ကိုးကားရန္ သမၼာက်မ္းပိုဒ္မ်ား-

“ေလာကီသားအေပါင္းတို႔သည္ မာရ္နတ္၏လက္၌ ရွိၾကသည္။” (ရွင္ေယာဟန္ ဩဝါဒစာ ပဌမေစာင္ ၅:၁၉)

“ဤလူမ်ိဳးသည္ ဆိုးညစ္ေသာအမ်ိဳး ျဖစ္၏။” (ရွင္လုကာခရစ္ဝင္ ၁၁:၂၉)

“ထိုအခါ ဤေလာကတႏိုင္ငံလုံးကို လွည့္ျဖား၍ မာရ္နတ္စာတန္ အမည္ရွိေသာ ေရွးေႁမြေဟာင္းတည္း ဟူေသာ နဂါးႀကီးကို၎။” (ဗ်ာဒိတ္က်မ္း ၁၂:၈)

“ေလာကီသားတို႔သည္ သင္တို႔ကိုမုန္းလွ်င္၊ သင္တို႔ကို မမုန္းမွီ ငါ့ကိုမုန္းၾကသည္ကို သိမွတ္ၾကေလာ့။” (ရွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္ ၁၅:၁၈)

“အျပစ္စီရင္ျခင္းကို ခံရေၾကာင္းကား၊ အလင္းသည္ ဤေလာကသို႔ဝင္၍၊ လူတို႔သည္ မေကာင္းေသာ အက်င့္ကို က်င့္ေသာေၾကာင့္၊ အလင္းထက္ ေမွာင္မိုက္ကိုသာ၍ႏွစ္သက္ၾက၏။ ဆိုးယုတ္ေသာအက်င့္ကို က်င့္ေသာသူအေပါင္းတို႔သည္ အလင္းကိုျမင္ပ်င္း၍ မိမိတို႔ အက်င့္၌ အျပစ္ပါမည္ကိုမထင္ရွားေစျခင္းငွါ အလင္းသို႔ မခ်ဥ္းကပ္ၾက။” (ရွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္ ၃:၁၉-၂၀)

ဆက္စပ္ေသာ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား-

အဆင္းနီေသာ နဂါးႀကီး၏ သ႐ုပ္သကန္မ်ားမွာ ငါ့အားခုခံျခင္း၊ ငါ့ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၏ အဓိပၸာယ္တို႔ကို နားလည္သေဘာေပါက္မႈ ကင္းမဲ့ျခင္း၊ ငါ့အား မၾကာခဏ ညႇင္းပန္းႏွိပ္စက္ျခင္းႏွင့္ ငါ၏စီမံခန္႔ခြဲမႈအား ေႏွာင့္ယွက္ရန္အတြက္ အႀကံအစည္မ်ားကို အသုံးျပဳရန္ ႀကိဳးစားျခင္းတို႔ ျဖစ္ၾကသည္။ စာတန္အား ေအာက္ပါအတိုင္း သိသာထင္ရွားေစသည္- အာဏာအတြက္ ငါႏွင့္ အားထုတ္ယွဥ္ၿပိဳင္ျခင္း၊ ငါေ႐ြးခ်ယ္ထားသည့္ လူတို႔ကို ပိုင္ဆိုင္လိုျခင္းႏွင့္ ငါ၏လူတို႔ကို လွည့္စားရန္အတြက္ အပ်က္သေဘာေဆာင္ေသာ စကားလုံးမ်ားကို ထုတ္ျပန္ျခင္းတို႔ ျဖစ္သည္။ မာရ္နတ္၏ သိသာထင္ရွားခ်က္မ်ားမွာ (ငါ၏ နာမကို လက္မခံေသာသူမ်ား၊ မယုံၾကည္သူမ်ား အားလုံးသည္ မာရ္နတ္မ်ား ျဖစ္ၾကသည္။) ေအာက္ပါအတိုင္းျဖစ္သည္- ဇာတိပကတိ၏ သာယာမႈမ်ားကို အငမ္းမရလိုခ်င္ျခင္း၊ မေကာင္းေသာ တပ္မက္မႈမ်ား၌ ေမြ႕ေလ်ာ္ျခင္း၊ စာတန္၏ ခ်ည္ေႏွာင္မႈ၌ ေနထိုင္ျခင္း၊ အခ်ိဳ႕က ငါ့ကို အာခံျခင္းႏွင့္ အခ်ိဳ႕က ငါ့ကို ပံ့ပိုးျခင္း တို႔ရွိသည္ (သို႔ေသာ္ သူတို႔သည္ ငါခ်စ္ျမတ္ႏိုးေသာ သားမ်ားျဖစ္ေၾကာင္း သက္ေသမျပၾကေပ)။ ေကာင္းကင္တမန္မင္း၏ သ႐ုပ္သကန္မ်ားမွာ ေအာက္ပါအတိုင္း ျဖစ္သည္- ေစာ္ကားေမာ္ကား ေျပာဆိုျခင္း၊ ဘုရားတရား မၾကည္ညိဳျခင္း၊ လူတို႔ကို ဩဝါဒေပးရန္ မၾကာခဏ ငါ၏ေလသံကို တုပျခင္း၊ အျပင္ပန္းအရ ငါအား အတုခိုးရန္ကိုသာ အာ႐ုံစိုက္ျခင္း၊ ငါစားသည့္အရာကို စား၍ ငါသုံးသည့္အရာကို သုံးျခင္းတို႔ ျဖစ္ၾကသည္။ အတိုခ်ဳပ္ရေသာ္ ငါႏွင့္အဆင့္အတန္း တူရန္ လိုလားၿပီး ရည္မွန္းခ်က္ႀကီးေသာ္လည္း၊ ငါ၏အစြမ္းအစႏွင့္ ငါ၏အသက္ကင္းမဲ့ကာ၊ စြန္႔ပစ္ပစၥည္း အပိုင္းအစသက္သက္ ျဖစ္ျခင္းတို႔ ျဖစ္ၾကသည္။ စာတန္၊ မာရ္နတ္ႏွင့္ ေကာင္းကင္တမန္မင္းတို႔ အားလုံးသည္ အဆင္းနီေသာ နဂါးႀကီး၏ သာဓကမ်ား စစ္စစ္ျဖစ္ၾကေသာေၾကာင့္ ငါ၏ ႀကိဳတင္ခြဲခန္႔မွတ္သားျခင္း ႏွင့္ ေ႐ြးခ်ယ္ျခင္းကို မခံရေသာသူမ်ားအားလုံးသည္ အဆင္းနီေသာ နဂါးႀကီး၏ သားသမီးမ်ား ျဖစ္ၾကသည္- ဤသည္မွာ ၎ျဖစ္သည့္ပုံစံ တကယ္ျဖစ္သည္။ ဤအရာမ်ားအားလုံးသည္ ငါ၏ရန္သူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ (သို႔ေသာ္လည္း စာတန္၏ ေႏွာင့္ယွက္ဖ်က္ဆီးျခင္းမ်ားကို ဖယ္ထုတ္ထားသည္။ သင္၏ သဘာဝသည္ ငါ၏ အရည္အေသြးျဖစ္လွ်င္ ယင္းကို မည္သူမွ် မေျပာင္းလဲႏိုင္ေပ။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ယခုတြင္ သင္တို႔သည္ ဇာတိပကတိ၌ အသက္ရွင္လ်က္ ရွိေနေသးေသာေၾကာင့္ မၾကာခဏဆိုသလိုပင္ စာတန္၏ ျဖားေယာင္းေသြးေဆာင္ျခင္းမ်ားကို ရင္ဆိုင္ရမည္- ဤသည္မွာ မလြဲမေသြျဖစ္သည္- သို႔ေသာ္ သင္တို႔သည္ အၿမဲသတိရွိရမည္။) ထို႔ေၾကာင့္ ငါသည္ ငါ၏ သားဦးမ်ားမွလြဲ၍ အဆင္းနီေသာ နဂါးႀကီး၏ သားသမီးမ်ား အားလုံးကို စြန္႔ပစ္မည္။ သူတို႔၏ဗီဇသည္ မည္သည့္အခါမွ် မေျပာင္းလဲႏိုင္ေပ၊ ယင္းသည္ စာတန္၏ အရည္အေသြးျဖစ္သည္။ ယင္းသည္ သူတို႔ ထင္ရွားေစသည္မွာ မာရ္နတ္ျဖစ္ၿပီး ယင္းသည္သူတို႔ အသက္ရွင္လိုက္ေလွ်ာက္သည့္ ေကာင္းကင္တမန္မင္း ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ လုံးဝ မွန္ကန္သည္။ ငါေျပာသည့္ အဆင္းနီေသာ နဂါးႀကီးသည္ ႀကီးမားေသာ အနီေရာင္ နဂါးႀကီးမဟုတ္ေပ။ ထို႔ထက္ ၎သည္ ငါ့အား ဆန္႔က်င္ျပဳေသာ ဝိညာဥ္ဆိုးပင္ျဖစ္ၿပီး “အဆင္းနီေသာ နဂါးႀကီး” ဟူသည္မွာ ပမာျပဳသုံးႏႈန္းထားျခင္း ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သန္႔ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္မွလြဲ၍ ဝိညာဥ္မ်ားအားလုံးသည္ ဝိညာဥ္ဆိုးမ်ားျဖစ္ၾကၿပီး အဆင္းနီးေသာ နဂါးႀကီး၏ သားသမီးမ်ားျဖစ္သည္ဟုလည္း ဆိုႏိုင္ေလသည္။ ဤအရာအားလုံးမွာ လူတိုင္းအတြက္ ရွင္းလင္းျပတ္သားသင့္သည္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ အစအဦး၌ ခရစ္ေတာ္၏ မိန္႔ႁမြက္ခ်က္မ်ား၊ အခန္း (၉၆)

