ငါ၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားအား ၎တို႔၏ ရွင္သန္မႈအတြက္ အေျခခံ အျဖစ္ ခံယူျခင္း- ဤသည္မွာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ ဝတၱရားျဖစ္သည္။ ငါ၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား အစိတ္အပိုင္း တစ္ခုစီတိုင္းတြင္ လူတို႔သည္ ၎တို႔၏ ကိုယ္ပိုင္ ေဝစုကို တည္ေဆာက္ရမည္။ ထိုသို႔မလုပ္ေဆာင္ျခင္းသည္ မိမိတို႔၏ ကိုယ္ပိုင္ပ်က္စီးျခင္းကို ရွာေဖြေနျခင္းႏွင့္ အထင္ေသးျခင္းကို ကမ္းလင့္ျခင္း ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ ငါ့အား သိကြၽမ္းျခင္းမရွိေပ၊ ဤအရာေၾကာင့္ အလဲအလွယ္ျဖင့္ ပူေဇာ္ဖို႔ မိမိတို႔၏ ကိုယ္ပိုင္ အသက္တာမ်ားအား ေဆာင္ယူျခင္း အစား၊ ၎တို႔ လုပ္ေဆာင္သမွ်မွာ ၎တို႔၏ လက္မ်ားတြင္ အမႈိက္ျဖင့္ ငါ၏ေရွ႕တြင္ စီတန္းလွည့္လည္ကာ၊ ထိုသို႔ျဖင့္ ငါ့ကို စိတ္ေက်နပ္မႈေပးဖို႔ ႀကိဳးစားေနၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ အမႈအရာမ်ား၏ လက္ရွိအေျခအေနမ်ားကို စိတ္ေက်နပ္ဖို႔ေဝးလ်က္၊ ငါသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အေပၚ ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ား ဆက္လက္ ျပဳလုပ္ေလသည္။ ငါသည္ လူတို႔၏ ကူညီေထာက္ပံ့မႈမ်ားကို ႏွစ္သက္ေသာ္လည္း၊ ၎တို႔၏ ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ားကို မုန္းသည္။ လူသားအားလုံးသည္ ေလာဘႏွင့္ ျပည့္သည့္ ႏွလုံးသားမ်ား ရွိၾကသည္။ ယင္းသည္ လူသား၏ ႏွလုံးသားကို နတ္ဆိုးက ထိန္းခ်ဳပ္ထားသည့္အလားျဖစ္ၿပီး၊ မည္သူမွ် ခ်ိဳးေဖာက္ မလြတ္ေျမာက္ႏိုင္သကဲ့သို႔၊ မိမိတို႔၏ ႏွလုံးသားကို ငါ့ထံ မဆက္ကပ္ႏိုင္ၾကေပ။ ငါစကားေျပာေသာအခါ၊ လူတို႔သည္ ငါ၏ အသံကို မမွိတ္မသုန္ အာ႐ုံစိုက္မႈျဖင့္ နားေထာင္ၾကသည္။ ငါ ႏႈတ္ဆိတ္ေသာအခါတြင္၊ ၎တို႔သည္ မိမိတို႔၏ကိုယ္ပိုင္ “လုပ္ငန္းမ်ား” အား တစ္ဖန္စတင္ၾကၿပီး ငါ၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားက ၎တို႔ “လုပ္ငန္းမ်ား” ၏ အျဖည့္သက္သက္ ျဖစ္သည့္အလား ၎တို႔သည္ ငါ၏ ႏႈတ္ကပတ္မ်ားအား ဂ႐ုျပဳမႈကို လုံးဝရပ္တန႔္လိုက္ၾကသည္။ ငါသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ႏွင့္ပတ္သက္၍ မည္သည့္အခါမွ် မေပါ့ေလ်ာ့ခဲ့ဘဲ၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အေပၚ ငါသည္ စိတ္ရွည္ကာ သည္းလည္းခံၿပီးျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ျဖင့္ ငါ၏ သက္ညႇာမႈ အက်ိဳးဆက္အေနျဖင့္၊ လူသားမ်ားအားလုံးသည္ မိမိတို႔ကိုယ္ကိုယ္ ပိုလြန္ ခန္႔မွန္းၾကၿပီး၊ မိမိကိုယ္ကိုယ္ သိျခင္းႏွင့္ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ဆင္ျခင္သုံးသပ္ျခင္းငွာ မတတ္စြမ္းႏိုင္ၾကေခ်။ ၎တို႔သည္ ငါ့ကို လွည့္ျဖားရန္သာ ငါ၏ သည္းခံမႈအား အခြင့္ေကာင္းယူ ၾကသည္။ ၎တို႔အထဲမွ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကမွ် ငါ့အား စိတ္ရင္းမွန္ျဖင့္ ဂ႐ုမစိုက္ဖူးၾကသကဲ့သို႔၊ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကမွ် ငါ့အား ၎တို႔၏ႏွလုံးသားက ခ်စ္ျမတ္ႏိုးရေသာ အရာအျဖစ္ အမွန္တကယ္ တန္ဖိုး မထားဖူးၾကေခ်။ ၎တို႔ ေပးႏိုင္သည့္ လုပ္စရာ မရွိေသာ အခိုက္အတန္႔မ်ား ရွိသည့္အခါမွသာ၊ ငါ့အား ၎တို႔၏ ဝတ္ေက်တမ္းေက် အေလးထားမႈ ေပးၾကေလသည္။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အေပၚ ငါ စိုက္ထုတ္ၿပီးျဖစ္သည့္ အားထုတ္မႈသည္ အတိုင္းအတာကို ေက်ာ္လြန္ႏွင့္ၿပီးျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္ ငါသည္ လူသားအေပၚ မႀကဳံစဖူးေသာ နည္းလမ္းမ်ားျဖင့္ အမႈျပဳၿပီး ျဖစ္ကာ၊ ဤအရာအျပင္ ငါ၏အရာအားလုံးႏွင့္ ျဖစ္ျခင္းထဲမွ ၎တို႔အေနျဖင့္ အသိပညာအခ်ိဳ႕ ရရွိၿပီး ေျပာင္းလဲမႈအခ်ိဳ႕ ႀကဳံရဖို႔အလို႔ငွာ၊ ငါသည္ ၎တို႔အား ေနာက္ထပ္ဝန္ထုပ္မ်ားကို ေပးထားၿပီးျဖစ္သည္။ ငါသည္ လူတို႔အား “သုံးစြဲသူမ်ား” မွ်သာ ျဖစ္ရန္ မေတာင္းဆိုေပ။ ၎တို႔အား စာတန္ကို အႏိုင္ယူသည့္ “ထုတ္လုပ္သူမ်ား” ျဖစ္ရန္လည္း ငါေတာင္းဆိုသည္။ ငါသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အား တစ္ခုတစ္ေလကို လုပ္ေဆာင္ရန္ မေတာင္းဆိုေကာင္း မေတာင္းဆိုႏိုင္ေသာ္ျငားလည္း၊ မည္သို႔ပင္ ဆိုေစကာမူ ငါျပဳေသာအရာ၌ ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ား ရွိသည့္အျပင္ ငါ၏ လုပ္ရပ္မ်ားအတြက္ အေျခခံအေၾကာင္းရင္း တစ္ခုရွိသည့္ အတြက္၊ ငါသည္ ငါ ျပဳလုပ္ေသာ ေတာင္းဆိုမႈမ်ားအတြက္ စံႏႈန္းမ်ား ရွိေလသည္။ လူတို႔ စိတ္ကူးသကဲ့သို႔၊ ငါသည္ ျဖစ္ကတတ္ဆန္း ေလွ်ာက္လုပ္ေနျခင္း မဟုတ္သကဲ့သို႔၊ ေကာင္းကင္၊ ေျမႀကီးႏွင့္ ေျမာက္ျမားလွစြာေသာ ဖန္ဆင္းျခင္း အရာမ်ားကို ငါဆႏၵရွိသည့္ မည္သည့္ပုံစံကိုမဆို ပုံသြင္းခဲ့ျခင္း လည္းမဟုတ္ေပ။ ငါ၏ အမႈတြင္၊ လူသားမ်ားသည္ တစ္စုံတစ္ရာကို ျမင္သင့္ၿပီး၊ တစ္စုံတစ္ရာကို ရရွိသင့္သည္။ ၎တို႔သည္ ၎တို႔၏ ငယ္႐ြယ္ႏုပ်ိဳမႈ အထြတ္အထိပ္ ေရာက္ခ်ိန္ကို မျဖဳန္းတီးသင့္ေပ၊ သို႔မဟုတ္ ၎တို႔၏ ကိုယ္ပိုင္ အသက္တာမ်ားကို ဂ႐ုမစိုက္ဘဲ ဖုန္တက္ခြင့္ ေပးထားသည့္ အဝတ္မ်ားပမာ သေဘာမထားသင့္ေပ။ ယင္းထက္ ၎တို႔သည္ ငါ့ေၾကာင့္ စာတန္ထံသို႔ မလွည့္ျပန္ႏိုင္သည္အထိ၊ ၿပီးလွ်င္ ငါ့ေၾကာင့္ စာတန္အား တိုက္ခိုက္မႈမ်ား အစျပဳသည္အထိ၊ မိမိတို႔၏ ကိုယ္ပိုင္ေပ်ာ္႐ႊင္မႈအတြက္ ေထာက္ပံ့ရန္ ငါ၏ ႂကြယ္ဝမႈမွ ယူေဆာင္လ်က္၊ မိမိတို႔ကိုယ္ကိုယ္ တင္းက်ပ္စြာ ေစာင့္ၾကပ္သင့္ၾကေပသည္။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ႏွင့္ဆိုင္သည့္ ငါ၏ ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ားသည္ အလြန္႐ိုးရွင္းသည္ မဟုတ္ေလာ။

အေရွ႕အရပ္တြင္ အလင္းေရာင္ ခပ္ေရးေရးမွ် စေပၚလာသည့္အခါ၊ စၾကာဝဠာအတြင္းရွိ လူအားလုံးသည္ ယင္းကို အနည္းငယ္ သာ၍ အာ႐ုံစိုက္ၾကေလသည္။ ငိုက္ျမည္းျခင္းတြင္ နစ္ျမဳပ္မေနေတာ့ဘဲလ်က္၊ လူသားမ်ားသည္ ဤအေရွ႕အရပ္မွ အလင္းေရာင္၏ ရင္းျမစ္ကို ေလ့လာရန္ ထြက္သြားၾကသည္။ ၎တို႔၏ တတ္စြမ္းႏိုင္မႈ နည္းပါးေသာေၾကာင့္၊ မည္သူကမွ် အလင္းေရာင္ ေပၚလာေသာေနရာဌာနကို မေတြ႕ျမင္ ႏိုင္ၾကေသးေပ။ စၾကဝဠာအတြင္းရွိ အရာခပ္သိမ္းသည္ အျပည့္အဝ ထြန္းလင္းခံရၿပီးခ်ိန္တြင္၊ လူတို႔သည္ အိပ္စက္ျခင္းႏွင့္ အိပ္မက္တို႔မွ ႏိုးထၾကၿပီး၊ ထိုအခါမွသာ ငါ၏ေန႔ရက္သည္ ၎တို႔အေပၚ တျဖည္းျဖည္း ေရာက္ရွိလာၿပီးျဖစ္သည္ကို သေဘာေပါက္ၾကေလသည္။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ အားလုံးသည္ အလင္းေရာင္ ေရာက္လာျခင္းေၾကာင့္ ခ်ီးက်ဴးဂုဏ္ျပဳၾကၿပီး၊ ထို႔ေၾကာင့္ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ အိပ္ေပ်ာ္ျခင္း မရွိၾကေတာ့ေပ၊ သို႔မဟုတ္ မိန္းေမာျခင္း၌ မရွိၾကတာ့ေပ။ ငါ့အလင္း၏ ထြန္းလင္းမႈ ေအာက္တြင္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အားလုံးသည္ စိတ္ႏွင့္ အျမင္အာ႐ုံတို႔ ရွင္းလင္းလာၾကၿပီး၊ ႐ုတ္တရက္ အသက္ရွင္ျခင္းႏွင့္ဆိုင္သည့္ ဝမ္းေျမာက္မႈကို သတိျပဳမိလာေလသည္။ ပိတ္ဖုံးေနသည့္ ျမဴခိုး၏ ၿခဳံလႊမ္းမႈေအာက္တြင္၊ ငါသည္ ကမာၻေလာကတစ္ဝန္းလုံးကို ၾကည့္ရႈစစ္ေဆးသည္။ တိရစာၦန္မ်ားအားလုံး အနားယူေနၾက၏။ မွိန္ေသာ မႈန္ဝါးဝါး အလင္းေရာင္ ေရာက္ရွိလာျခင္းေၾကာင့္၊ အရာရာတိုင္းသည္ အသစ္ေသာ အသက္တစ္ခု ခ်ဥ္းကပ္ လာေနသည္ကို သတိျပဳမိလာၾကၿပီး ျဖစ္သည္။ ဤအေၾကာင္းေၾကာင့္၊ တိရစာၦန္မ်ား အားလုံးသည္လည္း အစာကို ရွာေဖြရင္း၊ ၎တို႔၏ တြင္းမ်ားမွ တြားသြားလ်က္ ထြက္လာ ေနၾကေလသည္။ ဟုတ္ေပ၏၊ အပင္မ်ားသည္လည္း ႁခြင္းခ်က္ မရွိေပ၊ အလင္းေရာင္၏ ထြန္းလင္းဝင္းပျခင္းတြင္ ၎တို႔၏ စိမ္းေသာအ႐ြက္မ်ားသည္ ကမာၻေျမေပၚ၌ ငါရွိေနစဥ္ ငါ့အတြက္ ၎တို႔၏ က႑ကို လုပ္ေဆာင္ဖို႔ ေစာင့္ဆိုင္းရင္း၊ အေရာင္စိုေသာ ေတာက္ေျပာင္မႈတစ္ခုျဖင့္ ႐ႊန္းစိုၾကေလသည္။ လူသားမ်ား အားလုံးသည္ အလင္းေရာင္ ေရာက္လာျခင္းကို ဆႏၵျပဳၾကေသာ္ျငားလည္း၊ ၎တို႔သည္ အလင္း၏ ေပၚထြန္းမႈကို ေၾကာက္႐ြံ႕ၾကသည္၊ မိမိတို႔၏ ကိုယ္ပိုင္ အက်ည္းတန္မႈကို ဝွက္ထား၍ မရႏိုင္ေတာ့မည္ကို အလြန္အမင္း စိုးရိမ္ၾကေလသည္။ ဤသည္မွာ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ လူသားမ်ားသည္ လုံးလုံးလ်ားလ်ား ဗလာက်င္းလ်က္ရွိၾကၿပီး ၎တို႔ကို ဖုံးကြယ္ရန္ မည္သည့္အရာမွ် မရွိၾကေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္၊ အလင္းေရာင္၏ ေရာက္လာျခင္း အက်ိဳးဆက္တစ္ခုအေနျဖင့္ လူမ်ားစြာသည္ အထိတ္တလန႔္ျဖစ္သြားၾကၿပီး ယင္း၏ ေပၚထြန္းျခင္းေၾကာင့္ တုန္လႈပ္သည့္ အေျခအေနတစ္ခုတြင္ ရွိၾကေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အလင္းေရာင္အား ျမင္သည္ႏွင့္၊ မ်ားစြာေသာ လူတို႔သည္ ၎တို႔ ကိုယ္တိုင္၏ မသန႔္ရွင္းျခင္းကို စက္ဆုပ္႐ြံရွာရင္း၊ အကန္႔အသတ္မဲ့ ေနာင္တျဖင့္ ျပည့္ၾကေသာ္လည္း၊ အမွန္တရားမ်ားကို ေျပာင္းလဲရန္ စြမ္းအားမဲ့ၾကသည္၊ ငါစီရင္ခ်က္ခ်မွတ္သည္ကို ေစာင့္ေန႐ုံမွလြဲ၍ မည္သည့္အရာမွ် မလုပ္ေဆာင္ႏိုင္ၾကေခ်။ ထို႔ေၾကာင့္ အေမွာင္ထဲတြင္ ဆင္းရဲဒုကၡအားျဖင့္ စစ္ေဆးခံရလ်က္၊ မ်ားလွစြာေသာ လူတို႔သည္ အလင္းေရာင္အား ျမင္သည္ႏွင့္၊ ယင္း၏ နက္နဲသိမ္ေမြ႕ေသာ အဓိပၸာယ္အားျဖင့္ ႐ုတ္တရက္ အံ့အားသင့္သြားၾကကာ၊ ထိုအခ်ိန္မွစ၍ အလင္းေရာင္အား တစ္ဖန္ ဆုံးရႈံးရမည္ကို အလြန္အမင္း ေၾကာက္႐ြံ႕လ်က္၊ ယင္းကို ၎တို႔၏ ရင္ခြင္မ်ားသို႔ နီးနီးကပ္ကပ္ ေပြ႕ဖက္ထားၾကေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လူမ်ားစြာတို႔သည္ အလင္းေရာင္၏ ႐ုတ္ျခည္း ေပၚထြက္လာမႈအားျဖင့္ ကစဥ့္ကလ်ား ျဖစ္ရမည့္အစား၊ ၎တို႔သည္ ႏွစ္ကာလမ်ားၾကာ မ်က္စိကန္းၾကၿပီး ျဖစ္ေသာေၾကာင့္၊ အလင္းေရာင္ ေရာက္ရွိလာသည္ကို သတိမျပဳမိသည္သာမက၊ ယင္းအားျဖင့္ ဝမ္းေျမာက္ျခင္းလည္း မရွိၾကေသာေၾကာင့္၊ ေဆာင္႐ြက္ဆဲျဖစ္သည့္ ေန႔စဥ္အလုပ္ကိုသာ ႐ိုးရွင္းစြာ လုပ္ေဆာင္ၾကေလသည္။ လူသားမ်ား၏ ႏွလုံးသားမ်ားထဲတြင္ ငါသည္ မျမင့္မားသကဲ့သို႔၊ နိမ့္က်လည္း မနိမ့္က်ေပ။ ၎တို႔၏ သေဘာထားအယူအဆတြင္ ငါ တည္ရွိသည္၊ မတည္ရွိသည္မွာ မထူးျခားေပ။ ယင္းသည္ ငါမတည္ရွိပါက၊ လူတို႔၏ အသက္တာမ်ား သာ၍ အထီးက်န္သြားမည္ မဟုတ္သည့္အလား ျဖစ္သကဲ့သို႔၊ အကယ္၍ ငါတည္ရွိပါကလည္း၊ ၎တို႔၏ အသက္တာမ်ား မည္သို႔မွ် သာ၍ ဝမ္းေျမာက္ဖြယ္ျဖစ္လာမည္ မဟုတ္သည့္အလားပင္ ျဖစ္သည္။ လူသားမ်ားသည္ ငါ့ကို အျမတ္တႏိုး မထားၾကေသာေၾကာင့္၊ ၎တို႔ကို ငါေပးသည့္ ေပ်ာ္႐ႊင္မႈမ်ားသည္ နည္းပါး၏။ သို႔ေသာ္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ ငါ့အား ၾကည္ညိဳေလးစားမႈကိုပင္ တစ္စက္မွ်သာ ေပးသည္ႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္နက္၊ ငါသည္လည္း ၎တို႔အေပၚ ခံယူေသာ ငါ၏သေဘာထားတြင္ ေျပာင္းလဲမႈတစ္ခု ျပဳလုပ္မည္ျဖစ္သည္။ ဤအေၾကာင္းေၾကာင့္ လူသားမ်ားသည္ ဤနိယာမကို သေဘာေပါက္ႏိုင္သည့္အခါမွသာ၊ ၎တို႔သည္ မိမိတို႔ကိုယ္ကိုယ္ ငါ့အား ဆက္ကပ္အပ္ႏွံၿပီး ငါ၏လက္၌ ကိုင္ထားေသာ အရာမ်ားကို ေတာင္းဆိုရေလာက္ေအာင္ အခြင့္သာေပလိမ့္မည္။ ငါ့အတြက္ ၎တို႔၏ ခ်စ္ျခင္းသည္ ဧကန္မုခ် ၎တို႔၏ ကိုယ္ပိုင္ အက်ိဳးမ်ားအဖို႔ လုံးဝဥႆုံ လုပ္ေဆာင္ရျခင္း ျဖစ္သည္ မဟုတ္ေလာ။ ငါ၌ ထားရွိေသာ ၎တို႔၏ ယုံၾကည္ျခင္းသည္ ဧကန္မုခ် ၎တို႔ကို ငါေပးေသာ အရာမ်ားအဖို႔သာ လုံးဝဥႆုံ လုပ္ေဆာင္ျခင္းျဖစ္သည္ မဟုတ္ေလာ။ ငါ၏ အလင္းေရာင္ကို ၎တို႔ မျမင္ရပါက၊ လူသားမ်ားသည္ ငါ့အား ၎တို႔၏ ယုံၾကည္ျခင္းအားျဖင့္ ႐ိုးသားစစ္မွန္စြာ မခ်စ္ႏိုင္သည္မ်ား ျဖစ္ႏိုင္မည္ေလာ။ ၎တို႔၏ အစြမ္းအစႏွင့္ အားမာန္သည္ ဧကန္မုခ် ယေန႔၏ အေျခအေနမ်ားျဖင့္ အမွန္တကယ္ ကန္႔သတ္ခံရသည္ မဟုတ္ေလာ။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ ငါ့အား ခ်စ္ရန္အလို႔ငွာ သတၱိလိုေနသည္မ်ား ျဖစ္ႏိုင္မည္ေလာ။

ငါ၏ တည္ရွိမႈျခင္း အက်ိဳးဆက္အေနျဖင့္၊ ေျမာက္ျမားလွစြာေသာ ဖန္ဆင္းျခင္းအရာမ်ားသည္ ၎တို႔ ေနထိုင္သည့္ ေနရာမ်ားတြင္ နာခံမႈရွိေသာ က်ိဳးႏြံမႈကို ျပဳၾကၿပီး၊ ငါ၏ ဆုံးမပဲ့ျပင္ျခင္း မရွိခိုက္၊ လိင္ကိစၥတြင္ ကိုယ္က်င့္သိကၡာမဲ့သည့္ စိတ္လြတ္လက္လြတ္ ျဖစ္ျခင္းတြင္ မေမြ႕ေလ်ာ္ၾကေခ်။ ထို႔ေၾကာင့္ ေတာင္မ်ားသည္ ကုန္းေျမေပၚရွိ တိုင္းႏိုင္ငံမ်ားၾကား နယ္နိမိတ္မ်ား ျဖစ္လာၾကသည္၊ ေရမ်ားသည္ မတူညီသည့္ ကုန္းေျမမ်ားထဲက လူတို႔အားခြဲခြာထားရန္ အတားအဆီးမ်ားျဖစ္လာၾကၿပီး၊ ေလသည္လည္း ကမာၻေျမအထက္ ေကာင္းကင္တြင္ လူတစ္ဦးမွ တစ္ဦးဆီသို႔ စီးဆင္းသည့္အရာ ျဖစ္လာသည္။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္သာ ငါ့ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ား၏ သတ္မွတ္ခ်က္မ်ားကို အမွန္တကယ္ နာခံႏိုင္စြမ္း မရွိေခ်။ ဤသည္မွာ ဖန္ဆင္းျခင္း အားလုံးထဲတြင္ လူတစ္မ်ိဳးတည္းသာ ပုန္ကန္သည့္ အတန္းအစားႏွင့္ သက္ဆိုင္သည္ဟု ငါေျပာရျခင္း အေၾကာင္းအရင္း ျဖစ္သည္။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ မည္သည့္အခါတြင္မွ် ငါ့အား အမွန္တကယ္ က်ိဳးႏြံနာခံျခင္း မရွိဖူးသကဲ့သို႔၊ ဤအေၾကာင္းေၾကာင့္ ငါသည္ လူသားမ်ားကို တစ္ခ်ိန္လုံး တင္းက်ပ္သည့္ ဆုံးမပဲ့ျပင္ျခင္း ေအာက္တြင္ ထားရျခင္းျဖစ္သည္။ အကယ္၍ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ အလယ္၌ ငါ၏ ဘုန္းအသေရသည္ စၾကဝဠာတစ္ခြင္လုံးသို႔ တိုးခ်ဲ႕သည္မွာ ျဖစ္လာသင့္ပါက၊ ငါသည္ ငါ၏ ဘုန္းအသေရအားလုံးကို ဧကန္မုခ် ယူေဆာင္ကာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ ေရွ႕တြင္ ထင္ရွားေစမည္ျဖစ္သည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ၎တို႔၏ ညစ္ညဴးျခင္း၌ လူသားမ်ားသည္ ငါ၏ဘုန္းအသေရကို ေမွ်ာ္ၾကည့္ရန္ မသင့္ေတာ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္၊ ႏွစ္ေပါင္း ေထာင္ခ်ီၾကာ ငါသည္ မည္သည့္အခါတြင္မွ် ဖြင့္ဟလာဖူးျခင္း မရွိဘဲ၊ ယင္းအစား ကြယ္ဝွက္ၿမဲ ကြယ္ဝွက္ေနခဲ့သည့္အတြက္ ျဖစ္သည္။ ဤအေၾကာင္းေၾကာင့္၊ ငါ၏ဘုန္းအသေရသည္ ၎တို႔၏ ေရွ႕တြင္ မည္သည့္အခါကမွ် မထင္ရွားဖူးသကဲ့သို႔၊ ၎တို႔သည္ အျပစ္၏ တြင္းနက္ႀကီးထဲ အၿမဲ က်ဆင္းၾကၿပီး ျဖစ္သည္။ ငါသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ၎တို႔၏ မေျဖာင့္မတ္မႈမ်ား အတြက္ ခြင့္လႊတ္ေပးၿပီး ျဖစ္ေသာ္လည္း၊ ၎တို႔သည္ မိမိတို႔ကိုယ္ကိုယ္ မည္ကဲ့သို႔ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ ရမည္ကို မသိၾကသကဲ့သို႔၊ ယင္းအစား ၎တို႔ကို ထိခိုက္ခြင့္ေပးလ်က္၊ မိမိတို႔ကိုယ္ကိုယ္ အျပစ္ကို အၿမဲ လိုလိုလားလား လက္ခံရစ္ ေနေစၾကေလသည္။ ဤသည္မွာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ေလးစားမႈႏွင့္ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ခ်စ္ျခင္းတို႔ ကင္းမဲ့ျခင္းကို ျပသည္ မဟုတ္ေလာ။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အလယ္တြင္၊ တစ္ဦးတစ္ေလသည္ အမွန္တကယ္ ခ်စ္ႏိုင္ပါသေလာ။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ ဆက္ကပ္ အပ္ႏွံျခင္းသည္ ေအာင္စမည္မွ် ေလးသနည္း။ လူတို႔၏ စစ္မွန္မႈဟုေခၚေသာ အရာထဲတြင္ မသမာသည့္ပစၥည္းမ်ား ေရာထားသည္ မဟုတ္ေလာ။ ၎တို႔၏ ဆက္ကပ္အပ္ႏွံျခင္းသည္ လုံးဝ ေရာေကာေသာေကာ ျဖစ္သည္ မဟုတ္ေလာ။ ငါလိုအပ္သည့္ အရာမွာ ၎တို႔၏ မမွိတ္မသုန္ေသာ ခ်စ္ျခင္း ျဖစ္၏။ လူသားမ်ားသည္ ငါ့ကို မသိကြၽမ္းၾကသကဲ့သို႔၊ သူသည္ ငါ့အား သိကြၽမ္းရန္ ႀကိဳးစားေကာင္း ႀကိဳးစားႏိုင္ေသာ္လည္း၊ ငါ့ကို ၎တို႔၏ စစ္မွန္ၿပီး ေလးနက္ေသာ ႏွလုံးသားကို ေပးလိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။ လူသားမ်ားထံမွ ၎တို႔ မေပးလိုေသာ အရာကို ငါ အတင္းမေတာင္းဆို။ အကယ္၍ ၎တို႔သည္ ငါ့အား ၎တို႔၏ ဆက္ကပ္အပ္ႏွံျခင္းကို ေပးမည္ဆိုပါက၊ ငါသည္ မဆိုင္းမတြ လက္ခံမည္။ သို႔ေသာ္ ၎တို႔က ငါ့အား မယုံၾကည္သကဲ့သို႔၊ မိမိတို႔ကိုယ္ကိုယ္၏ ျမဴမႈန္ေလးကိုမွ်ပင္ ငါ့အား ပူေဇာ္ရန္ ျငင္းပယ္မည္ဆိုပါက၊ ထိုကိစၥႏွင့္ပတ္သက္၍ တိုး၍ စိတ္ဆိုးသည္ထက္၊ ငါသည္ ၎တို႔ကို အျခားနည္းလမ္းအခ်ိဳ႕ျဖင့္ ႏွင္ထုတ္မည္ျဖစ္ၿပီး၊ ၎တို႔အတြက္ သင့္ေတာ္သည့္ ခရီးပန္းတိုင္တစ္ခုကို စီစဥ္မည္ျဖစ္သည္။ ေကာင္းကင္ တစ္ေလွ်ာက္ ျမည္ဟည္းေနသည့္ မိုးႀကိဳးသည္ လူသားမ်ားကို ပစ္ခ်လိမ့္မည္။ ျမင့္မားေသာ ေတာင္မ်ားသည္ ယင္းတို႔ ၿပိဳလဲသည္ႏွင့္အမွ် လူသားမ်ားကို ျမႇဳပ္ႏွံလိမ့္မည္။ ဆာေလာင္မႈျဖင့္ ႐ိုင္းစိုင္းေသာ သားရဲမ်ားသည္ ၎တို႔ကို ဝါးၿမိဳၾကလိမ့္မည္။ ၿပီးလွ်င္ သမုဒၵရာမ်ားသည္လည္း တစ္ဟုန္ထိုး စီးဆင္းလ်က္၊ ၎တို႔၏ဦးေခါင္းမ်ားေပၚ ဖုံးအုပ္သြားေလသည္။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ ညီအစ္ကိုခ်င္းသတ္ျဖတ္သည့္ ပဋိပကၡ၌ ပါဝင္ပတ္သက္သည္ႏွင့္အမွ်၊ လူသားမ်ားအားလုံးသည္ ၎တို႔အလယ္မွ ေပၚထြက္လာေနသည့္ ေဘးဒုကၡမ်ားထဲ၌ ၎တို႔ကိုယ္တိုင္၏ ပ်က္စီးျခင္းကို ရွာေဖြၾကလိမ့္မည္။

ႏိုင္ငံေတာ္သည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ အလယ္တြင္ တိုးခ်ဲ႕လ်က္ရွိသည္၊ ယင္းသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ အလယ္တြင္ ဖြဲ႕စည္းလ်က္ ရွိၿပီး၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ အလယ္တြင္ မားမားမတ္မတ္ရပ္လ်က္ ရွိသည္။ ငါ၏ ႏိုင္ငံေတာ္ကို ဖ်က္ဆီးႏိုင္သည့္ အင္အားစု မရွိေပ။ ယေန႔၏ ႏိုင္ငံေတာ္ထဲ ရွိေနၾကေသာ ငါ၏လူမ်ားထဲတြင္ သင္တို႔ထဲမွ မည္သူသည္ လူသားမ်ားထဲက လူသားမ်ား မဟုတ္ၾကသနည္း။ သင္တို႔ထဲမွ မည္သူသည္ လူသားအေျခအေန၏ ျပင္ပတြင္ တည္ရွိသနည္း။ ငါ၏ အသစ္ေသာ စမွတ္ကို လူထုထံ ေၾကညာလိုက္သည့္အခါတြင္၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ မည္ကဲ့သို႔ တုံ႔ျပန္မည္နည္း။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ အေျခအေနကို သင္တို႔၏ ကိုယ္ပိုင္မ်က္စိမ်ားျဖင့္ သင္တို႔ ေတြ႕ျမင္ၿပီး ျဖစ္သည္။ ဤေလာကထဲတြင္ အစဥ္ထာဝရ ႀကံ့ႀကံ့ခံမည္ဟူေသာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ားကို သင္သည္ ဧကန္မုခ် သိုထားဆဲ မဟုတ္ေလာ။ ယခုတြင္ ငါ့လူမ်ား၏ အလယ္၌ ငါသည္ အႏွံ႔အျပား ေလွ်ာက္လွမ္းေနၿပီး၊ ၎တို႔အလယ္တြင္ ငါေနသည္။ ယေန႔တြင္ ငါ့အတြက္ စစ္မွန္သည့္ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ သယ္ေဆာင္သူမ်ား- ထိုသို႔ေသာသူမ်ားသည္ မဂၤလာရွိၾက၏၊ ငါ့ကို က်ိဳးႏြံနာခံၾကသည့္ သူမ်ားသည္ မဂၤလာရွိၾက၏၊ ၎တို႔သည္ ငါ၏ႏိုင္ငံေတာ္တြင္ ဧကန္ ေနၾကရလိမ့္မည္။ ငါ့အား သိကြၽမ္းေသာ သူမ်ားသည္ မဂၤလာရွိၾက၏၊ ၎တို႔သည္ ငါ၏ ႏိုင္ငံေတာ္တြင္ တန္ခိုးကို ဧကန္မုခ် ကိုင္စြဲၾကရလိမ့္မည္။ ငါ့အား ရွာေဖြေသာ သူတို႔သည္ မဂၤလာရွိၾက၏၊ ထိုသူတို႔သည္ စာတန္၏ ခ်ည္ေႏွာင္ျခင္းမ်ားမွ ဧကန္မုခ် လြတ္ေျမာက္လိမ့္မည္ ျဖစ္ၿပီး၊ ငါ၏ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ားကို ခံစားၾကလိမ့္မည္။ မိမိတို႔ကိုယ္ကိုယ္ ပုန္ကန္ႏိုင္ေသာ သူတို႔သည္ မဂၤလာရွိၾက၏၊ ထိုသူတို႔သည္ ငါ၏ ပိုင္ဆိုင္မႈထဲသို႔ ဧကန္ဝင္ၾက ရလိမ့္မည္ျဖစ္ၿပီး၊ ငါ့ႏိုင္ငံေတာ္၏ ႂကြယ္ဝမႈကို အေမြခံၾကရလိမ့္မည္။ ငါ့အတြက္ ဟိုဟိုသည္သည္ အလုပ္ရႈပ္ၾကေသာ သူတို႔အား ငါေအာက္ေမ့မည္၊ ငါ့အတြက္ အသုံးခံမႈမ်ားျပဳေသာသူတို႔ကို ဝမ္းေျမာက္စြာ ငါေထြးပိုက္မည္၊ ၿပီးလွ်င္ ငါ့ထံ ပူေဇာ္မႈမ်ား ျပဳၾကေသာ သူတို႔အား ငါသည္ ေပ်ာ္႐ႊင္မႈမ်ား ေပးသနားမည္။ ငါ၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားထဲတြင္ ေမြ႕ေလ်ာ္မႈ ရွာေတြ႕ေသာ သူမ်ားကို ငါေကာင္းခ်ီးေပးမည္။ ထိုသူတို႔သည္ ငါ့ႏိုင္ငံေတာ္ရွိ ေခါင္တိုင္အား ေထာက္ထားသည့္ မ႑ိဳင္မ်ား ဧကန္ျဖစ္ၾကလိမ့္မည္၊ ထိုသူတို႔သည္ ငါ၏ အိမ္ေတာ္ထဲ၌ အတိုင္းအဆမဲ့ေသာ ႂကြယ္ဝမႈကို ရၾကလိမ့္မည္ ျဖစ္ၿပီး၊ မည္သူမွ် ၎တို႔ႏွင့္ ႏႈိင္းယွဥ္၍ မရႏိုင္ၾက။ သင္တို႔အား ေပးၿပီးေသာ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ားကို သင္တို႔ လက္ခံဖူးသေလာ။ သင္တို႔အတြက္ ျပဳထားခဲ့ေသာ ကတိမ်ားကို သင္တို႔ ရွာၾကဖူးသေလာ။ ငါ့အလင္း၏ လမ္းျပပို႔ေဆာင္မႈေအာက္တြင္ သင္တို႔သည္ အေမွာင္ အင္အားမ်ား၏ လည္ညႇစ္ျခင္းကို ဧကန္ ထိုးေဖာက္ေက်ာ္လႊားႏိုင္လိမ့္မည္။ အေမွာင္ထု၏ အလယ္တြင္ ငါ့အလင္း၏ လမ္းျပမႈကို သင္တို႔ ဧကန္မုခ် ဆုံးရႈံးလိမ့္မည္ မဟုတ္။ သင္တို႔သည္ ဖန္ဆင္းျခင္းအားလုံး၏ အရွင္သခင္မ်ား ဧကန္မုခ် ျဖစ္လိမ့္မည္။ သင္တို႔သည္ စာတန္၏ ေရွ႕ေမွာက္တြင္ ေအာင္ျမင္ေသာသူမ်ား ဧကန္မုခ် ျဖစ္လိမ့္မည္။ အဆင္းနီေသာ နဂါးႀကီး၏ ႏိုင္ငံက်ရႈံးခ်ိန္တြင္ သင္သည္ ငါ၏ ေအာင္ျမင္မႈ၏ သက္ေသအျဖစ္ ေျမာက္ျမားလွစြာေသာ လူအုပ္ႀကီး၏ အလယ္တြင္ ေသခ်ာေပါက္ ရပ္ရလိမ့္မည္။ သင္တို႔သည္ သိနိမ္ျပည္တြင္ တည္ၾကည္လ်က္ မယိမ္းယိုင္ဘဲ ဧကန္ ရွိၾကလိမ့္မည္။ သင္တို႔ သည္းခံရသည့္ ဆင္းရဲဒုကၡမ်ားမွတစ္ဆင့္၊ သင္တို႔သည္ ငါ၏ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ားကို အေမြခံၾကရလိမ့္မည္ ျဖစ္ၿပီး၊ စၾကဝဠာ တစ္ခြင္လုံးတစ္ေလွ်ာက္ ငါ၏ ဘုန္းအသေရကို ဧကန္မုခ် ေတာက္ပေစၾကလိမ့္မည္။

၁၉၉၂ ခုႏွစ္၊ မတ္လ ၁၉ ရက္