ရွင္းခ်န္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံ

အသင္းေတာ္မွာ ဧဝံေဂလိအလုပ္ကို ကြၽန္မ ကိုင္တြယ္ရတယ္။ အစ္မဝမ္နဲ႔ ကြၽန္မက အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ အတူလုပ္ၾကတယ္။ အစမွာ၊ အစ္မဝမ္က သူ႔တာဝန္မွာ တက္ႂကြၿပီး၊ အလုပ္မွာ အေတာ္ထိေရာက္တာ ျမင္ရတယ္။ သူက ဝန္ထမ္းတဲ့ တာဝန္ယူတတ္တဲ့ လူတစ္ေယာက္ပဲလို႔ ေတြးမိတယ္။ ဒါေပမဲ့ နည္းနည္းၾကာေတာ့ သူ႔တာဝန္မွာ အရမ္းမတက္မႂကြျဖစ္တာ သတိထားမိတယ္။ အလုပ္မွာရွိတဲ့ ျပႆနာေတြကို ေျဖရွင္းဖို႔ မေျပာနဲ႔၊ သတိျပဳခဲတယ္။ အရင္က အလုပ္ကို ကြၽန္မတို႔ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ၾကတဲ့အခါ အလုပ္မွာရွိတဲ့ ျပႆနာေတြ၊ ေသြဖည္မႈေတြကို အက်ဥ္း႐ုံးဖို႔နဲ႔ အဲဒါေတြကို ေျဖရွင္းရမဲ့ နည္းလမ္းေတြကို ေဆြးေႏြးဖို႔ ကြၽန္မဆီ သူ အၿမဲလာခဲ့တာေလ။ ဒါေပမဲ့ ဒီတစ္ခါေတာ့ တိတ္ေနတယ္။ ပုံမွန္အားျဖင့္ အဖြဲ႕ထဲမွာ အလုပ္အမ်ားစုကို သူ ေဝမွ်ၿပီး၊ ျပႆနာေတြက အခ်ိန္မီ ေျပလည္သြားတယ္။ ဒါက ျပႆနာေတြကို ပိုေျဖရွင္းေပးၿပီး အလုပ္ထိေရာက္မႈကို တိုးတက္ေစႏိုင္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ အခုေတာ့၊ အဖြဲ႕ျပႆနာေတြကို အစ္မဝမ္က စိတ္ႏွစ္မထားဘူး။ ကြၽန္မ ေတြးမိတယ္။ “သူက အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္အေနနဲ႔ တာဝန္ေတြကို ထမ္းေဆာင္မေနဘူး။ ဒါလက္ခံႏိုင္စရာမရွိဘူး၊ သူ႔ကို ငါ မိတ္သဟာယျပဳေပးရမယ္”လို႔ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ျပန္ေတြးမိတာက၊ “အစ္မဝန္နဲ႔ ငါ့ ဆက္ဆံေရးက ပုံမွန္အားျဖင့္ သိပ္ေကာင္းတာ မဟုတ္ဘူး။ သူ႔တာဝန္မွာ ေပါ့တဲ့ ဝန္ေတြထမ္းၿပီး တကယ့္အလုပ္ လုပ္မေနတာကို ငါ တန္းေျပာလိုက္ရင္၊ သူ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္သြားမလား။ ဒီလိုေျပာလိုက္လို႔ ခ်စ္ၾကည္မႈကို ငါ ေႏွာင့္ယွက္လိုက္မိရင္၊ ေနာက္ပိုင္းမွာ ငါတို႔ ဘယ္လိုအဆင္ေျပၾကမွာလဲ။ ထားလိုက္ပါ။ မစြန႔္စားတာပဲ ပိုေကာင္းပါတယ္။ သူ႔ကို စိတ္မေကာင္းမျဖစ္ေစသင့္ဘူး”လို႔။ အဲဒီတုန္းက၊ ကိုယ့္စိတ္ထဲမွာ ကြၽန္မကိုယ္ကြၽန္မ အၿမဲ စြပ္စြဲေနမိတယ္။ “ဒီအေတာအတြင္း အစ္မဝမ္ရဲ႕ အေျခအေနက ဆိုးခဲ့တာ မဟုတ္လား။ ဒီလိုဆက္ျဖစ္ရင္၊ သူ႔အသက္တာ ထိခိုက္ၿပီး သူ႔အလုပ္ကို သက္ေရာက္မွာပဲ။ သူ႔ကို ငါအျမန္ မိတ္သဟာယ ျပဳေပးသင့္တယ္ မဟုတ္လား။ ဒါေပမဲ့ သူက ဝန္တာမထားဘူးလို႔ တိုက္႐ိုက္ ေထာက္ျပလိုက္ရင္၊ သူ စိတ္က်ဥ္းက်ပ္ၿပီး သူ႔အလုပ္ကို ငါ ေစာင့္ၾကည့္ေနတယ္လို႔ ေတြးမလား။ ေခါင္းေဆာင္ကိုပဲ ေျပာၿပီး အစ္မဝမ္ကို ကူညီခိုင္းသင့္တယ္ ထင္တယ္။ အဲဒါဆိုရင္ သူ႔ကို ငါ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ေပးစရာ လိုမွာမဟုတ္ဘူး”လို႔ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ေနာက္ေတာ့ ေတြးမိတယ္၊ “ေခါင္းေဆာင္ကို ငါ ေျပာျပၿပီး အစ္မဝမ္က သိသြားရင္၊ သူ႔ကို ငါ အတင္းေျပာေနတယ္လို႔ ေျပာမလား။ မျဖစ္ဘူး၊ ဘာမွမေျပာတာပဲ ပိုေကာင္းတယ္”လို႔ေပါ့။ ဒီလို တုံ႔ျပန္လူးလာ ေတြးၿပီး အဲဒီကိစၥကေန ဘာသက္သာရာမွကို မရႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ကြၽန္မအေျခအေန မွားမွန္း သိလို႔ သမၼာတရားကို ရွာၿပီး ကိုယ့္ျပႆနာကို ျပဳျပင္ေအာင္ ဦးေဆာင္လမ္းျပဖို႔ ေတာင္းေလွ်ာက္ရင္းနဲ႔ ဘုရားဆီ ဆုေတာင္းခဲ့တယ္။

တစ္ခါ စုေဝးပြဲတစ္ခုမွာ၊ ဒီလိုေျပာတဲ့ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြ ေတြ႕ခဲ့တယ္။ “သင္သည္ ျပႆနာတစ္ခုကို ေတြ႕ၿပီး ၾကားဝင္ဆီးတားဖို႔ မည္သည့္အရာမွ် မလုပ္သကဲ့သို႔၊ ယင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ မိတ္သဟာယမျပဳသလို၊ ယင္းကို ကန႔္သတ္ရန္ မႀကိဳးစားသည့္အခါ၊ ထို႔အျပင္ သင့္အထက္မွ လူမ်ားကို မတိုင္ၾကားဘဲ ‘သေဘာေကာင္းေသာလူ’ တစ္ဦးအျဖစ္ ပါဝင္ေဆာင္႐ြက္သည့္အခါ၊ ယင္းမွာ သစၥာမဲ့ျခင္း၏ လကၡဏာျဖစ္သေလာ။ သေဘာေကာင္းေသာ လူမ်ားသည္ ဘုရားသခင္ကို သစၥာရွိသေလာ။ အနည္းငယ္မွ်ပင္ သစၥာမရွိေပ။ ထိုသို႔ေသာလူတစ္ဦးသည္ ဘုရားသခင္ကို သစၥာမရွိ႐ုံသာမက၊ စာတန္၏ ႀကံရာပါ၊ ၎၏ အေႁခြအရံႏွင့္ ေနာက္လိုက္အျဖစ္ ျပဳမူေဆာင္႐ြက္ေနၾကသည္။ ၎တို႔သည္ မိမိတို႔၏ တာဝန္ႏွင့္ ဝတၱရားတို႔တြင္ သစၥာမဲ့ၾကေသာ္လည္း စာတန္အေပၚမူ အေတာ္အတန္ သစၥာရွိၾကသည္။ ဤေနရာ၌ ျပႆနာ၏ အႏွစ္သာရ တည္ရွိေပသည္။ အတတ္ပညာဆိုင္ရာ မျပည့္စုံျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍၊ သင္၏ တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ေနစဥ္တြင္ စဥ္ဆက္မျပတ္ သင္ယူဖို႔ႏွင့္ သင္၏ အေတြ႕အႀကဳံကို အတူတကြ ရယူဖို႔မွာ ျဖစ္ႏိုင္၏။ ထိုသို႔ေသာ ျပႆနာမ်ားကို အလြယ္တကူ ေျဖရွင္း၍ ရသည္။ ေျဖရွင္းဖို႔ အခက္ခဲဆုံးေသာ အရာမွာ လူသား၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားကို ေျဖရွင္းဖို႔ ျဖစ္သည္။ သမၼာတရားကို သင္မလိုက္စားဘဲ၊ သို႔မဟုတ္ သင္၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားကို မေျဖရွင္းဘဲ အစဥ္သျဖင့္ သေဘာေကာင္းသူအျဖစ္ သ႐ုပ္ေဆာင္ေနၿပီး၊ စည္းမ်ဥ္းမ်ားကို ခ်ိဳးေဖာက္သည္ဟု သင္ျမင္ခဲ့ေသာသူမ်ားကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းျခင္းမရွိ၊ ကူညီေနလွ်င္၊ ၎တို႔ကို ေဖာ္ထုတ္ျခင္း၊ ဖြင့္ျပျခင္းမရွိဘဲ တာဝန္မခံယူဘဲ အစဥ္ ေနာက္ဆုတ္ေနလွ်င္ ဤသို႔ေသာ သင္၏ တာဝန္ထမ္းေဆာင္မႈသည္ အသင္းေတာ္၏ အလုပ္ကို ထိခိုက္ၿပီး ေႏွာင့္ေႏွးျခင္းသာ ျဖစ္ေစလိမ့္မည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၃)၊ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ခရစ္ေတာ္၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား၊ ေလ်ာ္ကန္ေသာ တာဝန္ျဖည့္ဆည္းျခင္းသည္ လိုက္ဖက္ညီေသာ ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္ျခင္း လိုအပ္သည္) “လူတို႔၏ အျပဳအမူႏွင့္ အျခားလူတို႔အေပၚ ဆက္ဆံျခင္းကို ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားအေပၚ အေျခခံရမည္။ ဤသည္မွာ လူသား၏ ျပဳမူေနထိုင္ျခင္းအတြက္ အေျခခံအက်ဆုံး စည္းမ်ဥ္းျဖစ္သည္။ လူတို႔သည္ လူသား၏ ျပဳမူေနထိုင္ျခင္း စည္းမ်ဥ္းမ်ားကို နားမလည္လွ်င္ သမၼာတရားကို မည္သို႔ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ႏိုင္မည္နည္း။ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ျခင္းသည္ အႏွစ္မရွိေသာ စကားလုံးမ်ားကို ေျပာဆိုျခင္းႏွင့္ သတ္မွတ္ထားေသာ စကားစုမ်ားကို အာဂုံေဆာင္ျခင္း မဟုတ္ေပ။ ဘဝတြင္ မည္သည့္အရာကို ေတြ႕ႀကဳံရပါေစ လူသား၏ ျပဳမူေဆာင္႐ြက္မႈဆိုင္ရာ အေျခခံစည္းမ်ဥ္းမ်ား၊ ျဖစ္ရပ္မ်ားအေပၚ အျမင္မ်ား၊ သို႔မဟုတ္ မိမိတို႔၏ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ျခင္းကိစၥ ပါဝင္ေနသေ႐ြ႕၊ ၎တို႔သည္ ေ႐ြးခ်ယ္မႈတစ္ခု ျပဳလုပ္ျခင္းကို ရင္ဆိုင္ရၿပီး သမၼာတရားကို ၎တို႔ လိုက္စားသင့္သည္။ ၎တို႔သည္ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားထဲ၌ အေျခခံအေၾကာင္းရင္းႏွင့္ စည္းမ်ဥ္းတို႔ကို ရွာေဖြသင့္သည္၊ ထို႔ေနာက္တြင္ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ဖို႔ လမ္းေၾကာင္းကို ၎တို႔ ရွာေဖြသင့္သည္။ ဤနည္းအားျဖင့္ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ႏိုင္သည့္ လူမ်ားသည္ သမၼာတရားကို လိုက္စားသူမ်ားျဖစ္သည္။ ဤနည္းအားျဖင့္ သမၼာတရားကို လိုက္စားႏိုင္ျခင္းသည္ မည္မွ်ႀကီးမားေသာ အခက္အခဲျဖင့္ ႀကဳံရပါေစ ေပတ႐ု၏ လမ္းေၾကာင္းႏွင့္ သမၼာတရား လိုက္စားသည့္ လမ္းေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ဥပမာအေနျဖင့္ အျခားသူမ်ားႏွင့္ ဆက္ဆံသည့္အခါ မည္သည့္စည္းမ်ဥ္းကို လိုက္နာသင့္သနည္း။ သင္၏ နဂိုမူလအျမင္က မည္သူ႔ကိုမွ် စိတ္မေက်မနပ္ျဖစ္ေအာင္ မလုပ္သင့္ဘဲ၊ ေနာင္အခ်ိန္၌ လူတိုင္း ပလဲနံပသင့္ေစရန္အတြက္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ထိန္းသိမ္းထားၿပီး တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကို အရွက္ရေစရန္ ျပဳလုပ္ျခင္းကို ေရွာင္ၾကဥ္သင့္သည္ဟူ၍ျဖစ္သည္။ ဤအျမင္၏ ကန္႔သတ္မႈကို ခံရၿပီး သင္သည္ လူတစ္ေယာက္က မေကာင္းသည့္အရာ လုပ္သည္ကိုလည္းေကာင္း၊ အမွားလုပ္သည္ကိုလည္းေကာင္း၊ သို႔မဟုတ္ အေျခခံစည္းမ်ဥ္းမ်ားကို ဆန္႔က်င္သည့္ လုပ္ရပ္တစ္ခုကို က်ဴးလြန္သည္ကိုလည္းေကာင္း ျမင္ေတြ႕ေသာအခါ ထိုလူကို ထုတ္ေျပာမည့္အစား ယင္းကို သင္ သည္းညည္းခံမည္ ျဖစ္သည္။ သင့္အျမင္၏ ကန္႔သတ္ျခင္းကို ခံရၿပီး တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကို စိတ္မေက်မနပ္ျဖစ္ေအာင္ ျပဳလုပ္ရမည္ကို သင္မႀကိဳက္ဘဲ ျဖစ္လာသည္။ သင္သည္ မည္သူႏွင့္ပူးေပါင္းသည္ျဖစ္ေစ ဂုဏ္သိကၡာ၊ ခံစားခ်က္မ်ား သို႔မဟုတ္ ႏွစ္မ်ားစြာ အျပန္အလွန္ဆက္ဆံၿပီးေနာက္ ႀကီးထြားလာေသာ ခံစားခ်က္မ်ားႏွင့္ပတ္သက္ေသာ အေတြးမ်ား၏ ဟန္႔တားျခင္းကို ခံရကာ သင္သည္ ထိုသူ ေပ်ာ္႐ႊင္ေစဖို႔အတြက္ အစဥ္သျဖင့္ ေကာင္းေသာအရာမ်ားကိုသာ ေျပာဆိုလိမ့္မည္။ ေက်နပ္ဖြယ္မရွိဟု သင္သေဘာရသည့္အရာမ်ား ရွိေသာအခါတြင္ သင္သည္ သည္းခံျခင္းလည္း ရွိသည္။ တစ္ကိုယ္တည္း ေဒါသအနည္းငယ္ ဖြင့္ထုတ္ကာ၊ ျပစ္တင္ရႈတ္ခ်ေသာစကား ေျပာ႐ုံမွ်သာ ရွိေသာ္လည္း၊ ၎တို႔ကို ကိုယ္တိုင္ေတြ႕ဆုံသည့္အခါ၊ ၎တို႔ စိတ္ရႈပ္ေစမည့္စကား တစ္ခြန္းမွ် မေျပာဘဲ၊ ၎တို႔ႏွင့္ ဆက္ဆံေရးကို ထိန္းသိမ္းထားဆဲျဖစ္သည္။ ဤသို႔ေသာ ျပဳမူေဆာင္႐ြက္ပုံကို သင္မည္သို႔ထင္ျမင္သနည္း။ ဤသည္မွာ လူ႔အႀကိဳက္လိုက္သူတစ္ေယာက္ႏွင့္ မသက္ဆိုင္သေလာ။ ဤသည္မွာ အေတာ္အတန္ ယုံၾကည္စိတ္ခ်၍မရသည္ မဟုတ္ေလာ။ ယင္းသည္ အျပဳအမူဆိုင္ရာ စည္းမ်ဥ္းမ်ားကို ခ်ိဳးေဖာက္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဤသို႔ေသာပုံစံျဖင့္ ျပဳမူျခင္းသည္ မနိမ့္က်သေလာ။ ဤသို႔ျပဳမူေသာသူတို႔သည္ လူေကာင္းမ်ားမဟုတ္သကဲ့သို႔ ျမင့္ျမတ္ျခင္းလည္း မရွိၾကေပ။ သင္မည္မွ် ဒုကၡခံစားရၿပီးပါေစ၊ သင္အဖိုးအခေပးဆပ္ၿပီးျဖစ္ပါေစ အေျခခံစည္းမ်ဥ္းမ်ားမပါဝင္ဘဲ ျပဳမူေဆာင္႐ြက္လွ်င္ သင္သည္ က်ရႈံးခဲ့ၿပီျဖစ္ၿပီး ဘုရားသခင္ေရွ႕တြင္ လက္ခံမႈကို ရရွိမည္မဟုတ္ေပ။ ဘုရားသခင္၏ အမွတ္ရျခင္းကို ခံရမည္မဟုတ္သကဲ့သို႔ ဘုရားသခင္ကို ေက်နပ္ေစမည္လည္းမဟုတ္ေပ။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၃)၊ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ခရစ္ေတာ္၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား၊ မိမိ၏တာဝန္ကို ေကာင္းစြာထမ္းေဆာင္ဖို႔ရာ အၾကင္သူသည္ အသိစိတ္ႏွင့္ ဆင္ျခင္တုံတရားတို႔ အနည္းဆုံး ပိုင္ဆိုင္ရမည္) လူေတြၾကားက ဆက္ဆံေရးေတြဟာ ေအးခ်မ္းဖို႔ အၿမဲလိုတယ္ဆိုတဲ့ လြဲမွားတဲ့ အျမင္ကို ကြၽန္မ သိုထားေနခဲ့မိမွန္း ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက သတိျပဳမိေစခဲ့တယ္။ တျခားလူေတြရဲ႕ ျပႆနာေတြကို ကြၽန္မ အၿမဲ ေထာက္ျပၿပီး ေဖာ္ထုတ္ရင္၊ သူတို႔ကို စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ေပးၿပီး သူတို႔ မာနနဲ႔ ဆက္ဆံေရးႏွစ္ခုလုံးကို ထိခိုက္နာက်င္ေစဖို႔ မ်ားတယ္။ အဆင္ေျပဖို႔ ဆက္ေစမွာပဲ။ ဒီအျမင္နဲ႔ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ႏႈိင္းယဥ္ျခင္းအားျဖင့္ အဲဒါ သမၼာတရားနဲ႔ မကိုက္သလို၊ လူတစ္ေယာက္ျဖစ္ျခင္း စည္းမ်ဥ္းေတြကို ဆန႔္က်င့္တာ ေနာက္ဆုံးမွာ ေတြ႕ရတယ္။ ဒီလိုလူေတြက တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္၊ ဆိုးယုတ္၊ မယုံရသလို လွည့္ျဖားတတ္တယ္။ ဆက္ဆံေရးေကာင္းေတြကို ထိန္းသိမ္းဖို႔၊ တစ္ေယာက္ေယာက္မွာ ျပႆနာရွိတာ ျမင္တဲ့ခါ ဘာမွမေျပာၾကဘူး။ ေျမႇာက္လုံးပင့္လုံးနဲ႔ ခ်ီးမြမ္းတာပဲ လုပ္ၾကတယ္။ သူတို႔ ဆက္ဆံေရးေတြမွာ မစစ္မွန္ၾကသလို၊ တကယ္ မကူညီၾကဘဲ၊ အဲဒါထက္ လူေတြေပၚ ထိခိုက္နစ္နာမႈ ျဖစ္ေစၾကတယ္။ ဒီလူေတြက ဘုရားအျမင္မွာ နိမ့္က်သူေတြျဖစ္ၿပီး သူတို႔ကို လက္မခံဘူး။ အစ္မဝမ္ကို ကြၽန္မ ဆက္ဆံခဲ့တဲ့အတိုင္းေပါ့။ သူ႔တာဝန္မွာ ဝန္မထမ္းသလို တကယ့္ အလုပ္မလုပ္တာကို ကြၽန္မ ရွင္းရွင္း ျမင္ခဲ့ေပမဲ့၊ သူ႔ျပႆနာကို ေထာက္ျပျခင္းအားျဖင့္ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕မလုပ္ခဲ့ဘူး။ သူ႔ျပႆနာေတြကို တိုင္ဖို႔ သတၱိေတာင္ မရွိခဲ့ဘူး။ ကြၽန္မ စဥ္းစားခဲ့သမွ်က အစ္မနဲ႔ ကြၽန္မရဲ႕ ဆက္ဆံေရး ဘယ္လို ထိန္းသိမ္းရမယ္ဆိုတာပဲ။ တစ္ေယာက္ေယာက္ရဲ႕ ျပႆနာေတြကို ေဖာ္ထုတ္တာက သူတို႔ကို စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ေပးၿပီး ခံစားခ်က္ ထိခိုက္ေစမယ္လို႔ ေတြးခဲ့တယ္။ အဲဒါက အလုပ္ကို သက္ေရာက္မႈရွိေနတာ ျမင္ခဲ့ေပမဲ့၊ ဇာတိပကတိကို ျငင္းၿပီး သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ဖို႔ မလိုမလား ျဖစ္ေနတုန္းပဲ။ ကြၽန္မက လွည့္စားတတ္တဲ့ လူ႔အႀကိဳက္လိုက္သူ ျဖစ္ေနခဲ့တာပဲ။ အစ္မရဲ႕ ျပႆနာကို ကြၽန္မ သိခဲ့ေပမဲ့၊ မေဖာ္ထုတ္ခဲ့ဘူး။ ကြၽန္မတို႔ ဆက္ဆံေရးကို ထိန္းသိမ္းခဲ့ေပမဲ့၊ အဲဒါက သူ႔အသက္ဝင္ေရာက္မႈအတြက္ ဘာအက်ိဳးမွ မရွိခဲ့သလို၊ အသင္းေတာ္ရဲ႕ ဧဝံေဂလိအလုပ္ကိုလည္း ထိခိုက္ခဲ့တယ္။ ဒါကိုလုပ္ျခင္းအားျဖင့္၊ တျခားလူေတြနဲ႔ အသင္းေတာ္အလုပ္ကို ကြၽန္မ ထိခိုက္နစ္နာေစတာပဲ။

အဲဒီေနာက္မွာ လူေတြနဲ႔ ဆက္ဆံျခင္းအတြက္ ဘာစည္းမ်ဥ္းေတြ ျဖစ္သင့္လဲဆိုတာကို ေတြးဆမိခဲ့တယ္။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေျပာတာ ေတြ႕ရတယ္၊ “သင္တို႔သည္ သမၼာတရားအေပၚ အာ႐ုံစိုက္ရမည္။ ထိုအခါမွသာ အသက္ထဲသို႔ သင္တို႔ ဝင္ေရာက္ႏိုင္သည္။ အသက္သို႔ သင္ဝင္ေရာက္ၿပီးမွသာ သူတစ္ပါးတို႔ကို ပံ့ပိုးေပးၿပီး ဦးေဆာင္ႏိုင္သည္။ သူတစ္ပါးတို႔၏ လုပ္ရပ္မ်ားသည္ သမၼာတရားႏွင့္ ကြဲလြဲသည္ဟု ရွာေဖြေတြ႕ရွိရလွ်င္ ကြၽန္ုပ္တို႔သည္ ၎တို႔ကို သမၼာတရားအတြက္ ႀကိဳးပမ္းရန္ ခ်စ္ခင္စြာျဖင့္ ကူညီရမည္။ သူတစ္ပါးတို႔သည္ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ၿပီး အမႈအရာမ်ားအေပၚ ၎တို႔လုပ္ေဆာင္သည့္ပုံစံ၌ အေျခခံသေဘာတရားမ်ားရွိလွ်င္ ကြၽန္ုပ္တို႔သည္ ၎တို႔ထံမွ သင္ယူၿပီး အတုယူဖို႔ ႀကိဳးစားသင့္သည္။ ဤသည္မွာ အျပန္အလွန္ ခ်စ္ျခင္းတရားျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ အသင္းေတာ္တြင္ သင္၌ရွိရမည့္ သြင္ျပင္အေျခအေနမ်ိဳး ျဖစ္သည္- လူတိုင္းက သမၼာတရားကို အာ႐ုံစိုက္ၿပီး ယင္းကို ႀကိဳးပမ္းရရွိဖို႔ အားထုတ္ၾကသည္။ လူမ်ားသည္ မည္မွ် ႀကီးသည္ ငယ္သည္က အေရးမႀကီးေပ၊ သို႔မဟုတ္ ၎တို႔သည္ ဝါရင့္ယုံၾကည္သူမ်ား ဟုတ္မဟုတ္ကလည္း အေရးမႀကီးသကဲ့သို႔၊ ၎တို႔၌ ျမင့္မားေသာ အစြမ္းအစရွိျခင္း၊ သို႔မဟုတ္ ညံ့ဖ်င္းေသာ အစြမ္းအစရွိျခင္းကလည္း အေရးမႀကီးေပ။ ဤအရာမ်ားသည္ အေရးမႀကီးေပ။ သမၼာတရားေရွ႕တြင္ လူတိုင္းက တန္းတူျဖစ္သည္။ သင္ၾကည့္ရမည့္အရာမ်ားမွာ မည္သူက မွန္ကန္စြာ၊ သမၼာတရားႏွင့္ ကိုက္ညီစြာ စကားေျပာေၾကာင္း၊ ဘုရားအိမ္ေတာ္၏ အက်ိဳးစီးပြားမ်ားကို မည္သူက စဥ္းစားေၾကာင္း၊ ဘုရားအိမ္ေတာ္၏အလုပ္၌ မည္သူက အႀကီးမားဆုံးေသာ ဝန္ကို ထမ္းေၾကာင္း၊ မည္သူက သမၼာတရားကို ပို၍ရွင္းလင္းစြာ နားလည္ေၾကာင္း၊ မည္သူက ေျဖာင့္မတ္ျခင္း အသိစိတ္ကို မွ်ေဝေၾကာင္းႏွင့္ မည္သူက အဖိုးအခေပးဆပ္ဖို႔ လိုလားေၾကာင္းတို႔ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ေသာလူမ်ားသည္ ၎တို႔၏ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမမ်ား၏ ေထာက္ပံ့ျခင္းခံရသင့္ၿပီး ဩဘာေပးျခင္း ခံရသင့္သည္။ သမၼာတရား လိုက္စားျခင္းမွ လာသည့္ ဤတည္ၾကည္ေသာစိတ္သည္ အသင္းေတာ္၌ လႊမ္းမိုးရမည္။ ဤနည္းျဖင့္ သင္၌ သန႔္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္၏ အလုပ္ရွိလိမ့္မည္ ျဖစ္ၿပီး ဘုရားသခင္က ေကာင္းႀကီးမဂၤလာမ်ားႏွင့္ လမ္းၫႊန္ခ်က္တို႔ကို ေပးအပ္လိမ့္မည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၃)၊ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ခရစ္ေတာ္၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား၊ စိတ္ႏွလုံးႏွင့္ ဝိညာဥ္ အႂကြင္းမဲ့ျဖင့္ မိမိ၏တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္သည့္သူသာလွ်င္ ဘုရားသခင္ကို ခ်စ္သည့္သူျဖစ္သည္) အသင္းေတာ္မွာ သမၼာတရား အုပ္စိုးတယ္။ အသင္းသားေတြ ဆက္ဆံတဲ့အခါ သမၼာတရားကို သူတို႔ရဲ႕ ဦးစားေပးအေနနဲ႔ ထားသင့္တယ္။ သမၼာတရားဆီ ႀကိဳးပမ္းႏိုင္ေအာင္ စည္းမ်ဥ္းေတြကို ခ်ိဳးေဖာက္တဲ့သူ ဘယ္သူမဆိုကို ခ်စ္ခင္စြာနဲ႔ ေျပာျပ၊ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းၿပီး ကူညီသင့္တယ္။ သမၼာတရားနဲ႔အညီ ေျပာဆို၊ ေဆာင္႐ြက္သလို၊ ေျဖာင့္မွန္ၿပီး၊ အသင္းေတာ္အလုပ္ကို ကာကြယ္ႏိုင္သူ ဘယ္သူကိုမဆို ပံ့ပိုးၿပီး ကာကြယ္ေပးသင့္တယ္။ သမၼာတရားကို ရွာေဖြၿပီး လက္ေတြ႕လုပ္တာကို လူတိုင္းက အာ႐ုံစိုက္ၿပီး အသင္းေတာ္မွာ သမၼာတရား လိုက္စားတာ လႊမ္းမိုးခြင့္ေပးမွသာ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္က သူ႔အလုပ္ကို လုပ္ႏိုင္တယ္။ ဒီကိစၥေတြကို နားလည္ေတာ့၊ ကြၽန္မ စိတ္ႏွလုံးတက္ႂကြသြားၿပီး လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ဖို႔ လမ္းေၾကာင္း ရွိခဲ့တယ္။ ဘုရားကို ယုံၾကည္သူတိုင္းက သူတို႔တာဝန္ကို ေကာင္းေကာင္း ထမ္းေဆာင္ၿပီး ဘုရားေမတၱာ တကယ္ ျပန္ေပးဆပ္ခ်င္ပုံကိုလည္း ေတြးမိတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘယ္သူကမွ သူတို႔တာဝန္မွာ သူတို႔ရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္းနဲ႔ ခ်ိဳ႕တဲ့မႈေတြ ျပသမိတာကို မေရွာင္ရွားႏိုင္ဘူး။ ဒါနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြက အခ်င္းခ်င္း ကူညီၿပီး အမွန္ျပင္ေပးရမယ္။ တျခားလူေတြရဲ႕ ျပႆနာေတြကို ေထာက္ျပ၊ ေဖာ္ထုတ္တာက သူတို႔ကို စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ေပးဖို႔မဟုတ္သလို၊ တိုက္ခိုက္ဖို႔ မဟုတ္ဘူး၊ အဲဒါက သူတို႔ ျပႆနာေတြကို ကူနားလည္ေစဖို႔နဲ႔ မမွန္တဲ့ သူတို႔ အေျခအေနကို ေျပာင္းျပန္လွန္ဖို႔ပဲ။ ဒါကသာ စစ္မွန္တဲ့ ေမတၱာျဖစ္ၿပီး အျပန္အလွန္ ေမတၱာရဲ႕ ေဖာ္ျပခ်က္ပဲ။ အသင္းေတာ္ရဲ႕ အလုပ္ကို ကာကြယ္ဖို႔ပဲ။ ဆန႔္က်င္ဘက္အေနနဲ႔၊ တျခားလူေတြရဲ႕ ျပႆနာေတြကို ျမင္ေပမဲ့ ကိုယ့္ႏႈတ္ကို ပိတ္ထားရင္၊ ကိုယ္က်ိဳးစီးပြားကို ကာကြယ္ဖို႔ စာတန္ရဲ႕ အေတြးအေခၚကို ေဆာင္႐ြက္ေနရင္၊ ဒါက လူေတြရဲ႕ အသက္ဝင္ေရာက္မႈနဲ႔ အသင္းေတာ္အလုပ္အေပၚ တာဝန္မဲ့တာပဲ။ ဒီလိုအသက္ရွင္တာ အရမ္းတစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ၿပီး ယုတ္ညံ့တယ္။ အစ္မဝမ္နဲ႔ ကြၽန္မရဲ႕ ဆက္ဆံေရးကို ေတြးမိတယ္။ သူ႔တာဝန္မွာရွိတဲ့ ျပႆနာေတြကို ျမင္ခဲ့ေပမဲ့ ကိုယ့္ပုံရိပ္ကို ကာကြယ္ဖို႔ပဲ ပူပန္ၿပီး၊ သူ႔အသက္ဝင္ေရာက္မႈကိုေရာ အသင္းေတာ္အလုပ္ကိုပါ မစဥ္းစားခဲ့လို႔ တကယ့္ အကူအညီ ဘာတစ္ခုမွ ကြၽန္မ မေပးခဲ့ဘူး။ တကယ္ကို တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္၊ ယုတ္ညံ့ၿပီး လူ႔သဘာဝမရွိခဲ့တာ။ ဒီအခ်ိန္မွာ အျပစ္တင္မႈနဲ႔ ကြၽန္မ ျပည့္သြားခဲ့သလို၊ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို လက္ေတြ႕လုပ္ၿပီး၊ သမၼာတရား စည္းမ်ဥ္းေတြနဲ႔အညီ ကြၽန္မအစ္မကို ဆက္ဆံဖို႔ လိုလားခဲ့တယ္။

ေနာက္ပိုင္းမွာ အစ္မဝမ္ဆီ သြားဖြင့္ေျပာၿပီး မိတ္သဟာယျပဳခဲ့တယ္။ ကြၽန္မေတြ႕ခဲ့တဲ့ ျပႆနာေတြကို တစ္ခုခ်င္း ေျပာျပခဲ့တယ္။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တစ္ပိုဒ္ကို ဖတ္ၿပီးေတာ့ သူ တကယ္ တို႔ထိခံခဲ့ရၿပီး၊ သူ႔အေျခအေနက ခုတေလာ တကယ္ဆိုးၿပီး ဆုေတာင္းတဲ့ အေတာအတြင္းမွာေတာင္ ဘာမွေျပာစရာ မရွိခဲ့ဘူးလို႔ ေျပာတယ္။ ဒါကိုၾကားေတာ့ ကြၽန္မ အံ့အားသင့္ၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အျပစ္တင္မိတယ္။ သူ႔ကို ေစာေစာ ေထာက္ျပၿပီး ကူညီခဲ့ရင္၊ သူ႔ရဲ႕ မမွန္တဲ့ အေျခအေနကို သူ ေျပာင္းျပန္လွန္ၿပီး အဲဒါက သူ႔တာဝန္မွာကို သက္ေရာက္ခဲ့မွာ မဟုတ္ဘူးေလ။ အစ္မနဲ႔ ကြၽန္မရဲ႕ ဆက္ဆံေရးကို ထိန္းသိန္းဖို႔သက္သက္အတြက္ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕မလုပ္သလို လူ႔အႀကိဳက္လိုက္သူအေနနဲ႔ ျပဳမူတာက သူ႔ကို ထိခိုက္နစ္နာေစခဲ့ပုံကို ေတြ႕ခဲ့ရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘုရားဆီ ဆုေတာင္းၿပီး၊ ေနာင္ လူေတြနဲ႔ ဆက္ဆံေရးေတြမွာ သမၼာတရား လက္ေတြ႕လုပ္တာကို အာ႐ုံစိုက္မယ္၊ ျပႆနာတစ္ခု ရွာေတြ႕ရင္ လူ႔အႀကိဳက္လိုက္သူ ျဖစ္တာထက္ ခ်က္ခ်င္း ေထာက္ျပၿပီး ကူညီမယ္လို႔ စိတ္ဆုံးျဖတ္ခဲ့တယ္။

အဲဒီအခ်ိန္ကစၿပီး၊ အစ္မဝမ္က သူ႔တာဝန္မွာ ပိုတက္ႂကြခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ နည္းနည္းၾကာေတာ့၊ သူ႔အလုပ္တာ စည္းမ်ဥ္းေတြကို မၾကာခဏ ခ်ိဳးေဖာက္တာ သတိထားမိတယ္။ တစ္ေယာက္ေယာက္က မေကာင္းတဲ့ လူ႔သဘာဝရွိၿပီး ဧဝံေဂလိ ေဝမွ်တဲ့ စည္းမ်ဥ္းနဲ႔ မကိုက္ရင္၊ သူက အခ်ည္းႏွီး အားထုတ္ရင္းနဲ႔ သူတို႔ကို ဧဝံေဂလိ ေဝမွ်ေနတုန္းပဲ။ ကြၽန္မ ဇေဝဇဝါ ျဖစ္သြားတယ္။ အစ္မဝမ္က ဧဝံေဂလိ ျဖန႔္တာ အရမ္းၾကာၿပီေလ။ စည္းမ်ဥ္းရဲ႕ သြင္ျပင္တိုင္းကို သူ ပိုသေဘာေပါက္သင့္တာ။ အဲဒီလို သိသာတဲ့ အမွားကို ဘာလို႔ သူ လုပ္ႏိုင္ရတာလဲ။ သူ႔အေျခအေနက မေျပာင္းလဲေသးဘူးလား။ သူ႔ကို သတိေပးသင့္တယ္ ထင္တယ္ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ေနာက္ေတာ့ေတြးမိတယ္။ “သူ႔ကို အရင္က ကူညီၿပီးသားပဲေလ။ အၿမဲ အမွန္ျပင္ေပးေနဖို႔ မလိုပါဘူး။ ဒါက အရမ္းကသိကေအာက္ျဖစ္စရာပဲ။ သူ႔ကို အၿမဲ အမွန္ျပင္ေနရင္၊ ငါက မာနေထာင္လႊားတဲ့လူျဖစ္တယ္၊ အၿမဲ တျခားလူေတြရဲ႕ ျပႆနာေတြကို ခ်စ္တီးေခါင္းသန္းရွာ လုပ္ေနတယ္၊ ငါ အရမ္း ေတာင္းဆိုလြန္းတယ္လို႔ ထင္မလား။ အဲဒါ ငါ့ပုံရိပ္အတြက္ ေကာင္းမွာ မဟုတ္ဘူး။ အဲဒီအတိုင္း ထားလိုက္သင့္တယ္”လို႔ေပါ့။ ဒီေတာ့ အဲဒီလိုနဲ႔ပဲ အစ္မဝမ္ရဲ႕ အေျခအေနက သူ႔တာဝန္ အေတာအတြင္း မမွန္တာ ေတြ႕ခဲ့ေပမဲ့ မသိက်ိဳးကြၽန္ျပဳတုန္းပဲျဖစ္ၿပီး သူ႔ကို ေထာက္မျပ၊ မကူညီခဲ့ဘူး။ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာသြားၿပီး၊ အစ္မဝမ္က သူ႔တာဝန္ေတြမွာ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ ေပါ့တန္ၿပီး မထိေရာက္ခဲ့လို႔ အထုတ္ခံခဲ့ရတယ္။ ကြၽန္မ အရမ္းအျပစ္ရွိတဲ့ စိတ္ခံစားရတယ္။ အစ္မရဲ႕ တာဝန္မွာ ျပႆနာေတြရွိတာကို ရွင္းရွင္း ျမင္ခဲ့ေပမဲ့ ကြၽန္မ အေလးဂ႐ုမျပဳခဲ့ဘူး။ မသိက်ိဳးကြၽန္ျပဳၿပီး သူ႔ကို အသိေပး၊ ကူညီဖို႔ ဘာမွ မလုပ္ခဲ့ဘူး။ အခု သူ အထုတ္ခံလိုက္ရၿပီဆိုေတာ့၊ ကြၽန္မလည္း တာဝန္ရွိတာ မဟုတ္လား။ ကြၽန္မ စိတ္ဆင္းရဲၿပီး ဘာလုပ္ရမွန္း မသိဘူး။ ဘာလို႔ ကြၽန္မက အၿမဲ လူ႔အႀကိဳက္လိုက္သူ ျဖစ္ၿပီး သမၼာတရားကို လုပ္ႏိုင္စြမ္းမရွိရတာလဲ။ ဒီျပႆနာရဲ႕ ရင္းျမစ္က ဘာလဲေပါ့။

သုံးသပ္၊ ရွာေဖြရင္းနဲ႔၊ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ ေျပာတာ ေတြ႕ရတယ္။ “‘မိတ္ေဆြေကာင္းမ်ား၏ အျပစ္မ်ားအေပၚ ႏႈတ္ဆိတ္ေနေပးျခင္းသည္ ၾကာရွည္၍ ေကာင္းမြန္ေသာ ခင္မင္မႈကို ျဖစ္ေစ၏’ ဆိုေသာ ရွင္သန္ေရး အေတြးအေခၚ ယုံၾကည္မႈတစ္ခုရွိသည္။ ဤသည္မွာ ခင္မင္ရင္းႏွီးေသာဆက္ဆံေရးကို ထိန္းသိမ္းရန္အတြက္ မိမိတို႔မိတ္ေဆြ၏ ျပႆနာမ်ားကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျမင္လွ်င္ပင္ ႏႈတ္ဆိတ္ေနရမည္ဟု ဆိုလိုသည္။ သူတစ္ပါးတို႔၏ ဂုဏ္သိကၡာကို မထိခိုက္သို႔မဟုတ္ အားနည္းခ်က္မ်ားကို မေဖာ္ထုတ္သည့္ စည္းမ်ဥ္းမ်ားကို ထိန္းသိမ္းသင့္သည္ဟု ဆိုလိုသည္။ ၎တို႔သည္ အခ်င္းခ်င္း လွည့္စားရမည္ျဖစ္သည္။ အခ်င္းခ်င္း ဖုံးကြယ္ရမည္ျဖစ္သည္။ အခ်င္းခ်င္း လွ်ိဳ႕ဝွက္ႀကံစည္မႈျပဳလုပ္ရမည္ျဖစ္သည္။ အျခားလူမွာ မည္သို႔ေသာသူမ်ိဳးျဖစ္သည္ကို အလြန္ပင္ ရွင္းလင္းစြာ သိေသာ္လည္း တဲ့တိုးမေျပာၾကဘဲ၊ မိမိတို႔၏ ခင္မင္ရင္းႏွီးေသာ ဆက္ဆံေရးကို ထိန္းသိမ္းရန္ ဉာဏ္မ်ားေသာ နည္းလမ္းမ်ားကို အသုံးခ်ၾကသည္။ ဤသို႔ေသာ ဆက္ဆံေရးမ်ားကို အဘယ္ေၾကာင့္ ထိန္းသိမ္းခ်င္သနည္း။ ဤလူ႔အဖြဲ႕အစည္း၊ အဖြဲ႕အတြင္းတြင္ ရန္သူမ်ားရွိေအာင္ မျပဳလုပ္လိုျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ျပဳလုပ္လွ်င္ မိမိကိုယ္ကို အႏၲရာယ္ရွိေသာ အေျခအေနမ်ားက်ေရာက္ေစျခင္းျဖစ္သည္ဟု ဆိုလိုေပမည္။ သင္သည္ လူတစ္ေယာက္၏ အမွားမ်ားကို ေဖာ္ထုတ္ၿပီးေနာက္၊ သို႔မဟုတ္ သူ႔ကို နာက်င္ေစၿပီး သူသည္ သင္၏ရန္သူျဖစ္လာၿပီးေနာက္တြင္ သူသည္ သင့္အား မည္သည့္ပုံစံျဖင့္ ထိခိုက္ေစမည္ကို သင္မသိသကဲ့သို႔၊ ဤသို႔ေသာအေျခအေနသို႔ သင္ မက်ေရာက္လိုေသာေၾကာင့္ ‘လုံးဝ အထိနာေအာင္မလုပ္ႏွင့္။ အံ့အားသင့္ေအာင္မလုပ္ႏွင့္’ ဟုဆိုသည့္ ရွင္သန္ေရး အေတြးအေခၚ ယုံၾကည္မႈကို သင္ အသုံးခ်သည္။ ဤအရာအရ၊ လူႏွစ္ေယာက္သည္ ဤသို႔ေသာ ဆက္ဆံေရးတြင္ရွိလွ်င္ စစ္မွန္သည့္မိတ္ေဆြမ်ားအျဖစ္ အက်ဳံးဝင္သေလာ။ (မဝင္ပါ။) ၎တို႔သည္ အခ်င္းခ်င္း၏ ယုံၾကည္ရသူျဖစ္ဖို႔မဆိုထားႏွင့္၊ စစ္မွန္ေသာ မိတ္ေဆြမ်ားမဟုတ္ေပ။ ဤသို႔ဆိုလွ်င္ ဤသည္မွာ အတိအက် မည္သည့္ဆက္ဆံေရးမ်ိဳးျဖစ္သနည္း။ အေျခခံလူမႈဆက္ဆံေရးတစ္ခုမဟုတ္သေလာ။ (ဟုတ္သည္။) ဤသို႔ေသာ လူမႈဆက္ဆံေရးမ်ားတြင္ လူတို႔သည္ ၎တို႔၏ ခံစားခ်က္မ်ားကို မျပႏိုင္သကဲ့သို႔ ေလးနက္ေသာ အျပန္အလွန္ဖလွယ္ျခင္းမ်ားလည္း မရွိႏိုင္ေပ။ ၎တို႔ႏွစ္သက္သည့္ မည္သည့္အရာကိုမွ် မေျပာႏိုင္ေပ။ ၎တို႔၏ စိတ္ႏွလုံးတြင္ရွိေသာအရာ၊ သို႔မဟုတ္ သူတစ္ပါးတို႔တြင္ ၎တို႔ျမင္ေသာ ျပႆနာမ်ား၊ သို႔မဟုတ္ သူတစ္ပါးတို႔အတြက္ အက်ိဳးျဖစ္မည့္စကားမ်ားကို မေျပာဆိုႏိုင္ေပ။ ထိုအစား သူတစ္ပါးတို႔ကို မနာက်င္ေစရန္အတြက္ ၾကားေကာင္းေသာစကားမ်ားကို ေ႐ြးခ်ယ္ၾကသည္။ ရန္သူမ်ားျဖစ္ေအာင္ မျပဳလုပ္လိုၾကေပ။ ဤအရာ၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္မွာ မိမိအနီးရွိလူမ်ားကို ၿခိမ္းေျခာက္မႈမျဖစ္ေစရန္ ထိန္းသိမ္းဖို႔ျဖစ္သည္။ မည္သူကမွ် ၎တို႔ကို မၿခိမ္းေျခာက္ေနေသာအခါ ၎တို႔သည္ အေတာ္အတန္ သက္သာ၊ ေအးခ်မ္းစြာျဖင့္ အသက္ရွင္ေနၾကသည္ မဟုတ္ေလာ။ ဤသည္မွာ ‘လုံးဝ အထိနာေအာင္မလုပ္ႏွင့္။ အံ့အားသင့္ေအာင္မလုပ္ႏွင့္’ ဆိုသည့္စကားကို အားေပးဖို႔ လူတို႔၏ ပန္းတိုင္မဟုတ္သေလာ။ (ဟုတ္သည္။) ဤသည္မွာ မိမိကိုယ္ကို ထိန္းသိမ္းျခင္းသည္ ပန္းတိုင္ျဖစ္ေသာ ခုခံကာကြယ္ျခင္း အရိပ္လကၡဏာရွိေသာ ေကာက္က်စ္လွည့္စားသည့္ ျဖစ္တည္မႈနည္းလမ္းတစ္ခုျဖစ္သည္မွာ ရွင္းသည္။ ဤသို႔အသက္ရွင္ေသာသူမ်ားသည္ ယုံၾကည္ရသူ မရွိေပ။ မည္သည့္အရာကိုမဆို ေျပာဆိုႏိုင္သည့္ ရင္းႏွီးေသာမိတ္ေဆြမ်ားမရွိေပ။ ၎တို႔သည္ အခ်င္းခ်င္း ခုခံကာကြယ္ၾကသည္။ တြက္ခ်က္ၿပီး နည္းဗ်ဴဟာရွိၾကသည္။ တစ္ဦးခ်င္းက ဤဆက္ဆံေရးမွ လိုအပ္သည့္အရာကို ယူေဆာင္ၾကသည္။ ဤသို႔မဟုတ္သေလာ။ ဤအရာ၏ အရင္းအျမစ္တြင္ ‘လုံးဝ အထိနာေအာင္မလုပ္ႏွင့္။ အံ့အားသင့္ေအာင္မလုပ္ႏွင့္’ ဆိုသည့္ ပန္းတိုင္သည္ သူတစ္ပါးတို႔အား စိတ္ဆိုးေအာင္ျပဳလုပ္ၿပီး ရန္သူမ်ားျဖစ္ေစျခင္းကို တားဆီးရန္၊ မည္သူ႔ကိုမွ် မထိခိုက္ေစျခင္းအားျဖင့္ မိမိကိုယ္ကို ကာကြယ္ရန္ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ မိမိကိုယ္ကိုမထိခိုက္ေအာင္ ထိန္းသိမ္းရန္ ခံယူသည့္ နည္းပညာႏွင့္ နည္းလမ္းျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၆)၊ သမၼာတရားကို လိုက္စားျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍၊ သမၼာတရားကို လိုက္စားျခင္းဆိုသည္မွာ (၈)) “လူသား၏ ဆိုးယုတ္ေသာ သဘာဝတြင္ အေတြးအေခၚ အေျမာက္အျမား ပါဝင္သည္။ သင္သည္ တစ္ခါတစ္ရံ သင္ကိုယ္တိုင္ ယင္းတို႔ကို သတိပင္မထားမိသကဲ့သို႔ နားမလည္ေပ၊ သို႔ေသာ္ သင့္ဘဝ၏ တဒဂၤတိုင္းသည္ ယင္းတို႔အေပၚ အေျခခံေလသည္။ ထို႔အျပင္ ဤအေတြးအေခၚမ်ားမွာ အေတာ္အတန္ မွန္ကန္ၿပီး က်ိဳးေၾကာင္းဆီေလ်ာ္ကာ လုံးဝ မမွားယြင္းဟု သင္ထင္သည္။ ဤသည္မွာ စာတန္၏ အေတြးအေခၚမ်ားသည္ လူတို႔၏ သဘာဝ ျဖစ္လာေၾကာင္း၊ လူတို႔သည္ ထိုအရာမ်ားအတိုင္း လုံးဝ အသက္ရွင္ေနထိုင္ၿပီး ဤအသက္ရွင္ေနထိုင္နည္းက ေကာင္းသည္ဟု ထင္ျမင္ၾကေၾကာင္း၊ ေနာင္တရသည့္စိတ္ လုံးဝမရွိၾကေၾကာင္းတို႔ကို ျပရန္ လုံေလာက္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ၎တို႔သည္ ၎တို႔၏ ဆိုးယုတ္ေသာ သဘာဝကို စဥ္ဆက္မျပတ္ ထုတ္ေဖာ္ေနၾကၿပီး၊ က႑အားလုံးတြင္ ၎တို႔သည္ စာတန္၏ အေတြးအေခၚမ်ားအားျဖင့္ ဆက္လက္ အသက္ရွင္ၾကေလသည္။ စာတန္၏ သဘာဝသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ အသက္ျဖစ္ၿပီး ယင္းသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ သဘာဝႏွင့္ အႏွစ္သာရျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၃)၊ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ခရစ္ေတာ္၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား၊ ေပတ႐ု၏လမ္းေၾကာင္းအတိုင္း ေလွ်ာက္လွမ္းနည္း) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ရဲ႕ ထုတ္ေဖာ္ျပမႈကတစ္ဆင့္ နားလည္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မ လူ႔အႀကိဳက္လိုက္သူ မျဖစ္ပဲမေနႏိုင္ရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းက