ႏွစ္ေပါင္းေထာင္ခ်ီၾကာ ဤသည္မွာ ညစ္ညဴးျခင္း၏ နယ္ေျမ ျဖစ္ေလၿပီ။ ယင္းသည္ မခံမရပ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ညစ္ပတ္ေပေရသည္၊ စိတ္ဆင္းရဲမႈက ပိတ္ဆီးထားသည္၊ တေစၦမ်ားသည္ လွည့္စားရင္းႏွင့္ လွည့္ျဖားရင္း၊ အေျခအျမစ္ မရွိေသာ စြပ္စြဲခ်က္မ်ား ျပဳရင္း^၁ အၾကင္နာမဲ့ကာ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္လ်က္၊ ဤတေစၦၿမိဳ႕အား နင္းေျခရင္းႏွင့္ ယင္းကို အေသေကာင္မ်ားျဖင့္ ျပန္႔က်ဲေနေစရစ္လ်က္၊ ေနရာတကာတြင္ ထႂကြေသာင္းက်န္းၾကေလသည္။ ယိုယြင္းပ်က္စီးျခင္း၏ အပုပ္နံ႔သည္ နယ္ေျမကို ဖုံးလႊမ္းၿပီး ေလထုတြင္ စိမ့္ဝင္ပ်ံ႕ႏွံ႔ကာ၊ ယင္းသည္ အလြန္အကြၽံ ေစာင့္ၾကပ္ျခင္းခံရ၏။^၂ မိုးေကာင္းကင္မ်ား အလြန္ရွိ ေလာကႀကီးအား မည္သူ ျမင္ႏိုင္သနည္း။ နတ္ဆိုးသည္ လူသား၏ ခႏၶာကိုယ္ တစ္ခုလုံးကို တင္းက်ပ္စြာ တုပ္ေႏွာင္ထားသည္၊ သူ၏ မ်က္လုံးႏွစ္ခုလုံးကို ဖုံးအုပ္ၿပီး၊ သူ၏ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို ခိုင္ၿမဲစြာ ေစ့ေစ့ပိတ္ထားေလသည္။ နတ္ဆိုးမ်ား၏ မင္းသည္ ထိုးေဖာက္၍ မရႏိုင္ေသာ မေကာင္းဆိုးဝါးတို႔၏ နန္းေတာ္ တစ္ခုအလား တေစၦၿမိဳ႕အေပၚ အနီးကပ္ ေစာင့္ၾကည့္ၿမဲေစာင့္ၾကည့္ေနခ်ိန္တြင္၊ ႏွစ္ေထာင္ေပါင္း အခ်ိဳ႕ၾကာ ယေန႔ထက္ထိ ေသာင္းက်န္းၿပီး ျဖစ္သည္။ ထိုအေတာအတြင္းတြင္၊ ဤအေစာင့္ေခြးအုပ္စုကို ဘုရားသခင္က ၿငိမ္သက္ျခင္းႏွင့္ ေပ်ာ္႐ႊင္ျခင္း ေနရာ မရွိဘဲ ျဖစ္ေစရစ္လ်က္၊ ၎တို႔ကို အလစ္ ဖမ္းဆီးသြားၿပီး ၎တို႔အားလုံးအား သုတ္သင္ပယ္ရွင္းမည္ကို အလြန္အမင္း ေၾကာက္႐ြံ႕ေနၾကလ်က္ စိန္းစိန္းဝါးဝါး ၾကည့္ေသာ မ်က္လုံးမ်ားျဖင့္ စိုက္ၾကည့္ေနၾကေလသည္။ ဤသို႔ေသာ တေစၦၿမိဳ႕သားမ်ားသည္ ဘုရားသခင္အား အဘယ္သို႔ ျမင္ေတြ႕ဖူးႏိုင္မည္နည္း။ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ ၾကင္နာျခင္းႏွင့္ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးဖြယ္ေကာင္းျခင္းတို႔ကို ေမြ႕ေလ်ာ္ဖူးၾကသေလာ။ လူ႔ေလာက၏ အေရးကိစၥမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ ၎တို႔သည္ မည္သည့္ နားလည္မႈ ရွိၾကသနည္း။ ၎တို႔အထဲမွ မည္သူသည္ ဘုရားသခင္၏ ထက္သန္ေသာ အလိုကို နားလည္ႏိုင္သနည္း။ ထိုအခါ လူ႔ဇာတိခံယူ ဘုရားသခင္သည္ လုံးလုံး ကြယ္ဝွက္လ်က္ ရွိၿမဲရွိေနသည္မွာ သိပ္အံ့ၾသစရာ မဟုတ္ေခ်။ မေကာင္းဆိုးဝါးမ်ားက အၾကင္နာမဲ့ၿပီး လူမဆန္သည့္ ဤကဲ့သို႔ေသာ အေမွာင္လူ႔အဖြဲ႕အစည္းတြင္ မ်က္ေတာင္ တစ္ခ်က္မွ် မခတ္ဘဲ လူမ်ားကို သတ္ေသာ နတ္ဆိုးတို႔၏မင္းသည္ ခ်စ္ခင္ဖြယ္ျဖစ္ၿပီး ၾကင္နာကာ သန္႔လည္းသန႔္ရွင္းေသာ ဘုရားသခင္၏ တည္ရွိမႈကို မည္သို႔ သည္းခံႏိုင္မည္နည္း။ ဘုရားသခင္၏ ႂကြေရာက္လာျခင္းကို ၎သည္ အဘယ္သို႔ ဂုဏ္ျပဳကာ ၾသဘာ ေပးႏိုင္မည္နည္း။ ဤလက္ပါးေစတို႔။ ၎တို႔သည္ ၾကင္နာျခင္းကို မုန္းတီးျခင္းျဖင့္ ျပန္ဆပ္ၾကသည္၊ ၎တို႔သည္ ၾကာျမင့္စြာကတည္းက ဘုရားသခင္အား အထင္အျမင္ေသးၾကၿပီးျဖစ္သည္၊ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္အား ညႇဥ္းပန္းႏွိပ္စက္ၾကသည္၊ ၎တို႔သည္ အဆုံးစြန္ ႐ိုင္းစိုင္းၾကသည္၊ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို အနည္းငယ္မွ် အေရးထားမႈ မရွိၾကေပ၊ ၎တို႔သည္ အဓမၼလုယူကာ လုယက္တိုက္ဖ်က္ၾကသည္၊ ၎တို႔သည္ အသိတရား လုံးလုံး ေပ်ာက္ဆုံးၾကၿပီးျဖစ္သည္၊ အသိတရား အလုံးစုံကို ၎တို႔ ဆန္႔က်င္ၾကကာ အျပစ္မဲ့ေသာသူကို အသိစိတ္မဲ့ျခင္းသို႔ ေသြးေဆာင္ၾကေလသည္။ ေရွးကာလ၏ ဘိုးေဘး မ်ားေလာ။ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးရေသာ ေခါင္းေဆာင္မ်ားေလာ။ ၎တို႔ အားလုံးသည္ ဘုရားသခင္အား ဆန္႔က်င္ၾက၏။ ၎တို႔၏ ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္မႈသည္ ေကာင္းကင္ေအာက္ရွိ အရာခပ္သိမ္းကို ေမွာင္မိုက္ျခင္း ႏွင့္ ပရမ္းပတာျဖစ္ျခင္း အေျခအေနတစ္ခုတြင္ ခ်န္ထားၿပီးျဖစ္၏။ ဘာသာေရး လြတ္လပ္မႈေလာ။ ႏိုင္ငံသားမ်ား၏ တရားဝင္ ရပိုင္ခြင့္မ်ားႏွင့္ အက်ိဳးစီးပြားမ်ားေလာ။ ယင္းတို႔သည္ အျပစ္ဖုံးကြယ္ျခင္းအတြက္ လွည့္စားမႈမ်ားသာ ျဖစ္ၾကသည္။ ဘုရားသခင္၏ အမႈကို မည္သူ လက္ခံယုံၾကည္ၿပီနည္း။ ဘုရားသခင္၏ အမႈအတြက္ မည္သူသည္ ၎တို႔၏ အသက္ကို စြန္႔လႊတ္ၿပီနည္း သို႔မဟုတ္ အေသြးသြန္းၿပီးၿပီနည္း။ မ်ိဳးဆက္တစ္ဆက္ၿပီး တစ္ဆက္ၾကာ၊ မိဘမ်ားမွသည္ သားသမီးမ်ားအထိ၊ ကြၽန္ျပဳခံရေသာ လူသားသည္ ဘုရားသခင္အား မေျပာမဆို ကြၽန္ျပဳၾကၿပီး ျဖစ္သည္— အဘယ္သို႔လွ်င္ ဤအရာသည္ အမ်က္ေဒါသကို မႏႈိးေဆာ္ဘဲရွိႏိုင္မည္နည္း။ ႏွစ္ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာသည့္ အမုန္းတရားကို ႏွလုံးသားထဲတြင္ စုစည္းထားသည္၊ ေထာင္ခ်ီႏွစ္ကာလၾကာ အျပစ္ရွိျခင္းကို ႏွလုံးသားထက္တြင္ ေရးထြင္းထားသည္— အဘယ္သို႔လွ်င္ ဤအရာသည္ စက္ဆုပ္႐ြံရွာျခင္းကို မလႈံ႕ေဆာ္ဘဲ ရွိႏိုင္မည္နည္း။ ဘုရားသခင္၏ရန္သူကို လုံးဝ ဇီဝိန္ခ်ဳပ္ေစလ်က္ ၎အား ေနာက္ထပ္ ေသာင္းက်န္းခြင့္မျပဳေတာ့သကဲ့သို႔၊ ၎ဆႏၵရွိသေလာက္ ျပႆနာမ်ား ေနာက္ထပ္ ဖန္တီးခြင့္ မေပးေတာ့ဘဲ ဘုရားသခင္အတြက္ လက္စားေခ်ၾကေလာ့။ ယခု အခ်ိန္က်ေပၿပီ။ ဤမေကာင္းဆိုးဝါး၏ အက်ည္းတန္ေသာ မ်က္ႏွာကို ဆုတ္ၿဖဲဖို႔ရန္ႏွင့္ မ်က္စိကြယ္ေစျခင္း ခံခဲ့ရကာ ဆင္းရဲ ဒုကၡႏွင့္ အခက္အခဲမ်ိဳးစုံ ႀကံ့ႀကံ့ခံရၿပီးျဖစ္သည့္ လူမ်ားကို ၎တို႔၏ နာက်င္မႈမွ ထၿပီး ဤဆိုးယုတ္ေသာ နတ္ဆိုးအိုအား ေက်ာခိုင္းခြင့္ေပးရန္ လူသားသည္ ၾကာျမင့္စြာကတည္းက သူ၏ ခြန္အား အားလုံးကို စုစည္းၿပီးျဖစ္သည္၊ ဤအရာအတြက္ သူ၏ အားထုတ္မႈအားလုံးကို ဆက္ကပ္ျမႇဳပ္ႏွံၿပီးျဖစ္ကာ အဖိုးအခတိုင္းကို ေပးဆပ္ၿပီးျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္၏ အမႈအဖို႔ ထိုသို႔ေသာ ထိုးေဖာက္၍ မရႏိုင္သည့္ အတားအဆီးကို အဘယ္ေၾကာင့္ ထူေထာင္ရသနည္း။ ဘုရားသခင္၏ လူစုကို လွည့္ျဖားရန္ အဘယ္ေၾကာင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ လွည့္ကြက္မ်ားကို အသုံးခ်သနည္း။ စစ္မွန္ေသာ လြတ္လပ္မႈ၊ တရားဝင္ ရပိုင္ခြင့္ႏွင့္ အက်ိဳးစီးပြားတို႔မွာ အဘယ္မွာနည္း။ တရားမွ်တျခင္းကား အဘယ္မွာနည္း။ ကိုယ္စိတ္ခ်မ္းသာျခင္းကား အဘယ္မွာနည္း။ ေႏြးေထြးမႈကား အဘယ္မွာနည္း။ ဘုရားသခင္၏ လူမ်ားအား လွည့္စားရန္ အဘယ္ေၾကာင့္ လွည့္ျဖားတတ္ေသာ အႀကံအစည္မ်ားကို အသုံးျပဳသနည္း။ ဘုရားသခင္၏ ႂကြလာျခင္းကို ဖိႏွိပ္ရန္ အဘယ္ေၾကာင့္ အင္အားသုံးရသနည္း။ ဘုရားသခင္အား သူဖန္ဆင္းခဲ့သည့္ ကမာၻေျမႀကီးေပၚတြင္ အဘယ္ေၾကာင့္ လြတ္လပ္စြာ သြားလာခြင့္မျပဳရသနည္း။ ဘုရားသခင္အား ေခါင္းခ်စရာ ေနရာမရွိသည့္တိုင္ေအာင္ အဘယ္ေၾကာင့္ လိုက္လံဖမ္းဆီးသနည္း။ လူသားတို႔ အလယ္တြင္ ေႏြးေထြးမႈကား အဘယ္မွာနည္း။ လူတို႔အလယ္တြင္ ႀကိဳဆိုျခင္းကား အဘယ္မွာနည္း။ ဘုရားသခင္၌ ထိုသို႔ေသာ အသည္းအသန္ ေတာင့္တျခင္းအား အဘယ္ေၾကာင့္ ျဖစ္ေစသနည္း။ ဘုရားသခင္အား အဘယ္ေၾကာင့္ အထပ္ထပ္ ေအာ္ေခၚေစသနည္း။ ဘုရားသခင္အား သူ၏ ခ်စ္လွစြာေသာ သားအတြက္ စိတ္ပူေစရန္ အဘယ္ေၾကာင့္ အတင္းအက်ပ္ ျပဳရသနည္း။ ဤေမွာင္မိုက္ေသာ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းတြင္ ၎၏ ဆိုး႐ြားသည့္ အေစာင့္ေခြးမ်ားတို႔သည္ အဘယ္ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္အား သူဖန္ဆင္းခဲ့သည့္ ကမာၻေလာကအလယ္တြင္ လြတ္လပ္စြာ ဝင္ထြက္သြားလာ ခြင့္မျပဳရသနည္း။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ အမႈေတာ္ႏွင့္ ဝင္ေရာက္ျခင္း (၈)

