာခံသည်ဖြစ်စေ၊ ဘုရားသခင်သည် ထိုအရာများကို ထည့်တွက်စဉ်းစားခြင်း မပြုသင့်ဘဲ ထိုသူသည် အဘယ်မျှ သနားစဖွယ်ကောင်းသည်ကိုသာ ထည့်တွက်စဉ်းစားသင့်ကာ သူသည် နာကျင်မှုအမြောက်အမြား ခံစားခဲ့ပြီးကြောင်း၊ သူသည် သူ၏ စိတ်ကူးမျှော်မှန်းချက်အား ကျားကုတ်ကျားခဲ ဖက်တွယ်ထားကြောင်း ထည့်တွက်စဉ်းစားလျက် ထိုသူကို ကယ်တင်ခံရခွင့်ပြုခြင်းဖြင့် ခြွင်းချက်ထားသင့်သည်ဟု လူတို့ထင်ကြသည်။ ဤသည်မှာ လူတို့၏ အယူအဆတစ်ခုပင် ဖြစ်၏။ လူတို့၌ “ပြုသင့်သည်” ဟူသည့် အသုံးအနှုန်းများစွာ ရှိပြီး ဘုရားသခင်က မည်သည့်အရာ ပြုသင့်သည်ကို အဆုံးအဖြတ်ပေးရန်နှင့် ဘုရားသခင်၏ လုပ်ဆောင်ချက်များကို အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုရန်အတွက် “ပြုသင့်သည်” ဟူသည့် ဤအသုံးအနှုန်းများအားလုံးကို အသုံးပြုကြသည်။ အဖြစ်မှန်များက ဘုရားသခင်သည် အမှုအရာများကို ဤပုံစံအတိုင်း ပြုလုပ်မထားကြောင်း ထုတ်ဖော်သောအခါတွင် လူတို့နှင့် ဘုရားသခင်ကြား သဘောထားကွဲလွဲမှု ပေါ်ပေါက်လာပြီး လူတို့အထဲ၌ ဘုရားသခင်နှင့် ပတ်သက်သည့် အထင်အမြင်လွဲမှားမှု ပေါ်ပေါက်လာလေသည်။ သို့ဆိုလျှင် ယင်းက အထင်အမြင်လွဲမှားမှုမျှသာ ဟုတ်သလော။ ဤအရာမှနေ၍ လူတို့၏ ပုန်ကန်လိုခြင်းလည်း ထွက်ပေါ်လာလေသည်။ ဤသည်တို့မှာ လူတို့အပေါ် အယူအဆများက ယူဆောင်လာသည့် ဒုက္ခဆိုးကျိုးများနှင့် အကျိုးဆက်များ ဖြစ်ကြ၏။

ငါတို့ဆွေးနွေးနေသည့် အဓိကအချက်မှာ အယူအဆများ ဖြစ်သည်။ ငါတို့ ယခုတင်ပြောခဲ့သည့် ဇာတ်လမ်းမှနေ၍ ဇာတ်ကောင်သည် ဘုရားသခင် စီစဉ်ညွှန်ကြားထားခဲ့သည့် အရာရာကို အကဲဖြတ်ရန်အတွက် အယူအဆများစွာကို အသုံးပြုခဲ့ကြောင်း၊ ဇာတ်ကောင်၌ ဖြစ်ပျက်ခဲ့သည့် အရာတိုင်းနှင့် သူမအား ဘုရားသခင်ဆက်ဆံခဲ့သည့် ပုံစံ၏ ရလဒ်အနေဖြင့် လူတို့သည် ဘုရားသခင်အပေါ် ထင်မြင်ချက်များနှင့် တောင်းဆိုမှုများစွာ ရှိလာကာ ယင်းတို့အားလုံးမှာ အယူအဆများပင် ဖြစ်ကြောင်းကို လူတို့က မြင်နိုင်သည်။ လူတို့၌ အခြား မည်သည့်အယူအဆများ ရှိသနည်း၊ ငါ့အား ပြောလော့။ (ဘုရားသခင်သည် ထိုမျှကြီးမားသော အလုပ်ကို လုပ်ဆောင်ခဲ့ပြီး ဖြစ်သည့်အတွက် သူသည် ပိုများသော လူတို့ကို ရယူသင့်သည်ဟု လူတို့ထင်ကြသည်။ သို့သော် လူအနည်းငယ်ကိုသာ ရယူနိုင်လျှင် ယင်းမှာ သူရယူမည့်သူအားလုံးပင် ဖြစ်သည်ဟု ဘုရားသခင်ဆိုသောကြောင့် ဘုရားသခင်သည် ထိုလူများစွာကို ရယူဖို့မနှစ်သက်ဟု လူတို့ခံစားရသဖြင့် ဆက်၍ မလိုက်စားကြတော့ပေ။) အယူအဆများသည် လူတို့၏ လိုက်စားမှုအပေါ် အကျိုးသက်ရောက်လေသည်။ ဤတွင် အမှားပြင်ဆင်ချက် ပြုလုပ်ရမည်။ ဘုရားသခင်က ထိုလူများစွာ ရယူဖို့ မနှစ်သက်သည်မဟုတ်၊ ယင်းကို သူနှစ်သက်၏။ ဤနေရာ၌ မေးခွန်းတစ်ခု ရှိသည်။ ဘုရားသခင်သည် လူတို့၏ အဆုံးသတ်ကို နောက်ဆုံးတွင် အဆုံးအဖြတ်ပေးသောအခါ သူသည် ၎င်းတို့အပေါ် နောက်ထပ် အလုပ်လုပ်တော့မည်မဟုတ်ဘဲ၊ ထိုအစား ၎င်းတို့ကို လက်လျှော့မည်ဟု မည်သည့်အရာအပေါ် အခြေခံ၍ ဘုရားသခင် ဆိုသနည်း။ ဤနေရာတွင် ဘုရားသခင်၌ စံချိန်စံညွှန်းတစ်ခု ရှိကာ ယင်းမှာ စည်းမျဉ်းတစ်ခုဖြစ်သကဲ့သို့ ပဓာနကျသောအချက်တစ်ခုလည်း ဖြစ်၏။ အကယ်၍ သင့်ထံတွင် ဤစံချိန်စံညွှန်း၊ စည်းမျဉ်း၊ သို့မဟုတ် ပဓာနအချက်နှင့် ပတ်သက်၍ အယူအဆများရှိလျှင်၊ သို့မဟုတ် ယင်းကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မသိမြင်နိုင်လျှင် ဘုရားသခင်နှင့်ပတ်သက်၍ အချို့သော သဘောထားကွဲလွဲမှုများဖြစ်စေ၊ စိတ်ကူးများဖြစ်စေ သင့်အထဲ၌ ပေါ်လာမည် ဖြစ်သည်။ လူအချို့က “ဘုရားသခင်သည် သူမအပေါ်၌ အားထုတ်ကြိုးပမ်းမှု များစွာ ပြုခဲ့သော်လည်း သူမသည် မပြောင်းလဲသည့်အပြင် သူမ၏ဆန္ဒကို လက်မလွှတ်ဘဲ ပို၍ပင် မြဲမြံစွာ ဆုပ်ကိုင်ထားကာ ဘုရားသခင်၏ရှေ့မှောက်သို့ ရောက်မလာခဲ့သောကြောင့် သူမအပေါ် ဘုရားသခင်လက်လျှော့ခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်” ဟု ဆိုကြသည်။ ဤသည်မှာ သူမအ‌ပေါ် ဘုရားသခင် လက်လျှော့ခဲ့ခြင်း၏ အဓိက အကြောင်းရင်းဖြစ်သလော။ (မဟုတ်ပါ။) သို့ဆိုလျှင် အဓိက အကြောင်းရင်းမှာ အဘယ်နည်း။ ဤဇာတ်လမ်း၏ အဆုံးတွင် ဇာတ်ကောင်အမျိုးသမီး အိုမင်းလာသောအခါ သူမ၏ ရုပ်သွင်ပြောင်းလဲသွားကာ နှစ်ကာလများ ကုန်လွန်သွားသည်နှင့်အမျှ သူမသည်လည်း အသက်ကြီးရင့်လာပြီး ခေတ်ပြောင်းသွားသည့်တိုင် မ‌ပြောင်းမလဲ ကျန်ရှိနေသည့်အရာမှာ သူမ၏ဆန္ဒဖြစ်သည့်အပြင် သူမ၏ မှုန်ဝါးလုလုဖြစ်သော ဤယုံမှားလွန်မှုများပင် ဖြစ်၏။ သို့ဆိုလျှင် မည်သည့်အရာက သူမအား ထိုသို့သောဆန္ဒကို ဆက်လက် ဆုပ်ကိုင်ထားစေခဲ့သနည်း။ (စိတ်နှလုံးခိုင်မာသော၊ ပုန်ကန်သော စိတ်သဘောထား ဖြစ်ပါသည်။) မှန်ပေ၏။ သူမသည် သမ္မာတရားကို မချစ်၊ သမ္မာတရားကို မလိုက်စား၊ ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များကို မခံယူသည့်အပြင် သမ္မာတရားကို လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ခြင်းမရှိ ဟူသည့်အချက်တို့က ထိုသို့သောရလဒ်ကို ဖြစ်ပေါ်စေခြင်းဖြစ်သည်။ မာနထောင်လွှားခြင်း၊ စိတ်နှလုံးခိုင်မာခြင်းနှင့် အလျှော့မပေးခြင်းဟူသည့် သူမ၏ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သဘောထားများက သူမအား ကိုယ်ပိုင်ဆန္ဒနှင့် စံသတ်မှတ်ချက်များအပေါ် ဆက်လက်ဆုပ်ကိုင်ထားစေပြီး သူမ၏ စံသတ်မှတ်ချက်များကို လက်လွှတ်လိုက်ခြင်းမှ ဟန့်တားထားသည်။ ဤအရာကို