ဆူရွင္း တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ

မ်ားမၾကာမီအခ်ိန္က ကြၽန္မ၏ အသင္းေတာ္ေခါင္းေဆာင္သည္ သမၼာတရားကို မလိုက္စားသကဲ့သို႔၊ လက္ေတြ႕က်ေသာ အလုပ္ကို မလုပ္ေသာေၾကာင့္ သူမ၏ရာထူးကို ဆုံးရႈံးခဲ့ရသည္၊ ၿပီးလွ်င္ အျခားညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမမ်ားက သူမ၏ေနရာကို ယူဖို႔ ကြၽန္မကို ေ႐ြးေကာက္ခဲ့ၾကသည္။ ေ႐ြးေကာက္မႈ၏ အက်ိဳးဆက္က ကြၽန္မကို စိုးရိမ္သြားေစသည္။ ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးျဖစ္ရျခင္းက သမၼာတရားကို နားလည္ျခင္းတစ္ခုႏွင့္ အျခားသူမ်ား၏အသက္ ဝင္ေရာက္မႈရွိ ၎တို႔၏အခက္အခဲမ်ားကို ေျဖရွင္းႏိုင္စြမ္း တစ္ခု လိုအပ္သည္။ ယင္းက ဝန္ထုပ္တစ္ခုကို တာဝန္ယူထမ္းျခင္းႏွင့္ လက္ေတြ႕က်ေသာ အလုပ္ကို လုပ္ေဆာင္ျခင္းကိုလည္း ဆိုလိုသည္။ ယခင္က ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးအေနျဖင့္ ကြၽန္မ အေစခံခဲ့ဖူးေသာ္လည္း၊ ကြၽန္မသည္ နာမည္ေကာင္းႏွင့္ ဂုဏ္ျဒပ္တို႔ကို လိုက္စားေနၿပီး လက္ေတြ႕က်ေသာ အလုပ္ကို မလုပ္ႏိုင္ခဲ့ေသာေၾကာင့္၊ အဆုံး၌ အၿမဲ အစားထိုးခံခဲ့ရသည္။ ယခုအႀကိမ္တြင္ ဘုရားသခင္၏ အိမ္ေတာ္ႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ အလုပ္ႏွင့္ အသင္းသားမ်ား၏ အသက္ဝင္ေရာက္ျခင္းတို႔ကို ဟန႔္တားေႏွာင့္ယွက္ျခင္းအျပင္၊ ကြၽန္မ၏အလုပ္ကို ကြၽန္မ ေကာင္းစြာ မလုပ္ေဆာင္ပါက၊ အညႇာတာဆုံးအေနျဖင့္ ကြၽန္မ အလုပ္ထုတ္ျခင္းခံရမည္ ျဖစ္ၿပီး၊ အဆိုးဆုံးအေနျဖင့္ ထုတ္ေဖာ္ျခင္းႏွင့္ သုတ္သင္ဖယ္ရွင္းျခင္းကို ကြၽန္မ ခံရႏိုင္သည္။ ကြၽန္မသည္ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ေခါင္းေဆာင္ တစ္ဦးျဖစ္ျခင္း၊ ပိုမိုျမင့္မားေသာ ဂုဏ္ျဒပ္ကို ရွာေဖြျခင္းတို႔ကို စိတ္မဝင္စားခဲ့ပါ။ ကြၽန္မက လွ်ိဳေနၿပီး မိမိ၏တာဝန္ကိုသာ ေကာင္းမြန္စြာ ေဆာင္႐ြက္လိုခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကြၽန္မက “မရဘူး၊ ကြၽန္မ လုပ္ႏိုင္စြမ္းရွိပါဘူး။” ဟု ေျပာရင္း၊ ယင္းကို ခ်က္ခ်င္း ျငင္းခဲ့ၿပီး ဆင္ျခင္မ်ိဳးစုံ ေပးခဲ့ပါသည္။ ယင္းမွာ အက်ိဳးအေၾကာင္းဆီေလ်ာ္ၿပီး၊ မိမိကိုယ္ကိုယ္ သတိရွိရွိ လုပ္ေဆာင္ေသာ အမႈအရာ တစ္ခုဟု ယုံၾကည္စိတ္ခ်မႈ ရွိေသာ္လည္း၊ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမမ်ားျဖင့္ မိတ္သဟာယ ျပဳျခင္းအားျဖင့္သာလွ်င္ ကြၽန္မသည္ “အျမင့္ေရာက္ေလ၊ အက်နာေလပင္။” ႏွင့္ “ထိပ္ဆုံးတြင္ အထီးက်န္၏။” တို႔ကဲ့သို႔ ဆိုးယုတ္ေသာ အဆိပ္မ်ား၏ ထိန္းခ်ဳပ္မႈ ေအာက္တြင္ ရွိေနခဲ့ေသာေၾကာင့္၊ ေခါင္းေဆာင္မႈကို တာဝန္ယူရန္ ကြၽန္မ၏ဝန္ေလးမႈကို ကြၽန္မ သတိျပဳမိခဲ့သည္။ ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးျဖစ္ျခင္းသည္ အႏၲရာယ္မ်ားသည္၊ ကြၽန္မကို အခ်ိန္မေ႐ြး ထုတ္ေဖာ္ခံရျခင္းႏွင့္ သုတ္သင္ဖယ္ရွင္းခံရျခင္း ေဘးျဖစ္ေစမည္ဟု ကြၽန္မ ခံစားခဲ့ရသည္။ ကြၽန္မ ခံယူထားသည့္ အေျခခံသေဘာတရားသည္ သမၼာတရားႏွင့္ မကိုက္ညီသည္ကို ကြၽန္မ နားလည္ခဲ့ၿပီး ေခါင္းေဆာင္မႈ တာဝန္ကို ကြၽန္မ လက္ခံခဲ့ေသာ္လည္း၊ ကြၽန္မ၏ ထိုစိတ္အေနအထားကို မေျဖရွင္းရေသးေသာေၾကာင့္၊ မိမိ၏ တာဝန္ႏွင့္ပတ္သက္သည့္ ကြၽန္မ၏ စိုးရိမ္ေၾကာင့္ၾကမႈမ်ားကို မဖယ္ရွားႏိုင္ခဲ့ေပ။ ညံ့ဖ်င္းစြာ ေဆာင္႐ြက္ကာ အလုပ္ထုတ္ျခင္းႏွင့္ သုတ္သင္ဖယ္ရွင္းျခင္းခံရမည္ကို ကြၽန္မ ေၾကာက္ခဲ့သည္၊ ထို႔ေၾကာင့္ ကြၽန္မသည္ သတိထားျခင္းႏွင့္ အထင္လြဲျခင္းမ်ား၏ အေျခအေနတစ္ခုတြင္ ရွင္သန္ခဲ့ေလသည္။ ထိုကာလအတြင္းတြင္ ကြၽန္မ၏ အေျခအေနသည္ ဆက္လက္၍သာ ဆိုး႐ြားလာသည္။ ကြၽန္မ၏ ဆုေတာင္းျခင္းမ်ားသည္ ႏိုးႂကြေစျခင္းမရွိ၊ ဘုရားသခင္၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ဖတ္ရႈျခင္းမွ မည္သည့္ အလင္းေရာင္မွ် ကြၽန္မ မရရွိခဲ့ဘဲ၊ ကြၽန္မ၏ တာဝန္အတြက္ မည္သည့္ စိတ္တက္ႂကြမႈမွ် မေမြးထုတ္ႏိုင္ခဲ့ပါ။ လုံးလုံးစိတ္ရႈပ္ေထြးမႈတစ္ခုတြင္ ကြၽန္မ ရွင္သန္ေနခဲ့သည္။ ကြၽန္မ၏ နာက်င္မႈ၌ ဘုရားသခင္ကို ကြၽန္မ ေအာ္ေခၚခဲ့သည္။ “အိုဘုရားသခင္။ ကြၽန္မက အရမ္း ပုန္ကန္လိုစိတ္ရွိပါတယ္။ ဒီတာဝန္ကို ရင္ဆိုင္ရာမွာ ကြၽန္မ မနာခံႏိုင္ပါဘူး။ ကြၽန္မကို ေက်းဇူးျပဳၿပီး လမ္းျပေတာ္မူပါ၊ ကြၽန္မကိုယ္ကြၽန္မ သိဖို႔နဲ႔ နာခံဖို႔ ခြင့္ျပဳေတာ္မူပါ။”