ေရွးေဟာင္းယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ သက္ဆိုင္သည့္ အသိပညာသည္ လူသားကို ဘုရားသခင္၏ မ်က္ေမွာက္မွ ခိုးေၾကာင္ခိုးဝွက္ ခိုးယူသြားၿပီးျဖစ္ကာ သူ႔ကို နတ္ဆိုးတို႔၏ ရွင္ဘုရင္ႏွင့္ ၎၏ သားမ်ားထံ လႊဲအပ္လိုက္ၿပီး ျဖစ္သည္။ စာအုပ္ေလးအုပ္ႏွင့္ ဂႏၲဝင္က်မ္းငါးက်မ္း^က တို႔သည္ လူသား၏ အေတြးအေခၚႏွင့္ အယူအဆတို႔ကို အျခားေသာ ပုန္ကန္ျခင္းေခတ္ထဲသို႔ ေဆာင္ယူသြားၿပီးျဖစ္ကာ၊ ထိုစာအုပ္၊ ဂႏၲဝင္မွတ္တမ္းတို႔ကို ျပဳစုခဲ့ၾကသူမ်ားကို ယခင္ထက္ တိုး၍ လြန္လြန္ကဲကဲ ေျမႇာက္စားမႈ ေပးေစရင္းႏွင့္ အက်ိဳးဆက္အေနျဖင့္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ လူသား၏ အယူအဆမ်ားကို တိုး၍ ပိုမိုဆိုး႐ြားေစေလသည္။ လူသားက မသိဘဲႏွင့္၊ နတ္ဆိုးတို႔၏ ရွင္ဘုရင္သည္ ဘုရားသခင္ကို လူသား၏ စိတ္ႏွလုံးမွ သနားၾကင္နာမဲ့စြာ ေမာင္းထုတ္ၿပီး၊ ထို႔ေနာက္ ယင္းကို ၎ကိုယ္တိုင္ အားရဝမ္းသာျဖင့္ သိမ္းပိုက္ေလသည္။ ထိုအခ်ိန္ကတည္းက၊ လူသားသည္ နတ္ဆိုးတို႔ ရွင္ဘုရင္၏ အက်ည္းတန္ကာ ဆိုးယုတ္ေသာ ဝိညာဥ္ႏွင့္ မ်က္ႏွာကို ပိုင္ဆိုင္လာခဲ့၏။ ဘုရားသခင္ကို မုန္းတီးျခင္းသည္ ၎၏ ရင္တြင္ျပည့္ကာ၊ လူသား လုံးဝ ဝါးမ်ိဳခံခဲ့ရသည္အထိ နတ္ဆိုးမ်ား၏ ရွင္ဘုရင္၏ မလိုတမာစိတ္သည္ လူသားအတြင္းတြင္ တစ္ေန႔ၿပီးတစ္ေန႔ ပ်ံ႕ႏွံ႔ေလသည္။ လူသားသည္ လြတ္လပ္မႈ အနည္းငယ္မွ် မရွိေတာ့သကဲ့သို႔၊ နတ္ဆိုးတို႔၏ ရွင္ဘုရင္၏ ေထာင္ေခ်ာက္မွ လြတ္ေျမာက္ရန္ နည္းလမ္း လုံးဝ မရွိခဲ့ေပ။ လူသားသည္ ထိုေနရာတြင္ပင္ အဖမ္းခံရၿပီး၊ ၎၏ မ်က္ေမွာက္တြင္ အညံ့ခံကာ ၿပိဳလဲက်႐ုံမွလြဲၿပီး ေ႐ြးခ်ယ္စရာ မရွိခဲ့ေပ။ ၾကာျမင့္စြာေသာအခ်ိန္က၊ လူသား၏ စိတ္ႏွလုံးႏွင့္ ဝိညာဥ္တို႔သည္ ကနဦးအဆင့္တြင္ ရွိဆဲျဖစ္ခဲ့ခ်ိန္တြင္၊ နတ္ဆိုးတို႔၏ ရွင္ဘုရင္သည္ လူသားကို “သိပၸံႏွင့္ နည္းပညာကို သင္ယူပါ။ ေခတ္ႏွင့္အမီလိုက္ျခင္း ေလးခ်က္ကို နားလည္ပါ။ ၿပီးလွ်င္ ေလာက၌ ဘုရားသခင္ဟူသည္ မရွိ” ဟူသကဲ့သို႔ေသာ ယုတၱိအမွားမ်ားကို သြန္သင္ရင္း၊ ယင္းအထဲ၌ ဘုရားမဲ့ဝါဒီႏွင့္ဆိုင္သည့္ အက်ိတ္၏ အေစ့ကို စိုက္ပ်ိဳးခဲ့သည္။ ထိုမွ်သာမက၊ ၎သည္ မိမိတို႔၏ ႏိုင္ငံအဖို႔ သစၥာရွိသည့္ အမႈထမ္းျခင္းကို ေပးဖို႔ရန္ ကေလးဘဝမွ ျပင္ဆင္ထားဖို႔ အေယာက္စီတိုင္းကို ေတာင္းဆိုရင္း၊ “လွပေသာ ဇာတိေျမကို တည္ေဆာက္ဖို႔ ကြၽန္ုပ္တို႔၏ ဝီရိယရွိေသာ အားထုတ္မႈကို အမွီျပဳၾကစို႔” ဟု အခြင့္အခါသင့္တိုင္း ေအာ္ဟစ္ေလသည္။ ဂုဏ္ျပဳေလးစားမႈအားလုံးကို (ဆိုလိုသည္မွာ ဘုရားသခင္သည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ အားလုံးကို သူ၏ လက္၌ ထိန္းသိမ္းထားျခင္းအတြက္ ဘုရားသခင္ႏွင့္သက္ဆိုင္ေသာ ဂုဏ္ျပဳေလးစားမႈကို) မဆိုင္းမတြ ပိုင္စိုးပိုင္နင္း မိမိကိုယ္ကိုယ္ ေပးသည့္ေနရာျဖစ္သည့္ ၎၏ မ်က္ေမွာက္သို႔ လူသားသည္ မရည္႐ြယ္ပါဘဲႏွင့္ ေခၚေဆာင္လာျခင္း ခံခဲ့ရေလသည္။ ၎သည္ မည္သည့္အခါတြင္မွ် ရွက္စိတ္ တစ္ခုတစ္ေလ မရွိခဲ့ေပ။ ထို႔အျပင္၊ ၎သည္ ဘုရားသခင္၏လူတို႔ကို အရွက္မရွိ ဖမ္းဆီးကာ၊ စားပြဲေပၚသို႔ ႂကြက္တစ္ေကာင္ကဲ့သို႔ ခုန္တက္ကာ လူသားအား ၎ကို ဘုရားသခင္ကဲ့သို႔ ကိုးကြယ္ေစသည့္ ေနရာျဖစ္ေသာ ၎၏အိမ္ထဲသို႔ ျပန္လည္ တ႐ြတ္တိုက္ ဆြဲေခၚေလသည္။ ထင္ရာစိုင္းသူတစ္ဦး ပါတကား။ ၎သည္ “ေလာကႀကီး၌ ဘုရားသခင္ ဟူသည္ မရွိ။ ေလသည္ သဘာဝနိယာမမ်ားအရ အသြင္ေျပာင္းလဲျခင္းမ်ားမွ လာသည္။ မိုးေရဆိုသည္မွာ ေရေငြ႕က ေအးေသာအပူခ်ိန္မ်ားႏွင့္ ဆုံေတြ႕လ်က္၊ ကမာၻေျမေပၚသို႔ က်သည့္ မိုးစက္မ်ားအျဖစ္သို႔ ေငြ႕ရည္ဖြဲ႕သည့္အခါ ျဖစ္လာသည္။ ေျမငလ်င္ဆိုသည္မွာ ဘူမိေဗဒဆိုင္ရာ ေျပာင္းလဲျခင္းမ်ားေၾကာင့္ ကမာၻ႔မ်က္ႏွာျပင္ တုန္ခါျခင္း ျဖစ္သည္၊ မိုးေခါင္ျခင္းဆိုသည္မွာ ေနမင္း၏ မ်က္ႏွာျပင္ေပၚက အဏုျမဴ ျဒပ္မႈန္မ်ား ၿပိဳကြဲပ်က္စီးမႈအားျဖင့္ ျဖစ္ေပၚလာေသာ ေလထုထဲရွိ ေျခာက္ေသြ႕မႈေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ဤအရာမ်ားသည္ သဘာဝ ျဖစ္စဥ္မ်ား ျဖစ္သည္။ ဤအရာအားလုံးတြင္၊ ဘုရားသခင္၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ အဘယ္မွာ ရွိပါသနည္း” ဟူသကဲ့သို႔ေသာ မေတာ္တေရာ္ တုန္လႈပ္ဖြယ္ အရာမ်ားကို ဟစ္ေၾကာ္ေလသည္။ ၎သည္ ေအာက္ပါ ထြက္ဆိုခ်က္မ်ားကဲ့သို႔ေသာ မဖြင့္ဟသင့္သည့္ ထြက္ဆိုခ်က္မ်ားကို ေႂကြးေၾကာ္ေသာသူမ်ားပင္ ရွိေလသည္- “လူသားမွာ ေရွးအတိတ္ကာလက ေမ်ာက္ဝံမ်ားမွ ဆင္းသက္လာၿပီး၊ ယေန႔ ေလာကႀကီးသည္ ခန္႔မွန္းေျခအားျဖင့္ လြန္ခဲ့ေသာ ကပ္ကမာၻမွ စတင္သည့္ ေရွးက်ေသာ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းမ်ား တစ္ခုၿပီးတစ္ခုမွ လာသည္။ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံ တိုးတက္ႀကီးပြားျခင္း သို႔မဟုတ္ က်ရႈံးျခင္းသည္ ထိုႏိုင္ငံ၏ ျပည္သူမ်ား လက္ထဲတြင္ လုံးဝ မူတည္သည္” ဟူ၍ ျဖစ္သည္။ ေနာက္ခံအေၾကာင္းအရာတြင္၊ ၎သည္ လူသားကို ၎အား ဂါရဝျပဳေစဖို႔ ယင္းကို နံရံေပၚ၌ ခ်ိတ္ဆြဲေစသည္ သို႔မဟုတ္ စားပြဲေပၚ တင္ေစေလသည္။ ၎က “ဘုရားသခင္ မရွိ” ဟု ဟစ္ေအာ္သည့္ တစ္ခ်ိန္တည္းတြင္၊ ဘုရားသခင္၏ေနရာတြင္ ရပ္တည္ၿပီး နတ္ဆိုးတို႔၏ ရွင္ဘုရင္ အခန္းက႑ကို ခံယူလ်က္ ဘုရားသခင္ကို ကမာၻ၏ အကန႔္အသတ္ အတိုင္းအတာ ျပင္ပသို႔ ႐ုတ္တရက္ ၾကမ္းတမ္းစြာ တြန္းထုတ္ျခင္းျဖင့္၊ ၎သည္ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ဘုရားသခင္အျဖစ္ သတ္မွတ္ေလသည္။ က်ိဳးေၾကာင္း လုံးဝ ကင္းမဲ့လွေပတကား။ ၎သည္ လူတစ္ေယာက္ကို မခံမရပ္ႏိုင္ေအာင္ ၎အား တကယ္ကို မုန္းတီးေစသည္။ ဘုရားသခင္ႏွင့္ ၎တို႔သည္ မေျပႏိုင္ေသာ ရန္သူမ်ားျဖစ္ပုံရၿပီး ႏွစ္ဦး အတူတကြ မတည္ရွိႏိုင္ေပ။ ၎သည္ ပညတ္တရား လက္လွမ္းမမီသည့္ျပင္ပတြင္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ သြားလာစဥ္တြင္^၃ ၎သည္ ဘုရားသခင္ကို ေမာင္းထုတ္ရန္ က်ိတ္ႀကံေလသည္။ ၎မွာ နတ္ဆိုးတို႔၏ ရွင္ဘုရင္ ျဖစ္လိုက္ေလသည္တကား။ ၎၏ တည္ရွိမႈကို အဘယ္သို႔ သည္းခံ၍ရႏိုင္မည္နည္း။ ၎သည္ ဘုရားသခင္၏ အမႈကို ကေမာက္ကမျဖစ္ေစၿပီး လုံးလုံး ဖ႐ိုဖရဲ^၄ ျဖစ္က်န္ရစ္ေစသည္အထိ အနားယူမည္မဟုတ္သည္မွာ ၎သည္ ဘုရားသခင္ကို တမင္တကာ ဆန္႔က်င္ၿပီး သာ၍ပင္ အင္တိုက္အားတိုက္ ခ်ဥ္းကပ္လ်က္၊ ငါးေသလွ်င္ေသ သို႔မဟုတ္ ကြန္ပ်က္လွ်င္ပ်က္ဆိုသည္အထိ ဘုရားသခင္ကို အႀကိတ္အနယ္ ေနာက္ဆုံးပြဲသိမ္းသည္အထိ ဆန္႔က်င္လိုသည့္အလား ျဖစ္သည္။ ၎၏ အက်ည္းတန္ေသာ မ်က္ႏွာသည္ ၾကာျမင့္စြာကတည္းက လုံးလုံးလ်ားလ်ား ေဖာ္ထုတ္ျခင္းခံခဲ့ရၿပီး ယခုတြင္မူ ပြန္းပဲ့ကာ ႐ိုက္ခ်ိဳးခံရၿပီး^၅ ဆိုးဆိုး႐ြား႐ြား အေျခအေနတြင္ ရွိေသာ္လည္း၊ ၎သည္ ဘုရားသခင္ကို တစ္လုတ္စာ ဝါးမ်ိဳျခင္းျဖင့္သာ မိမိ၏ စိတ္ႏွလုံးထဲတြင္ ေလွာင္ထားေသာ အမုန္းကို သက္သာရာ ရေစႏိုင္မည့္အလား၊ ဘုရားသခင္အေပၚ မိမိ၏ မုန္းတီးျခင္းကို ေလွ်ာ့မည္မဟုတ္ေပ။ ဘုရားသခင္၏ ဤရန္သူကို ငါတို႔သည္ မည္သို႔ သည္းခံႏိုင္မည္နည္း။ ၎၏ အျမစ္ျဖတ္ ေခ်မႈန္းခံရျခင္းႏွင့္ လုံးလုံးလ်ားလ်ား သုတ္သင္ခံရျခင္းသည္သာ ငါတို႔အသက္တာ၏ အလိုဆႏၵကို ​ေအာင္ျမင္ျခင္းသို႔ ေရာက္ရွိေစလိမ့္မည္ျဖစ္သည္။ ၎ကို ဆက္လက္ ေျပးလႊားေသာင္းက်န္းခြင့္ အဘယ္သို႔ ေပးႏိုင္ရမည္နည္း။ ယင္းသည္ လူသားကို ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေစၿပီးျဖစ္သည္မွာ လူသားသည္ ေကာင္းကင္ေနမင္းကို မသိသည့္အတိုင္းအတာ အထိျဖစ္ၿပီး၊ ထုံထိုင္းကာ ခံစားခ်က္ကင္းမဲ့လာၿပီျဖစ္သည္။ လူသားသည္ ပုံမွန္ လူသား ဆင္ျခင္တုံတရား ဆုံးရႈံးၿပီျဖစ္သည္။ အနာဂတ္အတြက္ စိုးရိမ္ပူပန္မႈအားလုံးကို ဖယ္ထုတ္ဖို႔ႏွင့္ ဘုရားသခင္၏ အမႈကို မႀကဳံစဖူးေသာ ခံညားထည္ဝါမႈသို႔ အေဆာတလ်င္ ေရာက္ရွိေစခြင့္ျပဳရန္၊ ၎ကို ဖ်က္ဆီးဖို႔ႏွင့္ ၎ကို မီးရႈိ႕ပစ္လိုက္ဖို႔ ငါတို႔၏ ျဖစ္တည္ျခင္း တစ္ခုလုံးကို အဘယ္ေၾကာင့္ ငါတို႔ မဆက္ကပ္ၾကသနည္း။ ဤလူယုတ္မာ အုပ္စုသည္ လူ႔ေလာကထဲသို႔ လာၾကၿပီး ယင္းကို ဝ႐ုန္းသုန္းကားအေျခအေနသို႔ အေျခဆိုက္ေစၿပီျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ လူသားတို႔၏ အေလာင္းေကာင္မ်ားကို ဝါးမ်ိဳႏိုင္ဖို႔အလို႔ငွာ လူသားတို႔ကို အစိတ္စိတ္ အမႊာမႊာ ႐ိုက္ခတ္ခံရေစဖို႔ တြန္းခ်ရန္ တိတ္တဆိတ္ စီစဥ္ရင္း၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အားလုံးကို ေခ်ာက္ကမ္းပါး အစြန္းသို႔ ေခၚေဆာင္ခဲ့ၾကသည္။ ၎တို႔သည္ အန္စာတစ္ခ်က္ပစ္ကာ အရာရာကို ေလာင္းေၾကးထပ္ရင္း^၆ ဘုရားသခင္၏ အစီအစဥ္ကို ၿဖိဳခြဲရန္ႏွင့္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ ယွဥ္ၿပိဳင္မႈထဲသို႔ ဝင္ေရာက္ရန္ အခ်ည္းႏွီး ေမွ်ာ္လင့္ေလသည္။ ဤသည္မွာ လုံးဝလြယ္ကူသည္ မဟုတ္ေခ်။ အဆုံးတြင္ေတာ့၊ အယုတ္မာဆုံးေသာ ျပစ္မႈမ်ားအဖို႔ အျပစ္ရွိေသာ နတ္ဆိုးတို႔၏ ရွင္ဘုရင္အတြက္ ကားတိုင္သည္ ျပင္ဆင္ထားၿပီး ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္သည္ လက္ဝါးကပ္တိုင္ႏွင့္ မသက္ဆိုင္ေပ။ သူသည္ ထိုကားတိုင္ကို မာရ္နတ္အတြက္ ေဘးသို႔ ပစ္လိုက္ႏွင့္ၿပီး ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္သည္ ယခုမတိုင္မီ ယခင္ၾကာျမင့္စြာ ကတည္းက ေအာင္ႏိုင္လ်က္ ထြက္ေပၚၿပီးျဖစ္ကာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ အျပစ္မ်ားအေပၚ ပူေဆြးျခင္းကို မခံစားရေတာ့ဘဲ၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ အားလုံးထံ ကယ္တင္ျခင္းကို ေဆာင္ယူလာမည္ ျဖစ္သည္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ အမႈေတာ္ႏွင့္ ဝင္ေရာက္ျခင္း (၇)

