ေယာဟန္သည္ ေယရႈအတြက္ ခုနစ္ႏွစ္ အမႈထမ္းခဲ့ၿပီး ေယရႈေရာက္လာခ်ိန္တြင္ လမ္းခင္းႏွင့္ၿပီးျဖစ္သည္။ ယင္းမတိုင္မီ၊ ေယာဟန္ ေဟာၾကားခဲ့သည့္ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္၏ ဧဝံေဂလိတရားကို ေျမတျပင္လုံးတြင္ ၾကားေနခဲ့ရၿပီျဖစ္ၿပီး၊ သို႔ျဖစ္၍ ယင္းသည္ ယုဒျပည္တစ္ေလွ်ာက္ ပ်ံ႕ႏွံ႔ေနခဲ့ၿပီး၊ လူတိုင္းက သူ႔ကို ပေရာဖက္ဟု ေခၚေဝၚေနခဲ့ၾကသည္။ ထိုအခ်ိန္က၊ ေဟ႐ုဒ္မင္းႀကီးသည္ ေယာဟန္ကို သတ္ပစ္လိုခဲ့ေသာ္လည္း၊ လူအမ်ားက ေယာဟန္ကို အထူး ေလးစားခဲ့ၾကေသာေၾကာင့္၊ ေဟ႐ုဒ္မင္းႀကီးက ေယာဟန္ကို သတ္ပစ္လွ်င္ လူမ်ားက သူ႔ကို ဆန႔္က်င္ ပုန္ကန္လာၾကမည္ကို ေၾကာက္ေနခဲ့၍ မသတ္ဝံ့ခဲ့ေပ။ ေယာဟန္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည့္ အမႈမွာ သာမန္လူမ်ားအၾကားတြင္ အျမစ္တြယ္ခဲ့ၿပီး ယုဒလူတို႔ကို ယုံၾကည္သူမ်ား ျဖစ္လာေစခဲ့သည္။ သူသည္ ခုနစ္ႏွစ္ၾကာ ေယရႈအတြက္ လမ္းခင္းခဲ့ၿပီး ေယရႈက သူ႔သာသနာေတာ္ကို စတင္သည့္အခ်ိန္အထိ ျဖစ္သည္။ ထိုအေၾကာင္းေၾကာင့္ ေယာဟန္သည္ ပေရာဖက္အားလုံးအၾကားတြင္ အႀကီးျမတ္ဆုံးပေရာဖက္ ျဖစ္ခဲ့သည္။ ေယာဟန္ အက်ဥ္းခ်ခံလိုက္ရသည့္ေနာက္မွသာ ေယရႈသည္ သူ၏တရားဝင္ အမႈေတာ္ကို စတင္ခဲ့သည္။ ေယရႈ မတိုင္မီ၊ ဘုရားသခင္သည္ မည္သည့္အခါမွ်၊ လူ႔ဇာတိကို မခံယူခဲ့ေသာေၾကာင့္၊ ေယာဟန္ မတိုင္မီတြင္ ဘုရားသခင္အတြက္ လမ္းခင္းေပးခဲ့သူ မည္သူမွ်မရွိခဲ့ဖူးေပ။ သို႔ျဖစ္ေသာေၾကာင့္၊ ေယာဟန္ မတိုင္မီထိ ပေရာဖက္မ်ားအားလုံး၌၊ သူသည္ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားအတြက္ လမ္းခင္းေပးခဲ့သည့္ တစ္ဦးတည္းေသာသူ ျဖစ္ခဲ့ျခင္းျဖင့္၊ ေယာဟန္သည္ ဓမၼသစ္ႏွင့္ ဓမၼေဟာင္းႏွစ္ခုလုံးအတြက္ အႀကီးျမတ္ဆုံးေသာပေရာဖက္ ျဖစ္လာခဲ့သည္။ ေယာဟန္သည္ ေယရႈ၏ ဗတၱဇံခံျခင္း မတိုင္မီ၊ ခုနစ္ႏွစ္ၾကာ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္၏ ဧဝံေဂလိတရားကို စတင္ျဖန႔္ၾကက္ခဲ့သည္။ လူအမ်ားအတြက္ သူ၏ လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည့္ အလုပ္သည္ ေယရႈ၏ ေနာက္ဆက္တြဲ အမႈေတာ္၏ အထက္တြင္ ရွိခဲ့ပုံရေသာ္လည္း၊ မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစကာမူ၊ သူသည္ ပေရာဖက္ တစ္တပါးမွ်သာ ျဖစ္ေသး၏။ သူ လုပ္ေဆာင္၊ ေျပာၾကားခဲ့သည္မွာ ဗိမာန္ေတာ္အတြင္းတြင္ မဟုတ္ခဲ့ဘဲ၊ ယင္း၏ ျပင္ပရွိ ၿမိဳ႕မ်ားႏွင့္ ႐ြာမ်ားတြင္ ျဖစ္သည္။ သူ ထိုသို႔ လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည္မွာ၊ ယုဒလူမ်ိဳးမ်ား အၾကားတြင္၊ အထူးသျဖင့္ ဆင္းရဲသူမ်ားအၾကားတြင္၊ ျဖစ္ခဲ့သည္မွာ အမွန္ေပ၏။ ေယာဟန္သည္ လူ႔အဖြဲ႕အစည္း အထက္တန္းလႊာမွ လူမ်ားႏွင့္ ထိေတြ႕ခဲၿပီး၊ ယုဒျပည္၏ သာမန္ ျပည္သူတို႔ အၾကားမွာသာ ဧဝံေဂလိတရားကို ျဖန႔္ၾကက္ခဲ့သည္။ ယင္းသည္ သခင္ေယရႈအတြက္ မွန္ကန္သည့္ လူမ်ားကို ျပင္ဆင္ႏိုင္ရန္ႏွင့္ ကိုယ္ေတာ္ အမႈေတာ္ျပဳရန္အတြက္ သင့္ေတာ္သည့္ ေနရာမ်ားကို ျပင္ဆင္ေပးဖို႔ရန္အလို႔ငွာ ျဖစ္သည္။ လမ္းခင္းေပးရန္ ေယာဟန္ကဲ့သို႔ေသာ ပေရာဖက္ရွိသည့္အတြက္၊ သခင္ေယရႈသည္ ေရာက္လာသည္ႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္နက္ လက္ဝါးကားတိုင္ဆီသြားရာ လမ္းခရီးေပၚ တိုက္႐ိုက္ စတင္ႏိုင္ခဲ့သည္။ ဘုရားသခင္က မိမိအမႈေတာ္ကို ေဆာင္႐ြက္ရန္ လူ႔ဇာတိခံယူလိုက္သည့္ အခါ၊ သူသည္ လူမ်ားအား ေ႐ြးခ်ယ္ျခင္းအမႈကို လုပ္ေဆာင္ရန္ မလိုအပ္ခဲ့သကဲ့သို႔၊ လူမ်ား သို႔မဟုတ္ အလုပ္လုပ္ရန္ ေနရာမ်ားကို သူကိုယ္တိုင္ ရွာရန္လည္း မလိုအပ္ခဲ့ေပ။ သူႂကြလာခ်ိန္၌ ယင္းကဲ့သို႔ေသာ အလုပ္ကို မလုပ္ေဆာင္ခဲ့ေပ၊ သင့္ေတာ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္က သူေရာက္မလာမီတြင္ ထိုကဲ့သို႔ေသာ အရာမ်ားကို ျပင္ဆင္ေပးထားခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည္။ ေယရႈက သူ႔အလုပ္ကို မစတင္မီတြင္ ေယာဟန္မွ ထိုအလုပ္ကို လုပ္ေဆာင္ၿပီးႏွင့္ခဲ့ၿပီ ျဖစ္သည္၊ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္က မိမိအမႈကို လုပ္ေဆာင္ရန္ ႂကြလာခ်ိန္တြင္၊ သူ႔ကို အခ်ိန္ၾကာစြာ ေစာင့္စားေနခဲ့ၾကသူတို႔အေပၚ ခ်က္ခ်င္းမဆိုင္းမတြ စတင္ၿပီး လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည္။ ေယရႈ ႂကြလာခဲ့သည္မွာ လူသား၏ ျပဳျပင္သည့္အလုပ္ကို လုပ္ရန္ မဟုတ္ခဲ့ေပ။ သူႂကြလာခဲ့သည္မွာ သူ႔အေနႏွင့္ ေဆာင္႐ြက္ေပးရမည့္ အမႈေတာ္ကို လုပ္ေဆာင္ရန္ အတြက္သာ ျဖစ္သည္၊ အျခားအရာ အားလုံးတို႔သည္ သူႏွင့္ မည္သို႔မွ် သက္ဆိုင္မႈ မရွိခဲ့ၾကေပ။ ေယာဟန္ ေရာက္ရွိလာသည့္ အခါ၌၊ သခင္ ေယရႈ လုပ္ေဆာင္မည့္အမႈ၏ ရည္မွန္းထားေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ား ျဖစ္လာႏိုင္ဖို႔ရန္ ဗိမာန္ေတာ္ႏွင့္ ယုဒလူမ်ိဳးမ်ားအထဲမွ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္၏ ဧဝံေဂလိတရားေတာ္ကို လက္ခံခဲ့ၾကသည့္ လူတစ္စုကို ထုတ္ေပးသည္မွလြဲ၍ ဘာမွ်မလုပ္ေဆာင္ခဲ့ေပ။ ေယာဟန္သည္ ခုနစ္ႏွစ္ၾကာ လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည္၊ တနည္းဆိုရလွ်င္၊ သူသည္ ဧဝံေဂလိတရားေတာ္ကို ခုနစ္ႏွစ္ၾကာ ျဖန႔္ၾကက္ခဲ့၏။ သူ၏ အလုပ္အတြင္းတြင္၊ အံ့ဖြယ္ရာ အရာမ်ားကို အမ်ားအျပား မျပဳလုပ္ခဲ့ေပ၊ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ၎၏ အလုပ္မွာ လမ္းခင္းေပးရသည့္ အလုပ္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္၊ ျပင္ဆင္ေပးရသည့္ အလုပ္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ေယာဟန္သည္ က်န္သည့္ လုပ္ေဆာင္ခ်က္အားလုံးျဖစ္သည့္ ေယရႈ မွ လုပ္ေဆာင္ေပးရမည့္ အမႈမွာ၊ သူႏွင့္ မသက္ဆိုင္ခဲ့ေပ၊ သူသည္ လူသားအား ကယ္တင္ခံရဖို႔အလို႔ငွာ သူ၏ အျပစ္မ်ားကို ဝန္ခံလ်က္ ေနာင္တရဖို႔ကိုသာ ေတာင္းဆိုခဲ့ၿပီး ဗတၱိဇံေပးခဲ့သည္။ သူ ေဆာင္႐ြက္ေပးခဲ့သည္မွာ အမႈအသစ္ ျဖစ္ၿပီး လူသားတို႔ ယခင္တုန္းက လုံးဝမေလွ်ာက္ခဲ့ဖူးသည့္ လမ္းခရီး ျဖစ္ခဲ့ေသာ္လည္း၊ သူသည္ ေယရႈအတြက္ လမ္းခင္းေပးျခင္းသာ ျဖစ္ဆဲျဖစ္သည္။ သူသည္ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ျခင္းအမႈကို လုပ္ေဆာင္ေပးခဲ့သည့္ ပေရာဖက္မွ်သာ ျဖစ္ခဲ့ၿပီး ေယရႈ၏ အမႈကို လုပ္ေဆာင္ႏိုင္စြမ္း မရွိေပ။ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္၏ ဧဝံေဂလိတရားကို ပထမဦးဆုံး ေဟာၾကားခဲ့သူမွာ ေယရႈ မဟုတ္ေသာ္လည္း၊ ထို႔အျပင္ သူသည္ ေယာဟန္မွ စတင္ေပးခဲ့သည့္ လမ္းေၾကာင္းအတိုင္း ဆက္ေလွ်ာက္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေသာ္လည္း၊ သူ႔အမႈကို ေဆာင္႐ြက္ေပးႏိုင္မည့္ အျခားသူ မည္သူမွ် မရွိခဲ့ဘဲ ယင္းအမႈက ေယာဟန္၏ အမႈ အထက္တြင္ ရွိခဲ့၏။ ေယရႈသည္ မိမိကိုယ္တိုင္၏ လမ္းခရီးကို မျပင္ဆင္ႏိုင္ခဲ့ေပ၊ ဘုရားသခင္ ကိုယ္စား သူ႔အမႈကို တိုက္႐ိုက္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္၊ ေယာဟန္သည္ ႏွစ္ေပါင္းမည္မွ်ပင္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည္မဆို၊ သူသည္ ပေရာဖက္တစ္ပါး ျဖစ္ဆဲျဖစ္ၿပီး လမ္းခင္းေပးခဲ့သူ ျဖစ္ဆဲျဖစ္သည္။ သူ႔အမႈ၏ အႏွစ္သာရမွာ မတူသည့္အတြက္၊ ေယရႈ လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည့္ သုံးႏွစ္ၾကာ အမႈက ေယာဟန္၏ ခုနစ္ႏွစ္ၾကာခဲ့သည့္ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ကို ေက်ာ္လြန္ခဲ့သည္။ ေယာဟန္၏ အမႈ ၿပီးဆုံးသြားခ်ိန္ျဖစ္သည့္ ေယရႈသူ႔အမႈေတာ္ကို စတင္လုပ္ေဆာင္ခ်ိန္တြင္၊ သခင္ေယရႈမွ အသုံးျပဳရန္အတြက္ လုံေလာက္သည့္ လူမ်ားႏွင့္ ေနရာမ်ားကို ေယာဟန္မွ ျပင္ဆင္ေပးထားၿပီ ျဖစ္ၿပီး၊ ၎တို႔မွာ သခင္ေယရွအေနျဖင့္ သုံးႏွစ္ၾကာ အမႈေတာ္ကို စတင္ရန္ လုံေလာက္ခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္၊ ေယာဟန္၏အလုပ္ ၿပီးဆုံးသြားသည္ႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္နက္၊ သခင္ေယရႈသည္ သူ၏အမႈေတာ္ကို တရားဝင္ စတင္ခဲ့ၿပီး၊ ေယာဟန္ ေျပာၾကားခဲ့သည့္ စကားမ်ားက ေဘးဖယ္ျခင္းခံခဲ့ရေပသည္။ ယင္းမွာ ေယာဟန္ ေဆာင္႐ြက္ေပးခဲ့သည့္ အလုပ္က ကူးေျပာင္းျခင္းသက္သက္အတြက္သာ ျဖစ္ၿပီး လူသားကို ႀကီးထြားမႈအသစ္ဆီသို႔ ေခၚေဆာင္မည့္ အသက္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား မဟုတ္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ေနာက္ဆုံးတြင္ သူ႔စကားမ်ားမွာ ယာယီသုံးရန္သာ ျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။

ေယရႈ လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည့္အမႈမွာ သဘာဝလြန္ မဟုတ္ခဲ့ေပ၊ ယင္းအတြက္ လုပ္ငန္းစဥ္ ရွိခဲ့ၿပီး၊ အားလုံးမွာ ျဖစ္႐ိုးျဖစ္စဥ္ နိယာမမ်ားႏွင့္အညီ တိုးတက္ျဖစ္ပြားလာခဲ့သည္။ ေယရႈသည္ သူ႔ဘဝ၏ ေနာက္ဆုံးေျခာက္လ ေရာက္သည့္အခါ၊ သူလာခဲ့သည္မွာ ယင္းအမႈကို လုပ္ေဆာင္ရန္ႏွင့္ လက္ဝါးကပ္တိုင္ေပၚမွာ သံမႈိ႐ိုက္ ခံရရန္အတြက္ ျဖစ္ခဲ့ေၾကာင္းကို ေသခ်ာေပါက္ သိေနခဲ့သည္။ သူ ကားစင္တင္ မခံရမီတြင္၊ ေဂသေရွမန္ ဥယ်ာဥ္၌ သုံးႀကိမ္ ဆုေတာင္းခဲ့သကဲ့သို႔၊ ခမည္းေတာ္ ဘုရားသခင္အား စဥ္ဆက္မျပတ္ ရွိခိုးဆုေတာင္းေနခဲ့ပါသည္။ ေယရႈသည္ ဗတၱိဇံခံၿပီးေနာက္၊ သုံးႏွစ္ခြဲၾကာ သူ႔အမႈေတာ္ကို လုပ္ေဆာင္လာခဲ့ၿပီး၊ သူ၏ တရားဝင္ အမႈမွာ ႏွစ္ႏွစ္ခြဲ ၾကာခဲ့သည္။ ပထမႏွစ္အတြင္းတြင္ သူသည္ စာတန္၏ စြပ္စြဲျခင္းခံခဲ့ရၿပီး၊ လူသား၏ ေႏွာင့္ယွက္ျခင္းခံခဲ့ရကာ လူသား၏ စမ္းသပ္ျခင္းႏွင့္ ရင္ဆိုင္ခဲ့ရသည္။ ေယရႈသည္ သူ႔အမႈေတာ္ေဆာင္႐ြက္စဥ္ မ်ားစြာေသာ စမ္းသပ္ျခင္းမ်ားကို ျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့ရသည္။ ေယရႈ မၾကာမီ ကားစင္တင္ခံရေတာ့မည့္အခ်ိန္ ေနာက္ဆုံး ေျခာက္လ အတြင္း၊ သူသည္ အသက္ရွင္ေသာ ဘုရား၏သားေတာ္ ျဖစ္ၿပီး သူသည္ ခရစ္ေတာ္ ျဖစ္ေၾကာင္း ေပတ႐ု၏ ႏႈတ္မွ စကားမ်ား ထြက္ေပၚလာခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္က်မွသာ သူ၏အမႈေတာ္ကို အားလုံး သိလာခဲ့ၾကၿပီး ထိုအခ်ိန္မွသာ သူမည္သူျဖစ္ေၾကာင္း လူသိရွင္ၾကား အသိေပးခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ထို႔ေနာက္တြင္၊ သူသည္ သူ၏တပည့္ေတာ္မ်ားအား လူသားဖို႔အလို႔ငွာ ကားစင္တင္ခံရဖို႔ ရွိေနေၾကာင္းႏွင့္ သုံးရက္ၾကာၿပီးေနာက္ ျပန္ၿပီး ထေျမာက္လာမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ေ႐ြးႏႈတ္ျခင္း အမႈကို ေဆာင္႐ြက္ေပးရန္ သူလာခဲ့ရသည္ျဖစ္ၿပီး သူသည္ ကယ္တင္ရွင္ျဖစ္ေၾကာင္းကို ေျပာၾကားခဲ့သည္။ ေနာက္ဆုံး ေျခာက္လတာကာလအတြင္း၌သာ သူသည္ သူမည္သူျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ သူလုပ္ေဆာင္ရန္ ရည္႐ြယ္ခဲ့သည့္ အမႈေတာ္ကို ထုတ္ေဖၚ ေျပာၾကားခဲ့သည္။ ယင္းသည္ ဘုရားသခင္၏ အခ်ိန္လည္းျဖစ္ခဲ့ၿပီး၊ အမႈေတာ္ကို ယင္းကဲ့သို႔ လုပ္ေဆာင္ရန္ ျဖစ္သည္။ ထိုစဥ္က ေယရႈ၏အမႈေတာ္၏ တစ္စိတ္တစ္ပိုင္းမွာ ဓမၼေဟာင္းက်မ္းႏွင့္အညီ ျဖစ္ၿပီး၊ ပညတ္ေတာ္ေခတ္ အတြင္းက ေမာေရွ၏ ပညတ္တရားမ်ားႏွင့္ ေယေဟာဝါ၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားႏွင့္အညီလည္း ျဖစ္ခဲ့သည္။ ေယရႈသည္ ၎တို႔ အားလုံးကို သူ၏အမႈေတာ္ဆိုင္ရာ တစ္စိတ္တစ္ပိုင္းအျဖစ္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည္။ သူသည္ တရားစရပ္မ်ား၌ လူမ်ားအား တရားေဟာၾကားခဲ့ၿပီး သြန္သင္ေပးခဲ့ကာ သူ႔အေပၚ ရန္လိုေနခဲ့ၾကသည့္ ဖာရိရွဲမ်ားကို ျပစ္တင္ရန္ ဓမၼေဟာင္းက်မ္းမွ ပေရာဖက္မ်ား၏ ႀကိဳတင္ေဟာေၾကားခ်က္မ်ားကို အသုံးခ်ခဲ့ၿပီး၊ သူတို႔၏ ပုန္ကန္မႈကို ထုတ္ေဖာ္ရန္ႏွင့္ သူတို႔ကို ရႈတ္ခ်ရန္ အတြက္ က်မ္းစာထဲက ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို အသုံးခ်ခဲ့သည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ သူတို႔သည္ ေယရႈ လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည္ကို စက္ဆုပ္ခဲ့ၾကသည့္အတြက္၊ အထူးသျဖင့္၊ ေယရႈ၏အမႈေတာ္ အမ်ားအျပားတို႔မွာ သမၼာက်မ္းထဲက ပညတ္တရားမ်ား ႏွင့္ အညီ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ျခင္း မဟုတ္ၾကဘဲ၊ ထို႔အျပင္ သူ သြန္သင္ခဲ့သည့္အရာက သူတို႔၏ ကိုယ္ပိုင္ စကားလုံးမ်ားထက္ ပိုျမင့္ျမတ္ခဲ့ၿပီး သမၼာက်မ္းထဲက ပေရာဖက္မ်ား၏ ႀကိဳတင္ေဟာၾကားခ်က္မ်ားထက္ပင္ ပိုျမင့္မားခဲ့သည့္အတြက္ ျဖစ္သည္။ ေယရႈ၏ အမႈေတာ္မွာ လူသား၏ ေ႐ြးႏႈတ္ျခင္းႏွင့္ ကားစင္တင္ခံရျခင္းအတြက္သာ ျဖစ္သည္၊ သို႔ျဖစ္၍၊ လူသားတစ္ဦးဦးကို သိမ္းပိုက္ရန္ သူသည္ ေနာက္ထပ္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ေဟာၾကားရန္ မလိုအပ္ခဲ့ေပ။ လူသားကို သူသြန္သင္ေပးခဲ့သည့္ အရာအထဲက အမ်ားအျပားသည္ သမၼာက်မ္းစာလာ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားမွ ျဖစ္ၿပီး၊ သူ႔အမႈေတာ္က သမၼာက်မ္းစာမ်ားကို မေက်ာ္လြန္ခဲ့ေသာ္မွ၊ သူသည္ ကားစင္တင္အသတ္ခံရျခင္းအမႈကို ၿပီးေအာင္ ေဆာင္႐ြက္ႏိုင္စြမ္းရွိခဲ့သည္။ သူ႔အမႈေတာ္မွာ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၏ အမႈေတာ္ မဟုတ္ခဲ့ေပ၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အား သိမ္းပိုက္ဖို႔အလို႔ငွာလည္း မဟုတ္ခဲ့ဘဲ၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အား ေ႐ြးႏႈတ္ရန္ ျဖစ္သည္။ သူသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အတြက္ အျပစ္ေျဖရာယဇ္အျဖစ္သာ ျပဳမူခဲ့ၿပီး လူသားမ်ိဳးႏြယ္အတြက္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၏ အရင္းအျမစ္အျဖစ္ မျပဳမူခဲ့ေပ။ လူသားကို သိမ္းပိုက္ျခင္းအမႈျဖစ္သည့္ တစ္ပါးအမ်ိဳးသားမ်ား၏ အလုပ္ကို သူမလုပ္ေဆာင္ခဲ့ဘဲ ဘုရားသခင္ ရွိေၾကာင္းကို ယုံၾကည္ၾကသည့္ လူမ်ားအၾကားမွာ လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည့္အမႈျဖစ္သည့္ ကားစင္တင္အသတ္ခံရျခင္း အမႈကို လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည္။ သူ၏ အမႈကို သမၼာက်မ္းစာ၏ အေျခခံအုတ္ျမစ္ေပၚတြင္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ေသာ္လည္း၊ ထို႔အျပင္ သူသည္ ဖာရိရွဲမ်ားကို ရႈတ္ခ်ရန္ ပေရာဖက္ေဟာင္းမ်ား၏ ေဟာၾကားခ်က္မ်ားကို အသုံးခ်ခဲ့ေသာ္လည္း၊ ၎မွာ ကားစင္တင္ အသတ္ခံရျခင္းအမႈေတာ္ကို ၿပီးေျမာက္ေစရန္အတြက္ လုံေလာက္ခဲ့သည္။ အကယ္၍ ယေန႔အမႈကို သမၼာက်မ္းစာထဲရွိ ပေရာဖက္ေဟာင္းမ်ား၏ ေဟာၾကားခ်က္မ်ား၏ အေျခခံအုတ္ျမစ္ေပၚတြင္ လုပ္ေဆာင္ၾကဦးမည္ဆိုလွ်င္၊ ဓမၼေဟာင္းက်မ္းထဲတြင္ သင္တို႔ တ႐ုတ္လူမ်ိဳးမ်ား၏ ပုန္ကန္မႈႏွင့္ အျပစ္မ်ားအေၾကာင္း မွတ္တမ္းမ်ား မပါဝင္သည့္အတြက္ႏွင့္ ၎ထဲတြင္ သင္တို႔ အျပစ္မ်ား၏သမိုင္းဟူ၍ မရွိသည့္အတြက္၊ သင္တို႔ကို သိမ္းပိုက္ဖို႔ရန္မွာ ျဖစ္ႏိုင္မည္မဟုတ္ေပ။ သို႔ျဖစ္၍ ဤအမႈသည္ သမၼာက်မ္းထဲတြင္ စြဲက်န္ေနဆဲျဖစ္ပါက၊ သင္တို႔သည္ မည္သည့္အခါမွ် အေလွ်ာ့ေပးမည္ မဟုတ္ေပ။ သမၼာက်မ္းထဲတြင္ ဣသေရလအမ်ိဳးသားမ်ား၏ သမိုင္းအနည္းအက်ဥ္းသာ မွတ္တမ္းတင္ေပးခဲ့ၿပီး၊ ထိုသမိုင္းသည္ သင္တို႔ ဆိုးသည္ သို႔မဟုတ္ ေကာင္းသည္ကို ၎က သတ္မွတ္ ေပးႏိုင္စြမ္း မရွိသကဲ့သို႔၊ သင္တို႔ကို စီရင္ႏိုင္စြမ္းလည္း မရွိေပ။ ငါသည္ သင္တို႔ကို ဣသေရလအမ်ိဳးသားတို႔၏ သမိုင္းကို အေျခခံၿပီး စီရင္ရန္ျဖစ္သည္ဟု စိတ္ကူးၾကည့္ၾကေလာ့— သင္တို႔သည္ ယေန႔ကဲ့သို႔ပင္ ငါ့ေနာက္ လိုက္ေနၾကဦးမည္ေလာ။ သင္တို႔သည္ မည္မွ်ခက္ခဲၾကသည္ကို သင္တို႔ သိၾကသေလာ။ ဤအဆင့္၌ မည္သည့္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကိုမွ် မေျပာဆိုဘဲ ေနပါက၊ သိမ္းပိုက္ျခင္းအမႈကို ၿပီးေျမာက္ေအာင္ ျပဳလုပ္ရန္ မျဖစ္ႏိုင္ေပ။ ငါလာခဲ့သည္မွာ လက္ဝါးစင္ေပၚ သံမႈိ႐ိုက္ခံရန္ မဟုတ္ေသာေၾကာင့္၊ သင္တို႔သိမ္းပိုက္ျခင္းခံရႏိုင္ရန္ ငါသည္ သမၼာက်မ္းစာႏွင့္ ကြဲျပားသည့္ စကားလုံးမ်ားကို ေျပာဆိုရမည္။ ေယရႈလုပ္ေဆာင္ခဲ့သည့္ အမႈမွာ ဓမၼေဟာင္းက်မ္းထက္ တစ္ဆင့္မွ်သာ ပိုျမင့္ခဲ့သည္၊ ေခတ္တစ္ေခတ္ကို စတင္ေပးရန္ႏွင့္ ထိုေခတ္ကို ဦးေဆာင္ေပးရန္အတြက္ ၎ကို အသုံးျပဳခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ “ပညတ္တရားမ်ားကို ဖ်က္ပယ္ျခင္းငွါ ငါလာသည္မဟုတ္။ ျပည့္စုံေစျခင္းငွါ ငါလာသတည္း။” ဆိုၿပီး သူေျပာခဲ့သည္မွာ မည္သည့္ အတြက္ေၾကာင့္နည္း။ သို႔ရာတြင္ သူ၏အမႈေတာ္ထဲ၌ ဓမၼေဟာင္းက်မ္း၏ ဣသေရလအမ်ိဳးသားမ်ား လက္ေတြ႕က်င့္သုံးခဲ့ၾကသည့္ ပညတ္တရားမ်ား၊ ပညတ္ေတာ္မ်ားႏွင့္ ကြဲျပားမႈမ်ား မ်ားျပားခဲ့သည္၊ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ သူလာခဲ့သည္မွာ ပညတ္တရားကို နာခံရန္ မဟုတ္ဘဲ၊ ၎ကို ျပည့္စုံေစရန္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ၎ကို ျပည့္စုံေစျခင္း လုပ္ငန္းစဥ္ထဲတြင္ လက္ေတြ႕က်သည့္ အမႈအရာမ်ားစြာ ပါဝင္သည္- သူ႔အမႈမွာ ပို၍လက္ေတြ႕က်ကာ ပို၍ ယထာဘူတက်ခဲ့သည္၊ ထို႔အျပင္ ၎မွာ သာ၍ အသက္ရွင္ၿပီး၊ စည္းကမ္းမ်ားကို မစဥ္းစား မဆင္ျခင္ဘဲ လိုက္နာျခင္းလည္း မဟုတ္ေပ။ ဣသေရလ အမ်ိဳးသားမ်ားတို႔က ဥပုသ္ေန႔ကို ေစာင့္ထိန္းခဲ့ၾကသည္ မဟုတ္ေလာ။ ေယရႈ ေရာက္လာခ်ိန္၌ သူသည္ ဥပုသ္ေန႔ကို ေစာင့္ထိန္းခဲ့ျခင္း မရွိခဲ့ေပ၊ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ လူသားသည္ ဥပုသ္ေန႔ကို အစိုးရၿပီး၊ ဥပုသ္ေန႔ကို အစိုးရသူေရာက္လာသည့္အခါ သူ႔စိတ္ႀကိဳက္ သူလုပ္ေဆာင္လိမ့္မည္ဟု ေျပာခဲ့ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ သူသည္ ဓမၼေဟာင္းက်မ္းထဲက ပညတ္တရားမ်ားကို ျဖည့္ဆည္းရန္ႏွင့္ ပညတ္တရားမ်ားကို ေျပာင္းလဲရန္အတြက္ ႂကြလာျခင္း ျဖစ္သည္။ ယေန႔ လုပ္ေဆာင္ၿပီးခဲ့သည့္ အရာအားလုံးမွာ ပစၥဳပၸန္ကို အေျခခံထားေသာ္လည္း၊ ပညတ္ေတာ္ေခတ္က ေယေဟာဝါ၏အမႈ၏ အေျခခံအုတ္ျမစ္ေပၚ၌ အေျခခံထားဆဲ ျဖစ္ၿပီး ယင္းအတိုင္းအတာကို မေက်ာ္လြန္ေပ။ ဥပမာ မိမိႏႈတ္ကို ေစာင့္ထိန္းရန္ႏွင့္ သူမ်ား သားမယားကို မျပစ္မွားရန္ဟူသည္တို႔မွာ ဓမၼေဟာင္းက်မ္း၏ ပညတ္မ်ားျဖစ္သည္ မဟုတ္ေလာ။ ယေန႔တြင္ သင္တို႔ထံမွ ေတာင္းဆိုေနသည္မ်ားမွာ ပညတ္ေတာ္ဆယ္ပါးသာ မကဘဲ၊ ယခင္က က်င့္သုံးခဲ့ၾကသည့္ ပညတ္ခ်က္မ်ားႏွင့္ ပညတ္ေတာ္မ်ားထက္ ပို၍ျမင့္မားသည့္ ၫႊန္ၾကားခ်က္ ပါဝင္ေပသည္။ သို႔ေသာ္ ဘုရားသခင္၏ အမႈေတာ္၏ အဆင့္တစ္ခုစီကို ယခင္ကအဆင့္၏ အေျခခံအုတ္ျမစ္အေပၚ၌ လုပ္ေဆာင္ျခင္း ျဖစ္သည့္အတြက္၊ ထိုသို႔ ေျပာဆိုမႈက ယခင္က အရာမ်ားပယ္ဖ်က္ခဲ့ၿပီဟု မဆိုလိုေပ။ ယဇ္ပူေဇာ္ရန္၊ မိဘမ်ားကို ႐ိုေသစြာျပဳရန္၊ ႐ုပ္တုမ်ားကို မကိုးကြယ္ရန္၊ အျခားသူတို႔အား မေစာ္ကားရန္၊ သူတစ္ပါးကို မတိုက္ခိုက္ရန္ သို႔မဟုတ္ မက်ိန္ဆဲရန္၊ သူမ်ား သားမယားကို မျပစ္မွားရန္၊ ေဆးလိပ္ သို႔မဟုတ္ အရက္ မေသာက္ရန္၊ ေသေသာအရာမ်ားကို မစားရန္၊ ေသြးကို မေသာက္ရန္ လူတို႔အေပၚသတ္မွတ္ထားျခင္းကဲ့သို႔ ဣသေရလ၌ ထိုအခ်ိန္က ေယေဟာဝါ ျပဳခဲ့သည့္ အမႈအတြက္မူ- ယေန႔တြင္ပင္ သင္တို႔၏ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္မႈ၏ အေျခခံအုတ္ျမစ္ ျဖစ္သည္ မဟုတ္ေလာ။ အတိတ္ကာလမ်ား၏ အေျခခံအုတ္ျမစ္ အေပၚမွာသာ အမႈမ်ားကို ယေန႔အထိ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ အတိတ္ကပညတ္ခ်က္မ်ားကို မေဖာ္ျပေတာ့ဘဲ သင့္အား ေတာင္းဆိုခ်က္ အသစ္မ်ားကို ျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ္လည္း၊ ဤပညတ္ခ်က္မ်ားကို ပယ္ဖ်က္ဖို႔ ေဝးစြ၊ ယင္းအစား သာ၍ ျမင့္ရာသို႔ တိုးျမႇင့္ခဲ့ေပသည္။ ၎တို႔ကို ပယ္ဖ်က္လိုက္ၿပီဟု ဆိုလွ်င္ ယခင္ေခတ္မွာ ေဟာင္းသြားၿပီဟု ဆိုလိုျခင္းျဖစ္ေသာ္လည္း၊ သင့္အေနႏွင့္ ထာဝရ လိုက္နာရမည့္ ပညတ္ေတာ္ အခ်ိဳ႕ ရွိေနဆဲ ျဖစ္သည္။ အတိတ္က ပညတ္ေတာ္မ်ားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ခဲ့ၾကၿပီး ျဖစ္သလို လူသား၏ ျဖစ္တည္မႈ ျဖစ္လာႏွင့္ခဲ့ၿပီျဖစ္သည္၊ ထို႔အျပင္ “ေဆးလိပ္ မေသာက္ရ၊” “အရက္မေသာက္ရ၊” စသျဖင့္ ပညတ္ေတာ္မ်ားကို အထူးအေလးေပးရန္ မလိုေတာ့ေပ။ ဤအေျခခံအုတ္ျမစ္ အေပၚ၌၊ သင္တို႔၏ ယေန႔ လိုအပ္ခ်က္မ်ားႏွင့္အညီ၊ သင္တို႔၏ ဝိညာဥ္အသက္တာႏွင့္အညီ၊ ယေန႔၏အမႈႏွင့္အညီ၊ ပညတ္ခ်က္ အသစ္မ်ားကို ခ်မွတ္သည္။ ေခတ္သစ္၏ ပညတ္ခ်က္မ်ားကို ထုတ္ျပန္ေၾကညာျခင္းမွာ ေခတ္ေဟာင္း၏ ပညတ္ခ်က္မ်ားကို ပယ္ဖ်က္ျခင္းဟု မဆိုလိုဘဲ၊ လူသား၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားကို ပိုၿပီးျပည့္စုံေစရန္ႏွင့္ လက္ေတြ႕ႏွင့္ပိုၿပီးကိုက္ညီလာေစရန္ အတြက္ ထိုအေျခခံအုတ္ျမစ္ေပၚမွာ ၎တို႔ကို ပိုျမင့္မားလာေအာင္ ျမႇင့္တင္ေပးျခင္း ျဖစ္သည္။ အကယ္၍၊ ယေန႔တြင္ သင္တို႔သည္ ဓမၼေဟာင္းက်မ္းထဲက ပညတ္ခ်က္မ်ားႏွင့္ ပညတ္တရားမ်ားကို၊ ဣသေရလ အမ်ိဳးသားမ်ားကဲ့သို႔ပင္၊ လိုက္နာေစာင့္ထိန္းရန္သာ လိုအပ္ခဲ့မည္၊ ထို႔အျပင္ ေယေဟာဝါမွ ခ်မွတ္ေပးခဲ့သည့္ ပညတ္တရားမ်ားကို အာဂုံေဆာင္ထားရန္ကိုပင္ သင္တို႔အေပၚ သတ္မွတ္ထားမည္ ဆိုပါက၊ သင္တို႔ ေျပာင္းလဲလာႏိုင္မည့္ အလားအလာ မရွိႏိုင္ေပ။ သင္တို႔သည္ ထိုကဲ့သို႔ေသာ ပညတ္ခ်က္အနည္းငယ္ကိုသာ ေစာင့္ထိန္းရန္ သို႔မဟုတ္ မေရတြက္ႏိုင္ေသာ ပညတ္ခ်က္မ်ားကို အာဂုံေဆာင္ထားရန္သာ သတ္မွတ္ထားမည္ ဆိုပါက၊ သင္တို႔၏ စိတ္သေဘာထားအေဟာင္းသည္ နက္ရႈိင္းစြာ ႏွစ္ျမဳပ္လ်က္ ရွိေနမည္ ျဖစ္ၿပီး ၎ကို အျမစ္ျပဳတ္ရန္ နည္းလမ္း ရွိမည္မဟုတ္ေပ။ သို႔ျဖစ္၍ သင္တို႔သည္ အက်င့္စာရိတၱ တိုး၍ ပ်က္ျပားလာမည္ျဖစ္ၿပီး သင္တို႔အထဲက မည္သူမွ် က်ိဳးႏြံနာခံလာမည္ မဟုတ္ေပ။ ယင္းမွာ ႐ိုးရွင္းသည့္ ပညတ္ေတာ္ အခ်ိဳ႕ သို႔မဟုတ္ ေရတြက္မရႏိုင္သည့္ ပညတ္ခ်က္မ်ားသည္ ေယေဟာဝါ၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားကို သင္တို႔ သိနားလည္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္စြမ္း မရွိဟု ဆိုလိုသည္။ သင္တို႔သည္ ဣသေရလအမ်ိဳးသားမ်ားႏွင့္ မတူၾကေပ။ သူတို႔သည္ ပညတ္တရားမ်ားကို လိုက္နာရင္း ပညတ္ေတာ္မ်ားကို အာဂုံေဆာင္ရင္း ေယေဟာဝါ၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားကို ျမင္ႏိုင္ခဲ့ၾကၿပီး ကိုယ္ေတာ္တစ္ပါးတည္းကိုသာ သူတို႔ ဆက္ကပ္ႏိုင္ခဲ့ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ သင္တို႔သည္ ဤအရာကို မစြမ္းေဆာင္ႏိုင္ေပ၊ ထို႔အျပင္ ဓမၼေဟာင္းေခတ္မွ အခ်ိဳ႕ပညတ္ေတာ္မ်ားသည္ သင္တို႔အား သင္တို႔၏ စိတ္ႏွလုံးမ်ားကို ေပးအပ္လာေစရန္ သို႔မဟုတ္ သင္တို႔ကို ကာကြယ္ေပးရန္ လုပ္ႏိုင္စြမ္း မရွိၾကဘဲ၊ ထိုသို႔ျပဳမည့္အစား သင္တို႔ကို စည္းကမ္းေလ်ာ့ရဲလာေစၿပီး သင္တို႔ကို မရဏႏိုင္ငံအတြင္းသို႔ က်ဆင္းေစလိမ့္မည္ျဖစ္သည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ငါ၏အမႈမွာ သိမ္းပိုက္ျခင္းအမႈ ျဖစ္ၿပီး၊ သင္တို႔၏ ပုန္ကန္မႈႏွင့္ စိတ္သေဘာထားေဟာင္းကို ခ်ိန္႐ြယ္ထားသည့္ အတြက္ျဖစ္သည္။ ေယေဟာဝါႏွင့္ ေယရႈတို႔၏ ၾကင္နာသည့္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားမွာ ယေန႔ စီရင္ခ်က္၏ ျပင္းထန္သည့္ စကားလုံးမ်ားကို မီရန္ မ်ားစြာ လိုေပသည္။ ယင္းကဲ့သို႔ေသာ ျပင္းထန္သည့္ စကားလုံးမ်ား မရွိၾကပါက၊ ႏွစ္ေပါင္းေထာင္ခ်ီ၍ ပုန္ကန္လာခဲ့ေသာ သင္တို႔ကဲ့သို႔ေသာ ‘ပါရဂူ’ မ်ားကို သိမ္းပိုက္ရန္ မျဖစ္ႏိုင္ေပ။ ဓမၼေဟာင္းက်မ္းထဲက ပညတ္ေတာ္မ်ားသည္ သင္တို႔အေပၚအာဏာမရွိၾကေတာ့သည္မွာ ၾကာၿပီ ျဖစ္ၿပီး၊ ယေန႔၏စီရင္ခ်က္မွာ ပညတ္ခ်က္အေဟာင္းမ်ားႏွင့္ စာလွ်င္ မ်ားစြာပို၍ အစြမ္းရွိေပသည္။ သင္တို႔သည္ အစအဦးက လူသားမ်ိဳးႏြယ္ မဟုတ္ဘဲ၊ ႏွစ္ေပါင္း ေထာင္ခ်ီ အက်င့္ပ်က္လာခဲ့သည့္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ ျဖစ္ၾကေသာေၾကာင့္၊ သင္တို႔အတြက္ အသင့္ေတာ္ဆုံးမွာ မေျပာပေလာက္ေသာ ပညတ္တရား၏ခ်ဳပ္ျခယ္မႈမ်ား မဟုတ္ဘဲ စီရင္ခ်က္သာ ျဖစ္သည္။ ယခု လူသားအေနျဖင့္ႀကိဳးပမ္းရမည္မွာ ယေန႔ လူသား၏ လက္ေတြ႕ အေျခအေနႏွင့္အညီ၊ ပစၥဳပၸန္လူသား၏ အရည္အခ်င္းႏွင့္ လူသား၏ တကယ့္ ဝိညာဥ္အသက္တာႏွင့္အညီ ျဖစ္ၿပီး၊ သင္သည္ အယူဝါဒမ်ားကို လိုက္နာရန္မလိုအပ္ေပ။ ဤသည္မွာ အေျပာင္းအလဲမ်ားကို သင္၏ စိတ္သေဘာထားအေဟာင္းျဖင့္ ရယူႏိုင္ေစရန္ႏွင့္ သင္၏ အယူအဆမ်ားကို သင့္အေနႏွင့္ ဖယ္ရွားႏိုင္ေစရန္ အတြက္ျဖစ္သည္။ ပညတ္ေတာ္မ်ားသည္ စည္းကမ္းမ်ား ျဖစ္သည္ဟု သင္ထင္သေလာ။ ၎တို႔မွာ လူသားႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ ပုံမွန္ သတ္မွတ္ခ်က္မ်ားျဖစ္သည္ဟု ဆိုႏိုင္သည္။ ၎တို႔သည္ သင္ လိုက္နာရမည့္ စည္းကမ္းမ်ား မဟုတ္ၾကေပ။ ေဆးလိပ္ မေသာက္ရဆိုသည္ကို ဥပမာ အျဖစ္ ၾကည့္ၾကစို႔— ၎မွာ စည္းကမ္းေလာ။ ၎မွာ စည္းကမ္း မဟုတ္ေပ။ ၎မွာ သာမန္ လူသားက သတ္မွတ္ထားသည့္အရာျဖစ္သည္။ ၎မွာ စည္းကမ္း မဟုတ္ဘဲ၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ တစ္ရပ္လုံးအတြက္ ခ်မွတ္ထားသည့္အရာတစ္ခုျဖစ္သည္။ ယေန႔၊ ခ်မွတ္ထားၾကသည့္ တစ္ဒါဇင္ခန္႔ရွိ ပညတ္ေတာ္မ်ားသည္လည္း စည္းကမ္းမ်ား မဟုတ္ၾကဘဲ သာမန္လူသား ရရွိဖို႔ရန္ သတ္မွတ္ထားသည့္အရာ ျဖစ္သည္။ လူတို႔သည္ ယင္းကဲ့သို႔ေသာ အရာမ်ားကို အတိတ္က မပိုင္ဆိုင္ခဲ့၊ မသိရွိခဲ့ၾကေပ၊ သို႔ျဖစ္၍ လူတို႔သည္ ၎တို႔ကို ယေန႔ ရယူရန္ လိုအပ္ေနၾကျခင္း ျဖစ္ၿပီး၊ ၎တို႔ကို စည္းကမ္းမ်ားဟု လက္ခံ၍မရေပ။ ပညတ္မ်ားသည္ စည္းကမ္းမ်ားႏွင့္ မတူၾကေပ။ ငါေျပာဆိုေနသည့္ စည္းကမ္းမ်ားမွာ အခမ္းအနားမ်ား၊ လုပ္႐ိုးလုပ္စဥ္မ်ား သို႔မဟုတ္ လူသား၏ လြဲေခ်ာ္ေနေသာ အေလ့အထမ်ားကို ရည္ၫႊန္း၏၊ ၎တို႔မွာ လူသားအား အကူအညီမေပးသလို၊ သူ႔ကိုအက်ိဳးမေပးသည့္ စည္းကမ္းခ်က္မ်ား ျဖစ္ၾက၏၊ မည္သို႔မွ် အဓိပၸာယ္ မရွိသည့္ ေဆာင္႐ြက္ပုံနည္းလမ္း ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ စည္းကမ္းမ်ား၏ စံနမူနာ ျဖစ္ၿပီး၊ ယင္းကဲ့သို႔ေသာ စည္းကမ္းမ်ားမွာ လူသားအား မည္သည့္ အက်ိဳးမွ် မေပးသည့္အတြက္ စြန္႔ပစ္ၾကရမည္။ လူသားကို အက်ိဳးျပဳသည့္အရာမ်ားသည့္ လက္ေတြ႕ က်င့္သုံးရမည့္ အရာျဖစ္သည္။