မည်သည့်အရာက ဖြစ်စေသနည်း။ ယင်းမှာ သူမ၏ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သဘောထားများက ဖြစ်စေခဲ့သည်။ သို့ဆိုလျှင် ဘုရားသခင်သည် လူတစ်ဦး လမ်းဆုံးရောက်သော်လည်း ၎င်း၏ စိတ်သဘောထားက စိတ်နှလုံးခိုင်မာနေဆဲ၊ မာနထောင်လွှားနေဆဲ၊ အလျှော့မပေးဆဲရှိသည်ကို မြင်တွေ့သည့်အခါတိုင်း ဤအရာက မည်သည့်အရာကို ဆိုလိုသနည်း။ ဘုရားသခင် အလုပ်လုပ်စဉ်တွင် ဤသူ့ကို အပြင်ပန်းမှကြည့်လျှင် ဘုရားသခင်နောက်ကို လိုက်လျှောက်နေပြီး သူ၏တာဝန်ကို ထမ်းဆောင်နေသည်ဟု ထင်ရသော်လည်း သူပြုလုပ်သမျှတွင် ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များကို လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ခြင်းနှင့် တွေ့ကြုံခြင်း မရှိသည့်အပြင် အနှစ်သာရအားဖြင့် သူ၌ အသက်ဝင်ရောက်မှု လုံးဝမရှိ‌ပေ။ သို့ဆိုလျှင် ဤသို့သောလူတို့သည် ဘုရားသခင်၏အလုပ်ကို အမှန်တကယ် ခံယူခြင်းနှင့် ကျိုးနွံနာခံခြင်း ရှိပါသလော။ (မရှိပါ။) မှန်ပေ၏။ ဤအရာက ၎င်းတို့၌ ဘုရားသခင်၏ စွန့်ပစ်ခံရခြင်း အကျိုးဆက်ကို ဖြစ်ပေါ်စေသည်။ ၎င်းတို့သည် ဘဝတစ်လျှောက်လုံး၏ လမ်းကြောင်းကို ဖြတ်သန်းခဲ့ရကာ ၎င်းတို့သည် အသက်ရှင်စဉ်အတွင်း ဘုရားသခင်၏ရှေ့မှောက်သို့ ရောက်လာပြီး ဤအရာအားလုံးကို စီစဉ်ညွှန်ကြားခဲ့သူမှာ ဖန်ဆင်းရှင်ဖြစ်ကြောင်း၊ လူတို့၏ ကံတရားကို စီမံသူမှာ ဖန်ဆင်းရှင်ဖြစ်ကြောင်း သဘောပေါက်နားလည်ခဲ့သော်လည်း ဘုရားသခင်၏ နောက်သို့ လိုက်လျှောက်ပြီး ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များကို ကြားနာခဲ့သည့်ကာလအတွင်း ၎င်းတို့၏ စိတ်နှလုံးခိုင်မာသော၊ မာနထောင်လွှားသော၊ အလျှော့မပေးသော စိတ်သဘောထားက တကယ့်အဆုံးထိပင် လုံးဝ မပြောင်းလဲခဲ့သောကြောင့် ဤရလဒ်က ပကတိရှင်းနေပေသည်။ ဤသည်မှာ လူတစ်ဦးအား လက်လျှော့ရန်အတွက် ဘုရားသခင်၏ စည်းမျဉ်းဟူသည့် ဘုရားသခင်၏ အပြီးသတ် စံချိန်စံညွှန်းပင် ဖြစ်၏။ ဘုရားသခင်၏ ဤစည်းမျဉ်း၊ ဤစံချိန်စံညွှန်းနှင့် ပတ်သက်၍ လူတို့၌ မည်သည့်အမြင်များ ရှိပါစေ၊ သို့မဟုတ် မည်သည့်အကဲဖြတ်ချက်များ ပြုလုပ်ပါစေ သူသည် လူတို့၏ သြဇာလွှမ်းမိုးခြင်းကို ခံမည် မဟုတ်သည့်အပြင် သူလုပ်ဆောင်ရမည့်အရာ ဟူသမျှကို လုပ်ဆောင်မည် ဖြစ်သည်။ အကယ်၍ သင်သည် ဤလူနှင့် ထိတွေ့မှုမရှိသည့်အပြင် ဤလူ၏ အတွင်းကျဆုံး အနှစ်သာရက မည်သည့်အရာဖြစ်သည်နှင့် သူ၏ စိတ်သဘောထားက မည်သည့်အရာဖြစ်သည်ကို နားမလည်ဘဲ သူ၏ အပြင်ပန်းသဏ္ဌာန်ကိုသာ ထည့်သွင်းစဉ်းစားပါက သင်သည် ဘုရားလုပ်ဆောင်ချက်များ၏ စည်းမျဉ်းနှင့် အကြောင်းရင်းကို မည်သည့်အခါမျှ နားလည်မည် မဟုတ်သည့်အပြင် သင်သည် ဤလူနှင့်ပတ်သက်၍ ဘုရားသခင်၏ လုပ်ဆောင်ချက်များနှင့် သူ၏ အဆုံးအဖြတ်တို့အပေါ် အကဲဖြတ်ချက်များ ပြုလုပ်မည်ဖြစ်သည်။ သင်တို့ကို ငါမေးပါရစေ။ ဘဝတွင် နာကျင်မှုမျိုးစုံကို တွေ့ကြုံခဲ့ရသည့်၊ တစ်ဘဝစာလုံး နာကျင်မှုတွေ့ကြုံခဲ့ရသည့် ထိုသို့သော သနားစဖွယ် လူတစ်ဦးအပေါ် ဤအရေးယူမှုမျိုးကို ဘုရားသခင် အဘယ့်ကြောင့် စီရင်ရမည်နည်း။ ဘုရားသခင်သည် သူ့အပေါ် အဘယ့်ကြောင့် လက်လျှော့ရမည်နည်း။ ဤရလဒ်မှာ မည်သူမျှ မတွေ့မြင်လိုသော အရာတစ်ခုဖြစ်သော်လည်း ယင်းမှာ အကယ်စင်စစ် အမှန်တရားဖြစ်ပြီး အမှန်တကယ် တည်ရှိနေသည်။ သူ့အား ဘုရားသခင် ဤသို့ဆက်ဆံရသည့် အကြောင်းရင်းမှာ အဘယ်နည်း။ သူ၏လိုက်စားမှု၊ သူ၏ စိတ်သဘောထားနှင့် သူလျှောက်သည့် လမ်းကြောင်းအားဖြင့် ထောက်ဆ၍ အကယ်၍ ဘုရားသခင်သည် ထိုသို့သောလူတစ်ဦးအပေါ် နောက်ထပ်ဆယ်နှစ် အလုပ်လုပ်ခဲ့လျှင်လည်း ထိုသူသည် ပြောင်းလဲမည်လော။ (ပြောင်းလဲမည်မဟုတ်ပါ။) ကိုယ်တော်သည် သူ့အပေါ် နောက်ထပ်အနှစ် ၅၀ အလုပ်လုပ်ပြီး သူ့အား အနည်းငယ် ပို၍ကြာကြာ အသက်ရှင်ခွင့်ပေးခဲ့လျှင် သူပြောင်းလဲမည်လော။ (ပြောင်းလဲမည်မဟုတ်ပါ။) သူသည် အဘယ့်ကြောင့် မပြောင်းလဲရမည်နည်း။ (သူသည် သမ္မာတရားလိုက်စားသူတစ်ဦး မဟုတ်သောကြောင့် ဘုရားသခင်အား နှစ်ပေါင်းမည်မျှပို၍ ယုံကြည်ပါစေ ပြောင်းလဲမည်မဟုတ်ကြောင်း သူ၏ သဘာဝအနှစ်သာရက အဆုံးအဖြတ်ပေးပါသည်။) ထိုအကြောင်းကို မည်သူသည် ပို၍တိကျသောပုံစံဖြင့် ပြောနိုင်သနည်း။ (သူလျှောက်နေသည့် လမ်းကြောင်းသည် မှား၏။ ယင်းသည် သမ္မာတရားလိုက်စားသည့် လမ်းကြောင်းမဟုတ်ပါ။ ဤအရာက သူသည် ဘုရားသခင်ကို နှစ်ပေါင်းမည်မျှ ယုံကြည်ပါစေ အကျိုးမရှိဟု ဆိုလိုသည်။ အကယ်၍ သူသည် ဘုရားသခင်ကို နောက်ထပ် ၁၀ နှစ်၊ သို့မဟုတ် အနှစ် ၂၀ ယုံကြည်လျှင်ပင် သူလျှောက်သည့်လမ်းကြောင်းနှင့် သူ၏အသက်တာ ဦးတည်ချက်က ပြောင်းလဲမည်မဟုတ်ပါ။) ယင်းမှာ ဖြစ်နေသည့်ပုံစံ အတိအကျပင်။ သူ့အထဲ၌ အယူအဆများနှင့် စိတ်ကူးများ ရှိသည်။ သူသည် သမ္မာတရားကို မလိုက်စား၊ သို့မဟုတ် သမ္မာတရားနားလည်မှုကို မလိုက်စား၊ သို့မဟုတ် သမ္မာတရားသို့ ဝင်ရောက်မှုကို မလိုက်စားပေ။ သူလိုက်စားသမျှမှာ စဉ်ဆက်မပြတ် လိုက်လျှောက်ခြင်း ဟန်ပန်ဖြစ်သော်လည်း အနှစ်သာရက လုံးလုံးလျားလျား မပြောင်းလဲဘဲ ကျန်ရှိနေသည်။ သူသည် သမ္မာတရားလိုက်စားခြင်း မရှိဘဲ ဘုရားသခင်ကို ၁၀ နှစ်ဖြစ်စေ၊ အနှစ် ၂၀ဖြစ်စေ၊ အနှစ် ၃၀ဖြစ်စေ၊ အနှစ် ၅၀ဖြစ်စေ ယုံကြည်လာကာ သမ္မာတရားကို မလိုက်စားသေးသည့်အပြင် နောက်ဆုံးတွင် သူထုတ်ဖော်ပြီး အသက်ရှင်နေထိုင်သည့်အရာက လုံးဝ မပြောင်းလဲပေ။ ဤသည်ကို သူ၏ သဘာဝအနှစ်သာရက အဆုံးအဖြတ်ပေးပြီး