ထိပ္ဖ်ားမွ ေအာက္ေျခအထိႏွင့္ အစအဦးမွ အဆုံးအထိ စာတန္သည္ ဘုရားသခင္၏ အမႈကို ေႏွာင့္ယွက္ေနခဲ့ၿပီးျဖစ္ကာ သူ႔ကို ဆန႔္က်င္လ်က္ ျပဳမူေနခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည္။ “ေရွးေဟာင္း ယဥ္ေက်းမႈဆိုင္ရာ အေမြအႏွစ္” ႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ ဤေျပာဆိုေဆြးေႏြးျခင္း၊ အဖိုးထိုက္တန္ေသာ “ေရွးေဟာင္း ယဥ္ေက်းမႈ၏ အသိပညာ”၊ “တာအိုဝါဒႏွင့္ ကြန္ျဖဴးရွပ္ဝါဒတို႔၏ သြန္သင္မႈမ်ား”ႏွင့္ “ကြန္ျဖဴးရွပ္ဝါဒ၏ ဂႏၲဝင္ က်မ္းမ်ားႏွင့္ ကံေကြၽးခ်စနစ္ဆန္ေသာ ထုံးတမ္းမ်ား” အားလုံးသည္ လူသားကို ငရဲထဲသို႔ ေခၚေဆာင္သြားၿပီးျဖစ္သည္။ မ်က္ေမွာက္ေခတ္ အဆင့္ျမင့္ သိပၸံပညာႏွင့္ နည္းပညာတို႔အျပင္ အလြန္တိုးတက္ေသာ စက္မႈလုပ္ငန္း၊ စိုက္ပ်ိဳးေမြးျမဴေရးႏွင့္ စီးပြားေရးတို႔ကို မည္သည့္ ေနရာမွာတြင္မွ် မေတြ႕ျမင္ရေပ။ ယင္းထက္၊ ၎ လုပ္ေဆာင္သမွ်မွာ ဘုရားသခင္၏အမႈကို တမင္တကာ ေႏွာင့္ယွက္ရန္၊ ဆန္႔က်င္ရန္ႏွင့္ ၿဖိဳဖ်က္ရန္အလို႔ငွာ ေရွးကာလ၏ “ေမ်ာက္ဝံမ်ား” အားျဖင့္ ျဖန႔္ခဲ့သည့္ ကံေကြၽးခ်စနစ္ဆိုင္ရာ ထုံးတမ္းမ်ားကို အေလးေပးရန္ ျဖစ္သည္။ ၎သည္ လူသားကို ယေန႔ထိတိုင္ ဆက္လက္ ဒုကၡေပးသည္သာမက၊ လူသားကို အေကာင္လိုက္ဝါးမ်ိဳ^၇ ရန္ပင္ ဆႏၵရွိေလသည္။ ကံေကြၽးခ်စနစ္ႏွင့္ဆိုင္သည့္ ကိုယ္က်င့္တရားႏွင့္ လူ႔က်င့္ဝတ္ဆိုင္ရာ သြန္သင္မႈမ်ားကို တစ္ဆင့္ေပးျခင္းႏွင့္ ေရွးေဟာင္း ယဥ္ေက်းမႈ၏ အသိပညာကို လက္ဆင့္ကမ္းျခင္းတို႔သည္ လူသားကို နတ္ဆိုး အႀကီး အေသးမ်ားအျဖစ္သို႔ ေျပာင္းလဲေစလ်က္၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ကူးစက္ခဲ့သည္မွာ ၾကာၿပီျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္ကို ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ လက္ခံေသာသူ နည္းပါးေပသည္၊ ဘုရားသခင္၏ ႂကြလာျခင္းကို အထူးအားရ ႐ႊင္လန္းစြာ ႀကိဳဆိုၾကမည့္သူ နည္းပါးေပသည္။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ မ်က္ႏွာသည္ လူသတ္မည့္အႀကံႏွင့္ ျပည့္ေနၿပီး ေနရာတိုင္းတြင္၊ သတ္ျဖတ္လိုသည့္ အေငြ႕အသက္က ေလထုထဲတြင္ ပ်ံ႕ႏွံ႔ေနသည္။ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို ဤနယ္ေျမမွ ႏွင္ထုတ္ရန္ ႀကိဳးစားၾကသည္၊ လက္ထဲတြင္ ဓားမ်ား၊ ဓါးရွည္မ်ားျဖင့္၊ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို “အျမစ္ျဖတ္ေခ်မႈန္း” ရန္ စစ္ပြဲအခင္းအက်င္းျဖင့္ မိမိတို႔ကိုယ္ကိုယ္ စီမံၾကေလသည္။ ဘုရားသခင္မရွိဟု လူသားသည္ စဥ္ဆက္မျပတ္ သြန္သင္ျခင္းခံရသည့္ေနရာ၊ ႐ုပ္တုဆင္းတုမ်ား ပ်ံ႕ႏွံ႔သည့္ေနရာျဖစ္သည့္ ဤနတ္ဆိုး၏ နယ္ေျမအႏွံ႔ရွိ အားလုံးႏွင့္ အေပၚေလထုသည္ မီးေလာင္ေနေသာ စာ႐ြက္မ်ားႏွင့္ အေမႊးနံ႔သာတို႔၏ ညႇီစို႔စို႔အနံ႔ျဖင့္ စိမ့္ဝင္ပ်ံ႕ႏွံ႔ေနၿပီး ထိုအနံ႔မွာ အသက္ရွဴရက်ပ္ေစသည္အထိ အလြန္ပင္ထူထပ္ေပသည္။ ယင္းမွာ အဆိပ္ရွိေသာ ေႁမြ၏ ထြန႔္ထြန႔္လူးျခင္းျဖင့္ ေလႏွင့္ပါလာသည့္ အနည္အႏွစ္တို႔၏ အနံ႔ဆိုးကဲ့သို႔ျဖစ္သည္မွာ မပ်ိဳ႕အန္ဘဲ မေနႏိုင္သည္အထိ ျဖစ္သည္။ ဤအရာအျပင္၊ ေဝးကြာလွေသာ ငရဲမွ လာသည္ဟု ထင္ရေသာ အသံတစ္ခုျဖစ္သည့္၊ က်မ္းစာမ်ားကို သံၿပိဳင္႐ြတ္ဆိုေနၾကသည့္ ဆိုးယုတ္ေသာ မေကာင္းဆိုးဝါးမ်ား၏ အသံကို ယဲ့ယဲ့ၾကားရသည္မွာ ေက်ာမခ်မ္းဘဲမေနႏိုင္သည္အထိ ျဖစ္သည္။ နယ္ေျမကို ကာမဂုဏ္အာ႐ုံ သာယာၾကည္ႏူးမႈ ေလာကႀကီးတစ္ခုအျဖစ္ ေျပာင္းလဲသြားေစလ်က္၊ ဤနယ္ေျမထဲက ေနရာတိုင္းတြင္ သက္တံေရာင္စုံရွိသည့္ ႐ုပ္တုဆင္းတုမ်ား ထားရွိေသာ္လည္း၊ နတ္ဆိုးမ်ား၏ ရွင္ဘုရင္သည္ ၎၏ ယုတ္မာေသာ အႀကံအစည္ ေအာင္ျမင္သြားသည့္အလား ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲစြာ ရယ္ေမာၿပီးရင္း ရယ္ေမာေနေပသည္။ ထိုအခ်ိန္အေတာအတြင္းတြင္၊ လူသားသည္ လုံးဝ သတိမမူမိသကဲ့သို႔၊ အသိမဲ့လာၿပီး ရႈံးႏွိမ့္မႈျဖင့္ သူ၏ဦးေခါင္း