နိုးထလော့၊ ညီအစ်ကိုတို့။ နိုးထလော့၊ ညီအစ်မတို့၊ ငါ၏နေ့ရက်သည် ကြန့်ကြာလိမ့်မည်မဟုတ်၊ အချိန်သည် အသက်ဖြစ်၍ အချိန်ကို အကျိုးရှိရှိ အသုံးချဖို့မှာ အသက်ကို ကယ်တင်ဖို့ပင်ဖြစ်၏။ အချိန်သည် မလှမ်းကွာလှပေ။ အကယ်၍ သင်တို့ည် ကောလိပ်သို့ဝင်ရန် ဝင်ခွင့်စာမေးပွဲဖြေ၍ မအောင်မြင်သောအခါ သင်တို့သည် တဖန် ပြန်ကြိုးစားနိုင်၍ စစ်ဆေးမှုအတွက် စာကိုတွန်းကျက်နိုင်သည်။ သို့သော် ငါ၏နေ့ရက်မူကား ထိုကဲ့သို့သော ကြန့်ကြာခြင်း ရှိလိမ့်မည်မဟုတ်။ အမှတ်ရကြလော့။ အမှတ်ရကြလော့။ ငါသည် သင်တို့ကို ဤကောင်းမွန်သော နှုတ်ကပတ်တော်တို့ဖြင့် တိုက်တွန်း၏။ ကမ္ဘာကြီး၏ အဆုံးသတ်သည် သင်တို့၏ရှေ့တွင် မျက်ဝါးထင်ထင် ဖွင့်ဟလေပြီ ကြီးမားသော ဘေးဒုက္ခတို့သည် ရုတ်ခြည်းနီးကပ် လာလေပြီ။ သင်တို့၏ အသက်တာသည် အရေးကြီးသလော သို့မဟုတ် သင်တို့၏အိပ်စက်ခြင်း၊ စားခြင်း၊ သောက်ခြင်းနှင့် ဝတ်ဆင်ခြင်းတို့က အရေးကြီးသလော။ ဤအရာတို့ကို ချင့်ချိန်ရန် သင့်အတွက် အချိန်သည် ရောက်ရှိလာပြီ။ နောက်ထပ် သံသယ မဝင်လေနှင့်၊ ထို့အပြင် သေချာရေရာခြင်းအဖြစ်မှ ရှောင်ရှားမသွားနှင့်။

သနားဖွယ်ကောင်းလေခြင်း၊ ဆင်းရဲလှလေခြင်း၊ အမြင်ကန်း လှလေခြင်း၊ လူသားသည် ရက်စက်လှလေခြင်း၊ သင်သည် ငါ၏ နှုတ်ကပတ်တော်ကို အမှန်ပင် မကြားယောင်ဆောင်လေသည်။ ငါသည် သင်တို့ကို အချည်းနှီး မိန့်ဆိုနေသည်လော။ သင်တို့သည် အလွန်ပင် ပေါ့လျော့နေတုန်းဖြစ်သည်။ အဘယ်ကြောင့်နည်း။ အဘယ်ကြောင့် ထိုသို့ဖြစ်သနည်း။ ထိုအကြောင်းကို သင်တို့သည် ယခင်က တစ်ခါမျှ မတွေးတောဖူးသလော။ ငါသည် မည်သူအတွက် ဤအရာတို့ကို ပြောဆိုသနည်း။ ငါ့ကို ယုံကြည်လော့။ ငါသည် သင်တို့၏ ကယ်တင်ရှင်ဖြစ်သည်။ ငါသည် မည်သူ့အတွက် ဤအရာတို့ကို ပြောဆိုသနည်း။ ငါ့ကို ယုံကြည်လော့။ ငါသည် သင်တို့၏ ကယ်တင်ရှင်ဖြစ်သည်။ ငါသည် သင်တို့၏ အနန္တတန်ခိုးရှင် ဖြစ်တော်မူ၏။ ဆက်၍ စောင့်ကြည့်လော့။ ဆက်၍ စောင့်ကြည့်လော့။ ဆုံးရှုံးသွားသောအချိန်တို့သည် တဖန်ပြန်၍ ပေါ်လာလိမ့်မည်မဟုတ်၊ ဤသည်ကို သတိရလော့။ နောင်တကို သက်သာစေသောဆေး ဝယ်နိုင်သောနေရာသည်ကား ဤကမ္ဘာပေါ်၌မရှိ။ ထိုသို့ဆိုလျှင် ငါသည် သင်တို့ကို အဘယ်သို့ ဆိုရမည်နည်း။ ငါ၏နှုတ်ကပတ်တော်သည် သင်တို့၏ ဂရုပြုဆင်ခြင်ခြင်း နှင့် အဖန်တလဲလဲ ချင့်ချိန်တွေးဆခြင်း တို့အတွက် မထိုက်တန်သလော။ သင်တို့သည် ငါ၏နှုတ်ကပတ်တော် တို့ကို အလွန်ပင် အရေးမထားသလို၊ သင်တို့၏အသက်တာအပေါ် အလွန် တာဝန်မဲ့လေသည်၊ ငါသည် ဘယ်လိုသည်းခံနိုင်မည်နည်း။ သည်းခံနိုင်မည်လော။

ဤကာလတစ်လျှောက်လုံးတွင် သင့်လျော်သော အသင်းတော် အသက်တာတစ်ခုသည် သင်တို့ကြား၌ အဘယ်ကြောင့် မပေါ်ထွက် လာရသနည်း။ အဘယ်ကြောင့် ဆိုသော် သင်တို့သည် ယုံကြည်ခြင်း ကင်းမဲ့သောကြောင့် ဖြစ်သည်၊ သင်တို့သည် အဖိုးအခကို ပေးဆပ်ရန် မလိုလားကြ၊ သင်တို့သည် သင်တို့ကိုယ်ကို ဆက်ကပ်ရန် မလိုလားကြ၊ ထို့အပြင် ငါ၏ရှေ့မှောက်တွင် သင်တို့ကိုယ်သင်တို့ အသုံးခံရန် မလိုလားကြပေ။ နိုးထကြလော့၊ ငါ့သားတို့။ ငါ့ကို ယုံကြည်ကြလော့၊ ငါ့သားတို့။ ငါချစ်လှစွာသော သူတို့၊ သင်တို့သည် ငါ၏ စိတ်နှလုံး၌ ရှိသည့်အရာကို အဘယ်ကြောင့် မတွေးဆနိုင်ကြသနည်း။””