ဘုရားသခင်နှင့် လူသားအကြား အကြီးမားဆုံးသောကွာခြားချက်မှာ ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များသည် အစဉ်ကွက်တိကျပြီး မည်သည့်အရာမျှ ဖုံးကွယ်ထားခြင်းမရှိပေ။ ထို့ကြောင့် ဘုရားသခင်၏စိတ်သဘောထား၏ ဤရှုထောင့်ကို ယနေ့ ပထမဆုံးဖြစ်သော နှုတ်ကပတ်တော်များ၌ မြင်နိုင်သည်။ ရှုထောင့်တစ်ခုမှာ ၎င်းတို့သည် လူသား၏စစ်မှန်သောသရုပ်ကို ဖော်ထုတ်ခြင်းဖြစ်ပြီး အခြားရှုထောင့်မှာ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်၏စိတ်သဘောထားကို ပွင့်လင်းစွာ ထုတ်ဖော်ခြင်းဖြစ်သည်။ ဤသည်တို့မှာ ဘုရားသခင်၏နှုတ်ကပတ်တော်များမှ ရလဒ်များရနိုင်သည့် အရင်းအမြစ် နှစ်ခုဖြစ်သည်။ သို့သော်လည်း လူတို့သည် ဤအရာကို နားလည်သဘောပေါက်ကြခြင်း မရှိပေ၊ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်၏နှုတ်ကပတ်တော်များ၌ ၎င်းတို့ကိုယ်ကိုယ် အမြဲသိလာကြခြင်းသာဖြစ်၏၊ သို့သော်လည်း ဘုရားသခင်ကို “ခွဲစိတ်လေ့လာဖူးခြင်း” မရှိပေ။ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်အား ပြစ်မှားမိ၍၊ သူသည် ၎င်းတို့၏ “စေ့စပ်သေချာမှ” ကြောင့် ၎င်းတို့ကို သတ်မည်ကို အလွန်စိုးရိမ်သကဲ့သို့ ဖြစ်သည်။ အမှန်အားဖြင့် လူအများစုသည် ဘုရားသခင်၏နှုတ်ကပတ်တော်ကို စားသောက်သည့်အခါ ၎င်းမှာ အပျက်သဘောဆောင်သော ရှုထောင့်တစ်ခုမှ ဖြစ်၍ အပြုသဘောဆောင်သော ရှုထောင့်တစ်ခုမှ မဟုတ်ပေ။ လူတို့သည် ကိုယ်တော်၏နှုတ်ကပတ်တော်များ၏လမ်းညွှန်မှုအရ ယခုအခါ “နှိမ့်ချခြင်းနှင့် နာခံခြင်းအပေါ် အာရုံပြု” ရန် စတင်နေပြီဖြစ်ကြောင်း ဆိုနိုင်သည်။ လူတို့သည် သူ၏နှုတ်ကပတ်တော်များကို အာရုံမစိုက်ရာမှ သူ၏နှုတ်ကပတ်တော်များကို လွန်ကဲစွာအာရုံပြုသည့် အခြားတစ်ဖက်စွန်းသို့ စတင်ကာ သွားနေပြီဖြစ်ကြောင်း ဤအရာမှ မြင်နိုင်သည်။ သို့သော်လည်း အပြုသဘောဆောင်သည့် ရှုထောင့်တစ်ခုမှ ဝင်ရောက်ခဲ့ပြီးသောသူ တစ်ဦး မည်သည့်အခါမျှ မရှိခဲ့သည့်အပြင် လူသားကို သူ၏နှုတ်ကပတ်တော်များအား အာရုံစိုက်စေရန် ပြုရာတွင် ဘုရားသခင်၏ ရည်မှန်းချက်ပန်းတိုင်ကို စစ်မှန်စွာသဘောပေါက်နားလည်ခဲ့ပြီးသောသူ တစ်ဦး မည်သည့်အခါမျှ မရှိခဲ့ပေ။ ဘုရားသခင်သည် အသင်းတော်ထဲမှ လူအပေါင်း၏ အမှန်တကယ် အခြေအနေများကို အမှားအယွင်းမပါဘဲ တိကျမှန်ကန်စွာနားလည်နိုင်ရန် အသင်းတော်၏အသက်တာကို ကိုယ်တိုင်တွေ့ကြုံရန် မလိုအပ်ကြောင်း ကိုယ်တော်၏ပြောပြချက်မှ သိရသည်။ နည်းလမ်းအသစ်တစ်ခုကို ယခုပင် စတင်ခဲ့ပြီးသောကြောင့် လူအပေါင်းတို့သည် ၎င်းတို့၏အပျက်သဘောဆောင်သော အစိတ်အပိုင်းများကို လုံးလုံးလျားလျား စွန့်ပစ်ရခြင်း မရှိသေးပေ၊ အလောင်းကောင်များ၏အနံ့မှာ အသင်းတော်တစ်ခုလုံး လေနှင့်ပါလာလျက်ရှိသေးသည်။ ၎င်းမှာ လူတို့သည် ယခုပင် ဆေးသောက်ပြီး၍ မူးဝေနေဆဲဖြစ်ကာ အပြည့်အဝ သတိပြန်မရသေးသကဲ့သို့ဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့သည် သေခြင်းတရား၏ ခြိမ်းခြောက်ခြင်းကို ခံနေရသေးသဖြင့် ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့၏အထိတ်တလန့်ဖြစ်မှုအလယ်၌ ရှိနေသေးပြီး ၎င်းကိုယ်ကိုယ် ကျော်လွန်နိုင်ခြင်းမရှိသကဲ့သို့ ဖြစ်သည်။ “လူသားသည် မိမိကိုယ်ကိုယ် သိကျွမ်းခြင်းမရှိသော ဖန်ဆင်းခံသတ္တဝါတစ်ဦးပင် ဖြစ်သည်” ဟူသော ထွက်ဆိုချက်သည် အသင်းတော်တည်ဆောက်သည့်နည်းလမ်းအပေါ် အခြေခံကာ ပြောဆိုသေးခြင်းဖြစ်သည်။ အသင်းတော်တွင် အယောက်တိုင်းသည် ဘုရားသခင်၏နှုတ်ကပတ်တော်များကို အာရုံစိုက်သော်လည်း ၎င်းတို့၏သဘောသဘာဝများမှာ အလွန်အရိုးစွဲလျက်ရှိပြီး ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့ကိုယ်ကို ကယ်တင်နိုင်ခြင်း မရှိကြပေ။ ဤအကြောင်းကြောင့် ဘုရားသခင်သည် လူတို့သွေးနားထင်ရောက်နေစဉ် ဘုရားသခင်နှုတ်ကပတ်တော်၏ ရိုက်နှက်ချက်ကို လက်ခံကြစေရေးအတွက် ယခင်အဆင့်မှ တရားစီရင်ရန် ပြောသည့်နည်းလမ်းကို အသုံးပြုသည်။ လူတို့သည် အနက်ဆုံးသောတွင်း၌ ငါးလကြာစစ်ဆေးခြင်းကို ခံခဲ့ရသော်လည်း ၎င်းတို့၏ အခြေအနေအမှန်မှာ ဘုရားသခင်ကို မသိသေးသည့် အခြေအနေတစ်ခုဖြစ်လျက်နေသေးသည်။ ၎င်းတို့မှာ ဘုရားမကြိုက်သောသူများ ဖြစ်လျက်နေသေးသည်၊ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်အပေါ် ၎င်းတို့၏ သတိထားမှုကို အနည်းငယ် တိုးမြှင့်ခဲ့ပြီးရုံမျှသာ ဖြစ်သည်။ ဤအဆင့်မှာသာ လူတို့သည် ဘုရားသခင်၏နှုတ်ကပတ်တော်များကို သိသောလမ်းသို့ စတင်ဝင်ရောက်ခြင်း ဖြစ်သဖြင့် ဘုရားသခင်၏နှုတ်ကပတ်တော်များ၏အနှစ်သာရနှင့် ဆက်နွှယ်မှုတစ်ခုပြုသည့်အခါ ယခင်ကအမှု၏အဆင့်သည် ယနေ့အတွက် လမ်းခင်းပေးခဲ့ကြောင်းကို မြင်ရန် မခက်ခဲသည့်အပြင် ယနေ့တွင်သာလျှင် အရာခပ်သိမ်းကို ပုံမှန်ပြန်ဖြစ်စေခြင်း ဖြစ်သည်။ လူတို့၏ ဆိုးရွားသောအားနည်းချက်မှာ ၎င်းတို့သည် တစ်ကိုယ်ရေ လွတ်လပ်မှုကိုရနိုင်ပြီး အမြဲတစေ ကန့်သတ်ချုပ်ချယ်ခံရခြင်းမှ ရှောင်ရန် ဘုရားသခင်၏ဝိညာဉ်တော်ကို သူ၏လူ့ဇာတိပကတိရှိသောကိုယ်မှ သီးသန့်ခွဲရန် ကြိုက်နှစ်သက်ကြခြင်းဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ဘုရားသခင်က လူသားသည် ပျော်ရွှင်စွာ ဟိုသည်လူးလာပျံသောငှက်ငယ်များအဖြစ် သရုပ်ဖော်ခြင်းဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ လူသားမျိုးနွယ်အားလုံး၏ အခြေအနေအမှန်ပင်ဖြစ်သည်။ ဤအရာမှာ လူအပေါင်းကို ပြိုလဲစေရန် အလွယ်ကူဆုံးသောအရာဖြစ်သည်၊ ၎င်းတို့ လမ်းပျောက်စေရန် အလွယ်ကူဆုံးသောအရာဖြစ်သည်။ လူသားမျိုးနွယ်၌ စာတန်ပြုသောအမှုမှာ ဤအရာထက် မပိုကြောင်းကို ဤအရာမှ မြင်နိုင်သည်။ စာတန်သည် လူတို့၌ ဤအရာကို ပို၍ပြုလေလေ ၎င်းတို့အပေါ် ဘုရားသခင်၏သတ်မှတ်ချက်များမှာ ပို၍ တင်းကျပ်လေလေဖြစ်သည်။ လူတို့သည် သူ၏နှုတ်ကပတ်တော်များကို အာရုံစိုက်ရန် သူ တောင်းဆိုထားပြီး စာတန်သည် ၎င်းကို ဖျက်ဆီးရန် ကြိုးစားလုပ်ဆောင်သည်။ သို့သော်လည်း ဘုရားသခင်သည် လူတို့အား သူ၏နှုတ်ကပတ်တော်များကို ပို၍အာရုံစိုက်ရန် အစဉ်သတိပေးခဲ့ပြီးဖြစ်သည်၊ ဤအရာမှာ ဝိညာဉ်လောကရှိ တိုက်ပွဲ၏ အထွတ်အထိပ်ဖြစ်သည်။ ၎င်းကို ဤနည်းဖြင့် ဆိုနိုင်သည်၊ လူသားထဲ၌ ဘုရားသခင် ပြုလိုသောအရာမှာ စာတန် ဖျက်ဆီးလိုသောအရာပင်ဖြစ်ပြီး၊ စာတန် ဖျက်ဆီးလိုသောအရာကို လုံးဝ ဖုံးကွယ်ထားခြင်းမရှိဘဲ လူသားအားဖြင့် ဖော်ပြထားသည်။ လူတို့အထဲ ဘုရားသခင်ပြုသောအရာ၌ ရှင်းလင်းသော သာဓကများရှိသည်၊ ၎င်းတို့၏အခြေအနေများမှာ ပို၍ပို၍ ကောင်းမွန်လာသည်။ လူသားမျိုးနွယ်အပေါ် စာတန်၏ဖျက်ဆီးခြင်းကိုလည်း အလွန်ရှင်းလင်းစွာ သရုပ်ဖော်ထားသည်၊ ၎င်းတို့သည် တိုး၍တိုး၍ အကျင့်စာရိတ္တပျက်ပြားလာပြီး ၎င်းတို့၏အခြေအနေများမှာ ပို၍ပို၍ နစ်လျက်ရှိသည်။ အကယ်၍ ၎င်းမှာ အတော်အတန် ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းပါက ၎င်းတို့သည် စာတန်၏ဖမ်းဆီးခြင်းကို ခံရနိုင်သည်။ ဤအရာမှာ ဘုရားသခင်၏နှုတ်ကပတ်တော်များထဲ၌ တင်ပြခဲ့ပြီးသော အသင်းတော်၏ အခြေအနေအမှန်ပင် ဖြစ်ပြီး ၎င်းမှာ ဝိညာဉ်လောက၏ အခြေအနေ အမှန်လည်းဖြစ်သည်။ ၎င်းမှာ ဝိညာဉ်လောက၏ ပြောင်းလဲစေနိုင်သောအင်အားများ၏ ရောင်ပြန်ဟပ်ခြင်းတစ်ခုပင်ဖြစ်သည်။ အကယ်၍ လူတို့သည် ဘုရားသခင်နှင့် ပူးပေါင်းလုပ်ဆောင်ရန် ယုံကြည်မှုမရှိပါက ၎င်းတို့သည် စာတန်၏ဖမ်းဆီးခြင်းကို ခံရမည့်အန္တရာယ်ရှိ၏။ ဤအရာမှာ အမှန်တစ်ရားတစ်ခုဖြစ်သည်။ အကယ်၍ တစ်စုံတစ်ဦးသည် ဘုရားသခင်နေရာယူရန်အတွက် ၎င်းတို့၏စိတ်နှလုံးကို စစ်မှန်စွာ အပြည့်အဝ ဆက်ကပ်နိုင်ပါက ဤအရာမှာ “ငါ၏ရှေ့မှောက်တွင် သူသည် ငါ၏ထွေးပွေ့မှုထဲ၌ လဲလျောင်းနေပုံအပြင် ငါ့ထွေးပွေ့မှု၏ နွေးထွေးမှုကို ခံစားနေပုံရသည်” ဟူ၍ ဘုရားသခင် ပြောခဲ့သကဲ့သို့ပင် ဖြစ်သည်။ လူသားမျိုးနွယ်အပေါ် ဘုရားသခင်၏သတ်မှတ်ချက်များမှာ မမြင့်မားကြောင်း ဤအရာက ပြလျက်ရှိသည်၊ သူသည် ၎င်းတို့ထ၍ သူနှင့်အတူ ပူးပေါင်းလုပ်ဆောင်ရန်သာ လိုအပ်ခြင်းဖြစ်သည်။ ဤအရာမှာ လွယ်ကူပြီး ပျော်စရာကောင်းသောအရာတစ်ခု ဖြစ်သည်မဟုတ်လော။ ထို့အပြင် ဤအရာတစ်ခုတည်းသာလျှင် သူရဲကောင်းများအားလုံးကို အခက်တွေ့စေခဲ့ပြီလော။ ၎င်းမှာ စစ်မြေပြင် ဗိုလ်ချုပ်ကြီးများအား ဇီလူ^က ၌ ဝိုင်း၍ထိုင်ကာ ပန်းထိုးစေသကဲ့သို့ ဖြစ်သည်၊ ဤ “သူရဲကောင်းများ” သည် ဤအခက်အခဲကြောင့် မလှုပ်ရှားနိုင်ဘဲ ၎င်းတို့သည် မည်သည့်အရာ လုပ်သင့်ကြောင်းကို မသိကြပေ။

လူသားမျိုးနွယ်အပေါ် ဘုရားသခင်၏ အကြီးဆုံးသတ်မှတ်ချက်များမှာ မည်သည့်ရှုထောင့်၌မဆို ဖြစ်ပါစေ၊ လူသားမျိုးနွယ်အပေါ် စာတန်၏ တိုက်ခိုက်မှုများမှာ ထိုရှုထောင့်၌ အပြင်းထန်ဆုံး ဖြစ်လိမ့်မည်ဟု ဆိုလိုခြင်းဖြစ်ပြီး လူအပေါင်း၏ အခြေအနေများကို ဤအရာအားဖြင့် ထုတ်ဖော်ခြင်းဖြစ်ကြောင်း ဆိုလိုခြင်းဖြစ်သည်။ “… ငါ၏ရှေ့မှောက်တွင် ရပ်နေသော သင်တို့အထဲမှ မည်သူသည် လေယူဆောင်သွားသော မိုးပွင့်ကဲ့သို့ ဖြူစင်ကာ သန့်စင်သော ကျောက်စိမ်းကဲ့သို့ စွန်းကွက်ခြင်း ကင်းလိမ့်မည်နည်း။” လူအပေါင်းတို့သည် လိမ်လည်လှည့်ဖြားနေကြဆဲဖြစ်၍ ဘုရားသခင်ထံမှ တစ်စုံတစ်ရာကို ကွယ်ဝှက်ထားကြဆဲဖြစ်သည်၊ ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့၏ တစ်မူထူးခြားသည့် ကလိမ်ကကျစ်အလုပ်ကို လုပ်ဆောင်နေကြဆဲဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်ကို ကျေနပ်စေရန် ၎င်းတို့၏စိတ်နှလုံးကို သူ၏လက်သို့ လုံးလုံးလျားလျား မပေးရသေးသော်လည်း ၎င်းတို့၏ စိတ်အားထက်သန်မှုအားဖြင့် သူ၏ဆုလာဘ်များကို ရလိုကြသည်။ လူတို့သည် အရသာရှိသော အစာကို စားသည့်အခါ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်ကို တစ်ဖက်တွင် ရပ်နေစေပြီး သူ့ကို ၎င်းတို့၏ သြဇာအာဏာအောက်တွင် ရှိစေသည်။ လူတို့၌ လှပသောအဝတ်အထည်များ ရှိသည့်အခါ ၎င်းတို့သည် မှန်ရှေ့တွင် ရပ်ကာ ၎င်းတို့၏အလှအပကိုသာ မွေ့လျော်ကြပြီး ၎င်းတို့၏စိတ်နှလုံးအတွင်းမှ ဘုရားသခင်ကို ကျေနပ်စေခြင်းမရှိပေ။ ၎င်းတို့၌ အဆင့်အတန်း၊ ဇိမ်ခံပစ္စည်းများနှင့်ပြည့်စုံသော ပျော်ရွှင်မှုများ ရှိသည့်အခါ ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့၏ဂုဏ်ဒြပ်၌ ထိုင်၍သာ စတင်မွေ့လျော်ကြပြီး ဘုရားသခင်၏မြှင့်တင်ပေးခြင်းကြောင့် ၎င်းတို့ကိုယ်ကိုယ် နှိမ့်ချမှု မရှိကြပေ။ နှိမ့်ချရမည့်အစား ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့၏ မြင့်သောနေရာ၌ ရပ်ကာ ၎င်းတို့၏ကြီးကျယ်သောစကားလုံးများကို သုံးကြပြီး ဘုရားသခင် ရှိနေခြင်းကို အရေးစိုက်ကြခြင်း မရှိကြသည့်အပြင် ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်၏ အဖိုးတန်မှုကို သိရန် လေ့လာဆည်းပူးခြင်းလည်း မရှိပေ။ လူတို့သည် ၎င်းတို့၏စိတ်နှလုံးထဲ၌ ရုပ်တုတစ်ခု ရှိသည့်အခါ သို့မဟုတ် ၎င်းတို့၏စိတ်နှလုံးများသည် အခြားတစ်စုံတစ်ဦး၏ ဖမ်းဆီးခြင်းကို ခံပြီးသည့်အခါ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင် ရှိနေခြင်းကို ငြင်းပယ်နှင့်ပြီးဖြစ်၍ ဘုရားသခင်သည် ၎င်းတို့၏စိတ်နှလုံးများထဲ၌ အပြင်လူတစ်ဦးကဲ့သို့ ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်သည် အခြားလူတို့၏၎င်းတို့အပေါ်ချစ်ခြင်းကို ခိုးယူပြီး ၎င်းတို့ အထီးကျန်ဆန်ကြမည်ကို အလွန်စိုးရိမ်ကြသည်။ ဘုရားသခင်၏ရည်ရွယ်ချက်အရ လူတို့အား ဘုရားသခင်ကို လျစ်လျူရှုစေသောအရာ တစ်စုံတစ်ခုမျှ ကမ္ဘာမြေကြီးပေါ်၌ ရှိလိမ့်မည်မဟုတ်ပေ၊ လူတို့အကြားရှိ ချစ်ခြင်းမေတ္တာပင်လျှင် ဘုရားသခင်အား ထို “ချစ်ခြင်းမေတ္တာ” ထံမှ နှင်ထုတ်နိုင်စွမ်း ရှိလိမ့်မည်မဟုတ်ပေ။ လောကအရာအားလုံးမှာ အချည်းနှီးဖြစ်ကြသည်၊ လူတို့အကြားရှိ မမြင်နိုင်သော သို့မဟုတ် မတို့ထိနိုင်သောခံစားချက်များပင်လျှင် အချည်းနှီးဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်၏ မတည်ရှိပါက ဖန်ဆင်းခံအရာအားလုံးသည် အနတ္တသို့ ပြန်ရောက်ကြလိမ့်မည်ဖြစ်သည်။ ကမ္ဘာမြေကြီးပေါ်တွင် လူတို့၌ ၎င်းတို့ချစ်သော ၎င်းတို့၏ကိုယ်ပိုင်အရာများ ရှိကြသော်လည်း ဘုရားသခင်၏နှုတ်ကပတ်တော်များကို ၎င်းတို့ချစ်သောအရာ ဖြစ်စေခဲ့သောသူတစ်ဦး မည်သည့်အခါမျှ မရှိခဲ့ဖူးပေ။ ဤအရာသည် ဘုရားသခင်၏နှုတ်ကပတ်တော်များအပေါ် လူတို့၏နားလည်မှု အတိုင်းအတာကို အဆုံးအဖြတ် ပေးခြင်းဖြစ်သည်။ သူ၏နှုတ်ကပတ်တော်များမှာ ပြင်းထန်သော်လည်း လူတို့သည် သူ၏နှုတ်ကပတ်တော်များကို စစ်မှန်စွာ အာရုံစိုက်ခြင်း မရှိသောကြောင့် ထိခိုက်မှုမရှိကြပေ၊ ထိခိုက်မှုရှိရမည့်အစား ၎င်းတို့သည် ယင်းကို ပန်းတစ်ပွင့်ကဲ့သို့ သွား၍ကြည့်ကြသည်။ ၎င်းတို့သည် ယင်းကို ၎င်းတို့ကိုယ်တိုင် အရသာခံရန် အသီးကဲ့သို့ သဘောမထားကြသဖြင့် ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်၏နှုတ်ကပတ်တော်များ၏ အနှစ်သာရကို မသိကြချေ။ “အကယ်၍သာ လူသားများသည် ငါ့ဓားရှည်၏ အသွားထက်မှုကို စစ်မှန်စွာ မြင်တွေ့နိုင်မည် ဆိုပါက၊ သူတို့သည် ကြွက်များကဲ့သို့ပင် သူတို့၏ တွင်းများထဲသို့ သုတ်သုတ်ပြာပြာ ဝင်သွားကြမည်သာ ဖြစ်သည်။” သာမန်လူတစ်ဦး၏အခြေအနေကို အခြေခံ၍ဆိုသော် ဘုရားသခင်၏နှုတ်ကပတ်တော်များကို ဖတ်ပြီးသည့်နောက်တွင် ၎င်းတို့သည် ထိတ်လန့်တုန်လှုပ်ခြင်း၊ အရှက်တရားနှင့်ပြည့်ခြင်းအပြင် အခြားသူများကို မရင်ဆိုင်နိုင်ခြင်း ဖြစ်ကြလိမ့်မည်။ သို့သော်လည်း ယခုအခါ လူတို့မှာ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်ကြသည်၊ ၎င်းတို့သည် အခြားသူများကို ထိုးနှက်ရန် ဘုရားသခင်၏နှုတ်ကပတ်တော်များကို လက်နက်တစ်ခုအဖြစ် အသုံးပြုကြလေသည်။ ၎င်းတို့သည် အရှက်တရားကို အမှန်တကယ်ပင် မသိကြ။

ငါတိုသည် ဤအခြေအနေသို့ ဘုရားသခင်၏နှုတ်ကပတ်တော်များနှင့်အတူ ဆောင်ယူခြင်းကို ခံခဲ့ရသည်၊ “နိုင်ငံတော်ထဲတွင် ငါ၏နှုတ်မှ ဖွင့်ဆိုချက်များသာ မြွက်ဆိုသည် မဟုတ်၊ ငါ၏ခြေသည်လည်း မြေကြီးပေါ်တွင် နေရာအနှံ့ တခမ်းတနားနှင့် နင်းလျှောက်လေသည်။” ဘုရားသခင်နှင့် စာတန်အကြား တိုက်ပွဲ၌ ဘုရားသခင်သည် လမ်းခရီးတစ်ဆင့်ချင်းစီ၌ အောင်နိုင်လျက်ရှိသည်။ သူသည် သူ၏အမှုကို စကြဝဠာတစ်ခုလုံးတွင် ကျယ်ကျယ်ပြန့်ပြန့် တိုးချဲ့လျက်နေပြီး သူ၏ခြေရာများမှာ နေရာတကာ၌ ရှိသည်ဟု ဆိုနိုင်ပြီး သူ၏အောင်မြင်ခြင်း လက္ခဏာများကို နေရာတကာတွင် မြင်နိုင်သည်။ စာတန်၏အကြံအစည်များထဲတွင် ၎င်းသည် တိုင်းနိုင်ငံများကို တစ်စစီပြိုကွဲစေကာ ဘုရားသခင်၏စီမံခန့်ခွဲမှုကို ဖျက်ဆီးလို၏၊ သို့သော်လည်း ဘုရားသခင်သည် စကြဝဠာတစ်ခုလုံးကို ပြန်လည်ဖွဲ့စည်းရန် ဤအရာကို အသုံးချသော်လည်း ၎င်းကို ဖျက်ပစ်ခြင်း မပြုပေ။ ဘုရားသခင်သည် အသစ်သောအရာတစ်စုံတစ်ခုကို နေ့စဉ်ပြုသော်လည်း လူတို့သည် ၎င်းကို သတိပြုမိခြင်း မရှိပေ။ လူတို့သည် ဝိညာဉ်လောက၏ အပြောင်းအလဲများကို အာရုံမစိုက်ကြသဖြင့် ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်၏အမှုအသစ်ကို မမြင်နိုင်ခြင်းဖြစ်သည်။ “အာကာသထဲတွင် အရာခပ်သိမ်းသည် ငါ့ဘုန်း၏ တောက်ပမှုအောက်၌ အသစ်ဖြစ်လာကြပြီး ယခုတွင် ကောင်းကင်ဘုံများထက် သာလွန်သော ကောင်းကင်ဘုံ၌ တည်ရှိနေသည့် အလား၊ လူသား၏ စိတ်ကူးထဲတွင် လက်ခံယုံကြည်ထားသည့် အတိုင်းနှင့် စာတန်၏ ကိုယ်ထိလက်ရောက် စော်ကားခြင်း မခံရဘဲ ပြင်ပရန်သူများ၏ တိုက်ခိုက်ခြင်းများနှင့် ကင်းစင်သည့် အတိုင်း၊ အသိစိတ်များကို ဖမ်းစားပြီး ဝိညာဉ်များကို သာ၍ ပျော်ရွှင်စေသော နှလုံးနွေးထွေးဖွယ် အသွင်သဏ္ဌာန်ကို ဆောင်လေသည်။” ဤအရာမှာ ကမ္ဘာမြေကြီးပေါ်မှ ခရစ်တော်၏နိုင်ငံတော်၏ ပျော်ရွှင်ဖွယ်ကောင်းသော မြင်ကွင်းကို ကြိုတင်နိမိတ်ဖတ်ခြင်းဖြစ်ပြီး လူသားမျိုးနွယ်ကို တတိယကောင်းကင်ဘုံ၏ အခြေအနေနှင့် မိတ်ဆက်ပေးခြင်းလည်းဖြစ်သည်၊ စာတန်၏အင်အားစုများ၏ တိုက်ခိုက်မှုတစ်စုံတစ်ရာမရှိဘဲ ဘုရားသခင်ပိုင်ဆိုင်သည့် သန့်ရှင်းသောအရာများ၏ တည်ရှိမှုသာလျှင် ရှိသည်။ သို့သော်လည်း အရေးကြီးဆုံးအရာမှာ ကမ္ဘာမြေကြီးပေါ်ရှိ ဘုရားသခင်ကိုယ်တိုင်၏ အမှု၏ အခြေအနေများကို လူတို့အား မြင်စေရန်အခွင့်ပေးခြင်းပင်ဖြစ်သည်၊ ကောင်းကင်ဘုံသည် ကောင်းကင်ဘုံအသစ်တစ်ခု ဖြစ်သည်၊ ထို့အပြင် ယင်းနောက်တွင် ကမ္ဘာမြေကြီးသည်လည်း အသစ်လဲခြင်းကို ခံရသည်။ ၎င်းမှာ ဘုရားသခင်ကိုယ်တိုင်၏ လမ်းညွှန်မှုအောက်၌ရှိသော အသက်ဖြစ်သောကြောင့် လူအပေါင်းတို့သည် အတိုင်းမသိ ပျော်ရွှင်ကြသည်။ လူတို့၏အသိထဲတွင် စာတန်သည် လူသားမျိုးနွယ်၏ “အကျဉ်းသား” ဖြစ်ပြီး ၎င်းတို့သည် ၎င်း၏တည်ရှိခြင်းကြောင့် ကြောက်တတ်ခြင်း သို့မဟုတ် စိုးရိမ်ခြင်း လုံးဝ မရှိကြပေ။ ဘုရားသခင်ထံမှ တိုက်ရိုက်အမိန့်နှင့် လမ်းညွှန်မှုကြောင့် စာတန်၏အကြံအစည် အားလုံးသည် အနတ္တအဖြစ်ပြောင်းလဲခဲ့ပြီး၊ ၎င်းမှာ ဆက်လက် မတည်ရှိတော့ကြောင်း၊ ၎င်းသည် ဘုရားသခင်၏အမှုကြောင့် ချေဖျက်ခြင်းကို ခံခဲ့ရပြီဖြစ်ကြောင်းကိုပင် သက်သေပြသည်။ ထိုအကြောင်းကြောင့် “…ကောင်းကင်ဘုံများထက် ကျော်လွန်သောကောင်းကင်ဘုံတစ်ခု၌ တည်ရှိသည်” ဟု အဆိုရှိခြင်းဖြစ်သည်။ “နှောင့်ယှက်မှု လုံးဝ မပေါ်ပေါက်ဖူးသကဲ့သို့၊ အာကာသ၏ စည်းလုံးမှုသည်လည်း ကျိုးပေါက်ခြင်း လုံးဝမရှိဖူးပေ၊” ဟူ၍ ဘုရားသခင် ပြောခဲ့သည့်အရာမှာ ဝိညာဉ်လောက၏ အခြေအနေနှင့်သက်ဆိုင်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ ၎င်းမှာ ဘုရားသခင်သည် စာတန်အား အောင်မြင်ကြောင်း ကြေညာသည့် သက်သေဖြစ်၍ ဘုရားသခင်၏ နောက်ဆုံးအောင်မြင်မှု လက္ခဏာဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်၏စိတ်ကို မည်သည့်လူသားမျှ မပြောင်းလဲနိုင်သည့်အပြင် ၎င်းကို မည်သူမျှ မသိနိုင်ပေ။ လူတို့သည် ဘုရားသခင်၏နှုတ်ကပတ်တော်များကို ဖတ်ရှုပြီး ၎င်းတို့သည် ၎င်းကို သေချာစွာ စူးစမ်းခဲ့ပြီးဖြစ်သော်လည်း မည်သို့ပင်ဖြစ်စေကာမူ ၎င်းတို့သည် နှုတ်ကပတ်တော်၏အနှစ်သာရမှာ မည်သည့်အရာဖြစ်ကြောင်းကို မပြောနိုင်ကြပေ။ ဥပမာအားဖြင့် ဘုရားသခင်က “ငါသည် ကြယ်များအထက်တွင် ခုန်ပျံကျော်လွှားမှုများကို လုပ်ဆောင်ပြီး၊ နေသည် ၎င်း၏ရောင်ခြည်တန်းများကို ပစ်လွှတ်လေသောအခါ ငါ၏လက်များထဲမှ ရွေ့မျောကျလာသော ငန်း၏ အမွေးအတောင်များတမျှပင် ကြီးမားသည့် ဆီးနှင်းပွင့်များ ထူထပ်စွာ ကျစေခြင်းဖြင့် ငါသည် နေရောင်ခြည်၏ အနွေးဓာတ်ကို ပျောက်ကွယ်စေသည်။ သို့သော် ငါစိတ်ပြောင်းသွားသည့် အခါတွင်မူ နှင်းအားလုံးသည် မြစ်တစ်စင်းထဲသို့ အရည်ပျော်သွားသည်။ တစ်ခဏအတွင်းမှာပင် မိုးကောင်းကင်အောက် နေရာအနှံ့အပြား၌ နွေဦးရာသီသည် ပေါ်ပေါက်လာပြီး မြစိမ်းရောင်သည် ကမ္ဘာမြေကြီးပေါ်ရှိ ရှုခင်းတစ်ခုလုံးကို အသွင်ပြောင်းလိုက်သည်” ဟု ဆိုခဲ့ပေသည်။ လူတို့သည် ဤနှုတ်ကပတ်တော်များကို ၎င်းတို့၏စိတ်ထဲ၌ စိတ်ကူးနိုင်ကြသော်လည်း ဘုရားသခင်၏ရည်ရွယ်ချက်မှာ အလွန်ရိုးရှင်းလွယ်ကူခြင်း မရှိပေ။ ကောင်းကင်ဘုံအောက်ရှိ အယောက်တိုင်း တွေဝေနေစဉ် ဘုရားသခင်သည် ကယ်တင်ခြင်းအသံကို မြွက်ဆိုပြီး လူတို့၏စိတ်နှလုံးများကို နိုးထစေသည်။ သို့သော်လည်း အလုံးစုံသောဘေးဒုက္ခမျိုးစုံသည် ကျရောက်နေသောကြောင့် ၎င်းတို့သည် လောကကြီး၏ မျှော်လင့်စရာမရှိသောအခြေအနေကို