ငိုက္စိုက္က်သည့္ အေျခအေနအထိ နတ္ဆိုးက သူ႔ကို ဖ်က္ဆီးႏွင့္ၿပီးျဖစ္သည္ကို သူသည္ မည္သည့္ အရိပ္အႁမြက္မွ် မသိေပ။ ၎သည္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ပတ္သက္သည့္ အရာတိုင္းကို တစ္ခ်က္တည္းႏွင့္ ရွင္းလင္းဖယ္ရွားရန္ႏွင့္ ဘုရားသခင္ကို ေနာက္တစ္ဖန္ ဖ်က္ဆီးရမ္းကားၿပီး လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္ရန္ ဆႏၵရွိေလသည္။ ၎သည္ ဘုရားသခင္၏အမႈကို ၿဖိဳဖ်က္ရန္ႏွင့္ ေႏွာင့္ယွက္ရန္ ႀကံစည္ေလသည္။ ၎သည္ ဘုရားသခင္ကို တန္းတူအဆင့္အတန္း ျဖစ္ရန္ အဘယ္သို႔အခြင့္ျပဳႏိုင္မည္နည္း။ ကမာၻေျမေပၚတြင္ လူတို႔အၾကား ၎၏အလုပ္ကို ဘုရားသခင္ “ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္ျခင္း” ကို ၎သည္ အဘယ္သို႔ သည္းခံႏိုင္မည္နည္း။ ၎၏ အက်ည္းတန္ေသာ မ်က္ႏွာကို ေဖာ္ထုတ္ရန္ ဘုရားသခင္အား အဘယ္သို႔ႏွင့္ ခြင့္ျပဳႏိုင္မည္နည္း။ ၎၏ အလုပ္ကို ဘုရားသခင္က ကစဥ့္ကလ်ားျဖစ္ေစရန္ ၎သည္ အဘယ္သို႔ ခြင့္ျပဳႏိုင္မည္နည္း။ ေဒါသျဖင့္ ယမ္းပုံမီးက်ျဖစ္ေနေသာ ဤနတ္ဆိုးသည္ ကမာၻေျမေပၚရွိ ၎၏ အင္ပါယာနန္းေတာ္အေပၚ ဘုရားသခင္အား ထိန္းခ်ဳပ္ခြင့္ အဘယ္သို႔ ေပးႏိုင္မည္နည္း။ ၎ထက္ သာလြန္ေသာ ကိုယ္ေတာ္၏အင္အားကို ၎သည္ ဘယ္သို႔ လိုလိုလားလား ဦးၫႊတ္ႏိုင္မည္နည္း။ ၎၏ အက်ည္းတန္းေသာ မ်က္ႏွာသည္ အျဖစ္ကိုအျဖစ္အတိုင္း ေဖာ္ထုတ္ခံရၿပီးျဖစ္သည္၊ သို႔ျဖစ္၍ လူတစ္ဦးအေနျဖင့္ ရယ္ရမည္၊ ငိုရမည္ဆိုသည္ကို မသိသကဲ့သို႔ ယင္းသည္ ေျပာဆိုဖို႔ရန္ အမွန္တကယ္ ခက္ခဲေလသည္။ ဤသည္မွာ ၎၏ အႏွစ္သာရျဖစ္သည္ မဟုတ္ေလာ။ အက်ည္းတန္ေသာ ဝိညာဥ္ျဖင့္၊ ၎သည္ မယုံႏိုင္ေလာက္ေအာင္ပင္ လွပသည္ဟု ၎က ယုံၾကည္ဆဲျဖစ္သည္။ ျပစ္မႈထဲက ဤႀကံရာပါ^၈ အုပ္စု။ ကမာၻေလာကသည္ ေျပာင္းလဲလြယ္ၿပီး မတည္တံ့ေသာ ေနရာျဖစ္လာကာ၊ လူသား၏ ႏွလုံးသားသည္ ေၾကာက္လန႔္မႈႏွင့္ စိုးရိမ္ပူပန္မႈတို႔ျဖင့္ ျပည့္သည္အထိ ၎တို႔သည္ အမႈအရာမ်ားကို အလြန္ ေမႊေႏွာက္ၾကလ်က္၊ ၎တို႔သည္ အေပ်ာ္အပါး၌ ေမြ႕ေလ်ာ္ရန္ႏွင့္ ႐ုတ္႐ုတ္သဲသဲျဖစ္ေစဖို႔၊ ေသမ်ိဳးျဖစ္ေသာ နယ္ပယ္ထဲသို႔ ဆင္းသက္လာကာ၊ ၎တို႔သည္ လူသားကို အလြန္ကစားခဲ့ၾကသည္မွာ လူသား၏ သြင္ျပင္သည္ အလြန႔္အလြန္ အက်ည္းတန္လ်က္ စိုက္ကြင္း၏ လူမဆန္ေသာ သားရဲတစ္ေကာင္၏ သြင္ျပင္ျဖစ္လာၿပီးျဖစ္ကာ၊ ယင္းမွ မူလက သန္႔ရွင္းေသာလူ၏ ေနာက္ဆုံး အရိပ္အေယာင္သည္ ေပ်ာက္ဆုံးသြားၿပီးျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္၊ ၎တို႔သည္ ကမာၻေျမေပၚတြင္ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာကို သိမ္းပိုက္ရန္ပင္ ဆႏၵရွိၾက၏။ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ အမႈကို အလြန္ ပိတ္ဆို႔ၾကသည္မွာ အေရွ႕သို႔ နည္းနည္းမွ် တိုးရန္ အႏိုင္ႏိုင္ျဖစ္ၿပီး၊ ၎တို႔သည္ လူသားကို ေၾကးနီႏွင့္ သံမဏိတံတိုင္းမ်ားတမွ် တင္းက်ပ္စြာ ပိတ္ထား၏။ မ်ားစြာေသာ ဆိုး႐ြားသည့္ အျပစ္မ်ားကို က်ဴးလြန္ၿပီး မ်ားစြာေသာ ကပ္ေဘးဒုကၡမ်ား ျဖစ္ေစၿပီးေနာက္၊ ၎တို႔သည္ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းမွလြဲ၍ အျခားတစ္စုံတစ္ရာကို ေမွ်ာ္လင့္ေနၾကေသး သေလာ။ မေကာင္းဆိုးဝါးမ်ားႏွင့္ ဆိုးယုတ္ေသာ ဝိညာဥ္မ်ားသည္ ကမာၻေျမေပၚ၌ အခ်ိန္ကာလတစ္ခုၾကာေအာင္ ေဒါသတႀကီး ေလွ်ာက္ရမ္းေနခဲ့ၿပီး ဘုရားသခင္၏အလိုႏွင့္ အပင္ပန္းခံ အားထုတ္မႈတို႔ကို ပိတ္ပင္ထားခဲ့သည္မွာ ၎တို႔သည္ ထြင္းေဖာက္ မရႏိုင္ေပ။ အမွန္ပင္၊ ဤသည္မွာ ေသထိုက္ေသာ အျပစ္ပါတကား။ ဘုရားသခင္သည္ အဘယ္သို႔ မစိုးရိမ္ဘဲႏွင့္ ေနႏိုင္မည္နည္း။ ဘုရားသခင္သည္ အဘယ္သို႔ အမ်က္ေဒါသမထြက္ဘဲ ေနႏိုင္မည္နည္း။ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္၏အမႈကို ဆိုး႐ြားစြာ တားဆီးၿပီး ဆန႔္က်င္ခဲ့ၾကသည္။ ပုန္ကန္လိုက္ေလတကား။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ အမႈေတာ္ႏွင့္ ဝင္ေရာက္ျခင္း (၇)

ေအာက္ေျခမွတ္စု(မ်ား)-

၁။ “အေျခအျမစ္ မရွိေသာ စြပ္စြဲခ်က္မ်ား ျပဳရင္း” သည္ နတ္ဆိုးက လူတို႔အား ေဘးျပဳရန္ သုံးေသာ နည္းစနစ္မ်ားကို ရည္ၫႊန္းသည္။

၂။ “အလြန္အကြၽံ ေစာင့္ၾကပ္ျခင္း ခံရ၏” ဆိုသည္မွာ မာရ္နတ္က လူတို႔အား ႏွိပ္စက္ဖိစီးရာတြင္ သုံးေသာ နည္းစနစ္မ်ားသည္ အထူးသျဖင့္ ရက္စက္ၿပီး၊ လူတို႔ကို အလြန္တရာ ထိန္းခ်ဳပ္သည္မွာ ၎တို႔သည္ လႈပ္ရွားရန္ ေနရာမရွိသည္ကို ၫႊန္ျပသည္။

၃။ “ပညတ္တရား လက္လွမ္းမမီသည့္ျပင္ပတြင္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ သြားလာစဥ္တြင္” ဆိုသည္မွာ နတ္ဆိုးက ေဒါသေပါက္ကြဲၿပီး ေလွ်ာက္ရမ္းသည္ကို ေဖာ္ၫႊန္းပါသည္။

၄။ “လုံးလုံး ဖ႐ိုဖရဲ” ဆိုသည္မွာ မာရ္နတ္၏ ၾကမ္းၾကဳတ္ေသာ အျပဳအမူသည္ ျမင္ရန္ မခံမရပ္ႏိုင္စရာ ျဖစ္ပုံကို ရည္ၫႊန္းသည္။

၅။ “ပြန္းပဲ့ကာ ႐ိုက္ခ်ိဳးခံရၿပီး” ဆိုသည္မွာ နတ္ဆိုးတို႔၏ရွင္ဘုရင္၏ အက်ည္းတန္ေသာ မ်က္ႏွာကို ရည္ၫႊန္းသည္။

၆။ “အန္စာတစ္ခ်က္ပစ္ကာ အရာရာကို ေလာင္းေၾကးထပ္ရင္း” ဆိုသည္မွာ ေနာက္ဆုံးတြင္ အႏိုင္ရျခင္းငွာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ားျဖင့္ ေလာင္းေၾကးတစ္ခုတြင္ မိမိ၏ ရွိသမွ်ေငြကို ပုံေအာျခင္းဟု ဆိုလိုသည္။ ဤသည္မွာ နတ္ဆိုး၏ မေကာင္းသည့္ ယုတ္မာေသာ အႀကံအစည္မ်ားအတြက္ တင္စားမႈတစ္ခု ျဖစ္သည္။ ဤစကားအသုံးအႏႈန္းကို သေရာ္သည့္အေနျဖင့္ သုံးထားေပသည္။

၇။ “ဝါးမ်ိဳ” ဆိုသည္မွာ လူတို႔ကို အလုံးစုံ အဓမၼျပဳေသာ နတ္ဆိုးတို႔ ရွင္ဘုရင္၏ ၾကမ္းၾကဳတ္သည့္ အျပဳအမူကို ရည္ၫႊန္းသည္။

၈။ “ျပစ္မႈထဲက ဤႀကံရာပါ” ဆိုသည္မွာ “လူရမ္းကားတစ္သိုက္” ႏွင့္ အမ်ိဳးအစားတူသည္။

က။ စာအုပ္ေလးအုပ္ႏွင့္ ဂႏၲဝင္က်မ္းငါးက်မ္းတို႔သည္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံတြင္ အားထားရေသာ ကြန္ျဖဴးရွပ္ဝါဒ စာအုပ္မ်ားျဖစ္သည္။