သူ၌ရှိသည့် စိတ်သဘောထားမျိုးပင် ဖြစ်သည်။ ယင်းသည် မည်သည့်အခါမျှ မပြောင်းခဲ့သည့်အပြင် သူ၏ ဘုရားသခင်နှင့်ဆိုင်သည့် အယူအဆများနှင့် စိတ်ကူးများက မည်သည့်အခါမျှ ပြောင်းလဲမသွားခဲ့ချေ။ သို့ဆိုလျှင် ထိုကဲ့သို့သော လူတစ်ဦးအား ကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းဖို့အတွက် ဘုရားသခင်၌ စည်းမျဉ်းများ ရှိသလော။ လွန်စွာရှိ၏။ လူတို့သည် ၎င်းတို့ မည်ပုံမည်မျှ သည်းခံနိုင်ပြီး ကြီးမြတ်သည်ဟု တွေးထင်လျက် အမြဲတမ်း လူကောင်းဖြစ်ယောင်ဆောင်ကြသည်။ သို့သော် သင်၏ သည်းခံနိုင်ခြင်းက ဘုရားသခင်၏ သည်းခံနိုင်ခြင်းကဲ့သို့ ကြီးမားသလော။ သင်၏ ချစ်ခြင်းမေတ္တာက ဘုရားသခင်၏ ချစ်ခြင်းမေတ္တာကဲ့သို့ ကြီးမားသလော။ (မကြီးမားပါ။) သို့ဆိုလျှင် ဘုရားသခင်၏ သည်းခံနိုင်ခြင်းက အဘယ်နည်း။ ဘုရားသခင်သည် သည်းခံနိုင်ပြီး ချစ်တတ်သည်ဟု သင် အဘယ်သို့ ပြောနိုင်သနည်း။ ဘုရားသခင်သည် လူတို့အား သူ၏ရှေ့မှောက်သို့ ခေါ်ဆောင်လာရန်၊ ၎င်းတို့အား သူ၏ နှုတ်ကပတ်တော်များကို နာယူစေပြီး သူ၏ နှုတ်ကပတ်တော်များကို နားလည်စေရန်နှင့် ၎င်းတို့အား သူသတ်မှတ်သည့် နည်းလမ်းအတိုင်း အသက်တာကို ဖြတ်သန်းစေပြီး လက်တွေ့လုပ်ဆောင်စေရန်အတွက် ၎င်းတို့အား အကျိုးပြုသည့် နည်းလမ်းအမျိုးမျိုးကို အသုံးပြုလေသည်။ သို့သော် ထိုလူက မခံယူဘဲ အဆုံးထိတိုင်အောင် သူ၏ကိုယ်ပိုင်အမြင်များကို မြဲမြံစွာ ဆုပ်ကိုင်ထားသည်။ သို့ဆိုလျှင် ဘုရားသခင်သည် ထိုသူ၏အသက်တာ အတွေ့အကြုံအတောအတွင်း ထိုသူ့ကို လက်လျှော့သလော။ (လက်မလျှော့ပါ။) ဘုရားသခင်သည် လက်မလျှော့ပေ။ ထိုသူ၏အသက်တာ အဆင့်တိုင်းတွင် ထိုသူအတွက် သူလုပ်ဆောင်သမျှနှင့် ထိုသူအား တွေ့ကြုံဖို့သတ်မှတ်သည့် အရာတိုင်း၌ ဘုရားသခင်သည် အဆုံးထိတိုင်အောင် သူ၏တာဝန်ဝတ္တရားကို အလေးအနက်ထားသည်။ အဆုံးထိတိုင်အောင် တာဝန်ယူရာ၌ ဘုရားသခင်၏ ရည်ရွယ်ချက်မှာ အဘယ်နည်း။ ထိုသူဆန္ဒရှိနေသည့် စစ်မှန်သော ပျော်ရွှင်မှုကို ခံစားနိုင်ဖို့အလို့ငှာ ရလဒ်ကောင်းတစ်ခုကို မြင်တွေ့နိုင်ရန်၊ ထိုလူအတွက် ကျေနပ်ဖွယ်ရာနှင့် လက်ခံနိုင်စရာဖြစ်သည့် ရလဒ်တစ်ခုကို မြင်တွေ့နိုင်ရန် ဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်၏ သည်းခံနိုင်ခြင်း ဖြစ်၏။ သို့သော် အဆုံး၌ ဘုရားသခင်မြင်တွေ့ရသည့် ရလဒ်မှာ အဘယ်နည်း။ ဘုရားသခင်သည် အဆုံး၌ သူမြင်တွေ့လိုသည့် ရလဒ်ကို မြင်တွေ့ရသလော။ (မမြင်တွေ့ရပါ။) ယင်းကို မမြင်တွေ့ရ၊ မြင်တွေ့စရာ မျှော်လင့်ချက်လည်း နဂိုတည်းက မရှိချေ။ ဘုရားသခင်သည် မျှော်လင့်ချက်ကို မတွေ့ရသောအခါ ယင်းမှာ မည်သည့်သဘောဆောင်သနည်း။ ယင်းမှာ ဘုရားသခင်သည် ဤသူ၏အထဲ၌ နောက်ထပ် မည်သည့်မျှော်လင့်ချက်မျှ မရှိတော့သည်ကို ဆိုလိုသည်။ လူသားမျိုးနွယ်၏ စကားအနေဖြင့် သူသည် စိတ်ပျက်လက်ပျက် ဖြစ်နေသည်။ အကယ်၍ မျှော်လင့်ချက်ရေးရေးမျှ ရှိလျှင် ဘုရားသခင် လက်လျှော့မည်မဟုတ်ပေ။ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်၏ သည်းခံနိုင်ခြင်းနှင့် ဘုရားသခင်၏ ချစ်ခြင်းမေတ္တာ ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်သည် အနှစ်မဲ့သော စကားများကို ပြောဆိုနေခြင်းထက် လူတို့အပေါ် သူ၏ သည်းခံနိုင်ခြင်းနှင့် ချစ်ခြင်းမေတ္တာကို လက်တွေ့ကျကျ အသုံးပြုသည်။ အဆုံးတွင် ဤသူ၏အထဲ၌ ဘုရားသခင် မြင်တွေ့သည့်အရာမှာ သူ၏ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သဘောထားက မပြောင်းလဲသေး၊ သူ၏ အလျှော့မပေးခြင်းက ရှိမြဲရှိနေသေးကာ သူ၏ စိတ်နှလုံးအရင်းခံ၌ သူ၏ဆန္ဒက ကျန်ရှိနေသေးသည်ကို ဖြစ်သည်။ ထိုသူသည် ကောင်းချီးခံစားလိုသော်လည်း ဘုရားသခင်ရှေ့သို့ ရောက်လာသောအခါ ထိုသူသည် မည်သည့်အရာကိုမျှ လက်မလွှတ်ခဲ့ပေ။ ထိုအစား သူသည် ဤမဖြစ်စလောက်ဆန္ဒကို သူ့ဘဝတစ်ခုလုံး ထိန်းသိမ်းထားကာ ယင်းကို သူ့ဘဝတစ်ခုလုံး ဖက်တွယ်နေပြီး ဘဝတစ်ခုလုံး မြဲမြံစွာ ဆုပ်ကိုင်ထားသည်။ အပြင်ပန်းတွင် သူသည် မိမိကိုယ်ကို ဘုရားသခင်ထံ ပေးအပ်ပြီး သူ၏အသက်တာနှင့် ဆွေမျိုးများအားလုံးကို ဘုရားသခင့်ထံ အပ်နှံထားသည်။ သို့သော် လက်တွေ့အရှိတရားက အဘယ်နည်း။ သူသည် မိမိကိုယ်တိုင် စီမံလိုသည်၊ သူ၏ပတ်ဝန်းကျင်ရှိ လူတို့အတွက် စီမံလိုသည်၊ သူ၏ ဆွေမျိုးသားချင်းများကို စီမံလိုသည်၊ မိမိကိုယ်ကို စီမံလိုသည့်အပြင် ထိုသူတို့ကို တစ်ဦးအပေါ်တစ်ဦး မှီခိုအားထားစေလိုသည်။ သူသည် ဤအရာအားလုံးကို ဘုရားသခင်ထံ အမှန်တကယ် အပ်နှံခြင်း လုံးဝမရှိပေ။ သင်သည် မည်သည့်နည်းလမ်းဖြင့် ကြည့်သည်ဖြစ်စေ၊ ဤသူလျှောက်သည့်လမ်းကြောင်းက ဘုရားသခင်၏ လမ်းခရီးနောက်သို့ လိုက်လျှောက်သည့်လမ်းကြောင်း မဟုတ်သကဲ့သို့ ဘုရားသခင်၏ သတ်မှတ်ချက်များကို သတိရှိရှိ ဖြည့်ဆည်းပေးသည့် လမ်းကြောင်းလည်း မဟုတ်ပေ။ သူသည် ဘုရားသခင်၏ လမ်းခရီးနောက်သို့ လိုက်လျှောက်သည့်လမ်းကြောင်းကို လုံးဝမလိုက်ပေ။ သူသည် အသက်တာ၌ များစွာ ဒုက္ခခံစားရပြီး ဖြစ်ရိုးဖြစ်စဉ်မဟုတ်သော အရာများစွာကို တွေ့ကြုံခဲ့ပြီးဖြစ်သော်လည်း ထိုအရာများက သူရေးဆွဲထားခဲ့သည့် ဘဝ၏ လှပပြီး ပျော်ရွှင်ဖွယ်ကောင်းသော စိတ်ကူးပန်းချီကားကို ဖျက်ပစ်အောင် မပြုလုပ်ခဲ့သေးသည်သာမက သူ့အား မည်သည့်နည်းဖြင့်မျှ ဆင်ခြင်သုံးသပ်အောင် မပြုလုပ်ခဲ့သေးချေ။ ဤသည်မှာ မည်သို့သောလူမျိုး ဖြစ်သနည်း။ ဤကဲ့သို့သော လူတို့သည် စိတ်နှလုံးခိုင်မာလွန်းလှ၏။ အကယ်၍ လူတို့သည် သမ္မာတရားကို မလိုက်စားသည့်အပြင် အသက်တာတွင် မှန်ကန်သော လမ်းကြောင်းနောက်သို့ မလိုက်ပါက ဤသည်မှာ နောက်ဆုံးရလဒ်ပင် ဖြစ်သည်။ အဆုံးတွင် ဘုရားသခင် ပြုလုပ်သည့်အရာမှာ သူလုပ်ဆောင်ကောင်း လုပ်ဆောင်ပြီးနိုင်သမျှပင် ဖြစ်တော့သည်။ ယင်းက လူတို့၏ စိတ်ကူးများကို သာလွန်သွားပြီဖြစ်ကာ ၎င်းတို့ရောက်နိုင်သည်ထက် ကျော်လွန်ပြီးဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်သည် လူတို့ကို များစွာ ပေးပြီးဖြစ်သည်။ လူတို့၏ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်း၊ ၎င်းတို့၏ စိတ်သဘောထားနှင့် ဘုရားသခင်အပေါ် ၎င်းတို့၏ စိတ်ထားအရ ၎င်းတို့သည် ဤအရာများနှင့် မတန်သည့်အပြင် ဤကောင်းချီးများနှင့် မတန်ပေ။ သို့သော် ဘုရားသခင် လက်လျှော့သလော။ ဘုရားသခင်သည် လက်မလျှော့မီ အလုပ်များစွာ လုပ်ဆောင်သည်။ ဘုရားသခင်က သူ၏ ချစ်ခြင်းမေတ္တာ၊ သူ၏ သနားကရုဏာ၊ သူ၏ ကျေးဇူးတော်နှင့် ကောင်းချီးများကို ၎င်းတို့အပေါ် ရက်ရက်ရောရော ပေးအပ်သည်။ သို့သော် ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်ထံမှ ဤအရာများကို ရရှိပြီးနောက် အပြန်အလှန်အားဖြင့် ၎င်းတို့၏စိတ်ထားမှာ အဘယ်နည်း။ ၎င်းတို့သည် သူ့ကိုရှောင်ပြီး သူ့ထံမှ ကင်းကွာနေကြဆဲဖြစ်ကာ အတွင်းစိတ်တွင် သူ့ကို မကြာခဏ သံသယထားသည်၊ သူ့ကို သတိဖြင့် တားဆီးကာကွယ်သည်၊ သူနှင့် ကွဲလွဲဆန့်ကျင်ပြီး လက်လျှော့ကြသည်။ ထိုသူသည် ပျော်စရာဘဝတစ်ခုကို ဖန်တီးဖို့ရန် အဘယ့်ကြောင့် အခြားသူများကို အမြဲတစေ မှီခိုအားထားလိုသနည်း။ သူသည် ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ရန် အတော်ပင် အားထုတ်နေရသည်။။ ဘုရားသခင်က လူတို့ကို မှန်ကန်သောလမ်းကြောင်းပေါ် ဦးဆောင်လမ်းပြသွားနိုင်ပြီး ၎င်းတို့ကို ပျော်ရွှင်အောင် လုပ်ပေးနိုင်ကြောင်း သူမယုံကြည်ပေ။ သူက မိမိ၏ ကိုယ်ပိုင်လမ်းကြောင်းမှာ မှန်ကန်သည်ဟု အမြဲတမ်း ထင်မြင်သည်။ ဘုရားသခင်က သူ့ကို ကူညီနိုင်ခဲ့ပြီး သူရွေးချယ်ထားသည့် လမ်းကြောင်းအရနှင့် သူ၏ သတ်မှတ်ချက်များအရ မိမိ၏ ရည်မှန်ချက်ပန်းတိုင်ကို ပြည့်စုံစေဖို့ ဦးဆောင်လမ်းပြသွားနိုင်ခဲ့လျှင် သူသည် ခံယူပြီး ကျိုးနွံနာခံခဲ့ပြီးသားဖြစ်မည်။ သို့ရာတွင် ဘုရားသခင်သည် လူတို့အား သူ့ထံ ပြန်လှည့်လာစေရန် သမ္မာတရားကို ဖော်ပြသည်။ ဤသို့ဖြင့် ၎င်းတို့သည် သမ္မာတရားကို ခံယူပြီး အဓိပ္ပာယ်ရှိသော အသက်တာကို နေထိုင်နိုင်ရန်ဖြစ်သည်။ ပြီးလျှင် ဤသည်မှာ ၎င်းတို့၏ အယူအဆများနှင့် သဘောကွဲလွဲနေသည်။ ထို့အတွက်ကြောင့် ၎င်းတို့သည် မိမိတို့သဘောအတိုင်း လုပ်ပြီး ကိုယ့်ဘဝနှင့်ကိုယ် အသက်ရှင်နေထိုင်လိုကြသည်။ ၎င်းတို့သည် မိမိတို့ကိုယ်ကိုနှင့် အခြားသူများကို မှီခိုအားထားဖို့သာ လိုသည်၊ ထို့ပြင် ဘုရားသခင်အပေါ် မှီခိုအားထားခြင်းဖြင့် ၎င်းတို့၏ ရည်မှန်းချက်ပန်းတိုင်များကို မရရှိနိုင်ဟု ထင်ကြသည်။ လူတို့သည် ဘုရားသခင်၏ ရည်ရွယ်ချက်များကို နားမလည်ဘဲ မိမိတို့၏ကိုယ်ပိုင် အယူအဆများကိုသာ ဆုပ်ကိုင်ထားသောကြောင့် ဘုရားသခင်ထံမှ ပို၍ပို၍ လမ်းလွဲကြသည်။ ဘုရားသခင်သည် သမ္မာတရား၊ လမ်းခရီးနှင့် အသက်ဖြစ်ကြောင်း တွေ့မြင်သောသူ၊ လူတို့သည် အလွန်အမင်း ဖောက်ပြန်ပျက်စီးပြီး ဘုရားသခင်၏ ကယ်တင်ခြင်းလိုအပ်ကြောင်း တွေ့မြင်သောသူနှင့် ဘုရားသခင်လုပ်ဆောင်သည့် အရာခပ်သိမ်းသာလျှင် သမ္မာတရားဖြစ်ကြောင်း၊ ယင်းမှာ လူသားမျိုးနွယ်အား စာတန်၏စွမ်းအားမှ ကယ်တင်ရန်နှင့် လူသားမျိုးနွယ်အား လှပသော ပန်းတိုင်ဆီသို့ ပို့ဆောင်ပေးရန်အတွက်သာ ဖြစ်ကြောင်း တွေ့မြင်သော ထိုကဲ့သို့သောလူတို့သာလျှင် ဘုရားသခင်ကို မော့ကြည်နိုင်သည်၊ သူ့အပေါ် မှီခိုအားထားနိုင်သည်၊ သူ့နောက်သို့ အဆုံးထိလိုက်နိုင်သည်၊ ပြီးလျှင် သူ့ကို မည်သည့်အခါမျှ ချန်ရစ်မထားဘဲ နေနိုင်လေသည်။

ငါတို့ ယခုတင် မိတ်သဟာယပြုခဲ့သည့်အရာမှာ လူတစ်ဦးအပေါ် ဘုရားသခင်၏စိတ်ထား ဖြစ်ပြီး လူတို့ကြားနှင့် လူတို့အပေါ် ဘုရားသခင် အလုပ်လုပ်သည့် နည်းလမ်းအမျိုးမျိုးလည်း ဖြစ်သည်။ ဤအရာများနှင့် ပတ်သက်၍ လူတို့သည် အယူအဆများ ဖြစ်ပေါ်လာသောအခါ မကြာခဏ ဆန်းစစ်သင့်သည်၊ ဆင်ခြင်သုံးသပ်သင့်သည်၊ နားလည်သင့်သည်၊ ထို့နောက် မိမိတို့ကိုယ်ကို နောက်ပြန်လှည့်သင့်သည်။ မိမိကိုယ်ကို နောက်ပြန်လှည့်ခြင်း၏ ရည်ရွယ်ချက်မှာ အဘယ်နည်း။ အကယ်၍ လူတို့က ဤအရာများသည် အယူအဆများနှင့် စိတ်ကူးများဖြစ်ကြောင်း သဘောပေါက်ပြီး ဘုရားသခင်သည် အမှုအရာများကို အမှန်တကယ် မည်သို့လုပ်ဆောင်ကြောင်း သဘောပေါက်ပါက ၎င်းတို့၌ ဘုရားသခင်နှင့်ပတ်သက်၍ ပို၍ပင် မှားယွင်းပြီး လိုရာဆွဲသော အယူအဆများ ဖြစ်ပေါ်နိုင်သေးသလော။ လူတို့သည် ပုန်ကန်တတ်ပြီး နိုးကြားထကြွသော အတွေးများရှိသဖြင့် ယင်းက ဖြစ်ပေါ်နိုင်သေးသည်။ ထို့ကြောင့် ၎င်းတို့၌ ဘုရားသခင်နှင့်ပတ်သက်၍ ခြားနားသော အယူအဆမျိုးစုံ ဖြစ်ပေါ်နိုင်သေးသည်။ အယူအဆတစ်ခုက နောက်အယူအဆတစ်ခုကို ဖြစ်ပေါ်စေကာ၊ တုံ့ပြန်သောအားဖြင့် အခြား အယူအဆများကို ဖြစ်ပေါ်စေသည့်အပြင် အယူအဆမျိုးစုံက အဆက်မပြတ် ပေါ်ထွက်လာလေသည်။ ဘုရားသခင်နှင့်ပတ်သက်၍ အယူအဆများ ဖြစ်ပေါ်လာသည့် တစ်ချိန်တည်းတွင် လူတို့သည် သူ့ကို ထပ်တလဲလဲ အထင်လွဲမှားနေကြသည်သာမက ဆင်ခြင်သုံးသပ်ပြီးနောက် သမ္မာတရားကို အဆက်မပြတ် နားလည်လာကာ ဤဖြစ်စဉ်တွင် ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်ကို ဖြည်းဖြည်းချင်း သိလာရသည်။ လူတို့အနေဖြင့် ဘုရားသခင်အား သိကျွမ်းမှုကို မရရှိနိုင်ရသည့် အကြောင်းရင်းမှာ အဘယ်နည်း။ ၎င်းတို့က အယူအဆများသည် အဘယ်အရာဖြစ်ကြောင်း မသိသည့်အပြင် မိမိတို့အထဲမှ အယူအဆများကို သတိမပြုမိသည်သာမက မိမိတို့၏ အယူအဆများကို ဆင်ခြင်သုံးသပ်မှုမပြု၊ သို့မဟုတ် ယင်းတို့ကို မည်သည့်အခါမျှ လက်မလွှတ်ကြပေ။ ၎င်းတို့သည် ယင်းတို့ကို ဆုပ်ကိုင်ထားဖို့သာ အာရုံစိုက်ကြကာ ဘုရားသခင် မည်သို့အလုပ်လုပ်ကြောင်း၊ သို့မဟုတ် ဘုရားအလုပ်၏ အနှစ်သာရမှာ မည်သည့်အရာဖြစ်ကြောင်း သိအောင်လုပ်ဖို့ သို့မဟုတ် နားလည်ဖို့ မည်သည့်အခါမျှ အားထုတ်ကြိုးပမ်းမှု မပြုချေ။ ဤနည်းအားဖြင့် လူတို့၏ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သဘောထားများအပြင် လူတို့၏ ကယ်တင်ခြင်းကိုလည်း ထိခိုက်သည့် နောက်ထပ်အခြားအရာတစ်ခုက ဘုရားနှင့် လူတို့ကြားတွင် ဝင်ရောက်လာသည်။ ထို့အတွက်ကြောင့် လူတို့သည် မိမိတို့၏ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးသော စိတ်သဘောထားများကို ကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းနေစဉ် လူ့အယူအဆများမှာ မည်သည့်အရာများ ဖြစ်သည်ဟူသည့်အပေါ် ပို၍အနုစိတ်ပြီး ပို၍စေ့စပ်ပြည့်စုံသော သိနားလည်မှုကို ရရှိဖို့လိုသည်။ လူ့အယူအဆများကို သိနားလည်ခြင်းနှင့် ဖြေရှင်းခြင်း၏ ရည်ရွယ်ချက်မှာ အဘယ်နည်း။ ယင်းတို့ကို လက်လွှတ်လိုက်ဖို့ ဟုတ်သလော။ ယင်းမှာ လူတို့သည် သမ္မာတရား စစ်မှန်မှုထဲသို့ အမြန်ဆုံး ဝင်ရောက်နိုင်ရန်၊ ဘုရားသခင်က လူတို့ကို ဝင်ရောက်စေလိုသည်မှာ အတိအကျ မည်သည့်အရာဖြစ်ကြောင်း နားလည်နိုင်ရန်နှင့် ဘုရားသခင်သည် အမှုအရာများကို မည်သို့ လုပ်ဆောင်ကြောင်း နားလည်နိုင်ရန်အတွက် ဖြစ်သည်။ အကယ်၍ ဘုရားသခင်သည် သင်စိတ်ကူးသည့် နည်းလမ်းအတိုင်း အမှုအရာများကို ပြုလုပ်ပါက သင့်အပေါ် ဘုရားသခင်၏ အလုပ်မှာ ထိရောက်နိုင်မည်လော။ မထိရောက်ပေ။ ဥပမာ သင့်အား ဘုရားသခင် မည်သည့်အခါမျှ ဉာဏ်အလင်းမပေးသည့် အရာအချို့ရှိ၏။ ထိုအစား သူသည် ယင်းတို့အား မည်သို့လုပ်ဆောင်ရမည်ကို တိကျပွင့်လင်းသော အသုံးအနှုန်းဖြင့် သတ်မှတ်ပြဋ္ဌာန်းကာ သင့်အနေဖြင့် ယင်းတို့ကို သွား၍လုပ်ဆောင်ဖို့သာ လိုသည်။ သို့သော် ဘုရားသခင် သင့်အား တို့ထိပြီး ဉာဏ်အလင်းပေးဖို့ကို သင် အမြဲတမ်း စောင့်ဆိုင်းပြီး ရလဒ်အနေဖြင့် ဤစောင့်ဆိုင်းရခြင်းက အလုပ်ကို နှောင့်နှေးစေကာ သင်သည် တာဝန်ကို ကောင်းမွန်စွာ မဖြည့်ဆည်းဘဲ လူစားထိုးခံရခြင်းဖြင့် အဆုံးသတ်ရသည်။ ဤသည်ကို မည်သည့်အရာက ဖြစ်ပွားစေသနည်း။ (အယူအဆများဖြစ်သည်။) ယခု ထိုအရာကိုကြည့်လျှင် လူတို့၏ အယူအဆများက ၎င်းတို့၏ ဝင်ရောက်မှုကို ထိခိုက်သလော။ (ထိခိုက်ပါသည်။) မည်သည့်အတိုင်းအတာအထိ ထိခိုက်သနည်း။ အနည်းဆုံးအနေဖြင့် ၎င်းတို့က သမ္မာတရားအပေါ် လူတို့၏ သိနားလည်ခြင်းနှင့် စစ်မှန်မှုထဲသို့ ၎င်းတို့၏ဝင်ရောက်မှုကို ထိခိုက်သည်။ အဆိုးဆုံးအနေဖြင့် ယင်းတို့က လူတို့၏ တိကျမှန်ကန်သော ရွေးချယ်မှုများကို ထိခိုက်ပြီး ၎င်းတို့အား မှားယွင်းသောလမ်းကြောင်းသို့ အလွယ်တကူ ခေါ်ဆောင်သွားသည်။ လူတို့သည် အယူအဆများ ရှိသောအခါ ဘုရားသခင်ကို အထင်လွဲမှားနိုင်ခြေ အရှိဆုံးဖြစ်သည်။ ဥပမာအနေဖြင့် လူတို့သည် မိမိတို့ကိုယ်ကို ပိုကောင်းမွန်သော သိနားလည်မှု ရရှိပြီး အမှန်တကယ် နောင်တရဖို့အလို့ငှာ ဘုရားသခင်သည် အပြုသဘောဆောင်သော ရလဒ်များကို စွမ်းဆောင်ရရှိရန်အတွက် ၎င်းတို့ကို လုံးလုံးလျားလျား ပြုပြင်သည်၊ တရားစီရင်သည်၊ ပြီးလျှင် ပြစ်တင်ဆုံးမလေသည်။ သို့ရာတွင် လူတို့က ဘုရားသခင်သည် ၎င်းတို့ကို ရည်ရွယ်ချက်ရှိရှိ ဆန့်ကျင်နေသည်၊ ထို့ပြင် ၎င်းတို့ကို တမင်သက်သက် ထုတ်ဖော်ရန်နှင့် ဖယ်ရှားရှင်းလင်းရန် အလိုရှိသည်ဟု ထင်ကြသည်။ ဘုရားသခင် မည်သည့်အရာ ပြောသည်ဖြစ်စေ၊ လုပ်ဆောင်သည်ဖြစ်စေ ၎င်းတို့က သူ့ကို အဆိုးဆုံး ထင်မြင်ကြကာ ဘုရားသခင်၌ ၎င်းတို့အတွက် ချစ်ခြင်းမေတ္တာမရှိဟု ယုံကြည်ကြသည်ဖြစ်၍ သမ္မာတရား လက်တွေ့လုပ်ဆောင်သူတို့ကိုပင် လူနုံလူအများအဖြစ် သဘောထားကြသည်။ ဘုရားသခင်သည် လူတို့အား မှန်ကန်သောလမ်းကြောင်းကို ပြပြီး သမ္မာတရားကို လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ရန်နှင့် အလင်းထဲ၌ အသက်ရှင်ရန် အခွင့်ပေးသော်လည်း ၎င်းတို့သည် စာတန်ဆန်သော အတွေးအခေါ်များနှင့် စာတန်ဆန်သော ယုတ္တိဗေဒအတိုင်း အမှောင်ထဲ၌သာ အသက်ရှင်ရန် ရွေးချယ်ကြသည်။ ထို့အတွက်ကြောင့် ၎င်းတို့လျှောက်နေသည့် လမ်းကြောင်းမှာ ကယ်တင်ခြင်းလမ်းကြောင်း မဟုတ်ပေ။ အကယ်၍ သင်သည် ဘုရားသခင်ကို ဆန့်ကျင်၍ ဇွတ်သွားနေပါက ဘုရားသခင်၏ အလုပ်မှ ပို၍ပို၍ ဝေးရာသို့ လမ်းလွဲနေသည်မဟုတ်လော။ သင်သည် ကယ်တင်ခြင်းလမ်းကြောင်းမှ ပို၍ပို၍ ဝေးရာသို့ လမ်းလွဲနေသည်နှင့်အမျှ သင်သည် လုံးလုံးလျားလျား ဖယ်ရှားရှင်းလင်းခြင်း ခံရမည်ဖြစ်သည်။ သမ္မာကျမ်းစာတွင် “မိုက်သောသူတို့က ဉာဏ်မရှိသောကြောင့် သေကြလိမ့် မည်။ (သုတ္တံကျမ်း ၁၀:၂၁)” ဟူသည့် ဆိုရိုးတစ်ခု ရှိလေသည်။ သေခြင်းတရားသည် ဆိုးရွားသလော။ နောက်ဆုံးသောကာလ၏ အခြေအနေအရ သေခြင်းတရားသည် မဆိုးရွားသော်လည်း ပျက်စီးခြင်းမှာမူ ဆိုးရွား၏။ သေခြင်းဟူသည် ပျက်စီးခြင်းကို မဆိုလိုသော်လည်း ပျက်စီးခြင်းမှာမူ အဆုံးသတ်မရှိခြင်းဟူသည့် ထာဝရသေခြင်း မဟုတ်သည်မှာ သေချာသည်။ အတိတ်တွင် လူတို့သည် မိုက်မဲခြင်းကြောင့် သေနိုင်သည်ဟု ဆိုခဲ့ကြသည်။ သို့သော် ယနေ့ခေတ်တွင် မိုက်မဲခြင်းသည် ကိစ္စကြီးကြီးမားမား မဟုတ်ပေ။ အဘယ်သူသည် မိုက်မဲသော အရာများမလုပ်ဘဲ နေသနည်း။ သေခြင်းဟူသည် သေချာပေါက် ပျက်စီးခြင်းမဟုတ်သောကြောင့် ကိစ္စကြီးကြီးမားမား မဟုတ်ပေ။ သို့ဆိုလျှင် အဘယ်ကြောင့် လူတို့ ပျက်စီးကြသနည်း။ လူတို့သည် မိမိတို့၏ အလျှော့မပေးမှုနှင့် ခေါင်းမာမှုကြောင့် ပျက်စီးကြခြင်းသည် အဆုံးသတ်မရှိသောကြောင့် ယင်းသည် မိုက်မဲခြင်းကြောင့် သေရခြင်းထက် များစွာပို၍ ဆိုးရွားသည်။ အလျှော့မပေးခြင်းနှင့် ခေါင်းမာခြင်းက လူတို့ကို ပျက်စီးခြင်းသို့ ခေါ်ဆောင်သွားနိုင်သည်ဟု အဘယ့်ကြောင့် ငါဆိုရသနည်း။ ဤအရာသည် လူတို့လျှောက်သည့် လမ်းကြောင်းကိစ္စနှင့် ဆက်စပ်လေသည်။ မည်ကဲ့သို့သော စိတ်သဘောထားသည် အလျှော့မပေးခြင်း ဖြစ်သနည်း။ စိတ်နှလုံးခိုင်မာခြင်း၏။ စိတ်နှလုံးခိုင်မာသော စိတ်သဘောထားရှိခြင်းသည် အလွန်ဒုက္ခပေး၏။ တစ်ခါတစ်ရံတွင် လူတို့သည် နားမလည်ဘဲ အမှုအရာများကို ဤအတိုင်းသာ ပြုလုပ်ချင်ကြသည်။ သို့ရာတွင် တစ်ခါတစ်ရံတွင် ၎င်းတို့သည် နားလည်သော်လည်း ဘုရားသခင်၏ သတ်မှတ်ချက်များကို မလိုက်နာဘဲ အမှုအရာများကို ဤအတိုင်း ပြုလုပ်ချင်ကြသေးသည်။ ထိုမျှမက ခေါင်းမာခြင်းသည် စိတ်သဘောထားတစ်မျိုးလည်း ဖြစ်သည်။ ဆိုလိုသည်မှာ အသိခေါက်ခက် အဝင်နက်ခြင်းကို ဆိုလိုပြီး မာနထောင်လွှားမှုနှင့် ဆိုးယုတ်ရက်စက်မှုတို့ ပါဝင်သည်။ အကယ်၍ ဤစိတ်သဘောထားနှစ်ခု မပြောင်းလဲပါက ယင်းတို့သည် နောက်ဆုံးတွင် လူတစ်ဦးကို ပျက်စီးစေနိုင်သည်။ ဤသည်မှာ ရိုးရှင်းသောကိစ္စ ဟုတ်သလော။ သင်တို့သည် ယင်းကို မိမိကိုယ်တိုင်အတွက် ကျင့်သုံးနိုင်သလော။ မာနထောင်လွှားပြီး ဆိုးယုတ်ရက်စက်သော စိတ်သဘောထားများက လူတို့အား မည်သည့်အရာ ပြုလုပ်စေနိုင်သည်ကို သင်တို့နားလည်သင့်သည်။ မည်သူပင်ဖြစ်စေ လူတို့ပြုလုပ်သော အရာတိုင်းကို ဖန်ဆင်းရှင်နှင့် ဘုရားသခင်၏ရှေ့မှောက်၌ ပြုလုပ်ရကာ ဘုရားသခင်သည် သူ၏ဖြောင့်မတ်သော စိတ်သဘောထားအတိုင်း လူတို့အပေါ် ဆုံးဖြတ်ချက်ချမှတ်မည်ဖြစ်သည်။ သို့ဆိုလျှင် မာနထောင်လွှားပြီး ဆိုးယုတ်ရက်စက်သော စိတ်သဘောထားရှိသည့် လူတို့အနေဖြင့် ၎င်းတို့ပြုလုပ်သော အရာများ၏ အကျိုးဆက်များမှာ အဘယ်နည်း။ ဤအရာတို့သည် နဂိုအတိုင်းပြန်မဖြစ်နိုင်သော အကျိုးဆက်များဖြစ်သည်ဟု အဘယ့်ကြောင့် ဆိုနိုင်သနည်း။ သင်တို့အားလုံး ထိုအရာကို နားလည်သင့်သည် မဟုတ်လော။ သို့ဆိုလျှင် ကောင်းပြီ။ ဤဇာတ်လမ်း၌ပါဝင်သည့် အယူအဆများနှင့် ပတ်သက်၍ နောက်ထပ် ငါတို့ပြောတော့မည် မဟုတ်ပေ။

ဘုရားသခင်၏ အလုပ်အပေါ် လူတို့၏ အယူအဆများနှင့် ပတ်သက်၍ ငါတို့မပြောရသေးသည့် အခြားအရာတစ်ခုခုရှိမရှိ သင်တို့ စဉ်းစားနိုင်သလော။ ယနေ့ သင်တို့ကြားခဲ့ပြီးသည့် အယူအဆများမှာ ဘုရားသခင်၏ အလုပ်နှင့်ပတ်သက်၍ လူတို့၌ရှိသည့် အယူအဆများသာ ဟုတ်သလော။ အကယ်၍ ငါတို့သည် တရားစီရင်မှု၊ ပြစ်တင်ဆုံးမမှု၊ စမ်းသပ်မှုများ၊ စစ်ဆေးခြင်း၊ ပြုပြင်ခြင်းသာမက လူတို့အား ထုတ်ဖော်ခြင်းနှင့် စုံလင်စေခြင်းတို့အကြောင်း ပြောပါက ယင်းသည် မည်သည့်အကြောင်းအရာနှင့် ဆက်စပ်သနည်း။ ဘုရားသခင်သည် မည်သို့သောလူစားမျိုးကို ပြုပြင်သနည်း၊ တရားစီရင်သနည်း၊ ထို့ပြင် ပြစ်တင်ဆုံးမသနည်း။ မည်သို့သောလူစားမျိုးက စမ်းသပ်မှုများနှင့် စစ်ဆေးမှုကို ရင်ဆိုင်ရသနည်း။ ဤအလုပ်များကို လုပ်ဆောင်ပြီး လူတို့အပေါ် အလုပ်လုပ်ဖို့ ဤနည်းလမ်းများကို အသုံးပြုရာတွင် ဘုရားသခင်၌ စည်းမျဉ်းတစ်ခုနှင့် အတိုင်းအတာတစ်ခုရှိကာ ယင်းတို့သည် လူတို့၏ ဝိညာဉ်ရင့်သန်မှု၊ ၎င်းတို့၏ လိုက်စားမှု၊ ၎င်းတို့၏ လူ့သဘာဝနှင့် သမ္မာတရားအား ၎င်းတို့နားလည်သည့် အတိုင်းအတာပေါ် မူတည်၏။ ဤအကြောင်းကို ငါသည် ယနေ့ အသေးစိတ်ပြောပြမည် မဟုတ်ပေ။ အချုပ်ဆိုသော် ဘုရားသခင်သည် လူတို့ကို ပြုပြင်ပြီး ဆုံးမပဲ့ပြင်သည်၊ ၎င်းတို့အား တရားစီရင်ပြီး ပြစ်တင်ဆုံးမသည့်အပြင် ၎င်းတို့အား စမ်းသပ်မှုများနှင့် စစ်ဆေးမှုတို့ကို ခံစားစေသည်။ ဘုရားသခင်သည် လူတို့အပေါ် ဤအချို့သော အဆင့်အတိုင်း အလုပ်လုပ်သည်။ လူတို့အပေါ် ဘုရားသခင်၏ အလုပ်စည်းမျဉ်းနှင့် မည်သည့်အဆင့်အတွက် အလုပ်လုပ်သည်ဆိုသည်မှာ လူတစ်ဦး၏ ဝိညာဉ်ရင့်သန်မှုအပေါ် အခြေခံသည်။ “ဝိညာဉ်ရင့်သန်မှု” ဟူသည့် ဤအသုံးအနှုန်းသည် သင်တို့အားလုံးအတွက် အတော်ပင် အနှစ်မဲ့ဟန်တူနိုင်သည်။ ယင်းသည် လူတစ်ဦးက သမ္မာတရားကို နားလည်သည့်အတိုင်းအတာ၊ ထိုသူနှင့် ဘုရားသခင်တို့ကြားမှ ဆက်ဆံရေးသည် ပုံမှန်ဟုတ်မဟုတ်ဟူသည့်အပေါ် အခြေခံ၍လည်းကောင်း၊ ထိုသူသည် ဘုရားသခင်အား မည်သည့်အတိုင်းအတာအထိ ကျိုးနွံနာခံသည် ဟူသည့်အပေါ် အခြေခံ၍လည်းကောင်း အဓိကအားဖြင့် တိုင်းတာသည်။ အကယ်၍ ငါတို့သည် ဤအရာအပေါ် အခြေခံ၍ ခြားနားချက်သတ်မှတ်ပါက လူအများစုသည် တရားစီရင်မှု၊ ပြစ်တင်ဆုံးမမှု၊ စမ်းသပ်မှုများနှင့် စစ်ဆေးမှုကို ယခု ရင်ဆိုင်ပြီးပြီလော။ လူအချို့အတွက် ဤအဆင့်များရောက်ဖို့ စောကောင်းစောနေနိုင်သေးမည်၊ ၎င်းတို့သည် ယင်းတို့ကို တွေ့မြင်နိုင်လျက် မရရှိနိုင်သော်လည်း အခြားလူတို့အတွက်မှာမူ ယင်းတို့ကို မြင်တွေ့ရခြင်းက အတော်ပင် ထိတ်လန့်ဖွယ်ရာ ဖြစ်သည်။ အတိုချုပ်အားဖြင့် ဤနည်းလမ်းများသည် လူတို့အား