ခံစားရသောကြောင့် ၎င်းတို့အားလုံးသည် သေခြင်းကိုရှာဖွေကြပြီး ရေခဲသမျှအေးစက်သော လိုဏ်ဂူများထဲ၌ ရှိကြသည်။ ကမ္ဘာမြေကြီးပေါ်၌ အနွေးဓာတ်မရှိခြင်းကြောင့် ၎င်းတို့သည် အသက်ရှင်ကျန်ရစ်နိုင်ခြင်း မရှိသည့်အခြေအနေအထိ ကြီးမားသောနှင်းမုန်တိုင်းများ၏ အအေးဓာတ်ကြောင့် အေးခဲနေလေသည်။ လူတို့၏ ဖောက်ပြန်ပျက်စီးခြင်းကြောင့် လူတို့သည် တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး ပို၍ပို၍ ရက်စက်စွာ သတ်ဖြတ်နေကြခြင်းဖြစ်သည်။ ထို့အပြင် အသင်းတော်ထဲ၌ လူအများစုတို့သည် အဆင်းနီသောနဂါးကြီး၏ တစ်ကျိုက်တည်း မျိုချခြင်းကို ခံကြရလိမ့်မည်။ စမ်းသပ်မှုများအားလုံး ကျော်လွန်ပြီးနောက် စာတန်၏ နှောင့်ယှက်မှုများသည် ဖယ်ရှားခြင်းကိုခံရမည် ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ပြောင်းလဲခြင်း ဖြစ်နေစဉ် တစ်ကမ္ဘာလုံးသည် နွေဦး၏ စိမ့်ဝင်ပျံ့နှံ့မှုကို ခံရပြီး အနွေးဓာတ်သည် ကမ္ဘာကြီးကို ဖုံးလွှမ်းလိမ့်မည်။ ကမ္ဘာကြီးသည် စွမ်းအင်အပြည့် ဖြစ်လိမ့်မည်။ ဤအရာတို့မှာ စီမံခန့်ခွဲမှုအစီအစဉ်တစ်ခုလုံး၏ အဆင့်များအားလုံး ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင် ပြောခဲ့သော “ည” ၏ အဓိပ္ပာယ်မှာ စာတန်၏ မိုက်မဲမှု အထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်သောအချိန်ကို ရည်ညွှန်းခြင်းဖြစ်ပြီး ယင်းမှာ ညအချိန်အတွင်းဖြစ်လိမ့်မည်။ ထိုအရာမှာ လက်ရှိအခြေအနေ ဖြစ်သည်မဟုတ်လော။ လူအပေါင်းသည် ဘုရားသခင်၏အလင်း၏ လမ်းညွှန်မှုအောက်၌ အသက်ရှင်ကျန်ရစ်ကြသည် ဖြစ်သော်လည်း ၎င်းတို့သည် မှောင်မိုက်ည၏ ဒုက္ခကို ခံနေကြရသည်။ အကယ်၍ ၎င်းတို့သည် စာတန်၏ ချုပ်နှောင်ခြင်းများမှ မလွတ်မြောက်နိုင်ပါက မှောင်မိုက်သောညအလယ်၌ ထာဝရအသက်ရှင်ကြရမည် ဖြစ်သည်။ ထို့နောက် ကမ္ဘာမြေကြီးပေါ်မှ တိုင်းနိုင်ငံများကို ကြည့်လော၊ ဘုရားသခင်၏အမှု၏ အဆင့်များကြောင့် ကမ္ဘာမြေကြီးပေါ်မှ တိုင်းနိုင်ငံများသည် “ဟိုဟိုသည်သည် ပြေးလွှားနေကြပြီး” ၎င်းတို့အားလုံးသည် ၎င်းတို့၏သင့်လျော်သော ခရီးပန်းတိုင်ကို ရှာဖွေနေကြသည်။ ဘုရားသခင်၏နေ့ရက် မရောက်လာသေးသောကြောင့် ကမ္ဘာမြေကြီးပေါ်တွင် အရာခပ်သိမ်းသည် မကြည်လင်သော ဆူပူမှုအခြေအနေ၌ရှိသည်။ ဘုရားသခင်သည် စကြဝဠာတစ်ခုလုံးကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ထင်ရှားပြသောအခါ သူ၏ဘုန်းအသရေသည် ဇိအုန်တောင်၌ ပြည့်နှက်ကာ ခပ်သိမ်းသောအရာတို့သည် သူ၏လက်ဖြင့် စီစဉ်မှုအောက်တွင် အစီအစဉ်တကျနှင့် သေသေသပ်သပ် ရှိကြလိမ့်မည်ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်၏နှုတ်ကပတ်တော်များသည် ယနေ့အတွက်သာ ပြောနေသည်သာမက မနက်ဖြန်အတွက်လည်း ကြိုတင်နိမိတ်ဖတ်ခြင်း ဖြစ်သည်။ ယနေ့သည် မနက်ဖြန်၏ အုတ်မြစ် ဖြစ်သောကြောင့် လက်ရှိ ဤအခြေအနေမှ လူတို့သည် ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်များကို လုံးလုံးလျားလျား နားလည်နိုင်ခြင်းမရှိကြချေ။ သူ၏နှုတ်ကပတ်တော်များ အစုံအလင် ပြည့်စုံပြီးသည့် နောက်ပိုင်းမှသာ ၎င်းတို့သည် နှုတ်ကပတ်တော်များကို အလုံးစုံ နားလည်နိုင်ကြလေမည်။

ဘုရားသခင်၏ဝိညာဉ်တော်သည် စကြဝဠာအာကာသတစ်ခုလုံး၌ ပြည့်လျက်ရှိသော်လည်း ဝိညာဉ်တော်သည် လူအားလုံး၏အထဲ၌လည်း အမှုပြု၏။ ဤနည်းဖြင့် လူတို့၏စိတ်နှလုံးထဲတွင် ဘုရားသခင်၏ရုပ်ပုံသည် နေရာတကာ၌ရှိပြီး နေရာတိုင်းတွင် သူ၏ဝိညာဉ်တော်၏အမှု ပါဝင်သကဲ့သို့ ဖြစ်မည်။ လူ့ဇာတိ၌ ဘုရားသခင်၏ပေါ်ထွန်းခြင်းမှာ စာတန်၏ ဤဥပမာများကို အနိုင်ယူရန် အနိုင်ယူရန်နှင့် အဆုံးတွင် ၎င်းတို့ကို ရယူရန်မှာ အမှန်ပင်ဖြစ်သည်။ သို့သော်လည်း လူ့ဇာတိ၌ အမှုပြုနေစဉ် ဤလူများကို ပြောင်းလဲရန် ဝိညာဉ်တော်သည်လည်း လူ့ဇာတိနှင့်အတူ ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်လျက်ရှိသည်။ ဘုရားသခင်၏လုပ်ဆောင်ချက်များသည် ကမ္ဘာမြေကြီးအနှံ့ ရောက်ရှိပြီး သူ၏ဝိညာဉ်တော်သည် စကြဝဠာတစ်ခုလုံး၌ ပြည့်လျက်ရှိသော်လည်း သူ၏အမှု၏အဆင့်များကြောင့် မကောင်းမှုပြုသောသူများမှာ အပြစ်ဒဏ်ပေးခြင်းကို မခံရသေးဘဲ ကောင်းသောအမှု ပြုသောသူများကိုလည်း ဆုမချီးမြှင့်ရသေးပေဟု ဆိုနိုင်သည်။ ထို့ကြောင့် သူ၏လုပ်ဆောင်ချက်များမှာ ကမ္ဘာမြေကြီးပေါ်မှ လူအပေါင်းတို့၏ ချီးမွမ်းခြင်းကို မခံရသေးပေ။ ဘုရားသခင်သည် ခပ်သိမ်းသောအရာတို့၏ အထက်နှင့် အတွင်း၌ ရှိသည်၊ ထိုမျှမက သူသည် လူအပေါင်း၏အလယ်၌ ရှိသည်။ ဤအရာမှာ ဘုရားသခင်၏ အမှန်တကယ် တည်ရှိကြောင်းကို ပြသရန် လုံလောက်သည်။ သူသည် လူသားမျိုးနွယ်ကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ထင်ရှားပြပြီးခြင်း မရှိသေးသောကြောင့် လူတို့၌ “လူသားမျိုးနွယ်တို့နှင့်ပတ်သက်၍ ငါ၌ စစ်မှန်စွာ တည်ရှိခြင်း ရှိသည်ဟု ထင်ရသော်လည်း၊ ငါ၌ ဖြစ်တည်ခြင်း မရှိဟုလည်း ထင်ရသည်” စသဖြင့် အယူအဆမှားများ ဖြစ်ပေါ်လာခဲ့သည်။ ယခုတိုင် ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်သောသူအားလုံးအနက် မည်သူမျှ ဘုရားသခင် စစ်မှန်စွာ တည်ရှိကြောင်း တစ်ရာ ရာခိုင်နှုန်း လုံးလုံးလျားလျား သေချာမှုမရှိကြပေ။ ၎င်းတို့အားလုံးမှာ သံသယ သုံးပိုင်းနှင့် ယုံကြည်မှု နှစ်ပိုင်း ဖြစ်ကြသည်။ ဤသည်မှာ လူသားမျိုးနွယ်အတွက် အခြေအနေမှန်ပင်ဖြစ်သည်။ ယနေ့ လူအပေါင်းသည် ဆက်လက်ဖော်ပြပါ အခြေအနေအတိုင်း ဖြစ်ကြသည်၊ ၎င်းတို့သည် ဘုရားတစ်ဆူ ရှိကြောင်းကို ယုံကြည်ကြသော်လည်း သူ့ကို မမြင်ဖူးကြပေ။ သို့မဟုတ် ၎င်းတို့သည် ဘုရားတစ်ဆူ ရှိကြောင်းကို မယုံကြည်ကြသော်လည်း လူသားမျိုးနွယ်အနေဖြင့် မဖြေရှင်းနိုင်သော အခက်အခဲများစွာ ရှိသည်။ ၎င်းတို့ လွတ်မြောက်နိုင်ခြင်းမရှိသည့် ၎င်းတို့ကိုအမြဲရစ်ပတ်ထားသောအရာ တစ်စုံတစ်ခု ရှိနေသကဲ့သို့ ထင်ရသည်။ ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ကြသော်လည်း မရေရာမှုအနည်းငယ်ကို အမြဲခံစားမိကြပုံရသည်။ သို့သော်လည်း အကယ်၍ ၎င်းတို့ မယုံကြည်ပါက ယင်းမှာ အမှန်တကယ် အစစ်အမှန် ဖြစ်ပါက ၎င်းတို့ အခွင့်အရေး ဆုံးရှုံးကြမည်ကို စိုးရိမ်ကြသည်။ ဤသည်မှာ ၎င်းတို့၏ စိတ်နှခွဖြစ်ခြင်းပင် ဖြစ်သည်။

“ငါ၏အမည်နာမအတွက်၊ ငါ၏ဝိညာဉ်တော်အတွက်နှင့်၊ ငါ၏စီမံအုပ်ချုပ်မှုအစီအစဉ် တစ်ရပ်လုံးအတွက် မည်သူသည် သူ၏ခန္ဓာကိုယ်ထဲရှိ ခွန်အားအလုံးစုံကို ဆက်ကပ်ရန် တတ်စွမ်းနိုင်မည်နည်း။” ထို့အပြင် သူက “နိုင်ငံတော်သည် လူသားတို့၏ လောကကြီးထဲ၌ ရှိနေသော ယနေ့သည် လူသားတို့၏ လောကကြီးထဲသို့ ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ ငါကြွဆင်းလာသော အချိန်ဖြစ်သည်။ ငါ့ကိုယ်စား စစ်မြေပြင်သို့ ရဲဝင့်စွာ သွားမည့်သူ ရှိပါ၏လော” ဟူ၍လည်း ဆိုခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်၏နှုတ်ကပတ်တော်များ၏ ရည်မှန်းချက်ပန်းတိုင်မှာ ဤအရာဖြစ်သည်၊ အကယ်၍ ဘုရားသခင်သည် လူ့ဇာတိ၌ ဘုရားနှင့်ဆိုင်သော သူ၏အမှုကို တိုက်ရိုက်ပြုခြင်း မဟုတ်ခဲ့ပါက၊ သို့မဟုတ် လူ့ဇာတိခံယူသောဘုရားသခင် မဟုတ်ဘဲ သူသည် အမှုတော်ဆောင်များအားဖြင့် အမှုပြုခဲ့ပါက ဘုရားသခင်သည် အဆင်းနီသောနဂါးကြီးကို မည်သည့်အခါမျှ အောင်နိုင်မည် မဟုတ်သည့်အပြင် သူသည် လူသားမျိုးနွယ်ကြားတွင် ရှင်ဘုရင်အဖြစ် စိုးစံနိုင်လိမ့်မည် မဟုတ်ပေ။ လူသားမျိုးနွယ်သည် ဘုရားသခင်ကိုယ်တော်တိုင်ကို လက်တွေ့တွင် သိနိုင်မည်မဟုတ်သဖြင့် ၎င်းမှာ စာတန်၏စိုးစံမှုပင် ဖြစ်ဦးမည်။ ထို့ကြောင့် အမှု၏ဤအဆင့်ကို လူ့ဇာတိခံယူသောဘုရားသခင် ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ လုပ်ဆောင်ရမည်ဖြစ်သည်။ အကယ်၍ လူ့ဇာတိကို