စာတန္ရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေစျခင္းကို အရမ္းခံခဲ့ရလို႔ပဲ။ “လူေတြကို ခါးေအာက္ပိုင္း ဘယ္ေတာ့မွ မထိနဲ႔” ဆိုတာနဲ႔ “မိတ္ေဆြေကာင္းမ်ား၏ အျပစ္မ်ားအေပၚ ႏႈတ္ဆိတ္ေနေပးျခင္းသည္ ၾကာရွည္၍ ေကာင္းမြန္ေသာ ခင္မင္မႈျဖစ္ေစ၏” စတဲ့ စာတန္ရဲ႕ အေတြးအေခၚ၊ ဥပေဒသေတြနဲ႔ ကြၽန္မ စိတ္ႏွလုံးျပည့္ခဲ့တယ္။ ဒီအရာေတြက ကြၽန္မအသက္ရွင္တဲ့ က်င့္ဝတ္စည္းကမ္းေတြျဖစ္လာခဲ့တယ္။ ဒီဆိုးယုတ္တဲ့ အေတြးအေခၚေတြရဲ႕ အမိန႔္ေအာက္မွာ၊ ကိုယ့္စကား၊ လုပ္ရပ္နဲ႔ လူေတြကို စိတ္အေႏွာင့္အယွက္မျဖစ္ေစတာ၊ ဆက္ဆံေရးေကာင္း ထိန္းသိမ္းၿပီး ခ်စ္ၾကည္မႈ ထိန္းသိမ္းတာက အေျမာ္အျမင္ရွိတဲ့ အသက္ရွင္နည္းပဲလို႔ ေတြးခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ အစ္မဝမ္က သူ႔တာဝန္မွာ ေပါ့ဆၿပီး စည္းမ်ဥ္းေတြ ခ်ိဳးေဖာက္ေနတာ၊ အဲဒါက အလုပ္ကို ထိခိုက္ႏွင့္ေနၿပီးသားျဖစ္တာကို ျမင္ခဲ့ေပမဲ့၊ သူ႔ကို ေဖာ္ထုတ္၊ ျပဳျပင္ဖို႔ မလိုမလားျဖစ္ေနခဲ့တယ္။ ကိုယ့္ဆက္ဆံေရးကို ထိန္းသိမ္းဖို႔ ဧဝံေဂလိအလုပ္ကို ထိခိုက္ခြင့္ေပးတာကို ပိုႏွစ္သက္ခဲ့တယ္။ စာတန္ရဲ႕ အေတြးအေခၚေတြနဲ႔ တင္းတင္း က်ပ္က်ပ္ ခ်ည္ေႏွာင္ခံခဲ့ရတာပဲ။ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕မလုပ္ႏိုင္ခဲ့သလို၊ အသိစိတ္ ဆင္ျခင္တုံတရားတစ္စက္မွ မရွိခဲ့ဘူး။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္က ဒီလိုေျပာတာ ေတြ႕ရတယ္။ “ဤသည္မွာ မိမိကိုယ္ကို ထိန္းသိမ္းျခင္းသည္ ပန္းတိုင္ျဖစ္ေသာ ခုခံကာကြယ္ျခင္း အရိပ္လကၡဏာရွိေသာ ေကာက္က်စ္လွည့္စားသည့္ ျဖစ္တည္မႈနည္းလမ္းတစ္ခုျဖစ္သည္မွာ ရွင္းသည္။” ကြၽန္မ အရမ္းလႈံ႕ေဆာ္ခံခဲ့ရတယ္။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက ထိမိၿပီး ဆိုးယုတ္တဲ့ စိတ္သေဘာထားနဲ႔ အသက္ရွင္ခ်ိန္မွာရွိတဲ့ ကြၽန္မရဲ႕ ယုတ္ညံ့တဲ့ ရည္႐ြယ္ခ်က္ေတြကို ေဖာ္ထုတ္ခဲ့တယ္။ အရင္က၊ ဟိတ္ဟန္နဲ႔ ေတြးခဲ့တယ္။ ကိုယ့္အစ္မကို အမွန္မျပင္ေပးတဲ့ အေၾကာင္းရင္းက သူ စိတ္က်ဥ္းက်ပ္မွာစိုးလို႔ပဲလို႔ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ တကယ္ေတာ့ ကြၽန္မအတြက္ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕မလုပ္ဖို႔ ဆင္ေျခတစ္ခုသက္သက္ပါပဲ။ သူ႔ကို မၾကာခဏ အရမ္း အမွန္ျပင္ေပးရင္၊ သူ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ၿပီး ကြၽန္မက ခ်စ္တီးေခါင္းသန္းရွာၿပီး လူေတြကို မွ်မွ်တတ မဆက္ဆံႏိုင္တဲ့ မာနေထာင္လႊားတဲ့ လူတစ္ေယာက္ပဲလို႔ ေတြးမွာကို ေၾကာက္ခဲ့တယ္။ အစ္မ အထင္အျမင္ေကာင္းေအာင္လို႔ သူ႔ကို ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္းထဲမွာ အၿမဲ အသက္ရွင္ေစၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သိစိတ္မရွိျဖစ္ေစရင္းနဲ႔ သူ႔ျပႆနာေတြကို ကြၽန္မ မသိက်ိဳးကြၽံျပဳခဲ့တယ္။ ကြၽန္မက တျခားလူေတြနဲ႔ ဆက္ဆံေရးမွာ မေျဖာင့္မွန္ခဲ့ဘူး၊ အားလုံးက ပုံပန္းအတုနဲ႔ လွည့္ကြက္ေတြပဲ။ အရမ္းကို မယုံရတဲ့သူျဖစ္ခဲ့ၿပီး လွည့္ျဖားတတ္ခဲ့တယ္။ တာဝန္ေတြမွာ အစ္မဝမ္နဲ႔ တြဲဖက္တဲ့အခါ၊ လက္ေတြ႕လုပ္သင့္တဲ့ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕မလုပ္သလို ျဖည့္ဆည္းရမဲ့ တာဝန္ကို မျဖည့္ဆည္းခဲ့ပုံကို ကြၽန္မ ျပန္ေတြးမိတယ္။ အခု သူ အထုတ္ခံရၿပီး ကြၽန္မက ေနာင္တနဲ႔ က်န္ခဲ့တယ္။ စာတန္ရဲ႕ အေတြးအေခၚေတြအတိုင္း အသက္ရွင္ျခင္းက တျခားလူနဲ႔ ကိုယ္တိုင္ကို တကယ္ နာက်င္ေစပုံကို ကြၽန္မ ေတြ႕ႀကဳံခဲ့ရတယ္။ အစ္မဘဝက ယုတ္ညံ့ၿပီး ရႈတ္ခ်ျပစ္တင္ထိုက္တာပဲ။ အဲဒါေတြအတိုင္း ကြၽန္မ အသက္မရွင္ခ်င္ေတာ့ဘူး။ ကြၽန္မ သမၼာတရားကို ရွာၿပီး ကိုယ့္တာဝန္ကို ေကာင္းေကာင္း ထမ္းေဆာင္ခ်င္တယ္။

ေနာက္ပိုင္းမွာ၊ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြ ေျပာတာ ေတြ႕တယ္။ “အနည္းငယ္ပို၍ အေသးစိတ္ေျပာရလွ်င္ ႐ိုးသားသူတစ္ေယာက္ျဖစ္ျခင္းသည္ ႐ိုးရွင္းပြင့္လင္းေသာ၊ မိမိကိုယ္ကို ကြယ္ဝွက္ျခင္း၊ ပုန္းကြယ္ျခင္းမရွိေသာသူ၊ မလိမ္ညာေသာသူ၊ သြယ္ဝိုက္၍ မေျပာဆိုေသာသူ၊ တဲ့တိုးေျပာတတ္သူ၊ တရားမွ်တမႈရွိၿပီး ႐ိုးသားစြာ ေျပာဆိုေသာသူတစ္ေယာက္ျဖစ္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ လုပ္ေဆာင္ရန္ လိုအပ္သည့္ ပထမဆုံးေသာအရာျဖစ္သည္။...လွည့္စားတတ္ေသာသူမ်ားသည္ ဘုရားသခင္ အ႐ြံရွာဆုံးျဖစ္ေသာသူမ်ား ျဖစ္သည္။ စာတန္၏ လႊမ္းမိုးမႈကို စြန႔္ပယ္ၿပီး ကယ္တင္ျခင္းခံရလိုလွ်င္ သမၼာတရားကို လက္ခံရမည္။ ႐ိုးသားသူတစ္ေယာက္ျဖစ္ျခင္း၊ မွန္ကန္၊ စစ္မွန္ေသာအရာမ်ားကို ေျပာျခင္း၊ စိတ္ခံစားခ်က္၏ ကန႔္သတ္ျခင္းကို မခံရျခင္း၊ သင့္ထံမွ ဟန္ေဆာင္မႈ၊ လွည္စားမႈတို႔ကို ဖယ္ရွားျခင္း၊ စည္းမ်ဥ္းႏွင့္အညီ ေျပာဆိုျပဳမူျခင္းတို႔ကို စတင္လုပ္ေဆာင္ရမည္။ ဤသို႔အသက္ရွင္ျခင္းသည္ လြတ္လပ္ၿပီး ေပ်ာ္႐ႊင္သည္။ ဘုရားသခင္ေရွ႕တြင္ သင္ အသက္ရွင္ႏိုင္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၃)၊ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ခရစ္ေတာ္၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား၊ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ျခင္းအားျဖင့္သာ သင္သည္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထား၏ အခ်ဳပ္အေႏွာင္မ်ားကို ဖယ္ရွားပစ္ႏိုင္သည္) “ငါ၏ႏိုင္ငံေတာ္သည္ ႐ိုးသားသူမ်ား၊ သူေတာ္ေကာင္း အေယာင္မေဆာင္ေသာသူမ်ား သို႔မဟုတ္ မလွည့္ျဖားေသာသူမ်ားကို လိုအပ္ေပသည္။ စိတ္ရင္းမွန္ၿပီး ႐ိုးသားေသာသူတို႔သည္ ကမာၻေလာကတြင္ လူႀကိဳက္နည္းသည္ မဟုတ္ေလာ။ ငါသည္ တကယ့္ကို ဆန႔္က်င္ဘက္ ျဖစ္၏။ ႐ိုးသားသူမ်ား ငါ့ထံသို႔လာရန္မွာ လက္ခံႏိုင္ဖြယ္ ျဖစ္သည္။ ငါသည္ ဤလူစားမ်ိဳးကို အထူးႏွစ္သက္သကဲ့သို႔ ဤလူစားမ်ိဳးကို ငါသည္ လိုလည္းလိုအပ္၏။ ဤသည္မွာ ငါ၏ေျဖာင့္မတ္ျခင္း အတိအက် ျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ အစအဦး၌ ခရစ္ေတာ္၏ မိန္႔ႁမြက္ခ်က္မ်ား၊ အခန္း (၃၃)) ျဖဴစင္၊ တည္ၾကည္ၿပီး ႐ိုးသားသူေတြ၊ သူတို႔ စကားနဲ႔ လုပ္ရပ္ေတြမွာ ေျဖာင့္မတ္ႏိုင္ၿပီး မလွည့္စားတတ္သူေတြကို ဘုရားက ႏွစ္သက္မွန္း ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက နားလည္ေစတယ္။ ႐ိုးသားသူေတြပဲ ဘုရားႏိုင္ငံေတာ္နဲ႔ ထိုက္တန္တယ္။ ဒါကို ဘုရားရဲ႕ ေျဖာင့္မတ္တဲ့ စိတ္သေဘာထားက ဆုံးျဖတ္တာပါ။ မယုံၾကည္သူေတြရဲ႕ ေလာကမွာ ဆက္ဆံေရးတိုင္းက တင္ဆက္မႈဆန္ပုံကို ေတြးၾကည့္။ ၾကားေကာင္းၿပီး ေျမႇာင့္ပင့္တဲ့ စကားေတြကိုပဲ တျခားလူေရွ႕မွာ ေျပာၾကတယ္။ ႐ိုးသားတဲ့ စကားတစ္ခြန္းမွ မရွိဘူး။ အသိစိတ္၊ လူ႔က်င့္ဝတ္နဲ႔ ဆန႔္က်င္တဲ့ ဆိုးယုတ္တဲ့ အရာေတြကို ရင္ဆိုင္ရာမွာ၊ လူအမ်ားစုက သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ ကာကြယ္ဖို႔ ေ႐ြးၾကၿပီး၊ မီးေလာင္ရာေလပင့္တာမ်ိဳး အေကာင္းဆုံး ေရွာင္ဖို႔ ေတြးၾကတယ္။ ႐ိုးသားတဲ့ စကားတစ္ခြန္းကိုေတာင္ မေျပာဝံ့ၾကဘူး။ အထူးသျဖင့္ သူေတာ္ေကာင္း အေယာင္ေဆာင္ၿပီး သစၥာဖ်က္ၾကသလို၊ ဘာသိကၡာ၊ အားမာန္မွ မရွိၾကဘူး။ ဒါေပမဲ့ တျခားလူေတြနဲ႔ ဆက္ဆံတဲ့အခါ၊ ဒီဆိုးယုတ္တဲ့ အေတြးအေခၚေတြကို ကြၽန္မလည္း လုပ္ေနခဲ့တယ္။ ျပႆနာေတြ႕တဲ့အခါ၊ မေဖာ္ထုတ္ မကူညီဘူး။ တျခားလူေတြနဲ႔ ကိုယ့္ဆက္ဆံေရးကိုပဲ ကာကြယ္ခဲ့တယ္။ ဒီလိုအသက္ရွင္တာက အရမ္း မယုံစရာျဖစ္ၿပီး လွည့္စားတတ္တယ္။ ဘုရားက စက္ဆုပ္ၿပီး မုန္းတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ ဘုရားက သန႔္ရွင္းၿပီး၊ ယုံၾကည္စိတ္ခ်စရာ အႏွစ္သာရရွိပုံကို ကြၽန္မ ေတြးမိတယ္။ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားက စစ္မွန္တဲ့ နည္းလမ္းနဲ႔ လူေတြနဲ႔ ဆက္ဆံေနတယ္။ သူက သမၼာတရားကို ေဖာ္ျပေနတယ္၊ တရားစီရင္ျခင္းျပဳေနၿပီး ေနရာတိုင္း အခ်ိန္တိုင္းမွာ လူေတြကို သူတို႔ျပတဲ့ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထားနဲ႔ ဘုရားအေပၚ အယူအဆေတြနဲ႔အညီ ေဖာ္ထုတ္ေနတယ္။ အထူးသျဖင့္၊ တရားစီရင္၊ ေဖာ္ထုတ္တဲ့ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက ကြၽန္မတို႔ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္း ရင္းျမစ္နဲ႔ အႏွစ္သာရကို တိုက္႐ိုက္ စကားေျပတယ္။ သူ႔စကားေတြက ျပင္းထန္ၿပီး ၾကမ္းတမ္းေပမဲ့၊ အားလုံးက ကြၽန္မတို႔ကို ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သိေစဖို႔၊ ေနာင္တရ ေျပာင္းလဲေစဖို႔ပဲ။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက အားထားရၿပီး၊ ျပတ္သားတယ္။ စိတ္ႏွလုံးက လာတဲ့စကားေတြပဲ။ ဘုရားက လူေတြေပၚ အထူးသျဖင့္ ႐ိုးသားၿပီး ယုံၾကည္စိတ္ခ်ရတဲ့ စိတ္ႏွလုံး ရွိတယ္။ ဘုရားက အဲဒါကို ကြၽန္မတို႔အတြက္ ရွင္းရွင္း ေဖာ္ထုတ္၊ မေျပာရင္၊ စာတန္ရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေစျခင္းကို လူသားေတြ နက္နက္ရႈိင္းရႈိင္း ခံခဲ့ရပုံ သမၼာတရားကို မေဖာ္ထုတ္ခဲ့ရင္၊ ကြၽန္မတို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ လုံးဝ သိၾကမွာ မဟုတ္ဘူး။ အဲဒီအစား၊ ကြၽန္မတို႔ေကာင္းတယ္လို႔ ေတြးရင္း၊ ကိုယ့္စိတ္ကူးထဲမွာပဲ အသက္ရွင္ေနမိၾကမွာ။ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထား လုံးဝ ေျပာင္းလဲမွာ မဟုတ္သလို၊ ကယ္တင္ျခင္း လုံးဝ ရမွာမဟုတ္ဘူး။ သူ႔ရဲ႕ တရားစီရင္၊ ေဖာ္ထုတ္တဲ့ စကားေတြကတစ္ဆင့္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္း အမွန္တရားကို သတိျပဳမိႏိုင္ၿပီး၊ ဘုရားဆီ ေနာင္တရႏိုင္ၾကမယ္၊ သူ႔စကားေတြနဲ႔ အသက္ရွင္ၿပီး ႐ိုးသားသူျဖစ္ဖို႔ ႀကိဳးစားႏိုင္ၾကမယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္တယ္။ ဒါက လူေတြအေပၚ ဘုရားရဲ႕ ေမတၱာပဲ။ ဒီအရာအားလုံးကို ေတြးဆၿပီးေတာ့၊ အရမ္း ခြန္အားရမိတယ္။ ဘုရားရဲ႕ ေတာင္းဆိုခ်က္ေတြကို လိုက္ေလွ်ာက္ၿပီး ျဖဴစင္၊ တည္ၾကည္ၿပီး ႐ိုးသားသူျဖစ္ဖို႔ လိုလားတယ္လို႔ စိတ္ဆုံးျဖတ္မိတယ္။

တစ္ခါ၊ ေခါင္းေဆာင္၊ အစ္မယန္က ကြၽန္မတို႔နဲ႔ အလုပ္ေဆြးေႏြးေနတယ္။ သူတာဝန္ေပးတဲ့ အလုပ္မွာ ေသြဖည္မႈရွိတာ ကြၽန္မ သေဘာေပါက္မိၿပီး ေထာက္ျပခ်င္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ေနာက္ေတာ့ ေတြးမိတယ္။ “ဒီအစ္မက ေခါင္းေဆာင္ပဲ။ သူ႔တာဝန္မွာရွိတဲ့ သတိမမူတာ၊ ေသြဖည္တာကို ေထာက္ျပလိုက္ရင္၊ သူ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္သြားမလား။ သူ႔ကို အခက္ေတြ႕ေအာင္ လုပ္ေနတယ္လို႔ သူ ထင္ၿပီး၊ ေနာင္မွာ ငါ့ကို ကလဲ့စားခ်ရင္၊ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။ ထားလိုက္ပါ၊ ဘာမွ မေျပာသင့္ဘူး။ လူတိုင္းက အမွားလုပ္ၾကတာပဲေလ”လို႔ေပါ့။ ဒီအခ်ိန္မွာ၊ လူ႔အႀကိဳက္လိုက္တတ္တဲ့ ကြၽန္မရဲ႕ စိတ္အေျခအေနက ျပန္ေပၚလာတာ သိလိုက္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ သမၼာတရားရဲ႕ စည္းမ်ဥ္းေတြကို လက္ေတြ႕လုပ္ေအာင္ လမ္းျပဖို႔ ဘုရားကို ဆုေတာင္းခဲ့တယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ၊ ဒီလိုေျပာတဲ့ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ဖတ္ရတယ္။ “‘သေဘာေကာင္းေသာ လူတစ္ဦး’ ၏ စိတ္ဓါတ္လႈံ႕ေဆာ္မႈမ်ားႏွင့္ ရႈေထာင့္အျမင္ သင့္တြင္ ရွိလွ်င္၊ အေျခအေနအားလုံးတြင္ သင္သည္ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ျခင္းႏွင့္ အေျခခံသေဘာတရာမ်ားကို လိုက္နာျခင္းတို႔ကို လုပ္ေဆာင္ႏိုင္စြမ္းရွိမည္ မဟုတ္ေခ်၊ ၿပီးလွ်င္ သင္သည္ အစဥ္ က်ရႈံးၿပီး လဲက်လိမ့္မည္။ သင္သည္ အသိတရားမရပါက၊ မည္သည့္အခါမွ် သမၼာတရားကို မရွာေဖြပါက သင္သည္ မယုံၾကည္သူတစ္ဦးျဖစ္ၿပီး သမၼာတရားႏွင့္ အသက္တို႔ကို မည္သည့္အခါမွ် ရရွိလိမ့္မည္ မဟုတ္ေခ်။ သို႔ဆိုလွ်င္ သင္ မည္သည့္အရာကို လုပ္ေဆာင္သင့္သနည္း။ ထိုသို႔ေသာ အရာမ်ားႏွင့္ ရင္ဆိုင္ရသည့္အခါ၊ ကယ္တင္ျခင္းအတြက္ အသနားခံရင္း၊ ဘုရားသခင္က သင့္ကို ခြန္အားေပး၍ သင့္အား အေျခခံသေဘာတရားကို လိုက္နာႏိုင္ေစရန္၊ သင္ လုပ္သင့္သည့္အရာကို လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ေစရန္၊ အေျခခံ သေဘာတရား အတိုင္း အမႈအရာမ်ားကို ကိုင္တြယ္ႏိုင္ေစရန္၊ သင္၏အေနအထားအတိုင္း ရပ္တည္ခြင့္ေပးရန္၊ ဘုရားအိမ္ေတာ္၏ အက်ိဳးစီးပြားမ်ားကို ကာကြယ္ရန္ႏွင့္ ဘုရားသခင္အိမ္ေတာ္၏ အမႈေတာ္ဆီသို႔ အႏၲရာယ္ ေရာက္လာခြင့္ မေပးရန္အတြက္ ေတာင္းေလွ်ာက္ရင္း ဆုေတာင္းျခင္း၌ ဘုရားသခင္ကို သင္ ေအာ္ေခၚရမည္။ သင္သည္ မိမိ၏ ကိုယ္က်ိဳးစီးပြား၊ ဂုဏ္သတင္း ႏွင့္ ‘သေဘာေကာင္းေသာ လူတစ္ဦး’ ႏွင့္ဆိုင္ေသာ ရႈေထာင့္တို႔ကို သင္ စြန႔္လႊတ္ႏိုင္လွ်င္၊ သင္လုပ္သင့္သည့္ အရာကို ႐ိုးသားသည့္ စိတ္ႏွလုံးျဖင့္ မမွိတ္မသုန္ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္လွ်င္၊ စာတန္ကို သင္ အႏိုင္ယူၿပီး လိမ့္မည္ျဖစ္ၿပီး၊ သမၼာတရား၏ ဤရႈေထာင့္ကို သင္ ရရွိၿပီး ျဖစ္လိမ့္မည္။ သင္သည္ စာတန္၏ဒႆနတို႔ျဖင့္ အစဥ္ အသက္ရွင္ပါက၊ အျခားသူမ်ားႏွင့္ သင္၏ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးကို ထိန္းသိမ္းၿပီး သမၼာတရားကို မည္သည့္အခါမွ် လက္ေတြ႕မလုပ္ေဆာင္ပါက၊ အေျခခံသေဘာတရားအတိုင္း မလိုက္နာရဲပါက၊ သင္သည္ အျခားကိစၥရပ္မ်ား၌ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ႏိုင္လိမ့္မည္ေလာ။ သင္၌ မည္သည့္ယုံၾကည္မႈ၊ မည္သည့္ခြန္အားမွ် ရွိမည္ မဟုတ္။ သင္သည္ မည္သည့္အခါမွ် သမၼာတရားကို ရွာေဖြႏိုင္ျခင္း၊ သို႔မဟုတ္ လက္ခံႏိုင္ျခင္း မရွိပါက၊ ဘုရားသခင္ကို ထိုသို႔ ယုံၾကည္ျခင္းသည္ သင့္ကို သမၼာတရားရေစမည္ေလာ။ (မရပါ။) ၿပီးလွ်င္ သင္သည္ သမၼာတရားကို မရရွိႏိုင္လွ်င္၊ သင္သည္ ကယ္တင္ျခင္း ခံရႏိုင္သေလာ။ သင္ မခံရႏိုင္ေပ။ သင္သည္ သမၼာတရား၏ လက္ေတြ႕အရွိတရား လုံးလုံး ကင္းမဲ့ၿပီး စာတန္၏ဒႆနျဖင့္ အစဥ္ အသက္ရွင္ပါက၊ သင္ မည္သည့္အခါမွ် ကယ္တင္မခံရႏိုင္ေပ။ သမၼာတရားကို ရရွိျခင္းသည္ ကယ္တင္ျခင္းအတြက္ လိုအပ္သည့္ သတ္မွတ္ခ်က္တစ္ခု ျဖစ္သည္ကို သင္ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း သိသင့္သည္။ သို႔ဆိုလွ်င္ သင္သည္ သမၼာတရားကို မည္သို႔ ႀကိဳးပမ္းရရွိသနည္း။ သမၼာတရားကို သင္လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ၿပီး၊ သင္သည္ သမၼာတရားအားျဖင့္ အသက္ရွင္ႏိုင္ကာ၊ သမၼာတရားသည္ သင့္အသက္တာ၏အေျခခံ ျဖစ္လာပါက၊ သင္သည္ သမၼာတရားကို ရရွိမည္ျဖစ္ၿပီး အသက္ကို ရရွိမည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သင္သည္ ကယ္တင္ျခင္းခံရသည့္ သူမ်ားထဲမွ တစ္ဦးျဖစ္လိမ့္မည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၃)၊ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ခရစ္ေတာ္၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား၊ အပိုင္း သုံး) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ဖတ္ၿပီးေတာ့၊ လူေတြက ဆိုးယုတ္တဲ့ စိတ္သေဘာထားနဲ႔ အသက္ရွင္ၿပီး လူ႔အႀကိဳက္လိုက္သူ အၿမဲျဖစ္ၾကရင္၊ သမၼာတရားကို လုံးဝရမွာ မဟုတ္သလို၊ ေနာက္ဆုံးမွာ ကယ္တင္ျခင္းကို လုံးဝ ရမွာမဟုတ္မွန္း ေတြ႕ခဲ့ရတယ္။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ၊ လူ႔အႀကိဳက္လိုက္တဲ့ ျပႆနာကို ျပင္ခ်င္ရင္၊ ဆုအမ်ားႀကီး ေတာင္းၿပီး ဘုရားကို မွီခိုဖို႔လိုတယ္၊ ခြန္အားအတြက္ ဘုရားကို ေတာင္းေလွ်ာက္ဖို႔လိုတယ္၊ ဇာတိကို ျငင္းပယ္ဖို႔၊ ကိုယ္က်ိဳးစီးပြားေတြကို စြန႔္ၿပီး၊ အသင္းေတာ္အလုပ္ကို စဥ္းစားဖို႔ လိုအပ္တယ္ဆိုတာ နားလည္ခဲ့တယ္။ ဒီလို မၾကာခဏ လက္ေတြ႕လုပ္ၿပီး၊ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထား ခ်ဳပ္ေႏွာင္မႈေတြကို တျဖည္းျဖည္း ေအာင္ျမင္ႏိုင္တယ္။ ကိုယ္က သမၼာတရားကို အစဥ္အၿမဲ လက္ေတြ႕မလုပ္ႏိုင္သလို၊ ကိုယ့္တာဝန္မွာ မဆက္ကပ္ႏိုင္ရင္၊ ေနာက္ဆုံးမွာ ေဖာ္ထုတ္ခံရၿပီး ထုတ္ပယ္ခံရမွာပဲ။ ဒီအေတြးနဲ႔ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ဖို႔ သတၱိနဲ႔ စိတ္လႈံ႕ေဆာ္မႈ ရွိခဲ့တယ္။ အသိစိတ္နဲ႔ လူ႔သဘာဝမရွိတဲ့ လူ႔အႀကိဳက္လိုက္သူ ဆက္ၿပီး ျဖစ္လို႔မရေတာ့ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ေခါင္းေဆာင္ဆီ ျပႆနာကို ကြၽန္မ တင္ျပလိုက္တယ္။ သူ႔ကို ေျပာျပၿပီးေတာ့၊ ကြၽန္မ အရမ္း စိတ္သက္သာရာရသြားတယ္။ ေနာက္ပိုင္း၊ စုေဝးပြဲတစ္ခုမွာ၊ ျပႆနာနဲ႔ ရင္ဆိုင္ရၿပီးတဲ့ေနာက္ ေခါင္းေဆာင္က သူ႔သုံးသပ္ခ်က္ေတြနဲ႔ ရရွိတာေတြကို မိတ္သဟာယျပဳခဲ့တယ္။ ကြၽန္မအစ္မရဲ႕ အေတြ႕အႀကဳံနဲ႔ အသိတရားရတာေတြအေၾကာင္း ၾကားေတာ့ ကြၽန္မ အရမ္းတို႔ထိခံရၿပီး၊ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ျခင္း ခ်ိဳၿမိန္မႈကို ျမည္းစမ္းခဲ့ရတယ္။ ဒီအေတြ႕အႀကဳံကို ၾကားရတာက သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ရာမွာ ကြၽန္မရဲ႕ ယုံၾကည္ျခင္းကို တိုးေစခဲ့တယ္။ ဒါၿပီးေတာ့ အလားတူ အေျခအေနေတြကို ႀကဳံရတဲ့အခါ၊ လူ႔အႀကိဳက္လိုက္သူေတြရဲ႕ အျမင္ေတြကို မၾကာခဏ ကြၽန္မ ျပေနတုန္းပဲျဖစ္ေပမဲ့ ကြၽန္မေတြ႕ႀကဳံခဲ့ရတဲ့ နာက်င္မႈနဲ႔ အခက္အခဲက အရင္ထက္ နည္းသြားတယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သတိရွိရွိ ျငင္းႏိုင္ခဲ့ၿပီး သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ သမၼာတရားကို ဒီလိုလက္ေတြ႕လုပ္ျခင္းအားျဖင့္၊ ကြၽန္မ စိတ္ႏွလုံးက အရမ္းသက္သာၿပီး ေအးခ်မ္းခဲ့တယ္။ ဒီအက်ိဳးကို ရေစခဲ့တာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြပါ။ ဘုရားေက်းဇူးေတာ္ပဲ။