ကယ်တင်ရန်နှင့် စုံလင်အောင်ပြု‌ပေးရန် ဘုရားသခင် လုပ်ဆောင်သည့် အဆင့်များဖြစ်ကာ ဘုရားသခင်သည် လူတစ်ဦး၏ အမျိုးမျိုးသော လက္ခဏာသွင်ပြင်အားလုံးနှင့် ပတ်သက်၍ တိကျမှန်ကန်သော အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုချက်များအပေါ် မူတည်ပြီး ဤအဆင့်အချို့ကို ချမှတ်ထားသည်။ လူတို့အပေါ် ဘုရားသခင် လုပ်ဆောင်သည့် မည်သည့်အလုပ်မဆို စိတ်ကူးပေါက်သလို ပြုလုပ်ခြင်း မဟုတ်ပေ။ ဘုရားသခင်သည် သူ၏အလုပ်ကို တစ်ဆင့်ပြီးတစ်ဆင့်၊ မူနှင့်ကိုက်ညီသည့် ပုံစံအတိုင်း လုပ်ဆောင်သည်။ သူသည် သင်၏ လိုက်စားမှုနှင့် လူ့သဘာဝကိုသာမက သင်၏ ထိုးထွင်းသိမြင်မှုနှင့် သင်၏ နေ့စဉ်အသက်တာထဲမှ လူများ၊ အဖြစ်အပျက်များနှင့် အမှုအရာများစသည့် အရာမျိုးစုံအား သင်ကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းသည့် စိတ်ထားတို့ကို ကြည့်ရှုသည်။ ဤအရာများကို အခြေခံ၍ သူသည် လူတို့အပေါ် မည်သို့အလုပ်လုပ်မည်နှင့် ၎င်းတို့အား မည်သို့လမ်းပြမည်ကို ချမှတ်သည်။ ဘုရားသခင်သည် လူတစ်ဦးကို လေ့လာစောင့်ကြည့်ရမည့် အချိန်ကာလတစ်ခု လိုအပ်သည်။ သူသည် အမှုအရာတစ်ခုနှစ်ခုအပေါ် အခြေခံ၍ အလျင်စလိုဆုံးဖြတ်ချက် မချပေ။ ဘုရားသခင်သည် မည်သူ့အပေါ်၌မဆို သူလုပ်ဆောင်သည့် အရာတစ်ခုစီတိုင်း၌ မည်သည့်အခါမျှ ထိုသို့ ကမူးရှူးထိုးမလုပ်ပေ။ လူအချို့က “ယောဘအား ဘုရားသခင် စမ်းသပ်သည့် ထိုနည်းလမ်းကို ကျွန်ုပ်ကြောက်သည်။ ထိုအရာ ကျွန်ုပ်အပေါ်၌များ အမှန်တကယ် ဖြစ်ပျက်ခဲ့လျှင် ကျွန်ုပ်သည် ဘုရားသခင်အတွက် သက်သေရပ်တည်နိုင်မည် မဟုတ်ပေ။ အကယ်၍ ဘုရားသခင်သည် ထိုကဲ့သို့ပင် ကျွန်ုပ်ထံမှ အရာရာကို အမှန်တကယ် ပိတ်ပင်လိုက်ပါက မည်သို့ရှိမည်နည်း။ ကျွန်ုပ် ဘာလုပ်ရမည်နည်း” ဟု ဆိုကြသည်။ မစိုးရိမ်နှင့်။ ဘုရားသခင်သည် သင့်အပေါ် မည်သည့်အခါမျှ ထိုသို့ စိတ်ကူးပေါက်သလို အလုပ်လုပ်မည် မဟုတ်၊ သင် ကြောက်စရာမလိုပေ။ အဘယ့်ကြောင့် သင် ကြောက်စရာ မလိုသနည်း။ သင်သည် မကြောက်မီ ဦးစွာ မိမိကိုယ်ကို အဖြစ်မှန်တစ်ခုဖြင့် ယုံကြည်လက်ခံလာအောင်လုပ်ပြီး သင်၏ ဝိညာဉ်ရင့်သန်မှုကို ထည့်သွင်းစဉ်းစားရမည်။ သင်၌ ယောဘ၏ယုံကြည်ခြင်း၊ ယောဘ၏ ကျိုးနွံနာခံမှုနှင့် ယောဘ၏ ဘုရားသခင်အား ကြောက်ရွံ့ခြင်းတို့ ရှိသလော။ သင်၌ ယောဘ၏ သစ္စာစောင့်သိမှု အတိုင်းအတာနှင့် ဘုရားသခင်၏လမ်းခရီးနောက် လိုက်ရာ၌ အကြွင်းမဲ့ခြင်း ရှိသလော။ ဤအရာများကို တိုင်းတာလော့။ ထို့ပြင် သင်၌ ယင်းတို့တစ်ခုမျှ မရှိပါက ဘုရားသခင်သည် သင့်အား စမ်းသပ်မှုများနှင့် စစ်ဆေးခြင်းကို ခံစားစေမည်မဟုတ်ကြောင်း သင်သည် စိတ်ချနေနိုင်သည်။ အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် သင်၏ ဝိညာဉ်ရင့်သန်မှုက မှန်းချက်နှင့်မကိုက်ဘဲ မပြည့်မီသောကြောင့် ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်၏ စမ်းသပ်မှုများနှင့် စစ်ဆေးခြင်းတို့နှင့်ပတ်သက်၍ လူတို့၌ အချို့သော အယူအဆများနှင့် စိတ်ကူးများသာမက သံသယ၊ ထိတ်လန့်ခြင်း၊ သို့မဟုတ် ရှောင်လွှဲခြင်းနှင့် သတိထားချင့်ချိန်မှုတို့လည်း ရှိသည်။ လူတို့သည် ဤအရာများနှင့်ပတ်သက်၍လည်းကောင်း၊ ဘုရားသခင် မည်ကဲ့သို့ အလုပ်လုပ်သည်နှင့် ပတ်သက်၍လည်းကောင်း လုံးစေ့ပတ်စေ့ သိနားလည်မှု ရရှိထားသည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် ဘုရားသခင်၏အလုပ်အပေါ် ၎င်းတို့၏ အယူအဆများက ဖြည်းဖြည်းချင်း ပျောက်ကွယ်သွားမည် ဖြစ်ကာ ၎င်းတို့သည် သမ္မတရားလိုက်စားခြင်းနှင့် ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များထဲ၌ အားထုတ်ကြိုးပမ်းခြင်းကို အာရုံစိုက်မည် ဖြစ်သည်။ သူ၏ ဤနှုတ်ကပတ်တော်များအား မိန့်မြွက်ရခြင်းအကြောင်းမှာ သူ၏ရည်ရွယ်ချက်ကို စွမ်းဆောင်ရရှိရန် ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်နောက် လိုက်ရာ၌ သင်သည် ဘုရားသခင်က မည်သို့အလုပ်လုပ်ပြီး လူတို့အား ကယ်တင်သည်ကို နားလည်ရမည်ဖြစ်သည်။ အကယ်၍ သင်သည် သမ္မာတရားအား လိုက်စားသောသူတစ်ဦး အမှန်တကယ်ဖြစ်လျှင် ဘုရားသခင်၏ သတ်မှတ်ချက်များအတိုင်း အမှုအရာများကို သွား၍ လုပ်ဆောင်‌လော့။ ဘုရားသခင်အား အမြင်မစောင်းနှင့်။ ထို့ပြင် ဘုရားသခင်၏စိတ်တော်အား နားလည်သဘောပေါက်ဖို့ သင်၏သေးနုပ်သော စိတ်ကို အသုံးမပြုနှင့်။ ဘုရားအလုပ်၏ စည်းမျဉ်းများမှာ အတိအကျ မည်သည့်အရာများ ဖြစ်သည်၊ လူတို့အား ဘုရားသခင်ဆက်ဆံသည့် စည်းမျဉ်းများမှာ မည်သည့်အရာများ ဖြစ်သည်၊ ဘုရားသခင်သည် လူတစ်ဦးအပေါ် မည်သည့်အတိုင်းအတာအထိ အလုပ်လုပ်သည်နှင့် ဘုရားသခင်၏ တိုင်းတာမှုစံချိန်စံညွှန်းက မည်သည့်အရာဖြစ်သည်ကို သင် နားလည်ရမည်။ ဤအရာများကို သင် နားလည်သည့်အခါ နောက်ထပ် ဘာလုပ်သင့်သနည်း။ ဘုရားသခင် မြင်တွေ့လိုသောအရာမှာ သင်သည် သမ္မာတရားလိုက်စားမှုကို လက်လျှော့ရန် မဟုတ်သကဲ့သို့ မိမိကိုယ်ကို မျှော်လင့်ချက်ပျက်သုဉ်းနေသည့် လူတစ်ဦး၏စိတ်ထားကို မြင်တွေ့လိုသည် မဟုတ်ပေ။ သင်သည် မှန်ကန်သော ဤအဖြစ်မှန်အားလုံးကို သဘောပေါက်သောအခါ သမ္မာတရားကို ပို၍ တည်ကြည်ခိုင်မာသော၊ ရဲရင့်သော၊ ယုံကြည်စိတ်ချသော ပုံစံဖြင့် သွား၍ လိုက်စားနိုင်ကာ ဘုရားသခင်သည် ဖြောင့်မတ်သော ဘုရားသခင်ဖြစ်ကြောင်း ရှင်းလင်းစွာ အသိအမှတ်ပြုသည်ကို ဘုရားသခင် မြင်တွေ့လိုသည်။ သင်သည် လမ်းဆုံးသို့ ရောက်လာသောအခါ သင့်အတွက် ဘုရားသခင်ချမှတ်ထားသည့် စံချိန်စံညွှန်းကို သင်ရောက်ရှိပြီး သင်သည် ကယ်တင်ခြင်းလမ်းမပေါ် ရှိနေသရွေ့ ဘုရားသခင်သည် သင့်အပေါ် လက်လျှော့မည်မဟုတ်ပေ။ တရားစီရင်မှု၊ ပြစ်တင်ဆုံးမမှု၊ စမ်းသပ်မှုများ၊ စစ်ဆေးခြင်းနှင့် ပြုပြင်ခြင်းတို့အပေါ် လူတို့၏ အယူအဆများနှင့် ပတ်သက်၍ ဤအရာများကို အချုပ်အားဖြင့် ယခု ငါပြောပြမည်။ အသေးစိတ် လက္ခဏာသွင်ပြင် အမြောက်အမြား ရှိနေသေးကာ ဤတိုတောင်းသော ဟောပြောချက်ဖြင့် ရှင်းရှင်းလင်းလင်း ရှင်းပြဖို့ များလွန်းလှသည်။ လူတို့သည် နေ့စဉ်အသက်တာ၌ ဤအယူအဆများကို မည်သို့ သိသာထင်ရှားစေပြီး ထုတ်ဖော်သည်နှင့် ပတ်သက်၍ ဥပမာအချို့ပေးဖို့ လိုမည်ဖြစ်ကာ သင်တို့သည် လူတို့၏ အယူအဆများကို ဤလက်တွေ့ဘဝ ဥပမာများအားဖြင့် နားလည်နိုင်ဖို့ သို့မဟုတ် အဓိပ္ပာယ်ကောက်နိုင်ဖို့အတွက်၊ ထို့ပြင် ဤအရာများသည် လက်တွေ့အရှိတရားနှင့် ကွဲလွဲပြီး ဘုရားသခင်၏ စည်းမျဉ်းများ၊ စံချိန်စံညွှန်းများနှင့် ဆန့်ကျင်သည့် အယူအဆများဖြစ်ကြောင်း သဘောပေါက်နိုင်ဖို့အတွက် ဇာတ်လမ်းတိုအချို့ကို ပြောပြပြီး ရိုးရှင်းသော ဇာတ်ကောင်များနှင့် ဇာတ်ကွက်များအနည်းငယ်ကို ထည့်သွင်းဖို့ လိုမည်ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်သည် ထိုသို့ပင် မပြုသောကြောင့် သင်သည် အဘယ့်ကြောင့် ကျိုးကြောင်းမမြင်ဘဲ စဉ်းစားပြီး ထင်ကြေးပေးနေရသနည်း။ အကယ်၍ သင်သည် သင်၏ကိုယ်ပိုင် အယူအဆများနှင့် စိတ်ကူးများဖြင့် အဆက်မပြတ် အသက်ရှင်ပါက သင်သည် ဘုရားသခင်၏ သတ်မှတ်ချက်များအတိုင်း သမ္မာတရားလိုက်စားမှု လမ်းကြောင်းနောက်သို့ လုံးဝဥဿုံ လိုက်မည် မဟုတ်သည့်အပြင် ဘုရားသခင်၏ သတ်မှတ်ချက်များမှ အမြဲတမ်း ဝေးကွားနေမည်ဖြစ်သည်။ ဤအတိုင်းဆက်သွားနေပါက သင်သည် လက်တွေ့လုပ်ဆောင်ဖို့ လမ်းကြောင်းရှိမည် မဟုတ်သည့်အပြင် ဘောင်ခတ်ခြင်းများကို အမြဲတမ်း ခံရဖွယ်ရှိမည်ဖြစ်သည်။ မည်သည့်နေရာ သွားသည်ဖြစ်စေ နေရာတိုင်းတွင် အဟန့်အတားကြုံရမည် ဖြစ်ကာ မည်သည့်အရာလုပ်ရမည်နှင့် ပတ်သက်၍ သင့်အား လမ်းပျောက်စေမည် ဖြစ်သည့်အပြင် မည်သည့်အရာမျှ စိုးစဉ်းပင် ချောမွေ့မည်မဟုတ်ပေ။ ရလဒ်အနေဖြင့် အဆုံးတွင် သင်သည် ဘုရားသခင်၏ တရားစီရင်မှုနှင့် ပြစ်တင်ဆုံးမမှုကို လက်ခံရရှိဖို့ပင် အခွင့်ရှိမည် မဟုတ်ပေ။ ကြေကွဲဝမ်းနည်းဖွယ် ကောင်းလိုက်ပါတကား။

ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ခြင်းနှင့် ပတ်သက်လာလျှင် ယခင်က သင်တို့အပေါ် မည်သူမျှ အလေးအနက်မထားဖူးပေ။ ယခုအချိန်သည် အလွန်အရေးပါသော အဆင့်ဖြစ်သောကြောင့် အလေးအနက်ထားရမည့် အချိန်ဖြစ်၏။ အချိန်သည် ကုန်လွန်နေသဖြင့် ဘုရားသခင်အား ယုံကြည်ခြင်းကို ဆော့ကစားရမည့်အရာအဖြစ် သဘောမထားနှင့်။ ဘုရားသခင်သည် လူတို့အား စုံလင်အောင်ပြုလုပ်ရန်နှင့် လူတို့အား ကယ်တင်ရန် စိတ်ပိုင်းဖြတ်ထားပြီး ဖြစ်ကာ ဤအလုပ်ကို လုံးစေ့ပတ်စေ့ အပြီးသတ်လိုသည်။ သူသည် ယင်းကို မည်ကဲ့သို့ လုံးစေ့ပတ်စေ့ လုပ်မည်နည်း။ လူတို့သည် ယင်းကို ရှင်းလင်းစွာ သဘောပေါက်ပြီး လမ်းမလွဲနိုင်ဖို့အတွက် ၎င်းတို့အား သမ္မာတရား၏ လက္ခဏာသွင်ပြင်များ အားလုံးကို ပြောပြခြင်းအားဖြင့် ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်က သင် လမ်းလွဲသောအခါ သင့်ကို ဆုံးမပဲ့ပြင်မည်ဖြစ်သည်။ အကယ်၍ သင်သည် သင့်ကိုယ်ပိုင်လမ်းကြောင်းပေါ်တွင် မကြာခဏ လမ်းလွဲပါက ဘုရားသခင်သည် လမ်းကြောင်းမှန်ပေါ်သို့ သင်ပြန်လှည့်လာသည်အထိ သင့်ကို ဆက်လက်၍ ဆုံးမပဲ့ပြင်မည်ဖြစ်သည်။ အဆုံးတွင် အကယ်၍ ဘုရားသခင်က သူတတ်နိုင်သမျှကို လုပ်ဆောင်ထားပြီး သင်သည် ဘုရားသခင်၏ သတ်မှတ်ချက်များကို မပြည့်မီခဲ့သေးပါက အခြားမည်သူ့ကို အပြစ်တင်ဖို့ ရှိသနည်း။ သင့်ကိုယ်သင်သာ အပြစ်တင်နိုင်သည်။ ထိုအချိန်တွင် လူတို့ပြုလုပ်စရာ ရှိသမျှမှာ ရင်ဘတ်စည်တီးပြီး သည်းထန်စွာ ငိုကြွေးဖို့သာ ဖြစ်၏။ လူတို့၏ သမ္မာတရားနားလည်မှုနှင့် ပတ်သက်လာလျှင် အရေးကြီးဆုံးအရာမှာ အဘယ်နည်း။ ၎င်းတို့သည် သမ္မာတရားကို လက်ခံရယူရမည် ဖြစ်ကာ လက်ခံရယူပြီးနောက်တွင် သမ္မာတရားကို ရှာဖွေပြီး ၎င်းတို့၏ နေ့စဉ်အသက်တာနှင့် ဆက်စပ်နိုင်ရမည်ဖြစ်သည်။ ဤသို့အားဖြင့်သာ လူတို့သည် သမ္မာတရားနှင့်ပတ်သက်၍ စစ်မှန်သော သိနားလည်မှုကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ရရှိနိုင်လေသည်။ သင်သည် တရားဒေသနာများကို နာယူပြီး ယင်းတို့၏ တိုက်ရိုက်အဓိပ္ပာယ်ကို နားလည်သောအခါ နားလည်သည်ဟု သင်ထင်မှတ်၏၊ ဤသည်မှာ သမ္မာတရားအား အမှန်တကယ် နားလည်ခြင်းမဟုတ်ပေ။ ယင်းမှာ အယူဝါဒအား သိနားလည်ခြင်းတစ်ခုသာ ဖြစ်သည်။ နားထောင်ရာတွင် ယင်းကို သင် နားလည်သောအခါ မိမိကိုယ်ကို သိလာနိုင်ပြီး သမ္မာတရားကို လက်တွေ့လုပ်ဆောင်နိုင်ဖို့အလို့ငှာ ယင်းကို လက်တွေ့ဘဝရှိ သင့်ကိုယ်ပိုင် အခြေအနေ၊ သင့်ကိုယ်ပိုင် ဝင်ရောက်မှုနှင့် ဆက်စပ်ရမည်။ ထိုနည်းလမ်းဖြင့်သာ သမ္မာတရားစစ်မှန်မှုထဲသို့ ဝင်ရောက်လေသည်။ ဤနည်းအတိုင်း လက်တွေ့မလုပ်ဆောင်လျှင် သမ္မာတရားသည် သင်နှင့် ဘာမျှမဆိုင်၊ ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များသည် သင်နှင့် ဘာမျှမဆိုင်၊ ထို့ကြောင့် ဘုရားသခင်သည် သင်နှင့် ဘာမျှမဆိုင်ပေ။ သင်သည် သမ္မာတရားကို လက်တွေ့မလုပ်ဆောင်လျှင် မည်သည့်အရာမျှ ရရှိမည်မဟုတ်ပေ။

၂၀၁၈ ခုနှစ်၊ အောက်တိုဘာလ ၁၁ ရက်