ပြောင်းလဲခဲ့ပါက အစီအစဉ်၏ဤအဆင့်ကို မည်သည့်အခါမျှ ပြည့်စုံစေနိုင်မည် မဟုတ်ပေ၊ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ကွဲပြားသောလူ့ဇာတိ၏ အနှစ်သာရနှင့် အရေးပါမှု မတူညီခြင်းကြောင့် ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်သည် အမြစ်ကို ဆုပ်ကိုင်ခြင်းကြောင့် လူတို့သည် ဤနှုတ်ကပတ်တော်များ၏ တိုက်ရိုက်အဓိပ္ပာယ်ကိုသာ နားလည်နိုင်ကြသည်။ ဘုရားသခင်က “သို့သော် အဆုံး၌ ဤလုပ်ဆောင်မှုသည် ဝိညာဉ်တော်၏ လုပ်ဆောင်မှုလော၊ သို့မဟုတ် ဇာတိပကတိ၏ ဆောင်ရွက်ချက်လော ဆိုသည်ကို နားလည်သည့်သူ တစ်ယောက်မျှ မရှိပေ။ ဤအရာ တစ်ခုတည်းကပင် လူ့အတွက် တစ်သက်တာလမ်းကြောင်း တစ်လျှောက် အသေးစိတ်ကျကျ တွေ့ကြုံခံစားနိုင်ရန် လုံလောက်ပေသည်” ဆိုခဲ့သည်။ လူတို့သည် စာတန်၏ ဖျက်ဆီးခြင်းကို နှစ်အတော်များများ ဆက်တိုက် ခံခဲ့ရပြီးဖြစ်၍ ဝိညာဉ်ရေးအကြောင်းအရာများအပေါ် အသိအမြင် ပျောက်ဆုံးခဲ့သည်မှာ ကြာလှပြီဖြစ်သည်။ ဤအကြောင်းရင်းကြောင့် ဘုရားသခင်၏နှုတ်ကပတ်တော်များ၏ ဝါကျတစ်ကြောင်းသည်ပင် လူတို့အတွက် မျက်စိစားပွဲထိုင်စရာတစ်ခုကဲ့သို့ ဖြစ်သည်။ ဝိညာဉ်တော်နှင့် ဝိညာဉ်များအကြားရှိ အကွာအဝေးကြောင့် ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်သောသူအားလုံးသည် သူ့ကို တမ်းတစိတ်ရှိပြီး ၎င်းတို့အားလုံးသည် သာ၍နီးလိုကြပြီး ၎င်းတို့၏စိတ်နှလုံးများကို သွန်းလောင်းလိုကြသော်လည်း ၎င်းတို့သည် သူနှင့် ထိတွေ့ရန် မဝံ့မရဲ ဖြစ်ကြပြီး အံ့သြလျက်သာ နေကြသည်။ ဤသည်မှာ ဝိညာဉ်တော်၏ ဆွဲဆောင်မှုတန်ခိုး ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်သည် လူတို့ ချစ်ရန် ဘုရားတစ်ဆူ ဖြစ်ပြီး သူ့အထဲ၌ ၎င်းတို့ ချစ်ရန်အတွက် မရေမတွက်နိုင်သော အစိတ်အပိုင်းများ ရှိသောကြောင့် လူအပေါင်းတို့သည် သူ့ကို ချစ်ပြီး စိတ်ချယုံကြည်စွာဖြင့် အတွင်းရေးများပြောပြလိုခြင်းဖြစ်သည်။ အမှန်အားဖြင့် အယောက်တိုင်း၌ ဘုရားသခင်ကို ချစ်သောစိတ်နှလုံး ရှိသည်၊ စာတန်၏ နှောင့်ယှက်ခြင်းကြောင့်သာ ထုံထိုင်းသော၊ နုံသော၊ သနားစရာကောင်းသောလူတို့မှာ ဘုရားသခင်ကို မသိနိုင်ကြခြင်းဖြစ်သည်။ ဤအကြောင်းကြောင့် ဘုရားသခင်အပေါ် လူသားမျိုးနွယ်၏ စစ်မှန်သောခံစားချက်များကို ဘုရားသခင်က ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်၊ “လူသားသည် သူ၏အတွင်းအကျဆုံး နှလုံးသားနေရာများထဲတွင် ငါ့အား ဘယ်သောအခါကမျှ စက်ဆုပ်ခြင်း မရှိခဲ့ဘဲ သူ့ဝိညာဉ်၏ နက်ရှိုင်းရာအရပ်များထဲတွင် သူသည် ငါ့အား ဖက်တွယ်ထားသည်။ … ငါ၏လက်တွေ့သဘောသည် လူသားကို ကြောင်အမ်းအမ်းနှင့် ကြက်သေသေစေကာ ဦးနှောက်ခြောက်စေသော်လည်း သူသည် ယင်းအရာအားလုံးကို လက်သင့်ခံရန် ဆန္ဒရှိနေသည်။” ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်သောသူများ၏ စိတ်နှလုံးများ၏ နက်ရှိုင်းသောနေရာမှ အခြေအနေမှန် ဖြစ်သည်။ လူတို့သည် ဘုရားသခင်ကို စစ်မှန်စွာ သိသောအခါ ၎င်းတို့၌ သူ့အပေါ် သဘာဝအလျောက် မတူညီသော သဘောထားတစ်ခု ရှိလာလိမ့်မည်ဖြစ်ပြီး ၎င်းတို့သည် ဝိညာဉ်၏ အခန်းကဏ္ဍကြောင့် ၎င်းတို့၏စိတ်နှလုံးအတွင်းမှ ချီးမွမ်းစကားများကို မြွက်ဆိုနိုင်လိမ့်မည်ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်သည် လူအပေါင်း၏ ဝိညာဉ်အတွင်း နက်ရှိုင်းသောနေရာ၌ ရှိသော်လည်း စာတန်၏ ဖျက်ဆီးခြင်းကြောင့် ၎င်းတို့သည် ဘုရားသခင်ကို စာတန်နှင့် ဇဝေဇဝါဖြစ်ခဲ့ကြသည်။ ယနေ့ ဘုရားသခင်သည် ဤရှုထောင့်မှပင် အမှုပြုပြီး ဤအရာသည် အစမှအဆုံး ဝိညာဉ်လောက တိုက်ပွဲ၏ အာရုံစိုက်ရာ ဖြစ်ခဲ့သည်။

အောက်ခြေမှတ်စု(များ)-

က။ ဇီလူ ဆိုသည်မှာ ရှေးယခင် တရုတ်ပြည်၌ အထူးသဖြင့် အမျိုးသမီးများ အဝတ်ထည် ပန်းထိုးရန် အသုံးပြုသောနေရာတစ်ခုဖြစ်သည်။