ကြၽန္မ၏ဆုေတာင္းခ်က္ အၿပီးေနာက္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား ဤက်မ္းပိုဒ္ကို ဖတ္မိသည္။ “အျခားသူမ်ားအေပၚ သံသယမထားသည့္သူမ်ားကို ငါသေဘာက်သည္၊ ထို႔အျပင္ သမၼာတရားကို မဆိုင္းမတြ လက္ခံေသာသူမ်ားကိုလည္း ငါႏွစ္သက္၏၊ ထိုသို႔ေသာလူႏွစ္မ်ိဳးကို ငါအလြန္ဂ႐ုစိုက္သည္၊ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ငါ၏အျမင္၌ သူတို႔သည္ ႐ိုးသားေသာသူမ်ား ျဖစ္ၾကေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ အကယ္၍ သင္တို႔သည္ လိမ္လည္လွည့္ဖ်ားတတ္လွ်င္ လူတိုင္းႏွင့္ ကိစၥတိုင္းကို သတိထားၿပီး သံသယဝင္ေနမည္ျဖစ္၍ ငါ့အေပၚ၌ထားေသာ သင္တို႔၏ ယုံၾကည္ျခင္းသည္ သံသယအုတ္ျမစ္အေပၚ၌ တည္ထားသည့္ ယုံၾကည္ျခင္း ျဖစ္ေနလိမ့္မည္။ ထိုသို႔ေသာ ယုံၾကည္ျခင္းကို မည္သည့္အခါမွ် ငါအသိအမွတ္ျပဳႏိုင္မည္ မဟုတ္ေပ။ စစ္မွန္ေသာ ယုံၾကည္ျခင္း မရွိေသာ သင့္တြင္ စစ္မွန္ေသာ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ သာ၍ပင္ ကင္းမဲ့ေနသည္။ အကယ္၍ သင္သည္ ဘုရားသခင္ကို သံသယဝင္တတ္သည့္အျပင္ သင္ဆႏၵရွိသည့္အတိုင္း သူ႔အေၾကာင္းကို ထင္ေၾကးေပးတတ္လွ်င္ သင္သည္ လူတို႔ထဲတြင္ အလိမ္လည္ အလွည့္ဖ်ားတတ္ဆုံးသူျဖစ္သည္မွာ သံသယျဖစ္စရာ မလိုေပ။ ခြင့္မလႊတ္ႏိုင္ေသာ အျပစ္မ်ားျဖင့္ ျပည့္ေနေသာ၊ ေသးသိမ္သည့္ စ႐ိုက္လကၡဏာရွိေသာ၊ တရားမွ်တမႈႏွင့္ ဆင္ျခင္တုံတရား ကင္းမဲ့ေသာ၊ တရားမွ်တေသာသေဘာ ကင္းမဲ့ေသာ၊ ရက္စက္သည့္ နည္းပရိယာယ္မ်ား ျပဳတတ္ေသာ၊ ေဖာက္ျပန္ၿပီး ေကာက္က်စ္ေသာ၊ ဆိုးယုတ္မႈႏွင့္ အေမွာင္ထုကို ႏွစ္သက္ေသာ စသည့္စ႐ိုက္လကၡဏာမ်ားရွိသူ လူသားႏွင့္ ဘုရားသခင္တူႏိုင္မတူႏိုင္ကို သင္မွန္းဆသည္။ လူတို႔၌ ဘုရားသခင္ႏွင့္ပတ္သက္သည့္ အသိပညာ စိုးစဥ္းမွ်ပင္ မရွိေသာေၾကာင့္ ၎တို႔တြင္ ထိုသို႔ေသာအေတြးမ်ားရွိျခင္းျဖစ္သည္ မဟုတ္ေလာ။ ထိုသို႔ေသာ ယုံၾကည္ျခင္းသည္ အျပစ္ႏွင့္ဘာမွ်မထူး။ ထို႔အျပင္ ငါႏွစ္သက္ေသာသူမ်ားသည္ ခယဝယလုပ္ကာ ဖားတတ္ေသာသူမ်ား အတိအက်ပင္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ထိုသို႔မလုပ္တတ္သူမ်ားသည္ ဘုရားသခင္၏ အိမ္ေတာ္တြင္ ႀကိဳဆိုျခင္းခံရမည္မဟုတ္ဘဲ သူတို႔သည္ ထိုအိမ္ေတာ္ရွိ မိမိတို႔၏ေနရာကို ဆုံးရႈံးလိမ့္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ယုံၾကည္ၾကသူအခ်ိဳ႕ပင္ ရွိသည္။ ဤႏွစ္မ်ားတစ္ေလွ်ာက္ သင္တို႔ဆည္းပူးထားသည္မွာ ဤအသိပညာတစ္ခုသာေလာ။ ဤသည္မွာ သင္တို႔ရရွိခဲ့ေသာအရာေလာ။ ထို႔ျပင္ ငါႏွင့္ပတ္သက္ေသာ သင္တို႔၏အသိအျမင္သည္ ထိုသို႔ေသာ အထင္အျမင္မွားမ်ားသာမကေပ၊ သာ၍ဆိုးသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္ကို သင္တို႔၏ ေစာ္ကားျခင္းႏွင့္ ေကာင္းကင္ဘုံကို ရႈတ္ခ်ေျပာဆိုျခင္းတို႔ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သင္တို႔၏ ထိုသို႔ေသာ ယုံၾကည္ျခင္းသည္ ငါႏွင့္ေဝးရာသို႔ သင္တို႔ကို လမ္းလြဲသြားေစ မည္သာျဖစ္ၿပီး သင္တို႔အား ငါ့ကို ပိုၿပီးဆန႔္က်င္သူမ်ား ျဖစ္ေစမည္သာ ျဖစ္သည္ဟု ငါေျပာျခင္းျဖစ္၏။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ေျမႀကီးေပၚရွိ ဘုရားသခင္ကို သိရွိႏိုင္ပုံ) ဘုရားသခင္၏ တရားစီရင္ျခင္းႏွင့္ ထုတ္ေဖာ္ျခင္း ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားသည္ ကြၽန္မ၏ စိတ္ႏွလုံးကို ေၾကာက္႐ြံ႕ေစသည္၊ အထူးသျဖင့္ “ထို႔ျပင္ ငါႏွင့္ပတ္သက္ေသာ သင္တို႔၏အသိအျမင္သည္ ထိုသို႔ေသာ အထင္အျမင္မွားမ်ားသာမကေပ၊ သာ၍ဆိုးသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္ကို သင္တို႔၏ ေစာ္ကားျခင္းႏွင့္ ေကာင္းကင္ဘုံကို ရႈတ္ခ်ေျပာဆိုျခင္းတို႔ျဖစ္သည္။” ဟု သူ ေျပာသည့္ေနရာတြင္ ျဖစ္သည္။ ယင္းက ကြၽန္မအတြက္ အလြန႔္အလြန္ စိတ္ထိခိုက္ေစသည္။ ထို ခုခံကာကြယ္ျခင္းႏွင့္ ထင္ေယာင္ထင္မွားျဖစ္ျခင္း အေျခအေနတြင္ ရွိျခင္းက ကြၽန္မသည္ ဘုရားသခင္ကို ခုခံၿပီး ျပစ္မွားေစာ္ကားေနခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ထိုအခ်ိန္မ်ားတစ္ေလွ်ာက္ ေခါင္းေဆာင္မႈက႑မွ ကြၽန္မ မည္သို႔ ထုတ္ပယ္ျခင္းခံခဲ့ရသည္ကို ကြၽန္မ ေတြးမိသည္။ ယင္းမွာ သမၼာတရားကို ကြၽန္မ မလိုက္စားခဲ့ဘဲ၊ လူမ်ားက ကြၽန္မကို ေလးစားၿပီး ၾကည္ညိဳေစရန္ ႀကိဳးစားရင္း၊ နာမည္ေကာင္းႏွင့္ ဂုဏ္ျဒပ္တို႔ေနာက္သို႔ ကြၽန္မ လိုက္ေနခဲ့ေသာေၾကာင့္သာ ျဖစ္သည္။ ကြၽန္မသည္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ ဆန႔္က်င္ဘက္ ျဖစ္သည့္ လမ္းေၾကာင္း တစ္ခုေပၚတြင္ ရွိေနခဲ့သည္။ ကြၽန္မ၏ရာထူးမွ ဖယ္ရွားျခင္းခံရၿပီးသည့္ေနာက္၊ ဘုရားသခင္၏ အလိုေတာ္ကို နားလည္ေစသည္မွာ သူ၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားျဖစ္သည္။ ကြၽန္မ၏ ရႈံးနိမ့္မႈႏွင့္ အပ်က္သေဘာေဆာင္ျခင္းတို႔မွ ကြၽန္မကို လမ္းၫႊန္ခဲ့သည္မွာ ဘုရားသခင္၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား ျဖစ္သည္။ ၿပီးလွ်င္ ထို႔ေနာက္တြင္ပင္ ကြၽန္မ၏တာဝန္ကို ဆက္လက္ေဆာင္႐ြက္ဖို႔၊ သမၼာတရားကို လိုက္စားဖို႔ႏွင့္ ကြၽန္မ၏တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ျခင္းတစ္ေလွ်ာက္ သူ၏ကယ္တင္ျခင္း ရရွိဖို႔ အခြင့္အေရးတစ္ခု ဘုရားသခင္က ကြၽန္မကို ေပးဆဲျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္သည္ ကြၽန္မကို ေဖာ္ထုတ္ဖို႔ႏွင့္ သုတ္သင္ဖယ္ရွင္းဖို႔ မည္သည့္ရည္႐ြယ္ခ်က္မွ် မရွိခဲ့သည္ကို ကြၽန္မ သတိျပဳမိခဲ့ေသာ္လည္း၊ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မကို ေဖာ္ထုတ္ဖို႔ႏွင့္ ဖယ္ရွားဖို႔ ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးအျဖစ္ ကြၽန္မ၏အေစခံမႈကို အသုံးျပဳမည္ဟု ေတြးလ်က္၊ ကြၽန္မသည္ ထင္ျမင္ခ်က္ႏွင့္ သံသယမ်ားျဖင့္ ျပည့္ေနခဲ့သည္။ ယင္းမွာ ဘုရားသခင္ႏွင့္ပတ္သက္သည့္ အထင္လြဲမႈတစ္ခု လုံးလုံးျဖစ္ေလသည္- ယင္းက ျပစ္မွားေစာ္ကားျခင္း ျဖစ္သည္။ ဤသည္က ေနာက္ဆုံးတြင္ ကြၽန္မ၏ ပုန္ကန္လိုေသာ စိတ္ႏွလုံးကို အနည္းငယ္ ေမႊေႏွာက္ခဲ့ၿပီး ကြၽန္မသည္ အႀကိမ္အနည္းငယ္ ထုတ္ပယ္ျခင္းခံခဲ့ရေသာ္လည္း၊ ထိုအေတြ႕အႀကဳံမ်ားမွ သမၼာတရားကို ရွာေဖြဖို႔ႏွင့္ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ျပန္လည္သုံးသပ္ဖို႔ အခြင့္အေရး တစ္ခုအေနျဖင့္ မည္သည့္အခါမွ် အသုံးမျပဳခဲ့သည္ကို ကြၽန္မ ေတြ႕ျမင္ခဲ့ရသည္။ ထိုအစား ဘုရားသခင္ႏွင့္ပတ္သက္သည့္ ကြၽန္မ၏အထင္လြဲမႈမ်ားႏွင့္ ကြၽန္မ၏ သတိထားျခင္းတို႔ကသာ တိုးပြားလာခဲ့သည္။ ကြၽန္မသည္ အျပစ္ရွိေသာစိတ္ႏွင့္ ေနာင္တတို႔ျဖင့္ ျပည့္လာခဲ့သည္။

ထို႔ေနာက္တြင္ ဘုရားသခင္၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား ေနာက္ထပ္ က်မ္းပိုဒ္ကို ကြၽန္မ ဖတ္ခဲ့သည္။ “ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ လူတို႔ အဆင့္အတန္း ရသည့္ တစ္ခဏတြင္၊ ၎တို႔ မည္သူပင္ ျဖစ္ပါေစ၊ ၎တို႔သည္ အႏၲိခရစ္မ်ား ျဖစ္လာၾကသေလာ။ (သမၼာတရားကို ၎တို႔ မလိုက္စားလွ်င္၊ ၎တို႔ အႏၲိခရစ္မ်ား ျဖစ္လာၾကလိမ့္မည္ျဖစ္၏၊ သို႔ေသာ္ သမၼာတရားကို ၎ လိုက္စားလွ်င္ ျဖစ္ၾကလိမ့္မည္မဟုတ္။) ဤသည္မွာ အႂကြင္းမဲ့ မဟုတ္ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ အႏၲိခရစ္မ်ား၏ လမ္းေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ၾကသည့္သူတို႔သည္ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းေၾကာင့္ ထိုလမ္းေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ၾကသေလာ။ မွန္ကန္သည့္ လမ္းေၾကာင္းကို လူတို႔ မလိုက္ၾကသည့္အခါ၊ ယင္းသို႔ ျဖစ္ေလသည္။ ၎တို႔တြင္ လိုက္ေလွ်ာက္ရမည့္ ေကာင္းျမတ္သည့္ လမ္းေၾကာင္းရွိ၏၊ သို႔ေသာ္ ယင္းကို ၎တို႔ မလိုက္ေလွ်ာက္ၾကေခ်။ ထိုအစား၊ ဆိုးယုတ္သည့္လမ္းေၾကာင္းတစ္ခုကို သူတို႔ လိုက္ၾက၏။ ဤသည္မွာ လူတို႔ စားသည့္ပုံႏွင့္ ဆင္ဆင္တူ၏- အခ်ိဳ႕သည္ မိမိတို႔၏ ကိုယ္ခႏၶာကို အာဟာရျဖည့္တင္းေပးႏိုင္ၿပီး မိမိတို႔၏ သာမန္တည္ရွိမႈကို ေထာက္ပံ့ေပးႏိုင္သည့္ အစားအစာကို မစားေသာက္ၾကဘဲ၊ ေနာက္ဆုံးတြင္ မိမိကိုယ္ ဆိုးက်ိဳးျဖစ္ေစလ်က္၊ ေဘးျဖစ္ေစေသာ အရာမ်ားကိုသာ မေလွ်ာ့တမ္း စားသုံးၾကသည္။ ဤသည္မွာ လူတို႔ မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္ ျပဳလုပ္ၾကသည့္ ေ႐ြးခ်ယ္မႈတစ္ခု မဟုတ္ေလာ။ ေခါင္းေဆာင္မ်ားအျဖစ္ အေစခံခဲ့ၿပီး၊ ဖယ္ရွင္းခံရသည့္သူအခ်ိဳ႕ ျဖန႔္ခ်ိသည့္အရာမွာ အဘယ္နည္း။ ‘ေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္ေအာင္မလုပ္နဲ႔၊ ၿပီးေတာ့ ဂုဏ္အဆင့္အတန္း ရွိေအာင္မလုပ္နဲ႔။ လူေတြက ဂုဏ္အဆင့္အတန္းရတဲ့ တဒဂၤတြင္းမွာ အႏၲရာယ္ရွိၾကၿပီး၊ ဘုရားသခင္က သူတို႔ကို ေဖာ္ထုတ္လိမ့္မယ္။ သူတို႔ ေဖာ္ထုတ္ခံရတာနဲ႔တစ္ၿပိဳင္နက္၊ သူတို႔ဟာ သာမန္ ယုံၾကည္သူေတြျဖစ္ဖို႔ေတာင္ အရည္အခ်င္းျပည့္မီမွာ မဟုတ္သလို၊ ဘာအခြင့္အေရးမွ ရွိေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး။’ ထို႔သို႔ေျပာစရာေလာ။ အညႇာတာဆုံးဆိုရလွ်င္၊ ယင္းက ဘုရားသခင္ကို နားလည္မႈလြဲျခင္းအား ေဖာ္ျပပါသည္။ ကုန္ကုန္ေျပာရလွ်င္၊ ယင္းသည္ သူ႔ကို ျပစ္မွားေစာ္ကားျခင္း ျဖစ္၏။ သင္သည္ မွန္ကန္ေသာ လမ္းေၾကာင္းကို မေလွ်ာက္ပါက၊ သမၼာတရားကို မလိုက္စားသကဲ့သို႔၊ ဘုရားသခင္၏လမ္းခရီးကို လိုက္မေလွ်ာက္ဘဲ၊ ထိုအစား အႏၲိခရစ္မ်ား၏ လမ္းခရီးကို မေလွ်ာ့တမ္းသြားၿပီး ေပါလု၏လမ္းေၾကာင္းတြင္ အဆုံးသတ္ကာ၊ ေနာက္ဆုံး၌ ေပါလုကဲ့သို႔ အဆုံးသတ္ျဖစ္သည့္ အလားတူ အဆုံးသတ္ကို ႀကဳံရ၍၊ ဘုရားသခင္ကို အျပစ္တင္ဆဲျဖစ္ၿပီး ဘုရားသခင္ကို မေျဖာင့္မတ္ဟု ေဝဖန္အကဲျဖတ္ေနဆဲျဖစ္ပါက၊ သင္သည္ စစ္မွန္ေသာ အႏၲိခရစ္အမ်ိဳးတစ္ဦးသာ မဟုတ္ေလာ။ ထိုသို႔ေသာ အျပဳအမူသည္ က်ိန္ဆိုျခင္းခံရသည္။” (ေနာက္ဆုံးေသာကာလ ခရစ္ေတာ္၏ေျပာဆိုခ်က္ မွတ္တမ္းမ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားမ်ားကို ေျဖရွင္းရန္ တိက်သည့္ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္မႈလမ္းေၾကာင္းတစ္ခု ရွိရမည္”) လူမ်ားသည္ အႏၲိခရစ္တစ္ဦး၏ လမ္းေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ၿပီး သုတ္သင္ဖယ္ရွင္းျခင္းခံရသည့္အခါတြင္၊ ယင္းက ၎တို႔သည္ ဂုဏ္ျဒပ္၏ ေက်ာ့ကြင္းမ်ားအားျဖင့္ ပ်က္စီးေနခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ မဟုတ္သည္ကို ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား ဤက်မ္းပိုဒ္က ကြၽန္မကိုျပခဲ့သည္။ ယင္းက သမၼာတရားကို မလိုက္စားႏိုင္ျခင္း၌ အေျချပဳေလသည္။ ယင္းက တစ္ခါတစ္ရံတြင္ ဆိုးယုတ္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ျခင္းႏွင့္ အသင္းေတာ္၏အလုပ္ကို ဟန႔္တားေႏွာင့္ယွက္သည္အထိပင္ ေက်ာ္ၾကားမႈႏွင့္ အက်ိဳးအျမတ္တို႔ကို အစဥ္ လိုက္စားျခင္း၊ ဝါႂကြားျခင္းႏွင့္ ခ်ီးမြမ္းခံလိုျခင္းတို႔၌ အေျချပဳသည္။ ေသခ်ာၾကည့္လ်က္၊ ကြၽန္မ၏ယခင္က ရႈံးနိမ့္မႈမ်ားသည္ ကြၽန္မ၏ရာထူးေၾကာင့္ မဟုတ္ဘဲ၊ ကြၽန္မ၌ မာနေထာင္လႊားေသာ စိတ္သေဘာထား တစ္ခုရွိၿပီး ကြၽန္မ၏တာဝန္တြင္ သမၼာတရားကို မလိုက္စားခဲ့ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္ကို ကြၽန္မ ျမင္ခဲ့ရသည္။ ထိုအစား ကြၽန္မသည္ နာမည္ေကာင္းႏွင့္ ဂုဏ္ျဒပ္တို႔ကို လိုက္စားေနခဲ့ၿပီး ကြၽန္မ၏တာဝန္မ်ားကို ေကာင္းမြန္စြာ ထိန္းသိမ္းျခင္း မရွိခဲ့ေပ။ အျခား ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမ အမ်ားအျပားသည္လည္း ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦး၏ ရာထူးကို ရရွိခဲ့ၾကသည္၊ သို႔ရာတြင္ ၎တို႔က လမ္းေၾကာင္းမွန္ကို ေလွ်ာက္ခဲ့ၾကသည္။ ၎တို႔က ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္းကို ထုတ္ေဖာ္သည့္အခါ၊ ရႈံးနိမ့္မႈကို ေတြ႕ႀကဳံသည့္အခါ သို႔မဟုတ္ ျပစ္မွားျခင္းကို က်ဴးလြန္သည့္အခါ၊ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ျပန္လည္ဆန္းစစ္ျခင္းႏွင့္ မိမိကိုယ္ကိုယ္ သိကြၽမ္းျခင္းတို႔ကို အာ႐ုံစိုက္ၾကသည္။ ၎တို႔ကိုယ္တိုင္၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားကို ေျဖရွင္းဖို႔ သမၼာတရားကို ရွာေဖြျခင္း၊ သမၼာတရား အေျခခံသေဘာတရားမ်ားအရ အမႈအရာမ်ားကို ျပဳျခင္းတို႔အေပၚတြင္ အာ႐ုံစိုက္ၾကသည္။ အခ်ိန္ၾကာလာသည္ႏွင့္အမွ် ၎တို႔၏အလုပ္၌လည္း ၎တို႔သည္ သာ၍ သာ၍ ေအာင္ျမင္လာၾကသည္။ ဂုဏ္ျဒပ္ရွိျခင္းက လူတစ္ေယာက္၏ စ႐ိုက္မွန္ကို အမွန္တကယ္ ျပသည္။ သမၼာတရားကို လိုက္စားသည့္သူ တစ္ေယာက္အတြက္၊ ၎တို႔ မည္မွ်ျမင့္မားသည့္ရာထူးကို ရရွိထားပါေစ၊ ၎တို႔သည္ ဆိုးယုတ္မႈကို ေဆာင္႐ြက္ဖို႔ တြန္းအားေပးျခင္း ခံရမည္ မဟုတ္ဘဲ၊ သမၼာတရားကို မလိုက္စားသည့္သူမ်ားအတြက္မူ၊ ၎တို႔သည္ ဩဇာ မရွိသည့္ ရာထူးရထားလွ်င္ပင္ အဆုံးတြင္ သုတ္သင္ဖယ္ရွင္းျခင္း ခံရလိမ့္မည္။ ဤအရာမ်ား အားလုံးကို နားလည္သေဘာေပါက္မႈ တစ္ခုရရွိျခင္းက ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးအျဖစ္ ေ႐ြးခ်ယ္ခံရျခင္းကို ကြၽန္မ အဘယ့္ေၾကာင့္ အလြန္ ခုခံလိုသည္ကိုလည္းေကာင္း၊ ထိုတာဝန္ကို မယူဖို႔ အဘယ့္ေၾကာင့္ ကြၽန္မ ဆင္ေျခမ်ား ေပးခဲ့သည္ကိုလည္းေကာင္း သေဘာေပါက္ဖို႔ကိုလည္း အေထာက္အကူေပးသည္။ ယင္းမွာ အႀကိမ္အနည္းငယ္ ထုတ္ပယ္ျခင္းခံရၿပီးသည့္ေနာက္တြင္ ကြၽန္မသည္ သမၼာတရားကို မလိုက္စားေသးသကဲ့သို႔၊ ကြၽန္မ၏ ရႈံးနိမ့္ျခင္းမ်ား၏ အရင္းအျမစ္ကို ဆန္းစစ္ျခင္း မရွိေသးဘဲ၊ ထိုအစား ကြၽန္မဆုပ္ကိုင္ထားသည့္ ဂုဏ္ျဒပ္သည္ ကြၽန္မကို မၾကာခဏ လဲက်လုနီးျဖစ္ေစသည္ဟု ကြၽန္မ ေတြးခဲ့ေသာေၾကာင့္ အဓိကျဖစ္ေလသည္။ ကြၽန္မသည္ “အျမင့္ေရာက္ေလ၊ အက်နာေလပင္။” ႏွင့္ “ထိပ္ဆုံးတြင္ အထီးက်န္၏။” တို႔ကဲ့သို႔ေသာ အေတြးမွားမ်ားကိုလည္း ယင္းတို႔က သမၼာတရားျဖစ္သည့္အလား ဖက္တြယ္ ထားခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားက ကြၽန္မကို ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးအျဖစ္ တစ္ဖန္ ေ႐ြးခ်ယ္သည့္အခါ၊ ကြၽန္မသည္ မနာခံခဲ့သကဲ့သို႔ ေပ်ာ္႐ႊင္စြာ တာဝန္မယူခဲ့ဘဲ၊ ထိုအစား ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးအျဖစ္ ကြၽန္မ အေစခံပါက၊ ကြၽန္မသည္ တစ္ဖန္ ထုတ္ေဖာ္ျခင္းခံရၿပီး အလုပ္ထုတ္ျခင္း ခံရမည္ကိုလည္းေကာင္း၊ ကြၽန္မသည္ အဆုံးတြင္ ဆိုးယုတ္မႈကို ျပဳၿပီး ေမာင္းထုတ္ျခင္း ခံရမည္ကိုလည္းေကာင္း ေၾကာက္လ်က္၊ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ကာကြယ္ဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့သည္။ ကြၽန္မသည္ အလြန္ပင္ ရယ္ဖြယ္ေကာင္းလိုက္ေလျခင္း။

ဤသည္ကို ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၌လည္း ကြၽန္မ ဖတ္ရႈခဲ့ရသည္။ “လူ၏တာဝန္ႏွင့္ သူ ေကာင္းခ်ီးခံစားရျခင္း သို႔မဟုတ္ က်ိန္ျခင္းခံရျခင္း ရွိမရွိဆိုသည္တို႔ၾကားတြင္ အခ်င္းခ်င္း ဆက္ႏႊယ္ေနမႈ မရွိေပ။ တာဝန္သည္ လူက ျဖည့္ဆည္းသင့္သည့္အရာ ျဖစ္သည္။ ယင္းသည္ ေကာင္းကင္ဘုံေပးသည့္ သူ၏အသက္ေမြးအလုပ္ ျဖစ္ၿပီး၊ ဆုလာဘ္၊ အေျခအေနမ်ား သို႔မဟုတ္ အေၾကာင္းရင္းမ်ားေပၚတြင္ မမူတည္သင့္ေပ။ ထိုအခါမွသာ သူ၏တာဝန္ကို သူ လုပ္ေဆာင္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာ ခံစားရဖို႔ဟူသည္မွာ တစ္စုံတစ္ဦးသည္ တရားစီရင္ျခင္းကို ႀကဳံရၿပီးေနာက္ စုံလင္ေစျခင္းခံရကာ ဘုရားသခင္၏ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ားကို ေမြ႕ေလ်ာ္ရျခင္း ျဖစ္သည္။ က်ိန္ျခင္းအမဂၤလာခံရဖို႔ဟူသည္မွာ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းႏွင့္ တရားစီရင္ျခင္းတို႔ကို ႀကဳံရၿပီးေနာက္ တစ္စုံတစ္ဦး၏ စိတ္သေဘာထား မေျပာင္းလဲျခင္း ျဖစ္သည္၊ ယင္းမွာ ၎တို႔သည္ စုံလင္ေစျခင္းကို မေတြ႕ႀကဳံရဘဲ အျပစ္ေပးခံရသည့္အခ်ိန္ ျဖစ္သည္။ ၎တို႔ ေကာင္းခ်ီးေပး ခံရသည္ျဖစ္ေစ၊ က်ိန္ျခင္းခံရသည္ျဖစ္ေစ၊ ဖန္ဆင္းခံသတၱဝါမ်ားသည္ ၎တို႔ လုပ္ေဆာင္သင့္သည့္အရာကို လုပ္ေဆာင္ရင္းႏွင့္ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္သည့္အရာကို လုပ္ေဆာင္ရင္း၊ ၎တို႔၏တာဝန္ကို ျဖည့္ဆည္းသင့္ၾကေပသည္။ ဤသည္မွာ လူတစ္ဦး၊ ဘုရားသခင္၏ က်ိန္ျခင္းခံရသည့္ လူတစ္ဦးက အနည္းဆုံး လုပ္ေဆာင္သင့္သည့္အရာ ျဖစ္သည္။ သင္သည္ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာ ခံစားရရန္သာ သင္၏တာဝန္ကို မလုပ္ေဆာင္သင့္သကဲ့သို႔၊ က်ိန္ျခင္း ခံရမည္ကို ေၾကာက္႐ြံ႕ျခင္းအတြက္ ေဆာင္႐ြက္ရန္ မျငင္းဆန္သင့္ေပ။ ဤအရာတစ္ခုကို သင္တို႔အား ငါေျပာပါရေစ- သူ၏တာဝန္ႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ လူ၏ စြမ္းေဆာင္မႈသည္ သူ လုပ္ေဆာင္သင့္သည့္အရာ ျဖစ္ၿပီး၊ သူသည္ သူ၏တာဝန္ကို ေဆာင္႐ြက္ႏိုင္စြမ္း မရွိပါက၊ ဤသည္မွာ သူ၏ ပုန္ကန္မႈ ျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္၏အမႈေတာ္ႏွင့္ လူ၏တာဝန္ၾကား ကြဲျပားျခားနားမႈ) လူတစ္ဦး၏တာဝန္သည္ အဆုံးသတ္၌ ၎ ေကာင္းႀကီးခံစားရျခင္းကို သို႔မဟုတ္ က်ိန္စာသင့္ခံရျခင္းကို ျဖစ္ေစသည့္ အေၾကာင္းရင္း မဟုတ္သည္ကို ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားမွ ကြၽန္မ ေတြ႕ျမင္ရသည္။ ယင္းထက္ ၎တို႔၏တာဝန္၌ သမၼာတရားကို ၎တို႔ လိုက္စားျခင္း ရွိမရွိ၊ ၎တို႔သည္ ေနာက္ဆုံး၌ သမၼာတရားႏွင့္ စိတ္သေဘာထားဆိုင္ရာ ေျပာင္းလဲမႈတို႔ကို ရရွိျခင္း ရွိမရွိဆိုသည့္ေပၚတြင္ အဓိကအားျဖင့္ အေျချပဳသည္။ ကြၽန္မသည္ ဘုရားသခင္၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ေသခ်ာစြာ စဥ္းစားဆင္ျခင္ျခင္းအားျဖင့္ အလြန္ အရွက္ရၿပီး ကြၽန္မ၏ ယုံၾကည္မႈႏွစ္မ်ားတစ္ေလွ်ာက္၌ ကြၽန္မသည္ မိမိကိုယ္ပိုင္ အနာဂတ္ႏွင့္ ပန္းတိုင္တို႔ေနာက္ကိုသာ အ႐ူးအမူး လိုက္ေနခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္ကို ေတြ႕ခဲ့ရသည္။ ပထမတြင္ ဘုရားသခင္၏အိမ္ေတာ္၌ ေခါင္းေဆာင္မႈ ရာထူးတစ္ခုကို ရရွိျခင္းက အျခားသူမ်ား၏ ႐ိုေသၾကည္ညိဳမႈႏွင့္ ဘုရားသခင္၏ေထာက္ခံမႈတို႔ကို ရရွိမည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ကြၽန္မသည္ ေကာင္းႀကီးခံစားရျခင္းႏွင့္ ေကာင္းမြန္ေသာ ေနာက္ဆုံး ပန္းတိုင္တစ္ခု ရွိျခင္းျဖင့္ အဆုံးသတ္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ေတြးထင္ခဲ့သည္။ ယင္းက မိမိကိုယ္ကိုယ္ စိတ္အားထက္သန္စြာ အသုံးခံဖို႔၊ ကြၽန္မ၏တာဝန္အတြက္ ဒုကၡခံဖို႔ ကြၽန္မကို တြန္းအားေပးခဲ့သည္။ သို႔ရာတြင္ အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ထုတ္ပယ္ျခင္းခံရၿပီးသည့္ေနာက္တြင္ ကြၽန္မသည္ ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးအျဖစ္ ေဖာ္ထုတ္ခံရျခင္းႏွင့္ သုတ္သင္ဖယ္ရွင္းခံရျခင္းကို ေၾကာက္လာခဲ့ေသာေၾကာင့္၊ ထိုတာဝန္ကို ယူရန္ ဝန္ေလးလာခဲ့သည္။ ကြၽန္မသည္ ဘုရားသခင္ထံမွ ပန္းတိုင္ေကာင္းတစ္ခုကို ရယူႏိုင္ဖို႔၊ မိမိ၏တာဝန္ကို အေရာင္းအဝယ္ နည္းလမ္းတစ္ခုျဖင့္ ေဆာင္႐ြက္ေနခဲ့သည္ကို ကြၽန္မ သတိျပဳမိခဲ့သည္။ ေပးဆပ္မႈအခ်ိဳ႕ကို ျပဳလုပ္ၿပီး အားထုတ္ႀကိဳးပမ္းမႈ အခ်ိဳ႕ကို အသုံးမခံမီ ကြၽန္မ ကယ္တင္ျခင္းခံရႏိုင္ဖို႔ကို ဘုရားသခင္က ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် အာမခံသည္ကိုပင္ ကြၽန္မ လိုခ်င္ခဲ့မိသည္။ ဆင္ျခင္ေတြးေခၚမႈစနစ္ကို မလိမ့္တစ္ပတ္လုပ္ၿပီး ဆင္ေျခမ်ားကို မလြတ္တမ္း အသုံးခ်လ်က္ အသင္းေတာ္၏အလုပ္ကို ေႏွာင့္ယွက္မိမည္ကို စိုး႐ြံ႕သည္ဟု ေျပာရင္း၊ ကြၽန္မသည္ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ကာကြယ္ဖို႔အလို႔ငွာ ဘုရားသခင္၏ တာဝန္ေပးေစခိုင္းခ်က္ကို ျငင္းပယ္ခဲ့သည္။ ကြၽန္မသည္ လုံးလုံး အက်ိဳးအေၾကာင္း ဆီေလ်ာ္သည္ဟုပင္ ေတြးမိခဲ့သည္- ယင္းမွာ ဆန႔္က်င္ဘက္သာ ျဖစ္သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ဘုရားသခင္၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၌ ဤသည္ကို ကြၽန္မ ဖတ္မိသည့္အခါ၊ ကြၽန္မ ဆိုးဆိုး႐ြား႐ြား ခံစားခဲ့ရသည္။ “သူ၏တာဝန္ႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ လူ၏ စြမ္းေဆာင္မႈသည္ သူ လုပ္ေဆာင္သင့္သည့္အရာ ျဖစ္ၿပီး၊ သူသည္ သူ၏တာဝန္ကို ေဆာင္႐ြက္ႏိုင္စြမ္း မရွိပါက၊ ဤသည္မွာ သူ၏ ပုန္ကန္မႈ ျဖစ္သည္။” ယင္းမွာ ကြၽန္မသည္ သမၼာတရား စစ္မွန္မႈ ကင္းမဲ့ၿပီး ကြၽန္မ၏ ဝိညာဥ္ရင့္က်က္မႈက မလုံေလာက္ေသာေၾကာင့္သက္သက္သာ ျဖစ္ေပသည္။ ကြၽန္မသည္ ထိုက႑ကို တာဝန္ယူႏိုင္စြမ္းရွိေသာေၾကာင့္၊ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မကို ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးအျဖစ္ ျပဳမူဖို႔ အခြင့္အေရးကို ေပးခဲ့ျခင္း မဟုတ္ဘဲ၊ ကြၽန္မသည္ မိမိ၏တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ျခင္းမွတစ္ဆင့္ သမၼာတရားကို လိုက္စားမည္၊ ကြၽန္မသည္ မိမိ၏ကိုယ္ပိုင္ ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္မ်ားကို ေျဖရွင္းၿပီး ကြၽန္မ၏တာဝန္ကို လက္ခံႏိုင္ဖြယ္ ထမ္းေဆာင္ႏိုင္မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ျခင္း၌ ေပးခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ သို႔ရာတြင္ ထိုအစား ကြၽန္မသည္ မိမိအတြက္သာ ေတြးေတာရင္း၊ ေခါင္းေဆာင္ တစ္ဦးအေနျဖင့္ ကြၽန္မ ေဖာ္ထုတ္ျခင္းႏွင့္ အစားထိုးျခင္းတို႔ကို ခံရပါက၊ ရလဒ္ေကာင္းႏွင့္ ပန္းတိုင္ေကာင္းကို ဆုံးရႈံးရမည္ကို စိုး႐ြံ႕လ်က္၊ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ၿပီး စက္ဆုပ္ဖြယ္ေကာင္းခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကြၽန္မက ယင္းမွ ႐ုန္းထြက္ဖို႔ အသည္းအသန္ စဥ္းစားခဲ့သည္။ ကြၽန္မသည္ အလြန႔္အလြန္ ပုန္ကန္လိုစိတ္ရွိခဲ့သည္- ကြၽန္မသည္ ဘုရားသခင္ကို က်ိဳးႏြံနာခံျခင္း အနည္းငယ္ရွိသည္ဟု မည္သို႔ အခိုင္အမာ ဆိုႏိုင္သနည္း။

ကြၽန္မသည္ မိမိ၏ရွာေဖြမႈ၌ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား ေနာက္ထပ္ က်မ္းပိုဒ္ အခ်ိဳ႕ကို ဖတ္ရႈခဲ့သည္။ “ေပတ႐ု၏ အလုပ္သည္ ဘုရားသခင္၏ ဖန္ဆင္းခံ သတၱဝါတစ္ဦး၏ တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ျခင္း ျဖစ္ခဲ့သည္။ သူသည္ တမန္ေတာ္တစ္ဦး၏ အခန္းက႑ျဖင့္ အလုပ္မလုပ္ခဲ့ဘဲ၊ ဘုရားသခင္ကို ခ်စ္ျခင္းအား အားထုတ္ေနစဥ္တြင္ အလုပ္လုပ္ခဲ့သည္။ ေပါလု၏ အလုပ္ ေဆာင္႐ြက္ပုံ နည္းလမ္းသည္လည္း သူ၏ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ လိုက္စားျခင္း ပါရွိခဲ့သည္။ သူ၏ လိုက္စားျခင္းသည္ အနာဂတ္အတြက္ သူ၏ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ားႏွင့္ ေကာင္းမြန္ေသာ ခရီးပန္းတိုင္တစ္ခုအတြက္ သူ၏ ဆႏၵတို႔ထက္ ဘာမွ်မပိုခဲ့ေပ။ သူသည္ သူ၏ အလုပ္အတြင္းတြင္ စစ္ေဆးျခင္းကို လက္မခံခဲ့သကဲ့သို႔၊ ျပဳျပင္ျခင္းႏွင့္ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းျခင္းတို႔ကိုလည္း လက္မခံခဲ့ေပ။ သူလုပ္သည့္ အလုပ္သည္ ဘုရားသခင္၏ အလိုကို ျဖည့္ဆည္းေပးၿပီး သူလုပ္သည့္ အရာအားလုံးသည္ ဘုရားသခင္အဖို႔ ႏွစ္လိုဖြယ္ ျဖစ္သေ႐ြ႕၊ ေနာက္ဆုံးတြင္ ဆုလာဘ္က သူ႔ကို ေစာင့္ႀကိဳမည္ဟု သူ ယုံၾကည္ခဲ့သည္။ သူ၏ အလုပ္တြင္ ကိုယ္ပိုင္ အေတြ႕အႀကဳံမ်ား မရွိခဲ့ေပ။ ယင္းမွာ အားလုံးမွာ အလုပ္ အတြက္သက္သက္သာ ျဖစ္ၿပီး၊ ေျပာင္းလဲျခင္းအား အားထုတ္ျခင္းအလယ္တြင္ ေဆာင္႐ြက္ခဲ့ျခင္း မဟုတ္ေပ။ သူ႔အလုပ္ထဲရွိ အရာရာတိုင္းသည္ အေပးအယူတစ္ခု ျဖစ္သည္၊ ဘုရားသခင္၏ ဖန္ဆင္းခံ သတၱဝါတစ္ဦး၏ တာဝန္ သို႔မဟုတ္ က်ိဳးႏြံနာခံျခင္း တစ္ခုမွ် မပါဝင္ေပ။ သူ၏ အလုပ္ျဖစ္စဥ္အတြင္းတြင္၊ ေပါလု၏ ေဟာင္းေသာ စိတ္သေဘာထားထဲတြင္ မည္သည့္ေျပာင္းလဲမႈမွ် မျဖစ္ပြားခဲ့ေခ်။ သူ၏အလုပ္မွာ အျခားသူမ်ားအား အေစခံျခင္းမွ် ျဖစ္ခဲ့ၿပီး၊ သူ၏ စိတ္သေဘာထားထဲ ေျပာင္းလဲမႈမ်ား ေဆာင္ၾကဥ္းႏိုင္စြမ္း မရွိခဲ့ေခ်။ ေပါလုသည္ စုံလင္ေစျခင္း မခံရဘဲ သို႔မဟုတ္ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းျခင္းမခံရဘဲ သူ၏ အလုပ္ကို တိုက္႐ိုက္ ေဆာင္႐ြက္ခဲ့ၿပီး၊ သူသည္ ဆုလာဘ္အားျဖင့္ လႈံ႕ေဆာ္ခံခဲ့ရသည္။ ေပတ႐ုမွာ ကြဲျပားျခားနားသည္။ သူသည္ ျပဳျပင္ျခင္းႏွင့္ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းျခင္း ခံခဲ့ရသူ တစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီး၊ စစ္ေဆးျခင္းကို ႀကဳံၿပီးခဲ့သူ ျဖစ္သည္။ ေပတ႐ုအလုပ္၏ ရည္မွန္းခ်က္ႏွင့္ ႀကံ႐ြယ္ခ်က္သည္ ေပါလု အလုပ္၏ ရည္မွန္းခ်က္ႏွင့္ ႀကံ႐ြယ္ခ်က္တို႔ႏွင့္ အေျခခံအားျဖင့္ ကြဲျပား ျခားနားသည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ေအာင္ျမင္မႈ သို႔မဟုတ္ ရႈံးနိမ့္မႈသည္ လူေလွ်ာက္ေသာ လမ္းေၾကာင္းအေပၚတြင္ မူတည္သည္) ကြၽန္မ ဤတစ္ပိုဒ္ကိုလည္း ဖတ္ခဲ့သည္။ “ဘုရားသခင္သည္ လူ၏ ခ်စ္ျခင္းႏွင့္ ထိုက္တန္သည့္အတြက္၊ ဘုရားသခင္၏ ဖန္ဆင္းခံသတၱဝါ တစ္ဦးအေနႏွင့္၊ လူသည္ ဘုရားသခင္၏ ဖန္ဆင္းခံ သတၱဝါတစ္ဦး၏ တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ရန္ ႀကိဳးစားသင့္ၿပီး၊ အျခားမည္သည့္ ေ႐ြးခ်ယ္မႈမွ် မျပဳဘဲ ဘုရားသခင္ကို ခ်စ္ရန္ ႀကိဳးစားသင့္ေပသည္။ ဘုရားသခင္အား ခ်စ္ရန္ ႀကိဳးစားေသာသူတို႔သည္ မည္သည့္ပုဂၢိဳလ္ေရး အက်ိဳးအျမတ္မ်ား ကိုမွ် မရွာေဖြသင့္ေပ သို႔မဟုတ္ ၎တို႔ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ ေတာင့္တသည့္အရာမ်ားကို မရွာေဖြသင့္ေပ။ ဤသည္မွာ လိုက္စားျခင္း၏ အမွန္ကန္ဆုံးေသာ နည္းလမ္း ျဖစ္သည္။ သင္ ေဖြရွာေသာ အရာသည္ သမၼာတရားျဖစ္ပါက၊ ၿပီးလွ်င္ သင္လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ေသာအရာသည္ သမၼာတရား ျဖစ္ပါက၊ ၿပီးလွ်င္ သင္ ႀကိဳးပမ္းရရွိေသာ အရာသည္ သင္၏ စိတ္သေဘာထားထဲ ေျပာင္းလဲျခင္းတစ္ခု ျဖစ္ပါက၊ သင္ နင္းေလွ်ာက္ေသာ လမ္းေၾကာင္းသည္ မွန္ကန္ေသာ လမ္းေၾကာင္းတစ္ခု ျဖစ္သည္။ သင္ေဖြရွာသည့္ အရာသည္ ဇာတိပကတိ၏ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ား ျဖစ္ၿပီး၊ သင္လက္ေတြ႕ လုပ္ေဆာင္ေသာ အရာသည္ သင္၏ ကိုယ္ပိုင္ အယူအဆမ်ားႏွင့္ဆိုင္ေသာ အမွန္တရား ျဖစ္ပါက၊ ၿပီးလွ်င္ သင္၏ စိတ္သေဘာထားတြင္ ေျပာင္းလဲျခင္း မရွိသကဲ့သို႔၊ သင္သည္ လူ႔ဇာတိ၌ ရွိသည့္ ဘုရားသခင္ကို လုံးဝ နာခံျခင္း မရွိဘဲ၊ မေရရာမႈ၌ သင္ အသက္ရွင္ဆဲ ျဖစ္ပါက၊ သင္ ေလွ်ာက္လွမ္းေသာ လမ္းေၾကာင္းသည္ ရႈံးနိမ့္မႈ လမ္းေၾကာင္း ျဖစ္သည့္အတြက္၊ သင္ ေဖြရွာေသာ အရာသည္ သင့္ကို ငရဲသို႔ ဧကန္မုခ် ေခၚေဆာင္ သြားလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ သင္သည္ စုံလင္ေစျခင္း ခံရမည္ သို႔မဟုတ္ သုတ္သင္ပယ္ရွင္းျခင္း ခံရမည္မွာ သင္ကိုယ္တိုင္၏ လိုက္စားျခင္းအေပၚ မူတည္သည္၊ ယင္းမွာ ေအာင္ျမင္မႈ သို႔မဟုတ္ ရႈံးနိမ့္မႈသည္ လူ ေလွ်ာက္လွမ္းေသာ လမ္းေၾကာင္းအေပၚတြင္ မူတည္သည္ဟုလည္း ဆိုရမည္ ျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ေအာင္ျမင္မႈ သို႔မဟုတ္ ရႈံးနိမ့္မႈသည္ လူေလွ်ာက္ေသာ လမ္းေၾကာင္းအေပၚတြင္ မူတည္သည္) ဤက်မ္းပိုဒ္မ်ားကို ဖတ္ရႈျခင္းက ေပတ႐ု၏ ေအာင္ျမင္မႈလမ္းေၾကာင္းႏွင့္ ေပါလု၏ ရႈံးနိမ့္မႈလမ္းေၾကာင္းတို႔ကို ကြၽန္မအား သာ၍ နားလည္ဖို႔ ေထာက္ကူေပးခဲ့သည္။ ေပတ႐ုသည္ ဖန္ဆင္းခံတစ္ဦး၏ တာဝန္ကို ေဆာင္႐ြက္ဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့ေၾကာင္း၊ သူ၏တာဝန္က သူ႔ထံသို႔ ေကာင္းႀကီးမဂၤလာ ေဆာင္ၾကဥ္းေပးသည္ျဖစ္ေစ မေပးသည္ျဖစ္ေစ ဘုရားသခင္ကို သူနာခံခဲ့ေၾကာင္းကို ကြၽန္မ ေတြ႕ျမင္ခဲ့သည္။ သူသည္ ေသသည္အထိပင္ နာခံလ်က္၊ ဘုရားသခင္အတြက္ ထူးကဲသည့္ သက္ေသတစ္ဦးအျဖစ္ ျပဳမူခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ေပါလုကမူ ေကာင္းႀကီးမဂၤလာမ်ားႏွင့္ ဆုလာဘ္မ်ား ရွာေဖြခဲ့ၿပီး သူ၏အလုပ္ႀကိဳးစားျခင္းက ေျဖာင့္မတ္ျခင္း သရဖူကို ရရွိဖို႔သာ ျဖစ္ခဲ့သည္။ သူက အႏၲိခရစ္တစ္ဦး၏ လမ္းေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ၿပီး အဆုံးတြင္ ဘုရားသခင္၏ အျပစ္ဒဏ္ေပးျခင္းကို ထိုက္ထိုက္တန္တန္ ရရွိလ်က္၊ ဘုရားသခင္ႏွင့္ အလဲအထပ္လုပ္ဖို႔ အရင္းအႏွီးအျဖစ္ သူ၏အလုပ္ကို အသုံးျပဳခဲ့သည္။ ကြၽန္မသည္ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ဆန္းစစ္သည့္အခါ၊ ကြၽန္မ၏ယုံၾကည္မႈတြင္ ကြၽန္မသည္ ဖန္ဆင္းခံတစ္ဦး၏ တာဝန္ကို ေဆာင္႐ြက္ေနျခင္း မဟုတ္ဘဲ၊ ေကာင္းႀကီးမဂၤလာမ်ားႏွင့္ ပန္းတိုင္ေကာင္းတစ္ခုအတြက္ ေဆာင္႐ြက္ေနခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္ကို ကြၽန္မ ေတြ႕ျမင္ခဲ့သည္။ ကြၽန္မသည္ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္၏ ေကာင္းႀကီးမဂၤလာမ်ားအတြက္လည္း အျပန္အလွန္အားျဖင့္ ျဖစ္ႏိုင္သမွ် အနည္းဆုံးေသာ ေပးဆပ္မႈကိုသာ ေပးလိုသည္။ ေခါင္းေဆာင္မႈ၏ တာဝန္သည္ ႀကီးစြာေသာ တာဝန္ဝတၱရားမ်ား ပါဝင္သည္ကို ကြၽန္မ ျမင္သည့္အခါ၊ ကြၽန္မသည္ ဘုရားသခင္၏အိမ္ေတာ္၏ အလုပ္ကို ေႏွာင့္ယွက္ျခင္းျဖင့္ အဆုံးသတ္ခဲ့ပါက၊ အဆုံးသတ္ေကာင္းႏွင့္ ပန္းတိုင္ေကာင္း တစ္ခု ရဖို႔ ကြၽန္မ၏အခြင့္အေရးကို ဆုံးရႈံးမည္ဟု ေတြးခဲ့သည္။ ထိုအေၾကာင္းေၾကာင့္ ကြၽန္မသည္ ယင္းကို အမွန္တကယ္ ခုခံေနခဲ့သည္။ ကြၽန္မသည္ ေပါလုကဲ့သို႔ အလားတူ ရႈံးနိမ့္သည့္ လမ္းေၾကာင္းေပၚတြင္ အတိအက် ရွိေနခဲ့ျခင္း မဟုတ္ပါလား။ ကြၽန္မ၏ ယုံၾကည္မႈမွတစ္ဆင့္ ကြၽန္မသည္ ဘုရားသခင္ ေဖာ္ျပခဲ့သည့္ သမၼာတရားမ်ားစြာကို ေပ်ာ္ေမြ႕ခြင့္ရရွိခဲ့ေသာ္လည္း၊ တစ္စုံတစ္ခုကို ျပန္ေပးဖို႔ ကြၽန္မ မည္သည့္အခါမွ် မေတြးမိခဲ့ေပ။ ထိုအစား ကြၽန္မသည္ အပိုင္ႀကံၿပီး ဘုရားသခင္ကို လွည့္စားဖို႔ ႀကိဳးစားလ်က္၊ ကြၽန္မ၏ အနာဂတ္ မည္သို႔ျဖစ္မည္ကိုသာ သိနားလည္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနခဲ့သည္။ ကြၽန္မသည္ အလြန္ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္သည္၊ စက္ဆုပ္ဖြယ္ေကာင္းသည္၊ လည္ၿပီး ေကာက္က်စ္သည္။ ဤအရာအားလုံးကို ကြၽန္မ သေဘာေပါက္ၿပီးသည့္ေနာက္ ကြၽန္မသည္ ထိုနည္းလမ္းအတိုင္း ေနာက္ထပ္ မရွင္သန္လိုေတာ့ဘဲ၊ ေပတ႐ု၏ စံနမူနာေနာက္သို႔ အမွန္တကယ္ လိုက္ေလွ်ာက္ၿပီး သမၼာတရား လိုက္စားျခင္း လမ္းေၾကာင္းေပၚသို႔ ေျခခ်ကာ၊ ဘုရားသခင္ကို မိမိကိုယ္ကိုယ္ ေပးဖို႔ႏွင့္ သူ၏စည္းမ်ဥ္းမ်ားႏွင့္ အစီအစဥ္မ်ားကို က်ိဳးႏြံနာခံဖို႔သာ အမွန္တကယ္ လိုခ်င္ခဲ့ေလသည္။

ကြၽန္မသည္ “ထိပ္ဆုံးတြင္ အထီးက်န္၏။” ဆိုသည့္ ကြၽန္မ၏မွားယြင္းေသာ အယူအဆကို အမွားျပင္ဆင္ ေပးခဲ့ၿပီး ကြၽန္မ၏ ယုံၾကည္မႈ၌ ကြၽန္မသည္ ေကာင္းႀကီးမဂၤလာမ်ား လိုက္စားျခင္း လမ္းေၾကာင္း ျဖစ္သည့္ လမ္းမွားေပၚ ေရာက္ေနသည္ကို ရွင္းလင္းစြာ ျမင္ေတြ႕ေစကာ၊ ကြၽန္မ၏ စဥ္းလဲေသာ ဆိုးယုတ္သည့္ သဘာဝႏွင့္ပတ္သက္သည့္ နားလည္မႈအခ်ိဳ႕ကို ရရွိေစခဲ့သည့္ ဘုရားသခင့္ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၏ တရားစီရင္ျခင္းႏွင့္ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းတို႔အတြက္ သူ႔ကို ေက်းဇူးတင္မိသည္။ ထိုအခ်ိန္မွ စတင္ၿပီး ကြၽန္မသည္ ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးအျဖစ္ ကြၽန္မ၏တာဝန္မွ ေရွာင္ထြက္ဖို႔ ႀကိဳးစားျခင္းကို ရပ္တန႔္လိုက္ၿပီး၊ တာဝန္ကို ပခုံးထမ္းယူခဲ့သည္။ ဖန္ဆင္းခံတစ္ဦးအေနျဖင့္ သမၼာတရားကို လိုက္စားျခင္းႏွင့္ ကြၽန္မ၏တာဝန္ကို ေဆာင္႐ြက္ဖို႔ ႀကိဳးစားျခင္းတို႔အေပၚ စတင္ အာ႐ုံစိုက္ခဲ့ေလသည္။